ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
การเป็นอยู่ของประชาชน บ่งบอกถึงระบอบการปกครองได้อย่างชัดเจน ผมรักประเทศไทย ผมรักประเทศ ของผม❤
ไม่คิดว่าระบอบนะ เพราะรัฐบาลมากกว่า ถ้าระบอบจีนก็ไม่เจริญนะ
@@Xme2555 จีน พม่า เวียดนาม ลาว
รูปแบบการปกครองสำคัญ ถ้าเจอคอรัปชั่นหนัก ประชาชนยังไม่ทันกางแขนอ้าปากได้เลย คอมมิวนิสต์เป่าทิ้งอย่างเดียว
ไม่ลำบากหรอกเขาอาจมีความสุขกว่าเราก็ได้ เราอยู่ไทยมีชีวิตหรู แต่เป็นหนี้ท่วมหัว ทั้งบ้าน รถ ลูกเรียน เบื่ออยากอยู่แบบนี้ แบบที่ฉันจากมาจากอีสานเมื่อ40 ปีไม่หรูแต่ไม่ทุกข์
@@user-hl4ni9dl6e ถ้ารู้กิน รู้จ่าย รู้ประมาณ คุณจะอยู่ได้อย่างมีความสุข ในทุกสังคม
ผมคนไทย....ชีวิตแบบนี้ ผ้านมาแล้ว และ ยากหวลกลับไปอยู่ แบบนี้อีก แต่กะคงเป็นไปย่ใด.....เมื่อมาอยู่ในจุดนี้.....สิ่งที่รู้คือ....มนุษย์ที่อยู่ห่างไกลความเจริญ เท่ากับ...ห่างไกล โรคภัย ไข้เจ็บ ต่างๆ นี้คือเรื่องจริงที่.ที่หลายๆคนอาจจะบ้เขื่อแต่ ผมอายุ 56 ปีแล้ว เมื่อตอนเป็นเด็กน้อยเวลาเป็นไข้ไม่สบาย แม่จะฝนยาสมุนไพรฮากไม้ให้กินที่บ้านจะมีอยู่ 2_3 อันขนาดเท่านิ้วมือ และ หอยจูบ สีเขียวธรรมชาติ1 ตัว นี้คือสุดยอด สมุนไพรประจำบ้านไข้จะหายภายใน 3_4 วัน ที่เฮือน(บ้าน)ผม มี ครกมอง ครกมือ เฮือนมุงหญ้าคา ..แสงสว่าง จาตระเกียง ...จากน้ำมันก๊าด กระบองทำจากยาก ต้นกุง ในยุคนั้น บ้ฮู้เลย โรค เบาหวาน โรคมะเร็ง.......การทำนา คนไทยภาคอีสาน เมื่อ 50 ที่ผ่านมา นา 20_30 ไร่ ไข้ปุ๋ย 2_3 กระสอบ เผลอๆ บ่ใดไส่ ปุ๋ยมาจากขี้ควายขี้วัวในฤดูฝนใหม่ตก เสียกบเขียด อึ่งอ่างร้องระงมหลังฝนตก ปัจจุบัน ฝนตก หลังฝนตกเงียบมิดเสียงกบเขียด อึ่งอ่าง ร้องไม่มี . คนเมื่อ 50 ที่ผ่านมา ห้างไกลจาก โรค เบาหวาน มะเร็ง เพราะ เขาอยู่ห่างไกลความเจริญ...นี้คือเรื่องจริง..โรค ร้ายต่างๆมากับความเจริญ....เหมือน ทุงนาในปัจจุบัน จะมีวัชพืช ที่ไม่เคยเห็น ขึ้นตามทุงนามากมาย.. วัชพืชพวกนี้มา กับ ปุย กับสารเคมี กับ มนุษย์ที่ไปทำงาน .มันตะติดมากับเสื้อผ้า กางเกง หญ้าตีนกับแกที่บ้านเรา จะไม่มี ดอกเป็นหนาม เหมือนหญ้าตีนกับแก ตะวันออก ระยองชน จะมีชนิดนี้...และหญ้าเนเปียร์ที่ขึ้นตามคลองแถว ระยอง ชลบุรี...เดียวนี้ที่ภาค อีสาน ก็เริ่มมีเหมือน กัน...สังเกตดูครับ
เป็นเช่นนี้ตามที่ท่านกล่าวมาจริงๆครับ
เด็กน้อยน่ารัก..ช่วยแม่ทำงาน❤❤❤❤
ถ้าชีวิต ไม่มีการเปรียบเทียบ อยู่แบบตามมีตามเกิด พออยู่พอกิน ก็อยู่อย่างมีความสุขได้
ทำให้นึกถึงเมื่อ 50 ปีที่แล้ว ตอนนั้นผมอายุ 6 ขวบ แม่ยังตำข้าว ตักน้ำบ่อ บ้านมุงหญ้าคา ฝาบ้านใช้ใบตองชาด ไม่มีส้วม ใช้ตะเกียง ปัจจุบันยังโหยหาบรรยากาศแบบนั้นแต่ไม่มีแล้ว
แต่ผมเมื่อ50 ปีก่อนผมเริ่มเป็นหนุ่มแล้วได้สัมผัสเองกับตัว ตำข้าวจนมือพองน้ำใสไหลออกมาแสบๆ หาบฟืน หาบน้ำ ทำนา ทุกอย่างแต่ตอนนั้นไม่ได้มองว่าตนเองลำบาก มองว่าเป็นวิถีชีวิตปกติ
ลองคิดถึง ถ้าหากการผลิต ที่สามารถมีเครื่องทุ่นแรงใช้ กับการใช้แรงงานเพียงอย่างเดียว ต้องใช้แรงงานกี่คน ถึงจะผลิตให้พอกิน ในครอบครัว และ การสูญเสียโอกาสทางการศึกษา การได้เข้าถึง โครงสร้างพื้นฐาน การพัฒนาคุณภาพชีวิต นั้นคือปัญหาที่เป็นระบบเกี่ยวเนื่องกัน อย่ามองแค่ ความไม่ต้องทุกข์ใจ. เพราะมันไม่สามารพึ่งพาทรัพยากรจากธรรมชาติ ได้เหมืนยุคสมัยก่อน ที่สามารถหาอาหารมาเลี้ยงครอบครัวจากธรรมชาติได้
รัฐบาลลาวบ่เข้าไปสำรวจและช่วยเหลือประชาชน..บ่มีหน่วยงานได๋สนใจที่จะเข้าไปช่วยเหลือ
ชีวิตสมัย ก่อนอยู่แบบนี้ เห็นแล้วอยากกลับไปอยู่แบบนี้เหมือนเดิม ชีวิตไม่เบียดเบียนใคร
ขาดโลกโซเชียลไปก็ตายละ 555
ต้องรอสงครามโลกคาดว่าน่าจะตายเยอะแล้วที่เหลือก็เริ่มจับจองกันใหม่นสฺ3เดิมไม่มีความหมาย
ไม่มีทางในเมื่อคุณสบายแล้ว มีน้ำ มีไฟฟ้า มีโทรศัพท์ แล้วจะกลับไปอยู่แบบไม่มีอะไรเลย ได้แต่พิมเพราะไม่มีใครอยากไปลำบากหรอก ได้แต่นึกถึงช่วงเวลาที่ผ่านมาแค่นั้นเอง
อยู่ยากคับเฮาใด้ติดยุคสมัยใหม่ไปแล้วเงินโทรศัพท์ปัจจัยหลักๆขาดบ่ใด้ต้องอยุ่แต่แรกค่อยจะอยุ่ใด้
แก่ตัวแล้วเลยนึกถึงอดีต
นึกถึงชนบทไทยเมื่อ 60 ปีก่อน ก่อนที่บ้านมีโรงสีเมื่อปี12 ต้องตำข้าวจนมือพองถึงจะได้ข้าวสารหุงกิน
สถาพนี้เคยอยู่มาแล้วจ้า
น่าเห็นใจพี่น้องชาวลาวทรัพยากรป่าไม้ก็มีเยอะ ทรัพยากรน้ำในดินก็มาก พลังงานแสงอาทิตย์ก็เจิดจ้า แต่ขาดทุนทรัพย์และเทคโนโลยีมาปรับใช้ให้เกิดประโยชน์แหล่งน้ำมีตาน้ำแต่มีไม่มีเครื่องมือขุดเจาะน้ำบาดาลขึ้นมาใช้ร่วมกันในหมู่บ้าน แสงอาทิตย์มีแต่ไม่มีทุนซื้อแผงโซลาเซลและแบตเตอรี่เพื่อเป็นแสงสว่างร่วมกันในหมู่บ้าน
ถ้าเป็นฝนเป็นลม อยู่ลำบากเลยแบบนี้
