ครูให้เราช่วยเพื่อนเรียน จนไม่มีเวลาเป็นของตัวเอง หนูไม่อยากทำ ผิดมั้ยคะ? - HL พุธทอล์คฯ 15 พค 67
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 18 พ.ค. 2024
- ครูให้เราช่วยเพื่อนเรียน จนไม่มีเวลาเป็นของตัวเอง หนูไม่อยากทำ ผิดมั้ยคะ?
📌เข้าไปฟังเรื่องราวใน #พุธทอล์คพุธโทร สัปดาห์นี้ได้ที่
• พุธทอล์คพุธโทร [15 พ.ค...
📞อยากโทรเข้ามาในรายการ มาฝากเรื่องได้เลยตามช่องทางดังนี้
1. โทร. 026658373 (ทุกวันพุธ เวลา 21.00-23.00 น.)
2. Inbox มาที่ Facebook Fanpage EFM STATION
3. ช่องทางใหม่ ฝากเรื่องง๊ายง่าย สะดวกสุดๆ
campaign.atime.live/topic/program/puttalk
😊ทีมงานรออ่านทุกเรื่องอยู่น้า #พุธทอล์คพุธโทร #EFM94 #คลื่นวิทยุอีเอฟเอ็ม94
ATIME, DRIVE YOUR MOOD!
Live Talk Program, Highlight และ Clip ย้อนหลังจาก Green Wave & EFM
เชื่อมต่อ On-air สู่ Online ให้เราใกล้กันยิ่งขึ้น
ติดต่อโฆษณา
Green Wave : 02-669-9461 (คุณนุก)
EFM : 081-923-9823 (คุณบี) - บันเทิง
บอกอาจารย์ว่า หนูมาเรียนค่าาาา หนูไม่ได้เป็นครูไม่ได้เป็นพยาบาลประจำตัวหรือพ่อแม่เขาค่าาาาาา มันหน้าที่อาจารย์เนอะ
เข้าใจได้เลยคือที่โทรมาเพราะมันไม่ไหวแล้วจริงๆ
คนเราแบกคนอื่นไปจนไม่มีเวลาส่วนตัว มันไม่โอเคนะ
เป็นกำลังใจให้นะน้อง
รู้เลยว่าทำไมทนไม่ไหว คนเรียนเก่งไม่ได้หมายความว่าไม่ได้พยายามอะไรก็เก่งอยู่แล้วไง ก่อนที่จะเก่งเขาพยายามตั้งใจเรียนมาตลอดอย่างงี้แล้วทำไมถึงกลายเป็นว่าต้องมาถูกอจ พูดว่าก็เธอเก่งอยู่แล้วหนิด้วย หน้าที่เข็นเด็กนี่ต้องเป็นหน้าที่อจ ไหม ไม่ใช่ต้องมาเป็นภาระเด็กคนอื่นเขาก็จ่ายค่าเรียนมาเหมือนกันถ้าจะให้เขาสอนเด็กนั่นเอาค่าจ้างมา ส่วนเด็กคนนั้นคือตั้งใจเรียนก่อนลองตั้งใจเรียนดู ไม่ใช่มานั่งเล่นโทรศัพท์และมาให้คนอื่นช่วย
อาจารย์ผลักภาระมาให้เด็ก มันไม่ใช่หน้าที่เพื่อนจะต้องมาแบกเพื่อนแบบนี้ เด็กๆเค้าก็มีภาระหน้าที่เหมือนกัน อย่าเอาโรคประจำตัวมาเป็นข้ออ้างในการเอาเปรียบคนอื่น ยิ่งเป็นโรคประจำตัวยิ่งต้องเกรงใจ ไม่ใช่เอาแต่ใจ ป่วยก็ไปรักษาแล้วจะได้กลับทำหน้าที่ตัวเอง นี่กะจะยืมจมูกคนอื่นหายใจไปตลอดชีวิตเลยเหรอ
