KASIA i STAWISZYŃSKI: Barbie i jak przejść kryzys wieku średniego?
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 29 ก.ย. 2024
- Kryzys wieku średniego - skąd się bierze i jak sobie z nim poradzić? Czy filozofia może nam w tym pomóc? Kiedy zaczyna się kryzys wieku średniego? Czy to zjawisko biologiczne czy kulturowe? Co ma wspólnego z nowym filmem „Barbie”? O książce „Kryzys wieku średniego. Poradnik filozoficzny” dyskutują Katarzyna Kasia i Tomasz Stawiszyński. Zaprasza Jarosław Kuisz.
Książkę z rabatem kupią Państwo tutaj: www.motyleksia...
Noszsz, nie smędźcie, proszę, a radujcie się, dobrzy ludzie, każdym etapem życia, by już nie banalizować, że każdą chwilą. Wszystko ma swój czas. I to jest dobre. Dojrzewanie do życia jest dobre. Ja już nie chciałabym być młoda, przeżywać młodości teraz, tego wszystko-naraz: kariera, związki osobiste, rodzina, dzieci, szukanie miejsca dla siebie, przepracowanie, przebodźcowanie, apokalipsa klimatyczna, debilizmy kulturowe w rodzaju wokizmu. Czuję się na swoim miejscu, jestem w jednym z najlepszych okresów swego życia. Już nie młoda, lecz jeszcze nie stara. Nic mi nie dolega. Przeszłam w życiu czarny czas siedzenia na kupie gruzów życia, zostałam powąchana przez śmierć, lecz powstałam, niczym feniks. Progenitura dorosła, choć nie zanadto, dzięki czemu mój pas transmisyjny do młodej współczesności jest drożny i dość szeroki. Pracuję i pracę swoją lubię. Mam czas na przyjemności i nie czekam ze spełnianiem marzeń na "kiedyś". Smakuję nowe "potrawy" - pokochałam operę i balet. Nauczyłam się instrukcji obsługi samej siebie. Nauczyłam się nie pędzić i nie nadużywać siebie. Niczego nie żałuję i niczego nie muszę. Mam 60 .
35:08 A jednocześnie dajecie życie i powielacie ten proces. Dlatego rozmnażanie jest moralnie złe i niewłaściwe, a przy tym niezwykle egoistyczne. Tak, to antynatalizm.
Rozmowa bardzo ciekawa, niestety pozostał niedosyt, dogrywa byłaby mile widziana . Słuchanie Pani Katarzyny to jest to dla mnie „tort intelektualny „ Dziękuję i pozdrawiam . 👌
Zgadzam się z dr Katarzyną Kasią co do interpretacji filmu Barbie 🌸
Również się zgadzam. Także odebrałem ten film jako krytykę wszelkich skrajności. I co wydaje mi się istotne, film ten porusza w udany według mnie sposób temat kryzysu męskości, co przecież można zaobserwować w rzeczywistości. Zmieniają się role płci, kobiety stają się coraz bardziej niezależne, przez co niektórzy faceci czują się mniej potrzebni czy mniej istotni. I w filmie jest taka super scena, gdzie Ken grany przez Ryana Goslinga, dochodzi do wniosku, że jest Kenough, czyli że jest wystarczający, nawet bez swojej barbie.
Ogòlnie, film może w nieco uproszczony sposób przedstawia pewne kwestie, ale jest to w końcu film rozrywkowy. Udało się jednak przemycić coś więcej i oprócz śmiechu i uśmiechu, jest kilka świetnych scen poruszających.
