Goście - z tarasu Gniazda Utkanego pod Lasem. Wiersz w opisie.

216
Rozkosz
Czym innym wypełnić wieczność
Jeżeli nie Istnieniem
Niezmierzone przemierzyć Wszechświaty
Zapłodnić Ziemię
I ziarnko piasku dostrzec -
- Niezmierzony Kosmos
W Kosmosie ujrzeć siebie
Rozkosz. . .
. . .
z tomiku - Listy niewysłane
Poeta w Drodze
Stanisław Utkany

[@grazynadudek9537]

Mili goście, nie wspomnę o wierszu☘🍀☘

[@EugeniuszDelbowski]

Super mieć takich gości lub sąsiadów, a wiersz - czysta rozkosz. 👍
Miłego nowego tygodnia - Geniu.

[@PoetawDrodze]

Dziękuję Geniu. A za użycie słowa - "super" - otrzymujesz żółtą kartkę 😂Również pomyślnego tygodnia życzę.

[@paweidzik5593]

Żurawie z wizytą😊

[@justynapolakowska1617]

Zahaczyć o wszechświat by żurawiem runąć na Ziemię, z tym ich charakterystycznym krzykiem. Sama rozkosz istnienia. Dzięki, bo znów poczułam jakbym była w innym świecie.

[@PoetawDrodze]

Ja z moimi Osobistymi Wewnętrznymi nieustannie czujemy się "niewyraźnie" ma tym łez padole, gdzie od czasu do czasu dopada nas szczęście... ;)

[@justynapolakowska1617]

@@PoetawDrodze"Dopada".😁
A jednak. Na przekór wszystkim i wszystkiemu.