Αντιγνωμος: Βρήκα τον δρόμο μου κι ητανε κατηφορα, τωρα μιλα μου. Να ξέρω οτι εισαι εδω δίπλα ακομα αυτην την εβενινη νυχτα, τα δίχτυα απο σύρμα πλασμενα απ του σύννεφου την ώχρα. Εφόσον βρέχει χώμα, εφοσον σταζω χρώμα ειμαι πινέλο και πλαθω το μέλλον οπως εγω θέλω. Λόφοι ανθισμένοι στο τοπίο που βλέπω Αντέχω και προς αυτούς τρέχω συσσωρευοντας την δύναμη στα πόδια συνοδευοντας την μερα μου με πιωμα ταξιδεύω. Φέρω τα κύματα στου μέτρου απο οσα σκεφτώ οτι θυμηθώ θα προφέρω, είναι ψυχή ευχή κι υπόσχεση πως θα έρθω ειναι κραυγή κι αν βγει, τα πάντα καταστρέφω. Ειναι οπτική απο την κορυφή πάνω απο το δέντρο. Εκτρεπω απ την πορεία την μοιρα, με αυτά που θα γίνουν παίζω, Δεν ζω ακριβώς μα θα θελα να μπορέσω, αν κατι κανω λάθος αγαπώ πιο πολυ από οτι στο τέλος θα αντέξω, μα άστο γαμα το κι αυτό απλα φυγε για να σε χαζέψω. Κάτω απο τα μαλλια κι απο τα ρούχα, άπειρα ματια καρφωμένα σε συχνότητες, δυσαρμονίας οντότητες. Ο,τι θες ειναι εφικτά προσβάσιμο σε ποσότητες, αν το θες αρκετά. Στην Γη τηλεμεταφορα απο τον αιθέρα, για να βγει αλλη μια Δευτέρα, στην σειρά -συρραφή γεγονότων απο την αδιάφορη πόλη των πήλινων προσώπων. Σκασ'το στην υγειά των χρόνων που ξεχάστηκαν, ειν' οι σκιές των όντων που μαραθηκαν και κλαίνε κατα κόρον.
βρήκα τον δρόμο μου και ήτανε κατηφόρα τώρα μιλα μου να ξερω οτι εισαι εδω διπλα ακομα αυτη την εβενινη νυχτα τα διχτυα απο συρμα πλασμενα απο του συννεφου την ώχρα εφόσον βρεχει χωμα εφοσον σταζω χρωμα ειμαι πινελο και πλαθω το μελλον οπως εγω θελω λο-φοι ανθισμενοι στο τοπιο που βλεπω αντεχω και προς αυτους τρεχω συσσωρευοντας την δυναμη στα ποδια συνοδευοντας την μερα μου με πιωμα ταξιδευω φεροντα κυμματα στο μετρο απο οσα σκεφτω οτι θυμηθω θα προφερω ειναι ψυχη ειναι ευχη και υποσχεση πως θα ερθω ειναι κραυγη και αν βγει τα παντα καταστρεφω ειναι η οπτικη απο την κορυφη πανω απο το δεντρο εκτρέπω απο την πορεια την μοιρα μ'αυτα που θα γινουν παιζω δεν ζω ακριβως μα θα θελα να μπορεσω αν κατι κανω λαθος αγαπω πιο πολυ απο οσο στο τελος θα αντεξω μα αστο γαματο και αυτο απλα φυγε για να σε χαζεψω απλα κατω απο τα μαλλια και απτα ρουχα απειρα ματια καρφωμενα σε συχνοτητες δυσαρμονίας οντότητες οτι θες ειναι εφικτα προσβασιμο σε ποσοτητες αν το θες αρκετα στην γη τηλεμεταφορα απο τον αιθερα για να βγει αλλη μια δευτερα στην σειρα συρραφη γεγονοτων απο την αδιαφορη πολη των πυλινων προσωπων σκαστο στην υγεια των χρονων που ξεχαστηκαν ειναι οι σκιες των νοτον που μαραθηκαν και κλαινε κατα κορον
