3 kurtajdan sonra doğmuşum, Annem korunduğu halde ben olmusum beni 3 kere aldırmaya gitmişler, Erkek cocugu olmadigim icin babam 3 ay yüzümü görmemiş, Evde 3 erkek var biz 3 kiz kardeş olarak onların hizmetçisiydik, Annem kızlarını kendi annesi olarak görürdü, Babam çok eleştirel ve dayakciydi, Annem babamdan, dolayısıyla biz de kardeşler babamdan çok korkardık, Annem çok misafirperverdi ama akrabalarıyla ilgilendiği kadar bizimle ilgilenmezdi, Okula gidip geldiğimde bir kere olsun yemek önüme konmamıştır, Misafire denk geldiğimizde onlardan geriye kalanlarla karnımızı doyururduk, Evin en akıllı çocuğu olmak bana kalmıştı ben de o oldum. (EN hamaratlisi ablam, en uysal diğer ablam, en beyfendi byk abi, en haylaz ortnc abi, en faydalı kck abi... ben de kendimi ifade edebilmek için evin okuyanı oldum) Mecbur okudum ki babam beni aşağılayamasın. Kardeşlerimi evlendiklerinde bile tokatlardı... .... .... Ya hocam bizim kök aile buydu... Tahmin edin nasıl bir eşle evlendim.... Supriz babam gibi... 21 yıl hakaretlerini, degersizlestirmelerini, aldatmalarini normal birşeymiş gibi yaşadım... Inanın 3 yıl önce sizin ve diger uzman kisilerin videolarınızı izleyerek NE OLUYORUZ, BEN KIMIM, NE YAŞIYORUM? Sorularını sormaya başladım ki kendim bile isteye boşanma davası açtım. Şükür annem babam hayatta değildi. Yoksa beni sıkıştırıp buna engel olurlardı. Evlatlarimla yeni bir hayat kuruyorum. Hayatımda ilk kez O NE DÜŞÜNÜR BU NE DER demeden KENDIM ICIN BIR KARAR VERIYORUM... BU BILE BENI ÇOK RAHATLATIYOR...
1- İstenmeyen çocuk olmak 2-Bir kayıptan sonra dünyaya gelmek 3-Ailenin erkek çocuk düşkünlüğü 4-Diger çocuklarla Kıyaslanmak 5-Çocukken hakarete ve şiddete uğramak 6-Sürekli eleştiriye maruz kalmak
@@aylakarakoc2987 Siz Allahım ruhundan bir parça taşıyorsunuz, Allahın biriciğisiniz, çok değerlisiniz, Anne ve babanızın psikolojisini ancak anne olunca anlarsınız, eminim size bunu hissettirdiklerinin farkında bile değillerdir, çünkü hasta bir evladın varsa, Dünya siyah ve beyaz sadece, odağın sadece çocuğunda
Ben şunu gördüm ki o kadar şartlı bir sevgiyle büyütülmüşüz ki kendimizi bile şartlı olarak seviyoruz böyle olunca da sürekli alacaklı yasıyoruz bu durumda bizi değersiz hissettiriyor doğal olarak
Ailenin engelli utanılacak çocuğuyum...bende var olmak için çok çalıştım çok direndim...Basarirak intikam almaya yeminliydim...ve yaptım...banada hayat 40 sonra intahar girişimimle başladı...Hayatım altüst oldu resmen...şu an 4 sene gibi bı zaman diliminde tekrar zirvedeyim...Bambaşka bi ben olarak...Haaa bide toplum baskısı vardı ki akıllara zarar... Hala var....Diyeceklerim bu kadar hocam...Saygıyla...
73 doğumluyum, babam ben doğduğumda erkek çocuk beklediği için hastanede odaya çıkıp beni görmemiş. Şifalandırmaya çalıştığım değersizlik duygumun bundan kaynaklandığını düşünüyorum. Fakat sevgilerinden hiçbir zaman şüphe etmedim. Annem 17 yaşında evlenmiş, 18 yaşında beni doğurmuş. İkisi de zor zamanlardan, yokluk zamanlarından gelmişler, bilgileri, görgüleri, gördükleri, öğrendikleri kadarıyla yapabileceklerinin en iyisini yapmışlar. Şimdi onları çok daha iyi anlıyorum.
Ben de kıyaslanma ve eleştiri sebebiyle değersiz hissedenlerdenim. Ama objektif olarak baktığımda çok değerli ve kendinne yatırım yapmmış bir bireyolduğumu biliyorum. Özellikle diğer insanlarla ilişkilerimde hep bir kendimi baskılama çabasına giriyorum. Bu ne istediğini bilen baskın insanlar yoruyor beni, ben demesini bilen insanların yanında var olamıyorum ne kadar ironik o olmaya çabalıyor içimden bir kısım sonra da bunu fark ettiğimde yok olduğumu hissedip uzaklaşıyorum tüm sosyal ilişkilerden.
Bir de elalem ne der , kimse duymasın lafları var ki. Yaptığın her şey yanlış ve diğerleri benden daha önemli hissi yaratıyor. Ben şahsen uzun yıllar annem hep başkalarının düşüncesini önemsiyor benim ne hissettiğimle ilgilenmiyor diye düşünmüşümdür.
Değersizlik nedenleri; 1. İstenmeyen çocuk 2. Bir kayıptan sonra dünyaya gelmek (kürtaj,ölü doğum vb ...) 3. Ailenin erkek çocuk düşkünlüğü 4. Başkaları ile kıyaslanmak 5. Bebek/ Çocukken hakarete ve fiziksel şiddete uğramak 6. Sürekli eleştiriye maruz kalmak
Ah kıyaslanmak var ya :) Annem de babam da hala yapar.Çocukken derslerim hep iyi,notlarım hep yüksek olmasına rağmen yetemiyordum.Şimdi anne-babama ihtiyac duymadan kendi-kendimi kıyaslıyorum diğerleriyle.Videonun tamamını izledikten sonra hepsinin bizim ailede var olduğunu gördüm.😐Umarım doğru zamanda şifalanırım bu konuda🙏
Çok hayati bir konu. Çok faydalı bir İş yine 🙏🙌. Toplumsal travma . “Sen benim kim olduğumu biliyor musun” lafının kaynağı ve değersizlik duygusunun en net dışa vurumu. Travmalı bireylerden oluşan hasta toplum. Nesiller alacak iyileşmemiz.
1. babanın görevinin manipilasyonla kız çocuğunun üzerine giydirilmesi. 2.eril enerjideki annenin kontrolünde bulunma onun yörüngesinden çıkma isteğinde, suçluluk hissetme. 3. kendi yoluna gitme isyeğinde. ' eeee ben şimdi ne yapacağım' boşluğu. 4.evdeki rolü fark ettiğimde öfke patlamaları. ( kız çocuğun evin geçimini sağlayıp ona herkez bunu yapıyor denmesi gibi.) 5. bu sebeple dişil enerjide olamama.
Yoğun Hakaret, şiddet, kıyaslama 28 yaşındayım evlendim iki çocuğum var hala yapılmaya devam ediliyor…. Babamı bırak görmek, sesini duymak istemiyorum mecburen konuşuyorum onda bile 2 gün kendime gelemiyorum o negatiflikten çıkamıyorum nefret ediyorum bu durumdan ama artık bişeyler yapmaya çalışıyorum deniyorum videolarınızla kitaplarla farkındalık kazanmaya başladım çok şükür ama alışkanlıkları değiştirmek zaman alıyor sabredip okuyup dinlediklerimi uygulamaya çalışıyorum.
Hayatımızın belli dönemlerinde çok fazla roller içinde buluyoruz kendimizi anne, eş, arkadaş, çalışan kadın/erkek , kardeş... Ve bu rollerden bir ya da bir kaçında bir kayıp yaşanıyorsa iş hayatının sona ermesi ya da erdirilmesi, boşanma, arkadaş ya da kardeşlerden istenmeden hoş olmayan ayrılma ya da bırakma gibi durumlarda yaşanan olumsuzluklarda kişi kendine dönmeye ve istemeden de olsa kendini suçlamaya başlıyor ve iyi bir eş, iyi bir arkadaş , iyi bir anne değil miyim demeye. İşte o noktada eğer diğer insanlar yapabiliyor ise bunu bile beceremeyen kişi adlediyoruz kendimizi. Değersiz hissediyoruz. Yaşamımda edindiğim ve kendimde yaşadığım süreçler doğrultusundaki bunları yaşanmışlıklarla deneyimledim. Şükür ki ilk sizin yayınlarınızı izledim ve söylediğiniz kitapları, verdiğiniz bakış açılarımı sizlerle değiştirmeye çalışıyorum. Yeni açılacak kuantum drama eğitiminizi almayı dört gözle bekliyorum. İlk açılacak grupta yer almaya can atıyorum. Bu arada bende 6. Çocuk ve düşürülmeye çok çabalandığı halde hayata inatla gelen bir kişiyim ☺️
Hocam söylediklerinizin çoğunu çocukluğumda yaşadım. Kendimi değersiz de hissetmişim yıllarca. Ancak çocukken bildiğini okuyan inandığını yapan biri olmam nedeniyle hiç boyun eğmedim. Aykırı karakterdim biraz. Kafamın dikine gitmiş oldum ancak iyi ki öyle yapmışım, pasifize edilmeme müsaade etmedim. İlerleyen yıllarda ise kendimi ve ilişkilerimi gözlemleyerek oldukça iyi yol katettim. Farkındalık ve cesaret çok önemli kavramlar. Günümüzde bu tip videolar ise insanın daha kolayca farkındalık edinmesini sağlıyor. O nedenle size de çok teşekkür etmek isterim. Emeğinize, yüreğinize sağlık
İstediğim kişi olmama izin verilmemesi,kısıtlama,sindirilme,fikir özgürlüğümün kısıtlanmış olması…Ben kimim ki benim fikrim olsun ben kimim ki istediklerim olsun düşüncesi oluşturur ve beraberinde maalesef ki değersizlik hissi,onu tetikleyen özgüvensizlik ve kronik mutsuzluk.
Bana dedemin genç yaşta ölen ilk eşinin ismi verilmiş (Bahire) Yani nüfus cüzdanımdaki isim bu. Ama ailem bana hep, ben doğmadan 1 sene önce 5,5 yaşındayken vefat eden ablamın ismi ile hitap etti (Bahriye) ve büyüyüne kadar da hep onunla kıyaslandım. Onun o yaştayken bile yapabildiklerini dinledim. Ömrüm kendimi beceriksiz işe yaramaz hissederek geçti.
@@sentilyon mantık evliliği yaptım. Aşık olduğum ama sevgisinin ne kadar süreceğinden emin olamadığım insanı değil de beni seveni, beni bırakmayacağını düşündüğüm insanı seçtim. Mutlu muyum? -hayır- Mutsuz muyum -hayır- Öyle bir durum.
