𝙎𝙞𝙣𝙞𝙧 𝙝𝙖𝙨𝙩𝙖𝙨𝙞 𝙯𝙤𝙧𝙗𝙖𝙣 𝙠𝙚𝙣𝙙𝙞𝙣𝙞 𝙠𝙤𝙣𝙩𝙧𝙤𝙡 𝙚𝙙𝙚𝙢𝙚𝙮𝙞𝙥 𝙨𝙚𝙣𝙞 𝙙𝙤𝙫𝙚𝙧 𝐉𝐞𝐨𝐧 𝐉𝐮𝐧𝐠𝐤𝐨𝐨𝐤-𝟏𝟖 𝐇𝐮 𝐒𝐮𝐧𝐲𝐨𝐧-𝟏𝟖 ⓘⓓⓘⓛ ❑𝙸𝚍𝚘𝚕𝚕𝚎𝚛𝚒 𝚔𝚘𝚝𝚞𝚕𝚎𝚖𝚎𝚔 𝚟𝚎𝚢𝚊 𝚌𝚗𝚜𝚎𝚕𝚕𝚎𝚜𝚝𝚒𝚛𝚖𝚎𝚔 𝚊𝚖𝚊𝚌𝚒𝚢𝚕𝚊 𝚢𝚊𝚣𝚒𝚕𝚖𝚊𝚖𝚒𝚜𝚝𝚒𝚛. ❑𝙶𝚎𝚛𝚌𝚎𝚔 𝚑𝚊𝚢𝚊𝚝𝚕𝚊 𝚒𝚕𝚐𝚒𝚜𝚒 𝚢𝚘𝚔𝚝𝚞𝚛. ❑𝚂𝚖𝚞𝚝 𝚒ç𝚎𝚛𝚖𝚎𝚖𝚎𝚔𝚝𝚎𝚍𝚒𝚛. _kemerini bağla, başlıyoruz_ :) Kulaklığımı çıkratıp çantamın en küçük bölmesine koydum. Ardından doğruca sınıfıma gittim. Tam sırama oturacağım sırada sıramın üzerine kırmızı boya döküldüğünü gördüm. Arkamı döndüğümde Jungkook ve arkadaşlarının bana sırıtarak baktığını farkettim. Bu iğrenç planı onların kurduğunu anlamam pek zamanımı almadı. Çantamı sıramın üstüne koydum ve içerisinden peçete çıkartıp sıramı sildim. Tamamen temiz olduğundan emin olduğumda sırama oturdum ve kafamı sıraya gömdüm. (...) Hocanın geldiğini anladığımda sıraya gömdüğüm kafamı kaldırıp ayağa kalktım. Hocadan otur komutunu alınca sırama tekrar oturdum. H:Evet gençler en son nerede kalmıştık? S:Sayfa 216 hocam. H:Teşekkür ederim Sunyon. Dersi işlemeye başladık. Sıra sorulara gelmiştik. Hoca ilk olarak beni kaldırmıştı. Şansıma tüküreyim ben anlamadım ki bu soruyu. Arkalardan biri bana kopya veriyordu. Bu Jungkook'un arkadaşı Yeonjun. Ne kadar güvenmeliyim bilemiyorum. Gittikçe sıkışıyordum. En sonunda dayanamadım. S:73 hocam. H:Yanlış cevap. Farkındaysan son zamanlarda konularda fazlasıyla geriledin. Lütfen derslerine çeki düzen ver. Eski Sunyon'u istiyorum. S:Tamam hocam. Daha sıkı çalışacağım. Hızlıca yerime oturdum. Kafamı sağa doğru çevirdiğimde Yeonjun ve Jungkook'un çak yaptığını gördüm. Sanırım yine tuzaklarına düşmüştüm. Ben derin düşünceler içerisindeyken zil çalmıştı. H:Diğer ders farklı bir konuya geçeceğiz haberiniz olsun. Hoca sınıftan çıkar çıkmaz Jungkook ve arkadaşları sıramın yanına geldiler. Ben ise onları umursamayıp çantamdan kulaklığımı çıkartıyordum. En sonunda kulaklığımı taktım ve şarkımı açtım. Fakat tam dinleyeceğim sırada ses kesildi. Sorunun ne olduğunu anlamaya çalışırken kulaklığımın kablosunun koptuğunu farkettim. J:Ailesinin göz karası burada mı? Ah evet burada. S:Kes sesini. J:Ne oldu duygularına uf mu oldu. Nasıl olsa terk edilip yetimhaneye bırakılan ben değilim. Ah gerçekten dayanamıyorum. Kulaklığımın kalan parçasını kulağımdan çıkarttım ve hızlıca sıramdan kalktım. S:Babasının gururu. Annesinin ölümüne sebep olan çocuk. Hmm kim olsa gerek? Jungkook! Lanet olsun dilim ve mimiklerim bana ihanet ediyordu. Ne dedim ben!? Mimiklerim istemsizce kahkaha atarken dilim ise adeta sövüyordu Jungkook'a. Tam elini kaldırdığı sırada elini tutmuştum. Dil ve mimik bitti sıra ellerime mi geldi gerçekten! Beynim bana ciddi anlamda ihanet ediyordu. S:Şimdi de vuracak mısın? Sen insanlara güç gösterisi yapmaya çalışan bir ucubenin tekisin! J:İleri gidiyorsun! S:Bu zamana kadar ileri giden hep sen oldun. Artık sıra bende. Tuttuğum bileğini hızlıca çekti ve arkadaşlarıyla birlikte sınıftan çıktı. O çıktıktan sonra yakın arkadaşlarımdan biri olan Lara konuşmaya başladı. L:Bu işin sonu pek iyi olmayacak. Ciddi söylüyorum boku yedin Sunyon. S:Hadi be! En fazla iki üç kez kükrer sonra tepki alamayınca boş tehditler savurup ortadan kaybolur. Klasik Jungkook. (...) Ders zili çalmıştı ve hepimiz yerlerimize geçmiştik. Kısa bir süre sonra Jungkook ve arkadaşları sınıfa girdiler. Ardından Jungkook hararetli bir şekilde sırasına oturdu. Birkaç dakika sonra hocanın da gelmesiyle derse başladık. (...) Ders bitmişti. Bu teneffüs diğerlerine göre daha uzundu. Biraz uyuyabilirim diye düşünmüştüm. Fakat kısa süre sonra nöbetçi öğrenci yanıma geldi. (Nöbetçi öğrenci=N) N:Kimyacımız yeni gelen ögrencilere kitap dağıtılacağını söyledi. S:Evet? N:Okulun bodrumundan kitap taşınacakmış yardımını istedi. S:O kadar öğrenci içinde beni mi seçti cidden? Somurtarak kalktım ve doğruca okulun bodrum katına indim. Işıklar kapalıydı ve kimse yoktu. Bodruma girdim ve ışık tuşunu aramaya başladım.
