Πενηνταρίζω. Δεν υπάρχει στο περιβάλλον μου ούτε ένας που να μπορούμε να μιλήσουμε για το gaming γενικότερα. Από τα 11 μου με commodore 64 ασχολούμε με το gaming. To κανάλι σας είναι η παρέα που μου λείπει. Το σημερινό σας επεισόδιο ήταν καταπληκτικό. Ευχαριστώ!
Και εγώ 40+ αδερφέ ακριβώς ίδια περίπτωση με την δική σου... πόσες φορές έχω γράψει σχόλιο στον Σάκη εδώ, όταν βγαίνει framerate,πως περιμένω πως και πως να γυρίσω από την δουλειά και να απολαύσω την κουβέντα τους!Η παρέα τους είναι όαση!
Το μόνο που με ενοχλεί σαυτό το βίντεο είναι πού δεν είμαι εκεί μαζί σας να συμμετέχω κι εγώ.. Απλά τρελαίνομαι για τέτοιες συζητήσεις. Ώρες ατελείωτες θα μπορούσα να μιλάω.
Αγαπάμε αυτά τα παρεϊστικα, ραδιοφωνικού στιλ, 45+λεπτών βίντεο. Πραγματικά φτιάχνουν τα απογευματά μας! Ευχαριστούμε. Εγώ όντας γεννημένος το 2001, τα παιχνίδια τα οποία με διαμόρφωσαν και θυμάμαι έντονα την αίσθηση και το συναίσθημα που μου προκάλεσαν (χωρίς να τα θεωρώ αναγκαστικά και αγαπημένα μου) ήταν τα εξής 5: 1) GTA san andreas. Το παιχνιδι που έπαιζαν όσοι τους άφηναν οι γονείς τους. Το διαχρονικό αυτό παιχνιδι που μπορεί να βγήκε το 2004 αλλά όλοι παίζαμε και το 2009. Η ανταλλαγή κωδικών στο διάλειμμα είχε παει συννεφο. Ένα ατελείωτο πάρκο διασκέδασης. Χωρίς να ασχοληθουμε ιδιαίτερα με τα missions. 2) Call of duty mw3. (Οχι το campaign.) Τετραπλό split screen στο χωρίο σε 19αρα τηλεόραση. Επιβίωση στα κύματα εχθρων, καταστρώναμε σχέδια με φίλους ακόμα και όταν δεν παιζαμε... Χαραγμένο στο μυαλό το συγκεκριμένο. 3) Need for speed Undercover. Ίσως όχι από τα καλυτερα nfs αλλά ήταν εκείνο που έπεσε ακριβώς στο mood που ήμουν την εποχή. Το βαθυ customization των αυτοκινήτων, σε συνδιασμό με το κόλλημα που είχα φάει με την ζωγραφική αυτοκινήτων, την συλλογή hot weels, ήταν για μένα σταθμός στην ζωή μου. 4) Uncharted 2. Η εποχή που απείχα λίγο από τα βιντεοπαιχνίδια το συγκεκριμένο παιχνιδι με έβαλε ξανά στον κόσμο τους. Σοκ πραγματικα. Δεν περιμενα οτι το μέσο είχε την δυνατοτητα να προσφέρει κάτι τέτοιο. 5)The Last of Us. Άργησα να το παιξω. Το ανακάλυψα το 2016 που μόλις είχα αγοράσει ps4. Το παιχνιδι αυτό δεν άλλαξε μόνο τον τρόπο που βλέπω, και απο εδω και στο εξής αξιολογώ τα βιντεοπαιχνίδια, άλλαξε και τον ίδιο μου τον εαυτό. Ένα από τα βιντεοπαιχνίδια που διαφημίζουν τις δυνατότητες του μέσου πραγματικά. Ακόμα και τώρα που το σκέφτομαι με κατακλύζουν πολλά συναισθήματα... 😏 Αγαπημένο μου. (Btw βρήκα αμέσως ευκαιρία και έκανα σχετική εργασία στο πανεπιστήμιο για συγκεκριμένο με θέμα την τέχνη στα τεχνολογικά πολυμέσα.) Ευχαριστώ που διάβασες το σχόλιο. Να έχεις μια όμορφη μέρα 😎.
Πόσο σας καταλαβαίνω...! Νιώθω πολύ τυχερός που μεγάλωσα ετσι μες στην αθωότητα, μ'αυτη τη μαγεία, την εκπληξη και τον ενθουσιασμό κάθε φορά που έβαζες το πενηντάρικο στο arcade και το start button στο Mega Drive, Playstation 1, 2.... Οταν δεν κοιταγες FPS , αναλυσεις κ τα σχετικα. Pure gaming και ξενύχτι!
Μακάρι να ήταν γεμάτο το TH-cam με τέτοιες αυθεντικές και χαλαρές συζητήσεις . Ένα παιχνίδι σταθμός για μένα ήταν το Dark Chronicle ! Ήταν όλα οσα ήθελα από ένα παιχνίδι , με έκανε σε μικρή ηλικία να ερωτευτώ τα RPGs χωρίς να το ξέρω , με είχε μαγέψει με τις απεριόριστες επιλογές που σου εδινε σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού ! Το έπαιξα πάλι φέτος , στα 29 μου , καθώς μικρός είχα κολλήσει στο τελευταίο boss και ήταν εξίσου μαγικό και απολαυστικό !
Τόσο ολοκληρωμένο και καλογραμμένο χαρακτήρα όσο τον Arthur Morgan, νομίζω θα κάνουμε πολλά χρόνια να δούμε. Φανταστείτε μόνο όταν στο τέλος του RDR2 μας έδωσε τον έλεγχο του John Marston, πόσο άδειοι νιώθαμε!
Όλη η ουσία πιστεύω είναι στο τέλος της κουβέντας. Η κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι όταν παίζεις για πρώτη φορά ένα παιχνίδι, ακόμα κι αν το παιχνίδι αυτό θεωρείτε μέτριο, μπορεί να σου δημιουργήσει μοναδικά συναισθήματα.
Σάκη , Πριτσκα...ΤΟ ΚΑΛΎΤΕΡΟ ΔΩΡΟ που θα μπορουσατε να μας κάνετε αυτή την στιγμή είναι αυτό το βίντεο ! Τόσες μέρες έβλεπα ξανά και ξανά τα πάλια σας τοπ 10 βίντεο και ψοφαγα να σας ακούσω να μιλάτε για gaming σε κάτι καινούριο και περίμενα ότι απ' την καινούρια σεζόν θα είχαμε πάλι τέτοια βίντεο.Να όμως που βγήκε ! Ευχαριστούμε ρε αγορινες !
Εγώ θα σας γράψω για το πως επηρεάσατε εσείς την ζωή μας ως παίκτες αλλά και η γενικότερη κουλτούρα του gaming! Η δική μου εφηβεία και ενηλικίωση συνέβη την δεκαετία των 90's. Τότε που όπως πολύ σωστά είπατε, το multiplayer ήταν να συναντήσεις την επόμενη μέρα τους φίλους σου για να δεις τι πρόοδο έχει κάνει ο καθ' ένας στο παιχνίδι. Πως κατάφερε να σκοτώσει εκείνο το εκνευριστικό boss ή που βρήκε εκείνο το κρυμμένο κλειδί που χρειαζόταν για να περάσεις εκείνη την πόρτα που σε βασάνιζε για ώρες. Ώρες ξοδεμένες μπροστά σε γραφικά και αναλύσεις που θύμιζαν κάτι από κύβο του Rubik. Με τις CPU της εποχής να αγκομαχούν. Κάτι Pentium για τους περισσότερους και κάτι Cyrix για τους και καλά πιο ψαγμένους με τους AMD να ακολουθούν λίγο μετά. Πατάω FF όμως για να περάσω στα γρήγορα την τεχνολογική πρόοδο που ακολούθησε τόσο Hardwarικά όσο και Softwarικά. Ακολουθεί μια τρελή κούρσα επιδόσεων και γραφικών από μια βιομηχανία που αναπτύσσεται ραγδαία προς όλους τους τομείς της ζωή μας. Όπως όμως είπε κι ένας Unboxholic, _"...όλα δείχνουν να αλλάζουν γύρω μας, αλλά μέσα μας στην πραγματικότητα όλα μένουν ίδια."_ Πολλοί της σειράς μου λοιπόν μεγαλώνουν, τα χρόνια της αθωότητας φεύγουν και ο αγώνας για να τερματίσεις εκείνο το καινούριο πολυσυζητημένο game, δίνει την θέση του στον αγώνα της επιβίωσης. Κάποιοι όμως κάπου εκεί ανάμεσα στις επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις, κλέβουν λεπτά για να παίξουν στα μουλωχτά και κρυφά ένα game ακόμη. Βλέπετε στον κόσμο των μεγάλων το να είσαι gamer χωρίς αυτό να σου αποφέρει κάποιο οικονομικό όφελος είναι κάπως κατακριτέο. Έχουν μεσολαβήσει αρκετά χρόνια κοινωνικού προγραμματισμού στην συνείδηση μας, όπου η λέξη παιχνίδι είναι κάτι που conflictαρει με την λέξη ενήλικας, οικογενειάρχης και άλλα τέτοια. Κάπου εδώ όμως μαζί με την άνοδο των social media και της πλατφόρμας του TH-cam, έρχονται οι InFeRnoBraVeHeart οι Unboxholics και άλλοι πολλοί σαν κι αυτούς. Ολόκληρες μέχρι τότε "κρυμμένες" κοινότητες σε forums και sites αποκτούν ένα καλύτερο τρόπο προβολής των απόψεων και των ιδεών τους. Ένα μέσο που πλέον δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς. Ένα μέσο που μπορεί να σου παρέχει αμεσότερα και ευκολότερα την πληροφορία που χρειάζεσαι. Ένας καινούριος κοινωνικός επαναπρογραμματισμός ξεκινά στα μυαλά των ανθρώπων και η κοινωνία αρχίζει και βλέπει με άλλο μάτι τον 30αρη ή 40αρη και γιατί όχι και 50αρη που ακόμη κουμπώνει games σε μια κονσόλα η ένα PC και περνάει τον ελεύθερο χρόνο του λύνοντας γρίφους και παλεύοντας με φανταστικά τέρατα και εχθρούς. Και κάπως έτσι επιτέλους δεν νοιώθεις μόνος! Συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν πολλοί σαν κι εσένα εκεί έξω που μοιράζονται την ίδιες εμπειρίες και αναμνήσεις αλλά κυρίως συνεχίζουν να γουστάρουν ακόμη και μετά από αρκετά χρόνια το gaming και το απολαμβάνουν σχεδόν όπως και παλιότερα. Βρίσκεις το θάρρος και πορώνεσαι ακόμη περισσότερο πατάς το "Start" και ξεκινάς ακόμη ένα ταξίδι. Γιατί μην ξεχνάτε πως μαζί με εμάς ωριμάσαν και τα games αλλά και ολόκληρη η βιομηχανία τους. Κάθε game σε επηρεάζει με κάποιο τρόπο. Δεν ακουμπούν όλους το ίδιο ούτε δημιουργούν σε όλους τα ίδια συναισθήματα. Δέχεσαι μερικά ερεθίσματα που συνδυασμό με πάρα πολλές άλλες παραμέτρους γύρω σου δημιουργούν ένα κοκτέιλ συναισθημάτων και αναμνήσεων. Γιατί το gaming δεν είναι αυτό που φαντάζει στα μάτια των περισσότερων "μεγάλων". Είναι τρόπος σκέψης και αισθητικής. Ένας τρόπος σκέψης που σε οδηγεί να συνεχίσεις να ταξιδεύεις, ξεκινώντας ξανά από εκεί που έπεσες, μέχρι να βρεις τρόπο να νικήσεις το τέρας και να ξεκλειδώσεις την πόρτα που σε κρατά φυλακισμένο σε ένα level που έχεις ήδη εξερευνήσει.
1. Silent Hill 2 (με καθόρισε ως προς τα psychological horror) 2. Tomb Raider Anniversary (λάτρεψα το απλό και "μυστήριο" gameplay του) 3. Sea Of Thieves λάτρεψα το co op και πόσο ωραία περνάς με την παρέα 4. World of Tanks (μου άρεσε πώς ένα multiplayer παιχνίδι σου δίνει τόσο πολλές γνώσεις και περιέργεια για τον δεύτερο παγκόσμιο)
Τρελό κάψιμο με Lord Of The Rings: The Return Of The King! Ατελείωτες ώρες co op, ατελείωτοι τερματισμοί με εναλλαγές χαρακτήρων! Φοβερές αναμνήσεις....
Πολυ ωραιο βιντεο με μια βαθια gaming συζητηση που σπανια γινεται απο καναλια και που πολλοι ανθρωποι που δεν ασχολουνται και να αγαπανε το gaming σαν εμας μπορει να μην συμμεριζονται τα συναισθηματα και τις σκεψεις μας.Τα δικα μου 5 games ειναι Halo Reach,Max payne 2,Bloodborne,Batman arkham Asylum και το Sea of Thieves (παραδοξως). Το πρωτο παιχνιδι που επαιξα στην ζωη μου ηταν το arkham city στην κονσολα ενος οικογενειακου φιλου και πραγματικα μαγευτικα ομως μεγαλωνοντας θεωρω πως το arkham asylum ειναι πιο batman λογο ατμοσφαιρας και λογο του κλειστοφοβικου περιβαλλοντος μιας και δεν ειναι open worlds. Υστερα τα max payne ειναι παιχνιδια τα οποια εβλεπα απο μωρο τον πατερα μου να παιζει, μετα τα επαιξα και εγω και αυτα τα παιχνιδια αρχικα με μαγεψαν για το gameplay τους και μεγαλωνοντας για την τοσο ωριμη ατμοσφαιρα και σεναριο που εχουν, περιπου ιδια περιπτωση ειναι και τα halo τα οποια τα εχω τοσο πολυ στην καρδια μου λογω οτι υπηρξαν διπλα μου σε δυσκολες καταστασεις τις ζωης μου οποτε τα εχω σε μια ξεχωριστη θεση στην καρδια μου. Το bloodborne ηταν η τελευταια σφαλιαρα που εφαγα απο το gaming οντας το πρωτο souls παιχνιδι που επαιξα ποτε και μετεπειτα παιζοντας τα υπολοιπα(πλην το demons) δεν με αγγιξαν το ιδιο σε ολους του τομεις. Τελος το sea of thieves με διαμορφωσε ετσι γιατι ειναι το μονο παιχνιδι που εχω πραγματικα γελασει και εχω περασει ποιοτικο και ανεπιστρεπτο χρονο με την παρεα μου με πολυ γελιο,συνεργασια και γενικοτερα χαρα.
•Stronghold Crusader 2001 (pc) •Red Alert 2 - Command & Conquer (pc) •Commandos 2 (pc) •Hercules Disney (ps1) •Need For Speed Underground (pc) Ακομα θυμάμαι που έπαιζα παιχνίδια στο Atari, στα 90' όπου ήταν στα τελειώματα του βεβαια το Atari, που έβγαζες τις κασέτες και τις φυσούσες ανάποδα όταν κολλούσε το παιχνίδι και ξανά συνέχιζες από εκεί που είχες μείνει για ένα παράξενο λόγο. Αξέχαστες εποχές!
