Aangezien geluk de overlevingskansen niet noodzakelijkerwijs bevorderd, lijkt het me vreemd als wij veel genen zullen hebben die ons gelukkig maken. Hoogstens genen die onafhankelijk van hoe wij ons voelen, ongeluk vermijden.
Ik denk dat één geluksgen niet bestaat, maar dat verschillende genen het beter doen in verschillende omgevingen. Dus dat iemand die van sport houdt in China in een sportkamp het superleuk vindt, maar voor een ander is het vreselijk.
Ik ben geen geneticus, maar misschien kon het wel overleving bevorderen doordat verschillende mensen meer of minder aandacht aan problemen en risico's schenken. Bijvoorbeeld (lang, lang geleden), moestte je angstig genoeg zijn om de krokedil bij het water te zien liggen, "ongelukkig" genoeg om je huidige waterbron als onvoldoende tot je behoeftes te beschouwen, en "gelukkig" genoeg om de moed bij elkaar te skrapen om putten te proberen graven en blijven hopen dat je ondergrondse water gaat vinden. Misschien had verschillen in de leuning tot verschillende emoties een voordeel in verschillende omgewingen - dus blijven verschillen doorgaan onder mensen.
Dit is geniaal! Stel je voor dat je later de genen van een ongeboren kind kan bekijken en hierop oordelen of het gelukkig zal zijn... Misschien beslis je dan eerder abortus om leed te voorkomen... Dit zullen enkele lezers van mijn comment vast ethisch onverantwoord vinden???
Aangezien geluk de overlevingskansen niet noodzakelijkerwijs bevorderd, lijkt het me vreemd als wij veel genen zullen hebben die ons gelukkig maken. Hoogstens genen die onafhankelijk van hoe wij ons voelen, ongeluk vermijden.
Ik denk dat één geluksgen niet bestaat, maar dat verschillende genen het beter doen in verschillende omgevingen. Dus dat iemand die van sport houdt in China in een sportkamp het superleuk vindt, maar voor een ander is het vreselijk.
Ik ben geen geneticus, maar misschien kon het wel overleving bevorderen doordat verschillende mensen meer of minder aandacht aan problemen en risico's schenken. Bijvoorbeeld (lang, lang geleden), moestte je angstig genoeg zijn om de krokedil bij het water te zien liggen, "ongelukkig" genoeg om je huidige waterbron als onvoldoende tot je behoeftes te beschouwen, en "gelukkig" genoeg om de moed bij elkaar te skrapen om putten te proberen graven en blijven hopen dat je ondergrondse water gaat vinden. Misschien had verschillen in de leuning tot verschillende emoties een voordeel in verschillende omgewingen - dus blijven verschillen doorgaan onder mensen.
Denk je dat geluk je overlevingskanzen niet bevorderd?
@@jefimijazoranovic6484 Ik heb de afgelioen vier jaar niets vernomen dat daar io wijst
@@Velzen5 je klinkt ongelukkig als ik het goed begrijp 🤔 sterkte man ❤️ voor mij is het herkenbaar
Dit is geniaal! Stel je voor dat je later de genen van een ongeboren kind kan bekijken en hierop oordelen of het gelukkig zal zijn... Misschien beslis je dan eerder abortus om leed te voorkomen... Dit zullen enkele lezers van mijn comment vast ethisch onverantwoord vinden???