ล่าสมิง ตอนที่ 1

หลายสิบปีแล้วที่ชาวบ้านวังน้ำต้นย้ายถิ่นฐานเข้ามาตั้งรกรากที่นี้ เริ่มแรกหมู่บ้านแห่งนี้นั้นมีแค่ไม่กี่สิบหลังคาเรือน แต่พอนานเข้าผู้คนเริ่มอพยพเข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ จากแค่ไม่กี่สิบหลังคาเรือนนั้น ก็กลายเป็นหลายสิบหลังคาเรือน ชาวบ้านที่นี้โดยส่วนใหญ่แล้วประกอบอาชีพทำไร่ทำนา หาของป่าและล่าสัตว์
บ้านแต่ละหลังของชาวบ้านที่นี้จะปลูกอยู่ไม่ห่างกันมากนัก เพราะสมัยนั้นอันตรายในป่าใหญ่มีอยู่มาก นอกจากภัยเจ็บไข้แล้ว อันตรายสำคัญนั้นคือสัตว์ป่าที่ดุร้ายต่างๆ แต่วิสัยธรรมดาของสัตว์ทั้งดุร้ายแล้วไม่ดุร้ายนั้น พวกมันต่างไม่อยากจะยุ้งกับมนุษย์เสียเท่าไรหากไม่จำเป็นหรือจวนตัวจริง เพราะพวกมันต่างรู้ถึงกิติศัพท์ของอาวุธร้ายของมนุษย์ดี คือไอ้ท่อนไม้เสริมเหล็กหรือเรียกว่าปืนนั้น หากปืนได้คำรามลั่นดั่งฟ้าร้องฟ้าลั่นแล้วนั้น สิ่งที่ตามมาคืออวสานของชีวิตพวกมัน จะเว้นก็เพียงแต่ช้างป่าเท่านั้นที่ไม่ค่อยจะเกรงกลัวมนุษย์ มนุษย์ต่างหากละที่ต้องกลัวพวกช้างป่ามากกว่าเสือซะอีก เพราะวิสัยเสือปกติแล้วมันไม่ยุ้งกับคนถึงแม้บางครั้งมันชอบทำตัวขี้สงสัยเดินตามคนที่ออกไปหาของป่าให้คนผวาเล่นแล้วมันก็ไป เว้นแต่เสือลำบากหรือมนุษย์ไปทำมันก่อนก่อนเท่านั้นมันถึงจะโจมตี แต่ถ้าเป็นพวกไอ้จมูกยาวแล้วละก็ หากพวกมันออกจากป่าใหญ่มาเจอเข้ากับหมู่บ้าน เมื่อนั้นบ้านเรือนน้อยใหญ่จะกลายเป็นสิ่งขวางหูขวางตาของพวกมัน คราวนี้แหละพวกมันจะพากันบุกเข้ารื้อถอนทันที ต่อให้มีปืนดีก็ทำอะไรไม่ได้