Wat geeft Tabitha, mij een gevoel van een groot internationale klasse artiest te zijn. Heel erg mooi gezongen...grote klasse echt. Voor mij de winner van deze avond...sky high.
Stil. Ik ben hier stil van. Alsof ik in een bioscoop zat en mocht zien hoe het verleden van Tabitha/Milow een beetje van mij werd en hoe de toekomst voor me ligt. Dit nummer is een emotionele roadtrip langs de mooiste bezienswaardigheden van het leven. Waanzinnige uitvoering!
Zo mooi vertolkt, maar die band met zijn zangers die is werkelijk van wereldklasse en maken het helemaal af. Soms vraag ik mijzelf wel eens af waarom wordt er in Nederland niet meer aandacht aan onze eigen muziek gegeven? Er wordt hier zoveel moois geschreven en gemaakt en gezongen en in sommige genres zijn veel beter dan de rest.
Tabitha. Ik had voor deze beste zangers nooit van haar gehoord..oeps. maar wat een prachtige stem heeft ze toch. Dit lied raakt mij weer, net als ik hou van mij en mijn land.
Heel erg mooi gezongen. Zoals Tabitha dit vertolkt: komt echt binnen bij mij ... Ik kende Tabitha niet, maar ik houd van haar stem en van haar uitstraling. Ze heeft echt klasse.
I was 14 and losing ground In a black top of a town When no one wins and no one's leaving My dad said "Son, just finish school Because this world can be so cruel" I said "You too" and kept on dreaming I'm nothing like you, nothing like you Why don't you know anything about me? And I swear somehow I'll make you proud But why you wanna always go and doubt me Story of my life in 1995 A hero in Chicago, a legend in my mind A million lonely nights A million times I tried To jump like Michael Jordan But never quite as high When I was 19 I ran so far They couldn't catch me on the yard I traveled unfamiliar places My dad said "Son, just come back home You won't survive out on your own You're on a fast break running aimless" But I'm nothing likе you, nothing like you Why don't you believе I have the answers? Oh and I swear somehow I'll make you proud But why can't you just let me take my chances Story of my life in 1995 A hero in Chicago, a legend in my mind A million lonely nights A million times I tried To jump like Michael Jordan But never quite as high I'm 49, the game is mine And every night is overtime I beat the odds and I'm still playing My dad has passed he's been long gone I wish he'd met my teenage son It's been harder than I thought to raise him I'm just like you, so much like you Silent as he's jumping for a layup Oh but I'm so proud of him, I'm so proud But just like you I'm still too scared to say it So I'll say it now Story of my life in 1995 A hero in Chicago, a legend in my mind A billion lonely nights A million times I tried To jump like Michael Jordan Story of my life in 1995 A hero in Chicago, a legend in my mind A billion lonely nights A million times I've tried To jump like Michael Jordan Hope you'll reach the sky I hope you'll reach the sky I hope you'll reach the sky Story of your life in 1995 A hero in Chicago, you're a legend in my mind
Dit is zo goed! Hoe vaker je het luistert hoe mooier het wordt, de eerste keer dacht ik al wel dit is goed, maar na een paar keer werd het echt fantastisch
I was 14 and losing ground In a black top of a town When no one wins and no one's leaving My dad said "Son, you finish school Because this world can be so cruel" I said "You too" and kept on dreaming I'm nothing like you nothing like you Why don't you know anything about me I swear somehow I'll make you proud But why you wanna always go and doubt me Story of my life in 1995 A hero in Chicago a legend in my mind A million lonely nights A million times I tried To jump like Michael Jordan But never quite as high When I was 19 I ran so far They couldn't catch me on the yard I traveled unfamiliar places My dad said "Son, just come back home You won't survive out on your own You're on a fast break running aimless" But I'm nothing like you nothing like you Why don't you believe I have the answers I swear somehow I'll make you proud But why can't you just let me take my chances now Story of my life in 1995 A hero in Chicago a legend in my mind A million lonely nights A million times I tried To jump like Michael Jordan But never quite as high I'm 49, the game is mine And every night is overtime I beat the odds and I'm still playing My dad has passed he's been long gone I wish he'd met my teenage son It's been harder than I thought to raise him I'm just like you so much like you Silent as he's jumping for a layup But I'm so proud of him so proud But just like you I'm still too scared to say it So I'll say it now Story of my life in 1995 A hero in Chicago a legend in my mind A million lonely nights A million times I tried To jump like Michael Jordan Story of my life in 1995 A hero in Chicago a legend in my mind A million lonely nights A million times we tried To jump like Michael Jordan But never quite as high To jump like Michael Jordan I hope you'll reach the sky I hope you'll reach the sky I hope you'll reach the sky I I I I
