Taką Gdynię pamiętam i kocham. Mieszkam od urodzenia w w centrum Polski w Skierniewicach, ale w latach 1978-1985 co roku jeździłam na kolonie do Gdyni. Przez pierwsze 2 lata mieszkaliśmy w szkole podstawowej na Chylonii a później co roku na Grabówku 12, w szkole podstawowej, która wtedy nosiła imię gen. Sikorskiego. Później przez 25 lat nie byłam w Gdyni. I kiedy pojechałam tam po takiej przerwie, nie mogłam uwierzyć, że jeszcze wypiękniała. Odnalazłam wszystkie swoje ukochane miejsca, na Grabówku dużo się nie zmieniło. W 2018 r. pojechaliśmy do Gdyni i mieszkaliśmy na Obłużu. Też fajna dzielnica. Odkryliśmy na ,,stare lata'' przepiekną plażę w Rewie. No i następna miłość. Dla mnie Gdynia to chyba najbardziej magiczne miasto w Polsce. ma jakąś niesamowitą energię, która sprawia, że jak tam wjeżdżam, to bardzo się wzruszam. Pozdrawiam wszystkich gdynian, a szczególnie tych z Grabówka.
@@joboatthecrossroads Za Boga nie mogę sobie przypomnieć. Wiem tylko, że jak się wjeżdżało do Gdyni od strony Rumii, to ta szkoła była po prawej stronie. 3 lata temu jak przejeżdżałam obok to poznałam to miejsce ale nie wiem jaka to ulica. Przed chwilą sprawdziłam listy i widokówki ale wszystkie już były z wyjazdów na Grabówek 12.
@@monikak0409 po prawej jest tylko 40tka, czyli moja podstawówka. Ale Czechosłowaków nie poznaliście, bo oni byli na innych turnusach. Z holu widzieliście szpaler wieżowców między Rozewską a Czerwonych Kosynierów.
@@joboatthecrossroads Jeżeli po prawej stronie jest tylko jedna szkoła, to na pewno była ta. A jaka to jest ulica? Jak będę w tym roku latem w Gdyni, to zajrzę tam.
Moniko szkoła nr 40 na ulicy Rozewskiej.Ulica ma około kilometra dlugości .Też lubię odwiedzać stare miejsca w Polsce gdzie bylem na koloniach i obozach.@@monikak0409
2min.10sek. ale czad...na popularnym rzygaczu m/s Zenit mialem "kandydatkę" rok później czyli w 1989...pomyślnie zaliczona z rejsem do Rostocku i późniejsze 5 lat studiow w Gdyni - to byly najpiekniejsze czasy mej młodości i wolności 🙂
To Gdynia niedoinwestowana za czasów Jaruzelskiego, ale czysta i mimo wszystko jakoś prosperująca. Gdynia z nadziejami na lepsze - Wolne Jutro. Sobota, na miesiąc przed wakacjami, dlatego tak pusto i spokój. Wtedy wieża widokowa na Kieleckiej jeszcze była cała i dostępna, chociaż boisko i wyciąg narcirski już przestawały istnieć. Dzisiejsza Gdynia to karykatura bez charakteru pt. Szkło-Metal-Detal. Wielu Gdynian ją opuściło, bo coraz trudniej tu żyć. Ciasno, coraz mniej zielonych, przyjaznych przestrzeni, korki, pokazówki PRowe władz miasta (np. 10 raz zmieniane chodniki na 10 Lutego i "Władka"), kontra "urwane" inwestycje (np. Droga Gdyńska). Autobusów coraz mniej, parkingów też, za to wyższych opłat i żuli więcej. Ostatnio zrezygnowałam z jazdy do Rumii Morską z 7 minut czekało mnie stanie w korku na minimum godzinę. Taka nie musi być cena nowoczesnego życia w aglomeracji.
Daj Pan jeszcze jakieś prl-owskie filmiki,ale pod tytułem Gdynia z lat.... czy coś podobnego,bo nie można na takie filmy trafić pod tytułem spacer....itd.A ten filmik jest super!