Τέλειο, χαλαρό, καλοκαιρινό βίντεο!!!! Τέτοια θέλουμε.... Εγώ νομίζω πως με στιγμάτισαν τα : - Resident Evil 2 - Red Dead - Last Of Us - Championship Manager - StarCraft
Πεθαίνουμε για αυτά τα ζεστά μεσημέρια με συζητήσεις που θα μπορούσαμε να κάνουμε και εμείς με τις παρέες μας. Πιστεύω η παρέα του inferno braveheart κατέχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά όλων μας
Πολύ όμορφο βίντεο. Για εμένα το Baten Kaitos, all-time αγαπημένο παιχνίδι που επανακυκλοφορεί σύντομα, σφράγισε την αγάπη μου στο genre. Το Okami μου έδειξε πως ένα παιχνίδι μπορεί να είναι έργο τέχνης χωρίς να στερείτε δράσης, πλοκής και συναισθήματος. Τα καλύπτει κυριολεκτικά όλα παραπάνω από αξιοπρεπώς. Τα Pokemon Ruby/Sapphire/Emerald με έβαλα στον εθισμό του monster collecting και με έκανε να εκτιμήσω το character design λόγω του πανέμορφου και εμπνευσμένου dex. Να εικονογραφήσω εκατοντάδες δικά μου τέρατα και να ακολουθήσω πιστά τη σειρά Pokemon ως και σήμερα. Συνεχίστε έτσι!
Λίγο αργά στο πάρτι! Αλλά αυτά είναι και τα βίντεο που εγώ προσωπικά ΛΑΤΡΕΥΩ! Είναι υπέροχο να βλέπω ανθρώπους, οι οποίοι είναι για περίπου μία ολόκληρη δεκαετία μεγαλύτεροι μου, να μιλάνε για τις εμπειρίες τους στο gaming. Προσωπικά αν έπρεπε να δώσω ένα top 5 παιχνιδιών που έχουν κάνει τον gamer που είμαι σήμερα θα ήταν τα MGS3, Dark Souls 1, Kingdom Hearts 2, Persona 3 και Nier Automata. Είμαι από τους gamers που θέλω εξίσου τα παιχνίδια να μου μιλάνε στην ψυχή και να μου δίνουν κάτι που είναι ΠΡΩΤΑ εμπειρία και μετά οτιδήποτε άλλο. Φυσικά δεν χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες ΠΟΣΟ με έχουν επηρεάσει τα παιχνίδια του Fumito Ueda. Από το ICO μέχρι και το SoTC και το πιο πρόσφατο The Last Guardian, όλα έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα μέσα μου. Αν πρέπει να κάνω μία παρατήρηση στον εαυτό μου, είναι πως απ' όσο φαίνεται και από τις επιλογές μου, τείνω περισσότερο σε βιντεοπαιχνίδια τα οποία κουβαλάνε την Ιαπωνική κουλτούρα πάνω τους ή είναι φτιαγμένα από στούντιο και ανθρώπους της Ιαπωνίας, παρά σε blockbuster games της Αμερικής... Συνεχίστε ότι κάνετε και θέλουμε περισσότερα τέτοια βίντεο. Με αγάπη
Το adventure "Dracula Unleashed" για εμένα. Με κορυφαία γραφικά για τότε, και σαν φαν του horror, άναβα κεράκι κάθε βράδυ και έπαιζα. Η ατμόσφαιρα του παιχνιδιού με στοίχειωσε. Το χιόνι, οι φοβισμενοι χωρικοί στο καπηλειό, τα μακρινά αλυχτισματα όταν έβγαινες έξω.. μαγεία.
Ωραιο βιντεο νοσταλγικο μπραβο αλανια μου...για εμενα προσωπικα top 5: 5.gran turismo 1 (για την εποχη του κορυφη) 4.the last of us 2(game blockbuster) 3.silent hill 2 (ο τρομος στα καλυτερα του).... 2.metal gear solid 1(λατρεια)....1.zelda ocarina of time (επος)
1) Call of Duty 2 2) Call of duty Modern warfare (game of the year) 3) call of duty mw 2 4) call of duty mw 3 5) Call of duty MW 2019 Αμα μπλέξεις με Cod απο πιτσιρικάς δύσκολα ξεμπλέξεις.... όσο για το φιατ πουντο...ακριβως τα ίδια Σάκη! Και που νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος με φιατ πουντο τοτε! Ωραία εκπομπή, την ευχαριστήθηκα!!!
Το Enderal είναι το game το οποίο με έκανα να καταλάβω τις ικανότητες που έχει το community . Είναι φτιαγμένο χρησιμοποιώντας την engine του Skyrim . Το είχατε αναφέρει νομίζω παλιά σε ένα άρθρο όταν είχε κυκλοφορήσει το 2016 . Το game Μπορείς να το βρεις δωρεάν στο steam σε δύο εκδόσεις η μία χρησιμοποιεί το engine της πρώτης εκδόσεις του Skyrim και η άλλη είχε βγει πριν κάτι μήνες και χρησιμοποιεί την remastered έκδοση του Skyrim . Επειδή το game είναι μεγάλο Θα πρότεινα οποίος έχει την δυνατότητα να παίξει το πρώτο μισάωρο του intro του παιχνιδιού και θα καταλάβει γιατί μιλάω . Εμένα από το πρώτο μισάωρο το game με είχε ιντριγκάρει αυτό το μυστήριο και σκοτεινό κομμάτι του όχι τόσο σε τοπία αλλά στους χαρακτήρες αυτό το mind fuck του μυστηρίου . Αξίζει να δοκιμάσετε
Alex Kid Sonic 2 Parasite Eve Resident Evil 1 Tomb Raider Silent Hill Super Street Fighter 2 ...και φυσικά είναι πολλά πολλά ακόμα αλλά έβαλα τα πιο σημαντικά που μου διαμόρφωσαν αυτό το συναίσθημα που λέτε... Συγχαρητήρια για την όμορφη εκπομπή σας παιδιά!
Στο SNES το R-TYPE και το STAR FOX μου έφαγαν ΠΟΛΛΕΣ ώρες αλλά εκεί που έπαθα σοκ ήταν με τα γραφικά την μουσική και το game play του πρώτου Donkey Kong ακόμα θυμάμαι ΣΚ να ξυπνάω και να προσπαθώ να περάσω πίστες. Το Vitrual Figther όντως ήταν σοκ όταν το πρώτο είδα στο DreamCast του ξαδερφου μου όπως και το Sonic και Panzer Dragoon Saga. Το μεγαλύτερο σοκ είχε ήρθε όμως οταν είχα δει την χριστουγενιατικη διαφήμιση του N64 να παρουσιάζει σκηνές από το Zelda Ocarina of time είχα παθει σοκ από τα γραφικά το έπος και το σενάριο του παιχνιδιού. Μετά από αυτη την περίοδο δεν θυμάμαι κάποιο παιχνίδι που μα με σόκαρε τόσο πολύ, είχε πολλά πολύ καλά και άριστα παιχνίδια που ευχαριστήθηκα Resident Evil 2, Metal Gear Solid, Tekken, Gran Tourismo, Σταμάτησα να παίζω παιχνίδια το 2007 χαρησα το XBOX, λόγο δουλειάς δεν υπήρχε χρόνος. Και έρχεται το 2016 βλέπω το trailer του Zelda Breath of the Wild Με την παρουσίαση του Nintendo Switch σοκ και δέος!! Αγοράστηκε πρώτη μέρα κυκλοφορίας του Switch και για τρεις μήνες ήμουν μέσα στον κόσμο του!
Ηπαρχουν αρκετα παιχνιδια για εμενα, αλλα σαν το Witcher 3 δεν ηπαρχει κανενα αλλο. το παιχνιδι ειναι τοσο χαρησματικο στον τροπο που λεει την ιστορια του και στον τροπο που σε κανει να νιωθεις. Νιωθεις κοματι σε εναν μεγαλο κοσμο, με χαρακτηρες πολυ βαθεις, και νιωθεις οτι αυτοι οι χαρακτηρες του παιχνιδιου ειναι πραγματηκα φιλοι σου, εχθροι σου και τα λοιπα. Ειδηκα η ιστορια και τα γεγονοντα που βιωσα στο Hearts of Stone (και στο υπλοιπο παιχνιδι βεβαια) μου επερναν παντα την ανασα και με εφερναν παντα σε συνεστιματικη φαση. Ο Gaunter o Dimm ηταν μακρα ο ποιο βαθεις, σκοτεινος, φοβερος και πονηρος ανταγωνιστης που εχω δει ποτε. Η μουσικη επισης αλλο αριστουργιμα. Χρεισημοποιειται παντα τελια με την υπολυπη φαση του παιχνιδιου, και απο μονη της δημιουργει συγκεκριμενα συνεσθιματα στον παικτη. Οταν ακουγα να παιζει και να τραγουδα η Pricilla σε εκινη την ταβερνα στο Novigrad, και επισης την πρωτη φωρα που ακουσα να παιζει στο Loading screen των DLC, το Lullaby of a Woe, μου επεσε το σαγονι μου, πραγματικα επαθα πλακα. Ειναι και ο χαρτης του παιχνιδιου (το Tousaint κυριος) και η σχεση του Gerralt με τα ατομα που αυτος αγαπαει, που μου φερνει ενα ΠΟΛΥ ΒΑΡY ΝΩΣΤΟΣ. Με κανει να θυμαμαι το χοριο μου στην Κρητη και τους φιλους και την οικογενια μου που εχω να δω εδω και εναμιση χρονο (εφωσων ζω στο εξωτερικο), αρα συμφωνω οτι η φαση που βρισκεσε οταν παιζεις ενα παιχνιδι ειναι ωντος πολυ συμαντικη. Κανετε πολυ ωραια βιντεο με πολυ ωραιες σηζητησεις, μπραβο σας παιδια σηνεχιστε!
Τί ωραία κουβέντα! Τα 5 μου: 1. Baldur's Gate 2, το παιχνίδι που μου άνοιξε έναν ολόκληρο κόσμο, τόσο στο gaming αλλά και στη λογοτεχνία του φανταστικού(και που μου έμαθε αγγλικά :p). 2. Age of Empires II, το πρώτο παιχνίδι που αγόρασα όταν πήρα υπολογιστή, ούτε που θυμάμαι πόσες φορές είδα το intro με τους βασιλιάδες που παίζουνε σκάκι, το να ρίχνεις πέτρινα τοίχη με ένα σπαθάκι, ανεκτίμητο. p.s. how do you turn this on... 3. Gran Turismo 2, είχα πάθει την πλάκα μου, δοκιμασίες για διπλόματα, αυτή η προσμονή μέχρι να βγαλεις αρκετά λεφτά για την Χ αναβάθμιση που θα σου επιτρέπψει να πάρεις μέρος στον Υ αγώνα και να πάρεις το Ζ prize, το customization, αρρώστια. 4. NFS: Underground 2, πόσο λιώσιμο και μόνος, αλλά και με τον κουμπάρο μου μαζί, πόσες κόντρες μεταξύ μας με το traffic στο max(νεύρα ρε, ασ το!), και φυσικά όλη η φάση τότε με Max Power και Burnout. 5. Final Fantasy X. Δεν ήξερα πόσο συναίσθημα μπορεί να χωρέσει σε ένα παιχνίδη. Χαρά, γέλιο, θυμός, κλάμα, έξαψη, φλίψη, αγωνία, όλα μαζί. Και τι πανέμορφα soundtrack (to zanarkand, Suteki Da Ne). Αχχ...
Το Skyrim είναι το παιχνίδι που θα επιστρέφω πάντα! Δεν μπορώ να εξηγήσω πως νιώθω στον κόσμο του και τις μουσικές του. Witcher 3,Red dead redemption και last of us και άλλα ανάμεσα!
Skyrim, witcher 3, red dead redemption 2, ac brotherhood, age of mythology. Με το skyrim ειδικά θυμάμαι πριν μερικά χρόνια να παίζω βράδυ και να με παίρνει ο ύπνος κατά τις 1 πάνω στον καναπέ...να ξυπνάω μετά από κάνα δίωρο και να συνεχίζω μέχρι το πρωί!
1. Tomb Raider Underworld - Το όλο μυστήριο, τα τότε γραφικά και animations, η ελαφριά μελαγχολία και η τρομάρα που παίρνεις όταν βλέπεις αρκούδα και εχθρούς μέσα στο ελαφρύ ambience δεν περιγράφονται. Εποχιακό και καθοριστικό παιχνίδι για το Playstation 2! 2. Rome Total War - Θυμάμαι να καθόμαστε με έναν φίλο μικροί και να γράφουμε κυριολεκτικά μια δικιά μας "ιστορία" βασισμένη στο single player campaign μας. 3. Rollercoaster Tycoon 2 - έχει διαμορφώσει την αγάπη μου για τα micro-management και macro-management games, games που παίζεις απλά για να χαλαρώσεις και να κάνεις zone-out σε μια φαντασίωση ότι όντως έχεις μια επιχείρηση. 4. James Bond Golden Eye - Μου άφησε αναμνήσεις να παίζω split screen με φιλους και δεν ειμαι καλά. 5. Shadow of the colossus - Ενα παιχνίδι που θα μείνει. Τα λόγια περιττά ... Bonus: 6. NFS Underground 7. Prince of Persia - The sands of time 8. God of War
red dead redemption 2 ηταν απο τα παιχνιδια που πραγματικα σε μαγευε και δεν ηθελες να τελειωσει επισης το feeling του witcher 3 με ειχε βαλει τελειως μεσα στο παιχνιδι , παλιοτερα σιγουρα τα ποκεμον απο τα πιο χαρακτηριστικα παιχνιδια π μου εκαναν κλικ οπως και need for speed underground 2 αλλα και most wanted +++ τα assasins με τον ezio. Επισης δεν γινεται να ξεχασω gta san andreas!!!! Πολυ ωραιο βιντεο μπραβοο
Breath of The Wild(απίστευτη ελευθερία, παντού υπάρχει κάτι ενδιαφέρον να κάνεις και πάντα σε εκπλύσει με κάτι που δεν περιμένεις) Dark Souls 1(το συναίσθημα της εξερεύνησης που σου δίνει το παιχνίδι και το να ανυπομωνείς να δεις τι υπάρχει παρακάτω+απιστευτο δισυνδεδεμένο world design) Portal 2(τέλειο σενάριο , Glados καλύτερη "κακός", και φυσικά τα παζλς) Minecraft ( μπορεί να έχω και 5000 ώρες,απίστευτο κάψιμο multiplayer)
Πιστεύω πως οι περισσότεροι εδώ μέσα καθόμαστε να σας παρακολουθήσουμε γιατί το πάθος σας για τα παιχνίδια δεν κρύβεται 👌 Θα κλέψω λίγο όπως και σεις και θα πω: 1)Τα άπειρα platform games από ps2 που παίζαμε μαζί με την αδελφή μου. 2)Shadow of Colossus όπου εκεί ''ερωτεύτηκα'' το gaming. 3)Skyrim και Witcher 3 για ένα έφηβο αγοράκι ήταν ότι πρέπει. 4)Τα μικρά indie games που με την εικόνα και την μουσική τους με χαλαρώνουν. 5)Last of Us και Returnal όπου εκεί το gaming σε οδηγεί σε εξερεύνηση της ψυχής σου. Σε κάθε ηλικία τα γούστα και αυτά που παίρνεις από τα βιντεοπαιχνίδια είναι διαφορετικά.