Karanlık olduğu için hiçbir şey göremiyordum. En sonunda tuşu bulmuştum fakat arkamdan kapı kapanma sesi gelmişti. Tam ışığı açacağım sırada kolumdan tutulup yere savruldum. S:Hey! Ne oluyor!? Ben hala yerdeyken birden ışıklar açıldı ve karşımda Jungkook'u gördüm. Bana doğru yürüyordu. J:Ne demiştin sen bana? Babasının gururu? Aniden karnıma yediğim tekmeyle acıyla bağırmıştım. J:Bir şey daha demiştin sanki? Hah hatırladım! Annesinin ölümüne sebep olan çocuk!? Bir tekme daha yemiştim ve bu ilkinden daha sertti. S:Jungkook yapma lütfen! J:Daha bitmedi! Bir şey daha vardı!? Ucube? Son yediğim tekmeden sonra ağzım kan gözlerim ise karanlıkla buluşmuştu. 𝐉𝐮𝐧𝐠𝐤𝐨𝐨𝐤'𝐮𝐧 𝐚𝐧𝐥𝐚𝐭𝐢𝐦𝐢: Ah tanrım bunu yapmış olamam! Sunyon tam karşımda kan kusuyordu. Yine kendimi engelleyememiştim. Yine sinir problemlerim yüzünden istemeden birine zarar vermiştim. Sevdiğim birine... J:Sunyon! Sunyon uyan! Sunyon yalvarırım uyan. Hızlıca Sunyon'u kucağıma aldım ve bodrumdan çıkarttım. Tam çıktığımız esnada bir hoca bizi gördü. (Hoca=H) H:Ne oldu oğlum ne bu hal? J:Hocam arkadaş aniden bayıldı ve kan kustu. Lütfen hastaneye gidelim hocam. H:Hemen gel! Hızlıca hocanın arabasına bindik ve hastaneye doğru gittik. Bir yandan Sunyon'un saçlarını okşayıp onun iyi olmasını umuyor, bir yandan da yaptılarım için kendime küfürler yağdırıyordum. Sonunda hastaneye gelmiştik. Sunyon'u kucağıma alıp bir hemşire çağırdım ve o da Sunyon'u sedyeye yatırdı. Bende doğruca sedyeyi takip ettim. En sonunda sedyeyi durdurup soldaki odaya geçtiler. O sırada hemşire beni engelledi (Hemşire=H) H:Lütfen burada kalın. Muayene odasına girmeniz yasak. Üzgünüm. Hızlıca orada bulunan sandalyelerden birine attım kendimi. Kafamı ellerimin arasına alıp küçük bir çocuk gibi ağlamaya başladım. Yaşananlara inanamıyordum. Ben o kızın basit bir zorbasıydım. Hareketlerim nasıl böyle ileri gidebilirdi anlayamıyordum. Evet, sinir problemlerim vardı ama daha önce hiç bu kadar ileri gitmemişti. ̶-FLASHBACK- Babam karşımda elindeki bıçakla bir anneme birde bana bakıyordu. Babam hızlıca annemin üzerine yürümeye başladı. O an hiç olmadığım kadar çaresiz kalmıştım. Hızlıca daha önce savrulduğum yerden kalktım ve babamın elindeki bıçağı almaya çalıştım. Fakat bırakmıyordu. Annem bir yandan "Jungkook oğlum zarar vereceksin kendine bırak şu bıçağı" diyerek haykırıyordu. En sonunda annem de araya girince ortalık adeta arbede yerine dönmüştü. Evet, başarmıştım. Bıçağı babam denecek herifin ellerinden kurtarmıştım. Fakat o beni annemin üzerine itip bıçağın anneme saplanmasına neden olmuştu. Bir elimdeki bıçağa birde anneme bakıyordum. J:A-anne. Anne iyisin. Anne ölme gitme yalvarırım! A:Jungkook oğlum.. Seni seviyorum. Orada son nefesini vermişti. Benim yüzümden vermişti o son demek bile istemediğim nefesini. O anda çığlığı basmıştım. Annem benim kollarımda ölmüştü. B:Eh! Yeter be. Annem gibisin sende. Defol bu evden! J:Sence bunu senin yanına bırakır mıyım? Hızlıca annemin bedenini kucağıma aldım. O pislik o an her şeyi yapabilirdi. Hızlıca telefonumu alıp banyoya gittim ve kapıyı kilitledim. 112'yi aradım. P:Evet ihbarınız nedir? J:Babam annemi öldürdü. Şuan annem yanımda fakat nefes almıyor yalvarırım yardım edin. P:Adres verin hemen! Adresi verip umutsuzca polisin gelmesini beklemiştim. Bir yandan da ağlıyordum. J:A-anne.. (...) Kısa süre sonra polis gelmişti. Kapıyı çalmıştı fakat açan yoktu. Sonunda kapı kırıldı ve içeriye polisler girdi. Babamı bulmuş olacaklar ki yat yere diye beğırıyorlardı. Bende annemi tekrardan kucağıma alıp banyodan çıktım. Polis ekibinin yanına gittim. P:Kadını hemen yere koy. Hızlıca yere koydum. Polislerden biri gelip nabzını ölçtü. Bir umut atıyordur diye bekliyordum. P:Nabız yok. Poşeti getir. Tekrar ağlamaya başlamıştım. Bu sefer araya hıçkırıklar da girmişti. Bir polis gelip beni oradan almıştı. P:Hayat geçicidir evlat. Bir gün bizde gideceğiz. Ama mutlaka buluşacağız sevdiklerimizle. Ağlıyordum hala.. (...) P:Bu genci ne yapalım komiserim. K:Kaç yaşında? P:15.
