Mój 10 letni autystyczny synek , uratował mnie przed narcyzem. Od samego początku mąż kpił z zaburzenia Olusia, mówił ze przyczepiam mu łatkę, jednocześnie wychwalając szkole za pomoc dziecku. Zrobił sobie z syna kolegę, a gdy ten nie chciał robić tego co ojciec , wyzywał go od śmierdzących leni itp. Mamy czwórkę dzieci , o najmłodszych mąż zapomniał . Nie dzwoni , nie interesuje się. 15 latka jest szpiegiem , pyta czy kogoś mam itp. Córka otwarta na manipulacje , za zakupy w galerii jest na każde zawołanie ojca… Dzięki Twoim filmom Madziu powoli odzyskuje równowagę i idę do przodu 💪🏻 Dziękuje !❤❤❤
@@woitika5983 Narcyz zajedzie dzieciaka jak niechcianego psa. Czasem w taki sposob, ze niby zartem i osmiesza w oczach innych. Typ dziury nie zrobi, krew wypije.
@@woitika5983 Narcyz traktuje dziecko tak samo jak matkę jeśli staje ono po stronie matki. Natomiast bardzo często jest tak, że narcyz manipulując dzieckiem wykorzystuje je przeciwko matce. Dziecko jest środkiem przemocy wobec matki. To najskuteczniejsza broń. Dlatego reakcja matki powinna być natychmiastowa. Uciekać z dzieckiem jak najdalej. Moja kuzynka była w takim związku. Wszyscy jej mówili zabieraj dziecko i uciekaj, bo on go zniszczy. Nie posłuchała, bo mówiła, że syn ma dobry kontakt z ojcem. Mówiliśmy, że to manipulacja, a ona, że to niemożliwe. No i za parę lat kiedy syn został wyszkolony przez ojca na rozprawie rozwodowej zeznawał przeciw matce. Rozwód orzeczono z jej winy, a dziecko przyznano ojcu. Jej zasądzono alimenty. To ona przez 12 lat małżeństwa utrzymywała całą rodzinę, a on odkładał na auto, na remont domu, który nota bene miał po rodzicach, a auto zapisał na ojca. Stać go było na prezenty dla syna, a ona ledwo lizaka mogła kupić. Tak dziecko prezentami zmanipulował i nauczył nienawiści do matki. Ale ona była głupia na własne życzenie. Potem po rozwodzie tato poznał sporo młodszą panią, ale trafił na taką samą narcyzkę jak on. Za małżeństwo zażądała odpisu połowy domu i odpisał. Potem poroniła ciążę, on ją obwiniał, rzekomo się załamała i oskarżyła go o znęcanie. Zarzuty miał postawione również syn już wtedy 16letni. Ojciec dostał nakaz opuszczenia domu, a syn gdzie? Do mamy się zwrócił. Przyjęła go. Za ok pół roku prawie doprowadził do rozwodu matki z drugim mężem. A żyła w szczęśliwym związku z 2 dzieci. I odesłała go do ojca. Ojciec odzyskał mieszkanie, ale połowę musiał spłacić na co musiał się skredytować. W tej chwili syn ma 19 lat, nadużywa narkotyków, leje tatę ile wlezie, bo ten kasiorki nie ma, bo kredycik. Poznał kolejną panią tym razem 15 lat starszą emerytkę z wysokim uposażeniem, ale ta szybko uciekła z powodu jego synalka. NIE WOLNO POZWALAĆ DZIECIOM NA PRZEBYWANIE Z PATOLOGICZNYM RODZICEM!!!!! Nie ma czegoś takiego jak poniżenie i szydzenie z matki w obecności dziecka i dobry bezinteresowny kontakt z tym dzieckiem. To już jest bardzo zaburzona sytuacja.
@@woitika5983 odpowiedź jest prosta, dziecko jest na tyle poniżane i zastraszane, że przmoc psychiczna odbywa się w 4 ścianach, po za tymi ścianami jest niby wszystko ok, przykładna rodzinka, dziecko wstydzi się o takich rzeczach mówić. Zresztą, dziecko nie może być lepsze od rodzica więc tu będzie podkładać kłody, żeby dziecko było mniej wykształcone i uzależnione od rodzica.
Dziękuję za filmik. Przywraca mi pani wiarę w ludzi. Znam ten temat bardzo, bardzo dobrze jako córka i partnerka osoby narcystycznej. I rzeczywiście pamiętam, że jak byłam mała to mój ojciec zniszczył wizerunek mojej mamy do tego stopnia, że wszystko co było z nią związane było dla mnie be. Ojciec był dla mnie tym super bohaterem bo umiał zarobić na świetne auto i miał super karierę. Pamiętam wciąż jak wypowiadał się przy mnie szyderczo o mojej matce. Poza tym to moja mama była tą osobą co się wiecznie denerwowała a mój ojciec był spokojny. Wtedy myślałam, że za złą atmosferę w domu była odpowiedzialna tylko i wyłącznie moja matka, dziś widzę to całkowicie na odwrót. Gdy miałam 15 lat i mój ojciec odszedł do nowej partnerki zaczęłam zmieniać postrzeganie matki i ojca. Poza tym w domu po odejściu ojca zapanował spokój więc pomyślałam, że rozwód to nie był taki zły pomysł. Zaczęłam dostrzegać, że mój ojciec jest dziwny bo przez kilka lat nawet nie umiał mi powiedzieć gdzie jest jego miejsce zamieszkania. Relacje z nim były ogólnie bardzo dziwne, bo nie przypominam sobie, żeby kiedykolwiek zadał mi pytanie jak leci. Nigdy nie interesowało go jak się czuję albo jak wyglądało moje życie, natomiast dużo czasu spędzał z nami (ze mną i z moim bratem) na grze w koszykówkę, tenisie, basenie albo narciarstwie. Wykorzystywał nas po prostu jako dobrych towarzyszy w uprawianiu sportów. Po kilku latach poznałam swoją macochę i naprawdę ta kobieta okazała się mieć okrutny charakter takie pomieszanie narcyzmu z psychopatią (kiedyś stwierdziła, że jakby miała taką córkę jak ja to by ją kopnęła w głowę), chciała w 100% kontrolować moje życie. Mój ojciec był całkowicie bierny wobec jej zachowań, poza tym sam zaczął się zachowywać okrutnie wobec nas bo zaczął chwalić jakie to dzieci jej partnerki są cudowne a my beznadziejni. Oczywiście zerwałam z nim kontakt i jego wizerunek został w moich oczach zrównany z ziemią (po prostu dno i 2 metry mułu). Kiedyś wspomniałam mu, że jego partnerka zachowuje się źle względem mnie to stwierdził, że jestem chora psychicznie, więc tak wyglądała jego reakcja na krytykę. Tylko moja matka się tak naprawdę mną w życiu interesowała i była empatyczna względem mnie ale małżeństwo z moim ojcem jej nie posłużyło bo zapadła na zdrowiu psychicznym ale obecnie doszła już do siebie i jest zadowolona z życia. Mój obecny partner wydawał się być całkowicie odmienny od mojego ojca ale po ślubie zaczęło się wszystko zmieniać a już najbardziej jego zachowanie zmieniło się po urodzeniu dziecka. Zaczełam dostrzegać pewne podobieństwo w zachowaniu między nim a moim ojcem. A najgorsze jest to jego traktowanie mojej córki tak jakby to on był w ich układzie Bogiem a moja córka tą wiecznie posłuszną. Na szczęście moja córka wchodzi w okres nastoletni i zaczyna się bunt. Po prostu czuję się jakbym była w jakimś zamkniętym kole narcystycznym i nie potrafiła wyplątać się z tego, że w kółko wiążę się z osobami narcystycznymi bo moi szefowie też wykazywali się bardzo silnym narcyzmem. Czasami mam wrażenie, że większość społeczeństwa jest narcystyczna i już w ogóle to niemożliwością jest trafić na wrażliwego i empatycznego szefa bo jak ktoś jest na wyższym stanowisku to zazwyczaj jest to osoba mocno rozpychająca się łokciami która idzie po trupach do celu. Najgorsze jest to, że wiem w jakim się znajduję bagnie a nie posiadam środków materialnych, żeby się z tego wyplątać i niestety sytuacja ekonomiczna w naszym kraju nie nastawia mnie pozytywnie.
Mocno współczuję, nawet nie wiem jak pocieszać, po prostu przesyłam ciepłe myśli. Fakt też mam wrażenie, że społeczeństwo w większości jest chore, ale innych, nas też jest sporo. Trzymajmy się
Ja jestem akurat w takiej sytuacji, że do tej pory mieszkam z matką narcystyczną (49 l.). Tak mną manipulowała, że nie założyłam własnej rodziny. I właśnie te środki materialne i inne, które nie pozwalają zerwać kontakt. Ale nie poddaję się, cały czas podejmuję kroki, żeby zacząć własne życie.
Możesz zrobić jedna najważniejsza rzecz! Rozwijaj się, czytaj, buduj swoje poczucie własnej wartości!!! Mów sobie, ze jesteś taka jaka jesteś ok! Jesteś w porządku. Kochaj siebie, to dojdziesz do swoich wniosków. Dla mnie i tak imponujące jest to co już zrobiłaś. Spojrzałaś krytycznie na to co ci ojciec wciskał do głowy!! Potrafiłas przyjrzeć się temu i sama sobie to ocenić na bardzo zdrowej podstawie - zauważyłaś kto tak na prawdę stoi za Tobą! ( mama) Taka jaka jesteś! Taka cię kocha i wspiera jak potrafi! Zawodowo spotkałam setki osób które „kupowały” wersje - obraz tego jaki jest jego rodzic bez krytycznego zastanowienia się! Bez głębszej refleksji ! Wiec brawo!!! Szacunek za to co już zrobiłaś !
Najważniejsze to być świadomym że coś było czy jest też nie tak Niektórzy żyją w nie wiedzy że coś jest nie tak Wszystko to ma wpływ na życie późniejsze .Czasami myślę że takich ludzi się spotyka w dorosłym życiu jak miało się za małego ,czyli jak był ktoś z domowników kłamcą to ciągle klamce spotykam jak ktos był dalszym to natykam się na ten fałsz spotykając kogoś itd
@@karolinakosikowska1812 Witaj Karolina. Pięknie to wszystko tłumaczysz. BARDZO mi się to spodobało. Zrozumiałam jak wspaniałe wspierasz ludzi. Pozdrawiam serdecznie Ania.
Dziękuję. Ogromna dawka niezwykle ważnych i użytecznych informacji. Pracuję jako prawnik w sprawach rodzinnych. Dzięki takim informacjom udaje mi się często wyciągać ludzi z piekła. Polecam pani kanał jak źródło najlepszej wiedzy.
Kocham Panią za potwierdzenie też mojej ewidentnej sytuacji !!!!! Żałuję tylko ,że tak późno mnie olsnilo .32 razem ,po ślubie 25 .Boże co on mi zrobił i moim kochanym dzieciom ,jego nawet nie złamała moja choroba nowotworowa 😪😪😪😪😪
Oj tak w tym wypadku masowa alienacja rodzicielska mężczyzn ma sens. Mam nadzieję, że słyszała Pani o, w zasadzie chorobliwej, chęci kontroli mężczyzn przez kobiety np. ich wolnego czasu czy źródeł dochodów (nie chodzi mi o zazdrość). Nic innego nie dzieje się po rozwodzie. Kontrola trwa dalej poprzez wysokość alimentów i ograniczanie kontaktów dzieci z ojcami. PS Grupa narcyzów to kilka procent ogółu.
@@piotrekmajkowski5422 Mój były partner narcyz ukryty miał byłą żoną Narcyza WIELKOŚCIOWEGO . Ich dwie córki wówczas 10 i 13 lat były po ich rozwodzie wysyłane do tatusia w każdy, w każdy weekend, w każde świata , w każde wolne dni , noce. Tak naprawdę poznając Narcyza nie wychodziliśmy nigdzie bo dzieci , bo dzieci , bo jego dzieci . Dziś po 14 latach wiem że to po prostu była żona ,, zarządzała,, czasem naszym . Wiedziała wszystko, co , gdzie , kiedy ...i pisała do mnie SMS ....zabrałaś mi nie męża a najlepszego przyjaciela 😲😲😲. Miała żal ...że nie zgadzałam się żeby razem spotykali się na kawce niby omówić sprawy swoich wspólnych dzieci 🤣 no chore klimaty. Dziś dopiero wiem że ta patologia Narcyzm się nazywa
Z wielką ciekawością wysłuchałam!!! I pod koniec filmiku o mało się nie popłakałam - z żalu nad dziećmi. W skrócie - syn i córka. Gdy ex dowiedział się, że jestem w ciąży (syn) uciekł do matki. Na 3 lata. Oczywiście sprawy alimentów, sąd, i gdy zagroziłam odejściem on nagle wrócił. Głupio i naiwnie wierzylam, że oboje nas kocha. Potem urodziła się córka. Jak on się nią opiekował!!! Chociaż pieluch nie zmieniał, ale opiekował się. Mówił na nią - moja perełka. Syn od tamtej pory przestał się dla niego liczyć. Nieważne, że jest inteligentny, mądry, dla exa był balastem, ciężarem. Raz wygonił syna, gdy miał 8 czy 9 lat, z domu. Kazał mu się wynosić, a syn poszedł, nawet nie zauważyłam!!! Co ja wtedy przeżyłam!!! Strach, szok, panikę. A on w duchu się cieszył, że mnie w środku z bólu rozrywa! Żadnego wsparcia syn nie miał ze strony ojca - ciągle był poniżany, gnębiony, wyzywany, wysmiewany. Więc syn zamknął się w swoim pokoju i spędzał czas przy komputerze, z ludźmi, którzy mieli podobne zainteresowania, z kimś kto go rozumiał. Potem zaczęła się agresja. Ex wpadał do syna do pokoju i go bił, szarpał się z nim bez powodu, bez przyczyny. Syn zamykał się w sobie coraz bardziej. Były problemy z rówieśnikami, z nauką, konflity na podwórku. Żal mi go było, bo siostra exa ma syna w tym samym wieku i z nim moj ex potrafi rozmawiać, mówi spokojnie, ściszonym głosem, żartują, śmieją się. Ileż ja razy pytalam go o co chodzi!! Córka, oczko w głowie taty i jego rodziny. Tak zmanipulowana, tak przekręcona, że kiedy oni atakowali mnie, ona stała po ich stronie! Rzucało mi się w oczy, że gdy była sama ze mną, była kochaną dziewczynką, moją córeczką, gdy tylko na horyzoncie pojawiał się tata - był zwrot o 180 stopni. Była moim wrogiem. Gdy mąż odszedł 2 lata temu, zadzwonil do niej z pytaniem, z kim chce mieszkać. Syna nie. I to dzieci utrzymały mnie przy życiu, bo naprawdę byłam już w otchłani. To syn przyszedł do mnie powiedział - mamo damy radę (miał 21 lat, córka 17), oboje mnie tulili. Teraz po dwóch latach gdy mieszkamy sami, dzieci się zmieniają - syn znalazł pracę, stał się samodzielny, otwarty, odważniejszy. Córka uczy się zawodu, chętniej pomaga w domu, gotuje, sprząta!!! Ale widzę, że nie ma w nich radości, tej iskierki, tego młodzieńczego zapału, nie imprezują, są domatorami. Są grzecznymi, dobrze wychowanymi, dobrymi ludźmi, ale nie chcą się żenić. Tak ich ojciec złamał im życie 😓
Mocno Panią wspieram, proszę dać dzieciom czas, ufam, ze czas załagodzi wiele ran. Proszę z nimi dużo rozmawiać, podsuwać książki o rozwoju, leczeniu traum. Jeśli to możliwe, niech przepracują to z psychologiem. Dużo miłości :)
Czyli...narcyz pokazał kim jest bo po urodzeniu syna uciekł do mamusi. Ty przeszłas poniżenia w sądach i wykłócanie się o alimenty (wiem bo przechodzę przez to samo) a mimo to po tym wszystkim wpuściłaś go do łóżka i rodzisz mu córkę?????? Fuck! Nie ogarniam takich kobiet, serio. Fundujesz nie dość że sobie to jeszcze synowi piekło zyciowe, które przerywa dopiero odejście narcyza, bo tak to by pewnie to trwało nadal. Twoje dzieci przeszły niezłą szkołę życia przez co musiały szybciej wydorośleć a ty im sie dziwisz ze nie chcą latać po jakiś kretyńskich imprezach i wolą siedzieć w domu jak normalni dorośli ludzie??? Really??? Nie chce być okrutna, ale myślę że nie zasługujesz na swoje dzieci. Mam tylko nadzieję że mój syn kiedyś ten bedzie taki ułożony i rozsądny pomimo ojca narca (ex mąż w trakcie rozwodu). Powodzenia!
@@helenakurcewiczowna6695 wiesz co, miałam nie odpowiadać na Twój komentarz. Mam swoją godność mimo wszystko. Wejdź w moje buty, przejdź tą drogę i dopiero mi powiedz co zrobiłam źle. A słowa - nie zasługujesz na swoje dzieci - poniżej pasa. To samo mogę w tej chwili napisać Tobie!! Jak możesz osądzać w ten sposób!!! I tak, jesteś okrutna. Bo żadna ofiara toksycznego związku nie zasługuje na TAKIE słowa!!!!!!!
Kozioł ofiarny syn i złote dziecko - córka.Typowe role w narcystycznej rodzinie, nadawane dzieciom.Są wideo i artykuły na ten temat, gdyby pani chciała zgłębić temat.
Żeby nie czuć złosci czy nienawiści to wystarczy się rozstać. Poczułam ulgę, zaraz jak otwieralam drzwi sali sàdowej. A do rozwodu " popchnął" mnie syn, wtedy 7mioletni. Powiedział do mnie: fajnie jakby już nie wrocił.
Tak dokładnie niestety stało się z moimi dziećmi : starszej córki się wyrzekł i nawet groził jej, a syna używał jako konia trojańskiego. Dzisiaj, 17 lat później, dzieci od kilku lat wiedzą, kim jest ich ojciec... i nareszcie żyją normalnie. Dziękuję Ci Magdo za Twoje bardzo celne filmiki, które uratują wiele osób.
Mam taki sam problem. Boli okropnie. Starszej córki się wyrzekł, a młodsze zawłaszcza. Jestem w rozsypce psychicznej. Nie wiem jak to przerwać i przetrwać. Starsza córka jest szczęśliwa że nie ma z nim kontaktu, a młodsza jest między młotem a kowadłem. Tatuś uważa że jest w stanie być i ojcem i matką w jednym, bardzo mnie odsunął od niej. Jestem na etapie rozstania a on chce ją mieć dla siebie i dyktuje mi warunki opieki, dramat.
