Dank voor de mooie ontboezemingen. Ik herken me in veel van wat Marian Mudder vertelt. Pijn kan een deur zijn naar een rijke, open en volle ruimte. Toen ik mijn pijn toeliet middels EMDR ontstond er de sensatie van een kruis van staal in mijn lichaam. Heel ongemakkelijk. Maar in de loop van een aantal weken werd dat kruis steeds transparanter en loste uiteindelijk op. Toen was het klaar en was er ruimte. Eerst ook heel ongemakkelijk want onbekend. Maar god wat mooi.
Ik heb voor de zoveelste keer geprobeerd naar jouw , Ad te luisteren. Wederom haak ik af , je bent veel te veel aan het woord. Hopelijk ga je het ooit nog leren.
Fantastisch. Eerlijk en doorleefd. Zowel Ad als zijn gast open en vanuit de eigen ervaring, een stuk verdieping en filosofie om het te kaderen. Topgesprek🙏🏻🙏🏻
Kwaad worden is menselijk, kwaad blijven is duivels. Kwaad blijven is blijvende pijn. Lijden is in die zin een keuze door kwaad te blijven. Waarom jezelf uitleveren aan die blijvende kwaadheid? Daarmee wordt het kwade erg veel invloed gegeven.
Goed gesprek, hartelijk dank. Mooi eenvoudig verwoord, het doorleefde maakt het sterk. Aanvullend: contemplatief psycholoog Han F. de Wit heeft 'ego' een werkwoord genoemd. Zo ik het begrijp: iets dat we doen, om het (idee van een) 'zelf' gaande te houden, doorgaans zonder het te doorzien als louter een construct. Gisteren kwam het niet werkelijk bestaande zelf nog langs in het gesprek met André van der Braak.
Een mooi en goed gesprek👍 Dit leer ik mensen in mijn Yoga en Reiki cursussen. Je gedachten en dus je gevoelens, want die zijn gekoppeld, en dus ook je fysieke reacties en vandaaruit voorrkomend je acties, komen en gaan en zijn sterk aan verandering onderhevig. Wat is waar en wie ben jij? Ben je jouw gedachten, gevoelens??? Nee, die heb je. Je Ego Je wordt nu de waarnemer van je gedachten en gevoelens, dus in jezelf neem je er afstand van door te gaan observeren ipv meegesleurd en geleefd te worden door je gedachten en gevoelens. Nu heb je je kracht terug. Daarmee kun je aan de slag, zijn deze gedachten echt waar en kan ik ze ombuigen? Transformeren. Een betere ego, persoonlijkheidsontwikkeling. En dan een stapje verder, of dieper naar je ware kern. Wie ben jij zonder die gedachten en gevoelens? Transcendentie. Je ware, diepste Zelf, je Kern, je Zijn. Ego is daar los van.
Dankjewel voor het interessante interview. Wel jammer dat je Marian zo weinig aan het woord liet. Vindt het toch al dat je in interviews veel aan het woord bent. "Maar herken dit ook bij mijzelf 😉" Vooral op het laatst, dat had ik van haar kant nog wel meer uitgediept zien worden. Jullie hebben regelmatig leuke en interessante gasten.
Bij Ad merk je dat zijn ratio Koning is...en dus wil hij maar al te graag tonen wat die Koning allemaal weet en vindt...terwijl de gast Marianne in het centrum van zijn denken, voelen en beleven zou moeten staan....ik hoop dat Ad zich daarvan bewust zal worden en zich in het vervolg bij een gesprek wat terughoudender durft op te stellen...en dan krijgt de gast de hoofdrol waarvoor hij of zij was uitgenodigd....
Onder woorden brengen is kunst . Goed onder woorden brengen is wijsheid. Als de taal die gebruikt wordt niet zegt wat bedoeld wordt blijft ongedaan hetgeen gedaan dient te worden. Vrij naar bert schierbeek
Ik ben het met Schierbeek eens, en dat geeft meteen aan wat er wat mij betreft mankeert in de NL samenleving: er mag nauwelijks meer iets gezegd worden, ook al wordt dat ‘iets’ goed onder woorden gebracht. Ik duid hiermee niet specifiek op de politiek of media, maar juist op de wenselijk geachte omgangsvormen in het maatschappelijke verkeer.
Boeiend gesprek, doet mij denken aan Diederik Wolsak die zichzelf op dezelfde manier heeft getransformeerd en een heel succesvol therapeut geworden is met vergelijkbare uitgangspunten. Choose Again heet zijn boek.
