Historie potłuczone [
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 27 ม.ค. 2024
- @Langustanapalmie #historiepotłuczone
Historie potłuczone to opowieści o córkach i synach Boga, pięknych i brzydkich, świętych i grzesznych, szczęśliwych i na skraju rozpaczy. To opowieści o drodze, którą idzie się do nieba i o zakrętach i chaszczach, które spychają do piekła. To opowieści o ludziach po prostu. Czyli o nas.
Muzyka: Kai Engel: Brand New World, freemusicarchive.org/music/Ka...
________________________________________
PORADNIK ANTYZWIĄZKOWY
→ langustanapalmie.pl/produkt/p...
________________________________________
Audiobooka znajdziecie tu ♡
➡ bit.ly/nowennapompejanska
Dostępny także w zestawie z Audiobookiem "Jak się modlić"
➡ bit.ly/nowennaijaksiemodlic
________________________________________
Książkę "Jak się modlić?" znajdziecie tu:
→ langustanapalmie.pl/produkt/j...
Książka jest cegiełką i cały dochód ze sprzedaży jest przeznaczony na działalność Niezłej Fundacji zajmującej się dziełami Langusty Na Palmie.
________________________________________
Aby nas wesprzeć kliknij tu
→ patronite.pl/langustanapalmie
→ bit.ly/Subskrybuj_Languste
♡ Historie potłuczone
Spreaker → www.spreaker.com/show/histori...
Spotify → spoti.fi/2NVIRHb
Apple → apple.co/2ZIPQZv
Google Podcasts → bit.ly/2OlBWH
♡ Pismo Święte:
Spreaker → www.spreaker.com/show/przeczy...
Spotify → spoti.fi/34nZwLr
Apple → apple.co/33zdwCV
Google Podcasts → bit.ly/3nmaZUc
Strona z kalendarzem o. Adama:
→ www.langustanapalmie.pl
Można nas również znaleźć na Facebooku:
→ / langustanapalmie
Instagramie:
→ / langustanapalmie
Zapraszamy.
![Historie potłuczone [#138] O wypadku, co życie w piekło zmienił](http://i.ytimg.com/vi/3eoQemdI7yE/mqdefault.jpg)
![Historie potłuczone [#138] O wypadku, co życie w piekło zmienił](/img/tr.png)
![Historie potłuczone [#135] O Dance, co na ślubie oszukała](http://i.ytimg.com/vi/upxtrMZxbhk/mqdefault.jpg)
![[FULL EP.14] เซียนหรั่ง สอน มาร์ชจุ จับปูนา ฮากระจาย | เฮ็ดอย่างเซียนหรั่ง | One Playground](http://i.ytimg.com/vi/M8mPjd_T2lo/mqdefault.jpg)
Odnosnie tylko do komentarzy ktore czytałeś ojcze, kochani mężczyźni co jest z wami nie tak że ranicie swoje podobno ukochane i wymarzone żony którym przysiegaliscie miłość! Co z tymi facetami którzy maja być wsparciem dla ukochanej sie stało. Nie pojmuje tego. Dla wszystkich zranionych i samotnych kobiet, kochane jestescie od dzisiaj w moim sercu i mojej modlitwie wszystkie. Kocham was , nie dam rady dorównać milosci Bozej do Was ale pamietajcie ze jestescie kochane wy wszystkie samotne mamy ❤
Marku, piękne słowa, dziękuję (nie jestem samotną mamą, tzn. jestem, ale z powodu wdowieństwa, a mój mąż był najcudowniejszym z mężów) Ci za nie bardzo.
❤
😢😢😢
Jestem mamą i babcia nie samotna ale dołączę do modlitwy bo intencja jest piękna. Szczęść Boże 😁❤️📿😇
Proszę nie wrzucać wszystkich do jednego worka, pozdrawiam
Muszę, po prostu MUSZĘ to napisać, mam nerwicę natręctw i nerwicę lękowa. Walczę i sukcesywnie z nimi wygrywam od 2 lat, zmieniłam styl żywienia, spędzania wolnego czasu, zwróciłam uwagę na to co czytam, oglądam, zakończyłam kilka toksycznych znajomości, prowadzę dziennik wdzięczności i zwykły dziennik, pracuję nad sobą i wiecie co? To nie wyrok, da się to pokonać, potrzeba mnóstwo, mnóstwo silnej woli, chęci zmiany, dyscypliny i determinacji. Jestem w szczęśliwym związku, po roku czasu powiedziałam swojemu chłopakowi, że miałam problemy z nerwicami, ale dużo nad sobą pracuję, a on popatrzył na mnie i powiedział : " i co, to tyle? Poradzimy sobie z tym", po czym mnie mocno przytulił 🥰 każdemu życzę takiej osoby, która będzie dodawać wsparcia, wysłucha i doradzi, ale nie oceni i przy której będziecie w 101 % mogli być sobą 🙂 tulę każdą z osobna poranioną osóbkę i wiedz, że szczęścia gdzieś na Ciebie czeka 🌸☀️
Olu, kochana, jako osoba, która z nerwicą natręctw żyje już kilka dekad, mocno tulę ❤! Popłakałam się, słuchając i wspominając własne doświadczenia… Z nerwicą faktycznie jest trochę tak jak z alkoholizmem, w trudnych sytuacjach problem wraca, czasem ze zdwojoną siłą, ale… można z tym żyć! Kluczowe są dbanie o siebie, o własny dobrostan i znajomość czynników wyzwalających. A jeśli chodzi o rodzinę, to bez jaj! Oczywiście, że osoba z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi może mieć rodzinę! Na pierwszą randkę z moim mężem poszłam z czerwonymi dłońmi i on te dłonie, które teraz często pieszczotliwie nazywa „marchwiakami”, pokochał - jak i mnie całą z moim „problemem”. Czasem nawet podczas kłótni rozładowuje sytuację, mówiąc: „Ok, już możesz iść umyć rączki” 😉. Zobacz, ile już przeszłaś, masz odwagę o tym mówić, więc dlaczego miałabyś nie założyć rodziny? Głowa do góry ❤!