Μπράβο παιδιά. Ωραίο θεμα. Μονο που δεν μιλήσατε καθόλου για τα vr παιχνίδια. Μας έχουν χαρισει έντονες συγκινήσεις κ είναι κ αυτά ενα τεράστιο βήμα στην εξέλιξη του gaming νομίζω. Λοιπον Mario 64 (πρωτο 3d παιχνίδι) God of war ps2 Soul calibur Crash team racing Call of duty 2
Τι ωραίο ταξίδι ένιωσα τόση νοσταλγία τόσες εικόνες στο μυαλό μου σαν φλας!! 🚲🛼🛹📼 Silent hill Dino crisis (Metal of honor ΕΠΟΣ) Gran Turismo Red alert V rally God of War!!! Need for speed hot pursuit Κλπ κλπ ☺
Εκεί γύρω στα 13-14 χρονών τα παιχνίδια που έπαιζα στο pc και με καθόρισαν μετέπειτα ως gamer ήταν: 1. Hitman: Codename 47 (2000) 2. Max Payne (2001) 3. Cossacks: European Wars (2001) 4. Return to Castle Wolfenstein (2001)
Λοιπόν Σάκη και Γιώργο για εμένα είναι το πρώτο μου RPG και γενικά RPG's κυρίως The legend of dragoon το πρώτο με τις ιστορίες και τι να πρωτο-πείς εδώ τόσο πράμα που έχει, ιππότες, δράκοι, μάγοι σαν να παίζω σχεδόν D&D και μετά είναι το Xenogears ότι καλύτερο έχω ζήσει ποτέ στην ζωή μου, το καλύτερο παιχνίδι μακράν για εμένα και το καλύτερο τέλος που έχω δει ποτέ σε παιχνίδι που να σε κάνει να παθαίνεις κοκομπλόκο στο τέλος, και να λες τι έγινε τώρα, τι ήτανε αυτό που βίωσα Final Fantasy 7 ότι καλύτερο έχω παίξει απλά, ειδικά στο τέλος όταν ο Sephiroth κάνει supernova και να ακούς μουσική Nobuo Uematsu - One Winged Angel εκεί είναι γεια σας απλά Final Fantasy 8 γιατί μου αρέσει πολύ το ρομάντζο σε συνδυασμό με το πιο πολύ ξύλο σε FF που έχω δει ποτέ μου με το Lionheart και τα limit break του Zell και τελευταίο θα έλεγα και εγώ όπως ο Γιώργος το Zelda Ocarina of Time που είναι και αγαπημένο μου, αυτά τα παιχνίδια κυρίως με καθορίσανε και με βάλανε στο τρυπάκι να παίζω κυρίως RPG και να τα λατρεύω, παίζω και πολλά άλλα παιχνίδια που δεν είναι και RPG, αλλά δεν θα τα αντάλλαζα με τίποτα τα RPG, γιατί αυτά πιστεύω με καθορίσανε σαν άνθρωπο και γενικά
POKEMON η πρώτη μου gaming εμπειρία στο gameboy advance στην Ruby and Sapphire μαζί με τον αδερφό μου να κατεβαίνουμε στην γειτονία να παίζουμε μπάλα μέχρι το βράδυ και μετά να κατεβάζουμε τα gameboy μας και να παίζουμε pokemon με τα υπόλοιπα παιδιά μέχρι να μας φωνάξουν οι γονείς μας να κοιμηθούμε. Δεν θα ξεχάσω , γιατί δεν είχαμε internet σπίτια μας, ήταν κάποιοι τοίχοι με ιερογλυφικά και δεν ξέραμε τι κρύβουν από πίσω και πως να τα ανοίξουμε. Μήνες παλεύαμε να βρούμε την λύση μέχρι που ένας ξάδερφος από την Αθήνα(σίγουρα δεν ήταν ξάδερφος απλά ως παιδί εγώ έτσι το θυμάμαι :D ) ενός από την παρέα του είπε τι έπρεπε να κάνει για να τους ανοίξουμε και από πίσω κρυβόντουσαν 3 θρυλικά το καλύτερο feeling ever.Από τότε αγάπησα τα adventure games και rpg και γενικά τα nintedo games(mario,zelda,metroid) που έχουν ένα παρόμοιο experience με την εξερεύνηση και τα μυστικά.4STORY το πρώτο μου MMO με ελληνικούς server.Έχω και εδώ αμέτρητες ιστορίες άλλα έχω ξεφύγει στο γράψιμο. Δεν έχω μετανιώσει ούτε ένα λεπτό σε αυτό το παιχνίδι.RISE OF NATION το πρώτο strategy παιχνίδι που έπαιξα και με μύησε στον κόσμο αυτό και από τότε παίζω όσο περισσότερα strategy μπορώ. Είναι και το μόνο παιχνίδι μετά από τόσα χρόνια παίζω με τον αδερφό μου και μας ενώνει.THE ELDER SCROLLS δεν χρειάζεται να πω πολλά εδώ, υποσυνείδητα μου άρεσαν τα παιδικά και οι ταινίες με σπαθιά και δράκους αλλά όταν έπαιξα το oblivion και κυρίως το skyrim όταν μεγάλωσα λίγο και καταλάβαινα περισσότερα, συνειδητοποίησα ότι η αγαπημένη μου "είδος" όχι μόνο παιχνιδιών και ταινιών αλλά και γενικά "κουλτούρας" στην ζωή μου μέχρι και σήμερα είναι το medival-high fantasy.VALIANT HEARTS-STARDEW VALLEY δύσκολο να αποφασίσω πια indie παιχνίδια με οδηγήσαν να παίζω τέτοια παιχνίδια αλλά αυτά τα δύο μου έρχονται στο μυαλό. Το valiant hearts το έπαιξα μια φορά με στιγμάτισε και δεν το έχω ξαναπαίξει και δεν θέλω απλά το αγοράζω όπου βρω χωρίς να τα ξαναπαίζω έτσι γιατί το λατρεύω. Το stardew valley θυμάμαι χαρακτηριστικά να το κράζω και να ακούω από όλους τα καλύτερα λόγια έλεγα" ένας ακόμα κλώνος του Minecraft και είναι μόνο για κορίτσια" μέχρι που το έπαιξα και άλλαξε η κοσμοθεωρία μου. Από τότε δεν κράζω παιχνίδια πριν τα παίξω και το διαφημίζω στους πάντες να το παίξουν. Και εσείς που δεν το έχετε παίξει και διαβάζεται αυτό το κείμενο απλά ΠΑΙΞΤΕ ΤΟ. honorable mention:PORTAL, αγάπησα την valve και πόσο πιο πάνω είναι από πολλούς να φτιάχνουν story games.Με κάθε παιχνίδι της να έχει ένα επαναστατικό μηχανισμό και να φέρνει τα πάνω κάτω στην βιομηχανία από το πουθενά με το portal στα puzzle games και τα half life φυσικά που έφερε την επανάσταση γενικά στο gaming.Aλλά τα portal είναι αυτά που μου έχουν μείνει χαραγμένα στην μνήμη. Και το MINECRAFT που οι περισσότεροι μας ότι ηλικία να είμασταν φάγαμε την ζωή μας εκεί και μας άλλαξε τις ζωές μας, εμένα τουλάχιστον το έκανε.
Ωραία κουβέντα παιδιά,μας φέρνετε αναμνήσεις και αισθήσεις που δεν νομίζω ότι θα ξανά αισθανθούμε. Ένα βίντεο πρέπει να το αφιερώσετε γενικά στο simulation. Από rally έως μαχητικά αεροσκάφη υπάρχει πολύ φανατικός κόσμος που τα λατρεύει.
Το μόνο που θα μου λείψει από τα games των χρόνων μας είναι το co-op. Το πραγματικό co-op. Είτε το "ρε φίλε τελικά πως το πέρασες το puzzle με τα φώτα, έλα να το περάσουμε μαζί" αλλά και τα πσκ που μαζευόμασταν και παίζαμε "τετραπλό". Δεν με εντυπωσίασε ποτέ το multiplayer, πραγματικά βαρεμάρα τελείως να κάθομαι με 64-128-5000 άτομα και απλά να φωνάζουμε "long,long" και να μην λέμε την βλακεία μας βρε αδελφέ όσο παίζουμε. Αυτό στα χρόνια εκείνα έδειχνε ότι τα παιχνίδια είναι τρόπος διασκέδασης και όχι απλά ένα μέσο για να πείς "ε κάτι απλά να περάσω την ώρα μου". Επίσης θα φάω κράξιμο αλλά το groundbreaking της εποχής μας είναι το cyberpunk 2077. Γιατί? Απλά δείχνει τι πάει στραβά στην βιομηχανία των παιχνιδιών στα χρόνια μας. Αργοπορημένα παιχνίδια, γεμάτα marketing με τρομερά γραφικά αλλά πολύ κακά αποτελέσματα ακόμα και για τα χρόνια που χρειάστηκαν για να τελειώσουν που προσπαθουν πολλές φορές να σε παρασύρουν απλά με τα γραφικά. Αν πάρουμε την άλλη άκρη το last of us part 2 που είναι τρομερό αλλά δεν πρόσφερε το κάτι διαφορετικό ή groundbreaking,
Ανώνυμες κονσόλες: Contra Ηλεκτρονικά: Metal slug Street fighter 2 Pc: Gta2 Soldier of fortune Comandos Syberia Max payne Blood omen 2 Call of dutty 2 PS1: Resident evil 3 Fear effect Xbox 360: Fable Xbox one s Hellblade Xbox series s/x Medium
Τα 5 παιχνίδια που με επηρεάσαν περισσότερο είναι τα εξής: 1. Το αυγουλακη η αλλιώς Dizzy the Prince of yolk folk. Το πρώτο παιχνίδι που έπαιξα, τερμάτισα, και έκανα speedrun και γενικά από τις πρώτες αναμνήσεις που είχα μικρός. 2. Tekken 3 το πρώτο και αγαπημένο fighting game. 3. Resident evil 3 nemesis. Ένα ομαδικό ταξίδι 3 φίλων που μας πήρε ένα καλοκαίρι για αν το τελειώσουμε. Από τις πιο νοσταλγικες αναμνήσεις που έχω και το αγαπημένο μου της σειράς. 4.meta gear solid 1. Εκεί έμαθα ότι τα video games είναι κατι παραπάνω από απλή ψυχαγωγία. 5. Θα έβαζα το the last of us αλλα θυμήθηκα πως είχα παίξει το indigo prophecy και πόσο με επηρέασε το στορυ του.
προσωπικα μου διαμορφωσε και κατευθυνε την αισθητικη το here they lie που επαιξες πολυ προσφατα με τον αλεκο αλλα και σε σολο, ηταν η στιγμη που καταλαβα οτι τα παιχνιδια ειναι οντως τεχνη
Η δική μου 5αδα σε τυχαία κατάταξη (γεννημένος το 2001): 1) Sly Cooper 2 & 3, απίστευτα 3D platformers που κρατιούνται πολύ καλά στο χρόνο, μικρός τότε 6-7 χρονών μου είχε κάνει τεράστια εντύπωση η ελευθερία του free roam σε πανέμορφους αρτιστικά κόσμους. 2) Witcher 3, τι να πώ γι αυτό το παιχνίδι, κάπου στα μέσα του γυμνασίου το επέλεξα εντελώς τυχαία, μου έμαθε ότι τα παιχνίδια μπορούν να σου δώσουν συναισθήματα επειδή μέχρι τότε δεν ασχολιόμουν ιδιαίτερα με το gaming, άντε κανα CoD και AC (δάκρι στο τραγούδι The Wolven Storm, τεράστιο ψυχικό κενό μέσα μου στο τέλος του, έλεγα τέτοιο παιχνίδι δεν θα με ξανακάνει να νιώσω έτσι και ακόμα ισχύει...) 3) Batman Arkham City & Arkham Knight, καταπλητικά παιχνίδια με πολύ βάθος, σκοτεινά και ας είναι "super-hero", έχουν τεράστιο lore απο πίσω και σε παράπλευρα σημεία του παιχνιδιού, μου δημιουργούν δέος και ανατριχίλα όσες φορές και να τα παίξω, όχι απο το epicness ή coolness του batman, αλλά από την ψυχοσύνθεση του κάθε villain αλλά και του ίδιου του batman και η μεταξύ τους επικοινωνία (εξαιρετικό voice acting από Kevin Conroy και Mark Hamill) 4) Thief 3: The Deadly Shadows, έχω αγάπη για πολλά retro παιχνίδια που δεν είναι της εποχής μου, το συγκεκριμένο έχει τρομερή ατμόσφαιρα και ήχο και λατρεύω τα stealth παιχνίδια (επίσης άλλα αγαπημένα retro το Witcher 1 και Fallout: New Vegas). Μου δημιουργούν μια ανεξήγητη νοσταλγία. 5) Metal Gear Solid V: The Phantom Pain, η πρώτη μου εμπειρία με Kojima, γνωρίζω τη δυσανασχέτηση των fans, αλλά προσωπικά το ευχαριστήθηκα. Επίσης έχει το καλύτερο third person χειρισμό ασυζητητί. Προσπάθησα να βάλω παιχνίδια απο διάφορα genre και γι αυτό υπάρχουν ελλείψεις. Επιγραμματικά προσθέτω Kingdom Come Deliverance, RDR2, Silent Hill 1& 2.
χωρης να τα θεωρω τα καλητερα παιχνιδια εκει εξω , σιγουρα απο τα πιο διασκεδαστικα για τα γουστα μου assassins creed 1 Open World platforming puzzles για να χτυζεις καλητερο Momentum, γιατι ενταξυ η θα πηγενε αιδιαστικα αργα η οντως θα αποκτουσε τρελη ταχυτητα και ροη το parkour ενω παραληλα εισαι ο Altair και δολοφονεις αβερτα devil may cry 4 Το Πρωτο παιχνιδι που τερματισα απο την σειρα με ολα αυτα τα combo που αξιζει να κατσεις να μαθεις για να εχεις τον πληρη ελενχο του χαρακτηρα και να μοιραζεις αβερτα ξυλο με S style , παραληλα πολυ replayability και με τις δυσκολιες και με το bloody palace skyrim ο κοσμος του που οντως σε σχεση με αλλα παιχνιδια φτιαχνεις εσυ το story σου και θα ασχολιθεις με 5-7 χαρακτηρες ( που ειδικα πριν κανεις τα παντα στο παιχνιδι εχει full εκπληξεις dishonored μικρο με ωραιο story , full ενδιαφερουσες πιστες και παλι replayability μεχρι να μαθεις που βρισκετε ο καθε εχθρος , να παιξεις ghost η chaos τωρα για τελος δεν μπορω να επιλεξω γιατι ειναι απλα το στοιχειο του να εισαι το τερας , prototype, darkness , ακομα και τραβηγμενα το batman arkham asylum στην τελικη γιατι σου δινει αυτο το feeling που βλεπεις τα npc και σκεφτεσαι οτι ok , τα παιδια βρισκονται στο ελεος μου
1)Red dead (και τα δύο άλλα λίγο παραπάνω αγάπη στο 1 λόγω του ότι για τον καιρό του ήταν πολύ πιο ΣΟΚ από το 2) 2)God of war( όλα εκτός του ascension) 3)όλα τα παιχνίδια του Miyazaki από demon's souls και μετά. 4) assassin's creed 2 5)Zelda Ocarina of time( στην 5αδα μου άνετα) Love you.
