Selina lise yıllarında depresyonla mücadele etmiş başka bir genç kadın. Yaşadıklarını ve depresyonu nasıl alt ettiğini bize anlattı: Selina'nın öyküsü videomuzda👉th-cam.com/video/Fzj3Yyl2PRU/w-d-xo.html Sağlık ve beslenmeye dair daha fazlasını merak ediyorsan senin için bir playlist hazırladık👇 th-cam.com/play/PLLsTnmMgfDpLucApzMgdFv6UPKmfDn_bN.html
Türkiye’de psikoloğa veya psikiyatriste gitmek bile lüks. Ücretler o kadar yüksek ki.. İnsan gitmeye karar verse bile sürdürebilir olmuyor ne yazık ki.
Askere gidecek gençlere orada mutlaka psikolog hizmeti almalarını öneririm. Bedavaya 5 ay boyunca görüşme yapabilmek sivil hayatta sahip olamayacağınız bir lüks.
ben şuan terapiye devam ediyorum ancak verdiğim 350 lira bana oldukça fazla geliyor ve bilinçaltı terapi olmasına rağmen bu meblanın fazlalığı beni üzüyor. üstelik ben de vermiyorum, babam veriyor ve kendimi yük gibi hissediyorum, ancak bunları aileme söylemiyorum.
Depresyon - Aşırı değersizlik -Aşırı utangaçlık -Aşırı stres -Aşırı borçlu hissetmek -Aşırı korkmak -Aşırı yorgunluk -- Kendini ifade edememe - Dünyadaki en mutsuz insan olduğunu sanman - Herkesi razı etmeye çalıştığını farketmek gibi Bir sürü hissedilip anlatılamayan olumsuz şeyler
Depresyonu yenmiş bir insan olarak aynı cümleleri bende kurdum. " sınırlarımı çizebiliyorum, herkese koşup yetişmeye çalışmıyorum. Ben ne istiyorum nasıl mutlu olurum diyorum." insan önce kendini merkezine koyduğu zaman, kendini tanıyıp sevmeye çalışmaya başladığı zaman hayat daha farklı ve çekilir oluyor. Kendini yok sayanı, bir başkası varlığını tanımaz.
Bence depresyona giren biri kendi olan iletişimi zayiflamistir ya da kaybetmiştir. Bu sefer kendinle yabancı olursun hatta kendi duygu ve düşüncelerini düşman olarak algilarsin. Bence insan bu gibi durumlarda düşünce günlüğü tutması lazım çünkü beyninin içi o kadar ağırlık oluyor ki ne yapacağını bilemiyorsun. Ama dusuncelerini yazmak o başındaki kayanın yavaş yavaş kırılıp beyninin hafiflemesine sebep oluyor. Kendine bile korktuğun cesaret edemediğin yaşadığın duygu ve düşüncelerini yazarak zihininin şemasını görüyorsun. Ve tabi ki Spor. En azından açık havada yürümek insanın kendisiyle barışık bir biçimde duygu ve düşüncelerini hareket ettikce korkusuzca ifade ediyorsun.
"seninki de dert mi" tarzı yorumların bu kadar fazla olması ne kadar üzücü ve bu konularda ne kadar bilgisiz olduğumuzu ortaya koyuyor. Bir insanın sizden "daha az hasta" olması onun hasta olmadığı anlamına gelmez. Ki bu hastalık "tamamıyla" ekonomik durum ve çevre imkanlarıyla doğru orantılı değildir. Zengin ve bizim hayal edemeyeceğimiz imkanlarla yaşayıp intihara sürüklenen insanlar var. Kıskançlık ve nefretinizi kusmadan önce durup biraz düşünün.
@@ulasrav2052 Depresyon kronik bir hastalıktır öyle iyileşti bitti mantığı tehlikelidir. para ve farklı tedavi yöntemleri gibi imkanlara sahip olmak elbette yardımcı olur bunun tersini belirtmedim. Ben 11 senedir çeşitli devlet hastanelerinde tedavi olmaktayım. 27 yaşında lise mezunuyum. Çok da para kazanmadığım açık. Yataktan çıkamadığım aylar da geçirdim ancak şu anda bir iş sahibiyim ve az çok bir hayatım var. Bu kadın bu imkanlara sahip diye yaşadığı hastalık hakkında konuşma hakkı yok mu? yaşadığı onca sıkıntı ve o sıkıntıların kendisinin gelecekteki kişiliğini etkilediğini görmezden mi geleceğiz? derdi gerçekten bitti mi?
Lütfen okuyanların kendini kötü hissetmesine neden olabilecek kötü yorumlarınızı kendinize saklayın. Bu kadının yaşadığı da depresyon, onun dertleri de dert, sizinki de dert, sizinki de depresyon olabilir. Neyi yarıştırıyorsunuz anlamıyorum.
Kşmseye bişey yarıltırmaya çalışmıyoruz kş üstelik kadın burada programa katıldığı için yorumlar kadına değil prograöa gidiyoe direk hem ben çözümü de yazdım. Ayna olduğu için herkes yazıyor yoksa kasti bişey değil. Yorumlarda insanın beyaz dedteri gibi gördüğü için buralara yazıyorlar yani
Farklı dünyaların depresyonu diye bir şey yok Farklı durumlar içinde aynı hisler yaşanabilir. Yaşadığın durumun ağırlığını olaylar değil senin benliğin ve olaylara bakış açın belirler
Suudiler, Katarlılar, Kuveytliler, Birleşik arap emirlikleri(dubaisi olan), Bahreyn eğer Amerika'ya kafa tutmasaydı Iraklılar ve İranlılar da zengin refah içerisinde olan topluluklar aslında. Orta Doğu değil de Türkiye demek daha mantıklı zira Orta Doğu Suriyeden ibaret değil. Dünyanın en fakir vs bölgesi burası değil.
@Žižek'in Burnu hristiyanlık rönesans ve reformlar öncesinde islamdan daha koyu bir dindi lakin dine reform getirdiler ve artık baş örtüsünden tut pek çok şeye kadar esnettiler esneklik de yetmedi sekülerleştiler. Bize de reform lazım
@@apotemi669 Ben Zenginim demedim ki zaten ama durumum iyi cok sükür meslek sahibiyim Allah olmayanlara da versin insallah adalet esitlik huzur versin...🙋🏼♀️
Özür dileyerek söylüyorum ben bu hanımefendinin anlattıklarından etkilenemedim. Benim ve çevremin en büyük depresyon kaynağı salt gerçekliğin acımasızlığının sizi nasıl çaresiz hissettirdiği ile ilgiliydi. Sürekli yetersizlik ve şartları kontrol edememenin verdiği eziklik hissi ile baş edemiyoruz.
Alakası yok. Herkesin acıyla savaşma kapasitesi, çizgileri, kafasına taktığı ya da takmadığı şeyler farklıdır. Acıları yarıştırmayınız efendim. Tüm hayatını burada anlatamaz. Acılarının detaylarını da vermek istemeyebilir. Saygı duyalım
Empati kurabileceğimi düşünerek tıkladığım videodan acı bir çıkarım yaparak çıktım: Depresyon bile sınıfsaldır. Maalesef daha fazlası yok benim için anlatılanlarda. Leyla hanıma hayatta başarılar..
Çok doktor çok ilaç denemiş olmasına rağmen annem 22 senedir yarı yatalak yarı ayakta depresyon mücadelesi veriyor. Maddi durumumuzun devlet imkanı ile sınırlı olması da cabası. Bu kız çok yüzeysel yaşamış, o yüzden daha derin kaynaklar daha yerinde paylaşım olabilir.
Manolyacim annenin dogum tarihi ve burcune göre esmalar oluyor günlük okunan bu esmalar annenin güclenmesi icin onu bi nebze rahatlatmak icin cok önemlidir googleden kolayca hesaplayip annenin günlük zikirleri cekmesi lazim bende kronik depresyon hastasiyim ve herseyden hergünden her dakikadan korkuyorum ürküyorum bazen yasamima son vermeyi bilene düsünüyorum ama esmalar zikirler beni ayakda tutuyor bu arada tedavide görüyorum demek istedigim manevi ilacda önemlidir Allaha emanet annecine acil sifalar
Depresyonla mücadele ederken insanların beni anlamadığını düşünüyordum ki hâlâ düşünüyorum içime kapandim içimde farklı bı dünya yaratmistim resmen orda yaşıyordum sürekli karanlık bı odaya kendimi kapatmış gibiydim . En dibi görüp orayı daha çok kabullenmiştim bu düşüncelere son vermek istiyordum yani defalarca hayatımı sonlardirmayi düşünmüştüm . İnsanların beni elestirmesinden yorulmuştum sürekli modsuz olmam her şeye takılı kalmam onları rahatsız ediyordu . Zamanla ilaçlarla dipten çıkmayı başardım cevremin desteğiyle . Artık bu düşüncelere son vermek yerine daha renkli daha ışıltılı düşüncelerle değiştirmeye başladım dedim tamam bitti her şey başardın kurtuldun artık karanlık odadan . İlerleyen zamanlarda ya terkar dibe batarsam düşüncesi sarmaya başladı ilacalwri bıraktım başka şeylere yönelmeye başladım ama olmadı karanlık o da resmen bataklık gibi ben cipindikca beni içine çekiyordu . Hâlâ pes etmedim farklı yöntemler değişik düşünceler deniyorum umarım en kısa zamanda inşaa ettiğim bu karanlık odayı yikabilirim .
İnsanlar dışardan bakınca depresyona giren kişilere mızmız insanlar olarak baktıklarını düşündüm kimseye bunları açmak istemedim sürekli güldüm her zaman karanlik yüzümü sakladım . Zamanla taşkınlık derecesine geldim ve artık onuda başaramaz oldum . Bu defa sürekli her şeye ağlarken buldum kendimi. Büyük sorunlarimi küçük sorunlara yansıtmaya başladım . Saçlarımın renginden kilomdan yüzümde ki lekelerden yakınır oldum . Aslında sorun bu değildi sadece bir şekilde düşüncelerimi ve duygularımı dışa vurmam gerekiyordu .
Çevrem bunlari bi tür özgüven sorunu olarak değerlendirdi beğenilmek istediğimi düşündüler oysa ben birisi beni begenince bundan rahatsızlık duyuyordum sanki daha fazla üzülmemem için bana bir takım guzellemeler yapıyorlar gibi geliyordu. Düşüncelerimin arasında kaybolmustum artık tek bir oda değil karanlık bı dünya inşaa ettiğimi farkettim . Onu yıkmak isterken zamanla yenileri ortaya çıkıyordu . Tek çözümün yaşamıma son vermek olduğuna inanmıştım artık bunun yollarını arıyordum . Bı plan dahilinde hareket ediyordum mesela 2 yıl içinde her şeyi halledicem ve artik kurduğum dünyanın bir parçası olucaktım. Zaman geçtikçe planlarım da yok oldu neyi bekliyorum ki neden zaman kaybediyorum demeye başladım çünkü artık hiçbir şeyden zevk almıyordum her geçen saniye aleyhime işliyordu sanki .
Bunun bana mutluluk vereceğine inanmaya başladım .İcsel çöküntüm artık içsel değil dışıma da vurmaya başlamıştı kilo kaybediyordum yüzümde lekeler oluşuyordu uykularım bölünüyordu geceleri carpintiyla uyanmaya başlamıştım . Çevrem bunlari gördükçe bir şeylerin farkına vardılar sürekli konuşturmak istediler çünkü tek yapabildikleri buydu işe yaradı da . Artık çırpınmiyordum elimden tuttular ve çekmeye başladılar zamanla düşüncelerime yön verdiler saygı duydular . Kabul görülmemi sağladılar ve şimdi eskisinden daha iyiyim ama bazen olduğum yerden ayrılıp kendi kurduğum dünyayı ziyaret ediyorum ilerde bir gün daha güzelini inşaa edebilmek için .
Yalnızlık.Ne aile,ne de arkadaş desteği yok.Aileye maddi ve manavi olarak yük olmak istemiyorum,o yüzden kendi-kendime baş etmeye çalışıyorum.Eskiden çok güçlü duran ben,dışarıya karşı aynı.Amma içim hayır.. Tanrı hepimize yardımcı olsun🤍
Oysa o kadar da güzelsin derler neyin var çık etrafa bak gez toz bilmezler içimiZdeki fırtınaları boşlukları yanlız değilsin bende berbat durumdayım spor yap asla vazgeçme
@@muratsk564 Hayır,daha da çöküş yaşıyorum, sevgilim beni evli kadınla aldatdı,suçunu da bana atdı.Arkadaşım beni satdı,tam bir ortam kızı,işte böğle.Peki ya sen?
Kurduğu bir cümle var o cümleye dikkat edin. Fark ettimki benim dışımda hiç kimse bana yardım edemeyecek ewt bu hastalık tam olarak böyle maddi manevi ne kadar iyi olursanız olun size sizden başka hiç kimse yardım edemez gerçekten bu böyle bir hastalık veya duygu durum bozukluğu 18 yıldır bu hastalıkla mücadele eden biri olarak annem babam dahil çevremdeki herkesi kaybettim umudunu benden kestiler artık beni kendi halime terk ettiler o nedenle az mini minnacık bir ışık görürseniz çabalayın kendinizi toparlamaya çalışın
Depresyona giren kişinin kurtulmak için aradığı şeylerde çok önemli mesela Bağımlı olacak maddelere bağlanırsa atlatsa bile onlar kalır ben depresyona girince spor yapmaya başladım 45 kilo verdim Depresyondan geriye başarı kaldı Bu yüzden hatırlarken bile zarar vermiyor tam tersine size güven vermiş başarmış hissediyorsunuz yalnız olsanız dahi.
