SÖZLER🌸 Ervahı Ezelden levhi kalemden, levhi kalemden Bu benim bahtımı kara yazmışlar Bilirim güldürmez devri alemden Birgünümüzü yüz bin zara yazmışlar Bilirim güldürmez devri alemden Birgünümüzü yüz bin zara yazmışlar Dünyayı sevenler veli değildir, canım değildir Canı terkedenler deli değildir İnsanoğlu gamdan hali değildir Her birini bir efkara yazmışlar İnsanoğlu gamdan hali değildir Her birini bir efkara yazmışlar Nedir bu sevdanın nihayetinde, nihayetinde Yadlar gezer yarin vilayetinde Herkes diyarında muhabbetinde Bilmem bizi ne civara yazmışlar Herkes diyarında muhabbetinde Bilmem bizi ne civara yazmışlar Olaydım dünyada ikbali yaver, ikbali yaver El etsem sevdiğim acep kim neder Bilmem tecelli mi yoksa ki kader Beni bir vefasız yara yazmışlar Bilmem tecelli mi yoksa ki kader Beni bir vefasız yara yazmışlar Beğenin üstte kalsın📍
@@omerkaya3623 Öncelikle saygıyı öğren,bu yorumu insanlar söylemek isterlerse diye paylaşmak istedim.Yazarı istedikleri yerden araştırıp ulaşabilirler.Ben bir şey yazdığımı iddia etmiyorum zaten,size batan nedir anlayamadım.
@@yedekgmail967 Saygı mı ?? Şiiri yazan Sümmani'nin adını yazmıyorsun, oda yetmiyor adının geçtiği kıtayı da siirden cıkarıyorsun ve bana saygıdan bahsediyorsun.Bide "ben birşey yazdığımı idda etmiyorum" demişsin.Sanki ben yazdım desen bu insanlar sana inanacaktı.Sana batan neydiki şairin adının gectiği bölümü cıkarip birde altına adını yazmıyorsun.Bana batan şimdi belli.Şimdi sen söyle SANA BATAN NE ?? Emek hırsızlığı işte bu
Burcu hanımın sesi asıl Türkü icindir bu yolla da devam etsin bence cunki insan ruhu Türkülere muhtac.AZERBAYCANDAN CANIM TÜRKİYEME AllAHIN SELATI VE SELAMI OLSUN.TÜRKİYENİ BİZ KENİ VATANIMIZ GİBİ SEVİYOR VE UGRUNA ÖLMEYE HAZIRIZ BUNU ALLAH DA BİLİR!
Türküler feryat, figan, sitem, ah da etseler, hasret, elem, keder, acı da çekseler, hüzün, neşe, sevinç de taşısalar, özlerinde sade, saf ve temiz, yalansız, dürüstler, kalpleri yumuşatıyorlar. Her Sevenin, Sevdalının, Aşığın yolu bir gün mutlaka onlara uğruyor. Bir Sevgilim yok, bir Sevdam yok, bir Aşkım yok ama yine de onlara her zaman misafir oluyorum. Bilmiyorum onları dinlerken duygularımın yoğunlaşmasının nedenini. Bilmiyorum neden hep içli ve duygulu Türküleri dinlememin sebebini. Bilmiyorum, bir “Sevda Türküsü” dinlerken gözlerimin dolmasının sebebini, neden hüzünlendiğimi. Yok bir özlediğim beni seven ayrı kaldığım. Yok bir hasretim yol gözlediğim…Uzak duruyorum muhtemel Sevgilerden, Sevdalardan, Aşklardan… Yok bir sebebim, çok mu duygusalım, çok mu yaşadım, çok mu anlarım Sevdadan, Aşktan… Öyleyse bana ne onların ne çektiklerinden, neden alıp ortak ederler dertlerine beni bilmem… Vardır belki bir sebebi bilmediğim, yine de şikayetçi değilim onlardan, memnunum her zaman dinlemekten… Sevgiyi iyi bildiğimden, Sevdayı az anladığımdan, Aşkı hiç bilmediğimden, hiç tatmadığımdan Aşkı soruyorum onlara. “Dinle” diyorlar ve severek açıyorlar içlerini bana, anlatıyorlar hikayelerini. Hepsinin hikayesi farklı ama ortak noktaları “Sevgili”leri (Yâr’leri). Önce onlara yeniden hayat verip, kendilerinden de birşeyler katarak dile getiren Üstadlara saygı ile dinliyorum, dertlerine ortak oluyorum, onlarla seviniyor, onlarla gülüp ağlıyorum, onlarla hüzünlenip üzülüyorum, onlarla feryat figan ediyorum. Bazan da onların “Duygu Seli”ne kapılıp onların Dünyasında diyar diyar dolaşıyor ve; Karacaoğlan’a rastlıyorum her yerde. Genç, bıyıkları yeni terleyen, yağız, yakışıklı, candan, sevimli ve oldukça çapkın bir delikanlı. Gördüğü her Güzele muhtemelen kendi eliyle yaptığı üç telli zarif saz’ıyla başlıyor methiyeler dizmeye, övgüler yağdırmaya… Seviyor, sevdalanıyor… Sonra başka Güzellere rastlıyor, onları da seviyor, onlara da sevdalanıyor… Çapkınlığına yoruyorum! “Hayır, Aşkı arıyorum!, “ diyor.. Dolaşıyorum onunla nere rastgelirse, öğrenmeye çalışıyorum biraz Sevgiyi, biraz da Sevdayı, eh biraz da çapkınlığı… Bazan “Küçüksün Güzel” diyorum, bazan da görmek istiyorum “Ayvayı, Narı”… “Uzun İnce bir yolda” rastlıyorum Aşık Veysel’e. Yol üzerindeki Çiğdem, Lale, Nergiz, Sümbül ve Mor Menekşe’leri gördükçe durup onları incitmeden seviyoruz birlikte. Övgüleri o yapıyor. Lale nadiren, fakat Çiğdem, Nergiz, Sümbül ve, ya bir çalı, yada bir taş dibinde saklanan minik Mor Menevşe’lerin bizim êllerde o güzel renkleri, zerafetleri, kokuları, utangaç, boyunları bükük mahçup güzellikleriyle her yerde öbek öbek saf tutarak baharı saygıyla selamlamalarını, helede Sümbülün o ince zarifliğini, daha uzaklardan gelen o muhteşem kokusuyla baharı müjdeleyişini hatırlayınca, özür diliyorum onlardan, demet demet koparıp topladığım için… Ve diğerlerinden…Gelincik, Pampal, Yogurt çiçekleri ve tüm Kır çiçeklerinden… Yola devam ediyoruz. “Yaşamla Ölüm” arasındaki o ince çizgiden öğütler veriyor bana, Yaşamayı sevmek kadar ölümün doğallığını, ölümden korkmamayı da öğreniyorum ondan. Dökmüyor dertlerini derin dereye, korkmuyor yaralarının Yüz olmasından, Gün gelip teninin toprağa karışıp toz olup gitmesinden, korkuyor tek bir şeyden, Yârinin yoz olup gitmesinden, çünkü kaygılı irakiplerinden… Sevgilerini, Sevdalarını, Aşklarını, Sevaplarını, Günahlarını alarak yürüyor dimdik, Tutmuyorum kollarından, biliyorum çünkü çok iyi görüyor “Menzili” benden… Öpüyorum ellerini bu bilge İhtiyarın, uğurluyorum saygıyla onu o “Uzuun İnce Yol”una. O yürüdükçe, “Ulu bir Çınar” gibi büyüyor gözlerimde… Dağlarda Ferhat’a kolay gelsin diyorum. Yardım istemiyor, durmuyor, dinlenmiyor, yorulmuyor… Biliyorum ölünce bile ayıracak bir “Kara Çalı” onu sevdiğinden, soruyorum; “Bu azim, bu güç, bu sabır neden?” diye “Anlarsın kendi Şirin’ini bulduğunda” diyor.Durup seyrediyorum… Öğreniyorum biraz “Dağ delmeyi” biraz da “Taş oymayı” belki bir gün gerekirse diye. Çöllerde Mecnun’a su veriyorum. İçmiyor… O, yaklaştıkça uzaklaşan Leyla’sının Hayâli peşinde. Biliyorum Leyla’nın sanıldığı kadar da güzel olmadığını ve soruyorum; “Neden görmezsin başka bir Güzel, İllaki Leyla” diye?! “Anlarsın, bakabilirsen benim gözlerimle” diyor. İlerliyoruz çöl kumlarında bata çıka, düşe kalka, yaklaşıyoruz, tam tutacak Leyla’sının ellerini.. Kayboluyor!.. El sallıyor bir sonraki kum tepesinden. Yürüyoruz yine bata çıka, düşe kalka ulaşmak için... Tanıyorum Çölleri de biraz… Geçmem gerekirse diye! Yollar aşarken rastlıyorum Kerem’e. Soruyor Sazıyla kendi usulünce, “Aslı’yı gördüm mü?” diye… Biliyorum kaçırıyor babası Aslı’yı diyar diyar; “Bak daha güzelleri var! “ diyorum. “Var da, yok Aslı gibisi, Anlarsın, yanarsan sen de Aşk’ın Od’una!” diyor. “Yoldaşlık edelim” diyorum, “Acelem var, belli sen de birilerini arıyorsun!” diyor. Yine de düşüyorum peşine. Durmuyor bir yerlerde, yatmıyor Hanlarda, içmiyor Pınarlardan, bakmıyor başka Güzellere, soruyor önüne gelene; “Aslı’yı gördün mü?” diye… Öğreniyorum Ondan da yolları... Aşmam gerekirse diye… RastlıyorumPir Sultan Abdal’a gün akşam olurken, Duymustum ününü yolda gelirken, Derdi, Meramı neydi iyi bilirken,Geç kalıyorum o bir dost ararken; Ne ararsın buralarda ey yolcu kişi, Sanarsın kimsenin seninle hiç olmaz işi, Kaybetmiş, bulamaz olmussun bir şeyi, Gün gelir düzelir Dünyanın pergeri, işi. Iki elin kalkmaz olmuş dizinden, Ağlayıp durursun kan yaş gözünden, Üzülme değildir çektiğin çileler, Ne Amel’inden ne de Özünden. Ya Sema'ya çıkmış, göğe dalmışsın, Ya Ummana dalmış, balık olmuşsun, Tükenmiş Azığın, bitap düşmüşsun, Düzlükte yol bulamaz, naçar kalmışsın. . Kendi efkarınla yazıp durursun, Şu Alem'de her yeri gezip durursun, Geldim bak işte “Gün Akşam” olmadan, Sen hep bir Dost diye sorup durursun. Necati Avan Buruk bir tebessüm beliriyor yüzünde, kızmıyor bana, “Yenilerden herhalde” diye mırıldanıyor… Oturup, azığımdan yiyoruz gün batarken. Soruyorum; “Niye bunca çile bir Dost ararken?” “Anlarsın, sende yalnız kalırsan” diyor ve; “Sahi Oğul, Sen ne ararsın buralarda? “ diye soruyor. “Dostları!” diyorum… Işıldıyor Akşam ateşinde gözleri… Coşuyor.. O söylüyor, Ben dinliyorum Akşamları onu Türkülerde….