Αντίγνωμος Ει Βρήκα το δρόμο μου και ήτανε κατηφόρα Τώρα μίλα μου! να ξέρω οτι εισαι εδω διπλα ακόμα αυτη την εβένη νύχτα, τα δίχτυα απο σύρμα πλασμένα απ' του συννέφου την όχρα εφόσον βρέχει χώμα εφόσον στάζω χρώμα ειμαι πινέλο και πλάθω το μέλλον οπως εγω θέλω λο ανθισμενη στο τοπίο που βλέπω αντέχω και προς αυτους τρέχω συσσωρεύοντας τη δύναμη στα πόδια συνοδεύοντας τη μέρα μου με πιώμα ταξιδεύωω! φέροντα κύματα στο μέτρο απ' όσα σκεφτώ ότι θυμηθώ θα προφέρω είναι ψυχη ειναι ευχη κι υπόσχεση πως θα 'ρθω ειναι κραυγή κι αν βγει τα πάντα καταστρέφω ειναι οπτική απτη κορυφή, πάνω από το δέντρο Εκτρέπω απ'τη πορεία τη μοίρα! μ αυτα που θα γίνουν παίζω δεν ζω ακριβώς μα θά 'θελα να μπορέσω αν κάνω κατι λάθος αγαπώ πιο πολυ απ'όσο στο τέλος θα αντέξω μ'άστο γάματο και αυτο απλα φύγε για να σε χαζέψω απλά ! κάτω απ' τα μαλλία και απ'τα ρούχα, πήρα μάτια καρφωμένα σε συχνότητες δυσαρμονίας οντότητες ότι θες ειναι εφικτά προσβάσιμο σε ποσότητες αν το θες αρκετα στη γη τηλεμεταφορα απο τον αιθέρα για να βγει αλλη μια δευτερα στη σειρά συραφή γεγονοτων απο την αδιάφορη πόλη των πύλινων προσώπων Σκάστο στην υγειά των χρόνων που ξεχάστηκαν, είναι οι σκιές των νότων που μαράθηκαν, και κλαίνε κάτα κόρον!
Μη μου λες ότι με ξέρεις τον εαυτό μου μονάχα εγώ το ξέρω και όσα κουβαλάω στη πλάτη μου με αυτά έκανα το πιο όμορφο κομματι μου τώρα μάντεψε σου το μίσος και την αγάπη μου.
το νου σου ο κοσμος γινεται ολο και πιο κακος και θα σε κρινει το νου σου εχεις ευθυνη, καποτε αμνος τωρα αγριμι δενει τα σκοινια η μνημη πιο σφιχτα και δε μαφηνει να ανακμψω πλανεμενος παω πασο , κι οτι εχτισα ψηθηκα για μια ορμη να τα χαλασω και να τα ξαναφτιαξω.αυριο ισως ν'αλλαξω
ksexna ti sou eipa kai oti xtisame apla ksanagkremiseto. ta onoira mou logos aitia kai aformi gia na sou pw pws dipla mou pia de se thelw. ola einai epiloges kai egw epeleksa apo kapious na apexw! kanw tin mousiki mou kai elpizw mia mera na ta kataferw. mhn mou les oti me ksereis ton eafto mou monaxa egw ton kserw kai osa kouvalaw stin plath mou. m'auta ekana to pio omorfo kommati mou.......... twra mantepse sou dinw to misos h tin agaph mou..
![Κύκλος - Τοπία της Ομίχλης & Αντίγνωμος[Δυσαρμονία]](http://i.ytimg.com/vi/7YGrHXORREI/mqdefault.jpg)
![Αντίγνωμος - Ιλιον Plus [2023]](http://i.ytimg.com/vi/Wz9Qr6hMPag/mqdefault.jpg)
Αντιγνωμος:
Βρήκα τον δρόμο μου κι ητανε κατηφορα, τωρα μιλα μου.
Να ξέρω οτι εισαι εδω δίπλα ακομα αυτην την εβενινη νυχτα,
τα δίχτυα απο σύρμα πλασμενα απ του σύννεφου την ώχρα.
Εφόσον βρέχει χώμα, εφοσον σταζω χρώμα ειμαι πινέλο και πλαθω το μέλλον οπως εγω θέλω.
Λόφοι ανθισμένοι στο τοπίο που βλέπω
Αντέχω και προς αυτούς τρέχω συσσωρευοντας την δύναμη στα πόδια συνοδευοντας την μερα μου με πιωμα ταξιδεύω.
