🪶 Kim Taehyung ile Hayal et| Mafya sevgilin Baban Tarafından Taciz Edildiğini öğrenir| 🪶 Kim Taehyung × Lee Hae-Su 🪶 Aurora'nın Kaleminden 🪶 Şarkıyla Okumanız Kesinlikle tavsiyem olur! 🪶 Beğenmeniz Dileğiyle! 🪶 Lütfen Emeklerimin Karşılığını vermek için Abone olup Like Atın 🪶 KTH - 26 Hae-Su- 19 🪶2 Bölümlük / 2-1 Bir genç kızın değil 17. Yaşı hiçbir yaşı öldürülmemelidir... ` Gözyaşlarım içerisinde tekrardan öğürerek Lavaboya koşmam bir oldu. Elimi ağzımın önüne vererek uçarcasına koştum tekrardan o klozetin başına. Ayaklarımın soğuk fayans zemin ile temas etmesi içimi ürpertmesine rağmen hızlanarak Klozetin başına çökerek Elimi ağzımın önünden çekmemle Klozete öğürmem bir oldu. Boş midem beni daha da zorlarken klozetin Kenarlarına tutunarak mide suyumun hepsini boşaltmaya başladım. O Dünkü lanet geceden beri tek yaptığım öğürmek ve Ağlamaktı. Tek yaptığım Kimseye anlatamadığım şeyleri öğürerek kusarak ve ağlayarak kendime anlatmamdı. Canımın yanmasını Kimseye anlatamadığım için kusarak acısını azaltmaktı derdim. O Bedenimdeki iğrençliği, Bedenimdeki Pis ellerin izini, Bedenimdeki Morartıları Kusmaya çalışmaktı. Dün Gece gözlerimin önünden geçerken öğürmem ve ağlamam da eş zamanlı şiddetlendi. Gözlerim bulanıklaşıyor Midem kendini zorlayarak Boğazımı yakıyordu. Kusmaktan tahriş olan boğazımın acısı canımı o kadar çok yakıyorduki daha fazla dayanamayarak ayaklandım çöktüğüm yerden. Başımın dönmesini umursamayarak Sifonu çektim zorlukla. Bedenim her bir noktası sızım sızım sızladığı için elimi bile kaldıramayacak kadar Güçsüzdü bedenim. Sarsak adımlar eşliğinde Elimi yüzümü yıkamak için Lavaboya doğru ilerlemeye başladım. Bedenimi ayakta tutamayacak kadar başım dönüyor Canım acıyordu. Gözyaşlarım haddinden fazla akmaya devam ediyordu. Lavaboya ulaştığımda ellerimi Tutunmak için yaslayıp Akıtmaya devam ettim göz yaşlarımı. Bedenim kendi iğrençliği içinde titriyordu. Bu göz yaşları kendi iğrençliği içinde akıyordu. Bu Moraran beden, Üzerinde olan izler kendi iğrençliği içinde boğuluyordu. Bedenime duyduğum iğrençlik Bedenime duyduğum Nefret o kadar yoğunduki kendime zarar verip yok et etmek istiyordum. Onu buradan soyutlaştırmak istiyordum. Temiz kalmış olan Ruhumu bu kirli bedenden arındırmak istiyordum Başımı eğerek Ellerimle Lavabo başlığına yaslanmaya devam ettim. Kendimi görmek istemiyordum. Kendi iğrençlenmiş, Bedenimi görmek istemiyordum. İğrenç ellere el sahipliği yapan bu bedeni görmek istemiyordum. Göremezdim. Sahi Hangi genç kız Daha yirmisine basmamışken iğrenirdi bedeninden? Bunun cevabını Bedeni Genç kız Ruhu kadın olanlar bilirdi. Bunun cevabını Yaşadıklarıyla kadınlaşmış ruhlar bilirdi. Bunu o naif bedeni kadınlaşmaya zorlanmış bedenler bilirdi. Sadece onlar en iyi bilirdi. Sadece onlar en iyi hisseder sadece onlar en iyi bilirdi. Akan sıcak göz yaşlarım boynumdan aşağıya süzülerek fayans zeminle buluşurken hıçkırık bıraktım sessiz olan ortama. Küçük bir kızın acısına susmuş, Küçük bir kızın acısına, Caizliğine, zavallılığına sessizleşmiş bu kasvetli ortama. Destek aldığım elimi yavaşça yüzüme götürerek gözlerimi deli gibi silmeye başladım. Küçük çocuklar gibi acıyıp moraran ellerime inat Küçük bir kız çocuğu gibi silmeye devam ettim. Göz yaşlarımı silecek kimse yoktu şuan yanımda. Ben Kendimin kimsesi oldum. Aynı dün gece gibi Yine Kendimin kimsesi oldum. Hıçkıraklarım ve göz yaşlarım bana inat artarken çaresizce devam ettim göz yaşlarımı silmeye. Başımın dönmesiyle elimi zorlukla