Hikaye... Jin'nin kucağından hızla kalkıp karşımda ve yanımda oturan adamlara baktım onlar da benim gibi şaşkınca bana bakıyordu. Zar zor yutkunarak yavaştan ayağa kalktım, ve kapıya doğru ilerledim onlar hızla peşimden gelirken ben tam kapıyı açmıştım ki yoongi' nin elleri kapıyı sertçe kapattı yerimde sıçrayarak arkamı döndüm gözüm kapalı bir şekilde duruyordum. "Nereye küçük hanım?" Yoongi nin sesi ile gözleri yavaşça açtım ve sırıtarak bakan adamlara gözlerimi gezdirdim yavaş yavaş nefesim kesiliyor zar zor nefes alıyordum göz yaşlarım ister istemez akıyordu. Panik atağım vardı ve şu an ayakta bile zor duruyordum. Kapıyla beni kendi arasına alan yoongi kaşları çatık bir şekilde bana bakmaya başladı. Sakın olmaya çalışarak konuşmaya başladım. "Yemin ederim hiç kimseye bir şey söylemeyeceğim lütfen lütfen yalvarırım bırakın gideyim" yoongi sinirle dişlerinin arasından konuşmaya başladı "Hastaymış gibi davranmayı kes! Nere gideceksin he paran yok hiç bir şeyin yok senin üstündeki kıyafetler bile bana ait! Ne oldu korktunmu sana böyle melek gibi davranan insanlar mafya çıkınca! İğrençsin çünkü kendini küçük düşürmeye çalışıyorsun bizden ilgi bekliyorsun bu sikik herifler sana ilgi veriyor sonra sadece meslekleri yüzünden onlardan kaçıyorsun ve hasta gibi davranıyorsun!!!" Yutkunarak yere oturdum ne yaptığımı bilmiyordum sadece hıçkırıklar içerisinde ellerimi başıma koyarak saçlarımı çekiştiriyordum. Anılar en nefret ettiğim anılar aklıma birer birer geliyordu yoongi bana o iğrenç adamı hatırlatıyordu... Yıllar Önce "Korkarak vicudumu ellerim ile sarıyor ısıtmaya çalışıyordum içeride babam güzelce ikisini yudumluyorum ve benim üşüyerek titreyen vicuduma gülerek bakıyordu. Ateşim vardı ve 40 derece çoktan olmuştu ama o ada, bunu umursamıyordu sadece titreyen bedenimi arzuluyordu. Ayağa kalkarak içki şişesini sertçe yere atarak daha deminden beri istediği şeyi yapmadığım için bana sinirleniyordu. "Hadi ama hasta gibi davranmayı kes ve bana bedenini sun küçük hanım" başımı olumsuz anlamda sallayarak bedenimi daha çok sardım sinirle ensemde tuttu ve beni geri kırdığı içki şişesinin parçalarına itti kollarıma ve daha çok yerlerine kırık camlar kesmiş veya batmıştı acı içinde izleyerek ayağa kalktım ve daha çok beni dövmesin diye yatağın yanına ilerledim. "Seni iğrenç sürtük hasta olmadığını biliyordum" oysa oda biliyordu ne kadar hasta olduğmu..." Şimdiki Zaman Aklıma gelen iğrenç anılar yüzünden kocaman bir çığlık atıp saçlarımı daha çok çekmeye başladım etraftaki sesleri duyamıyordum çünkü yoongi ve babamın sesleri kulağımda birleşmiş bana bağrıyordu. Birinin ellerimi tutmaya çalışmasıyla sanki daha çok geri gidebilcekmişim gibi kendime daha çok sindim. "Yaklaşma bana!!" Karşımda ki benimle beraber ağlayan bir çocuk gördüm o jimin'di ama sanki kendi değil de çocukluğu benimle beraber ağlıyordu. "Benim güzelim bak ben park jimin sana hiç bir şey yapmayacağım aksine seni koruyacağım hadi lütfen ben sana yalvarıyorum yapma" çaresiz çocuğun sesi az da olsa sakinleşmek yarıyordu ama aklıma yoongi geldikçe daha çok ağlıyordum.
