Piękny utwór, ale jedna rzecz mnie tu niesamowicie smuci i zastanawia. Do jakich ludzkich tragedii i cierpień zadanych przez drugiego człowieka trzeba się posunąć, by potem tworzyć takie dzieła oparte na faktach. Z jednej strony to piękne i wzruszające, a z drugiej smutne i bolesne jak ludzie ludziom zgotowali ten los. Za nic złego. :( Najsmutniejsze w tym wszystkim jest to, że ludzkość się w ogóle nie uczą na swoich błędach, a jak już, to nieliczni.
Przemysław Gintrowski, Jacek Kaczmarski, Zbigniew Łapiński tak to byli Prawdziwi Polscy Patrioci z Krwi i Kości jakich tylko nosiła Matka Ojczysta Ziemia co swą Poezją Śpiewając Uszlachetniali jej imię Walcząc o nią Słowami i Nie Tylko. Dziękuję wam Polscy Dobra Ojczystego Misjonarze dziękuję wam za wszystko =wasza muzyka zostanie w mojej pamięci na całą wieczność jest aż tak piękną nadziei wiekuistej siłą
Boże jaka WSPANIAŁA KOMPOZYCJA MUZYCZNA -i cóż z tego że w czarno bieli niczym z telewizji z lat 50 lub czasów gdy dopiero wymyślili telewizory. Tak ta kompozycja wyraźnie pokazuje że najważniejsza jest treść a nie opakowanie jak w tysiącach innych utworach zupełnie innych w których najważniejsza zdaje się być grafika komputerowa. Utwór ten choć nie wiem prawdopodobnie pochodzi z lat 90" na 80% a tak w ogóle to chyba 1992 rok. Mix tych utworów wyraźnie pokazuje jak liczy się przekaz a nie opakowanie grafiką komputerową czy czymś innym polukrowane. Dziękuję panie Przemku za ten przecudowny Stół Mordechaja, z wielką chęcią przy nim jeszcze nie raz usiądę delektując się smakiem poezji śpiewanej najwyższego kalibru jak tylko istnieje w swym bezmiarze
Od dawna (jak na mój wiek) słucham dzieł Gintrowskiego, ale ten utwór poznałem dopiero w tym roku. I od razu powiem... że nie przesłuchałem w tym roku niczego co by mną tak wstrząsnęło. Gdy natrafiłem na ten utwór (w maju) słuchałem go codziennie przez 2 tygodnie wieczorem. Nawet nie chodzi o to że piękne i wspaniałe, ale wstrząsające! Są tu takie momenty, że ciarki przechodzą po plecach... a co najważniejsze, nawet po 50 przesłuchaniu wrażenie jest takie samo! CZYLI OGROMNE
Kiedy słucham tego utworu, na kolanach dziękuję Bogu za moje dzieci i płaczę nad ich dziećmi. Kiedy widzę ich piękne dzieci każdego Erev Shabbat w synagodze, rzeczywistość historii odpędzam jak zmorę nocną. Oby nigdy to się nie powtórzyło!
Od rana padał smutek. Jakbym już zrozumiała wreszcie, że ci, co umarli, umarli naprawdę. Wtedy w drzwiach stanął wysoki głos, fujarki poznałam po wielkich uszach, po oczach wilgotnych i wesołych ustach. Tak wyglądają biblijni aniołowie Przebrani za biednych, przedwojennych stolarzy O których powiada Izajasz: będzie wam pieśń jako noc święta i wesele serdeczne. Który idzie z piszczałką Który idzie z piszczałką Pani się smuci - powiedział Mardechaj Gebirtig - a przecież świat jest boży... Ja pani zrobię taki kredens, co w nim zawsze będzie pełno rodzynek. Po co? Ja zrobię pani krzesło, na którym usiedzi nawet największy niepokój, Ale najlepiej, to ja zrobię stół, taki stół, co sam pisze wiersze, a jak zechce - może zaśpiewa. Miałem dom, ciepłą przestrzeń, trochę dobytku, jak u biednych ludzi. Mocno, jak korzeniami drzewa, wrosłem w tę ukochaną biedę. I zaraz pełno się zrobiło w domu Mardechaja Gebirtiga I jego wiórów jak kędziory wnuka, zaśpiewało drewnem prosto z lasu. Oj, dlaczego wszędzie za nim biegną dzieci? Był tu stolarz Gebirtig. Jeszcze na podwórzu stoi, śpiew. Ja zaśpiewam po żydowsku, Może sosna polska wytłumaczy. Już rok: wojny, nieszczęść, udręki, jak przeżyć? jak przetrzymać? Modlitwa nie dociera do namiotu Boga, niebo zamknięte jak serce świata. Pani się modli, ja nauczę się modlić za umarłych Panie Boże nasz, bądź pochwalony za światło drogich oczu, zawsze wiekuiste. Za jabłko okrągłe, za deszcz na szybie. Za jedzenie, za wino i chleb. Za wesołość przy stole. Za powagę dziecka Za ciepło ciała. Za pracę i za zmęczenie. Za szybki sen. Bądź pochwalony, za siebie - dochodzenia. Czy są jeszcze na świecie wiosny? Czy pola są obsiane? Czy cały świat jest jednym wielkim gettem, otoczonym murami? Ja zaśpiewam radość wiary i rozpacz i to, czego z żywych nikt nie powie. Pani wie, ja też myślałem, że umarłem. Strach, czy to już? Skrzypnięcie drzwi. Głodna mysz, trwoga, to oni. Ciało zamiera. Na dworze szeleści papierami wiatr. Pora pożegnać się bez słów. Pani płacze, taka łza daremna. Niech to będzie na moją Szifrewe. Pani siądzie nad stołem, popłacze, ja myślałem, jak drogie są łzy, dla tych, co nieopłakani. Nad moim łóżkiem na ścianie, moja córka Szifrewe Z samego dna nocy patrzy na mnie, szepce: Tate wiem jak ci ciężko, to już nie potrwa długo, przyjdę do ciebie, Tate. Córeczko, pochowana w zbiorowym milczeniu, tak mi długo, do ciebie. Tyle już lat wracam do twojej ostatniej minuty, aby ci ująć lęku. Bardziej się boję, ze nie bałaś się wcale, że wierzyłaś do końca ojcu. Pamiętaj, ja wrócę, zabiorę cię, uniosę przez łoskot wszystkich przerażeń wyciągałaś do mnie małe rączki. Pewnie tobie jest bliżej do Ojca, bo ty lepiej umiesz milczeć, córeczko. Może pani wie, gdzie odchodzą domy, gdzie odchodzą ich dusze? Kto mi da wór zapomnienia na głowę, kto mi da źródło łez? Pobrano z teksty.pl
To taka nasza polska muzyka z głębi serducha... bardzo słowiańska i swoista, zwie się poezja śpiewana... Takich pereł jest więcej więc polecam szukać, np. w Piwnicy Pod Baranami... Wójcicki, Turnau, Sikorowski, Szałapak... długo by wymieniać.