Φέρω τα κύματα στου μέτρου απο οσα σκεφτώ οτι θυμηθώ θα προφέρω, είναι ψυχή ευχή κι υπόσχεση πως θα έρθω ειναι κραυγή κι αν βγει, τα πάντα καταστρέφω.
Ειναι οπτική απο την κορυφή πάνω απο το δέντρο.
Εκτρεπω απ την πορεία την μοιρα, με αυτά που θα γίνουν παίζω,
Δεν ζω ακριβώς μα θα θελα να μπορέσω,
αν κατι κανω λάθος αγαπώ πιο πολυ από οτι στο τέλος θα αντέξω,
μα άστο γαμα το κι αυτό απλα φυγε για να σε χαζέψω.
Κάτω απο τα μαλλια κι απο τα ρούχα, άπειρα ματια καρφωμένα σε συχνότητες, δυσαρμονίας οντότητες.
Ο,τι θες ειναι εφικτά προσβάσιμο σε ποσότητες, αν το θες αρκετά.
Στην Γη τηλεμεταφορα
απο τον αιθέρα,
για να βγει αλλη μια Δευτέρα,
στην σειρά -συρραφή γεγονότων απο την αδιάφορη πόλη των πήλινων προσώπων.
Σκασ'το στην υγειά των χρόνων που ξεχάστηκαν, ειν' οι σκιές των όντων που μαραθηκαν και κλαίνε κατα κόρον.
βρήκα τον δρόμο μου και ήτανε κατηφόρα τώρα μιλα μου να ξερω οτι εισαι εδω διπλα ακομα αυτη την εβενινη νυχτα τα διχτυα απο συρμα πλασμενα απο του συννεφου την ώχρα εφόσον βρεχει χωμα εφοσον σταζω χρωμα ειμαι πινελο και πλαθω το μελλον οπως εγω θελω λο-φοι ανθισμενοι στο τοπιο που βλεπω αντεχω και προς αυτους τρεχω συσσωρευοντας την δυναμη στα ποδια συνοδευοντας την μερα μου με πιωμα ταξιδευω φεροντα κυμματα στο μετρο απο οσα σκεφτω οτι θυμηθω θα προφερω ειναι ψυχη ειναι ευχη και υποσχεση πως θα ερθω ειναι κραυγη και αν βγει τα παντα καταστρεφω ειναι η οπτικη απο την κορυφη πανω απο το δεντρο εκτρέπω απο την πορεια την μοιρα μ'αυτα που θα γινουν παιζω δεν ζω ακριβως μα θα θελα να μπορεσω αν κατι κανω λαθος αγαπω πιο πολυ απο οσο στο τελος θα αντεξω μα αστο γαματο και αυτο απλα φυγε για να σε χαζεψω απλα κατω απο τα μαλλια και απτα ρουχα απειρα ματια καρφωμενα σε συχνοτητες δυσαρμονίας οντότητες οτι θες ειναι εφικτα προσβασιμο σε ποσοτητες αν το θες αρκετα στην γη τηλεμεταφορα απο τον αιθερα για να βγει αλλη μια δευτερα στην σειρα συρραφη γεγονοτων απο την αδιαφορη πολη των πυλινων προσωπων σκαστο στην υγεια των χρονων που ξεχαστηκαν ειναι οι σκιες των νοτον που μαραθηκαν και κλαινε κατα κορον
Ακόμη και τα μεγαλύτερα λόγια θα φανούν ελάχιστα μπροστά σε ένα τραγούδι σαν αυτό.
Αντίγνωμος
Ει
Βρήκα το δρόμο μου και ήτανε κατηφόρα
Τώρα μίλα μου!
να ξέρω οτι εισαι εδω διπλα ακόμα
αυτη την εβένη νύχτα, τα δίχτυα απο σύρμα πλασμένα απ' του συννέφου την όχρα
εφόσον βρέχει χώμα εφόσον στάζω χρώμα ειμαι πινέλο και πλάθω το μέλλον οπως εγω θέλω
λο ανθισμενη στο τοπίο που βλέπω αντέχω και προς αυτους τρέχω συσσωρεύοντας τη δύναμη στα πόδια
συνοδεύοντας τη μέρα μου με πιώμα ταξιδεύωω!
