No to Panowie pozamiataliście.🎉 Mogłabym Was słuchać godzinami. Jak znajduje potwierdzenie w sercu,, opis,, tego co już doświadczyłam u siebie to moja wiara zamienia się w pewność Jego obecności ❤
Moja znajoma - katoliczka z Polski, wyszła za mąż za niemieckiego protestanta. Ich doświadczenie świętowania niedzieli jest bardzo ciekawe. Ona idzie w niedzielę ra😊no na Eucharystię do koscioła katolickiego, jej mąż na nabożeństwo do kościoła ewangelickiego. Teściowa ma spotkanie biblijne w jakiejś wspólnocie chrześcijańskiej, a teść ma spotkanie z kolegami przy piwie. W domu świętują wspólnie różne święta. "A z nich zaś największa jest miłość..."
Przepełnia mnie wielka wdzięczność Bogu za ojca Richarda, za ojca Wojtka. Może i Kościół w pewnej swojej nieadekwatnej formie się sypie, ale Bóg nie zostawia nas bez Światła.
Wspaniała rozmowa, wysoko intelektualna, podnosi i rozszerza refleksje i poszukiwania zrozumienia relacji z Bogiem,z sobą.....uczta z "przyjaciółmi", dziękuję Wam!
Dziękuję bardzo za ten podcast! Jestem obecnie w kryzysie opłakując coś co straciłam, ale po odsłuchaniu podcastu nabrałam nadziei na to, że idzie lepsze!
Bardzo dziękuję za tę rozmowę, która nazywa procesy do których niewielu dochodzi. I często czują się osamotnieni i niezrozumiani w swoim doświadczeniu.
Dziękuję. Słucham po kawałku. U mnie zasadniczy problem polega na tym że nie potrafię pogodzić drogi kontemplacji ze strukturą "zwykłego" życia w Kościele. Z jednej strony to jedyna droga "powrotu" jaką widzę. Z drugiej nie rozumiem po co właściwie mi Kościół i cała otoczka religijna. Z pojęciem "Boga" włącznie. Zgłębianie Pisma i słuchanie "konwencjonalnych" kazań tylko jeszcze bardziej pogłębia moje zagubienie. Czuję się całkiem wyłączony z tej struktury, a jednocześnie na jakimś poziomie czuję że jej potrzebuję. Może to jest jakaś złudna potrzeba "pewności". Kontemplacja mi to rozwala. Jest to bardzo dezorientujące, ale może potrzebne.
Hej, Kasiu, chcesz może nawiązać jakąś relację z osobą, której obraz "...przypominania sobie tego, co było przed wcieleniem..." także jest bardzo bliski?
Potwierdzam tę myśl, że obserwuję, że Pan przemienił i dalej przemienia moje serce. Nie wiem jak On to robi. Napewno nie moją pracą nad sobą 🤦. Jak mi to w duszy rezonuje, że moje "drzwi zamknięte" nie są przeszkodą dla łaski. Dziękuję Ci Panie ❤️☺️
Serdeczne dziękuję za tak inspirującą rozmowę ! Bardzo lubię ojca Rohra. Zaczęłam od książki, która jest mi szczególnie bliska ze względu na moją historię - Duchowość Programu 12 Kroków. Również bliskie jest mi doświadczenie kryzysu czy chaosu dotychczasowego życia, po którym następuje "nowy porządek". Wcześniej myślałam, że definiuje mnie mój wygląd zewnętrzny ( z którego oczywiście nie byłam całkowicie zadowolona ), mój intelekt, mój altruizm czy moje inne, "cenione społecznie" cechy psychiczne. Kiedy przeżyłam kryzys i weszłam w doświadczenie choroby ( a wszystko to, co do tej pory "stanowiło moje życie" nagle zostało mi "zabrane", to z czego mogłam się "chlubić" zarówno na poziomie osobistym jak i zewnętrznym - straciłam zdrowie, pracę, dotychczasowe relacje ) zrozumiałam, że - to jedno z tych wielkich "WOW" w moim życiu, jakby powiedział o. Wojciech - moje myśli były chore ale JA nie byłam moimi myślami, moje emocje zachorowały ale JA nie byłam tymi emocjami, moje ciało było osłabione ale JA nie byłam tylko ciałem, moje zachowania też były chore i wynikały z mojej choroby ( choć mogły być nieczytelne dla otoczenia ). Jednak na najgłębszym poziomie swojego wnętrza byłam sobą, dotarłam do doświadczenia swojej najgłębszej tożsamości, która była stała i niezależena od zewnętrznej dysfunkcji i okoliczności życia. Było to doświadczenie głębokiej świadomości siebie, świadomości, która była w stanie obserwować swoją chorobę ale się z nią nie utożsamiać. Dla mnie ten bardzo trudny okres w moim życiu był więc nie tylko okresem "choroby" ale stał się wielkim odkryciem duchowym, które na późniejszym etapie, gdy już wróciłam do równowagi, dało mi zdolność empatii i głębokiego szacunku do wszystkich chorych i cierpiących oraz głębokie przekonanie o ich niezbywalnym prawie do życia. To, że medycyna czy nauka nie jest w stanie nas "wyleczyć" z różnych chorób nie oznacza automatycznie, że w przyszłości nie będzie to możliwe. Nasz Bóg również może zainterweniować w odpowiednim momencie ( o tym przecież jest cała Biblia ). Dlatego każdy człowiek wart jest cudu życia, nie wolno go "spisać na straty". Ja poprzez doświadczenie choroby odnalazłam drogę do swego wnętrza i jednocześnie do Boga. Jemu chwała i cześć na wieki ! ❤🙏
uwielbiam podcasty z Oj Wojciechem ....jak widzę kolejny to cieszę się jak dziecko.....jednak ciągnie do ludzi którzy mają takie doświadczenie bliskości Boga
Nie wszystko zrozumiałam zwłaszcza w pierwszej części. Niezbędna powtórka, żeby to dokładniej przetrawić. Ważne końcowe zdanie: nie jest ważne kto ma rację tylko to kto ma relację🤔. Dziękuję🌻
Miałem kiedyś okazję doświadczyć w fabryce procesorów w Dreźnie największe możliwe powiększenie materii pod mikroskopemelektronowym. Każde większe powiększenie zaburzało już strukturę tego co próbowaliśmy kontemplować 🤗
Bardzo ciekawa rozmowa -- dziekuje! Polecam teorie dezyntegracji pozytywnej Kazimierza Dabrowskiego jako model rozwoju przydatny w Waszej pracy. Richard Rohr rowniez ostatnio przejal ten model (order-disorder-reorder) w swoim doswiadczeniu i mysleniu. Geniusz Dabrowskiego pozwolil mu wypracowac ten model rozwoju, psychologicznego i duchowego, w polowie 20-ego wieku, pod komunistyczna opresja.