Miła Pani, cały czas czuję się młodszy od Stefana Karwowskiego, chociaż metrykalnie jestem starszy. Dotychczas myślałem, że tylko ja tak mam
Rozważania na temat przemijania zacząłem dość wcześnie, bo już w wieku 10 lat. Przez cały czas ta problematyka była blisko mnie. Z czasem zacząłem zgłębiać tematykę anty-agingu , który zacząłem stosować już po 20 roku życia. Okazuje się, że spowalnianie starzenia jest bardzo poważnie traktowane przez świat naukowy i notujemy tutaj wyraźne postępy. To cały szereg praktyk, których nie będę tu opisywał. Należy zrozumieć, że wiek metrykalny nie pokrywa się z wiekiem biologicznym. Działa to oczywiście w obie strony. Cały problem z kryzysem wieku średniego polega na tym, że ludzie żyją względnie beztrosko nie inwestując w swoje ciała. Mało tego. Często żyją w sposób taki, który przyśpiesza starzenie. Dlaczego o tym nie myślą? Ponieważ przez długi czas - pozornie - nie muszą. Gdy pojawiają się pierwsze skutki skumulowanych uszkodzeń, nagle jest przebudzenie - ale co się stało? Wówczas przychodzi refleksja i próba nadrobienia ostatnich 20 lat bierności. Wierzę, że za 50 lat świat będzie wyglądał inaczej i opisywane rozterki będą stanowiły historię. Oczywiście, temat jest szerszy i składa się na kilka płaszczyzn, co zresztą zostało powiedziane w materiale.
Jestem już troszkę po 46 roku życia i kompletnie nie odczuwałam, nie odczuwam żadnego kryzysu wieku średniego. Wręcz przeciwnie, po 40-ce wszystko zaczęło mi się w głowie układać i zaczęłam żyć zdecydowanie szczęśliwiej, bardziej świadomie. Wreszcie wiedziałam, co chcę, czego nie chcę, nabrałam pewności, wiary w swoje kompetencje, kariera wystrzeliła itd. Postrzeganie, czy jestem w okresie kryzysu czy nie moim zdaniem nie zależy od wieku a od jakości życia. Najgorsze to sobie powiedzieć "już nie mogę". Nie ma takiego momentu w życiu, kiedy można wszystko. A te badania zróżnicowane są ze względu na płeć? Bo mam wrażenie, że u kobiet to jest trochę inaczej.
Bo nie ma kryzysu wieku średniego. To raczej nabycie postawy "mam wyjebane na wszystko" a jednocześnie jest się jeszcze sprawnym fizycznie. Trzeba tylko uważać by nie stać się złośliwym staruchem w miarę nabywania zaawansowania wiekowego.
@@marcinpawlik2324 Zgadzam się, że określenie "kryzys wieku średniego" jest bardzo wygodnym alibi dla wielu osób. Tak samo jak wiek już bardziej zaawansowany. Bardzo denerwują mnie starsi, bardzo roszczeniowi ludzie, w pełni sprawni fizycznie, a oczekujący od otoczenia jakiegoś szczególnego traktowania. Przede wszystkim tzw., szacunku. Na to trzeba sobie zasłużyć. Ja często powtarzam - osiągnięcie jakiegokolwiek wieku, to ani powód do dumy, ani powód do wstydu. Tak to po prostu jest, że lat nam przybywa. I z tej racji nic specjalnego od otoczenia nam się nie należy.
Ale fajna i żywa dyskusja, dziękuję :) będę myśleć o tej rozmowie, kiedy wreszcie obejrzę Barbie.
niska średnia długości życia w dawnych czasach nie wynikała z tego, że po dwudziestce ludzie szukali sobie kwaterki ale z tego, że była wysoka śmiertelność dzieci i zwłaszcza niemowląt.
Ciekawy temat młodzieży w moim wieku.
Pozdrawiam.
Ja już przeżyłam kryzys wieku średniego w wieku 30 lat jak zachorowałam na poważną chorobę , że wiele rzeczy już nie zrealizuje bo choroba ograniczyła mi możliwości rozwoju i realizację marzeń. Dlatego teraz po 40 jest mi już obojętne bo swoje już przeplakalam w wieku 30 lat
bardzo, bardzo ciekawe...przy okazji dojscie do wieku lat 60 ogromnie mnie zdopingowało do..praktycznego spełnienia marzeń i zrobiłam to!!!
Kiedy zaczyna się tzw "podeszy wiek", czy determinuje go wiek człowieka, czy jego stan zdrowia i samopoczucie ? Teraz są seniorzy, którzy żadną miarą nie są w podeszłym wieku, mimo, iż mają 70+!