@@Marzena697 Spokój ducha i odgruzowanie życia dzieci i Twojego nastąpi z czasem, ale tylko wtedy kiedy cierpliwie Ty i dzieci będziecie nad tym aktywnie pracować, zachowując wzajemne zaufanie, jak również do siebie i do życia. Życzę Ci tego serdecznie i jestem przekonana, że pewnego dnia stwierdzisz, że jesteś jedną z najszczęśliwszych osób na Ziemii! ❤
@@Marzena697rozwód i tylko rozwód .Idź do prawnika i zacznij działać ,ludzie Cię pokierują bo po drodze sa instytucje które ci pomogą ,zacznij działać już,,,
Powiedziała Pani że dzieci są potrzebne narcyzowi aby zdegradować matkę. W drugą stronę też tak to działa więc prosiłbym o więcej obiektywizmu. kobiety też są narcyzami, może nawet bardziej bezwzględnymi bo potrafią świetnie się maskować udając ofiarę którą w rzeczywistości nigdy nie były.
Chyba niedokładnie Pan słuchał, bo padło stwierdzenie, że mówi w uproszczeniu o narcystycznych ojcach ale to odnosi się również do przypadków narcystycznych matek. Przeprosiła za uproszczenie.
W sądach przychylność jest dla tych, którzy są lepiej sytuowani materialnie, tzn. mają dom, firmę i pieniądze, a słabszego rodzica, zniszczonego przez narcyza można wrobić w chorobę psychiczną.
Jakże pięknie Pani w tym zielonym kolorze! 😊 Zamieniam się w słuch. Odsłuchuję Pani filmiki na chybił trafił. Wszystkie są ciekawe, rozjaśniają mi obraz moich sytuacji życiowych, które nie raz bardzo mnie bolały, raniły. Nie mogłam uwierzyć, że ci, którym oddałam swoją sympatię i życzliwość tak wiele mi zaszkodzili i w życiu prywatnym i zawodowym. Teraz zaczynam rozumieć przyczyny ich tak podłego zachowania, dwulicowości. I choć o ranach i bólu dawno zapomniałam i moim złoczyńcom dawno przebaczyłam, już nawet szczegóły zapomniałam, (bo ułatwiło mi to zakończenie pracy zawodowej i zdecydowany dystans od kontaktów osobistych z narcystyczną siostrą i jeszcze większym narcystycznym szwagrem), dopiero teraz rozumiem przyczyny tej dewiacji moich prześladowców. Co ciekawe, jak bardzo ci narcyzi są do siebie podobni. Można by było wszystkich wrzucić do jednego garnka ze smołą i niech się wzajemnie żrą. Sami dobrowolnie wybrali zło zamiast dobra i nie chcą tego zła porzucić.
Pani Magdo, bardzo serdecznie dziękuję za głos w tej sprawie! Takie treści są naprawdę przydatne, szczególnie dla osób, które przechodzą przez takie „zawłaszczenie”. Jedno z moich rodziców ma NPD i jest dokładnie tak, jak Pani mówi. Manipulacja za pomocą dziecka i niszczenie drugiego rodzica to bardzo dewastujący element wychowywania przez rodzica narcystycznego. Przykre jest to, że orientujemy się i rozumiemy, co tak naprawdę nasz rodzic robi dopiero gdy zbliżamy się do dorosłości, bo wtedy rozumiemy i widzimy więcej. Życzę wszystkim dzieciom osób narcystycznych, jak i ich partnerom dużo cierpliwości i zrozumienia, że lepsze jest edukowanie i strategia, pozwalająca na zrozumienie tego, co się dzieje/działo, niż zemsta albo całkowita separacja, która często bywa niemożliwa.
Mój Nex nie interesował się dzieckiem . Natomiast jak zakończyłam związek i wniosłam o rozwód oraz prokurator o sprawę karną ,nagle chce być ojcem . Udaje przed wszystkimi ofiarę a syn mu jest potrzebny tylko i wyłącznie do zemsty na mnie . W opinii biegłych sądowych brak uczuć wyższych itp a mimo to prawo pomaga bardziej jemu niż nam .
Oj znam to dokładnie.Mój N w sądzie też udaje ofiarę a najgorsze jest to, że to ja ofiara jego przemocy muszę udowadniać , że nie zrobiłam mu krzywdy.Już prawie 3 lata toczy się sprawa karna😭😭😭.A o rozwód to on wniósł
A ja przez kilka lat oglądałem taki casus z pozycji partnera narcyzki. Wspieram to dziecko po ucieczce z tej toksycznej relacji. W konspirze rzecz jasna. I raczej rzadko by nie narazić się na jakieś sądowe i prawnicze ataki. Cały czas rozmyślam jak pomóc dIeciakowi. Na szczęście niedługo będzie pelnoletnia i z pewnością się usamodzielni. Szybko musi wydorośleć. Przeszła piekło. Od kochanego bąbelka, przez obiekt niekończących się i nigdy nie spełnionych wymagań, przez terroryzowanie i ubezwłasnowlnianie do karygodnego porzucenia mimo obowiązków utrzymywania podczas edukacji. Co za koszmar. Ile trzeba siły by to przetrwać? Dzieciak się ciął, miał myśli samobójcze. Próba uzyskania pomocy od państwa zakończyła się aferą. Narcyzka dostała kuratora a dziecko koncert terroru i rewanżu w domu. Państwo sobie kompletnie nie radzi z takimi sytuacjami.
Mój ojciec jest narcyzem a nawet zwyczajnym psychopatą, miałam straszne dzieciństwo (moja mama totalnie zniszczyła sobie życie, albo dała sobie zniszczyć, nie uwolniła się do końca do dziś ale z rozmów z nią wynika że nie chce bo jest katoliczką), bicie, poniżenia, życie pełne "emocji", obniżania własnej wartości i włąsnie opisywanych przez panią sytuacji. To straszne czuć się "między rodzicami" gdy dobrze wiesz które z rodziców jest "chore" a które cierpi. Słuchanie jak to "chore" wyzywa matkę od wariatek, odbiera jej jakąkolwiek sprawczość, knuje za plecami, rozpowiada kłamstwa, odgrywa teatrzyki. Potem gdy wyjechałam chcąc odciąć się od niego postawił się w roli ofiary którą nigdy nie był ( był oprawcą) co wiedziałam oczywiście ale wszedł mi syndrom sztokholmski i jako że byłam klasyczną ofiarą oraz ze współczucia "wybaczyłam", wierząc w instytucję kolejnej szansy przezywałm dalej kolejne poniżenia, umniejszenia, "dziwne historie", kolejne "źle mnie zrozumiałaś", "nie chciałem tego powiedzieć", "no bądź rozsądna", kolejne teatrzyki, tym razem nastawianie przeciwko bratu, już nie matce bo ta wyprowadziła się (ale nie odciełą) a brat mieszka nadal z nim, kolejne huśtawki od bardzo brzydkich zachowań po "miłość" za pół godziny... przynajmniej już nie bił ale też tylko dlatego że nigdy nie zostawałam z nim sama i kontaktowąłam się z nim osobiście tylko i wyłącznie przez telefon a inaczej zawsze przy innej osobie i tylko raz na miesiąc/dwa. Lata trwało bym wyszła z tego co mi zrobił ( nie wierzę że kiedyś wyjdę na 100% ale to może i dobrze, wiem co jest złe, wiem czego unikać, dotarło do mnie z czego wynikało to całe gówno które mnie spotkało, myślę że ta swiadomość ma wartość), jak mnie zajechał psychicznie, popadłam w kompleksy, w brak poczucia własnej wartości, w niezdiagnozowaną depresję, poczucie winy że "jako zła córka porzucam ojca". Jak ponoć "jestem jego siłą i cąły czas byłam i on teraz sobie nie da rady" (dzisiaj wiem że ta siła wynikała prawdopodobnie z tego że nigdy nie mogłam mu się postawić bo gdy się postawiłam to mnie bił)... Oczywiście zawsze udawał najukochańszego tatusia na zewnątrz. Dzisiaj jedyne czego bym chciała to by ludzie którzy zawsze go chwalili jaki to jest wspaniały byli w stanie zobaczyć swój błąd aby być może jeszcze kiedyś móc pomóc ludziom którzy znajdują się w takiej pułapce. Nie chciałabym też musieć być zmuszona się kiedykolwiek nim więcej opiekować, wiem że moje wartości nie pozwoliłyby się na nim w zaden sposób zemscić a jednoczęśnie każda czynność którą dla niego bym wykonywała w ramach opieki byłoby dla mnie kolejną torturą (samo myślenie o tym wywołuje łzy w kącikach oczu). Musiało dojść do tego że nawet mimo obecności mojego męża zaczął mi wygrażać "uciszeniem", "zamknięciem na zawsze" podczas gdy tylko wytknęłam mu drobny błąd logiczny ( nie było to nawet celowe wytknięcie błędu a jedynie spontaniczne zauważenie faktu, który był niezgodny z wypowiadanymi przez ojca tezami - gdybym miała sekunde na pomyslunek to po prostu pokiwała głową i powiedziała "tak tak" jako że wiem że ojciec zawsze wpada w szał gdy mu się wytknie merytoryczny błąd). Po tym zajsciu w którym od pobicia mnie dzieliła go tylko jedna jeszcze osoba w pomieszczeniu stwierdziłąm że ja już nigdy nie wyjdę z tej chorej relacji pozostając z nim w kontakcie i zawsze się będę go już bała nawet jesli już od dawna wszelkie jego poniżenia spływały po mnie jak po kaczce to wciąż pozostawał mi zwyczajny strach przed przemocą fizyczną. Odcięłam się. Niedługo potem dowiedziałam się o tym, że rozpowiada o mnie kłamstwa.
Moja mama jest narcyzem, koszmar. Ale fakt długo tego nie widziałam, jeśli czujecie coś to znak że tak jest, trzeba się dowiadywać, kształcić w tym temacie i naprawdę ale naprawdę odjeść. Ja nie mogę "odejść" od mojej mamy, tak mnie psychicznie wykańcza kiedy chce zaznaczyć swoją odrębność, być dalej od niej, zdrowo ale ona mi to uniemożliwia. Boję się nawet, że jak zerwę kontakt to przyjedzie beż zapowiedzi i zacznie mnie męczyć. Naprawdę z tą osobą nie da się negocjować, rozmawiać, nic nie rozumie
Właśnie z tym dowiadywaniem może być ciężko, jeżeli się nie zwróci czyjejś uwagi.. Ja na przykład w życiu bym nie pomyślał, że mój ojciec może mieć osobowość narcystyczną, tylko zawsze uważałbym go za osobę obłudną, fałszywą i krzywdzącą (zwłaszcza dla mojej mamy, chociaż dzieci też tak jak Pani mówi, nie wychowywał i nie tolerował ich autonomii), ale pomimo to starałbym się jakoś rozmawiać i dopiero od niedawna dzięki Pani Magdalenie zaczynam rozumieć, że to nie ma kompletnie sensu, chociaż niby było to dostrzegalne (w sensie nawet bywały chwile, że myślałem, że coś się poprawi, ale to znowu zawsze okazywało się podszyte fałszem i brakiem akceptacji).. Dopiero moja siostra gdzieś tam zaczęła zauważać, że on jest po prostu zapatrzony w siebie. Opowiadała, jak odkopali stare zdjęcie moich rodziców: Siostra zwróciła uwagę, że moja mama wyglądała tam naprawdę pięknie, a ojciec skomentował to zdjęcie, jak on cudownie tam wygląda.. No załamanie.. Obecnie siostra jest świeżo po studiach psychologicznych i oczywiście nie chce diagnozować rodziny, bo to może szkodzić relacji rodzinnej, ale teraz już poważniej mówi, że prawdopodobnie jest to osobowość narcystyczna.. Ja gdyby nie to, to bym go dalej postrzegał bardzo negatywnie, ale łapałbym się na jego gierki..
@@pitbul628 tak, zgadzam ze moze byc ciezko, ja tez dlugi czas nie rozumialam tego, zaczelam sie dowiadywac kiedy dopuscilam do siebie zlośc na to co robi moja mama i ze chyba jes cos nie tak. Moja mama jednego dnia potrafi się przymilać, byc " normalna", aby następnego pokazać się z innej okropnej strony. Dlatego nie umiem tego rozpoznac. Nie ma w jej zachowaniu jakiejs przewidywalnosci, stad zaczelam szukac o co chodzi i trafiłam na ten kanał.Może za pewnie napisałam żeby odejść, ale po to aby dodać innym skrzydeł i też dla siebie żeby to zapamiętać w chwilach zwatpienia że jednak to coś miało miejsce i nie powtórzyć znowu tej samej sytuacji, nie nabrać się tym razem.. Ale nie jest łatwo...Uslyszalam kiedys ze taka osoba zywi sie czyimis uczuciami , negatywnymi tez, jest to jej paliwo. Czasem wydaje mi się, że moja mama ma dwie twarze... :(
@@MK-cr8hy Właśnie.. Mój ojciec też potrafi się przymilać, z tym że za tym widzę, że nie idzie chęć dobra i zrozumienia czy dobrego wychowania.. Nawet działa to jakoś przeciwnie, bo w wbrew mnie ma gdzieś, to co mówię i oczekuję (działa przeciwnie / szkodliwie, nawet jeżeli niby się przymila).. Jedynie chyba po prostu chce się on wtedy pokazać, jako ten ,,dobry'', nawet jeżeli to co robi nie jest dobre i na pewno budujące. Podobnie kiedy już się pokłócimy i odcinam go od siebie, to niby widzę, że on autentycznie potrafi przez to odczuwać przykrość, przez co trudno mi też zupełnie odrzucić tego człowieka, ale też już ze swojego doświadczenia widzę, że próby dojścia do porozumienia, zwracania uwagi czy chęć traktowania mnie bardziej jak odrębnego człowieka są z mojej strony naiwne.. Właśnie to jest to, że to się czasami próbuje maskować i wpływać emocjonalnie, nawet jeżeli jest w gruncie rzeczy i jawnie szkodliwe.. Przed ludźmi też stawia się w takiej sytuacji i tak mówi, żeby ludzie traktowali go jako tego biednego, a tych co mu się sprzeciwiają jako złych.. Próbuje on jakoś degradować nas w środowisku, chociaż ludzi ze środowiska też cały źle komentuje i stawia niżej. To wszystko jakoś sprawia, że ta sytuacja jest jeszcze trudniejsza.. W ogóle jego podejście do mojej mamy jest też strasznie krzywdzące, brakuje jakiekolwiek zrozumienia, akceptacji, tylko robi swoje.. Ja ze swojej sytuacji przynajmniej jestem przekonany, że musiałbym tego człowieka odsunąć od siebie, bo do tej pory byłem naiwny, chociaż moja mama tutaj pozostaje skazana na niego i trochę nie wiem co z nią.
@@MK-cr8hy Ja to mam nawet trochę wrażenie, że ten człowiek po prostu nauczył się pewnego typu zachowań, ale i tak nie ma autentycznego poczucia odrębności i zrozumienia dla drugiej osoby.
Miałam podobnie.. Proponuję małymi kroczkami się oddalać /odcinać Głównie pracować z własnym przywiązaniem Własną "pępowiną" podczepioną do matki Też pępowiną energetyczną Pracować z ew. poczuciem winy Ja już totalnie wolna Matka oczywiście długi czas (trwało to przez lata) histeryzowała Ale w końcu "skapitulowała" i się odczepiła Relacja trwa nadal Ale już na zupełnie innej energii, innych słowach/zachowaniach Teraz jest dobrze Cały proces trwał ponad dekadę
Mój domowy narcyz okazuje miłość jedynie psu. Bo pies mu nie odpowie, wiernie czeka, nie ma oczekiwań. Wszyscy inni są źli. Nastawią syna przeciw mnie. Jak zwracam uwagę, to twierdzi, że syn doskonale rozumie, że on tylko żartuje oraz że ma swój rozum i wie kto tu ma rację. I prawda, zero wychowania.
To wszystko o czym Pani mówi , jest w moim życiu, zarówno przed i po rozstaniu z narcyzem . Od lat wiedziałam , ze życie z nim to manipulacja , poddałam się temu , aż mnie oświeciło . Jestem ponad rok po rozwodzie i dziękuje za ten filmik , bardzo uświadamiający . 17 lat małżeństwa i 3 dzieci . Życie toczy się dalej ….
Zobacz Madziu ... wszechświat Cię wspiera w tym co robisz dla innych ... Dziękuję za treści na Twoim kanale i przystępny język...dzięki któremu każda osoba będąca w narcystycznym zawłaszczeniu będzie mogła skorzystać z tych darmowych przekazów ,które pozwolą uświadomić innym w czym są ,w czym tkwią i z czego to może wynikać... Jestem córką narcystycznej matki... Pozdrowionka 💝😘
Ps.Przed naszym(moim)rozstaniem z narcyzem, zorganizowałam takie małe,ale poważne spotkanie z dziećmi I wytłumaczyłam na czym to ma polegać,uwzględniając dalszy kontakt dzieci z ojcem. Mimo wszystko zdołał zmanipulować jedno dziecko przeciw mnie,ale tego nie przewidziałam wtedy..bo i też nie posiadałam tak szerokiej wiedzy jak dzisiaj. Jak rozmawiać z dorosłymi dziećmi,które noszą w sobie skaze "latających małp"..Kontakt i relacja jest,ale będąc wrażliwcem, wyczułam,że w pewnym momencie coś się niedobrego zadziało,że jest już inaczej w naszych spotkaniach.. Natomiast narcyz w tym czasie miał kwitnący kontakt z córką... Wspomniałam jedynie córce,że nie boję się prawdziwych przekazów narcyza o mnie,a jedynie tych fałszywych,które mają nas poróżnić,a mnie upokorzyć w jej oczach. Po jakimś czasie córka kategorycznie zabroniła mu mówić o mnie. Ani jej,ani innym dzieciom nie zabraniałam i nie zabraniam kontaktów z nim,ani nie zniechęcam do niego.Jasne,że popełnił człowiek wiele błędów i to często nieświadomie,teraz mogę jedynie "lizać rany" i nie powtarzać tamtych zachowań. Dzieci cierpią i to bardzo,bo to kładzie się wielkim cieniem na cały proces ich dorastania. Kategorycznie przerywać takie związki dla dobra dzieci-a potem mądrze wprowadzić je w życie,żeby umiały lepiej niż my,poruszać się po tym świecie. Jeszcze raz dzięki za cenne wskazówki,temat niewyczerpany...