2. Yorum... "Bırakın beni gideyim lütfen yalvarırım izin verin gitmeme" jin abim elinde bir şişe su ile yanıma geldi oda sessizce ağlıyordu ama belli etmiyordu hala yoongi ye bağıran sesleri ve kırılan cam seslerini duyuyordum. Kırılan cam sesleri canımı daha çok yakıyordu. Tek güvendiğim kişi şu an jin abim di çünkü bana hep ilgi ile davranıyordu. Elindeki suyu yavaşça bana içirdi sonra ellerimi zorla saçlarımdan kurtarıp beni omzuna doğru çekir bir eli ile ellerimi tutuyor diğer eli ile ise saçlarımı okşuyordu. Ben yavaş yavaş sakinleyince beni kucağına alarak hiç birini dinlemeden kendi odası olduğnu tahmin ettiğim bir odaya götürüp beni yatağa yatırdı. Başımı okşayarak anılımı öptü "Ona benziyorsun küçük kardeşime onu bir adamın elinden kurtarmıştık ondan sonra bizle yaşamaya başladı. Bir gün beraber hırsızlık yapmaya gittik sadece ikimiz o bile iyi niyetimizden di hobi nerdeyse ateşleri içinde yanıyordu. Hırsızlık yaparken polislere yakalandık o bana gitmemi ve hobi ye ilacı götürmemi istedi geri geleceğine söz vermişti o hep sözlerini tutardı ama dönmedi..." Bu çocuk bendim hatırlıyordum o 7 kardeşim bunlarmıydı o zamanlar hiç birimiz adını söylememiştim hobi hariç neden bilmem takma isimler ile birbirimize seslenirdik. Tekrar ağlamaya başladım tam ayağa kalkacaktım ki jin abim izin vermemiş beni geri yatırmıştı. "Sözümü tuttum yakışıklı..." gözlerini kocaman açarak şaşkınlıkla bana sarıldı gülerek ben de on sarıldım. "Yani sen kız çocuğu? Senmisin?" Olumlu anlamda kafamı sallayarak "Diğerlerine hiç bir şey söyleme lütfen onların beni tanımasını istiyorum" dedim "Yoongi yi biliyorsun o hep böyleydi seni dahada tanımadı ve onun yerine geçmeye çalıştığını düşünüyor nede olsa sana aşıktı o aşkı hala bitmedi" "Benimde..." daha fazla konuşmadan uykuya kendimi bıraktım ve gözlerimi kapattım jin de bir şey demen kapıyı kapatıp çıkıp gitti...
3. Yorum... Uyandığımda da daha sakindim onların benim çocukluk arkadaşlarım olduğunu öğrenince korkum gitmişti ama bu işe nasıl bulatıklarinı da merak ediyordum onlar beni tanıyana kadar da hiç birine bir şey söylemicektim. Jin abi haric. Aklım çok karışıktı ne yapacağımı bilmiyordum üvey babam şimdiye beni aramaya başlamıştır diye düşünüyordum ama burda güvenli olduğumu da hissediyordum. Şimdi tek bildiğim onlara bu işte yardım edicektim tıpkı çocukken olduğu gibi. Jin' in dolabını açarak kendim için uygun gördüğüm siyah swit ve dizlerimin altına gelen beli başlamalı siyah bir şort aldım. Banyo olduğnu düşündüğüm kapıyı açarak içeri bakındım evet tahmin ettiğim gibi banyoyu hızlıca elimi yüzümü yıkayarak aynada şişmiş ve kıp kırmızı olan gözlerim dağılmış saçlarım ve nasıl olduğnu bil,ediğim elmacık kemiğmin üzerinde ki tínak izi. İlk önce saçlarımı sıkıca yukarıdan topladım ve yanaklarımı patakladım. Sonra yüzüme zar zor gülümseme koyarak banyodan çıktım kıpır ve kan olmuş kıyafetleri bakarak ofladım beyaz örtüden oluşan yatağa bakınca orada da kan lekesi görünce sinirle küfür ettim çarşafı yataktan çıkartarak dolaba yöneldim derin bir arayaşın üzerine siyah bir çarşaf bulmuştum. Onu yatağa sererek yatağı düzelttim. Ne zaman konulmuş olduğnu bilmediğim komidinin üstünde olan telefonu şortun cebine attım. Derin bir jefes alıp son kez yutkunarak elimdeki kıyafet ve çarşaf ile dışarı adımımı