Annem ve babam hep haklıydı . Düşündükleri tek ve en doğru. Yaptıkları çok gerekli ve haklı idi hep. Zerre eleştiri kabul etmezlerdi . Sürekli beceremeyen , uyamayan , başaramayan biz olurduk. Düşüncelerimize de duygularımıza da hep kendi istedikleri şekli vermemizi istediler yapamayan elenir
Kıyaslanmak, çocukken hakarete ve şiddete uğramak ve sürekli eleştiriye maruz kalmak cahil anne babadan gına geldi artık cidden sürekli kendimde sağlıklı bir insanda olmaması gereken davranışlardan kurtulmaya çalışırken buluyorum bu o kadar yordu ki ruhani olarak beni artık bedenim bile eski sağlığında değil ve ben elimden bir şey gelmeden çırpınışlarımı izliyorum keşke şu yaşımda normal olan gibi sadece erkek peşinde kossaydim tek derdim bunlar olsaydı erken olgunlaşmak zorunda kalmak çok kötü gerçekten
1- Ölen bir çocuktan sonra doğdum. 2- Hep tek başına bırakıldım. (liseden sonra ilk şehirdışına tek başına gönderildim ve üç beş kuruş para verildi ne yapacağımı bilmiyorumdum ki kardeşim ve abimde tüm aile gitmiş ben kalmıştım evde.) 3- 34 yaşımda evlilik yaptım 9 ay sürdü 6 ay önce boşandım. Hiçbişey demedim çıktım gittim cebimde 5 kuruş para yokken. Eski eşim ben senden üstünüm uzman oluyorum deyip gitt. ( Asistan doktordu) 4- Zam istemem lazım isteyemiyorum bile ki Türkiye de yaptığım işi yapabilen sayılı insanlar arasındayım üç beş kuruşa çalışıyorum. Mühendisim. 5- Daha fazla bilgi veririm ama özele girer.
Benı değersiz olduğumu hıssettıren herkesle iletesımımı kestim çok da rahatım bunu görüşmeyi kestıgımde anladım.ben çok degerlıyım başka bır ben yok 😉sevıyorum sızı 🥰sevgiyle 🙋🏻♀️
Son üç maddeyi çocukluğumda ve şimdide yaşadığımdan dolayı uzun bir süredir değersizlik duygusunu içimden nedense atamıyorum. Bir de ne yaparsak yapalım yaptıklarımızın beğenilmemesi ve ailemizin mükemmellik arayışı biz de değersizlik duygusunu törpülemekle birlikte yetersizlik ve eksiklik hissi de yaratıyor. Bu konudaki çözüm önerilerinizi de bekliyoruz Tuna Hocam... Herşey için çok teşekkürler... İyi ki varsınız! Sevgiler ve saygılar sunuyorum... Dış ses olan bayana da sevgiler saygılar ve selamlar...(İsmini öğrenirsek harika olur:))
Hocam o kadar acı ki bütün maddeleri kardeşlerimle beraber yaşadık erkek kardesim hariç sanki bizim aileyi analiz etmişsiniz emeğinize sağlık sizi dinlemek çok iyi geliyor
Merhabalar degerli hocam Ben ,duygusal gelişimini tamamlayamadan büyütülmüş biriyim. Çocuklarımla problemler yasamaya basladiktan hemen sonra kendimi gelistirmek adına hem uzmanlardan yardım aldim,cok kitaplar okudum ve okumaya arastirmaya da devam ediyorum, hem de siz gibi degerli hocaları takip ederek yetişkin olmaya çalışıyorum. Cocukken başkalarıyla kıyaslanır, evimize gelen misafir yani öteki insanlar bizden daha kıymetli tutulur, elestirilir, yaptığım hicbir sey kıymet bilinmezdi. Ayrıca fiziksel siddeti de ergenlik donemi de dahil yasadım. Universite kazanıp da aileden ayrıldığım zaman siddet bitti. Yaşadığım bu degersizlik,yetersizlik,takdir görememe, onaylanmama ihtiyaçlar serisi tüm hayatıma kabus gibi çöktü ve o kadar yanlislar yaptım ki! 4 evllilik yaptım. Yanlıs insanları hayatıma cekerek icimdeki o bosluklari tamamlamak ve özlemini duyduğum o sıcacık yuvayı kurmak istedim. Oysa tamir edilmesi gereken o kadar parcalarim varken yolu güvenle seyir etmem imkansızmış. Yolda döküldüm. 4.evlilkten sonra nedenlerin arayışına girdim. Elimden tutan, bana manevı destek olabilecek bir ailem olmadığı icin hayatımı düşe kalka geçirdim.Cunku zaten yaşadıklarımın temel sebebi, ailemden alamadigim varolussal ihtiyaçlarımdi.Sevgi boslukları diyorum ben buna.Çünkü bir yudum sevgi icin insanlarin pesinden sürüklendim .( Aileme kızgın degilim,onları anlayabiliyorum artik.Cünku onlar da kendilerini yetistirenlerden alamamislar ki göstersinler. Bem onları öyle kabul ettim. Tabii bunu kabul etmem epey sonra oldu. Dedim ya,nedenleri araştırıp derinlere inince gercekleri tüm çıplaklığıyla görebildim . Bu yolculukta dizlerim çok kanadı.Ama yaralarımı sarmayı başardım. Simdilerde yetiskin bilinciyle hareket etmeye çalışıyorum. Ama itiraf edeyim,sevgi boşluklarım halâ var ve zaman zaman cok derin bir yerlerden hissediyorum; ortada üzülecek bir sey yokken sebepsiz ıc sıkıntıları yaşıyorum, kendimi bazen cok yalniz hissediyorum . Ailede siddet gördüğüm icin ilk evliligimde fiziksel siddet,psikolojik siddeti yasadim. 4.evlilikte psikolojik siddet ,asagilama,hakaret,güvensizlik cok fazlaydi. 2 ve 3 evlendigim insanlar bağımlı insanlardı ve beni yoracakları icin ben ayrilmayı istedim.Ve en son narsist kisilik bozukluğu olduğunu tahmin ettigim bir iliskimi henüz başındayken bıraktım. Bu iliskiden de kendime dait cok dersler çıkardım ve farkındalığım bir tık daha gelisti. Sizlerle tanıştım. Sağlıklı bir toplum,sağlıklı bireylerden oluşur .Bu anlamda sizlerin topluma katkınız, kuru bir teşekkürle geçiştirilecek kadar basit olmadığı kanaatindeyim. Ama ben kendi adıma teşekkür etmeden de geçemiyeceğim. Katkılarınız takdire şayan. Bizlerin gelisimine katki sağlayıp yetiskin birer birey olmamızı sağladığınız icin sizlere ve ekibinize çok teşekkür ediyorum. Bu bilgilerin küçük yaşlardan itibaren kademe kademe okullarda ders olarak okutulması, egitimin müfredatına girmesi gerekiyor.Psikoloji bilimi, insanın hayatını önemseyen,etkileyen bir bilim dali. Bu nedenle matematik,fizik, edebiyat gibi psikolojinin de öğretimin her aşamasında olmali gerektigi kanaatini taşıyorum. Saglik ve esenlik diliyorum...
Ancak görüşlerimin her bir cümlesini bir yorum şeklinde paylaşarak TH-cam algoritmalarında (kendimce de olsa ) harcadığım bu enerji ile dizin bana verdiğiniz değere mukabil elimden geleni yapıyorum
6 maddeden 5i maalesef bende olmuş çocukluğumda 😔 bir şekilde baş etmeyi başarmışim gençliğimde taa ki evlenip ilgisiz ve alakasız bir eş bütün duygularımı kartopu gibi büyümesine sebebi oldu. Ve şu an ayakta durabilmek için dediğin gibi sanki intikam peşindeyim. Benden birsey istediklerinde bana böyle davranmasaydiniz gibi cevaplar veriyorum. Canımı öyle yakmışlar ki maalesef böyle cevap vermek artık elimde değil
Çook ama çok verimli bilgiler bunlar temelde yatan her zaman birinin hayatını bir diyerinin kasbetmesi yeterli donanıma sâhip olamamak kısa ve öz söylenmesi gerekirse se maddelerle açtiğiniž için çok yerinde olmuş emeğinize yureğinize sağlık teşekkürler
Merhaba Tuna Hocam, saydığınız nedenlerden birçoğunun bende etkisi olduğunu farkettim. İstenmeyen , beklenmeyen çocuk olmak , benden önce kardeşimin aldırılması, kuzenimle karşılaştırılmak , ailede erkek çocuğunu üstün görmeleri, anne tarafından sürekli olumsuz şekilde eleştirilmek. Ve bu yüzden topluma ayak uydurmak için başkalarının istediklerini yapmak ve fedakar olmak. Bunları hiç değersiz hissetmemin nedeni açısından düşünmemiştim. Sanıyordum ki ben iyi bi insanım ve sürekli iyilik fedakarlık yapıyorum. Bu durumdan çok sıkıldım ve çok yoruldum. Artık kendimi değerli biri gibi hissetmek istiyorum ve en kısa zamanda sizin videolarınızı bekliyorum. Böyle bir konuya değindiğiniz için teşekkürler Tuna Hocam 🙏
Ağzınıza sağlık Tuna Bey,39 yaşında bir kadın olarak ben 1.madde olarak şunu söyleyebilirim, kendi sevebilecekleri bir çocuk olursaniz eğer onlar için değerli oluyorsunuz,özünde koşullu seviliyor ve deger görüyorsunuz,bu bana maalesef hayatıma giren sevgili olan adamlarda tekrar etti,ve bi kadın olarak acı ama,kız çocuğu için baba figürü 1.neden.
Engelli kardeşimin olması, onunla doğal olarak daha fazla ilgilenilmesi de (çünkü be de küçüğüm ve algılayamıyorum sebepleri) sanki daha az seviliyormuşum sevgiyi o hakediyor ben değil izlenimi oluşturabiliyor. Dikkat ediyorum da bu tür çalışmalarda nedense hiç ailede engelli bireylerin olmasıyla ailedeki diğer abla-abi-kardeşlerin yaşayabileceği duygusal yaralardan hiç bahsedilmiyor. Biraz bu konulara da değinirseniz çok memnun olurum. Bakın bu bile değersizlik duygusu yaratabiliyor: yani bu konuya yer verilmemesi bile. Tesekkür ederim.