Dziekuje za odpowiedz . Wyjechalam z kraju juz 50 lat temu . Wychowana bylam w polskiej kulturze . Dobrze znam tworczosc Demarczyk . Kocham te muzuke . Mowiac o slowianskim sercu , duszy - Rosjanie sa tez w tym bardzo mocni ( przepiekne ballady ). Moze dlatego kocham Cohena ( mial polskie i rosyjskie korzenie ) Z Gintrowskim zapoznalam sie dopiero teraz . Niestetu u nas tych ludzi sie nie slyszy . Obecnie bedac na emeryturze (majac czas ) znalazlam to nowe pokolenie polskich artystow w internecje ,sa wspaniali mam wielka przyjemnosc ich sluchac 💗👌 Serdeczne pozdrowienia z Montrealu 🙋♀️💌
Techniczna poprawka - Gintrowski nie był poetą. Odsyłam do Zbigniewa Herberta, Krzysztofa Marii Sieniawskiego oraz Jacka Kaczmarskiego. W większości przypadków są to ich teksty.
@@joannaszymanowska6440 No modlić się do Boga. I za Nich i za nas- co mam odpowiedzieć jak możemy odpowiedzieć? Modlić się- normalnie albo i nienormalne, ale modlić się
Po tym jak na trafiłem na "Stół", niedługo potem natrafiłem i na "Kredkę". Zgadzam się, jest równie dobra, ale jednak inna. Mnie "Stół" zdecydowanie bardziej poruszył...
Tego nie da się opisać jakie to wymowne. Nie wiem czy to zachowane zapiski poety z holokaustu... Czy autor napisał go później... Piękne- ale to nie jest właściwe słowo. Ten utwór realnie wprowadza nas w dramatyzm, nieprzewidywalność i widok okrutnego końca.. Żal ojca... Żal człowieka... Żal naszego dobrego sąsiada! PŁACZĘ!
A ja jeszcze nigdy nie widziałem tutaj, że ktoś pisze "JA muszę dorosnąć"... Ogromny szacunek.. : ) Ale też myślę, że nie da się dorosnąć, bo zawsze potem słyszy się coś więcej. Co nie zmienia mojego podziwu dla powyższego. :)) Pozdrawiam.
Tak, uczucia to za mało, to tylko początek - tak jak miłość prowadzi do założenia rodziny, tak inne uczucia powinny zmieniać nasze życie, nasze postępowanie.
Serce pęka z bólu nad tragedią ludzi w czasach pogardy i pęka teraz gdy pogardą kipią mali podli ludzie mający jedyno w swoich robaczywych sercach kult posiadania władzy i mamony.
Szkoda, że panowie Kaczmarski i Gintrowski już nie żyją - mogliby wciąż zawstydzać te plastiki z radio ZET, ESKA, z Sylwestrów w miastach i w Zakopanem, co to jest aranżacja, sztuka, poezja, muzyka, melodia, głos. A tak mamy dziś z debilami do czynienia, bo sumienia polskiej sceny i duszy już nie żyją. Został jeno Maciuś Stuhr.
nic z tego, za trudno byłoby tego słuchać obecnemu społeczeństwu, w ogóle skupić się na czymś 20 minut co nie głupie albo nie ma dupy i seksu na 1wszym planie... ni huhu żeby było inaczej.
Bo niestety, ale ten utwór (choć jeden z najgenialniejszych) jest naprawdę mało znany. Myślałem, że znałem całą twórczość tego Pana, a natrafiłem na to dzieło bardzo niedawno... za to przesłuchałem ten utwór już na pewno z 30 razy. Zawsze od początku do końca i zawsze z ogromnym przejęciem i wstrząśnięciem!
dziś wszystko jest do d... a kiedyś to w tvp - mały brzdąc byłem - to w wiadomościach była transmisja egzekucji Ceaușescu ( teraz sprawdziłem grudzień 1989, ale żony nie emaliowali o ile pamiętam...) miałem 7 lat.
o tym cała mowa, piękne komentarze, wartościowe. Baaa! mało tego, z tych 48 tysi to każdy już z Nas odpalił po kilka/naście razy +/- 10 tysięcy osób, mniej niż na moim osiedlu mieszka.
Kara Tomaszu Chmielik! Vi kontribuas tiom abunde, kaj la plebo Esperanta apanaŭ uzas, nek aŭdas, nek legas, viktimoj de la eterna komencantozo, kiun cementas la okulŝirmiloj de neadekvata misgvida instruDado. Kial neniu komentas - ĉu ĉiuj verduloj estas inerrete analfabetaj? Ĉu Esperanto utilas nur kiel gvidilo al turisma niĉo kun tiuj UK ktp. Zamenhof tute ne intencis Esperanton por instruado. Li NENIAM uzis la radikojn INSTRU, LECIIN kaj sim. rilate Esperanton, nur 'kompren" kaj (mem)'lern' (263 fojojn tra la tutaj 25 jaroj de sia disvastigo de sia reciproke interkompreniga lingvokrea, faru-mema modelo, kiun krei povis nur infana genio. Fakte tiu Belostoka virtuozo de infana lingvoludo Pig Latin (tajny język) inversis ĝin per intermeto de klarsiaboj anst. kaŝsilaboj. Esperanto estas lernebla pli facile ol aŭtomobilo, kiu aperis ankaŭ en 1887, sed E-instruistoj jungis al ĝi gramatikan ĉevalon kaj n instruas koĉeri anst. uzi la mekanismon... Dankon pro la tablo Gebirtiga! Valdas Banaitis el Litvo, la Patrujo de Zamenhof
Po przesłuchaniu uzmysłowiłem sobie jeszcze bardziej, co czuł Bóg patrząc na los swego Jednorodzonego Syna, którego posłał na świat, by go ratować...! Syna, który nigdy nie zgrzeszył, a wziął wszystkie grzechy świata na siebie...!!! To jest dopiero wstrząsające! Swoi go nie przyjęli...!!! Co czuł Bóg Ojciec Wszystkich, gdy Jego lud (poza nielicznymi oczywiście wyjątkami) się od Niego oddalał, z religii zrobił martwy rytuał, sam się pozbawił Bożej ochrony, a do dziś mają zamysły wrócić do tego martwego rytuału zamiast do skruchy serca...! Co czuł Bóg i Ojciec nasz, który jest w niebie i patrzy z góry na ziemię, by widzieć, czy jest ktoś, kto jeszcze przestrzega Jego Prawa...! Co czuł Bóg, gdy Jego lud wiązał Mesjaszowi ręce, a tym samym wiązał ręce opieki samemu Ojcu, który jest w niebie, by nie mógł pomóc Jego dzieciom na ziemi...! Co dziś czuje Bóg, gdy dziś wszystkie narody upijają się winem Babilonu, winem wszelkiej rozpusty, a dzień sądu już się ma ku końcowi i czas łaski wkrótce ustanie i znów spadną diabelskie plagi na ludzi, jak złośliwe wrzody opisane w Obj., itd., a Bóg znowu będzie miał związane ręce i mimo, że sam Jeszua z Nazaretu dokonał pojednania, to nawet nie ma kto uwierzyć, nie ma komu przyjąć tej miłości Boga, która spływa do dziś przez zasługi Jehoshua...! Błogosławieni, którzy wchodzą Bramą do miasta i czynią przykazania Jego, piorą swe szaty we krwi Baranka i wołają przyjdź Panie 'Jezu', przyjdź!
