Jeon Jungkook 🍀 Kim Laura ❗️İçerik Özgün❗️ •Zoraki Mafya Yatalak Kalır• *Flashback* *4 Yıl Önce* "Yalvarırım yapma, yalvarırım" gururumu hiçe saymıştım artık ona karşı..ben..kimseye karşı gardını indirmeyen Kim Laura..şu an da hayatım mahvolmasın diye babam üzülmesin diye bir adama yalvarıyordum Sadece dizlerine yapışmış ailemi katletmemesi adına ona yalvarıyordum. Oysa bana yukardan küçümseyici, pişkin bakışlar atıyor hatta sırıtıyordu. Yer altının çalışanından başka ne beklersin ki? JK : Üzgünüm Laura..ama artık sabredebileceğimi sanmıyorum *kahkaha atar* Basit gülümsemesi bile ne kadar insan dışı gelmişti o an bana. Sonunda dizini sertçe çekmiş ve diz çökerek ağlamaktan etrafı bulanık gören bana eğilmişti. Yeniden hatırlatmaya çalıştı belkide bana o korkutucu suratını. JK : Babana koltuğu bana devretmesini söylediğimde bana yan çizmeseydi şuan da bu durumda olmazdık Laura. Baban yanlış seçiminin bedelini ödemek zorunda. O yüzden sorun çıkarma Kelimeleri bana sıraladıktan sonra ayağa kalktı ve acımadan her zamanki gibi ardında enkazda bıraktığı kişiyi önemsemeden gitmeye başladı. Koskoca ve bomboş ucu bucağı olmayan bu depoda sadece benim acı verici hıçkırıklarımın duyulması onun hoşuna gidiyordu. Bundan adım kadar eminim. "J-jungkook" ince çıkan sesim onu durdurmaya yettiğinde başını hafif eğmiş yana doğru beni dinlemeye başlamıştı. "Ya ben neyin bedelini ödeyeceğim?" Biraz bekledi..bekledi..bekledi.. Ardından başı yeniden eski haline döndü ve ellerini cebine sakladı. JK : Sen benimle düşman olmanın, o ailenin kızı olmanın bu yer altında olmanın bedelini ödeyeceksin. Umarım ömrün bu kadar günahı telafi etmen adına yeterlidir Laura.. *gitmeye başlar* Arkasından öylece onu izlerken halime lanet etmiştim. Bunca zamana kadar kötü sandığım hayatım aslında benim cennetimmiş *1 Yıl Sonra* Babamın koltuğunu aldı Jeon..sadece gücünü almakla da kalmadı canınıda aldı. Evet bunu yaptı. Annem..ona bir şey yapmadı hayır. Çünkü Jeon evimizin yabancısı olmasına rağmen annemi en az benim kadar tanıyordu. Yani babamı ve beni önemsemediğini biliyordu. Bu yüzden anneme dokunmadı Babam ise birkaç ay önce toprağı ile buluştu. Jeon ile ben evlendik. *Zorla* tabiki.. Babamın gücünü ele geçirdiği gibi küstahça olan hareketleri resmen seviye atlamış beni her durumda ezmek için an kollamış bu fırsat eline geçtiğinde de sonmuşcasına tadını çıkarmıştı. Daha bir yıl öncesine kadar sadece Mafya olan Jeon Jungkook şimdi ise..yer altının lideri konumuna gelmişti. *Şimdiki Zaman* Suyu tezgaha bıraktım ve odama doğru gitmeye başladım. Koridordan döndüğümde direkt karşımda olan odam göründü gözüme. Fakat gözüme çarpan başka bir odayla her zamanki gibi yine ilk olarak odama gidememiş adımlarımı diğer odaya çevirmiştim. Kapıyı sertçe açtım ve içeriye girdiğim anda yine aynı şiddetle kapadım. Normalde olsa bu hareketimle bana yapmadığını bırakmazdı fakat şuan bunu yapamazdı değil mi? Yatağa doğru yaklaştım ve monitöre baktım. Gün geçtikçe burgular daha da mı düzeliyordu? Sinirle sırıttım ve başımı uyuyan bedene çevirdim. "Demek o kazaya rağmen hala ölmek istemiyorsun..çok can sıkıcısın Jeon..ne bu yaşam sevinci bu kadar? Yoksa sırf itibarın ve sana ait olmayan gücün yüzünden mi?" Jeon beş aya yakındır komada..