Tüm maddeler varmış hiç şaşırmadım. Tuna hocam çok iyi niyetlisiniz okullarda şiddetin bittiğini düşünerek. Suriyelilerin çok olduğu bir bölgedeyiz. Suriyeli çocuklara mı üzüleyim. Yoksa hem onlardan hem öğretmenlerinden şiddet gören çocuklarımıza mı bilemedim. Heryer böyle mi bilmiyorum okullar karakol gibi okul çıkışı 4 5 bekçi okulda devamlı polis güvenlik. Veliler okula yanaşamıyor. Veliden çekinirdi öğretmenler şimdi çocuklara istediklerini yapıyorlar
Cok tesekkurler guzel paylasiminiz icin. Malesef saydiklarinizin hepsi mevcut benim cocuklugumda. Ikinci kiz cocugu olarak dogulmak istenmeyen cocuk olmak kitlik bilinciyle buyutulmek savas donemi cocugu olmak hep eksiklikleri yuzune vurulan hicbir basarisi onaylanmayan ve ss lerle dolu bir cocukluk ergenlik ve yetiskinlik
Sürekli başka çocuklarla ve kuzenlerinmle kıyasladılar beni.Hele ki iki ailenin de en büyük çocuğu benim, ve hem benden iyi örnek olmam istendi...ben ise bir çok belâ ya soktum hepimizi 😄 Ve tabi ki eleştiri bügün de canımı çok yakıyor, daha kötüsü ben de sık sık eleştiriyorum çoğu durumları ve kişileri.Bazen kendimi durdurabiliyorum ve utanıyorum.. En kötüsü ise içimdeki öfke, çok yakıcı ve kötü bir duygu , söyleyemiyorum da kızdığım kişiye, bazen otorite biri oluyor iyice içimde büyüyor öfkem ve ardından gelen intikam duygusu tam bir zehir gibi... Devamını bekliyor ve sizi saygıyla ve sevgiyle selamlıyorum ❤️
hocam 18 yaşındayım ve maalesef hepsine de maruz kaldım.Babam kız çocuklarını sevmez hep kendimi sevdirmek için ne dediyse yaptım kusursuz evlat olmaya çalıştım ama hep daha fazlasını istedi.Bizi terk etti şuan kafam rahat ama bu defa da çevremdeki diğer insanlara vermeye başladım sevilmek için bunun beni yıprattığını farkettim artık kurtulmaya çalışıyorum.Videolarınız sayesinde çok şey öğrendim teşekkür ederim.
Merhabalar vede teşekkürler bende kıyaslanma vesürekli özellikle baba tarafından eleştirilme ve küçümsenme vardı 30 yaşında iki çocuk annesiyken evimi taşııdığım sırada işleri tekbaşıma hallettim diye babamın gözünde değer kazanmış olmak “bizim kız adam olmuş “ cümlesi canımı çok yakmıştı şimdi 51 yaşındayım her ne kadar birçoğunu halledebildiğimi düşünsemde o izler çok derin bişekilde hiç ummadığım anlarda ummadığım yerlerden çıkıyolar ezcümle sanırım bu duyguyu dönüştürüp temizleyemiyorum birtürlü ama umutluyum sizin videolarınız sayesinde belkide şifa bulurum 🙂
abla bi çocukluktan çık ya yeter..babandir olabilir, bilseydi senii inciteceğini öyle soylemezdi, kendinizi ve onlari affedin..yani her anne baba olğun bilge mi oluyorki biz onlardan çok şey bekleyelim anne baba olmak biyolijik olarak kolay,,ruhen olgunmuyuz ona bakalim, ben daha bekar bir gencim ama her şeyin farkindayim şükuŕ...
Yoga, meditasyon, holotropik nefesler, oto hipnoz, eft, aile dizimi, atalarla ilgili calismalar, hatirlayamadigim turlu cesit yontem denedim, bunlari deneyip de birakmadim, calistim, calismaya da devam ediyorum. Mesela mali durumumu duzeltebildim ancak bu degersizlik duygusunun ustesinden gelme konusunda cok da yol kat edemedigimi hissediyorum.
Hocam kolay gelsin her videonuzu TH-cam'da ve Instagram'da her videonuzu ikişer defa 3'er defa dinliyorum benim hayatıma o kadar çok dokunuyorsunuz ki bu kadar Cömert olduğunuz için çok çok teşekkür ediyorum Ben daha sizin katıl kanalınızdaki videoları aklım almıyor ne kadar Cömert olduğunuzu inşallah hedefinde katıl videolarımıza da inşallah katılacağım ama size çok çok teşekkür ediyorum İyi ki varsınız iyi ki sizi tanımışım iyi ki bu hayat bu kadar Cömert ve sizi bizimle tanıştırdı
Şahit olduğum ne varsa söylemişsiniz ilişkilerde değerli hissetmek yada değerli olmak için neler olur /olmaz konusunda da bizleri aydınlatırsanız çok mutlu oluruz Siz iyi ki varsınız Tuna Bey ❤
Tuna Tuner Hoca sorularıma cevap vermeyince kendimi çok değersiz hissediyorum😜😁 Şaka bir yana sizden bir ricam olacak. Geçen hafta tesadüfen 2-3 dakikalık bir video izledim yalnızlıkla ilgili. Fatma Turgut'un bir videosu ,çok yalnız kaldım iyiki de kaldmısım videosu. Oraya 13 17 yaşında çocuklar ergenler yazmış kimse benimle arkadaş olmuyor, hic arkadaşım olmadı beni bırakıp gidiyorlar yalnız başıma, sıraya başıma koyuyorum uyuyor muşum gibi yapıyorum vakitte hiç geçmiyor türünden bir şeyler yazmışlar ,içim parçalandı .Bu çocuklara bu ergenlere bu konuda bir video yapar mısınız .Çok teşekkür ederim🙋🏼♀️💐
@@iremkayan3298 Çok teşekkür ederim, bunları yazdığınıza göre siz de çok duyarlı sınız. Her şey gönlünüzce olsun. Ailenizle birlikte mutlu sağlıklı yaşayın🤗🙋🏼♀️💐💜
3,4,5,6 ve dolaylı olarak 1 (Ailenin boşanması ve her iki taraftan ayrı kalmak, ortalık malı olmak). Temel ihtiyaçların karşılanmaması. Başkalarının yanında azarlanma, dövülme, aşağılanma, utandırılma. Minnet etmek, borçlu olmak/hissetmek. Çocukluktan itibaren yediğin lokmayı hak etmek için karşılığında bir iş yapmak. Fakirlik veya kıtlık bilinci ve eşyaya insandan daha fazla önem verilmesi (Bulaşık yıkarken, bir iş başında, bardağın kırılması ve kırılan eşya için azarlanmak, kesilen bir yerin var mı diye bakılmadan, önemsenmeden.) Zevklerinin, tercihlerinin aşağılanması (o giyilir miymiş, hayvan sevilir miymiş,...)
Sohbetleriniz, anlatımınız ne güzel ne kadar keyifli. Değersizlik hissi yeme bozukluğu, tırnak yeme, tırnak kemirme vb yapar mı? Bildim bileli ruhum gerildikçe kendimi yiyorum. Bu davranışlarla ilgili video çekecek olursanız pürdikkat izlerim/dinlerim.
Ağzınıza yüreğinize sağlık hocam teşekkürler bu video için 🌹 Toplumumuzda ne yazıkkı bu maddelerin hepsinde kendini bulan cok insan var ben de bunlardan biriyim ama cok şükür kendimce iyileşme yolundayım Anne babadan hatta daha önceki atalarımızdan miras kalan bir duygu değersizlik Bir de maddiyat da insanı kendini değersiz hissettiren konulardan birisi Bana şimdiye kadar öğrendiğim bir cok kaynaktan en iyi gelen değerli hissetme konusunda bizi yaradanın bize ne kadar değer verdiğini bilmek oldu ❤️ hepimiz ayrı ayrı yaradan için cok değerliyiz İyi çalışmalar 🍀 Allah yolunuzu açık etsin ömrünüz bereketli olsun inşallah 🌹
Değersiz hissettirenlerin ( şimdi bu ölürse kime değersiz hissettirmek için onca mesaiyi yapacağız kaygısıyla) devreye girdiği başarısız (?) seyahat girişimleri
İnsanlara anlayış gösterdiğim için 2 plana atıldığımı düşünüyorum yeteri kadar değer görmüyorum verdiğim değerin karşılığında bana da değer verilmiyor bu olaydan kurtulmak istiyorum ama bundan hiç kurtulamadım
Bir Atrolog olarak katkıda bulunmak isterim, doğum haritasında ki Güneş'in ve Ay'ın konumu, güney ay düğümü kavuşumları, kiron'un konumu gibi bir çok etken de doğuştan değersizlik duygusuna ve bu değersizlik duygusunu destekleyecek olayların gelişmesine sebep oluyor. Ha bir de Neptün var ki balık burcu ile birlikte kişiyi kurban bilincine çekmeye hizmet eder. Çok kısaca değindim, bayağı derin bir konu.
Balık burcuyum çok rahatsızım bundan İçimde hem Cenneti Cehennemi birarada tutuyormuşum gibi geliyor..Genel manada iyi bir insanımdır ama bir kötü durum gördüğümde bu yapılan kötülükten daha kötü olma isteği oluyor içimde,Yani kötülüğü yapan kişi şöyle demeli gibi sanki vay be bende kendime kötü diyordum..İyi düşünce içinde hayvanlara bile lanlı lunlu konuşulduğunda çok rahatsız oluyorum.Bir kırkayağı ve Fareyi bile öldüremiyorum..BALIK Burcu olmak öldürücü derecede Duygusallık ve Nefret dolu..Dışardan çok saf olduğumuzu sanarlar buda ayrı mevzu..
Kimse benim annem kadar güzel kiyaslayamaz: 'Elalemin kızları ne kadar güzel yaa'🙂 Herkese övgüler yağdıran, başkalarına bayılan annem,ben birsey yaptığımda aniden pembe gözlükleri çıkarıp eleştiri gözlüklerini takıyor,her yaptığım işi kusursuz denecek seviyede yapmaya çalışan biriyim, kendimi övmek gibi olmasın ama sagolsunlar çevremdekiler de çok beğenir yemek vs her işimi, mesela bir pasta yaparım annem yer tabağını siler süpürür,ama güzel olmuş demek şöyle dursun bi kusur bulur arkasından aynı pastayı falanca hanim yapmış,ama bir gör nasıl güzel yapmış, nasıl yedim nasil yedim bayildimmm diye ballandıra ballandıra anlatmaya🤣 ,devamlı bunu yapıyor beni delirtiyor,yaptığım her işi degersizlestiriyor neden Tuna hocam lütfen buna cevap verin🙏
Anne babalar kendilerinin görmediği hayatı sundular, çalıştılar, prens prenses şehzade evlatlar yetiştirdiler, okula gönderdiler, ders aldırdılar, evlatlar kolay zamanlarda yetişen güçsüz insanlara dönüştüler. Babam cebime az para gönderdi yurtta yalnız kaldım, beni yemeğe götürmedi değersiz hissettim diyen insanlarla dolu etraf. Her başarısızlıkta depresyona girip değersizim duygusuna kapılıyorlar. Zor zamanlar güçlü insanlar yaratır, güçlü insanlar kolay zamanlar yaratır, kolay zamanlar güçsüz insanlar yaratır, güçsüz insanlar zor zamanlar yaratır. Bu döngü sürer gider. Şimdi güçsüz insanların zor zamanlar yarattığı zamandayız. Değersizim değersizim diye sızlananların başına bir gün bi dert gelir bi olay gelir o zaman anlarlar neymiş ne değilmiş.....