tekrar lavaboya yaslayarak tutunduğumda Göz yaşlarıma yenilmiş bir şekilde ağlamaya devam ettim. Bu hayatta Sadece göz yaşlarımamı yenilmiştim? Bu hayatta sadece akan göz yaşlarıma ve hıçkırıklarımamı yenilmiştim? Onlara yenilmiş olmak daha az canımı yakardı en azından. Derin bir nefes aldım hıçkırıklarımın arasından. Başımı yavaşça kaldırarak karşıma baktığımda buğulanmış olan gözlerim engelleyemeden kendi yansımamla karşı karşıya kaldım. O Bitik o moraran bedenle kalakaldım. Boynumda ve kollarımda olan el izleri, Kızarmış ve morarmış gözlerim, Darbe yüzünden kanayıp Kabuk bağlayan dudağım. Kabuk bağlayan... Bedenimdeki o yaralarda kabuk bağlar mıydı? Ruhumdaki o yarada kabuk bağlarmıydı sahi? Canımı yakıpta o bir türlü kabuk bağlamayan yaralar kabuk bağlara, acım diner, sızım artık durur muydu? Yoksa hepsi bedenimi daha da yakmak ruhumu daha da acıtmak için gitmez kalmaya devam mı ederdi? Bedenim üzerinde gezinen bakışlarım ile Göz yaşlarıma bu sefer hakim olmamış bile isteye yenilmiştim. Bu bir genç kıza yapılır mıydı? Bu çocukluğu elinden alınmış, yetmezmiş gibi ruhunuda almak bir genç kıza verilecek en büyük travma, en büyük ceza, en büyük haksızlıktı. Bunları yaşamayı hakketmediği halde yaşatılmayı hak etmesi en büyük haksızlıktı. Savunmasız bedenine dokunan eller en büyük acısı, Akan göz yaşları en büyük cezasıydı. Göz pınarlarım ağlamaktan acıyor, Başım adeta firar etmeye hazırlanıyordu. Bu bitik haldeki Bedene bakmaya daha fazla dayanamayarak bakışlarımı hemen çektim. Bu halimi daha fazla görmek istemiyordu ruhum çünkü. Ne bu kirlenmiş bedene tıkılıp kalmayı ne de Bu kirli bedende kalmayı hakketmiyordu ruhum. Hiç bir şeyi hakketmiyordu. Bunları yaşayarak ölmeyi de acımayıda Hakketmiyordu. Elimi musluğun kulpuna getirerek açtığımda alev alev yanan ellerime suyu değdirdim. Soğuk su Ellerimle birlikte bedenimide titretti. Ayakta durmaya çalışarak iki elimi de soğuk suya tutarak avuç içime su doldurmaya başladım. Ellerime akıp giden suyu daha fazla burada kalamayacağım, dengemi koruyamayacağım için yüzüme çarptım. Soğuk su yanan yüzüme bir rahatlık sağlarken durmadan defalarca kez çarptım yüzüme. O bedenimdeki acıyı, Bedenimdeki acıyı almasını umarak defalarca kez çarpmaya devam ettim. Sahi alır mıydı? Peki alsaydı yüreğimdeki acıyı kim alacaktı? Bunu başaracak bir şey var mıydı? Benim için bunu yapacak birisi var mıydı? Beni kimsesiz değil mişim gibi hissettiren olacak mıydı? Bunun cevabını bende bilmiyordum. Bu zamana kadar hiçbir şeyin cevabını bilmeyen ben bununda cevabını bilmiyordu. Yüzüme soğuk suyu son kez çarparak ferahlık sağlamamla derin bir nefes aldım. Nefes almakta bile zorluk çekiyordum. Nefesim kesiliyor daralıyordu. Daha fazla bu lanet yerde beklemek istemediğim için suyu kapatarak odama koştum. Koşar adımlarla Odama geçmemle giysi dolabına ulaşmam bir oldu. Giysi dolabından hemen Rahat bir kaç şey çıkarmaya başladım delirmiş gibi. Bu evde daha fazla kalmamalıydım ve benim yeni aklım başıma geliyordu. Dün gece Tacize uğradığım bu evde nasıl kalmaya devam edebiliyordum ki? Dün Beni taciz eden öz babamın evinde kalarak ne yapmaya çalışıyordum ki ben? Delirmiş olmalıydım. Aklımı yitirmiş olmalıydım. Aklım yeni yeni başıma gelirken Göz yaşlarım daha da şiddetlendi. Bedenim daha da titremeye başladı. Dün gece öz babam tarafından tacize uğramış olan ben bu evde ne yapıyordu? O ruhunu ve bedenini elinden alan bu caninin evinde ne yapıyordu ki? Acımasız bir şekilde kendi öz