გოდერძი ჩოხელი

ამ მაგიური შემოქმედის წასვლით, ქართველი მკითხველი მაშინვე მიხვდა, რომ რაღაც აუნაზღაურებელი დაკარგა:
მე კი დავრჩები ქვეყანას
ჭრელ-ჭრული ყვავილივითა,
თავ-თმაზე შემოსაწნავად,
ნეფიონთ გვირგვინივითა,
სიკვდილ - სიცოცხლის შემკვრელად
ოქროს საამო მძივითა,
დავრჩები გასახსენებლად
ლამაზი სიკვდილივითა.
მწერალი, სცენარისტი, კინორეჟისორი -- სამივე მათგანი ერთიანდება გოდერძი ჩოხელში. ადამიანი, რომლის ნაწარმოებები და ფილმები ერთ მთლიანობას ქმნის და ზნეობის, ადამიანობის, სიკეთისა და მშვენიერების ნიმუშს წარმოადგენს.
ის ძალიან სიღრმისეულად, ფილოსოფიურად, ტკივილიანად ხედავდა ადამიანს და სწორედ ამ ხედვამ გამოძერწა მისი შემოქმედება.