W 1988 roku byłem na Jarmarku Dominikańskim. Płyty CD za złotówki do wyboru do koloru, których nie uświadczyłeś w państwowym "Domu Książki". Tylko ceny totalnie oderwane od tego co się wtedy zarabiało.
Gdynia za komuny była naprawdę świetnym miejscem do życia. Dzisiaj to już całkiem inne miasto. Zatłoczone drogi. Wycięta zieleń. Nastawiane bloki z widokiem na okno sąsiada. Mnóstwo migrantów ze wsi lub z Ukrainy. Do tego wszystkiego narkomania, przestępczość, chamstwo na drogach i ogólnie między ludźmi. Patrząc na stare zdjęcia chciałoby się wrócić do tych czasów i nie dożyć dzisiejszych.
No nie, szarzyzna wtedy jednak dawała popalić. Ale rozumiem tą nostalgię, bo też wtedy miałem 16 lat. Na wybrzeżu wkurzał brak radiowej "Trójki" stereo aż do 1992 roku. Większość kraju już miała pod koniec komuny.
Serdecznie dziekuje za ten film ,plakac sie chce ze tam dzisiaj niema juz nic Polskiego wszystko roztrwonili ,widzialam film zostal tylko lokal Roza Wiatrow to znaczy ze tez nie byl Polski i zostaly tylko statki muzea .,naszego dorobku niema .serdecznie pozdrawiam.
Taką Gdynię pamiętam i kocham. Mieszkam od urodzenia w w centrum Polski w Skierniewicach, ale w latach 1978-1985 co roku jeździłam na kolonie do Gdyni. Przez pierwsze 2 lata mieszkaliśmy w szkole podstawowej na Chylonii a później co roku na Grabówku 12, w szkole podstawowej, która wtedy nosiła imię gen. Sikorskiego. Później przez 25 lat nie byłam w Gdyni. I kiedy pojechałam tam po takiej przerwie, nie mogłam uwierzyć, że jeszcze wypiękniała. Odnalazłam wszystkie swoje ukochane miejsca, na Grabówku dużo się nie zmieniło. W 2018 r. pojechaliśmy do Gdyni i mieszkaliśmy na Obłużu. Też fajna dzielnica. Odkryliśmy na ,,stare lata'' przepiekną plażę w Rewie. No i następna miłość. Dla mnie Gdynia to chyba najbardziej magiczne miasto w Polsce. ma jakąś niesamowitą energię, która sprawia, że jak tam wjeżdżam, to bardzo się wzruszam. Pozdrawiam wszystkich gdynian, a szczególnie tych z Grabówka.
W Chyloni w SP 40 na Rozewskiej (tam przyjeżdżali też Czechosłowacy i Litwini), czy 35 na Starogardzkiej? A może w 10 na Czerwonych Kosynierów?
@@joboatthecrossroads Za Boga nie mogę sobie przypomnieć. Wiem tylko, że jak się wjeżdżało do Gdyni od strony Rumii, to ta szkoła była po prawej stronie. 3 lata temu jak przejeżdżałam obok to poznałam to miejsce ale nie wiem jaka to ulica. Przed chwilą sprawdziłam listy i widokówki ale wszystkie już były z wyjazdów na Grabówek 12.
@@monikak0409 po prawej jest tylko 40tka, czyli moja podstawówka. Ale Czechosłowaków nie poznaliście, bo oni byli na innych turnusach. Z holu widzieliście szpaler wieżowców między Rozewską a Czerwonych Kosynierów.
@@joboatthecrossroads Jeżeli po prawej stronie jest tylko jedna szkoła, to na pewno była ta. A jaka to jest ulica? Jak będę w tym roku latem w Gdyni, to zajrzę tam.
Moniko szkoła nr 40 na ulicy Rozewskiej.Ulica ma około kilometra dlugości .Też lubię odwiedzać stare miejsca w Polsce gdzie bylem na koloniach i obozach.@@monikak0409
Na ,, Zenicie " miałem kandydatkę 1975. Następnie nauka w WSM i praca na morzu przez 37 lat. Pozdrawiam wszystkich pracujacych na morzu.
