Δε χρειάστηκε να μείνω σε σκηνή, ευτυχώς! Ήμουν, όμως, μαθητής Γ' Λυκείου και χρειάστηκε ως τα Χριστούγεννα να κάνουμε μάθημα σε σκηνές. Δεκέμβρη μήνα να βλέπεις ρυάκια από τις βροχές μέσα στη σκηνή⛺Μετά τα Χριστούγεννα στεγαστηκαμε σε κτήριο. Είχαν τάξει κάποια επιδότηση στους μαθητές Γ' Λυκείου, κάτι που δεν έγινε ποτέ. Οι καθηγητές μας μάς βοήθησαν πάρα πολύ και η τιμημένη φουρνιά των σεισμών της Καλαμάτας περάσαμε στα πανεπιστήμια με το σπαθί μας!
Having visited Kalamata for the first time last christmas I am greatfull for the existence of this documentary to help me understand the events from 1986 and onwards.
Εγκαίνια στο μαγαζί του παππού μου... Κόσμος, χαμός, γέλια.. ξαφνικά ένιωσα να πνίγομαι. Πρώτη φορά στα 4 μου και θυμάμαι συναίσθημα της ασφυξίας.. Ήταν ο πατέρας μου που με τη βοή και το κούνημα άρπαξε απτό γιακα εμένα και τον 1ο μου ξαδερφο και έτρεξε προς της αντίθετη πλευρά. Οι τοίχοι επεφταν, οι λάμπες πέταγαν φωτιά. Μας πήγαινε προς το μπαζωμενο ποτάμι. Η βοη συνέχιζε και τότε το είδα. Το τσιμέντο στο μπαζωμενο ποτάμι άρχισε να κόβεται στα 2 μπροστά στα μάτια μας. Η βοη εκεί. Πρόλαβα να δω μια γιαγιά με το μικρότερο ξαδερφο μου στην αγκαλιά να πέφτει στο έδαφος. Η βοη σκέπαζε τις φωνές μας. Τα θυμαμαι όλα. Σε λίγες μέρες θα έκλεινα τα 4 και θα πήγαινα στην 1η δημοτικού. Τα θυμαμαι ολα
Ήμουν κι εγώ εκεί ... Φεύγοντας λίγο νωρίτερα για το λιμάνι, προκειμένου να δούμε τα εγκαίνια της νέας γραμμής Καλαμάτα - Καστέλι ... Μαθητής της 3ης Λυκείου ... Την επόμενη μέρα επιστρέψαμε στην Αθήνα .... Μέχρι και σήμερα έχω στα αυτιά μου τον ήχο που κάνουν οι κολόνες την ώρα που σπάνε και καταρρέουν σπίτια ....
Θα πηγαινα 1η Γυμνασιου.Θυμαμαι τα ρουχα και τα πσπουτσια που φορουσα και οτι η μσνα μου με σηκωσε απο τη μπλουζα με το ενα χερι γιστι ειχα σκονταψει στις σκαλες .Ο Θεος να μη μας αφησει να ζησουμε αλλο κακο
Αυτό όμως που ήρθε αναπάντεχα εφέτος , είναι οτι το μωρό των 9 ημερών (η Μαρία) που σώθηκε μετα απο το διπλό ριφιφή που έκανα στην πεσμένη πολικατοικία της οδού Αρειστίδου , έφυγε από τη ζωή μετά από προβλήματα υγείας τόσο νέα !
Η Μαρία βεβαίως, ήταν το τελευταίο άτομα που βγάλαμε από τα συντρίμμια αργά το μεσημέρι της Κυριακής . Ήμουν στην βάπτιση της, τώρα είναι νέα γυναίκα και βρισκόμαστε συχνά .
Τά έζησα όλα από κοντά, φαντάρος από την Τρίπολη μας έστειλαν για βοήθεια, ή πιο μεγάλη καταστροφή από σεισμό στην Ελλάδα
Ο φονικος και καταστροφικος σεισμος που έμελλε να αλλαξει μια ολοκληρη πόλη και να την κανει σημερα για εμενα, την ομορφοτερη πολη στην Ελλάδα! 💙
Eimai apo patra mprosta stin kalamata i patra einai gia klammata mpravo ston dimarxo sas irtha prosfata diakopes stin pilo sinxaritiria
Δε χρειάστηκε να μείνω σε σκηνή, ευτυχώς! Ήμουν, όμως, μαθητής Γ' Λυκείου και χρειάστηκε ως τα Χριστούγεννα να κάνουμε μάθημα σε σκηνές. Δεκέμβρη μήνα να βλέπεις ρυάκια από τις βροχές μέσα στη σκηνή⛺Μετά τα Χριστούγεννα στεγαστηκαμε σε κτήριο. Είχαν τάξει κάποια επιδότηση στους μαθητές Γ' Λυκείου, κάτι που δεν έγινε ποτέ. Οι καθηγητές μας μάς βοήθησαν πάρα πολύ και η τιμημένη φουρνιά των σεισμών της Καλαμάτας περάσαμε στα πανεπιστήμια με το σπαθί μας!