Ojcze Adamie, ale mi zrobiłeś niespodziankę! Jadę sobie pociągiem, a przyjaciółka mi pisze, że dziś w HP chyba moja historia. Nie pomyliła się! :)
Dziękuję za słowa otuchy Tobie Ojcze, a także Wam słuchacze za wszystkie ciepłe słowa w komentarzach. Moje serce się raduje! ❤
Kochana Olu, wiem co przeżywasz, no może nie do końca, bo to nie ja bezpośrednio choruję, ale mój syn. Od kilku miesięcy syn zmaga się z mocno nasilonym OCD, do tego stopnia, że sam podjął decyzję o zamknięciu się na oddziale psychiatrycznym...jest studentem medycyny, co myślę że mocno pogłębiło jego kiełkujące wcześniej natręctwa. Mycie rąk, nie dotykanie niczego, unikanie kontaktów z ludźmi, to nie wszystko, u nas doszły jeszcze choroby odzwierzęce, paniczny strach przed zjedzeniem borówek, jagód, truskawek z uwagi na skażenie bąblownicą itd...choruje cała nasza rodzina razem z nim, choroby psychiczne są straszne. Leczy się, jest lepiej, ale daleko nam do normalności. Ojcze Adamie wspomnij mojego syna w swojej modlitwie❤ Olu przytulam Ciebie w moich myślach ❤
❤❤❤
Żyłam w takich czasach ,że rodzice nie bardzo wiedzieli jak pomagać dzieciom,sami musieliśmy pokonywać wszelkie trudności. Tata zmarl kiedy miałam 12 lat,więc miałam tylko mamę, która trzeba było się zaopiekować, musiałam dorosnąć. Z tego tytułu chyba stałam się nadopiekuńcza mamą .Dobrze ze teraz mamy internet i takich księży jak o .Adam.❤👍🤗🌞
Olu! Ogromnie Ci dziękuję za podzielenie się swoją historią. Jestem psychoterapeutką i cieszę się,że coraz częściej ludzie mają odwagę mówić głośno o swoich problemach, cierpieniu czy terapii. To jest dramat, gdy rodzice zaniedbują zdrowie psychicznego swojego dziecka-Twoja historia bardzo mnie poruszyła. Życzę Ci miłości, pokoju serca i wiele dobrego! ❤ Wierzę,że masz przed sobą piękne życie 😊
❤❤❤
Zwrociliscie uwagę w historii Oleńki na księdza, który spowiadał bladym świtem w pustym kościele? Tak czeka na nas Jezus, wychodzi nam naprzeciw. Ksiądz w mojej parafii co miesiąc organizuje wspaniałe spotkania adoracyjne z modlitwą o nowe powołania, jest gitara, półmrok w kościele i z miesiąca na miesiąc coraz liczniejsza grupa uczestników. Z początku kiedy zamieszkałam za granicą zaskoczona byłam ile jest tu księży Polaków, w każdej diecezji co najmniej kilku, a mówią, że księża Polscy są na całym świecie. Dla kogoś kto zna słabo język, msza w obcym języku ok, ale wyspowiadać się trudniej. Jesteśmy szczęściarzami, że mamy naszych księży na całym świecie. 🎉
Olu, Ojciec Adam bardzo dobrze Ci wszystko powiedział... 👍 👍
Ja zmagam się z nerwicą natręctw już ponad 15 lat... Leczę się od 3 lat.
Od 7 miesięcy żyję w szczęśliwym związku małżeńskim. Mój mąż pokochał mnie ❤️ z tą chorobą i teraz razem ją dzwigamy - we dwoje jest dużo lżej. 💪 💪
Mało tego, noszę pod sercem ❤️ 22 tygodniową córeczkę 🤰, a podobno po anoreksji miałam nigdy nie zajść w ciążę.
Pozdrawiam serdecznie wszystkich Langustowiczów 😇
Gratuluję i pozdrawiam 💞
Langustynko cieszę się że jesteś szczęśliwa i z serca błogosławię Twojej rodzinie.
🙏🕊❤️😇🤗
Wiara czyni cuda . Wszystkiego dobrego.
Olu ...jesteś dzielna ...
Podziwiam Cię że sama tak długo zmagalas się z choroba . Mam córkę, która ma 9lat widzę jak cierpi ile razy chodzi myć ręce jak mówi o sobie ze jest jakaś głupia...tlumacze przytulam i płacze w ukryciu z bezsilności. Ubiera kolejna bluzkę,która nie może w żaden sposób sprawiadz dyskomfortu, jak skarpetki nie mogą mieć szwów , jak majtki muszą być tylko jeden gatunek ,do których się przyzwyczaiła....I wiele innych dziwactw ,ale jestem z nią .Ma terapię regularnie ma też spotkania sensoryczne i uczy się sobie z tym radzić ale nigdy nie wiadomo kiedy przyjdzie gorszy dzień...
Wierzę, że kiedyś będzie panować bardziej nad tym co się z nią dzieje.
Dziękuję Ci za tą historię za to ,że widzę, że moje starania mogą jej pomóc i mają sens. Przytulam Cię mocno
Leżę sobie w łóżku w poniedziałek i czuję, że nadciąga kolejna popołudniowa drzemka 😅 Ostatnio na zmianę śpię, jem i beczę, bo... rośnie we mnie mały człowiek 😍 Troszeczkę nas z Mężem Pan Bóg zaskoczył, bo my planowaliśmy zacząć starania za około pół roku a On nam już dostarczył "przesyłkę" 😂 Widać taka była Jego wola, mam nadzieję. Na początku baliśmy się bardzo, bo mnie jeszcze został ostatni semestr studiów i nie mam pewności, czy zdążę się zatrudnić przed porodem, ale teraz już mniej się boimy a nasza radość rośnie 😄 No i nie ma się co wstydzić, ostatecznie nawet św. Józef na początku spanikował 😜 Cała rodzina i wszyscy przyjaciele oferują już teraz pomoc na wszystkie możliwe sposoby, nie jesteśmy sami, więc damy radę! Prosimy tylko o modlitwę w intencji zdrowia Maleństwa ❤
Pozdrawiam i z Bogiem!
Ania
Widać, że Ola to bardzo wrażliwa dziewczyna, tak wiele przeszła. Serce musi mieć szlachetne. Świetne porównanie z ewangeliczną kobietą cierpiącą na krwotok. Przytulam, niech Jej Bóg błogosławi! Niech dotknie Jej duszy i uzdrowi ❤
Moja córka od 14 roku życia zmaga sie z zaburzeniami psychicznymi OCD, ADHD, depresja lękowa a teraz jest jeszcze diagnozowana pod kątem borderline, sporo tego ! Mamy za soba wiele lat terapi z marnym efektem i rajd po lekarzach, niezliczone kompilacje leków, samookaleczenia, myśli samobójcze, indywidualne nauczanie etc.... czasem brak sił! Choroba córki praktycznie wykluczyła ją społocznie i zafundowała nam życie pełne nieprzewidywalności, stresu i lęku... ale nie tracimy nadziei! Pojawiło się też swiatełko w tunelu, wreszcie lekarz, który nie tylko mówi ale przede wszystkim rozmawia, leki, które wreszcie zaczęły wprowadzać trochę spokoju w naszą codzienność, córka zmieniła też terapię i z aktualnej jest zadowolona, chce w niej uczestniczyć bo widzi efektywność. Ostatnio Pan doktor powiedział, że przed nami długa droga ale będzie dobrze i wierzę mu. Wierzę też, że w tej drodze nie jesteśmy same, idzie nią razem z nami ON, NASZ JEZUS NAJLEPSZY PRZYJACIEL a tulą nas ramiona NAJLEPSZEGO OJCA i NAJLEPSZEJ MAMY❤ I choć nie odbyło się bez chwil zwątpienia, bo nieszcześcia zawsze chodzą parami to jednak zawsze dochodzi do mnie ten ich cichy, uspakajający szept: NIE BÓJ SIĘ, JESTEŚMY Z TOBĄ ! Ściskam wszystkich Langustowiczów i Ciebie Ojcze Adasiu a dziś szczególnie tych, walczacych o swoje zdrowie i ich towarzyszy ❤ Ps. W maju córcia zdaję maturę. Proszę o modlitewne wsparcie a ja obiecuję odwdzięczyć się tym samym 😊
Wspieram modlitwą 🙏❤️🤗
Wspieram 🙏 i przytulam mocno ❤
💚💚💚
🙏❤🙏
Odwagi Olu, otwórz oczy, i serce, bo gdzieś niedaleko jest ktoś kto Cię pokocha, bo zasługujesz na miłość ❤
Dziękuję za tą historię! W dzieciństwie byłam bardzo wrażliwym dzieckiem, na każdy mój płacz mama reagowała ,,straszeniem" mnie: ,,bo cię zaprowadzę do psychologa jak będziesz tak płakać". Przez to podchodziłam do tego jak do kary, jak do czegoś strasznego i dopiero po wielu latach zdecydowałam się na terapię. Dziś już ją kończąc jestem szczęśliwa, że odważyłam się na ten krok i się tego nie wstydzę. Swoją drogą ciekawe było to, że przez lata prosiłam Pana, by zabrał ode mnie takie stany depresyjne i zabrał, ale w momencie , gdy już zaczełam terapię. Czasem to my musimy zrobić ten pierwszy krok, a On potem przychodzi z uzdrowieniem.
