Ποτέ μου δεν ένιωσα πως ο πρωταγωνιστικός ρόλος μου πάει, μα ήξερα μέσα μου πάντα πως δεν έχω κότσια να είμαι ο κακός. Ίσως να είμαι ένας περαστικός, ίσως να είμαι ο μαέστρος που αρνήθηκε να σταματήσει να παίζει η ορχήστρα καθώς βούλιαζε ο Τιτανικός. Και βάζω το γοητευτικός, ξανά, στο απογοητευτικός, μαμά, κάνοντας ραπ την ελπίδα μου πως όλα από αύριο θα πάνε καλά. Λέγοντας ψέματα στον εαυτό μου, ότι μια μέρα θα ζήσω απ' την τέχνη, ότι δε ζέχνει ο κόσμος κι επιβιώνουν όσοι παραμένουν παιδιά. Μάνα, κατάρα, βάρεσα δύο τατού στον καρπό, στο αριστερό χέρι μου, για να 'χω φόβο να μην τα χαλάσω αν βρω την καλλιτεχνική φλέβα μου. Μα ξέρεις ποιο είναι το θέμα μου; Κάλυψα μόνο το ένα μου... Κι άμα ποτέ μου διέξοδο ψάξω το δεξί μου είναι κενό. Μάνα, γιατί τόση ανησυχία; Γιατί η ουσία η οποία με έθισε να 'ναι η ουσία που έχει η ύπαρξη κι η θέση που έχουμε στο γαλαξία; Μάνα, δεν πίστεψα στο Θεό, μα είμαι δειλός, γι' αυτο δεν είμαι άθεος. Μάνα, φοβάμαι πως δε θα μου φτάσει μόνο μια ζωή το ποιος είμαι να βρω. Κι είπα να κλείσω με ένα αστείο, ώστε άλλο να μη σε στεναχωρώ και είναι τόσο παλιό που στο 'λεγα πριν το σχολειό να τελειώσω... "Όταν μεγαλώσω, θα βρω δουλειά κανονική και θα 'χω λεφτά." Δεν ξέρω άμα γελάς πιο πολύ με το "δουλειά" ή με το "μεγαλώσω..." Ποιός πόνος δυο βλέφαρα κρατά ανοιχτά; Ποιός ύπνος δεν πήρε αυτά τα παιδιά; Ποιός φόβος γέννησε στο νου τους αυγά; Μαμά, δεν μεγαλώνουμε ποτέ τελικά! Δεν με ξέρω, μα όταν με μάθω, θα 'θελα να πω σ' εκείνη "Μάνα, έγινα παιδί περήφανο για το παιδί που έχω γίνει!" Δεν με ξέρω, μα όταν με μάθω, θα 'θελα να πω σ' εκείνη "Μάνα, έχω γίνει το παιδί, που το παιδί που ήμουν κάποτε ονειρευόταν να γίνει!" Μάνα κατάλαβα πολλά, μάνα φοβάμαι πως μεγάλωσα, δε νιώθω όπως ένιωθα παλιά... Θέλω να αλλάξω τον κόσμο ακόμα, μα δυσκολεύομαι να πιστέψω πως μπορούν να τον αλλάξουν τα παιδιά. Γιατί όταν ήμουνα παιδί, "επανάσταση" την οργή είχα βαφτίσει κι έψαχνα τη διάλυση, όχι τη λύση και συγχώρα με, μα ήταν η αγάπη σου πάρα πολύ μεγάλη, τόσο που η μικρή καρδιά που κουβαλάω δεν τη χώραγε. Και άραγε το ήξερες ανέκαθεν, ότι αυτή που αγάπησα και έλεγα μούσα ήτανε μάγισσα; Γι αυτό μου συγχωρούσες πάντα τα άσχημα που μ' έκανε να υπηρετήσω, όσο κι αν σε πλήγωνε βάναυσα. Κι ενώ δε σου εγγυώμαι πως τη σκότωσα μάνα, με τα ίδια μου τα χέρια την τραυμάτισα θανάσιμα. Στραγγάλισα την ίδια την ανάγκη μου για κείνη με καλώδια, στο σύστημα να μπω αποφάσισα. Και θα δώσω στον κόσμο αυτό που θέλει κι αυτό που μέλει, θα γενεί, θα είμαι εκεί στου βασιλείου τα τέλη, μα το παιδί σου θέλεις άντρα ευτυχισμένο να δεις και στο χρωστάω, το θέλημα σου να εκπληρωθεί εν τέλει. Εγώ που σε ξέρω καλύτερα απ' όλους, ξέρω ότι τον κόσμο θα αλλάξεις και περήφανη θα πάψω να 'μαι μόνο άμα τα παρατάς. Στην ευχή μου πας παιδί μου κι αν αμφιβάλλεις, μην ξεχάσεις, ότι εγώ σου έχω φτιάξει την πανοπλία που φοράς. Ποιός πόνος δυο βλέφαρα κρατά ανοιχτά; Ποιός ύπνος δεν πήρε αυτά τα παιδιά; Ποιός φόβος γέννησε στο νου τους αυγά; Μαμά, δεν μεγαλώνουμε ποτέ τελικά! Δεν με ξέρω, μα όταν με μάθω, θα 'θελα να πω σ' εκείνη "Μάνα, έγινα παιδί περήφανο για το παιδί που έχω γίνει!" Δεν με ξέρω, μα όταν με μάθω, θα 'θελα να πω σ' εκείνη "Μάνα, έχω γίνει το παιδί, που το παιδί που ήμουν κάποτε ονειρευόταν να γίνει!"