attım. Aşağı kata inerek mutfağa yöneldim. Yoongi tek başına bir elinde sigarasını diğer elinde içkisini tutuyordu. Yutkundum ve biraz daha yaklaşarak konuşmaya başladım. "Şey.. kirli sepeti nerde acaba?" Ürkerwk bana döndü beni inceledi ilk önce üstüme sonra ise yüzüme baktı. Derin bir nefes alarak tamamen bana döndü. "Kıyafetlerimi çıkarmışsın" çıkartmayıp da ne yapayım kirliliği gezeyim evin içinde gözlerimi devirip o,sumu silktim. "Kirlenmişti" "Peki..Sağdan ikinci kapı çamaşır odası orada" kafamı olumlu sallayarak hiç bir şey demeden bahsettiği yere gittim gitmez olaydım her yerde kıyafet vardı ve odayı bok götürüyordu gerçek anlamda bok götürüyordu resmen boxser lar havada uçuşuyordu. Elime bir eldiven geçirip teker teker bütün kıyafetleri çamaşır makinelerine doldurdum burda toplam 6 tane çamaşır makinesi vardı ve buda hayal ettiğim gibiydi. O an anlamıştım ki bu ev benim hayal ettiğim ev gibi düzenlenmişti... Yıllar Önce Kendimizce köprünün altında yaktığımız ateş ile kendimizi işitmeye çalışıyorduk ger zaman,an ki gibi hayallerimizden konuşuyorduk o sırada tavşan bana döndü "Senin hayalin ne kız çocuğu hiç anlatmıyorsun" gülümsedim ellerimi yanaklarıma koyarak ateşi izlemeye başladım "Sevdiğim çocuk ve sizlerle yaşayacağım bir ev amam kocaman benim odam çatı katında olucak mesela siyah ve sarı renklerden döşenmiş etrafında let lambalar olucak. Sonra girişin yanında size yemek yapabileceğim bir mutfak. Mutfak ile birleşik beyaz renkte koltuk takımları ile salonumuz olucak ve şey de istiyorum çamaşır odası tam 6 tane makine olsun istiyorum bıktım artık sizin kıyafetlerinizi elimde yıkamaktan ellerim yıprandı" hepsi benim tatlı isyanına güldü asi adamım ellerimi tutarak öptü. "Bu eller yıpranmasin diye her isteğini gerçekleştireceğim söz ne pasına olursa olsun ve artık çamaşırları ben yıkıyorum millet" Hep beraber güldük yongiye tatlıları gülümsedim oda bana güzel ve umut bir gülümseme sundu"... Şimdiki Zaman Gözümden damlayan tek yaşı silerek işimi bitirmeye baktım. Çamaşır odasında işim bitince salonda oturan 7 gence bakıp hüzünle gülümsedim Jin' in bakışları beni buldu ve tebessüm ederek beni yanlarına çağırdı. Her zaman ki koltuğma geçerek üzgün suratları içten bir şekilde gülümsedim. "Evet, planımız nedir şu Alex denen adamı nasıl yok ediyoruz" Şaşkın suratlar ve jin' in içten tebessümü beni daha çok cesaretlendirdi. "NE!" Bu sefer 'ne' diyen onlardı ben değil... 3. Bölüm Son... 4. Bölüm için 600 izlenme 35 beğeni 10+ abone Sizce diğer bölümde neler olucak takipte kalın mochiler?🤔😉😍🥰
Hikaye...
Jin'nin kucağından hızla kalkıp karşımda ve yanımda oturan adamlara baktım onlar da benim gibi şaşkınca bana bakıyordu. Zar zor yutkunarak yavaştan ayağa kalktım, ve kapıya doğru ilerledim onlar hızla peşimden gelirken ben tam kapıyı açmıştım ki yoongi' nin elleri kapıyı sertçe kapattı yerimde sıçrayarak arkamı döndüm gözüm kapalı bir şekilde duruyordum.
"Nereye küçük hanım?" Yoongi nin sesi ile gözleri yavaşça açtım ve sırıtarak bakan adamlara gözlerimi gezdirdim yavaş yavaş nefesim kesiliyor zar zor nefes alıyordum göz yaşlarım ister istemez akıyordu. Panik atağım vardı ve şu an ayakta bile zor duruyordum. Kapıyla beni kendi arasına alan yoongi kaşları çatık bir şekilde bana bakmaya başladı. Sakın olmaya çalışarak konuşmaya başladım.