เห็นความเป็นอยู่แลัวเหมือนทนอยู่ไปแบบนั้นเองไม่เห็นความหวังอะไรเลยในสายตา ตามที่เห็นไม่มีแผงผังในการตั้งบ้านเรือนรวมทั้งความสะอาดไม่มีหน่วยงานไหนที่เข้ามาให้ความรู้กับชาวบ้าน ทางรัฐบาลทิ้งประชาชนจริงๆน่าเห็นใจ
50 ปีก่อนแถวบ้านชนบทก็เป็นแบบนี้ สบายดี
ความทุกข์.ยากเข้าใจ.อยู่ใด้ด้วยความอดทนอย่างยิ่งยวด..ชนะความทุกข์ใด้อย่างไร.สัจจธรรม
มีความสุขตามอัตภาพ ไม่อยากมีอยากได้ นั่นหละรวยที่สุดแล้ว
ชีวิตแบบนี้ล่ะที่หาความสุขได้,ชีวิตที่ห่อหุ้มด้วยวัสดุฟุ่มเฟือยมันแค่ดิ้นไปวันๆรอวันตายแค่นั่นล่ะ
อยู่แบบเรียบง่ายดีค่ะ
เขาอยู่มาใด้เช่นนี้.ต้องนับถือใจเขาจริงๆ.นับถือครับใจยิ่งใหญ่นะ
คิดถึงสมัยเด็กๆ แบบนี้เลย ตอนนี้ไม่มีแล้ว😢
ตอนนี้ผม30กว่าละ สมัยเป็นด็กน้อยน้ำไม่มีไฟไม่มี ทั้งเช้าทุกเย็นต้องหาบน้ำบ่อบาดาลมาใส่โอ่งที่บ้าน บ้างที่ก็ไปอาบน้ำห้วยน้ำคลอง ผมว่าชิวิตที่บ้านผมว่าแย่แล้วนะแต่มีดูคริปนี้แย่กว่าเยอะเลย
สังเกตว่าคนแถบเอเชียบ้านเรา อยู่แบบง่ายๆมีค่อยมีระบบ ระเบียบหมวดหมู่ ความสะอาด ไม่สนใจการออกแบบตกแต่ง ความสวยงาม จึงดูไม่ค่อยสบายตาล้าหลังผมคิดว่า ที่ไหน มีดิน มีน้ำมีอากาศ ดี ที่นั่นอยู่ได้ อย่างมีความสุข เพียงแต่ตั้องเรียนสุขลักษณะ ความสวยงามออกแบบ สภาพอาคารบ้านเรือน ดีกว่า ไปอยู่ในเมือง ท่ามกลางกองขยะ ห้องแคบ น้ำคลำ เหมือนตกนรก สลัมคนเมือง/กับอยู่แบบชาวบ้าน
อยู่แบบเรียบง่ายก็มีความสุขได้ เมื่อ40ปีก่อน บ้านเราก็ไม่มีไฟฟ้า ก็อยู่กันดีมีความสุขตามอัตภาพนะ
ชอบอยากไปอยู่
หมู่บ้านนี้รวยที่สุดแล้วครับ ถ้าคิดเรื่องความมั่นคงทางปัจจัย4ถ้าเปรียบเทียบความสะดวกสบาย อาจจะสู้ไม่ได้ที่อื่นอาจจะดูดี มีพร้อมสิ่งอำนวยความสะดวกแต่ก็ต้องแลกด้วยการเป็น...หนี้แต่หมู่บ้านนี้ที่แน่นอนที่สุดคือ...ไม่มีหนี้ความสุขของแต่ละคน..ไม่อาจเปรียบเทียบกันได้ที่แน่ๆผมมั่นใจว่าหมู่บ้านนี้มีความสุขนอนหลับสนิทมากกว่าบ้านที่ใช้ชีวิตหรูหรา ด้วยการเป็นหนี้แน่ๆ
จริงไม่มีหนี้ไม่ต้องเสียภาษี
ถ้ามีความสุขจะเกือบร้างได้ไง คนมันหนีความลำบากแสวงหาความสะดวกสบายเพื่อชีวิตที่ดีกว่า
ชอบแบบนี้ไม่ต้องเครียดกับการหาเงิน แต่มันจะกลายเป็นบ้านร้างเพราะ เวลาเจ็บไข้ได้ป่วย ยิ่งถ้าต้องถึงขั้นผ่าตัดด้วยยิ่งลำบาก เข้าใจค่ะถ้าตลอดช่วงชีวิตไม่ป่วยไข้ สมบูรณ์แข็งแรง คงจะไม่มีใครทิ้งไปแน่นอนค่ะ
ดูแล้วก็เห็นใจสู้ๆครับผม
คิดถึงตอนเป็นเด็กน้อย
ดีนะ ปลอดภัยดี ไม่มีโจร..
ชีวิตลำบากแร้นแค้นมาก ผู้หญิงที่อุ้มเด็ก ไม่ใส่รองเท้าเลย
ไฟฟ้ากะบ่มีเนาะ ไต้คบไต้เพลิงเอา เห็นละคิดฮอดสมัยเป็นเด็กน้อย ใช้ตะเกียงน้ำมันก๊าด ดังดำเหมิดดดด 555
มองดูแล้วหน้าสงสารมาก ความเป็นอยู่ลำบาก ความปลอดภัย ชีวิตทรัพย์สินน้อย ใช้ชีวิตยากลำบาก ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีความสะดวก ต่อไปตัองอยู่ด้วยความเมตตา มุทิตา จริงๆครับ ตอนกลางคืนคงหน้ากลัวมาก ต้องใช้พลังงานเซลลู่ล่า จากแสงอาทิตย์เข้าช่วยครับ เส้นทางเข้าออกคงลำบากนะครับ
จะไปสงสารมันทำไม ก็พวกมันเลือกจะเป๋นอย่างนี้ หัวคิดสมองพวกมันก็มี จะไม่ขอโลกสวยกับพวกคอมมิวนิสต์เด้ดขาด
มันก็อดเปรียบเทียบไม่ได้จริงๆ แค่แม่น้ำโขงกั้น..คำถามในใจ..ยังมีแบบนี้อีกหรือ..เป็นกำลังใจให้นะครับ โดยเฉพาะพวกเราคนอิสาน(ลาวเหมือนกัน)
ระบอบการปกครองคือต้นตอปัญกา
ถ้าเป็นสมัยก่อน ฝั่งอีสานแล้ง ฝั่งลาวจะอุดมสมบูรณ์กว่า แต่การปกครองทำให้ 2 ฝั่งโขงต่างกัน ฝั่งอีสานมีการกระจายการปกครองออกสู่ส่วนท้องถิ่น ทำให้การพัฒนาไปเร็วกว่า คนอีสานเริ่มส่งลูกเรียน เริ่มทำมาหากินง่ายขึ้น กว่าจะก่อร้างสร้างตัวได้ก็ใช้เวลานานพอสมควร แต่พอกลับไปฝั่งโขงอีกฟาก ทำได้แค่หากินไปวันๆ ข้าวของก็แพงเพราะนำเข้าจากไทย การปกครองที่แตกต่างกัน
@@tkpatamon6515 ความไม่ใส่ใจต่อ ปชช. ของผู้นำฝั่ง ซ้าย
บริบทความเป็นจริงลาวเป็นทาสชาติอื่นผู้นำก็แค่ร่างทรง...ประชาชนจึงทุกข์ยาก😢😮
สมัยก่อนประเทศไทย ก็เป็นแบบนี้ ปู่ ย่า ตายาย อยู่กันมาได้
ลำบากน้อเป็นกำลังใจให้ทุกคนเด่อ
ด้วยทุนทางทรัพยากร ถ้าผู้นำมีวิสัยทัศน์ ปกครองแบบเป็นธรรม คำนึงถึงประชาชนให้มีความสงบสุข จะไม่ทุกข์ยากขนาดนี้ดูภูฏานเป็นตัวอย่างยึดหลักความพอเพียง สิ่งแวดล้อมและคุณภาพชีวิต
เอาอะไร สบายๆๆ. ก็แค่นี้
หากย้อนไปได้อยากไปอยู่แบบที่เห็นอาดีตเคยอยู่
เห็นแล้วเศร้า สงสารจริงๆคนลาวทียากจนมองหาอนาคตไม่เห็นทางสว่างเลย ถ้ารัฐบาลไม่ดูแลคนของตนเองขะบาปกรรมมากๆเลยนะเนี่ย
เขาอาจจะพูดเหมือนเราก็ได้ว่า น่าสงสารคนกรุงเทพจัง ต้องแย่งอากาศหายใจ อยู่แบบแออัด ผสมกับมลพิษคลุ้ง ผู้คนวุ่นวาย การแข่งขันสูง เรื่องการงาน ทำให้คนเครียดจนส่งไปถึงภาวะป่วยจิต ... หนี้สิน เพิ่มขึ้น ใช้ชีวิตแบบพวกวัตถุนิยม. คนดอยเขาคงไม่ต้องการชีวิตแบบนี้แน่นอน
มันก็แค่คำปลอบใจ จากการไร้ความก้าวหน้า เพราะถ้าคิดแบบนั้นจริงๆ ลูกหลาน ไม่หนีมาเมืองไทย หรือย้ายออกไปอยู่ในเมืองหรอกอันนี้มันไม่ใช่ธรรมชาติ แต่มันคือความยากไร้ มันไม่ใช่ แบบ เกษียณการทำงาน แล้วมาปลูกบ้านอยู่กลางป่าเขา แต่มีเงิน มีอาหาร มีไร่สวน ใช้ชีวิตอยู่กับธรรมชาติ แต่ไม่ลำบาก อะไรแบบนั้น
ถ้ามีแหล่งน้ำตลอดปี มีที่นาทำกิน มีที่เลี้ยงสัตว์ ชาวบ้านเขาก็อาจอยู่ได้ขายสัตว์เลี้ยง ปลูกผัก เขาอาจมีการย้ายไปอยู่ในทีสะดวกสะบาย ถ้าเราพักชั่วคราว อาจได้นะ
กลางป่าที่อุดมสมบูรณ์..เเต่ทำไมมันเเห้งเหือดอย่างนี้..เห็นเเล้วหดหู่ใจเเทนจริงๆ..มันเหมือนอีกโลกหนึ่ง..ที่ไม่ได้รับการดูเเลจากภาครัฐ..หากมีความรู้ด้านเกษตรสักนิดมันคงจะดี
ติดตามให้แล้วเด้อ จากมุกดาหาร😊😊
ขออนุญาต คนดำเนินรายการ คำคำถามบ้างที่ซ้ำๆ เกินไป ต้องทำการบ้านสักนิดคะ เช่น 1.เดิมที่ มีกี่ครอบครัว 2.ตอนนี้เหลือ 3.เด็กมีเยอะมั้ย 4น้ำเดินไปตักไกลมั้ย 5 ผู้หญิงประมาณ ..ชายประมาณ ...แล้วคนที่ ไปเค้าไปไหน กัน...6. บ้างปีน้ำแห้งมั้ย คนดูจะได้ข้อมูล ..แล้ววันสำคํญทางศาสนา ..มีมั้ย ทำอย่างไร นี่ดูแต่ภาพ ข้อมูลไม่ได้อะไรเลย...
คนถ่ายคลิปเว้าคือถาษาภูไทบ้านข่อยแท้จ้าา
ความเป็นอยู่น่าสงสารจังครับ
หมู่บ้านนี้รักสอาดนะ สังเกตุจาก รอบๆบริเวณบ้าน น่าอยู่ค่ะ
ธรรมชาติดีคั
ดีสุดรวมประเทศ กลับมาเป็นไทเหมือนเดิมดีสุด แยกออกไปเพราะฝรั่งเศสอยู่แบบไม่มีอนาคต รวมชาติกลับมาเป็นไทเหมือนเดิมดีสุด คนเชื้อชาติเดียวกันภาษาเดียวกันก็บอกถึงรากเง้าดั้งเดิมของ2ชาติอยู่แล้ว
หาพลังงานแสงอาทิตย์ พลังงานลมเก็บลมหม้อแปลงทำไฟฟ้าใช้เอง ถ้าใครพอมีฐานะมีรถยนต์ไว้สักคันในหมู่บ้านทำเกษตรผสมผสานพึ่งพากันเองในหมู่บ้าน ถ้าจะดีสงบสุขเรียบง่าย แต่ทันสมัยได้ถ้ามีไอเดียดัดแปลงให้เข้ากับพื้นที่และมีทุนสักเล็กน้อย โอกาศมีอยู่ทุกที่สำหรับมนุษย์
ดูสภาพแล้วยังคิดได้นะ ทำโซล่าเซล ไม่ใช่ดูถูกนะแค่นี้เขาจะกินจะอยู่ยังต้องลุ้นเลย เรื่องที่คุณว่ามามันยากนะ เราเรื่องกิน เรื่องอยู่ น้ำดื่ม/ใช้บริโภค พื้นฐานก่อนน่าจะดีกว่านะ
ผมอายุ 63 แล้ว ตอนสิบกว่าขวบ เคยผ่านชีวิตแบบนี้มาแล้ว ตำข้าวจนมือพองน้ำใสๆใหลออกมาแสบๆ หาบน้ำเป็นกิโลเมตร หาบฟืน ทำไร่ทำนา ทุกอย่าง ประปาไฟฟ้า โรงสีข้าว ถนนลาดยางหรือแม้แต่ลูกรัง ไม่เคยมี แต่ตอนนั้นไม่มีความรู้สึกว่าตนเองลำบาก รู้สึกว่ามันเป็นวิถีชีวิตของเรา ก็ทำกันแบบนี้ทั้งหมู่บ้าน ใจยังโหยหาธรรมชาติ และเพื่อนฝูงแบบเก่าอยู่เลย
ชีวิตแบบนี้แหละมีความสุขที่สุด ถึงจะไม่รวยล้นฟ้า แต่ได้ใช้ชีวิตอิสระ ได้อยู่กับธรรมชาติ ข่อยก็อยากอยู่แบบนี้แหละ
มันคือความยากจนที่รัฐไม่เคยดูแล สาธารณสุขพื้นฐานไม่มีเลย
ชาวบ้านเค้าก็คิดกลับกันนะ เค้าก็อยากมีชีวิตที่ดี ความเป็นอยู่ที่ดี ไม่ใช่อยู่แบบอดๆอยากๆแบบนี้
ก่อนจะพูดเอาสวย เอาหล่อ ลองไปใช้ชีวิตก่อนค่ะ
ไม่มีเนตใช้หนึ่งอาทิตย์ก็แทบจะขาดใจแล้ว ถ้าไปเที่ยวเล่นพอได้ ถ้าให้อยู่ถาวร คงอยู่ยาก
ไปอยู่ตี้ล่ะสิอยู่ได้จักมื้อ
ถึงลำบากแต่สุขใจ
ชอบแบบนี้เบื่อความสับสนวุ่นวาย
ไม่คิดว่าจะยังมีอยู่ คงเป็นเพราะเราอยู่ต่างกัน
ความไม่เจริญอยู่ที่ภาครัฐไม่ใส่ใจ เพิกเฉยความเจริญจึงไม่มี
อยู่น้อยแหละดี ไม่วุ่นวาย จับคู่คลุมถุงชนให้ลูกหลาน มีลูกกัน 7-8 คนอีก 10ืปีก็ไม่เหงาแล้ว
เห็นแล้วคิดถ๊งพลังงานแสงอาทิตย์และเครื่องสีข้าวขนาดเล็ก ค่ะ
ประเทศลาวนี้อันดับแรกต้องทำถนนหรือทางให้ได้ก่อนต้องให้มีทางสดวกเดินทางเร็วคับเหมื่อนประเทศไทยนะ
เขาก็อยู่แบบมีความสุขตามอัตภาพ แบบเรียบง่าย แต่สำหรับเราคงอยู่ไม่ได้หรอกแค่ไม่มีไฟฟ้าใช้ไม่มีน้ำประปาก็ไม่ไหวแล้ว ชีวิตถึงจะไม่ได้ต้องการอะไรมากมายแต่ปัจจัยหลักพื้นฐานก็ควรมี
ขอบคุณ ทีมงานที่พามาเที่ยว หมู่บ้านชนบทชีวิตเรียบง่ายสบายๆ สงบสุข บรรยากาศดีมากปล.น้องๆได้เรียนหนังสือที่ไหน
อยากไปอยู่แบบนี้ นึกถึงตอนเป็นเด็กๆอยู่ชั้น ป.1-4
แผงโซล่าเซลล์ต้องเข้าแล้วนะ
สู้ต่อไปครับ
ข่อยคนไทย ยังอยากไปอยู่ลาวอยากมีชีวิตแบบนี้
เรารักประเทศไทย
ธรรมชาติคือความสุขของชีวิต
ชีวิตสบายๆตามธรรมชาติ วิธีชีวิตแบบภูมิปัญญา เดิม
สะหวันก็ใกล้ๆมุกดาหารนี้ป่าวครับ เอาใจช่วยนะครับ ทางมุกก็พึ่งพาอาศัยคนจากทางลาวมาช่วยๆกัน ขับเคลื่อนเศรษฐกิจช่วยกันในอีกมิติหนึ่งครับ
ผมชอบนะ..วิธีแบบนี้..ใช่..แม้ว่าจะลำบาก..แต่มันไม่วุ่นวาย..แต่จะมีแต่ความจริงใจต่อกัน....ในหมู่บ้านนั้นๆ...นี้แหละชีวิตเดิมๆ..สมัยเก่า
ข้าวปลาอาหารอาจจะพอมีอยู่มีกิน หาตามธรรมชาติได้ แต่ตอนเจ็บไข้ได้ป่วยจะเอาเงินที่ไหนไปรักษา.
ย้อนกลับไปประมาณ 60 กว่าปีของบ้านผม นครพนม ครับ เหมือนกันทุกประการครับ
เหมือนหมู่บ้านเราชนบทไทยสมัย๕๐ ปีที่แล้วในการดำเนินชีวิตแบบนี้ไม่มีไฟฟ้าไม่มีน้ำประปาไม่โทรศัพท์ไม่มีถนนราดยางไม่มีโรงพยาบาลตำบลแต่ไทยก็พัฒนาได้พอสมควรปัจจุบันมีทุกอย่างที่กล่าวมาแต่ต้น มาเห็นชนเผ่าเหมือนพวกเราที่ สปป.ลาวก็ได้แต่สงสารเพราะพูดภาษาเดียวกันกับที่ไทย น่ามาเยี่ยมพูดคุย
เราเป็นคนไทย เอาใจช่วยพี่น้องคนลาวให้ได้มีผู้นำเก่งๆซื่อสัตย์ จะได้ช่วยพัฒนาชาติให้เจริญรุ่งเรือง กว่าที่เป็นอยู่แบบปัจบันนี้.
❤❤❤❤❤❤❤❤❤
คล้ายอีสานบ้านเราตอนเรายังเด็ก สามสิบกว่าปีที่แล้ว ยังทันตอนได้หาบน้ำมากิน ก็มีความสุขอีกแบบ
สวัสดีครับบ่าวต้อย เป็นกำลังใจให้ครับ ผมส่าน
อธิบายแนคับ ว่าห่างจากหมู่บ้านอื่นไกลบ่ ใช่เวบาเดินทางออกไปโดนบ่ ประมาณนี้ครับ
❤❤ขอไห้ประชาชนมีความสุขความเจริญนะพี่นิ้งลาว
ความเป็นอยู่ลำบากมาก็เลยนี่
ปี2023แต่ชาวบ้านลาว บางหมู่บ้าน ยังใช้ชีวิต ความเป็นอยู่ เหมือน สมัย อโยธยา....ถ้าตัดเสื้อผ้า และ รถมอเตอร์ไซค์ออก นี่มันย้อนวิถีไปเป็นร้อยๆ ปีเลย
สภาพนี้เหมือนชนบทไทยเมื่อ50-60ปีที่แล้วคับ
ดูแห้งแล้งมากเฮ้อ!
สงสารเขาหลายๆ
อยูอย่างยากลำบากแต่ถ้ามีความสุข กะบ่เป็นหยังดอก เพราะชีวิตคนเราต้องการเพียงความสงบสุขเท่านั้น ส่วนคนรวยที่ทีแต่ความทุกข์มีความหมายอีหยัง???
มีชีวิตอยู่ซื่อๆตามธรรมชาติ ไม่เจ็บป่วยถือว่าดีมาก มีชีวิตรอทำหน้าที่สัตว์โลกคือขยายพันธุ์..แล้วรอเวลาสิ้นอายุขัย...จบ.
เสียดายฮั่วไฮนาสวนเนาะ
ย้อนยุคสู่อดีตเมื่อ 80 สิบปีที่แล้ว
น่าสงสาร พวกเขาจริงๆไฟฟ้าไม่มีเขาถึงออกไปอยู่อื่น
อยากย้อนกลับไปท่องเที่ยวในที่ที่เป็นธรรมชาติแบบนี้มากๆ
50ปีที่แล้วหมู่บ้านผมกะคล้ายนี้ละ
สบายดี❤พี่น้อง
ที่เวียงจันทน์ก็เหมือนไทย แต่ทำไมที่ชนบทถึง ต่างกันคนละยุค
ผู้นำประเทศบ่อพัฒนา ชาวบ้านก็เลยทุกข์ยาก
ตอนเป็นเด็กใช้ตะเกียงนำ้ต้องเอารถไปเข็นเอาตามยุคตามสมัย..
คึดฮอดสมัยข่อยยังน้อย40ปีที่แล้ว.ไฟกะบ่อมี
ให้ผมไปใช้ชีวิตอยู่แบบนั้นผมคงตายแน่คงเอาตัวรอดไม่ได้
สวัสดีครับบ่าวต้อย มาให้กําลังใจให้นะครับ ขอบคุณที่พามาชมวิถีชีวิตตามชนบทครับ
โลเกชั่น ดีเอาไว้ถ่ายหนัง
โอ้ยเนาะ แค่น้ำโขงกั้น มันคือต่างกันฟ้ากับเหวเลย
ต่างกันเกินไปพูดก็ไม่ต่างจากบ้านเรานิละกานปกครองของระบบ
สมัยตอนผมเด็กๆเมื่อ 30 ปีก่อน ก็แบบนี้😊😊😊พูดถึงไทยเราก็เปลี่ยนไปเยอะนะ
27 ปีก่อน อยู่อำเภอเล็กๆตีนเขาชายแดนลาว ก็มีคอมพิวเตอร์ไฟฟ้ามือถึอกันหมดแล้วนะคะ คุณไปอยู่ตรงไหนมา
สมัยเป็นเด็กแนวนี้แหละภาคอีสาน ไฟฟ้าเข้าตอนอายุ15 ข้างๆทางแถวบ้านเถาวัลนี่ยังเป็นเถาจากป่าอยู่เลย เปลียนไปเยอะ
แค่โขงกั้นมันคือต่างกันคักแท้
คนที่อยู่น่าชื่นชม คนที่ไปหนีปัญหาคงต้องหนีตลอดชีวิต
40ปีที่ผ่านมาเมืองไทยกะเป็นแบบนี้ล่ะครับภาพนั้นยังอยู่ในความทรงจำ
เจ็บเป็นเย็นรอ้นตายเปล่านั้นแหละหน้าสงสารจังถ้าจะทำบุญไห้ทานไห้ทำกับคนประเพศนี้ได้บุญมาก..
