ΑΤΕΡΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΜΑΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΛΥΡΑΡΗΣ ΚΑΙ ΜΑΝΤΙΝΑΔΟΡΟΣ ΓΙΑ ΣΟΥ ΑΧΙΛΛΈΑ ΔΡΑΜΟΥΝΤΑΝΗ ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΕΙΣ.................... ΑΦΙΕΡΩΜΈΝΟ.................... ♥️♥️💚💚
μαντιναδες αδειες καρδιες μου παντηξαν στο διαβα τση ζωης μου και δεν τον εξανακουσα τον χτυπο τση δικης μου καρδια μου στασου μια στιγμη την ποθαμενη κανε να ειδω αν ένα δακρυ τζη για σεσνα πεσει χαμε αφου η ζωη μου διχως σου θα σκοτεινιασει παλι δεν 'φηνω εγω την θεση σου να τηνε παρει άλλη πε μου μικρη μου πως περνας στην γειτονια την άλλη γιατι η απουσια σου εγινηκε μεγαλη πε μου μικρη μου πως περνας χωρις τον ερωτα μου για δεν μπορω να ξεγελω ακομη την καρδια μου αν εδικασει ο Θεος καρδιες που καψαν άλλες θα χεις και συ να υποστείς συνεπειες μεγαλες ειχα καρδια από σιδερο μα χε στη μεση ατσαλι μα ραγισε γιατι ητονε πιο δυνατη μια άλλη παραπονο που το χω εγω το γεια και δεν μου λεει κι όμως μπορει να μαγαπα και καθεται και κλαιει μπορει να πεσει ο ουρανος μπορει ν'αλλαξει χρωμα μα δεν μπορει να σ'αρνηθω ωσπου να μπω στο χωμα μπορει η μοιρα το κορμι να το δικασει παλι μα δεν μπορει από την καρδια που σ'εχω να σε βγαλω τα μαθια τζη είναι ομορφη σαν της κερας την ζωνη μα μενα το χαμογελο είναι που με σκοτωνει αραγε μαγαπα κοντο ή ξεχασε με κιολα η γλυκολυγεροκορμη μελαχρινη μου βιολα μελαχρινη μου κοπελια από το σταυροχωρι μα να σε παρω θελω εγω εστω και με το ζορι ο,τι κι αν χασω βριχνω το και θα σε βρω και σενα μονο που θα ναι δυστυχως τα χρονια περασμένα δεν με πειραζει πως περνουν οι χρονοι και μισενε του ερωντα μας σκέφτομαι το τελος πιο θα 'ναιναι αν ε την δειτε ματια μου καμια φορα με άλλο μην κλαιτε μα εγλιτωσα από έναν γκρεμο μεγαλο ιντα χεις με τα μαθια μου και βλαστημάς να βγουνε αφου μου τα πεψε ο Θιος εσενα να θωρρουνε γιαντα με βανεις και χτυπω πορτα που δεν ανοιγει και στεκω αποξω και περνα ο κοσμος και ξανοιγει αν εμπορεσω στη ζωη μοναχος μου θα μεινω γιατι ζητιάνος δεν μπορω τσ'αγαπης σου να γινω λογια 'ρθανε και σου πανε και κιαλλα θα σου πουνε τον χωρισμο μας θελουνε μα δεν θα τονε δουνε το σαγαπω το εμαθες ευκολα να στο λενε μη με μπανταρεις κοπελια με κεινους που σε θενε περνα η χαρα και χω ανοιχτα τηνπορτα και δεν μπαινει και παει αλλου και είναι κλειστα και στεκει και ανιμενει θρεφεται ο πευκος στα βουνα και γω στα βασανα μου και ανθρωπου δεν μπορω να πω τον πονο της καρδιας μου ως με καψες να μην καεις γιατι θα σε λυπούμαι μονο να ζεις να χαιρεσαι και γω ας τυρρανουμαι αν