Przeczytałem tę książkę i to jest generalnie męka pańska. Jako nie-chrzescijanin - myślę, że nieźle zorientowany w duchowości różnego pochodzenia - serdecznie współczuję autorowi, tego wszystkiego, co musi robić, a to Ewangelią, a to z przekazem, czy też tradycją kościoła, z dogmatami, z którymi nie jest w stanie się rozstać i jakoś tam je usiłuje tłumaczyć. Jak wiele musi wyjaśniać, że to co np. jest napisane w NT to wcale nie to, co autor miał na myśli, a tego i tamtego tam nie ma, chociaż widać, że jest i ten i ów to i tamto powiedział. Ile musi jeszcze jakoś tam wciskać, z tego w co jeszcze wierzy, a ile przekombinować, żeby przekonać czytelnika, że to nie jest tak jak sie powszechnie w kościele i w ogóle o tym sądzi. To jest orka na ugorze. Strasznie mnie to zmęczyło. To co najciekawsze zaczyna się dla mnie od rozdziału o Marii Magdalenie i o Pawle, zwłaszcza to o Pawle, od strony 233. To jest najlepszy moment. Ale generalnie uważam to za stratę czasu, a ci co nie łapią, to i tak nie złapią. Ileż ten umysł autora musi się napracować, nakombinować, a czytelnik za nim, a ostatecznie wszystko, cała ta duchowość sprowadza sie do wejścia do izdebki i już. Cisza. Komunia. Jak pstryknięcie palcami. Tylko trzeba wiedzieć gdzie wejść i jak. A tu słowa, słowa, slowa, kombinacje, ewolucje, odsiewanie, przesiewanie, a może to z doktryny uda się jeszcze ocalić, a to czy tamto można odczepić bo już nie pasuje i ten umysł, którego ostatecznie nie ma, cały czas walczy sam ze sobą. Od siebie mogę tylko podziękować Bogu za non duality, które jest tym pstryknięciem palcami. I niczym ponadto. I wszystkim.
@@pwalk4160 Wiesz co, już w żadnej, czasami jeszcze włączę jakiś satsang, medytację tam prowadzoną, no i tyle. Generalnie po prostu siadam albo i nie, zamykam oczy albo i nie, skupiam się na oddechu albo i nie, ale jednak najlepiej i po kilku, kilkunastu sekundach wchodzę TAM (Rohr by to nazwał uniwersalnym Chrystusem, mnie uwiera jakakolwiek nazwa dla TEGO, nawet słowo Bóg to dla mnie już nie do przyjęcia) . Czasami trwa to chwilę, czasami coś tam dłużej. Różnie. Jest jak jest, jeżeli umysł i ego są zbyt silne czasami, no to oki. Innym razem nie są. Jednak generalnie słowo, myśl, wszelkie koncepty i rozkminy konceptualne już tylko mnie męczą. Nie umiem się do tego już przyklejać i śledzić. Wchodzę po prostu TAM, a że mieszkam sam, to środowisko idealne jest ku temu. Czasami czegoś posłucham, coś przeczytam jak mój umysł sie zaciekawi doświadczeniem kogoś innego, jak to po swojemu opisuje. Czasami celebruję nawet czyjeś spostrzeżenie, myśl, doświadczenie. No to oki. To co najbardziej dzisiaj lubię, to ciszę i milczenie i codzienną praktykę doświadczania ludzi, zwierząt wszystkiego w czystym patrzeniu STAMTĄD, już nie poprzez ciało i zawartość umysłu, ale poprzez... no właśnie TO, czym jest nasza wszystkich Prawdziwa Istota. I tak samo ich doświadczam, widzę, czuję. Nawet jeżeli ten świat na zewnątrz wciąga mnie jeszcze siłą rzeczy w swoje sprawy i muszę uruchomić to male iluzoryczne ja, to jak tylko ten szum świata się uspokaja to wszystko wraca do właściwego porządku. To chyba tyle. U mnie po prostu przerwy pomiędzy słowami, myślami, robią się coraz dłuższe. TAM JESTEM. I mnie nie ma. Coraz częściej, coraz bardziej.,
Tak odbiarasz książkę, bo , jak się wydaje, przeszedłeś już kawał drogi, wchodzisz w Obecność i w niej trwasz. I ok. Wydaje mi się, że "Uniwersalny Chrystus" jest dla tych, którzy jeszcze się wahają, jeszcze mają w głowach głównie dogmaty i prawa, ale widzą już, że coś jest nie tak z ich religijnością.Zapewne kiedyś też potrzebowałeś jakieś książki albo człowieka, który przebył tę drogę przed tobą. A jeśli nie byłeś człowiekiem religijnym to zapewne nie musialeś pozbywać się pewnych, narzucanych przez chorą religię, lęków. Różne są drogi do zjednoczenia, albo, lepiej napisać, iż różne są drogi do uświadomienia sobie, że cały czas jesteśmy zjednoczeni ze Stwórcą, bez względu na wyznania, niewiarę, życiowe błędy.