ความเจริญเข้ามาผู้คนเข้าอยู่อาศัยเอง เหมือนกันทุกที่ในโลกนี้ ที่ไหนเจริญที่นั้นคนมักจะอยู่ เพราะกลัวความลำบาก
เกาหลีเหนือ 2
การเป็นอยู่ของประชาชน บ่งบอกถึงระบอบการปกครองได้อย่างชัดเจน ผมรักประเทศไทย ผมรักประเทศ ของผม❤
ไม่คิดว่าระบอบนะ เพราะรัฐบาลมากกว่า ถ้าระบอบจีนก็ไม่เจริญนะ
@@Xme2555 จีน พม่า เวียดนาม ลาว
รูปแบบการปกครองสำคัญ ถ้าเจอคอรัปชั่นหนัก ประชาชนยังไม่ทันกางแขนอ้าปากได้เลย คอมมิวนิสต์เป่าทิ้งอย่างเดียว
ไม่ลำบากหรอกเขาอาจมีความสุขกว่าเราก็ได้ เราอยู่ไทยมีชีวิตหรู แต่เป็นหนี้ท่วมหัว ทั้งบ้าน รถ ลูกเรียน เบื่ออยากอยู่แบบนี้ แบบที่ฉันจากมาจากอีสานเมื่อ40 ปีไม่หรูแต่ไม่ทุกข์
@@user-hl4ni9dl6e
ถ้ารู้กิน รู้จ่าย รู้ประมาณ คุณจะอยู่ได้อย่างมีความสุข ในทุกสังคม
ผมคนไทย....ชีวิตแบบนี้ ผ้านมาแล้ว และ ยากหวลกลับไปอยู่ แบบนี้อีก แต่กะคงเป็นไปย่ใด.....เมื่อมาอยู่ในจุดนี้.....สิ่งที่รู้คือ....มนุษย์ที่อยู่ห่างไกลความเจริญ เท่ากับ...ห่างไกล โรคภัย ไข้เจ็บ ต่างๆ นี้คือเรื่องจริงที่.ที่หลายๆคนอาจจะบ้เขื่อแต่ ผมอายุ 56 ปีแล้ว เมื่อตอนเป็นเด็กน้อยเวลาเป็นไข้ไม่สบาย แม่จะฝนยาสมุนไพรฮากไม้ให้กินที่บ้านจะมีอยู่ 2_3 อันขนาดเท่านิ้วมือ และ หอยจูบ สีเขียวธรรมชาติ1 ตัว นี้คือสุดยอด สมุนไพรประจำบ้านไข้จะหายภายใน 3_4 วัน ที่เฮือน(บ้าน)ผม มี ครกมอง ครกมือ เฮือนมุงหญ้าคา ..แสงสว่าง จาตระเกียง ...จากน้ำมันก๊าด กระบองทำจากยาก ต้นกุง ในยุคนั้น บ้ฮู้เลย โรค เบาหวาน โรคมะเร็ง.......การทำนา คนไทยภาคอีสาน เมื่อ 50 ที่ผ่านมา นา 20_30 ไร่ ไข้ปุ๋ย 2_3 กระสอบ เผลอๆ บ่ใดไส่ ปุ๋ยมาจากขี้ควายขี้วัวในฤดูฝนใหม่ตก เสียกบเขียด อึ่งอ่างร้องระงมหลังฝนตก ปัจจุบัน ฝนตก หลังฝนตกเงียบมิดเสียงกบเขียด อึ่งอ่าง ร้องไม่มี . คนเมื่อ 50 ที่ผ่านมา ห้างไกลจาก โรค เบาหวาน มะเร็ง เพราะ เขาอยู่ห่างไกลความเจริญ...นี้คือเรื่องจริง..โรค ร้ายต่างๆมากับความเจริญ....เหมือน ทุงนาในปัจจุบัน จะมีวัชพืช ที่ไม่เคยเห็น ขึ้นตามทุงนามากมาย.. วัชพืชพวกนี้มา กับ ปุย กับสารเคมี กับ มนุษย์ที่ไปทำงาน .มันตะติดมากับเสื้อผ้า กางเกง หญ้าตีนกับแกที่บ้านเรา จะไม่มี ดอกเป็นหนาม เหมือนหญ้าตีนกับแก ตะวันออก ระยองชน จะมีชนิดนี้...และหญ้าเนเปียร์ที่ขึ้นตามคลองแถว ระยอง ชลบุรี...เดียวนี้ที่ภาค อีสาน ก็เริ่มมีเหมือน กัน...สังเกตดูครับ
เป็นเช่นนี้ตามที่ท่านกล่าวมาจริงๆครับ
เด็กน้อยน่ารัก..ช่วยแม่ทำงาน❤❤❤❤
ถ้าชีวิต ไม่มีการเปรียบเทียบ อยู่แบบตามมีตามเกิด พออยู่พอกิน ก็อยู่อย่างมีความสุขได้
ทำให้นึกถึงเมื่อ 50 ปีที่แล้ว ตอนนั้นผมอายุ 6 ขวบ แม่ยังตำข้าว ตักน้ำบ่อ บ้านมุงหญ้าคา ฝาบ้านใช้ใบตองชาด ไม่มีส้วม ใช้ตะเกียง ปัจจุบันยังโหยหาบรรยากาศแบบนั้นแต่ไม่มีแล้ว
แต่ผมเมื่อ50 ปีก่อนผมเริ่มเป็นหนุ่มแล้วได้สัมผัสเองกับตัว ตำข้าวจนมือพองน้ำใสไหลออกมาแสบๆ หาบฟืน หาบน้ำ ทำนา ทุกอย่างแต่ตอนนั้นไม่ได้มองว่าตนเองลำบาก มองว่าเป็นวิถีชีวิตปกติ
ลองคิดถึง ถ้าหากการผลิต ที่สามารถมีเครื่องทุ่นแรงใช้ กับการใช้แรงงานเพียงอย่างเดียว ต้องใช้แรงงานกี่คน ถึงจะผลิตให้พอกิน ในครอบครัว และ การสูญเสียโอกาสทางการศึกษา การได้เข้าถึง โครงสร้างพื้นฐาน การพัฒนาคุณภาพชีวิต นั้นคือปัญหาที่เป็นระบบเกี่ยวเนื่องกัน อย่ามองแค่ ความไม่ต้องทุกข์ใจ. เพราะมันไม่สามารพึ่งพาทรัพยากรจากธรรมชาติ ได้เหมืนยุคสมัยก่อน ที่สามารถหาอาหารมาเลี้ยงครอบครัวจากธรรมชาติได้
รัฐบาลลาวบ่เข้าไปสำรวจและช่วยเหลือประชาชน..บ่มีหน่วยงานได๋สนใจที่จะเข้าไปช่วยเหลือ
ชีวิตสมัย ก่อนอยู่แบบนี้ เห็นแล้วอยากกลับไปอยู่แบบนี้เหมือนเดิม ชีวิตไม่เบียดเบียนใคร
ขาดโลกโซเชียลไปก็ตายละ 555
ต้องรอสงครามโลกคาดว่าน่าจะตายเยอะแล้วที่เหลือก็เริ่มจับจองกันใหม่นสฺ3เดิมไม่มีความหมาย
ไม่มีทางในเมื่อคุณสบายแล้ว มีน้ำ มีไฟฟ้า มีโทรศัพท์ แล้วจะกลับไปอยู่แบบไม่มีอะไรเลย ได้แต่พิมเพราะไม่มีใครอยากไปลำบากหรอก ได้แต่นึกถึงช่วงเวลาที่ผ่านมาแค่นั้นเอง
อยู่ยากคับเฮาใด้ติดยุคสมัยใหม่ไปแล้วเงินโทรศัพท์ปัจจัยหลักๆขาดบ่ใด้ต้องอยุ่แต่แรกค่อยจะอยุ่ใด้
แก่ตัวแล้วเลยนึกถึงอดีต
นึกถึงชนบทไทยเมื่อ 60 ปีก่อน ก่อนที่บ้านมีโรงสีเมื่อปี
12 ต้องตำข้าวจนมือพองถึงจะได้ข้าวสารหุงกิน
สถาพนี้เคยอยู่มาแล้วจ้า
น่าเห็นใจพี่น้องชาวลาวทรัพยากรป่าไม้ก็มีเยอะ ทรัพยากรน้ำในดินก็มาก พลังงานแสงอาทิตย์ก็เจิดจ้า แต่ขาดทุนทรัพย์และเทคโนโลยีมาปรับใช้ให้เกิดประโยชน์แหล่งน้ำมีตาน้ำแต่มีไม่มีเครื่องมือขุดเจาะน้ำบาดาลขึ้นมาใช้ร่วมกันในหมู่บ้าน แสงอาทิตย์มีแต่ไม่มีทุนซื้อแผงโซลาเซลและแบตเตอรี่เพื่อเป็นแสงสว่างร่วมกันในหมู่บ้าน
ถ้าเป็นฝนเป็นลม อยู่ลำบากเลยแบบนี้
เห็นความเป็นอยู่แลัวเหมือนทนอยู่ไปแบบนั้นเองไม่เห็นความหวังอะไรเลยในสายตา ตามที่เห็นไม่มีแผงผังในการตั้งบ้านเรือนรวมทั้งความสะอาดไม่มีหน่วยงานไหนที่เข้ามาให้ความรู้กับชาวบ้าน ทางรัฐบาลทิ้งประชาชนจริงๆน่าเห็นใจ
50 ปีก่อนแถวบ้านชนบทก็เป็นแบบนี้ สบายดี
ความทุกข์.ยากเข้าใจ.