Και βάζω το γοητευτικός ξανά στο απογοητευτικος ξανά..❤📎 Μετά από αυτόν τον δίσκο οι άλλοι που έβγαλαν δίσκο πρόσφατα μπροστά στο αριστούργημα , τέχνη μέχρι και ποίηση σου θα έπρεπε να ντρεπονται🙄
Επίσης, είναι δεκτό το ότι δεν σας άρεσε αλλά αντικειμενικά μπορούμε να πούμε ότι από άποψη μουσικής παραγωγής, στιχουργικής αλλά και την απόδοση νοήματος, ο δίσκος είναι πολύ δυνατός.
Δεν αγγίζει πολλούς, αλλά αγγίζει ΠΟΛΥ
μανα δεν πίστεψα στο θεό μα ειμαι δειλος γιαυτο δεν ειμαι άθεος.
"Λέγοντας ψέματα στον εαυτό μου
Ότι μια μέρα θα ζήσω απ'την τέχνη
Ότι δεν ζεχνει ο κόσμος
Κ'επιβιωνουν όσοι παραμένουν παιδιά"
Δεν ξέρω άμα γελάς πιο πολύ με το "δουλειά" ή με το "μεγαλώσω!!
Yoda είσαι τεράστιος!
@@kosmidiss3035 χαχαχα η συνηθεια θα ειναι
Βλέπω τον εαυτό μου σε αυτούς τους στοίχους σε 10 χρόνια από τώρα..
Και βάζω το γοητευτικός ξανά, στο απογοητευτικός μαμά 📎
Μόνο εγώ ανάμεσα στο 2:25 - 2:40 ακούω κάτι σαν γραφομηχανή (που δίνει την αίσθηση ότι αυτά που λέει ο yoda τα έχει γράψει η μητέρα του)??
Από την αρχή του βίντεο στο πρώτο κομμάτι φαίνεται πως η ιστορία λέγεται μέσα από μία γραφομηχανή
Λατρεύω αυτά τα τραγούδια που μπορώ να ταυτιστώ
Ποτέ μου δεν ένιωσα πως ο πρωταγωνιστικός ρόλος μου πάει,
μα ήξερα μέσα μου πάντα πως δεν έχω κότσια να είμαι ο κακός.
Ίσως να είμαι ένας περαστικός, ίσως να είμαι ο μαέστρος που αρνήθηκε
να σταματήσει να παίζει η ορχήστρα καθώς βούλιαζε ο Τιτανικός.
Και βάζω το γοητευτικός, ξανά,
στο απογοητευτικός, μαμά,
κάνοντας ραπ την ελπίδα μου
πως όλα από αύριο θα πάνε καλά.
Λέγοντας ψέματα στον εαυτό μου,
ότι μια μέρα θα ζήσω απ' την τέχνη,
ότι δε ζέχνει ο κόσμος
κι επιβιώνουν όσοι παραμένουν παιδιά.
Μάνα, κατάρα, βάρεσα δύο τατού στον καρπό,
στο αριστερό χέρι μου, για να 'χω φόβο να μην τα χαλάσω
αν βρω την καλλιτεχνική φλέβα μου.
Μα ξέρεις ποιο είναι το θέμα μου;
Κάλυψα μόνο το ένα μου...