Dit is zo mooi vertolkt. Je kan zien dat ze zich in een liedje stort, alle info en achtergrond tot zich neemt en dan vertaalt in een muzikaal huzarenstukje en dan de " fijntuning in de muziek door de band maakt t compleet. Chapeau chapeau 👍
Although she doesn't change the words "son" to "girl" or "daughter" in this version Tabitha really makes it feel like she's talking about a father-daughter relationship and she succeeds (if you close your eyes) in almost transforming this song into a penultimate track of a musical where a former WNBA player/Hall of Famer is attending her daughter's first high school basketball game (perhaps in an upscale Chicago suburb) and reminiscing/reflecting on how her and father who bonded over basketball in their Rust Belt/Midwestern/Middle of America town (let's say Appleton, Wisconsin given its connections to Houdini another Milow track). The father is a hard scrabble, stoic man who nevertheless watches the Chicago Bulls every night with his daughter during the 90s, introducing her to the sport of basketball. And, although he attends her own basketball games and sees her letter all four years of high school, win state championships and earn all-state honors never shows any emotion at her accomplishments. She then gets recruited to play at a top school in the big city (think Northwestern University in Chicago) and her father challenges her that she'll be back at home by Thanksgiving; that she won't be able to survive and succeed at college and she might as well just go get a job at the local Walmart. She's driven to prove him wrong and although she's recruited as a walk-on, she makes it to the starting lineup and leads her team to the NCAA Final Four championship. She ends up travelling abroad for the first time in her life (only 30% of Americans hold passports) during her teams once-in-four-years allowable pre-season international trip (to the Benelux countries, of course) to play some exhibition games. She starts all four years of college and ends up getting drafted and having a Hall of Fame career in the WNBA and winning a few gold medals with the U.S. Olympic Team. Her father, of course, passes on but she is now retired and has a teenage daughter of her own and watching her play in her first high school game after just making the team. She goes up for a layup, and she replays in her mind telling her daughter before the game (in a way her father never would've done) that's she proud of her. As her daughter goes up, she's yelling and cheering her on, smiling that she's been able to pass on that love of basketball that she had with her father to her daughter. It's almost sacrilegious to say, but this version is on par with, and nearly surpasses, Milow's own live version where he pays tribute to Kobe Bryant (whom he saw play as a teenage) shortly after his passing earlier this year. An emotional knockout
Was weer een mooie aflevering vandaag. Tabitha was mijn nummer 1, maar het nummer op zich is natuurlijk ook al prachtig. Suzanne en Freek een goede tweede plek.
Dope Dope Dope! Ik snap alleen niet waarom mensen dit een “duim omlaag” geven. - volgens mij heb je teveel oorsmeer of geen gevoel voor muziek.. #justsayingtho.
Beste wat we gezien hebben van Tabitha! Dit lijkt me een leuke groep voor volgend jaar: - Pascal Jakobson (Blof) - Yade Lauren - Marcel Veenendaal (Direct) - Ruth Jacott - Waylon of Ilse de Lange - Snelle - Romy Monteiro Mocht iemand afzeggen dan Dwight Dissels of Jennie Lena
Tabitha zingt vooral nederlandstalig, maar in t engels is ze fenomenaal...heerlijke r&b stem. Ik ben echt verliefd op haar stemgeluid.
Wat geeft Tabitha, mij een gevoel van een groot internationale klasse artiest te zijn.
Heel erg mooi gezongen...grote klasse echt.
Voor mij de winner van deze avond...sky high.
YEAH!!❤❤🛹
Stil. Ik ben hier stil van. Alsof ik in een bioscoop zat en mocht zien hoe het verleden van Tabitha/Milow een beetje van mij werd en hoe de toekomst voor me ligt. Dit nummer is een emotionele roadtrip langs de mooiste bezienswaardigheden van het leven.
Waanzinnige uitvoering!
Mooi verwoord! Zo mee eens.
My first time hearing Tabitha sing. So lovely...Just the right amount of power, just the right amount of passion.
Deze vrouw is zo sterk. Haar stem.. maar ook haar persoonlijkheid. Wat een vrouw. ❤️ Je maakt de wereld mooier Tabitha.
Laten we niet vergeten hoe goed de band en backing vocals hier altijd zijn.
Zo mooi vertolkt, maar die band met zijn zangers die is werkelijk van wereldklasse en maken het helemaal af. Soms vraag ik mijzelf wel eens af waarom wordt er in Nederland niet meer aandacht aan onze eigen muziek gegeven? Er wordt hier zoveel moois geschreven en gemaakt en gezongen en in sommige genres zijn veel beter dan de rest.
