រឿងពិតទី៥: "ចាប់មនុស្សច្រឡំ"--- “捉错人”

រឿងនេះជាអំពីជីវិតរបស់ចុងឆៃ អតីតកម្មករសំណង់ដែលបានជួបនឹងអាក្រក់ធ្ងន់ធ្ងរពេលវេលាវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចនៅឆ្នាំ 1998 ប្រទេសថៃ។ ក្រោយមកគាត់បានប្តូរមុខរបរមកជាអ្នករត់ម៉ូតូឌុបនៅទីក្រុងបាងកក។ មួយថ្ងៃណាត់គាត់បានគេងលក់នៅពេលរង់ចាំភ្ញៀវ ហើយនៅពេលភ្ញៀវមកហៅ គាត់បានដាក់ម៉ូតូទៅបុកនឹងបង្គោលភ្លើង ហើយបានស្លាប់ជិតភ្លាមៗ។
ក្នុងអំឡុងពេលនេះ គាត់បានឃើញនិរន្តរអារការរបស់សេនាយមរាជដែលនាំគាត់ទៅឋាននរក ហើយបានឃើញឋាននរកមួយចំនួនដែលមានការពិន័យមនុស្សដោយយ៉ាងហូរហែរ។ គាត់ត្រូវបានប្រាប់ពីស្តេចយមរាជថាមិនមែនជាមនុស្សត្រូវបានបង្កប់នោះទេ។ ទោះជាយ៉ាងណា ក៏សេនាយមរាជបានឲ្យគាត់មើលឋាននរកមួយចំនួនមុនពេលត្រឡប់មកវិញ។ មុនពេលត្រឡប់ សេនាយមួយបានប្រាប់គាត់ឲ្យស្វែងរក "ផ្លូវភ្លឺស្វាង" ដើម្បីឲ្យមិនត្រូវត្រឡប់ទៅឋាននរកវិញ។
ក្រោយពីបានត្រឡប់មកបន្ទប់ជីវិតវិញ ចុងឆៃបានឆ្លៀតពេលស្វែងរកផ្លូវភ្លឺនៅក្នុងវត្ត ហើយបានចូលបួសព្រះសង្ឃរយៈពេល១៨ឆ្នាំ។ គាត់បានជួបនឹងប្អូនស្រីដែលបានទទួលព្រះធម៌ ហើយបានដឹងថា ផ្លូវភ្លឺស្វាងដែលគាត់ស្វែងរក គឺព្រះធម៌នោះតែម្តង។
ចុងឆៃបង្ហាញនូវការសង្ឃឹមចំពោះការស្វែងរកព្រះធម៌ និងការផ្ដាច់ពីវិបត្តិសង្សារជាលទ្ធផលកាត់ចេញពីអារម្មណ៍នៃទណ្ឌកម្ម។