Ιστορία της Κάσου που έγινε τραγούδι Ο «Αφούσης» ήταν ένας καλός και εγγράμματος νέος. Κάποτε όταν μετέβη στην Κρήτη, όπου είχε συγγενείς, αντίκρισε να σφάζεται μπρος στα μάτια του ο πατέρας. Αυτή ήταν η αιτία που παραλόγισε και όταν έφθασε στην Κάσο σε κατάσταση μωρίας, δεν μπορούσε πια να εργαστεί ως δάσκαλος. Έτσι, περιφερόταν στους δρόμους του νησιού ξυπόλυτος, με τρύπιο παντελόνι που το βαστούσε ένα μάλλινο ζωνάρι στη μέση και ξεκουμπωμένο πουκάμισο. Στο χέρι του κρατούσε ένα καλάθι και τον συνόδευε πάντα ο πιστός του σκύλος, ο Λεονταρής, που μοιραζόταν μαζί του τα ξεροκόμματα, που του πρόσφεραν. Συνήθως φορούσε στο κεφάλι του περισσότερα από πέντε καπέλα…Παρά την ψυχολογική και διανοητική του κατάσταση, ποτέ δεν έβλαψε κανένα και γνώριζε κάθε κατοίκου την ιδιότητα. Οι συμπατριώτες του όταν γλεντούσαν τον έβαζαν στην παρέα τους, γιατί με ένα ποτηράκι, ο Αφούσης άρχιζε να διηγείται διάφορες ιστορίες και μύθους ή να ταιριάζει στίχους προκαλώντας το γέλιο τους. Η πιο συχνή του φράση ήταν: «Εγώ Αφούσης παλλαρός;…». Σε ανθρώπους πάλι που τον ρωτούσαν ποιός είναι, αυτός απαντούσε στερεότυπα: «Ντροπή σας να ρωτήξετε τους άλλους να σας πούσι… Ούλοι σας θα γνωρίζετε εμένα τον Αφούση…». Ο Αφούσης, μεγάλος πια, περιφρονημένος, εξασθενημένος και άρρωστος βαριά, όταν κατάλαβε το τέλος του, πλάγιασε σε ένα εγκαταλειμμένο χάλασμα. Η απουσία του έγινε αισθητή από τους ανθρώπους του χωριού, που τον αναζητούσαν μέρες. Κάποια παιδιά τον ανακάλυψαν και τον μετέφεραν στον καφενέ του Κώστα του Μιχ. Διάκου. Τότε όλοι έτρεξαν να του συμπαρασταθούν στις τελευταίες του στιγμές. Σε κάποια στιγμή του παραληρήματος του, γιατί ο Αφούσης είχε 40 πυρετό, άρχισε να τραγουδά γλυκά το «γιαέλυ», λέγοντας: «Σήμερον είμ’ ακόμ’ εδώ, αύριο θα πεθάνω… Και θα με πάρουν στο Χριστό σαν ένα καπετάνο…» Πράγματι, την επομένη ο Αφούσης πέθανε. Λέγεται δε πώς ποτέ νεκρός δε συγκέντρωσε τόση μεγάλη συνοδεία. Ο λαός της Κάσου όχι μόνο αγάπησε τον Αφούση, τον τρελό του χωριού, αλλά για να τον θυμάται, διέσωσε κάποιους στοίχους από τη μελωδία που συχνά μονολογούσε στη μοναξιά του ο Αφούσης. (Αποσπάσματα από κείμενο που έχει γράψει ο Μιχάλης Κ. Σκουλιός) *Το σχολιο ανηκει σε αλλον και εχει γινει σε αλλη εκτελεση του τραγουδιου εγω απλα θεωρησα οτι αξιζει να διαβαστει αυτη η ιστορια σε καθε εκτελεση του τραγουδιου γιατι ειναι πραγματικα πολυ ξεχωριστη!Αν σας αρεσε καντε ενα like για να την διαβασουν κι αλλοι!!
Καλησπέρα απ' την Αμερική παιδιά, βράδυ μεσάνυχτα εν μέσω εποχής του σκ@το-ιού, που μας έχει έγκλειστους άνα την υφήλιο. Ακούω αυτήν την μελωδία, και πέραν από παραστάσεις της πατρίδας (όταν λείπεις 20+ χρόνια εκτιμάς την έννοια της "πατρίδας" από πολύ διαφορετική, βαθύτερη, προοπτική), συγκινούμαι, σκέφτομαι νησιώτικα τοπία αλλά κι αντλώ δύναμη. Το μαγαζί το αναγνωρίζω. Παρότι Αθηναίος, βρέθηκα εκεί στη Θεσσαλονίκη το 2015 και δοκίμασα τα ωραία εδέσματα της Κάσου. Να 'στε καλά, να μην χάνετε τον οίστρο σας, και να συνεχίζετε να εμπνεέτε !