Εμένα προσωπικά, είμαι παιδί του Mario, από το Game Boy και το απλό το NES, έβγαζα σε 10 λεπτά το πρώτο και ένιωθα φοβερός (μέχρι που είδα τα τωρινά speed run records 4:55), βάζω μαζί και το Mario Kart με ατέλειωτες ώρες με φίλους, έπειτα Zelda A Link to the Past παιχνίδι που με βοήθησε στο να μάθω αγγλικά στο SNES, και φυσικά PS1, με ώρες ατελείωτες μπροστά από FIFA, Pro (έρωτας), Broken Sword, και Tomb Raider που αναφέρατε και εσείς! To Metal Gear ήταν απίστευτο την πρώτη φορά που το είδα και ταυτόχρονα με τη χρήση PC, έγινα fan του Manager, κάτι που δεν ανήκει στις κατηγορίες των games που είστε εσείς, αλλά από όλα τα Manager που έχουν βγει και έχω αγοράσει αποτελεί το παιχνίδι με τις περισσότερες ώρες απασχόλησής μου. Να είστε καλά και συνεχίστε έτσι!
Σάκη και Γιώργο ηλικιακά είμαστε σχεδόν ίδια.Τα παιχνίδια και τις αναμνήσεις που αναφέρετε τα έχω νιώσει .Τι να πρώτο ξεκινήσω να πω. Όταν πρώτο πήρα pc το total war το doom 3 και το half life 3 μου άλλαξαν τη ζωή για την αγάπη μου πως τα video games. Η πρώτη κονσόλα sega master system με ενσωματωμένο το sonic the hedgehog βαφτίστηκα μπλέ από εκείνη την μέρα. PlayStation 1 μετά με silent hill και resident evil καθόρισαν τα horror στοιχεία που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος. Μετέπειτα μπήκα στο πράσινο στρατόπεδο με το 360 και εκεί μπορώ να πω ότι ειμουν τυχερός πού ασχολήθηκα και προλάβαινα και έπαιξα αμέτρητα αξιόλογα παιχνίδια με σταθμό τα mass effect,gears of war ,bioshock και πολλά άλλα next gen για τότε την εποχή εκείνη. Ευχαριστώ για τα συναισθήματα που μας θυμισατε μπαγασες .
Το μεγαλύτερο σοκ που έφαγα ήταν γύρω στα 15?! Όταν είχε πρωτοβγεί το Driver και περνάω από ένα GameBuster με το ξαδερφάκι και στη βιτρίνα να έχει τηλεόραση μικρή να παίζει τρέιλερ του Driver. Να τρέχει το αμάξι να χτυπάει καρέκλες/τραπέζια/κάδους σκουπιδιών και φράχτες από σπίτια και όλα να γίνονται κομμάτια. Αυτό με είχε σοκάρει. Δεν είχε ξαναγίνει σε παιχνίδι με τόσο ωραία γραφικά. Εκείνη τη στιγμή άρχισα να μαζεύω χρήματα να το πάρω. Φυσικά και η μεταβατική περίοδος από 2D σε 3D, αλλά αυτό με το Driver το θυμάμαι έντονα.
Σε παιχνίδια-"πορτρέτο" όπως το έθεσε ο πρόεδρος το πρώτο πράγμα που μου ήρθε ήταν star wars KoTOR και force unleashed. Θυμάμαι πόσο ένιωθα πως κάθε απόφαση με τις συνέπειεςε της είναι πάνω μου και τέτοια παιχνίδια πλαισίωσαν τόσο πολύ το όλο σύμπαν των ταινιών που πραγματικά αγάπησα το SW. Επίσης crash bandicoot λόγω ατελείωτων ωρών με τον αδερφό μου ως μικρά παιδιά. Hades επειδή ήταν νομίζω το πρώτο rogue-like που του χάρισα ατελείωτες ώρες και για να φτάσω στο τέλος της ιστορίας αλλά ακόμα και μετά χωρίς καν να με κουράσει το γεγονός ότι θα περάσω από τις ίδιες περιοχές και τα ίδια bosses. Και σίγουρα Last of Us γιατί πραγματικά δείχνει αυτό που λένε ότι από διαφορετική οπτική όλοι μπορούν να γίνουν οι κακοί στην ιστορία κάποιου. Και SH2 για όλη αυτή τη ψυχεδέλεια της ατμόσφαιρας αλλά και την αρρώστια της ιστορίας του.
Silent Hill series και ιδιαίτερα το 2, The Last of us, Resident Evil series, Zelda series, Final fantasy series. Αλλά δεν γίνεται να μιλάμε μόνο για 5άδα. Αδικούμε πολλά άλλα που είναι ισάξια σίγουρα. Σε κάποια δένεσαι με τους χαρακτήρες, άλλα πάλι στο τέλος σε "αδειάζουν", με την καλή έννοια πάντα. Πχ το The last of us ήταν ένα game που με "άδειασε" και σκέφτόμουν πως ότι και να παίξω από εδώ και πέρα θα είναι πολύ λίγο. Άμα μιλήσουμε και για μουσικές δεν περνάει μέρα που να μην ακούσουμε τον θεό Yamaoka.
Top 5. 1) Gran Turismo 2 , επηρέασε τόσο πολύ την αγάπη μου για το αυτοκίνητο και τη ταχύτητα , καθώς και την μετέπειτα πορωση μου για τα racing games. 2)The last of us, παιχνίδι που μόλις τελείωσε μου άφησε ένα απέραντο κενό και με ξαναέκανε gamer 3)Resident Evil 3 ,το έβγαλα με οδηγό από περιοδικό σε μια 14" ήταν και το πρώτο adventure horror και αυτό που έβαλε στο "παιχνίδι" 4)Skate or Die 1 NES πόσες και πόσες πληγές μέτρησα προσπαθώντας να κάμω τα ίδια με αυτά που έπαιζα! 5)The Simpsons Bart Vs the Space Mutants ,το πρώτο παιχνίδι που έπαιξα ποτέ στο game gear Φοβερό βίντεο!
Εγώ με το Assassins Creed έχω ατελείωτες ιστορίες στην γειτονιά που βγαίναμε με κουκούλες κι το παίζαμε οι κρυφοί προστάτες της γειτονιάς. Με god of war ειδικά που είχε το ελληνικό στοιχείο και μαζευόμασταν 3 αδερφια με διάφορα 10 χρόνια σχεδόν ο ένας από τον άλλον σε μια παλιά τηλεόραση Phillips για ώρες ολόκληρες. Από τα πιο σοβαρά θεωρώ ότι μου επηρέασε τον τρόπο που βλέπω τα παιχνίδια το The last of us με έκανε να τα βλέπω ως τέχνη και κυρίως αυτό έγινε γιατί ήμουν στην εφηβεία όταν βγήκε κι χαζεύαμε με έναν φίλο μου, που το είχε κι παίζαμε μαζί εγώ κυρίως ως παρατηρητής ,κάθε λεπτομέρεια ακόμα και glitches. Και εντάξει από τα παιχνίδια που με έβαλαν μέσα στο όλο κόσμο του gaming ήταν το San Andreas που με την καταστροφή που έφερνες με τα όπλα και τα cheat codes ήταν φαντασμαγορικό ,το fifa street που με έκανε να κολλήσω με τα παιχνίδια αλλά κι μου έδωσε μια ώθηση να βγω να παίξω μπάλα κι να κάνω τα κόλπα που έβλεπα και το Dragonball Budokai Tenkaichi 3 που ήταν το παιχνίδι που χύθηκε αίμα πάνω στα controller's του PS2 με την παρέα 😂😂
(God of war 4 ,red dead ridemption )the last of us2 ,death stranding ,resident evil 3 και ενα ακομη που με εξεπληξε με τους μηχανισμους του και το story του A little hope.
1) Zelda Link's Awakening - Original Game Boy 2) Half Life 2 3) Syberia 1 4) Super Mario Bros 3 - NES 5) The Elder Scrolls: Morrowind 6) Escape from monkey island 7) Max Payne
Ape escape (ps1) , Pro 4 (Ps2) ,Fable (PC), Gothic 3 (Pc) ,Zelda! Περιττό να αναφέρω πως το Ape escape το έπαιξα 28 χρόνων και το λάτρεψα! Επίσης God of War 1 και 2 και τα Jak and Daxter και Ratcher and Clank! Λατρεύω τα platform (αν και μεσήλικας) και τα RPG
Εμένα στα videogames με έβαλαν ο θείος μου και η θεία μου όπου τότε πήγαινα σπίτι τους και με τον θείο μου ο οποίος ήταν μηχανικός αυτοκινήτων παίζαμε need for speed, wrc και γενικά racing games και με την θεία μου παίζαμε crash sonic και γενικά τέτοια ωραία platform παιχνίδια. Μεγαλώνοντας έπαιξα πολλά ωραία παιχνίδια αλλά με άγγιξε ιδιαίτερα όλη η αισθητική του bloodborne, ήταν κάτι καινούριο για εμένα αυτό το Lovecraftian horror και όλο το art design του bloodborne ήταν σε άλλο επίπεδο
Λοιπόν, Κυρίως παιχνίδια που έχουν μείνει χαραγμένα, είναι αυτά που ήταν πιο δύσκολο να αποκτήσεις και είτε τα έβλεπες από φίλους/συγγενείς, παίρνοντας μια μικρή γεύση είτε από τα περιοδικά της εποχής. 1ο θυμάμαι το Tomb Raider όπου θυμάμαι τα ξαδέρφια μου να το παίζουν μανιωδώς το καλοκαίρι μεταμεσονυκτια, ενώ με άφηναν μονο να παρακολουθώ λόγω ηλικίας (λίγα χρόνια μικρότερος) και το πρώτο που έπαιξα εξολοκλήρου ήταν το Tomb Raider Angel of darkness εκοληρωνοντας αυτό το απωθημένο. 2ο παιχνίδι που έχει στιγματίσει την παιδική ηλικία μου είναι το Tekken, όντας φαν της σειράς, πάλι οικογενειακά duels κλπ. 3ο παιχνίδι, NBA 2K 2011(με Kobe στο εξώφυλλο, αυτό ήταν αν δεν κάνω λάθος), πρωτοαγορασμενο στο Wii, να παίζω με την κονσόλα να καίει και να κλείνει, να το παίζω κατεβασμένο σε ένα pc της κακιάς ώρας και να λαγκαρει Α-πι-στευ-τα α μέχρι εν τέλει να το αγοράζω μόλις πήρα το xbox360 και να πραγματοποιείται το όνειρο. 4ο παιχνίδι θα μου μείνει χαραγμένο το Sonic που είχε προεγκατεστημενο μια κονσόλα Sega (δεν θυμαμαι μοντέλο) και ήταν και αυτό κάπως "απαραγοευμενο" σε πολύ μικρή ηλικία καθώς ανήκε άτυπα στην αδερφή μου όντας μεγαλύτερη. 5ο παιχνίδι, το Cyberpunk είναι ξεκάθαρα σταθμός! Όχι, πλάκα κάνω προφανώς. Θεωρώ ότι το τελευταιο God of War ηταν αυτο που μου επανέφερε την όρεξη για περισσότερο gaming βλέποντας κάτι διαφορετικό.
Πενηνταρίζω. Δεν υπάρχει στο περιβάλλον μου ούτε ένας που να μπορούμε να μιλήσουμε για το gaming γενικότερα. Από τα 11 μου με commodore 64 ασχολούμε με το gaming. To κανάλι σας είναι η παρέα που μου λείπει. Το σημερινό σας επεισόδιο ήταν καταπληκτικό. Ευχαριστώ!
Χαρά μας! Ευχαριστούμε που είσαι εδώ!
Και εγώ 40+ αδερφέ ακριβώς ίδια περίπτωση με την δική σου... πόσες φορές έχω γράψει σχόλιο στον Σάκη εδώ, όταν βγαίνει framerate,πως περιμένω πως και πως να γυρίσω από την δουλειά και να απολαύσω την κουβέντα τους!Η παρέα τους είναι όαση!
@@Gia77nis 50 χρονων μακακες και ασχολειστε με το gamimg σοβαρα τωρα μα ποσο πια ελεος
@@lefterispar944 τα games δεν έχουν ηλικία!!!
@@lefterispar944 ok boomer
Ούτε η ζέστη δεν μπορεί να σταματήσει αυτήν την ΚΑΝΑΛΑΡΑ 🖤🔥
1 Rome Total war
2 The last of us
3 Assassin's creed 2
4 RDR
5 God of War 4
Περιμένουμε και άλλα τέτοια βίντεο ❤️
Το μόνο που με ενοχλεί σαυτό το βίντεο είναι πού δεν είμαι εκεί μαζί σας να συμμετέχω κι εγώ.. Απλά τρελαίνομαι για τέτοιες συζητήσεις. Ώρες ατελείωτες θα μπορούσα να μιλάω.
Αγαπάμε αυτά τα παρεϊστικα, ραδιοφωνικού στιλ, 45+λεπτών βίντεο. Πραγματικά φτιάχνουν τα απογευματά μας! Ευχαριστούμε.
Εγώ όντας γεννημένος το 2001, τα παιχνίδια τα οποία με διαμόρφωσαν και θυμάμαι έντονα την αίσθηση και το συναίσθημα που μου προκάλεσαν (χωρίς να τα θεωρώ αναγκαστικά και αγαπημένα μου) ήταν τα εξής 5:
1) GTA san andreas. Το παιχνιδι που έπαιζαν όσοι τους άφηναν οι γονείς τους. Το διαχρονικό αυτό παιχνιδι που μπορεί να βγήκε το 2004 αλλά όλοι παίζαμε και το 2009. Η ανταλλαγή κωδικών στο διάλειμμα είχε παει συννεφο. Ένα ατελείωτο πάρκο διασκέδασης. Χωρίς να ασχοληθουμε ιδιαίτερα με τα missions.
2) Call of duty mw3. (Οχι το campaign.)
Τετραπλό split screen στο χωρίο σε 19αρα τηλεόραση. Επιβίωση στα κύματα εχθρων, καταστρώναμε σχέδια με φίλους ακόμα και όταν δεν παιζαμε... Χαραγμένο στο μυαλό το συγκεκριμένο.
3) Need for speed Undercover. Ίσως όχι από τα καλυτερα nfs αλλά ήταν εκείνο που έπεσε ακριβώς στο mood που ήμουν την εποχή. Το βαθυ customization των αυτοκινήτων, σε συνδιασμό με το κόλλημα που είχα φάει με την ζωγραφική αυτοκινήτων, την συλλογή hot weels, ήταν για μένα σταθμός στην ζωή μου.
4) Uncharted 2. Η εποχή που απείχα λίγο από τα βιντεοπαιχνίδια το συγκεκριμένο παιχνιδι με έβαλε ξανά στον κόσμο τους. Σοκ πραγματικα. Δεν περιμενα οτι το μέσο είχε την δυνατοτητα να προσφέρει κάτι τέτοιο.
5)The Last of Us. Άργησα να το παιξω. Το ανακάλυψα το 2016 που μόλις είχα αγοράσει ps4. Το παιχνιδι αυτό δεν άλλαξε μόνο τον τρόπο που βλέπω, και απο εδω και στο εξής αξιολογώ τα βιντεοπαιχνίδια, άλλαξε και τον ίδιο μου τον εαυτό. Ένα από τα βιντεοπαιχνίδια που διαφημίζουν τις δυνατότητες του μέσου πραγματικά. Ακόμα και τώρα που το σκέφτομαι με κατακλύζουν πολλά συναισθήματα... 😏
Αγαπημένο μου.
(Btw βρήκα αμέσως ευκαιρία και έκανα σχετική εργασία στο πανεπιστήμιο για συγκεκριμένο με θέμα την τέχνη στα τεχνολογικά πολυμέσα.)
Ευχαριστώ που διάβασες το σχόλιο. Να έχεις μια όμορφη μέρα 😎.