μαγαπας να μου το πεις αν δεν με θες όχι αλλως μα σαν εμενα δεν μπορει να σαγαπησει άλλος να βανα τσι πλεξούδες σου 'να βραδυ μαξιλαρι κι ας ειχε ρθει την ταχυνη ο χαρος να με παρει κι η Παναγια αγαπη μου ζηλευει τσ'ομορφιες σου γιαυτο δεν πας στην εκκλησια να μην ξεχνιας ποτε σου όταν το χερι σου κρατω βγαζει φτερα η καρδια μου και παιρνουν σαρκα και οστα όλα τα ονερια μου ηθελα να μουνε τυφλος να σου κρατω το χερι να βλεπω με τα ματια σου μελαχρινο μου ταιρι οψαργας που εσμιξαμε στου ονείρου την πεζουλα (?) τσ'αγαπης η δροσουλα μιση καρδια μου ΄πομεινε και αυτή τι να σου κανει εφυγες και ψυχομαχειε μαλλον πως θα ποθανει δεν μετανιώνω αν εκαμα δεν μετανιώνω αν καμω και δεν μου καίγεται καρφι αποψε να ποθανω ένα φεγγαρι δυο φορες σε μια βραδια δεν βγαινει και αγαπη που 'ναι αληθινη σ'αλλη αγκαλια δεν μπαινει γλυκοχαραζει η αυγη και η αγαπη μου κοιμαται ηθελα και να κατεχα αν ε μ'αναστοραται δεκα χρονω καλ εικοσι λαστιχοσωλιασμενη στην γειτονια σου κοπελια εχω καταλειμενη
Γειά σου Αχιλλέα, παλίκαρε της Κρήτης, με την όμορφη λύρα σου και τους συντρόφους σου λαουτιέρηδες και λοιπούς!
ΑΤΕΡΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΜΑΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΛΥΡΑΡΗΣ ΚΑΙ ΜΑΝΤΙΝΑΔΟΡΟΣ ΓΙΑ ΣΟΥ ΑΧΙΛΛΈΑ ΔΡΑΜΟΥΝΤΑΝΗ ΘΑ ΜΑΣ ΤΡΕΛΑΝΕΙΣ.................... ΑΦΙΕΡΩΜΈΝΟ.................... ♥️♥️💚💚
Ότι και αν χάσω βριχνω το και θα σε βρω και σένα... Μόνο που θα ναι δυστυχώς τα χρόνια περασμένα.......
Γιώργη μου..
12/7/2007 blue star Διαγορας
Μπράβο Άρη και παρέα💖
💖
τελιο
οπαπαοπα μμμμμμμμπππππρρρρρρρρρρραββββοοοοοοοοοοοοοοοο !
μαντιναδες
αδειες καρδιες μου παντηξαν
στο διαβα τση ζωης μου
και δεν τον εξανακουσα
τον χτυπο τση δικης μου
καρδια μου στασου μια στιγμη
την ποθαμενη κανε
να ειδω αν ένα δακρυ τζη
για σεσνα πεσει χαμε
αφου η ζωη μου διχως σου
θα σκοτεινιασει παλι
δεν 'φηνω εγω την θεση σου
να τηνε παρει άλλη
πε μου μικρη μου πως περνας
στην γειτονια την άλλη
γιατι η απουσια σου
εγινηκε μεγαλη
πε μου μικρη μου πως περνας
χωρις τον ερωτα μου
για δεν μπορω να ξεγελω
ακομη την καρδια μου
αν εδικασει ο Θεος
καρδιες που καψαν άλλες
θα χεις και συ να υποστείς
συνεπειες μεγαλες
ειχα καρδια από σιδερο
μα χε στη μεση ατσαλι
μα ραγισε γιατι ητονε
πιο δυνατη μια άλλη
παραπονο που το χω εγω
το γεια και δεν μου λεει
κι όμως μπορει να μαγαπα
και καθεται και κλαιει
μπορει να πεσει ο ουρανος
μπορει ν'αλλαξει χρωμα
μα δεν μπορει να σ'αρνηθω
ωσπου να μπω στο χωμα
μπορει η μοιρα το κορμι
να το δικασει παλι
μα δεν μπορει από την καρδια
που σ'εχω να σε βγαλω