Στίχοι ΑΦΟΥΣΗΣ Ένα παπόρι έρχεται, να το πω να μη το πω Κι είναι κοντά ν΄αράξει Και φέρνει της αγάπης μου, παλλαρέ παλλαρα-Αντρά, Ποκάμισο ν’ αλλάξει. Εγέρασά και δε μπορώ, να το πω να μη το πω τις νύχτες να γυρίζω Και τις ψηλομελαχρινές παλλαρέ δυο τρεις φορές να τις καλησπερίζω Βάλε φωθιά στο λύχνο σου να το πω να μην το πω να φέξει η κάμαρή σου Αντράς, κερά μου στέκεται να το πω να μην το πω ομπρός εις την αυλή σου Βρε Αφούση βρε Αντρα παλλαρέ παλλαρα-Αντρά AFOUSIS A poppy is coming, to say it or not to say it And it is about to burst And it brings of my love, palare palara antra Shirt to change. I'm old and I can not, to say it or not to say it at night to come back And the tall brunettes swing two or three times to welcome them Make a fire in your lamp to say it not to say it let your arch shine Man, my horn is standing to say it not to say it rain in your yard Find Afousi find Man palare palara antra
Ιστορία της Κάσου που έγινε τραγούδι
Ο «Αφούσης» ήταν ένας καλός και εγγράμματος νέος. Κάποτε όταν μετέβη στην Κρήτη, όπου είχε συγγενείς, αντίκρισε να σφάζεται μπρος στα μάτια του ο πατέρας. Αυτή ήταν η αιτία που παραλόγισε και όταν έφθασε στην Κάσο σε κατάσταση μωρίας, δεν μπορούσε πια να εργαστεί ως δάσκαλος. Έτσι, περιφερόταν στους δρόμους του νησιού ξυπόλυτος, με τρύπιο παντελόνι που το βαστούσε ένα μάλλινο ζωνάρι στη μέση και ξεκουμπωμένο πουκάμισο. Στο χέρι του κρατούσε ένα καλάθι και τον συνόδευε πάντα ο πιστός του σκύλος, ο Λεονταρής, που μοιραζόταν μαζί του τα ξεροκόμματα, που του πρόσφεραν. Συνήθως φορούσε στο κεφάλι του περισσότερα από πέντε καπέλα…Παρά την ψυχολογική και διανοητική του κατάσταση, ποτέ δεν έβλαψε κανένα και γνώριζε κάθε κατοίκου την ιδιότητα. Οι συμπατριώτες του όταν γλεντούσαν τον έβαζαν στην παρέα τους, γιατί με ένα ποτηράκι, ο Αφούσης άρχιζε να διηγείται διάφορες ιστορίες και μύθους ή να ταιριάζει στίχους προκαλώντας το γέλιο τους. Η πιο συχνή του φράση ήταν: «Εγώ Αφούσης παλλαρός;…». Σε ανθρώπους πάλι που τον ρωτούσαν ποιός είναι, αυτός απαντούσε στερεότυπα: «Ντροπή σας να ρωτήξετε τους άλλους να σας πούσι… Ούλοι σας θα γνωρίζετε εμένα τον Αφούση…». Ο Αφούσης, μεγάλος πια, περιφρονημένος, εξασθενημένος και άρρωστος βαριά, όταν κατάλαβε το τέλος του, πλάγιασε σε ένα εγκαταλειμμένο χάλασμα. Η απουσία του έγινε αισθητή από τους ανθρώπους του χωριού, που τον αναζητούσαν μέρες. Κάποια παιδιά τον ανακάλυψαν και τον μετέφεραν στον καφενέ του Κώστα του Μιχ. Διάκου. Τότε όλοι έτρεξαν να του συμπαρασταθούν στις τελευταίες του στιγμές. Σε κάποια στιγμή του παραληρήματος του, γιατί ο Αφούσης είχε 40 πυρετό, άρχισε να τραγουδά γλυκά το «γιαέλυ», λέγοντας: «Σήμερον είμ’ ακόμ’ εδώ, αύριο θα πεθάνω… Και θα με πάρουν στο Χριστό σαν ένα καπετάνο…» Πράγματι, την επομένη ο Αφούσης πέθανε. Λέγεται δε πώς ποτέ νεκρός δε συγκέντρωσε τόση μεγάλη συνοδεία. Ο λαός της Κάσου όχι μόνο αγάπησε τον Αφούση, τον τρελό του χωριού, αλλά για να τον θυμάται, διέσωσε κάποιους στοίχους από τη μελωδία που συχνά μονολογούσε στη μοναξιά του ο Αφούσης. (Αποσπάσματα από κείμενο που έχει γράψει ο Μιχάλης Κ. Σκουλιός)
*Το σχολιο ανηκει σε αλλον και εχει γινει σε αλλη εκτελεση του τραγουδιου εγω απλα θεωρησα οτι αξιζει να διαβαστει αυτη η ιστορια σε καθε εκτελεση του τραγουδιου γιατι ειναι πραγματικα πολυ ξεχωριστη!Αν σας αρεσε καντε ενα like για να την διαβασουν κι αλλοι!!
