Kimse kendimizden daha değerli değildir emin olun ,bir zaman sonra anlıyorsunuz tabi bir anda söyleyince anlamsız gelebilir . Bırakın insanlar mutlu oldukları yerde kalsın...
Tüm hayatım bir anda film şeridi gibi gözlerimin önünden geçti gitti,yorulmuşum be usta...kafamın içine sıkışan sonsuzluk sanrıları..derinlerdeyim epey derinlerde.
Birbirini seven iki insan düşünün ama birlikte yapamıyorlar. Birinin psikolojik sorunları birinin zor bir hayat mücadelesi var. Olmuyor olamıyor severken ayrilıyorlar. Ne birbirlerinin yaralarını sarabiliyorlar ne de unutabiliyorlar. Şimdi yaptıkları tek şey uzak durmak öylece sadece uzakta durmak...
Günlerden bir gün gel bana Bir cumartesi akşamı veya bir pazar sabahı.. Evde olduğum bir gün yani. Balkondan bir gül at bana.. Ya da seslen adımla.. Senin sesinle uyanmalıyım Hep aynı yerde kalsın ellerin, gözlerin... Ve bana hep adımla fısılda. Günlerden bir cumartesi gel bana ya da bir pazar sabahı Eski günlerden bir sabah getir bana memleketinden... Çocukluğuna dair bir anı mesela Günlerden bir cumartesi ya da bir pazar sabahı gel Yazdığın mektuplardan getir gelirken Yazdığın ve gönderemediğin Cemalden, Turgut'dan, Atilla'dan esinlendiğin... Günlerden bir cumartesi gel bana ya da bir pazar sabahı De ki " beni getirdim sana " Günlerden bir gün... Ama, asla unutma... Kılıç.
"Oradasın, biliyorum. Bu satırları okuyorsun. Şimdi bu satıra geçtin, kaşların çatıldı. Kafan karıştı. Kimle konuştuğumu, bu satırları kime yazdığımı anlamaya çalışıyorsun. Ben bu satırları sana yazıyorum. Ona, buna, şuna değil. Sana yazıyorum. Dünyanın her neresindesin bilmiyorum, hangi şehrin hangi sokağında okuyorsun bu yazdıklarımı bilmiyorum. Bir otobüste misin, trende misin, saat orada kaç? Bilmiyorum... Ekrana dökülen saçların ne renk inan bana tahmin edemiyorum. Ve inan bana, bunların hiçbirinin önemi yok. Saçlarının renginin, saçlarının olup olmamasının, nerede olduğunun, saatin kaç olduğunun... Tek önemli olan sensin. Bu satırları okuyor olman. Neler yaşadın, neleri atlattın, neler yaşayacaksın, neleri atlatmak zorunda kalacaksın bilmiyorum. Tek bildiğim var, bu dünyada çıkmaz sokak yok. Sonuna geldiğini düşündüğün her yolda, o yolun sonunda bir duvar da görsen adım attığında yıkılacak o duvar. Belki mahvolmuş bir haldesin, belki pes ettin, belki çaresizsin, belki artık hiçbir şeyin iyi olacağına inanmıyorsun. Ama sen bu satıra geçtiysen, hâlâ umut var demektir. Çünkü bu satırları okumaya devam ediyorsan bu satırlardan bir kurtuluş yolu, bir cevap arıyorsun demektir. Derin bir nefes al. Bir nefes daha. Ve bil ki, ‘Vardır elbet bir çıkılacak yol.’ Yeter ki o yola adımını at. O telefonu eline al, kendini tuttuğun o mesajı at. Aynanın karşısına geç, kendine bir bak. O kadar değerlisin ki kendinin kendine yazık etmesine izin verme, saçlarını tara. Bir özür dile kendinden. Kendine yaptığın haksızlıklar için, kendini soktuğun o çıkmaz sokak için, kendini suçladığın her an için özür dile kendinden. Bu dünyadaki en önemli insan sensin. Bu dünyadaki en değerli insan sensin. Başkalarına verdiğin değerin yarısını bile kendine vermediysen eğer, şimdi bir kez daha özür dile kendinden. Ve bir kez daha. Unutma, herkes gittiğinde bile ruhun seninle kalacak... Senin en yakın arkadaşın, en daimi ailen sensin...”