Anneme küçükken niye böyle seni üzen dertli dertli şarkılar dinliyorsun diye. Şimdi daha iyi anluyorum insan dert sahibi olunca dinliyormuş böyle şarkıları türküleri
Ağzına, diline, yüreğin ve o harika, billur Sesine sağlık insanın içini Güneşler gibi aydınlatıp ısıtan Burcu gızım!.. Türkü Aşığı ben çoktandır böylesine güzel içten bir yorum dinlememiştim... Sen bundan sonra hep Türkü söyle güzeller güzeli gızım, sen hep Türküler söyle... Berhudar olasın. Emeği geçen tüm değerli Türkü Üstadlarına ve Dostlarına senin nezdinde can-u gönülden selamlar, onlar da harikaydılar.
Ervahı Ezelden levhi kalemden, levhi kalemden Bu benim bahtımı kara yazmışlar Bilirim güldürmez devri alemden Birgünümüzü yüz bin zara yazmışlar Bilirim güldürmez devri alemden Birgünümüzü yüz bin zara yazmışlar Dünyayı sevenler veli değildir, canım değildir Canı terkedenler deli değildir İnsanoğlu gamdan hali değildir Her birini bir efkara yazmışlar İnsanoğlu gamdan hali değildir Her birini bir efkara yazmışlar Nedir bu sevdanın nihayetinde, nihayetinde Yadlar gezer yarın vilayetinde Herkes diyarında muhabbetinde Bilmem bizi ne civara yazmışlar Herkes diyarında muhabbetinde Bilmem bizi ne civara yazmışlar Olaydım dünyada ikbali yaver, hey can yaver El etsem sevdiğim acep kim neder Bilemem tecelli mi yoksa ki kadar Beni bir vefasız yara yazmışlar Bilemem tecelli mi yoksa ki kadar Beni bir vefasız yara yazmışlar Yazanlar Leyla yı Mecnun kitabın Sümmani yi bir kenara yazmışlar Yazanlar Leyla yı Mecnun kitabın Sümmani yi bir kenara yazmışlar
ALLAH Aşık sümmani dedemize rahmet eylesin güzel bir yorumlama olmuş Burcu güneşten Aşık Zülali Aşık Şenlik Aşık Müdami aşıklarımızın parçalarını seslendirmesinide istiyoruz.
sesi güzel ilk çıktı tarih 2000 yılından beri pek severim hak ettiği kadar ünlü olmadı ama gönlümüzün ünlüsü o dinlemekten zevk alıyoruz sesi çok güzel :)
Türkünün sonunda Sümmani " nin geçtiği dizelerin söylenmemiş olması ne büyük bir saygısızlık ozanın emeğine. " yazanlar leylanın mecnun kitabın Sümmaniyi bir kenara yazmışlar" ben mi duyamadım diye tekrar dinledim ama yok. Çok yazık.
Koskoca Âşık Sümmâni 'nin İMZA SI da NAL GİBİ ORADA " yazanlar leyla'yı mecnun kitabın sümmani'yi bir kenara yazmışlar " bunu görmediniz mi beyler .. Bu yaptığınız resmen terbiyesizlik , çalmak .. .. yazıklar olsun ... Modern hırsızlar
burcu güneş var olan tüm türküleri bir baştan başlayıp okusun lütfen ya.onun sesinden hepsi olduğundan daha güzel hale geliyor. yıllardır türkü söylemediği için üzüldüm doğrusu.
Burcu Güneş kendi yorumunu ortaya koymuş..Ve de güzel yorumlamış bu bile yazarı Aşık Sümmaniye bir onuredir..Bence ruhunuza bu kadar dokunan yoruma kulağınızla, yüreğinizle dinleyin derim..
Günler gelip geçiyor, yine sığınıyorum Türkülere o iflah olmaz yalnızlıklarımda. Bilmiyorum yine neden böylesine duygulandığımı, dinlerken bazı Türküleri neden gözlerimin dolduğunu, yok bir sebebi halbuki!. Henüz tanımadığım, karşılaşmadığım Sevgilimi düşünüyorum belki de… Belki hiç var olmadı, belki de hiç var olmayacak diye… Belki de maziden hayâl meyal hatırladığım bir Sevgilinin tutuyorum yasını, belki de beni çok seven birinin öldükten sonra bile takılıyorum engeline… Bakıyorum gördüğüm gözlere çok kısa bir an, Çıkar mı acaba karşıma O her an…. Baktığım her göz karanlık bir boşluk, Olsaydı Onunkiler, yanardı güzel bir ışık, Dolardı gönlüme hemen aydınlık, Olurdu gönlümde seyr-i Bayramlık. Kaymıyor Gönlüm hiçbir Güzele, Döküldü yaprağım döndü Gazele, Kurudu bedenim kırıldı kollarımm, Minnetim yok ne Yaşama nede Ecele… Necati Avan Anlıyorlar beni, yine alıyorlar aralarına, onlar anlatıyorlar ben sahipleniyorum dertlerini. Herbiri yine buruk, mahsun, hüzünlü, gamlı, kaygılı… Biri içli,hisli, duygulu… Biri acılı, kaybetmiş yada ayrılmış Sevdiğinden… Biri kaygılı İrakiplerinden… Biri yol gözlüyor ümitle veya ümitsiz… Biri bir haber bekliyor… Biri bilmiyor Sevdiği nerde ne halde… Biri istemiyor Dünya malını Dostundan başka… Biri coşuyor geliyor Aşka… Biri ağlıyor gidenlerin ardından… Biri sökmüyor taşları bağrından… Biri sitemde gelmedin diye… Biri soruyor Sensiz yaşamak niye…Biri yaralanmış Yârin bir tek sözünden… Biri ağlıyor kan yaş gözünden… Birileri, neşeli, şen şakrak, mutlu, zaten yoklar aramızda… Biri bahsediyor babasının sekiz köşe kasketinden, ben hatırlıyorum dedemi, birkaç damla yaş gözlerimden… Bazıları Seviyor; Derdini anlatamamış, daha baştan ümitsiz, gönlüne söz geçirmeye çalışıyor. Bazıları hüzünlü, üzülüyor, küsüyor, sitem ediyor, hasret çekiyor, kıskanıyor, bencillik ediyor, şikayet ediyor, ah ediyor, feryat figan ediyor, bazıları da nadiren de olsa neşeli, sevinçli, sevdiğine kavuşmuş, mutlu.. Bazıları Sevdalanmış; Azimli, tutkulu, arzulu, hırslı, acı çekiyorlar, seyyah olup geziyorlar, Sevdalarını arıyorlar her yerde, bazan da kararıyor Sevdaları, görmüyor gözleri, olsalar bile hep yanlarında… Bazıları Aşık olmuş; Asil, erdemli, mütevazi, anlayışlı, hoşgörülü, daha yumuşak kalpli, Onların Sevgilileri de (Yârleri) olağanüstü güzeller ve mükemmeller, hiç bir kusurları yok, içleri de iyilik, güzellik dolu. Onlar da Sevgililerine saygılılar, övüyorlar, onurlandırıyorlar, yüceltiyorlar. Kendileri de onurlanıp yüceliyor, saygı görüyorlar, çünkü Sevgilinin bütün güzellikleri onlara da yansıyor, bu yansımalarla dolup taşarak, kendileri de güzel meziyetlerle çevrelerine yansıtıyorlar. Dinlemekle kalmıyor, katılıyorum da onlara çoğu zaman, eşlik ediyor, paylaşıyorum duygularını daha derinden; Bazılarından öğreniyorum; Sevginin o kadar da masum ve sevimli olmadığını, müşkülpesent, karşılık görmediğinde biçare ve zayıf kaldığını, veya direnerek, kine, nefrete dönüştüğünü… Bazılarından öğreniyorum Sevdayı; Onunda temelinde yatıyor Sevginin tüm özellikleri, daha olgun, daha katı, illaki kendi haklı çünkü hem seviyor hem sevdalı, mutlaka karşılık bulmalı… Bazılarından öğreniyorum Aşkı; Hayran kalıp eğiliyorum saygıyla önlerinde. Aşk yalnızca “Kalp ile, Göz ile” sevmiyor, seviyor bütün Ruhu ve benliğiyle. Darılmıyor, gücenmiyor, hep hoş görüyor, Sevdiğinde hata, kusur aramıyor, olsa dahi hatadan, kusurdan saymıyor. Aşk acı çekmiyor, çektirmiyor da sanıldığı gibi… Acı çekse de bedeni, hiç duymuyor Ruhu, hep ben demiyor düşünüyorda O’nu… Necati AVAN O Ben ve Hayali Nisan 2007
Ervah-ı Ezelde Levh-i Kalemde Şu Benim Bahtımı Kara Yazmışlar Bilirim Güldürmez Devr-i Alemde Birgünümü Yüz Bin Zara Yazmışlar Arif Bilir Aşk Ehlinin Halini Kaldırır Gönlünden Kil-ü Kalini Herkes Dosta Vermiş Arzuhalini Benimkini Ürüzgara Yazmışlar Olaydı Dünyada İkbalim Yaver El Etsem Sevdiğim Acep Kim Ever Bilmem Tecelli Mi Yoksa Ki Kader Beni Bir Vefasız Yare Yazmışlar Yazanlar Leyla'nın Mecnun Kitabın Sümmani'yi Bir Kenara Yazmışlar
Bir sesin rengiyle müziğe uyumu çok nadir görülen bir durumdur. Bunu başarmışsınız. Uzun zamandır bu kadar kaliteli müzik dinlememiştim. Emeğinize sağlık.