τα μαθια τζη είναι ομορφη
σαν της κερας την ζωνη
μα μενα το χαμογελο
είναι που με σκοτωνει
αραγε μαγαπα κοντο
ή ξεχασε με κιολα
η γλυκολυγεροκορμη
μελαχρινη μου βιολα
μελαχρινη μου κοπελια
από το σταυροχωρι
μα να σε παρω θελω εγω
εστω και με το ζορι
ο,τι κι αν χασω βριχνω το
και θα σε βρω και σενα
μονο που θα ναι δυστυχως
τα χρονια περασμένα
δεν με πειραζει πως περνουν
οι χρονοι και μισενε
του ερωντα μας σκέφτομαι
το τελος πιο θα 'ναιναι
αν ε την δειτε ματια μου
καμια φορα με άλλο
μην κλαιτε μα εγλιτωσα
από έναν γκρεμο μεγαλο
ιντα χεις με τα μαθια μου
και βλαστημάς να βγουνε
αφου μου τα πεψε ο Θιος
εσενα να θωρρουνε
γιαντα με βανεις και χτυπω
πορτα που δεν ανοιγει
και στεκω αποξω και περνα
ο κοσμος και ξανοιγει
αν εμπορεσω στη ζωη
μοναχος μου θα μεινω
γιατι ζητιάνος δεν μπορω
τσ'αγαπης σου να γινω
λογια 'ρθανε και σου πανε
και κιαλλα θα σου πουνε
τον χωρισμο μας θελουνε
μα δεν θα τονε δουνε
το σαγαπω το εμαθες
ευκολα να στο λενε
μη με μπανταρεις κοπελια
με κεινους που σε θενε
περνα η χαρα και χω ανοιχτα
τηνπορτα και δεν μπαινει
και παει αλλου και είναι κλειστα
και στεκει και ανιμενει
θρεφεται ο πευκος στα βουνα
και γω στα βασανα μου
και ανθρωπου δεν μπορω να πω
τον πονο της καρδιας μου
ως με καψες να μην καεις
γιατι θα σε λυπούμαι
μονο να ζεις να χαιρεσαι
και γω ας τυρρανουμαι
αν μαγαπας να μου το πεις
αν δεν με θες όχι αλλως
μα σαν εμενα δεν μπορει
να σαγαπησει άλλος
να βανα τσι πλεξούδες σου
'να βραδυ μαξιλαρι
κι ας ειχε ρθει την ταχυνη
ο χαρος να με παρει
κι η Παναγια αγαπη μου
ζηλευει τσ'ομορφιες σου
γιαυτο δεν πας στην εκκλησια
να μην ξεχνιας ποτε σου
όταν το χερι σου κρατω
βγαζει φτερα η καρδια μου
και παιρνουν σαρκα και οστα
όλα τα ονερια μου
ηθελα να μουνε τυφλος
να σου κρατω το χερι
να βλεπω με τα ματια σου
μελαχρινο μου ταιρι
οψαργας που εσμιξαμε
στου ονείρου την πεζουλα
(?)
τσ'αγαπης η δροσουλα
μιση καρδια μου ΄πομεινε
και αυτή τι να σου κανει
εφυγες και ψυχομαχειε
μαλλον πως θα ποθανει
δεν μετανιώνω αν εκαμα
δεν μετανιώνω αν καμω
και δεν μου καίγεται καρφι
αποψε να ποθανω
ένα φεγγαρι δυο φορες
σε μια βραδια δεν βγαινει
και αγαπη που 'ναι αληθινη
σ'αλλη αγκαλια δεν μπαινει
γλυκοχαραζει η αυγη
και η αγαπη μου κοιμαται
ηθελα και να κατεχα
αν ε μ'αναστοραται
δεκα χρονω καλ εικοσι
λαστιχοσωλιασμενη
στην γειτονια σου κοπελια
εχω καταλειμενη
οψαργας που εσμιξαμε
στ ονείρου την πεζουλα
δεν μ'αφησε στεγνη κλωστη
τσ'αγαπης η δροσουλα...
Πρώτα να εισαι ανθρωπος κι η στερα καλλιτεχνης.Δυστυχως εδω δεν υπαρχει τιποτα τετοιο
Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλετω!