GRAD KOJI VOLIM S2E16 DEJAN BOSKE DAMJANOVIĆ

Za Dejan Damjanovića slobodno se može reći da je prevalio filmski put od Sinđelića i Sremčice do statusa legende u Južnoj Koreji.
Počeo je sa fudbalom 1998. godine u Sinđeliću, nakon dvije godine potpisao je za Železnik, tadašnja prva liga. Iako traje dugo u fudbalskom svijetu za njega je ovo sad totalno drugačiji svijet što se fudbala tiče. Kako se igra promijenila, tako i sve ostalo. Ipak se njemu više dopadala stara škola fudbala nego ova današnja.
Teže je bilo igrati, a još teže ući u prvi tim nekog kluba. Razmišljanje nije bilo hoćeš li biti popularan, ili da li će neko pisati o tebi, nego zasučeš rukava pa zaslužiš sve to, i samo je bitno da se igra fudbal. Bio je možda teži život ali je više uživao u fudbalu. Boravak u Železniku Dejanu je donio silne pozajmice u druge klubove, od kojih se nije plašio niti libio, štaviše objeručke ih je prihvatao.
Bitno mu je bilo samo da igra fudbal, nije su bunio, svake sezone je uspio da zabilježi preko 20-tak utakmica. Tako je tokom pozajmice igrao za Sremčicu, Dorćol, Lučane, Mitrovicu, Radnički Novi Beograd. Po isteku ugovora 2003. godine prelazi u Bežaniju, koja je imala veoma ambiciozan projekat. Upravo tamo postaje dio tima koji je od igranja u drugoj ligi stiže do četvrtog mjesta u najjačem rangu. Ekipu je krasio karakter i drugarstvo, uz rezultate, zbog kojeg su bili otkrovenje sezone.
Ovog vikenda, idemo kroz život jednog od najomiljenijih crnogorskih fudbalskih reprezentativaca, Dejana Bosketa Damjanovića.
Damjanović će otvoriti vrata svoje prošlosti, govoriti o gradu koji voli. preko dana djetinjstva u Mostaru, do života u Beogradu gdje i danas sa porodicom gradi svoje snove.
Pričaće nam o prijateljstvu, ulicama Beograda, počecima u FK Sinđelić na Zvezdari, odlasku u Koreju i zauvjek ponosnom predstavljanju crnogorske reprezentacije. Ne propustite ovo nezaboravno putovanje kroz život jednog fudbalskog heroja!
Autor i voditelj Matija Milačić
Producent Aleksandar Vojvodić
Snimatelji: Dejan Vlahović, Saša Maksimovski i Vlado Bracanović
Dron Nebojša Nikolić Bucko
Montaža i postprodukcija: Rade Bulatović
Šminka Sonja Laković
Gafer Pavle Turković
Produkcija zahvaljuje:
Porodici Damjanović
Miljanu Bukviću
Restoran Zvezdara Teatar
prof. Milivoju Miću Radoviću
Žaretu, Cveti, Maji i Milošu Nikolić, Miodragu Fišeru, FK Sinđelić, Miodragu Miju Markoviću, Mega Promet Budva, Mazda Crna Gora, Balši Mitroviću, Željku Gazivodi, Acu Banićeviću, Draganu Uljareviću i restoranu Verige Ada Ciganlija.