PS. Ojcze Adamie nie tylko dzieci zasypiają przy Twoim głosie, ja lubię słuchać historii wieczorem, gdy kładę się spać, ale ostatnio nie udaje mi się dotrwać nawet do początku właściwej historii 😂
Oleńko kochana! Mam od dzieciństwa zaburzenia lękowe (również z objawami OCD) które już cztery razy doprowadziły mnie do depresji (nigdy nie miałam tzw depresji pierwotnej, to zawsze był wynik rozwalenia psychiki lękiem). Mam kochającego męża, który może nie od początku znajomości, ale jak tylko zaczęło się robić "poważnie" ;) o tym wiedział i ponieważ jest najbliżej mnie, to on najmocniej tego doświadcza. Jednak go to nie zniechęca, a ja też mam dodatkową motywację, by walczyć o swoje zdrowie, nie tylko dla siebie! ❤ Popieram słowa Ojca Adama - nie zamykaj się na związek! A to, że tylko Ty z rodziny zachorowałaś - to paradoksalnie dobra wiadomość! Czytałam kiedyś, że objawy nerwicy występują u "najzdrowszego" członka rodzinnego systemu, którego psychika buntuje się przeciwko destrukcyjnemu sposobowi myślenia i funkcjonowania. Czy nie jest powszechne, że na terapię zwykle nie trafiają te osoby z rodziny, którym najbardziej by się to przydało?
Pozdrawiam serdecznie Ciebie, Ojca Adama i wszystkich słuchaczy HP 😘
"Jeżeli będziesz Go dotykać, to On nauczy Cię dotykać" - przepiękne zdanie
A ja słucham dziś tej historii Ojcze Adasiu tuż po powrocie z rekolekcji dla kobiet we Włocławku. Jaka to radość znów zobaczyć Ciebie na żywo, usłyszeć Twój znajomy głos no i wielki zaszczyt uczestniczyć w sprawowanej przez Ciebie Eucharystii oraz przyjąć Pana Jezusa z Twoich rąk. Ps. A te wszystkie historyjki o Twojej rzekomej tuszy oraz wieku Ojcze są mocno przereklamowane 😊 Do zobaczenia w Toruniu na Tchnieniach ☺️ Błogosławię!
Oleńko! Dziękuję za podzielenie się swoją historią. Chwała Panu za to, że już jest lepiej 🙌 "Nie wstydzę się", to ostatnio też mój tekst 😉 (piosenka A. Musiał stała się 'hymnem' 😊). Niech Pan Bóg Cię przytula i uzdrawia! Niech otaczają Cię dobrzy, kochający ludzie! ❤🙏
Ojcze Adasiu! Dziękuję za mądrość i czułość 😊 Jak dobrze, że wymyślił Ojciec tę serię, dzięki której uczymy się wrażliwości na siebie i drugiego człowieka... bo każda ludzka historia jest święta. Niech nam dobry Bóg błogosławi i niech nas strzeże, a Mama Maryja niech oręduje za nami 🙏❤
Olu! Twoja choroba nie jest krzyżem, nie myśl w ten sposób! Jezus przecież uzdrawiał chorych, nie zabierał im krzyża. Więcej pogody ducha! Walcz o swoje marzenia ♥️
Witam naszego ojca Adama i pozdrawiam serdecznie wszystkich tutaj zgromadzonych Danuta
Chciałam podziękować Oli za tą historię, która jest mi tak bliska, może kiedyś odwaze się opowiedzieć swoją, ale Ojcze Adasiu przekaz Oli jedno, mam męża i dwóch synów ❤❤❤
Uwielbiam słuchać historii potluczonych, staly się dla mnie co niedzielnym rytuałem. Swoją historię potluczoną też napisałam. Rownież zmagam się z powazną chorobą, oczywiscie nie taką jak bohaterka dzisiejszej historii. Dla mnie od kilku lat każdy dzień jest cudem, mam swój krzyżyk, który noszę caly czas. I też powiem jak Ola, choroby się nie wybiera. Dobrego wieczoru dla wszystkich sluchaczy i Ojca również.
Pozdrawiam 💚
Dziękuję za tę historię. Olu jesteś bardzo wartościową osobą i właśnie Ty możesz dać komuś szczęście. Wszyscy mamy jakieś historie i wcale nie jesteśmy lepsi a często z większymi problemami, o których nie mówimy ze wstydu, egoizmu, braku tej świadomości itd.
Życzę Ci spełnienia Twoich marzeń i obiecuję pamięć w modlitwie. Głowa do góry i powodzenia❤
Słucham szykując się do kina idę na randkę z mężem mamy 26 rocznicę ślubu 😊
Oleńko kochana przytulam i zapewnia możesz mieć rodzinę ja choruję na nerwice lękowa od dziecka a do tego mam bardzo rzadką osobowość jest nas ponoc 1% na świecie więc sama widzisz .Moj mąż kocha mnie właśnie za to bo jestem wyjątkowa. Pozdrawiam serdecznie ❤
❤ pozdrawiam wszystkich słuchaczy ❤
Ewelinko 🤗 Langustowa córenko 😇 Jesteś wyjątkowa 🤗😍🤗i cieszę się że masz takiego kochanego męża...❤️ pomodlę się za Was 🙏 niech Wam kochani Niebiosa zawsze sprzyjają 💙🕊️💙🌻🍀🌻
@@alicja4758 Mamuś Aluś dziękujemy😘 z Panem Bogiem można wszystko. Pozdrawiam z kinowej kanapy zajadajac popcorn 🍿🍿🍿 buziolki i ściskacza ślę pa
Piękny komentarz. Cieszę się z Tobą, że masz takiego fajnego męża. I to jest właśnie piękne, że każdy z nas jest wyjątkowy. I każdy z nas może być kochany przez innych, obojętnie jakie ma słabości. 😘🙏🙌🌞❤️
Ewelinko i mężu życzę Wam błogosławieństwa Bożego na dalsze wspolne lata w zdrowiu 💐❤️🤗😇
Pozdrawiam cie serdecznie Olu i doskonale rozumiem mam podobne doswiadczenia i wierze mocno ze uda ci sie załozyc rodzine mi sie udalo Tobie tez sie uda 💪
Kochana Olu ❤ z OCD- choroba która mamy (bo i ja się z nią zmagam) jest tak że faktycznie do końca życia ma się do niej predyspozycje i może nawracać ale przy odpowiednim leczeniu farmakologicznym i psychoterapii objawy mogą naprawdę się znacząco zmniejszyć. Sama wiedza i oswojenie się z tą choroba powoduje że jest ona mniej straszna. Poza tym OCD to czesto tylko objawy czegoś głębszego. To nie do końca jest tak że ta choroba po prostu się przydarza i koniec. Zazwyczaj jest to wierzchołek góry lodowej, coś co widać na wierzchu, coś co krzyczy "tu jestem, zajmij się mną!". I choć z początku człowiek myśli, że gdyby tylko te objawy ustąpiły to problem by się rozwiązał z czasem można odkryć, że problem jest dużo głębszy, nieuświadomiony. Że te objawy są po to by chronić nas przed gorszym do zniesienia cierpieniem i dać nam poczucie kontroli- " umyje ręce 200 razy i zapobiegnę katastrofie więc mam na coś wpływ! "A tak naprawdę gdzieś w głębinach chodzi o to że np może doświadczyłas sytuacji, w której czułaś się zupełnie bezradna tak jak np z tym psem ale może i jeszcze wcześniej bo przecież objawy były i przed tym wydarzeniem. Może Twoja ufność do świata i ludzi została zaburzona na wczesnym etapie i żeby sobie z tym poradzić weszłaś w ten przedziwny świat leku i kontroli w OCD.Patrząc w ten sposób uciążliwe natręctwa można potraktować jako błogosławieństwa a nie przekleństwa bo pomagają nam podjąć leczenie, opatrzyć stare rany i spotkać się ze sobą- to wielki dar! Życzę duzo radości i nadziei i siły. ❤ Z Panem Bogiem. Trzymaj się ❤