@@DorotaShort No zapewne każdy ma jakąś swoją ścieżkę. Ja nigdy nie byłem religijny i właściwie nie jestem, no i nie miałem jakichś z tym problemów, chociaż z chrześcijaństwem musiałem się zmierzyć w pewnym momencie, ale bez jakichś obciążeń, czy jeszcze gorzej, nerwic eklezjogennych. Strasznie źle mi się tę książkę czytało i takie miałem odczucie, że jednak trzeba być już gdzieś "w kontakcie" żeby coś z tego wyłuskać. No ale może dla osób, które są jeszcze mocno zależne od różnych kwestii, lekko wytrąconych, ale już czegoś szukających, to może rzeczywiście wskazana pozycja. No na pewno swoich zwolenników znajdzie.i trafi w potrzeby
Od religii chrześcijańskiej jako takiej odeszłam, ale bardzo mocno rozwijam się duchowo poprzez kontakt ze światem, natura i moim duchowym przewodnikiem. A w stu procentach zgadzam się z przekazem. Dziękuję i przyjmuję. Dobro wysyłam.
Bardzo ciekawa rozmowa. Dziekuje! Nawiązując do tego co Wojtek powiedział, przypomniały mi się słowa znanego mistyka i mędrca Ramany Maharishi: "Naszym obowiązkiem jest po prostu być. Nie być tym lub tamtym, bo w tym tkwi egoizm". Poznawanie siebie, to jak obieranie cebuli, odrzucamy to czym lub kim nie jesteśmy. Wtedy objawia się nasza Prawdziwa Natura, którą nazywamy Bogiem, Duchem, Życiem.
Order disorder new order To się wciąż powtarza się w życiu duchowym. Coraz głębiej… I rzeczywiście Bóg działa na różne sposoby by iść dalej… głębiej Nie ma tu ciepłej stabilizacji
Tak mówi chyba tylko prawdziwy prorok lub Mesjasz. Czy ta cała duchowość musi być tak bardzo skomplikowana? Czy to jest zrozumiałe dla zwykłych prostych ludzi?
Witam,po obejrzeniu całego podcastu mam wrażenie że książka Richarda Rohrda niesie bardzo podobny przekaz do autorów z New Age np Potega Teraźniejszości Eckharta Tolle ,mam troche mętlik bo kiedyś byłem zajarany treścią New Age jednak nawrocilem się nie tak dawno a teraz widzę że nurt ten bardzo przenika do ludzi związanych z kościąłem I chrześcijan,ciekawy jestem co myślicie pozdrawiam:)
Ja myślę że "New Age" to taki worek do którego się wrzuca wszystko, joga, medytacja, tarot, kryształy, bioenergia i co tam jeszcze, najczęściej po to żeby mówić jakie to złe. Niektórzy nawet, mając słabe albo bardzo powierzchowne pojęcie o mistyce i duchowości innych tradycji też wrzucają ochoczo do tego worka, tak naprawdę nie dostrzegając głębi w nich. Jeśli chodzi o Eckharta to uważam że jest wiele podobieństw dlatego że on mówi o podobnym doświadczeniu, które jest uniwersalne. Nauka Tolle nie jest tak naprawdę nowa. Zwolennicy "jednej jedynej prawdy" nie zgodzą się z tym co mówię, ale są też tacy którzy dostrzegają punkty wspólne, myślę że Rohr zalicza się właśnie do nich.
Nie wiem tego napewno, bo też nie czytałam książki, żeby to naprawdę ocenić, ale słuchając podcastu pomyślałam sobie, że Rohr chyba jest jednak dla nieco uformowanych ludzi, którzy mając pewne podstawy wiedzy i wiary, szukają szerszego kontekstu tej ostatniej.
LA DANZA DIVINA . La Trinidad y tu transformacion... de Richard Rohr. Czy Ojciec Wojciech tlumaczyl te ksiazke ? Polecam rowniez "Biografie milczenia " autorstwa Pablo d'Ors. "Biografia de la luz " tego samego autora chyba jeszcze nie ma polskiego tlumaczenia...
Zajmuje się Pan medytacją głębi kontemplacją w chrześcijaństwie . Myślę ze na miejscu byłoby przywołać postać ojca Jana Berezy Benedyktyna to co się dzieje w klasztorze koło Lubinia postać przeora Ojca Nawary i zaprosić na przykład do rozmowy Dariusza Hybla. Jestem tu w sumie przypadkowo i nie znam formuły i celu kanału ale wydaje mi się ze mówicie o tym samym tyle ze może bardziej ogólnie . W każdym razie Jezus jako Mistrz i Nauczyciel życia wewnętrznego w naszej własnej ludzkiej świątyni z pewnością to Jezus historyczny i zagubiony w mrokach historii
Uwaga na książki Richarda Rohra, kryją się tam herezje niezgodne z nauką kościoła katolickiego. Poprzedni wywiad z ojcem jak i książkę "modlitwa głębi" polecam 😊
@@oscarthecopywriter3081 Zacznę od tego, że nikt nie może mieć pewności. A co do wiedzy którą głosi kościół to ona nieustannie poszukuje prawdy o rzeczywistości. Kościół też czynił źle i błądził przykład : Teoria Heliocentryczna Kopernika swego czasu zakazana, teraz przez kościół zaadaptowana. Dzięki Bogu ludzie kościoła potrafią podjąć refleksję naukową i adaptować fakty o świecie do wiary Chrześcijańskiej bez sprzeczności z Pismem Świętym. To daje mi dużo nadziei oraz ugruntowuje mnie w Kościele Katolickim :)
Uniwersalny Chrystus to Obecność Boga przenikająca wszystko. Bóg jest wszędzie, jest wszystkim we wszystkich i we wszystkim. Nie ma miejsca gdzie by Go nie było. Dzięki temu nie muszę nawracać a wystarczy mi odkrywać tę obecność, bo ona już TAM jest, szczególnie tam gdzie jej nie widzę i nie czuję.
@@RADEK95 Założyciel Wspólnoty Świętego Jana ojciec Marie-Dominique Philippe’a, której haryzmatem jest „miłości-przyjaźni” okazał się drapieżcą wykorzystywania seksualnego oraz przemocy, do jakich dochodziło we wspólnocie od czasu jej powstania w 1975 roku. Jakoś mi sie kojarzy z tymi mądrościami omawianymi w podcaście.
