Θαυμάσια εκτέλεση του Ορατοριου από όλη τη Χορωδία. Αξίζει να επισημανθεί η ωραιότατη ερμηνεία του Σολίστα Γιώργου Φανάρα αλλά και του μακαριστού Άρχοντα για την από στήθους ερμηνεία και Διεύθυνση της Χορωδίας.Αιωνια η μνήμη του. .
ΒΥΖΑΝΤΙΚΟ ΟΡΑΤΟΡΙΟ Περικοπές από την Αποκάλυψη του Ιωάννου, μελοποιηθείσες από τον αείμνηστο Χαρίλαο Ταλιαδώρο. Δεν είμαι βέβαιος για την ακριβή απόδοση του κειμένου επειδή έγινε ακουστική αντιγραφή και ενδέχεται να παρεισέφρησαν κάποια λάθη. Θεσσαλονίκη 10 Μα’ί’ου 2021 Μαρτυρώ εγώ παντί τω ακούοντι τους λόγους της προφητείας του βιβλίου τούτου. Εάν τις επιθή επί ταύτα, επιθήσει ο Θεός επ’ αυτώ τας πληγάς τας γεγραμμένας εν τω βιβλίω τούτω. Και εάν τις αφέλη από των λόγων του βιβλίου της προφητείας ταύτης, αφελή ο Θεός το μέρος αυτού από του ξύλου της ζωής και εκ της πόλεως της Αγίας των γεγραμμένων εν τω βιβλίω τούτω. Κα εγώ έκλαιον πολύ ότι ουδείς άξιος ευρέθη ανοίξαι το βιβλίον ούτε βλέπει αυτό. Και είς εκ των πρεσβυτέρων λέγει μοι. Μη κλαίε. Ιδού ενίκησεν ο λέων ο εκ της φυλής Ιούδας. Η ρίζα Δαυίδ ανοίξαι το βιβλίον και τας επτά σφραγίδας αυτού. Και άδουσι την ωδήν Μωυσέως του δούλου του Θεού, και την ωδήν του αρνίου λέγοντες. Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα Σου Κύριε, ο Θεός ο Παντοκράτωρ δίκαιαι και αληθιναί αι οδοί σου. Ο Βασιλεύς των Εθνών τις ου μη φοβηθεί Κύριε και δοξάση το όνομά σου. Ότι μόνος άξιος, ότι πάντα τα Έθνη ήξουσι και προσκυνήσουσι ενώπιόν Σου ότι τα δικαιώματά σου εφανερώθησαν. Και εγένετο η πόλις η μεγάλη εις θείαν έδει και αι πόλεις των Εθνών έπεσαν και Βαβυλών η μεγάλη επείσθη ενώπιον του Θεού δούναι αυτή το ποτήριον του οίνου, του θυμού, της οργής αυτού και πάσα νήσος, έφυγεν και όρη ουχ’ ευρέθησαν. Και χάλαζα μεγάλη ως ταλαντιαία καταβαίνει εκ του ουρανού και επί τους ανθρώπους. Και εβλασφήμησαν οι άνθρωποι τον Θεόν εκ της πληγής της χαλάζης ότι μεγάλη εστίν η πληγή αυτού ην σφόδρα. Μετά ταύτα είδον άλλον Άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, έχοντα εξουσίαν μεγάλην και η γη εφωτίσθη εκ της δόξης αυτού. Και έκραξεν εν ισχυρά φωνή λέγων έπεσεν έπεσεν Βαβυλών η μεγάλη και εγένετο κατοικητήριον δαιμονίων και φυλακή παντός πνεύματος ακαθάρτου και μεμισημένου. Ότι εκ του οίνου του θυμού της πορνείας αυτής έδωκαν πάντα τα Έθνη και οι Βασιλείς της γης μετ’ αυτής επόρνευσαν και οι έμποροι της γης εκ της δυνάμεως, τους φίλους αυτοίς επλούτισαν. Και ήκουσαν άλλην φωνήν εκ του ουρανού λέγουσαν. Έξελθεν εξ αυτής ο λαός μου ίνα μη συγκοινωνήσητε ταις αμαρτίαις αυτής και ίνα εκ των πληγών αυτής μη λάβητε. Ότι