A ja po siedemdziesiątce .. i też sobie chwaliłem "lata średnie", chyba że, nie pamiętam.
Zdecydowanie stan zdrowia. Jak jest zdrowie, to jest siła i chęć do życia. Sama coś wiem w tym temacie bo już od 30tki zmagam się z wieloma problemami zdrowotnymi. I momnetami choć chce coś zrobic to po prostu nie mam fizycznie siły. Dodatkowo trudne doświadczenia życiowe wxrodzinie tez niszczą nas psychicznie. Stare powiedzenie co cię nie zabije to cię wzmocni jest totalna bzdura na resorach. Nie wzmocni cię tylko cię osłabi zarówno fizycznie jak i psychicznie.
Kryzys wieku sredniego? A co to jest? 😁
Czyli wszystko przede mną...
29:19 Czterdziestolatek ukazany w "Czterdziestolatku" to dzisiejszy 60-latek. Mam tutaj na myśli oczywiście aspekt biologiczny. Jednak standard życia, w tym leki, kosmetyki, nawyki żywieniowe (mimo wszystko) poszły do przodu tak bardzo, że nie da się odnieść dzisiejszych czasów do lat 70. XX wieku.
Pan Tomasz jak zwykle bezcenna postać w tego typu programachi i jak zwykle😅 miażdży swoich oponentów swoją cierpliwością, przejrzystością i wnikliwością tematu .
Krótko pisząc mistrz!
Wystarczy zwrócić uwagę szczególnie na moment kiedy po przerwanym wywodzie pana Tomasza w 51: 40 min
Kiedy Pan Tomasz spożywa wodę , pozostałe grono kopiuje owe zachowanie spoczywając ową wode. Widać całe Klu....
Panie Prowadzący... to jak Pan interpretuje, to taka "filozofia kuchenna"... jak zwykle 👎...
Na zasadzie... chciałbym, a nie potrafię...
Zgadzam się z panem Tomaszem co do Barbie, podobnie ten film odebrałam.
Świetna rozmowa, dzięki!
Gdybym trzymała się naukowych odkryć i definicji to moja kondycja umysłowo-fizyczna byłaby bliska zeru.Dawno temu ten próg minęłam z pełną nieświadomością.Bliższa jest mi myśl,że starzeję się "bez godności'.Dziękuję za rozmowę.
Rozwiń proszę w jaki sposób wiedza oparta na dowodahc miałaby Ci zaszkodzić, brzmi niezwykle ciekawie.
Bardzo wysoko cenię wiedzę naukową.Ale to,że przeżyłam wiele lat we dobrej kondycji zawzięczam w dużym stopniu swej aktywnosci .Mam jednak świadomość jaką donosłą rolę odgrywa nauka.Trochę uciekam od odpowiedzi.@@Ciachoo
Proste . W tym wieku mężczyzna osiągnoł wszystko co chciał teraz zwraca uwagę na swoje potrzeby ma wystarczające zasoby zaczyna żyć i tu pojawia się kobiecy shaming kobieta czuje niepewność jego decyzji i włącza dobrze znany sobie sposób czyli manipulowanie . Wmawianie mu niedojrzałości itp . Podumowując. To nie jest żaden kryzys mężczyzy to kobiety używają tego zwrotu w wiadomym celu . Ja bym raczej nazwał to kryzysem kobiety przy takim mężczyźnie
Ja bym podsumował te wywody o "kryzysie wieku średniego". Mamy troje doktorów czyli ludzi doskonale wykształconych zatem (postrzegalnie) elitę. Ich zniknięcia nikt by nie zauważył. Ale zniknięcie kierowcy śmieciary często z zawodowym lub średnim wykształceniem zauważą wszyscy najdalej po tygodniu. Życie. Taki to realizm.
