Proficiat met deze beslissing! Ik ben er blij mee.Als gepensioneerde Godsdienstwetenschapper kom ik vaak in de Achelse Kluis om met de broedergemeenschap de vespers mee te bidden...Jammer dat jullie zo ver wonen..Hoe dan ook een dikke merci uit Neerpelt.
he jullie boodschap is toegekomen..1 van jullie zusters getuigde ooit in een film ivm roepingen Ria?? ! ik bekeek dat elk jaar opnieuw met mijn 4de jaars...ze staat links op de openingsfoto .Groeten uit Neerpelt Marcella Stappers , 2 x weduwe zonder kinderen..
Zo ik hoorde net dat b Luc van de Achelse Kluis die momenteel in Westmalle verblijft om te herstellen weer in het ziekenhuis is opgenomen..dus zijn er nu nog maar 2 broeders in de abdij waar ik meermaals per week de diensten meemaak .De trappistinnen van Lozen zitten hier 18 km verder!! .een mooie zondag voor jullie aub! Marcella, gepensioneerde RK godsdienstleerktacht ...
Het klooster leven is voor mij altijd een levens voorbeeld geweest. Ik tracht dagelijks vroeg op te staan en veel te lezen. Vandaar dat ik heel blij ben met jullie mooie videos en zeer boeiende en inspirerende gesprekken. Hartelijk dank voor zoveel moois!
Zijn we als christen niet allemaal "koorddansers"? Ik bedoel, we staan wel IN de wereld, maar we zijn niet langer VAN de wereld. Dit woord van God in praktijk brengen blijft inderdaad een elke dag opnieuw waar te maken evenwichtsoefening, zowel voor de kloosterling als voor elk ander mens die Christus aanneemt als zijn Redder en Verlosser. Mijn bemoediging is het te mogen weten dat God mij leidt op Zijn wegen, mij daarbij vasthoudt en mij telkens opnieuw opvangt wanneer ik me van Hem losruk en val. Het leven in vertrouwen op God, het leven in Gods genade, het leven in (en met) geloof, hoop en liefde, het "wandelen met God", zoals het van Henoch wordt gezegd, dat is volgens mij de soms moeilijke opdracht maar tegelijk het immense, vreugdevolle voorrecht van elke mens, kloosterling of niet, die zich aan Hem heeft toevertrouwd. Bedankt voor jullie uploads!! Het is verfrissend jullie stem te horen tussen alle rommel die elke dag op ons afkomt.
Proficiat met deze beslissing! Ik ben er blij mee.Als gepensioneerde Godsdienstwetenschapper kom ik vaak in de Achelse Kluis om met de broedergemeenschap de vespers mee te bidden...Jammer dat jullie zo ver wonen..Hoe dan ook een dikke merci uit Neerpelt.
We wonen wel ver maar in het hart van God zijn we dichtbij!
he jullie boodschap is toegekomen..1 van jullie zusters getuigde ooit in een film ivm roepingen Ria?? ! ik bekeek dat elk jaar opnieuw met mijn 4de jaars...ze staat links op de openingsfoto .Groeten uit Neerpelt Marcella Stappers , 2 x weduwe zonder kinderen..
Fijn dit te vernemen en ook al wonen we ver, we weten ons diep verbonden! Goede moed voor u! We nemen u mee in ons gebed!
Zo ik hoorde net dat b Luc van de Achelse Kluis die momenteel in Westmalle verblijft om te herstellen weer in het ziekenhuis is opgenomen..dus zijn er nu nog maar 2 broeders in de abdij waar ik meermaals per week de diensten meemaak .De trappistinnen van Lozen zitten hier 18 km verder!! .een mooie zondag voor jullie aub! Marcella, gepensioneerde RK godsdienstleerktacht ...
Mooi gefilmd met een belangrijke boodschap.
Dank u! Alle goeds en diepe vrede voor u!
Zeer mooie verslagen en inspirerend! Groetjes vanuit het mooie Midden Oosten waar ik woon.
Dank u wel een héél diep verbonden met u in het Midden Oosten!
Het klooster leven is voor mij altijd een levens voorbeeld geweest. Ik tracht dagelijks vroeg op te staan en veel te lezen. Vandaar dat ik heel blij ben met jullie mooie videos en zeer boeiende en inspirerende gesprekken. Hartelijk dank voor zoveel moois!
Merci pour ce beau partage, Merci pour tous ces souvenirs qui resteront à jamais graver dans mon cœur.....(A&M)
Moniken en Zusters zie ik als ons Research & Development team op de weg naar de Heer. Die getuigenis is het openbaren van dat zoekwerk.
Mooi!
Zijn we als christen niet allemaal "koorddansers"? Ik bedoel, we staan wel IN de wereld, maar we zijn niet langer VAN de wereld. Dit woord van God in praktijk brengen blijft inderdaad een elke dag opnieuw waar te maken evenwichtsoefening, zowel voor de kloosterling als voor elk ander mens die Christus aanneemt als zijn Redder en Verlosser. Mijn bemoediging is het te mogen weten dat God mij leidt op Zijn wegen, mij daarbij vasthoudt en mij telkens opnieuw opvangt wanneer ik me van Hem losruk en val. Het leven in vertrouwen op God, het leven in Gods genade, het leven in (en met) geloof, hoop en liefde, het "wandelen met God", zoals het van Henoch wordt gezegd, dat is volgens mij de soms moeilijke opdracht maar tegelijk het immense, vreugdevolle voorrecht van elke mens, kloosterling of niet, die zich aan Hem heeft toevertrouwd. Bedankt voor jullie uploads!! Het is verfrissend jullie stem te horen tussen alle rommel die elke dag op ons afkomt.
Nee.