Aidiyet duygusunun insanı adaletsizliğe ittiğini düşünüyorum Aidiyet duygusuda savaş anında insanda vücut buluyor Bu da insanı adaletsizliğe mahkum ediyor aksi halde dışlanma ve var olamama durumunun üstesinden gelmek kolay değil 😔 Evrensel bilince sahip biri olarak bunun üstesinden gelemiyorsam telefonunu çıkar diyen birinin yapacaklarıni düşünemiyorum bile Sevgi ve saygılarımla 💙
Kizim yuksek lisans yapiyor ama degerli hissetmek icin esine ucuncu bebisi verdi. Saglamlastirdi gibi. Toplum boyle. Istiyor gibi. Borc alip islerini yurutuyorlar ama boyle degerli hissediyorlar. Para ile egitim ile bebekler ile toplumda degerli oluyorlar. Saygi varmi buyuklere karsi yok. Mesafeli iceri karismasin dan ziyade. Insan sevmiyorlar oyle diyorlar. Mutluluklar diyorum bende...destek olmak insanin temel gorevi. AMA artik bitti. Kendimi dusunuyorum bende. Annem erkek evlatlara tapardi. Ben oyle seyler sevmiyorum ..ayrim yapmamak icin. Cok cabaluyorum ..kocamanlar..hayat onlarin...karisilmiyor zaten ..,
Kişinin, ikili kişilerde reddedilmesi ve buna müteakip olanı olduğu gibi kabul edememe durumu sonucu kendini değersiz hissetmesi de sebeplerden biri sayılır sanırım hocam. Video için teşekkür eder, yenilerini merakla bekleriz. 😊🙏
Bence herkes herşeyi benden daha iyi biliyor,daha iyi yapıyor,daha güzel,daha becerikli,daha popüler...... Evet çevrenin olmamı istediği gibi oldum.Sırf yaranmak ve görülmek için. Hayatım boyunca ezik kalıcam... Ama sorun şu ki ben iyileşmek istemiyorum .ÇOK YORGUNUM.
çevre tarafından size yüklenen her ne varsa farkında olun..yüce Allah insanı kusursuz ruhen guçlü yaratmıstır,ve sonra cevre,aile, arkadaşlar her biri size etiket yapıştırir kişilikler yapıstırir, sizde kendinizi onların yapıstırdıgi etiketlere kalıba girersiniz oysa gerçek çok farklıdir bu da ancak farkındalıkla çoźüliur,KENDINIZI GÖKYUZU SIZE YAPIŞTİRILAN KAREKTERLERIDE BULUT GIBI GÖRUN,,BULUTLAR GELIR GECER AMA GÖKYUZU HEP ORDADIR....VESSELAM..
Tuna Bey naçizane bir istek; konu içerisinde geçen erkek evlat düşkünlüğü sonucu tek erkek olanlara ya da kıymetli bebek dediğimiz (tüp bebek, geç kavuşulan bebek olabilir) insanlara gebelikten itibaren aile ve çevrenin yüklediği misyonların onları nasıl bir bireye dönüştürülebileceği ve bununla başedebilme, çözümleme yolları ile ilgili de bir video olabilir mi? Teşekkürler. Sevgiyle 🌸💖💕
Beni de 7 aylıkken aldırmaya kalkmışlar, Doktor kovalamış bizimkileri😂😅😂 Keşke aldırsalarmış da bensiz kalsalar mış , doktora kızayım mı seveyim mi bilemedim😁
Asıl sen onlara attığın gole bak. 3. De de tutturamamışlar. Hani görün bakın ben kı olarak geliyorum. Şaka bir yana Kim kime gol attı? Ben de bu şekilde dünyaya gelmiş biri olarak diyebilirim ki Maçı biz aldık 😉 Onlar ve onca yaptıkları bizi yok edemedi ama biz onların erkek çocuk yapamama( anlamsız oldu ama saçmalık içinde anlamını bulur) ( sanki ellerindekini gibi başaramama) durumlarını bir ömür yüzlerine vurduk. Not: tamamen espiriyle vurdum. Hani olan olmuş, bari uzaktan bakıp gülümseyecek noktaları tesbit edelim babında Ciddi ciddi bakılacak olsa Benim veya sizin bebekken, çocukken ve ergen iken çektiklerimizi film yapsalar sansüre takılır, yürekler dayanmaz.
1) Kaza çocuğu olmak 2) Komşu kızıyla kıyaslanmak 3) Akrabaların ve diğer herkesin benden üstün tutulması( üniversiteye gidip yaz tatilinde eve döndüğümde her seferinde benle hiç ilişkisi olmayan ama bizden üst sınıfta olan (!?) dayımı hem gelişte ben geldim hem dönerken ben gidiyorum diye aramak zorunda bırakılmak yapmazsam siz be. İçim çocuk olduğunuz vs vs değersizlik eleştiri maruziyeti
Bu videoyu 31 yaşındaki oğlum (disleksi) için izledim. Şahsen böyle bir problemim yok. Nerede hata yaptığımı görmek ve mümkünse düzeltmek istedim ama ipucu bulamadım. Belki kendimde hata bulmak zoruma gitti. İlkokuldayken öğretmen değisikliği olduğunda ve öğretmeni ziyarete gittiğimde, konuşma ilerlediğinde yada sonraki görüşmelerde, beni sevgisiz ve ilgisiz hayal ettiklerini söyleyip özür diliyorlardı. Sütten çıkmış ak kaşık olmadığım kesin. Evin hem annesi hem babasıyken, maddi problemlerle boğuşurken onunla oynamak için vakit ayırdığımı söyleyemem ama sevgi ve ilgide eksiklik yaptığımı da düşünmüyorum. Hatta iddia edebilirim ki benim tek çocuğa harcadığım enerji ile kalabalık ailede 2-3 çocuk çıkar aradan. Disleksi tanısı olmayan bir çocuğa (bireye) ayırdığınız zamanın, sevginin, tanılı çocuğa yetmediğini düşünüyorum. Bir günah çıkarasım varmış değerli vaktinizi çaldım. Konuyla ilgili yeni videolarınızı bekliyorum. Sayenizde hayatı, kendimi sorguluyorum. Teşekkür ederim.
6 maddenin nerdeyse tamamı hayatımının içindeydi. Aynı zamanda erken doğum ve premature bir bebek olarak dünyaya geldim. 40 gün hastanede anneyle bağ kurmadan kalmışım. Ve herkes aileme bu ölür bağlanmayın demiş. Gelişim aşamasında da ufak bir çocuktum ve sürekli prematüre ya ondan böyle gibi cümleler işittim. Bu tarz doğum travmalarınında değersiz hissettirebileceğini düşünüyorum.
Videolarımızı beğenmeniz, kanalımıza abone olmanız, yorumlarınız ve "katıl" aboneliğiniz videolarımızın devamı için çok değerlidir. Desteğiniz için şimdiden teşekkür ederiz. 😊
KATIL ABONELİĞİ İÇİN: th-cam.com/channels/JIIjEjQDnhrwzpVhzpNLOQ.htmljoin
3 kurtajdan sonra doğmuşum,
Annem korunduğu halde ben olmusum beni 3 kere aldırmaya gitmişler,
Erkek cocugu olmadigim icin babam 3 ay yüzümü görmemiş,
Evde 3 erkek var biz 3 kiz kardeş olarak onların hizmetçisiydik,
Annem kızlarını kendi annesi olarak görürdü,
Babam çok eleştirel ve dayakciydi,
Annem babamdan, dolayısıyla biz de kardeşler babamdan çok korkardık,
Annem çok misafirperverdi ama akrabalarıyla ilgilendiği kadar bizimle ilgilenmezdi,
Okula gidip geldiğimde bir kere olsun yemek önüme konmamıştır, Misafire denk geldiğimizde onlardan geriye kalanlarla karnımızı doyururduk,
Evin en akıllı çocuğu olmak bana kalmıştı ben de o oldum. (EN hamaratlisi ablam, en uysal diğer ablam, en beyfendi byk abi, en haylaz ortnc abi, en faydalı kck abi... ben de kendimi ifade edebilmek için evin okuyanı oldum)
Mecbur okudum ki babam beni aşağılayamasın. Kardeşlerimi evlendiklerinde bile tokatlardı...
....
....
Ya hocam bizim kök aile buydu...
Tahmin edin nasıl bir eşle evlendim....
Supriz babam gibi...
21 yıl hakaretlerini, degersizlestirmelerini, aldatmalarini normal birşeymiş gibi yaşadım...
Inanın 3 yıl önce sizin ve diger uzman kisilerin videolarınızı izleyerek NE OLUYORUZ, BEN KIMIM, NE YAŞIYORUM? Sorularını sormaya başladım ki kendim bile isteye boşanma davası açtım. Şükür annem babam hayatta değildi. Yoksa beni sıkıştırıp buna engel olurlardı.
Evlatlarimla yeni bir hayat kuruyorum. Hayatımda ilk kez O NE DÜŞÜNÜR BU NE DER demeden KENDIM ICIN BIR KARAR VERIYORUM... BU BILE BENI ÇOK RAHATLATIYOR...
Helal olsun size. Cesaretliymişsiniz. Hikayenizi dönüştürüyorsunuz.
Şükür boşanmaya karar verdiğimde annem babam hayatta değildi kısmında koptum. Bu ne naif bir ifadedir. Bu ne pozitif bir yaklaşımdır. Muhteşemsiniz
Allah yardimciniz olsun! Canim acidi.
Siz harikasınız. Maşallah size. Mutluluk yoldaşınız olsun
affetmediyseniz affedin.hak etmeseler bile kalben arının ki sürekli baba gölgesi cekmeyin;( sevgiler...