Μπράβο για τα θέματα που επιλέγετε για το Action story
Having visited Kalamata for the first time last christmas I am greatfull for the existence of this documentary to help me understand the events from 1986 and onwards.
ΤΟ ΘΥΜΆΜΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ. ΥΠΡΕΤΟΥΣΑ ΤΗΝ ΘΗΤΕΙΑ ΜΟΥ ΤΟΤΕ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΠΡΩΤΗ ΕΙΔΗΣΗ ΣΤΟ ΡΙΚ. ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΕΜΕΣΌΣ ΚΎΠΡΟΣ 🇨🇾🇨🇾
Εγκαίνια στο μαγαζί του παππού μου... Κόσμος, χαμός, γέλια.. ξαφνικά ένιωσα να πνίγομαι. Πρώτη φορά στα 4 μου και θυμάμαι συναίσθημα της ασφυξίας.. Ήταν ο πατέρας μου που με τη βοή και το κούνημα άρπαξε απτό γιακα εμένα και τον 1ο μου ξαδερφο και έτρεξε προς της αντίθετη πλευρά. Οι τοίχοι επεφταν, οι λάμπες πέταγαν φωτιά. Μας πήγαινε προς το μπαζωμενο ποτάμι. Η βοη συνέχιζε και τότε το είδα. Το τσιμέντο στο μπαζωμενο ποτάμι άρχισε να κόβεται στα 2 μπροστά στα μάτια μας. Η βοη εκεί. Πρόλαβα να δω μια γιαγιά με το μικρότερο ξαδερφο μου στην αγκαλιά να πέφτει στο έδαφος. Η βοη σκέπαζε τις φωνές μας. Τα θυμαμαι όλα. Σε λίγες μέρες θα έκλεινα τα 4 και θα πήγαινα στην 1η δημοτικού. Τα θυμαμαι ολα
8:23
Είχε σταματήσει και το ρολόϊ της Υπαπαντής
Ήμουν κι εγώ εκεί ... Φεύγοντας λίγο νωρίτερα για το λιμάνι, προκειμένου να δούμε τα εγκαίνια της νέας γραμμής Καλαμάτα - Καστέλι ... Μαθητής της 3ης Λυκείου ... Την επόμενη μέρα επιστρέψαμε στην Αθήνα .... Μέχρι και σήμερα έχω στα αυτιά μου τον ήχο που κάνουν οι κολόνες την ώρα που σπάνε και καταρρέουν σπίτια ....
Po po anatrixiasa me to moraki 😮😮😮mpravo sas 🙏🙏🙏o theos na sas exei panda kala
Θα πηγαινα 1η Γυμνασιου.Θυμαμαι τα ρουχα και τα πσπουτσια που φορουσα και οτι η μσνα μου με σηκωσε απο τη μπλουζα με το ενα χερι γιστι ειχα σκονταψει στις σκαλες .Ο Θεος να μη μας αφησει να ζησουμε αλλο κακο
Γιατι αφαιρεσατε τα σχολια;
Ηταν προτελευταια μερα που πηγε η μικρη μου νηπιαγωγειο,την αλλη μερα ειχαμε γιρτη και θεμα συζητησεων!!!!!!!!
36:50 Δυσκολεύομαι νά πιστέψω ότι οι Ιάπωνες περίμεναν μέχρι τό 1986 από τήν Ελλάδα νά τούς μάθει πώς θά οργανώνονται μετά από καταστροφικό σεισμό...
Ή μητέρα του σώθηκε;
Αν λέτε για του μωρού την μητέρα Ναι !
Αυτό όμως που ήρθε αναπάντεχα εφέτος , είναι οτι το μωρό των 9 ημερών (η Μαρία) που σώθηκε μετα απο το διπλό ριφιφή που έκανα στην πεσμένη πολικατοικία της οδού Αρειστίδου , έφυγε από τη ζωή μετά από προβλήματα υγείας τόσο νέα !
Pooo nai to diavasa prosfata se ena entetho sto internet krima na dinei dinami o theos stous goneis 🙏 🙏 🙏 😢😢😢@@pavlosgrekis305
Και κοροϊδία από εργολάβους και μηχανικούς μέχρι και σημερα
Άναρωτιέμαι Τί άπέγινε τό μωράκι πού διασώθηκε; Ή Μαρία; Είναι καλά; Έλπίζω.
Η Μαρία βεβαίως, ήταν το τελευταίο άτομα που βγάλαμε από τα συντρίμμια αργά το μεσημέρι της Κυριακής .
Ήμουν στην βάπτιση της, τώρα είναι νέα γυναίκα και βρισκόμαστε συχνά .
@@pavlosgrekis305συγχαρητήρια για το μεγάλο έργο και τη βοήθεια σας!
@@pavlosgrekis305 μπράβο σας για εκείνη την ημέρα, πολύ σημαντικό αυτό που κάνατε
@@eugeniamavrommati9252 Με χάραξαν βαθιά για όλη μου τη ζωή εκείνες οι ωρες κι οι στιγμές αγαπητή Ευγενία !