"Yemin ederim hiç kimseye bir şey söylemeyeceğim lütfen lütfen yalvarırım bırakın gideyim" yoongi sinirle dişlerinin arasından konuşmaya başladı
"Hastaymış gibi davranmayı kes! Nere gideceksin he paran yok hiç bir şeyin yok senin üstündeki kıyafetler bile bana ait! Ne oldu korktunmu sana böyle melek gibi davranan insanlar mafya çıkınca! İğrençsin çünkü kendini küçük düşürmeye çalışıyorsun bizden ilgi bekliyorsun bu sikik herifler sana ilgi veriyor sonra sadece meslekleri yüzünden onlardan kaçıyorsun ve hasta gibi davranıyorsun!!!"
Yutkunarak yere oturdum ne yaptığımı bilmiyordum sadece hıçkırıklar içerisinde ellerimi başıma koyarak saçlarımı çekiştiriyordum. Anılar en nefret ettiğim anılar aklıma birer birer geliyordu yoongi bana o iğrenç adamı hatırlatıyordu...
Yıllar Önce
"Korkarak vicudumu ellerim ile sarıyor ısıtmaya çalışıyordum içeride babam güzelce ikisini yudumluyorum ve benim üşüyerek titreyen vicuduma gülerek bakıyordu. Ateşim vardı ve 40 derece çoktan olmuştu ama o ada, bunu umursamıyordu sadece titreyen bedenimi arzuluyordu. Ayağa kalkarak içki şişesini sertçe yere atarak daha deminden beri istediği şeyi yapmadığım için bana sinirleniyordu.
"Hadi ama hasta gibi davranmayı kes ve bana bedenini sun küçük hanım" başımı olumsuz anlamda sallayarak bedenimi daha çok sardım sinirle ensemde tuttu ve beni geri kırdığı içki şişesinin parçalarına itti kollarıma ve daha çok yerlerine kırık camlar kesmiş veya batmıştı acı içinde izleyerek ayağa kalktım ve daha çok beni dövmesin diye yatağın yanına ilerledim.
"Seni iğrenç sürtük hasta olmadığını biliyordum" oysa oda biliyordu ne kadar hasta olduğmu..."
Şimdiki Zaman
Aklıma gelen iğrenç anılar yüzünden kocaman bir çığlık atıp saçlarımı daha çok çekmeye başladım etraftaki sesleri duyamıyordum çünkü yoongi ve babamın sesleri kulağımda birleşmiş bana bağrıyordu. Birinin ellerimi tutmaya çalışmasıyla sanki daha çok geri gidebilcekmişim gibi kendime daha çok sindim.
"Yaklaşma bana!!" Karşımda ki benimle beraber ağlayan bir çocuk gördüm o jimin'di ama sanki kendi değil de çocukluğu benimle beraber ağlıyordu.
"Benim güzelim bak ben park jimin sana hiç bir şey yapmayacağım aksine seni koruyacağım hadi lütfen ben sana yalvarıyorum yapma" çaresiz çocuğun sesi az da olsa sakinleşmek yarıyordu ama aklıma yoongi geldikçe daha çok ağlıyordum.
2. Yorum...
"Bırakın beni gideyim lütfen yalvarırım izin verin gitmeme" jin abim elinde bir şişe su ile yanıma geldi oda sessizce ağlıyordu ama belli etmiyordu hala yoongi ye bağıran sesleri ve kırılan cam seslerini duyuyordum. Kırılan cam sesleri canımı daha çok yakıyordu. Tek güvendiğim kişi şu an jin abim di çünkü bana hep ilgi ile davranıyordu. Elindeki suyu yavaşça bana içirdi sonra ellerimi zorla saçlarımdan kurtarıp beni omzuna doğru çekir bir eli ile ellerimi tutuyor diğer eli ile ise saçlarımı okşuyordu. Ben yavaş yavaş sakinleyince beni kucağına alarak hiç birini dinlemeden kendi odası olduğnu tahmin ettiğim bir odaya götürüp beni yatağa yatırdı. Başımı okşayarak anılımı öptü
"Ona benziyorsun küçük kardeşime onu bir adamın elinden kurtarmıştık ondan sonra bizle yaşamaya başladı. Bir gün beraber hırsızlık yapmaya gittik sadece ikimiz o bile iyi niyetimizden di hobi nerdeyse ateşleri içinde yanıyordu. Hırsızlık yaparken polislere yakalandık o bana gitmemi ve hobi ye ilacı götürmemi istedi geri geleceğine söz vermişti o hep sözlerini tutardı ama dönmedi..."