อยู่ใด้ด้วยความอดทนอย่างยิ่งยวด..ชนะความทุกข์
ใด้อย่างไร.สัจจธรรม
มีความสุขตามอัตภาพ ไม่อยากมีอยากได้ นั่นหละรวยที่สุดแล้ว
ชีวิตแบบนี้ล่ะที่หาความสุขได้,ชีวิตที่ห่อหุ้มด้วยวัสดุฟุ่มเฟือยมันแค่ดิ้นไปวันๆรอวันตายแค่นั่นล่ะ
อยู่แบบเรียบง่ายดีค่ะ
เขาอยู่มาใด้เช่นนี้.ต้องนับถือใจเขาจริงๆ.นับถือครับใจยิ่งใหญ่นะ
คิดถึงสมัยเด็กๆ แบบนี้เลย ตอนนี้ไม่มีแล้ว😢
ตอนนี้ผม30กว่าละ สมัยเป็นด็กน้อยน้ำไม่มีไฟไม่มี ทั้งเช้าทุกเย็นต้องหาบน้ำบ่อบาดาลมาใส่โอ่งที่บ้าน บ้างที่ก็ไปอาบน้ำห้วยน้ำคลอง ผมว่าชิวิตที่บ้านผมว่าแย่แล้วนะแต่มีดูคริปนี้แย่กว่าเยอะเลย
สังเกตว่าคนแถบเอเชียบ้านเรา อยู่แบบง่ายๆมีค่อยมีระบบ ระเบียบหมวดหมู่ ความสะอาด ไม่สนใจการออกแบบตกแต่ง ความสวยงาม จึงดูไม่ค่อยสบายตาล้าหลังผมคิดว่า ที่ไหน มีดิน มีน้ำมีอากาศ ดี ที่นั่นอยู่ได้ อย่างมีความสุข เพียงแต่ตั้องเรียนสุขลักษณะ ความสวยงามออกแบบ สภาพอาคารบ้านเรือน ดีกว่า ไปอยู่ในเมือง ท่ามกลางกองขยะ ห้องแคบ น้ำคลำ เหมือนตกนรก สลัมคนเมือง/กับอยู่แบบชาวบ้าน
อยู่แบบเรียบง่ายก็มีความสุขได้ เมื่อ40ปีก่อน บ้านเราก็ไม่มีไฟฟ้า ก็อยู่กันดีมีความสุขตามอัตภาพนะ
ชอบอยากไปอยู่
หมู่บ้านนี้รวยที่สุดแล้วครับ ถ้าคิดเรื่องความมั่นคงทางปัจจัย4
ถ้าเปรียบเทียบความสะดวกสบาย อาจจะสู้ไม่ได้
ที่อื่นอาจจะดูดี มีพร้อมสิ่งอำนวยความสะดวกแต่ก็ต้องแลกด้วยการเป็น...หนี้
แต่หมู่บ้านนี้ที่แน่นอนที่สุดคือ...ไม่มีหนี้
ความสุขของแต่ละคน..ไม่อาจเปรียบเทียบกันได้
ที่แน่ๆผมมั่นใจว่าหมู่บ้านนี้มีความสุขนอนหลับสนิทมากกว่า
บ้านที่ใช้ชีวิตหรูหรา ด้วยการเป็นหนี้แน่ๆ
จริงไม่มีหนี้ไม่ต้องเสียภาษี
ถ้ามีความสุขจะเกือบร้างได้ไง คนมันหนีความลำบากแสวงหาความสะดวกสบายเพื่อชีวิตที่ดีกว่า
ชอบแบบนี้ไม่ต้องเครียดกับการหาเงิน แต่มันจะกลายเป็นบ้านร้างเพราะ เวลาเจ็บไข้ได้ป่วย ยิ่งถ้าต้องถึงขั้นผ่าตัดด้วยยิ่งลำบาก เข้าใจค่ะถ้าตลอดช่วงชีวิตไม่ป่วยไข้ สมบูรณ์แข็งแรง คงจะไม่มีใครทิ้งไปแน่นอนค่ะ
ดูแล้วก็เห็นใจสู้ๆครับผม
คิดถึงตอนเป็นเด็กน้อย
ดีนะ ปลอดภัยดี ไม่มีโจร..
ชีวิตลำบากแร้นแค้นมาก ผู้หญิงที่อุ้มเด็ก ไม่ใส่รองเท้าเลย
ไฟฟ้ากะบ่มีเนาะ ไต้คบไต้เพลิงเอา เห็นละคิดฮอดสมัยเป็นเด็กน้อย ใช้ตะเกียงน้ำมันก๊าด ดังดำเหมิดดดด 555
มองดูแล้วหน้าสงสารมาก ความเป็นอยู่ลำบาก ความปลอดภัย ชีวิตทรัพย์สินน้อย ใช้ชีวิตยากลำบาก ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีความสะดวก ต่อไปตัองอยู่ด้วยความเมตตา มุทิตา จริงๆครับ ตอนกลางคืนคงหน้ากลัวมาก ต้องใช้พลังงานเซลลู่ล่า จากแสงอาทิตย์เข้าช่วยครับ เส้นทางเข้าออกคงลำบากนะครับ
จะไปสงสารมันทำไม ก็พวกมันเลือกจะเป๋นอย่างนี้ หัวคิดสมองพวกมันก็มี จะไม่ขอโลกสวยกับพวกคอมมิวนิสต์เด้ดขาด
มันก็อดเปรียบเทียบไม่ได้จริงๆ แค่แม่น้ำโขงกั้น..คำถามในใจ..ยังมีแบบนี้อีกหรือ..เป็นกำลังใจให้นะครับ โดยเฉพาะพวกเราคนอิสาน(ลาวเหมือนกัน)
ระบอบการปกครองคือต้นตอปัญกา
ถ้าเป็นสมัยก่อน ฝั่งอีสานแล้ง ฝั่งลาวจะอุดมสมบูรณ์กว่า แต่การปกครองทำให้ 2 ฝั่งโขงต่างกัน ฝั่งอีสานมีการกระจายการปกครองออกสู่ส่วนท้องถิ่น ทำให้การพัฒนาไปเร็วกว่า คนอีสานเริ่มส่งลูกเรียน เริ่มทำมาหากินง่ายขึ้น กว่าจะก่อร้างสร้างตัวได้
ก็ใช้เวลานานพอสมควร แต่พอกลับไปฝั่งโขงอีกฟาก ทำได้แค่หากินไปวันๆ ข้าวของก็แพงเพราะนำเข้าจากไทย การปกครองที่แตกต่างกัน
@@tkpatamon6515 ความไม่ใส่ใจต่อ ปชช. ของผู้นำฝั่ง ซ้าย
บริบทความเป็นจริงลาวเป็นทาสชาติอื่นผู้นำก็แค่ร่างทรง...ประชาชนจึงทุกข์ยาก😢😮
สมัยก่อนประเทศไทย ก็เป็นแบบนี้ ปู่ ย่า ตายาย อยู่กันมาได้
ลำบากน้อเป็นกำลังใจให้ทุกคนเด่อ
ด้วยทุนทางทรัพยากร ถ้าผู้นำมีวิสัยทัศน์ ปกครองแบบเป็นธรรม คำนึงถึงประชาชนให้มีความสงบสุข จะไม่ทุกข์ยากขนาดนี้ดูภูฏานเป็นตัวอย่างยึดหลักความพอเพียง สิ่งแวดล้อมและคุณภาพชีวิต
เอาอะไร สบายๆๆ. ก็แค่นี้
หากย้อนไปได้อยากไปอยู่แบบที่เห็นอาดีตเคยอยู่
เห็นแล้วเศร้า สงสารจริงๆคนลาวทียากจนมองหาอนาคตไม่เห็นทางสว่างเลย ถ้ารัฐบาลไม่ดูแลคนของตนเองขะบาปกรรมมากๆเลยนะเนี่ย
เขาอาจจะพูดเหมือนเราก็ได้ว่า น่าสงสารคนกรุงเทพจัง ต้องแย่งอากาศหายใจ อยู่แบบแออัด ผสมกับมลพิษคลุ้ง ผู้คนวุ่นวาย การแข่งขันสูง เรื่องการงาน ทำให้คนเครียดจนส่งไปถึงภาวะป่วยจิต ... หนี้สิน เพิ่มขึ้น ใช้ชีวิตแบบพวกวัตถุนิยม.