Unuttun mu beni? Her şeyimi Sildin mi bütün İzlerimi Hiç düşmedim mi aklına? Hiç çalmadı mı o şarkı? O sahil, o ev, o ada O kırlangıç da mı küs bana? Hiç düşmedim mi aklına? Hiç çalmadı mı o şarkı? O sahil, o ev, o ada O kırlangıç da mı küs bana? Sanırdım ki aşklar ancak Filimlerde böyle Ben hâlâ dolaşıyorum avare Hani görsen enikonu divane Ne yaptıysam olmadı, ne çare Unutamadım gitti Ben hâlâ dolaşıyorum avare Hani görsen enikonu divane Ne yaptıysam olmadı, ne çare Unutamadım gitti Ey aşk, neredesin şimdi? Sen de mi terk ettin beni? Ne hata ettiysem affet Büyüklük sende kalsın, e mi? Sen de olmazsan eğer Batar artık bu gemi Ben hâlâ dolaşıyorum avare Hani görsen enikonu divane Ne yaptıysam olmadı, ne çare Unutamadım gitti Ben hâlâ dolaşıyorum avare Hani görsen enikonu divane Ne yaptıysam olmadı, ne çare Unutamadım gitti Unuttun mu beni? Her şeyimi Sildin mi bütün İzlerimi
![[Full Episode] The Restaurant War Thailand ศึกพ่อค้าซ่าแม่ค้าแซ่บ Episode 4 | 13 ต.ค. 67](http://i.ytimg.com/vi/h8N9tY46P-M/mqdefault.jpg)
Herkesin içini döktüğü şarkılarda buluşmamız kırık kalplerin kazandığı tek savaş..
Bazı insanlar bize armağandır bazıları ise ders.
geceniz güzel olsun güzel insanlar...
Unutma beni olur muu ??
''Adam kadını özledi, başka kadına sarıldı. Kadın adamı özledi adamın yokluğuna sarıldı..." ~Cemal Süreyya
Hala şarkılar ağlatır delicesine
Çok güçlü insanlardık, nereden bilebilirdik bir tebessüme yenileceğimizi..
"Bu şarkıyı dinlemeyen çok şey kaybeder,Dinleyen her şeyini kaybetmiştir zaten"
Ne beklediğine değer, ne istediğine
Ne geldiğine değer, ne gelmediğine
En çok kalbe değer, en beklemediğinde
Harika şarkılar var dinlemeyen çok şey kaybeder
Ben hala dolaşıyorum avare...
Klip yok diye üzülmeyin gözlerinizi kapattığınız zaman kendi klibiniz dönüyor.
özlettin kendini admin
Kimse kendimizden daha değerli değildir emin olun ,bir zaman sonra anlıyorsunuz tabi bir anda söyleyince anlamsız gelebilir . Bırakın insanlar mutlu oldukları yerde kalsın...
Tüm hayatım bir anda film şeridi gibi gözlerimin önünden geçti gitti,yorulmuşum be usta...kafamın içine sıkışan sonsuzluk sanrıları..derinlerdeyim epey derinlerde.
🐈
Birbirini seven iki insan düşünün ama birlikte yapamıyorlar. Birinin psikolojik sorunları birinin zor bir hayat mücadelesi var. Olmuyor olamıyor severken ayrilıyorlar. Ne birbirlerinin yaralarını sarabiliyorlar ne de unutabiliyorlar. Şimdi yaptıkları tek şey uzak durmak öylece sadece uzakta durmak...
İmkânsızları yaşamak mıdır sevmek, yoksa severken imkânsız mıdır yaşayabilmek?
~Özdemir ASAF
Günlerden bir gün gel bana
Bir cumartesi akşamı veya bir pazar sabahı..
Evde olduğum bir gün yani. Balkondan bir gül at bana..
Ya da seslen adımla..
Senin sesinle uyanmalıyım
Hep aynı yerde kalsın ellerin, gözlerin...
Ve bana hep adımla fısılda.
Günlerden bir cumartesi gel bana ya da bir pazar sabahı
Eski günlerden bir sabah getir bana memleketinden...
Çocukluğuna dair bir anı mesela
Günlerden bir cumartesi ya da bir pazar sabahı gel
Yazdığın mektuplardan getir gelirken
Yazdığın ve gönderemediğin
Cemalden, Turgut'dan, Atilla'dan esinlendiğin...