Tabitha is de grote winnaar zonder twijfel. Wat een stem!
Ik heb haar gevolgd en veel naar haar muziek geluisterd zij is een verademing voor dit programma. Ga zo door Tabitha.
Vind haar een snoepje, ze is lief en zingt prachtig. Ze zingt het mooist als ze goed articuleert, ze heeft de neiging om wat lijzig te zingen.
Valt wel mee hoor dom wicht
@@reterwetr7135 Vind je lichte kritiek wat moeilijk te verteren op de nuchtere maag of scheld jij mensen de hele dag door uit? Bah bah.
Tabitha. Ik had voor deze beste zangers nooit van haar gehoord..oeps. maar wat een prachtige stem heeft ze toch. Dit lied raakt mij weer, net als ik hou van mij en mijn land.
Heel erg mooi gezongen. Zoals Tabitha dit vertolkt: komt echt binnen bij mij ... Ik kende Tabitha niet, maar ik houd van haar stem en van haar uitstraling. Ze heeft echt klasse.
Laat het maar viral gaan over de hele wereld.
Voor mij was dit de 'winnares' van de aflevering. Wauw. Nog nooit in het Engels horen zingen maar wát een stem.
Ja!
Sowieso!!❤💜❤🛹
Wat een power zangeres en vrouw, alles wat zij zingt komt binnen.
Prachtige stem, genieten...
Zo jong, en wat heeft zij in haar mars. Ze laat ons alle hoeken van de kamer zien. Prachtig en krachtig optreden.
OMG!!!!!❤❤❤❤❤
BESTE NUMMER VAN TABITHA!!!!!❤❤❤❤❤
LOVE YOUUUUU!!!!❤❤❤❤❤🛹
Love it together with Wulf.... for me she is the surprise of this season...
Wordt ik heel blij van..top
Find yourself a man that looks at you like Diggy Dex looks at Tabitha 2:05
Haha was me nooit eerder opgevallen thnx zo grappig met de mond wijd open
I was 14 and losing ground
In a black top of a town
When no one wins and no one's leaving
My dad said "Son, just finish school
Because this world can be so cruel"
I said "You too" and kept on dreaming
I'm nothing like you, nothing like you
Why don't you know anything about me?
And I swear somehow I'll make you proud
But why you wanna always go and doubt me
Story of my life in 1995
A hero in Chicago, a legend in my mind
A million lonely nights
A million times I tried
To jump like Michael Jordan
But never quite as high
When I was 19 I ran so far
They couldn't catch me on the yard
I traveled unfamiliar places
My dad said "Son, just come back home
You won't survive out on your own
You're on a fast break running aimless"
But I'm nothing likе you, nothing like you
Why don't you believе I have the answers?
Oh and I swear somehow I'll make you proud
But why can't you just let me take my chances
Story of my life in 1995
A hero in Chicago, a legend in my mind
A million lonely nights
A million times I tried
To jump like Michael Jordan
But never quite as high
I'm 49, the game is mine
And every night is overtime
I beat the odds and I'm still playing
My dad has passed he's been long gone
I wish he'd met my teenage son
It's been harder than I thought to raise him
I'm just like you, so much like you
Silent as he's jumping for a layup
Oh but I'm so proud of him, I'm so proud
But just like you I'm still too scared to say it
So I'll say it now
Story of my life in 1995
A hero in Chicago, a legend in my mind
A billion lonely nights
A million times I tried
To jump like Michael Jordan
Story of my life in 1995
A hero in Chicago, a legend in my mind
A billion lonely nights
A million times I've tried
To jump like Michael Jordan
Hope you'll reach the sky
I hope you'll reach the sky
I hope you'll reach the sky
Story of your life in 1995
A hero in Chicago, you're a legend in my mind
Beste uitvoering van haar, tijdens beste zangers
Dit is zo goed! Hoe vaker je het luistert hoe mooier het wordt, de eerste keer dacht ik al wel dit is goed, maar na een paar keer werd het echt fantastisch
I was 14 and losing ground
In a black top of a town
When no one wins and no one's leaving
My dad said "Son, you finish school
Because this world can be so cruel"
I said "You too" and kept on dreaming
I'm nothing like you nothing like you
Why don't you know anything about me
I swear somehow I'll make you proud
But why you wanna always go and doubt me
Story of my life in 1995
A hero in Chicago a legend in my mind
A million lonely nights
A million times I tried
To jump like Michael Jordan
But never quite as high
When I was 19 I ran so far
They couldn't catch me on the yard
I traveled unfamiliar places
My dad said "Son, just come back home
You won't survive out on your own
You're on a fast break running aimless"
But I'm nothing like you nothing like you
Why don't you believe I have the answers
I swear somehow I'll make you proud
But why can't you just let me take my chances now
Story of my life in 1995
A hero in Chicago a legend in my mind
A million lonely nights
A million times I tried
To jump like Michael Jordan