🙏❤🙏
Dziękuję za te mądre komentarze pod koniec odczytanych historii.. a wszystkich publikującym swoje intymności niech Pan Bóg umacnia, błogosławi, dziękuję za tę bliskość, tutaj.. jedyną w swoim rodzaju :). Pozdrowienia ciepłe dla Każdego z Was, życzę Bożego wypełnienia :)
🌸🍀
Gdy tylko wysłuchałam tej historii, stwierdziłam, ze muszę napisać komentarz. Olu, jestem z Tobą w twoim cierpieniu, ponieważ sama cierpię na tę samą chorobę już też blisko 20 lat. Nawet niektóre z elementów twojego życiorysu są bardzo podobne do mojego. Moim wielkim szczęściem jest natomiast, że od początku miałam wsparcie od bliskich mi osób i leczenie zaczęłam wczesniej. Chciałabym Cię zachęcić, byś odważyła się wejść w relację, jesli tego pragniesz. Piszę to jako żona i mama, która także obawiała się, że nerwica natręctw uniemożliwi mi macierzyństwo. Obecnie cały czas się zmagam, ale przyjmuję leki i korzystam z terapii. Widzę zmiany i postęp względem tego, co było. Modlę się za Ciebie i kibicuję Ci. Pozdrawiam, Ania
Jak zobaczyłam nazwę odcinka, od razu sobie powiedziałam, że to jest o mnie, też mam OKR, skrupulatność, mam 17 lat i od chyba października zaczęłam leczenie. Mam podobne objawy jak u Oli, boję się bakterii, jak coś nie zrobię, to zrobię krzywdę komuś, a przecież to jest grzech i tak dalej. Mam duże problemy ze spowiedzią, ale bardzo się cieszę że powolutku wychodzę z tego. I wszystkim kto tez ma OKR mówię: wasze najstraszliwsze myśli nie zawsze są prawdziwe, w większości to jest kłamstwa. Popłakałam się jak ojciec zaczął komentować historie, wspomniałam swoją. Dziękuje ojcze i Olu że podzieliła się swoją historią❤️
🙏❤🙏
Dziękuję Ci za ten komentarz!❤ nie wiedziałam że jest coś takiego jak OKR a czytając twoje objawy, widzę że ktoś podziela moje problemy i ma to swoją nazwę. Tak bardzo dziękuję❤
❤Bóg zapłać. Serdecznie pozdrawiam Ojca Adasia ,Ole której życzę dużo zdrowia I was wszystkich ❤❤
Ojcze Adamie, bardzo dobrze rozumiem Olę. Przez 19 lat starałam się pomóc mojemu mężowi. Nie chciał się poddać leczeniu i terapii. Doprowadziła mnie jego choroba do depresji. Zaczęłam się leczyć, ale depresja prawie odebrała mi życie. Trudno mi było żyć z nerwicą natręctw mojego męża, odeszłam na jego prośbę, gdy powiedział " Lepiej mi będzie, gdy się wyprowadzisz" Tak zrobiłam. Dziś jestem zdrowa, po terapii. Nie muszę już brać leków na depresję. Nerwica natręctw nie leczona może skrzywdzić skrzywdzić nie tylko chorą osobę, ale również osoby z najbliższego otoczenia.
Dziękuję Oli, za to, że opowiedziała tę historię. Będę się modliła za Ciebie Olu, bo chcesz się leczyć i wiem, że nie skrzywdzisz nikogo w swoim życiu. Trzymam za Ciebie kciuki.
Pozdrawiam serdecznie
A ja słucham z Nikaragui. Słucham Cię Adasiu od wielu lat, bardzo cenię i wiele Ci zawdzięczam. Jeśli mógłbyś nagrywać tylko jedną serię, a z reszty musiał zrezygnować, zostaw HP! Moja się dzieje. Spiszę ją kiedyś i wyślę.
Z Bogiem!
M.
Historia Oli bardzo mnie poruszyła. Być może dlatego, że zmagam się z podobnymi problemami, ale od zawsze wydaje mi się, że ktoś inny ma gorzej i moje problemy czy nawyki (nerwica) to byłaby błahostka na wizycie u psychologa. Ostatnio mam bardzo ciężki czas i nie istnieje dzień bez łez. Nie wiem czy to coś da, ale zapisałam się na wizytę u psychologa (niestety termin trochę odległy). Z jednej strony czuję jakbym rozpadała się na milion kawałków i nie mogła normalnie funkcjonować, a z drugiej wydaje mi się, że ktoś inny ma gorzej, bo np. zastanawia się nad samobójstwem i moje problemy będą stratą czyjegoś czasu. Pozdrawiam Wszystkich.
A ja słucham opiekując się swoim szóstym trzymiesięcznym darem od Boga. Niestety właśnie się dowiedziałam, że moja 17letnia córka spotyka się z dziewczyną. To był cios prosto w serce. Proszę Cię Ojcze o modlitwę za nią i słowo wsparcia.
I tu mnie Duch Święty postawił, bo podobny problem ma nasza 13 latnia córka. Bardzo ciężko jest dostać się gdziekolwiek do psychologa, terminy są cudem, przynajmniej za granicą, nie wiem jak w Polsce.
Odstawiliśmy to więc na chwilę i obserwujemy bo tego typu problem jest u niej całe szczęście delikatny i sporadyczny, jednak po dzisiejszej historii zacznę działać od nowa bo wierzę, że to jakiś znak by znów ruszyć w drogę leczenia.
Tobie Olu życzę, abyś poznała wspaniałego mężczyznę, który nie tylko zaakceptuje, ale też pokocha Cię taką wspaniałą jaką jesteś 😊, a Nasz Tatuś w Niebie już napewno o to zadba❤
Kilka lat temu po mszy św pewna kobieta podeszła do nas i obdarowała całą naszą rodzinę medalikami Matki Boskiej. Dzieci były wtedy jeszcze małe więc medaliki zawiesiłam im na obrazki z Aniołami stróżami, wiszą tam do dziś. Mąż swój gdzieś zawieruszył, ja niestety również. Dwa tygodnie temu, gdy byliśmy w kościele, zobaczyłam tę samą kobietę, która wtedy nas obdarowała i szepnęłam córce do ucha wskazując tę panią, że to od niej kiedyś dostała medalik.