คนดอยเขาคงไม่ต้องการชีวิตแบบนี้แน่นอน
มันก็แค่คำปลอบใจ จากการไร้ความก้าวหน้า
เพราะถ้าคิดแบบนั้นจริงๆ ลูกหลาน ไม่หนีมาเมืองไทย หรือย้ายออกไปอยู่ในเมืองหรอก
อันนี้มันไม่ใช่ธรรมชาติ แต่มันคือความยากไร้
มันไม่ใช่ แบบ เกษียณการทำงาน แล้วมาปลูกบ้านอยู่กลางป่าเขา แต่มีเงิน มีอาหาร มีไร่สวน ใช้ชีวิตอยู่กับธรรมชาติ แต่ไม่ลำบาก อะไรแบบนั้น
ถ้ามีแหล่งน้ำตลอดปี มีที่นาทำกิน มีที่เลี้ยงสัตว์ ชาวบ้านเขาก็อาจอยู่ได้ขายสัตว์เลี้ยง ปลูกผัก เขาอาจมีการย้ายไปอยู่ในทีสะดวกสะบาย ถ้าเราพักชั่วคราว อาจได้นะ
กลางป่าที่อุดมสมบูรณ์..เเต่ทำไมมันเเห้งเหือดอย่างนี้..เห็นเเล้วหดหู่ใจเเทนจริงๆ..มันเหมือนอีกโลกหนึ่ง..ที่ไม่ได้รับการดูเเลจากภาครัฐ..หากมีความรู้ด้านเกษตรสักนิดมันคงจะดี
ติดตามให้แล้วเด้อ จากมุกดาหาร😊😊
ขออนุญาต คนดำเนินรายการ คำคำถามบ้างที่ซ้ำๆ เกินไป ต้องทำการบ้านสักนิดคะ เช่น 1.เดิมที่ มีกี่ครอบครัว 2.ตอนนี้เหลือ 3.เด็กมีเยอะมั้ย 4น้ำเดินไปตักไกลมั้ย 5 ผู้หญิงประมาณ ..ชายประมาณ ...แล้วคนที่ ไปเค้าไปไหน กัน...6. บ้างปีน้ำแห้งมั้ย คนดูจะได้ข้อมูล ..แล้ววันสำคํญทางศาสนา ..มีมั้ย ทำอย่างไร นี่ดูแต่ภาพ ข้อมูลไม่ได้อะไรเลย...
คนถ่ายคลิปเว้าคือถาษาภูไทบ้านข่อยแท้จ้าา
ความเป็นอยู่น่าสงสารจังครับ
หมู่บ้านนี้รักสอาดนะ สังเกตุจาก รอบๆบริเวณบ้าน น่าอยู่ค่ะ
ธรรมชาติดีคั
ดีสุดรวมประเทศ กลับมาเป็นไทเหมือนเดิมดีสุด แยกออกไปเพราะฝรั่งเศสอยู่แบบไม่มีอนาคต รวมชาติกลับมาเป็นไทเหมือนเดิมดีสุด คนเชื้อชาติเดียวกันภาษาเดียวกันก็บอกถึงรากเง้าดั้งเดิมของ2ชาติอยู่แล้ว
หาพลังงานแสงอาทิตย์ พลังงานลมเก็บลมหม้อแปลงทำไฟฟ้าใช้เอง ถ้าใครพอมีฐานะมีรถยนต์ไว้สักคันในหมู่บ้านทำเกษตรผสมผสาน
พึ่งพากันเองในหมู่บ้าน ถ้าจะดีสงบสุขเรียบง่าย แต่ทันสมัยได้ถ้ามีไอเดียดัดแปลงให้เข้ากับพื้นที่และมีทุนสักเล็กน้อย โอกาศมีอยู่ทุกที่สำหรับมนุษย์
ดูสภาพแล้วยังคิดได้นะ ทำโซล่าเซล ไม่ใช่ดูถูกนะแค่นี้เขาจะกินจะอยู่ยังต้องลุ้นเลย เรื่องที่คุณว่ามามันยากนะ เราเรื่องกิน เรื่องอยู่ น้ำดื่ม/ใช้บริโภค พื้นฐานก่อนน่าจะดีกว่านะ
ผมอายุ 63 แล้ว ตอนสิบกว่าขวบ เคยผ่านชีวิตแบบนี้มาแล้ว ตำข้าวจนมือพองน้ำใสๆใหลออกมาแสบๆ หาบน้ำเป็นกิโลเมตร หาบฟืน ทำไร่ทำนา ทุกอย่าง ประปาไฟฟ้า โรงสีข้าว ถนนลาดยางหรือแม้แต่ลูกรัง ไม่เคยมี แต่ตอนนั้นไม่มีความรู้สึกว่าตนเองลำบาก รู้สึกว่ามันเป็นวิถีชีวิตของเรา ก็ทำกันแบบนี้ทั้งหมู่บ้าน ใจยังโหยหาธรรมชาติ และเพื่อนฝูงแบบเก่าอยู่เลย
ชีวิตแบบนี้แหละมีความสุขที่สุด ถึงจะไม่รวยล้นฟ้า แต่ได้ใช้ชีวิตอิสระ ได้อยู่กับธรรมชาติ ข่อยก็อยากอยู่แบบนี้แหละ
มันคือความยากจนที่รัฐไม่เคยดูแล สาธารณสุขพื้นฐานไม่มีเลย
ชาวบ้านเค้าก็คิดกลับกันนะ เค้าก็อยากมีชีวิตที่ดี ความเป็นอยู่ที่ดี ไม่ใช่อยู่แบบอดๆอยากๆแบบนี้
ก่อนจะพูดเอาสวย เอาหล่อ ลองไปใช้ชีวิตก่อนค่ะ
ไม่มีเนตใช้หนึ่งอาทิตย์ก็แทบจะขาดใจแล้ว ถ้าไปเที่ยวเล่นพอได้ ถ้าให้อยู่ถาวร คงอยู่ยาก
ไปอยู่ตี้ล่ะสิอยู่ได้จักมื้อ
ถึงลำบากแต่สุขใจ
ชอบแบบนี้เบื่อความสับสนวุ่นวาย
ไม่คิดว่าจะยังมีอยู่ คงเป็นเพราะเราอยู่ต่างกัน
ความไม่เจริญอยู่ที่ภาครัฐไม่ใส่ใจ เพิกเฉยความเจริญจึงไม่มี
อยู่น้อยแหละดี ไม่วุ่นวาย จับคู่คลุมถุงชนให้ลูกหลาน มีลูกกัน 7-8 คนอีก 10ืปีก็ไม่เหงาแล้ว
เห็นแล้วคิดถ๊งพลังงานแสงอาทิตย์และเครื่องสีข้าวขนาดเล็ก ค่ะ
ประเทศลาวนี้อันดับแรกต้องทำถนนหรือทางให้ได้ก่อนต้องให้มีทางสดวกเดินทางเร็วคับเหมื่อนประเทศไทยนะ
เขาก็อยู่แบบมีความสุขตามอัตภาพ แบบเรียบง่าย แต่สำหรับเราคงอยู่ไม่ได้หรอกแค่ไม่มีไฟฟ้าใช้ไม่มีน้ำประปาก็ไม่ไหวแล้ว ชีวิตถึงจะไม่ได้ต้องการอะไรมากมายแต่ปัจจัยหลักพื้นฐานก็ควรมี
ขอบคุณ ทีมงานที่พามาเที่ยว หมู่บ้านชนบทชีวิตเรียบง่ายสบายๆ สงบสุข บรรยากาศดีมาก
ปล.น้องๆได้เรียนหนังสือที่ไหน
อยากไปอยู่แบบนี้ นึกถึงตอนเป็นเด็กๆอยู่ชั้น ป.1-4
แผงโซล่าเซลล์ต้องเข้าแล้วนะ
สู้ต่อไปครับ
ข่อยคนไทย ยังอยากไปอยู่ลาวอยากมีชีวิตแบบนี้
เรารักประเทศไทย
ธรรมชาติคือความสุขของชีวิต
ชีวิตสบายๆตามธรรมชาติ วิธีชีวิตแบบภูมิปัญญา เดิม
สะหวันก็ใกล้ๆมุกดาหารนี้ป่าวครับ เอาใจช่วยนะครับ ทางมุกก็พึ่งพาอาศัยคนจากทางลาวมาช่วยๆกัน ขับเคลื่อนเศรษฐกิจช่วยกันในอีกมิติหนึ่งครับ
ผมชอบนะ..วิธีแบบนี้..ใช่..แม้ว่าจะลำบาก..แต่มันไม่วุ่นวาย..แต่จะมีแต่ความจริงใจต่อกัน....ในหมู่บ้านนั้นๆ...นี้แหละชีวิตเดิมๆ..สมัยเก่า
ข้าวปลาอาหารอาจจะพอมีอยู่มีกิน หาตามธรรมชาติได้ แต่ตอนเจ็บไข้ได้ป่วยจะเอาเงินที่ไหนไปรักษา.