Het gaat hier over psychische of en emotionele pijn. Elke vorm van pijn moet je kunnen diagnosticeren. Dat ligt voor de hand. Uiteraard moet je die pijnen een plaats kunnen geven. Veel van die pijn is dood normaal. Anders wordt het wanneer die pijn, abnormaal wordt en psychotische vormen aanneemt. Dan moet je in therapie gaan om je gevoel en gedachten te leren ordenen en een plaats geven. Maar niet iedereen heeft psychotische problemen. Sommige pijn is ook psychosomatisch. En als de oorzaak van fysieke pijn niet snel gevonden wordt, dan wordt je snel als psychotisch weggezet. Dit is dan pas frustrerend en om psychotisch van te worden. In de prestatie geneeskunde is daar dan te weinig tijd of plaats voor. Naar mijn gevoel, ik noem ze gevoelsmensen, zijn ze teveel bezig met zichzelf en kunnen ze hun gevoelens geen plaats geven. Dat kan je dan terecht psychotisch noemen. Een gezonde sociale bezigheid, kan je ego en daarmee gepaard gaande gevoelsleven in evenwicht brengen. Bezig zijn met en voor anderen, haalt je uit je psychologische gevangenis!
Mooi gesprek. Ad had Marian wel meer ruimte mogen geven. Zij weet er immers veel meer van dan hij. Ad stelt ellenlange vragen, neemt hele lange beurten, terwijl hij als interviewer dienend zou moeten zijn aan zijn gast. Ook zo'n moment dat Marian even de draad kwijt is, rond 33:00, dan ben je stil, of je geeft met zachte stem een of twee woorden terug om te helpen en dan ben meteen weer stil, je leunt naar achter zowel fysiek als energetisch---maar Ad neemt dan met harde stem een lange beurt @@.... Zo jammer.
Ongetwijfeld. Helaas heeft godsdienst daar geen patent op. Ik zie dat in de seculiere samenleving die NL heet te zijn, zwaar wordt ingezet op schuldgevoel van niet alleen regeringswege.
@@richyalexander9206 Pijn (fysiek, maar zeker mentaal) geeft een veel dieper en langduriger gevoel dan ‘geluksmoment’. Helaas wordt pijn in de samenleving synoniem gesteld met ongewenst en negatief. Jammer. Wat is nu vanuit liefde gezien erg, verkeerd of onwenselijk aan verdriet/pijn over verlies. Ik stel het cru: wanneer men geen pijn wenst, wenst men hooguit kasteel roman liefde. Ik heb drie langdurige relaties gehad. Ik prijs me gelukkig dat ik de pijn van die verliezen nog alle dagen voel. Omdat ik nog liefde voor alle drie voel. Zolang pijn geen lijden wordt en de liefde centraal blijft staan, kan ik er prima mee uit de voeten.
@@yourchoice9361 Pijn is de leermeester van het Leven...wie er niet naar luisteren wil ontneemt zichzelf de kans om spiritueel te groeien...en doet zichzelf bewust gekozen tekort...en stelt daarmee het leermoment uit naar een later tijdstip in zijn/ haar leven of naar een volgend leven....dat kan achteraf bekeken wijs zijn...om te ontdekken...leven = leren, leren = leven....
![SAFEPLANET - ดาวเคราะห์ [ THE PLANET ]](http://i.ytimg.com/vi/4X1XL3I_k3c/mqdefault.jpg)
Dank voor de mooie ontboezemingen. Ik herken me in veel van wat Marian Mudder vertelt. Pijn kan een deur zijn naar een rijke, open en volle ruimte. Toen ik mijn pijn toeliet middels EMDR ontstond er de sensatie van een kruis van staal in mijn lichaam. Heel ongemakkelijk. Maar in de loop van een aantal weken werd dat kruis steeds transparanter en loste uiteindelijk op. Toen was het klaar en was er ruimte. Eerst ook heel ongemakkelijk want onbekend. Maar god wat mooi.
Ik heb voor de zoveelste keer geprobeerd naar jouw , Ad te luisteren. Wederom haak ik af , je bent veel te veel aan het woord. Hopelijk ga je het ooit nog leren.
Fantastisch. Eerlijk en doorleefd.
Zowel Ad als zijn gast open en vanuit de eigen ervaring, een stuk verdieping en filosofie om het te kaderen.
Topgesprek🙏🏻🙏🏻
Dank je wel voor het delen van je verhaal 🙏🏾
Mooi gesprek Ad en Marianne. Goed uitgelegd.