Wtedy też głęboko westchnęłam do Boga, że ja mój zgubiłam, a tak bardzo chciałabym go teraz mieć.
Co się stało później? Po mszy świętej podeszła do nas inna starsza Pani i obdarowała nas takimi samymi medalikami❤
Nie mogłam w to uwierzyć, ale wiem że to nasz Tatuś...ON wie czego praniemy i czego nam potrzeba. Więc zaufaj 🤗
Pozdrawiam ❤
Jesli mogę coś doradzić z własnego doświadczenia, to warto rozważyć terapię online z Polski. Owszem to koszty, wiadomo że lepiej na żywo ale i tak warto. Mi to pimaga
@@AkeksandraR Dziękuję 😊
Olu, dziękuję za Twoją historię. Jesteś wspaniała ❤️ Ojcze, a Tobie za to, że mówisz o tak ważnej sprawie, jaką jest zdrowie psychiczne. Cierpię na zaburzenia osobowości borderline i lękowe. Od bliskich słyszę, że wymyślam, że robię z siebie wariatkę, że kiedyś nie było terapii, a zamiast tego pas na klamce, który był najlepszym terapeutą... Za kilka dni mam wizytę u psychiatry. Nikomu o niej nie mówię, bo boję się odrzucenia i wyśmiania ze strony bliskich. Pozdrawiam czule każdą osobę, która robi co może, żeby poradzić sobie z trudnościami, o których nikomu nie mówi. Wspieram Was, modlę się za Was i przytulam razy sto ❤️
Życzę dużo siły, wytrwałości i pomocy boskiej🙏
💚
Arianno, gdybyś potrzebowała kiedyś innych form psychoterapii, polecam Ci dr. Kopaniszyn z Master Your Life. Cieszę się, że pracujesz nad tym, bo już samoświadomość dużo daje 💜 życzę Ci zdrowego stawiania granic i odrzucenia tych kontaktów, które przyczyniły się do ich przekroczenia (i kochania na odległość) 💜
Kochana Olu, łączę się z Tobą, też cierpię na nerwicę natręctw, dokładnie dysmorfofobię. Jest to piekło na ziemi. Wiem przez co przechodzisz i kiedyś też sobie zadawałam pytanie dlaczego ja. Dziś już wiem, że Bóg dla każdego chce najpiękniejszego, najbardziej spełnionego życia. Nie wiemy czemu się tak dzieje, chyba po prostu dlatego że jesteśmy ludźmi i w naszą drogę jest wpisane cierpienie. Jestem po 7 latach terapii i już praktycznie z tego wyszłam :) Widzę jak moje stare natrętne myśli, które kiedyś zabierały lwią część każdego dnia, teraz pojawiają się sporadycznie. Jak czasem się zdarzą to już wiem jak sobie z nimi poradzić. Głowa do góry. Nie poddawaj się. Dobre rezultaty daje też praca nad kontaktem z ciałem. Trauma często zostaje w ciele i warto też popracować nad tą sferą. Mi to bardzo dużo dało. Pięknego życia i będzie dobrze :) :*
🙏❤🙏
Muszę to napisać. Muszę, bo się uduszę!
Słucham w drodze do pracy, w przerwie w pracy i gdy wracam z pracy. Jestem manikiurzystką, mam super fajne klientki (prawie) wszystkie 😊 Czasem tak czuję, że z niektórymi z nich mogę też słuchać, że też im się historie spodobają, więc słuchamy sobie razem podczas manikiuru. Później jeszcze słucham podczas gotowania, prania, sprzątania, prasowania,kąpieli, mycia zębów, robienia makijażu i kiedy tylko się da. A czasem nawet zmuszam męża, żeby posłuchał ze mną do snu. Słucham historii potłuczonych dopiero od niecałych dwóch tygodni, więc mam ten komfort, że nie muszę na kolejną czekać AŻ tydzień :) Jestem dopiero na historii o Królewnie z dużymi stopami - ocieram łezkę.
Rozczulają mnie te historie jak cholera. To prawda - każda jest wyjątkowa, każda czegoś mnie uczy. Mam wrażenie, że powodują one w moim sercu jakiś taki spokój. Wyciszają, skłaniają do refleksji. Do wszystkich tych, których historie już słyszałam: Jesteście tacy wspaniali, silni, podziwiam Was. Słuchając historii mam takie wyobrażenie, że siadamy w takim gronie najbliższych kochanych osob i tak sobie gawędzimy razem. Jak rodzina. W poczuciu ciepła i bezpieczeństwa. Ojcze Adasiu, to był super pomysł z tymi podkastami! Historie potluczone zbliżają mnie do Boga, powodują, że częściej się do Niego zwracam. Powodują, że bardziej doceniam dobro które mnie otacza, i dziękuję za nie częściej. Może to głupie i tylko sobie tak wmawiam, ale odkąd tu jestem, czuję, że moje życie jest jakby bardziej… wypełnione miłością, spokojem i dobrem. Wielkie dzieki za to.
Pozdrawiam, ściskam i Ojca i całą naszą potłuczoną wielką Rodzinkę ❤
Paulina
Szczęść Boże Ojcze Adamie, słucham Cie w drodze powrotnej do domku. Dzisiaj odwiozłam moje dwie pociechy do dziadków. Mamy tydzień tylko dla siebie i mojego męża. Kocham nasze dzieciaki ale równie badzo cieszę się na czas spędzony tylko z wybrankiem serca. Pozdrawiam wszystkich langustowiczów :)
Jestem w szoku od początku słuchania tej historii... W końcu coś o mnie...
Fajtycznie nie było tu takiej wcześniej. Przeszłam przez to samo w latach szkolnych. Dziś jest dużo lepiej, ale problem czasem się jeszcze objawia. Pisałam już 2 lata temu swoją historię na ten temat tutaj, ale Ojciec chyba nie czytał nigdy o nerwicy. Tak przeżywam twoją historię... Bog bardzo mi pomógł, bo lekarze powiedzieli wprost, że nie mie potrafią pomóc. To, że się zmieniłam od tamtej pory to w ogóle dla mnie cud
Olu, tak wiele rzeczy z Twojej historii przypomina moją! Też jestem ta z "nerwicowych", nigdy co prawda nie była to u mnie nerwica natręctw, bardziej paniczny strach i ataki paniki. Wszystko również zaczęło się u mnie w czasie I Komunii Świętej i od tego czasu borykałam się z panicznymi atakami strachu, że będę musiała nagle wyjść z sali, autobusu, Kościoła, kina ... W najgorszym momencie swojej choroby bałam się wyjść z domu, nerwica zabrała mi ogromną część mojego życia. Na wycieczki szkolne w ogóle nie jeździłam, wyjścia do kina czy do teatru były dla mnie traumą. Dobrze znam ten wstyd, o którym mówisz, o moim problemie prócz bliskich kilku osób nie wiedział i wciąż nie wie nikt ... Nerwica jest od wielu lat okiełznana, funkcjonuję normalnie, nie mam z tym już takich problemów jak kiedyś. Dużo pomogło mi realizowanie swoich pasji, skupienie się na rzeczach, na których mi zależy i to mnie "uwolniło". Bóg zawsze pomagał ❤ Ale tak, jak napisałaś, wiem, że "ona" może wrócić. Bo z nerwicy nigdy się nie wychodzi ...