εκολλήθησαν αυτοίς αι αμαρτίαι άχρι του ουρανού και εμνημόνευσεν ο Θεός τα αδικήματα αυτής. Ευφραίνου επ’ αυτής ουρανέ και οι Άγιοι και οι Απόστολοι και οι προφήται ότι έκρινεν ο Θεός το κρίμα υμών εξ αυτής. Μακάριοι οι ποιούντες τας εντολάς αυτού ίνα έσται η εξουσία αυτών επί το ξύλον της ζωής και τοις πυλώσιν εισέλθουσιν εις την πόλιν. Έξω οι κύνες και ο φαρμακοί, και οι πόρνοι και οι φονείς και οι ειδωλολάτραι και πας ο δηλών και ποιών ψεύδων. Εγώ Ιησούς έπεμψα τον Άγγελόν μου μαρτυρήσαι υμίν ταύτα επί ταις εκκλησίες. Εγώ ειμί η ρίζα και το γένος Δαυίδ ο αστήρ ο λαμπρός ο πρωινός. Και μετά ταύτα είδον και ηνοίγη ο ναός της σκηνής του μαρτυρίου εν τω ουρανώ και εξήλθον οι επτά Άγγελοι, οι έχοντες τας επτά πληγάς εκ του ναού, οίοι ήσαν ενδεδυμένοι λίνον καθαρόν, λαμπρόν και περιεζωζμένοι περί τα στήθη ζώνας χρυσάς. Και απήλθεν ο κρότος και εξέχεεν την φιάλην αυτού εις την γην και εγένετο Έθνος κακόν και πονηρόν επί τους ανθρώπους τους έχοντας το χάραγμα του θηρίου και τους προσκυνούντας τη εικόνι αυτού. Και είδον εκ του στόματος του δράκοντος και εκ του στόματος του θηρίου και εκ του στόματος του ψευδοπροφήτου πνεύματα τρία ακάθαρτα ως βάτραχοι. Εισί γαρ πνεύματα δαιμονίων ποιούντα σημεία ά εκπορεύεται επί τους βασιλείς της οικουμένης όλης συναγαγείν αυτούς εις τον πόλεμον της ημέρας εκείνης. Της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος. Ιδού έρχομαι ως κλέπτης μακάριος ο γρηγορών και τηρών τα ιμάτια αυτού, ίνα μη γυμνός περιπατεί και βλέπωσι την ασχημοσύνην αυτού. Και συνήγαγεν αυτούς εις τον τόπον τον καλούμενον Εβρα’ι’στί «Αρμαγεδών». Και εγένοντο αστραπαί και φωναί και βρονταί και σεισμός εγένετο μέγας οίος ουκ εγένετο αφ’ ού οι άνθρωποι εγένοντο επί της γης. Τηλικούντος σεισμός ούτω μέγας. Και απήνεγκέ με εις έρημον εν πνεύματι και είδον γυναίκα καθημένην επί το θηρίον το κόκκινον, γέμον ονόματα βλασφημίας, έχον κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα. Και η γυνή ήν περιβεβλημένη πορφυρούν και κόκκινον και κεχρυσωμένην χρυσίον και λίθω τιμίω και μαργαρίτες έχουσα ποτήριον χρυσούν εν τη χειρί αυτής γέμον βδελυγμάτων και τα ακάθαρτα της πορνείας αυτής και επί τω μέτωπον αυτής όνομα γεγραμμένον μυστήριον Βαβυλών η μεγάλη, η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της γης και είδον την γυναίκα μεθύουσαν εκ του αίματος των Αγίων και εκ του αίματος των μαρτύρων Ιησού και εθαύμασα ιδών αυτήν θαύμα μέγα. Εγώ Ιησούς έπεμψα τον Άγγελόν μου μαρτυρήσαι υμίν ταύτα επί ταις εκκλησίαις. Εγώ ειμί η ρίζα και το γένος Δαυίδ ο αστήρ ο λαμπρός ο πρω’ι’νός.