kızına el sürecek kadar pislik o herifin evinde ne yapıyordum ben? Bedenime yeni yeni verilen sinyallerle kriz geçiren gibi titredim. Ve daha çok titredim. Dolaptan hızlıca bir kaç parça kıyafet alarak üzerime geçirmeye başladım. O kadar hızlı davranıyordum ki bedenimin kriz geçirmesi bile durduramıyordu beni. Hızlı bir şekilde üzerime Eşofman ve tişörtü geçirerek Makyaj masamdan telefonu kaptığım gibi çıkış kapısına doğru ilerlettim adımlarımı. Bu gerçeği yeni kabulleniyormuşçasına Nefesimin kesilmesi beni boğarken Kapıya yapışırcasına açarak kapıyı açtım. Bu evdeki o anlar gözümün önünden bir bir Geçerek hıçkırıklarımda boğulmaya başladım. Kapıdan fırlayarak kapıyı çarpapmam apartmanda yankı yapacak kadar yüksekti. Asonsöre binmek beni daha da boğacaktı bunu biliyordum. Merdivenlere yönelmemle sarsak bir şekilde inmeye başladım. Düşüp düşmemem umrumda olmayacak kadar bedenim titreyip gözlerim karardığı için trabzanlara tutunarak inmeye beşladım. Dün gece yaşadığım o iğrenç gece Aklımı başımdan almış ruhsuzlaştırmıştı beni. O gece Beni öldürmüştü. O gece canımın yanması hissizleştirmişti beni. Acıtmıştı beni. Aklım başımda değildi bunun farkındaydım Ki nasıl davrandığımı bile bilmiyordum. Tek bildiğim şuan bedenimin kriz geçirdiği ve ciğerlerimin nefes alma ihtiyacıydı. Tek Bildiğim Buydu. Sadece bu kalmıştı aklımda. Hıçkırıklarımın arasından arkama bile bakmadan bahçeye çıkmamla nereye gideceğimi bile bilmeden koşabildiğim kadar koşmaya başladım. Titreyen bedenimi umursamayarak koşmaya başladım. Yönümü bile bilmeden o lanet anlar gözlerimin önüne geldikçe Adımlarım ve göz yaşlarım eş zamanlı hızlanıyordu. Hayır Dedi beynimdeki ses. Hayır diye tekrar etti. Bunlar gerçek değil dedi. Bu yaşadıkların gerçek değil bu bir rüya dün gece hiçbir şey yaşanmadı dedi. Peki ya o zaman ben neye koşuyordum? Ben neye delirmiş gibi ağlayarak koşmaya devam ediyordum? Ben Neden şuan bu haldeydim? Benim bedenimde neden böyle bir ses yankılanıp duruyordu o zaman? Tekrar bir ses yankılandı beynimde yine aynı şeyi tekrar etti. Bu gerçek değil. Peki kimindi bu ses? Kime aitti bu beynimde beni susturmaya çalışan ses?
Devam 1 "HAYIR! HAYIR! HAYIR! O BANA DOKUNDU. O BANA İSTEMEDİĞİM HALDE DOKUNDU. O CANIMI YAKMAK İÇİN BANA DOKUNDU!" O sesi susturmak için bağırdım. O ses sırf sussun diye bağırdım. Sırf beni daha da etkisi altına almasın diye bağırdım. Dışardaki insanların şuanki bakışlarını umursamayarak. Beynimde yankılanan o ses kime aitti ki ben delirmiş gibi onu engellemeye çalışıyordum? Evet... Evet oydu. Beni dün gecede de olduğu gibi engellemeye çalışan ses Onun gibi caniye aitti. O kadına... Yani Annem demeye utandığım acımasız o kadına. Canım yanmasına rağmen beni susturmaya çalışan o kadına. Beynimde yankılanıp durması delirmiş gibi beni daha da koştururken Nefes nefese bir şekilde kendimi sahil kenarında bulmamla Duraksadım. Hem ağlamam hem de nefes nefese kalmam göğüs kafesimi zorlarken Daha fazla dayanamayarak yere çöktüm. Bacaklarım daha fazla kendini taşıyamadığı için ağlayarak yere çökmüştüm. Burası nerenin sahili onu bile bilmeyecek kadar uzaklaşmış olmalıydım. Tanımadığım bir yere gelecek kadar çok koşmuştum kriz geçiren bedenimle birlikte. Yere çökerek hıçkırıklarıma engel olamadan hiç ağlamadığım kadar ağlamaya başladım. Neden Şuan bu durumda olacak kadar acıtmışlardı canımı. Beynimi yıkamak için engellemişlerdi beni? Ben bu dünyaya gelerek ne yapmıştım ki onlara? Ben onları acıtmadığım halde onlar