Ale wiem, po tym co wysłuchałam, że jesteś mega silną osobą i dasz radę! 😉 Mocno życzę Ci wszystkiego dobrego i trzymam kciuki za Twoje zdrowie!
Oczywiście w modlitwie🙏
Pozdrawiam Cię, Agnieszka.
💜
Dokladnie tak jest ze ta choroba jest z nami,ale nie rezygnuj z rodziny. Szukaj kontaktów z ludźmi. Z Panem Bogiem. ❤🤗👍🌞
🙏❤🙏
Zawsze myślałam że takie historie jak z tego podcastu dzieją się rzadko, znałam je tylko z filmów i książek bo mam wspaniałych rodziców, kochanego brata, wieloletnią najlepszą przyjaciółkę i kilkoro innych super znajomych z którymi zawsze można pogadać, a teraz również cudownego męża, najlepszą na świecie córeczkę i kolejną w drodze. Jestem bardzo wdzięczna za to co mam, a te historie są dobrym przypomnieniem żeby za wszystko dziękować. Dziękuję.
Kochany ojcze...wysłałam...naprawdę wysłałam moją HP ....moją CUDowną HP...mam nadzieję,że przyniesie pocieszenie dla wielu ...w swojej dramaturgii jest jest najwspanialszym moim życiem, na które zgodziłabym się ponownie! Może kiedyś ojciec przeczyta. Dziękuję Wszumystkim za opisywane historie. Jesteście WIELCY!! BÓG wie co robi i wie,że damy radę. Pozdrawiam!
Mam 12 lat, mama słucha ojca od dawna....i mamą się zainstalowałam❤.
Uwielbiam słuchać ,,potłuczone historię'' !
Zaczęłam od niedawna😊
(❤ślicznie Ojciec czyta❤)
W mojej rodzinie jest sporo kłótni😢, lecz mama mówi że bardzo kocha tatę, tata nigdy o takich rzeczach nie rozmawia (nie chce rozmawiać) 🕊🌹🌿
*proszę o przeczytanie tego na filmie* 😊
czasami się zapominam i słucham do 1 w nocy😅💖🤗❤😊pozdrawiam😊❤
Oluniu! Dzięki tej chorobie odnalazłaś Boga i zaczęłaś najpiękniejszy etap w życiu. Jesteś już świadoma swojej choroby, za to też dziękuj. Znalazłaś Boga i zapewne znajdziesz męża, jeśli to będzie Jego wolą. Żyj w zgodzie ze sobą, a o chorobie myśl jak najmniej. Pozdrawiam
P.S. a kto w tych czasach nie na nerwic???
Ja mam zaburzenia lękowo - depresyjne, leczę się, i czasem jest gorzej czasem lepiej. Mam dwie córeczki i męża który twierdzi że jestem najlepszą żoną na świecie. Nie jest ze mną super łatwo ale za to bardzo zwracam uwagę na emocje dzieci, męża... Może bym tego nie miała bez tych zaburzeń.
Ten Ojca punkt - wszyscy jesteśmy tylko nie wszyscy zdiagnozowani - myślę że się Ojciec nie minął z prawdą ;)
Trzymam kciuki za Olę ❤
💚
🙏❤🙏
ostatni odcinek był smutny ale równie smutna była ta ogromna ilość komentarzy o podobnej treści
Nie ma nic gorszego niż samotność w związku czy małżeństwie. Samotność w byciu samemu to naprawdę nie takie straszne niż bycie samotnym przy człowieku obok...
Rozumiem Cię. Pozdrawiam serdecznie! 🌸🍀
💜
Słucham HP w pociągu do Krakowa. Mój mąż razem z moimi rodzicami kupili mi piękny prezent w postaci samotnego weekendu w Tyńcu u benedyktynów (mamy półtoraroczną córeczkę, którą niedawno odstawiłam od piersi i to jest moja nagroda, czas na odpoczynek, modlitwę i sen :)) Będę się modlić za Ciebie ojcze Adasiu i wszystkich langustowiczów, proszę o błogosławieństwo dla mnie i całej mojej rodzinki :)
Pozdrawiam,
Madzia
🙏❤🙏
Slucham w ciezkim momecie mojego potłuczonego życia, nie zawsze jest łatwo, a raczej zawsze ciezko i nie po myśli, staram się być silna. Ten czas przy historiach podnosi mnie z każdego upadku/ upadeczku... Pracuje jako stylistka paznokci i w pracy mam duuuużo pyłu...kiedy wracam do mieszkania po 10h pracy w salonie, pędzę odrazu pod prysznic, tak czyje się po prostu brudna. Ręce myję non stop, praktycznie po każdej czynności...później bardzo cierpię w tej mojej kochanej pracy nosząc rękawiczki jednorazowe, ktore zmieniam do każdej klientki...pozdrawiam ściskam Was wszystkich i Ojca Adasia❤ ...Hania
💚
Ojcze Adamie, muszę wtrącić swój punkt widzenia odnośnie nie możności założenia rodziny przez Olę. Wydaje mi się, że jej nie chodzi o obawę przed wejściem w związek, ale raczej o obawę przed przekazaniem choroby potomstwu. Wiem, bo sama choruję na padaczkę i mimo ogromnych chęci, raczej nie zdecyduje się na własne potomstwo, a co za tym idzie na wejście w związek, bo w małżeństwie łatwiej o zajcie w ciążę, niż żyjąc w celibacie😉. Strach przed przekazaniem choroby i urodzenie chorego dziecka (a leki neurologiczne/psychiatryczne zwiększają prawdopodobieństwo różnych chorób i komplikacji w ciąży) jest ogromny. I z całym szacunkiem, ale mężczyźni nie zrozumieją tego w pełni.
Smutna historia dzisiejsza ale jest światełko w tunelu 💓
też tak myślę, jest nadzieja!
Witam wszystkich serdecznie życzę miłego wieczoru Tobie ojcze Adamie oraz wszystkim którzy szanują Twoje Historie Potluczone na Chwałę Pana Boga Amen Pięknych chwil życzę wszystkim wiernym słuchaczom z Panem Bogiem Amen Stary Baca Dzięki
Witam Cie Baco. ❤😇 Jak się czujesz dzisiaj ?
Dobrej nocy😊⭐️
Olu, leczenie jest bardzo ważne. Ja mam nerwicę lękową. Dostawałam ataków lęków najczęściej w kościele. U mnie to strach przed śmiercią a właściwie tym co dalej. Leczę się ok 15 lat, czasami jeszcze jest atak ale już potrafię go opanować. Daję radę nawet w okresie wielkiego postu kiedy temat śmierci jest często. Musiałam zadbać o siebie by dbać o innych, o syna z aspergerem czy męża który po wypadku cofa się w rozwoju. Wiem czasami jest ciężko, nawet bardzo i jest bunt i ucieczka od modlitwy. Ale jedno wiem. Bóg jest ze mną a z Nim można wszystko. Tylko musimy chcieć
🙏❤🙏
Dobry wieczór ☺️ Tym razem słuchałam HP w aucie drodze do domu z rekolekcji Ojca we Włocławku. Kawałek drogi jest to i różaniec zdążyłam odmówić 😊 Dziękuję za konferencję 💚
Witaj Ojcze Adasiu❤smutna historia ale Twój komentarz ,że Ola nie powinna rezygnować z własnej rodziny ujął mnie za serce ,poczułam jak byś otworzył Oli nowe drzwi ❤......a może to mi je otworzyłeś......ja samodzielnie wychowuję moją trójkę i też chciałabym jeszcze poczuć się kochana i zaopiekowana,ja i moje dzieci ❤️ może dlatego ten komentarz tak ze mną rezonowal ❤Bóg zapłać Ojcze Adasiu 🙏
Trzymaj się Dzielna Kobieto!
Dużo siły Ci życzę i radości z życia! 🌸🍀🌿⚘️
Mialam plany usiasc z ksiazką, ale zauwazylam powiadomienie o nowej HP i stwierdzilam, ze wole posluchac, a poczytac moge później. ❤
PS: Mam 13 lat i przesluchalam wszystkie historie. Zbieram sie aby napisac swoja historie, bo wiem, ze musze stanąc sama przed sobą i tym wszystkim. Boje sie, ze nie bede potraktowana powaznie ze wzgledu na moj wiek.
Pisz Kochana, Adasko nigdy Cie nie potraktuje niepowaznie, a my napewno wysluchamy jak zostaniesz wyczytana. Pozdrawiam z Monachium
Smutna historia ale najważniejsze jest to żeby być z Panem Bogiem i to że podjęła Ola leczenie szkoda że moja synowa tak nie myśli mój wnusio potrzebuje leczenia a ona to wypiera smutne to😢😢
Historia Oli jest mi bardzo bliska. Od 14 roku życia zmagam się z nerwicą natręctw, zdiagnozowaną nie przez psychologów czy psychiatrów, a przez siebie samą.
Zaczęło się w momencie kiedy synek mojej siostry zmarł 4 godziny po porodzie. Dzień wcześniej ukradłam z koleżanką landrynki w sklepie. Uznałam wtedy, że to kara za grzech.
Od tamtej pory czułam przymus robienia lub nierobienia czegoś, żeby nie stało się nic złego komuś z moich bliskich lub osobom zupełnie nieznajomym. 30 lat się z tym zmagałam.
Zawsze byłam wierząca, różnie bywało z praktyką. Traumatyczne wydarzenia sprzed 2 lat nasiliły zachowania kompulsywne, ale też poprowadziły mnie bliżej do Boga. Pewnego dnia poprosiłam Pana. aby ode mnie to zabrał. Bo przecież nie mam mocy, aby wpływać na szczęście czy nieszczęścia bliźnich. Kim jestem, żeby moje grzechy, błędy miały wpływać na zdrowie, życie innych ludzi. Pan mnie wysłuchał. Uznaję to za cud. Zdarza się, że czuję jeszcze niepokój , ale już wiem do kogo się zwracać. Chwała Panu
🙏❤🙏
Drodzy HP wowicze i O. Adamie słucham waszych histoii i razem z wami je przeżywam bo moja i mojej rodziny jest tak samo potłuczona ale modlę się żebyście na jakimś etapie swojego życia spotkali zupełnie obcych ludzi którzy pomogą wam się podnieść i iść ku lepszemu .dziękuję mojej lekarce i terapeucie że potrząsnęli mną i" kazali" walczyć o siebie i o moje dzieci a mojemu bratu zato że dał mi kopa w d....I przestał się nade mną trząść ,dzięki niemu ocknęłam się....
Piekna historia u mnie na topie ja juz od 6 lat walcze z napadami paniki i leku znam to przerazajace uczucie ..
🙏❤🙏
Witam w popoludnie niedzielne slucham histori potłuczonych, dziękuję i pozdrawiam ❤❤
Dziś spóźniona bo bylam na wystepie w ktorym brał udzial mój mąż. Ogarnęłam się i zasiadam do HP no bo jak w niedziele bez histori..
Czemu rodzice nie sluchają i nie obserwują swoich dzieci ?? Olu przytulam Cię z całego serducha ❤😘
Dobrego wieczoru kochani, z Bogiem, paaa 😊❤🤗
Właśnie tak. Dzieci trzeba obserwować i rozmawiać z nimi a nie zbywać dla świętego spokoju. Ma 5- ke i miałam zawsze czas dla nich. Juz dorosle. . Coś innego mogło poczekać. Pozdrawiam . Milego wieczoru ❤😇🤗
Dziękuję Olu za Twoją historię i Tobie ojcze Adamie za bardzo mądry komentarz ❤ choroby się nie wybiera.
Dziękuję Oli za historię.❤️
Oleńko 😇 dzięki Bogu pokochałaś siebie 🤗 pozwól się kochać ❤🙏❤️
❤️😇
@@joannajaremek2666 Asiu przytulam 🤗 na dobrą noc 🌝✨🌝❤️
@@alicja4758 Dziękuję
Wzajemnie Alu ❤️🤗
Witajcie kochani
To prawda, że każdy ma jakiegoś bzika. odkąd pamiętam miałam wrażenie że nie pasuję do tego świata. dopiero po latach, wielu latach, odkryłam dlaczego prawdopodobnie tak jest.
Teraz to nie ma znaczenia bo nauczyłam się z tym żyć. Nie było łatwo.
Pozdrawiam wszystkich zbzikowanych i oczywiście Ciebie ojcu😍
Droga Olu, dziękuję za Twoją historię i przytulam Cię bardzo mocno ❤ Przypomniała mi się pewna historia z dzieciństwa, troszkę podobna choć oczywiście różna. Pamiętam jak mój młodszy brat, miał wtedy może 6-7 lat, miał taką manię ciągłego mycia rak, do tego stopnia, że aż na wierzchu dłoni zrobiły mu się ogromne strupy. Zastanawialiśmy się co sie stało, że tak nagle i obsesyjnie mył dłonie, okazało się, że kiedyś po zabawie na podwórku gdy wrócił do domu chciał złapać coś do jedzenia i ciocia powiedziałamu, żeby najpierw umył ręce bo na pewno ma na nich mnóstwo bakterii. Tak się tym przejął, że stało się to jego obsesją. Na szczęście wszyscy mu wytłumaczyliśmy, że nie można też przesadzać z myciem rąk - myślę, też, że te strupki na dłoniach uświadomiły mu, że coś tu jest nie tak - i przestał to robić. Dzieci często biorą bardzo dosłownie to co mówią dorośli, warto z nimi rozmawiać i tłumaczyć, a nade wszystko pamietać, że dzieci są tylko dziećmi i inaczej postrzegają rzeczywistość, trzeba być uważnym na nie 🙂
Zdążyłam zrobić kawę i cis słodkiego i usiąść i przyszło powiadomienie o HP😊❤ . POZDRAWIAM SERDECZNIE WSZYSTKICH
Dziękuję bardzo za tą historię, czasem dobrze jest przypomnieć sobie o tym, ze choroby, z którą zmaga się glowa tez sie nie wybiera - po to, zeby mieć wyrozumiałość dla osób blisko nas, w moim przypadku- mojego taty.