Kwaad worden is menselijk, kwaad blijven is duivels. Kwaad blijven is blijvende pijn.
Lijden is in die zin een keuze door kwaad te blijven. Waarom jezelf uitleveren aan die blijvende kwaadheid? Daarmee wordt het kwade erg veel invloed gegeven.
Goed gesprek, hartelijk dank. Mooi eenvoudig verwoord, het doorleefde maakt het sterk. Aanvullend: contemplatief psycholoog Han F. de Wit heeft 'ego' een werkwoord genoemd. Zo ik het begrijp: iets dat we doen, om het (idee van een) 'zelf' gaande te houden, doorgaans zonder het te doorzien als louter een construct. Gisteren kwam het niet werkelijk bestaande zelf nog langs in het gesprek met André van der Braak.
Heel mooi gesprek!
Dank je wel de nieuwe wereld!!👍🏻
Mooi verhelderend gesprek dank hiervoor
Prachtig!👍🏿
Heel mooi gesprek!!!!🥰
Een mooi en goed gesprek👍 Dit leer ik mensen in mijn Yoga en Reiki cursussen. Je gedachten en dus je gevoelens, want die zijn gekoppeld, en dus ook je fysieke reacties en vandaaruit voorrkomend je acties, komen en gaan en zijn sterk aan verandering onderhevig.
Wat is waar en wie ben jij? Ben je jouw gedachten, gevoelens???
Nee, die heb je. Je Ego
Je wordt nu de waarnemer van je gedachten en gevoelens, dus in jezelf neem je er afstand van door te gaan observeren ipv meegesleurd en geleefd te worden door je gedachten en gevoelens.
Nu heb je je kracht terug.
Daarmee kun je aan de slag, zijn deze gedachten echt waar en kan ik ze ombuigen? Transformeren. Een betere ego, persoonlijkheidsontwikkeling.
En dan een stapje verder, of dieper naar je ware kern.
Wie ben jij zonder die gedachten en gevoelens? Transcendentie. Je ware, diepste Zelf, je Kern, je Zijn. Ego is daar los van.
Mooi. Dankjewel.
Mooi bestaat bij de gratie van lelijk. Je kunt inderdaad alleen maar genieten als je weet wat pijn en verdriet is
Prachtig gesprek.
15:19; Dit is ook heel treffend gezegd
26:28; En dit is ook zo herkenbaar voor mezelf.
49:05; Idem dito
Verbrugge s.v.p. minder interrumperen.
Dankjewel voor het interessante interview.
Wel jammer dat je Marian zo weinig aan het woord liet.
Vindt het toch al dat je in interviews veel aan het woord bent.
"Maar herken dit ook bij mijzelf 😉"
Vooral op het laatst, dat had ik van haar kant nog wel meer uitgediept zien worden.
Jullie hebben regelmatig leuke en interessante gasten.
Pfff. Het is een dialoog. Ze krijgt genoeg ruimte.
@@erwinwoodedge4885 dat mag je vinden.
Vond ik niet.
Iedereen zijn mening.
Bij Ad merk je dat zijn ratio Koning is...en dus wil hij maar al te graag tonen wat die Koning allemaal weet en vindt...terwijl de gast Marianne in het centrum van zijn denken, voelen en beleven zou moeten staan....ik hoop dat Ad zich daarvan bewust zal worden en zich in het vervolg bij een gesprek wat terughoudender durft op te stellen...en dan krijgt de gast de hoofdrol waarvoor hij of zij was uitgenodigd....
Helemaal mee eens!
Onder woorden brengen is kunst .
Goed onder woorden brengen is wijsheid.
Als de taal die gebruikt wordt niet zegt wat bedoeld wordt blijft ongedaan hetgeen gedaan dient te worden.
Vrij naar bert schierbeek
Ik ben het met Schierbeek eens, en dat geeft meteen aan wat er wat mij betreft mankeert in de NL samenleving: er mag nauwelijks meer iets gezegd worden, ook al wordt dat ‘iets’ goed onder woorden gebracht. Ik duid hiermee niet specifiek op de politiek of media, maar juist op de wenselijk geachte omgangsvormen in het maatschappelijke verkeer.
Marian is top.
De hier besproken methode doet mij erg veel aan PMA denken. Dat werkt met opnieuw programmeren van zogeheten badclusters.
Germaanse geneeskunde.
Boeiend gesprek, doet mij denken aan Diederik Wolsak die zichzelf op dezelfde manier heeft getransformeerd en een heel succesvol therapeut geworden is met vergelijkbare uitgangspunten. Choose Again heet zijn boek.