Σας ευχαριστούμε!
Οι ιστορίες είναι για να λέγονται!
Με σηγγινισε η μουσικη ο στιχος και ηιστορια του
Ευχαριστουμε για το ιστορικο τωρα γνωριζω καιτον στιχο σ'αυτη την υπεροχη μελοδια.
Γιωργος Χατζηκαλημερης
Ο παππούς μου και η γιαγιά μου ήταν ΚΑΣΙΟΤΕΣ
Γεια σου Καίσαρα με την παρέα σου...έχεις ερμηνεύσει τον Αφουση καλύτερα από όσους το έχω ακούσει...Τα σέβη μας Τάσος Φίλιππας
Φοβεροί
Τι φοβερό παίξιμο στο φλάουτο, εμπνευστικό πραγματικά! Υπέρχο και το συνολικό αποτέλεσμα!
Σας ευχαριστούμε για τα όμορφα λόγια :)
Μοναδική ερμηνεία από μοναδικούς ερμηνευτές.Την αγάπη μας από Φλώρινα.
Ευχαριστούμε πολύ, την αγάπη μας 🌷
Τα ταξίδια στις ρίζες μας με αυθεντικούς μουσικούς μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους!
Τι όμορφα λόγια, σας ευχαριστούμε!
Πραγματικά πολύ όμορφο, ευχαριστούμε!
Κουράγιο το καλοκαίρι (και τα πανηγύρια) είναι κοντά!!!
Ευχαριστούμε πολύ!
Καλησπέρα απ' την Αμερική παιδιά, βράδυ μεσάνυχτα εν μέσω εποχής του σκ@το-ιού, που μας έχει έγκλειστους άνα την υφήλιο. Ακούω αυτήν την μελωδία, και πέραν από παραστάσεις της πατρίδας (όταν λείπεις 20+ χρόνια εκτιμάς την έννοια της "πατρίδας" από πολύ διαφορετική, βαθύτερη, προοπτική), συγκινούμαι, σκέφτομαι νησιώτικα τοπία αλλά κι αντλώ δύναμη.
Το μαγαζί το αναγνωρίζω. Παρότι Αθηναίος, βρέθηκα εκεί στη Θεσσαλονίκη το 2015 και δοκίμασα τα ωραία εδέσματα της Κάσου.
Να 'στε καλά, να μην χάνετε τον οίστρο σας, και να συνεχίζετε να εμπνεέτε !
Ευχαριστούμε πολύ, εύχομαι να πάνε όλα κατ ευχήν εκεί και η μουσική να μας ενώνει 🎶
Να μου ζήσεις Νησί μου
❤️
Ειρήνη τελειο το παίξιμο σου.Δινει ιδιαίτερη χροια.Τι γλυκο πλασμα εισαι.
Γεια σου Γιώργο, σ' ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια, χαίρομαι που σου άρεσε η εκτέλεση μας!
εξαιρετικά και τα 2 κομμάτια.
μια μικρή παρατήρηση αν μου επιτρέπετε.
διορθώστε τον αναγραμματισμο στο παραδοασικα στον τίτλο του βίντεο
Σας ευχαριστούμε πολύ για τα όμορφα λόγια και την βοήθεια 🙂
ο καισας κικης που παιζει θελω να τον ακουσω.
what is this song says? - can anyone pass me the words.. thanks . efaristo
Στίχοι
ΑΦΟΥΣΗΣ
Ένα παπόρι έρχεται,
να το πω να μη το πω
Κι είναι κοντά ν΄αράξει
Και φέρνει
της αγάπης μου,
παλλαρέ
παλλαρα-Αντρά,
Ποκάμισο ν’ αλλάξει.
Εγέρασά και δε μπορώ,
να το πω να μη το πω
τις νύχτες να γυρίζω
Και τις ψηλομελαχρινές
παλλαρέ δυο τρεις φορές
να τις καλησπερίζω
Βάλε φωθιά
στο λύχνο σου
να το πω να μην το πω
να φέξει η κάμαρή σου
Αντράς, κερά μου στέκεται
να το πω να μην το πω
ομπρός εις την αυλή σου
Βρε Αφούση βρε Αντρα
παλλαρέ παλλαρα-Αντρά
AFOUSIS
A poppy is coming,
to say it or not to say it
And it is about to burst
And it brings
of my love,
palare palara antra
Shirt to change.
I'm old and I can not,
to say it or not to say it
at night to come back
And the tall brunettes
swing two or three times
to welcome them
Make a fire
in your lamp
to say it not to say it
let your arch shine
Man, my horn is standing
to say it not to say it
rain in your yard
Find Afousi find Man
palare palara antra
Υπέροχο παραδοσιακό τραγούδι Αλλά δεν με αρέσει ο συνδυασμός με το άλλο 😊
🇬🇷
Καλησπέρα πολύ ωραία τραγούδια τον Καίσαρα πού μπορούμε να το βρω;
th-cam.com/channels/v7-xMSIGdHCswE8HtSuUdQ.html