çünkü büyük bir düşmanı deposuna baskın düzenledi ve Jeon'un bir çok adamı orada öldü. Malları, yasa dışı şeyler için kullandığı evraklar depo her şey gitti. Çünkü silahlı saldırı ardından patlattılar. Jeon son anda patlama olmadan kaçabilse de adamlar gitmeden önce işlerini temiz yapmak adına Jungkook'un bel kısmını bir kez daha kurşunlamışlar. Harika hikaye değil mi? Sırıtırken bunları düşünüyordum..birisi dışardan şu tavrılarımı görse içip içip kendimi kaybettiğimi ve içimi boşaltmaya çalıştığımı zannederdi. Gerçi birnevi öyle değil miydim? Çünkü son dört yıldır ben eski ben değildim.. *Nefes sesleri* Bakışlarım Jungkook'a döndüğünde şaşkınlıkla oturduğum sandalyeden kalktım. B-bu..bu olamaz. Neden? Bunca ay sonra neden? Ne mi oldu? Aylar sonra Jeon'un karanlık irisleriyle yeniden göz göze geldim. JK : L..laura Bedenimin titrediğini hissetmiştim o an. En son ne zaman böyle hissettim? Kazadan birkaç gün önce acımadan beni döverken. Hemde sırf ona karşı geldim diye Ben geri geri gidip bedenimi duvarla buluşturduğum da Jungkook başını bana taraf eğmeye çalışmış saplanan ağrıyla da büyük bir inilti salmıştı ortaya. JK : Ahh.. Bedenim titrerken odadan koşarak çıktım ve kapıya doğru hızlı adımlarla gittim..biran önce korumalara söylemeliyim. Ne yapacaklarsa yapsınlar Kapıyı hızlıca açtığımda kapının önünde bekleyen onlarca korumanın bana dikkat kesildiğini gördüm. Kapıya tutunurken titreyen elimi yukarı doğrulttum. "O..o" Hala şok içindeyken korumalar kapıya doğru geldi ve bana *noldu* dermişcesine bakmaya başladılar. 'Bayan Laura iyi misiniz?' Kapıya tutunmaya çalışırken Jungkook'un en güvendiği kişi olan Jack yanıma geldi Jack : "Bayan Jeon sakin olun ve bize ne olduğunu anlatın" "J-jeon..uyandı" Hepsi beraber şaşkınlıkla birbirlerine bakmaya başladılar. Jack diğerlerine göre biraz daha soğuk kanlıydı..hareketlerini korudu ve başını sallayıp beni yavaşça bırakıp Jeon'un odasına doğru koşmaya başladı. Tabi çoğu da ardından gitti.. Nefeslerimin kesildiğini hissettiğim de yavaşça kapıya yaslı bir şekilde yere çöktüm. N..ne yapacaktım şimdi? Eski kabus gibi olan günler geri mi gecelecekti? Gözlerimdeki yaşlar dökülmeye başladığında diğerlerinin sevinç kahkahalarını da duymaya başladım. Kkk~ köpeği oldukları kişinin uyanmasını büyük bir heyecan ile bekliyor olmalılar... Yavaşça yerimden zorlanarak kalktım ve odaya doğru gitmeye başladım. Yaklaştıkça lanet sesler kulağıma ilişiyordu 'Abi! Sonunda Tanrıya şükür uyandın' Jack : "Doktoru aradım Bay Jeon" Başımı kapıdan içeriye soktuğum da Jeon'un aylar öncesindeki halinden farklı olmayan suratını yeniden gördüm..Tanrım bunu bana neden yaptın?
Tam gidecekken durdum sesini duymamla JK : Sanada merhaba yeniden *Karıcım* derince yutkundum ve ardıma dönüp ona baktım. Benim aksime o gayet mutluydu..yeniden o kazanmıştı çünkü *Doktor Geldiğinde* Korumalar odadan çıktı ve yeniden görevlerine döndüklerinde bende yatağın başında durmuş doktorun Jeon'u kontrol etmesini izliyordum. "Neyi var? Kurtuldu mu?" Doktor sıkıntılı bir nefes verdiğinde Jungkook'un da gergin ve meraklı bakışları doktora döndü JK : Ne o doktor.. kötü bir şey yok değil mi? 'Bay Jeon hm.. kurşun tam olarak omurganıza saplanmış. Ameliyat bile zorlu geçmişti ve hatta yaşamanız mucize idi' Ne mucize ama.. 'Ve uzun bir süre de omurganıza aldığınız kurşun yüzünden yürüyemeyeceksiniz. Fizik tedavi ile bile zorlu bir yol..üzgünüm' Doktor konuşması bittiğinde derince yutkunmuştu. Fakat ben..bense resmen mutluluktan kahkaha atmamak için kendimi zor tutuyordum. Bay Jeon..umarım zorla ele geçirip oyun oynadığın mafyacılıktan zevk almışsındır. Çünkü senin oyunun sadece dört yıl sürdü. Artık her şeyin sonuna geldin kkk~ Dudaklarımı birbirine birleştirip kendimi tutmaya çalışmayı bıraktım ve doktora döndüm. "Hiç mi oluru yok doktor?" 