Ενα αριστουργημα που θα μείνει στους αιώνες
Θαυμάσια εκτέλεση του Ορατοριου από όλη τη Χορωδία. Αξίζει να επισημανθεί η ωραιότατη ερμηνεία του Σολίστα Γιώργου Φανάρα αλλά και του μακαριστού Άρχοντα για την από στήθους ερμηνεία και Διεύθυνση της Χορωδίας.Αιωνια η μνήμη του.
.
Ωραία χωροδια μεγάλο μπραβο
Ο Γιώργος ο Φανάρας ανέδειξε το υπέροχο έργο του Ταλιαδώρου.Μπράβο
ΒΥΖΑΝΤΙΚΟ ΟΡΑΤΟΡΙΟ
Περικοπές από την Αποκάλυψη του Ιωάννου, μελοποιηθείσες από τον αείμνηστο Χαρίλαο Ταλιαδώρο.
Δεν είμαι βέβαιος για την ακριβή απόδοση του κειμένου επειδή έγινε ακουστική αντιγραφή και ενδέχεται να παρεισέφρησαν κάποια λάθη.
Θεσσαλονίκη 10 Μα’ί’ου 2021
Μαρτυρώ εγώ παντί τω ακούοντι τους λόγους της προφητείας του βιβλίου τούτου. Εάν τις επιθή επί ταύτα, επιθήσει ο Θεός επ’ αυτώ τας πληγάς τας γεγραμμένας εν τω βιβλίω τούτω.
Και εάν τις αφέλη από των λόγων του βιβλίου της προφητείας ταύτης, αφελή ο Θεός το μέρος αυτού από του ξύλου της ζωής και εκ της πόλεως της Αγίας των γεγραμμένων εν τω βιβλίω τούτω.
Κα εγώ έκλαιον πολύ ότι ουδείς άξιος ευρέθη ανοίξαι το βιβλίον ούτε βλέπει αυτό. Και είς εκ των πρεσβυτέρων λέγει μοι. Μη κλαίε. Ιδού ενίκησεν ο λέων ο εκ της φυλής Ιούδας. Η ρίζα Δαυίδ ανοίξαι το βιβλίον και τας επτά σφραγίδας αυτού. Και άδουσι την ωδήν Μωυσέως του δούλου του Θεού, και την ωδήν του αρνίου λέγοντες. Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα Σου Κύριε, ο Θεός ο Παντοκράτωρ δίκαιαι και αληθιναί αι οδοί σου. Ο Βασιλεύς των Εθνών τις ου μη φοβηθεί Κύριε και δοξάση το όνομά σου. Ότι μόνος άξιος, ότι πάντα τα Έθνη ήξουσι και προσκυνήσουσι ενώπιόν Σου ότι τα δικαιώματά σου εφανερώθησαν.