To boli każdego zdrowego rodzica. Niestety dzieciom funduje się huśtawkę, która niejednokrotnie źle się dla nich kończy. Tutaj tylko cierpliwość, czas i modlitwa/wizualizacja/medytacja mogą pomóc. Mocno pozdrawiam i dużo, dużo szczęścia :)
Mój ojciec to narcyz- psychopata, a matka narcyzka- męczennica. Moje życie to koszmar. Jak pomyślę że będę musiała się nimi opiekować- bo przecież po to mnie zrobili - to chcę się zabić. Ojciec nie chciał mi kiedyś pożyczyć 100 zł na onkologa żeby wyciąć podejrzany pieprzyk, okłamał że nie ma pieniędzy mając 10 tyś oszczędności! Matka ciągle się mnie czepia i mówi jak mam żyć. Mam wyższe studia, 2 specjalizacje, własną działalność, a i tak jestem dla niej kupą gówna, co to nie umie się ubrać, uczesać i odezwać. Robi mi awantury, że chodzę do drogiego dentysty (mam beznadziejne zęby, ale dzięki temu dentyście nadal je mam), że mam w domu książki i obrazy zamiast telewizora, że lubię gotować i grzebać w ogródku zamiast jeździć po świecie żeby się moimi podróżami mogła chwalić przed znajomymi. Czasami to bym wolała się nie urodzić wogole
@@dorotakarwath3621 tak, ale zrezygnowałam gdy okazało się że terapeuta tylko mnie naciagał - przez ponad pół roku obiecywał że od następnego spotkania zacznie ze mną terapię behawioralną oraz jak to mi nie pomoże w zmianie zawodu. Wszystkie spotkania sprowadzały się do ploteczek, których i tak nie słuchał bo kilka razy opowiadałam tą samą historię. Więcej się dowiedziałam z YT i książek niż od niego. A miarka się przebrała jak mnie olał w krytycznym momencie jak miałem myśli samobójcze.
Bardzo dziekuje za ten odcinek. Ja od dluzszego czasu probuje zrozumiec moja relacje z rozwiedzonymi rodzicami, gdzie jako mala dziewcyznka zostalam przyznana ojcu, ktory uniemozliwial kontakt z matka. Wlasnie mi Pani dala kolejna odpowiedz. Wszyscy mi mowili (i pamietam), ze ojciec kochal mnie jak szalony... kiedy bylam mala. Jak tylko zaczelo sie dorastanie, jego zainteresowanie spadalo i w tej chwili nie mam z nim zadnego kontaktu ani zainteresowania. Nareszcie zrozumialam, dlaczego... Inna sprawa jest, ze mam wrazenie, ze teraz ja przyciagam narcystyczne osobowosci w postaci kolezanek, ktore wysysaja ciezko zbierana energie. Swietnie by bylo tez poruszyc temat narcyzow w innych kregach niz tylko relacji partnerskich. wlasnie narcyz ojciec, matka, przyjaciolka. Tak czy inaczej, z Pani filmow czerpie niesamowita wiedze. dziekuje!
Dziękuję, pierwszy raz jestem na Pani kanale. Wspaniały przekaz, to o moim ojcu. Zrozumiałam to pół roku temu w wieku 56 lat w dniu śmierci mojej Mamy. Objawiło się dokładnie to o czym Pani mówi. Niestety za późno zrozumialam, nie przytulę juz Mamy. Stanęłam w prawdzie i teraz ja jestem znienawidzona przez ojca za powiedzenie prawdy.Wielka wdzięczność ❤.
Ja też któregoś dnia się zebrałam i po pracy pojechałam do rodziców.Powiedzialam do ojca chodź i musimy pogadać.l masz mi nie przerywać tylko chociaż raz wysłuchać.Myslalam że jak zwykle w tym wypadku będą biły gromy i pierony.Takie słowa zawsze padały w moją stronę od ojca. Powiedziałam co mnie boli,co usłyszałam.Ojciec nie przerywał tylko powiedział,, naprawdę masz rację,,.Po tej rozmowie moje relacje z ojcem poprawiły się bardzo.
🙂Bardzo przydatny filmik. Jestem osobą wychowaną przed socjopatyczną matkę i wychowującą narcystyczne dziecko. Teraz córka jest dorosłą kobietą i wraz z babcią demolują moją psychikę. Nie znają litości,wzajemnie się nakręcają i ustawiają moje wnuczęta przeciwko mnie. Przeszłam emocjonalne piekło w dzieciństwie,wychowanie córki przysporzyło mi niewyobrażalnego stresu,a teraz mam do czynienia z podwójną bestią.💔Jestem osobą bardzo empatyczną od wczesnego dzieciństwa,nie uznaję kłamstwa i plotek,brzydzę się manipulacją,przez co niełatwo mi funkcjonować w społeczeństwie. Początek pani filmu jest dla mnie bardzo krzywdzący, ponieważ nie wykazywałam żadnych cech tych rodziców,którzy przyczynili się do poruszanych tutaj zaburzeń u swoich dzieci. Całe życie borykam się z nawracającymi depresjami. Miałam wspaniałą panią psychiatrę,lecz niestety,musiała odejść z pracy w mojej przychodni. Dla mnie to niepowetowana strata,ponieważ była jedyną doktor,przed którą potrafiłam się nieco otworzyć i czułam się zaopiekowana. Odchodząc,poleciła mi kontakt z panią,ale z powodu wyżej wymienionej krzywdzącej opinii,myślę,że to słaby początek znajomości.😔 Widać,że należy pani do tych psychologów,którzy wykluczają tego rodzaju zaburzenia z przekazu genetycznego. Mój osobisty i wielu innych ludzi koszmar,wskazuje na to,że jest to błędem.Naukowcy powinni wziąć pod uwagę ten aspekt i pochylić się nad tym tematem. Te narcystyczne,dorosłe dzieci ,wykorzystują takie diagnozy przeciw swoim bliskim. 💔❤️🩹 😃Cieplutko panią pozdrawiam.🌻🐝
Dziękuję za materiał. Bardzo żałuję, że tak późno się o tym dowiedziałam. Moja matka to narcyzka. Zrobiła z mojego życia piekło. Manipulacja, wykorzystywanie i przemoc psychiczna i fizyczna. Ojciec pił i biegał się wieszać jak tylko był jakiś problem. Po takim dzieciństwie nie wiedziałam kim jestem. Miałam traumę, nerwicę natręctw i depresję. Wyszłam z tego. Ale bylo bardzo zle.
Czekam na możliwość sesji indywidualnej. Wszystko co Pani mówi zdarzyło się w moim życiu. Sama zawalczyłam o siebie ale czuje się bezsilna wobec tego co dzieje się z moimi dziećmi. Boję się co może się z nimi stać.... to chyba największy mój lęk.
Bardzo dziękuję za ten film. Mój mąż przez cały czas oczernia mnie przed dziećmi i stawia w złym świetle przed swoją rodziną. Za dwa tygodnie ma przeprowadzić się do własnego mieszkania. To dla mnie tragiczny czas. W dodatku on nie odpuszcza pomimo podjętej przeze mnie decyzji o odejściu od niego. Nadal mnie obraża i atakuje fizycznie. Wykorzystuje każdy moment żeby zniszczyć mnie do końca jeszcze przed wyprowadzką😢 Najbardziej boli mnie to że cierpię nie tylko ja,ale cierpią też moje dzieci.😢
Mam dwóch synów. Młodszy syn ma własne zdanie i nie da sobą manipulować, śmiało wypowiada to co myśli i co mu się nie podoba. Starszy syn jest mocno zmanipulowany przez ojca, nie ma własnego zdania, zdanie ojca przyjmuje bezkrytycznie jak własne. Efekt? Starszy syn jest "tolerowany" i wykorzystywany do degradowania mnie jako matki, młodszy przestał dla taty istnieć, było degradowanie syna, sugerowanie, że nie jest jego dzieckiem. Rodzeństwo jest regularnie skłócane i poróżniane. Ciągle walczę o ich psychikę. To są potwory, nie ludzie.
Dziękuje. Filmik bardzo mi pomógł i uświadomił, że to nie tylko moje wymysły a prawdziwa prawda. Jako nastoletnia córka narcyza bardzo potrzebowałam tego usłuszec
Dziecko jako przedłużenie narcyza...a to by się zgadzało👍. Małe uległe, to dobre dzieci,a te bardziej dorosłe,mające swoje zdanie,już nie.(sięgał po fizyczną przemoc-taką jaką miał nade mną,ale zagroziłam policją i sądem, i poskutkowało,a wiedział,że już nie żartuje...) W naszej rodzinie była to rywalizacja narcyza z dziećmi i stawianie ich zawsze w gorszym świetle. Było też dyktowanie rodzaju szkół i zawodów. Żadnych pochwał,bo wtedy musiałby poniżyć samego siebie. Gdyby nie mocny charakter córki i przewidujący jego zamiary,to byłaby kolejną "stacją benzynową" po mnie...Teraz to widzę wszystko jak czarne na białym,kiedyś niestety nie. Dzięki za treściwe i praktyczne podejście do tematu. Gdyby tak jeszcze wszystkie osoby nękane dowiedzieć się mogły o manipulacji narcyza,to byłoby super. Pozdrawiam❤
Jestem córką narcystycznej matki.Jednak miałam wokół siebie wiele sprawczych dorosłych osób,które mnie kochały.Nie byłam jej marionetką i brałam stronę ojca przez co bywałam wdeptywana i rozmazywana w podłogę.Tak jest do dziś więc kontakt jest minimalny.Współczuję siostrze,która musi po perypetiach małżeńskich zanieszkiwać z mamą wspólnie.Ostatnio mi opowiadała,iż podczas kłótni telefonicznej ze swoim bratem ,mama zachowywała się gorzej niż 5 letnie dziecko.Tupała nogami,krzyczała.Jest stara i będzie coraz starsza.Nie wyobrażam sobie opiekować się nią.Chyba wolałabym komuś zapłacić.Przykre to bo to przecież matka ale wiem,że mie pozwolę wyssać z siebie soków. Wówczas będę najgorsza(i tak jestem lecz nie utrzymuję bliskich kontaktów).Moja mama to narcyz ukryty.Taka straszna bieda,wiecznie nieszczęśliwa i przez wszystkich krzywdzona. Tak się zastanawiam czy nie potrzebuję terapii.Niby sobie radzę ale pamiętam będąc dzieckiem jaką miałam w sobie złość i niepokój.
Wszystko się zgadza. Trafiłam do mojej macochy mając 6 lat i będąc dzieckiem, które miało swoje zdanie i swoje przemyślenia i potrafiło ich bronic, nie znosiłam niesprawiedliwości- przeżyłam piekło. I oczywiscie byłam wciągnieta w "szpiegowanie" babci (jej teściowej), bedac oskarżana, ze to ja jestem agentem tej babci, która ma szpiegować narcystke. Teraz mam córkę 10-cio miesięczną, którą ta narcystka uwielbia, kupuje najlepsze ubranka, śmieje się do niej i bawi. Choć czuć, że jej zachwyt jest teatralny i oczywiście od razu leciały teksty "nie wolno plakac", "musisz jeść to i tamto", "nie wolno się wyrywać". Jak wchodzi do pomieszczenia gdzie jest dziecko i rodzice, rodziców traktuje jak powietrze, ale wszyscy muszą słyszeć, że wita się z dzieckiem. Ograniczamy kontakty do minimum, a w zasadzie wiedząc od miesiąca z kim mamy do czynienia, staramy się kontakt zerwać.
Jest pani wspanisla osoba slychac ze nie robi pani tego ze wzgledu na korzysci ale ze chce pani naptawde pomoc ludziom a korzysci same przychodza do pani.dziekuje
Witam Czy moglaby mi Pani powiedziec po krótce co sie wydarzylo u Pani w domu po odejsciu Pani meza narcyza ? Ja jestem w trakcie rozwodu z mezem narcyzem i mamy razem dwóke dzieci. Bede bardzo wdzieczna 😊
U mnie mąż narcyz od początku nie miał podejścia do dzieci. Mało spędzał i spędza z nimi czas oraz nie okazuje im miłości, czułości. Za to świetnie wychodzi mu krytyka i wytykanie błędów.
zgadzam się, doświadczam tego na sobie. Na książkach darowanych wnuczce (7letniej) dziadzio pisze prawie miłosne listy do niej, bym ja babcia je sobie poczytała. A potem ona w momencie moich jakiś wymagań wrzeszczy : Nie lubię Ciebie, wolę dziadka! A dodam, że nigdy nas nie widziała razem a moja zmanipulowana córka nigdy wnuczce nie powiedziała, ze to ja jestem jej matką, czyli z 4 babć tą prawdziwą... Kontakt mamy byle jaki, łaskawy, trucizna sączy się dalej. Córka ma problemy zdrowotne i emocjonalne, ale nie daje sobie nic powiedzieć czy wytłumaczyć. Zna jedną klanową prawdę. Bogu dziękuję za każdy dzień wolności od N.
U nas bylo na odwrót nie poprzez syna sle przez jedyną córkę walczył ze mną. Córka na szczęście jest daleko od taty ale przeszła bardzo dużo. Oczekiwał od niej totalnego podporządkowania. Jeśli tak nie było, stosował upokorzenia, zastraszanie, kary it. , teksty typu, że wstyd mu przynosi. Koszmar.
@@Mellow6065 Myślę, że nie warto się tym dręczyć.. Mój ojciec też stosował różne tego typu gry, chociaż ja chyba miałem po prostu o tyle szczęście, że mój ojciec nie był jakimś autorytetem i oczywiście jego sposoby mówienia zapewniały mu atencji, ale jego zachowanie było i jest głupie. Wiadomo, że chciałoby się uniknąć pewnych problemów, bo za tym ciągnie się część wyjęta z życia i ciągnięcie skutków, ale w zasadzie padliście ofiarom razem.. Jeżeli już, to może lepiej w przeciwieństwie do narcyza starać się wypychać jeszcze ku górze.
@@pitbul628 masz rację. Ale mam żal do siebie, że skupilam się na ratowaniu małżeństwa. Zaczęłam zgłębiać wiedzę, czemu, co I dlaczego. Co mogę zrobić by to naprawić itd. Książki o tematyce psychologicznej, o cechach osobowosci, o emocjach itd. A powinnam chronić dzieci. Choć jak pisałam, całe działa wymierzył w córkę. Teraz już wiem czemu w nią. I to mnie boli najbardziej.
Tylko współczuć jeśli ojciec jest Narcyzem ukrytym a matka narcyzem wielkościowym. Takie dzieci zobaczą w swoim życiu wszystko...od częstych zmian partnerów zarówno ojca jak i matki, zdrady , po czym powroty i godzenie się mamusi i tatusia 😲
Dziękuję Pani za ten film. To co słucham to 1:1 mojego życia. Dziś mam problemy zdrowotne, depresje, stany lekowe. Przez Ojca narcyza moje życie i związki były koszmarem od narcyza do narcyza bez wsparcia i rozmowy. Zostałem sam bez bliskich i prawdziwych przyjaciół.
Jestem wstrząśnięty tym co mnie czeka, to co pani mówi już miało miejsce, matka mojej córki wydziera się na córkę, krzyczy, potrafi powiedzieć że ona ( córka) do niczego się nie nadaje, szantażuje córkę, co roku doprowadza do tego że wakacje spędza sama z córką, tzn pierwszą część wakacji, druga część wakacji córka spędza u moich rodziców. Nie będę pisał o tym że wiem że jestem zdradzany w czasie jej pobytu w Polsce, mieszkamy za granicą. To w czym tkwiłem mnie przeraża, szkoda mi córki, kocham ją i mam z nią wspaniały kontakt, ale ta kobieta doprowadziła poprzez swoje działania do silnej depresji u mnie, nie mam siły już walczyć. Wiem że ona mnie niszczy, I wiem że to dopiero początek bitwy którą przyjdzie mi stoczyć o siebie i resztki własnej godności.
Madziu dziękuje Ci za ten film. Niestety moja matka jest typowym narcyzem.. i do tego skrajnie nadopiekuńcza. Szantażowanie, kontrola czy nastawianie mnie przeciwko ojcu. Ach.. dużo mógłbym opowiadać 😢
Pani Magdo dziękuję za materiał 🙌🏻🧡 Nie zgodzę się jednak ze stwierdzeniem, że ojciec narcyz dewaluuje syna… Urodziłam się wcześniej niż mój brat i przez 5 lat byłam „księżniczką” tatusia . Po tym czasie, kiedy przyszedł na świat mój brat zostałam porzucona i stałam się niewidoczna dla ojca, dotknęły mnie wszelkie formy dewaluacji, znęcania się psychicznego itd itd. Po czterdziestu paru latach, w momencie rozwodzenia się (z narcyzem), dowiedziałam się „o co chodziło” w tej chorej relacji rodzinnej l małżeńskiej. Dzięki Wielkie za poszerzanie świadomości i przekazywania wiedzy w tym jak ważnym temacie ❤🙌🏻
Pytała pani o aranżacje i wygląd, tutaj wygląda pani dziewczęco, tak młodziutko, bardzo ładnie, jest pani wspaniałą kobietą, która tak dobrze wszystko tłumaczy. Dziękuję za pani filmiki.
Fantastycznie , dziękuję . Wiadomości te bardzo mnie zainteresowały . Bylam w otwartym związku z narcyzem Pózniej już bylam narzeczoną ... i uciekłam , chyba za sprawą Boga !.Mialam bardzo dobry kontakt z jego dorosłymi córkami , które mówiły mi jak wyglądało ich życie w czasie , kiedy żyła mama . Starsza była wykorzystwana przez ojca do manipulacji ,ale i sama też manipulowała życiem młodszej siostry , zastraszała ją iwykorzystywala np . do sprzatanie itp . Młodsza nie byla swiadoma tego . Po śmierci mamy , a i wcześniej ... tatuś znalazł sobie pania i zapomniał , że ma dzieci .... z jedną na 8 lat a z drugą na 14 lat . Kiedy pojawiłam się myslałam , że to jest wzorowa rodzina . Po jakimś czasie córki otworzyły się przede mną . Dowiedziałam sie , strasznych rzeczy o owym panu narcyzie . Po dziesięciu miesiącach uwolnilam się od tego tyrana . Na drugi dzień miał już dwie ofiary . Nie interesuje mnie to , ważne , że zrozumiałam co to jest ten narcyzm ! To jest terrorysta !!! Jak najszybciej uciekać , uciekać i nie ogądać sie !!! dla swojego dobra !!! Pozdrawiam cieplutko , dziękując i życząc wszystkiego pięknego .
Dziękuję bardzo za ten film. Właśnie Jestem właśnie w takiej relacji. Mama nie mówi do córki bezpośrednio jaki jest tata, mama podczas rozmowy ze mną mówi tak głośno by córka 14l doskonale wszystko słyszała. Wypomnienie zdrady z opowiadaniem szczegółów łóżkowych były na porządku dziennym. W podobny sposób potrafiła zdewaluować babcie, rodziców koleżanek córki, nauczycieli, każdego kto miał jakieś poważanie w oczach córki. Gdy zdecydowałem się zakończyć nasz związek (na szczecie nie małżeństwo) córka zapytała czy pomogę mamie finansowo bo jest Cyt "w czarnej dupie". Moja expartnerka używa każdego dostępnego sposobu by mnie uruchomić, obarczanie mnie o wszystkie zło świata. Kiedy się zdenerwuje wchodzi w to wszystko córka i tata krzyczy więc na pewno mama ma rację. Eh można pisać pisać w nieskończoność
Wielu komentujących pisze, że świat jest wypełniony narcyzami. Moim zdaniem nie. To jest widocznie wasz świat - czyli takich ludzi podświadomie wybieracie czy może przyciągacie. Ja narcyzów prawie nie mam wokół siebie - gdyż w miarę dojrzewania (mam na myśli takie życiowe dojrzewanie) i psychoterapii nauczyłam się ich unikać. I mam samych miłych, empatycznych znajomych. Ale to dopiero w wieku 50 - 60 lat. Wcześniej ich paru znałam. Czyli trzeba nauczyć się wysyłać takie komunikaty, które narcyzów nie przyciągają. W każdym razie stwierdzam z całym przekonaniem, że jest całe mnóstwo dobrych, życzliwych ludzi na świecie.