Depresyonun farklı türleri var. Demek ki depresyonda degilmissin emin ol. Öyle hasta insanlar var ki yataktan çıkmıyor bırak sporu. O zaman ilaç kullanmak artık şart oluyor. Ne yazık ki insanlar bunu anlamıyor ama hastalık olarak.
@@aliye4450 Yo depresyondaydım Hiç bir şeyden keyif mutluluk almıyor gün boyunca yatıyor tavanı izliyor ölme hayalleri kuruyordum Kimse ile konuşmuyordum sürekli herkes mutlu ben mutsuz geliyordu hayat Ve yeme bozukluğu + saç dökülmesi deri döküntüsü bir çok şey de fiziksel olarak ta yaşadım Eskiden yaptığım hiç bir şeyi yapamıyor her şeye isteksiz yaklaşıyor aynı zamanda günden güne kendimi yalnızlaştırıp çıkmazda olduğuma inanıyordum 0 ilaç ile sadece psikolojimi kanalize ederek spora dayamıştım ve bir amacımın olması mutluluk ve sonra ise depresyondan çıkmama sebep olmuştu Yorumlanacak bir şey değil ama Size iyi gelen yada hiç denemediğiniz iyi gelecek şeylere odaklanmak bu süreçten hızlı çıkmanızı hatta kurtulmanızı çok kolaylaştırıyor.
@@tanerbilgin7641 hım.. ben daha farklı düşündüm sen spora başlayınca duzeldim gibilerinden konuşunca. Ben de yaşıyorum az çok yani hiç bilmeden yorum yapanlardan değilimdir. Yine de majör depresyon ise ilaç gerekiyor diye biliyorum ama neye bağlı olarak majör oluyor onu bilemem tabi.
Yıllardır depresyon hastasıyım yaşım 27 cevremde kimse kalmadı odam da hayat buluyorum güvende hissediyorum tedaviye gitmek bile benim için çok zor sanki o hastaneye gitmek benim için dünyanın öbür ucuna gitmek kadar sorun kendimden nefret ediyorum artık hafızam sıfır bunlar beni sürekli intihar düşüncesine itiyor kimse beni anlamıyor hergün ölmek için dualar ediyorum belki ölürsem anlarlar.
Allah korusun, hep olumlu düşünün, sıkıntılı günler geçicidir buna inanın. hayat öyle güzellikler getirir ki size, kendinize çok çok iyi bakın. selamlar. 🙋
öyle bir hiçlik duygusudurki,yolda yürürken insanlar hayalet gibi içinden geçip gidiyo gibi hissettirir..varlığını sorgulatır.ölmüşsündür ama gömülmemişsindir..hissizlik hiçbirşey hissedememek yer bitirir.kahkaha atamazsın ayıp olmasin diye gülumsersin zoraki..mış gibi muş gibi rol yaparak hayatta kalmaya çabalarsın..insan sinirlenmeyi özlermi? Özlersin..ne sevgi ne nefret,ne coşku ne üzülmek iyi yada kötü hiçbir duyguyu alamamak ne ağırdır,yaşayan bilir..kendini kalbi olan yemek yiyen,saçı uzayan yani metal deilde,etten yapılmış bir robot gibi hissedersin..en sevdiğin dizinin karakterlerini hatirlamazsın.fil gibi hafıza balık olur..daha çok şey yazardım ama bıktımmm
daha önce birkac kez daha yaşadim,ikişer sene gibi sürdü geçti..ama sonki şimdiki geçmedi.üç sene oldu..ot gibi hayatta kalmaya nebileyim eski halimi taklit ederek yasamaya calisiyorum..
@@boracan5146yorumun üzerinden 1 yıl geçmiş şuan nasılsın umarım düzelmişsindir ilaç kullanıyomusn yorumunda resmen beni anlattın bişey sormak istiyorum ekt aldınız mı
Aynen öyle sanki birisi ağzını dikmiş gibi. Senin hiçbir suçun olmamamsına rağmen en büyük acıyı çekiyorsun. Bebek bile en ufak rahatsızlık hissetiiği an ağlamaya başlar. Sen ise ağlayamıyorsun bile sinirlenemiyorsun bile tek hisettiğin acı.
Sakin olmaya çalış yaşadiklarin çok doğal aynilarini bende yasiyorum ve bizimki olan insanlarin sayisi o kadar çok ki yalniz degilsin korkma bu 1.cisi , daha da onemlisi ama en önemlisi ALLAH o kadar büyükki beni hayata baglayan bu hayatta tutunmami sağlayan sadece ALLAH a olan inancim inanilmaz bir his, namaz kilmaya çaliş öncelikle kilabildigin kadar tamam mi kendini zorlama ama oldu mu ? Böyle bir başlangıç yap bence ?
Ben 21 yaşındayım 2 kere psikiyatriye gittim ilaçlar kullandım. 7 yıldır dpresyondayım. Kadının yaşadıklarının aynısını yaşıyorum. Kronik deprosyondayım resmen
daha 21se ablanin onerdigi kitaplar sana yaramaz hojam 😋 turkceye cevrildi mi bilmiyorum ama JordanPeterson; 12 Rules for Life`a bak derim. ha adamin tonla YT vidyosu var , 3 sene oncekileri izleyebilirsin.. umarim faydasi olur ama senin durumun kaynagi fizyolojik yahut epigenetik de olabilir
4 sene önceydi.. çok stresli bir hayatım var… işçiyim inşaat işçisiyim şuanda 25 yaşındayım.. babamın işi kendi işimizi yapıyoruz bu yüzden işim çok yoğun pazartesinden cumartesine full çalışıyorum okumadım.. babamın yanında işe başladım ilk zamanlar iyisi sonradan sıkılaşınca gezme yeni yerler keşfetme kendine zaman ayırma komple bitti… sürekli buna yanıkırdım gezemiyorum herkes gibi çıkamıyorum dışarı derken zamanla ağlamaklı oluyordum o zamanlar 21 yaşındaydım… hayatımın tam baharında solan gençliğim… neyse.. sürekli ağlamak istiyordum hiç birşeye ağlamazdım ben o zaman ağladım.. odamda sürekli… daha sonra sürekli aklıma acaba hasta mı oldum neler oluyor bana düşüncesi sarmaya başladı… günden güne bunu düşündüm sonrasında bi ara kayboldu aklıma bile gelmedi bir kaç ay sonra tekrar beni düşünceler sardı etrafıma bakıyorum herkes geziyor işte ülkelere gezmeye gidiyorlar arabaları herşeyleri var ben hep işteyim bıktım diye diye strese giriyorum… bi akşam gene işten geldim hayattan bıkmış gibiydim zaten yemek, banyo direk yatağa tv vesaireler umurumda değildi artık… o gece sabaha kadar çarpıntı oldu uyuyamadım dedim tamam ben öleceğim… sabah oldu uykusuz işe gittim çalıştım akşama kadar düşünmekten çalışamadım… çarpıntı gelip gelip gidiyor.. her an öleceğim sanıyorum ve artık ona da alıştım ölümü beklemeye başladım… aradan 4 sene geçti hala aynıyım en dibe vuruyorum çarpıntılar gitmedi nefes darlığı hissediyorum… sürekli yorgunluk uyuşukluk… ayrı bi alemde yaşıyorum… sanki öldüm ben ama ruh devam ediyor o durumdayım bazen rüyadayım sanıyorum.. ha bu arada yatınca da hiç rüya görmüyorum sabah kalktığımda uzun yıllar uyumuşum gibi geliyor ama hiç dinlenmemişim 25 yalındayım kendimi 60 yaşında hissediyorum … yüz şeklim bile değişti çöktü kırışıklıklar arttı saçlarım döküldü… ahhh eskiden saçlarımı yapmadan sokağa çıkmazdım… şimdi şapka takıyorum kimse görmesin diye utanıyorum.. çok soran oldu ne oldu sana böyle çok mu çalışıyorsun çökmüşsün diyorlar ne bilecekler neler yaşadığımı hergün ölüp ölüp diriliyorum artık intihar geliyor düşünürken ipi şuraya assam şurdan sallansam diyorum kaza yapsam diyorum ama acısından korkuyorum bu sefer de… acısız bi ölüm kafama yatsa yapacak gibiyim… çok kötüyüm kimseye anlatamıyorum doktora gittin çarpıntıdan dolayı ilk başladığında hiç bişeyin yok dedi stresten dedi spor yap dedi sigarayı bırak dedi…dediği iki şeyi de yapmıyorum hiç de yapmadım… ne yapacağımı şaşırdım… beni birazcık olsa da rahatlatacak birileri lazım aynı durumları yaşayan varsa cevap versin bi konuşalım… allah herkese şifa versin… AMİN😣
İşsiz versiyonunu yaşıyorum. Tabi ki seninki kadar zor değildir benimki. Ben de çok mutsuz ve umutsuzum. Beni atakta tutan tek şey Allah inancı. O kadar inançlıyım ki bu durumlara katlanabiliyorum. Hep şükür ediyorum ve asla pes etmiyorum. Sen de etme abi allah yüzümzüe gülecek inşallah.
Okb ve affektif bozukluk hastasıyım. İlaç kullanıyorum ve online psikiyatri seansı yapıyorum 3000 TL. Maalesef herkes benim kadar şanslı olamıyor. Devlet hastanesindeki psikiyatrist 5 dakika dinleyip kovar gibi gönderiyor. 14 yıldır psikiyatri hastası olunca psikiyatrinin önemini daha iyi anladım. Bende şuan üniversite sınavına hazırlanıyorum ve tıp fakültesi kazanmak istiyorum. Psikiyatrist olmak en büyük hayalim.
Videoyu izlediğinde tetiklenecek insanlar olacaktır (ben tetiklendim mesela). Videoda hikayesini anlatan kişiye yükselmenin bir anlamı olmadığını hatırlatmak isterim. Evet, bu ülkede psikolojik sağlık hizmeti alabilmek ne yazık ki lüks ama videodaki kişiye 'seninki de dert mi, her türlü imkanın var' gibi söylemler yerinde değil. Diğer yandan video tam olarak nasıl bir mesaj vermek istiyor anlamadım. Terapi ihtiyacını kitap okuyarak gidermek...
Niye öyle diyorsun ya, mükemmel geldi bana her imkanı olup sırf pandemiden dolayı terapi alamamış, Amerika’da yaşamış (bu bilgiyi nereme sokacağımı düşünüyorum) ve ailesi tarafından çok sevilen birinin kitap okuyarak depresyonu yendiğini dinlemek. Harika hissediyorum şu anda, kitap okumak da hiç aklıma gelmemişti hemen başlıyor ve depresyonumla vedalaşıyorum.
Birisine anlatsan da değişen bir şey olmuyor. Sonunu değiştirebileceğim bir şey olsa sonuna kadar çabalarım da değişmeyecek şeyleri de kimseye anlatmam. Üşenirim, yorulurum. Anlattığımla kalırım. Sır ondan ona, ondan ona yayılır sonra.
Bende anlattıklarının hepsini ve fazlasını yaşadım. Soktrates gibi sorgulamaya felsefe yapıyordum.Yaşamı işleri insanları anlamsızlaştırıyordum her sabah her dakika aynıydı dejavu yaşıyordum sebepsizce duygulanıyordum.Basit şeyleri kafaya takıyordum mesela masaya neden sandalye dememişler sandalyeye silgi dememişler gibi vs....Intihar etmek istiyordum fakat mantıklıda düşünebiliyordum intihar etmek veya etmemek için bir sürü sebep buluyordum....Ama çok şükür kurtuldum.
@@başakzeynep-y6q hayatın devam ettiğini insanların yine hayatın akışıyla yaşabildiklerini mutlu olduklarını ben üzgün depresif olsam bile insanların yine bir telaşe de olduğunu anlayarak kurtuldum veya kurtulduğumu anladım...
@@esra8296 senin ne hissettiğini ve neler içinde yaşadığını çok iyi anlıyorum.Mutlu olmaktan zevk almıyorsun eskiden zevk aldığın şeylerden zevk alamıyorsun boşa yaşıyormuş gibi hissediyorsun.En ufak ulayları bile kafanda kurguluyorsun ister istemez dramatize ediyorsun.aynısını bende yaşadım.Hayat devam ediyor insanlar mücadele ediyor biz veya sen namücadele etsen bile.İnsanlar mutlu bir yerlerde herşeye rağmen.Lütfen kendini sev....
@@esra8296 bunu ben söylemiyorum çevremdekiler söylüyor.Depresyondayken kimseyle hiç kimseyle konuşmuyordum hiçbirşey umrumda değildi.Şuan öyle değilim.Çok şükür.Evet tamamen bitti.