'Dediğim gibi hanımefendi. Fizik tedavi bile işe yaramayacak büyük ihtimal' "Anladım. O zaman sevgili eşimi pamuklara sarmak dışında yapabileceğim bir şey yok..mmh..bu ne kadar üzse de bazen kadere baş kaldırmamak gerekir. O yüzden sizi geçireyim" 'gerek yok ben giderim. İyi günler efendim' *Sizede* diyerek karşılık verdiğimde hazırladığı çantasınıda alarak odadan çıktı. Sırıtarak kapıyı kapadım ve gözleri dolu olan Jeon'a döndüm. "Kocacım..sonunda uyandığına göre artık biraz sohbet edelim değil mi?" Bakışları beni buldu. Sesini çıkarmadı ama Yatağın yanına gidip oturdum ve biraz üzerine eğildim. "Komaya giren kişiler için her ne kadar gözleri kapalı olsa da konuşulan her şeyi duydukları söylenir. Sence de öyle mi Jeon? Başında aylarca ettiğim onca isyanı, onca haykırışı duydun mu tepki veremesende?" JK : Laura.. "Demek duydun..hm..o halde ne düşündün kendin hakkında? Mesela dedin mi ben ne kadar iğrenç bir insandım diye. Bana kalırsa demedin. Deseydin aylar sonra lanet olası gözlerini açtığında bile bana karşı sırıtır mıydın? Ölüm döşeğinde bile nasıl bu kadar iğrenç biri olmayı beceriyorsun?" Gözyaşları yastığına doğru kaymaya başlamasına rağmen yeniden sırıtmaya başladı. JK : Hadi ama..ne yaptım sanki o kadar? Sinirle gözümün resmen seğirmeye başladığını hissettim. Bu adam iyi miydi..hafıza kaybı mı yaşıyordu ya da "Uzun zamandır uyuduğun için unutmuş olmasın hatırlatayım o halde. Sırf dediklerini yapmadığım için beni acımadan kaç kez dövdüğünü..bahçede o soğuk havada gece boyu bıraktığını.. bunları unuttun mu Jeon?" *Flashback* "Lütfen bırak birdaha yapmayacağım yemin ederim" Kime faydaydı dediklerim..acımadan götürüyordu beni JK : Sana daha kaç kez susmanı söylemeliyim? Cezan daha fazla katlanmasın istiyorsan sus Dedi ve büyük cam kapıyı açtı ve bir saniye dahi beklemeden beni bahçeye attı. Yere sertçe yığılmanın etkisiyle zar zor başımı kaldırırken başımı geriye çevirip zalimce , nefretle bakan Jeon'a döndüm JK : Sabaha kadar burdasın. Kaçmaya çalışabilirsin sonucunda da korumalarım seni yakalar ve kendini biranda aşağıdaki o karanlık kanlarla kaplı depoda bulursun Dedi ve camı kapatıp perdeyi çekti. Ağlamaya başladım *Gene* Başka ne yapabilirdim ki..böyle olacağı en başından belliydi. en başından beri böyle bir hayatta doğmanın bedeliydi bu. Gece karanlığı çöktüğünde esen etkili soğuk rüzgarlarla iyice üşüdüğümü hissettim ve kollarımı bedenime doladım. Ev sıcak olduğundan bu soğuk mart ayında bile çok da kalın giyinmiyordum.. Kollarımı bedenime iyice sarmalarken bahçenin öbür tarafındaki korumlardan bazılarının bana acıyarak baktıklarını gördüm. Onlar bile acımışlardı halime. Gerçi alışıklardı bu durumuma. .. O gecenin sonu sabah tir tir titreyen bedenimle sonlandı. *Flashbackend* "Şimdi bunca yaptığın şeyden sonra sırıtacak mısın sadece?" Suskunluğunu koruyordu..harika.. "Ha bu arada..Jeongsan birkaç gün önce bana şirket hakkında yeni yeni şeyler yapmamam gerektiğini zaten senin uyanıp iyileşince yeniden başa geçeceğini söyledi. Fakat ben bunu şiddetle reddetiyorum Jungkook" [ Jeongsan, Jungkook'un kardeşi ] JK : O ne demek Laura? "Şu demek" ona daha da yaklaştım ve gözlerinin içine İntikam ateşimle bakmaya başladım "Tüm yetkilerini bana devredeceksin. Tamamen şirketin başında ben olacağım her şeye ben karar vereceğim.." JK : *Güler* Rica ediyorum beni en azından şu halimle güldürme. Asla öyle bir şey olmayacak asla..anca benim cesedimi çiğnemen gerekir Sırıttım sadece "Yakında..