But never quite as high
I'm 49, the game is mine
And every night is overtime
I beat the odds and I'm still playing
My dad has passed he's been long gone
I wish he'd met my teenage son
It's been harder than I thought to raise him
I'm just like you so much like you
Silent as he's jumping for a layup
But I'm so proud of him so proud
But just like you I'm still too scared to say it
So I'll say it now
Story of my life in 1995
A hero in Chicago a legend in my mind
A million lonely nights
A million times I tried
To jump like Michael Jordan
Story of my life in 1995
A hero in Chicago a legend in my mind
A million lonely nights
A million times we tried
To jump like Michael Jordan
But never quite as high
To jump like Michael Jordan
I hope you'll reach the sky
I hope you'll reach the sky
I hope you'll reach the sky
I
I I I
Dit is zo mooi vertolkt. Je kan zien dat ze zich in een liedje stort, alle info en achtergrond tot zich neemt en dan vertaalt in een muzikaal huzarenstukje en dan de " fijntuning in de muziek door de band maakt t compleet. Chapeau chapeau 👍
🌺💖 Love this wonderful rendition by Tabitha of this so beautiful song, melody & lyrics, from Milow! Thanks Tabitha & thanks Milow! 💖🙏🏽😘😘🌺
Wat maakt Milow toch prachtige liedjes. En deze dame vertolkt dit zeer mooi.
I love this woman 😍
Dit moet gwn een hit worden😍
Jeetjuh zeg wat is zij snel gegroeid in haar live performance... Sterk 🙏😍
This girl can sing 👍. Top!
wauw! zo ongelofelijk mooi weer Tabitha!
Eerste keer met dit programma dat ze echt op een gevoels level binnenkomt bij mij. Top gedaan meid.
Zo een heerlijke warme stem ❤️❤️
Although she doesn't change the words "son" to "girl" or "daughter" in this version Tabitha really makes it feel like she's talking about a father-daughter relationship and she succeeds (if you close your eyes) in almost transforming this song into a penultimate track of a musical where a former WNBA player/Hall of Famer is attending her daughter's first high school basketball game (perhaps in an upscale Chicago suburb) and reminiscing/reflecting on how her and father who bonded over basketball in their Rust Belt/Midwestern/Middle of America town (let's say Appleton, Wisconsin given its connections to Houdini another Milow track).
The father is a hard scrabble, stoic man who nevertheless watches the Chicago Bulls every night with his daughter during the 90s, introducing her to the sport of basketball. And, although he attends her own basketball games and sees her letter all four years of high school, win state championships and earn all-state honors never shows any emotion at her accomplishments. She then gets recruited to play at a top school in the big city (think Northwestern University in Chicago) and her father challenges her that she'll be back at home by Thanksgiving; that she won't be able to survive and succeed at college and she might as well just go get a job at the local Walmart.
She's driven to prove him wrong and although she's recruited as a walk-on, she makes it to the starting lineup and leads her team to the NCAA Final Four championship. She ends up travelling abroad for the first time in her life (only 30% of Americans hold passports) during her teams once-in-four-years allowable pre-season international trip (to the Benelux countries, of course) to play some exhibition games. She starts all four years of college and ends up getting drafted and having a Hall of Fame career in the WNBA and winning a few gold medals with the U.S. Olympic Team.
Her father, of course, passes on but she is now retired and has a teenage daughter of her own and watching her play in her first high school game after just making the team. She goes up for a layup, and she replays in her mind telling her daughter before the game (in a way her father never would've done) that's she proud of her. As her daughter goes up, she's yelling and cheering her on, smiling that she's been able to pass on that love of basketball that she had with her father to her daughter.
It's almost sacrilegious to say, but this version is on par with, and nearly surpasses, Milow's own live version where he pays tribute to Kobe Bryant (whom he saw play as a teenage) shortly after his passing earlier this year. An emotional knockout
De winnaar van de aflevering 👌❤️💕
Indrukwekkend in alle muzikale dimensies! Ik hoop dat ze nationaal en internationaal doorbreekt. Ze verdient het.
Fantastische zangeres, nummer top gebracht,
Wat een TOPSTEM
Prachtig gezongen, zij zou zich meer moeten richten op Engelstalig. Wat een vocal op top niveau❤
Wow, met zoveel gevoel gezongen, kippenvel en tissue x
Alles wat deze vrouw zingt is mooi.