คิดว่าต้องพยายามบอกอาจารย์บอกเพื่อนไปตรงๆอะ แบบพออาจารย์พูดจนปุ๊บ ก็ให้พูดตอบทันทีเลยและใช้เสียงยืนยันเด็ดขาดเลยว่า ไม่สะดวกแล้ว บอกแบบแจ้งให้ทราบ ไม่ได้ขออนุญาต แล้วคุณก็ทำให้เขามาสักพักนึงแล้ว คิดว่าเอาไปพูดประกอบได้นะว่าที่ผ่านมามันไม่เวิร์ค และคุณไม่โอเคแล้ว
ประเด็นครูผิดเลย มันไม่ใช่ เรื่องที่นักเรียนต้องมาแบกอะไรขนาดนะ เด็กทำได้ดีไม่ได้ดี มันควรคือ ความรับผิดชอบของครูที่ต้องจัดการกับเด็กคนที่มีปัญหา ถ้าครูอยากช่วย ไม่ใช่อาจารย์หวังดีอยากช่วย แต่ตัวเองสั่งเด็กทำแทน มันไม่ใช่ อาจารย์โยนภาระให้เด็ก มันไม่ใช่ปะ
ถ้าไม่ได้ตั้งใจช่วยเหลือตัวเองแล้ว มาโยนความรับผิดชอบให้คนอื่น เราว่าไม่แฟร์ ไม่แฟร์สุดๆ ฟังมาน้องคนที่โทรมาก็ทำมาสุดแล้ว ทำมามากพอแล้ว บอกอาจารย์เลยค่ะ ล้ำเส้นเกินไปแล้ว
สายอาชีพมันจะเป็นแบบนี้แหละครับ เขาจะแยกกลุ่มแบบเฉพาะเลย ตอนผมเรียนอาชีวะ ผมแทบไม่คุยกับใครในห้องเลย ยกเว้นเพื่อนสนิทที่มีอยู่แค่คนเดียวเอง ที่เหลือเขาจะแยกกันอยู่เพราะมันออกนอกโรงเรียนได้ก็จะแยกไปกลุ่มใครกลุ่มมัน ผมก็จะไปสิงกับเพื่อนเล่นเกมที่บ้านเพื่อน มันเลยมีความสนิทกันในห้องน้อยมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เพราะเจอกันแค่เฉพาะตอนเรียน บางวันเรียนน้อยแค่ 4 ชั่วโมงเอง มันเลยยากมากที่จะรับคนที่ไม่เข้าพวกมาเป็นเพื่อน
เข้าใจน้องครับ งานปฏิบัติมันใช้เวลามาก เวลาทำงาน คนมีมากกว่าเครื่อง ต้องรีบทำเวลา เพื่อส่งงานตามกำหนด ถ้าต้องตามทำงานให้คนอื่นด้วยตลอดก็ลำบากครับ อันไหนพอช่วยกันได้ก็ลองช่วยดูครับ แต่ถ้าช่วยแล้วไม่เอาอะไรเลยก็ปล่อยเถอะครับ ปวส. เรียนกับปฏิบัติก็ยากไปอีกขั้น เป็นกำลังใจให้ครับ
บอกอาจารย์ได้มั้ย ว่ามันเป็นแบบนี้ ให้อาจารย์บอกผปค.เค้า ให้เค้าแก้ปัญหา ช่วยๆกัน
เข้าใจน้องนะคะ มันไม่มีวิธีไหนที่จะพูดแล้วเค้าจะไม่เสียใจเลย
เราก็ยืนยันจุดยืนตัวเอง เป็นการขอร้องว่าเราต้องการดูแลตัวเองเราถึงจุดที่เราไม่รอดแล้ว เตรียมซ้อมคำพูดให้ดีที่สุด เอาใจช่วย
บอกอาจารย์ว่า หนูว่าเค้ามีพ่อมีแม่นะคะ หน้าที่นี้ควรเป็นของพ่อแม่และครูบาอาจารย์ค่ะ ที่สำคัญต่อให้เป็นเพื่อนกัน หนูก็คงไม่แบกเค้าไปยันแก่หรอกค่ะ ถ้าอาจารย์ยังสปอย์เค้าแบบนี้ หนูเห็นทีต้องเอาไปปรึกษากับผู้ปกครองและ ผอ.แล้วล่ะค่ะ