Günlerden bir cumartesi gel bana ya da bir pazar sabahı
De ki " beni getirdim sana "
Günlerden bir gün...
Ama, asla unutma...
Kılıç.
"Oradasın, biliyorum. Bu satırları okuyorsun. Şimdi bu satıra geçtin, kaşların çatıldı. Kafan karıştı. Kimle konuştuğumu, bu satırları kime yazdığımı anlamaya çalışıyorsun. Ben bu satırları sana yazıyorum. Ona, buna, şuna değil. Sana yazıyorum. Dünyanın her neresindesin bilmiyorum, hangi şehrin hangi sokağında okuyorsun bu yazdıklarımı bilmiyorum. Bir otobüste misin, trende misin, saat orada kaç? Bilmiyorum... Ekrana dökülen saçların ne renk inan bana tahmin edemiyorum. Ve inan bana, bunların hiçbirinin önemi yok. Saçlarının renginin, saçlarının olup olmamasının, nerede olduğunun, saatin kaç olduğunun... Tek önemli olan sensin. Bu satırları okuyor olman. Neler yaşadın, neleri atlattın, neler yaşayacaksın, neleri atlatmak zorunda kalacaksın bilmiyorum. Tek bildiğim var, bu dünyada çıkmaz sokak yok. Sonuna geldiğini düşündüğün her yolda, o yolun sonunda bir duvar da görsen adım attığında yıkılacak o duvar. Belki mahvolmuş bir haldesin, belki pes ettin, belki çaresizsin, belki artık hiçbir şeyin iyi olacağına inanmıyorsun. Ama sen bu satıra geçtiysen, hâlâ umut var demektir. Çünkü bu satırları okumaya devam ediyorsan bu satırlardan bir kurtuluş yolu, bir cevap arıyorsun demektir. Derin bir nefes al. Bir nefes daha. Ve bil ki, ‘Vardır elbet bir çıkılacak yol.’ Yeter ki o yola adımını at. O telefonu eline al, kendini tuttuğun o mesajı at. Aynanın karşısına geç, kendine bir bak. O kadar değerlisin ki kendinin kendine yazık etmesine izin verme, saçlarını tara. Bir özür dile kendinden. Kendine yaptığın haksızlıklar için, kendini soktuğun o çıkmaz sokak için, kendini suçladığın her an için özür dile kendinden. Bu dünyadaki en önemli insan sensin. Bu dünyadaki en değerli insan sensin. Başkalarına verdiğin değerin yarısını bile kendine vermediysen eğer, şimdi bir kez daha özür dile kendinden. Ve bir kez daha. Unutma, herkes gittiğinde bile ruhun seninle kalacak... Senin en yakın arkadaşın, en daimi ailen sensin...”
❤
Unuttun mu beni?
Her şeyimi
Sildin mi bütün
İzlerimi
Hiç düşmedim mi aklına?
Hiç çalmadı mı o şarkı?
O sahil, o ev, o ada
O kırlangıç da mı küs bana?
Hiç düşmedim mi aklına?
Hiç çalmadı mı o şarkı?
O sahil, o ev, o ada
O kırlangıç da mı küs bana?
Sanırdım ki aşklar ancak
Filimlerde böyle
Ben hâlâ dolaşıyorum avare
Hani görsen enikonu divane
Ne yaptıysam olmadı, ne çare
Unutamadım gitti
Ben hâlâ dolaşıyorum avare
Hani görsen enikonu divane
Ne yaptıysam olmadı, ne çare
Unutamadım gitti
Ey aşk, neredesin şimdi?
Sen de mi terk ettin beni?
Ne hata ettiysem affet
Büyüklük sende kalsın, e mi?
Sen de olmazsan eğer
Batar artık bu gemi
Ben hâlâ dolaşıyorum avare
Hani görsen enikonu divane
Ne yaptıysam olmadı, ne çare
Unutamadım gitti
Ben hâlâ dolaşıyorum avare
Hani görsen enikonu divane
Ne yaptıysam olmadı, ne çare
Unutamadım gitti
Unuttun mu beni?
Her şeyimi
Sildin mi bütün
İzlerimi
🎉🎉