φέροντα κύματα στο μέτρο απ' όσα σκεφτώ ότι θυμηθώ θα προφέρω
είναι ψυχη ειναι ευχη κι υπόσχεση πως θα 'ρθω
ειναι κραυγή κι αν βγει τα πάντα καταστρέφω
ειναι οπτική απτη κορυφή, πάνω από το δέντρο
Εκτρέπω απ'τη πορεία τη μοίρα!
μ αυτα που θα γίνουν παίζω
δεν ζω ακριβώς μα θά 'θελα να μπορέσω
αν κάνω κατι λάθος αγαπώ πιο πολυ απ'όσο στο τέλος θα αντέξω
μ'άστο γάματο και αυτο απλα φύγε για να σε χαζέψω
απλά ! κάτω απ' τα μαλλία και απ'τα ρούχα,
πήρα μάτια καρφωμένα σε συχνότητες δυσαρμονίας οντότητες ότι θες ειναι εφικτά προσβάσιμο σε ποσότητες αν το θες αρκετα
στη γη τηλεμεταφορα απο τον αιθέρα για να βγει αλλη μια δευτερα
στη σειρά συραφή γεγονοτων απο την αδιάφορη πόλη των πύλινων προσώπων
Σκάστο στην υγειά των χρόνων που ξεχάστηκαν, είναι οι σκιές των νότων που μαράθηκαν, και κλαίνε κάτα κόρον!
Αντιγνωμος..μοναδικος.
Μη μου λες ότι με ξέρεις τον εαυτό μου μονάχα εγώ το ξέρω και όσα κουβαλάω στη πλάτη μου με αυτά έκανα το πιο όμορφο κομματι μου τώρα μάντεψε σου το μίσος και την αγάπη μου.
Ειλικρινά, εάν είχα την δυνατότητα να κλάψω θα έκλαιγα. Υπέροχη δουλειά, μπράβο σε όλους και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε Αντίγνωμο.
Έχεις τη δυνατότητα να κλάψεις αδερφέ. Όλοι την έχουμε
Αγαπω ποιο πολυ αποσο στο τελος θα'ντεξω!
2021 Akoma edw !!!
Πολύ δυνατό κομμάτι αλανια, μπράβο!στιχαρες με νόημα!!!
2024 ακομα εδω!
Πάντα εδώ!!!
!!
@@ArxidiaTouKerataσε νιώθω ήδη την ψυχολογία σου !
..bravo re alania..
το νου σου ο κοσμος γινεται ολο και πιο κακος και θα σε κρινει
το νου σου εχεις ευθυνη, καποτε αμνος τωρα αγριμι
δενει τα σκοινια η μνημη πιο σφιχτα και δε μαφηνει να ανακμψω
πλανεμενος παω πασο , κι οτι εχτισα ψηθηκα για μια ορμη να τα χαλασω
και να τα ξαναφτιαξω.αυριο ισως ν'αλλαξω
σου μιλαωω εσυ μιλα μουυ
αντιγνωμε εισαι αλλου
respect alania
μαγκες απο που ειναι η εισαγωγη; ποιο τραγουδι;
επισης,κομματαρα!
Δεν ξέρω / Μήτσης, Αρβανιτάκη (Έτσι λέγεται)
Magka anevase pali to paratises?
Στα καπάκια και δεύτερο τσιγάρο και στο ριπιτ το κομμάτι..
Μάγκες μη χάνεστε..
orea ta alania ;)
ela re magka kapse mas kiallo...
πολυ καλο κομματι!!
.....
ti kommatara re file
polu mprosta
ksexna ti sou eipa kai oti xtisame apla ksanagkremiseto. ta onoira mou logos aitia kai aformi gia na sou pw pws dipla mou pia de se thelw. ola einai epiloges kai egw epeleksa apo kapious na apexw! kanw tin mousiki mou kai elpizw mia mera na ta kataferw. mhn mou les oti me ksereis ton eafto mou monaxa egw ton kserw kai osa kouvalaw stin plath mou. m'auta ekana to pio omorfo kommati mou.......... twra mantepse sou dinw to misos h tin agaph mou..