Pani Marylo świat jest pełen cudownych ludzi. Zgadzam się. Oczywiście praca nad sobą jest podstawą dobrego i szczęśliwego życia. Ale jest coś takiego jak zrozumienie niemocy i wsparcie osób, które zwyczajnie sobie nie radzą i tej pomocy potrzebują. Proszę nie używać zdań to „wasz Świat” bo sugeruje ułomność tych osób. Ten Świat jest nasz i wszyscy powinnismy sobie wzajemnie pomagać, jesteśmy jednym wielkim organizmem. Jeśli ktoś „choruje” ma to wpływ na nas wszystkich. Dużo miłości i wszystkiego dobrego ❤️
@@MagdalenaSocha , Ach, przepraszam, ja trochę lubię takie uproszczone wypowiedzi... Ale to miała być właściwie wypowiedź o wydźwięku pozytywnym: że mianowicie świat jest pełen ludzi dobrych, empatycznych - gdy tylko człowiek nauczy się wykrywać narcyzów i umiejętnie z nimi postępować - czyli chyba głównie unikać ich lub tak umiejętnie stawiać granice, żeby oni człowieka nie wybierali na swoją ofiarę. Czyli że każdy ma szansę na spokój - ale najpierw musi wykryć, w jaki sposób przyciąga narcyzów, no i przestać to robić. Oczywiście bez wielu lat terapii ani rusz. To się rozumie samo przez się. Może za mało precyzyjnie się wyraziłam. (Gdybym nie poczuwała się do wspólnego szczęścia, to bym tu w ogóle nie traciła czasu na pisanie komentarzy. Robię to z życzliwości wobec ludzi. A jeśli głupio wypadło, to przepraszam).
A u mnie już ponad tydzień od rozstania . Przedwczoraj widziałam go w sklepie . Wyszły na jaw dwa jego kłamstwa pod moim adresem . Wieczorem przyniósł mi 3 pierdoły, żeby mi oddać . Dzisiaj przyniósł żeby moje herbaty twierdząc ,że szkoda wyrzucać ,bo jak nie wezmę to wyrzuci ....już mnie zaczyna to wkurzać . Zastanawiam się co on bada ...sprawdza co robię, czy jestem ,czy nie wyjechałam , czy kogoś mam i do tego odświeża hionozę. Poza tym wyszczuplał i ma ten swój biedny ,drżący głos...niby smutny,skrzywdzony . Współczuję tym ludziom ,ale nie ufam ,bo przez 45lat matka -"narcyz podły" nauczyła mnie żyć ze sobą. Już mi tak obrzydli tym swoim fałszem ,że nawet nie jestem w stanie już dłużej ich tolerować . Szczerze ....to powinnam założyć klub dla wampirów z dopiskiem "oddam krew" tyłu ich w życiu karmiłam dzięki mojej mamie .
Narcyz po rozstaniu traci źródło zasilania. Jak to poczuje, to zaczyna robić podchody. Staje się bardzo miły, skruszony i cierpliwy. Nie daj się nabrać. Nie otwieraj drzwi, zablokuj numer, wyrzuć ze znajomych na fb, poproś znajomych, żebym nie mówili Ci o nim. Każdy kontakt, wzmianka o narcyzie powoduje w nas uruchomienie wygranego przez nich programu. To jest jak hipnoza. Ja jestem po takim rozstaniu-powrocie i rozstaniu. Po tym drugim rozstaniu miałam taki bajzel w sobie, że wylądowałam u psychiatry. Narcyzi mają wyjątkowy dar do wgrywania w nas swoich zaburzeń. Zbyt długi i zbyt częsty kontakt z nimi działa, zwłaszcza na wrażliwe osoby, bardzo destrukcyjnie. Dlatego unikaj i jeszcze raz unikaj
Matki pilnujcie swoich dzieci bo narcyz nie ma skrupułów aby sięgnąć po swoje dziecko na punkcie seksualnym. Proszę o poruszenie tego tematu. Nie rozumiałam tego aż zostało to wytłumaczone w innym programie. Jeśli moja wypowiedz uratuje choć jedno z dzieci to już sukces.
Pani Magdo dziękuję za ten filmik 😊 Czy jest szansa, aby poruszyć jeszcze bardziej temat manipulacji dzieckiem przez rodzica narcystycznego (jak rozmawiać z dzieckiem, przykłady rozmów, jak wpływać na lepszą samoocenę dziecka itp.)? Pozdrawiam Maria 🙂
@@MagdalenaSocha dołączam się do prośby.:-))) Jestem w trakcie rozwodu z narcyzem ukrytym i mamy prawie 4 letniego syna. Moją tragedię poteguje fakt że mój narc ma nie odciętą pępowinę ze swoimi rodzicami którzy są uwaga - też narcyzami! Z czego jego matka to szczególnie diaboliczny przypadek narcyza złośliwego (malignant narc). I mieszkają zaledwie 3 km ode mnie. Możecie sobie wyobrazić przez co ja przechodzę, i jakiemu praniu mózgu poddany jest mój syn. Trzech na jednego! Już teraz pomimo ze synek jest ze mną a ojciec narc zabiera go raz na dwa weekendy do swoich narc rodziców, to już teraz mówi że "woli tatę". Jestem przerażona co będzie dalej. Jak się bronić? Tłumaczyć można coś starszemu dziecku i nastolatkowi, ale obawiam się że jak będę czekać to narc i jego narc-rodzice zdążą zanim dorośnie namieszać nieźle mojemu dziecku. A może się mylę? Co robić?
@Helena Kurcewiczówna. Jedyną Twoją bronią jest wyzbycie się lęku o to, co narcyza z Twoim dzieckiem robia. Dziecko wyczuwa Twoje emocje, więc go nie okłamuj, rozmawiają z dzieckiem o swoich uczuciach, nawet tych negatywnych. Nie starań się z nimi rywalizować ale staraj się dziecku zapewnić jak najwięcej, wspólnej, swobodnej zabawy, pełnej wyglupow i dobrej zabawy. Wygrasz z nimi szczerością uczuć:) Głowa do gory - powodzenia.
@@helenakurcewiczowna6695 pytaj syna co czuje, niech opowiada. Może w trakcie tych opowieści wyjdą rzeczy na które będziesz mogła powiedzieć: nie myślę że jesteś beksą, po prostu bardzo Cię bolało (to np.w sytuacji gdy tata go tak nazwie). Syn po jakimś czasie poczuje że przy Tobie może być sobą a przy "tamtych" musi być "jakiś".
Żebym ja o tym usłyszała 20 lat temu, to moje dzieci nie byłyby zniszczone. A wręcz przeciwnie, byłam pod ciągłą presją, że lepszy taki ojciec niż żaden. Że zrobię ogromną krzywdę dzieciom jak pozbawię ich ojca. Uzależniona finansowo, bez wiedzy i wsparcia w kimkolwiek nie znalazłam siły by odejść. Dzisiaj żałuję, bo widzę ile szkód N wyrządził moim dzieciom. Na szczęście nie do końca ich przejął. Zdążyły się usamodzielnić i na koniec dostały kopniaka od tatusia N. I dopiero to wyprostowało ich myślenie i zaczęły inaczej na mnie patrzeć, lepiej mnie traktować. Dorosły syn kiedy został sam z ojcem N szybko stał się nowym zasilaniem i po trzech miesiącach uciekł z domu bo dość miał ciągłej kontroli i chorej dominacji zaburzonego ojca. Gdy tylko się wyprowadził całkowicie skończyło się zainteresowanie ojca synem, a wcześniej co godzinę wpadał do jego pokoju pod byle pretekstem. Syn na tyle przejrzał, że już nigdy nie zamieszka z tym toksykiem. Tak powiedział.
wiele dzieci było poddane ogromnej manipulacji , ja jestem odporna na toksyczne osoby i małżeństwa a nawet hejty i mobbing ale kiedy narcystyczne osoby nie dostają tego efektu o który się starali i zaczynają czepiać się dzieci - ledwo wytrzymuje (opłaca się wstrzymać się) czas , miejsce i ich czyny względem własnych dzieci , wnuków pokazują że tak samo traktują własne wnuki , szok
Mój były mąż wmawiał córce chorej na anoreksję, że nigdy jej nie chcialam. Wmawiał, ze jestem psychiczną, odrzucał terapię rodzinna, starsza córka uciekła że mną, młodsza po 2 latach. Edukowalam obydwie, jak pani wskazuje, rozumieją i mają dystans, ojciec sam nie kontaktuje się z nimi, jest im przykro. Mimo wiedzy, czasami nie mogą do końca tego pojąć. Bardzo trafnie pani ujmuje wszystkie niuanse zachowań barcyza❤
Ma Pani racje. Dla narcyza mój niepełnosprawny syn zawsze był kartą przetargową lub miesem armatnim. Prawnym opiekunem jestem ja. Wiek dziecka nie ma tu nic do rzeczy. I tyle.... Pozdrawiam Basia.
Dziękuję bardzo za materiał ❤ jako ciekawostkę w kontekście wspomnianego faworyzowania sądów, to ja mam z kolei sprawę z Belgiem i w Belgii, gdzie z kolei ojcowie są chronieni - same prawa a obowiązki dobrowolne, standardowe alimenty 150 euro na dziecko (a koszty utrzymania wyższe niż w Polsce), najczęściej dzielona opieka (wtedy brak alimentów), nawet jak ojciec alkoholik czy stosujący przemoc... a tematy znęcania emocjonalnego czy mentalnego to już w ogóle tabu... to samo jeśli chodzi o zrozumienie społeczeństwa - np. mi nikt nie pomógł na ulicy jak facet mnie napadł, okładał pięściami, a ja krzyczałam o pomoc, bo jak się okazało "myśleli, że może para się kłóci, więc nie będą się wtrącać".. alkoholikiem jest prawie każdy, więc alkohol jest normalnym napojem nawet na imprezach szkolnych z rodzicami, gdzie sprzedają go nauczyciele... poziom "tolernacji" w takich krajach doszedł do takiego toksycznego ekstremum, kiedy publicznie akceptowalna jest przemoc, a alkoholizm promowany od małego.. historie kobiet w Belgii są niewyobrażalne - włącznie z orzeczeniami sądowymi.. generalnie wygląda na to, że całe społeczeństwo ma wywróconą percepcję i ciężko to nawet faktami rozegrać.. obyśmy w Polsce nie poszli ich śladem podążając za hasłami "tolerancji" itp. Dbajmy o nasze kręgosłupy moralne i wspierajmy się ❤ wysyłam dużo dobrej energii i jeszcze raz dziękuję Pani Magdaleno ❤ wiem, że wszystko dobrze się ułoży, jak tylko zadbamy o siebie i wychowanie naszych dzieci na niezależnie i konstruktywnie myślące i czujące istoty ❤ bądźmy dla nich światełkiem, do którego zawsze mogą się zwrócić ☀️
Przeszłam agresję dzieci, wymierzoną we mnie. A tata ten fajny kumpel który nic nie wymaga i nie wychowuje. Gdy miałam problemy wychowawcze z synem, poprosiłam byłego męża żeby zareagował, wymigał się, twierdząc że to nie jego problem bo on już nie mieszka w domu
Bo to jest niedorozwój emocjonalny i człowiek zaburzony w wielu obszarach działania. Nomenklatura kliniczno-medyczna narcyza to pieszczotliwe i humanitarne nazewnictwo dla ludzi toksycznych i niebezpiecznych dla swojego otoczenia a w szczególności dla rodziny.
Bardzo mądre i na wskroś prawdziwe, niestety wiem to z życia. Straty, straty, straty dla dzieci. Ich edukowanie jak się chronić i bronić to już budowanie na gruzach i to w przypadku gdy zdrowy rodzic wykona wielką pracę, zyska siły i wiedzę. Tu się też upewniłam dlaczego było pięknie i nagle zaczyna się terror - wtedy gdy dziecko ( najczęściej nastolatek) powie pierwsze zdecydowane NIE. Wtedy przestaje być dzieckiem narcyza a zaczyna być jego wrogiem.
U mnie posunął się do tego stopnia, że porwal dzieci tylko po to by mnie powoli niszczyć. Przeszłam przez piekło i odrodziłam się jak feniks -razem już z dziećmi ❤️ są już ze mną Książke można byłoby napisać o tym
Znajomy narcyz spotykal sie ze swoja mala corka kupowal prezenty tylko po to aby robic zdjecia I wrzucac je na Facebook I sie chwalic tym jaki to kochany tatus Poza tym dziecko go zupelnie nie interesowalo
ja pierniczę skąd ja to znam, hehehe albo przypadek zbierania naklejek z owoców, żeby niby się chwalić ile dziecko owoców zjadło. Tylko nie miał kto tego oglądać bo nikt nie przychodził...
Bardzo Pani dziękuję za niezwykle madry wykład. Niestety moje córki są już dorosłe i nie przyjmują do wiadomości, że narcystyczny ojciec zrobił krzywdę zwłaszcza młodszej z nich I mi. Co robić?
Mój 10 letni autystyczny synek , uratował mnie przed narcyzem.
Od samego początku mąż kpił z zaburzenia Olusia, mówił ze przyczepiam mu łatkę, jednocześnie wychwalając szkole za pomoc dziecku. Zrobił sobie z syna kolegę, a gdy ten nie chciał robić tego co ojciec , wyzywał go od śmierdzących leni itp.
Mamy czwórkę dzieci , o najmłodszych mąż zapomniał . Nie dzwoni , nie interesuje się.
15 latka jest szpiegiem , pyta czy kogoś mam itp. Córka otwarta na manipulacje , za zakupy w galerii jest na każde zawołanie ojca…
Dzięki Twoim filmom Madziu powoli odzyskuje równowagę i idę do przodu 💪🏻 Dziękuje !❤❤❤
Pięknie to Pani wyjaśniła. Wszystko prawda. Narcyz potrafi dziecko nie tylko krytykować, ale też ośmieszać czy wręcz poniżać.
Dokładnie poniża ośmiesza tak jak matkę
Zapamiętam do końca moich dni, jak domowy narcyz zawsze dawal za przykłd jedynaka, syna sąsiadów.
@@woitika5983 Narcyz zajedzie dzieciaka jak niechcianego psa. Czasem w taki sposob, ze niby zartem i osmiesza w oczach innych. Typ dziury nie zrobi, krew wypije.
@@woitika5983
Narcyz traktuje dziecko tak samo jak matkę jeśli staje ono po stronie matki. Natomiast bardzo często jest tak, że narcyz manipulując dzieckiem wykorzystuje je przeciwko matce. Dziecko jest środkiem przemocy wobec matki. To najskuteczniejsza broń. Dlatego reakcja matki powinna być natychmiastowa. Uciekać z dzieckiem jak najdalej. Moja kuzynka była w takim związku. Wszyscy jej mówili zabieraj dziecko i uciekaj, bo on go zniszczy. Nie posłuchała, bo mówiła, że syn ma dobry kontakt z ojcem. Mówiliśmy, że to manipulacja, a ona, że to niemożliwe. No i za parę lat kiedy syn został wyszkolony przez ojca na rozprawie rozwodowej zeznawał przeciw matce. Rozwód orzeczono z jej winy, a dziecko przyznano ojcu. Jej zasądzono alimenty. To ona przez 12 lat małżeństwa utrzymywała całą rodzinę, a on odkładał na auto, na remont domu, który nota bene miał po rodzicach, a auto zapisał na ojca. Stać go było na prezenty dla syna, a ona ledwo lizaka mogła kupić.
Tak dziecko prezentami zmanipulował i nauczył nienawiści do matki. Ale ona była głupia na własne życzenie. Potem po rozwodzie tato poznał sporo młodszą panią, ale trafił na taką samą narcyzkę jak on. Za małżeństwo zażądała odpisu połowy domu i odpisał. Potem poroniła ciążę, on ją obwiniał, rzekomo się załamała i oskarżyła go o znęcanie. Zarzuty miał postawione również syn już wtedy 16letni. Ojciec dostał nakaz opuszczenia domu, a syn gdzie? Do mamy się zwrócił. Przyjęła go. Za ok pół roku prawie doprowadził do rozwodu matki z drugim mężem. A żyła w szczęśliwym związku z 2 dzieci. I odesłała go do ojca. Ojciec odzyskał mieszkanie, ale połowę musiał spłacić na co musiał się skredytować. W tej chwili syn ma 19 lat, nadużywa narkotyków, leje tatę ile wlezie, bo ten kasiorki nie ma, bo kredycik. Poznał kolejną panią tym razem 15 lat starszą emerytkę z wysokim uposażeniem, ale ta szybko uciekła z powodu jego synalka.
NIE WOLNO POZWALAĆ DZIECIOM NA PRZEBYWANIE Z PATOLOGICZNYM RODZICEM!!!!!
Nie ma czegoś takiego jak poniżenie i szydzenie z matki w obecności dziecka i dobry bezinteresowny kontakt z tym dzieckiem. To już jest bardzo zaburzona sytuacja.
@@woitika5983 odpowiedź jest prosta, dziecko jest na tyle poniżane i zastraszane, że przmoc psychiczna odbywa się w 4 ścianach, po za tymi ścianami jest niby wszystko ok, przykładna rodzinka, dziecko wstydzi się o takich rzeczach mówić. Zresztą, dziecko nie może być lepsze od rodzica więc tu będzie podkładać kłody, żeby dziecko było mniej wykształcone i uzależnione od rodzica.
Chcialabym, aby narcyzm byl wpisany do chorob niedorozwoju umyslowego. Narcyzi maja mentalnosc 12, 9 latka.
Dobrze, że chociaż wiedza na ten temat wśród ludzi rośnie.