neden acıtmışlardı her seferinde beni? Dün Annem demeye utandığım o kadının her şeyi gördüğü halde nedem benim beynimi buna inandırmak için o laflarla aklımı yıkamıştı? Bu kadar cani olamazdı değilmi? Gerçek öz kızına kıyacak kadar insafsız olamazdı değil mi? "Neden canımı bu kadar çok yakmak istiyorsunuz?" Diye fısıldamaya çalıştım hıçkırıklarımın arasından. Onlara soramadığım hesabı denize soracak kadar korkak ve zavallıydım "NEDEN SANA HİÇBİR ŞEY YAPMADIĞIM HALDE BANA DOKUNMAYA KALKIŞTIN? KENDİ ÖZ KIZINA BUNU YAPACAK KADAR CANİLEŞTİN?" Bu seferde bağırarak içimdekileri adeta kusarak Denize bakmaya başladım. Beni dinleyecek tek şeyin deniz olması ne kadar da acı vericiydi değil mi? Beni anlayıp dinleyecek sadece cansız varlıkların olması ne kadar da canımı yakıyordu. Kimsenin çığlıklarımı duymayıp sadece onların duyması gibi. Hıçkırarak ellerimi dizlerime yaslayarak avazım çıktığı kadar ağlamaya başladım. Bu sefer az öncekine göre daha çok ağlamaya başladı bu gözler ve bu kalp. Küçük bir kızın acizliği içinde ağladım hem içime hem de dışıma. Dün gece ne istemişlerdi benden? Dün gece ne yapmıştım ki ben onlara? Beni neden acıtmak istemişlerdi? Küçücük bir kız çocuğundan ne istemişlerdi? O Cani herifin bana dokunması niyeydi? Neden Öz kızına dokunacak kadar Şerefsizleşmişti? Çocuk ruhumu öldürdüğü yetmezmiş gibi bu ruhumuda öldürmek istemişti? Dün gece Kendi canından kanından olan kızına Dokunan o adi adam benim katilimdi. Dün gece Bana saldırmaya çalışan o adam ve engel olmayan o kadın Katilimdi benim. Hem ruhumun hemde bedenimin katili. Bir genç kızın çığlıklarını hiç mi kimse duymazdı? Yada duymak istemezdi. O ağlayarak yakarışlarım hiç mi acıma duygusu uyandırmadı onlarda. Ağlayarak onlara yakarışlarım hiç mi merhamet ettirmedi onlara. Onlarda merhamet ne arardı ki sahiden? Kendi kızına taciz edecek kadar pisliğin teki o adam Merhamet Duygusundan yoksundu. O Adam merhamet ve şeref duygusundan yoksundu. O adam ve Kadın her türlü duygudan yoksundu. O kadın kızının çığlıklarını duymayacak kadar Acımasız ve merhametsizdi. Neyin Duygusunu soruyordum ki ben onlara? Ağlayarak dizlerimi kendime çekerek başım yasladım. Akan göz yaşlarım dizlerimi sırılsıklam yapacak kadar şiddetliydi. Başımdaki kapşonlum ile dizlerime başımı yaslayarak Hıçkırmam göğüs kafesimi acıtıyordu. Bedenim kriz geçirmeye devam ettiği için Tirtirtitrerken kendimi sona gelmiş gibi hissediyordum. Sona gelmemişmiydim zaten? Kendi öz babam tarafından kirletilen bedenim benim sonumdu. Ruhumun ve bedenimin öldürülmesi benim sonumdu. Kendi öz annemin beni duymaması benim sonumdu. Attğım çığlıklar, Akıttığım göz yaşları beni sonumdu. Kendimden iğrenmem benim sonumdu. Peki ben neden şuan nefes alıyordum sonum gelmişse? Bu kalp neden çarpıyordu? Bu bedene sıkışan ruh neden teslim olmuyordu? Sorularımın Hiç bir cevabı olmadı. Kendime bile. "Kızım?" Devam edecek
Yeni okuyabildim ve sen abartısız söylüyorum muhteşem bir yazarsın. Duyguları cümlelere o kadar iyi döküyorsun ki yaşamış gibi oluyorum. Çok çok beğendim. Eline emeğine sağlık.
İlkim bu arada sabitlermisin
🪶 Kim Taehyung ile Hayal et| Mafya sevgilin Baban Tarafından Taciz Edildiğini öğrenir|
🪶 Kim Taehyung × Lee Hae-Su
🪶 Aurora'nın Kaleminden
🪶 Şarkıyla Okumanız Kesinlikle tavsiyem olur!
🪶 Beğenmeniz Dileğiyle!
🪶 Lütfen Emeklerimin Karşılığını vermek için Abone olup Like Atın
🪶 KTH - 26 Hae-Su- 19
🪶2 Bölümlük / 2-1
Bir genç kızın değil 17. Yaşı hiçbir yaşı öldürülmemelidir...