1- İstenmeyen çocuk olmak
2-Bir kayıptan sonra dünyaya gelmek
3-Ailenin erkek çocuk düşkünlüğü
4-Diger çocuklarla Kıyaslanmak
5-Çocukken hakarete ve şiddete uğramak
6-Sürekli eleştiriye maruz kalmak
Teşekkür
7.evde hasta bir kardeşin olmasi ve anne babanın sürekli onla ilgilenmesi ve seni çantada keklik olarak girmesi
@@aylakarakoc2987 Siz Allahım ruhundan bir parça taşıyorsunuz, Allahın biriciğisiniz, çok değerlisiniz, Anne ve babanızın psikolojisini ancak anne olunca anlarsınız, eminim size bunu hissettirdiklerinin farkında bile değillerdir, çünkü hasta bir evladın varsa, Dünya siyah ve beyaz sadece, odağın sadece çocuğunda
1/2/5/6
@@haticearduc1585 cansınız ❤
Ben şunu gördüm ki o kadar şartlı bir sevgiyle büyütülmüşüz ki kendimizi bile şartlı olarak seviyoruz böyle olunca da sürekli alacaklı yasıyoruz bu durumda bizi değersiz hissettiriyor doğal olarak
Ailenin engelli utanılacak çocuğuyum...bende var olmak için çok çalıştım çok direndim...Basarirak intikam almaya yeminliydim...ve yaptım...banada hayat 40 sonra intahar girişimimle başladı...Hayatım altüst oldu resmen...şu an 4 sene gibi bı zaman diliminde tekrar zirvedeyim...Bambaşka bi ben olarak...Haaa bide toplum baskısı vardı ki akıllara zarar... Hala var....Diyeceklerim bu kadar hocam...Saygıyla...
Mücadele ruhunuzu alkışlıyorum
@@mehmetbozkurt9463 tşk ederim
Hayatı akışına bırak gitsin başkası için çabaladigimiz yeter
73 doğumluyum, babam ben doğduğumda erkek çocuk beklediği için hastanede odaya çıkıp beni görmemiş. Şifalandırmaya çalıştığım değersizlik duygumun bundan kaynaklandığını düşünüyorum. Fakat sevgilerinden hiçbir zaman şüphe etmedim. Annem 17 yaşında evlenmiş, 18 yaşında beni doğurmuş. İkisi de zor zamanlardan, yokluk zamanlarından gelmişler, bilgileri, görgüleri, gördükleri, öğrendikleri kadarıyla yapabileceklerinin en iyisini yapmışlar. Şimdi onları çok daha iyi anlıyorum.
Değerden bahsetmişken ürettiğiniz içerikler ülkemiz için o kadar büyük bir değer ki.. Bir psikolog olarak çok severek takip ediyorum sizi..
Ben de kıyaslanma ve eleştiri sebebiyle değersiz hissedenlerdenim. Ama objektif olarak baktığımda çok değerli ve kendinne yatırım yapmmış bir bireyolduğumu biliyorum. Özellikle diğer insanlarla ilişkilerimde hep bir kendimi baskılama çabasına giriyorum. Bu ne istediğini bilen baskın insanlar yoruyor beni, ben demesini bilen insanların yanında var olamıyorum ne kadar ironik o olmaya çabalıyor içimden bir kısım sonra da bunu fark ettiğimde yok olduğumu hissedip uzaklaşıyorum tüm sosyal ilişkilerden.
Bir de elalem ne der , kimse duymasın lafları var ki. Yaptığın her şey yanlış ve diğerleri benden daha önemli hissi yaratıyor. Ben şahsen uzun yıllar annem hep başkalarının düşüncesini önemsiyor benim ne hissettiğimle ilgilenmiyor diye düşünmüşümdür.
Değersizlik nedenleri;
1. İstenmeyen çocuk
2. Bir kayıptan sonra dünyaya gelmek (kürtaj,ölü doğum vb ...)
3. Ailenin erkek çocuk düşkünlüğü
4. Başkaları ile kıyaslanmak
5. Bebek/ Çocukken hakarete ve fiziksel şiddete uğramak
6. Sürekli eleştiriye maruz kalmak
Ah kıyaslanmak var ya :) Annem de babam da hala yapar.Çocukken derslerim hep iyi,notlarım hep yüksek olmasına rağmen yetemiyordum.Şimdi anne-babama ihtiyac duymadan kendi-kendimi kıyaslıyorum diğerleriyle.Videonun tamamını izledikten sonra hepsinin bizim ailede var olduğunu gördüm.😐Umarım doğru zamanda şifalanırım bu konuda🙏
7.Kız çocuğuna sevgi göstermek gereği duymamak;çocuğun bir kenarda yanlız, mutsuz hissederek büyümesi.
Hocam eleştiriye bağlı değersizlik duygusunun olduğunu fark ettim. Babamın yetiştirme tarzı böyleydi. Sürekli onay arıyorum. Hep kaygılı ve gerginim
Çok hayati bir konu. Çok faydalı bir
İş yine 🙏🙌. Toplumsal travma . “Sen benim kim olduğumu biliyor musun” lafının kaynağı ve değersizlik duygusunun en net dışa vurumu. Travmalı bireylerden oluşan hasta toplum. Nesiller alacak iyileşmemiz.
1. babanın görevinin manipilasyonla kız çocuğunun üzerine giydirilmesi.
2.eril enerjideki annenin kontrolünde bulunma onun yörüngesinden çıkma isteğinde, suçluluk hissetme.
3. kendi yoluna gitme isyeğinde. ' eeee ben şimdi ne yapacağım' boşluğu.
4.evdeki rolü fark ettiğimde öfke patlamaları. ( kız çocuğun evin geçimini sağlayıp ona herkez bunu yapıyor denmesi gibi.)
5. bu sebeple dişil enerjide olamama.
Yoğun Hakaret, şiddet, kıyaslama 28 yaşındayım evlendim iki çocuğum var hala yapılmaya devam ediliyor…. Babamı bırak görmek, sesini duymak istemiyorum mecburen konuşuyorum onda bile 2 gün kendime gelemiyorum o negatiflikten çıkamıyorum nefret ediyorum bu durumdan ama artık bişeyler yapmaya çalışıyorum deniyorum videolarınızla kitaplarla farkındalık kazanmaya başladım çok şükür ama alışkanlıkları değiştirmek zaman alıyor sabredip okuyup dinlediklerimi uygulamaya çalışıyorum.
Hayatımızın belli dönemlerinde çok fazla roller içinde buluyoruz kendimizi anne, eş, arkadaş, çalışan kadın/erkek , kardeş... Ve bu rollerden bir ya da bir kaçında bir kayıp yaşanıyorsa iş hayatının sona ermesi ya da erdirilmesi, boşanma, arkadaş ya da kardeşlerden istenmeden hoş olmayan ayrılma ya da bırakma gibi durumlarda yaşanan olumsuzluklarda kişi kendine dönmeye ve istemeden de olsa kendini suçlamaya başlıyor ve iyi bir eş, iyi bir arkadaş , iyi bir anne değil miyim demeye. İşte o noktada eğer diğer insanlar yapabiliyor ise bunu bile beceremeyen kişi adlediyoruz kendimizi. Değersiz hissediyoruz. Yaşamımda edindiğim ve kendimde yaşadığım süreçler doğrultusundaki bunları yaşanmışlıklarla deneyimledim. Şükür ki ilk sizin yayınlarınızı izledim ve söylediğiniz kitapları, verdiğiniz bakış açılarımı sizlerle değiştirmeye çalışıyorum. Yeni açılacak kuantum drama eğitiminizi almayı dört gözle bekliyorum. İlk açılacak grupta yer almaya can atıyorum. Bu arada bende 6. Çocuk ve düşürülmeye çok çabalandığı halde hayata inatla gelen bir kişiyim ☺️
Travması büyük olanın mücadelesi ihtişamlı olur
Çok doğru annem ve babam sürekli elestirdiklerinden herkes bana bakıyor gibi geliyor
Hocam söylediklerinizin çoğunu çocukluğumda yaşadım. Kendimi değersiz de hissetmişim yıllarca. Ancak çocukken bildiğini okuyan inandığını yapan biri olmam nedeniyle hiç boyun eğmedim. Aykırı karakterdim biraz. Kafamın dikine gitmiş oldum ancak iyi ki öyle yapmışım, pasifize edilmeme müsaade etmedim. İlerleyen yıllarda ise kendimi ve ilişkilerimi gözlemleyerek oldukça iyi yol katettim. Farkındalık ve cesaret çok önemli kavramlar. Günümüzde bu tip videolar ise insanın daha kolayca farkındalık edinmesini sağlıyor. O nedenle size de çok teşekkür etmek isterim. Emeğinize, yüreğinize sağlık
İstediğim kişi olmama izin verilmemesi,kısıtlama,sindirilme,fikir özgürlüğümün kısıtlanmış olması…Ben kimim ki benim fikrim olsun ben kimim ki istediklerim olsun düşüncesi oluşturur ve beraberinde maalesef ki değersizlik hissi,onu tetikleyen özgüvensizlik ve kronik mutsuzluk.
Bana dedemin genç yaşta ölen ilk eşinin ismi verilmiş (Bahire) Yani nüfus cüzdanımdaki isim bu. Ama ailem bana hep, ben doğmadan 1 sene önce 5,5 yaşındayken vefat eden ablamın ismi ile hitap etti (Bahriye) ve büyüyüne kadar da hep onunla kıyaslandım. Onun o yaştayken bile yapabildiklerini dinledim. Ömrüm kendimi beceriksiz işe yaramaz hissederek geçti.
Mutlu bir evlilik oldu mu peki? Hasarlı bir çocukluk yine de .
@@sentilyon mantık evliliği yaptım. Aşık olduğum ama sevgisinin ne kadar süreceğinden emin olamadığım insanı değil de beni seveni, beni bırakmayacağını düşündüğüm insanı seçtim. Mutlu muyum? -hayır- Mutsuz muyum -hayır- Öyle bir durum.
Çok değerli paylaşımlar yaptınız. Teşekkürler ❤😊
Annem ve babam hep haklıydı . Düşündükleri tek ve en doğru. Yaptıkları çok gerekli ve haklı idi hep. Zerre eleştiri kabul etmezlerdi . Sürekli beceremeyen , uyamayan , başaramayan biz olurduk. Düşüncelerimize de duygularımıza da hep kendi istedikleri şekli vermemizi istediler yapamayan elenir
Saygı değer Tuna Bey,
Bu video saydıklarınız hepsıne katlandım savaştım hiçbiri annemin sevgisizliği kadar beni derin yaralamadı
çok doğru bi yerdeyim bi kere daha anladım canım hocam
Kıyaslanmak, çocukken hakarete ve şiddete uğramak ve sürekli eleştiriye maruz kalmak cahil anne babadan gına geldi artık cidden sürekli kendimde sağlıklı bir insanda olmaması gereken davranışlardan kurtulmaya çalışırken buluyorum bu o kadar yordu ki ruhani olarak beni artık bedenim bile eski sağlığında değil ve ben elimden bir şey gelmeden çırpınışlarımı izliyorum keşke şu yaşımda normal olan gibi sadece erkek peşinde kossaydim tek derdim bunlar olsaydı erken olgunlaşmak zorunda kalmak çok kötü gerçekten
Bir sonraki videonuzda Kaygılı bağlanma konusunu ele alır mısınız ?
1- Ölen bir çocuktan sonra doğdum.