@@meslekicabitakliyorum kulak zevki olmasa bu şarkı hoşuna gitmezdi ayrıca zevkler ve renkler tartışılmaz! Kimin nereden geldiği de sizi ilgilendirmez kimseye bu şekilde bir yorum yapma hakkınız yok!
Sevgili'ye Uzun bir Mektup O, BEN VE HAYÂL'İ … Birde Hatice! İşim gereği hep yollardayım, ordan oraya, bir noktadan diğerine geç kalmamak için zamanla yarışıyorum. Aman Yarışçı’lar (Rallyciler) görmesinler, kıskanırlar diye düşünüyorum bazan. Yollarda kendimle başbaşayım ama yalnız değilim. Yüzyıllar öncesinden Anadolu’nun bağrından bir bebek masumiyetinde doğan, büyüyen, büyüdükçe genç bir kız gibi serpilen, güzelleşen, güzellikleri dilden dile dolaşan, yıllar geçtikçe yaşlanmak yerine gençleşen, duygulu gönüllerin atelyelerinde nakış nakış işlenip, gelin gibi süslenen, güzelliklerine daha başka başka güzellikler de katılan, Sevgi’yi, Sevda’yı, Aşk’ı Yâr’e (Sevgili’ye) bazan sitemle, bazan hüzünle, bazan yakarışla, bazan küserek, bazanda coşkuyla, neş’e ve sevinçle, en güzel şekilde anlatmaya çalışan Türküler benimle!. Henüz çocukken “İlk Aşkım” oldu Türküler, Pir Sultan Abdal’ın “Deyiş”lerinin Türkülerde hayat bulması, Karacaoğlan’nın daha o dönemlerde güzelliklere olan tutkularını açık yüreklilikle, cesurca, biraz da çapkınvari Türkülerde dile getirmesi, Aşık Veysel’in görmeyen gözleri ile görenlerden daha iyi görerek Sevgiyi, Sevdayı, Aşkı ve diğer Güzellikleri perdesiz Saz’ından çıkardığı bambaşka ve olağanüstü nağmelerle süsleyerek, Lale, Çiğdem, Nergiz ve Sümbülü bile renkleri, tüm özellikleri ve güzellikleri ile daha iyi tarif ederek Tükülerde dile getirmesi beni çok etkilemişti. Türküleri sevip dinler, sevdalanıp söyler, aşık olup anlar olmuştum… Yüzyıllardır bıkmadan usanmadan diyar diyar, dilden dile dolaşıyorlar, gönüllerde taht kurup, diğer gönüllere köprü olmaya çalışıyor, her gönülde Sevgileri, Sevdaları, Aşkları acısıyla, tatlısıyla, tekrar tekrar yaşıyorlar. Gönüllerde dolup taşan ve günlerce, aylarca anlatmakla bitmeyecek Sevgi, Sevda ve Aşka dönüşmüş duyguları birkaç beyit ile özetleyerek Sevgiliye anlatmak için yarışıyorlar. Doğdukları günden itibaren nice Sevgilere, Sevdalara, Aşklara tanıklık ediyorlar, elçilik yapıyorlar. Misafir oldukları gönüller de onları baş tacı ediyorlar, saygı duyuyorlar, en iyi şekilde ağırlamak için onlar da birbirleriyle yarışıyorlar. Özlerine dokunmadan kendilerinden de birşeyler katarak, kendi sazları, sözleri ve duyguları ile tekrar yoğurarak, kendi tarzları, üslupları ile tekrar yorumluyorlar ve Sevgiliye seslerini duyurmaya, duygularını anlatmaya çalışıyorlar... Sonra, Türkülerin bazan içli, bazan duygulu, samimi ve gönülden yorumlarını, tek bir sazın paylaşmasını kıskanıyor diğer sazlar, önce çoğaltıyorlar tellerini, sonra seslerini, başlıyorlar eşlik etmeye. Durmuyor “Sazlıkda Kamışlar” duyunca güzelim Türküleri, koşuyorlar Kaval olup, Flüt olup, Ney olup eşlik etmeye... Ceviz ağacı bile göderiyor birkaç Zurna yapıp. Sonra Davullar geliyor gümbür gümbür katmak için coşkularını… Türküleri dinleyen her Enstrüman can atıyor katılmaya ve birşeyler katmaya… Sonra Yaban Êllerden de duyuluyor Türkülerin ünleri, onlar da çok seviyorlar ve Senfoniler, Orkestralar gönderiyorlar eşlik etsinler diye. Sonra Türkü dostu Üstadlar da katıyorlar kendi Sevgilerini, Sevdalarını ve Aşklarını… Şımarmıyor Türküler, şimdi daha nazlı, daha şirin, daha içten, daha samimi, daha duygulu, sevdikçe şımarmak yerine daha çok olgunlaşıyor ve güzelleşiyorlar. Bir de mezheplere, dinlere, ideoloji veya siyasete alet edilmeseler!... .../..
Türküler feryat, figan, sitem, ah da etseler, hasret, elem, keder, acı da çekseler, hüzün, neşe, sevinç de taşısalar, özlerinde sade, saf ve temiz, yalansız, dürüstler, kalpleri yumuşatıyorlar. Her Sevenin, Sevdalının, Aşığın yolu bir gün mutlaka onlara uğruyor. Bir Sevgilim yok, bir Sevdam yok, bir Aşkım yok ama yine de onlara her zaman misafir oluyorum. Bilmiyorum onları dinlerken duygularımın yoğunlaşmasının nedenini. Bilmiyorum neden hep içli ve duygulu Türküleri dinlememin sebebini. Bilmiyorum, bir “Sevda Türküsü” dinlerken gözlerimin dolmasının sebebini, neden hüzünlendiğimi. Yok bir özlediğim beni seven ayrı kaldığım. Yok bir hasretim yol gözlediğim…Uzak duruyorum muhtemel Sevgilerden, Sevdalardan, Aşklardan… Yok bir sebebim, çok mu duygusalım, çok mu yaşadım, çok mu anlarım Sevdadan, Aşktan… Öyleyse bana ne onların ne çektiklerinden, neden alıp ortak ederler dertlerine beni bilmem… Vardır belki bir sebebi bilmediğim, yine de şikayetçi değilim onlardan, memnunum her zaman dinlemekten… Sevgiyi iyi bildiğimden, Sevdayı az anladığımdan, Aşkı hiç bilmediğimden, hiç tatmadığımdan Aşkı soruyorum onlara. “Dinle” diyorlar ve severek açıyorlar içlerini bana, anlatıyorlar hikayelerini. Hepsinin hikayesi farklı ama ortak noktaları “Sevgili”leri (Yâr’leri). Önce onlara yeniden hayat verip, kendilerinden de birşeyler katarak dile getiren Üstadlara saygı ile dinliyorum, dertlerine ortak oluyorum, onlarla seviniyor, onlarla gülüp ağlıyorum, onlarla hüzünlenip üzülüyorum, onlarla feryat figan ediyorum. Bazan da onların “Duygu Seli”ne kapılıp onların Dünyasında diyar diyar dolaşıyor ve; Karacaoğlan’a rastlıyorum her yerde. Genç, bıyıkları yeni terleyen, yağız, yakışıklı, candan, sevimli ve oldukça çapkın bir delikanlı. Gördüğü her Güzele muhtemelen kendi eliyle yaptığı üç telli zarif saz’ıyla başlıyor methiyeler dizmeye, övgüler yağdırmaya… Seviyor, sevdalanıyor… Sonra başka Güzellere rastlıyor, onları da seviyor, onlara da sevdalanıyor… Çapkınlığına yoruyorum! “Hayır, Aşkı arıyorum!, “ diyor.. Dolaşıyorum onunla nere rastgelirse, öğrenmeye çalışıyorum biraz Sevgiyi, biraz da Sevdayı, eh biraz da çapkınlığı… Bazan “Küçüksün Güzel” diyorum, bazan da görmek istiyorum “Ayvayı, Narı”… “Uzun İnce bir yolda” rastlıyorum Aşık Veysel’e. Yol üzerindeki Çiğdem, Lale, Nergiz, Sümbül ve Mor Menekşe’leri gördükçe durup onları incitmeden seviyoruz birlikte. Övgüleri o yapıyor. Lale nadiren, fakat Çiğdem, Nergiz, Sümbül ve, ya bir çalı, yada bir taş dibinde saklanan minik Mor Menevşe’lerin bizim êllerde o güzel renkleri, zerafetleri, kokuları, utangaç, boyunları bükük mahçup güzellikleriyle her yerde öbek öbek