Ja bym ppwiedziala,ze 10cio max minus empatia
No tak,ale przebiegłość i wyrachowanie dorosłego człowieka - niestety
Raczej niedorozwoju emocjonalnego. Narcyz pozostaje wiecznym egoistycznym dxieckiem
Ja bym chciała żeby sędziowie mieli wiedzę na ten temat jak bardzo toksyczny i niszczący jest wyw
Dziękuję za filmik. Przywraca mi pani wiarę w ludzi. Znam ten temat bardzo, bardzo dobrze jako córka i partnerka osoby narcystycznej. I rzeczywiście pamiętam, że jak byłam mała to mój ojciec zniszczył wizerunek mojej mamy do tego stopnia, że wszystko co było z nią związane było dla mnie be. Ojciec był dla mnie tym super bohaterem bo umiał zarobić na świetne auto i miał super karierę. Pamiętam wciąż jak wypowiadał się przy mnie szyderczo o mojej matce. Poza tym to moja mama była tą osobą co się wiecznie denerwowała a mój ojciec był spokojny. Wtedy myślałam, że za złą atmosferę w domu była odpowiedzialna tylko i wyłącznie moja matka, dziś widzę to całkowicie na odwrót. Gdy miałam 15 lat i mój ojciec odszedł do nowej partnerki zaczęłam zmieniać postrzeganie matki i ojca. Poza tym w domu po odejściu ojca zapanował spokój więc pomyślałam, że rozwód to nie był taki zły pomysł. Zaczęłam dostrzegać, że mój ojciec jest dziwny bo przez kilka lat nawet nie umiał mi powiedzieć gdzie jest jego miejsce zamieszkania. Relacje z nim były ogólnie bardzo dziwne, bo nie przypominam sobie, żeby kiedykolwiek zadał mi pytanie jak leci. Nigdy nie interesowało go jak się czuję albo jak wyglądało moje życie, natomiast dużo czasu spędzał z nami (ze mną i z moim bratem) na grze w koszykówkę, tenisie, basenie albo narciarstwie. Wykorzystywał nas po prostu jako dobrych towarzyszy w uprawianiu sportów. Po kilku latach poznałam swoją macochę i naprawdę ta kobieta okazała się mieć okrutny charakter takie pomieszanie narcyzmu z psychopatią (kiedyś stwierdziła, że jakby miała taką córkę jak ja to by ją kopnęła w głowę), chciała w 100% kontrolować moje życie. Mój ojciec był całkowicie bierny wobec jej zachowań, poza tym sam zaczął się zachowywać okrutnie wobec nas bo zaczął chwalić jakie to dzieci jej partnerki są cudowne a my beznadziejni. Oczywiście zerwałam z nim kontakt i jego wizerunek został w moich oczach zrównany z ziemią (po prostu dno i 2 metry mułu). Kiedyś wspomniałam mu, że jego partnerka zachowuje się źle względem mnie to stwierdził, że jestem chora psychicznie, więc tak wyglądała jego reakcja na krytykę. Tylko moja matka się tak naprawdę mną w życiu interesowała i była empatyczna względem mnie ale małżeństwo z moim ojcem jej nie posłużyło bo zapadła na zdrowiu psychicznym ale obecnie doszła już do siebie i jest zadowolona z życia. Mój obecny partner wydawał się być całkowicie odmienny od mojego ojca ale po ślubie zaczęło się wszystko zmieniać a już najbardziej jego zachowanie zmieniło się po urodzeniu dziecka. Zaczełam dostrzegać pewne podobieństwo w zachowaniu między nim a moim ojcem. A najgorsze jest to jego traktowanie mojej córki tak jakby to on był w ich układzie Bogiem a moja córka tą wiecznie posłuszną. Na szczęście moja córka wchodzi w okres nastoletni i zaczyna się bunt. Po prostu czuję się jakbym była w jakimś zamkniętym kole narcystycznym i nie potrafiła wyplątać się z tego, że w kółko wiążę się z osobami narcystycznymi bo moi szefowie też wykazywali się bardzo silnym narcyzmem. Czasami mam wrażenie, że większość społeczeństwa jest narcystyczna i już w ogóle to niemożliwością jest trafić na wrażliwego i empatycznego szefa bo jak ktoś jest na wyższym stanowisku to zazwyczaj jest to osoba mocno rozpychająca się łokciami która idzie po trupach do celu. Najgorsze jest to, że wiem w jakim się znajduję bagnie a nie posiadam środków materialnych, żeby się z tego wyplątać i niestety sytuacja ekonomiczna w naszym kraju nie nastawia mnie pozytywnie.
Mocno współczuję, nawet nie wiem jak pocieszać, po prostu przesyłam ciepłe myśli. Fakt też mam wrażenie, że społeczeństwo w większości jest chore, ale innych, nas też jest sporo. Trzymajmy się
Ja jestem akurat w takiej sytuacji, że do tej pory mieszkam z matką narcystyczną (49 l.). Tak mną manipulowała, że nie założyłam własnej rodziny. I właśnie te środki materialne i inne, które nie pozwalają zerwać kontakt. Ale nie poddaję się, cały czas podejmuję kroki, żeby zacząć własne życie.
Możesz zrobić jedna najważniejsza rzecz! Rozwijaj się, czytaj, buduj swoje poczucie własnej wartości!!! Mów sobie, ze jesteś taka jaka jesteś ok! Jesteś w porządku. Kochaj siebie, to dojdziesz do swoich wniosków. Dla mnie i tak imponujące jest to co już zrobiłaś. Spojrzałaś krytycznie na to co ci ojciec wciskał do głowy!! Potrafiłas przyjrzeć się temu i sama sobie to ocenić na bardzo zdrowej podstawie - zauważyłaś kto tak na prawdę stoi za Tobą! ( mama) Taka jaka jesteś! Taka cię kocha i wspiera jak potrafi! Zawodowo spotkałam setki osób które „kupowały” wersje - obraz tego jaki jest jego rodzic bez krytycznego zastanowienia się! Bez głębszej refleksji ! Wiec brawo!!! Szacunek za to co już zrobiłaś !
Najważniejsze to być świadomym że coś było czy jest też nie tak Niektórzy żyją w nie wiedzy że coś jest nie tak Wszystko to ma wpływ na życie późniejsze .Czasami myślę że takich ludzi się spotyka w dorosłym życiu jak miało się za małego ,czyli jak był ktoś z domowników kłamcą to ciągle klamce spotykam jak ktos był dalszym to natykam się na ten fałsz spotykając kogoś itd
@@karolinakosikowska1812
Witaj Karolina.
Pięknie to wszystko tłumaczysz.
BARDZO mi się to spodobało.
Zrozumiałam jak wspaniałe wspierasz ludzi.
Pozdrawiam serdecznie Ania.
Dziękuję. Ogromna dawka niezwykle ważnych i użytecznych informacji. Pracuję jako prawnik w sprawach rodzinnych. Dzięki takim informacjom udaje mi się często wyciągać ludzi z piekła. Polecam pani kanał jak źródło najlepszej wiedzy.
Witam,a jak jest ze strony prawnej,co chodzi o Narcyza, chodzi mi o ochronę dziecka nieletniego?
Kocham Panią za potwierdzenie też mojej ewidentnej sytuacji !!!!! Żałuję tylko ,że tak późno mnie olsnilo .32 razem ,po ślubie 25 .Boże co on mi zrobił i moim kochanym dzieciom ,jego nawet nie złamała moja choroba nowotworowa 😪😪😪😪😪
Częste chęci kontaktu Narcyza z dzieckiem po rozstaniu są spowodowane nadal chęcią kontroli i manipulacji nad byłą partnerką - matką dziecka.
Po kazdym spotkaniu synowie inaczej myślą, mówią jego głosem
Najlepiej wyjechać na drugi koniec świata .bo zdalne kierowanie dziecka przez narca jest tak samo grozne
Dziękuję za temat jest mi bardzo pomocny jestem babcią narcystycznej matki moich wnóków
Oj tak w tym wypadku masowa alienacja rodzicielska mężczyzn ma sens.
Mam nadzieję, że słyszała Pani o, w zasadzie chorobliwej, chęci kontroli mężczyzn przez kobiety np. ich wolnego czasu czy źródeł dochodów (nie chodzi mi o zazdrość).
Nic innego nie dzieje się po rozwodzie. Kontrola trwa dalej poprzez wysokość alimentów i ograniczanie kontaktów dzieci z ojcami.
PS Grupa narcyzów to kilka procent ogółu.
@@piotrekmajkowski5422 Mój były partner narcyz ukryty miał byłą żoną Narcyza WIELKOŚCIOWEGO . Ich dwie córki wówczas 10 i 13 lat były po ich rozwodzie wysyłane do tatusia w każdy, w każdy weekend, w każde świata , w każde wolne dni , noce. Tak naprawdę poznając Narcyza nie wychodziliśmy nigdzie bo dzieci , bo dzieci , bo jego dzieci . Dziś po 14 latach wiem że to po prostu była żona ,, zarządzała,, czasem naszym . Wiedziała wszystko, co , gdzie , kiedy ...i pisała do mnie SMS ....zabrałaś mi nie męża a najlepszego przyjaciela 😲😲😲. Miała żal ...że nie zgadzałam się żeby razem spotykali się na kawce niby omówić sprawy swoich wspólnych dzieci 🤣 no chore klimaty. Dziś dopiero wiem że ta patologia Narcyzm się nazywa
Prawdziwe słowa, narcyz nie posiada uczuć, walka na całe życie, trzeba o tym mówić
Z wielką ciekawością wysłuchałam!!! I pod koniec filmiku o mało się nie popłakałam - z żalu nad dziećmi.
W skrócie - syn i córka. Gdy ex dowiedział się, że jestem w ciąży (syn) uciekł do matki. Na 3 lata. Oczywiście sprawy alimentów, sąd, i gdy zagroziłam odejściem on nagle wrócił. Głupio i naiwnie wierzylam, że oboje nas kocha. Potem urodziła się córka. Jak on się nią opiekował!!! Chociaż pieluch nie zmieniał, ale opiekował się. Mówił na nią - moja perełka. Syn od tamtej pory przestał się dla niego liczyć. Nieważne, że jest inteligentny, mądry, dla exa był balastem, ciężarem. Raz wygonił syna, gdy miał 8 czy 9 lat, z domu. Kazał mu się wynosić, a syn poszedł, nawet nie zauważyłam!!! Co ja wtedy przeżyłam!!! Strach, szok, panikę. A on w duchu się cieszył, że mnie w środku z bólu rozrywa! Żadnego wsparcia syn nie miał ze strony ojca - ciągle był poniżany, gnębiony, wyzywany, wysmiewany. Więc syn zamknął się w swoim pokoju i spędzał czas przy komputerze, z ludźmi, którzy mieli podobne zainteresowania, z kimś kto go rozumiał. Potem zaczęła się agresja. Ex wpadał do syna do pokoju i go bił, szarpał się z nim bez powodu, bez przyczyny. Syn zamykał się w sobie coraz bardziej. Były problemy z rówieśnikami, z nauką, konflity na podwórku. Żal mi go było, bo siostra exa ma syna w tym samym wieku i z nim moj ex potrafi rozmawiać, mówi spokojnie, ściszonym głosem, żartują, śmieją się. Ileż ja razy pytalam go o co chodzi!! Córka, oczko w głowie taty i jego rodziny. Tak zmanipulowana, tak przekręcona, że kiedy oni atakowali mnie, ona stała po ich stronie! Rzucało mi się w oczy, że gdy była sama ze mną, była kochaną dziewczynką, moją córeczką, gdy tylko na horyzoncie pojawiał się tata - był zwrot o 180 stopni. Była moim wrogiem.
Gdy mąż odszedł 2 lata temu, zadzwonil do niej z pytaniem, z kim chce mieszkać. Syna nie. I to dzieci utrzymały mnie przy życiu, bo naprawdę byłam już w otchłani. To syn przyszedł do mnie powiedział - mamo damy radę (miał 21 lat, córka 17), oboje mnie tulili. Teraz po dwóch latach gdy mieszkamy sami, dzieci się zmieniają - syn znalazł pracę, stał się samodzielny, otwarty, odważniejszy. Córka uczy się zawodu, chętniej pomaga w domu, gotuje, sprząta!!! Ale widzę, że nie ma w nich radości, tej iskierki, tego młodzieńczego zapału, nie imprezują, są domatorami. Są grzecznymi, dobrze wychowanymi, dobrymi ludźmi, ale nie chcą się żenić. Tak ich ojciec złamał im życie 😓
Mocno Panią wspieram, proszę dać dzieciom czas, ufam, ze czas załagodzi wiele ran. Proszę z nimi dużo rozmawiać, podsuwać książki o rozwoju, leczeniu traum. Jeśli to możliwe, niech przepracują to z psychologiem.
Dużo miłości :)
Czyli...narcyz pokazał kim jest bo po urodzeniu syna uciekł do mamusi. Ty przeszłas poniżenia w sądach i wykłócanie się o alimenty (wiem bo przechodzę przez to samo) a mimo to po tym wszystkim wpuściłaś go do łóżka i rodzisz mu córkę?????? Fuck! Nie ogarniam takich kobiet, serio. Fundujesz nie dość że sobie to jeszcze synowi piekło zyciowe, które przerywa dopiero odejście narcyza, bo tak to by pewnie to trwało nadal. Twoje dzieci przeszły niezłą szkołę życia przez co musiały szybciej wydorośleć a ty im sie dziwisz ze nie chcą latać po jakiś kretyńskich imprezach i wolą siedzieć w domu jak normalni dorośli ludzie??? Really??? Nie chce być okrutna, ale myślę że nie zasługujesz na swoje dzieci. Mam tylko nadzieję że mój syn kiedyś ten bedzie taki ułożony i rozsądny pomimo ojca narca (ex mąż w trakcie rozwodu). Powodzenia!
@@helenakurcewiczowna6695 wiesz co, miałam nie odpowiadać na Twój komentarz. Mam swoją godność mimo wszystko. Wejdź w moje buty, przejdź tą drogę i dopiero mi powiedz co zrobiłam źle. A słowa - nie zasługujesz na swoje dzieci - poniżej pasa. To samo mogę w tej chwili napisać Tobie!! Jak możesz osądzać w ten sposób!!! I tak, jesteś okrutna. Bo żadna ofiara toksycznego związku nie zasługuje na TAKIE słowa!!!!!!!
Kozioł ofiarny syn i złote dziecko - córka.Typowe role w narcystycznej rodzinie, nadawane dzieciom.Są wideo i artykuły na ten temat, gdyby pani chciała zgłębić temat.
Wierzę absolutnie wierzę w to co Pani mówi,ja mam 3-je dzieci z psychicznie zaburzonym narcyzem i jestem obecnie w rozsypce.
Żeby nie czuć złosci czy nienawiści to wystarczy się rozstać. Poczułam ulgę, zaraz jak otwieralam drzwi sali sàdowej. A do rozwodu " popchnął" mnie syn, wtedy 7mioletni. Powiedział do mnie: fajnie jakby już nie wrocił.
Ja nie posłuchałam mojej córki 😢
Tak dokładnie niestety stało się z moimi dziećmi : starszej córki się wyrzekł i nawet groził jej, a syna używał jako konia trojańskiego.
Dzisiaj, 17 lat później, dzieci od kilku lat wiedzą, kim jest ich ojciec... i nareszcie żyją normalnie.
Dziękuję Ci Magdo za Twoje bardzo celne filmiki, które uratują wiele osób.
Mam taki sam problem. Boli okropnie. Starszej córki się wyrzekł, a młodsze zawłaszcza. Jestem w rozsypce psychicznej. Nie wiem jak to przerwać i przetrwać. Starsza córka jest szczęśliwa że nie ma z nim kontaktu, a młodsza jest między młotem a kowadłem. Tatuś uważa że jest w stanie być i ojcem i matką w jednym, bardzo mnie odsunął od niej. Jestem na etapie rozstania a on chce ją mieć dla siebie i dyktuje mi warunki opieki, dramat.
@@Marzena697 Spokój ducha i odgruzowanie życia dzieci i Twojego nastąpi z czasem, ale tylko wtedy kiedy cierpliwie Ty i dzieci będziecie nad tym aktywnie pracować, zachowując wzajemne zaufanie, jak również do siebie i do życia.
Życzę Ci tego serdecznie i jestem przekonana, że pewnego dnia stwierdzisz, że jesteś jedną z najszczęśliwszych osób na Ziemii! ❤
@@Marzena697rozwód i tylko rozwód .Idź do prawnika i zacznij działać ,ludzie Cię pokierują bo po drodze sa instytucje które ci pomogą ,zacznij działać już,,,
4:54 Start
25:00 jak chronić dziecko
Powiedziała Pani że dzieci są potrzebne narcyzowi aby zdegradować matkę. W drugą stronę też tak to działa więc prosiłbym o więcej obiektywizmu. kobiety też są narcyzami, może nawet bardziej bezwzględnymi bo potrafią świetnie się maskować udając ofiarę którą w rzeczywistości nigdy nie były.
Dokładnie , masz rację
Chyba niedokładnie Pan słuchał, bo padło stwierdzenie, że mówi w uproszczeniu o narcystycznych ojcach ale to odnosi się również do przypadków narcystycznych matek. Przeprosiła za uproszczenie.
Dlaczego o takich sprawach nie uczą dzieci w szkołch? Gdybym to wiedział w średnej szkole, byłbym teraz innym człowiekiem....
Również nad tym się zastanawiam
No właśnie to co ważne jest pomijane żebyśmy błądzili w dorosłym życiu żeby był chaos bo wiadomo że ludźmi zdezorientowanymi sterować łatwo
❤
Dlatego żeby gra odbywała sié na ich zasadach?
Jestem w średnim wieku i mam niewiele starszą siostrę. Przemoc fizyczna i psychiczna przeplatała się z obrazem szczęśliwej rodziny na zewnątrz.
W sądach przede wszystkim przychylność jest w str narcyzów bez względu na płeć. Mam ogrom tego przykładów
W sądach przychylność jest dla tych, którzy są lepiej sytuowani materialnie, tzn. mają dom, firmę i pieniądze, a słabszego rodzica, zniszczonego przez narcyza można wrobić w chorobę psychiczną.
Jakże pięknie Pani w tym zielonym kolorze! 😊 Zamieniam się w słuch. Odsłuchuję Pani filmiki na chybił trafił. Wszystkie są ciekawe, rozjaśniają mi obraz moich sytuacji życiowych, które nie raz bardzo mnie bolały, raniły. Nie mogłam uwierzyć, że ci, którym oddałam swoją sympatię i życzliwość tak wiele mi zaszkodzili i w życiu prywatnym i zawodowym. Teraz zaczynam rozumieć przyczyny ich tak podłego zachowania, dwulicowości. I choć o ranach i bólu dawno zapomniałam i moim złoczyńcom dawno przebaczyłam, już nawet szczegóły zapomniałam, (bo ułatwiło mi to zakończenie pracy zawodowej i zdecydowany dystans od kontaktów osobistych z narcystyczną siostrą i jeszcze większym narcystycznym szwagrem), dopiero teraz rozumiem przyczyny tej dewiacji moich prześladowców. Co ciekawe, jak bardzo ci narcyzi są do siebie podobni. Można by było wszystkich wrzucić do jednego garnka ze smołą i niech się wzajemnie żrą. Sami dobrowolnie wybrali zło zamiast dobra i nie chcą tego zła porzucić.
Pani Magdo, bardzo serdecznie dziękuję za głos w tej sprawie! Takie treści są naprawdę przydatne, szczególnie dla osób, które przechodzą przez takie „zawłaszczenie”. Jedno z moich rodziców ma NPD i jest dokładnie tak, jak Pani mówi. Manipulacja za pomocą dziecka i niszczenie drugiego rodzica to bardzo dewastujący element wychowywania przez rodzica narcystycznego. Przykre jest to, że orientujemy się i rozumiemy, co tak naprawdę nasz rodzic robi dopiero gdy zbliżamy się do dorosłości, bo wtedy rozumiemy i widzimy więcej. Życzę wszystkim dzieciom osób narcystycznych, jak i ich partnerom dużo cierpliwości i zrozumienia, że lepsze jest edukowanie i strategia, pozwalająca na zrozumienie tego, co się dzieje/działo, niż zemsta albo całkowita separacja, która często bywa niemożliwa.