çok yakında oda olacak merak etme. Zevkle yapacağım hemde. Ayrıca bencede gülmelisin çünkü kazadan önce senin son mutlu anlarındı" Sinirleniyordu artık. Kasılan çenesinden rahatlıkla anlaşılabilirdi JK : laura beni sinirlendirme! Sen şu lanet doktorun dediklerine çok güvendin sanırım. Sadece birkaç güne yeniden kalkacağım ve sen o eski hayatına geri döneceksin Özlemişsindir karıcım hm? "Jeon Jungkook..artık bunu kabul et Yenildin. Ben sana olacakları anlatayım sen burada kaderine terk edilmiş bir şekilde yatarken ben ise şirketi yöneteceğim. Tıpkı aylardır yaptığım gibi..sadece buda değil. Depolarının hepsini bir bir patlatıp ortadan kaldıracağım. " Bunları sindiremeyen Jeon anında kolunu kaldırmış beni yakalayacakken yataktan kalktım ve biraz geriledim. JK : Seni mahvedeceğim! Anladın mı o hayalini kurduğun hiç bir şey olmayacak. Ayrıca bence de dua etmelisin ki ayağa kalkmayayım çünkü kalktığımda seni parçalarına ayıracağım Kahkaha atmaya başladım ve başımı *tamam* anlamında sallayıp kapıya yöneldim. JK : Hey! Buraya gel konuşmam bitmedi Laura "Umrumda değil. Ben gideyim sen kendi kendine konuşmaya devam edebilirsin. Görüşürüz kocacım" Dedim ve odadan çıkıp kapıyı kilitledim. JK : Laura! Buraya gel! Delirtme beni bana bunu yapamazsın Her ne kadar bağırışları kulağımı rahatsız etse de duymama çalıştım ve odama doğru gidip balkona çıktım. Esen soğuk rüzgar saçlarımı oradan oraya uçururken tamamen sonunda rahatladığımı hissettim. Kazandım artık..tıpkı dört yıl önceki Laura'ya döndüm..evet çok acılar çektim ama değecekti elbette. Jeon ile boşanabilirdik tabiki. Ama bunu yaparsam yakaladığım bu fırsatları kullanamazdım. Bekle baba sadece bekle intikamımızı alacağım.. *The End* Like : +250 Abone: 3.330 Yorumlarda aktif olunuz Sizce kim haklı?
Eline sağlık çok güzel olmuş :) Açıkçası ben de Jk'in hak ettiğini düşünüyorum ama o yine akıllanmamıș bazı insanlar gerçekten böyle maalesef asla kötülükten vazgeçmiyorlar
Part 2 yazılmalı bi hikaye.Çünki lauranın intikaminı zevkle almasını izlemek isterdim.Ama part 2 yapmıyorsun.Çoğu güzel hikayende yarım kalıyor.Emeklerine sağlık❤
Agagagagagagaga cok iyiydi yaaaa bayildimm ellerine emegine saglik guzelimmm Laura hakliydi tabikide ne edersen kendine edersin jk haketti neysehhh cok guzeldi canim benim yeni kurgularini sabirsizlikla bekliyorummm😚🖤
![[tb] Eşiniz Sizinle Boşanmamak İçin Davada Oyun Oynar / Jungkook ile hayal et](http://i.ytimg.com/vi/SUSlvGrBn-Q/mqdefault.jpg)
Jeon Jungkook
🍀 Kim Laura
❗️İçerik Özgün❗️
•Zoraki Mafya Yatalak Kalır•
*Flashback*
*4 Yıl Önce*
"Yalvarırım yapma, yalvarırım" gururumu hiçe saymıştım artık ona karşı..ben..kimseye karşı gardını indirmeyen Kim Laura..şu an da hayatım mahvolmasın diye babam üzülmesin diye bir adama yalvarıyordum
Sadece dizlerine yapışmış ailemi katletmemesi adına ona yalvarıyordum. Oysa bana yukardan küçümseyici, pişkin bakışlar atıyor hatta sırıtıyordu.
Yer altının çalışanından başka ne beklersin ki?
JK : Üzgünüm Laura..ama artık sabredebileceğimi sanmıyorum
*kahkaha atar*
Basit gülümsemesi bile ne kadar insan dışı gelmişti o an bana. Sonunda dizini sertçe çekmiş ve diz çökerek ağlamaktan etrafı bulanık gören bana eğilmişti.
Yeniden hatırlatmaya çalıştı belkide bana o korkutucu suratını.
JK : Babana koltuğu bana devretmesini söylediğimde bana yan çizmeseydi şuan da bu durumda olmazdık Laura.