Abla derdini seveyim :) 7 yaşımdan beri pazarcıyım ağır lartlar da çalıştım çalışmaya da devam ediyorum bir gün pazarcılığı bırakma ümüdiyle dışarıdan 1 orta okul 2 lise biri meslek lisesi bir birde ünüversite bitirdim yine bırakamadım 3 çocuğum var 37 yaşındayım şöyle ifade edeyim kronik bir depresyonum var en az 10 yıldır, bu depresif durum şiddetini arttırarak hala devam ediyor sabah uyanmak istemiyorum sürekli hayatımın son bulmasını temenni ediyorum sürekli intihar düşüncelerim var ama reale dökemiyorum Doktora gidince verilen ilaçları kullanamıyorum çünkü sabah uyanıp işe gidemiyorum işe gidemeyince maddi sıkıntılar doğuyor daha çok depresif oluyorum aşşağı yuları 20 yıldır sürekli geçim mücadelesi veriyorum içimi döksem kimse anlamıyor hayatını değiştir diyorlar belki ben göremiyorumdur onuda bilemiyorum. Yağmur yağdığın da toprak kokusu olurya o kokuyu artık alamıyorum kuş sralerini duyamıyorum denizin kokusunu duymuyor mavisini göremiyorum ve daha bir sürü şey şimdi ben ne yapmalıyım
Herşeyi başarmışsın delikanlı kendine sarıl kendini sev senin yaptığını birçok insan yapamaz kendini tebrik et sen hasta falan değilsin canavar gibisin birçok şeyin üstesinden gelmişsin ve halende geliyorsun daha be olsunki elindekilere sarıl çocuklarına eşine sarıl onlarla mutlu anlar yaşa onlarla piknik yap haftada bir gün
İnsanların anlattığından farklı benimki. 15 yaşındayım. Dengesizlik bitiriyo beni. Ağlayarak yazıyorm bunları ve hala bu durumu kabullenmek istemeyen bi haldeyim. Yemek yemek istemediklerinden bahsetmişler ben bazen çok istiyorm yemem yemeyi-sonrasında pişman olmam şartıyla- bazen hiç. Çok umursamazım saldım her şeyi umrumda değil her şeyim zaten darmadağınmış da topla çabam hiçbir işe yaramayacak gibi geliyo bana. Bazen eğleniyorm bir şeyleri yaparken sonra aptal gibi hissediyorum kendimi. Çok düşünüyorm aynı zamanda. Hayatım bitmiş de eceli ve varlığınj mahveden katili benmişim gibi hissediyorm. Yorgunluk, sık sık hastalanmalar, baş ağrıları, insanlardan kaçmak, sürekli bir şeylerden sıkılmak, sorumluluk alamamak, ani gelen suçluluk ve ağlama hissi çok yoruyo beni. Önceden hiç düşünmezdim intiharı şimdi bu yorgunluk benliğimi kemirdiğinden tek kurtuluş oymuş gibi her düşüncem. Bunları okuyan olur mu bilmiyorm ama şunu bilin ki böyle olmayı ben istemedim.
Ekt yi dene derim...yüzde yüz iyileşirsin demiyorum,,ama sana etki ederse seanslar bitince hastaneden güle oynaya çıkarsin...şuan beyin kimyan,nöronlar arasi elektrik akrivitesi,hormonlar hepsi corba gibi..perisanlığının sebebi bu...
İzzet güllü dinleyin lütfen tamam depresyon asla basit bsey değil ama sadece bir süreç herkes yaşayabilir ama her derdin bir dermanını vermiş yaradan sadece sabır ve tevekkül
Son 3 4 aydır dışarı çıkmıyorum .yatakta hayat geçiriyorum sadece yemek wc ihtiyaçları gibi şeyleri karşılamak için Yataktan Çıkıyorum . Normalde çok neşeli biriydim çok arkadaş ortamın vardı. şuan içine kabanmış biriyim kendimi asla beğenmiyorum sürekli kendimi birileriyle kıyaslıyorum, Ailemle iletişim kurmak eğlenmek istiyorum ama yapamıyorum Kendimi beyenmedim için Dışarı bille çıkmıyorum ama sürekli herkes güzel olduğumu söylüyor hatta yoldan geçtiğimde insanlar çok tatlı diyor .dediklerini duyuyorum ama bi türlü kedimi Beğenmiyorum yemek yiyemiyorum kendimi zayıf hissediyorum fiziğimi beğenmiyorum Hallbuki bundan 1 yıl önce Tüm gün sokakta akşamlara kadar oynayan biriydim. Son bu 5 aydır asla hiç birşey yapmak istemiyorum sürekli 7/24 telefonla geçiyor günüm abur cubur tüketiyorum sürekli başka şeylerden tat alamıyorum eskisi gibi ve şuan bunları. Yazarkan kendimi iyi hissedim :) Durum böyle sizce bir psikoloji bozukluğumu ? Ne yapmalıyım 😕
İstemesenizde insanlarla iletişime geçin yeni insanlar tanıyın zorlayın kendinizi size iyi gelecektir. Farklılık yaratın biraz sürekli odana kapanıp telefonla ugrasmaktansa yarım saatte olsa evininiz yakınında bir park bile varsa gidin oturun temiz hava alın zamanla daha iyi olup eski halinize döneceksiniz. Eve hapsetme kendini.
bak sana depresyonumu nasil yendigimden bahsedicem kendini kotu hissedicek herseyde uzak dur sadece komik seyler izle seni mutlu edicek seyleri yap ilac kullaninca bir yerden sonra uardim etmiyor izzet gullu dinleyerwk alginuda degistirebilursin ben boyle yendim sahsen
Bu süreçte bana en iyi gelen psikoloji kitapları okumak oldu ama yinede zaman zaman depresyon tekrar nükseden birşey bu süreçte yoga ile tanıştım ve düzenli pratik yapmaya başladım korkularımla yavaş yavaş yüzleşiyorum günlük hayatı aksatmadan.
İnsani hasta eden yine kendisi. İnsani tedavi edecek kisi,yine kendisi. Biz sadece dinliyoruz ve bu bizi kisa bir sure rahatlatiyor.Sonra yine ayni duygu girdabi. Tek cozum zorakide olsa harekete gecmek.Anne babaniza eger varsa evcil hayvaniniza bakin ve onlar gibi yasayin.basit ve basitce.fazla dusunmeden.
Depresyon konusunda daha kaliteli bilgiler için Johann Hari- Kaybolan Bağlar adlı kitabı okumanızı öneririm. Bu kitapta anlatıldığı kadarıyla depresyon dediğimiz şey bu yanlış yapılanmış toplumun getirdiği bir zorunluluk gibi aslında ve bunu yenmenin en etkili yolu ne antidepresan ne de boş kişisel gelişim lafları. Yenmek için yapılması gereken en önemli şey de başka insanlarla bağ kurup, ortalıklar inşa etmek ve kendini bu şekilde gerçekleştirmek.
@@lisamarfoy9284 Birçok konuda kurulabilir aslında ortak bağlar. Müzik zevki, sinema sevgisi vs gibi birçok konuda. Yani arkadaşlık gibi, sosyalleşmek ve yeni insanlar tanımak ve onlarla bir amaç uğruna bağ kurmak mesela. Bu çok güzel bir şey. Mesela Boğaziçi direnişine bakalım: Oradaki akademisyenler ve öğrenciler bu direnişi başlattıktan sonra kendilerini bulduklarını söylüyorlar. Çünkü inanılmaz bir bağ kurdular kendi aralarında ve bu bağ sayesinde birçok şeyi başardılar. Bu tarz örnekler çoğaltılabilir. O dediğim kitabı okursanız her şey daha netleşecektir.
Dediklerinize katılıyorum. İnsan ilişkileriyle müthiş alakalı bir hastalık. İlaç kullanmak yanlış DEĞİLDİR. Ama sosyal ilişkiler geliştirmedikçe, aidiyet hissi kazanmadıkça ve bir meslekte uzmanlaşmadıķça ilaçlar yeterli olmayacaktır. Çünkü ilaçlar iksir değildir.
Bende depresyondayim arkadaslar. Boyle filmlere bakip kendimi cikartmaya calisiyorum. Kendimi bu bayanin dediklerinde buluyorum. Ara sira cikiyorim ama (yarin gun falan) lakin obur sabah yine ayni. Her bir dusunce: ya boyle kalirsan, ya daha kotu olursan. Benimle konusmak isteyen varsa yazin lutfen. Birbirimize dua edelim. Birbirimize tavsiyelerde, telkinlerde bulunalim
çok sıkıldım çook eskisi gbi hayatdan tat alamyorum mutlu olamyorum.hayatı doya doya yaşyamyorum en çokta kış ayları. Hayatı doya doya yaşamak zevk almak istyorum başaramyorum . Hiç bişeye hevesim kalmadı dünyada bir boşluk içimdeyim çalışamyorumda kendimi yillardır eve kapatdım. Hic bişey eskisi gbi degil. Ne tedaviler ne doktorlar gezdim ilaçlar kullandım nafile 😟😟 bu genç yaşta maksatsız şekilde yaşyorum . Ölmekte istemyorum ama ruhum yıprandı. Keşke geçmişe döne bilsem mutlu olduğum yillara. Bir telefonum var birde odam kendimi kapatdım. Mutlu olmak istyorum başaramyorum Benim Gbi Olan Varmı 😔 Ruhum yıprandı
Bunlar, iman edenler ve Allah’ı zikrederek gönülleri huzura kavuşanlardır. Bilesiniz ki gönüller ancak Allah’ı zikrederek huzura kavuşur.(Rad suresi 28.ayet)
Ne guzel bana göre çok şanslı elinde imkan var ve kullanmış durumunun farkında bilinçli olarak asla imrenmiyorum kıskanmıyorum da yıllarca bir çok hastalıktan dolayı tedavi gördüm 2 yıl boyunca ordan oraya şehir şehir psikolog gezdim ruh sağlığı merkezinde tedavi gördüm bu anlattığım 6 yıl önce öldü yüzde 90 gelişme var denildi 1 yıl kadar cidden rahattım sonra bir geri geldi ki her sey daha felaket bir şekilde ama onlarla yaşamaya alıştım o yuzden onlar sorun değilde şu son 6 aydir ağır bir depresyondayım depresyona hep girdim çıktım ama böylesi hic olmamıştı diğer şeylerle de birleşince çok kötü oldu hiç arkadaşım yok (bunu yalandan ilgi çekmek için demiyorum yemin ederim ki yok) bir tane iyi kötü sevgilim var ailemle yaşıyorum yaşamak denirse onlar halimin farkında bile olmadılar hic bir zaman akşam dan aksama eve geldiklerinde ben odadan çıkarsam karşılaşırız intihar etsem 2 3 sonra farkederler o yuzden burda depresyonda kim varsa hepsini kucaklıyorum yanliz degilsin
Ben bi bayan olarak sizinle aynı durumdayım hangi seviyedesiniz tam olarak bilmiyorum ama kimseye anlatamıyorum bu kdar karanlık bi durumda oldugumu sizin gibi yanlızım artı sevgilmde yok hiç bu kdar dipsiz kuyu da görmemiştm kendimi komple bütün duygularım kirlendi kapkaranlık napıcagımı bilmiyorum
3 yıl önce 1 yıl kadar depresyon sürecim oldu sonra toparladım geçen yıl 7 ay kadar yine depresyon sürecim oldu ve birkaç aydır toparlandığimı düşünürken yine depresyona girdim ve hayattan hiç zevk almıyorum sürekli kaygı ve yorgun hissediyorum. Odamdan çıkmak istemiyorum eğer okul olmasaydı daha kötüye giderdim muhtemelen
Vay anasını kadin Londra da yaşıyor ve depresyona giriyor lukse bak abi hshshsh ben her gün intiharı düşünüyorum ve fazla zaman kalmadı para yok yalnızım mutsuzum. Offf 😞
yaşadığı hayata bak bir de depresyon diyor, gel türkiyede yalnız, parasız, aşksız, aşsız dostuz 25 yaşında vir genç ol, üstüne ağır depresyon, geberip gidebilsem şu dünyadan
Ben atlattim elhamdülillah depresyondan önce ve depresyonda asiri kaygili asiri cabalayan çirpinan hassas biriyken depresyondan sonra asiri kaygisiz rahat hemen pes eden tahammulsuz biri oldum bir uçtan bir uca gectim sanki atlattim mi bilemiyorum ama huzurluyum elhamdülillah
Depresyonu yaşamış tedavi olmuş ve yenmiş biri olarak yenilmeyecek bir rahatsızlık değil. Hayat güzel ve yaşamaya değer her ne olursa olsun nefes almak çok güzel hayat bir serüven bize sunulmuş olan en güzel hediye. Depresyonu çocuk oyuncağı değidlir zırt pırt girilip çıkılacak bir şey değildir. Hayat anlamsız değildir sadece insan geçmişte yaşadiği bazı negatif şeylerden dolayı böyle hissedebildiği dönem yaşar. Ama şakaya alınmayacak bir rahatsızlıktır bu süreçte moral çok önemlidir kendini motevi etmek bir sanattır umarım bu rahatsızlığı yaşayanlar bir an önce tedavi olup yenerler.
Merhaba bende ağır depresyon hastasıyım yıllardır iyileşemeyen yıllardır azalmayan artarak devam eden bir hastalık çok defa hastaneye yattım birkaç gün içinde yine hastaneye yatıcam iyileşemeyeceğimi de biliyorum ama başka çarem de yok
Düşünce alginizi değiştirin iyilesemicem demek yerine ben güçlü birisiyim ve bunu basarcam diyin kendinize.icinizdeki kötü düşünceler ne istiyorsa onun tam tersini yapın ve bakın nasıl herşey eski haline dönüyor görün .
Depreyınu sağlıklı beslenmeyle atlatabiliriz. Ben bunu deneyimledim.ilaç sadece baskılar. Sektörün istediği bir şey. İlaca bağımlı kılmak. Kesinlikle glutensiz ve rafine şekersiz beslenmek lazım. Nokta.
Kimse moralini bozmasın ama depresyon ve anksiyete bozukluğu tamamen geçen bir rahatsızlık değil malesef.Hiç ummadığınız anda karşınıza çıkıyor.Antidepresanlar,alprazolamlar,anksiyolitikler tek başına çözüm olmaz psikoterapi şart.Stresi çok iyi yönetmeniz lazım ama bu şuan ki mevcut şartlarımız da pek mümkün olmuyor.