`
Gözyaşlarım içerisinde tekrardan öğürerek Lavaboya koşmam bir oldu. Elimi ağzımın önüne vererek uçarcasına koştum tekrardan o klozetin başına. Ayaklarımın soğuk fayans zemin ile temas etmesi içimi ürpertmesine rağmen hızlanarak Klozetin başına çökerek Elimi ağzımın önünden çekmemle Klozete öğürmem bir oldu. Boş midem beni daha da zorlarken klozetin Kenarlarına tutunarak mide suyumun hepsini boşaltmaya başladım. O Dünkü lanet geceden beri tek yaptığım öğürmek ve Ağlamaktı. Tek yaptığım Kimseye anlatamadığım şeyleri öğürerek kusarak ve ağlayarak kendime anlatmamdı. Canımın yanmasını Kimseye anlatamadığım için kusarak acısını azaltmaktı derdim. O Bedenimdeki iğrençliği, Bedenimdeki Pis ellerin izini, Bedenimdeki Morartıları Kusmaya çalışmaktı. Dün Gece gözlerimin önünden geçerken öğürmem ve ağlamam da eş zamanlı şiddetlendi. Gözlerim bulanıklaşıyor Midem kendini zorlayarak Boğazımı yakıyordu. Kusmaktan tahriş olan boğazımın acısı canımı o kadar çok yakıyorduki daha fazla dayanamayarak ayaklandım çöktüğüm yerden. Başımın dönmesini umursamayarak Sifonu çektim zorlukla. Bedenim her bir noktası sızım sızım sızladığı için elimi bile kaldıramayacak kadar Güçsüzdü bedenim. Sarsak adımlar eşliğinde Elimi yüzümü yıkamak için Lavaboya doğru ilerlemeye başladım. Bedenimi ayakta tutamayacak kadar başım dönüyor Canım acıyordu. Gözyaşlarım haddinden fazla akmaya devam ediyordu. Lavaboya ulaştığımda ellerimi Tutunmak için yaslayıp Akıtmaya devam ettim göz yaşlarımı. Bedenim kendi iğrençliği içinde titriyordu. Bu göz yaşları kendi iğrençliği içinde akıyordu. Bu Moraran beden, Üzerinde olan izler kendi iğrençliği içinde boğuluyordu. Bedenime duyduğum iğrençlik Bedenime duyduğum Nefret o kadar yoğunduki kendime zarar verip yok et etmek istiyordum. Onu buradan soyutlaştırmak istiyordum.
Temiz kalmış olan Ruhumu bu kirli bedenden arındırmak istiyordum
Başımı eğerek Ellerimle Lavabo başlığına yaslanmaya devam ettim. Kendimi görmek istemiyordum. Kendi iğrençlenmiş, Bedenimi görmek istemiyordum. İğrenç ellere el sahipliği yapan bu bedeni görmek istemiyordum. Göremezdim.
Sahi Hangi genç kız Daha yirmisine basmamışken iğrenirdi bedeninden?
Bunun cevabını Bedeni Genç kız Ruhu kadın olanlar bilirdi. Bunun cevabını Yaşadıklarıyla kadınlaşmış ruhlar bilirdi. Bunu o naif bedeni kadınlaşmaya zorlanmış bedenler bilirdi. Sadece onlar en iyi bilirdi. Sadece onlar en iyi hisseder sadece onlar en iyi bilirdi.
Akan sıcak göz yaşlarım boynumdan aşağıya süzülerek fayans zeminle buluşurken hıçkırık bıraktım sessiz olan ortama. Küçük bir kızın acısına susmuş, Küçük bir kızın acısına, Caizliğine, zavallılığına sessizleşmiş bu kasvetli ortama. Destek aldığım elimi yavaşça yüzüme götürerek gözlerimi deli gibi silmeye başladım. Küçük çocuklar gibi acıyıp moraran ellerime inat Küçük bir kız çocuğu gibi silmeye devam ettim. Göz yaşlarımı silecek kimse yoktu şuan yanımda. Ben Kendimin kimsesi oldum. Aynı dün gece gibi Yine Kendimin kimsesi oldum. Hıçkıraklarım ve göz yaşlarım bana inat artarken çaresizce devam ettim göz yaşlarımı silmeye. Başımın dönmesiyle elimi zorlukla tekrar lavaboya yaslayarak tutunduğumda Göz yaşlarıma yenilmiş bir şekilde ağlamaya devam ettim.
Bu hayatta Sadece göz yaşlarımamı yenilmiştim? Bu hayatta sadece akan göz yaşlarıma ve hıçkırıklarımamı yenilmiştim? Onlara yenilmiş olmak daha az canımı yakardı en azından. Derin bir nefes aldım hıçkırıklarımın arasından. Başımı yavaşça kaldırarak karşıma baktığımda buğulanmış olan gözlerim engelleyemeden kendi yansımamla karşı karşıya kaldım. O Bitik o moraran bedenle kalakaldım. Boynumda ve kollarımda olan el izleri, Kızarmış ve morarmış gözlerim, Darbe yüzünden kanayıp Kabuk bağlayan dudağım.