2- Hep tek başına bırakıldım. (liseden sonra ilk şehirdışına tek başına gönderildim ve üç beş kuruş para verildi ne yapacağımı bilmiyorumdum ki kardeşim ve abimde tüm aile gitmiş ben kalmıştım evde.)
3- 34 yaşımda evlilik yaptım 9 ay sürdü 6 ay önce boşandım. Hiçbişey demedim çıktım gittim cebimde 5 kuruş para yokken. Eski eşim ben senden üstünüm uzman oluyorum deyip gitt. ( Asistan doktordu)
4- Zam istemem lazım isteyemiyorum bile ki Türkiye de yaptığım işi yapabilen sayılı insanlar arasındayım üç beş kuruşa çalışıyorum. Mühendisim.
5- Daha fazla bilgi veririm ama özele girer.
Benı değersiz olduğumu hıssettıren herkesle iletesımımı kestim çok da rahatım bunu görüşmeyi kestıgımde anladım.ben çok degerlıyım başka bır ben yok 😉sevıyorum sızı 🥰sevgiyle 🙋🏻♀️
Ben de öyle, pirinç taşı ayıklar gibi ayıkladım. Kıskanç, narsist, her şeyin en iyisinin hep kendisinde olmasını isteyen her taşı temizledim.
Unutmayayim diye acar acmaz begendim 😄 harika bir video olacagindan eminim, emeklerinize saglik 🙏🏻🙏🏻🙏🏻
Son üç maddeyi çocukluğumda ve şimdide yaşadığımdan dolayı uzun bir süredir değersizlik duygusunu içimden nedense atamıyorum. Bir de ne yaparsak yapalım yaptıklarımızın beğenilmemesi ve ailemizin mükemmellik arayışı biz de değersizlik duygusunu törpülemekle birlikte yetersizlik ve eksiklik hissi de yaratıyor. Bu konudaki çözüm önerilerinizi de bekliyoruz Tuna Hocam... Herşey için çok teşekkürler... İyi ki varsınız! Sevgiler ve saygılar sunuyorum... Dış ses olan bayana da sevgiler saygılar ve selamlar...(İsmini öğrenirsek harika olur:))
Hocam o kadar acı ki bütün maddeleri kardeşlerimle beraber yaşadık erkek kardesim hariç sanki bizim aileyi analiz etmişsiniz emeğinize sağlık sizi dinlemek çok iyi geliyor
Merhabalar degerli hocam
Ben ,duygusal gelişimini tamamlayamadan büyütülmüş biriyim. Çocuklarımla problemler yasamaya basladiktan hemen sonra kendimi gelistirmek adına hem uzmanlardan yardım aldim,cok kitaplar okudum ve okumaya arastirmaya da devam ediyorum, hem de siz gibi degerli hocaları takip ederek yetişkin olmaya çalışıyorum.
Cocukken başkalarıyla kıyaslanır, evimize gelen misafir yani öteki insanlar bizden daha kıymetli tutulur, elestirilir, yaptığım hicbir sey kıymet bilinmezdi. Ayrıca fiziksel siddeti de ergenlik donemi de dahil yasadım. Universite kazanıp da aileden ayrıldığım zaman siddet bitti. Yaşadığım bu degersizlik,yetersizlik,takdir görememe, onaylanmama ihtiyaçlar serisi tüm hayatıma kabus gibi çöktü ve o kadar yanlislar yaptım ki!
4 evllilik yaptım. Yanlıs insanları hayatıma cekerek icimdeki o bosluklari tamamlamak ve özlemini duyduğum o sıcacık yuvayı kurmak istedim. Oysa tamir edilmesi gereken o kadar parcalarim varken yolu güvenle seyir etmem imkansızmış. Yolda döküldüm. 4.evlilkten sonra nedenlerin arayışına girdim.
Elimden tutan, bana manevı destek olabilecek bir ailem olmadığı icin hayatımı düşe kalka geçirdim.Cunku zaten yaşadıklarımın temel sebebi, ailemden alamadigim varolussal ihtiyaçlarımdi.Sevgi boslukları diyorum ben buna.Çünkü bir yudum sevgi icin insanlarin pesinden sürüklendim .( Aileme kızgın degilim,onları anlayabiliyorum artik.Cünku onlar da kendilerini yetistirenlerden alamamislar ki göstersinler. Bem onları öyle kabul ettim. Tabii bunu kabul etmem epey sonra oldu. Dedim ya,nedenleri araştırıp derinlere inince gercekleri tüm çıplaklığıyla görebildim .
Bu yolculukta dizlerim çok kanadı.Ama yaralarımı sarmayı başardım. Simdilerde yetiskin bilinciyle hareket etmeye çalışıyorum.
Ama itiraf edeyim,sevgi boşluklarım halâ var ve zaman zaman cok derin bir yerlerden hissediyorum; ortada üzülecek bir sey yokken sebepsiz ıc sıkıntıları yaşıyorum, kendimi bazen cok yalniz hissediyorum .
Ailede siddet gördüğüm icin ilk evliligimde fiziksel siddet,psikolojik siddeti yasadim. 4.evlilikte psikolojik siddet ,asagilama,hakaret,güvensizlik cok fazlaydi. 2 ve 3 evlendigim insanlar bağımlı insanlardı ve beni yoracakları icin ben ayrilmayı istedim.Ve en son narsist kisilik bozukluğu olduğunu tahmin ettigim bir iliskimi henüz başındayken bıraktım. Bu iliskiden de kendime dait cok dersler çıkardım ve farkındalığım bir tık daha gelisti. Sizlerle tanıştım.
Sağlıklı bir toplum,sağlıklı bireylerden oluşur .Bu anlamda sizlerin topluma katkınız, kuru bir teşekkürle geçiştirilecek kadar basit olmadığı kanaatindeyim. Ama ben kendi adıma teşekkür etmeden de geçemiyeceğim. Katkılarınız takdire şayan. Bizlerin gelisimine katki sağlayıp yetiskin birer birey olmamızı sağladığınız icin sizlere ve ekibinize çok teşekkür ediyorum. Bu bilgilerin küçük yaşlardan itibaren kademe kademe okullarda ders olarak okutulması, egitimin müfredatına girmesi gerekiyor.Psikoloji bilimi, insanın hayatını önemseyen,etkileyen bir bilim dali. Bu nedenle matematik,fizik, edebiyat gibi psikolojinin de öğretimin her aşamasında olmali gerektigi kanaatini taşıyorum.
Saglik ve esenlik diliyorum...
Ancak görüşlerimin her bir cümlesini bir yorum şeklinde paylaşarak TH-cam algoritmalarında (kendimce de olsa ) harcadığım bu enerji ile dizin bana verdiğiniz değere mukabil elimden geleni yapıyorum
Muhteşem birisiniz iyi ki bu video sayesinde tanıştık Tuna Bey .
6 maddeden 5i maalesef bende olmuş çocukluğumda 😔 bir şekilde baş etmeyi başarmışim gençliğimde taa ki evlenip ilgisiz ve alakasız bir eş bütün duygularımı kartopu gibi büyümesine sebebi oldu. Ve şu an ayakta durabilmek için dediğin gibi sanki intikam peşindeyim. Benden birsey istediklerinde bana böyle davranmasaydiniz gibi cevaplar veriyorum. Canımı öyle yakmışlar ki maalesef böyle cevap vermek artık elimde değil
Çook ama çok verimli bilgiler bunlar temelde yatan her zaman birinin hayatını bir diyerinin kasbetmesi yeterli donanıma sâhip olamamak kısa ve öz söylenmesi gerekirse se maddelerle açtiğiniž için çok yerinde olmuş emeğinize yureğinize sağlık teşekkürler
Merhaba Tuna Hocam, saydığınız nedenlerden birçoğunun bende etkisi olduğunu farkettim. İstenmeyen , beklenmeyen çocuk olmak , benden önce kardeşimin aldırılması, kuzenimle karşılaştırılmak , ailede erkek çocuğunu üstün görmeleri, anne tarafından sürekli olumsuz şekilde eleştirilmek. Ve bu yüzden topluma ayak uydurmak için başkalarının istediklerini yapmak ve fedakar olmak. Bunları hiç değersiz hissetmemin nedeni açısından düşünmemiştim. Sanıyordum ki ben iyi bi insanım ve sürekli iyilik fedakarlık yapıyorum. Bu durumdan çok sıkıldım ve çok yoruldum. Artık kendimi değerli biri gibi hissetmek istiyorum ve en kısa zamanda sizin videolarınızı bekliyorum. Böyle bir konuya değindiğiniz için teşekkürler Tuna Hocam 🙏
Çok teşekkürler paylaşımınız için. Benim daha çok yaşadığım kıyaslanmak ve her durum ve koşulda eleştirilmek.
Ağzınıza sağlık Tuna Bey,39 yaşında bir kadın olarak ben 1.madde olarak şunu söyleyebilirim, kendi sevebilecekleri bir çocuk olursaniz eğer onlar için değerli oluyorsunuz,özünde koşullu seviliyor ve deger görüyorsunuz,bu bana maalesef hayatıma giren sevgili olan adamlarda tekrar etti,ve bi kadın olarak acı ama,kız çocuğu için baba figürü 1.neden.
✨♥️✨ emeğiniz için teşekkür ederim.
İyki varsınız hocam teşekkür ederiz emeğinize sağlık🌸👏
Engelli kardeşimin olması, onunla doğal olarak daha fazla ilgilenilmesi de (çünkü be de küçüğüm ve algılayamıyorum sebepleri) sanki daha az seviliyormuşum sevgiyi o hakediyor ben değil izlenimi oluşturabiliyor. Dikkat ediyorum da bu tür çalışmalarda nedense hiç ailede engelli bireylerin olmasıyla ailedeki diğer abla-abi-kardeşlerin yaşayabileceği duygusal yaralardan hiç bahsedilmiyor. Biraz bu konulara da değinirseniz çok memnun olurum. Bakın bu bile değersizlik duygusu yaratabiliyor: yani bu konuya yer verilmemesi bile. Tesekkür ederim.
' Boşluk hissi ' isimli kitapta bu konu geçiyordu diye hatırlıyorum, ayrıca kitabı tavsiye edebilirim :)
Genelde en büyük darbeyi aileden alıyoruz, ne acı
Tüm maddeler varmış hiç şaşırmadım.
Tuna hocam çok iyi niyetlisiniz okullarda şiddetin bittiğini düşünerek.
Suriyelilerin çok olduğu bir bölgedeyiz. Suriyeli çocuklara mı üzüleyim. Yoksa hem onlardan hem öğretmenlerinden şiddet gören çocuklarımıza mı bilemedim.