Αυτά είναι τα ωραία MONO GAMING!!❤️❤️
Η πιο δροσερή ανάσα μέσα στον καύσωνα! Τα περιμένουμε αυτά τα βίντεο σαν βροχή στην έρημο 🤘💪❤
Πόσο σας καταλαβαίνω...! Νιώθω πολύ τυχερός που μεγάλωσα ετσι μες στην αθωότητα, μ'αυτη τη μαγεία, την εκπληξη και τον ενθουσιασμό κάθε φορά που έβαζες το πενηντάρικο στο arcade και το start button στο Mega Drive, Playstation 1, 2.... Οταν δεν κοιταγες FPS , αναλυσεις κ τα σχετικα. Pure gaming και ξενύχτι!
*Μου ξυπνήσατε τις καλύτερες μου αναμνήσεις... ΠΑΜΕ ΤΙΤΑΝ!!*
Σταματα να κάνεις διαφήμιση στο κανάλι σου από εδώ. Pathetic
@@teoforgrsavvidis5740 Οχι
@@dimstzav1190 Σταμάτα να λες ανοησίες.
Ρε φυγετε ρε ζηλιαριδες απο εδω μονο οι OG εχουν μεγαλωσει με RGG
Μακάρι να ήταν γεμάτο το TH-cam με τέτοιες αυθεντικές και χαλαρές συζητήσεις .
Ένα παιχνίδι σταθμός για μένα ήταν το Dark Chronicle ! Ήταν όλα οσα ήθελα από ένα παιχνίδι , με έκανε σε μικρή ηλικία να ερωτευτώ τα RPGs χωρίς να το ξέρω , με είχε μαγέψει με τις απεριόριστες επιλογές που σου εδινε σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού !
Το έπαιξα πάλι φέτος , στα 29 μου , καθώς μικρός είχα κολλήσει στο τελευταίο boss και ήταν εξίσου μαγικό και απολαυστικό !
Τόσο ολοκληρωμένο και καλογραμμένο χαρακτήρα όσο τον Arthur Morgan, νομίζω θα κάνουμε πολλά χρόνια να δούμε. Φανταστείτε μόνο όταν στο τέλος του RDR2 μας έδωσε τον έλεγχο του John Marston, πόσο άδειοι νιώθαμε!
φαντασου οταν βγει τεταρτο Witcher, που λενε οτι δεν θα ξανα πεξουμε ποτε ως τον Geralt. Εκει ειναι που θα νιωθω αδιος.
Μπαίνω youtube μετά από μπύρες και παίζει το βίντεο... ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΤΟ ΚΛΕΙΝΩ ΚΑΙ ΛΕΩ ΟΟΟΧΙ ΑΥΡΙΟ ΜΕ ΚΑΦΕΔΑΚΙ! Μαμά καρδιά , καλό καλοκαίρι!
Εμένα το παιχνίδι που είχε επιπτωση επάνω μου και άλλαξε όλοι την νοοτροπία μου είναι το Dark Souls
Όλη η ουσία πιστεύω είναι στο τέλος της κουβέντας. Η κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι όταν παίζεις για πρώτη φορά ένα παιχνίδι, ακόμα κι αν το παιχνίδι αυτό θεωρείτε μέτριο, μπορεί να σου δημιουργήσει μοναδικά συναισθήματα.
Σάκη , Πριτσκα...ΤΟ ΚΑΛΎΤΕΡΟ ΔΩΡΟ που θα μπορουσατε να μας κάνετε αυτή την στιγμή είναι αυτό το βίντεο ! Τόσες μέρες έβλεπα ξανά και ξανά τα πάλια σας τοπ 10 βίντεο και ψοφαγα να σας ακούσω να μιλάτε για gaming σε κάτι καινούριο και περίμενα ότι απ' την καινούρια σεζόν θα είχαμε πάλι τέτοια βίντεο.Να όμως που βγήκε ! Ευχαριστούμε ρε αγορινες !
Εγώ θα σας γράψω για το πως επηρεάσατε εσείς την ζωή μας ως παίκτες αλλά και η γενικότερη κουλτούρα του gaming! Η δική μου εφηβεία και ενηλικίωση συνέβη την δεκαετία των 90's. Τότε που όπως πολύ σωστά είπατε, το multiplayer ήταν να συναντήσεις την επόμενη μέρα τους φίλους σου για να δεις τι πρόοδο έχει κάνει ο καθ' ένας στο παιχνίδι. Πως κατάφερε να σκοτώσει εκείνο το εκνευριστικό boss ή που βρήκε εκείνο το κρυμμένο κλειδί που χρειαζόταν για να περάσεις εκείνη την πόρτα που σε βασάνιζε για ώρες. Ώρες ξοδεμένες μπροστά σε γραφικά και αναλύσεις που θύμιζαν κάτι από κύβο του Rubik. Με τις CPU της εποχής να αγκομαχούν. Κάτι Pentium για τους περισσότερους και κάτι Cyrix για τους και καλά πιο ψαγμένους με τους AMD να ακολουθούν λίγο μετά. Πατάω FF όμως για να περάσω στα γρήγορα την τεχνολογική πρόοδο που ακολούθησε τόσο Hardwarικά όσο και Softwarικά. Ακολουθεί μια τρελή κούρσα επιδόσεων και γραφικών από μια βιομηχανία που αναπτύσσεται ραγδαία προς όλους τους τομείς της ζωή μας. Όπως όμως είπε κι ένας Unboxholic, _"...όλα δείχνουν να αλλάζουν γύρω μας, αλλά μέσα μας στην πραγματικότητα όλα μένουν ίδια."_
Πολλοί της σειράς μου λοιπόν μεγαλώνουν, τα χρόνια της αθωότητας φεύγουν και ο αγώνας για να τερματίσεις εκείνο το καινούριο πολυσυζητημένο game, δίνει την θέση του στον αγώνα της επιβίωσης. Κάποιοι όμως κάπου εκεί ανάμεσα στις επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις, κλέβουν λεπτά για να παίξουν στα μουλωχτά και κρυφά ένα game ακόμη. Βλέπετε στον κόσμο των μεγάλων το να είσαι gamer χωρίς αυτό να σου αποφέρει κάποιο οικονομικό όφελος είναι κάπως κατακριτέο. Έχουν μεσολαβήσει αρκετά χρόνια κοινωνικού προγραμματισμού στην συνείδηση μας, όπου η λέξη παιχνίδι είναι κάτι που conflictαρει με την λέξη ενήλικας, οικογενειάρχης και άλλα τέτοια.
Κάπου εδώ όμως μαζί με την άνοδο των social media και της πλατφόρμας του TH-cam, έρχονται οι InFeRnoBraVeHeart οι Unboxholics και άλλοι πολλοί σαν κι αυτούς. Ολόκληρες μέχρι τότε "κρυμμένες" κοινότητες σε forums και sites αποκτούν ένα καλύτερο τρόπο προβολής των απόψεων και των ιδεών τους. Ένα μέσο που πλέον δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς. Ένα μέσο που μπορεί να σου παρέχει αμεσότερα και ευκολότερα την πληροφορία που χρειάζεσαι. Ένας καινούριος κοινωνικός επαναπρογραμματισμός ξεκινά στα μυαλά των ανθρώπων και η κοινωνία αρχίζει και βλέπει με άλλο μάτι τον 30αρη ή 40αρη και γιατί όχι και 50αρη που ακόμη κουμπώνει games σε μια κονσόλα η ένα PC και περνάει τον ελεύθερο χρόνο του λύνοντας γρίφους και παλεύοντας με φανταστικά τέρατα και εχθρούς.
Και κάπως έτσι επιτέλους δεν νοιώθεις μόνος! Συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν πολλοί σαν κι εσένα εκεί έξω που μοιράζονται την ίδιες εμπειρίες και αναμνήσεις αλλά κυρίως συνεχίζουν να γουστάρουν ακόμη και μετά από αρκετά χρόνια το gaming και το απολαμβάνουν σχεδόν όπως και παλιότερα.
Βρίσκεις το θάρρος και πορώνεσαι ακόμη περισσότερο πατάς το "Start" και ξεκινάς ακόμη ένα ταξίδι. Γιατί μην ξεχνάτε πως μαζί με εμάς ωριμάσαν και τα games αλλά και ολόκληρη η βιομηχανία τους. Κάθε game σε επηρεάζει με κάποιο τρόπο. Δεν ακουμπούν όλους το ίδιο ούτε δημιουργούν σε όλους τα ίδια συναισθήματα. Δέχεσαι μερικά ερεθίσματα που συνδυασμό με πάρα πολλές άλλες παραμέτρους γύρω σου δημιουργούν ένα κοκτέιλ συναισθημάτων και αναμνήσεων. Γιατί το gaming δεν είναι αυτό που φαντάζει στα μάτια των περισσότερων "μεγάλων". Είναι τρόπος σκέψης και αισθητικής.
Ένας τρόπος σκέψης που σε οδηγεί να συνεχίσεις να ταξιδεύεις, ξεκινώντας ξανά από εκεί που έπεσες, μέχρι να βρεις τρόπο να νικήσεις το τέρας και να ξεκλειδώσεις την πόρτα που σε κρατά φυλακισμένο σε ένα level που έχεις ήδη εξερευνήσει.
Πολύ όμορφη συζήτηση εκεί προς το τέλος με το συναίσθημα συνεχίστε έτσι
1. Silent Hill 2 (με καθόρισε ως προς τα psychological horror)
2. Tomb Raider Anniversary (λάτρεψα το απλό και "μυστήριο" gameplay του)
3. Sea Of Thieves λάτρεψα το co op και πόσο ωραία περνάς με την παρέα
4. World of Tanks (μου άρεσε πώς ένα multiplayer παιχνίδι σου δίνει τόσο πολλές γνώσεις και περιέργεια για τον δεύτερο παγκόσμιο)
Τρελό κάψιμο με Lord Of The Rings: The Return Of The King! Ατελείωτες ώρες co op, ατελείωτοι τερματισμοί με εναλλαγές χαρακτήρων! Φοβερές αναμνήσεις....
Πολυ ωραιο βιντεο με μια βαθια gaming συζητηση που σπανια γινεται απο καναλια και που πολλοι ανθρωποι που δεν ασχολουνται και να αγαπανε το gaming σαν εμας μπορει να μην συμμεριζονται τα συναισθηματα και τις σκεψεις μας.Τα δικα μου 5 games ειναι Halo Reach,Max payne 2,Bloodborne,Batman arkham Asylum και το Sea of Thieves (παραδοξως). Το πρωτο παιχνιδι που επαιξα στην ζωη μου ηταν το arkham city στην κονσολα ενος οικογενειακου φιλου και πραγματικα μαγευτικα ομως μεγαλωνοντας θεωρω πως το arkham asylum ειναι πιο batman λογο ατμοσφαιρας και λογο του κλειστοφοβικου περιβαλλοντος μιας και δεν ειναι open worlds. Υστερα τα max payne ειναι παιχνιδια τα οποια εβλεπα απο μωρο τον πατερα μου να παιζει, μετα τα επαιξα και εγω και αυτα τα παιχνιδια αρχικα με μαγεψαν για το gameplay τους και μεγαλωνοντας για την τοσο ωριμη ατμοσφαιρα και σεναριο που εχουν, περιπου ιδια περιπτωση ειναι και τα halo τα οποια τα εχω τοσο πολυ στην καρδια μου λογω οτι υπηρξαν διπλα μου σε δυσκολες καταστασεις τις ζωης μου οποτε τα εχω σε μια ξεχωριστη θεση στην καρδια μου. Το bloodborne ηταν η τελευταια σφαλιαρα που εφαγα απο το gaming οντας το πρωτο souls παιχνιδι που επαιξα ποτε και μετεπειτα παιζοντας τα υπολοιπα(πλην το demons) δεν με αγγιξαν το ιδιο σε ολους του τομεις. Τελος το sea of thieves με διαμορφωσε ετσι γιατι ειναι το μονο παιχνιδι που εχω πραγματικα γελασει και εχω περασει ποιοτικο και ανεπιστρεπτο χρονο με την παρεα μου με πολυ γελιο,συνεργασια και γενικοτερα χαρα.
•Stronghold Crusader 2001 (pc)
•Red Alert 2 - Command & Conquer (pc)
•Commandos 2 (pc)
•Hercules Disney (ps1)
•Need For Speed Underground (pc)
Ακομα θυμάμαι που έπαιζα παιχνίδια στο Atari, στα 90' όπου ήταν στα τελειώματα του βεβαια το Atari, που έβγαζες τις κασέτες και τις φυσούσες ανάποδα όταν κολλούσε το παιχνίδι και ξανά συνέχιζες από εκεί που είχες μείνει για ένα παράξενο λόγο. Αξέχαστες εποχές!
Τέλειο, χαλαρό, καλοκαιρινό βίντεο!!!! Τέτοια θέλουμε....
Εγώ νομίζω πως με στιγμάτισαν τα :
- Resident Evil 2
- Red Dead
- Last Of Us
- Championship Manager
- StarCraft
Πεθαίνουμε για αυτά τα ζεστά μεσημέρια με συζητήσεις που θα μπορούσαμε να κάνουμε και εμείς με τις παρέες μας. Πιστεύω η παρέα του inferno braveheart κατέχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά όλων μας
Πολύ όμορφο βίντεο. Για εμένα το Baten Kaitos, all-time αγαπημένο παιχνίδι που επανακυκλοφορεί σύντομα, σφράγισε την αγάπη μου στο genre. Το Okami μου έδειξε πως ένα παιχνίδι μπορεί να είναι έργο τέχνης χωρίς να στερείτε δράσης, πλοκής και συναισθήματος. Τα καλύπτει κυριολεκτικά όλα παραπάνω από αξιοπρεπώς. Τα Pokemon Ruby/Sapphire/Emerald με έβαλα στον εθισμό του monster collecting και με έκανε να εκτιμήσω το character design λόγω του πανέμορφου και εμπνευσμένου dex. Να εικονογραφήσω εκατοντάδες δικά μου τέρατα και να ακολουθήσω πιστά τη σειρά Pokemon ως και σήμερα. Συνεχίστε έτσι!
Λίγο αργά στο πάρτι! Αλλά αυτά είναι και τα βίντεο που εγώ προσωπικά ΛΑΤΡΕΥΩ! Είναι υπέροχο να βλέπω ανθρώπους, οι οποίοι είναι για περίπου μία ολόκληρη δεκαετία μεγαλύτεροι μου, να μιλάνε για τις εμπειρίες τους στο gaming. Προσωπικά αν έπρεπε να δώσω ένα top 5 παιχνιδιών που έχουν κάνει τον gamer που είμαι σήμερα θα ήταν τα MGS3, Dark Souls 1, Kingdom Hearts 2, Persona 3 και Nier Automata. Είμαι από τους gamers που θέλω εξίσου τα παιχνίδια να μου μιλάνε στην ψυχή και να μου δίνουν κάτι που είναι ΠΡΩΤΑ εμπειρία και μετά οτιδήποτε άλλο. Φυσικά δεν χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες ΠΟΣΟ με έχουν επηρεάσει τα παιχνίδια του Fumito Ueda. Από το ICO μέχρι και το SoTC και το πιο πρόσφατο The Last Guardian, όλα έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα μέσα μου. Αν πρέπει να κάνω μία παρατήρηση στον εαυτό μου, είναι πως απ' όσο φαίνεται και από τις επιλογές μου, τείνω περισσότερο σε βιντεοπαιχνίδια τα οποία κουβαλάνε την Ιαπωνική κουλτούρα πάνω τους ή είναι φτιαγμένα από στούντιο και ανθρώπους της Ιαπωνίας, παρά σε blockbuster games της Αμερικής... Συνεχίστε ότι κάνετε και θέλουμε περισσότερα τέτοια βίντεο. Με αγάπη
Metal Gear 1
Silent Hill 2
Dino Crisis 2
Onimusha 1
Teranigma
Schadow of Destitni/memoris
Larry 1, Monkey Island 1, Total War Medieval, Syberia 1, The Last of Us.