K:Yurda gönderin. P:Tamam komiserim. _FLASHBACK END_ Muayene odasının kapısı açılmış doktor yanıma gelmişti. D:Endişelenecek bir şey yok. Fakat karnına sert bir darbe almış. Bu yüzden panikatak geçirmiş. Aldığı darbenin etkisiyle kan kusmuş. Panikatağın etkisiyle de bayılmış. J:Girebilir miyim? D:Tabiki. Tekrardan geçmiş olsun. Doktor geldikten sonra muayene odasına girmiş yatağın yanındaki sandalyeye oturmuştum. Sunyon'un elini iki elimin arasına alıp üzerine buseler konduruyordum. J:Üzgünüm. Yaptığım affedilemez. Ama beni de anla Sunyon. Annemin ölümü travma oluşturdu bende. Birisi ağzına aldığında krizim tutuyor. Sunyon'dan ses yoktu. En iyisi beklemekti. (...) 𝐒𝐮𝐧𝐲𝐨𝐧'𝐮𝐧 𝐚𝐧𝐥𝐚𝐭𝐢𝐦𝐢: Uyandığımda gözümü hastanede açmıştım. Karnımda hafif bir acı vardı. Tam olarak kendime geldiğimde yanımda elimi tutan Jungkook ile karşılaştım. Onu farkettiğim an elimi elinden çektim. J:Ben, özür dilerim. Biliyorum yaptıklarım affedilemez. Konuşmamıştım. Normale oranla daha olgun düşünmeye çalışıyordum. Ciddi bir konuydu ve yaptıklarını affedemezdim. J:Sunyon... Ben sinir hastasıyım. S:Peki bunu neden daha önce söylemedin? J:Benden uzaklaşırsın diye düşündüm. S:Peki şimdi ne oldu? Uzaklaşmadım mı sanıyorsun? J:Çok üzgünüm. Bundan sonra seninle uğraşmayı bırakacağım. S:Bu yeterli olur. J:Geçmiş olsun. Odadan çıktı. O çıkar çıkmaz okul arkadaşlarım girdi odaya. L:Ne oldu sana böyle? (...) 𝙱𝚒𝚛 𝚑𝚊𝚏𝚝𝚊 𝚜𝚘𝚗𝚛𝚊 Yatağımdan kalkmış rutin işlerimi halletmiştim. Ardından kıyafetlerimi giyip doğruca evden çıkmıştım. 1 hafta boyunca sevdiğim bütün insanlar yanımda olmuştu. Fakat Jungkook 1 haftadır ortalarda yoktu. Sınıfa girdiğimde sınıfın her tarafı süslenmişti ve herkes birden beni alkışlamaya başladı. Ben ise şaşkınlıkla onları izliyordum. (Yeonjun:Y Lara:L) Y:Geçmiş olsun. Bana sarıldı, bende onun sarılmasına kariılık verdim. S:Matematik dersinde olan kopya olayını unuttuğumu sanma pis orangutan. Yeonjun'dan ayrıldım ve Lara'ya sarıldım. S:Her şey için teşekkür ederim. L:İstememen bile yeterli. Sınıftaki herkesle sarılıp özlemimi giderdikten sonra sırama geçtim. Sıramın üzerinde bir sürü hediye vardı. S:Neden böyle bir şey yaptınız ki? L:Biricik Sunyon'umuz iyileşiyor ve biz ona hediye almıyoruz. Hadi lan ordan! Aç şunları. Lara'ya gülüp hediyeleri açmaya başlamıştım. Bütün hediyeleri açtıktan sonra hediyelerin altında kalan bir kutunun olduğunu farkettim. Kutuyu açtım. İçinden geçen hafta Jungkook'un koparttığı kulaklığın aynısı çıktı. İçinde birde not vardı. _Belki hayallerini süsleyen şarkıların kesilmesine neden olmuş olabilirim, ama ben hayallerini onarmaya her zaman hazırım. Bu tavşan havucunu topraktan çıkartırken havuca çok zarar verdi. Elveda güzel insan. Hayatından çıkıyorum_ L:Kimden gelmiş Sunmi? S:İsim yazmıyor. İsim yazmasa da tahmin edebiliyordum kimin yazdığını. Cidden çıkmış mıydı hayatımdan? Her şey bir anda mı olmuştu? Yüzümdeki gülümsemenin yerini hüsran kaplamıştı. Y:Pişt, ne oldu? S:Önemli bir şey değil. Y:Hadi lan oradan! Çocuk mu kandırıyorsun, söylesene işte. S:Jungkook göndermiş. Y:Bu arada Jungkook'a ne olduğunu bilen var mı? L:Ben bilmiyorum bir haftadır ortalıkta yok. Sıramdan kalkıp doğruca okulun arka bahçesine gittim. ~FLASHBACK~ J:Hey! Ezik. Bana seslenen çocuğa bakmış ardından tekrardan kafamı kitabıma gömmüştüm. J:Sana diyorum aptal! Yine seslenme miş kitabımı okumaya devam etmiştim. Başıma bela almak istemiyordum. Fakat bana seslenen çocuk yanıma gelmiş kitabımı elimden çekip kaldığım sayfa tekrar açılmayacak şekilde kapatmıştı. S:Ne istiyorsun? Senin yüzünden kaldığım yeri de kaybettim. J:Git ve su al bana. Elime 1-2 bin won tutuşturup oturduğum banktan kaldırmıştı beni. J:Soğuk olsun. Cidden mi? Bir elimdeki buruşmuş paraya birde karşımdaki çocuğa bakıyordum. Elimdeki parayı ona fırlattım. S:Bok ye! Aptal! Kitabımı elinden çekip oradan uzaklaştım. _FLASHBACK END_ O gün tanışmıştık Jungkook ile. Yine sonu pek iyi bitmemişti. Beni yere düşürüp üzerime toprak atmıştı.