@@CezariuszBarykent To grzech ludzi ściągnął karę w postaci II wojny światowej. Matka Boża ostrzegała przed tym w Fatimie, ale ludzie nie chcieli się poprawić.
@@CezariuszBarykent Podobnie było w Piśmie Świętym, wystarczy poczytać o zagładzie jaka spotkała Sodome i Gomore. Tam też część ludzi była niewinna, ale większość zgrzeszyla.
@@CezariuszBarykent Jest sprawiedliwy bo każe za zło, ale jest też i dobry bo daje szansę na poprawę. Każdy może się poprawić, ale jeśli zła jest zbyt wiele to Bóg nie będzie w nieskończoność milczał.
Jest sprawiedliwy karząc niewinnych razem z winnymi? Jak w Sodomie i Gomorze, o czym wspomniano wyżej w komentarzu? A co z jego wszechŵiedzą i wszechmocą? Mógł przecież oddzielić ziarno od plew, a poszedł po najmniejszej linii oporu. I co to za bóg, który nie radzi sobie bez uwielbienia, niewolniczego poddaństwa swoich dzieci, którym rzekomo dał wolną wolę, ale z jakiegoś powodu (może że strachu?) obwarował możliwości wyboru np strasznymi karami za różne rzeczy? Więc jednak nie wolna wola, a ukryta smycz. I co z was za ludzie. Dumne dzieło boga, które jęczy i stęka, że nie poradzi sobie bez opieki tatusia? Żałosne. Wg mnie bóg nie istnieje. Nie ma go nigdy gdy go potrzeba, a kapłani zawsze znajdują jakąś wymówkę dla jego bezczynności. Gdzie ten bóg był jak się działo Auschwitz, Treblinka, Birkenau? To miał być test? Bzdura. To dowód na to, że żaden bóg nie istnieje. Przynajmniej nikt taki, jakiego od dziecka wciska się nam do głów. To system prania mózgu, indoktrynacja na najgłębszych poziomach. Tylko po to, żeby nas wydoiło stado spasionych klechów. Żeby uczynić z nas niewolników ku swojej uciesze. Żałosne ...
w Polsce nie ma prawicy ,są tylko prostytutki.Oni chcą przejąc wszystko a tak naprawde opluc to gdyby Gintrowski zył,nie chiałby miec z nimi nic wspolnego.
Zastanawiałem się nad tym dziwnym stwierdzeniem - o co w nim chodzi. I raptem mnie natchnęło, przypomniałem sobie o największym sukcesie lewicy po drugiej wojnie, tym sukcesem było przekonanie całego świata o tym że Hitler i jego zwolennicy to była prawica. Prawda zaś jest taka że NSDAP to była partia lewicowa i to lewica odpowiada całkowicie za hekatombę drugiej wojny światowej jak i holokaust. Pamiętajmy o tym że Niemcy ruszyli na Polskę po tym kiedy porozumieli się z komunistami radzieckimi. Jesteś typowym przykładem jak ta propaganda działa jeszcze dziś w wolnej Polsce, przy nieograniczonym dostępie do mediów.
Od rana padał smutek. Jakbym już zrozumiała wreszcie, że ci, co umarli, umarli naprawdę. Wtedy w drzwiach stanął wysoki głos, fujarki poznałam po wielkich uszach, po oczach wilgotnych i wesołych ustach. Tak wyglądają biblijni aniołowie Przebrani za biednych, przedwojennych stolarzy O których powiada Izajasz: będzie wam pieśń jako noc święta i wesele serdeczne. Który idzie z piszczałką Który idzie z piszczałką Pani się smuci - powiedział Mardechaj Gebirtig - a przecież świat jest boży... Ja pani zrobię taki kredens, co w nim zawsze będzie pełno rodzynek. Po co? Ja zrobię pani krzesło, na którym usiedzi nawet największy niepokój, Ale najlepiej, to ja zrobię stół, taki stół, co sam pisze wiersze, a jak zechce - może zaśpiewa. Miałem dom, ciepłą przestrzeń, trochę dobytku, jak u biednych ludzi. Mocno, jak korzeniami drzewa, wrosłem w tę ukochaną biedę. I zaraz pełno się zrobiło w domu Mardechaja Gebirtiga I jego wiórów jak kędziory wnuka, zaśpiewało drewnem prosto z lasu. Oj, dlaczego wszędzie za nim biegną dzieci? Był tu stolarz Gebirtig. Jeszcze na podwórzu stoi, śpiew. Ja zaśpiewam po żydowsku, Może sosna polska wytłumaczy. Już rok: wojny, nieszczęść, udręki, jak przeżyć? jak przetrzymać? Modlitwa nie dociera do namiotu Boga, niebo zamknięte jak serce świata. Pani się modli, ja nauczę się modlić za umarłych Panie Boże nasz, bądź pochwalony za światło drogich oczu, zawsze wiekuiste. Za jabłko okrągłe, za deszcz na szybie. Za jedzenie, za wino i chleb. Za wesołość przy stole. Za powagę dziecka Za ciepło ciała. Za pracę i za zmęczenie. Za szybki sen. Bądź pochwalony, za ziemię - do chodzenia. Czy są jeszcze na świecie wiosny? Czy pola są obsiane? Czy cały świat jest jednym wielkim gettem, otoczonym murami? Ja zaśpiewam radość wiary i rozpacz i to, czego z żywych nikt nie powie. Pani wie, ja też myślałem, że umarłem. Strach, czy to już? Skrzypnięcie drzwi. Głodna mysz, trwoga, to oni. Ciało zamiera. Na dworze szeleści papierami wiatr. Pora pożegnać się bez słów. Pani płacze, taka łza daremna. Niech to będzie na moją Szifrewe. Pani siądzie nad stołem, popłacze, ja myślałem, jak drogie są łzy, dla tych, co nieopłakani. Nad moim łóżkiem na ścianie, moja córka Szifrewe Z samego dna nocy patrzy na mnie, szepce: Tate wiem jak ci ciężko, to już nie potrwa długo, przyjdę do ciebie, Tate. Córeczko, pochowana w zbiorowym milczeniu, tak mi długo, do ciebie. Tyle już lat wracam do twojej ostatniej minuty, aby ci ująć lęku. Bardziej się boję, ze nie bałaś się wcale, że wierzyłaś do końca ojcu. Pamiętaj, ja wrócę, zabiorę cię, uniosę przez łoskot wszystkich przerażeń wyciągałaś do mnie małe rączki. Pewnie tobie jest bliżej do Ojca, bo ty lepiej umiesz milczeć, córeczko. Może pani wie, gdzie odchodzą domy, gdzie odchodzą ich dusze? Kto mi da wór zapomnienia na głowę, kto mi da źródło łez? Ludzie, niech będzie wesoło, rozchmurzcie się ludzie. Więcej miłości i wiary, więcej nadziei. Zło się obmyje, nieszczęście się spierze. Tylko to