Και εγένετο η πόλις η μεγάλη εις θείαν έδει και αι πόλεις των Εθνών έπεσαν και Βαβυλών η μεγάλη επείσθη ενώπιον του Θεού δούναι αυτή το ποτήριον του οίνου, του θυμού, της οργής αυτού και πάσα νήσος, έφυγεν και όρη ουχ’ ευρέθησαν. Και χάλαζα μεγάλη ως ταλαντιαία καταβαίνει εκ του ουρανού και επί τους ανθρώπους. Και εβλασφήμησαν οι άνθρωποι τον Θεόν εκ της πληγής της χαλάζης ότι μεγάλη εστίν η πληγή αυτού ην σφόδρα. Μετά ταύτα είδον άλλον Άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, έχοντα εξουσίαν μεγάλην και η γη εφωτίσθη εκ της δόξης αυτού. Και έκραξεν εν ισχυρά φωνή λέγων έπεσεν έπεσεν Βαβυλών η μεγάλη και εγένετο κατοικητήριον δαιμονίων και φυλακή παντός πνεύματος ακαθάρτου και μεμισημένου. Ότι εκ του οίνου του θυμού της πορνείας αυτής έδωκαν πάντα τα Έθνη και οι Βασιλείς της γης μετ’ αυτής επόρνευσαν και οι έμποροι της γης εκ της δυνάμεως, τους φίλους αυτοίς επλούτισαν. Και ήκουσαν άλλην φωνήν εκ του ουρανού λέγουσαν. Έξελθεν εξ αυτής ο λαός μου ίνα μη συγκοινωνήσητε ταις αμαρτίαις αυτής και ίνα εκ των πληγών αυτής μη λάβητε. Ότι εκολλήθησαν αυτοίς αι αμαρτίαι άχρι του ουρανού και εμνημόνευσεν ο Θεός τα αδικήματα αυτής. Ευφραίνου επ’ αυτής ουρανέ και οι Άγιοι και οι Απόστολοι και οι προφήται ότι έκρινεν ο Θεός το κρίμα υμών εξ αυτής.
Μακάριοι οι ποιούντες τας εντολάς αυτού ίνα έσται η εξουσία αυτών επί το ξύλον της ζωής και τοις πυλώσιν εισέλθουσιν εις την πόλιν. Έξω οι κύνες και ο φαρμακοί, και οι πόρνοι και οι φονείς και οι ειδωλολάτραι και πας ο δηλών και ποιών ψεύδων.
Εγώ Ιησούς έπεμψα τον Άγγελόν μου μαρτυρήσαι υμίν ταύτα επί ταις εκκλησίες. Εγώ ειμί η ρίζα και το γένος Δαυίδ ο αστήρ ο λαμπρός ο πρωινός. Και μετά ταύτα είδον και ηνοίγη ο ναός της σκηνής του μαρτυρίου εν τω ουρανώ και εξήλθον οι επτά Άγγελοι, οι έχοντες τας επτά πληγάς εκ του ναού, οίοι ήσαν ενδεδυμένοι λίνον καθαρόν, λαμπρόν και περιεζωζμένοι περί τα στήθη ζώνας χρυσάς. Και απήλθεν ο κρότος και εξέχεεν την φιάλην αυτού εις την γην και εγένετο Έθνος κακόν και πονηρόν επί τους ανθρώπους τους έχοντας το χάραγμα του θηρίου και τους προσκυνούντας τη εικόνι αυτού. Και είδον εκ του στόματος του δράκοντος και εκ του στόματος του θηρίου και εκ του στόματος του ψευδοπροφήτου πνεύματα τρία ακάθαρτα ως βάτραχοι. Εισί γαρ πνεύματα δαιμονίων ποιούντα σημεία ά εκπορεύεται επί τους βασιλείς της οικουμένης όλης συναγαγείν αυτούς εις τον πόλεμον της ημέρας εκείνης. Της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος. Ιδού έρχομαι ως κλέπτης μακάριος ο γρηγορών και τηρών τα ιμάτια αυτού, ίνα μη γυμνός περιπατεί και βλέπωσι την ασχημοσύνην αυτού. Και συνήγαγεν αυτούς εις τον τόπον τον καλούμενον Εβρα’ι’στί «Αρμαγεδών». Και εγένοντο αστραπαί και φωναί και βρονταί και σεισμός εγένετο μέγας οίος ουκ εγένετο αφ’ ού οι άνθρωποι εγένοντο επί της γης. Τηλικούντος σεισμός ούτω μέγας. Και απήνεγκέ με εις έρημον εν πνεύματι και είδον γυναίκα καθημένην επί το θηρίον το κόκκινον, γέμον ονόματα βλασφημίας, έχον κεφαλάς επτά και κέρατα δέκα. Και η γυνή ήν περιβεβλημένη πορφυρούν και κόκκινον και κεχρυσωμένην χρυσίον και λίθω τιμίω και μαργαρίτες έχουσα ποτήριον χρυσούν εν τη χειρί αυτής γέμον βδελυγμάτων και τα ακάθαρτα της πορνείας αυτής και επί τω μέτωπον αυτής όνομα γεγραμμένον μυστήριον Βαβυλών η μεγάλη, η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της γης και είδον την γυναίκα μεθύουσαν εκ του αίματος των Αγίων και εκ του αίματος των μαρτύρων Ιησού και εθαύμασα ιδών αυτήν θαύμα μέγα. Εγώ Ιησούς έπεμψα τον Άγγελόν μου μαρτυρήσαι υμίν ταύτα επί ταις εκκλησίαις. Εγώ ειμί η ρίζα και το γένος Δαυίδ ο αστήρ ο λαμπρός ο πρω’ι’νός.