Αυτά θέλουμε να βλέπουμε τα μεσημέρια μας
Την αίσθηση αυτή μου την άφησε το πρώτο Resident Evil,το Silent Hill,το Dead Space και σαν gaming εμπειρία το VR.
Εκπληκτική συζήτηση, πρωτίστως για την αίσθησή της. Ευχαριστούμε
Πιο συχνά τέτοια βίντεο παρακαλώ! ☺️
Το adventure "Dracula Unleashed" για εμένα. Με κορυφαία γραφικά για τότε, και σαν φαν του horror, άναβα κεράκι κάθε βράδυ και έπαιζα. Η ατμόσφαιρα του παιχνιδιού με στοίχειωσε. Το χιόνι, οι φοβισμενοι χωρικοί στο καπηλειό, τα μακρινά αλυχτισματα όταν έβγαινες έξω.. μαγεία.
Θέλουμε top 10 δεκαετίας
Φίλε μέσα στο μυαλό μου είσαι. Περιμένω τετοιο βίντεο πολύ καιρό !
ΟΤΙ ΚΑΛΎΤΕΡΟ
Ωραιο βιντεο νοσταλγικο μπραβο αλανια μου...για εμενα προσωπικα top 5: 5.gran turismo 1 (για την εποχη του κορυφη) 4.the last of us 2(game blockbuster) 3.silent hill 2 (ο τρομος στα καλυτερα του).... 2.metal gear solid 1(λατρεια)....1.zelda ocarina of time (επος)
1) Call of Duty 2
2) Call of duty Modern warfare (game of the year)
3) call of duty mw 2
4) call of duty mw 3
5) Call of duty MW 2019
Αμα μπλέξεις με Cod απο πιτσιρικάς δύσκολα ξεμπλέξεις.... όσο για το φιατ πουντο...ακριβως τα ίδια Σάκη! Και που νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος με φιατ πουντο τοτε! Ωραία εκπομπή, την ευχαριστήθηκα!!!
Το Enderal είναι το game το οποίο με έκανα να καταλάβω τις ικανότητες που έχει το community . Είναι φτιαγμένο χρησιμοποιώντας την engine του Skyrim . Το είχατε αναφέρει νομίζω παλιά σε ένα άρθρο όταν είχε κυκλοφορήσει το 2016 . Το game Μπορείς να το βρεις δωρεάν στο steam σε δύο εκδόσεις η μία χρησιμοποιεί το engine της πρώτης εκδόσεις του Skyrim και η άλλη είχε βγει πριν κάτι μήνες και χρησιμοποιεί την remastered έκδοση του Skyrim . Επειδή το game είναι μεγάλο Θα πρότεινα οποίος έχει την δυνατότητα να παίξει το πρώτο μισάωρο του intro του παιχνιδιού και θα καταλάβει γιατί μιλάω . Εμένα από το πρώτο μισάωρο το game με είχε ιντριγκάρει αυτό το μυστήριο και σκοτεινό κομμάτι του όχι τόσο σε τοπία αλλά στους χαρακτήρες αυτό το mind fuck του μυστηρίου . Αξίζει να δοκιμάσετε
Alex Kid
Sonic 2
Parasite Eve
Resident Evil 1
Tomb Raider
Silent Hill
Super Street Fighter 2
...και φυσικά είναι πολλά πολλά ακόμα αλλά έβαλα τα πιο σημαντικά που μου διαμόρφωσαν αυτό το συναίσθημα που λέτε...
Συγχαρητήρια για την όμορφη εκπομπή σας παιδιά!
Απλά δεν μπορώ να πιστεψω ότι ανεβάζεις βιντεαρες στο καλυτερο κανάλι του κόσμου τόσο συχνά, thanks braveheart!
Στο SNES το R-TYPE και το STAR FOX μου έφαγαν ΠΟΛΛΕΣ ώρες αλλά εκεί που έπαθα σοκ ήταν με τα γραφικά την μουσική και το game play του πρώτου Donkey Kong ακόμα θυμάμαι ΣΚ να ξυπνάω και να προσπαθώ να περάσω πίστες.
Το Vitrual Figther όντως ήταν σοκ όταν το πρώτο είδα στο DreamCast του ξαδερφου μου όπως και το Sonic και Panzer Dragoon Saga.
Το μεγαλύτερο σοκ είχε ήρθε όμως οταν είχα δει την χριστουγενιατικη διαφήμιση του N64 να παρουσιάζει σκηνές από το Zelda Ocarina of time είχα παθει σοκ από τα γραφικά το έπος και το σενάριο του παιχνιδιού.
Μετά από αυτη την περίοδο δεν θυμάμαι κάποιο παιχνίδι που μα με σόκαρε τόσο πολύ, είχε πολλά πολύ καλά και άριστα παιχνίδια που ευχαριστήθηκα Resident Evil 2, Metal Gear Solid, Tekken, Gran Tourismo,
Σταμάτησα να παίζω παιχνίδια το 2007 χαρησα το XBOX, λόγο δουλειάς δεν υπήρχε χρόνος.
Και έρχεται το 2016 βλέπω το trailer του Zelda Breath of the Wild Με την παρουσίαση του Nintendo Switch σοκ και δέος!! Αγοράστηκε πρώτη μέρα κυκλοφορίας του Switch και για τρεις μήνες ήμουν μέσα στον κόσμο του!
Ηπαρχουν αρκετα παιχνιδια για εμενα, αλλα σαν το Witcher 3 δεν ηπαρχει κανενα αλλο. το παιχνιδι ειναι τοσο χαρησματικο στον τροπο που λεει την ιστορια του και στον τροπο που σε κανει να νιωθεις. Νιωθεις κοματι σε εναν μεγαλο κοσμο, με χαρακτηρες πολυ βαθεις, και νιωθεις οτι αυτοι οι χαρακτηρες του παιχνιδιου ειναι πραγματηκα φιλοι σου, εχθροι σου και τα λοιπα. Ειδηκα η ιστορια και τα γεγονοντα που βιωσα στο Hearts of Stone (και στο υπλοιπο παιχνιδι βεβαια) μου επερναν παντα την ανασα και με εφερναν παντα σε συνεστιματικη φαση. Ο Gaunter o Dimm ηταν μακρα ο ποιο βαθεις, σκοτεινος, φοβερος και πονηρος ανταγωνιστης που εχω δει ποτε. Η μουσικη επισης αλλο αριστουργιμα. Χρεισημοποιειται παντα τελια με την υπολυπη φαση του παιχνιδιου, και απο μονη της δημιουργει συγκεκριμενα συνεσθιματα στον παικτη. Οταν ακουγα να παιζει και να τραγουδα η Pricilla σε εκινη την ταβερνα στο Novigrad, και επισης την πρωτη φωρα που ακουσα να παιζει στο Loading screen των DLC, το Lullaby of a Woe, μου επεσε το σαγονι μου, πραγματικα επαθα πλακα. Ειναι και ο χαρτης του παιχνιδιου (το Tousaint κυριος) και η σχεση του Gerralt με τα ατομα που αυτος αγαπαει, που μου φερνει ενα ΠΟΛΥ ΒΑΡY ΝΩΣΤΟΣ. Με κανει να θυμαμαι το χοριο μου στην Κρητη και τους φιλους και την οικογενια μου που εχω να δω εδω και εναμιση χρονο (εφωσων ζω στο εξωτερικο), αρα συμφωνω οτι η φαση που βρισκεσε οταν παιζεις ενα παιχνιδι ειναι ωντος πολυ συμαντικη. Κανετε πολυ ωραια βιντεο με πολυ ωραιες σηζητησεις, μπραβο σας παιδια σηνεχιστε!
Τί ωραία κουβέντα! Τα 5 μου: 1. Baldur's Gate 2, το παιχνίδι που μου άνοιξε έναν ολόκληρο κόσμο, τόσο στο gaming αλλά και στη λογοτεχνία του φανταστικού(και που μου έμαθε αγγλικά :p).
2. Age of Empires II, το πρώτο παιχνίδι που αγόρασα όταν πήρα υπολογιστή, ούτε που θυμάμαι πόσες φορές είδα το intro με τους βασιλιάδες που παίζουνε σκάκι, το να ρίχνεις πέτρινα τοίχη με ένα σπαθάκι, ανεκτίμητο. p.s. how do you turn this on...
3. Gran Turismo 2, είχα πάθει την πλάκα μου, δοκιμασίες για διπλόματα, αυτή η προσμονή μέχρι να βγαλεις αρκετά λεφτά για την Χ αναβάθμιση που θα σου επιτρέπψει να πάρεις μέρος στον Υ αγώνα και να πάρεις το Ζ prize, το customization, αρρώστια.
4. NFS: Underground 2, πόσο λιώσιμο και μόνος, αλλά και με τον κουμπάρο μου μαζί, πόσες κόντρες μεταξύ μας με το traffic στο max(νεύρα ρε, ασ το!), και φυσικά όλη η φάση τότε με Max Power και Burnout.
5. Final Fantasy X. Δεν ήξερα πόσο συναίσθημα μπορεί να χωρέσει σε ένα παιχνίδη. Χαρά, γέλιο, θυμός, κλάμα, έξαψη, φλίψη, αγωνία, όλα μαζί. Και τι πανέμορφα soundtrack (to zanarkand, Suteki Da Ne).
Αχχ...
Αυτά είναι τα ώρεα βίντεο μόνο με τον πρόεδρο
Ευτυχώς υπάρχει και το καλύτερο κανάλι του κόσμου και έχουμε βίντεο γιατί οι άλλοι οι απο'κει οι unboxholics κλείσανε για διακοπές χαχαχαχχαα
1) Devil may cry
2) Metal gear solid
3) Kingdom hearts
4)The legend of Zelda
5) Grand theft auto
Το Skyrim είναι το παιχνίδι που θα επιστρέφω πάντα! Δεν μπορώ να εξηγήσω πως νιώθω στον κόσμο του και τις μουσικές του. Witcher 3,Red dead redemption και last of us και άλλα ανάμεσα!
Skyrim, witcher 3, red dead redemption 2, ac brotherhood, age of mythology. Με το skyrim ειδικά θυμάμαι πριν μερικά χρόνια να παίζω βράδυ και να με παίρνει ο ύπνος κατά τις 1 πάνω στον καναπέ...να ξυπνάω μετά από κάνα δίωρο και να συνεχίζω μέχρι το πρωί!
Εγώ περιμένω ΠΟΤΕ αυτοί οι δυο θα κανουν το ΤΟΠ ελληνικό podcast....
Το ΚΑΛΥΤΕΡΟ κανάλι στον κόσμο!!!
1. Tomb Raider Underworld - Το όλο μυστήριο, τα τότε γραφικά και animations, η ελαφριά μελαγχολία και η τρομάρα που παίρνεις όταν βλέπεις αρκούδα και εχθρούς μέσα στο ελαφρύ ambience δεν περιγράφονται. Εποχιακό και καθοριστικό παιχνίδι για το Playstation 2!
2. Rome Total War - Θυμάμαι να καθόμαστε με έναν φίλο μικροί και να γράφουμε κυριολεκτικά μια δικιά μας "ιστορία" βασισμένη στο single player campaign μας.
3. Rollercoaster Tycoon 2 - έχει διαμορφώσει την αγάπη μου για τα micro-management και macro-management games, games που παίζεις απλά για να χαλαρώσεις και να κάνεις zone-out σε μια φαντασίωση ότι όντως έχεις μια επιχείρηση.
4. James Bond Golden Eye - Μου άφησε αναμνήσεις να παίζω split screen με φιλους και δεν ειμαι καλά.
5. Shadow of the colossus - Ενα παιχνίδι που θα μείνει. Τα λόγια περιττά ...
Bonus:
6. NFS Underground
7. Prince of Persia - The sands of time
8. God of War
red dead redemption 2 ηταν απο τα παιχνιδια που πραγματικα σε μαγευε και δεν ηθελες να τελειωσει επισης το feeling του witcher 3 με ειχε βαλει τελειως μεσα στο παιχνιδι , παλιοτερα σιγουρα τα ποκεμον απο τα πιο χαρακτηριστικα παιχνιδια π μου εκαναν κλικ οπως και need for speed underground 2 αλλα και most wanted +++ τα assasins με τον ezio. Επισης δεν γινεται να ξεχασω gta san andreas!!!! Πολυ ωραιο βιντεο μπραβοο
Η μόνη εκπομπή που μπορεί να μιλάτε για ώρες και στο τέλος νιώθω πως λίγα είπατε
Η μόνη
Breath of The Wild(απίστευτη ελευθερία, παντού υπάρχει κάτι ενδιαφέρον να κάνεις και πάντα σε εκπλύσει με κάτι που δεν περιμένεις)
Dark Souls 1(το συναίσθημα της εξερεύνησης που σου δίνει το παιχνίδι και το να ανυπομωνείς να δεις τι υπάρχει παρακάτω+απιστευτο δισυνδεδεμένο world design)
Portal 2(τέλειο σενάριο , Glados καλύτερη "κακός", και φυσικά τα παζλς)
Minecraft ( μπορεί να έχω και 5000 ώρες,απίστευτο κάψιμο multiplayer)
Πιστεύω πως οι περισσότεροι εδώ μέσα καθόμαστε να σας παρακολουθήσουμε γιατί το πάθος σας για τα παιχνίδια δεν κρύβεται 👌
Θα κλέψω λίγο όπως και σεις και θα πω:
1)Τα άπειρα platform games από ps2 που παίζαμε μαζί με την αδελφή μου.
2)Shadow of Colossus όπου εκεί ''ερωτεύτηκα'' το gaming.
3)Skyrim και Witcher 3 για ένα έφηβο αγοράκι ήταν ότι πρέπει.
4)Τα μικρά indie games που με την εικόνα και την μουσική τους με χαλαρώνουν.
5)Last of Us και Returnal όπου εκεί το gaming σε οδηγεί σε εξερεύνηση της ψυχής σου.
Σε κάθε ηλικία τα γούστα και αυτά που παίρνεις από τα βιντεοπαιχνίδια είναι διαφορετικά.
Πολύ ωραίο βίντεο. Μου άρεσε έτσι χωρίς δομή ιδιαίτερη, χαλαρό να συζητάτε μεταξύ σας περί gaming. Όσο περισσότερα τέτοια τόσο καλύτερα για εμάς.😁
*Χαχαχα ότι καλύτερο η μπλούζα snoopy μέσα στην μαυρίλα!*
Γιώργος Πριτσκας: *doesn't like Mass Effect* Also Γιώργος Πριτσκας: "Το μενού του metroid prime με διαμόρφωσε ως ανθρώπινο ον."
Μπράβο παιδιά. Ωραίο θεμα. Μονο που δεν μιλήσατε καθόλου για τα vr παιχνίδια. Μας έχουν χαρισει έντονες συγκινήσεις κ είναι κ αυτά ενα τεράστιο βήμα στην εξέλιξη του gaming νομίζω.