Bir yandan psikopat gibi gülüyor bir yandan da gözümdeki tuzlu suyun yanaklarımdan akıp yerle buluşmasına izin veriyordum. Gitmişti... Tam 3 buçuk yıl benimle uğraşıp aniden ortadan kaybolmuştu. Nasıl dayanacağım bilemiyorum. İstemeden bağımlı olmuştum bana zarar veren çocuğa... 𝟕 𝐲𝐢𝐥 𝐬𝐨𝐧𝐫𝐚: Sedyeyi hızlıca ameliyathaneye doğru götürüyorduk. Yine kazadan dolayı ağır yaralanmış bir hasta ile karşı karşıya gelmiştim. Hızlıca adamı ameliyathaneye aldık. Ağır yaralanmıştı. (Kana hassasiyeti olan varsa koyu yazılmış olan bölümü geçebilir) *Adamın karnındaki cam parçalarını dikkatlice çıkarttım. Ardından dikilecek yerleri dikip yaranın çevresini temizledim. 3 saatlik bir ameliyatın ardından hastayı yoğun bakıma aldık.* Ameliyathaneden çıktık. Hastanın hiçbir yakını yoktu. Normalde böyle zamanlarda annesi babası olmasa bile en az 1-2 tane arkadaşı geliyordu hastaların. (...) Adamın kimsesinin olmadığını öğrenmiştik. Üzülmüştüm. Bu nedenle hastaya moral vermek için odasına girecektim. Kapıyı çaldım ve içeriye girdim. S:Merhaba! Sohbet etmeye ne dersin? Cevap vermemişti adam. Kafası pencereye dönüktü. Yüzünü görmek için kafasını çevirdiği tarafa doğru ilerledim fakat bu sefer kafasını diğer tarafa çevirdi. S:Bence birbirimize bakarak daha iyi iletişim kurabiliriz. "Beni böyle görmeni istemiyorum." Bu ses çok tanıdık gelmişti. Hasta yatağının yanındaki sandalyeye oturdum. Ardından elimi adamın çenesine koyup yüzünü kendime doğru çevirdim. Ah kalbim, o çok acıyor! Gözlerim her an doluyor ve dolmakla da kalmayıp taşıyordu. Karşımda duran kişi oydu. Jungkook... Yanağında derin bir yara vardı. Kaşının kenarında ise yaralar vardı. S:Jungkook, ne oldu sana böyle? Sesim titriyordu konuşurken. Kelimeler yetersiz kalıyordu. S:Cevap versene! J:Görmüyor musun ne olduğunu? Basit bir kaza geçirdim işte. S:Nesi basit bunun hastaneye geldiğinde kan içerisindeydin. J:Doktor olmuşsun. En büyük hayalindi. Uzun bir süre boyunca konuşmadık. J:Eşin, çocuğun var mı? S:Hayır. Peki ya senin? J:Yok. Öylece ona bakıyordum. Gözleri bir şeyler ifade ediediyordu:Özlem ve hüsran.. (...) Jungkook 5 gündür hastanede. Taburcu işlemleri çoktan başladı. Yine odasının kapısını çaldım ve ardından odaya girdim. S:Geçmiş olsun taburcu oluyorsun. Yüzündeki ifade yine değişmişti. Genelde her hasta taburcu olduğunda çok sevinir. Fakat Jungkook aksine üzgün görünüyordu. Yanına doğru ilerleyip yatağın kenarına oturup bağdaş kurdum. S:Normalde mutlu olman gerekirdi. J:Sunyon..Ben bir daha sana rastlayamamaktan, seni görememekten korkuyorum. S:Ama- J:Sana aşığım Sunyon. Tekrar konuşmama fırsat vermeden yüzüme yaklaşıp dudaklarımızı buluşturmuştu. Bende ellerimi Jungkook'un yanaklarına koyarak karşılık verdim onun sıcak öpücüğüne. Biz o gün başlamıştık :) 𝐓𝐡𝐞 𝐄𝐧𝐝 Nasıl olmuş dökülün bakalım. Açıkçası son bölüm bana birazcık saçma geldi ama sizin yorumlarınızı da merak ediyorum. Umarım okurken sıkmamışımdır sizi :))) 💞 ~idil
@@dil_infinity ayy Idilcim inan ba-yıl-dım yahuv o kadar güzell ♡ Senin haberin varmı kaç saattir bunlardan arıyorum çabuk atsana be abxsjdbwu teşekkürler bebeğimmm♡
Cok cok iyi olmussss ellerine sağlık ve beb daha yeni farj ediyorum kejdjwjdj kan yerine gelince bauilmadigima şükür kwjdkshd gecicejtim ama cok merak ettim o yüzden okudum ajsjsjf
merhaba ben bu kanalın sahibinin erkek kankasıyım kız bir anda bayıldı sayıkladığı şeyleri tekrar edip duruyo şunları sayıklıyo:jungkookum ol taekook gubi olalım jenlisa gibi olalım chaesoo gibi olalım misung gibi olalım hyunlix gibi olalım benikankası olarak gören yakışıklı karizmatik plotoniğim diyo napabilirim söylermisiniz
Superr olmuşş❤❤❤ Cok begendimm❤❤ Istek aliyomusun?? Eger aliyosan sana çoook güzel bi içerik tavsiye ede bilirim, tabii eger sende istersen bebisim🤭 (Kizim yanliş anlama plz)
@@dil_infinity "Mafya eşin hastalandiğinda igneden korkduğun için yumuşar" Bence baya iyi bi hayal et cikar burdan sana güveniyorum❤️🩹 Jk ile olursa iyi olur, yinede sen bilirsin🤭
𝙎𝙞𝙣𝙞𝙧 𝙝𝙖𝙨𝙩𝙖𝙨𝙞 𝙯𝙤𝙧𝙗𝙖𝙣 𝙠𝙚𝙣𝙙𝙞𝙣𝙞 𝙠𝙤𝙣𝙩𝙧𝙤𝙡 𝙚𝙙𝙚𝙢𝙚𝙮𝙞𝙥 𝙨𝙚𝙣𝙞 𝙙𝙤𝙫𝙚𝙧
𝐉𝐞𝐨𝐧 𝐉𝐮𝐧𝐠𝐤𝐨𝐨𝐤-𝟏𝟖
𝐇𝐮 𝐒𝐮𝐧𝐲𝐨𝐧-𝟏𝟖
ⓘⓓⓘⓛ
❑𝙸𝚍𝚘𝚕𝚕𝚎𝚛𝚒 𝚔𝚘𝚝𝚞𝚕𝚎𝚖𝚎𝚔 𝚟𝚎𝚢𝚊 𝚌𝚗𝚜𝚎𝚕𝚕𝚎𝚜𝚝𝚒𝚛𝚖𝚎𝚔 𝚊𝚖𝚊𝚌𝚒𝚢𝚕𝚊 𝚢𝚊𝚣𝚒𝚕𝚖𝚊𝚖𝚒𝚜𝚝𝚒𝚛.
❑𝙶𝚎𝚛𝚌𝚎𝚔 𝚑𝚊𝚢𝚊𝚝𝚕𝚊 𝚒𝚕𝚐𝚒𝚜𝚒 𝚢𝚘𝚔𝚝𝚞𝚛.
❑𝚂𝚖𝚞𝚝 𝚒ç𝚎𝚛𝚖𝚎𝚖𝚎𝚔𝚝𝚎𝚍𝚒𝚛.
_kemerini bağla, başlıyoruz_ :)
Kulaklığımı çıkratıp çantamın en küçük bölmesine koydum. Ardından doğruca sınıfıma gittim. Tam sırama oturacağım sırada sıramın üzerine kırmızı boya döküldüğünü gördüm. Arkamı döndüğümde Jungkook ve arkadaşlarının bana sırıtarak baktığını farkettim. Bu iğrenç planı onların kurduğunu anlamam pek zamanımı almadı. Çantamı sıramın üstüne koydum ve içerisinden peçete çıkartıp sıramı sildim. Tamamen temiz olduğundan emin olduğumda sırama oturdum ve kafamı sıraya gömdüm.
(...)
Hocanın geldiğini anladığımda sıraya gömdüğüm kafamı kaldırıp ayağa kalktım. Hocadan otur komutunu alınca sırama tekrar oturdum.