Fajnie, że są takie kanały i można "iść na skróty" zamiast przerabiać to wszystko dużo wolniej samemu we własnym zakresie...🙂
Mój Nex nie interesował się dzieckiem . Natomiast jak zakończyłam związek i wniosłam o rozwód oraz prokurator o sprawę karną ,nagle chce być ojcem . Udaje przed wszystkimi ofiarę a syn mu jest potrzebny tylko i wyłącznie do zemsty na mnie . W opinii biegłych sądowych brak uczuć wyższych itp a mimo to prawo pomaga bardziej jemu niż nam .
Oj znam to dokładnie.Mój N w sądzie też udaje ofiarę a najgorsze jest to, że to ja ofiara jego przemocy muszę udowadniać , że nie zrobiłam mu krzywdy.Już prawie 3 lata toczy się sprawa karna😭😭😭.A o rozwód to on wniósł
Miałam niestety oboje rodziców narcystycznych. To jest dramat dla dzieci i przekleństwo na całe życie dziecka.
A ja przez kilka lat oglądałem taki casus z pozycji partnera narcyzki. Wspieram to dziecko po ucieczce z tej toksycznej relacji. W konspirze rzecz jasna. I raczej rzadko by nie narazić się na jakieś sądowe i prawnicze ataki. Cały czas rozmyślam jak pomóc dIeciakowi. Na szczęście niedługo będzie pelnoletnia i z pewnością się usamodzielni. Szybko musi wydorośleć. Przeszła piekło. Od kochanego bąbelka, przez obiekt niekończących się i nigdy nie spełnionych wymagań, przez terroryzowanie i ubezwłasnowlnianie do karygodnego porzucenia mimo obowiązków utrzymywania podczas edukacji. Co za koszmar. Ile trzeba siły by to przetrwać? Dzieciak się ciął, miał myśli samobójcze. Próba uzyskania pomocy od państwa zakończyła się aferą. Narcyzka dostała kuratora a dziecko koncert terroru i rewanżu w domu. Państwo sobie kompletnie nie radzi z takimi sytuacjami.
@@maciejsadomski5695 Dokładnie nie radzi , wolą dla świętego spokoju dać fory Narcystycznym Rodzicą
Bardzo dziękuję za ten materiał. Jestem przed kolejną sprawa sądowa i muszę przyznać to co Pani tu mówi bardzo pomaga.
Dziękuje 🙏 mocno trzymam za Panią kciuki 👍🏻👍🏻👍🏻
Mój ojciec jest narcyzem a nawet zwyczajnym psychopatą, miałam straszne dzieciństwo (moja mama totalnie zniszczyła sobie życie, albo dała sobie zniszczyć, nie uwolniła się do końca do dziś ale z rozmów z nią wynika że nie chce bo jest katoliczką), bicie, poniżenia, życie pełne "emocji", obniżania własnej wartości i włąsnie opisywanych przez panią sytuacji. To straszne czuć się "między rodzicami" gdy dobrze wiesz które z rodziców jest "chore" a które cierpi. Słuchanie jak to "chore" wyzywa matkę od wariatek, odbiera jej jakąkolwiek sprawczość, knuje za plecami, rozpowiada kłamstwa, odgrywa teatrzyki. Potem gdy wyjechałam chcąc odciąć się od niego postawił się w roli ofiary którą nigdy nie był ( był oprawcą) co wiedziałam oczywiście ale wszedł mi syndrom sztokholmski i jako że byłam klasyczną ofiarą oraz ze współczucia "wybaczyłam", wierząc w instytucję kolejnej szansy przezywałm dalej kolejne poniżenia, umniejszenia, "dziwne historie", kolejne "źle mnie zrozumiałaś", "nie chciałem tego powiedzieć", "no bądź rozsądna", kolejne teatrzyki, tym razem nastawianie przeciwko bratu, już nie matce bo ta wyprowadziła się (ale nie odciełą) a brat mieszka nadal z nim, kolejne huśtawki od bardzo brzydkich zachowań po "miłość" za pół godziny... przynajmniej już nie bił ale też tylko dlatego że nigdy nie zostawałam z nim sama i kontaktowąłam się z nim osobiście tylko i wyłącznie przez telefon a inaczej zawsze przy innej osobie i tylko raz na miesiąc/dwa.
Lata trwało bym wyszła z tego co mi zrobił ( nie wierzę że kiedyś wyjdę na 100% ale to może i dobrze, wiem co jest złe, wiem czego unikać, dotarło do mnie z czego wynikało to całe gówno które mnie spotkało, myślę że ta swiadomość ma wartość), jak mnie zajechał psychicznie, popadłam w kompleksy, w brak poczucia własnej wartości, w niezdiagnozowaną depresję, poczucie winy że "jako zła córka porzucam ojca". Jak ponoć "jestem jego siłą i cąły czas byłam i on teraz sobie nie da rady" (dzisiaj wiem że ta siła wynikała prawdopodobnie z tego że nigdy nie mogłam mu się postawić bo gdy się postawiłam to mnie bił)... Oczywiście zawsze udawał najukochańszego tatusia na zewnątrz. Dzisiaj jedyne czego bym chciała to by ludzie którzy zawsze go chwalili jaki to jest wspaniały byli w stanie zobaczyć swój błąd aby być może jeszcze kiedyś móc pomóc ludziom którzy znajdują się w takiej pułapce. Nie chciałabym też musieć być zmuszona się kiedykolwiek nim więcej opiekować, wiem że moje wartości nie pozwoliłyby się na nim w zaden sposób zemscić a jednoczęśnie każda czynność którą dla niego bym wykonywała w ramach opieki byłoby dla mnie kolejną torturą (samo myślenie o tym wywołuje łzy w kącikach oczu).
Musiało dojść do tego że nawet mimo obecności mojego męża zaczął mi wygrażać "uciszeniem", "zamknięciem na zawsze" podczas gdy tylko wytknęłam mu drobny błąd logiczny ( nie było to nawet celowe wytknięcie błędu a jedynie spontaniczne zauważenie faktu, który był niezgodny z wypowiadanymi przez ojca tezami - gdybym miała sekunde na pomyslunek to po prostu pokiwała głową i powiedziała "tak tak" jako że wiem że ojciec zawsze wpada w szał gdy mu się wytknie merytoryczny błąd). Po tym zajsciu w którym od pobicia mnie dzieliła go tylko jedna jeszcze osoba w pomieszczeniu stwierdziłąm że ja już nigdy nie wyjdę z tej chorej relacji pozostając z nim w kontakcie i zawsze się będę go już bała nawet jesli już od dawna wszelkie jego poniżenia spływały po mnie jak po kaczce to wciąż pozostawał mi zwyczajny strach przed przemocą fizyczną. Odcięłam się. Niedługo potem dowiedziałam się o tym, że rozpowiada o mnie kłamstwa.
Boże, to straszne. Współczuję. Jak można być takim draniem bez uczuć wobec własnej córki? Takim skrajnym egoistą? Dobrze zrobiłaś, że się oddzieliłaś.
Jakaż dobra pozytywna energia płynie z pani wnętrza . Taka pozytywna dobra i soczysta :) dziękuje
Moja mama jest narcyzem, koszmar. Ale fakt długo tego nie widziałam, jeśli czujecie coś to znak że tak jest, trzeba się dowiadywać, kształcić w tym temacie i naprawdę ale naprawdę odjeść. Ja nie mogę "odejść" od mojej mamy, tak mnie psychicznie wykańcza kiedy chce zaznaczyć swoją odrębność, być dalej od niej, zdrowo ale ona mi to uniemożliwia. Boję się nawet, że jak zerwę kontakt to przyjedzie beż zapowiedzi i zacznie mnie męczyć. Naprawdę z tą osobą nie da się negocjować, rozmawiać, nic nie rozumie
Właśnie z tym dowiadywaniem może być ciężko, jeżeli się nie zwróci czyjejś uwagi.. Ja na przykład w życiu bym nie pomyślał, że mój ojciec może mieć osobowość narcystyczną, tylko zawsze uważałbym go za osobę obłudną, fałszywą i krzywdzącą (zwłaszcza dla mojej mamy, chociaż dzieci też tak jak Pani mówi, nie wychowywał i nie tolerował ich autonomii), ale pomimo to starałbym się jakoś rozmawiać i dopiero od niedawna dzięki Pani Magdalenie zaczynam rozumieć, że to nie ma kompletnie sensu, chociaż niby było to dostrzegalne (w sensie nawet bywały chwile, że myślałem, że coś się poprawi, ale to znowu zawsze okazywało się podszyte fałszem i brakiem akceptacji)..
Dopiero moja siostra gdzieś tam zaczęła zauważać, że on jest po prostu zapatrzony w siebie.
Opowiadała, jak odkopali stare zdjęcie moich rodziców: Siostra zwróciła uwagę, że moja mama wyglądała tam naprawdę pięknie, a ojciec skomentował to zdjęcie, jak on cudownie tam wygląda.. No załamanie..
Obecnie siostra jest świeżo po studiach psychologicznych i oczywiście nie chce diagnozować rodziny, bo to może szkodzić relacji rodzinnej, ale teraz już poważniej mówi, że prawdopodobnie jest to osobowość narcystyczna..
Ja gdyby nie to, to bym go dalej postrzegał bardzo negatywnie, ale łapałbym się na jego gierki..
@@pitbul628 tak, zgadzam ze moze byc ciezko, ja tez dlugi czas nie rozumialam tego, zaczelam sie dowiadywac kiedy dopuscilam do siebie zlośc na to co robi moja mama i ze chyba jes cos nie tak. Moja mama jednego dnia potrafi się przymilać, byc " normalna", aby następnego pokazać się z innej okropnej strony. Dlatego nie umiem tego rozpoznac. Nie ma w jej zachowaniu jakiejs przewidywalnosci, stad zaczelam szukac o co chodzi i trafiłam na ten kanał.Może za pewnie napisałam żeby odejść, ale po to aby dodać innym skrzydeł i też dla siebie żeby to zapamiętać w chwilach zwatpienia że jednak to coś miało miejsce i nie powtórzyć znowu tej samej sytuacji, nie nabrać się tym razem.. Ale nie jest łatwo...Uslyszalam kiedys ze taka osoba zywi sie czyimis uczuciami , negatywnymi tez, jest to jej paliwo. Czasem wydaje mi się, że moja mama ma dwie twarze... :(
@@MK-cr8hy Właśnie.. Mój ojciec też potrafi się przymilać, z tym że za tym widzę, że nie idzie chęć dobra i zrozumienia czy dobrego wychowania.. Nawet działa to jakoś przeciwnie, bo w wbrew mnie ma gdzieś, to co mówię i oczekuję (działa przeciwnie / szkodliwie, nawet jeżeli niby się przymila).. Jedynie chyba po prostu chce się on wtedy pokazać, jako ten ,,dobry'', nawet jeżeli to co robi nie jest dobre i na pewno budujące.
Podobnie kiedy już się pokłócimy i odcinam go od siebie, to niby widzę, że on autentycznie potrafi przez to odczuwać przykrość, przez co trudno mi też zupełnie odrzucić tego człowieka, ale też już ze swojego doświadczenia widzę, że próby dojścia do porozumienia, zwracania uwagi czy chęć traktowania mnie bardziej jak odrębnego człowieka są z mojej strony naiwne..
Właśnie to jest to, że to się czasami próbuje maskować i wpływać emocjonalnie, nawet jeżeli jest w gruncie rzeczy i jawnie szkodliwe..
Przed ludźmi też stawia się w takiej sytuacji i tak mówi, żeby ludzie traktowali go jako tego biednego, a tych co mu się sprzeciwiają jako złych..
Próbuje on jakoś degradować nas w środowisku, chociaż ludzi ze środowiska też cały źle komentuje i stawia niżej.
To wszystko jakoś sprawia, że ta sytuacja jest jeszcze trudniejsza.. W ogóle jego podejście do mojej mamy jest też strasznie krzywdzące, brakuje jakiekolwiek zrozumienia, akceptacji, tylko robi swoje.. Ja ze swojej sytuacji przynajmniej jestem przekonany, że musiałbym tego człowieka odsunąć od siebie, bo do tej pory byłem naiwny, chociaż moja mama tutaj pozostaje skazana na niego i trochę nie wiem co z nią.
@@MK-cr8hy Ja to mam nawet trochę wrażenie, że ten człowiek po prostu nauczył się pewnego typu zachowań, ale i tak nie ma autentycznego poczucia odrębności i zrozumienia dla drugiej osoby.
Miałam podobnie..
Proponuję małymi kroczkami się oddalać /odcinać
Głównie pracować z własnym przywiązaniem
Własną "pępowiną" podczepioną do matki
Też pępowiną energetyczną
Pracować z ew. poczuciem winy
Ja już totalnie wolna
Matka oczywiście długi czas (trwało to przez lata) histeryzowała
Ale w końcu "skapitulowała" i się odczepiła
Relacja trwa nadal
Ale już na zupełnie innej energii, innych słowach/zachowaniach
Teraz jest dobrze
Cały proces trwał ponad dekadę
Mój domowy narcyz okazuje miłość jedynie psu. Bo pies mu nie odpowie, wiernie czeka, nie ma oczekiwań. Wszyscy inni są źli. Nastawią syna przeciw mnie. Jak zwracam uwagę, to twierdzi, że syn doskonale rozumie, że on tylko żartuje oraz że ma swój rozum i wie kto tu ma rację. I prawda, zero wychowania.
To wszystko o czym Pani mówi , jest w moim życiu, zarówno przed i po rozstaniu z narcyzem . Od lat wiedziałam , ze życie z nim to manipulacja , poddałam się temu , aż mnie oświeciło . Jestem ponad rok po rozwodzie i dziękuje za ten filmik , bardzo uświadamiający . 17 lat małżeństwa i 3 dzieci . Życie toczy się dalej ….
Dziękuję bardzo :) proszę być uważną na działalność narcyza wobec dzieci.
Dużo szczęścia i miłości
Ogrom wdzięczności..szok...on właśnie niszczył syna a córka była jego światłem.. aż go odrzuciła a to moja wina bo weszłam w jego życie..
@@MagdalenaSocha Dziękuję bardzo. Otworzyły mi się oczy ❤
Ściskam ❤
Jaka to wszystko prawda. Moja mama zawsze w czasie przeszłym mówi "jak ja ciebie mocno kochałam jak byłaś taka mała".
Zobacz Madziu ... wszechświat Cię wspiera w tym co robisz dla innych ...
Dziękuję za treści na Twoim kanale i przystępny język...dzięki któremu każda osoba będąca w narcystycznym zawłaszczeniu będzie mogła skorzystać z tych darmowych przekazów ,które pozwolą uświadomić innym w czym są ,w czym tkwią i z czego to może wynikać...
Jestem córką narcystycznej matki...
Pozdrowionka 💝😘
wierzę, że zawsze w życiu coś dzieje się po coś :)
p
Ps.Przed naszym(moim)rozstaniem z narcyzem, zorganizowałam takie małe,ale poważne spotkanie z dziećmi I wytłumaczyłam na czym to ma polegać,uwzględniając dalszy kontakt dzieci z ojcem. Mimo wszystko zdołał zmanipulować jedno dziecko przeciw mnie,ale tego nie przewidziałam wtedy..bo i też nie posiadałam tak szerokiej wiedzy jak dzisiaj. Jak rozmawiać z dorosłymi dziećmi,które noszą w sobie skaze "latających małp"..Kontakt i relacja jest,ale będąc wrażliwcem, wyczułam,że w pewnym momencie coś się niedobrego zadziało,że jest już inaczej w naszych spotkaniach.. Natomiast narcyz w tym czasie miał kwitnący kontakt z córką... Wspomniałam jedynie córce,że nie boję się prawdziwych przekazów narcyza o mnie,a jedynie tych fałszywych,które mają nas poróżnić,a mnie upokorzyć w jej oczach. Po jakimś czasie córka kategorycznie zabroniła mu mówić o mnie. Ani jej,ani innym dzieciom nie zabraniałam i nie zabraniam kontaktów z nim,ani nie zniechęcam do niego.Jasne,że popełnił człowiek wiele błędów i to często nieświadomie,teraz mogę jedynie "lizać rany" i nie powtarzać tamtych zachowań. Dzieci cierpią i to bardzo,bo to kładzie się wielkim cieniem na cały proces ich dorastania. Kategorycznie przerywać takie związki dla dobra dzieci-a potem mądrze wprowadzić je w życie,żeby umiały lepiej niż my,poruszać się po tym świecie. Jeszcze raz dzięki za cenne wskazówki,temat niewyczerpany...
Mogę się pod tym podpisać
Pozdrawiam
To boli każdego zdrowego rodzica. Niestety dzieciom funduje się huśtawkę, która niejednokrotnie źle się dla nich kończy. Tutaj tylko cierpliwość, czas i modlitwa/wizualizacja/medytacja mogą pomóc.
Mocno pozdrawiam i dużo, dużo szczęścia :)
@@MagdalenaSocha jeszcze raz dziękuję serdecznie.
Mój ojciec to narcyz- psychopata, a matka narcyzka- męczennica. Moje życie to koszmar. Jak pomyślę że będę musiała się nimi opiekować- bo przecież po to mnie zrobili - to chcę się zabić. Ojciec nie chciał mi kiedyś pożyczyć 100 zł na onkologa żeby wyciąć podejrzany pieprzyk, okłamał że nie ma pieniędzy mając 10 tyś oszczędności! Matka ciągle się mnie czepia i mówi jak mam żyć. Mam wyższe studia, 2 specjalizacje, własną działalność, a i tak jestem dla niej kupą gówna, co to nie umie się ubrać, uczesać i odezwać. Robi mi awantury, że chodzę do drogiego dentysty (mam beznadziejne zęby, ale dzięki temu dentyście nadal je mam), że mam w domu książki i obrazy zamiast telewizora, że lubię gotować i grzebać w ogródku zamiast jeździć po świecie żeby się moimi podróżami mogła chwalić przed znajomymi. Czasami to bym wolała się nie urodzić wogole
❤❤❤współczuję,życzę dużej odwagi i siły w walce o siebie
Byłaś na terapii ?
@@dorotakarwath3621 tak, ale zrezygnowałam gdy okazało się że terapeuta tylko mnie naciagał - przez ponad pół roku obiecywał że od następnego spotkania zacznie ze mną terapię behawioralną oraz jak to mi nie pomoże w zmianie zawodu. Wszystkie spotkania sprowadzały się do ploteczek, których i tak nie słuchał bo kilka razy opowiadałam tą samą historię. Więcej się dowiedziałam z YT i książek niż od niego. A miarka się przebrała jak mnie olał w krytycznym momencie jak miałem myśli samobójcze.