Λοιπον
Mario 64 (πρωτο 3d παιχνίδι)
God of war ps2
Soul calibur
Crash team racing
Call of duty 2
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΝΑΛΙ ❤❤❤❤
Τι ωραίο ταξίδι ένιωσα τόση νοσταλγία τόσες εικόνες στο μυαλό μου σαν φλας!! 🚲🛼🛹📼
Silent hill
Dino crisis
(Metal of honor ΕΠΟΣ)
Gran Turismo
Red alert
V rally
God of War!!!
Need for speed hot pursuit
Κλπ κλπ ☺
Λοιπον για μενα ειναι τα εξης:
Tekken 3
Silent Hill
Metal Gear Solid
Final Fantasy 7
Tomb Raider 3
Εκεί γύρω στα 13-14 χρονών τα παιχνίδια που έπαιζα στο pc και με καθόρισαν μετέπειτα ως gamer ήταν:
1. Hitman: Codename 47 (2000)
2. Max Payne (2001)
3. Cossacks: European Wars (2001)
4. Return to Castle Wolfenstein (2001)
Κάντε βιντεακια μιλώντας για ότι γουστάρετε, θέλουμε απλά να σας ακούμε, εγώ προσωπικά ηρεμώ. Μεγάλη υπόθεση.
Η καλυτερη προσθηκη στην ημερα μας τετοια βιντεο
Για κάτι τέτοια βίντεο ζω
Εκμεταλλευτείτε κι άλλο τον Presidente έτσι ❤❤
Λοιπόν Σάκη και Γιώργο για εμένα είναι το πρώτο μου RPG και γενικά RPG's κυρίως
The legend of dragoon το πρώτο με τις ιστορίες και τι να πρωτο-πείς εδώ τόσο πράμα που έχει, ιππότες, δράκοι, μάγοι σαν να παίζω σχεδόν D&D
και μετά είναι το
Xenogears ότι καλύτερο έχω ζήσει ποτέ στην ζωή μου, το καλύτερο παιχνίδι μακράν για εμένα και το καλύτερο τέλος που έχω δει ποτέ σε παιχνίδι που να σε κάνει να παθαίνεις κοκομπλόκο στο τέλος, και να λες τι έγινε τώρα, τι ήτανε αυτό που βίωσα
Final Fantasy 7 ότι καλύτερο έχω παίξει απλά, ειδικά στο τέλος όταν ο Sephiroth κάνει supernova και να ακούς μουσική Nobuo Uematsu - One Winged Angel εκεί είναι γεια σας απλά
Final Fantasy 8 γιατί μου αρέσει πολύ το ρομάντζο σε συνδυασμό με το πιο πολύ ξύλο σε FF που έχω δει ποτέ μου με το Lionheart και τα limit break του Zell
και τελευταίο θα έλεγα και εγώ όπως ο Γιώργος το Zelda Ocarina of Time που είναι και αγαπημένο μου, αυτά τα παιχνίδια κυρίως με καθορίσανε και με βάλανε στο τρυπάκι να παίζω κυρίως RPG και να τα λατρεύω, παίζω και πολλά άλλα παιχνίδια που δεν είναι και RPG, αλλά δεν θα τα αντάλλαζα με τίποτα τα RPG, γιατί αυτά πιστεύω με καθορίσανε σαν άνθρωπο και γενικά
POKEMON η πρώτη μου gaming εμπειρία στο gameboy advance στην Ruby and Sapphire μαζί με τον αδερφό μου να κατεβαίνουμε στην γειτονία να παίζουμε μπάλα μέχρι το βράδυ και μετά να κατεβάζουμε τα gameboy μας και να παίζουμε pokemon με τα υπόλοιπα παιδιά μέχρι να μας φωνάξουν οι γονείς μας να κοιμηθούμε. Δεν θα ξεχάσω , γιατί δεν είχαμε internet σπίτια μας, ήταν κάποιοι τοίχοι με ιερογλυφικά και δεν ξέραμε τι κρύβουν από πίσω και πως να τα ανοίξουμε. Μήνες παλεύαμε να βρούμε την λύση μέχρι που ένας ξάδερφος από την Αθήνα(σίγουρα δεν ήταν ξάδερφος απλά ως παιδί εγώ έτσι το θυμάμαι :D ) ενός από την παρέα του είπε τι έπρεπε να κάνει για να τους ανοίξουμε και από πίσω κρυβόντουσαν 3 θρυλικά το καλύτερο feeling ever.Από τότε αγάπησα τα adventure games και rpg και γενικά τα nintedo games(mario,zelda,metroid) που έχουν ένα παρόμοιο experience με την εξερεύνηση και τα μυστικά.4STORY το πρώτο μου MMO με ελληνικούς server.Έχω και εδώ αμέτρητες ιστορίες άλλα έχω ξεφύγει στο γράψιμο. Δεν έχω μετανιώσει ούτε ένα λεπτό σε αυτό το παιχνίδι.RISE OF NATION το πρώτο strategy παιχνίδι που έπαιξα και με μύησε στον κόσμο αυτό και από τότε παίζω όσο περισσότερα strategy μπορώ. Είναι και το μόνο παιχνίδι μετά από τόσα χρόνια παίζω με τον αδερφό μου και μας ενώνει.THE ELDER SCROLLS δεν χρειάζεται να πω πολλά εδώ, υποσυνείδητα μου άρεσαν τα παιδικά και οι ταινίες με σπαθιά και δράκους αλλά όταν έπαιξα το oblivion και κυρίως το skyrim όταν μεγάλωσα λίγο και καταλάβαινα περισσότερα, συνειδητοποίησα ότι η αγαπημένη μου "είδος" όχι μόνο παιχνιδιών και ταινιών αλλά και γενικά "κουλτούρας" στην ζωή μου μέχρι και σήμερα είναι το medival-high fantasy.VALIANT HEARTS-STARDEW VALLEY δύσκολο να αποφασίσω πια indie παιχνίδια με οδηγήσαν να παίζω τέτοια παιχνίδια αλλά αυτά τα δύο μου έρχονται στο μυαλό. Το valiant hearts το έπαιξα μια φορά με στιγμάτισε και δεν το έχω ξαναπαίξει και δεν θέλω απλά το αγοράζω όπου βρω χωρίς να τα ξαναπαίζω έτσι γιατί το λατρεύω. Το stardew valley θυμάμαι χαρακτηριστικά να το κράζω και να ακούω από όλους τα καλύτερα λόγια έλεγα" ένας ακόμα κλώνος του Minecraft και είναι μόνο για κορίτσια" μέχρι που το έπαιξα και άλλαξε η κοσμοθεωρία μου. Από τότε δεν κράζω παιχνίδια πριν τα παίξω και το διαφημίζω στους πάντες να το παίξουν. Και εσείς που δεν το έχετε παίξει και διαβάζεται αυτό το κείμενο απλά ΠΑΙΞΤΕ ΤΟ. honorable mention:PORTAL, αγάπησα την valve και πόσο πιο πάνω είναι από πολλούς να φτιάχνουν story games.Με κάθε παιχνίδι της να έχει ένα επαναστατικό μηχανισμό και να φέρνει τα πάνω κάτω στην βιομηχανία από το πουθενά με το portal στα puzzle games και τα half life φυσικά που έφερε την επανάσταση γενικά στο gaming.Aλλά τα portal είναι αυτά που μου έχουν μείνει χαραγμένα στην μνήμη. Και το MINECRAFT που οι περισσότεροι μας ότι ηλικία να είμασταν φάγαμε την ζωή μας εκεί και μας άλλαξε τις ζωές μας, εμένα τουλάχιστον το έκανε.
Με κάτι τέτοια βίντεο ακόμα και εμείς που δεν έχουμε προλάβει πολλά από τα παιχνίδια νοιώθουμε σα να τα έχουμε ζήσει.
Ωραία κουβέντα παιδιά,μας φέρνετε αναμνήσεις και αισθήσεις που δεν νομίζω ότι θα ξανά αισθανθούμε. Ένα βίντεο πρέπει να το αφιερώσετε γενικά στο simulation. Από rally έως μαχητικά αεροσκάφη υπάρχει πολύ φανατικός κόσμος που τα λατρεύει.
1)Pokemon Pearl
2)Wii sports resort
3)The Last of us
4)Breath of the wild
5)Bloodborne
Ωραίο πραγματικό καθαρόαιμο gaming επεισόδιο!
Το μόνο που θα μου λείψει από τα games των χρόνων μας είναι το co-op. Το πραγματικό co-op. Είτε το "ρε φίλε τελικά πως το πέρασες το puzzle με τα φώτα, έλα να το περάσουμε μαζί" αλλά και τα πσκ που μαζευόμασταν και παίζαμε "τετραπλό". Δεν με εντυπωσίασε ποτέ το multiplayer, πραγματικά βαρεμάρα τελείως να κάθομαι με 64-128-5000 άτομα και απλά να φωνάζουμε "long,long" και να μην λέμε την βλακεία μας βρε αδελφέ όσο παίζουμε. Αυτό στα χρόνια εκείνα έδειχνε ότι τα παιχνίδια είναι τρόπος διασκέδασης και όχι απλά ένα μέσο για να πείς "ε κάτι απλά να περάσω την ώρα μου". Επίσης θα φάω κράξιμο αλλά το groundbreaking της εποχής μας είναι το cyberpunk 2077. Γιατί? Απλά δείχνει τι πάει στραβά στην βιομηχανία των παιχνιδιών στα χρόνια μας. Αργοπορημένα παιχνίδια, γεμάτα marketing με τρομερά γραφικά αλλά πολύ κακά αποτελέσματα ακόμα και για τα χρόνια που χρειάστηκαν για να τελειώσουν που προσπαθουν πολλές φορές να σε παρασύρουν απλά με τα γραφικά. Αν πάρουμε την άλλη άκρη το last of us part 2 που είναι τρομερό αλλά δεν πρόσφερε το κάτι διαφορετικό ή groundbreaking,
Ανώνυμες κονσόλες:
Contra
Ηλεκτρονικά:
Metal slug
Street fighter 2
Pc:
Gta2
Soldier of fortune
Comandos
Syberia
Max payne
Blood omen 2
Call of dutty 2
PS1:
Resident evil 3
Fear effect
Xbox 360:
Fable
Xbox one s
Hellblade
Xbox series s/x
Medium
Τα 5 παιχνίδια που με επηρεάσαν περισσότερο είναι τα εξής:
1. Το αυγουλακη η αλλιώς Dizzy the Prince of yolk folk. Το πρώτο παιχνίδι που έπαιξα, τερμάτισα, και έκανα speedrun και γενικά από τις πρώτες αναμνήσεις που είχα μικρός.
2. Tekken 3 το πρώτο και αγαπημένο fighting game.
3. Resident evil 3 nemesis. Ένα ομαδικό ταξίδι 3 φίλων που μας πήρε ένα καλοκαίρι για αν το τελειώσουμε. Από τις πιο νοσταλγικες αναμνήσεις που έχω και το αγαπημένο μου της σειράς.
4.meta gear solid 1. Εκεί έμαθα ότι τα video games είναι κατι παραπάνω από απλή ψυχαγωγία.
5. Θα έβαζα το the last of us αλλα θυμήθηκα πως είχα παίξει το indigo prophecy και πόσο με επηρέασε το στορυ του.
Bloodborne, Assassin's Creed (Η τριλογία του Ezio) ,Uncharted 1-3 ,CoD advanced warfare
Γαμάτη συζήτηση. Η προσωπική μου λίστα θα ήταν Silent hill 2, shadow of the colossus, Spec ops: the line, hellblade: senua's sacrifice, demon's souls
προσωπικα μου διαμορφωσε και κατευθυνε την αισθητικη το here they lie που επαιξες πολυ προσφατα με τον αλεκο αλλα και σε σολο, ηταν η στιγμη που καταλαβα οτι τα παιχνιδια ειναι οντως τεχνη
5αδα μου: soul calibour, separation anxiety,counter strike, street fighter, return to castle: Wolfenstein
Η δική μου 5αδα σε τυχαία κατάταξη (γεννημένος το 2001):
1) Sly Cooper 2 & 3, απίστευτα 3D platformers που κρατιούνται πολύ καλά στο χρόνο, μικρός τότε 6-7 χρονών μου είχε κάνει τεράστια εντύπωση η ελευθερία του free roam σε πανέμορφους αρτιστικά κόσμους.
2) Witcher 3, τι να πώ γι αυτό το παιχνίδι, κάπου στα μέσα του γυμνασίου το επέλεξα εντελώς τυχαία, μου έμαθε ότι τα παιχνίδια μπορούν να σου δώσουν συναισθήματα επειδή μέχρι τότε δεν ασχολιόμουν ιδιαίτερα με το gaming, άντε κανα CoD και AC (δάκρι στο τραγούδι The Wolven Storm, τεράστιο ψυχικό κενό μέσα μου στο τέλος του, έλεγα τέτοιο παιχνίδι δεν θα με ξανακάνει να νιώσω έτσι και ακόμα ισχύει...)
3) Batman Arkham City & Arkham Knight, καταπλητικά παιχνίδια με πολύ βάθος, σκοτεινά και ας είναι "super-hero", έχουν τεράστιο lore απο πίσω και σε παράπλευρα σημεία του παιχνιδιού, μου δημιουργούν δέος και ανατριχίλα όσες φορές και να τα παίξω, όχι απο το epicness ή coolness του batman, αλλά από την ψυχοσύνθεση του κάθε villain αλλά και του ίδιου του batman και η μεταξύ τους επικοινωνία (εξαιρετικό voice acting από Kevin Conroy και Mark Hamill)
4) Thief 3: The Deadly Shadows, έχω αγάπη για πολλά retro παιχνίδια που δεν είναι της εποχής μου, το συγκεκριμένο έχει τρομερή ατμόσφαιρα και ήχο και λατρεύω τα stealth παιχνίδια (επίσης άλλα αγαπημένα retro το Witcher 1 και Fallout: New Vegas). Μου δημιουργούν μια ανεξήγητη νοσταλγία.
5) Metal Gear Solid V: The Phantom Pain, η πρώτη μου εμπειρία με Kojima, γνωρίζω τη δυσανασχέτηση των fans, αλλά προσωπικά το ευχαριστήθηκα. Επίσης έχει το καλύτερο third person χειρισμό ασυζητητί.
Προσπάθησα να βάλω παιχνίδια απο διάφορα genre και γι αυτό υπάρχουν ελλείψεις. Επιγραμματικά προσθέτω Kingdom Come Deliverance, RDR2, Silent Hill 1& 2.
Θελουμε μια εκπομπη στην οποια να ειναι μονο ο προεδρος και να μιλαει για ο,τι αυτος επιθυμει.