Κι άμα ποτέ μου διέξοδο ψάξω το δεξί μου είναι κενό.
Μάνα, γιατί τόση ανησυχία;
Γιατί η ουσία η οποία με έθισε
να 'ναι η ουσία που έχει η ύπαρξη
κι η θέση που έχουμε στο γαλαξία;
Μάνα, δεν πίστεψα στο Θεό,
μα είμαι δειλός, γι' αυτο δεν είμαι άθεος.
Μάνα, φοβάμαι πως δε θα μου φτάσει
μόνο μια ζωή το ποιος είμαι να βρω.
Κι είπα να κλείσω με ένα αστείο,
ώστε άλλο να μη σε στεναχωρώ
και είναι τόσο παλιό
που στο 'λεγα πριν το σχολειό να τελειώσω...
"Όταν μεγαλώσω, θα βρω δουλειά
κανονική και θα 'χω λεφτά."
Δεν ξέρω άμα γελάς πιο πολύ
με το "δουλειά" ή με το "μεγαλώσω..."
Ποιός πόνος δυο βλέφαρα κρατά ανοιχτά;
Ποιός ύπνος δεν πήρε αυτά τα παιδιά;
Ποιός φόβος γέννησε στο νου τους αυγά;
Μαμά, δεν μεγαλώνουμε ποτέ τελικά!
Δεν με ξέρω, μα όταν με μάθω,
θα 'θελα να πω σ' εκείνη
"Μάνα, έγινα παιδί περήφανο
για το παιδί που έχω γίνει!"
Δεν με ξέρω, μα όταν με μάθω,
θα 'θελα να πω σ' εκείνη
"Μάνα, έχω γίνει το παιδί,
που το παιδί που ήμουν κάποτε
ονειρευόταν να γίνει!"
Μάνα κατάλαβα πολλά, μάνα φοβάμαι πως μεγάλωσα,
δε νιώθω όπως ένιωθα παλιά...
Θέλω να αλλάξω τον κόσμο ακόμα, μα
δυσκολεύομαι να πιστέψω
πως μπορούν να τον αλλάξουν τα παιδιά.
Γιατί όταν ήμουνα παιδί,
"επανάσταση" την οργή είχα βαφτίσει
κι έψαχνα τη διάλυση, όχι τη λύση
και συγχώρα με,
μα ήταν η αγάπη σου πάρα πολύ μεγάλη,
τόσο που η μικρή καρδιά που κουβαλάω δεν τη χώραγε.
Και άραγε το ήξερες ανέκαθεν,
ότι αυτή που αγάπησα και έλεγα μούσα ήτανε μάγισσα;
Γι αυτό μου συγχωρούσες πάντα τα άσχημα
που μ' έκανε να υπηρετήσω, όσο κι αν σε πλήγωνε βάναυσα.
Κι ενώ δε σου εγγυώμαι πως τη σκότωσα μάνα,
με τα ίδια μου τα χέρια την τραυμάτισα θανάσιμα.
Στραγγάλισα την ίδια την ανάγκη μου για κείνη με καλώδια,
στο σύστημα να μπω αποφάσισα.
Και θα δώσω στον κόσμο αυτό που θέλει
κι αυτό που μέλει, θα γενεί,
θα είμαι εκεί στου βασιλείου τα τέλη,
μα το παιδί σου θέλεις άντρα ευτυχισμένο να δεις
και στο χρωστάω, το θέλημα σου να εκπληρωθεί εν τέλει.
Εγώ που σε ξέρω καλύτερα απ' όλους,
ξέρω ότι τον κόσμο θα αλλάξεις
και περήφανη θα πάψω να 'μαι
μόνο άμα τα παρατάς.
Στην ευχή μου πας παιδί μου
κι αν αμφιβάλλεις, μην ξεχάσεις,
ότι εγώ σου έχω φτιάξει
την πανοπλία που φοράς.
Ποιός πόνος δυο βλέφαρα κρατά ανοιχτά;
Ποιός ύπνος δεν πήρε αυτά τα παιδιά;
Ποιός φόβος γέννησε στο νου τους αυγά;
Μαμά, δεν μεγαλώνουμε ποτέ τελικά!
Δεν με ξέρω, μα όταν με μάθω,
θα 'θελα να πω σ' εκείνη
"Μάνα, έγινα παιδί περήφανο
για το παιδί που έχω γίνει!"