@@busra3164 ne kadar kafana takarsan okadar çok kendi kendine zarar verirsin olmiyacak şeyleri zorlamanın bir anlamı yok ben kendimi çok yıprattım olan bana oldu ama bir şey deyişmedi saç ve sakallarım beyazladı sağlığım bozuldu
Aşağıya baktımda bir sürü mal var alay eden benim kızım mücadele ediyor gece gündüz uğraşıyorum bir yandanda ödüm kopuyor ya yine kendine bi şey yaparsa diye 15 kilo verdim bir ayda evden uzun süre bir yere gidemiyorum ya lazım olursam diye ne sosyeteyiz ne bi şeyiz kızım başarılı bir öğrenci sporcu müzisyendi şimdi hepsi bitti geçer elbet ama öyle alay edilecek bi şey değil daha bu gün ağlayarak geldi neden yaşıyorum diye pazar günüde evde ne kadar şişe varsa kırdı
Abla yemek yerken dai depresyona giriyorum sanki herkez beni izliyor birisi bana birsey sorduğunda sanki bana kötü birşey demişler gibi utanarak cevap veriyorum kurtulmak istiyorum ama yapamıyorum
depresyondayım,evde yapacak birşey yok ders çalış dicekler sıkıcı canım atıştırmalık mı çekti yok eskiden kendimi mutfağa falan atardım son zamanlarda hiç girmiyorum bile 6 aydır falan sonra sınıfta sonuncuyum çabalıyorum ama olmuyor yapamıyorum... anne baba kardeş baskısından bıktım hoca baskısından bıktım herşeyden bıktım evimizi hiç sevmiyorum Allahım affet bunca nimete ramen şükredeceğime eleştiriyorum 😞 ama gerçekten hayat bana aşırı sıkıcı gelmeye başlıyor sevdiklerim beni yarı yolda bırakıp gidiyor en yakın arkadaşım taşındı her gün onu düşünüyorum onu özlüyorum ama o hayatına devam ediyo onun için ağlıyorum... gerçekten herşeyden sıkılmaya başladım taşınsak belki bir değişiklik olucak ama babam olmaz diyor illaki müstakil ev olucakmış ben binada oturmak istiyorum herneyse televizyona bakmak istesem kırdı kardeşim en azından youtubeden film açıp izliyodum şimdi o da yok neyse buraya kadar sıkılmayıp bunu okuyuduysan çok teşekkür ediyorum görüşmek üzere...
Şimdinin yokluğunda yalnızca tekrarlayan zihinsel gürültü vardır ve zihinsel gürültünün bu parçası "ben"in hikayesidir. Bu, gelecekte bir yerde artık sorunlu olmayacağını uman sorunlu hikayedir. Gelecek adını verdiği şeyin bir başka düşünce olmasının dışında hiçbir gerçekliği olmadığını farketmeksizin. -ECKHART TOLLE
Geçen seneden beri majör depresyonum var,doğru ilaçlarla ve doğru psikoterapi ile kontrol altına alınabiliyor ama tamamen bitecek mi sanırım bunu zaman gösterecek
Umarım depresyona girmezsin böylece kendinle çelişmiş olursun hatta umarım bilimden faydalanıp ilaç kullanmazsın. Bu kadar basit değil çünkü bu bakış açısı ile bu dünyada adaleti öncelikle kaçırmış olursun
BUNLARIN Kİ SOSYETE DEPRESYONU ADAM DA İŞ VAR AŞ VAR SEVGİLİ VAR PARA VAR DEPRESYONA GİRİYOR BİZDE HİÇBİRİ YOK BİZ BUNDAN DAHA BETERİZ NASIL OLACAK PEKİİ ?????
Aldığım bursun yarısını psikoloğa veriyor yarısıyla da yaşamaya çalışıyorum ve öğreniyorum ki bursum yanlışlıkla krediye dönmüş ben depresyona girmiyim kim girsin Allah aşkına
Özellikle genç arkadaşlar, depresyonda olup olmadığınıza karar vermeden önce mutlaka bir metabolizma hastalıkları doktoruna gidip kan değerlerinize ve d vitamini gibi değerlerinize baktırın. Ülkemizde ne yazık ki bu bilgi es geçiliyor. Depresyon, sorun yaşamaktan öte sorunları çözememektir. Ve vücudunuzdaki bazı mineraller az olunca en küçük sorunları bile büyütebilirsiniz. Eski bir sporcu olarak sporu bıraktıktan sonra hafif duygusal filmlerde bile ağlıyordum 4-5 ay. Sonra kendime dedim ne oluyor diye? Doktora gittim Lityum seviyem yerlerde çıktı 😃 Bir erkek olarak aşırı duygusal olmuştum. Sonra düzeldim 😃 Bazen kullandığınız ilaçların yan etkisi, aşırı spor yapma, uykusuzluk gibi durumlarda bu değerler çok düşük oluyor. Örneğin sporu bırakan profesyonel futbolcular bile ağır depresyon yaşayabiliyor. Bunun nedeni psikolojik değil fizyolojiktir. İlk önce sağlıklı bir vücuda sahip olduğunuza emin olup sonra psikolojik destek alın. Çünkü yeteri kadar D vitamininiz Lityumunuz vb. mineralleriniz yoksa boşu boşuna kendinizi yıpratırsınız.
Bende psikiyatriste gittim geçen hafta depresyondan şüphelendi kan değerlerini ölçtür bakalım bir dedi bütün değerler normalmiş keşke benim ki de fizyolojik olsaydı da bir kaç takviye ile normale dönebilseydm hiç umudum yok şu an
Ben çok uyuyorum başım çok ağrıyor müzik dinlemeyi çok seven biriyim onlardan uzaklaştım herkesi kendimden üstün görüyorum ya çok yiyorum yada hiç yemiyorum kabuslar görmeye başladım herkesden uzaklaşıyorum önceden yapmayı sevdiğim şeyleri şimdi yapmak istemiyorum ağlarken gülüyorum iki duyguyu aynı anda yaşıyorum napmam gerekiyor sizce birde bu ilk değil bu yıl bi çok kez yaşadım ama hep üstünü kapatıyodum
Sürekli iç sesinizi dinlemeyin kendinize bir uğraş bulun ve bunu sürekli bir hâle getirin devamlı yapın. İnsanlarla iletişime geçin ve Yeni insanlar tanıyın bu sizin için terapi gibi gelecektir ve zamanla kendinizi daha güçlü ve öz güvenli hâle getirecektir.
Selina lise yıllarında depresyonla mücadele etmiş başka bir genç kadın. Yaşadıklarını ve depresyonu nasıl alt ettiğini bize anlattı: Selina'nın öyküsü videomuzda👉th-cam.com/video/Fzj3Yyl2PRU/w-d-xo.html
Sağlık ve beslenmeye dair daha fazlasını merak ediyorsan senin için bir playlist hazırladık👇
th-cam.com/play/PLLsTnmMgfDpLucApzMgdFv6UPKmfDn_bN.html
Merhaba, depresyon sürecinde olduğum şu günlerde naçizane bir şeyler üretmeye çalışıyorum, destek olur musunuz? Saygılarımla efendim.
Türkiye’de psikoloğa veya psikiyatriste gitmek bile lüks. Ücretler o kadar yüksek ki.. İnsan gitmeye karar verse bile sürdürebilir olmuyor ne yazık ki.
😔
Askere gidecek gençlere orada mutlaka psikolog hizmeti almalarını öneririm. Bedavaya 5 ay boyunca görüşme yapabilmek sivil hayatta sahip olamayacağınız bir lüks.
Gitsen bile o verdiğin para aklına gelince yine depresyona girersin sjsjsj kısır döngü
ben şuan terapiye devam ediyorum ancak verdiğim 350 lira bana oldukça fazla geliyor ve bilinçaltı terapi olmasına rağmen bu meblanın fazlalığı beni üzüyor. üstelik ben de vermiyorum, babam veriyor ve kendimi yük gibi hissediyorum, ancak bunları aileme söylemiyorum.
O ucretleri verince tekrar depresyona giriyor insan
Depresyon
- Aşırı değersizlik
-Aşırı utangaçlık
-Aşırı stres
-Aşırı borçlu hissetmek
-Aşırı korkmak
-Aşırı yorgunluk
-- Kendini ifade edememe
- Dünyadaki en mutsuz insan olduğunu sanman
- Herkesi razı etmeye çalıştığını farketmek
gibi Bir sürü hissedilip anlatılamayan olumsuz şeyler
Siz depresyon geçirdiniz mi
Depresyonu yenmiş bir insan olarak aynı cümleleri bende kurdum. " sınırlarımı çizebiliyorum, herkese koşup yetişmeye çalışmıyorum. Ben ne istiyorum nasıl mutlu olurum diyorum." insan önce kendini merkezine koyduğu zaman, kendini tanıyıp sevmeye çalışmaya başladığı zaman hayat daha farklı ve çekilir oluyor. Kendini yok sayanı, bir başkası varlığını tanımaz.
Bence depresyona giren biri kendi olan iletişimi zayiflamistir ya da kaybetmiştir. Bu sefer kendinle yabancı olursun hatta kendi duygu ve düşüncelerini düşman olarak algilarsin. Bence insan bu gibi durumlarda düşünce günlüğü tutması lazım çünkü beyninin içi o kadar ağırlık oluyor ki ne yapacağını bilemiyorsun. Ama dusuncelerini yazmak o başındaki kayanın yavaş yavaş kırılıp beyninin hafiflemesine sebep oluyor. Kendine bile korktuğun cesaret edemediğin yaşadığın duygu ve düşüncelerini yazarak zihininin şemasını görüyorsun. Ve tabi ki Spor. En azından açık havada yürümek insanın kendisiyle barışık bir biçimde duygu ve düşüncelerini hareket ettikce korkusuzca ifade ediyorsun.
Ben yenemiyorum 3 yıldır bırakmıyor peşimi
@Kardelen İsbilen tabiii nasil yardımcı olabilirim
Aynur hanım nasıl yendiniz depresyonu
Aynur hanım bana yardımcı olabilir misiniz zor durumdayım konuşabilir miyiz
"seninki de dert mi" tarzı yorumların bu kadar fazla olması ne kadar üzücü ve bu konularda ne kadar bilgisiz olduğumuzu ortaya koyuyor. Bir insanın sizden "daha az hasta" olması onun hasta olmadığı anlamına gelmez. Ki bu hastalık "tamamıyla" ekonomik durum ve çevre imkanlarıyla doğru orantılı değildir. Zengin ve bizim hayal edemeyeceğimiz imkanlarla yaşayıp intihara sürüklenen insanlar var. Kıskançlık ve nefretinizi kusmadan önce durup biraz düşünün.
+1. Bazı kişilerin kendini daha da kötü hissetmesine neden olabilecek çok fazla kötü yorum var
Yoo hala senin ki de dert mi diyorum çünkü parası var iyileşmiş parası olmayanın çıkamıycağı bi rahatsızlık bu
@@ulasrav2052 Depresyon kronik bir hastalıktır öyle iyileşti bitti mantığı tehlikelidir. para ve farklı tedavi yöntemleri gibi imkanlara sahip olmak elbette yardımcı olur bunun tersini belirtmedim. Ben 11 senedir çeşitli devlet hastanelerinde tedavi olmaktayım. 27 yaşında lise mezunuyum. Çok da para kazanmadığım açık. Yataktan çıkamadığım aylar da geçirdim ancak şu anda bir iş sahibiyim ve az çok bir hayatım var. Bu kadın bu imkanlara sahip diye yaşadığı hastalık hakkında konuşma hakkı yok mu? yaşadığı onca sıkıntı ve o sıkıntıların kendisinin gelecekteki kişiliğini etkilediğini görmezden mi geleceğiz? derdi gerçekten bitti mi?
Türklerin kronik hastalığı narsisizm dir. Her zaman kötü düşünür kötü ister
zengin insan kaçmak istediği yerden kaçabilir her zaman hayatına yeniden başlayabilir, fakir insanın umudu yoktur orada aynı yerde kalmak zordundadır
Ben 35 yil sonra yendim, Turkiye'den tasindiktan sonra
Bir iyilik yapmak ister misin
Nereye taşindin? Ben Özbekistandan Russiaya taşindim. 20 senedi burdayim ama depressiondan çikmayi başaramadim(((
Ah keşke bende bu ülkeyi terk etsem
Ama yaşım 62
Nasıl gittiniz keşke bende gidebilsem
Lütfen okuyanların kendini kötü hissetmesine neden olabilecek kötü yorumlarınızı kendinize saklayın. Bu kadının yaşadığı da depresyon, onun dertleri de dert, sizinki de dert, sizinki de depresyon olabilir. Neyi yarıştırıyorsunuz anlamıyorum.
Kşmseye bişey yarıltırmaya çalışmıyoruz kş üstelik kadın burada programa katıldığı için yorumlar kadına değil prograöa gidiyoe direk hem ben çözümü de yazdım. Ayna olduğu için herkes yazıyor yoksa kasti bişey değil. Yorumlarda insanın beyaz dedteri gibi gördüğü için buralara yazıyorlar yani
Başlangıç kısmı ile birlikte farklı dünyaların depresyonunu yaşadığımızı fark ettim
Farklı dünyaların depresyonu diye bir şey yok
Farklı durumlar içinde aynı hisler yaşanabilir. Yaşadığın durumun ağırlığını olaylar değil senin benliğin ve olaylara bakış açın belirler
@@emre-is3md aslında bu depresyon anksiyeteden doğan bir depresyon gibi duruyor yani hakkaten başka dünyaların depresyonu
Orta Doğu'da yaşadığımız için hepimiz depresyondayız zaten.
😔😔
Suudiler, Katarlılar, Kuveytliler, Birleşik arap emirlikleri(dubaisi olan), Bahreyn eğer Amerika'ya kafa tutmasaydı Iraklılar ve İranlılar da zengin refah içerisinde olan topluluklar aslında. Orta Doğu değil de Türkiye demek daha mantıklı zira Orta Doğu Suriyeden ibaret değil. Dünyanın en fakir vs bölgesi burası değil.