Bardzo dziekuje za ten odcinek. Ja od dluzszego czasu probuje zrozumiec moja relacje z rozwiedzonymi rodzicami, gdzie jako mala dziewcyznka zostalam przyznana ojcu, ktory uniemozliwial kontakt z matka. Wlasnie mi Pani dala kolejna odpowiedz. Wszyscy mi mowili (i pamietam), ze ojciec kochal mnie jak szalony... kiedy bylam mala. Jak tylko zaczelo sie dorastanie, jego zainteresowanie spadalo i w tej chwili nie mam z nim zadnego kontaktu ani zainteresowania. Nareszcie zrozumialam, dlaczego... Inna sprawa jest, ze mam wrazenie, ze teraz ja przyciagam narcystyczne osobowosci w postaci kolezanek, ktore wysysaja ciezko zbierana energie. Swietnie by bylo tez poruszyc temat narcyzow w innych kregach niz tylko relacji partnerskich. wlasnie narcyz ojciec, matka, przyjaciolka. Tak czy inaczej, z Pani filmow czerpie niesamowita wiedze. dziekuje!
Dziękuję, pierwszy raz jestem na Pani kanale. Wspaniały przekaz, to o moim ojcu. Zrozumiałam to pół roku temu w wieku 56 lat w dniu śmierci mojej Mamy. Objawiło się dokładnie to o czym Pani mówi. Niestety za późno zrozumialam, nie przytulę juz Mamy. Stanęłam w prawdzie i teraz ja jestem znienawidzona przez ojca za powiedzenie prawdy.Wielka wdzięczność ❤.
Przykro mi ale przesyłam moc dobrej energii.
Ja też któregoś dnia się zebrałam i po pracy pojechałam do rodziców.Powiedzialam do ojca chodź i musimy pogadać.l masz mi nie przerywać tylko chociaż raz wysłuchać.Myslalam że jak zwykle w tym wypadku będą biły gromy i pierony.Takie słowa zawsze padały w moją stronę od ojca.
Powiedziałam co mnie boli,co usłyszałam.Ojciec nie przerywał tylko powiedział,, naprawdę masz rację,,.Po tej rozmowie moje relacje z ojcem poprawiły się bardzo.
@@annaengerer319 ale onu czesto klamia mowiac masz racje
@@MsAdrienne1990właśnie
🙂Bardzo przydatny filmik. Jestem osobą wychowaną przed socjopatyczną matkę i wychowującą narcystyczne dziecko. Teraz córka jest dorosłą kobietą i wraz z babcią demolują moją psychikę. Nie znają litości,wzajemnie się nakręcają i ustawiają moje wnuczęta przeciwko mnie. Przeszłam emocjonalne piekło w dzieciństwie,wychowanie córki przysporzyło mi niewyobrażalnego stresu,a teraz mam do czynienia z podwójną bestią.💔Jestem osobą bardzo empatyczną od wczesnego dzieciństwa,nie uznaję kłamstwa i plotek,brzydzę się manipulacją,przez co niełatwo mi funkcjonować w społeczeństwie. Początek pani filmu jest dla mnie bardzo krzywdzący, ponieważ nie wykazywałam żadnych cech tych rodziców,którzy przyczynili się do poruszanych tutaj zaburzeń u swoich dzieci. Całe życie borykam się z nawracającymi depresjami. Miałam wspaniałą panią psychiatrę,lecz niestety,musiała odejść z pracy w mojej przychodni. Dla mnie to niepowetowana strata,ponieważ była jedyną doktor,przed którą potrafiłam się nieco otworzyć i czułam się zaopiekowana. Odchodząc,poleciła mi kontakt z panią,ale z powodu wyżej wymienionej krzywdzącej opinii,myślę,że to słaby początek znajomości.😔 Widać,że należy pani do tych psychologów,którzy wykluczają tego rodzaju zaburzenia z przekazu genetycznego. Mój osobisty i wielu innych ludzi koszmar,wskazuje na to,że jest to błędem.Naukowcy powinni wziąć pod uwagę ten aspekt i pochylić się nad tym tematem. Te narcystyczne,dorosłe dzieci ,wykorzystują takie diagnozy przeciw swoim bliskim. 💔❤️🩹
😃Cieplutko panią pozdrawiam.🌻🐝
Dziękuję za materiał. Bardzo żałuję, że tak późno się o tym dowiedziałam. Moja matka to narcyzka. Zrobiła z mojego życia piekło. Manipulacja, wykorzystywanie i przemoc psychiczna i fizyczna. Ojciec pił i biegał się wieszać jak tylko był jakiś problem. Po takim dzieciństwie nie wiedziałam kim jestem. Miałam traumę, nerwicę natręctw i depresję. Wyszłam z tego. Ale bylo bardzo zle.
Gratuluję odwagi i siły w walce o siebie :)
Czekam na możliwość sesji indywidualnej. Wszystko co Pani mówi zdarzyło się w moim życiu. Sama zawalczyłam o siebie ale czuje się bezsilna wobec tego co dzieje się z moimi dziećmi. Boję się co może się z nimi stać.... to chyba największy mój lęk.
Trzeba dzialac w zakresie wlasnego wplywu a odpuscic to co jest poza nim. Mnie frustracji o wiele wtedy.
Też tak miałam jak chcesz pogadać to zapraszam
@@magkul7971chętnie porozmawiam
to studentka psychologii
Bardzo dziękuję za ten film. Mój mąż przez cały czas oczernia mnie przed dziećmi i stawia w złym świetle przed swoją rodziną. Za dwa tygodnie ma przeprowadzić się do własnego mieszkania. To dla mnie tragiczny czas. W dodatku on nie odpuszcza pomimo podjętej przeze mnie decyzji o odejściu od niego. Nadal mnie obraża i atakuje fizycznie. Wykorzystuje każdy moment żeby zniszczyć mnie do końca jeszcze przed wyprowadzką😢 Najbardziej boli mnie to że cierpię nie tylko ja,ale cierpią też moje dzieci.😢
❤❤❤ znam to z autopsji te wszystkie podprogowe próby wyprowadzenia z równowagi 😢😢😢
@@karolinamocek1516 Życzę wszystkiego dobrego.
Mam dwóch synów. Młodszy syn ma własne zdanie i nie da sobą manipulować, śmiało wypowiada to co myśli i co mu się nie podoba. Starszy syn jest mocno zmanipulowany przez ojca, nie ma własnego zdania, zdanie ojca przyjmuje bezkrytycznie jak własne. Efekt? Starszy syn jest "tolerowany" i wykorzystywany do degradowania mnie jako matki, młodszy przestał dla taty istnieć, było degradowanie syna, sugerowanie, że nie jest jego dzieckiem. Rodzeństwo jest regularnie skłócane i poróżniane. Ciągle walczę o ich psychikę. To są potwory, nie ludzie.
❤❤❤
To jest istny przykład z mojego domu rodzinnego mnie i siostry. Zlote dziecko i kozioł ofiarny - tak narcyz potwór tatuś dzieli dzieci.
Dziękuje. Filmik bardzo mi pomógł i uświadomił, że to nie tylko moje wymysły a prawdziwa prawda. Jako nastoletnia córka narcyza bardzo potrzebowałam tego usłuszec
Dziecko jako przedłużenie narcyza...a to by się zgadzało👍. Małe uległe, to dobre dzieci,a te bardziej dorosłe,mające swoje zdanie,już nie.(sięgał po fizyczną przemoc-taką jaką miał nade mną,ale zagroziłam policją i sądem, i poskutkowało,a wiedział,że już nie żartuje...) W naszej rodzinie była to rywalizacja narcyza z dziećmi i stawianie ich zawsze w gorszym świetle. Było też dyktowanie rodzaju szkół i zawodów. Żadnych pochwał,bo wtedy musiałby poniżyć samego siebie. Gdyby nie mocny charakter córki i przewidujący jego zamiary,to byłaby kolejną "stacją benzynową" po mnie...Teraz to widzę wszystko jak czarne na białym,kiedyś niestety nie. Dzięki za treściwe i praktyczne podejście do tematu. Gdyby tak jeszcze wszystkie osoby nękane dowiedzieć się mogły o manipulacji narcyza,to byłoby super. Pozdrawiam❤
Jestem córką narcystycznej matki.Jednak miałam wokół siebie wiele sprawczych dorosłych osób,które mnie kochały.Nie byłam jej marionetką i brałam stronę ojca przez co bywałam wdeptywana i rozmazywana w podłogę.Tak jest do dziś więc kontakt jest minimalny.Współczuję siostrze,która musi po perypetiach małżeńskich zanieszkiwać z mamą wspólnie.Ostatnio mi opowiadała,iż podczas kłótni telefonicznej ze swoim bratem ,mama zachowywała się gorzej niż 5 letnie dziecko.Tupała nogami,krzyczała.Jest stara i będzie coraz starsza.Nie wyobrażam sobie opiekować się nią.Chyba wolałabym komuś zapłacić.Przykre to bo to przecież matka ale wiem,że mie pozwolę wyssać z siebie soków. Wówczas będę najgorsza(i tak jestem lecz nie utrzymuję bliskich kontaktów).Moja mama to narcyz ukryty.Taka straszna bieda,wiecznie nieszczęśliwa i przez wszystkich krzywdzona.
Tak się zastanawiam czy nie potrzebuję terapii.Niby sobie radzę ale pamiętam będąc dzieckiem jaką miałam w sobie złość i niepokój.
Wszystko się zgadza. Trafiłam do mojej macochy mając 6 lat i będąc dzieckiem, które miało swoje zdanie i swoje przemyślenia i potrafiło ich bronic, nie znosiłam niesprawiedliwości- przeżyłam piekło. I oczywiscie byłam wciągnieta w "szpiegowanie" babci (jej teściowej), bedac oskarżana, ze to ja jestem agentem tej babci, która ma szpiegować narcystke.
Teraz mam córkę 10-cio miesięczną, którą ta narcystka uwielbia, kupuje najlepsze ubranka, śmieje się do niej i bawi. Choć czuć, że jej zachwyt jest teatralny i oczywiście od razu leciały teksty "nie wolno plakac", "musisz jeść to i tamto", "nie wolno się wyrywać". Jak wchodzi do pomieszczenia gdzie jest dziecko i rodzice, rodziców traktuje jak powietrze, ale wszyscy muszą słyszeć, że wita się z dzieckiem. Ograniczamy kontakty do minimum, a w zasadzie wiedząc od miesiąca z kim mamy do czynienia, staramy się kontakt zerwać.
rob tak jak ona, bierz od niej tylko rzeczy, potem klam naokolo, ze wcale nic nie dawala itd.
Wywal ja z życia ,raz na zawsze
Jest pani wspanisla osoba slychac ze nie robi pani tego ze wzgledu na korzysci ale ze chce pani naptawde pomoc ludziom a korzysci same przychodza do pani.dziekuje
Dziękuję za miłe słowa, zarabiam na tym co robię ale jest prawdą że kocham swoją „pracę”
11:57 dotychczas opisane relacje z ojcem narcyzem 100% były u mnie. Rok temu mając 26L uwolniłem się i zacząłem stawać na własne nogi…❤
Trzymaj się chłopaku, to Twoje życie. Zbudujesz sobie dobry własny świat. Możesz osiągnąć wszystko, wolno Ci to zrobić.
Właśnie przez to przechodzę. Mam 3 dzieci. Dzięki Pani wypowiedzi zrozumiałam co się wydarzyło u mnie w domu po wyprowadzce męża ( narcyza)
Witam
Czy moglaby mi Pani powiedziec po krótce co sie wydarzylo u Pani w domu po odejsciu Pani meza narcyza ?
Ja jestem w trakcie rozwodu z mezem narcyzem i mamy razem dwóke dzieci.
Bede bardzo wdzieczna 😊
U mnie mąż narcyz od początku nie miał podejścia do dzieci. Mało spędzał i spędza z nimi czas oraz nie okazuje im miłości, czułości. Za to świetnie wychodzi mu krytyka i wytykanie błędów.
Narcyz nie tylko wykorzystuje swoje dzieci do degradacji partnera, ale rowniez w wieku starczym wykorzystuje swoje wnuczeta. Jest to bardzo smutne
zgadzam się, doświadczam tego na sobie.
Na książkach darowanych wnuczce (7letniej) dziadzio pisze prawie miłosne listy do niej, bym ja babcia je sobie poczytała. A potem ona w momencie moich jakiś wymagań wrzeszczy : Nie lubię Ciebie, wolę dziadka! A dodam, że nigdy nas nie widziała razem a moja zmanipulowana córka nigdy wnuczce nie powiedziała, ze to ja jestem jej matką, czyli z 4 babć tą prawdziwą...
Kontakt mamy byle jaki, łaskawy, trucizna sączy się dalej. Córka ma problemy zdrowotne i emocjonalne, ale nie daje sobie nic powiedzieć czy wytłumaczyć. Zna jedną klanową prawdę. Bogu dziękuję za każdy dzień wolności od N.
U nas bylo na odwrót nie poprzez syna sle przez jedyną córkę walczył ze mną. Córka na szczęście jest daleko od taty ale przeszła bardzo dużo. Oczekiwał od niej totalnego podporządkowania. Jeśli tak nie było, stosował upokorzenia, zastraszanie, kary it. , teksty typu, że wstyd mu przynosi. Koszmar.
współczuje i życzę dużo, dużo miłości :)
@@MagdalenaSocha dziękuję. Mam ogromne wyrzuty sumienia. Że nie zrobiłam więcej I mocniej.
@@Mellow6065 Myślę, że nie warto się tym dręczyć.. Mój ojciec też stosował różne tego typu gry, chociaż ja chyba miałem po prostu o tyle szczęście, że mój ojciec nie był jakimś autorytetem i oczywiście jego sposoby mówienia zapewniały mu atencji, ale jego zachowanie było i jest głupie.
Wiadomo, że chciałoby się uniknąć pewnych problemów, bo za tym ciągnie się część wyjęta z życia i ciągnięcie skutków, ale w zasadzie padliście ofiarom razem..
Jeżeli już, to może lepiej w przeciwieństwie do narcyza starać się wypychać jeszcze ku górze.
@@pitbul628 masz rację.
Ale mam żal do siebie, że skupilam się na ratowaniu małżeństwa. Zaczęłam zgłębiać wiedzę, czemu, co I dlaczego. Co mogę zrobić by to naprawić itd. Książki o tematyce psychologicznej, o cechach osobowosci, o emocjach itd. A powinnam chronić dzieci. Choć jak pisałam, całe działa wymierzył w córkę. Teraz już wiem czemu w nią. I to mnie boli najbardziej.
@@Mellow6065 .
Tylko współczuć jeśli ojciec jest Narcyzem ukrytym a matka narcyzem wielkościowym. Takie dzieci zobaczą w swoim życiu wszystko...od częstych zmian partnerów zarówno ojca jak i matki, zdrady , po czym powroty i godzenie się mamusi i tatusia 😲
Taka rodzina to zwykla patologiczna rodzina,na zewnatrz udajaca przyzwoita.
Dziękuję Pani za ten film. To co słucham to 1:1 mojego życia. Dziś mam problemy zdrowotne, depresje, stany lekowe. Przez Ojca narcyza moje życie i związki były koszmarem od narcyza do narcyza bez wsparcia i rozmowy. Zostałem sam bez bliskich i prawdziwych przyjaciół.
Jestem wstrząśnięty tym co mnie czeka, to co pani mówi już miało miejsce, matka mojej córki wydziera się na córkę, krzyczy, potrafi powiedzieć że ona ( córka) do niczego się nie nadaje, szantażuje córkę, co roku doprowadza do tego że wakacje spędza sama z córką, tzn pierwszą część wakacji, druga część wakacji córka spędza u moich rodziców. Nie będę pisał o tym że wiem że jestem zdradzany w czasie jej pobytu w Polsce, mieszkamy za granicą. To w czym tkwiłem mnie przeraża, szkoda mi córki, kocham ją i mam z nią wspaniały kontakt, ale ta kobieta doprowadziła poprzez swoje działania do silnej depresji u mnie, nie mam siły już walczyć. Wiem że ona mnie niszczy, I wiem że to dopiero początek bitwy którą przyjdzie mi stoczyć o siebie i resztki własnej godności.
Madziu dziękuje Ci za ten film.
Niestety moja matka jest typowym narcyzem.. i do tego skrajnie nadopiekuńcza. Szantażowanie, kontrola czy nastawianie mnie przeciwko ojcu. Ach.. dużo mógłbym opowiadać 😢
Pani Magdo dziękuję za materiał 🙌🏻🧡
Nie zgodzę się jednak ze stwierdzeniem, że ojciec narcyz dewaluuje syna… Urodziłam się wcześniej niż mój brat i przez 5 lat byłam „księżniczką” tatusia . Po tym czasie, kiedy przyszedł na świat mój brat zostałam porzucona i stałam się niewidoczna dla ojca, dotknęły mnie wszelkie formy dewaluacji, znęcania się psychicznego itd itd. Po czterdziestu paru latach, w momencie rozwodzenia się (z narcyzem), dowiedziałam się „o co chodziło” w tej chorej relacji rodzinnej l małżeńskiej.
Dzięki Wielkie za poszerzanie świadomości i przekazywania
wiedzy w tym jak ważnym temacie ❤🙌🏻
Dziękujemy Pani i prosimy o jeszcze to wspaniała prelekcja przestrzegającą przed ukrytymi ludźmi którzy mają problemy z własną psychika
Uwielbiam! Całą Pani energię, autentyczność, empatię, powtarzam się, cholera, ale niezmiennie mnie to rusza.
Pytała pani o aranżacje i wygląd, tutaj wygląda pani dziewczęco, tak młodziutko, bardzo ładnie, jest pani wspaniałą kobietą, która tak dobrze wszystko tłumaczy. Dziękuję za pani filmiki.
Ważna wiedza dziękuję. Jakie to przerażające, jacy oni koszmarni. Potwory, przenajokropniejsze potwory
Narcyz nie jest w pelni wladz umyslowych.
Jest!!!! Świadomy tego że robi krzywdę!!!! I go to cieszy!!!!
Podziękowania należą się Pani. Wszystkie najlepszego Pani Magdo.
Pięknie dziękuję :)
Fantastycznie , dziękuję . Wiadomości te bardzo mnie zainteresowały . Bylam w otwartym związku z narcyzem Pózniej już bylam narzeczoną ... i uciekłam , chyba za sprawą Boga !.Mialam bardzo dobry kontakt z jego dorosłymi córkami , które mówiły mi jak wyglądało ich życie w czasie , kiedy żyła mama . Starsza była wykorzystwana przez ojca do manipulacji ,ale i sama też manipulowała życiem młodszej siostry , zastraszała ją iwykorzystywala np . do sprzatanie itp . Młodsza nie byla swiadoma tego . Po śmierci mamy , a i wcześniej ... tatuś znalazł sobie pania i zapomniał , że ma dzieci .... z jedną na 8 lat a z drugą na 14 lat . Kiedy pojawiłam się myslałam , że to jest wzorowa rodzina . Po jakimś czasie córki otworzyły się przede mną . Dowiedziałam sie , strasznych rzeczy o owym panu narcyzie . Po dziesięciu miesiącach uwolnilam się od tego tyrana . Na drugi dzień miał już dwie ofiary . Nie interesuje mnie to , ważne , że zrozumiałam co to jest ten narcyzm ! To jest terrorysta !!! Jak najszybciej uciekać , uciekać i nie ogądać sie !!! dla swojego dobra !!! Pozdrawiam cieplutko , dziękując i życząc wszystkiego pięknego .
