Gniazdo - Barbara Szymczak
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 15 ต.ค. 2024
- .
tam została akacja
która nie ma komu kwitnąć
i stuletnie echo co uciekło ze studni
nigdy nie myślałam, że się tak wyludni
to moje podwórko ze skrzypiącą furtką
gdzie w wysokich oknach starego domu
przeglądało się wczorajsze słońce
tam mych wspomnień gońce
sprawdzają czy wszystko jest na miejscu
świadoma przemijania
swe gniazdo noszę w sercu
.
Barbara Szymczak
Bardzo piękny wiersz, a autorki ciepły , kobiecy głos nadaje przyjemnej nostalgii ❤
Dziękuję bardzo, pozdrawiam serdecznie
❤ " świadoma przemijania, swe gniazdo noszę w sercu"- Basiu, z serca mi wyjęłaś te słowa ❤ Piękny i mądry wiersz, dziękuję za chwile refleksji jakie u Ciebie zawsze znajduję ❤
Dziękuję bardzo, pozdrawiam serdecznie
Piękne .
Cudowny, nostalgiczny ❤❤
Dziękuję bardzo
Pięknie jak zawsze, pozdrawiam cieplutko 😘
Dziękuję bardzo, serdeczności posyłam