สมัยเรียนเรามีเพื่อนที่เป็นลูกคนกลาง พี่และน้องเรียนเก่ง พ่อเป็นดอกเตอร์ เพื่อนเรียนปานกลางค่อนข้างดีแต่ไม่เลิศเท่าพี่น้อง ช่วงที่พ่อยังไม่กลับจากเรียนต่อเพื่อนร่าเริง เรียนดี แต่หลังจากพ่อกลับมาเพื่อนพูดติดอ่าง กลายเป็นคนไม่มั่นใจตัวเอง ไม่กล้าเข้าสังคม
อาจารย์ประจำชั้นเรียกเราไปคุยขอให้เพื่อนมานั่งข้างๆ ให้เราช่วยดูแล ตอนนั้นเรา 14 - 15 ปี เราก็แค่แชร์ความเป็นเพื่อน ไม่หวังว่าเขาจะดีขึ้นหรือแย่ลง เขาแค่อยากมีเพื่อน เราก็ไม่ได้แย่ลง
หนูเดินทางสายกลางลูก เขาอยากมีเพื่อน มีสังคม ด้วยความเป็นวัยรุ่น พวกหนูมีกลุ่ม มีแกงค์แต่เขาโดดเดี่ยว หนูสร้างเงื่อนไขให้เขาปรับปรุงตัวไปในทางที่หนูชอบ ถ้าทำได้ก็ผ่าน ถ้าทำไม่ได้พวกชั้นขอบายนะ จะมาอุ้มเธอตลอดไม่ได้ ก็ลองให้โอกาสเขาสักหนสิ
จริงๆ คิดว่าปัญหาหลักไม่ใช่ปล่อยให้น้องนักเรียนจัดการกันเอง ปัญหาแบบนี้ฝ่ายวิชาการ ฝ่ายดูแลนักเรียน หรือให้ครูที่ปรึกษาเป็นคนจัดการ ปล่อยให้น้องๆ จัดการกันเองแบบนี้จะพังกันทุกฝ่าย ยิ่งโยนภาระให้เด็กนี่เป็นอะไรที่ไร้ความรับผิดชอบ
ใจแข็งไว้นะคะ หน้าที่นักเรียนคือมาเรียน ไม่ได้มาสอนคนอื่น คนแบบนี้ต้องตอบโต้จริงจังสักครั้ง ไม่งั้นเค้าทิ้งตัวหาเรา300%ค่ะ
.
อาจารย์ด้วยนะคะ เห็นว่าเด็กทำไม่ได้ก็มาสอนเองค๊าาาา รึไม่ก็แบ่งเงินเดือนให้น้องเค้าไป จบๆ
ไม่อยากทำอะไรไม่ต้องฝืน พูดออกไปตรงๆ ชีวิตเป็นของอย่าเกรงใจคนจนลำบาก
น่าเห็นใจค่ะ เข้าใจเลยว่าเหนื่อยขนาดไหน ต้องเอาเวลาไปช่วยคนที่เหมือนจะไม่เห็นใจเราเลย แค่ตั้งใจเรียนปกติในห้องยังไม่ทำเลยทั้งๆที่เป็นวิธีที่ง่ายที่สุดโดยไม่ต้องไปรบกวนใคร ถ้าตั้งใจเรียนแล้วยังทำไม่ได้ก็น่าช่วยเหลือค่ะ พอไม่ตั้งใจเรียนแล้วเราต้องไปช่วยมันก็บั่นทอนจิตใจอ่ะ ชีวิตเขา เขายังไม่แคร์เลย แล้วทำไมคนนอกอย่างเราต้องไปแคร์ด้วย เสียเวลา /// แนะนำเวลาเขาให้มาช่วยตอนปฏิบัติให้ยืนเฉยๆมองดูเขาทำค่ะ ยืนอยู่เป็นเพื่อน ถ้ามีพวกใบประกอบการทดลองหรือหนังสือคู่มือทำปฏิบัติก็บอกให้เขาอ่านมันตรงนั้นเลยค่ะ บังคับอ่านแล้วทำตาม ไม่ต้องลงมือไปทำให้เอง ต้องใจแข็งนะคะถ้าเพื่อนทำพลาด ถ้ามันทำพลาดก็ให้มันทำใหม่ เราจะยืนดูคุณทำ แต่เราจะไม่ลงมือช่วยคุณทำนะ มีอะไรก็ถาม แต่ต้องทำเองก่อน