saf tutarak baharı saygıyla selamlamalarını, helede Sümbülün o ince zarifliğini, daha uzaklardan gelen o muhteşem kokusuyla baharı müjdeleyişini hatırlayınca, özür diliyorum onlardan, demet demet koparıp topladığım için… Ve diğerlerinden…Gelincik, Pampal, Yogurt çiçekleri ve tüm Kır çiçeklerinden… Yola devam ediyoruz. “Yaşamla Ölüm” arasındaki o ince çizgiden öğütler veriyor bana, Yaşamayı sevmek kadar ölümün doğallığını, ölümden korkmamayı da öğreniyorum ondan. Dökmüyor dertlerini derin dereye, korkmuyor yaralarının Yüz olmasından, Gün gelip teninin toprağa karışıp toz olup gitmesinden, korkuyor tek bir şeyden, Yârinin yoz olup gitmesinden, çünkü kaygılı irakiplerinden… Sevgilerini, Sevdalarını, Aşklarını, Sevaplarını, Günahlarını alarak yürüyor dimdik, Tutmuyorum kollarından, biliyorum çünkü çok iyi görüyor “Menzili” benden… Öpüyorum ellerini bu bilge İhtiyarın, uğurluyorum saygıyla onu o “Uzuun İnce Yol”una. O yürüdükçe, “Ulu bir Çınar” gibi büyüyor gözlerimde… Dağlarda Ferhat’a kolay gelsin diyorum. Yardım istemiyor, durmuyor, dinlenmiyor, yorulmuyor… Biliyorum ölünce bile ayıracak bir “Kara Çalı” onu sevdiğinden, soruyorum; “Bu azim, bu güç, bu sabır neden?” diye “Anlarsın kendi Şirin’ini bulduğunda” diyor.Durup seyrediyorum… Öğreniyorum biraz “Dağ delmeyi” biraz da “Taş oymayı” belki bir gün gerekirse diye. Çöllerde Mecnun’a su veriyorum. İçmiyor… O, yaklaştıkça uzaklaşan Leyla’sının Hayâli peşinde. Biliyorum Leyla’nın sanıldığı kadar da güzel olmadığını ve soruyorum; “Neden görmezsin başka bir Güzel, İllaki Leyla” diye?! “Anlarsın, bakabilirsen benim gözlerimle” diyor. İlerliyoruz çöl kumlarında bata çıka, düşe kalka, yaklaşıyoruz, tam tutacak Leyla’sının ellerini.. Kayboluyor!.. El sallıyor bir sonraki kum tepesinden. Yürüyoruz yine bata çıka, düşe kalka ulaşmak için... Tanıyorum Çölleri de biraz… Geçmem gerekirse diye! Yollar aşarken rastlıyorum Kerem’e. Soruyor Sazıyla kendi usulünce, “Aslı’yı gördüm mü?” diye… Biliyorum kaçırıyor babası Aslı’yı diyar diyar; “Bak daha güzelleri var! “ diyorum. “Var da, yok Aslı gibisi, Anlarsın, yanarsan sen de Aşk’ın Od’una!” diyor. “Yoldaşlık edelim” diyorum, “Acelem var, belli sen de birilerini arıyorsun!” diyor. Yine de düşüyorum peşine. Durmuyor bir yerlerde, yatmıyor Hanlarda, içmiyor Pınarlardan, bakmıyor başka Güzellere, soruyor önüne gelene; “Aslı’yı gördün mü?” diye… Öğreniyorum Ondan da yolları... Aşmam gerekirse diye… RastlıyorumPir Sultan Abdal’a gün akşam olurken, Duymustum ününü yolda gelirken, Derdi, Meramı neydi iyi bilirken,Geç kalıyorum o bir dost ararken; Ne ararsın buralarda ey yolcu kişi, Sanarsın kimsenin seninle hiç olmaz işi, Kaybetmiş, bulamaz olmussun bir şeyi, Gün gelir düzelir Dünyanın pergeri, işi. Iki elin kalkmaz olmuş dizinden, Ağlayıp durursun kan yaş gözünden, Üzülme değildir çektiğin çileler, Ne Amel’inden ne de Özünden. Ya Sema'ya çıkmış, göğe dalmışsın, Ya Ummana dalmış, balık olmuşsun, Tükenmiş Azığın, bitap düşmüşsun, Düzlükte yol bulamaz, naçar kalmışsın. . Kendi efkarınla yazıp durursun, Şu Alem'de her yeri gezip durursun, Geldim bak işte “Gün Akşam” olmadan, Sen hep bir Dost diye sorup durursun. Necati Avan Buruk bir tebessüm beliriyor yüzünde, kızmıyor bana, “Yenilerden herhalde” diye mırıldanıyor… Oturup, azığımdan yiyoruz gün batarken. Soruyorum; “Niye bunca çile bir Dost ararken?” “Anlarsın, sende yalnız kalırsan” diyor ve; “Sahi Oğul, Sen ne ararsın buralarda? “ diye soruyor. “Dostları!” diyorum… Işıldıyor Akşam ateşinde gözleri… Coşuyor.. O söylüyor, Ben dinliyorum Akşamları onu Türkülerden…. .../..
GÖNÜLDAĞINDAN GELENLER BURDAMI ❤
SÖZLER🌸
Ervahı Ezelden levhi kalemden, levhi kalemden
Bu benim bahtımı kara yazmışlar
Bilirim güldürmez devri alemden
Birgünümüzü yüz bin zara yazmışlar
Bilirim güldürmez devri alemden
Birgünümüzü yüz bin zara yazmışlar
Dünyayı sevenler veli değildir, canım değildir
Canı terkedenler deli değildir
İnsanoğlu gamdan hali değildir
Her birini bir efkara yazmışlar
İnsanoğlu gamdan hali değildir
Her birini bir efkara yazmışlar
Nedir bu sevdanın nihayetinde, nihayetinde
Yadlar gezer yarin vilayetinde
Herkes diyarında muhabbetinde
Bilmem bizi ne civara yazmışlar
Herkes diyarında muhabbetinde
Bilmem bizi ne civara yazmışlar
Olaydım dünyada ikbali yaver, ikbali yaver
El etsem sevdiğim acep kim neder
Bilmem tecelli mi yoksa ki kader
Beni bir vefasız yara yazmışlar
Bilmem tecelli mi yoksa ki kader
Beni bir vefasız yara yazmışlar
Beğenin üstte kalsın📍
Sagol ❤️🤗
Bu türkü sözlerini yazipta.Sozlerin ait oldugu ismi yazmamak nasil bir gaflettir.Yazari ogrenmezsen dünyaya sıpa gelmiş eşek gidersin
@@omerkaya3623 Öncelikle saygıyı öğren,bu yorumu insanlar söylemek isterlerse diye paylaşmak istedim.Yazarı istedikleri yerden araştırıp ulaşabilirler.Ben bir şey yazdığımı iddia etmiyorum zaten,size batan nedir anlayamadım.
Ellerinize saglik cok guzel💋Cok iyi oldu yazmaniz.Sizin yazdiginizi noktasina kadar bir yere yazarim her zaman okurum))
@@yedekgmail967 Saygı mı ?? Şiiri yazan Sümmani'nin adını yazmıyorsun, oda yetmiyor adının geçtiği kıtayı da siirden cıkarıyorsun ve bana saygıdan bahsediyorsun.Bide "ben birşey yazdığımı idda etmiyorum" demişsin.Sanki ben yazdım desen bu insanlar sana inanacaktı.Sana batan neydiki şairin adının gectiği bölümü cıkarip birde altına adını yazmıyorsun.Bana batan şimdi belli.Şimdi sen söyle SANA BATAN NE ?? Emek hırsızlığı işte bu
Burcu hanımın sesi asıl Türkü icindir bu yolla da devam etsin bence cunki insan ruhu Türkülere muhtac.AZERBAYCANDAN CANIM TÜRKİYEME AllAHIN SELATI VE SELAMI OLSUN.TÜRKİYENİ BİZ KENİ VATANIMIZ GİBİ SEVİYOR VE UGRUNA ÖLMEYE HAZIRIZ BUNU ALLAH DA BİLİR!
Burcu Güneş Romantik parçaları ve Türküleri yorumlamalı. Harika bir ses ve yorum!
İlk Zümrüdüanka'da dinledim o gün bugündür bağımlısı oldum diyebilirim çok güzel bir türkü...❤
Bu türküyü grup abdal dan sonra burcu hanım da süper yorumlamış. Yüreğine sağlık.
Bencede
Muhteşem👏❤️
Türküler feryat, figan, sitem, ah da etseler, hasret, elem, keder, acı da çekseler, hüzün, neşe, sevinç de taşısalar, özlerinde sade, saf ve temiz, yalansız, dürüstler, kalpleri yumuşatıyorlar. Her Sevenin, Sevdalının, Aşığın yolu bir gün mutlaka onlara uğruyor.