Görmeyi beklediğim cevap
@Žižek'in Burnu onlara da fazla rahat batıyor
@Žižek'in Burnu hristiyanlık rönesans ve reformlar öncesinde islamdan daha koyu bir dindi lakin dine reform getirdiler ve artık baş örtüsünden tut pek çok şeye kadar esnettiler esneklik de yetmedi sekülerleştiler. Bize de reform lazım
Yeterli düzeyde para,depresyonu yenmenizde büyük yardimciniz olacaktir.
Parasiz hicbirsey olmuyor ama sadece para ile de mutlu olunmuyor buna emin ol.🙋🏼♀️
@@parkerschnabel5529 orasi öyle tabi
Para mutluluk kaynağı, hele ki ekonomi böyle oldukça.
@@apotemi669 Ben Zenginim demedim ki zaten ama durumum iyi cok sükür meslek sahibiyim Allah olmayanlara da versin insallah adalet esitlik huzur versin...🙋🏼♀️
PARA HERŞEYİN İLACIDIR PARA BÜTÜN KAPILARI AÇAR ...
Depresyon kronik bir hastalık dikkat edilmesi gerekiyor, yendim bitti mantığı doğru değil
@Doğu Han AYNEN BU HASTALIKTA İNSANLAR NE BÜYÜK ZARAR .....
@Doğu Han Neden insanlardan uzak durmak?
DOĞRU BILGI HAZINEDIR PSIKOLOG IZZET GÜLLÜ'YU IZLEYIN
@@Malazgirt-io1ft milleti yanlış yönlendirme
Ben yenemedim ve depresyonla savaşmadığım zamanları unuttum. Sanırım bununla da ölücem.
Anlamsızlık duygusunu hafife almamak gerekiyor... Bunun varsıl ya da yoksul olmakla ilgisi yok...
👌
Sıkılıyorum daralıyorum isyan ediyorum isyan!
Hadi diyelim hepsi doğru huriler var bu saatten sonra bize verseler verseler nuri verirler.
Özür dileyerek söylüyorum ben bu hanımefendinin anlattıklarından etkilenemedim. Benim ve çevremin en büyük depresyon kaynağı salt gerçekliğin acımasızlığının sizi nasıl çaresiz hissettirdiği ile ilgiliydi. Sürekli yetersizlik ve şartları kontrol edememenin verdiği eziklik hissi ile baş edemiyoruz.
İşte depresyon budur. Yorumlarda bunu aradım çünkü ben yaşıyorum
Evet hep dışlanmışlık deger sizlik kimse anlamıyor hissi girdim daha cıkamadım..
Alakası yok. Herkesin acıyla savaşma kapasitesi, çizgileri, kafasına taktığı ya da takmadığı şeyler farklıdır. Acıları yarıştırmayınız efendim. Tüm hayatını burada anlatamaz. Acılarının detaylarını da vermek istemeyebilir. Saygı duyalım
Empati kurabileceğimi düşünerek tıkladığım videodan acı bir çıkarım yaparak çıktım: Depresyon bile sınıfsaldır. Maalesef daha fazlası yok benim için anlatılanlarda. Leyla hanıma hayatta başarılar..
Gerçekten aynen öyle.
Çok doktor çok ilaç denemiş olmasına rağmen annem 22 senedir yarı yatalak yarı ayakta depresyon mücadelesi veriyor. Maddi durumumuzun devlet imkanı ile sınırlı olması da cabası. Bu kız çok yüzeysel yaşamış, o yüzden daha derin kaynaklar daha yerinde paylaşım olabilir.
Manolyacim annenin dogum tarihi ve burcune göre esmalar oluyor günlük okunan bu esmalar annenin güclenmesi icin onu bi nebze rahatlatmak icin cok önemlidir googleden kolayca hesaplayip annenin günlük zikirleri cekmesi lazim bende kronik depresyon hastasiyim ve herseyden hergünden her dakikadan korkuyorum ürküyorum bazen yasamima son vermeyi bilene düsünüyorum ama esmalar zikirler beni ayakda tutuyor bu arada tedavide görüyorum demek istedigim manevi ilacda önemlidir Allaha emanet annecine acil sifalar
BUNLARIN Kİ SOSYETE DEPRESYONU .....
@@Only_cycy Teşekkür ederim öneriniz için ama müslüman inancında aile değiliz
@@kemalettinkaya9527 çok kötü bir insansın
@@hasana5262 neden ???*
Depresyonla mücadele ederken insanların beni anlamadığını düşünüyordum ki hâlâ düşünüyorum içime kapandim içimde farklı bı dünya yaratmistim resmen orda yaşıyordum sürekli karanlık bı odaya kendimi kapatmış gibiydim . En dibi görüp orayı daha çok kabullenmiştim bu düşüncelere son vermek istiyordum yani defalarca hayatımı sonlardirmayi düşünmüştüm . İnsanların beni elestirmesinden yorulmuştum sürekli modsuz olmam her şeye takılı kalmam onları rahatsız ediyordu . Zamanla ilaçlarla dipten çıkmayı başardım cevremin desteğiyle . Artık bu düşüncelere son vermek yerine daha renkli daha ışıltılı düşüncelerle değiştirmeye başladım dedim tamam bitti her şey başardın kurtuldun artık karanlık odadan . İlerleyen zamanlarda ya terkar dibe batarsam düşüncesi sarmaya başladı ilacalwri bıraktım başka şeylere yönelmeye başladım ama olmadı karanlık o da resmen bataklık gibi ben cipindikca beni içine çekiyordu . Hâlâ pes etmedim farklı yöntemler değişik düşünceler deniyorum umarım en kısa zamanda inşaa ettiğim bu karanlık odayı yikabilirim .
İnsanlar dışardan bakınca depresyona giren kişilere mızmız insanlar olarak baktıklarını düşündüm kimseye bunları açmak istemedim sürekli güldüm her zaman karanlik yüzümü sakladım . Zamanla taşkınlık derecesine geldim ve artık onuda başaramaz oldum . Bu defa sürekli her şeye ağlarken buldum kendimi. Büyük sorunlarimi küçük sorunlara yansıtmaya başladım . Saçlarımın renginden kilomdan yüzümde ki lekelerden yakınır oldum . Aslında sorun bu değildi sadece bir şekilde düşüncelerimi ve duygularımı dışa vurmam gerekiyordu .
Çevrem bunlari bi tür özgüven sorunu olarak değerlendirdi beğenilmek istediğimi düşündüler oysa ben birisi beni begenince bundan rahatsızlık duyuyordum sanki daha fazla üzülmemem için bana bir takım guzellemeler yapıyorlar gibi geliyordu. Düşüncelerimin arasında kaybolmustum artık tek bir oda değil karanlık bı dünya inşaa ettiğimi farkettim . Onu yıkmak isterken zamanla yenileri ortaya çıkıyordu . Tek çözümün yaşamıma son vermek olduğuna inanmıştım artık bunun yollarını arıyordum . Bı plan dahilinde hareket ediyordum mesela 2 yıl içinde her şeyi halledicem ve artik kurduğum dünyanın bir parçası olucaktım. Zaman geçtikçe planlarım da yok oldu neyi bekliyorum ki neden zaman kaybediyorum demeye başladım çünkü artık hiçbir şeyden zevk almıyordum her geçen saniye aleyhime işliyordu sanki .
Bunun bana mutluluk vereceğine inanmaya başladım .İcsel çöküntüm artık içsel değil dışıma da vurmaya başlamıştı kilo kaybediyordum yüzümde lekeler oluşuyordu uykularım bölünüyordu geceleri carpintiyla uyanmaya başlamıştım . Çevrem bunlari gördükçe bir şeylerin farkına vardılar sürekli konuşturmak istediler çünkü tek yapabildikleri buydu işe yaradı da . Artık çırpınmiyordum elimden tuttular ve çekmeye başladılar zamanla düşüncelerime yön verdiler saygı duydular . Kabul görülmemi sağladılar ve şimdi eskisinden daha iyiyim ama bazen olduğum yerden ayrılıp kendi kurduğum dünyayı ziyaret ediyorum ilerde bir gün daha güzelini inşaa edebilmek için .
Tam olarak anlattıklarınızı yaşıyorum
@@aybegum7566 zor zamanlar umarım yakın zamanda kendinize bir destekçi bulabilirsiniz ve bu durumdan kurtulursunux
Yalnızlık bütün mükemmel beyinlerin kaderidir..
Yalnızlık.Ne aile,ne de arkadaş desteği yok.Aileye maddi ve manavi olarak yük olmak istemiyorum,o yüzden kendi-kendime baş etmeye çalışıyorum.Eskiden çok güçlü duran ben,dışarıya karşı aynı.Amma içim hayır..
Tanrı hepimize yardımcı olsun🤍
Tesekkurler sanada kucak dolusu sevgiler ve kolayliklar dilerim
Oysa o kadar da güzelsin derler neyin var çık etrafa bak gez toz bilmezler içimiZdeki fırtınaları boşlukları yanlız değilsin bende berbat durumdayım spor yap asla vazgeçme
@@muratsk564 Çok teşekkürler
@@reginarafinovane4537 biraz daha iyimisin
@@muratsk564 Hayır,daha da çöküş yaşıyorum, sevgilim beni evli kadınla aldatdı,suçunu da bana atdı.Arkadaşım beni satdı,tam bir ortam kızı,işte böğle.Peki ya sen?
Kurduğu bir cümle var o cümleye dikkat edin. Fark ettimki benim dışımda hiç kimse bana yardım edemeyecek ewt bu hastalık tam olarak böyle maddi manevi ne kadar iyi olursanız olun size sizden başka hiç kimse yardım edemez gerçekten bu böyle bir hastalık veya duygu durum bozukluğu 18 yıldır bu hastalıkla mücadele eden biri olarak annem babam dahil çevremdeki herkesi kaybettim umudunu benden kestiler artık beni kendi halime terk ettiler o nedenle az mini minnacık bir ışık görürseniz çabalayın kendinizi toparlamaya çalışın
Çok kötüyüm dülencelerin içinden çıkamıyorum. Eve kapandım, kaslarım hareketsiz kalıyor ve çok korkuyorum.
@@deniz8480 Allah yardımcın olsun çeken bilir
Depresyona giren kişinin kurtulmak için aradığı şeylerde çok önemli mesela Bağımlı olacak maddelere bağlanırsa atlatsa bile onlar kalır ben depresyona girince spor yapmaya başladım 45 kilo verdim Depresyondan geriye başarı kaldı Bu yüzden hatırlarken bile zarar vermiyor tam tersine size güven vermiş başarmış hissediyorsunuz yalnız olsanız dahi.
Depresyonun farklı türleri var. Demek ki depresyonda degilmissin emin ol. Öyle hasta insanlar var ki yataktan çıkmıyor bırak sporu. O zaman ilaç kullanmak artık şart oluyor. Ne yazık ki insanlar bunu anlamıyor ama hastalık olarak.
@@aliye4450 Yo depresyondaydım Hiç bir şeyden keyif mutluluk almıyor gün boyunca yatıyor tavanı izliyor ölme hayalleri kuruyordum Kimse ile konuşmuyordum sürekli herkes mutlu ben mutsuz geliyordu hayat Ve yeme bozukluğu + saç dökülmesi deri döküntüsü bir çok şey de fiziksel olarak ta yaşadım Eskiden yaptığım hiç bir şeyi yapamıyor her şeye isteksiz yaklaşıyor aynı zamanda günden güne kendimi yalnızlaştırıp çıkmazda olduğuma inanıyordum 0 ilaç ile sadece psikolojimi kanalize ederek spora dayamıştım ve bir amacımın olması mutluluk ve sonra ise depresyondan çıkmama sebep olmuştu Yorumlanacak bir şey değil ama Size iyi gelen yada hiç denemediğiniz iyi gelecek şeylere odaklanmak bu süreçten hızlı çıkmanızı hatta kurtulmanızı çok kolaylaştırıyor.
@@tanerbilgin7641 hım.. ben daha farklı düşündüm sen spora başlayınca duzeldim gibilerinden konuşunca. Ben de yaşıyorum az çok yani hiç bilmeden yorum yapanlardan değilimdir. Yine de majör depresyon ise ilaç gerekiyor diye biliyorum ama neye bağlı olarak majör oluyor onu bilemem tabi.
@@tanerbilgin7641 sen ergenlige girmişsin.
@@akakiyakayevic4562 26 yaşında ne ergenliği ya Şakamısın
En güzel psikoloji terapi doğada, bitkiler ve hayvanlarla uğraşmak ilac gibi...
Ya dogada bitkilerle ugrasirken bitarafimiza kene yapisirsa?
Rahatlık batmış
Dostum kimseyi kınama hayatta hersey insan için. Herkesin kaldirabilcegi yuk ayni degil
Yıllardır depresyon hastasıyım yaşım 27 cevremde kimse kalmadı odam da hayat buluyorum güvende hissediyorum tedaviye gitmek bile benim için çok zor sanki o hastaneye gitmek benim için dünyanın öbür ucuna gitmek kadar sorun kendimden nefret ediyorum artık hafızam sıfır bunlar beni sürekli intihar düşüncesine itiyor kimse beni anlamıyor hergün ölmek için dualar ediyorum belki ölürsem anlarlar.
Neden peki?
Allah korusun, hep olumlu düşünün, sıkıntılı günler geçicidir buna inanın. hayat öyle güzellikler getirir ki size, kendinize çok çok iyi bakın. selamlar. 🙋
Lütfen İzzet Güllü'yü dinleyin!
Sakın salma kendini lütfen sen çok değerli birisin iyiki varsın
Aynıyız :) İnsanlar ölümden korkar biz ise ölümü istiyoruz.