H:Evet gençler en son nerede kalmıştık?
S:Sayfa 216 hocam.
H:Teşekkür ederim Sunyon.
Dersi işlemeye başladık. Sıra sorulara gelmiştik. Hoca ilk olarak beni kaldırmıştı. Şansıma tüküreyim ben anlamadım ki bu soruyu. Arkalardan biri bana kopya veriyordu. Bu Jungkook'un arkadaşı Yeonjun. Ne kadar güvenmeliyim bilemiyorum. Gittikçe sıkışıyordum. En sonunda dayanamadım.
S:73 hocam.
H:Yanlış cevap. Farkındaysan son zamanlarda konularda fazlasıyla geriledin. Lütfen derslerine çeki düzen ver. Eski Sunyon'u istiyorum.
S:Tamam hocam. Daha sıkı çalışacağım.
Hızlıca yerime oturdum. Kafamı sağa doğru çevirdiğimde Yeonjun ve Jungkook'un çak yaptığını gördüm. Sanırım yine tuzaklarına düşmüştüm. Ben derin düşünceler içerisindeyken zil çalmıştı.
H:Diğer ders farklı bir konuya geçeceğiz haberiniz olsun.
Hoca sınıftan çıkar çıkmaz Jungkook ve arkadaşları sıramın yanına geldiler. Ben ise onları umursamayıp çantamdan kulaklığımı çıkartıyordum. En sonunda kulaklığımı taktım ve şarkımı açtım. Fakat tam dinleyeceğim sırada ses kesildi. Sorunun ne olduğunu anlamaya çalışırken kulaklığımın kablosunun koptuğunu farkettim.
J:Ailesinin göz karası burada mı? Ah evet burada.
S:Kes sesini.
J:Ne oldu duygularına uf mu oldu. Nasıl olsa terk edilip yetimhaneye bırakılan ben değilim.
Ah gerçekten dayanamıyorum. Kulaklığımın kalan parçasını kulağımdan çıkarttım ve hızlıca sıramdan kalktım.
S:Babasının gururu. Annesinin ölümüne sebep olan çocuk. Hmm kim olsa gerek? Jungkook!
Lanet olsun dilim ve mimiklerim bana ihanet ediyordu. Ne dedim ben!? Mimiklerim istemsizce kahkaha atarken dilim ise adeta sövüyordu Jungkook'a. Tam elini kaldırdığı sırada elini tutmuştum. Dil ve mimik bitti sıra ellerime mi geldi gerçekten! Beynim bana ciddi anlamda ihanet ediyordu.
S:Şimdi de vuracak mısın? Sen insanlara güç gösterisi yapmaya çalışan bir ucubenin tekisin!
J:İleri gidiyorsun!
S:Bu zamana kadar ileri giden hep sen oldun. Artık sıra bende.
Tuttuğum bileğini hızlıca çekti ve arkadaşlarıyla birlikte sınıftan çıktı. O çıktıktan sonra yakın arkadaşlarımdan biri olan Lara konuşmaya başladı.
L:Bu işin sonu pek iyi olmayacak. Ciddi söylüyorum boku yedin Sunyon.
S:Hadi be! En fazla iki üç kez kükrer sonra tepki alamayınca boş tehditler savurup ortadan kaybolur. Klasik Jungkook.
(...)
Ders zili çalmıştı ve hepimiz yerlerimize geçmiştik. Kısa bir süre sonra Jungkook ve arkadaşları sınıfa girdiler. Ardından Jungkook hararetli bir şekilde sırasına oturdu. Birkaç dakika sonra hocanın da gelmesiyle derse başladık.
(...)
Ders bitmişti. Bu teneffüs diğerlerine göre daha uzundu. Biraz uyuyabilirim diye düşünmüştüm. Fakat kısa süre sonra nöbetçi öğrenci yanıma geldi.
(Nöbetçi öğrenci=N)
N:Kimyacımız yeni gelen ögrencilere kitap dağıtılacağını söyledi.
S:Evet?
N:Okulun bodrumundan kitap taşınacakmış yardımını istedi.
S:O kadar öğrenci içinde beni mi seçti cidden?
Somurtarak kalktım ve doğruca okulun bodrum katına indim. Işıklar kapalıydı ve kimse yoktu. Bodruma girdim ve ışık tuşunu aramaya başladım.
Karanlık olduğu için hiçbir şey göremiyordum. En sonunda tuşu bulmuştum fakat arkamdan kapı kapanma sesi gelmişti. Tam ışığı açacağım sırada kolumdan tutulup yere savruldum.
S:Hey! Ne oluyor!?
Ben hala yerdeyken birden ışıklar açıldı ve karşımda Jungkook'u gördüm. Bana doğru yürüyordu.
J:Ne demiştin sen bana? Babasının gururu?
Aniden karnıma yediğim tekmeyle acıyla bağırmıştım.
J:Bir şey daha demiştin sanki? Hah hatırladım! Annesinin ölümüne sebep olan çocuk!?
Bir tekme daha yemiştim ve bu ilkinden daha sertti.
S:Jungkook yapma lütfen!
J:Daha bitmedi! Bir şey daha vardı!? Ucube?
Son yediğim tekmeden sonra ağzım kan gözlerim ise karanlıkla buluşmuştu.
𝐉𝐮𝐧𝐠𝐤𝐨𝐨𝐤'𝐮𝐧 𝐚𝐧𝐥𝐚𝐭𝐢𝐦𝐢:
Ah tanrım bunu yapmış olamam! Sunyon tam karşımda kan kusuyordu. Yine kendimi engelleyememiştim. Yine sinir problemlerim yüzünden istemeden birine zarar vermiştim. Sevdiğim birine...
J:Sunyon! Sunyon uyan! Sunyon yalvarırım uyan.
Hızlıca Sunyon'u kucağıma aldım ve bodrumdan çıkarttım. Tam çıktığımız esnada bir hoca bizi gördü.
(Hoca=H)
H:Ne oldu oğlum ne bu hal?
J:Hocam arkadaş aniden bayıldı ve kan kustu. Lütfen hastaneye gidelim hocam.
H:Hemen gel!
Hızlıca hocanın arabasına bindik ve hastaneye doğru gittik. Bir yandan Sunyon'un saçlarını okşayıp onun iyi olmasını umuyor, bir yandan da yaptılarım için kendime küfürler yağdırıyordum. Sonunda hastaneye gelmiştik. Sunyon'u kucağıma alıp bir hemşire çağırdım ve o da Sunyon'u sedyeye yatırdı. Bende doğruca sedyeyi takip ettim. En sonunda sedyeyi durdurup soldaki odaya geçtiler. O sırada hemşire beni engelledi
(Hemşire=H)
H:Lütfen burada kalın. Muayene odasına girmeniz yasak. Üzgünüm.