Baban yanlış seçiminin bedelini ödemek zorunda. O yüzden sorun çıkarma
Kelimeleri bana sıraladıktan sonra ayağa kalktı ve acımadan her zamanki gibi ardında enkazda bıraktığı kişiyi önemsemeden gitmeye başladı.
Koskoca ve bomboş ucu bucağı olmayan bu depoda sadece benim acı verici hıçkırıklarımın duyulması onun hoşuna gidiyordu. Bundan adım kadar eminim.
"J-jungkook" ince çıkan sesim onu durdurmaya yettiğinde başını hafif eğmiş yana doğru beni dinlemeye başlamıştı.
"Ya ben neyin bedelini ödeyeceğim?"
Biraz bekledi..bekledi..bekledi..
Ardından başı yeniden eski haline döndü ve ellerini cebine sakladı.
JK : Sen benimle düşman olmanın, o ailenin kızı olmanın bu yer altında olmanın bedelini ödeyeceksin.
Umarım ömrün bu kadar günahı telafi etmen adına yeterlidir Laura..
*gitmeye başlar*
Arkasından öylece onu izlerken halime lanet etmiştim. Bunca zamana kadar kötü sandığım hayatım aslında benim cennetimmiş
*1 Yıl Sonra*
Babamın koltuğunu aldı Jeon..sadece gücünü almakla da kalmadı canınıda aldı. Evet bunu yaptı. Annem..ona bir şey yapmadı hayır.
Çünkü Jeon evimizin yabancısı olmasına rağmen annemi en az benim kadar tanıyordu. Yani babamı ve beni önemsemediğini biliyordu. Bu yüzden anneme dokunmadı
Babam ise birkaç ay önce toprağı ile buluştu. Jeon ile ben evlendik. *Zorla* tabiki..
Babamın gücünü ele geçirdiği gibi küstahça olan hareketleri resmen seviye atlamış beni her durumda ezmek için an kollamış bu fırsat eline geçtiğinde de sonmuşcasına tadını çıkarmıştı.
Daha bir yıl öncesine kadar sadece Mafya olan Jeon Jungkook şimdi ise..yer altının lideri konumuna gelmişti.
*Şimdiki Zaman*
Suyu tezgaha bıraktım ve odama doğru gitmeye başladım. Koridordan döndüğümde direkt karşımda olan odam göründü gözüme.
Fakat gözüme çarpan başka bir odayla her zamanki gibi yine ilk olarak odama gidememiş adımlarımı diğer odaya çevirmiştim.
Kapıyı sertçe açtım ve içeriye girdiğim anda yine aynı şiddetle kapadım. Normalde olsa bu hareketimle bana yapmadığını bırakmazdı fakat şuan bunu yapamazdı değil mi?
Yatağa doğru yaklaştım ve monitöre baktım. Gün geçtikçe burgular daha da mı düzeliyordu? Sinirle sırıttım ve başımı uyuyan bedene çevirdim.
"Demek o kazaya rağmen hala ölmek istemiyorsun..çok can sıkıcısın Jeon..ne bu yaşam sevinci bu kadar? Yoksa sırf itibarın ve sana ait olmayan gücün yüzünden mi?"
Jeon beş aya yakındır komada..çünkü büyük bir düşmanı deposuna baskın düzenledi ve Jeon'un bir çok adamı orada öldü. Malları, yasa dışı şeyler için kullandığı evraklar depo her şey gitti.
Çünkü silahlı saldırı ardından patlattılar. Jeon son anda patlama olmadan kaçabilse de adamlar gitmeden önce işlerini temiz yapmak adına Jungkook'un bel kısmını bir kez daha kurşunlamışlar.
Harika hikaye değil mi?
Sırıtırken bunları düşünüyordum..birisi dışardan şu tavrılarımı görse içip içip kendimi kaybettiğimi ve içimi boşaltmaya çalıştığımı zannederdi.
Gerçi birnevi öyle değil miydim? Çünkü son dört yıldır ben eski ben değildim..
*Nefes sesleri*
Bakışlarım Jungkook'a döndüğünde şaşkınlıkla oturduğum sandalyeden kalktım. B-bu..bu olamaz. Neden? Bunca ay sonra neden?
Ne mi oldu? Aylar sonra Jeon'un karanlık irisleriyle yeniden göz göze geldim.
JK : L..laura
Bedenimin titrediğini hissetmiştim o an. En son ne zaman böyle hissettim? Kazadan birkaç gün önce acımadan beni döverken. Hemde sırf ona karşı geldim diye
Ben geri geri gidip bedenimi duvarla buluşturduğum da Jungkook başını bana taraf eğmeye çalışmış saplanan ağrıyla da büyük bir inilti salmıştı ortaya.
JK : Ahh..