Bu çocuk bendim hatırlıyordum o 7 kardeşim bunlarmıydı o zamanlar hiç birimiz adını söylememiştim hobi hariç neden bilmem takma isimler ile birbirimize seslenirdik. Tekrar ağlamaya başladım tam ayağa kalkacaktım ki jin abim izin vermemiş beni geri yatırmıştı.
"Sözümü tuttum yakışıklı..." gözlerini kocaman açarak şaşkınlıkla bana sarıldı gülerek ben de on sarıldım.
"Yani sen kız çocuğu? Senmisin?" Olumlu anlamda kafamı sallayarak
"Diğerlerine hiç bir şey söyleme lütfen onların beni tanımasını istiyorum" dedim
"Yoongi yi biliyorsun o hep böyleydi seni dahada tanımadı ve onun yerine geçmeye çalıştığını düşünüyor nede olsa sana aşıktı o aşkı hala bitmedi"
"Benimde..." daha fazla konuşmadan uykuya kendimi bıraktım ve gözlerimi kapattım jin de bir şey demen kapıyı kapatıp çıkıp gitti...
3. Yorum...
Uyandığımda da daha sakindim onların benim çocukluk arkadaşlarım olduğunu öğrenince korkum gitmişti ama bu işe nasıl bulatıklarinı da merak ediyordum onlar beni tanıyana kadar da hiç birine bir şey söylemicektim. Jin abi haric. Aklım çok karışıktı ne yapacağımı bilmiyordum üvey babam şimdiye beni aramaya başlamıştır diye düşünüyordum ama burda güvenli olduğumu da hissediyordum. Şimdi tek bildiğim onlara bu işte yardım edicektim tıpkı çocukken olduğu gibi.
Jin' in dolabını açarak kendim için uygun gördüğüm siyah swit ve dizlerimin altına gelen beli başlamalı siyah bir şort aldım. Banyo olduğnu düşündüğüm kapıyı açarak içeri bakındım evet tahmin ettiğim gibi banyoyu hızlıca elimi yüzümü yıkayarak aynada şişmiş ve kıp kırmızı olan gözlerim dağılmış saçlarım ve nasıl olduğnu bil,ediğim elmacık kemiğmin üzerinde ki tínak izi. İlk önce saçlarımı sıkıca yukarıdan topladım ve yanaklarımı patakladım. Sonra yüzüme zar zor gülümseme koyarak banyodan çıktım kıpır ve kan olmuş kıyafetleri bakarak ofladım beyaz örtüden oluşan yatağa bakınca orada da kan lekesi görünce sinirle küfür ettim çarşafı yataktan çıkartarak dolaba yöneldim derin bir arayaşın üzerine siyah bir çarşaf bulmuştum. Onu yatağa sererek yatağı düzelttim. Ne zaman konulmuş olduğnu bilmediğim komidinin üstünde olan telefonu şortun cebine attım. Derin bir jefes alıp son kez yutkunarak elimdeki kıyafet ve çarşaf ile dışarı adımımı attım. Aşağı kata inerek mutfağa yöneldim. Yoongi tek başına bir elinde sigarasını diğer elinde içkisini tutuyordu. Yutkundum ve biraz daha yaklaşarak konuşmaya başladım.
"Şey.. kirli sepeti nerde acaba?" Ürkerwk bana döndü beni inceledi ilk önce üstüme sonra ise yüzüme baktı. Derin bir nefes alarak tamamen bana döndü.
"Kıyafetlerimi çıkarmışsın" çıkartmayıp da ne yapayım kirliliği gezeyim evin içinde gözlerimi devirip o,sumu silktim.