Kabuk bağlayan...
Bedenimdeki o yaralarda kabuk bağlar mıydı?
Ruhumdaki o yarada kabuk bağlarmıydı sahi?
Canımı yakıpta o bir türlü kabuk bağlamayan yaralar kabuk bağlara, acım diner, sızım artık durur muydu? Yoksa hepsi bedenimi daha da yakmak ruhumu daha da acıtmak için gitmez kalmaya devam mı ederdi?
Bedenim üzerinde gezinen bakışlarım ile Göz yaşlarıma bu sefer hakim olmamış bile isteye yenilmiştim. Bu bir genç kıza yapılır mıydı? Bu çocukluğu elinden alınmış, yetmezmiş gibi ruhunuda almak bir genç kıza verilecek en büyük travma, en büyük ceza, en büyük haksızlıktı. Bunları yaşamayı hakketmediği halde yaşatılmayı hak etmesi en büyük haksızlıktı. Savunmasız bedenine dokunan eller en büyük acısı, Akan göz yaşları en büyük cezasıydı. Göz pınarlarım ağlamaktan acıyor, Başım adeta firar etmeye hazırlanıyordu. Bu bitik haldeki Bedene bakmaya daha fazla dayanamayarak bakışlarımı hemen çektim. Bu halimi daha fazla görmek istemiyordu ruhum çünkü. Ne bu kirlenmiş bedene tıkılıp kalmayı ne de Bu kirli bedende kalmayı hakketmiyordu ruhum.
Hiç bir şeyi hakketmiyordu. Bunları yaşayarak ölmeyi de acımayıda Hakketmiyordu. Elimi musluğun kulpuna getirerek açtığımda alev alev yanan ellerime suyu değdirdim. Soğuk su Ellerimle birlikte bedenimide titretti. Ayakta durmaya çalışarak iki elimi de soğuk suya tutarak avuç içime su doldurmaya başladım. Ellerime akıp giden suyu daha fazla burada kalamayacağım, dengemi koruyamayacağım için yüzüme çarptım. Soğuk su yanan yüzüme bir rahatlık sağlarken durmadan defalarca kez çarptım yüzüme. O bedenimdeki acıyı, Bedenimdeki acıyı almasını umarak defalarca kez çarpmaya devam ettim. Sahi alır mıydı? Peki alsaydı yüreğimdeki acıyı kim alacaktı? Bunu başaracak bir şey var mıydı? Benim için bunu yapacak birisi var mıydı? Beni kimsesiz değil mişim gibi hissettiren olacak mıydı?
Bunun cevabını bende bilmiyordum. Bu zamana kadar hiçbir şeyin cevabını bilmeyen ben bununda cevabını bilmiyordu.
Yüzüme soğuk suyu son kez çarparak ferahlık sağlamamla derin bir nefes aldım. Nefes almakta bile zorluk çekiyordum. Nefesim kesiliyor daralıyordu. Daha fazla bu lanet yerde beklemek istemediğim için suyu kapatarak odama koştum. Koşar adımlarla Odama geçmemle giysi dolabına ulaşmam bir oldu. Giysi dolabından hemen Rahat bir kaç şey çıkarmaya başladım delirmiş gibi. Bu evde daha fazla kalmamalıydım ve benim yeni aklım başıma geliyordu. Dün gece Tacize uğradığım bu evde nasıl kalmaya devam edebiliyordum ki? Dün Beni taciz eden öz babamın evinde kalarak ne yapmaya çalışıyordum ki ben? Delirmiş olmalıydım. Aklımı yitirmiş olmalıydım. Aklım yeni yeni başıma gelirken Göz yaşlarım daha da şiddetlendi. Bedenim daha da titremeye başladı. Dün gece öz babam tarafından tacize uğramış olan ben bu evde ne yapıyordu? O ruhunu ve bedenini elinden alan bu caninin evinde ne yapıyordu ki? Acımasız bir şekilde kendi öz kızına el sürecek kadar pislik o herifin evinde ne yapıyordum ben? Bedenime yeni yeni verilen sinyallerle kriz geçiren gibi titredim. Ve daha çok titredim. Dolaptan hızlıca bir kaç parça kıyafet alarak üzerime geçirmeye başladım. O kadar hızlı davranıyordum ki bedenimin kriz geçirmesi bile durduramıyordu beni. Hızlı bir şekilde üzerime Eşofman ve tişörtü geçirerek Makyaj masamdan telefonu kaptığım gibi çıkış kapısına doğru ilerlettim adımlarımı. Bu gerçeği yeni kabulleniyormuşçasına Nefesimin kesilmesi beni boğarken Kapıya yapışırcasına açarak kapıyı açtım. Bu evdeki o anlar gözümün önünden bir bir Geçerek hıçkırıklarımda boğulmaya başladım. Kapıdan fırlayarak kapıyı çarpapmam apartmanda yankı yapacak kadar yüksekti. Asonsöre binmek beni daha da boğacaktı bunu biliyordum. Merdivenlere yönelmemle sarsak bir şekilde inmeye başladım. Düşüp düşmemem umrumda olmayacak kadar bedenim titreyip gözlerim karardığı için trabzanlara tutunarak inmeye beşladım. Dün gece yaşadığım o iğrenç gece Aklımı başımdan almış ruhsuzlaştırmıştı beni. O gece Beni öldürmüştü. O gece canımın yanması hissizleştirmişti beni. Acıtmıştı beni. Aklım başımda değildi bunun farkındaydım Ki nasıl davrandığımı bile bilmiyordum. Tek bildiğim şuan bedenimin kriz geçirdiği ve ciğerlerimin nefes alma ihtiyacıydı. Tek Bildiğim Buydu. Sadece bu kalmıştı aklımda. Hıçkırıklarımın arasından arkama bile bakmadan bahçeye çıkmamla nereye gideceğimi bile bilmeden koşabildiğim kadar koşmaya başladım. Titreyen bedenimi umursamayarak koşmaya başladım. Yönümü bile bilmeden o lanet anlar gözlerimin önüne geldikçe Adımlarım ve göz yaşlarım eş zamanlı hızlanıyordu.