Bedenim titrerken odadan koşarak çıktım ve kapıya doğru hızlı adımlarla gittim..biran önce korumalara söylemeliyim. Ne yapacaklarsa yapsınlar
Kapıyı hızlıca açtığımda kapının önünde bekleyen onlarca korumanın bana dikkat kesildiğini gördüm.
Kapıya tutunurken titreyen elimi yukarı doğrulttum.
"O..o"
Hala şok içindeyken korumalar kapıya doğru geldi ve bana *noldu* dermişcesine bakmaya başladılar.
'Bayan Laura iyi misiniz?' Kapıya tutunmaya çalışırken Jungkook'un en güvendiği kişi olan Jack yanıma geldi
Jack : "Bayan Jeon sakin olun ve bize ne olduğunu anlatın"
"J-jeon..uyandı"
Hepsi beraber şaşkınlıkla birbirlerine bakmaya başladılar. Jack diğerlerine göre biraz daha soğuk kanlıydı..hareketlerini korudu ve başını sallayıp beni yavaşça bırakıp Jeon'un odasına doğru koşmaya başladı.
Tabi çoğu da ardından gitti..
Nefeslerimin kesildiğini hissettiğim de yavaşça kapıya yaslı bir şekilde yere çöktüm. N..ne yapacaktım şimdi? Eski kabus gibi olan günler geri mi gecelecekti?
Gözlerimdeki yaşlar dökülmeye başladığında diğerlerinin sevinç kahkahalarını da duymaya başladım. Kkk~ köpeği oldukları kişinin uyanmasını büyük bir heyecan ile bekliyor olmalılar...
Yavaşça yerimden zorlanarak kalktım ve odaya doğru gitmeye başladım.
Yaklaştıkça lanet sesler kulağıma ilişiyordu
'Abi! Sonunda Tanrıya şükür uyandın'
Jack : "Doktoru aradım Bay Jeon"
Başımı kapıdan içeriye soktuğum da Jeon'un aylar öncesindeki halinden farklı olmayan suratını yeniden gördüm..Tanrım bunu bana neden yaptın?
Tam gidecekken durdum sesini duymamla
JK : Sanada merhaba yeniden *Karıcım* derince yutkundum ve ardıma dönüp ona baktım. Benim aksime o gayet mutluydu..yeniden o kazanmıştı çünkü
*Doktor Geldiğinde*
Korumalar odadan çıktı ve yeniden görevlerine döndüklerinde bende yatağın başında durmuş doktorun Jeon'u kontrol etmesini izliyordum.
"Neyi var? Kurtuldu mu?" Doktor sıkıntılı bir nefes verdiğinde Jungkook'un da gergin ve meraklı bakışları doktora döndü
JK : Ne o doktor.. kötü bir şey yok değil mi?
'Bay Jeon hm.. kurşun tam olarak omurganıza saplanmış. Ameliyat bile zorlu geçmişti ve hatta yaşamanız mucize idi'
Ne mucize ama..
'Ve uzun bir süre de omurganıza aldığınız kurşun yüzünden yürüyemeyeceksiniz. Fizik tedavi ile bile zorlu bir yol..üzgünüm'
Doktor konuşması bittiğinde derince yutkunmuştu. Fakat ben..bense resmen mutluluktan kahkaha atmamak için kendimi zor tutuyordum. Bay Jeon..umarım zorla ele geçirip oyun oynadığın mafyacılıktan zevk almışsındır.
Çünkü senin oyunun sadece dört yıl sürdü. Artık her şeyin sonuna geldin kkk~
Dudaklarımı birbirine birleştirip kendimi tutmaya çalışmayı bıraktım ve doktora döndüm.
"Hiç mi oluru yok doktor?"
'Dediğim gibi hanımefendi. Fizik tedavi bile işe yaramayacak büyük ihtimal'
"Anladım. O zaman sevgili eşimi pamuklara sarmak dışında yapabileceğim bir şey yok..mmh..bu ne kadar üzse de bazen kadere baş kaldırmamak gerekir. O yüzden sizi geçireyim"
'gerek yok ben giderim. İyi günler efendim'
*Sizede* diyerek karşılık verdiğimde hazırladığı çantasınıda alarak odadan çıktı. Sırıtarak kapıyı kapadım ve gözleri dolu olan Jeon'a döndüm.
"Kocacım..sonunda uyandığına göre artık biraz sohbet edelim değil mi?" Bakışları beni buldu. Sesini çıkarmadı ama
Yatağın yanına gidip oturdum ve biraz üzerine eğildim.
"Komaya giren kişiler için her ne kadar gözleri kapalı olsa da konuşulan her şeyi duydukları söylenir. Sence de öyle mi Jeon?
Başında aylarca ettiğim onca isyanı, onca haykırışı duydun mu tepki veremesende?"