"Kirlenmişti"
"Peki..Sağdan ikinci kapı çamaşır odası orada" kafamı olumlu sallayarak hiç bir şey demeden bahsettiği yere gittim gitmez olaydım her yerde kıyafet vardı ve odayı bok götürüyordu gerçek anlamda bok götürüyordu resmen boxser lar havada uçuşuyordu. Elime bir eldiven geçirip teker teker bütün kıyafetleri çamaşır makinelerine doldurdum burda toplam 6 tane çamaşır makinesi vardı ve buda hayal ettiğim gibiydi. O an anlamıştım ki bu ev benim hayal ettiğim ev gibi düzenlenmişti...
Yıllar Önce
Kendimizce köprünün altında yaktığımız ateş ile kendimizi işitmeye çalışıyorduk ger zaman,an ki gibi hayallerimizden konuşuyorduk o sırada tavşan bana döndü
"Senin hayalin ne kız çocuğu hiç anlatmıyorsun" gülümsedim ellerimi yanaklarıma koyarak ateşi izlemeye başladım
"Sevdiğim çocuk ve sizlerle yaşayacağım bir ev amam kocaman benim odam çatı katında olucak mesela siyah ve sarı renklerden döşenmiş etrafında let lambalar olucak. Sonra girişin yanında size yemek yapabileceğim bir mutfak. Mutfak ile birleşik beyaz renkte koltuk takımları ile salonumuz olucak ve şey de istiyorum çamaşır odası tam 6 tane makine olsun istiyorum bıktım artık sizin kıyafetlerinizi elimde yıkamaktan ellerim yıprandı" hepsi benim tatlı isyanına güldü asi adamım ellerimi tutarak öptü.
"Bu eller yıpranmasin diye her isteğini gerçekleştireceğim söz ne pasına olursa olsun ve artık çamaşırları ben yıkıyorum millet" Hep beraber güldük yongiye tatlıları gülümsedim oda bana güzel ve umut bir gülümseme sundu"...
Şimdiki Zaman
Gözümden damlayan tek yaşı silerek işimi bitirmeye baktım. Çamaşır odasında işim bitince salonda oturan 7 gence bakıp hüzünle gülümsedim Jin' in bakışları beni buldu ve tebessüm ederek beni yanlarına çağırdı. Her zaman ki koltuğma geçerek üzgün suratları içten bir şekilde gülümsedim.
"Evet, planımız nedir şu Alex denen adamı nasıl yok ediyoruz"
Şaşkın suratlar ve jin' in içten tebessümü beni daha çok cesaretlendirdi.
"NE!"
Bu sefer 'ne' diyen onlardı ben değil...
3. Bölüm Son...
4. Bölüm için 600 izlenme 35 beğeni 10+ abone
Sizce diğer bölümde neler olucak takipte kalın mochiler?🤔😉😍🥰
X
Çokkkkkk güzel olmuş devamı gelsin lütfennnnn
Haçan okudun
Bu gece o 4 cü bölüm gelmese oratalık ayağa kalkar hemen 4 cü böölüm
Maalesef o kadar hızlı yazamıyorum 😢
@@Jiminyoon213 ehehehehe hadi bir çılgınlık edelim sen bu gece yaz bitir berki abone daha çok çoğalır
@@jisuug keşkee senin hatırına denicem yazmayı gece uyumuyom zaten deneyelim bakalım 😉
@@Jiminyoon213 ağağağğağağa yaz yaz ne zmaana gelir
@@jisuug gece 3 4 bekilcekmisin
Yoongim birtanem kuzumm
Jin aşkım benim 😢
Ya lütfen hemen att çünkü çokkk güzel
En kısa zamanda
Benim dimi ilkkk
Bir saniye ile kaçırdın maalesef
@@Jiminyoon213ahhh beeeeee
Yeni bölüm için bekliyorm ♡
Gelisn hemen ♡
Ah babalar....
Kanalına yeni abone oldum harika bir hikaye yazmışsın lütfen devamı attttttt😶😶❤
İlkmiyim?
Evet bir saniye ile ilk sensin
Bebeğim harika olmuşş
Teşekkür ederim 🥰😘
@@Jiminyoon213 rica edirəm güzelim. ;)
Kanalına yeni abone oldum harika bir hikaye yazmışsın lütfen devamı attttttt😶😶❤
Hedef tamamlanınca atıcamm
@@Jiminyoon213 Tmm