Bir Sevgilim yok, bir Sevdam yok, bir Aşkım yok ama yine de onlara her zaman misafir oluyorum. Bilmiyorum onları dinlerken duygularımın yoğunlaşmasının nedenini. Bilmiyorum neden hep içli ve duygulu Türküleri dinlememin sebebini. Bilmiyorum, bir “Sevda Türküsü” dinlerken gözlerimin dolmasının sebebini, neden hüzünlendiğimi. Yok bir özlediğim beni seven ayrı kaldığım. Yok bir hasretim yol gözlediğim…Uzak duruyorum muhtemel Sevgilerden, Sevdalardan, Aşklardan… Yok bir sebebim, çok mu duygusalım, çok mu yaşadım, çok mu anlarım Sevdadan, Aşktan… Öyleyse bana ne onların ne çektiklerinden, neden alıp ortak ederler dertlerine beni bilmem… Vardır belki bir sebebi bilmediğim, yine de şikayetçi değilim onlardan, memnunum her zaman dinlemekten…
Sevgiyi iyi bildiğimden, Sevdayı az anladığımdan, Aşkı hiç bilmediğimden, hiç tatmadığımdan Aşkı soruyorum onlara. “Dinle” diyorlar ve severek açıyorlar içlerini bana, anlatıyorlar hikayelerini. Hepsinin hikayesi farklı ama ortak noktaları “Sevgili”leri (Yâr’leri).
Önce onlara yeniden hayat verip, kendilerinden de birşeyler katarak dile getiren Üstadlara saygı ile dinliyorum, dertlerine ortak oluyorum, onlarla seviniyor, onlarla gülüp ağlıyorum, onlarla hüzünlenip üzülüyorum, onlarla feryat figan ediyorum. Bazan da onların “Duygu Seli”ne kapılıp onların Dünyasında diyar diyar dolaşıyor ve;
Karacaoğlan’a rastlıyorum her yerde. Genç, bıyıkları yeni terleyen, yağız, yakışıklı, candan, sevimli ve oldukça çapkın bir delikanlı. Gördüğü her Güzele muhtemelen kendi eliyle yaptığı üç telli zarif saz’ıyla başlıyor methiyeler dizmeye, övgüler yağdırmaya… Seviyor, sevdalanıyor… Sonra başka Güzellere rastlıyor, onları da seviyor, onlara da sevdalanıyor… Çapkınlığına yoruyorum! “Hayır, Aşkı arıyorum!, “ diyor..
Dolaşıyorum onunla nere rastgelirse, öğrenmeye çalışıyorum biraz Sevgiyi, biraz da Sevdayı, eh biraz da çapkınlığı… Bazan “Küçüksün Güzel” diyorum, bazan da görmek istiyorum “Ayvayı, Narı”…
“Uzun İnce bir yolda” rastlıyorum Aşık Veysel’e. Yol üzerindeki Çiğdem, Lale, Nergiz, Sümbül ve Mor Menekşe’leri gördükçe durup onları incitmeden seviyoruz birlikte. Övgüleri o yapıyor. Lale nadiren, fakat Çiğdem, Nergiz, Sümbül ve, ya bir çalı, yada bir taş dibinde saklanan minik Mor Menevşe’lerin bizim êllerde o güzel renkleri, zerafetleri, kokuları, utangaç, boyunları bükük mahçup güzellikleriyle her yerde öbek öbek saf tutarak baharı saygıyla selamlamalarını, helede Sümbülün o ince zarifliğini, daha uzaklardan gelen o muhteşem kokusuyla baharı müjdeleyişini hatırlayınca, özür diliyorum onlardan, demet demet koparıp topladığım için… Ve diğerlerinden…Gelincik, Pampal, Yogurt çiçekleri ve tüm Kır çiçeklerinden…
Yola devam ediyoruz. “Yaşamla Ölüm” arasındaki o ince çizgiden öğütler veriyor bana, Yaşamayı sevmek kadar ölümün doğallığını, ölümden korkmamayı da öğreniyorum ondan. Dökmüyor dertlerini derin dereye, korkmuyor yaralarının Yüz olmasından, Gün gelip teninin toprağa karışıp toz olup gitmesinden, korkuyor tek bir şeyden, Yârinin yoz olup gitmesinden, çünkü kaygılı irakiplerinden… Sevgilerini, Sevdalarını, Aşklarını, Sevaplarını, Günahlarını alarak yürüyor dimdik, Tutmuyorum kollarından, biliyorum çünkü çok iyi görüyor “Menzili” benden… Öpüyorum ellerini bu bilge İhtiyarın, uğurluyorum saygıyla onu o “Uzuun İnce Yol”una. O yürüdükçe, “Ulu bir Çınar” gibi büyüyor gözlerimde…
Dağlarda Ferhat’a kolay gelsin diyorum. Yardım istemiyor, durmuyor, dinlenmiyor, yorulmuyor… Biliyorum ölünce bile ayıracak bir “Kara Çalı” onu sevdiğinden, soruyorum; “Bu azim, bu güç, bu sabır neden?” diye “Anlarsın kendi Şirin’ini bulduğunda” diyor.Durup seyrediyorum… Öğreniyorum biraz “Dağ delmeyi” biraz da “Taş oymayı” belki bir gün gerekirse diye.
Çöllerde Mecnun’a su veriyorum. İçmiyor… O, yaklaştıkça uzaklaşan Leyla’sının Hayâli peşinde. Biliyorum Leyla’nın sanıldığı kadar da güzel olmadığını ve soruyorum; “Neden görmezsin başka bir Güzel, İllaki Leyla” diye?! “Anlarsın, bakabilirsen benim gözlerimle” diyor. İlerliyoruz çöl kumlarında bata çıka, düşe kalka, yaklaşıyoruz, tam tutacak Leyla’sının ellerini.. Kayboluyor!.. El sallıyor bir sonraki kum tepesinden. Yürüyoruz yine bata çıka, düşe kalka ulaşmak için... Tanıyorum Çölleri de biraz… Geçmem gerekirse diye!
Yollar aşarken rastlıyorum Kerem’e. Soruyor Sazıyla kendi usulünce, “Aslı’yı gördüm mü?” diye… Biliyorum kaçırıyor babası Aslı’yı diyar diyar; “Bak daha güzelleri var! “ diyorum. “Var da, yok Aslı gibisi, Anlarsın, yanarsan sen de Aşk’ın Od’una!” diyor.
“Yoldaşlık edelim” diyorum, “Acelem var, belli sen de birilerini arıyorsun!” diyor. Yine de düşüyorum peşine. Durmuyor bir yerlerde, yatmıyor Hanlarda, içmiyor Pınarlardan, bakmıyor başka Güzellere, soruyor önüne gelene; “Aslı’yı gördün mü?” diye… Öğreniyorum Ondan da yolları... Aşmam gerekirse diye…
RastlıyorumPir Sultan Abdal’a gün akşam olurken, Duymustum ününü yolda gelirken, Derdi, Meramı neydi iyi bilirken,Geç kalıyorum o bir dost ararken;
Ne ararsın buralarda ey yolcu kişi,
Sanarsın kimsenin seninle hiç olmaz işi,
Kaybetmiş, bulamaz olmussun bir şeyi,
Gün gelir düzelir Dünyanın pergeri, işi.
Iki elin kalkmaz olmuş dizinden,
Ağlayıp durursun kan yaş gözünden,
Üzülme değildir çektiğin çileler,
Ne Amel’inden ne de Özünden.
Ya Sema'ya çıkmış, göğe dalmışsın,
Ya Ummana dalmış, balık olmuşsun,
Tükenmiş Azığın, bitap düşmüşsun,
Düzlükte yol bulamaz, naçar kalmışsın.
.
Kendi efkarınla yazıp durursun,
Şu Alem'de her yeri gezip durursun,
Geldim bak işte “Gün Akşam” olmadan,
Sen hep bir Dost diye sorup durursun.
Necati Avan
Buruk bir tebessüm beliriyor yüzünde, kızmıyor bana, “Yenilerden herhalde” diye mırıldanıyor… Oturup, azığımdan yiyoruz gün batarken. Soruyorum; “Niye bunca çile bir Dost ararken?” “Anlarsın, sende yalnız kalırsan” diyor ve; “Sahi Oğul, Sen ne ararsın buralarda? “ diye soruyor. “Dostları!” diyorum… Işıldıyor Akşam ateşinde gözleri… Coşuyor.. O söylüyor, Ben dinliyorum Akşamları onu Türkülerde….
Offf bu nasıl bı şiir böyle👍👍👍😍😍😍😍
Gönül Dağından Gelenler.
+1
Eveeeeet
Evettttt ben
😄😄😄😄
Brn
Anneme küçükken niye böyle seni üzen dertli dertli şarkılar dinliyorsun diye. Şimdi daha iyi anluyorum insan dert sahibi olunca dinliyormuş böyle şarkıları türküleri
Bi insana bu kadar mı yakışır türkü söylemek.Çok iyi yaaa ♥️♥️♥️
Sen hep TÜRKÜ söyle be Burcu Abla
Ağzına, diline, yüreğin ve o harika, billur Sesine sağlık insanın içini Güneşler gibi aydınlatıp ısıtan Burcu gızım!.. Türkü Aşığı ben çoktandır böylesine güzel içten bir yorum dinlememiştim... Sen bundan sonra hep Türkü söyle güzeller güzeli gızım, sen hep Türküler söyle... Berhudar olasın.
Emeği geçen tüm değerli Türkü Üstadlarına ve Dostlarına senin nezdinde can-u gönülden selamlar, onlar da harikaydılar.
Burcu güneş seni yeni keşfettim artık senin en büyük fanlarindanim bu nasıl bir ses Rabbim ne güzelbir ses vermiş
Bayıldım böyle bir ses yok hem dürüst hem hüzünlü insanları daha çok kendini sevdiriyor Allah cc razı olsun güzelim
bende çok beyendim
Ne güzel söylüyosunn yaaa , bu kadinin sesine ve söylerken ki duygusuna aşığım benn 😊😊
Erzurum Narmanlı Aşık Sümmani (Hüseyin). Adının geçtiği bölümün okunmaması çok üzücü olmuş. Ama yorumu çok beğendim.