Δεν με ξέρω, μα όταν με μάθω,
θα 'θελα να πω σ' εκείνη
"Μάνα, έχω γίνει το παιδί,
που το παιδί που ήμουν κάποτε
ονειρευόταν να γίνει!"
Μαμά ..ελπιζωωμια μέρα να γίνω το παιδί που ως παιδί ονειρευόμουν να γίνω
ΣΟΛ Σ'ΑΓΑΠΑΜΕ.
•
•
...δεν μας αξίζεις όμως.[❤]
δείχνεις τον δρόμο ρε Μανώλη
ΤΡΕΛΟΟΟΟΟ
Πόσοι είσασταν στο λαιβ που ο Σολ είχε πει το κουπλέ του από αυτό το τραγούδι;
Γεαπ
ΕΓΩΩ
Koryfh!!👏
ΦΟΒΟΎ ΤΟ ΣΧΊΣΜΑ
Και έλεγα ότι δεν μπορούσε να γίνει καλύτερο..... Τι μαλακας που ήμουν 😂
ΦΟΒΟΥ ΤΟ ΣΧΊΣΜΑ 📎
Και βάζω το γοητευτικός ξανά, στο απογοητευτικός μαμά
#sxisma
⚔⚔⚔💕💕💕
Και βάζω το γοητευτικός ξανά στο απογοητευτικος ξανά..❤📎 Μετά από αυτόν τον δίσκο οι άλλοι που έβγαλαν δίσκο πρόσφατα μπροστά στο αριστούργημα , τέχνη μέχρι και ποίηση σου θα έπρεπε να ντρεπονται🙄
😊😊😊😊
ΠΑΜΕΕΕ
♾️
Μάνα , έγινα παιδί περήφανο🖇❤❤
🖇🖇
🥺💖🥺
Mana egina paidi perifano gia to paidi pou exw ginei😍
Στραγγάλισα την ίδια την ανάγκη μου για κείνη με καλώδια,
στο σύστημα να μπω αποφάσισα...
παμεε ταασεειιςς
😍
Είμαστε τόσο ΠΕΡΙΦΑΝΟΙ
📎
🖤🖤🖤📎📎📎
Μάνα φοβάμαι πως δεν θα μου φτάσει μόνο μια ζωή το ποιος είμαι να βρω.
Οκευ απλα δν καταλαβαινω το λογο που δεν σε ακουν πολλοι
Έγινα παιδί περήφανο
Πω τι στίχοι είναι και αυτοί 🖤
Περήφανο για το παιδί που έχω γίνει
Το βιβλίο με έκανε να αγαπήσω ακόμα περισσότερο τον δίσκο ΤwT
PAME LIGO REEEE
Αιωνιο παιδί
2020??
γιατί η ουσία η οποία με εθισε να είναι η ουσία που έχει η ύπαρξη και η θεση που έχουμε στον γαλαξία..
Μάνα φοβάμαι πως μεγάλωσα...
Όλοι το φοβόμαστε
Θα θελα να πω σε εκείνη, μάνα έχω γίνει παιδί περήφανο για το παιδί που έχω γίνει..
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΤΕΛΙΚΑ:
Επιβιώνουν όσοι παραμένουν παιδιά
ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΟΥ ΤΕΤΡΑΔΙΟ: θα 'μαι 16 για παντα
τι αριστουργήματα ολα.
ε δε θελω να αρχίσω καυγά αλλα μονο εμένα μου φάνηκε πολυ πολυ μέτριος ο δίσκος?
nai.
Γιατι? περίμενες κάτι παραπάνω?🖤
kai egw den trelathika, wraies paragwges alla nomizw poly filosofia xwris na se katalhgei kapou sygkekrimena..
@@paragontas405 δεν είναι ότι δεν καταλήγει κάπου, απλά δεν στο δίνει στο πιάτο.
Επίσης, είναι δεκτό το ότι δεν σας άρεσε αλλά αντικειμενικά μπορούμε να πούμε ότι από άποψη μουσικής παραγωγής, στιχουργικής αλλά και την απόδοση νοήματος, ο δίσκος είναι πολύ δυνατός.
Μάνα, έχω γίνει το παιδί, που το παιδί που ήμουν κάποτε, ονειρευόταν να γίνει
Δεν ξέρω άμα γελάς πιο πολύ με το "δουλειά" ή με το "μεγαλώσω!!
Μας λείπεις Yoda
🖇🖇🖇
🖇🖇🖇