Panie, dawaj więcej filmów. Czekamy - Polacy.
2min.10sek. ale czad...na popularnym rzygaczu m/s Zenit mialem "kandydatkę" rok później czyli w 1989...pomyślnie zaliczona z rejsem do Rostocku i późniejsze 5 lat studiow w Gdyni - to byly najpiekniejsze czasy mej młodości i wolności 🙂
To Gdynia niedoinwestowana za czasów Jaruzelskiego, ale czysta i mimo wszystko jakoś prosperująca. Gdynia z nadziejami na lepsze - Wolne Jutro.
Sobota, na miesiąc przed wakacjami, dlatego tak pusto i spokój.
Wtedy wieża widokowa na Kieleckiej jeszcze była cała i dostępna, chociaż boisko i wyciąg narcirski już przestawały istnieć.
Dzisiejsza Gdynia to karykatura bez charakteru pt. Szkło-Metal-Detal.
Wielu Gdynian ją opuściło, bo coraz trudniej tu żyć. Ciasno, coraz mniej zielonych, przyjaznych przestrzeni, korki, pokazówki PRowe władz miasta (np. 10 raz zmieniane chodniki na 10 Lutego i "Władka"), kontra "urwane" inwestycje (np. Droga Gdyńska).
Autobusów coraz mniej, parkingów też, za to wyższych opłat i żuli więcej.
Ostatnio zrezygnowałam z jazdy do Rumii Morską z 7 minut czekało mnie stanie w korku na minimum godzinę.
Taka nie musi być cena nowoczesnego życia w aglomeracji.
Łezka w oku za czasami dzieciństwa. Eh szkoda zal
Daj Pan jeszcze jakieś prl-owskie filmiki,ale pod tytułem Gdynia z lat.... czy coś podobnego,bo nie można na takie filmy trafić pod tytułem spacer....itd.A ten filmik jest super!
Jaki spokój i porządek.
Malo kto wtedy mial kamere. Moj ojciec mial w tamtym czasie raka duza, z magnetowidem w systemie Beta, na ramieniu chodzil
Ten film to masacra, wspomnienia
Niewiele się od tego czasu zmieniło.Tylko Dalmoru już nie ma.😕
Mylisz się w Gdyni bardzo się zmieniło pod względem nowych obiektow,ale ta stara Gdynia i słynna Świętojańska zmienily się na gorsze.
W 1988 roku byłem na Jarmarku Dominikańskim. Płyty CD za złotówki do wyboru do koloru, których nie uświadczyłeś w państwowym "Domu Książki". Tylko ceny totalnie oderwane od tego co się wtedy zarabiało.
Gdynia za komuny była naprawdę świetnym miejscem do życia. Dzisiaj to już całkiem inne miasto. Zatłoczone drogi. Wycięta zieleń. Nastawiane bloki z widokiem na okno sąsiada. Mnóstwo migrantów ze wsi lub z Ukrainy. Do tego wszystkiego narkomania, przestępczość, chamstwo na drogach i ogólnie między ludźmi. Patrząc na stare zdjęcia chciałoby się wrócić do tych czasów i nie dożyć dzisiejszych.
No nie, szarzyzna wtedy jednak dawała popalić. Ale rozumiem tą nostalgię, bo też wtedy miałem 16 lat. Na wybrzeżu wkurzał brak radiowej "Trójki" stereo aż do 1992 roku. Większość kraju już miała pod koniec komuny.
Jeszcze w Dalmorze furczalo. Teraz wszystko wyprzedane. Szkoda
Serdecznie dziekuje za ten film ,plakac sie chce ze tam dzisiaj niema juz nic Polskiego wszystko roztrwonili ,widzialam film zostal tylko lokal Roza Wiatrow to znaczy ze tez nie byl Polski i zostaly tylko statki muzea .,naszego dorobku niema .serdecznie pozdrawiam.
Eeeech...Dalmor jeszcze prosperował .
klasa
Jaki spokój i porządek.