46:28, είναι λίγο παραπάνω από πέντε:
1980 - *PacMan* (Arcade)
1991 - *Street Fighter II* (Arcade)
1992 - *Tecmo NBA Basketball* (Nintendo Entertainment System)
1992 - *Sonic The Hedgehog 2* (SEGA Game Gear)
1993 - *NBA Jam* (SEGA Game Gear)
1996 - *Mario Kart 64* (Nintendo 64)
1996 - *Heroes of Might and Magic II* (PC)
1997 - *Age of Empires* (PC)
1998 - *F1 World Grand Prix* (Nintendo 64)
1998 - *Banjo-Kazooie* (Nintendo 64)
1998 - *Caesar ΙΙΙ* (PC)
1998 - *Myth ΙΙ: Soulblighter* (PC)
1998 - *FIFA 99* (PC)
1998 - *Airline Tycoon* (PC)
1999 - *RollerCoaster Tycoon* (PC)
1999 - *Carnivores 2* (PC)
1999 - *Worms Armageddon* (PC)
1999 - *Age of Empires II* (PC)
2000 - *Command & Conquer: Red Alert 2* (PC)
2000 - *Need for Speed: Porsche Unleashed* (PC)
2000 - *Diablo II* (PC)
2001 - *Grand Theft Auto III* (PC)
2001 - *Return to Castle Wolfenstein* (PC)
2002 - *Battlefield 1942* (PC)
2002 - *Warcraft III* (PC)
2004 - *Grand Theft Auto: San Andreas* (PC)
2004 - *Need for Speed: Underground 2* (PC)
2004 - *Rome: Total War* (PC)
2005 - *Hearts of Iron II* (PC)
2005 - *Pro Evolution Soccer 5* (PC)
2005 - *World of Warcraft (Vanilla)* (PC)
2006 - *Medieval II: Total War* (PC)
2006 - *Company of Heroes* (PC)
2007 - *NBA Live 07* (PC)
2007 - *Call of Duty 4: Modern Warfare* (PC)
2009 - *NBA 2K10* (PC)
χωρης να τα θεωρω τα καλητερα παιχνιδια εκει εξω , σιγουρα απο τα πιο διασκεδαστικα για τα γουστα μου
assassins creed 1 Open World platforming puzzles για να χτυζεις καλητερο Momentum, γιατι ενταξυ η θα πηγενε αιδιαστικα αργα η οντως θα αποκτουσε τρελη ταχυτητα και ροη το parkour ενω παραληλα εισαι ο Altair και δολοφονεις αβερτα
devil may cry 4 Το Πρωτο παιχνιδι που τερματισα απο την σειρα με ολα αυτα τα combo που αξιζει να κατσεις να μαθεις για να εχεις τον πληρη ελενχο του χαρακτηρα και να μοιραζεις αβερτα ξυλο με S style , παραληλα πολυ replayability και με τις δυσκολιες και με το bloody palace
skyrim ο κοσμος του που οντως σε σχεση με αλλα παιχνιδια φτιαχνεις εσυ το story σου και θα ασχολιθεις με 5-7 χαρακτηρες ( που ειδικα πριν κανεις τα παντα στο παιχνιδι εχει full εκπληξεις
dishonored μικρο με ωραιο story , full ενδιαφερουσες πιστες και παλι replayability μεχρι να μαθεις που βρισκετε ο καθε εχθρος , να παιξεις ghost η chaos
τωρα για τελος δεν μπορω να επιλεξω γιατι ειναι απλα το στοιχειο του να εισαι το τερας , prototype, darkness , ακομα και τραβηγμενα το batman arkham asylum στην τελικη γιατι σου δινει αυτο το feeling που βλεπεις τα npc και σκεφτεσαι οτι ok , τα παιδια βρισκονται στο ελεος μου
Η δική μου πεντάδα είναι:
Persona 5 Royal
Breath of the Wild
Red Dead Redemption II
Skyrim
NieR: Automata
Χθες έχασα τον 18 χρονών πρώτο ξάδερφο μου από τροχαίο...σας ευχαριστώ που μου φτιάχνεται έστω και λίγο την διάθεση..
H οικογενεια των Unboxholics ειναι ολη εδω μαζι σου!
@@willeon23 ❤️
1)Red dead (και τα δύο άλλα λίγο παραπάνω αγάπη στο 1 λόγω του ότι για τον καιρό του ήταν πολύ πιο ΣΟΚ από το 2)
2)God of war( όλα εκτός του ascension)
3)όλα τα παιχνίδια του Miyazaki από demon's souls και μετά.
4) assassin's creed 2
5)Zelda Ocarina of time( στην 5αδα μου άνετα)
Love you.
Εμένα προσωπικά, είμαι παιδί του Mario, από το Game Boy και το απλό το NES, έβγαζα σε 10 λεπτά το πρώτο και ένιωθα φοβερός (μέχρι που είδα τα τωρινά speed run records 4:55), βάζω μαζί και το Mario Kart με ατέλειωτες ώρες με φίλους, έπειτα Zelda A Link to the Past παιχνίδι που με βοήθησε στο να μάθω αγγλικά στο SNES, και φυσικά PS1, με ώρες ατελείωτες μπροστά από FIFA, Pro (έρωτας), Broken Sword, και Tomb Raider που αναφέρατε και εσείς! To Metal Gear ήταν απίστευτο την πρώτη φορά που το είδα και ταυτόχρονα με τη χρήση PC, έγινα fan του Manager, κάτι που δεν ανήκει στις κατηγορίες των games που είστε εσείς, αλλά από όλα τα Manager που έχουν βγει και έχω αγοράσει αποτελεί το παιχνίδι με τις περισσότερες ώρες απασχόλησής μου. Να είστε καλά και συνεχίστε έτσι!
Σάκη και Γιώργο ηλικιακά είμαστε σχεδόν ίδια.Τα παιχνίδια και τις αναμνήσεις που αναφέρετε τα έχω νιώσει .Τι να πρώτο ξεκινήσω να πω. Όταν πρώτο πήρα pc το total war το doom 3 και το half life 3 μου άλλαξαν τη ζωή για την αγάπη μου πως τα video games. Η πρώτη κονσόλα sega master system με ενσωματωμένο το sonic the hedgehog βαφτίστηκα μπλέ από εκείνη την μέρα. PlayStation 1 μετά με silent hill και resident evil καθόρισαν τα horror στοιχεία που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος. Μετέπειτα μπήκα στο πράσινο στρατόπεδο με το 360 και εκεί μπορώ να πω ότι ειμουν τυχερός πού ασχολήθηκα και προλάβαινα και έπαιξα αμέτρητα αξιόλογα παιχνίδια με σταθμό τα mass effect,gears of war ,bioshock και πολλά άλλα next gen για τότε την εποχή εκείνη. Ευχαριστώ για τα συναισθήματα που μας θυμισατε μπαγασες .
Το μεγαλύτερο σοκ που έφαγα ήταν γύρω στα 15?! Όταν είχε πρωτοβγεί το Driver και περνάω από ένα GameBuster με το ξαδερφάκι και στη βιτρίνα να έχει τηλεόραση μικρή να παίζει τρέιλερ του Driver. Να τρέχει το αμάξι να χτυπάει καρέκλες/τραπέζια/κάδους σκουπιδιών και φράχτες από σπίτια και όλα να γίνονται κομμάτια. Αυτό με είχε σοκάρει. Δεν είχε ξαναγίνει σε παιχνίδι με τόσο ωραία γραφικά. Εκείνη τη στιγμή άρχισα να μαζεύω χρήματα να το πάρω. Φυσικά και η μεταβατική περίοδος από 2D σε 3D, αλλά αυτό με το Driver το θυμάμαι έντονα.
Σε παιχνίδια-"πορτρέτο" όπως το έθεσε ο πρόεδρος το πρώτο πράγμα που μου ήρθε ήταν star wars KoTOR και force unleashed. Θυμάμαι πόσο ένιωθα πως κάθε απόφαση με τις συνέπειεςε της είναι πάνω μου και τέτοια παιχνίδια πλαισίωσαν τόσο πολύ το όλο σύμπαν των ταινιών που πραγματικά αγάπησα το SW. Επίσης crash bandicoot λόγω ατελείωτων ωρών με τον αδερφό μου ως μικρά παιδιά. Hades επειδή ήταν νομίζω το πρώτο rogue-like που του χάρισα ατελείωτες ώρες και για να φτάσω στο τέλος της ιστορίας αλλά ακόμα και μετά χωρίς καν να με κουράσει το γεγονός ότι θα περάσω από τις ίδιες περιοχές και τα ίδια bosses. Και σίγουρα Last of Us γιατί πραγματικά δείχνει αυτό που λένε ότι από διαφορετική οπτική όλοι μπορούν να γίνουν οι κακοί στην ιστορία κάποιου. Και SH2 για όλη αυτή τη ψυχεδέλεια της ατμόσφαιρας αλλά και την αρρώστια της ιστορίας του.
Άφησα την παραλία για πάρτη σας και δεν το μετανιώνω!!!! 🖤🖤
Silent Hill series και ιδιαίτερα το 2, The Last of us, Resident Evil series, Zelda series, Final fantasy series. Αλλά δεν γίνεται να μιλάμε μόνο για 5άδα. Αδικούμε πολλά άλλα που είναι ισάξια σίγουρα. Σε κάποια δένεσαι με τους χαρακτήρες, άλλα πάλι στο τέλος σε "αδειάζουν", με την καλή έννοια πάντα. Πχ το The last of us ήταν ένα game που με "άδειασε" και σκέφτόμουν πως ότι και να παίξω από εδώ και πέρα θα είναι πολύ λίγο. Άμα μιλήσουμε και για μουσικές δεν περνάει μέρα που να μην ακούσουμε τον θεό Yamaoka.
Top 5.
1) Gran Turismo 2 , επηρέασε τόσο πολύ την αγάπη μου για το αυτοκίνητο και τη ταχύτητα , καθώς και την μετέπειτα πορωση μου για τα racing games.
2)The last of us, παιχνίδι που μόλις τελείωσε μου άφησε ένα απέραντο κενό και με ξαναέκανε gamer
3)Resident Evil 3 ,το έβγαλα με οδηγό από περιοδικό σε μια 14" ήταν και το πρώτο adventure horror και αυτό που έβαλε στο "παιχνίδι"
4)Skate or Die 1 NES πόσες και πόσες πληγές μέτρησα προσπαθώντας να κάμω τα ίδια με αυτά που έπαιζα!
5)The Simpsons Bart Vs the Space Mutants ,το πρώτο παιχνίδι που έπαιξα ποτέ στο game gear
Φοβερό βίντεο!
Εγώ με το Assassins Creed έχω ατελείωτες ιστορίες στην γειτονιά που βγαίναμε με κουκούλες κι το παίζαμε οι κρυφοί προστάτες της γειτονιάς. Με god of war ειδικά που είχε το ελληνικό στοιχείο και μαζευόμασταν 3 αδερφια με διάφορα 10 χρόνια σχεδόν ο ένας από τον άλλον σε μια παλιά τηλεόραση Phillips για ώρες ολόκληρες. Από τα πιο σοβαρά θεωρώ ότι μου επηρέασε τον τρόπο που βλέπω τα παιχνίδια το The last of us με έκανε να τα βλέπω ως τέχνη και κυρίως αυτό έγινε γιατί ήμουν στην εφηβεία όταν βγήκε κι χαζεύαμε με έναν φίλο μου, που το είχε κι παίζαμε μαζί εγώ κυρίως ως παρατηρητής ,κάθε λεπτομέρεια ακόμα και glitches. Και εντάξει από τα παιχνίδια που με έβαλαν μέσα στο όλο κόσμο του gaming ήταν το San Andreas που με την καταστροφή που έφερνες με τα όπλα και τα cheat codes ήταν φαντασμαγορικό ,το fifa street που με έκανε να κολλήσω με τα παιχνίδια αλλά κι μου έδωσε μια ώθηση να βγω να παίξω μπάλα κι να κάνω τα κόλπα που έβλεπα και το Dragonball Budokai Tenkaichi 3 που ήταν το παιχνίδι που χύθηκε αίμα πάνω στα controller's του PS2 με την παρέα 😂😂
(God of war 4 ,red dead ridemption )the last of us2 ,death stranding ,resident evil 3 και ενα ακομη που με εξεπληξε με τους μηχανισμους του και το story του A little hope.
Όταν πρώτο έπαιξα Super Mario 64, πραγματικά απέδρασα από το σπήλαιο του Πλάτωνα.
Ήταν σοκ! Απλά
1) Zelda Link's Awakening - Original Game Boy
2) Half Life 2
3) Syberia 1
4) Super Mario Bros 3 - NES
5) The Elder Scrolls: Morrowind
6) Escape from monkey island
7) Max Payne
Dark Chronicle ( Dark Cloud 2 αλλιώς ) αυτός ο τίτλος με έκανε να λατρέψω τα Video Games ❤ 🎮
Ape escape (ps1) , Pro 4 (Ps2) ,Fable (PC), Gothic 3 (Pc) ,Zelda! Περιττό να αναφέρω πως το Ape escape το έπαιξα 28 χρόνων και το λάτρεψα! Επίσης God of War 1 και 2 και τα Jak and Daxter και Ratcher and Clank! Λατρεύω τα platform (αν και μεσήλικας) και τα RPG
Εμένα στα videogames με έβαλαν ο θείος μου και η θεία μου όπου τότε πήγαινα σπίτι τους και με τον θείο μου ο οποίος ήταν μηχανικός αυτοκινήτων παίζαμε need for speed, wrc και γενικά racing games και με την θεία μου παίζαμε crash sonic και γενικά τέτοια ωραία platform παιχνίδια.
Μεγαλώνοντας έπαιξα πολλά ωραία παιχνίδια αλλά με άγγιξε ιδιαίτερα όλη η αισθητική του bloodborne, ήταν κάτι καινούριο για εμένα αυτό το Lovecraftian horror και όλο το art design του bloodborne ήταν σε άλλο επίπεδο
Λοιπόν,
Κυρίως παιχνίδια που έχουν μείνει χαραγμένα, είναι αυτά που ήταν πιο δύσκολο να αποκτήσεις και είτε τα έβλεπες από φίλους/συγγενείς, παίρνοντας μια μικρή γεύση είτε από τα περιοδικά της εποχής.
1ο θυμάμαι το Tomb Raider όπου θυμάμαι τα ξαδέρφια μου να το παίζουν μανιωδώς το καλοκαίρι μεταμεσονυκτια, ενώ με άφηναν μονο να παρακολουθώ λόγω ηλικίας (λίγα χρόνια μικρότερος) και το πρώτο που έπαιξα εξολοκλήρου ήταν το Tomb Raider Angel of darkness εκοληρωνοντας αυτό το απωθημένο.
2ο παιχνίδι που έχει στιγματίσει την παιδική ηλικία μου είναι το Tekken, όντας φαν της σειράς, πάλι οικογενειακά duels κλπ.
3ο παιχνίδι, NBA 2K 2011(με Kobe στο εξώφυλλο, αυτό ήταν αν δεν κάνω λάθος), πρωτοαγορασμενο στο Wii, να παίζω με την κονσόλα να καίει και να κλείνει, να το παίζω κατεβασμένο σε ένα pc της κακιάς ώρας και να λαγκαρει Α-πι-στευ-τα α μέχρι εν τέλει να το αγοράζω μόλις πήρα το xbox360 και να πραγματοποιείται το όνειρο.
4ο παιχνίδι θα μου μείνει χαραγμένο το Sonic που είχε προεγκατεστημενο μια κονσόλα Sega (δεν θυμαμαι μοντέλο) και ήταν και αυτό κάπως "απαραγοευμενο" σε πολύ μικρή ηλικία καθώς ανήκε άτυπα στην αδερφή μου όντας μεγαλύτερη.
5ο παιχνίδι, το Cyberpunk είναι ξεκάθαρα σταθμός! Όχι, πλάκα κάνω προφανώς. Θεωρώ ότι το τελευταιο God of War ηταν αυτο που μου επανέφερε την όρεξη για περισσότερο gaming βλέποντας κάτι διαφορετικό.
Απλά θυμάμαι να κάθομαι και να προσπαθώ να καταλάβω τι έχω παίξει μόλις τελείωσα το last of us και ιδιαίτερα το part ii