piętno Kaina czerwone, Abla krew serdeczna, to się nie zmywa! Ludzie, niech będzie wesoło, rozchmurzcie się ludzie. Ludzie, niech będzie wesoło, rozchmurzcie się ludzie. Gdy wymazane jest wszystko, wtedy dopiero domy zmiecione, cmentarze rozdrapane, imiona wdeptane w ziemię. I żadne tchnienie, żaden wiatr nie zapamiętał języka i głosu, gdy chmura nie przypomni, ani pieśń wzgórza leżącego krzyżem. Gdy w Bogu trudno poznać Boga i prorok Eliasz nie czeka, by w gęstwinie zgubionego chłopca prowadzić do domu. Gdy nie ma nic, nawet napisu, choć tyle tu pokoleń szło do ziemi, że mogłoby przemówić ich językiem źródło. Gdy w dół tamten płacz i lament, co stało się, że będzie trwać do końca świata. A tuła się między gwiazdami, a śliwki toczą się po zboczu. A stęka jabłoń, a przestrzeń ponad Wisłą pęka. A jak Pani wstanie od tego stołu, ja odejdę i pomyśli Pani, że mnie nie ma, że nigdy tu nie było stolarza Gebirtiga. Nigdy tu jego pieśni... Krakowie bądź mi pozdrowiony. Przed domem czeka zaprzężony wóz. Jak psa mnie gnają stąd. Może ostatni raz cię widzę. Miejsce tak bliskie i znajome. Na grobie matki wypłakałem serce. Ostatnią łzą zwilżyłem kamień ojca. Święta ta ziemia, w której śpią ojciec i matka, święta ta ziemia, święte dnie i noce. Święte jej cisze, w które idą pokolenia. Gebirtig szedł pierwszy w tłumie, otworzył usta od śpiewu, nienawiść zwinięta w kulę, ugrzęzła w gardle pieśni. Gore bracia, gore, płonie nasze miasteczko. Złe wichry niosą ogień, wszystko rwie się i wali. Gore bracia wokoło, a wy stoicie spokojnie, a wy patrzycie jak gore. Gore nasze miasteczko. Gore bracia, gore. Ratunek w naszych rękach, jeśli wam drogie ono. Chwyćcie narzędzia, gaście, gaście pożar, gaście pożar krwią własną. Piszę nocą do świtu, nad ranem ciemność. Kładzie mi łapę na stole, krew ze mnie uszła. Mój pusty dom, cały skrzypi i pełny jest nie wiem czego, co wchodzi na nasze miejsce. W taką noc, jak dzisiaj, umarli przychodzą we śnie. Niosą żywym kubek ochłody. Kto położy czułe dłonie błogosławieństw na kamieniu którego nie ma?
![[TH] VCT Masters Shanghai Playoffs DAY 6 // G2 vs GEN | 100T vs TH](http://i.ytimg.com/vi/M6jxF80AajI/mqdefault.jpg)
Ubóstwiam Gintrowskiego. Jego interpretacje, jego głos i muzykę. A tu jeszcze taki smaczek, Pani Joanna...
Piosenka będąca całym przedstawieniem... Mistrzostwo.
Piękny utwór, ale jedna rzecz mnie tu niesamowicie smuci i zastanawia.
Do jakich ludzkich tragedii i cierpień zadanych przez drugiego człowieka trzeba się posunąć, by potem tworzyć takie dzieła oparte na faktach.
Z jednej strony to piękne i wzruszające, a z drugiej smutne i bolesne jak ludzie ludziom zgotowali ten los. Za nic złego. :(
Najsmutniejsze w tym wszystkim jest to, że ludzkość się w ogóle nie uczą na swoich błędach, a jak już, to nieliczni.
Mega wykonanie - monumentalne i porażające. Szacunek w 100%.
Niesamowite... Prawdziwa sztuka. Pan Przemysław klasa sama w sobie i do tego utalentowana i przepiękna Pani Trzepiecińska.
th-cam.com/video/KFTWfJ1m9jU/w-d-xo.html
Przemysław Gintrowski, Jacek Kaczmarski, Zbigniew Łapiński tak to byli Prawdziwi Polscy Patrioci z Krwi i Kości jakich tylko nosiła Matka Ojczysta Ziemia co swą Poezją Śpiewając Uszlachetniali jej imię Walcząc o nią Słowami i Nie Tylko. Dziękuję wam Polscy Dobra Ojczystego Misjonarze dziękuję wam za wszystko =wasza muzyka zostanie w mojej pamięci na całą wieczność jest aż tak piękną nadziei wiekuistej siłą
Boże jaka WSPANIAŁA KOMPOZYCJA MUZYCZNA -i cóż z tego że w czarno bieli niczym z telewizji z lat 50 lub czasów gdy dopiero wymyślili telewizory. Tak ta kompozycja wyraźnie pokazuje że najważniejsza jest treść a nie opakowanie jak w tysiącach innych utworach zupełnie innych w których najważniejsza zdaje się być grafika komputerowa. Utwór ten choć nie wiem prawdopodobnie pochodzi z lat 90" na 80% a tak w ogóle to chyba 1992 rok. Mix tych utworów wyraźnie pokazuje jak liczy się przekaz a nie opakowanie grafiką komputerową czy czymś innym polukrowane. Dziękuję panie Przemku za ten przecudowny Stół Mordechaja, z wielką chęcią przy nim jeszcze nie raz usiądę delektując się smakiem poezji śpiewanej najwyższego kalibru jak tylko istnieje w swym bezmiarze
Miałem dom, ciepłą przestrzeń, trochę dobytku, jak u biednych ludzi.
Mocno, jak korzeniami drzewa, wrosłem w tę ukochaną biedę
Zdecydowanie najbardziej przemawiający do mnie utwór Bardów.
PORAŻAJĄCE WYKONANIE. Gintrowski jest po prostu mistrzem w wykonywaniu utworów martyrologicznych.
Powiedziałbym prościej: Gintrowski jest MISTRZEM!
To jest muzyka, a nie jakaś Cleo i Sławomir...
Pamiętam ten spektakl jak dziś, choć to już chyba ponad ćwierć wieku.
Od dawna (jak na mój wiek) słucham dzieł Gintrowskiego, ale ten utwór poznałem dopiero w tym roku. I od razu powiem... że nie przesłuchałem w tym roku niczego co by mną tak wstrząsnęło. Gdy natrafiłem na ten utwór (w maju) słuchałem go codziennie przez 2 tygodnie wieczorem. Nawet nie chodzi o to że piękne i wspaniałe, ale wstrząsające! Są tu takie momenty, że ciarki przechodzą po plecach... a co najważniejsze, nawet po 50 przesłuchaniu wrażenie jest takie samo! CZYLI OGROMNE
th-cam.com/video/KFTWfJ1m9jU/w-d-xo.html
Ojej, jakie ciekawe!
Kiedy słucham tego utworu, na kolanach dziękuję Bogu za moje dzieci i płaczę nad ich dziećmi.
Kiedy widzę ich piękne dzieci każdego Erev Shabbat w synagodze, rzeczywistość historii odpędzam jak zmorę nocną. Oby nigdy to się nie powtórzyło!