Dziekuje za ten filmik.Sam od pół roku nie widziałem syna,który jest nastawiony przeciwko mnie i sądze się żebym mógł go zobaczyć.
Dziękuję bardzo za ten film. Właśnie Jestem właśnie w takiej relacji. Mama nie mówi do córki bezpośrednio jaki jest tata, mama podczas rozmowy ze mną mówi tak głośno by córka 14l doskonale wszystko słyszała. Wypomnienie zdrady z opowiadaniem szczegółów łóżkowych były na porządku dziennym. W podobny sposób potrafiła zdewaluować babcie, rodziców koleżanek córki, nauczycieli, każdego kto miał jakieś poważanie w oczach córki.
Gdy zdecydowałem się zakończyć nasz związek (na szczecie nie małżeństwo) córka zapytała czy pomogę mamie finansowo bo jest Cyt "w czarnej dupie".
Moja expartnerka używa każdego dostępnego sposobu by mnie uruchomić, obarczanie mnie o wszystkie zło świata. Kiedy się zdenerwuje wchodzi w to wszystko córka i tata krzyczy więc na pewno mama ma rację. Eh można pisać pisać w nieskończoność
Jest Pani fantastyczna ❤ my również dziekujemy❤
Pięknie dziękuję :)
Wielu komentujących pisze, że świat jest wypełniony narcyzami.
Moim zdaniem nie. To jest widocznie wasz świat - czyli takich ludzi podświadomie wybieracie czy może przyciągacie.
Ja narcyzów prawie nie mam wokół siebie - gdyż w miarę dojrzewania (mam na myśli takie życiowe dojrzewanie) i psychoterapii nauczyłam się ich unikać.
I mam samych miłych, empatycznych znajomych.
Ale to dopiero w wieku 50 - 60 lat.
Wcześniej ich paru znałam.
Czyli trzeba nauczyć się wysyłać takie komunikaty, które narcyzów nie przyciągają.
W każdym razie stwierdzam z całym przekonaniem, że jest całe mnóstwo dobrych, życzliwych ludzi na świecie.
Pani Marylo świat jest pełen cudownych ludzi. Zgadzam się. Oczywiście praca nad sobą jest podstawą dobrego i szczęśliwego życia. Ale jest coś takiego jak zrozumienie niemocy i wsparcie osób, które zwyczajnie sobie nie radzą i tej pomocy potrzebują.
Proszę nie używać zdań to „wasz Świat” bo sugeruje ułomność tych osób. Ten Świat jest nasz i wszyscy powinnismy sobie wzajemnie pomagać, jesteśmy jednym wielkim organizmem. Jeśli ktoś „choruje” ma to wpływ na nas wszystkich.
Dużo miłości i wszystkiego dobrego ❤️
@@MagdalenaSocha , Ach, przepraszam, ja trochę lubię takie uproszczone wypowiedzi... Ale to miała być właściwie wypowiedź o wydźwięku pozytywnym: że mianowicie świat jest pełen ludzi dobrych, empatycznych - gdy tylko człowiek nauczy się wykrywać narcyzów i umiejętnie z nimi postępować - czyli chyba głównie unikać ich lub tak umiejętnie stawiać granice, żeby oni człowieka nie wybierali na swoją ofiarę.
Czyli że każdy ma szansę na spokój - ale najpierw musi wykryć, w jaki sposób przyciąga narcyzów, no i przestać to robić.
Oczywiście bez wielu lat terapii ani rusz. To się rozumie samo przez się.
Może za mało precyzyjnie się wyraziłam.
(Gdybym nie poczuwała się do wspólnego szczęścia, to bym tu w ogóle nie traciła czasu na pisanie komentarzy. Robię to z życzliwości wobec ludzi. A jeśli głupio wypadło, to przepraszam).
A u mnie już ponad tydzień od rozstania .
Przedwczoraj widziałam go w sklepie . Wyszły na jaw dwa jego kłamstwa pod moim adresem .
Wieczorem przyniósł mi 3 pierdoły, żeby mi oddać . Dzisiaj przyniósł żeby moje herbaty twierdząc ,że szkoda wyrzucać ,bo jak nie wezmę to wyrzuci ....już mnie zaczyna to wkurzać .
Zastanawiam się co on bada ...sprawdza co robię, czy jestem ,czy nie wyjechałam , czy kogoś mam i do tego odświeża hionozę. Poza tym wyszczuplał i ma ten swój biedny ,drżący głos...niby smutny,skrzywdzony .
Współczuję tym ludziom ,ale nie ufam ,bo przez 45lat matka -"narcyz podły" nauczyła mnie żyć ze sobą. Już mi tak obrzydli tym swoim fałszem ,że nawet nie jestem w stanie już dłużej ich tolerować .
Szczerze ....to powinnam założyć klub dla wampirów z dopiskiem "oddam krew" tyłu ich w życiu karmiłam dzięki mojej mamie .
Narcyz po rozstaniu traci źródło zasilania. Jak to poczuje, to zaczyna robić podchody. Staje się bardzo miły, skruszony i cierpliwy. Nie daj się nabrać. Nie otwieraj drzwi, zablokuj numer, wyrzuć ze znajomych na fb, poproś znajomych, żebym nie mówili Ci o nim.
Każdy kontakt, wzmianka o narcyzie powoduje w nas uruchomienie wygranego przez nich programu. To jest jak hipnoza.
Ja jestem po takim rozstaniu-powrocie i rozstaniu. Po tym drugim rozstaniu miałam taki bajzel w sobie, że wylądowałam u psychiatry. Narcyzi mają wyjątkowy dar do wgrywania w nas swoich zaburzeń. Zbyt długi i zbyt częsty kontakt z nimi działa, zwłaszcza na wrażliwe osoby, bardzo destrukcyjnie.
Dlatego unikaj i jeszcze raz unikaj
@@Mimulek100 zgadzam się z tym 💯
Matki pilnujcie swoich dzieci bo narcyz nie ma skrupułów aby sięgnąć po swoje dziecko na punkcie seksualnym. Proszę o poruszenie tego tematu. Nie rozumiałam tego aż zostało to wytłumaczone w innym programie. Jeśli moja wypowiedz uratuje choć jedno z dzieci to już sukces.
Pani Magdo dziękuję za ten filmik 😊 Czy jest szansa, aby poruszyć jeszcze bardziej temat manipulacji dzieckiem przez rodzica narcystycznego (jak rozmawiać z dzieckiem, przykłady rozmów, jak wpływać na lepszą samoocenę dziecka itp.)? Pozdrawiam Maria 🙂
Myślę o tym, jednak to jest bardziej temat na warsztaty
Rozumiem 😊
@@MagdalenaSocha dołączam się do prośby.:-))) Jestem w trakcie rozwodu z narcyzem ukrytym i mamy prawie 4 letniego syna. Moją tragedię poteguje fakt że mój narc ma nie odciętą pępowinę ze swoimi rodzicami którzy są uwaga - też narcyzami! Z czego jego matka to szczególnie diaboliczny przypadek narcyza złośliwego (malignant narc). I mieszkają zaledwie 3 km ode mnie. Możecie sobie wyobrazić przez co ja przechodzę, i jakiemu praniu mózgu poddany jest mój syn. Trzech na jednego! Już teraz pomimo ze synek jest ze mną a ojciec narc zabiera go raz na dwa weekendy do swoich narc rodziców, to już teraz mówi że "woli tatę". Jestem przerażona co będzie dalej. Jak się bronić? Tłumaczyć można coś starszemu dziecku i nastolatkowi, ale obawiam się że jak będę czekać to narc i jego narc-rodzice zdążą zanim dorośnie namieszać nieźle mojemu dziecku. A może się mylę? Co robić?
@Helena Kurcewiczówna. Jedyną Twoją bronią jest wyzbycie się lęku o to, co narcyza z Twoim dzieckiem robia. Dziecko wyczuwa Twoje emocje, więc go nie okłamuj, rozmawiają z dzieckiem o swoich uczuciach, nawet tych negatywnych. Nie starań się z nimi rywalizować ale staraj się dziecku zapewnić jak najwięcej, wspólnej, swobodnej zabawy, pełnej wyglupow i dobrej zabawy. Wygrasz z nimi szczerością uczuć:) Głowa do gory - powodzenia.
@@helenakurcewiczowna6695 pytaj syna co czuje, niech opowiada. Może w trakcie tych opowieści wyjdą rzeczy na które będziesz mogła powiedzieć: nie myślę że jesteś beksą, po prostu bardzo Cię bolało (to np.w sytuacji gdy tata go tak nazwie). Syn po jakimś czasie poczuje że przy Tobie może być sobą a przy "tamtych" musi być "jakiś".
Żebym ja o tym usłyszała 20 lat temu, to moje dzieci nie byłyby zniszczone. A wręcz przeciwnie, byłam pod ciągłą presją, że lepszy taki ojciec niż żaden. Że zrobię ogromną krzywdę dzieciom jak pozbawię ich ojca. Uzależniona finansowo, bez wiedzy i wsparcia w kimkolwiek nie znalazłam siły by odejść. Dzisiaj żałuję, bo widzę ile szkód N wyrządził moim dzieciom. Na szczęście nie do końca ich przejął. Zdążyły się usamodzielnić i na koniec dostały kopniaka od tatusia N. I dopiero to wyprostowało ich myślenie i zaczęły inaczej na mnie patrzeć, lepiej mnie traktować.
Dorosły syn kiedy został sam z ojcem N szybko stał się nowym zasilaniem i po trzech miesiącach uciekł z domu bo dość miał ciągłej kontroli i chorej dominacji zaburzonego ojca. Gdy tylko się wyprowadził całkowicie skończyło się zainteresowanie ojca synem, a wcześniej co godzinę wpadał do jego pokoju pod byle pretekstem. Syn na tyle przejrzał, że już nigdy nie zamieszka z tym toksykiem. Tak powiedział.
wiele dzieci było poddane ogromnej manipulacji , ja jestem odporna na toksyczne osoby i małżeństwa a nawet hejty i mobbing ale kiedy narcystyczne osoby nie dostają tego efektu o który się starali i zaczynają czepiać się dzieci - ledwo wytrzymuje (opłaca się wstrzymać się) czas , miejsce i ich czyny względem własnych dzieci , wnuków pokazują że tak samo traktują własne wnuki , szok
Mój były mąż wmawiał córce chorej na anoreksję, że nigdy jej nie chcialam. Wmawiał, ze jestem psychiczną, odrzucał terapię rodzinna, starsza córka uciekła że mną, młodsza po 2 latach. Edukowalam obydwie, jak pani wskazuje, rozumieją i mają dystans, ojciec sam nie kontaktuje się z nimi, jest im przykro. Mimo wiedzy, czasami nie mogą do końca tego pojąć. Bardzo trafnie pani ujmuje wszystkie niuanse zachowań barcyza❤
Edukowanie może nastąpić tylko wtedy gdy dziecko chce słuchać .
Jeśli dziecko jest już tak zmanipulowane ,to jest to strasznie trudne .
Jest bardzo ale to bardzo trudne, wiem, rozumiem. Ale miłość matki potrafi przenosić góry, to tak trochę górnolotnie :)
@@MagdalenaSochagorzej jak to Matka jest narcyzem.
Dziekuje pani za ogromna wiedzę. To jest mój zyciorys😂
6:07 Przyszły narcyz jest traktowany przedmiotowo a nie podmiotowo. Wkradł się błąd. Cała reszta super 😊
Fantastycznie się Pani słucha❤
Bardzo mi miło, dziękuję 🙏
7 lat sie mecze i dopiero teraz trafilem na to co trzeba. DZIĘKUJĘ W IMIENIU SWOIM I CORKI KTOREJ MI BAAARDZO BRAK.
Bardzo dziękuję za piękne przesłanie tematu. Boże przede wszystkim dziękuję Tobie
ON zawsze pomoże, wiem :)
Ma Pani racje. Dla narcyza mój niepełnosprawny syn zawsze był kartą przetargową lub miesem armatnim. Prawnym opiekunem jestem ja. Wiek dziecka nie ma tu nic do rzeczy. I tyle.... Pozdrawiam Basia.
Natomiast córka od początku była córeczką tatusia.... Więc ja z synem on z córką... Życie.
Dziękuję bardzo za materiał ❤ jako ciekawostkę w kontekście wspomnianego faworyzowania sądów, to ja mam z kolei sprawę z Belgiem i w Belgii, gdzie z kolei ojcowie są chronieni - same prawa a obowiązki dobrowolne, standardowe alimenty 150 euro na dziecko (a koszty utrzymania wyższe niż w Polsce), najczęściej dzielona opieka (wtedy brak alimentów), nawet jak ojciec alkoholik czy stosujący przemoc... a tematy znęcania emocjonalnego czy mentalnego to już w ogóle tabu... to samo jeśli chodzi o zrozumienie społeczeństwa - np. mi nikt nie pomógł na ulicy jak facet mnie napadł, okładał pięściami, a ja krzyczałam o pomoc, bo jak się okazało "myśleli, że może para się kłóci, więc nie będą się wtrącać".. alkoholikiem jest prawie każdy, więc alkohol jest normalnym napojem nawet na imprezach szkolnych z rodzicami, gdzie sprzedają go nauczyciele... poziom "tolernacji" w takich krajach doszedł do takiego toksycznego ekstremum, kiedy publicznie akceptowalna jest przemoc, a alkoholizm promowany od małego.. historie kobiet w Belgii są niewyobrażalne - włącznie z orzeczeniami sądowymi.. generalnie wygląda na to, że całe społeczeństwo ma wywróconą percepcję i ciężko to nawet faktami rozegrać.. obyśmy w Polsce nie poszli ich śladem podążając za hasłami "tolerancji" itp.
Dbajmy o nasze kręgosłupy moralne i wspierajmy się ❤ wysyłam dużo dobrej energii i jeszcze raz dziękuję Pani Magdaleno ❤ wiem, że wszystko dobrze się ułoży, jak tylko zadbamy o siebie i wychowanie naszych dzieci na niezależnie i konstruktywnie myślące i czujące istoty ❤ bądźmy dla nich światełkiem, do którego zawsze mogą się zwrócić ☀️
Dziękuję za komentarz. Tak w niektórych przypadkach „tolerancja” przybiera nieoczekiwane oblicze
Dziękuję pięknie Pani wiedzą otwiera moją świadomość ❤
Dziękuję, dziękuję, dziękuję
Czy moze pani zrobic filmik jak pomoc corkom /nastlatkom/ po przemocy narcystycznej w domu?
Dziękujemy.
Dziekuje za wspaniale wyjasnienie,to jest wszysko prawda,❤ pozdrawiam.
Przeszłam agresję dzieci, wymierzoną we mnie. A tata ten fajny kumpel który nic nie wymaga i nie wychowuje. Gdy miałam problemy wychowawcze z synem, poprosiłam byłego męża żeby zareagował, wymigał się, twierdząc że to nie jego problem bo on już nie mieszka w domu
Super, że dwa filmy
Dziękuję:-)
🌻❤️❤️ 0:08 gra 0:17 manipulacja narcyza 0:27 🌻❤️🎼
Z przyjemnością Panią słucham 💯 Dziękuję i pozdrawiam cieplutko wszystkich zainteresowanych 💯
Dziękuje bardzo. Nie potrafiłam nazwać tego co ex robi naszym córkom, chociaż wiedziałam że jest to złe
Fantastyczna Cudowna ❤Super ze Jesteś!!! Tak miło się słucha ja robię notatki na kursy swoje Pozdrawiam Cię i Was wszystkich Kochani 😊❤🌈🙏❤️
Narcyz to zachowuje sie jak niedorozwuj umyslowy ❤❤❤❤
To prawda
Bo to jest niedorozwój emocjonalny i człowiek zaburzony w wielu obszarach działania. Nomenklatura kliniczno-medyczna narcyza to pieszczotliwe i humanitarne nazewnictwo dla ludzi toksycznych i niebezpiecznych dla swojego otoczenia a w szczególności dla rodziny.
Głowa mi osiwiał 42:06 a😅ale mi pani oczy otworzyła,matko jak temu podołać😢😢 bardzo pani dziękuję ♥️🥰
Bardzo mądre i na wskroś prawdziwe, niestety wiem to z życia. Straty, straty, straty dla dzieci. Ich edukowanie jak się chronić i bronić to już budowanie na gruzach i to w przypadku gdy zdrowy rodzic wykona wielką pracę, zyska siły i wiedzę. Tu się też upewniłam dlaczego było pięknie i nagle zaczyna się terror - wtedy gdy dziecko ( najczęściej nastolatek) powie pierwsze zdecydowane NIE. Wtedy przestaje być dzieckiem narcyza a zaczyna być jego wrogiem.
U mnie posunął się do tego stopnia, że porwal dzieci tylko po to by mnie powoli niszczyć. Przeszłam przez piekło i odrodziłam się jak feniks -razem już z dziećmi ❤️ są już ze mną
Książke można byłoby napisać o tym
Cieszę się ze jest już Pani i dzieci bezpieczne 👏🏻❤️
Znajomy narcyz spotykal sie ze swoja mala corka kupowal prezenty tylko po to aby robic zdjecia I wrzucac je na Facebook I sie chwalic tym jaki to kochany tatus
Poza tym dziecko go zupelnie nie interesowalo
ja pierniczę skąd ja to znam, hehehe albo przypadek zbierania naklejek z owoców, żeby niby się chwalić ile dziecko owoców zjadło. Tylko nie miał kto tego oglądać bo nikt nie przychodził...
Super temat, tak właśnie jest w moim przypadku
Córka zerwała ze mną kontakt i stanęła przeciwko mnie
Mocno wspieram ❤️❤️❤️
świetny materiał- kolejny, bardzo dziękuję....
Córka mi też tak powiedziała, że nie chce się źle zachowywać ale nie potrafi inaczej bo to jest silniejsze od niej.
Dziękuję za nazwanie tego co eks robi z moimi dziećmi. Teorie znałam. Teraz dzięki Pani będzie praktyka. Dziękuję i pozdrawiam.
Bardzo Pani dziękuję za niezwykle madry wykład. Niestety moje córki są już dorosłe i nie przyjmują do wiadomości, że narcystyczny ojciec zrobił krzywdę zwłaszcza młodszej z nich I mi. Co robić?
Dokładnie wszystko co pani mówi prawda i dziękuję
A ja się zastanawiałam co się stało z moimi biednymi dziećmi , czemu takie działanie