öyle bir hiçlik duygusudurki,yolda yürürken insanlar hayalet gibi içinden geçip gidiyo gibi hissettirir..varlığını sorgulatır.ölmüşsündür ama gömülmemişsindir..hissizlik hiçbirşey hissedememek yer bitirir.kahkaha atamazsın ayıp olmasin diye gülumsersin zoraki..mış gibi muş gibi rol yaparak hayatta kalmaya çabalarsın..insan sinirlenmeyi özlermi? Özlersin..ne sevgi ne nefret,ne coşku ne üzülmek iyi yada kötü hiçbir duyguyu alamamak ne ağırdır,yaşayan bilir..kendini kalbi olan yemek yiyen,saçı uzayan yani metal deilde,etten yapılmış bir robot gibi hissedersin..en sevdiğin dizinin karakterlerini hatirlamazsın.fil gibi hafıza balık olur..daha çok şey yazardım ama bıktımmm
daha önce birkac kez daha yaşadim,ikişer sene gibi sürdü geçti..ama sonki şimdiki geçmedi.üç sene oldu..ot gibi hayatta kalmaya nebileyim eski halimi taklit ederek yasamaya calisiyorum..
@@boracan5146yorumun üzerinden 1 yıl geçmiş şuan nasılsın umarım düzelmişsindir ilaç kullanıyomusn yorumunda resmen beni anlattın bişey sormak istiyorum ekt aldınız mı
Aynen öyle sanki birisi ağzını dikmiş gibi. Senin hiçbir suçun olmamamsına rağmen en büyük acıyı çekiyorsun. Bebek bile en ufak rahatsızlık hissetiiği an ağlamaya başlar. Sen ise ağlayamıyorsun bile sinirlenemiyorsun bile tek hisettiğin acı.
İlk aile desteği sonra çevre desteği önemli sonrada madi destek önemli yenemigcemiz bişey yoktur mücadeleye devammm🤲🤲🤲Allah herkeze şifa versin 🤲🤲🤲
Uzun yıllar dr depresyon hastasıyım ölmek için gece gündüz Allah a yalvarıyorum intihar a cesaretm yok
Öyle düşünme bende sızın durumunuzdayim ne gibi sıkıntılar var sizde
Sakin olmaya çalış yaşadiklarin çok doğal aynilarini bende yasiyorum ve bizimki olan insanlarin sayisi o kadar çok ki yalniz degilsin korkma bu 1.cisi , daha da onemlisi ama en önemlisi ALLAH o kadar büyükki beni hayata baglayan bu hayatta tutunmami sağlayan sadece ALLAH a olan inancim inanilmaz bir his, namaz kilmaya çaliş öncelikle kilabildigin kadar tamam mi kendini zorlama ama oldu mu ? Böyle bir başlangıç yap bence ?
@@kadiryenibayrak1318 eskiden kılacak halim yok tü smdi oturarak kılıyorum
@@ilhanozdes5759 bnm gibi olduğunu sanmıyorum
@@SedaNehir-sy4ch ne gibi sıkıntılar var sizde
Ben 21 yaşındayım 2 kere psikiyatriye gittim ilaçlar kullandım. 7 yıldır dpresyondayım. Kadının yaşadıklarının aynısını yaşıyorum. Kronik deprosyondayım resmen
daha 21se ablanin onerdigi kitaplar sana yaramaz hojam 😋 turkceye cevrildi mi bilmiyorum ama JordanPeterson; 12 Rules for Life`a bak derim. ha adamin tonla YT vidyosu var , 3 sene oncekileri izleyebilirsin.. umarim faydasi olur ama senin durumun kaynagi fizyolojik yahut epigenetik de olabilir
4 sene önceydi.. çok stresli bir hayatım var… işçiyim inşaat işçisiyim şuanda 25 yaşındayım.. babamın işi kendi işimizi yapıyoruz bu yüzden işim çok yoğun pazartesinden cumartesine full çalışıyorum okumadım.. babamın yanında işe başladım ilk zamanlar iyisi sonradan sıkılaşınca gezme yeni yerler keşfetme kendine zaman ayırma komple bitti… sürekli buna yanıkırdım gezemiyorum herkes gibi çıkamıyorum dışarı derken zamanla ağlamaklı oluyordum o zamanlar 21 yaşındaydım… hayatımın tam baharında solan gençliğim… neyse.. sürekli ağlamak istiyordum hiç birşeye ağlamazdım ben o zaman ağladım.. odamda sürekli… daha sonra sürekli aklıma acaba hasta mı oldum neler oluyor bana düşüncesi sarmaya başladı… günden güne bunu düşündüm sonrasında bi ara kayboldu aklıma bile gelmedi bir kaç ay sonra tekrar beni düşünceler sardı etrafıma bakıyorum herkes geziyor işte ülkelere gezmeye gidiyorlar arabaları herşeyleri var ben hep işteyim bıktım diye diye strese giriyorum… bi akşam gene işten geldim hayattan bıkmış gibiydim zaten yemek, banyo direk yatağa tv vesaireler umurumda değildi artık… o gece sabaha kadar çarpıntı oldu uyuyamadım dedim tamam ben öleceğim… sabah oldu uykusuz işe gittim çalıştım akşama kadar düşünmekten çalışamadım… çarpıntı gelip gelip gidiyor.. her an öleceğim sanıyorum ve artık ona da alıştım ölümü beklemeye başladım… aradan 4 sene geçti hala aynıyım en dibe vuruyorum çarpıntılar gitmedi nefes darlığı hissediyorum… sürekli yorgunluk uyuşukluk… ayrı bi alemde yaşıyorum… sanki öldüm ben ama ruh devam ediyor o durumdayım bazen rüyadayım sanıyorum.. ha bu arada yatınca da hiç rüya görmüyorum sabah kalktığımda uzun yıllar uyumuşum gibi geliyor ama hiç dinlenmemişim 25 yalındayım kendimi 60 yaşında hissediyorum … yüz şeklim bile değişti çöktü kırışıklıklar arttı saçlarım döküldü… ahhh eskiden saçlarımı yapmadan sokağa çıkmazdım… şimdi şapka takıyorum kimse görmesin diye utanıyorum.. çok soran oldu ne oldu sana böyle çok mu çalışıyorsun çökmüşsün diyorlar ne bilecekler neler yaşadığımı hergün ölüp ölüp diriliyorum artık intihar geliyor düşünürken ipi şuraya assam şurdan sallansam diyorum kaza yapsam diyorum ama acısından korkuyorum bu sefer de… acısız bi ölüm kafama yatsa yapacak gibiyim… çok kötüyüm kimseye anlatamıyorum doktora gittin çarpıntıdan dolayı ilk başladığında hiç bişeyin yok dedi stresten dedi spor yap dedi sigarayı bırak dedi…dediği iki şeyi de yapmıyorum hiç de yapmadım… ne yapacağımı şaşırdım… beni birazcık olsa da rahatlatacak birileri lazım aynı durumları yaşayan varsa cevap versin bi konuşalım… allah herkese şifa versin… AMİN😣
İşsiz versiyonunu yaşıyorum. Tabi ki seninki kadar zor değildir benimki. Ben de çok mutsuz ve umutsuzum. Beni atakta tutan tek şey Allah inancı. O kadar inançlıyım ki bu durumlara katlanabiliyorum. Hep şükür ediyorum ve asla pes etmiyorum. Sen de etme abi allah yüzümzüe gülecek inşallah.
@@turco444 allah acil şifalar versin tabi mecbur katlanıyoruz ben de katlanıyorum ama bi türlü geçmiyor lanet şey
Kick boks a gidin.baglama calabilirsiniz eger ilginiz varsa.mecburi hareket edin.yoksa sizi kimse ayaga kaldirmaz.
Doktora git ilaç kullan
Allah yardımcınız olsun, okumaya başladığımda devamında iyileştiğinizi yazacaksınız sandım. Umarım en kısa zamanda ferahlığa çıkarsınız.
Okb ve affektif bozukluk hastasıyım. İlaç kullanıyorum ve online psikiyatri seansı yapıyorum 3000 TL. Maalesef herkes benim kadar şanslı olamıyor. Devlet hastanesindeki psikiyatrist 5 dakika dinleyip kovar gibi gönderiyor. 14 yıldır psikiyatri hastası olunca psikiyatrinin önemini daha iyi anladım. Bende şuan üniversite sınavına hazırlanıyorum ve tıp fakültesi kazanmak istiyorum. Psikiyatrist olmak en büyük hayalim.
Zenginlerin depresyonuyla fakirlerin depresyonu bile farklı, izleyince anladım.
Kardeşim ne fakir edebiyatı yaptınız be yeter
@@ahmetkucuk6851 Fakir edebiyatı yapmadım, kıyas yaptım ve bu sonuca vardım.
Hayatımiz hep depresyonla dolu değil mi? Sadece intihardan kacmaya calisiyoruz. Hayatım intihardan kaçmaya çalısmak uzerine kurulu sanki.
Şuan nasilsnz
@@n.g1100 Ayniyim hala. Sordugun icin teşekkür ederim 💕
@@girlinlove6375 rica ederim ilaç kullanmayı denedinz mi
@@n.g1100 Evet kullandım ama içinde yaşadığın sorunları bitiremedikten sonra beynini uyuşturmaktan öte gidemiyor malesef
@@girlinlove6375 terapi almayı dsundunuz mu
Videoyu izlediğinde tetiklenecek insanlar olacaktır (ben tetiklendim mesela). Videoda hikayesini anlatan kişiye yükselmenin bir anlamı olmadığını hatırlatmak isterim. Evet, bu ülkede psikolojik sağlık hizmeti alabilmek ne yazık ki lüks ama videodaki kişiye 'seninki de dert mi, her türlü imkanın var' gibi söylemler yerinde değil. Diğer yandan video tam olarak nasıl bir mesaj vermek istiyor anlamadım. Terapi ihtiyacını kitap okuyarak gidermek...
Niye öyle diyorsun ya, mükemmel geldi bana her imkanı olup sırf pandemiden dolayı terapi alamamış, Amerika’da yaşamış (bu bilgiyi nereme sokacağımı düşünüyorum) ve ailesi tarafından çok sevilen birinin kitap okuyarak depresyonu yendiğini dinlemek. Harika hissediyorum şu anda, kitap okumak da hiç aklıma gelmemişti hemen başlıyor ve depresyonumla vedalaşıyorum.
Birisine anlatsan da değişen bir şey olmuyor. Sonunu değiştirebileceğim bir şey olsa sonuna kadar çabalarım da değişmeyecek şeyleri de kimseye anlatmam. Üşenirim, yorulurum. Anlattığımla kalırım. Sır ondan ona, ondan ona yayılır sonra.
Bende anlattıklarının hepsini ve fazlasını yaşadım. Soktrates gibi sorgulamaya felsefe yapıyordum.Yaşamı işleri insanları anlamsızlaştırıyordum her sabah her dakika aynıydı dejavu yaşıyordum sebepsizce duygulanıyordum.Basit şeyleri kafaya takıyordum mesela masaya neden sandalye dememişler sandalyeye silgi dememişler gibi vs....Intihar etmek istiyordum fakat mantıklıda düşünebiliyordum intihar etmek veya etmemek için bir sürü sebep buluyordum....Ama çok şükür kurtuldum.
nasıl kurtuldun ya da kurtulduğunu düşünüyorsun
@@başakzeynep-y6q hayatın devam ettiğini insanların yine hayatın akışıyla yaşabildiklerini mutlu olduklarını ben üzgün depresif olsam bile insanların yine bir telaşe de olduğunu anlayarak kurtuldum veya kurtulduğumu anladım...
@@esra8296 senin ne hissettiğini ve neler içinde yaşadığını çok iyi anlıyorum.Mutlu olmaktan zevk almıyorsun eskiden zevk aldığın şeylerden zevk alamıyorsun boşa yaşıyormuş gibi hissediyorsun.En ufak ulayları bile kafanda kurguluyorsun ister istemez dramatize ediyorsun.aynısını bende yaşadım.Hayat devam ediyor insanlar mücadele ediyor biz veya sen namücadele etsen bile.İnsanlar mutlu bir yerlerde herşeye rağmen.Lütfen kendini sev....
@@esra8296 bunu ben söylemiyorum çevremdekiler söylüyor.Depresyondayken kimseyle hiç kimseyle konuşmuyordum hiçbirşey umrumda değildi.Şuan öyle değilim.Çok şükür.Evet tamamen bitti.
Abla derdini seveyim :) 7 yaşımdan beri pazarcıyım ağır lartlar da çalıştım çalışmaya da devam ediyorum bir gün pazarcılığı bırakma ümüdiyle dışarıdan 1 orta okul 2 lise biri meslek lisesi bir birde ünüversite bitirdim yine bırakamadım 3 çocuğum var 37 yaşındayım şöyle ifade edeyim kronik bir depresyonum var en az 10 yıldır, bu depresif durum şiddetini arttırarak hala devam ediyor sabah uyanmak istemiyorum sürekli hayatımın son bulmasını temenni ediyorum sürekli intihar düşüncelerim var ama reale dökemiyorum Doktora gidince verilen ilaçları kullanamıyorum çünkü sabah uyanıp işe gidemiyorum işe gidemeyince maddi sıkıntılar doğuyor daha çok depresif oluyorum aşşağı yuları 20 yıldır sürekli geçim mücadelesi veriyorum içimi döksem kimse anlamıyor hayatını değiştir diyorlar belki ben göremiyorumdur onuda bilemiyorum.