Właśnie w tej chwili brakowało mi czegoś tam.... Cieszę się, że stykamy się myślami. Jesteście wspaniali. 👍
Oglądałem to w orginale w dwójce. Potem długo tego utworu szukałem. Arcydzieło. Żal ,że tacy artyści odchodzą do innego świata. Żal.
th-cam.com/video/KFTWfJ1m9jU/w-d-xo.html
Nasze siostry i bracia
Mój Boże, słucham, a łzy same płyną mi z oczu ...Dlaczego tak późno odkryłam tę pieśń? Genialne ...
th-cam.com/video/KFTWfJ1m9jU/w-d-xo.html
...mam to samo - za każdym razem
Jedna z tych, u których nie wiem, czy mieć przeczucie, że odkryłem ich za późno albo zbyt wcześnie... Wie ktoś, co myślę?
Od rana padał smutek. Jakbym już zrozumiała wreszcie,
że ci, co umarli, umarli naprawdę.
Wtedy w drzwiach stanął wysoki głos, fujarki
poznałam po wielkich uszach, po oczach wilgotnych i wesołych ustach.
Tak wyglądają biblijni aniołowie
Przebrani za biednych, przedwojennych stolarzy
O których powiada Izajasz: będzie wam pieśń jako noc święta i wesele serdeczne.
Który idzie z piszczałką
Który idzie z piszczałką
Pani się smuci - powiedział Mardechaj Gebirtig - a przecież świat jest boży...
Ja pani zrobię taki kredens, co w nim zawsze będzie pełno rodzynek.
Po co?
Ja zrobię pani krzesło, na którym usiedzi nawet największy niepokój,
Ale najlepiej, to ja zrobię stół,
taki stół, co sam pisze wiersze,
a jak zechce - może zaśpiewa.
Miałem dom, ciepłą przestrzeń, trochę dobytku, jak u biednych ludzi.
Mocno, jak korzeniami drzewa, wrosłem w tę ukochaną biedę.
I zaraz pełno się zrobiło w domu Mardechaja Gebirtiga
I jego wiórów jak kędziory wnuka,
zaśpiewało drewnem prosto z lasu.
Oj, dlaczego wszędzie za nim biegną dzieci?
Był tu stolarz Gebirtig.
Jeszcze na podwórzu stoi, śpiew.
Ja zaśpiewam po żydowsku,
Może sosna polska wytłumaczy.
Już rok: wojny, nieszczęść, udręki,
jak przeżyć?
jak przetrzymać?
Modlitwa nie dociera do namiotu Boga,
niebo zamknięte jak serce świata.
Pani się modli, ja nauczę się modlić za umarłych
Panie Boże nasz,
bądź pochwalony za światło drogich oczu,
zawsze wiekuiste.
Za jabłko okrągłe,
za deszcz na szybie.
Za jedzenie, za wino i chleb.
Za wesołość przy stole.
Za powagę dziecka
Za ciepło ciała.
Za pracę i za zmęczenie.
Za szybki sen.
Bądź pochwalony,
za siebie
- dochodzenia.
Czy są jeszcze na świecie wiosny?
Czy pola są obsiane? Czy cały świat jest jednym wielkim gettem, otoczonym murami?
Ja zaśpiewam radość wiary i rozpacz i to, czego z żywych nikt nie powie.
Pani wie, ja też myślałem, że umarłem.
Strach, czy to już?
Skrzypnięcie drzwi.
Głodna mysz,
trwoga,
to oni.
Ciało zamiera.
Na dworze szeleści papierami wiatr.
Pora pożegnać się bez słów.
Pani płacze, taka łza daremna.
Niech to będzie na moją Szifrewe.
Pani siądzie nad stołem, popłacze,
ja myślałem, jak drogie są łzy, dla tych, co nieopłakani.
Nad moim łóżkiem na ścianie, moja córka Szifrewe
Z samego dna nocy patrzy na mnie, szepce:
Tate wiem jak ci ciężko,
to już nie potrwa długo,
przyjdę do ciebie,
Tate.
Córeczko, pochowana
w zbiorowym milczeniu,
tak mi długo, do ciebie.
Tyle już lat wracam do twojej ostatniej minuty, aby ci ująć lęku.
Bardziej się boję, ze nie bałaś się wcale,
że wierzyłaś do końca ojcu.
Pamiętaj, ja wrócę, zabiorę cię,
uniosę
przez łoskot wszystkich przerażeń wyciągałaś do mnie małe rączki.
Pewnie tobie jest bliżej do Ojca,
bo ty lepiej umiesz milczeć,
córeczko.
Może pani wie, gdzie odchodzą domy, gdzie odchodzą ich dusze?
Kto mi da wór zapomnienia na głowę,
kto mi da źródło łez?
Pobrano z teksty.pl
Proszę posluchajcie wiersz Cz. Miłosza " Walc" pana Przemyslawa Gintrowskiego i K. Kolbrergera. I oczywiscie "Epitafium dla Sergiusza Jesienina.
sergiusz działa na mnie mobilizująco.
Jeden z dwóch utworów przez, które zawsze mam mokre oczy
Bylam wychwana w Polsce rodzice przezyli Holocaust .Nikt mnie nie zapoznal z pracom tego poety
serdecznie dzekuje ,Marzena - Kanada
Fajnie ze Pani slucha tej muzyki. Pozdrawiam z Meksyku.
To taka nasza polska muzyka z głębi serducha... bardzo słowiańska i swoista, zwie się poezja śpiewana... Takich pereł jest więcej więc polecam szukać, np. w Piwnicy Pod Baranami... Wójcicki, Turnau, Sikorowski, Szałapak... długo by wymieniać.
Dziekuje za odpowiedz . Wyjechalam z kraju juz 50 lat temu . Wychowana bylam w polskiej kulturze . Dobrze znam tworczosc Demarczyk . Kocham te muzuke . Mowiac o slowianskim sercu , duszy - Rosjanie sa tez w tym bardzo mocni ( przepiekne ballady ). Moze dlatego kocham Cohena ( mial polskie i rosyjskie korzenie ) Z Gintrowskim zapoznalam sie dopiero teraz . Niestetu u nas tych ludzi sie nie slyszy . Obecnie bedac na emeryturze (majac czas ) znalazlam to nowe pokolenie polskich artystow w internecje ,sa wspaniali mam wielka przyjemnosc ich sluchac 💗👌 Serdeczne pozdrowienia z Montrealu 🙋♀️💌
.*.
Techniczna poprawka - Gintrowski nie był poetą.
Odsyłam do Zbigniewa Herberta, Krzysztofa Marii Sieniawskiego oraz Jacka Kaczmarskiego. W większości przypadków są to ich teksty.
Piękne Aż dreszcze na wskroś duszę przeszywają
:)
Dziękuję Irmince za udostępnienie mi tego wielkiego artysty.
Dziękuję za udostępnienie. Wbija w fotel.
th-cam.com/video/KFTWfJ1m9jU/w-d-xo.html
Piękne... Nie mam słów...
Wspaniałe mimo, że tragiczne. Módlmy się za Nich. Módlmy się za nas...
Jak się modlić, jak objąć ludzką modlitwą tyle zgładzonych istnień?
@@joannaszymanowska6440 No modlić się do Boga. I za Nich i za nas- co mam odpowiedzieć jak możemy odpowiedzieć? Modlić się- normalnie albo i nienormalne, ale modlić się
BOG JEST BOGIEM ZYWYCH .