Historii słuchałam biegając( lub bardziej chodząc) na nartach późnym wieczorem. Stało się to ostatnio moim niedzielno- wieczornym rytuałem 😊
Chcąc być przeczytaną wspomne też : bigosik, kiełbaska, kebab, hamburger. 😅
Bóg zapłać. Serdecznie pozdrawiam Ojca, p. Olę i Was wszystkich!
Dziękuję Ojcze Adamie za książkę ❤ Teraz modlę się naprawdę!
Pozdrawiam imienniczke,bądź silna.Dasz radę z Panem Bogiem. ❤❤👍🙏🏼🤗
Ojcze. Dziękuję za początek terapii jaki na HP ze mną, i myślę, że z wieloma innymi ludźmi tu robisz. Wkelu z nas nie wiedziałoby że mogą spróbować żyć inaczej a już napewno nie wymyśliliby pierwszego kroku o którym w zasadzie w każdym odcinku mówisz. Dziękuję.
Kochajmy Pana Boga❤
Mam 80 lat i ciagle jeszcze pamiętam słowa mojej mamy że nadaje się do zbierania gówna i mycia klozetów i mimo że mam duże osiągnięcia nagrody pańswowe tamte słowa ciągle bolą - gohas
❤
💜
🙏❤🙏
Szczęś Boże
Też cierpię na fobie i dlatego zostałam terapeutką manualną i opiekunką osób starszych
Nie pielęgnuję swoich lęków
Latam samolotem , jeżdżę windą i wychodzę na różne łódeczki i statki
Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia
Wczoraj na kazaniu usłyszałam o kaznodziejach -celebrytach …. Nie wiem czemu , ale pomyślałam , ze ksiądz mówił o Ojcu , ze aż miałam chęć po mszy zajrzeć do zakrystii . Ostatecznie odpuściłam., przyjmując komunie za kapłanów , a w szczególności za Ojca.
Niech Ci Pan błogosławi , bo cuda czynisz ❤️
Słuchałam i płakałam. Błogosławię Cię, jeśli czytasz komentarze pod swoją hisotorią Olu🙏🩵
Ojcze Adamie zapraszam serdecznie też do kościoła Cyrla i Metodego w Lemont jak ojciec będzie w Chicago ❤❤❤❤❤❤❤❤❤
Dzień dobry, piękna, smutna historia, ale w mojej ocenie happy end w zasięgu ręki. Odwagi ❤
Mam przyjaciela który ma taką nerwice natręctw jest dobrym ciepłym człowiekiem i rozumiem go ❤❤❤🙏🙏🙏🙏
Witam wszystkich i Ciebie Ojcze❤ Ja słucham historii potłuczonych patrząc na łużeczku w którym śpi nas wyczekiwany i kochany dwumiesięczny synuś Antoś. Proszę o modlitwę za niego i nasze małżeństwo. Mam cudownego i kochanego męża który nas bardzo kocha.❤
Łojciec! Stoję w kuchni ze słuchawkami w uszach, duszę Najlepszemu Mężowi Na Świecie roladki drobiowe na obiad, słyszę tekst że wszyscy jesteśmy chorzy psychicznie tylko nie wszyscy zdiagnozowani i rechoczę na cały regulator bo to moje powiedzenie jest!!😂 a przez to rechotanie to zaraz mnie moi sąsiedzi z bloku zdiagnozują zaocznie😅
Dziękuję autorom wszystkich HP że odważyli się otworzyć i opowiedzieć o sobie!
Ściskam
Kasia
Dziękuję za piękną historię ❤😢
Chwała Ci Jezu ❤️ Bądź uwielbiony w naszych dolegliwościach ❤️ Dziękuję za Twoje cuda 🔥
Cieszę się że Pan Bóg mnie kocha i jest ze mną. Ale mam poczucie że nie jest możliwe aby ktoś poza Nim mnie pokochał. Od dziecka słyszałem alem że wstyd przynoszę
Pokochaj pierw sam siebie i potem zrozum, że każdy Ciebie może pokochać tak jak Pan Bóg..!!!!!!...bo wszyscy jesteśmy wyjątkowi...!!!...ale każdy ma swoją własną drogę. Bóg z nami nią idzie. Ale musimy też tego chcieć, a on już potem nam pomoże.... 🤗😘🙏🙌...uwierz
Ja już Cię kocham❤. Bo jesteś! Nie ważne kim,nie ważne jakim,nie ważne co przynosisz. Jesteś kochany i nie daj sobie wmówić,że jest inaczej.🌞 Przytulam i pozdrawiam!👋
@@wiolapazgrat1072 dziękuję
Ojcze Adamie dziękuję za tą historię która mnie znów czegoś nauczyła ❤ pozdrawiam Aneta
❤❤uwielbiam Ciebie Ojcze Adasiu 😊
♥️❤️🙏♥️♥️Bóg zapłać ❤❤
Słucham HP w drodze na pierwszy egzamin w tej sesji. Dzisiaj łatwo - tylko zaliczenie praktyczne w laboratorium, więc się nie stresuję. W sumie to egzaminami w następnych dniach też zbytnio się nie stresuję, bo człowiek na 3 roku już nabiera odporności na takie rzeczy. W każdym razie proszę o westchnienie za wszystkich zmagających się z egzaminami studentów. Kinga
💙
Dokladnie, jestes gotowa I moze nawet dobrze by bylo miec kogos kto by ciebie zrozumial I zobaczyl jaka jestes wspaniala. Lekarstwa bym odstawila razem z lekarzem , powoli bo one nigdy nikogo nie wyleczyly. Organizm razem z sila boza moze uzdrowic. Sama ta wiadomosc ze leki do konca zycia to juz brzmi nieprawidlowo. Mysle ze warto oddac sis Bogu I jemu uwierzyc kompletnie. Daj mu szanse. On cie kocha i cie stworzyl bys zyla w prawdziwej milosci.
…jak ważne są słowa. Używajmy ich mądrze ☔️☔️☔️Niech Święci i Święte nam pomagają 🥰
❤ Dziękuje za komentarze , historie . Czekam z utęsknieniem na kolejne radosne jak i bolesne ,modlę się za każdą osobę poranioną. Ja również mam swoją potłuczoną historie, skrywam gdzieś na dnie .😢 Może kiedyś przeleje na papier. Pozdrawiam ojcze i wszystkich słuchających. ❤
❤Dziękuję Ukochany Ojcze Adasiu❤
Dziekuje za poruszającą historię. Spokojnego wieczoru życzę wszystkim 😊❤
💚
@@annenglish2851❤
Kiedyś podczas kłótni z mężem usłyszałam po co słuchasz tego, a później się i tak kłócisz. Nie potrafiłam wtedy odpowiedzieć, ale już wiem- z miłości. Bo bije od Ciebie Ojcze niesamowita miłość i akceptacja. Nie ma oceniania, pogarszania jest miłość i dobroć. P.S Big mac spoko, ale probował Ojciec sałatki Big Mac?
Z Bogiem. Spokojnej nocki
♥️'ja bym tam Cię pokochał z twoją nerwicą': no jak tu ojca nie kochać ♥️
Szczęść Boże i pozdro dla zasięgu
Zdawało mi się, że Ola miała na myśli możliwość macierzyństwa. Leki, które przyjmuje, mogą być bardzo niewskazane dla płodu i być obarczone ryzykiem wad wrodzonych.
Mogę też oczywiście być w błędzie.
Ojcze Adasiu dziękuję za historię potłuczone , bardzo lubię jej słuchać 🙏❤️🙏