Yağmur yağdığın da toprak kokusu olurya o kokuyu artık alamıyorum kuş sralerini duyamıyorum denizin kokusunu duymuyor mavisini göremiyorum ve daha bir sürü şey şimdi ben ne yapmalıyım
Senin derdin sana zor onunkisi ona neyi kiyasliyosun allam ya
Herşeyi başarmışsın delikanlı kendine sarıl kendini sev senin yaptığını birçok insan yapamaz kendini tebrik et sen hasta falan değilsin canavar gibisin birçok şeyin üstesinden gelmişsin ve halende geliyorsun daha be olsunki elindekilere sarıl çocuklarına eşine sarıl onlarla mutlu anlar yaşa onlarla piknik yap haftada bir gün
İzzet Güllü izleyin belki size faydası olur TH-cam da videoları var
ekt tedavisini iste acill...madem ilaç kullanamiyosun en iyisi ekt ol.madem bukadar aģır durumun..eğer etki ederse yeniden doğmuş gibi olursun..
Korkularımı yenemiyorum ve bu beni cok yoruyor uyuyamıyorum beynimde ki kötü düşünceler gitmiyor huzursuzluk beni cok yoruyor
Ne gibi korkularin var bende sızın durumunuzdayim
İnsanların anlattığından farklı benimki. 15 yaşındayım. Dengesizlik bitiriyo beni. Ağlayarak yazıyorm bunları ve hala bu durumu kabullenmek istemeyen bi haldeyim. Yemek yemek istemediklerinden bahsetmişler ben bazen çok istiyorm yemem yemeyi-sonrasında pişman olmam şartıyla- bazen hiç. Çok umursamazım saldım her şeyi umrumda değil her şeyim zaten darmadağınmış da topla çabam hiçbir işe yaramayacak gibi geliyo bana. Bazen eğleniyorm bir şeyleri yaparken sonra aptal gibi hissediyorum kendimi. Çok düşünüyorm aynı zamanda. Hayatım bitmiş de eceli ve varlığınj mahveden katili benmişim gibi hissediyorm. Yorgunluk, sık sık hastalanmalar, baş ağrıları, insanlardan kaçmak, sürekli bir şeylerden sıkılmak, sorumluluk alamamak, ani gelen suçluluk ve ağlama hissi çok yoruyo beni. Önceden hiç düşünmezdim intiharı şimdi bu yorgunluk benliğimi kemirdiğinden tek kurtuluş oymuş gibi her düşüncem. Bunları okuyan olur mu bilmiyorm ama şunu bilin ki böyle olmayı ben istemedim.
Ekt yi dene derim...yüzde yüz iyileşirsin demiyorum,,ama sana etki ederse seanslar bitince hastaneden güle oynaya çıkarsin...şuan beyin kimyan,nöronlar arasi elektrik akrivitesi,hormonlar hepsi corba gibi..perisanlığının sebebi bu...
Lütfen mücadeleyi bırakma. Sen değerli ve kıymetli birisin.
İyi misin şimdi..
İzzet güllü dinleyin lütfen tamam depresyon asla basit bsey değil ama sadece bir süreç herkes yaşayabilir ama her derdin bir dermanını vermiş yaradan sadece sabır ve tevekkül
Insanlari lutfen yanlis yonlendirmeyin. Izzet gullu daha depresyonun ne oldugunu bilmiyor. Birkac haftalik uzuntu duygusu zannediyor. O adamin videolarini izleyip tedavi olmayan insanlarin depresyonlari agirlasiyor, panik bozukluklari yaygin anksiyete okb haline geliyor. Lutfen her videonun altina izzet gullu yazip durmayin artik.
Tamamen aynı şeyleri yaşıyorm ama hersey yoluna girecek inanıyorum
@@zaurzaur3383 çok şükür iyiyim ☺️☺️
@@zaurzaur3383 ilaç kullanmadım zamana bırak gecıyor sana da tavsıye etmem ilaç
Merhaba nasıl geçti
@@kadriyearslanhan7499şuan nasılsınız
@@kadriyearslanhan7499merhaba nasıl geçti
Son 3 4 aydır dışarı çıkmıyorum .yatakta hayat geçiriyorum sadece yemek wc ihtiyaçları gibi şeyleri karşılamak için Yataktan Çıkıyorum . Normalde çok neşeli biriydim çok arkadaş ortamın vardı. şuan içine kabanmış biriyim kendimi asla beğenmiyorum sürekli kendimi birileriyle kıyaslıyorum, Ailemle iletişim kurmak eğlenmek istiyorum ama yapamıyorum Kendimi beyenmedim için Dışarı bille çıkmıyorum ama sürekli herkes güzel olduğumu söylüyor hatta yoldan geçtiğimde insanlar çok tatlı diyor .dediklerini duyuyorum ama bi türlü kedimi Beğenmiyorum yemek yiyemiyorum kendimi zayıf hissediyorum fiziğimi beğenmiyorum Hallbuki bundan 1 yıl önce Tüm gün sokakta akşamlara kadar oynayan biriydim. Son bu 5 aydır asla hiç birşey yapmak istemiyorum sürekli 7/24 telefonla geçiyor günüm abur cubur tüketiyorum sürekli başka şeylerden tat alamıyorum eskisi gibi ve şuan bunları. Yazarkan kendimi iyi hissedim :) Durum böyle sizce bir psikoloji bozukluğumu ? Ne yapmalıyım 😕
Doktora giit zaman kaybetmeden
İstanız var mıydı konuşalım
Nasil.oldun simdi
İstemesenizde insanlarla iletişime geçin yeni insanlar tanıyın zorlayın kendinizi size iyi gelecektir. Farklılık yaratın biraz sürekli odana kapanıp telefonla ugrasmaktansa yarım saatte olsa evininiz yakınında bir park bile varsa gidin oturun temiz hava alın zamanla daha iyi olup eski halinize döneceksiniz. Eve hapsetme kendini.
bak sana depresyonumu nasil yendigimden bahsedicem kendini kotu hissedicek herseyde uzak dur sadece komik seyler izle seni mutlu edicek seyleri yap ilac kullaninca bir yerden sonra uardim etmiyor izzet gullu dinleyerwk alginuda degistirebilursin ben boyle yendim sahsen
Bu süreçte bana en iyi gelen psikoloji kitapları okumak oldu ama yinede zaman zaman depresyon tekrar nükseden birşey bu süreçte yoga ile tanıştım ve düzenli pratik yapmaya başladım korkularımla yavaş yavaş yüzleşiyorum günlük hayatı aksatmadan.
Hangi kitaplar yardımcı oldu acaba bilgilendirirseniz sevinirim.
Izzet gulluyu dinleyin❤
İnsani hasta eden yine kendisi.
İnsani tedavi edecek kisi,yine kendisi.
Biz sadece dinliyoruz ve bu bizi kisa bir sure rahatlatiyor.Sonra yine ayni duygu girdabi.
Tek cozum zorakide olsa harekete gecmek.Anne babaniza eger varsa evcil hayvaniniza bakin ve onlar gibi yasayin.basit ve basitce.fazla dusunmeden.
Depresyon konusunda daha kaliteli bilgiler için Johann Hari- Kaybolan Bağlar adlı kitabı okumanızı öneririm. Bu kitapta anlatıldığı kadarıyla depresyon dediğimiz şey bu yanlış yapılanmış toplumun getirdiği bir zorunluluk gibi aslında ve bunu yenmenin en etkili yolu ne antidepresan ne de boş kişisel gelişim lafları. Yenmek için yapılması gereken en önemli şey de başka insanlarla bağ kurup, ortalıklar inşa etmek ve kendini bu şekilde gerçekleştirmek.
Baskalariyla nasil bag kurucaz peki depresyondayken bu imkansiz gibi
@@lisamarfoy9284 Birçok konuda kurulabilir aslında ortak bağlar. Müzik zevki, sinema sevgisi vs gibi birçok konuda. Yani arkadaşlık gibi, sosyalleşmek ve yeni insanlar tanımak ve onlarla bir amaç uğruna bağ kurmak mesela. Bu çok güzel bir şey. Mesela Boğaziçi direnişine bakalım: Oradaki akademisyenler ve öğrenciler bu direnişi başlattıktan sonra kendilerini bulduklarını söylüyorlar. Çünkü inanılmaz bir bağ kurdular kendi aralarında ve bu bağ sayesinde birçok şeyi başardılar. Bu tarz örnekler çoğaltılabilir. O dediğim kitabı okursanız her şey daha netleşecektir.
@@onatgecikligun4697 meraktan soruyorum, daha önce depresyona girdin mi?
Dediklerinize katılıyorum. İnsan ilişkileriyle müthiş alakalı bir hastalık. İlaç kullanmak yanlış DEĞİLDİR. Ama sosyal ilişkiler geliştirmedikçe, aidiyet hissi kazanmadıkça ve bir meslekte uzmanlaşmadıķça ilaçlar yeterli olmayacaktır. Çünkü ilaçlar iksir değildir.
Bende depresyondayim arkadaslar. Boyle filmlere bakip kendimi cikartmaya calisiyorum. Kendimi bu bayanin dediklerinde buluyorum. Ara sira cikiyorim ama (yarin gun falan) lakin obur sabah yine ayni. Her bir dusunce: ya boyle kalirsan, ya daha kotu olursan. Benimle konusmak isteyen varsa yazin lutfen. Birbirimize dua edelim. Birbirimize tavsiyelerde, telkinlerde bulunalim
Allah iyilik sağlık versin kıymetli dostum. Bana yazabilirsin. Kan değerlerine baktırabilirsin. Sonrasında psikiyatri desteği de faydalı olabilir.
Ben konuşabilirim
çok sıkıldım çook eskisi gbi hayatdan tat alamyorum mutlu olamyorum.hayatı doya doya yaşyamyorum en çokta kış ayları. Hayatı doya doya yaşamak zevk almak istyorum başaramyorum . Hiç bişeye hevesim kalmadı dünyada bir boşluk içimdeyim çalışamyorumda kendimi yillardır eve kapatdım. Hic bişey eskisi gbi degil. Ne tedaviler ne doktorlar gezdim ilaçlar kullandım nafile 😟😟 bu genç yaşta maksatsız şekilde yaşyorum . Ölmekte istemyorum ama ruhum yıprandı. Keşke geçmişe döne bilsem mutlu olduğum yillara. Bir telefonum var birde odam kendimi kapatdım. Mutlu olmak istyorum başaramyorum Benim Gbi Olan Varmı 😔 Ruhum yıprandı
Ben🤦♀️😓
Şu an nasılsın?
Aynı ben param olsa da hiçbir şeye hevesim kalmamış öyle mutsuzum sanki bitkisel hayattayım
Sizden ricam ben alabilirmiyim noyu hiç olmadı ama diğer saydıkları rahatsızlıklar hepsi mevcut bende 3 çocuk annesiyim
Bunlar, iman edenler ve Allah’ı zikrederek gönülleri huzura kavuşanlardır. Bilesiniz ki gönüller ancak Allah’ı zikrederek huzura kavuşur.(Rad suresi 28.ayet)
Yani?
15 yaşımdan beri depresyonla uğraşıyorum. Şimdi 21 yaşındayım. Bu illet ruh hali kanınıza bir kere girdi mi, kolay kolay çıkmıyor
şuan nasılsın
@@zeynepoymakegdc hala depresyonyla yaşıyorum ama onunla savaşmayı bıraktım, onu görmezden gelebiliyorum.
Ne guzel bana göre çok şanslı elinde imkan var ve kullanmış durumunun farkında bilinçli olarak asla imrenmiyorum kıskanmıyorum da yıllarca bir çok hastalıktan dolayı tedavi gördüm 2 yıl boyunca ordan oraya şehir şehir psikolog gezdim ruh sağlığı merkezinde tedavi gördüm bu anlattığım 6 yıl önce öldü yüzde 90 gelişme var denildi 1 yıl kadar cidden rahattım sonra bir geri geldi ki her sey daha felaket bir şekilde ama onlarla yaşamaya alıştım o yuzden onlar sorun değilde şu son 6 aydir ağır bir depresyondayım depresyona hep girdim çıktım ama böylesi hic olmamıştı diğer şeylerle de birleşince çok kötü oldu hiç arkadaşım yok (bunu yalandan ilgi çekmek için demiyorum yemin ederim ki yok) bir tane iyi kötü sevgilim var ailemle yaşıyorum yaşamak denirse onlar halimin farkında bile olmadılar hic bir zaman akşam dan aksama eve geldiklerinde ben odadan çıkarsam karşılaşırız intihar etsem 2 3 sonra farkederler o yuzden burda depresyonda kim varsa hepsini kucaklıyorum yanliz degilsin
Ben bi bayan olarak sizinle aynı durumdayım hangi seviyedesiniz tam olarak bilmiyorum ama kimseye anlatamıyorum bu kdar karanlık bi durumda oldugumu sizin gibi yanlızım artı sevgilmde yok hiç bu kdar dipsiz kuyu da görmemiştm kendimi komple bütün duygularım kirlendi kapkaranlık napıcagımı bilmiyorum
Aferin Leyla! Doğru yoldasın
👏👏
3 yıl önce 1 yıl kadar depresyon sürecim oldu sonra toparladım geçen yıl 7 ay kadar yine depresyon sürecim oldu ve birkaç aydır toparlandığimı düşünürken yine depresyona girdim ve hayattan hiç zevk almıyorum sürekli kaygı ve yorgun hissediyorum. Odamdan çıkmak istemiyorum eğer okul olmasaydı daha kötüye giderdim muhtemelen
Şuan nasıl oldunuz ?