Υπεροχες ερμηνείες
Μαρτυρῶ ἐγὼ παντὶ τῷ ἀκούοντι τοὺς λόγους τῆς προφητείας τοῦ βιβλίου τούτου· ἐάν τις ἐπιθῇ ἐπὶ ταῦτα, ἐπιθήσει ὁ Θεὸς ἐπ' αὐτὸν τὰς πληγὰς τὰς γεγραμμένας ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ· καὶ ἐάν τις ἀφέλῃ ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τῆς προφητείας ταύτης, ἀφελεῖ ὁ Θεὸς τὸ μέρος αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς καὶ ἐκ τῆς πόλεως τῆς ἁγίας, τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ. (Αποκάλυψη ΚΒ΄18-19)
Καὶ ἐγὼ ἔκλαιον πολὺ, ὅτι οὐδεὶς ἄξιος εὑρέθη ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον οὔτε βλέπειν αὐτό. καὶ εἷς ἐκ τῶν πρεσβυτέρων λέγει μοι· Μὴ κλαῖε· ἰδοὺ ἐνίκησεν ὁ λέων ὁ ἐκ τῆς φυλῆς Ἰούδα, ἡ ῥίζα Δαυίδ, ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον καὶ τὰς ἑπτὰ σφραγῖδας αὐτοῦ.
(Αποκάλυψη Ε΄ 4-5)
Καὶ ἄδουσι τὴν ᾠδὴν Μωϋσέως τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ᾠδὴν τοῦ ἀρνίου λέγοντες· Μεγάλα καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου, Κύριε, ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ· δίκαιαι καὶ ἀληθιναὶ αἱ ὁδοί σου, ὁ βασιλεὺς τῶν ἐθνῶν. τίς οὐ μὴ φοβηθῇ, Κύριε, καὶ δοξάσῃ τὸ ὄνομά σου; ὅτι μόνος ὅσιος, ὅτι πάντα τὰ ἔθνη ἥξουσι καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιόν σου, ὅτι τὰ δικαιώματά σου ἐφανερώθησαν. (Αποκάλυψη ΙΕ΄ 3-4)
Καὶ ἐγένετο ἡ πόλις ἡ μεγάλη εἰς τρία μέρη, καὶ αἱ πόλεις τῶν ἐθνῶν ἔπεσαν. καὶ ἡ Βαβυλὼν ἡ μεγάλη ἐμνήσθη ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ δοῦναι αὐτῇ τὸ ποτήριον τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆς ὀργῆς αὐτοῦ. καὶ πᾶσα νῆσος ἔφυγε, καὶ ὄρη οὐχ εὑρέθησαν. καὶ χάλαζα μεγάλη ὡς ταλαντιαία καταβαίνει ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους· καὶ ἐβλασφήμησαν οἱ ἄνθρωποι τὸν Θεὸν ἐκ τῆς πληγῆς τῆς χαλάζης, ὅτι μεγάλη ἐστὶν ἡ πληγὴ αὕτη σφόδρα.