Przepiękne ❗️
najpiękniejsza piosenka świata
th-cam.com/video/KFTWfJ1m9jU/w-d-xo.html
cudo
Genialne!!! Ginter to Mistrz, bardzo brakuje Jego nowych nagrań, cieszmy się z tego co nam pozostawił
Raczej Anny Kamieńskiej
th-cam.com/video/KFTWfJ1m9jU/w-d-xo.html
Arcydzieło!
th-cam.com/video/KFTWfJ1m9jU/w-d-xo.html
Prawdziwy Polak
Chyle czoła. Wielkie dzięki za udostępnienie filmu.
th-cam.com/video/KFTWfJ1m9jU/w-d-xo.html
I tu budzi się pełen szacun dla Alutki. Nawet Jędruli poleciała łezka...
Bo Trzepiecińska śpiewa cudnie. To fakt.
Ziemia po której chodzimy jest święta, zdejmijmy buty. Tak jak trudno to zrobić.☝️🙂😀🍷😃
Po tym jak na trafiłem na "Stół", niedługo potem natrafiłem i na "Kredkę". Zgadzam się, jest równie dobra, ale jednak inna. Mnie "Stół" zdecydowanie bardziej poruszył...
To są prawdy które powinny znać nasze dzieci jak zapobiegać od zapomnienia
Piękne dzieło
th-cam.com/video/KFTWfJ1m9jU/w-d-xo.html
Tego nie da się opisać jakie to wymowne. Nie wiem czy to zachowane zapiski poety z holokaustu... Czy autor napisał go później... Piękne- ale to nie jest właściwe słowo. Ten utwór realnie wprowadza nas w dramatyzm, nieprzewidywalność i widok okrutnego końca.. Żal ojca... Żal człowieka... Żal naszego dobrego sąsiada! PŁACZĘ!
cos niezwykłęgo
Ciekawe wykonanie wykonanie, głosy.
👍🏻Great ☘️ Hallo from Krakow✋
A ja jeszcze nigdy nie widziałem tutaj, że ktoś pisze "JA muszę dorosnąć"... Ogromny szacunek.. : ) Ale też myślę, że nie da się dorosnąć, bo zawsze potem słyszy się coś więcej. Co nie zmienia mojego podziwu dla powyższego. :)) Pozdrawiam.
Perelka dziekuje
Dzis wszystok sie zprawdza co oni 30 lat temu prorokowali.
O rany, Alutka z Gintrowskim 😮 ❤
Sztuka wielkiej miary
PIEKNE - JESTEM POD WRAZENIEM - WZRUSZONA - DZIEKUJE
th-cam.com/video/KFTWfJ1m9jU/w-d-xo.html
Wstrzasnietym byc, plakac, to wszystko za malo. Chciec wewnetrznej przemiany, chciec do zywych nalezec, chciec ...
Tak, uczucia to za mało, to tylko początek - tak jak miłość prowadzi do założenia rodziny, tak inne uczucia powinny zmieniać nasze życie, nasze postępowanie.
Prosze posluchać Kredka Kramsztyka...wzrusza do cna.
I pomyśleć, że kiedyś taka sztuka była podawana w publicznej telewizji...
Jest jeszcze nadawana "dwójka"?
To jest Mega!!! Wróciłem do tego po 30 latach i nadal powala
Serce pęka z bólu nad tragedią ludzi w czasach pogardy i pęka teraz gdy pogardą kipią mali podli ludzie mający jedyno w swoich robaczywych sercach kult posiadania władzy i mamony.
POGARDA WZDŁUŻ I WSZERZ, NA KAŻDYM SKRAWKU NASZEJ ZIEMI IRAZ ZA RAZEM ALBO NARAZ RAZEM I CIĄGLE ... WOŁYŃ - TO CHYBA JUŻ SIĘGNĘŁO MASKARADY MASAKRY
Szkoda, że panowie Kaczmarski i Gintrowski już nie żyją - mogliby wciąż zawstydzać te plastiki z radio ZET, ESKA, z Sylwestrów w miastach i w Zakopanem, co to jest aranżacja, sztuka, poezja, muzyka, melodia, głos. A tak mamy dziś z debilami do czynienia, bo sumienia polskiej sceny i duszy już nie żyją. Został jeno Maciuś Stuhr.
nic z tego, za trudno byłoby tego słuchać obecnemu społeczeństwu, w ogóle skupić się na czymś 20 minut co nie głupie albo nie ma dupy i seksu na 1wszym planie... ni huhu żeby było inaczej.
Bo niestety, ale ten utwór (choć jeden z najgenialniejszych) jest naprawdę mało znany. Myślałem, że znałem całą twórczość tego Pana, a natrafiłem na to dzieło bardzo niedawno... za to przesłuchałem ten utwór już na pewno z 30 razy. Zawsze od początku do końca i zawsze z ogromnym przejęciem i wstrząśnięciem!
th-cam.com/video/KFTWfJ1m9jU/w-d-xo.html
"kredka kramsztyka" jest równie dobra
Geniusz. I dzięki dla Joanny Trzepiecińskiej za piękny wkład. RIP. Innego świata nie ma, a szkoda, chciałbym się tam z Tobą spotkać.
Tak
Trzepiecińska?
rozryczalem sie
Słuchasz black metalu?
ZGADNE... WĄTEK Z CÓRECZKĄ JEST AŻ...AZ
NO I KAZDEMU ,,UKOCHANA BIEDA"
16:50 ballada o spalonej synagodze ale to Gintrowski
Dziś w TVPis ten utwór by nie poszedł. Ważny jest Martyniuk i Sławomir ew. Bayer Full
...cóż, antysemityzm.
To była i to jest choroba w naszym kraju, taka plaga ściągająca przekleństwo.
dziś wszystko jest do d... a kiedyś to w tvp - mały brzdąc byłem - to w wiadomościach była transmisja egzekucji Ceaușescu
( teraz sprawdziłem grudzień 1989, ale żony nie emaliowali o ile pamiętam...) miałem 7 lat.
Не знаю польськоі.Я слухав музику.Про які трагічні подіі в ній?
Tylko mnie lecą łzy na tym momencie 7:46??
W Mordechaj !
Mamy 🇵🇱 tego dość !
8:25
nie do w y o b r a ż e n i a
chroń, chroń, i ochroń. Amen
do tego trzeba dorosnąć, jeszcze mi trochę czasu potrzeba
udali tych z innych???
Z ktorego roku ten program? 1989?
Jeżeli dobrze pamiętam, 1992.
Emisja była w TVP1 08 sierpnia 1993 więc na pewno nie później.
Czy to nie jest ta sama babka, która grała Alutkę w Rodzinie Zastępczej?
Ta sama - Joanna Trzepiecińska.
dreszcze
rigczowe
48tys wyswietlen i jak tu wierzyc w czlowieczenstwo czlowiieka ?
o tym cała mowa, piękne komentarze, wartościowe. Baaa! mało tego, z tych 48 tysi to każdy już z Nas odpalił po kilka/naście razy +/- 10 tysięcy osób, mniej niż na moim osiedlu mieszka.
...trzeba wierzyć :( ...mimo wszystko !
Kara Tomaszu Chmielik!
Vi kontribuas tiom abunde, kaj la plebo Esperanta apanaŭ uzas, nek aŭdas, nek legas, viktimoj de la eterna komencantozo, kiun cementas la okulŝirmiloj de neadekvata misgvida instruDado. Kial neniu komentas - ĉu ĉiuj verduloj estas inerrete analfabetaj? Ĉu Esperanto utilas nur kiel gvidilo al turisma niĉo kun tiuj UK ktp.