Ablam sende depresyona giriyorsan biz olek
Vay anasını kadin Londra da yaşıyor ve depresyona giriyor lukse bak abi hshshsh ben her gün intiharı düşünüyorum ve fazla zaman kalmadı para yok yalnızım mutsuzum. Offf 😞
Türkiyede yaşa depresyon gör sonra da haline şükür et bacım
keşke ben de yenebilsem, nefes almak gibi bi şey oldu artık
yaşadığı hayata bak bir de depresyon diyor, gel türkiyede yalnız, parasız, aşksız, aşsız dostuz 25 yaşında vir genç ol, üstüne ağır depresyon, geberip gidebilsem şu dünyadan
12. Sınıfım ve depresyondayım yardı edin lütfen. Sınava hazırlanmayı 1 aydır depresyon yüzünden bıraktım
tam benlık vıdeo baslıgı ama ıcerık boş geldi
Ben atlattim elhamdülillah depresyondan önce ve depresyonda asiri kaygili asiri cabalayan çirpinan hassas biriyken depresyondan sonra asiri kaygisiz rahat hemen pes eden tahammulsuz biri oldum bir uçtan bir uca gectim sanki atlattim mi bilemiyorum ama huzurluyum elhamdülillah
El bebek gül bebek.
Depresyonu yaşamış tedavi olmuş ve yenmiş biri olarak yenilmeyecek bir rahatsızlık değil. Hayat güzel ve yaşamaya değer her ne olursa olsun nefes almak çok güzel hayat bir serüven bize sunulmuş olan en güzel hediye. Depresyonu çocuk oyuncağı değidlir zırt pırt girilip çıkılacak bir şey değildir. Hayat anlamsız değildir sadece insan geçmişte yaşadiği bazı negatif şeylerden dolayı böyle hissedebildiği dönem yaşar. Ama şakaya alınmayacak bir rahatsızlıktır bu süreçte moral çok önemlidir kendini motevi etmek bir sanattır umarım bu rahatsızlığı yaşayanlar bir an önce tedavi olup yenerler.
Merhaba tam olarak neler yaşadın ve nasıl yendin?Ben de aynı durumdan muzdaribim de yardımcı olur musun?
@@oykubus34 merhaba
tedavi oluıyor musunuz?
@@bayramfndk9719 hayır şuanlık
@@oykubus34 hayat nasil gidiyor?
@@bayramfndk9719sizinle konuşabilir miyiz ?
Gördüğüm en yüzeysel depresyon videosu
Merhaba bende ağır depresyon hastasıyım yıllardır iyileşemeyen yıllardır azalmayan artarak devam eden bir hastalık çok defa hastaneye yattım birkaç gün içinde yine hastaneye yatıcam iyileşemeyeceğimi de biliyorum ama başka çarem de yok
Düşünce alginizi değiştirin iyilesemicem demek yerine ben güçlü birisiyim ve bunu basarcam diyin kendinize.icinizdeki kötü düşünceler ne istiyorsa onun tam tersini yapın ve bakın nasıl herşey eski haline dönüyor görün .
Merhaba, depresyon sürecinde olduğum şu günlerde naçizane bir şeyler üretmeye çalışıyorum, destek olur musunuz? Saygılarımla efendim.
Bnde depresyon hastasıyım şimdi naslsnz
Depreyınu sağlıklı beslenmeyle atlatabiliriz. Ben bunu deneyimledim.ilaç sadece baskılar. Sektörün istediği bir şey. İlaca bağımlı kılmak. Kesinlikle glutensiz ve rafine şekersiz beslenmek lazım. Nokta.
Birde inanç ve dua.tabiii yeterli mi değil.keşke terapi alabilsek
Kimse moralini bozmasın ama depresyon ve anksiyete bozukluğu tamamen geçen bir rahatsızlık değil malesef.Hiç ummadığınız anda karşınıza çıkıyor.Antidepresanlar,alprazolamlar,anksiyolitikler tek başına çözüm olmaz psikoterapi şart.Stresi çok iyi yönetmeniz lazım ama bu şuan ki mevcut şartlarımız da pek mümkün olmuyor.
Sağol ya valla
Depresyona girmemek için veya çıkmak için yaşadığız hayatı kabullenin hayata telsim olun başkalarının yaşantısına bakmayın
Olmuyor işte olmuyor başkalarının yaşantısına bakıp özenmekten yoruldum artık ama bu duyguyla da baş edemiyorum
@@busra3164 ne kadar kafana takarsan okadar çok kendi kendine zarar verirsin olmiyacak şeyleri zorlamanın bir anlamı yok ben kendimi çok yıprattım olan bana oldu ama bir şey deyişmedi saç ve sakallarım beyazladı sağlığım bozuldu
@@erkan11 şuan nasılsın peki atlatabildin mi?
@@busra3164 evet 6 7 ay önce kurtuldum benim durum farklıydı ama
benim depresyona girmemin nedeni dişimdeki amalgam dolgu yüzünden idi 7 ay önce amalgam dolgulu dişimi çektirdik ten sonra hiç birşeyim kalmadı
Çok zor bir durum...
Aşağıya baktımda bir sürü mal var alay eden benim kızım mücadele ediyor gece gündüz uğraşıyorum bir yandanda ödüm kopuyor ya yine kendine bi şey yaparsa diye 15 kilo verdim bir ayda evden uzun süre bir yere gidemiyorum ya lazım olursam diye ne sosyeteyiz ne bi şeyiz kızım başarılı bir öğrenci sporcu müzisyendi şimdi hepsi bitti geçer elbet ama öyle alay edilecek bi şey değil daha bu gün ağlayarak geldi neden yaşıyorum diye pazar günüde evde ne kadar şişe varsa kırdı
BOL BOL ARABESK DİNLE İYİ GELİRR....
Özet : Durumumun iyi olmadığını görüb ayağa kalktım.
Abla yemek yerken dai depresyona giriyorum sanki herkez beni izliyor birisi bana birsey sorduğunda sanki bana kötü birşey demişler gibi utanarak cevap veriyorum kurtulmak istiyorum ama yapamıyorum
Dostlar arkadaşın anlattığı panik atak! Depresyon için göksel den depresyondayımi dinleyin
depresyondayım,evde yapacak birşey yok ders çalış dicekler sıkıcı canım atıştırmalık mı çekti yok eskiden kendimi mutfağa falan atardım son zamanlarda hiç girmiyorum bile 6 aydır falan sonra sınıfta sonuncuyum çabalıyorum ama olmuyor yapamıyorum... anne baba kardeş baskısından bıktım hoca baskısından bıktım herşeyden bıktım evimizi hiç sevmiyorum Allahım affet bunca nimete ramen şükredeceğime eleştiriyorum 😞 ama gerçekten hayat bana aşırı sıkıcı gelmeye başlıyor sevdiklerim beni yarı yolda bırakıp gidiyor en yakın arkadaşım taşındı her gün onu düşünüyorum onu özlüyorum ama o hayatına devam ediyo onun için ağlıyorum... gerçekten herşeyden sıkılmaya başladım taşınsak belki bir değişiklik olucak ama babam olmaz diyor illaki müstakil ev olucakmış ben binada oturmak istiyorum herneyse televizyona bakmak istesem kırdı kardeşim en azından youtubeden film açıp izliyodum şimdi o da yok neyse buraya kadar sıkılmayıp bunu okuyuduysan çok teşekkür ediyorum görüşmek üzere...
Şimdi nasılsın?
@@sudenazkaymaz6949 ☺ beni düşündüğün için teşekkür ederim ama malesef hâlâ kötüyüm sen nasılsın ☺
@@sukru6053 iyi olmaya çalışıyorum diyelim :/
@@sudenazkaymaz6949 :(
@@sudenazkaymaz6949 şimdi nasılsın
7:42 benim için çok önemli. İşte burası
Şimdinin yokluğunda yalnızca tekrarlayan zihinsel gürültü vardır ve zihinsel gürültünün bu parçası "ben"in hikayesidir. Bu, gelecekte bir yerde artık sorunlu olmayacağını uman sorunlu hikayedir. Gelecek adını verdiği şeyin bir başka düşünce olmasının dışında hiçbir gerçekliği olmadığını farketmeksizin. -ECKHART TOLLE
Atlattiniz mi kac ayda atlattiniz
Alalh aşkına bimde vs asgari ücretle çalışan üni öğrencisi gibi bişey gelsinde gerçek dertleri dinleyelim
Çok zor bir şey. Terapiye gidiyordum fakat çok pahalı diye bıraktım. Şimdi aylar sonra ilk başa dönmüş gibi hissediyorum.
ben 20 yıl bu hastalıkla ugrastım gerçekten kötü bir hastalık kendimi suan iyi hissediyorum floranbant beni iyi yaptı
Leylanın bahsettiği psikoloji kitabının ismini bilen var mı rica etsem?
David Burns İyi hissetmek
First world problems
İzzet güllü dinleyin.bu alanda bı duayen
Geçen seneden beri majör depresyonum var,doğru ilaçlarla ve doğru psikoterapi ile kontrol altına alınabiliyor ama tamamen bitecek mi sanırım bunu zaman gösterecek
@Mlk kesinlikle öyle yanlış doz kullanımı daha beter yapıyor
@Mlk geçmiş olsun
@@gamzekaraaşuan nasılsınız ?
ben fakirlikten depresyona bile giremiyorum
tam da depresyoondayken bu video geldi..
Allahtan uzaklaştıkça dünyevi düşünceler seni yer bitirir halbuki tevekkül etmek ne güzel (:
👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻
Hiç ilgisi yok kanka.
hayır
Umarım depresyona girmezsin böylece kendinle çelişmiş olursun hatta umarım bilimden faydalanıp ilaç kullanmazsın. Bu kadar basit değil çünkü bu bakış açısı ile bu dünyada adaleti öncelikle kaçırmış olursun
BUNLARIN Kİ SOSYETE DEPRESYONU ADAM DA İŞ VAR AŞ VAR SEVGİLİ VAR PARA VAR DEPRESYONA GİRİYOR BİZDE HİÇBİRİ YOK BİZ BUNDAN DAHA BETERİZ NASIL OLACAK PEKİİ ?????
Çok güzel ellerine sağlık
First world problems veya daha doğrusu first world solutions
Kalpler ancak ALLAH ı anmak la mutmain olur
Aldığım bursun yarısını psikoloğa veriyor yarısıyla da yaşamaya çalışıyorum ve öğreniyorum ki bursum yanlışlıkla krediye dönmüş ben depresyona girmiyim kim girsin Allah aşkına
Özellikle genç arkadaşlar, depresyonda olup olmadığınıza karar vermeden önce mutlaka bir metabolizma hastalıkları doktoruna gidip kan değerlerinize ve d vitamini gibi değerlerinize baktırın. Ülkemizde ne yazık ki bu bilgi es geçiliyor. Depresyon, sorun yaşamaktan öte sorunları çözememektir. Ve vücudunuzdaki bazı mineraller az olunca en küçük sorunları bile büyütebilirsiniz. Eski bir sporcu olarak sporu bıraktıktan sonra hafif duygusal filmlerde bile ağlıyordum 4-5 ay. Sonra kendime dedim ne oluyor diye? Doktora gittim Lityum seviyem yerlerde çıktı 😃 Bir erkek olarak aşırı duygusal olmuştum. Sonra düzeldim 😃
Bazen kullandığınız ilaçların yan etkisi, aşırı spor yapma, uykusuzluk gibi durumlarda bu değerler çok düşük oluyor. Örneğin sporu bırakan profesyonel futbolcular bile ağır depresyon yaşayabiliyor. Bunun nedeni psikolojik değil fizyolojiktir.
İlk önce sağlıklı bir vücuda sahip olduğunuza emin olup sonra psikolojik destek alın. Çünkü yeteri kadar D vitamininiz Lityumunuz vb. mineralleriniz yoksa boşu boşuna kendinizi yıpratırsınız.
Bende psikiyatriste gittim geçen hafta depresyondan şüphelendi kan değerlerini ölçtür bakalım bir dedi bütün değerler normalmiş keşke benim ki de fizyolojik olsaydı da bir kaç takviye ile normale dönebilseydm hiç umudum yok şu an
Lityum kullandınızmı
Ben çok uyuyorum başım çok ağrıyor müzik dinlemeyi çok seven biriyim onlardan uzaklaştım herkesi kendimden üstün görüyorum ya çok yiyorum yada hiç yemiyorum kabuslar görmeye başladım herkesden uzaklaşıyorum önceden yapmayı sevdiğim şeyleri şimdi yapmak istemiyorum ağlarken gülüyorum iki duyguyu aynı anda yaşıyorum napmam gerekiyor sizce birde bu ilk değil bu yıl bi çok kez yaşadım ama hep üstünü kapatıyodum
Sürekli iç sesinizi dinlemeyin kendinize bir uğraş bulun ve bunu sürekli bir hâle getirin devamlı yapın. İnsanlarla iletişime geçin ve Yeni insanlar tanıyın bu sizin için terapi gibi gelecektir ve zamanla kendinizi daha güçlü ve öz güvenli hâle getirecektir.
Psikolojik destek almanızı öneririm. Bariz depresyon belirtileri yaşıyorsunuz.
Cözüm Izzet Güllü. Sen hasta degilsin.
Herkese veysel karane zikrini tavsiye ederim.
Ne sorunun varsa gel yap bu zikri 🌹
Merhaba, depresyon sürecinde olduğum şu günlerde naçizane bir şeyler üretmeye çalışıyorum, destek olur musunuz? Saygılarımla efendim.
Bu kadına “her şeyin var niye depresyona giriyorsun” diyen gerçek(!) depresifler; Afrika’da ekmek-su bulamayanlar var, sizinki düpedüz şımarıklık 😠
Psikolojim bozuldu anlatacak birine ihtiyacım var
Merhaba, depresyon sürecinde olduğum şu günlerde naçizane bir şeyler üretmeye çalışıyorum, destek olur musunuz? Saygılarımla efendim.
Dertleşebiliriz kardeşim
Kuran okumak sadece bana şifa verdi