Hayır Dedi beynimdeki ses. Hayır diye tekrar etti. Bunlar gerçek değil dedi. Bu yaşadıkların gerçek değil bu bir rüya dün gece hiçbir şey yaşanmadı dedi. Peki ya o zaman ben neye koşuyordum? Ben neye delirmiş gibi ağlayarak koşmaya devam ediyordum? Ben Neden şuan bu haldeydim? Benim bedenimde neden böyle bir ses yankılanıp duruyordu o zaman? Tekrar bir ses yankılandı beynimde yine aynı şeyi tekrar etti. Bu gerçek değil. Peki kimindi bu ses? Kime aitti bu beynimde beni susturmaya çalışan ses?
Devam 1
"HAYIR! HAYIR! HAYIR! O BANA DOKUNDU. O BANA İSTEMEDİĞİM HALDE DOKUNDU. O CANIMI YAKMAK İÇİN BANA DOKUNDU!"
O sesi susturmak için bağırdım. O ses sırf sussun diye bağırdım. Sırf beni daha da etkisi altına almasın diye bağırdım. Dışardaki insanların şuanki bakışlarını umursamayarak. Beynimde yankılanan o ses kime aitti ki ben delirmiş gibi onu engellemeye çalışıyordum?
Evet...
Evet oydu. Beni dün gecede de olduğu gibi engellemeye çalışan ses Onun gibi caniye aitti. O kadına... Yani Annem demeye utandığım acımasız o kadına. Canım yanmasına rağmen beni susturmaya çalışan o kadına. Beynimde yankılanıp durması delirmiş gibi beni daha da koştururken Nefes nefese bir şekilde kendimi sahil kenarında bulmamla Duraksadım. Hem ağlamam hem de nefes nefese kalmam göğüs kafesimi zorlarken Daha fazla dayanamayarak yere çöktüm. Bacaklarım daha fazla kendini taşıyamadığı için ağlayarak yere çökmüştüm. Burası nerenin sahili onu bile bilmeyecek kadar uzaklaşmış olmalıydım. Tanımadığım bir yere gelecek kadar çok koşmuştum kriz geçiren bedenimle birlikte. Yere çökerek hıçkırıklarıma engel olamadan hiç ağlamadığım kadar ağlamaya başladım. Neden Şuan bu durumda olacak kadar acıtmışlardı canımı. Beynimi yıkamak için engellemişlerdi beni? Ben bu dünyaya gelerek ne yapmıştım ki onlara? Ben onları acıtmadığım halde onlar neden acıtmışlardı her seferinde beni? Dün Annem demeye utandığım o kadının her şeyi gördüğü halde nedem benim beynimi buna inandırmak için o laflarla aklımı yıkamıştı? Bu kadar cani olamazdı değilmi? Gerçek öz kızına kıyacak kadar insafsız olamazdı değil mi?
"Neden canımı bu kadar çok yakmak istiyorsunuz?"
Diye fısıldamaya çalıştım hıçkırıklarımın arasından. Onlara soramadığım hesabı denize soracak kadar korkak ve zavallıydım
"NEDEN SANA HİÇBİR ŞEY YAPMADIĞIM HALDE BANA DOKUNMAYA KALKIŞTIN? KENDİ ÖZ KIZINA BUNU YAPACAK KADAR CANİLEŞTİN?"