ย้อนกลับไปประมาณ 60 กว่าปีของบ้านผม นครพนม ครับ เหมือนกันทุกประการครับ
เหมือนหมู่บ้านเราชนบทไทยสมัย๕๐ ปีที่แล้วในการดำเนินชีวิตแบบนี้ไม่มีไฟฟ้าไม่มีน้ำประปาไม่โทรศัพท์ไม่มีถนนราดยางไม่มีโรงพยาบาลตำบลแต่ไทยก็พัฒนาได้พอสมควรปัจจุบันมีทุกอย่างที่กล่าวมาแต่ต้น มาเห็นชนเผ่าเหมือนพวกเราที่ สปป.ลาวก็ได้แต่สงสารเพราะพูดภาษาเดียวกันกับที่ไทย น่ามาเยี่ยมพูดคุย
เราเป็นคนไทย เอาใจช่วยพี่น้องคนลาวให้ได้มีผู้นำเก่งๆซื่อสัตย์ จะได้ช่วยพัฒนาชาติให้เจริญรุ่งเรือง กว่าที่เป็นอยู่แบบปัจบันนี้.
❤❤❤❤❤❤❤❤❤
คล้ายอีสานบ้านเราตอนเรายังเด็ก สามสิบกว่าปีที่แล้ว ยังทันตอนได้หาบน้ำมากิน ก็มีความสุขอีกแบบ
สวัสดีครับบ่าวต้อย เป็นกำลังใจให้ครับ ผมส่าน
อธิบายแนคับ ว่าห่างจากหมู่บ้านอื่นไกลบ่ ใช่เวบาเดินทางออกไปโดนบ่ ประมาณนี้ครับ
❤❤ขอไห้ประชาชนมีความสุขความเจริญนะพี่นิ้งลาว
ความเป็นอยู่ลำบากมาก็เลยนี่
ปี2023
แต่ชาวบ้านลาว บางหมู่บ้าน ยังใช้ชีวิต ความเป็นอยู่ เหมือน สมัย อโยธยา....
ถ้าตัดเสื้อผ้า และ รถมอเตอร์ไซค์ออก นี่มันย้อนวิถีไปเป็นร้อยๆ ปีเลย
สภาพนี้เหมือนชนบทไทยเมื่อ50-60ปีที่แล้วคับ
ดูแห้งแล้งมากเฮ้อ!
สงสารเขาหลายๆ
อยูอย่างยากลำบากแต่ถ้ามีความสุข กะบ่เป็นหยังดอก เพราะชีวิตคนเราต้องการเพียงความสงบสุขเท่านั้น ส่วนคนรวยที่ทีแต่ความทุกข์มีความหมายอีหยัง???
มีชีวิตอยู่ซื่อๆตามธรรมชาติ ไม่เจ็บป่วยถือว่าดีมาก มีชีวิตรอทำหน้าที่สัตว์โลกคือขยายพันธุ์..แล้วรอเวลาสิ้นอายุขัย...จบ.
เสียดายฮั่วไฮนาสวนเนาะ
ย้อนยุคสู่อดีตเมื่อ 80 สิบปีที่แล้ว
น่าสงสาร พวกเขาจริงๆไฟฟ้าไม่มีเขาถึงออกไปอยู่อื่น
อยากย้อนกลับไปท่องเที่ยวในที่ที่เป็นธรรมชาติแบบนี้มากๆ
50ปีที่แล้วหมู่บ้านผมกะคล้ายนี้ละ
สบายดี❤พี่น้อง
ที่เวียงจันทน์ก็เหมือนไทย แต่ทำไมที่ชนบทถึง ต่างกันคนละยุค
ผู้นำประเทศบ่อพัฒนา ชาวบ้านก็เลยทุกข์ยาก
ตอนเป็นเด็กใช้ตะเกียง
นำ้ต้องเอารถไปเข็นเอา
ตามยุคตามสมัย..
คึดฮอดสมัยข่อยยังน้อย40ปีที่แล้ว.ไฟกะบ่อมี
ให้ผมไปใช้ชีวิตอยู่แบบนั้นผมคงตายแน่คงเอาตัวรอดไม่ได้
สวัสดีครับบ่าวต้อย
มาให้กําลังใจให้นะครับ
ขอบคุณที่พามาชมวิถีชีวิตตามชนบทครับ
โลเกชั่น ดีเอาไว้ถ่ายหนัง
โอ้ยเนาะ แค่น้ำโขงกั้น มันคือต่างกันฟ้ากับเหวเลย
ต่างกันเกินไปพูดก็ไม่ต่างจากบ้านเรานิละกานปกครองของระบบ
สมัยตอนผมเด็กๆเมื่อ 30 ปีก่อน ก็แบบนี้😊😊😊พูดถึงไทยเราก็เปลี่ยนไปเยอะนะ
27 ปีก่อน อยู่อำเภอเล็กๆตีนเขาชายแดนลาว ก็มีคอมพิวเตอร์ไฟฟ้ามือถึอกันหมดแล้วนะคะ คุณไปอยู่ตรงไหนมา
สมัยเป็นเด็กแนวนี้แหละภาคอีสาน ไฟฟ้าเข้าตอนอายุ15 ข้างๆทางแถวบ้านเถาวัลนี่ยังเป็นเถาจากป่าอยู่เลย เปลียนไปเยอะ
แค่โขงกั้นมันคือต่างกันคักแท้
คนที่อยู่น่าชื่นชม คนที่ไปหนีปัญหาคงต้องหนีตลอดชีวิต
40ปีที่ผ่านมาเมืองไทยกะเป็นแบบนี้ล่ะครับภาพนั้นยังอยู่ในความทรงจำ
เจ็บเป็นเย็นรอ้นตายเปล่านั้นแหละหน้าสงสารจังถ้าจะทำบุญไห้ทานไห้ทำกับคนประเพศนี้ได้บุญมาก..
ความเจริญเข้ามาผู้คนเข้าอยู่อาศัยเอง เหมือนกันทุกที่ในโลกนี้ ที่ไหนเจริญที่นั้นคนมักจะอยู่ เพราะกลัวความลำบาก
เกาหลีเหนือ 2