Hızlıca orada bulunan sandalyelerden birine attım kendimi. Kafamı ellerimin arasına alıp küçük bir çocuk gibi ağlamaya başladım. Yaşananlara inanamıyordum. Ben o kızın basit bir zorbasıydım. Hareketlerim nasıl böyle ileri gidebilirdi anlayamıyordum. Evet, sinir problemlerim vardı ama daha önce hiç bu kadar ileri gitmemişti.
̶-FLASHBACK-
Babam karşımda elindeki bıçakla bir anneme birde bana bakıyordu. Babam hızlıca annemin üzerine yürümeye başladı. O an hiç olmadığım kadar çaresiz kalmıştım. Hızlıca daha önce savrulduğum yerden kalktım ve babamın elindeki bıçağı almaya çalıştım. Fakat bırakmıyordu. Annem bir yandan "Jungkook oğlum zarar vereceksin kendine bırak şu bıçağı" diyerek haykırıyordu. En sonunda annem de araya girince ortalık adeta arbede yerine dönmüştü. Evet, başarmıştım. Bıçağı babam denecek herifin ellerinden kurtarmıştım. Fakat o beni annemin üzerine itip bıçağın anneme saplanmasına neden olmuştu. Bir elimdeki bıçağa birde anneme bakıyordum.
J:A-anne. Anne iyisin. Anne ölme gitme yalvarırım!
A:Jungkook oğlum.. Seni seviyorum.
Orada son nefesini vermişti. Benim yüzümden vermişti o son demek bile istemediğim nefesini. O anda çığlığı basmıştım. Annem benim kollarımda ölmüştü.
B:Eh! Yeter be. Annem gibisin sende. Defol bu evden!
J:Sence bunu senin yanına bırakır mıyım?
Hızlıca annemin bedenini kucağıma aldım. O pislik o an her şeyi yapabilirdi. Hızlıca telefonumu alıp banyoya gittim ve kapıyı kilitledim. 112'yi aradım.
P:Evet ihbarınız nedir?
J:Babam annemi öldürdü. Şuan annem yanımda fakat nefes almıyor yalvarırım yardım edin.
P:Adres verin hemen!
Adresi verip umutsuzca polisin gelmesini beklemiştim. Bir yandan da ağlıyordum.
J:A-anne..
(...)
Kısa süre sonra polis gelmişti. Kapıyı çalmıştı fakat açan yoktu. Sonunda kapı kırıldı ve içeriye polisler girdi. Babamı bulmuş olacaklar ki yat yere diye beğırıyorlardı. Bende annemi tekrardan kucağıma alıp banyodan çıktım.
Polis ekibinin yanına gittim.
P:Kadını hemen yere koy.
Hızlıca yere koydum. Polislerden biri gelip nabzını ölçtü. Bir umut atıyordur diye bekliyordum.
P:Nabız yok. Poşeti getir.
Tekrar ağlamaya başlamıştım. Bu sefer araya hıçkırıklar da girmişti. Bir polis gelip beni oradan almıştı.
P:Hayat geçicidir evlat. Bir gün bizde gideceğiz. Ama mutlaka buluşacağız sevdiklerimizle.
Ağlıyordum hala..
(...)
P:Bu genci ne yapalım komiserim.
K:Kaç yaşında?
P:15.
K:Yurda gönderin.
P:Tamam komiserim.
_FLASHBACK END_
Muayene odasının kapısı açılmış doktor yanıma gelmişti.
D:Endişelenecek bir şey yok. Fakat karnına sert bir darbe almış. Bu yüzden panikatak geçirmiş. Aldığı darbenin etkisiyle kan kusmuş. Panikatağın etkisiyle de bayılmış.
J:Girebilir miyim?
D:Tabiki. Tekrardan geçmiş olsun.
Doktor geldikten sonra muayene odasına girmiş yatağın yanındaki sandalyeye oturmuştum. Sunyon'un elini iki elimin arasına alıp üzerine buseler konduruyordum.
J:Üzgünüm. Yaptığım affedilemez. Ama beni de anla Sunyon. Annemin ölümü travma oluşturdu bende. Birisi ağzına aldığında krizim tutuyor.
Sunyon'dan ses yoktu. En iyisi beklemekti.
(...)
𝐒𝐮𝐧𝐲𝐨𝐧'𝐮𝐧 𝐚𝐧𝐥𝐚𝐭𝐢𝐦𝐢:
Uyandığımda gözümü hastanede açmıştım. Karnımda hafif bir acı vardı. Tam olarak kendime geldiğimde yanımda elimi tutan Jungkook ile karşılaştım. Onu farkettiğim an elimi elinden çektim.
J:Ben, özür dilerim. Biliyorum yaptıklarım affedilemez.
Konuşmamıştım. Normale oranla daha olgun düşünmeye çalışıyordum. Ciddi bir konuydu ve yaptıklarını affedemezdim.
J:Sunyon... Ben sinir hastasıyım.
S:Peki bunu neden daha önce söylemedin?
J:Benden uzaklaşırsın diye düşündüm.
S:Peki şimdi ne oldu? Uzaklaşmadım mı sanıyorsun?
J:Çok üzgünüm. Bundan sonra seninle uğraşmayı bırakacağım.
S:Bu yeterli olur.
J:Geçmiş olsun.
Odadan çıktı. O çıkar çıkmaz okul arkadaşlarım girdi odaya.
L:Ne oldu sana böyle?
(...)
𝙱𝚒𝚛 𝚑𝚊𝚏𝚝𝚊 𝚜𝚘𝚗𝚛𝚊
Yatağımdan kalkmış rutin işlerimi halletmiştim. Ardından kıyafetlerimi giyip doğruca evden çıkmıştım. 1 hafta boyunca sevdiğim bütün insanlar yanımda olmuştu. Fakat Jungkook 1 haftadır ortalarda yoktu.
Sınıfa girdiğimde sınıfın her tarafı süslenmişti ve herkes birden beni alkışlamaya başladı. Ben ise şaşkınlıkla onları izliyordum.
(Yeonjun:Y Lara:L)
Y:Geçmiş olsun.
Bana sarıldı, bende onun sarılmasına kariılık verdim.
S:Matematik dersinde olan kopya olayını unuttuğumu sanma pis orangutan.
Yeonjun'dan ayrıldım ve Lara'ya sarıldım.
S:Her şey için teşekkür ederim.
L:İstememen bile yeterli.