Ik krijg kippenvel en tranen in mijn ogen😭 als ik dit nummer hoor!!!💜💜
I LOVE YOU!!!❤❤🛹
zo speciaal mooi verteld en haar uitstraling geweldig
Super leuk dit liedje we leren dat liedje in de klas dus ik weet bijna het hele liefje out mijn hooft 🤗
Very beautiful
The feelings she gave me true this song .... wauw I started tearing up 🙈 😅 u go queen
Nieuw favo nummer 😍
Well sung..... Beautiful song.....
Was weer een mooie aflevering vandaag. Tabitha was mijn nummer 1, maar het nummer op zich is natuurlijk ook al prachtig. Suzanne en Freek een goede tweede plek.
Wat een geweldig gevoel brengt ze over uit brengen op singel
Het lijkt op het liedje van peter pan
Beste wat ze ooit gezongen heeft! Echt Top 🎶
WOW 💖💕 THNXX Tabitha en zeker net zo fantastisch..backing vocals en band ...een diepe buiging🤩
Hermoso Tabitha, como siempre 😍
Wat een nummer zeg🔥 in 1 klap verliefd op tabitha
Beste van de avond ♡
Wat hebben we toch een goede zangers!
Wat is zij goed!!!💖
Pfffff prachtig 😩😩😩😩😩😩🥰🥰🥰🥰de beste
ZOOO MOOI..💚
Dit draag ik om aan mijn kinderen !!! "I hope they reach the sky"
Wat mooi zeg!
dit was weer genieten kijk weer uit naar de volgende
Wouw zo Mooi, Love it!❤🎵👌
😍 Prachtig Tabitha!!
Zo mooi, dankjewel 🙏🏽
Zo jong, maar zoveel in haar mars. Ze laat ons alle hoeken van de kamer zien. Prachtige uitvoering. Chapeau.
Zo, zo mooi!
Damn..wat moooi zeg kippevel 😍👌❤
Geweldige vocalist
topper
Wauwww kippenvel 😍😍👌🏻
Zou toch cool zijn als Michael dit nummer een keer hoort, prachtig gezongen btw.
Wat brengt ze dat goed over💕👌
Blijf kippenvel krijgen zo mooi gebracht
Kippevel zo mooi !
Prachtig gezongen kippenvel 😘
Awesome
❤️
bjoe-ti-volllllll😍😍😍
Super goed
Zo mooi! Wanneer gaat Beste Zangers karaoke/instrumentale versies van de nummers uploaden? Pretty please!
I’m in love ❤️
Beeldschoon!
Dope Dope Dope! Ik snap alleen niet waarom mensen dit een “duim omlaag” geven. - volgens mij heb je teveel oorsmeer of geen gevoel voor muziek.. #justsayingtho.
#JAMAN!!✌🛹
Whahahha geniaal teveel oorsmeer ...
Mee eens !!!!
Ze is Fantastisch!!!
Wat een stemmm
Prachtig! ♥️
Geweldig ❤️
Wauw wat een stem
Zo’n mooi nummer ! 😊🎧❤❤❤❤❤en je kunt zo mooi 🎤 zingen ( story of my live in 1995 )😅
Wauw!
Voor iedere like een hartje♥️voor Tabitha
👇🏽
Wow wat mooi♥️♥️♥️
Zomer 2022... dit heeft me covid tijd doorgetrokken 😉
Mooi volgend jaar songfestival
wat is dat een leuke meid zeg
Prachtige stem
Beste wat we gezien hebben van Tabitha!
Dit lijkt me een leuke groep voor volgend jaar:
- Pascal Jakobson (Blof)
- Yade Lauren
- Marcel Veenendaal (Direct)
- Ruth Jacott
- Waylon of Ilse de Lange
- Snelle
- Romy Monteiro
Mocht iemand afzeggen dan Dwight Dissels of Jennie Lena
Leuk lijstje namen! Ik zou er zelf Mart Hoogkamer aan willen toevoegen, leuk om iets onbekendere zangers een kans te geven met zo’n programma
Niemand word blij van Romy Montero...
@@Musicchoob idd hhahaa
Ik zou graag Bart van Racoon bij Beste zangers zien
Lijst graag overnemen: Top!!
Een openbaring, deze dame!
Beschilderd als een Delfts blauw bordje maar wat een stem. Snijd dwars door je ziel🙏
Prachtig meid!
Jij gaat Engels zingen!
Uitbrengen op single
Dat is talent hebben😆🥰
Nice sound Blessed 🙏👌
Tabitha, als dat geen revelatie is, met een lied van mijn buur Milow!