Zamenhof tute ne intencis Esperanton por instruado. Li NENIAM uzis la radikojn INSTRU, LECIIN kaj sim. rilate Esperanton, nur 'kompren" kaj (mem)'lern' (263 fojojn tra la tutaj 25 jaroj de sia disvastigo de sia reciproke interkompreniga lingvokrea, faru-mema modelo, kiun krei povis nur infana genio. Fakte tiu Belostoka virtuozo de infana lingvoludo Pig Latin (tajny język) inversis ĝin per intermeto de klarsiaboj anst. kaŝsilaboj. Esperanto estas lernebla pli facile ol aŭtomobilo, kiu aperis ankaŭ en 1887, sed E-instruistoj jungis al ĝi gramatikan ĉevalon kaj n instruas koĉeri anst. uzi la mekanismon...
Dankon pro la tablo Gebirtiga!
Valdas Banaitis el Litvo, la Patrujo de Zamenhof
Could you, please, explain the meaning of your comment here?
Czy tylko ja słyszę w 3:39 mardechaja a nie mordechaja?
w całym utworze jest mardechaja
Tak, to jest najistotniejsze w tym całym utworze - Mardechaj czy Mordechaj...pajac
@@joannaszymanowska2505 o co chodzi kurde
@@joannaszymanowska2505 tez czytałem i nie załapałem od razu czy to chodzi właśnie o to.
13:35
eee..bo 8:25
skurw...stwo nie do w y o b r a ż e n i a
Czasy kiedy jeszcze w TVP można było zobaczyć coś wartościowego :( th-cam.com/video/9b9EEKWDqkc/w-d-xo.htmlsi=XLOWK3UFGTGLKWbv
Dziś już zagłada nadchodzi nad Polską. Bóg juz nie pomoże.
Dziś rządzi telewizorów i Dudenkoyz pisusraela.
Po przesłuchaniu uzmysłowiłem sobie jeszcze bardziej, co czuł Bóg patrząc na los swego Jednorodzonego Syna, którego posłał na świat, by go ratować...!
Syna, który nigdy nie zgrzeszył, a wziął wszystkie grzechy świata na siebie...!!!
To jest dopiero wstrząsające! Swoi go nie przyjęli...!!!
Co czuł Bóg Ojciec Wszystkich, gdy Jego lud (poza nielicznymi oczywiście wyjątkami) się od Niego oddalał, z religii zrobił martwy rytuał, sam się pozbawił Bożej ochrony, a do dziś mają zamysły wrócić do tego martwego rytuału zamiast do skruchy serca...!
Co czuł Bóg i Ojciec nasz, który jest w niebie i patrzy z góry na ziemię, by widzieć, czy jest ktoś, kto jeszcze przestrzega Jego Prawa...!
Co czuł Bóg, gdy Jego lud wiązał Mesjaszowi ręce, a tym samym wiązał ręce opieki samemu Ojcu, który jest w niebie, by nie mógł pomóc Jego dzieciom na ziemi...!
Co dziś czuje Bóg, gdy dziś wszystkie narody upijają się winem Babilonu, winem wszelkiej rozpusty, a dzień sądu już się ma ku końcowi i czas łaski wkrótce ustanie i znów spadną diabelskie plagi na ludzi, jak złośliwe wrzody opisane w Obj., itd., a Bóg znowu będzie miał związane ręce i mimo, że sam Jeszua z Nazaretu dokonał pojednania, to nawet nie ma kto uwierzyć, nie ma komu przyjąć tej miłości Boga, która spływa do dziś przez zasługi Jehoshua...!
Błogosławieni, którzy wchodzą Bramą do miasta i czynią przykazania Jego, piorą swe szaty we krwi Baranka i wołają przyjdź Panie 'Jezu', przyjdź!
Przyjdź Panie Jezu🙏
@@CezariuszBarykent To grzech ludzi ściągnął karę w postaci II wojny światowej. Matka Boża ostrzegała przed tym w Fatimie, ale ludzie nie chcieli się poprawić.
@@CezariuszBarykent Podobnie było w Piśmie Świętym, wystarczy poczytać o zagładzie jaka spotkała Sodome i Gomore. Tam też część ludzi była niewinna, ale większość zgrzeszyla.
@@CezariuszBarykent Jest sprawiedliwy bo każe za zło, ale jest też i dobry bo daje szansę na poprawę. Każdy może się poprawić, ale jeśli zła jest zbyt wiele to Bóg nie będzie w nieskończoność milczał.
Jest sprawiedliwy karząc niewinnych razem z winnymi? Jak w Sodomie i Gomorze, o czym wspomniano wyżej w komentarzu? A co z jego wszechŵiedzą i wszechmocą? Mógł przecież oddzielić ziarno od plew, a poszedł po najmniejszej linii oporu. I co to za bóg, który nie radzi sobie bez uwielbienia, niewolniczego poddaństwa swoich dzieci, którym rzekomo dał wolną wolę, ale z jakiegoś powodu (może że strachu?) obwarował możliwości wyboru np strasznymi karami za różne rzeczy? Więc jednak nie wolna wola, a ukryta smycz. I co z was za ludzie. Dumne dzieło boga, które jęczy i stęka, że nie poradzi sobie bez opieki tatusia? Żałosne. Wg mnie bóg nie istnieje. Nie ma go nigdy gdy go potrzeba, a kapłani zawsze znajdują jakąś wymówkę dla jego bezczynności. Gdzie ten bóg był jak się działo Auschwitz, Treblinka, Birkenau? To miał być test? Bzdura. To dowód na to, że żaden bóg nie istnieje. Przynajmniej nikt taki, jakiego od dziecka wciska się nam do głów. To system prania mózgu, indoktrynacja na najgłębszych poziomach. Tylko po to, żeby nas wydoiło stado spasionych klechów. Żeby uczynić z nas niewolników ku swojej uciesze. Żałosne ...
Aż dziwne, że Gintrowski jest idolem prawicy
Czemu dziwne?
Właśnie, czemu?
w Polsce nie ma prawicy ,są tylko prostytutki.Oni chcą przejąc wszystko a tak naprawde opluc to gdyby Gintrowski zył,nie chiałby miec z nimi nic wspolnego.
Zastanawiałem się nad tym dziwnym stwierdzeniem - o co w nim chodzi. I raptem mnie natchnęło, przypomniałem sobie o największym sukcesie lewicy po drugiej wojnie, tym sukcesem było przekonanie całego świata o tym że Hitler i jego zwolennicy to była prawica. Prawda zaś jest taka że NSDAP to była partia lewicowa i to lewica odpowiada całkowicie za hekatombę drugiej wojny światowej jak i holokaust. Pamiętajmy o tym że Niemcy ruszyli na Polskę po tym kiedy porozumieli się z komunistami radzieckimi. Jesteś typowym przykładem jak ta propaganda działa jeszcze dziś w wolnej Polsce, przy nieograniczonym dostępie do mediów.
Nie wiem czy wiecie, ale Przemysław Gintrowski był za PiSem.