(Αποκάλυψη ΙΣΤ΄19-21)
Μετὰ ταῦτα εἶδον ἄλλον ἄγγελον καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἔχοντα ἐξουσίαν μεγάλην, καὶ ἡ γῆ ἐφωτίσθη ἐκ τῆς δόξης αὐτοῦ, καὶ ἔκραξεν ἐν ἰσχυρᾷ φωνῇ λέγων· Ἔπεσεν, ἔπεσε Βαβυλὼν ἡ μεγάλη, καὶ ἐγένετο κατοικητήριον δαιμονίων καὶ φυλακὴ παντὸς πνεύματος ἀκαθάρτου καὶ φυλακὴ παντὸς ὀρνέου ἀκαθάρτου καὶ μεμισημένου· ὅτι ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆς πορνείας αὐτῆς πέπωκαν πάντα τὰ ἔθνη, καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς μετ' αὐτῆς ἐπόρνευσαν, καὶ οἱ ἔμποροι τῆς γῆς ἐκ τῆς δυνάμεως τοῦ στρήνους αὐτῆς ἐπλούτησαν. Καὶ ἤκουσα ἄλλην φωνὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέγουσαν· Ἔξελθε ἐξ αὐτῆς ὁ λαός μου, ἵνα μὴ συγκοινωνήσητε ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῆς, καὶ ἵνα ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς μὴ λάβητε· ὅτι ἐκολλήθησαν αὐτῆς αἱ ἁμαρτίαι ἄχρι τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἐμνημόνευσεν ὁ Θεὸς τὰ ἀδικήματα αὐτῆς.
(Αποκάλυψη, ΙΗ΄1-5)
Εὐφραίνου ἐπ' αὐτῇ, οὐρανέ, καὶ οἱ ἅγιοι καὶ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ προφῆται, ὅτι ἔκρινεν ὁ Θεὸς τὸ κρίμα ὑμῶν ἐξ αὐτῆς.
(Αποκάλυψη ΙΗ΄ 20)
Μακάριοι οἱ ποιοῦντες τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, ἵνα ἔσται ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἐπὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, καὶ τοῖς πυλῶσιν εἰσέλθωσιν εἰς τὴν πόλιν. ἔξω οἱ κύνες καὶ οἱ φαρμακοὶ καὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ φονεῖς καὶ οἱ εἰδωλολάτραι καὶ πᾶς ὁ φιλῶν καὶ ποιῶν ψεῦδος. Ἐγὼ Ἰησοῦς ἔπεμψα τὸν ἄγγελόν μου μαρτυρῆσαι ὑμῖν ταῦτα ἐπὶ ταῖς ἐκκλησίαις. ἐγώ εἰμι ἡ ῥίζα καὶ τὸ γένος Δαυῒδ, ὁ ἀστὴρ ὁ λαμπρὸς ὁ πρωϊνός
(Αποκάλυψη ΚΒ΄14-16)
Καὶ μετὰ ταῦτα εἶδον, καὶ ἠνοίγη ὁ ναὸς τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου ἐν τῷ οὐρανῷ, 6 καὶ ἐξῆλθον οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι οἱ ἔχοντες τὰς ἑπτὰ πληγὰς ἐκ τοῦ ναοῦ, οἳ ἦσαν ἐνδεδυμένοι λίνον καθαρὸν λαμπρὸν καὶ περιεζωσμένοι περὶ τὰ στήθη ζώνας χρυσᾶς.
Αποκάλυψη ΙΕ΄5-6)
Καὶ ἀπῆλθεν ὁ πρῶτος καὶ ἐξέχεε τὴν φιάλην αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν· καὶ ἐγένετο ἕλκος κακὸν καὶ πονηρὸν ἐπὶ τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ἔχοντας τὸ χάραγμα τοῦ θηρίου καὶ τοὺς προσκυνοῦντας τῇ εἰκόνι αὐτοῦ.