JK : Laura..
"Demek duydun..hm..o halde ne düşündün kendin hakkında? Mesela dedin mi ben ne kadar iğrenç bir insandım diye.
Bana kalırsa demedin. Deseydin aylar sonra lanet olası gözlerini açtığında bile bana karşı sırıtır mıydın? Ölüm döşeğinde bile nasıl bu kadar iğrenç biri olmayı beceriyorsun?"
Gözyaşları yastığına doğru kaymaya başlamasına rağmen yeniden sırıtmaya başladı.
JK : Hadi ama..ne yaptım sanki o kadar?
Sinirle gözümün resmen seğirmeye başladığını hissettim. Bu adam iyi miydi..hafıza kaybı mı yaşıyordu ya da
"Uzun zamandır uyuduğun için unutmuş olmasın hatırlatayım o halde. Sırf dediklerini yapmadığım için beni acımadan kaç kez dövdüğünü..bahçede o soğuk havada gece boyu bıraktığını.. bunları unuttun mu Jeon?"
*Flashback*
"Lütfen bırak birdaha yapmayacağım yemin ederim"
Kime faydaydı dediklerim..acımadan götürüyordu beni
JK : Sana daha kaç kez susmanı söylemeliyim? Cezan daha fazla katlanmasın istiyorsan sus
Dedi ve büyük cam kapıyı açtı ve bir saniye dahi beklemeden beni bahçeye attı. Yere sertçe yığılmanın etkisiyle zar zor başımı kaldırırken başımı geriye çevirip zalimce , nefretle bakan Jeon'a döndüm
JK : Sabaha kadar burdasın. Kaçmaya çalışabilirsin sonucunda da korumalarım seni yakalar ve kendini biranda aşağıdaki o karanlık kanlarla kaplı depoda bulursun
Dedi ve camı kapatıp perdeyi çekti. Ağlamaya başladım *Gene*
Başka ne yapabilirdim ki..böyle olacağı en başından belliydi. en başından beri böyle bir hayatta doğmanın bedeliydi bu.
Gece karanlığı çöktüğünde esen etkili soğuk rüzgarlarla iyice üşüdüğümü hissettim ve kollarımı bedenime doladım. Ev sıcak olduğundan bu soğuk mart ayında bile çok da kalın giyinmiyordum..
Kollarımı bedenime iyice sarmalarken bahçenin öbür tarafındaki korumlardan bazılarının bana acıyarak baktıklarını gördüm. Onlar bile acımışlardı halime.
Gerçi alışıklardı bu durumuma.
..
O gecenin sonu sabah tir tir titreyen bedenimle sonlandı.
*Flashbackend*
"Şimdi bunca yaptığın şeyden sonra sırıtacak mısın sadece?"
Suskunluğunu koruyordu..harika..
"Ha bu arada..Jeongsan birkaç gün önce bana şirket hakkında yeni yeni şeyler yapmamam gerektiğini zaten senin uyanıp iyileşince yeniden başa geçeceğini söyledi.
Fakat ben bunu şiddetle reddetiyorum Jungkook"
[ Jeongsan, Jungkook'un kardeşi ]
JK : O ne demek Laura?
"Şu demek" ona daha da yaklaştım ve gözlerinin içine İntikam ateşimle bakmaya başladım
"Tüm yetkilerini bana devredeceksin. Tamamen şirketin başında ben olacağım her şeye ben karar vereceğim.."
JK : *Güler* Rica ediyorum beni en azından şu halimle güldürme. Asla öyle bir şey olmayacak asla..anca benim cesedimi çiğnemen gerekir
Sırıttım sadece
"Yakında..çok yakında oda olacak merak etme. Zevkle yapacağım hemde. Ayrıca bencede gülmelisin çünkü kazadan önce senin son mutlu anlarındı"
Sinirleniyordu artık. Kasılan çenesinden rahatlıkla anlaşılabilirdi
JK : laura beni sinirlendirme! Sen şu lanet doktorun dediklerine çok güvendin sanırım. Sadece birkaç güne yeniden kalkacağım ve sen o eski hayatına geri döneceksin
Özlemişsindir karıcım hm?
"Jeon Jungkook..artık bunu kabul et Yenildin. Ben sana olacakları anlatayım sen burada kaderine terk edilmiş bir şekilde yatarken ben ise şirketi yöneteceğim.
Tıpkı aylardır yaptığım gibi..sadece buda değil. Depolarının hepsini bir bir patlatıp ortadan kaldıracağım. "
Bunları sindiremeyen Jeon anında kolunu kaldırmış beni yakalayacakken yataktan kalktım ve biraz geriledim.