Burcu Güneş, bu tarz müziğe sesiniz çok yakışmış... bence bu yoldan devam edin, harika yorum, altyapı muhteşem👏👏👏
Ervahı Ezelden levhi kalemden, levhi kalemden
Bu benim bahtımı kara yazmışlar
Bilirim güldürmez devri alemden
Birgünümüzü yüz bin zara yazmışlar
Bilirim güldürmez devri alemden
Birgünümüzü yüz bin zara yazmışlar
Dünyayı sevenler veli değildir, canım değildir
Canı terkedenler deli değildir
İnsanoğlu gamdan hali değildir
Her birini bir efkara yazmışlar
İnsanoğlu gamdan hali değildir
Her birini bir efkara yazmışlar
Nedir bu sevdanın nihayetinde, nihayetinde
Yadlar gezer yarın vilayetinde
Herkes diyarında muhabbetinde
Bilmem bizi ne civara yazmışlar
Herkes diyarında muhabbetinde
Bilmem bizi ne civara yazmışlar
Olaydım dünyada ikbali yaver, hey can yaver
El etsem sevdiğim acep kim neder
Bilemem tecelli mi yoksa ki kadar
Beni bir vefasız yara yazmışlar
Bilemem tecelli mi yoksa ki kadar
Beni bir vefasız yara yazmışlar
Yazanlar Leyla yı Mecnun kitabın
Sümmani yi bir kenara yazmışlar
Yazanlar Leyla yı Mecnun kitabın
Sümmani yi bir kenara yazmışlar
Erzurum'lu Sümmani baba ya Allah rahmet eylesin mekânı cennet olsun
Soprano sesimiz Burcu Güneş.
Yüreğine sağlık.Maaşaallaahh👏❤
Bu kaliteli sesin Gözümüzün Nuru Türkülerimizle ahengi inanılmaz güzel. Sen hep Türkü söyle Burcu Ablam.
Şahane şahane bence türkü söylemeli 😍😍😍😍😘😘😘
Bilmem tecelli mi, yoksa ki kader.. Beni bir vefasız yara yazmışlar..
Levent güneş, seni gerçekten çok takdir ediyorum. Sümmaniyi koymamışsınız üzüldüm
Hayatta hiç kimse sevgisinden utanmasın, alaya alınmasın.
Aşık Sümmani'. Allah rahmet eylesin. Ruhu shad olsun
ALLAH Aşık sümmani dedemize rahmet eylesin güzel bir yorumlama olmuş Burcu güneşten Aşık Zülali Aşık Şenlik Aşık Müdami aşıklarımızın parçalarını seslendirmesinide istiyoruz.
sesi güzel ilk çıktı tarih 2000 yılından beri pek severim hak ettiği kadar ünlü olmadı ama gönlümüzün ünlüsü o dinlemekten zevk alıyoruz sesi çok güzel :)
Sanatcıyım diye çıkanlar bunu dinlesin bırakırlar şarkı söylemeyi😂burcu harikasın👏👏👏
Ruhunuz, durusunuz Türkülere çoookkkk yakismis cookkkk...bravo size...
Türküyü özetleyen son iki mısra söylenmemiş😔
"yazanlar leylayı mecnun kitabını
Sümmaniyi bir kenara yazmışlar."
Onlar da bir kenara yazmışlar işte. Usta boşuna söylememiş...
@@salvadormali harika bir yorum vallahi tebrik ederim
BURCU. GÜNEŞ. BU KADAR. IÇTEN
YAŞIYOR. GIBI.
YOLUN. GÜZEL. OLSUN
Türkünün sonunda Sümmani " nin geçtiği dizelerin söylenmemiş olması ne büyük bir saygısızlık ozanın emeğine. " yazanlar leylanın mecnun kitabın
Sümmaniyi bir kenara yazmışlar" ben mi duyamadım diye tekrar dinledim ama yok. Çok yazık.
Hem çok yazık hemde büyük bir saygısızlık etmişler 🙏👍
Koskoca Âşık Sümmâni 'nin İMZA SI da NAL GİBİ ORADA " yazanlar leyla'yı mecnun kitabın
sümmani'yi bir kenara yazmışlar " bunu görmediniz mi beyler .. Bu yaptığınız resmen terbiyesizlik , çalmak .. .. yazıklar olsun ... Modern hırsızlar
Ne anlami varki
@Niet Nodig anlat be mal
Ekip muhteşem....Burcu hanıma çok şey katmışlar. Süper bir ekip. Kurban olurum size yaaa...
burcu güneş var olan tüm türküleri bir baştan başlayıp okusun lütfen
ya.onun sesinden hepsi olduğundan daha güzel hale geliyor. yıllardır
türkü söylemediği için üzüldüm doğrusu.
Sümmaniyi yine bir kenara yazmışlar ah Sümmani baba bu devir böyle geldi böyle gider
işte biz seni hep bu şarkılarla dinlemek isteriz ..ağır ol..
pürofüsörlerin paşarısı güzel bir türkü mükemmel bir sunum teşekürler burcu güneş hanımefendi
Yok böyle bir yorum ....bitirdin kopardın beni yaaaaa
Mevla dereceni âli eylesin sümmani
Orkestra ve Burcu harika olmuş
Enfes bir yorum.Teşekkürler...
Zümrüdüanka dan gelenler
Türküyü sen yazdinya . sümmaniyi bir kenara yazmışsın, türküden çıkarmış bir kenara atmışsın????
Çok beğendim senden bu tarz türküler duymak isterim.
Burcu Güneş kendi yorumunu ortaya koymuş..Ve de güzel yorumlamış bu bile yazarı Aşık Sümmaniye bir onuredir..Bence ruhunuza bu kadar dokunan yoruma kulağınızla, yüreğinizle dinleyin derim..
musical genius. transcends languages. soulful. Teşekkürler Burcu ; )
Öyle güzel sesi varki sövse dinlerim ya bu ne
Selim Tunç tatlı dile cilve yakışır
Aynen 😂
He ya hayran kaldım
Çok duygulu okumuş....
Günler gelip geçiyor, yine sığınıyorum Türkülere o iflah olmaz yalnızlıklarımda. Bilmiyorum yine neden böylesine duygulandığımı, dinlerken bazı Türküleri neden gözlerimin dolduğunu, yok bir sebebi halbuki!. Henüz tanımadığım, karşılaşmadığım Sevgilimi düşünüyorum belki de… Belki hiç var olmadı, belki de hiç var olmayacak diye… Belki de maziden hayâl meyal hatırladığım bir Sevgilinin tutuyorum yasını, belki de beni çok seven birinin öldükten sonra bile takılıyorum engeline…
Bakıyorum gördüğüm gözlere çok kısa bir an, Çıkar mı acaba karşıma O her an….
Baktığım her göz karanlık bir boşluk,
Olsaydı Onunkiler, yanardı güzel bir ışık,
Dolardı gönlüme hemen aydınlık,
Olurdu gönlümde seyr-i Bayramlık.
Kaymıyor Gönlüm hiçbir Güzele,
Döküldü yaprağım döndü Gazele,
Kurudu bedenim kırıldı kollarımm,
Minnetim yok ne Yaşama nede Ecele…
Necati Avan
Anlıyorlar beni, yine alıyorlar aralarına, onlar anlatıyorlar ben sahipleniyorum dertlerini. Herbiri yine buruk, mahsun, hüzünlü, gamlı, kaygılı… Biri içli,hisli, duygulu… Biri acılı, kaybetmiş yada ayrılmış Sevdiğinden… Biri kaygılı İrakiplerinden… Biri yol gözlüyor ümitle veya ümitsiz… Biri bir haber bekliyor… Biri bilmiyor Sevdiği nerde ne halde… Biri istemiyor Dünya malını Dostundan başka… Biri coşuyor geliyor Aşka… Biri ağlıyor gidenlerin ardından… Biri sökmüyor taşları bağrından… Biri sitemde gelmedin diye… Biri soruyor Sensiz yaşamak niye…Biri yaralanmış Yârin bir tek sözünden… Biri ağlıyor kan yaş gözünden… Birileri, neşeli, şen şakrak, mutlu, zaten yoklar aramızda… Biri bahsediyor babasının sekiz köşe kasketinden, ben hatırlıyorum dedemi, birkaç damla yaş gözlerimden…
Bazıları Seviyor; Derdini anlatamamış, daha baştan ümitsiz, gönlüne söz geçirmeye çalışıyor. Bazıları hüzünlü, üzülüyor, küsüyor, sitem ediyor, hasret çekiyor, kıskanıyor, bencillik ediyor, şikayet ediyor, ah ediyor, feryat figan ediyor, bazıları da nadiren de olsa neşeli, sevinçli, sevdiğine kavuşmuş, mutlu..
Bazıları Sevdalanmış; Azimli, tutkulu, arzulu, hırslı, acı çekiyorlar, seyyah olup geziyorlar, Sevdalarını arıyorlar her yerde, bazan da kararıyor Sevdaları, görmüyor gözleri, olsalar bile hep yanlarında…
Bazıları Aşık olmuş; Asil, erdemli, mütevazi, anlayışlı, hoşgörülü, daha yumuşak kalpli, Onların Sevgilileri de (Yârleri) olağanüstü güzeller ve mükemmeller, hiç bir kusurları yok, içleri de iyilik, güzellik dolu. Onlar da Sevgililerine saygılılar, övüyorlar, onurlandırıyorlar, yüceltiyorlar. Kendileri de onurlanıp yüceliyor, saygı görüyorlar, çünkü Sevgilinin bütün güzellikleri onlara da yansıyor, bu yansımalarla dolup taşarak, kendileri de güzel meziyetlerle çevrelerine yansıtıyorlar.