Zależy, kto by nie zauważył... jeśli ktoś nie posiada potrzeby refleksji, nie ma wyższych potrzeb duchowych czy intelektualnych, albo nie jest w stanie rozumieć, o czym mówią - to poprostu ten ktoś nie osiąga pewnego poziomu (co może być zawinione lub nie). O.K., cenimy pracę śmieciarzy, ale dlaczego nie cenimy nauki, filozofii, kultury??? Skąd się w Panu bierze ta potrzeba poniżania tych dziedzin? - jak Pan nad tym pomyśli, może się Pan czegoś ważnego o sobie dowie...
Nie ma kryzysu wieku średniego, tylko renesans po osiągnięciu wieku średniego czyli optymalniej pozycji na rynku pracy i matrymonialnym. Stare kobiety nie mogą tego znieść wiec ubzdurały sobie, że będą mówić o jakimś kryzysie
Do 16 minuty sam bełkot.Zawsze jest tak że jak "experty" zasiądą razem to zero merytoryki.Niestety noc madregonz tego nie można się dowiedzieć
52:50 Pan Tomasz nie zawodzi. Mężczyźni pójdą głosować na Konfederastów BO w filmie Barbie cośtam cośtam, ergo nie powinno się w filmie Barbie robić czegośtam.
Tak jak w swoich audycjach w TOK FM nie raz mówił, że "ludzie pójdą głosować na skrajną prawicę jeśli nie będziemy dehumanizować migrantów" ergo należy budować mury, niebiałych wyrzucać, w ośrodkach dla cudzoziemców utrzymywać okropne warunki, na granicy ludzie torturować i psami ich szczuć.
Tak jak mówił pan Tomasz w innym miejscu "lewica be, bo ktoś tam krytykował Rushdiego a teraz go jakiś koleś zaatakował, rprawie go zabił i dlatego nie można krytykować ludzi, bo ich będą nożami chcieli zabić".
Generalnie wedle pana Tomasza, to właściwie nie należy nic robić, nie mówić o żadnych rzeczywistych problemach i wyzwaniach, bo ludzie zagłosują na faszystów. Bo to znana prawidłowość, że jeśli nic się nie będzie robić, to faszyzmu nie będzie. No, ale to dobrze sytuowany, biały facet, nie będący migrantem ani LGBT. Dla takich osób to faktycznie jest najlepszy sposób na życie.
Z roku na rok coraz gorsze treści pan produkuje panie Tomaszu. A szkoda. Nie dziwię się, że prof. Jacyno już do pana nie przychodzi.
Trafiłeś w sedno, Stachu. Niestety pan Tomasz chyba dostał w zęby i mu wszystkie wyleciały. A kiedyś jego Kwadranse filozofa i sobotnie Godziny były dla mnie ulubionymi programami w TokFm. Szkoda.
Zgadzam się. Zupelnie nietrafione te komentarze.
Dzięki za program. Mój kryzys midlife jest rewolucyjny, ale niestety straszny jednocześnie. Już nie wiem czy to dalej kryzys czy już depresja...Film "Nie patrz w górę" to niedocenione arcydzieło.
Jak pani Kasia mówi, że nie da się myśleć filozoficznie bez świadomości czasowej skończoności istnienia myślącego podmiotu, to znaczy, że ja nigdy w życiu nawet przez sekundę nie myślałem filozoficznie.
Ale nie jest tak jak mówi Kasia. Naprawdę dobra filozofia obywa się bez tej "świadomości skończoności". Jest bowiem coś co daje człowiekowi pewność własnej nieskończoności. Ale co to jest - nie powiem, każdy musi to odkryć dla siebie sam.
Ortodoksyjna filozofia (zwana "wielką filozofią", sama tak się określa) - jeśli obiecuje człowiekowi pocieszenie - to tylko łudzi go, bo żadnego pocieszenia nie daje.
I to nieprawda co mówi pan Stawiszyński, że człowiek w pewnym momencie życia (w połowie) widzi, że musi się zmierzyć z tak zwanymi "najtrudniejszymi wymiarami egzystencji". Nie, człowiek wcale nie musi widzieć, że jego życie na Ziemi to coś tymczasowego. Ale do tego trzeba być: romantycznym, sprytnym, uczciwym wobec samego siebie, zmysłowym, naturalnym. A żaden z trojga dyskutantów w tym filmie taki nie jest.