Heryer böyle mi bilmiyorum okullar karakol gibi okul çıkışı 4 5 bekçi okulda devamlı polis güvenlik. Veliler okula yanaşamıyor. Veliden çekinirdi öğretmenler şimdi çocuklara istediklerini yapıyorlar
Cok tesekkurler guzel paylasiminiz icin. Malesef saydiklarinizin hepsi mevcut benim cocuklugumda. Ikinci kiz cocugu olarak dogulmak istenmeyen cocuk olmak kitlik bilinciyle buyutulmek savas donemi cocugu olmak hep eksiklikleri yuzune vurulan hicbir basarisi onaylanmayan ve ss lerle dolu bir cocukluk ergenlik ve yetiskinlik
Sürekli başka çocuklarla ve kuzenlerinmle kıyasladılar beni.Hele ki iki ailenin de en büyük çocuğu benim, ve hem benden iyi örnek olmam istendi...ben ise bir çok belâ ya soktum hepimizi 😄
Ve tabi ki eleştiri bügün de canımı çok yakıyor, daha kötüsü ben de sık sık eleştiriyorum çoğu durumları ve kişileri.Bazen kendimi durdurabiliyorum ve utanıyorum..
En kötüsü ise içimdeki öfke, çok yakıcı ve kötü bir duygu , söyleyemiyorum da kızdığım kişiye, bazen otorite biri oluyor iyice içimde büyüyor öfkem ve ardından gelen intikam duygusu tam bir zehir gibi...
Devamını bekliyor ve sizi saygıyla ve sevgiyle selamlıyorum ❤️
hocam 18 yaşındayım ve maalesef hepsine de maruz kaldım.Babam kız çocuklarını sevmez hep kendimi sevdirmek için ne dediyse yaptım kusursuz evlat olmaya çalıştım ama hep daha fazlasını istedi.Bizi terk etti şuan kafam rahat ama bu defa da çevremdeki diğer insanlara vermeye başladım sevilmek için bunun beni yıprattığını farkettim artık kurtulmaya çalışıyorum.Videolarınız sayesinde çok şey öğrendim teşekkür ederim.
O kadar net analiz ve anlatım olmuş ki.💛📌 Emeğinize teşşekkür ederim.
Emeğinize sağlık merakla bekliyorum devamını 👏🏻🌸
Hocam hepsi mevcut .Çok teşekkür ederim.
Merhabalar vede teşekkürler bende kıyaslanma vesürekli özellikle baba tarafından eleştirilme ve küçümsenme vardı 30 yaşında iki çocuk annesiyken evimi taşııdığım sırada işleri tekbaşıma hallettim diye babamın gözünde değer kazanmış olmak “bizim kız adam olmuş “ cümlesi canımı çok yakmıştı şimdi 51 yaşındayım her ne kadar birçoğunu halledebildiğimi düşünsemde o izler çok derin bişekilde hiç ummadığım anlarda ummadığım yerlerden çıkıyolar ezcümle sanırım bu duyguyu dönüştürüp temizleyemiyorum birtürlü ama umutluyum sizin videolarınız sayesinde belkide şifa bulurum 🙂
abla bi çocukluktan çık ya yeter..babandir olabilir, bilseydi senii inciteceğini öyle soylemezdi, kendinizi ve onlari affedin..yani her anne baba olğun bilge mi oluyorki biz onlardan çok şey bekleyelim anne baba olmak biyolijik olarak kolay,,ruhen olgunmuyuz ona bakalim, ben daha bekar bir gencim ama her şeyin farkindayim şükuŕ...
Değersizlik konusunda yüksek analiz ve sentez kabiliyeti ( damdan düşmüşlük)
Yoga, meditasyon, holotropik nefesler, oto hipnoz, eft, aile dizimi, atalarla ilgili calismalar, hatirlayamadigim turlu cesit yontem denedim, bunlari deneyip de birakmadim, calistim, calismaya da devam ediyorum. Mesela mali durumumu duzeltebildim ancak bu degersizlik duygusunun ustesinden gelme konusunda cok da yol kat edemedigimi hissediyorum.
Hocanın kamplarını tavsiye ederiz.
Hocam kolay gelsin her videonuzu TH-cam'da ve Instagram'da her videonuzu ikişer defa 3'er defa dinliyorum benim hayatıma o kadar çok dokunuyorsunuz ki bu kadar Cömert olduğunuz için çok çok teşekkür ediyorum Ben daha sizin katıl kanalınızdaki videoları aklım almıyor ne kadar Cömert olduğunuzu inşallah hedefinde katıl videolarımıza da inşallah katılacağım ama size çok çok teşekkür ediyorum İyi ki varsınız iyi ki sizi tanımışım iyi ki bu hayat bu kadar Cömert ve sizi bizimle tanıştırdı
Zilin sesi ile hop hemen burdayım 😁😆
Şahit olduğum ne varsa söylemişsiniz ilişkilerde değerli hissetmek yada değerli olmak için neler olur /olmaz konusunda da bizleri aydınlatırsanız çok mutlu oluruz
Siz iyi ki varsınız Tuna Bey ❤
Tuna Tuner Hoca sorularıma cevap vermeyince kendimi çok değersiz hissediyorum😜😁 Şaka bir yana sizden bir ricam olacak. Geçen hafta tesadüfen 2-3 dakikalık bir video izledim yalnızlıkla ilgili. Fatma Turgut'un bir videosu ,çok yalnız kaldım iyiki de kaldmısım videosu. Oraya 13 17 yaşında çocuklar ergenler yazmış kimse benimle arkadaş olmuyor, hic arkadaşım olmadı beni bırakıp gidiyorlar yalnız başıma, sıraya başıma koyuyorum uyuyor muşum gibi yapıyorum vakitte hiç geçmiyor türünden bir şeyler yazmışlar ,içim parçalandı .Bu çocuklara bu ergenlere bu konuda bir video yapar mısınız .Çok teşekkür ederim🙋🏼♀️💐
Ne duyarlı insansınız. Var olun. Katlanarak güzelleşin hep.
@@iremkayan3298 Çok teşekkür ederim, bunları yazdığınıza göre siz de çok duyarlı sınız. Her şey gönlünüzce olsun. Ailenizle birlikte mutlu sağlıklı yaşayın🤗🙋🏼♀️💐💜
can hocam, muhteşem anlatmışsın, her zamanki gibi 🤍
Sebebi belirlenemeyen değersizlik hissi daha sonra özgüveni zorluyor ❤️
Hocam merheba .1 gün geç kaldım af edersiniz.❤
Sayın hocam seni gerçekten çok beğeniyorum ve takip ediyorum bu anlattıklarınızın daha fazlasını yaşadım ve etkisinden kurtulamıyorum 😭
Gelir gelmez beğendik😄
3,4,5,6 ve dolaylı olarak 1 (Ailenin boşanması ve her iki taraftan ayrı kalmak, ortalık malı olmak).
Temel ihtiyaçların karşılanmaması.
Başkalarının yanında azarlanma, dövülme, aşağılanma, utandırılma.
Minnet etmek, borçlu olmak/hissetmek.
Çocukluktan itibaren yediğin lokmayı hak etmek için karşılığında bir iş yapmak.
Fakirlik veya kıtlık bilinci ve eşyaya insandan daha fazla önem verilmesi (Bulaşık yıkarken, bir iş başında, bardağın kırılması ve kırılan eşya için azarlanmak, kesilen bir yerin var mı diye bakılmadan, önemsenmeden.)
Zevklerinin, tercihlerinin aşağılanması (o giyilir miymiş, hayvan sevilir miymiş,...)
Kürtaj sonrası “kaza kurşunu”na ek erkek beklenen tekne kazıntısı olarak hayatta yerimi almış bulunmaktayım☝🏻🙈
Sohbetleriniz, anlatımınız ne güzel ne kadar keyifli. Değersizlik hissi yeme bozukluğu, tırnak yeme, tırnak kemirme vb yapar mı? Bildim bileli ruhum gerildikçe kendimi yiyorum. Bu davranışlarla ilgili video çekecek olursanız pürdikkat izlerim/dinlerim.
Ağzınıza yüreğinize sağlık hocam teşekkürler bu video için 🌹
Toplumumuzda ne yazıkkı bu maddelerin hepsinde kendini bulan cok insan var ben de bunlardan biriyim ama cok şükür kendimce iyileşme yolundayım
Anne babadan hatta daha önceki atalarımızdan miras kalan bir duygu değersizlik
Bir de maddiyat da insanı kendini değersiz hissettiren konulardan birisi
Bana şimdiye kadar öğrendiğim bir cok kaynaktan en iyi gelen değerli hissetme konusunda bizi yaradanın bize ne kadar değer verdiğini bilmek oldu ❤️ hepimiz ayrı ayrı yaradan için cok değerliyiz
İyi çalışmalar 🍀 Allah yolunuzu açık etsin ömrünüz bereketli olsun inşallah 🌹
Değersiz hissettirenlerin ( şimdi bu ölürse kime değersiz hissettirmek için onca mesaiyi yapacağız kaygısıyla) devreye girdiği başarısız (?) seyahat girişimleri
😀😀diymi bide buda var
Altı maddenin hepsiniı yaşadım sevgiler sayqılar
Haklısınız harikasiniz
Tesekkurler
İnsanlara anlayış gösterdiğim için 2 plana atıldığımı düşünüyorum yeteri kadar değer görmüyorum verdiğim değerin karşılığında bana da değer verilmiyor bu olaydan kurtulmak istiyorum ama bundan hiç kurtulamadım
intikam aşaması hakkında video gelmeli
Çözümleri bekliyoruz 🙏
Emeğine sağlık
Bir Atrolog olarak katkıda bulunmak isterim, doğum haritasında ki Güneş'in ve Ay'ın konumu, güney ay düğümü kavuşumları, kiron'un konumu gibi bir çok etken de doğuştan değersizlik duygusuna ve bu değersizlik duygusunu destekleyecek olayların gelişmesine sebep oluyor. Ha bir de Neptün var ki balık burcu ile birlikte kişiyi kurban bilincine çekmeye hizmet eder. Çok kısaca değindim, bayağı derin bir konu.
Kuzey ay dugumum yay, Neptun yay... Güneş Aslan, Ay Terazi... Eğitim kadrosundayim.
@@ferhundedonmez8122 Güneş Aslan değersizlik duygusunu bilmez pek :-)
Inşallah Aslan gibi olacağım... Tabii 50 yaşından sonra...
Yok daha neler
Balık burcuyum çok rahatsızım bundan İçimde hem Cenneti Cehennemi birarada tutuyormuşum gibi geliyor..Genel manada iyi bir insanımdır ama bir kötü durum gördüğümde bu yapılan kötülükten daha kötü olma isteği oluyor içimde,Yani kötülüğü yapan kişi şöyle demeli gibi sanki vay be bende kendime kötü diyordum..İyi düşünce içinde hayvanlara bile lanlı lunlu konuşulduğunda çok rahatsız oluyorum.Bir kırkayağı ve Fareyi bile öldüremiyorum..BALIK Burcu olmak öldürücü derecede Duygusallık ve Nefret dolu..Dışardan çok saf olduğumuzu sanarlar buda ayrı mevzu..