Sınıftaki herkesle sarılıp özlemimi giderdikten sonra sırama geçtim. Sıramın üzerinde bir sürü hediye vardı.
S:Neden böyle bir şey yaptınız ki?
L:Biricik Sunyon'umuz iyileşiyor ve biz ona hediye almıyoruz. Hadi lan ordan! Aç şunları.
Lara'ya gülüp hediyeleri açmaya başlamıştım. Bütün hediyeleri açtıktan sonra hediyelerin altında kalan bir kutunun olduğunu farkettim. Kutuyu açtım. İçinden geçen hafta Jungkook'un koparttığı kulaklığın aynısı çıktı.
İçinde birde not vardı.
_Belki hayallerini süsleyen şarkıların kesilmesine neden olmuş olabilirim, ama ben
hayallerini onarmaya her zaman hazırım. Bu tavşan havucunu topraktan çıkartırken havuca çok zarar verdi. Elveda güzel insan. Hayatından çıkıyorum_
L:Kimden gelmiş Sunmi?
S:İsim yazmıyor.
İsim yazmasa da tahmin edebiliyordum kimin yazdığını. Cidden çıkmış mıydı hayatımdan? Her şey bir anda mı olmuştu? Yüzümdeki gülümsemenin yerini hüsran kaplamıştı.
Y:Pişt, ne oldu?
S:Önemli bir şey değil.
Y:Hadi lan oradan! Çocuk mu kandırıyorsun, söylesene işte.
S:Jungkook göndermiş.
Y:Bu arada Jungkook'a ne olduğunu bilen var mı?
L:Ben bilmiyorum bir haftadır ortalıkta yok.
Sıramdan kalkıp doğruca okulun arka bahçesine gittim.
~FLASHBACK~
J:Hey! Ezik.
Bana seslenen çocuğa bakmış ardından tekrardan kafamı kitabıma gömmüştüm.
J:Sana diyorum aptal!
Yine seslenme miş kitabımı okumaya devam etmiştim. Başıma bela almak istemiyordum. Fakat bana seslenen çocuk yanıma gelmiş kitabımı elimden çekip kaldığım sayfa tekrar açılmayacak şekilde kapatmıştı.
S:Ne istiyorsun? Senin yüzünden kaldığım yeri de kaybettim.
J:Git ve su al bana.
Elime 1-2 bin won tutuşturup oturduğum banktan kaldırmıştı beni.
J:Soğuk olsun.
Cidden mi? Bir elimdeki buruşmuş paraya birde karşımdaki çocuğa bakıyordum. Elimdeki parayı ona fırlattım.
S:Bok ye! Aptal!
Kitabımı elinden çekip oradan uzaklaştım.
_FLASHBACK END_
O gün tanışmıştık Jungkook ile. Yine sonu pek iyi bitmemişti. Beni yere düşürüp üzerime toprak atmıştı.
Bir yandan psikopat gibi gülüyor bir yandan da gözümdeki tuzlu suyun yanaklarımdan akıp yerle buluşmasına izin veriyordum. Gitmişti...
Tam 3 buçuk yıl benimle uğraşıp aniden ortadan kaybolmuştu. Nasıl dayanacağım bilemiyorum. İstemeden bağımlı olmuştum bana zarar veren çocuğa...
𝟕 𝐲𝐢𝐥 𝐬𝐨𝐧𝐫𝐚:
Sedyeyi hızlıca ameliyathaneye doğru götürüyorduk. Yine kazadan dolayı ağır yaralanmış bir hasta ile karşı karşıya gelmiştim. Hızlıca adamı ameliyathaneye aldık. Ağır yaralanmıştı.
(Kana hassasiyeti olan varsa koyu yazılmış olan bölümü geçebilir)
*Adamın karnındaki cam parçalarını dikkatlice çıkarttım. Ardından dikilecek yerleri dikip yaranın çevresini temizledim. 3 saatlik bir ameliyatın ardından hastayı yoğun bakıma aldık.*
Ameliyathaneden çıktık. Hastanın hiçbir yakını yoktu. Normalde böyle zamanlarda annesi babası olmasa bile en az 1-2 tane arkadaşı geliyordu hastaların.
(...)
Adamın kimsesinin olmadığını öğrenmiştik. Üzülmüştüm. Bu nedenle hastaya moral vermek için odasına girecektim. Kapıyı çaldım ve içeriye girdim.
S:Merhaba! Sohbet etmeye ne dersin?
Cevap vermemişti adam. Kafası pencereye dönüktü. Yüzünü görmek için kafasını çevirdiği tarafa doğru ilerledim fakat bu sefer kafasını diğer tarafa çevirdi.
S:Bence birbirimize bakarak daha iyi iletişim kurabiliriz.
"Beni böyle görmeni istemiyorum."
Bu ses çok tanıdık gelmişti. Hasta yatağının yanındaki sandalyeye oturdum. Ardından elimi adamın çenesine koyup yüzünü kendime doğru çevirdim. Ah kalbim, o çok acıyor! Gözlerim her an doluyor ve dolmakla da kalmayıp taşıyordu.
Karşımda duran kişi oydu. Jungkook...
Yanağında derin bir yara vardı. Kaşının kenarında ise yaralar vardı.
S:Jungkook, ne oldu sana böyle?
Sesim titriyordu konuşurken. Kelimeler yetersiz kalıyordu.
S:Cevap versene!
J:Görmüyor musun ne olduğunu? Basit bir kaza geçirdim işte.
S:Nesi basit bunun hastaneye geldiğinde kan içerisindeydin.
J:Doktor olmuşsun. En büyük hayalindi.
Uzun bir süre boyunca konuşmadık.
J:Eşin, çocuğun var mı?
S:Hayır. Peki ya senin?
J:Yok.
Öylece ona bakıyordum. Gözleri bir şeyler ifade ediediyordu:Özlem ve hüsran..
(...)
Jungkook 5 gündür hastanede. Taburcu işlemleri çoktan başladı. Yine odasının kapısını çaldım ve ardından odaya girdim.
S:Geçmiş olsun taburcu oluyorsun.
Yüzündeki ifade yine değişmişti. Genelde her hasta taburcu olduğunda çok sevinir. Fakat Jungkook aksine üzgün görünüyordu. Yanına doğru ilerleyip yatağın kenarına oturup bağdaş kurdum.
S:Normalde mutlu olman gerekirdi.
J:Sunyon..Ben bir daha sana rastlayamamaktan, seni görememekten korkuyorum.
S:Ama-
J:Sana aşığım Sunyon.
Tekrar konuşmama fırsat vermeden yüzüme yaklaşıp dudaklarımızı buluşturmuştu. Bende ellerimi Jungkook'un yanaklarına koyarak karşılık verdim onun sıcak öpücüğüne.