Het gaat hier over psychische of en emotionele pijn. Elke vorm van pijn moet je kunnen diagnosticeren. Dat ligt voor de hand. Uiteraard moet je die pijnen een plaats kunnen geven. Veel van die pijn is dood normaal. Anders wordt het wanneer die pijn, abnormaal wordt en psychotische vormen aanneemt. Dan moet je in therapie gaan om je gevoel en gedachten te leren ordenen en een plaats geven. Maar niet iedereen heeft psychotische problemen. Sommige pijn is ook psychosomatisch. En als de oorzaak van fysieke pijn niet snel gevonden wordt, dan wordt je snel als psychotisch weggezet. Dit is dan pas frustrerend en om psychotisch van te worden. In de prestatie geneeskunde is daar dan te weinig tijd of plaats voor. Naar mijn gevoel, ik noem ze gevoelsmensen, zijn ze teveel bezig met zichzelf en kunnen ze hun gevoelens geen plaats geven. Dat kan je dan terecht psychotisch noemen.
Een gezonde sociale bezigheid, kan je ego en daarmee gepaard gaande gevoelsleven in evenwicht brengen. Bezig zijn met en voor anderen, haalt je uit je psychologische gevangenis!
Mooie toevoeging om te gaan lezen..........Het 6 stappen proces van Diederik Wolsak. wat geen afbreuk tot het boek wat Marian natuurlijk
Iedereen heeft het over de grote veranderingen die eraan komen. Ik hoor nooit details. Om welke veranderingen gaat het ?
Ik dacht even dat Tori Amos er zat.
Márian, niet Marján.
Yep, super goed een zwarte armband. Zoals vroeger wel gebeurde.
Vroeger ging je als teken van rouw in het zwart gekleed na het overlijden van een dierbare. In bepaalde gebieden bestaat dat nog.
Mooi verhaal. Religieuze tinten.
Begrijpelijk, mensen zijn ten diepste religieuze wezens. Volgens hersendeskundige Dick Swaab is daarvoor een specifiek deel in de hersenen aanwezig.
@@yourchoice9361 Haha hou op man 😂
@@Pieter-JanNotebaart Oké, Dick Swaab is gek.
Mooi gesprek. Ad had Marian wel meer ruimte mogen geven. Zij weet er immers veel meer van dan hij.
Ad stelt ellenlange vragen, neemt hele lange beurten, terwijl hij als interviewer dienend zou moeten zijn aan zijn gast.
Ook zo'n moment dat Marian even de draad kwijt is, rond 33:00, dan ben je stil, of je geeft met zachte stem een of twee woorden terug om te helpen en dan ben meteen weer stil, je leunt naar achter zowel fysiek als energetisch---maar Ad neemt dan met harde stem een lange beurt @@.... Zo jammer.
Pijn kan een straf zijn door schuldgevoel, gezien vanuit godsdienst.
Ongetwijfeld. Helaas heeft godsdienst daar geen patent op. Ik zie dat in de seculiere samenleving die NL heet te zijn, zwaar wordt ingezet op schuldgevoel van niet alleen regeringswege.
Pijn kan ook lekker zijn
@@richyalexander9206 Pijn (fysiek, maar zeker mentaal) geeft een veel dieper en langduriger gevoel dan ‘geluksmoment’. Helaas wordt pijn in de samenleving synoniem gesteld met ongewenst en negatief. Jammer. Wat is nu vanuit liefde gezien erg, verkeerd of onwenselijk aan verdriet/pijn over verlies. Ik stel het cru: wanneer men geen pijn wenst, wenst men hooguit kasteel roman liefde.
Ik heb drie langdurige relaties gehad. Ik prijs me gelukkig dat ik de pijn van die verliezen nog alle dagen voel. Omdat ik nog liefde voor alle drie voel.
Zolang pijn geen lijden wordt en de liefde centraal blijft staan, kan ik er prima mee uit de voeten.
@@yourchoice9361
Pijn is de leermeester van het Leven...wie er niet naar luisteren wil ontneemt zichzelf de kans om spiritueel te groeien...en doet zichzelf bewust gekozen tekort...en stelt daarmee het leermoment uit naar een later tijdstip in zijn/ haar leven of naar een volgend leven....dat kan achteraf bekeken wijs zijn...om te ontdekken...leven = leren, leren = leven....
@@b.korsten1263 Ik kan het niet beter verwoorden. Bedankt.