Bu seferde bağırarak içimdekileri adeta kusarak Denize bakmaya başladım. Beni dinleyecek tek şeyin deniz olması ne kadar da acı vericiydi değil mi? Beni anlayıp dinleyecek sadece cansız varlıkların olması ne kadar da canımı yakıyordu. Kimsenin çığlıklarımı duymayıp sadece onların duyması gibi. Hıçkırarak ellerimi dizlerime yaslayarak avazım çıktığı kadar ağlamaya başladım. Bu sefer az öncekine göre daha çok ağlamaya başladı bu gözler ve bu kalp. Küçük bir kızın acizliği içinde ağladım hem içime hem de dışıma.
Dün gece ne istemişlerdi benden? Dün gece ne yapmıştım ki ben onlara? Beni neden acıtmak istemişlerdi? Küçücük bir kız çocuğundan ne istemişlerdi? O Cani herifin bana dokunması niyeydi? Neden Öz kızına dokunacak kadar Şerefsizleşmişti? Çocuk ruhumu öldürdüğü yetmezmiş gibi bu ruhumuda öldürmek istemişti?
Dün gece Kendi canından kanından olan kızına Dokunan o adi adam benim katilimdi. Dün gece Bana saldırmaya çalışan o adam ve engel olmayan o kadın Katilimdi benim. Hem ruhumun hemde bedenimin katili.
Bir genç kızın çığlıklarını hiç mi kimse duymazdı? Yada duymak istemezdi. O ağlayarak yakarışlarım hiç mi acıma duygusu uyandırmadı onlarda. Ağlayarak onlara yakarışlarım hiç mi merhamet ettirmedi onlara.
Onlarda merhamet ne arardı ki sahiden? Kendi kızına taciz edecek kadar pisliğin teki o adam Merhamet Duygusundan yoksundu. O Adam merhamet ve şeref duygusundan yoksundu. O adam ve Kadın her türlü duygudan yoksundu. O kadın kızının çığlıklarını duymayacak kadar Acımasız ve merhametsizdi. Neyin Duygusunu soruyordum ki ben onlara?
Ağlayarak dizlerimi kendime çekerek başım yasladım. Akan göz yaşlarım dizlerimi sırılsıklam yapacak kadar şiddetliydi. Başımdaki kapşonlum ile dizlerime başımı yaslayarak Hıçkırmam göğüs kafesimi acıtıyordu. Bedenim kriz geçirmeye devam ettiği için Tirtirtitrerken kendimi sona gelmiş gibi hissediyordum. Sona gelmemişmiydim zaten? Kendi öz babam tarafından kirletilen bedenim benim sonumdu. Ruhumun ve bedenimin öldürülmesi benim sonumdu. Kendi öz annemin beni duymaması benim sonumdu. Attğım çığlıklar, Akıttığım göz yaşları beni sonumdu. Kendimden iğrenmem benim sonumdu. Peki ben neden şuan nefes alıyordum sonum gelmişse? Bu kalp neden çarpıyordu? Bu bedene sıkışan ruh neden teslim olmuyordu?
Sorularımın Hiç bir cevabı olmadı. Kendime bile.
"Kızım?"
Devam edecek
Yeni okuyabildim ve sen abartısız söylüyorum muhteşem bir yazarsın. Duyguları cümlelere o kadar iyi döküyorsun ki yaşamış gibi oluyorum. Çok çok beğendim. Eline emeğine sağlık.
Çok teşekkür ederim güzelim
2. Bölüm çok güzel ve upuzunnn ❤️🩹
Çok severek yazdımmm
Umarım en yakın zamanda gelirr
bu hikaye yasanilmis gibi cok iyi kalemine masallah nazar degmesin
Teşekkür ederimmmm
Çok güzel olmuş bebeğim başarılarının devamını diliyorum❤❤♥️💋
Ama bu çok...acıttı😢
Yine harikaydı, muhteşemdi, yarını iple çekiyorumm🩷
Yiaaa🥺
Yarın daha da acıyacak ama bunu söylemek istemezdim ama 2. Bölümde göz yaşlarımı tutamadım.
@@AurorasssJ1 acaba kız intihar mı ediyor, yoksa başka bir şey mii....ayy hemen yarın olsun🥹
Yok öyle değil içeriği gibi düşün
@@AurorasssJ1 hmmm tamam anladım
NWEDEEENNNN HUNGUR HUNGUR AGALDIM NEDEENNN
Mükemmel olmuş ellerine sağlık 💜
Harika yazıyorsun çok güzel
Nezmn gelir devami catliycam meraktan😢😢
Yarın
Tek kelime ile ✨MÜKEMMEL ✨
Harikaydı ama çok duygusal…
🥺❤️🩹
#Keşfet
Birde jk yaparmisin
Çok var aslinda kanalımda bir süre taehyung ile gideyim
Jin ile de gitt
Ve ne zaman gelicek muqqq
Yiiaaa teşekkür ederim
Biraz tutması gerekiyor
Sasirdik mi hayir yine ve yine mukemmell