Biz o gün başlamıştık :)
𝐓𝐡𝐞 𝐄𝐧𝐝
Nasıl olmuş dökülün bakalım.
Açıkçası son bölüm bana birazcık saçma geldi ama sizin yorumlarınızı da merak ediyorum. Umarım okurken sıkmamışımdır sizi :))) 💞
~idil
@@dil_infinity ayy Idilcim inan ba-yıl-dım yahuv o kadar güzell ♡
Senin haberin varmı kaç saattir bunlardan arıyorum çabuk atsana be abxsjdbwu teşekkürler bebeğimmm♡
@@jeonniejala çok teşekkür ederim 💞💞
Lan böyle zorba oldudamı(Jungkook gibi) biz hayır demedik Sunyon un yerine olmak isteyenler pisti kurdum
Ksjsjjsjjs ben olmak istiom😢❤
iyi misiniz?
@@haninji ?
@@staygirl-r6j 7 ay önce yazılmıs ve 2 ay önce yazılmıs yorumlardı ne kadar sürede gekiceğinzi merak ettşm de uctun sen qldwşdk
@@haninji jsjjsksk
Jungguk Kaya yarın konser veriyor!
Konser biletleri:🎫🎟
Gelmek için sadece bu yoruma like atman lazım:D
Ben neden bu hikayeyi şuanda farkediyorum bilmiyorum ellerine sağlık baya duygulandım nedense çok güzel..
olm saka maka cok iyi olmus.. sonu hic beklemedigim gibi bitti ve su jungkook un notuna agladim.. okudugum en iyi x(birinin adi iste) ile hayal et bu.
Beğenmene çok sevindim :)) 💞💞
Hayatımda okuduğum en iyi hayal etlerden biri çok güzel olmus bence pt 2 gelmeli çocukları da olsun onları görmeden ölmeyelim
Okyanusta geçen polisiye - gizem içerikli bts kurgusu yazıyorum. Dikkattini çektiyse okumanı çok isterim
@@geekerellae elbette bakarım
@@Jeon_Zenin çok teşekkürler ederimm✨
Harika ötesi çok beğendim ve hiç de sıkılmadım yazarken yorulmuş olmalısın eline sağlık
Cok cok iyi olmussss ellerine sağlık ve beb daha yeni farj ediyorum kejdjwjdj kan yerine gelince bauilmadigima şükür kwjdkshd gecicejtim ama cok merak ettim o yüzden okudum ajsjsjf
Bu kadar güzel olması im-kan-sız! Çok güzel!
Teşekkür ederim beğenmene çok sevindim💓💓
Okurken ekran andiden bulanıklastı..
Askmm muqq olmuş eline sağlık ❤
şaka yapmıyorum hayatımda bissürü hikaye okudum bu en iyisiydi
Çok teşekkür ederim :) 💞
cok guzel yazmissin ellerine saglik nedense cok duygulandim suan agliyorum
merhaba ben bu kanalın sahibinin erkek kankasıyım kız bir anda bayıldı sayıkladığı şeyleri tekrar edip duruyo şunları sayıklıyo:jungkookum ol taekook gubi olalım jenlisa gibi olalım chaesoo gibi olalım misung gibi olalım hyunlix gibi olalım benikankası olarak gören yakışıklı karizmatik plotoniğim diyo napabilirim söylermisiniz
NASIL OLDU BİDE JUNGKOOK UN MESLEĞİ NEY MESLEĞİ YOK DEME YANIMDAKİ ARKADAŞIMA KAFA ATARIM AA
Ya banada olursa kesin böyle bokluklar bana bulaşır demişimdir
O sırada aşiret kızı olduğun aklına gelmiştir
Kim böyle şeyler izlerse cennetten kovulur, hatırlatan aff olur
Defol
DJGSMLDLHĞEÖXĞGMSĞGKWĞ bi sg ya.
Kıza o kadar zorbalık yaptı özür bile dilemedi insan sevdiğine zarar vermez
@@FatihAvci-vd4mx eminim vermez
Vidion cok guzel ama bisey isteye bilirmiyim vidioya koyduğun şarkinin ismi ne❤❤
Him and İ
@@dil_infinity çok saol cnm
Superr olmuşş❤❤❤ Cok begendimm❤❤
Istek aliyomusun?? Eger aliyosan sana çoook güzel bi içerik tavsiye ede bilirim, tabii eger sende istersen bebisim🤭
(Kizim yanliş anlama plz)
Alıyorum balım
@@dil_infinity yaaa çok tesekkürler bu güne kadar hic kimse yazmiuodu cevap
@@dil_infinity "Mafya eşin hastalandiğinda igneden korkduğun için yumuşar"
Bence baya iyi bi hayal et cikar burdan sana güveniyorum❤️🩹
Jk ile olursa iyi olur, yinede sen bilirsin🤭
Yapicakmisin bebişim?
@@user-zo2wb6vi9t yaparım fakat sırada 3-4 hikaye falan var biraz geç gelebilir kusura bakma
Lütfen bunun farklı bir versiyonu gelsin çok güzel olmuş❤
Tabiki 💖
Bana sövmeyin ama
Sunyon=BULYON
JSJDJJDJS
ORDAN TÜKETİM -İdil
Okyanusta geçen polisiye - gizem içerikli bts kurgusu yazıyorum. Dikkattini çektiyse okumanı çok isterim
Tek kelimeyle mükemmel 💗
bir an sonunun kötü biticeğini sandım.
Yeni abonen Joon mükemmel olmuş ellerine sağlık
Aramıza hoşgeldin 💞💞💞
@@dil_infinity hoş buldum
Uçtum ayol 🐝💨💅🏻✨
video kapağında dpr ıan olası
Niye bu kadar güzel
Çok güzel olmuş ben yeni abonen ❤
Aramıza hoşgeldinn💞💞💞
Idil❤❤❤❤adımız aynı
Çok iyi olmuş bayıldım
Mükemmel olmuş💜💜💜
Teşekkür ederim :)) 💞
🥹 mükemmel olmuş🥹
bayıldım
333 likeni bozdum
Çoook guzeldiiğ
Çok güzell..
Lütfen fandomu kirletmeyin
Fandomu kirletmekten kastın idollerime dair kurgular yazmak mı
@@dil_infinity evet saçma içerikler kurguyu daha düzgün yazabilirdin
@@k4p4tt1m oldukça düzgün yazdığımı düşünüyorum ve yazdıkça gelişiyorum bu kurgum elbette yeni kurgularıma kıyasla saçma
Pardonda devamı varmi
Wtf 👁️👄👁️
Defol
İlk