@@renatat.6407 Rozumiem. Natomiast Thomas Keating, Richard Rohr, Thomas Merton itp., na których opiera się ta duchowość raczej swoim życiem nie zasłużyli na to skojarzenie.
@@RADEK95 Może się mylę, ale uważam, że taka duchowością można łatwo manipulować ludźmi, jeżeli duchowość nie pochodzi od Ducha Świętego. Niedawno przerabialiśmy przypadek dominikanina Pawła M. Jezus mówił prosto i dosadnie i mówił, że wobec Boga mamy być jak dzieci, nic o kosmicznym Chrystusie. Po prostu weź swój krzyż I chodź za mną. Usiłujcie wejść ciasną bramą. Może R. Rohr jest mitistykiem, ale on z tego uczynił towar w formie książek.
Po co księdzu Wojtkowi kościół katolicki? Przecież Wojciech radzi sobie już sam. Tworzy już doskonale rozmyte myśli, zdania, zasady. Wojciechu ty już jesteś twórcą swojej religii (swojego doswiadczenia). Do czego prowadzisz? Do którego boga? Bo nie czuję abyś prowadził do Jezusa. Dziś zrozumialam twoją wypowiedź, że ... Wow. Wszyscy jesteśmy bogami!!! Wow!
Kiedyś pewien mistyk - jogin rozmawiał z pewną kobietą, która straszyła go piekłem i jednocześnie chciała go nawrócić. Odpowiedział jej mniej więcej w ten oto sposób: "Jeśli chcesz być zbawiona przez Jezusa, musisz zjednoczyć się z nim w wewnętrznej ciszy". Tylko tyle i aż tyle.
Czy ksiądz Wojciech Drążek jest księdzem katolickiego wyznania? Pytam ponieważ 7 lat temu tak się przedstawiał nam na kilku spotkaniach. Dziś słyszę, że uniwersalnym jest księdzem i wyznawcą świata. Szkoda, bo świat bez wartości Jezusowych jest światem uniwersalnym, czyli jak kto chce.
ปีที่แล้ว +1
TAK, ojciec Wojciech CMM należy do Zgromadzenia Misjonarzy z Mariannhill i jest to katolickie misyjne zgromadzenie zakonne. Jest również krajowym koordynatorem Ruchu Odnowy Kontenplacyjnej. Od ponad 30 lat Ruch Odnowy Kontemplacyjnej skupia się na przekazywaniu żywej tradycji chrześcijańskiego dziedzictwa kontemplacyjnego poprzez propagowanie nauczania o. Thomas’a Keating’a oraz poprzez wspieranie życia kontemplacyjnego osób świeckich.
![[Full Episode] MasterChef Junior Thailand มาสเตอร์เชฟ จูเนียร์ ประเทศไทย Season 3 Episode 4](http://i.ytimg.com/vi/e7Oqqo90x_w/mqdefault.jpg)
![[MIRRORED] LISA - ROCKSTAR 🎸 MV version #LISA #BLACKPINK #ROCKSTAR](/img/n.gif)
Bóg zapłać ❤
Przepiękna rozmowa. Podnosząca. Prawdziwa ❤
No to Panowie pozamiataliście.🎉 Mogłabym Was słuchać godzinami. Jak znajduje potwierdzenie w sercu,, opis,, tego co już doświadczyłam u siebie to moja wiara zamienia się w pewność Jego obecności ❤
Najwspanialsze stwierdzenie- być na poziomie ludzkim z drugim człowiekiem. Jestem wdzięczna że mogłam wysłuchać tej rozmowy 😊
Moja znajoma - katoliczka z Polski, wyszła za mąż za niemieckiego protestanta. Ich doświadczenie świętowania niedzieli jest bardzo ciekawe. Ona idzie w niedzielę ra😊no na Eucharystię do koscioła katolickiego, jej mąż na nabożeństwo do kościoła ewangelickiego. Teściowa ma spotkanie biblijne w jakiejś wspólnocie chrześcijańskiej, a teść ma spotkanie z kolegami przy piwie. W domu świętują wspólnie różne święta. "A z nich zaś największa jest miłość..."
Przepełnia mnie wielka wdzięczność Bogu za ojca Richarda, za ojca Wojtka. Może i Kościół w pewnej swojej nieadekwatnej formie się sypie, ale Bóg nie zostawia nas bez Światła.
Nareszcie normalne, proste, zrozumiałem spojrzenie na wiele zagmatwanych przez KK spraw.
" Dużo do strawienia Wojtku". Tylko jak trawić perły?😂 Bo ta rozmowa to prawdziwie perełki. Dziękuję.
Wspaniała rozmowa, wysoko intelektualna, podnosi i rozszerza refleksje i poszukiwania zrozumienia relacji z Bogiem,z sobą.....uczta z "przyjaciółmi", dziękuję Wam!
Głębia przyzywa głębie. Dziękuję za cudowny wywiad.❤
Dziękuję bardzo za ten podcast!
Jestem obecnie w kryzysie opłakując coś co straciłam, ale po odsłuchaniu podcastu nabrałam nadziei na to, że idzie lepsze!
a kiedy o. Wojtek wyda książkę? 😊 najlepiej jakby to była książka rozmowa z Danielem, wychodzi Wam to rewelacyjnie 😊 dziękuję ❤
Jeden z najlepszych podcastów. Dziękuję ❤
Czasem potrzebna jest naprawdę "tylko" obecność i uważność...
Wiara jest potrzebna tylko
Tak, oczywiście... wierzyć Jezusowi ... ale pomyślałam tu o drugim Człowieku
Bardzo dziękuję za tę rozmowę, która nazywa procesy do których niewielu dochodzi. I często czują się osamotnieni i niezrozumiani w swoim doświadczeniu.
Dziękuję. Słucham po kawałku. U mnie zasadniczy problem polega na tym że nie potrafię pogodzić drogi kontemplacji ze strukturą "zwykłego" życia w Kościele. Z jednej strony to jedyna droga "powrotu" jaką widzę. Z drugiej nie rozumiem po co właściwie mi Kościół i cała otoczka religijna. Z pojęciem "Boga" włącznie. Zgłębianie Pisma i słuchanie "konwencjonalnych" kazań tylko jeszcze bardziej pogłębia moje zagubienie. Czuję się całkiem wyłączony z tej struktury, a jednocześnie na jakimś poziomie czuję że jej potrzebuję. Może to jest jakaś złudna potrzeba "pewności". Kontemplacja mi to rozwala. Jest to bardzo dezorientujące, ale może potrzebne.
O. Wojciechu dziękuję za to sformułowanie DUSZA PRZYPOMINA SOBIE SKAD POCHODZI. To moje doświadczenie, tak je w sobie nazywam. Bałam się że wariuje..
Hej, Kasiu, chcesz może nawiązać jakąś relację z osobą, której obraz "...przypominania sobie tego, co było przed wcieleniem..." także jest bardzo bliski?
Potwierdzam tę myśl, że obserwuję, że Pan przemienił i dalej przemienia moje serce. Nie wiem jak On to robi. Napewno nie moją pracą nad sobą 🤦.
Jak mi to w duszy rezonuje, że moje "drzwi zamknięte" nie są przeszkodą dla łaski. Dziękuję Ci Panie ❤️☺️
Dziękuję
Serdeczne dziękuję za tak inspirującą rozmowę ! Bardzo lubię ojca Rohra. Zaczęłam od książki, która jest mi szczególnie bliska ze względu na moją historię - Duchowość Programu 12 Kroków. Również bliskie jest mi doświadczenie kryzysu czy chaosu dotychczasowego życia, po którym następuje "nowy porządek". Wcześniej myślałam, że definiuje mnie mój wygląd zewnętrzny ( z którego oczywiście nie byłam całkowicie zadowolona ), mój intelekt, mój altruizm czy moje inne, "cenione społecznie" cechy psychiczne. Kiedy przeżyłam kryzys i weszłam w doświadczenie choroby ( a wszystko to, co do tej pory "stanowiło moje życie" nagle zostało mi "zabrane", to z czego mogłam się "chlubić" zarówno na poziomie osobistym jak i zewnętrznym - straciłam zdrowie, pracę, dotychczasowe relacje ) zrozumiałam, że - to jedno z tych wielkich "WOW" w moim życiu, jakby powiedział o. Wojciech - moje myśli były chore ale JA nie byłam moimi myślami, moje emocje zachorowały ale JA nie byłam tymi emocjami, moje ciało było osłabione ale JA nie byłam tylko ciałem, moje zachowania też były chore i wynikały z mojej choroby ( choć mogły być nieczytelne dla otoczenia ). Jednak na najgłębszym poziomie swojego wnętrza byłam sobą, dotarłam do doświadczenia swojej najgłębszej tożsamości, która była stała i niezależena od zewnętrznej dysfunkcji i okoliczności życia. Było to doświadczenie głębokiej świadomości siebie, świadomości, która była w stanie obserwować swoją chorobę ale się z nią nie utożsamiać. Dla mnie ten bardzo trudny okres w moim życiu był więc nie tylko okresem "choroby" ale stał się wielkim odkryciem duchowym, które na późniejszym etapie, gdy już wróciłam do równowagi, dało mi zdolność empatii i głębokiego szacunku do wszystkich chorych i cierpiących oraz głębokie przekonanie o ich niezbywalnym prawie do życia.
To, że medycyna czy nauka nie jest w stanie nas "wyleczyć" z różnych chorób nie oznacza automatycznie, że w przyszłości nie będzie to możliwe. Nasz Bóg również może zainterweniować w odpowiednim momencie ( o tym przecież jest cała Biblia ). Dlatego każdy człowiek wart jest cudu życia, nie wolno go "spisać na straty". Ja poprzez doświadczenie choroby odnalazłam drogę do swego wnętrza i jednocześnie do Boga.
Jemu chwała i cześć na wieki ! ❤🙏
❤
Pięknie ujęte ... ❤
Dziękuję za nazwanie tego, co dla mnie nienazwane 😊
uwielbiam podcasty z Oj Wojciechem ....jak widzę kolejny to cieszę się jak dziecko.....jednak ciągnie do ludzi którzy mają takie doświadczenie bliskości Boga
Moje serce jest głęboko poruszone ❤ Dziękuję ❤❤❤🙏🏻🪻
Turn8ng Point ciemna strona zauważona nie odrzucona i potrzeba zintegrowania...moje bogactwo którego nie rozpoznałem jeszcze nie rozumialem
Nie wszystko zrozumiałam zwłaszcza w pierwszej części. Niezbędna powtórka, żeby to dokładniej przetrawić.
Ważne końcowe zdanie: nie jest ważne kto ma rację tylko to kto ma relację🤔. Dziękuję🌻
Powiem tak.. otwierać drugiego człowieka na jego Dar To też Dar może Najwazniejsxy
Fascynująca rozmowa. Bardzo dziękuję.
Miałem kiedyś okazję doświadczyć w fabryce procesorów w Dreźnie największe możliwe powiększenie materii pod mikroskopemelektronowym. Każde większe powiększenie zaburzało już strukturę tego co próbowaliśmy kontemplować 🤗
Dziękuję. Brakuje mi słów jak bardzo to czuje w sobie o czym mówicie.
Dziękuję❤
Super, Dziękuję:)
Wyjątkowo piękna i mądra rozmowa.Dziękuję serdecznie.
Dziękuję za rozmowę. Bardzo potrzebne mi treści!
Jakie to piękne I mądre dziekuje🙏❤
Jesteście obaj niesamowici Panowie prosze o więcej NY 🙏🏻❤️
Wcześniej słuchałam każdego z Was z osobna...to wielka radość posłuchać Was razem i zaczerpnąć z tego źródła... DZIĘKI
Dziękujemy
Tak perspektywa jest ważna i konieczna...by móc to cobaczyc😊
Bardzo ciekawa rozmowa -- dziekuje! Polecam teorie dezyntegracji pozytywnej Kazimierza Dabrowskiego jako model rozwoju przydatny w Waszej pracy. Richard Rohr rowniez ostatnio przejal ten model (order-disorder-reorder) w swoim doswiadczeniu i mysleniu. Geniusz Dabrowskiego pozwolil mu wypracowac ten model rozwoju, psychologicznego i duchowego, w polowie 20-ego wieku, pod komunistyczna opresja.
Super, ze ksiazka doczekala sie polskiego tlumaczenia! Czytam wlasnie wersje oryginalna i jestem oczarowana! ❤
Przeczytałem tę książkę i to jest generalnie męka pańska. Jako nie-chrzescijanin - myślę, że nieźle zorientowany w duchowości różnego pochodzenia - serdecznie współczuję autorowi, tego wszystkiego, co musi robić, a to Ewangelią, a to z przekazem, czy też tradycją kościoła, z dogmatami, z którymi nie jest w stanie się rozstać i jakoś tam je usiłuje tłumaczyć. Jak wiele musi wyjaśniać, że to co np. jest napisane w NT to wcale nie to, co autor miał na myśli, a tego i tamtego tam nie ma, chociaż widać, że jest i ten i ów to i tamto powiedział. Ile musi jeszcze jakoś tam wciskać, z tego w co jeszcze wierzy, a ile przekombinować, żeby przekonać czytelnika, że to nie jest tak jak sie powszechnie w kościele i w ogóle o tym sądzi. To jest orka na ugorze. Strasznie mnie to zmęczyło. To co najciekawsze zaczyna się dla mnie od rozdziału o Marii Magdalenie i o Pawle, zwłaszcza to o Pawle, od strony 233. To jest najlepszy moment. Ale generalnie uważam to za stratę czasu, a ci co nie łapią, to i tak nie złapią. Ileż ten umysł autora musi się napracować, nakombinować, a czytelnik za nim, a ostatecznie wszystko, cała ta duchowość sprowadza sie do wejścia do izdebki i już. Cisza. Komunia. Jak pstryknięcie palcami. Tylko trzeba wiedzieć gdzie wejść i jak. A tu słowa, słowa, slowa, kombinacje, ewolucje, odsiewanie, przesiewanie, a może to z doktryny uda się jeszcze ocalić, a to czy tamto można odczepić bo już nie pasuje i ten umysł, którego ostatecznie nie ma, cały czas walczy sam ze sobą. Od siebie mogę tylko podziękować Bogu za non duality, które jest tym pstryknięciem palcami. I niczym ponadto. I wszystkim.
Mam podobne przemyślenia. Mogę zapytać, w jakiej tradycji praktykujesz, czy też z jakiej czerpiesz głównie?
@@pwalk4160
Wiesz co, już w żadnej, czasami jeszcze włączę jakiś satsang, medytację tam prowadzoną, no i tyle. Generalnie po prostu siadam albo i nie, zamykam oczy albo i nie, skupiam się na oddechu albo i nie, ale jednak najlepiej i po kilku, kilkunastu sekundach wchodzę TAM (Rohr by to nazwał uniwersalnym Chrystusem, mnie uwiera jakakolwiek nazwa dla TEGO, nawet słowo Bóg to dla mnie już nie do przyjęcia) . Czasami trwa to chwilę, czasami coś tam dłużej. Różnie. Jest jak jest, jeżeli umysł i ego są zbyt silne czasami, no to oki. Innym razem nie są. Jednak generalnie słowo, myśl, wszelkie koncepty i rozkminy konceptualne już tylko mnie męczą. Nie umiem się do tego już przyklejać i śledzić. Wchodzę po prostu TAM, a że mieszkam sam, to środowisko idealne jest ku temu. Czasami czegoś posłucham, coś przeczytam jak mój umysł sie zaciekawi doświadczeniem kogoś innego, jak to po swojemu opisuje. Czasami celebruję nawet czyjeś spostrzeżenie, myśl, doświadczenie. No to oki. To co najbardziej dzisiaj lubię, to ciszę i milczenie i codzienną praktykę doświadczania ludzi, zwierząt wszystkiego w czystym patrzeniu STAMTĄD, już nie poprzez ciało i zawartość umysłu, ale poprzez... no właśnie TO, czym jest nasza wszystkich Prawdziwa Istota. I tak samo ich doświadczam, widzę, czuję. Nawet jeżeli ten świat na zewnątrz wciąga mnie jeszcze siłą rzeczy w swoje sprawy i muszę uruchomić to male iluzoryczne ja, to jak tylko ten szum świata się uspokaja to wszystko wraca do właściwego porządku. To chyba tyle. U mnie po prostu przerwy pomiędzy słowami, myślami, robią się coraz dłuższe. TAM JESTEM. I mnie nie ma. Coraz częściej, coraz bardziej.,
@@dariuszmarszaek9193 🙏
Tak odbiarasz książkę, bo , jak się wydaje, przeszedłeś już kawał drogi, wchodzisz w Obecność i w niej trwasz. I ok. Wydaje mi się, że "Uniwersalny Chrystus" jest dla tych, którzy jeszcze się wahają, jeszcze mają w głowach głównie dogmaty i prawa, ale widzą już, że coś jest nie tak z ich religijnością.Zapewne kiedyś też potrzebowałeś jakieś książki albo człowieka, który przebył tę drogę przed tobą. A jeśli nie byłeś człowiekiem religijnym to zapewne nie musialeś pozbywać się pewnych, narzucanych przez chorą religię, lęków. Różne są drogi do zjednoczenia, albo, lepiej napisać, iż różne są drogi do uświadomienia sobie, że cały czas jesteśmy zjednoczeni ze Stwórcą, bez względu na wyznania, niewiarę, życiowe błędy.
@@DorotaShort
No zapewne każdy ma jakąś swoją ścieżkę. Ja nigdy nie byłem religijny i właściwie nie jestem, no i nie miałem jakichś z tym problemów, chociaż z chrześcijaństwem musiałem się zmierzyć w pewnym momencie, ale bez jakichś obciążeń, czy jeszcze gorzej, nerwic eklezjogennych. Strasznie źle mi się tę książkę czytało i takie miałem odczucie, że jednak trzeba być już gdzieś "w kontakcie" żeby coś z tego wyłuskać. No ale może dla osób, które są jeszcze mocno zależne od różnych kwestii, lekko wytrąconych, ale już czegoś szukających, to może rzeczywiście wskazana pozycja. No na pewno swoich zwolenników znajdzie.i trafi w potrzeby
Od religii chrześcijańskiej jako takiej odeszłam, ale bardzo mocno rozwijam się duchowo poprzez kontakt ze światem, natura i moim duchowym przewodnikiem. A w stu procentach zgadzam się z przekazem. Dziękuję i przyjmuję. Dobro wysyłam.
Pokój, o.Wojtku, piękny!🤲🏻
Wszystko czego doświadczamy ,jest po cos
Wow, ale głębia i pokój zarazem. W sam punkt nazwane, co już wcześniej zostało odkryte 😍😊 Dziękuję.❤
Tak przemiana obejmuje wszystkie poziomy...inaczej nie bedzie przemiana
Bardzo ciekawa rozmowa. Dziekuje! Nawiązując do tego co Wojtek powiedział, przypomniały mi się słowa znanego mistyka i mędrca Ramany Maharishi: "Naszym obowiązkiem jest po prostu być. Nie być tym lub tamtym, bo w tym tkwi egoizm". Poznawanie siebie, to jak obieranie cebuli, odrzucamy to czym lub kim nie jesteśmy. Wtedy objawia się nasza Prawdziwa Natura, którą nazywamy Bogiem, Duchem, Życiem.
Zaraz ktoś napisze że "duchowość wschodu" to dzieło szatana, skupianie się na ego albo prowadzi do opętania😐
❤ Dziękuję 🎉🎉🎉🎉🎉
Bardzo się cieszę
Moje życie ma więcej przygód do Poznania Tego świata,siebie ❤️ innych
Kocham Was 🌷
Dziękujemy :)
"świat jest pierwszą Biblią"
Rezonuje, zdecydowanie rezonuje ❤ Dziękuję za kolejną niesamowitą rozmowę. Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję książka już zamówiona cenne rozmowy
dziekuje!!!
No tak😁
Dziękuję 🤔
Wiara to życie, życie to Biblia. Wszystko się przenika. Ciężko jest działać.
Order disorder new order To się wciąż powtarza się w życiu duchowym. Coraz głębiej… I rzeczywiście Bóg działa na różne sposoby by iść dalej… głębiej
Nie ma tu ciepłej stabilizacji
dialektyka
Tesz Ojciec Rorh jest moim towarzyszem duchowy.Mam jego wszystkie książki. Piękny czlowiek.
A czy nadal korzystasz z sakramentów Pokuty i Eucharystii?
@@renatat.6407 oczywiscie. A czemu pytasz
Dziękuję jeżeli trochę zakosztuję to pozostaje i mam do czego się odnieś Dziękuję serdecznie pozdrawiam ❤Świetnie komentujecie
Przez Chrystusa Z Chrystusem i w Chrystusie
To ile ma się lat...też ma znaczenie...choć nie jest już regula ;) zdaje sie...
❤
💚💚💚
Tak mówi chyba tylko prawdziwy prorok lub Mesjasz. Czy ta cała duchowość musi być tak bardzo skomplikowana? Czy to jest zrozumiałe dla zwykłych prostych ludzi?
:) kiedyś powiedziałam jak idzie czlowiekowi całe życie gładko to troche dxiwne..Jak ciągle ciężko..TEZ...dlaczego...
❤❤❤❤❤❤
Witam,po obejrzeniu całego podcastu mam wrażenie że książka Richarda Rohrda niesie bardzo podobny przekaz do autorów z New Age np Potega Teraźniejszości Eckharta Tolle ,mam troche mętlik bo kiedyś byłem zajarany treścią New Age jednak nawrocilem się nie tak dawno a teraz widzę że nurt ten bardzo przenika do ludzi związanych z kościąłem I chrześcijan,ciekawy jestem co myślicie pozdrawiam:)
Ja myślę że "New Age" to taki worek do którego się wrzuca wszystko, joga, medytacja, tarot, kryształy, bioenergia i co tam jeszcze, najczęściej po to żeby mówić jakie to złe. Niektórzy nawet, mając słabe albo bardzo powierzchowne pojęcie o mistyce i duchowości innych tradycji też wrzucają ochoczo do tego worka, tak naprawdę nie dostrzegając głębi w nich. Jeśli chodzi o Eckharta to uważam że jest wiele podobieństw dlatego że on mówi o podobnym doświadczeniu, które jest uniwersalne. Nauka Tolle nie jest tak naprawdę nowa. Zwolennicy "jednej jedynej prawdy" nie zgodzą się z tym co mówię, ale są też tacy którzy dostrzegają punkty wspólne, myślę że Rohr zalicza się właśnie do nich.
Nie wiem tego napewno, bo też nie czytałam książki, żeby to naprawdę ocenić, ale słuchając podcastu pomyślałam sobie, że Rohr chyba jest jednak dla nieco uformowanych ludzi, którzy mając pewne podstawy wiedzy i wiary, szukają szerszego kontekstu tej ostatniej.
Stare jak świat tradycje wschodu to nie jest New Age, aczkolwiek NA bardzo z nich czerpie
Stare jak świat tradycje wschodu to nie jest New Age, aczkolwiek NA bardzo z nich czerpie
Oni Będą Naxwani Synami Bozymi
LA DANZA DIVINA . La Trinidad y tu transformacion... de Richard Rohr. Czy Ojciec Wojciech tlumaczyl te ksiazke ?
Polecam rowniez "Biografie milczenia " autorstwa Pablo d'Ors.
"Biografia de la luz " tego samego autora chyba jeszcze nie ma polskiego tlumaczenia...
Bo Jeszcze Syn Czlowieczy...
Czy gdy obraz króluje...Co powodować może...
Zajmuje się Pan medytacją głębi kontemplacją w chrześcijaństwie . Myślę ze na miejscu byłoby przywołać postać ojca Jana Berezy Benedyktyna to co się dzieje w klasztorze koło Lubinia postać przeora Ojca Nawary i zaprosić na przykład do rozmowy Dariusza Hybla. Jestem tu w sumie przypadkowo i nie znam formuły i celu kanału ale wydaje mi się ze mówicie o tym samym tyle ze może bardziej ogólnie . W każdym razie Jezus jako Mistrz i Nauczyciel życia wewnętrznego w naszej własnej ludzkiej świątyni z pewnością to Jezus historyczny i zagubiony w mrokach historii
Uwaga na książki Richarda Rohra, kryją się tam herezje niezgodne z nauką kościoła katolickiego. Poprzedni wywiad z ojcem jak i książkę "modlitwa głębi" polecam 😊
A może to nauki kościoła są herezja wobec rzeczywistości 😃😃
Kto moze mieć pewność?
@@oscarthecopywriter3081 Zacznę od tego, że nikt nie może mieć pewności. A co do wiedzy którą głosi kościół to ona nieustannie poszukuje prawdy o rzeczywistości. Kościół też czynił źle i błądził przykład : Teoria Heliocentryczna Kopernika swego czasu zakazana, teraz przez kościół zaadaptowana. Dzięki Bogu ludzie kościoła potrafią podjąć refleksję naukową i adaptować fakty o świecie do wiary Chrześcijańskiej bez sprzeczności z Pismem Świętym. To daje mi dużo nadziei oraz ugruntowuje mnie w Kościele Katolickim :)
ale mało przyjemny posmak dogmatycznego rygoru pozostaje.
Mam pytanie co to jest uniwersalny Chrystus? Bo w wypowiedzi często pada to określenie.
Dziękuję.
Uniwersalny Chrystus to Obecność Boga przenikająca wszystko. Bóg jest wszędzie, jest wszystkim we wszystkich i we wszystkim. Nie ma miejsca gdzie by Go nie było. Dzięki temu nie muszę nawracać a wystarczy mi odkrywać tę obecność, bo ona już TAM jest, szczególnie tam gdzie jej nie widzę i nie czuję.
@@RADEK95 Założyciel Wspólnoty Świętego Jana ojciec Marie-Dominique Philippe’a, której haryzmatem jest „miłości-przyjaźni” okazał się drapieżcą wykorzystywania seksualnego oraz przemocy, do jakich dochodziło we wspólnocie od czasu jej powstania w 1975 roku. Jakoś mi sie kojarzy z tymi mądrościami omawianymi w podcaście.
@@renatat.6407 Rozumiem. Natomiast Thomas Keating, Richard Rohr, Thomas Merton itp., na których opiera się ta duchowość raczej swoim życiem nie zasłużyli na to skojarzenie.
@@RADEK95 Może się mylę, ale uważam, że taka duchowością można łatwo manipulować ludźmi, jeżeli duchowość nie pochodzi od Ducha Świętego. Niedawno przerabialiśmy przypadek dominikanina Pawła M. Jezus mówił prosto i dosadnie i mówił, że wobec Boga mamy być jak dzieci, nic o kosmicznym Chrystusie. Po prostu weź swój krzyż I chodź za mną. Usiłujcie wejść ciasną bramą. Może R. Rohr jest mitistykiem, ale on z tego uczynił towar w formie książek.
Ale już zgoda akceptacja jest początkiem...
Po co księdzu Wojtkowi kościół katolicki? Przecież Wojciech radzi sobie już sam. Tworzy już doskonale rozmyte myśli, zdania, zasady.
Wojciechu ty już jesteś twórcą swojej religii (swojego doswiadczenia).
Do czego prowadzisz? Do którego boga?
Bo nie czuję abyś prowadził do Jezusa.
Dziś zrozumialam twoją wypowiedź, że ...
Wow. Wszyscy jesteśmy bogami!!!
Wow!
Kiedyś pewien mistyk - jogin rozmawiał z pewną kobietą, która straszyła go piekłem i jednocześnie chciała go nawrócić. Odpowiedział jej mniej więcej w ten oto sposób: "Jeśli chcesz być zbawiona przez Jezusa, musisz zjednoczyć się z nim w wewnętrznej ciszy". Tylko tyle i aż tyle.
Zaskoczę Panią, ale w Piśmie jest napisane "Ja rzekłem: Jesteście bogami i wszyscy - synami Najwyższego."
To fakt Chrystus sie nie narodzil narodzil sie Jezus .
Czy chodzi o psychoterapię czy o drogę duchowa? Czy nie jest Jungiem plus fałszywe self winnicotta ?
Czy ksiądz Wojciech Drążek jest księdzem katolickiego wyznania?
Pytam ponieważ 7 lat temu tak się przedstawiał nam na kilku spotkaniach. Dziś słyszę, że uniwersalnym jest księdzem i wyznawcą świata. Szkoda, bo świat bez wartości Jezusowych jest światem uniwersalnym, czyli jak kto chce.
TAK, ojciec Wojciech CMM należy do Zgromadzenia Misjonarzy z Mariannhill i jest to katolickie misyjne zgromadzenie zakonne. Jest również krajowym koordynatorem Ruchu Odnowy Kontenplacyjnej. Od ponad 30 lat Ruch Odnowy Kontemplacyjnej skupia się na przekazywaniu żywej tradycji chrześcijańskiego dziedzictwa kontemplacyjnego poprzez propagowanie nauczania o. Thomas’a Keating’a oraz poprzez wspieranie życia kontemplacyjnego osób świeckich.
A może wartości Chrystusowe są jednak uniwersalne i wychodza poza samą postać Jezusa?
Analiza synteza
Czyj to ojciec?
A o kogo pytasz?
Przeciez Bog jest nie subiektywny, nie weryfikowalny.
św. Faustyna cały czas pisze o swojej nędzy.
To był jej osobisty punkt widzenia
Nie walcze ze sobą niewalcze se swi atem bo rozumiem że to jedno
Dziękuję❤
❤