Pani Trzepicińska wypadła tu blado
Bo nagranie jest czarno-biale Joanna jest bialo-czerwona
Od rana padał smutek. Jakbym już zrozumiała wreszcie,
że ci, co umarli, umarli naprawdę.
Wtedy w drzwiach stanął wysoki głos, fujarki
poznałam po wielkich uszach, po oczach wilgotnych i wesołych ustach.
Tak wyglądają biblijni aniołowie
Przebrani za biednych, przedwojennych stolarzy
O których powiada Izajasz: będzie wam pieśń jako noc święta i wesele serdeczne.
Który idzie z piszczałką
Który idzie z piszczałką
Pani się smuci - powiedział Mardechaj Gebirtig - a przecież świat jest boży...
Ja pani zrobię taki kredens, co w nim zawsze będzie pełno rodzynek.
Po co?
Ja zrobię pani krzesło, na którym usiedzi nawet największy niepokój,
Ale najlepiej, to ja zrobię stół,
taki stół, co sam pisze wiersze,
a jak zechce - może zaśpiewa.
Miałem dom, ciepłą przestrzeń, trochę dobytku, jak u biednych ludzi.
Mocno, jak korzeniami drzewa, wrosłem w tę ukochaną biedę.
I zaraz pełno się zrobiło w domu Mardechaja Gebirtiga
I jego wiórów jak kędziory wnuka,
zaśpiewało drewnem prosto z lasu.
Oj, dlaczego wszędzie za nim biegną dzieci?
Był tu stolarz Gebirtig.
Jeszcze na podwórzu stoi, śpiew.
Ja zaśpiewam po żydowsku,
Może sosna polska wytłumaczy.
Już rok: wojny, nieszczęść, udręki,
jak przeżyć?
jak przetrzymać?
Modlitwa nie dociera do namiotu Boga,
niebo zamknięte jak serce świata.
Pani się modli, ja nauczę się modlić za umarłych
Panie Boże nasz,
bądź pochwalony za światło drogich oczu,
zawsze wiekuiste.
Za jabłko okrągłe,
za deszcz na szybie.
Za jedzenie, za wino i chleb.
Za wesołość przy stole.
Za powagę dziecka
Za ciepło ciała.
Za pracę i za zmęczenie.
Za szybki sen.
Bądź pochwalony,
za ziemię
- do chodzenia.
Czy są jeszcze na świecie wiosny?
Czy pola są obsiane? Czy cały świat jest jednym wielkim gettem, otoczonym murami?
Ja zaśpiewam radość wiary i rozpacz i to, czego z żywych nikt nie powie.
Pani wie, ja też myślałem, że umarłem.
Strach, czy to już?
Skrzypnięcie drzwi.
Głodna mysz,
trwoga,
to oni.
Ciało zamiera.
Na dworze szeleści papierami wiatr.
Pora pożegnać się bez słów.
Pani płacze, taka łza daremna.
Niech to będzie na moją Szifrewe.
Pani siądzie nad stołem, popłacze,
ja myślałem, jak drogie są łzy, dla tych, co nieopłakani.
Nad moim łóżkiem na ścianie, moja córka Szifrewe
Z samego dna nocy patrzy na mnie, szepce:
Tate wiem jak ci ciężko,
to już nie potrwa długo,
przyjdę do ciebie,
Tate.
Córeczko, pochowana
w zbiorowym milczeniu,
tak mi długo, do ciebie.
Tyle już lat wracam do twojej ostatniej minuty, aby ci ująć lęku.
Bardziej się boję, ze nie bałaś się wcale,
że wierzyłaś do końca ojcu.
Pamiętaj, ja wrócę, zabiorę cię,
uniosę
przez łoskot wszystkich przerażeń wyciągałaś do mnie małe rączki.
Pewnie tobie jest bliżej do Ojca,
bo ty lepiej umiesz milczeć,
córeczko.
Może pani wie, gdzie odchodzą domy, gdzie odchodzą ich dusze?
Kto mi da wór zapomnienia na głowę,
kto mi da źródło łez?
Ludzie, niech będzie wesoło, rozchmurzcie się ludzie.
Więcej miłości i wiary, więcej nadziei.
Zło się obmyje, nieszczęście się spierze.
Tylko to piętno Kaina czerwone, Abla krew serdeczna, to się nie zmywa!
Ludzie, niech będzie wesoło, rozchmurzcie się ludzie.
Ludzie, niech będzie wesoło, rozchmurzcie się ludzie.
Gdy wymazane jest wszystko, wtedy dopiero domy zmiecione, cmentarze rozdrapane, imiona wdeptane w ziemię. I żadne tchnienie, żaden wiatr nie zapamiętał języka i głosu, gdy chmura nie przypomni, ani pieśń wzgórza leżącego krzyżem. Gdy w Bogu trudno poznać Boga i prorok Eliasz nie czeka, by w gęstwinie zgubionego chłopca prowadzić do domu. Gdy nie ma nic, nawet napisu, choć tyle tu pokoleń szło do ziemi, że mogłoby przemówić ich językiem źródło.
Gdy w dół tamten płacz i lament, co stało się, że będzie trwać do końca świata. A tuła się między gwiazdami, a śliwki toczą się po zboczu. A stęka jabłoń, a przestrzeń ponad Wisłą pęka. A jak Pani wstanie od tego stołu, ja odejdę i pomyśli Pani, że mnie nie ma, że nigdy tu nie było stolarza Gebirtiga. Nigdy tu jego pieśni...
Krakowie bądź mi pozdrowiony. Przed domem czeka zaprzężony wóz. Jak psa mnie gnają stąd. Może ostatni raz cię widzę. Miejsce tak bliskie i znajome. Na grobie matki wypłakałem serce. Ostatnią łzą zwilżyłem kamień ojca. Święta ta ziemia, w której śpią ojciec i matka, święta ta ziemia, święte dnie i noce. Święte jej cisze, w które idą pokolenia. Gebirtig szedł pierwszy w tłumie, otworzył usta od śpiewu, nienawiść zwinięta w kulę, ugrzęzła w gardle pieśni.
Gore bracia, gore, płonie nasze miasteczko. Złe wichry niosą ogień, wszystko rwie się i wali. Gore bracia wokoło, a wy stoicie spokojnie, a wy patrzycie jak gore. Gore nasze miasteczko. Gore bracia, gore. Ratunek w naszych rękach, jeśli wam drogie ono. Chwyćcie narzędzia, gaście, gaście pożar, gaście pożar krwią własną.
Piszę nocą do świtu, nad ranem ciemność. Kładzie mi łapę na stole, krew ze mnie uszła. Mój pusty dom, cały skrzypi i pełny jest nie wiem czego, co wchodzi na nasze miejsce. W taką noc, jak dzisiaj, umarli przychodzą we śnie. Niosą żywym kubek ochłody. Kto położy czułe dłonie błogosławieństw na kamieniu którego nie ma?
Za ziemię do chodzenia, a nie "za siebie dochodzenia" :p trochę inne znaczenie to niesie, nieprawdaż?
+Krzysztof Malak. Owszem.
Krzysztof Malak poprawione
Najciekawsze jest to, że użyte są też tłumaczenia tekstów samego Gebirtiga w tekście piosenki.