Dinlemekle kalmıyor, katılıyorum da onlara çoğu zaman, eşlik ediyor, paylaşıyorum duygularını daha derinden;
Bazılarından öğreniyorum; Sevginin o kadar da masum ve sevimli olmadığını, müşkülpesent, karşılık görmediğinde biçare ve zayıf kaldığını, veya direnerek, kine, nefrete dönüştüğünü…
Bazılarından öğreniyorum Sevdayı; Onunda temelinde yatıyor Sevginin tüm özellikleri, daha olgun, daha katı, illaki kendi haklı çünkü hem seviyor hem sevdalı, mutlaka karşılık bulmalı…
Bazılarından öğreniyorum Aşkı; Hayran kalıp eğiliyorum saygıyla önlerinde. Aşk yalnızca “Kalp ile, Göz ile” sevmiyor, seviyor bütün Ruhu ve benliğiyle. Darılmıyor, gücenmiyor, hep hoş görüyor, Sevdiğinde hata, kusur aramıyor, olsa dahi hatadan, kusurdan saymıyor. Aşk acı çekmiyor, çektirmiyor da sanıldığı gibi… Acı çekse de bedeni, hiç duymuyor Ruhu, hep ben demiyor düşünüyorda O’nu…
Necati AVAN
O Ben ve Hayali
Nisan 2007
Ervah-ı Ezelde Levh-i Kalemde
Şu Benim Bahtımı Kara Yazmışlar
Bilirim Güldürmez Devr-i Alemde
Birgünümü Yüz Bin Zara Yazmışlar
Arif Bilir Aşk Ehlinin Halini
Kaldırır Gönlünden Kil-ü Kalini
Herkes Dosta Vermiş Arzuhalini
Benimkini Ürüzgara Yazmışlar
Olaydı Dünyada İkbalim Yaver
El Etsem Sevdiğim Acep Kim Ever
Bilmem Tecelli Mi Yoksa Ki Kader
Beni Bir Vefasız Yare Yazmışlar
Yazanlar Leyla'nın Mecnun Kitabın
Sümmani'yi Bir Kenara Yazmışlar
"Zara yazmışlar" değil "Dara yazmışlar" olacak. "Dar" sıkıntı anlamında, "Darağacı" da oradan geliyor.
Mükemmel bir yorum,summaniye selam olsun,tebrikler❤
Bir sesin rengiyle müziğe uyumu çok nadir görülen bir durumdur. Bunu başarmışsınız. Uzun zamandır bu kadar kaliteli müzik dinlememiştim. Emeğinize sağlık.
Ezelden ebede seninle..❤️❤️💏🙏🏻🧚♀️
İnsan ses'ede aşık olur sesin kendisini de.
Yalan dünya şu hayatta elbet sende bir gün silinip gideceksin o zaman geriye ne kalacak ki
ben çok beğendim bul albümü. çok güzel yorumlamışsın.sesine yorumuna sağlık .
Sümmani iyilik yap o kalır destan birgün de toprağı verirler üsten
Burcu Güneş e eyvahı ezel söyleten hayat bize ne yapmaz
Canı terkedenler deli degil canani sevenler...
Muhteşem🧿
Agzına yüreğine sağlık süper ya❣️
Sevdiğime benziyor dinlerken hep onu düşünüyorum ama ona çok uzağım :(
Gönül Dağından Gelenler Beğensin de Sayımızı Bilelim
Biz gönül dağından öncede burdaydik...
@@mertcelik0 aynen
Zümrüdüankadan gelenler like
Burcu Hanım saolun
Sesine sağlık, yüreğine sağlık. Benim gibi yüreği hasta olanlara o kadar iyi geliyor ki sesin. Ruhumu besliyor.
Gönül dağından önce burda olanlar.🌿
Burcu aşkım sen popu bırak bu tarzı bırakma❤️
Söylenecek bir söz kalmamış bende....
Çok sevdiğim bir şarkı olduğundan açmadan önce biraz tereddüt ettim ama Çok güzel yorumlanmış
Supersin Burcu Gunes 👍🥰
927 izlenmeden merhaba. Değerlenecek burası
Yaşadıklarım, savrulmuşluklarım, acılarım, savaşlarım...
Çok güzel ses ve yorum..
İnanamıyorum sana 💚
Harika bir. Ses ve. Güzel bir müzik
Harika ve büyülü sesi var.🤩🙋♀️
Zumruduankadan gelenler😍😍😍
Diziler olmasa kulağınızın zevki olmayacakmış
@@meslekicabitakliyorum kulak zevki olmasa bu şarkı hoşuna gitmezdi ayrıca zevkler ve renkler tartışılmaz! Kimin nereden geldiği de sizi ilgilendirmez kimseye bu şekilde bir yorum yapma hakkınız yok!
Harikasın !
Çok güzel bir yorum olmuş
Tek kelimeyle bayıldım
Bu şarkıyı grup abdaldan dinleyin bir kez
Ah Allahım Ah!!!!!!!!!!!!🔥
Burcu senden bunu beklemezdim.. harika olmuş öyle böyle değil...sende az anormal değilsin.
Güzel , şarkı. Güzel ŞARKI,.
Sevgili'ye Uzun bir Mektup
O, BEN VE HAYÂL'İ
… Birde Hatice!
İşim gereği hep yollardayım, ordan oraya, bir noktadan diğerine geç kalmamak için zamanla yarışıyorum. Aman Yarışçı’lar (Rallyciler) görmesinler, kıskanırlar diye düşünüyorum bazan. Yollarda kendimle başbaşayım ama yalnız değilim. Yüzyıllar öncesinden Anadolu’nun bağrından bir bebek masumiyetinde doğan, büyüyen, büyüdükçe genç bir kız gibi serpilen, güzelleşen, güzellikleri dilden dile dolaşan, yıllar geçtikçe yaşlanmak yerine gençleşen, duygulu gönüllerin atelyelerinde nakış nakış işlenip, gelin gibi süslenen, güzelliklerine daha başka başka güzellikler de katılan, Sevgi’yi, Sevda’yı, Aşk’ı Yâr’e (Sevgili’ye) bazan sitemle, bazan hüzünle, bazan yakarışla, bazan küserek, bazanda coşkuyla, neş’e ve sevinçle, en güzel şekilde anlatmaya çalışan Türküler benimle!.
Henüz çocukken “İlk Aşkım” oldu Türküler, Pir Sultan Abdal’ın “Deyiş”lerinin Türkülerde hayat bulması, Karacaoğlan’nın daha o dönemlerde güzelliklere olan tutkularını açık yüreklilikle, cesurca, biraz da çapkınvari Türkülerde dile getirmesi, Aşık Veysel’in görmeyen gözleri ile görenlerden daha iyi görerek Sevgiyi, Sevdayı, Aşkı ve diğer Güzellikleri perdesiz Saz’ından çıkardığı bambaşka ve olağanüstü nağmelerle süsleyerek, Lale, Çiğdem, Nergiz ve Sümbülü bile renkleri, tüm özellikleri ve güzellikleri ile daha iyi tarif ederek Tükülerde dile getirmesi beni çok etkilemişti.
Türküleri sevip dinler, sevdalanıp söyler, aşık olup anlar olmuştum…
Yüzyıllardır bıkmadan usanmadan diyar diyar, dilden dile dolaşıyorlar, gönüllerde taht kurup, diğer gönüllere köprü olmaya çalışıyor, her gönülde Sevgileri, Sevdaları, Aşkları acısıyla, tatlısıyla, tekrar tekrar yaşıyorlar. Gönüllerde dolup taşan ve günlerce, aylarca anlatmakla bitmeyecek Sevgi, Sevda ve Aşka dönüşmüş duyguları birkaç beyit ile özetleyerek Sevgiliye anlatmak için yarışıyorlar. Doğdukları günden itibaren nice Sevgilere, Sevdalara, Aşklara tanıklık ediyorlar, elçilik yapıyorlar.
Misafir oldukları gönüller de onları baş tacı ediyorlar, saygı duyuyorlar, en iyi şekilde ağırlamak için onlar da birbirleriyle yarışıyorlar. Özlerine dokunmadan kendilerinden de birşeyler katarak, kendi sazları, sözleri ve duyguları ile tekrar yoğurarak, kendi tarzları, üslupları ile tekrar yorumluyorlar ve Sevgiliye seslerini duyurmaya, duygularını anlatmaya çalışıyorlar...
Sonra, Türkülerin bazan içli, bazan duygulu, samimi ve gönülden yorumlarını, tek bir sazın paylaşmasını kıskanıyor diğer sazlar, önce çoğaltıyorlar tellerini, sonra seslerini, başlıyorlar eşlik etmeye. Durmuyor “Sazlıkda Kamışlar” duyunca güzelim Türküleri, koşuyorlar Kaval olup, Flüt olup, Ney olup eşlik etmeye... Ceviz ağacı bile göderiyor birkaç Zurna yapıp. Sonra Davullar geliyor gümbür gümbür katmak için coşkularını… Türküleri dinleyen her Enstrüman can atıyor katılmaya ve birşeyler katmaya… Sonra Yaban Êllerden de duyuluyor Türkülerin ünleri, onlar da çok seviyorlar ve Senfoniler, Orkestralar gönderiyorlar eşlik etsinler diye. Sonra Türkü dostu Üstadlar da katıyorlar kendi Sevgilerini, Sevdalarını ve Aşklarını… Şımarmıyor Türküler, şimdi daha nazlı, daha şirin, daha içten, daha samimi, daha duygulu, sevdikçe şımarmak yerine daha çok olgunlaşıyor ve güzelleşiyorlar.
Bir de mezheplere, dinlere, ideoloji veya siyasete alet edilmeseler!...
.../..