Eleştiriye maruz kalmak ve sürekli kuzen/komşularla kıyaslanmak.
Seriyi heyecanla bekliyorum 😊
Hocam iyiki varsınız birsonraki videonuzu özlemle bekliyoruz
Kimse benim annem kadar güzel kiyaslayamaz: 'Elalemin kızları ne kadar güzel yaa'🙂 Herkese övgüler yağdıran, başkalarına bayılan annem,ben birsey yaptığımda aniden pembe gözlükleri çıkarıp eleştiri gözlüklerini takıyor,her yaptığım işi kusursuz denecek seviyede yapmaya çalışan biriyim, kendimi övmek gibi olmasın ama sagolsunlar çevremdekiler de çok beğenir yemek vs her işimi, mesela bir pasta yaparım annem yer tabağını siler süpürür,ama güzel olmuş demek şöyle dursun bi kusur bulur arkasından aynı pastayı falanca hanim yapmış,ama bir gör nasıl güzel yapmış, nasıl yedim nasil yedim bayildimmm diye ballandıra ballandıra anlatmaya🤣 ,devamlı bunu yapıyor beni delirtiyor,yaptığım her işi degersizlestiriyor neden Tuna hocam lütfen buna cevap verin🙏
Bence anneler kızlarını kendilerinin bir uzantisi gibi görüyor kendine karşı ne hissediyorsa kizlarinada o şekilde davranıyorlar
Kendi ezilmişligini başkasını ezerek kapatmaya calisiyor
Anne babalar kendilerinin görmediği hayatı sundular, çalıştılar, prens prenses şehzade evlatlar yetiştirdiler, okula gönderdiler, ders aldırdılar, evlatlar kolay zamanlarda yetişen güçsüz insanlara dönüştüler. Babam cebime az para gönderdi yurtta yalnız kaldım, beni yemeğe götürmedi değersiz hissettim diyen insanlarla dolu etraf. Her başarısızlıkta depresyona girip değersizim duygusuna kapılıyorlar. Zor zamanlar güçlü insanlar yaratır, güçlü insanlar kolay zamanlar yaratır, kolay zamanlar güçsüz insanlar yaratır, güçsüz insanlar zor zamanlar yaratır. Bu döngü sürer gider. Şimdi güçsüz insanların zor zamanlar yarattığı zamandayız. Değersizim değersizim diye sızlananların başına bir gün bi dert gelir bi olay gelir o zaman anlarlar neymiş ne değilmiş.....
Aidiyet duygusunun insanı adaletsizliğe ittiğini düşünüyorum
Aidiyet duygusuda savaş anında insanda vücut buluyor
Bu da insanı adaletsizliğe mahkum ediyor aksi halde dışlanma ve var olamama durumunun üstesinden gelmek kolay değil 😔
Evrensel bilince sahip biri olarak bunun üstesinden gelemiyorsam telefonunu çıkar diyen birinin yapacaklarıni düşünemiyorum bile
Sevgi ve saygılarımla 💙
Kizim yuksek lisans yapiyor ama degerli hissetmek icin esine ucuncu bebisi verdi. Saglamlastirdi gibi. Toplum boyle. Istiyor gibi. Borc alip islerini yurutuyorlar ama boyle degerli hissediyorlar. Para ile egitim ile bebekler ile toplumda degerli oluyorlar. Saygi varmi buyuklere karsi yok. Mesafeli iceri karismasin dan ziyade. Insan sevmiyorlar oyle diyorlar. Mutluluklar diyorum bende...destek olmak insanin temel gorevi. AMA artik bitti. Kendimi dusunuyorum bende. Annem erkek evlatlara tapardi. Ben oyle seyler sevmiyorum ..ayrim yapmamak icin. Cok cabaluyorum ..kocamanlar..hayat onlarin...karisilmiyor zaten ..,
6. Çinko tenkit varlığını değiştirmek üzerine and içmiş ebeveynlere neredeyse yarım asır boyunca maruz kalmışlık
Kişinin, ikili kişilerde reddedilmesi ve buna müteakip olanı olduğu gibi kabul edememe durumu sonucu kendini değersiz hissetmesi de sebeplerden biri sayılır sanırım hocam. Video için teşekkür eder, yenilerini merakla bekleriz. 😊🙏
İstenmeyen gebelik ile dünyaya gelmek, son çocuk olmak (4.) , başarılı ablalarla sürekli kıyaslanmak, sürekli eleştirilmek, suçlayıcı dil kullanılması
Bence herkes herşeyi benden daha iyi biliyor,daha iyi yapıyor,daha güzel,daha becerikli,daha popüler......
Evet çevrenin olmamı istediği gibi oldum.Sırf yaranmak ve görülmek için.
Hayatım boyunca ezik kalıcam...
Ama sorun şu ki ben iyileşmek istemiyorum .ÇOK YORGUNUM.
çevre tarafından size yüklenen her ne varsa farkında olun..yüce Allah insanı kusursuz ruhen guçlü yaratmıstır,ve sonra cevre,aile, arkadaşlar her biri size etiket yapıştırir kişilikler yapıstırir, sizde kendinizi onların yapıstırdıgi etiketlere kalıba girersiniz oysa gerçek çok farklıdir bu da ancak farkındalıkla çoźüliur,KENDINIZI GÖKYUZU SIZE YAPIŞTİRILAN KAREKTERLERIDE BULUT GIBI GÖRUN,,BULUTLAR GELIR GECER AMA GÖKYUZU HEP ORDADIR....VESSELAM..
Bunların yanında videolarınızı paylaşıyoruz da 🌿
Bu da bil vesile biline 😎
Tuna Bey naçizane bir istek; konu içerisinde geçen erkek evlat düşkünlüğü sonucu tek erkek olanlara ya da kıymetli bebek dediğimiz (tüp bebek, geç kavuşulan bebek olabilir) insanlara gebelikten itibaren aile ve çevrenin yüklediği misyonların onları nasıl bir bireye dönüştürülebileceği ve bununla başedebilme, çözümleme yolları ile ilgili de bir video olabilir mi? Teşekkürler. Sevgiyle 🌸💖💕
Harika 🥰
Beni de 7 aylıkken aldırmaya kalkmışlar, Doktor kovalamış bizimkileri😂😅😂 Keşke aldırsalarmış da bensiz kalsalar mış , doktora kızayım mı seveyim mi bilemedim😁
Merhaba Ben e faktorler cok kompleks ve herkes in degersizlik hissi biri birinden farkli bu yuzden herkes ile farkli calismak gerek olabilr
Birinci sebep ömür billah uğraşıp başedemediğim bir şey. erkek isteyen ailenin üçüncü kızı olmak üç sıfır yenik başlamak hayata
Asıl sen onlara attığın gole bak. 3. De de tutturamamışlar. Hani görün bakın ben kı olarak geliyorum.
Şaka bir yana
Kim kime gol attı?
Ben de bu şekilde dünyaya gelmiş biri olarak diyebilirim ki
Maçı biz aldık 😉
Onlar ve onca yaptıkları bizi yok edemedi ama biz onların erkek çocuk yapamama( anlamsız oldu ama saçmalık içinde anlamını bulur) ( sanki ellerindekini gibi başaramama) durumlarını bir ömür yüzlerine vurduk.
Not: tamamen espiriyle vurdum.
Hani olan olmuş, bari uzaktan bakıp gülümseyecek noktaları tesbit edelim babında
Ciddi ciddi bakılacak olsa
Benim veya sizin bebekken, çocukken ve ergen iken çektiklerimizi film yapsalar sansüre takılır, yürekler dayanmaz.
Kolik bir bebek ağladığı için kundagindan tutup kapıya fırlattığı için gurur duyan baba....
🙁😔
1) Kaza çocuğu olmak 2) Komşu kızıyla kıyaslanmak 3) Akrabaların ve diğer herkesin benden üstün tutulması( üniversiteye gidip yaz tatilinde eve döndüğümde her seferinde benle hiç ilişkisi olmayan ama bizden üst sınıfta olan (!?) dayımı hem gelişte ben geldim hem dönerken ben gidiyorum diye aramak zorunda bırakılmak yapmazsam siz be. İçim çocuk olduğunuz vs vs değersizlik eleştiri maruziyeti
Bu videoyu 31 yaşındaki oğlum (disleksi) için izledim. Şahsen böyle bir problemim yok. Nerede hata yaptığımı görmek ve mümkünse düzeltmek istedim ama ipucu bulamadım. Belki kendimde hata bulmak zoruma gitti. İlkokuldayken öğretmen değisikliği olduğunda ve öğretmeni ziyarete gittiğimde, konuşma ilerlediğinde yada sonraki görüşmelerde, beni sevgisiz ve ilgisiz hayal ettiklerini söyleyip özür diliyorlardı. Sütten çıkmış ak kaşık olmadığım kesin. Evin hem annesi hem babasıyken, maddi problemlerle boğuşurken onunla oynamak için vakit ayırdığımı söyleyemem ama sevgi ve ilgide eksiklik yaptığımı da düşünmüyorum. Hatta iddia edebilirim ki benim tek çocuğa harcadığım enerji ile kalabalık ailede 2-3 çocuk çıkar aradan. Disleksi tanısı olmayan bir çocuğa (bireye) ayırdığınız zamanın, sevginin, tanılı çocuğa yetmediğini düşünüyorum. Bir günah çıkarasım varmış değerli vaktinizi çaldım. Konuyla ilgili yeni videolarınızı bekliyorum.
Sayenizde hayatı, kendimi sorguluyorum. Teşekkür ederim.
Disleksinin neden olduğunu mu merak etiğiniz için baktiniz.kusura bakmayın o konuda kendinizi mi suçluyorsunuz.ben yanlış mi anladım.
Bir taraftan kendimi suçluyorum, neden, nasıl bulmaya çalışıyorum.
Hepsine rağmen hayatta kaldigimiza şükür 🥰
ne güzel demişsiniz.... kalp kalp...
👍
Böylece yorum hedefimi tutturmuş oldum 😉
6 maddenin nerdeyse tamamı hayatımının içindeydi. Aynı zamanda erken doğum ve premature bir bebek olarak dünyaya geldim. 40 gün hastanede anneyle bağ kurmadan kalmışım. Ve herkes aileme bu ölür bağlanmayın demiş. Gelişim aşamasında da ufak bir çocuktum ve sürekli prematüre ya ondan böyle gibi cümleler işittim. Bu tarz doğum travmalarınında değersiz hissettirebileceğini düşünüyorum.
sürekli eleştirilmek ve kıyaslanmak... hayatta bir çok şeyi başarmış biri olarak asla yeterli, doyumlu ve güvenli bir hayat süremiyorum.