(Αποκάλυψη ΙΣΤ΄2)
Καὶ εἶδον ἐκ τοῦ στόματος τοῦ δράκοντος καὶ ἐκ τοῦ στόματος τοῦ θηρίου καὶ ἐκ τοῦ στόματος τοῦ ψευδοπροφήτου πνεύματα τρία ἀκάθαρτα, ὡς οἱ βάτραχοι· εἰσὶ γὰρ πνεύματα δαιμονίων ποιοῦντα σημεῖα, ἃ ἐκπορεύεται ἐπὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς οἰκουμένης ὅλης, συναγαγεῖν αὐτοὺς εἰς τὸν πόλεμον τῆς ἡμέρας ἐκείνης τῆς μεγάλης τοῦ Θεοῦ τοῦ παντοκράτορος. Ἰδοὺ ἔρχομαι ὡς κλέπτης· μακάριος ὁ γρηγορῶν καὶ τηρῶν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, ἵνα μὴ γυμνὸς περιπατῇ καὶ βλέπωσι τὴν ἀσχημοσύνην αὐτοῦ. 16 καὶ συνήγαγεν αὐτοὺς εἰς τὸν τόπον τὸν καλούμενον Ἑβραϊστὶ Ἁρμαγεδών.
(Αποκάλυψη ΙΣΤ΄13-16)
καὶ ἐγένοντο ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ βρονταί, καὶ σεισμὸς ἐγένετο μέγας, οἷος οὐκ ἐγένετο ἀφ’ οὗ οἱ ἄνθρωποι ἐγένοντο ἐπὶ τῆς γῆς, τηλικοῦτος σεισμὸς οὕτω μέγας.
( Αποκάλυψη ΙΣΤ΄18-19)
καὶ ἀπήνεγκέ με εἰς ἔρημον ἐν πνεύματι. καὶ εἶδον γυναῖκα καθημένην ἐπὶ τὸ θηρίον τὸ κόκκινον, γέμον ὀνόματα βλασφημίας, ἔχον κεφαλὰς ἑπτὰ καὶ κέρατα δέκα. καὶ ἡ γυνὴ ἦν περιβεβλημένη πορφυροῦν καὶ κόκκινον καὶ κεχρυσωμένη χρυσίῳ καὶ λίθῳ τιμίῳ καὶ μαργαρίταις, ἔχουσα ποτήριον χρυσοῦν ἐν τῇ χειρὶ αὐτῆς, γέμον βδελυγμάτων, καὶ τὰ ἀκάθαρτα τῆς πορνείας τῆς γῆς, καὶ ἐπὶ τὸ μέτωπον αὐτῆς ὄνομα γεγραμμένον, μυστήριον· Βαβυλὼν ἡ μεγάλη, ἡ μήτηρ τῶν πορνῶν καὶ τῶν βδελυγμάτων τῆς γῆς. καὶ εἶδον τὴν γυναῖκα μεθύουσαν ἐκ τοῦ αἵματος τῶν ἁγίων καὶ ἐκ τοῦ αἵματος τῶν μαρτύρων Ἰησοῦ. καὶ ἐθαύμασα ἰδὼν αὐτὴν θαῦμα μέγα.
(Αποκάλυψη ΙΖ΄3-6)
Ἐγὼ Ἰησοῦς ἔπεμψα τὸν ἄγγελόν μου μαρτυρῆσαι ὑμῖν ταῦτα ἐπὶ ταῖς ἐκκλησίαις. ἐγώ εἰμι ἡ ῥίζα καὶ τὸ γένος Δαυῒδ, ὁ ἀστὴρ ὁ λαμπρὸς ὁ πρωϊνός.
(Αποκάλυψη ΚΒ΄16)
Bravo
ωραίο