Türküler feryat, figan, sitem, ah da etseler, hasret, elem, keder, acı da çekseler, hüzün, neşe, sevinç de taşısalar, özlerinde sade, saf ve temiz, yalansız, dürüstler, kalpleri yumuşatıyorlar. Her Sevenin, Sevdalının, Aşığın yolu bir gün mutlaka onlara uğruyor.
Bir Sevgilim yok, bir Sevdam yok, bir Aşkım yok ama yine de onlara her zaman misafir oluyorum. Bilmiyorum onları dinlerken duygularımın yoğunlaşmasının nedenini. Bilmiyorum neden hep içli ve duygulu Türküleri dinlememin sebebini. Bilmiyorum, bir “Sevda Türküsü” dinlerken gözlerimin dolmasının sebebini, neden hüzünlendiğimi. Yok bir özlediğim beni seven ayrı kaldığım. Yok bir hasretim yol gözlediğim…Uzak duruyorum muhtemel Sevgilerden, Sevdalardan, Aşklardan… Yok bir sebebim, çok mu duygusalım, çok mu yaşadım, çok mu anlarım Sevdadan, Aşktan… Öyleyse bana ne onların ne çektiklerinden, neden alıp ortak ederler dertlerine beni bilmem… Vardır belki bir sebebi bilmediğim, yine de şikayetçi değilim onlardan, memnunum her zaman dinlemekten…
Sevgiyi iyi bildiğimden, Sevdayı az anladığımdan, Aşkı hiç bilmediğimden, hiç tatmadığımdan Aşkı soruyorum onlara. “Dinle” diyorlar ve severek açıyorlar içlerini bana, anlatıyorlar hikayelerini. Hepsinin hikayesi farklı ama ortak noktaları “Sevgili”leri (Yâr’leri).
Önce onlara yeniden hayat verip, kendilerinden de birşeyler katarak dile getiren Üstadlara saygı ile dinliyorum, dertlerine ortak oluyorum, onlarla seviniyor, onlarla gülüp ağlıyorum, onlarla hüzünlenip üzülüyorum, onlarla feryat figan ediyorum. Bazan da onların “Duygu Seli”ne kapılıp onların Dünyasında diyar diyar dolaşıyor ve;
Karacaoğlan’a rastlıyorum her yerde. Genç, bıyıkları yeni terleyen, yağız, yakışıklı, candan, sevimli ve oldukça çapkın bir delikanlı. Gördüğü her Güzele muhtemelen kendi eliyle yaptığı üç telli zarif saz’ıyla başlıyor methiyeler dizmeye, övgüler yağdırmaya… Seviyor, sevdalanıyor… Sonra başka Güzellere rastlıyor, onları da seviyor, onlara da sevdalanıyor… Çapkınlığına yoruyorum! “Hayır, Aşkı arıyorum!, “ diyor..
Dolaşıyorum onunla nere rastgelirse, öğrenmeye çalışıyorum biraz Sevgiyi, biraz da Sevdayı, eh biraz da çapkınlığı… Bazan “Küçüksün Güzel” diyorum, bazan da görmek istiyorum “Ayvayı, Narı”…
“Uzun İnce bir yolda” rastlıyorum Aşık Veysel’e. Yol üzerindeki Çiğdem, Lale, Nergiz, Sümbül ve Mor Menekşe’leri gördükçe durup onları incitmeden seviyoruz birlikte. Övgüleri o yapıyor. Lale nadiren, fakat Çiğdem, Nergiz, Sümbül ve, ya bir çalı, yada bir taş dibinde saklanan minik Mor Menevşe’lerin bizim êllerde o güzel renkleri, zerafetleri, kokuları, utangaç, boyunları bükük mahçup güzellikleriyle her yerde öbek öbek saf tutarak baharı saygıyla selamlamalarını, helede Sümbülün o ince zarifliğini, daha uzaklardan gelen o muhteşem kokusuyla baharı müjdeleyişini hatırlayınca, özür diliyorum onlardan, demet demet koparıp topladığım için… Ve diğerlerinden…Gelincik, Pampal, Yogurt çiçekleri ve tüm Kır çiçeklerinden…
Yola devam ediyoruz. “Yaşamla Ölüm” arasındaki o ince çizgiden öğütler veriyor bana, Yaşamayı sevmek kadar ölümün doğallığını, ölümden korkmamayı da öğreniyorum ondan. Dökmüyor dertlerini derin dereye, korkmuyor yaralarının Yüz olmasından, Gün gelip teninin toprağa karışıp toz olup gitmesinden, korkuyor tek bir şeyden, Yârinin yoz olup gitmesinden, çünkü kaygılı irakiplerinden… Sevgilerini, Sevdalarını, Aşklarını, Sevaplarını, Günahlarını alarak yürüyor dimdik, Tutmuyorum kollarından, biliyorum çünkü çok iyi görüyor “Menzili” benden… Öpüyorum ellerini bu bilge İhtiyarın, uğurluyorum saygıyla onu o “Uzuun İnce Yol”una. O yürüdükçe, “Ulu bir Çınar” gibi büyüyor gözlerimde…
Dağlarda Ferhat’a kolay gelsin diyorum. Yardım istemiyor, durmuyor, dinlenmiyor, yorulmuyor… Biliyorum ölünce bile ayıracak bir “Kara Çalı” onu sevdiğinden, soruyorum; “Bu azim, bu güç, bu sabır neden?” diye “Anlarsın kendi Şirin’ini bulduğunda” diyor.Durup seyrediyorum… Öğreniyorum biraz “Dağ delmeyi” biraz da “Taş oymayı” belki bir gün gerekirse diye.
Çöllerde Mecnun’a su veriyorum. İçmiyor… O, yaklaştıkça uzaklaşan Leyla’sının Hayâli peşinde. Biliyorum Leyla’nın sanıldığı kadar da güzel olmadığını ve soruyorum; “Neden görmezsin başka bir Güzel, İllaki Leyla” diye?! “Anlarsın, bakabilirsen benim gözlerimle” diyor. İlerliyoruz çöl kumlarında bata çıka, düşe kalka, yaklaşıyoruz, tam tutacak Leyla’sının ellerini.. Kayboluyor!.. El sallıyor bir sonraki kum tepesinden. Yürüyoruz yine bata çıka, düşe kalka ulaşmak için... Tanıyorum Çölleri de biraz… Geçmem gerekirse diye!
Yollar aşarken rastlıyorum Kerem’e. Soruyor Sazıyla kendi usulünce, “Aslı’yı gördüm mü?” diye… Biliyorum kaçırıyor babası Aslı’yı diyar diyar; “Bak daha güzelleri var! “ diyorum. “Var da, yok Aslı gibisi, Anlarsın, yanarsan sen de Aşk’ın Od’una!” diyor.
“Yoldaşlık edelim” diyorum, “Acelem var, belli sen de birilerini arıyorsun!” diyor. Yine de düşüyorum peşine. Durmuyor bir yerlerde, yatmıyor Hanlarda, içmiyor Pınarlardan, bakmıyor başka Güzellere, soruyor önüne gelene; “Aslı’yı gördün mü?” diye… Öğreniyorum Ondan da yolları... Aşmam gerekirse diye…
RastlıyorumPir Sultan Abdal’a gün akşam olurken, Duymustum ününü yolda gelirken, Derdi, Meramı neydi iyi bilirken,Geç kalıyorum o bir dost ararken;
Ne ararsın buralarda ey yolcu kişi,
Sanarsın kimsenin seninle hiç olmaz işi,
Kaybetmiş, bulamaz olmussun bir şeyi,
Gün gelir düzelir Dünyanın pergeri, işi.
Iki elin kalkmaz olmuş dizinden,
Ağlayıp durursun kan yaş gözünden,
Üzülme değildir çektiğin çileler,
Ne Amel’inden ne de Özünden.
Ya Sema'ya çıkmış, göğe dalmışsın,
Ya Ummana dalmış, balık olmuşsun,
Tükenmiş Azığın, bitap düşmüşsun,
Düzlükte yol bulamaz, naçar kalmışsın.
.
Kendi efkarınla yazıp durursun,
Şu Alem'de her yeri gezip durursun,
Geldim bak işte “Gün Akşam” olmadan,
Sen hep bir Dost diye sorup durursun.
Necati Avan
Buruk bir tebessüm beliriyor yüzünde, kızmıyor bana, “Yenilerden herhalde” diye mırıldanıyor… Oturup, azığımdan yiyoruz gün batarken. Soruyorum; “Niye bunca çile bir Dost ararken?” “Anlarsın, sende yalnız kalırsan” diyor ve; “Sahi Oğul, Sen ne ararsın buralarda? “ diye soruyor. “Dostları!” diyorum… Işıldıyor Akşam ateşinde gözleri… Coşuyor.. O söylüyor, Ben dinliyorum Akşamları onu Türkülerden….
.../..
Hatice varmış ya işte.neden sevdiğim yok diyorsunuz
Niye doyulmuyor Burcu Güneşe?
Şimdiye kadar deli gibi bağırdın şimdi aslımiza gelmişsin güzel kız
Tamam o
Merhaba
Harikasin...
Doğan Müzik...Türkünün kime ait olduğunu (Aşık Sümmani) yazabilirsiniz videonun altındaki künye kısmında!
Seni çok seviyorum.....😍
süpersin can
Mükemmel
her sesi güzel olan türkü ve şarkıyı güzel okur demek değil
insanı hiç etkilemeyen robotik bir söyleyiş
Burcu gunes muhtesemsın
Sesine aşık oldum çok güzel söylemiş helal olsun başarılar dilerim
çok güzel ama eksik ben tamamlayayım.
yazanlar leyla'yı mecnun kitabın SÜMMANİ"yi bir kenara yazmışlar
Muhteşem
Bu sarkiyi beni dağlara bağırırken yazdim
Tebrikler Teşekkürler başarılar B.G