JK : Seni mahvedeceğim! Anladın mı o hayalini kurduğun hiç bir şey olmayacak. Ayrıca bence de dua etmelisin ki ayağa kalkmayayım çünkü kalktığımda seni parçalarına ayıracağım
Kahkaha atmaya başladım ve başımı *tamam* anlamında sallayıp kapıya yöneldim.
JK : Hey! Buraya gel konuşmam bitmedi Laura
"Umrumda değil. Ben gideyim sen kendi kendine konuşmaya devam edebilirsin. Görüşürüz kocacım"
Dedim ve odadan çıkıp kapıyı kilitledim.
JK : Laura! Buraya gel! Delirtme beni bana bunu yapamazsın
Her ne kadar bağırışları kulağımı rahatsız etse de duymama çalıştım ve odama doğru gidip balkona çıktım.
Esen soğuk rüzgar saçlarımı oradan oraya uçururken tamamen sonunda rahatladığımı hissettim.
Kazandım artık..tıpkı dört yıl önceki Laura'ya döndüm..evet çok acılar çektim ama değecekti elbette.
Jeon ile boşanabilirdik tabiki. Ama bunu yaparsam yakaladığım bu fırsatları kullanamazdım. Bekle baba sadece bekle intikamımızı alacağım..
*The End*
Like : +250
Abone: 3.330
Yorumlarda aktif olunuz
Sizce kim haklı?
ʏᴀ ʙᴏ̈ʏʟᴇ ʙɪᴛᴇᴍᴇᴢ, ʟᴜ̈ᴛғᴇɴ ᴘᴀʀᴛ 2 ʏᴀᴘ
@@Sweet_Kookiee bence Laura haklı ama sonunda jungkook iyileşsin cok pişman olsun ama Laura affetmesin
@@Sunay___00sunnyaffetsin
@@ningxdrknss ama okadar şey yapmış ama evet affedebilir ama 2 şans vermesin
Jk sen nasıl bir psikosun oh oldu sana Laura yürü be kızım intikam zamanı
Ehehehee 💪🏽 kim bilir neler yapıcak
@@Sweet_Kookiee süründürsünnnn
@@Sweet_Kookiee yatılı okulla ilgili bir gerilim tarzı kurgu olur mu
@@yalnz740jin yazabilirsem neden olmasınn
@@Sweet_Kookiee konuyu beğendiysen olur
Eline sağlık çok güzel olmuş :) Açıkçası ben de Jk'in hak ettiğini düşünüyorum ama o yine akıllanmamıș bazı insanlar gerçekten böyle maalesef asla kötülükten vazgeçmiyorlar
Teşekkürler❤️
Part 2 yazılmalı bi hikaye.Çünki lauranın intikaminı zevkle almasını izlemek isterdim.Ama part 2 yapmıyorsun.Çoğu güzel hikayende yarım kalıyor.Emeklerine sağlık❤
Teşekkür ederimm❤️
Çok iyi ama jeona acıkmadım haketi 👌👌
Kesinlikle🤸♀️
Part 2 lazim laura intikamini alsin
Çok güzel olmuş bunun devamı gelir mi lütfen gelsinn
Teşekkürler
Agagagagagagaga cok iyiydi yaaaa bayildimm ellerine emegine saglik guzelimmm Laura hakliydi tabikide ne edersen kendine edersin jk haketti neysehhh cok guzeldi canim benim yeni kurgularini sabirsizlikla bekliyorummm😚🖤
Teşekkürlerr❤️
Çok güzel olmuş Laura'nin konuşmalarını çok beğendim
Teşekkürler❤
Geldii
Jungkook a yazık oldu ya
Nee- şaka mı kızz dagagww
@@Sweet_Kookiee Bu aralar fazla duygusalım herkese üzülüyorum
@@thebestkimhongjoonglover yaaa üzülme amaa o haketti
Kafayı mı yedin knk kadına o kadar yaptıklarından sonra az bile olmus
YAA KIZIM SEN ŞAKA MISIN NE YAZIĞI KIZA NELER YAPMİŞMIŞ HAK ETTİĞİNİ BULDU (karakterler kurgu zaten) yazık falan olmadı layığını buldu
Kim seokjin değil ~Seokjin~
devamı gelsin çok güzel olmuş
Teşekkürler❤
Lütfen part 2 gelsin takipteyim
Kurguyu yokkkiii
Sabitte
@@Sweet_Kookiee Uwu uçuyorum kurguya o zaman
Hikaye nerdeee ??
Sabitte
Part 2 gelicek mi?
Laura haklı
Kesinlikee
👀👀
Hikaye yok😅
Sabitte
Hikate
Sabitte
Part 2 olacak mı?
Sanırım hayır❤️
Çok güzel olmuş ❤
Teşekkürlerr❤️
ilk
Tebrikler