ถ้าไม่มีคู่มือปฏิบัติให้อ่านก็ถามทวนที่อาจารย์สอนย้ำๆค่ะ ถ้าเขาตอบไม่ได้ก็ค่อยบอกเขาทีละขั้นตอน แต่พยายามอย่าลงไปทำให้ ไม่งั้นเขาก็จะคิดว่าเรียกพวกคุณช่วยแล้วพวกคุณจะทำให้ตลอดไป ถ้าเขาแกล้งทำช้าก็ตะโกนบอกอาจารย์ค่ะ ให้มาดูเลย ส่วนตอนที่ไปคุยกับเพื่อนตรงๆว่าให้เขาตั้งใจเรียนดูก่อน ไม่งั้นคุณก็ไม่ไหว ให้คุยพร้อมกับมีอาจารย์แนะแนวอยู่ด้วยเลยค่ะ ถ้ากลัวเพื่อนจะเครียดจนช็อค ให้มีผู้ใหญ่อยู่ด้วยเป็นพยานว่าเราไม่ได้พูดรุนแรงเราพูดด้วยเหตุผล ที่มาคุยเพราะจะแก้ปัญหาไม่ได้จะตัดหางปล่อยวัด แต่สิ่งที่เพื่อนทำอยู่มันทำให้พวกเราไม่มีแรงจะช่วยแล้ว ขอให้พยายามทำอะไรหน่อยเถอะ /// อาจารย์ช่วยทำหน้าที่ให้สมเป็นอาจารย์ด้วยนะคะ ไม่ใช่มาผลักหน้าที่ให้เรา ไม่ใช่เพื่อนในชั้นเรียนต้องสนิทและช่วยเหลือกันหมดนะ แต่อาจารย์อ่ะ ต้องช่วยเด็กทุกคน มันเป็นหน้าที่ สอนให้มีความรู้แล้ว สอนให้มีนิสัยที่ดีด้วย ทำแบบนี้เพื่อนมันก็เคยตัวอ่ะ
เข้าใจเลย เคยมีเพื่อนคล้ายแบบนี้ เคยช่วยจนตัวเองลำบาก และ เหนื่อยมากกกก ส่วนตัวนี่เลยทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไป เรียนสายอาชีพเหมือนกันเลยค่ะ ชีวิตใครชีวิตมัน
แนะนำให้บอกอาจารหรือไม่ก็ทำเป็นไม่สนเลยค่ะ ไม่ใช่เหยียดหรืออะไร แต่คนแบบนี้อยู่ใกล้แล้วเหนื่อยจริงๆค่ะ แล้วเคสนี้เพื่อนเคยช่วยเต็มที่แต่ตัวเองไม่พยายามเลย เห็นละเหนื่อยขอเมินไปเลยละกันค่ะ555555555
สมัยประถมครูก็ให้เป็นพี่เลี้ยงให้เพื่อที่อ่อนสุดในห้อง เราก็ช่วยเต็มที่นางก๋เรียนดีขึ้น ทุกวันนี้นางยังชมเราอยู่เลยว่ามีน้ำใจ
เดินสายกลางนะน้อง เราก็มีเมตตา และช่วยกันแล้ว สุดท้ายต้องวางค่ะ ถ้าไม่ไหว บอกอาจารย์ค่ะ มันไม่ใช่หน้าที่โดยตรงสำหรับเรา❤น้องทำดีที่สุดแล้ว
น่าจะอุเบกขานะคะ
ทำยังไงก็ได้ให้ครูฟังคลิปนี้ มันคือปัญหาโปรดรับฟังนะคะครู
เอาใจช่วยนะคะน้องที่โทรมา
ลองให้ อ.หรือน้องคนที่เรียนอ่อนมาเล่าหน่อย อาจจะมองคนล่ะมุม..
อยากรู้ตอนฝึกงาน นางทำยังไง ถ้าเพื่อนไม่อยู่ช่วย แล้วฝึกงานผ่านได้ไงตอน ปวช. เพราะกว่าจะจบต้องฝึกงาน ทำโครงงานด้วย
ครูรับเงินเดือนก็ต้องทำหน้าที่นะ
คนไทยไม่มีการสอนการเรียนรู้วิธีการพูดว่าไม่ และศิลปะการพูดว่าไม่ จริงๆสำคัญกับการใช้ชีวิตมาก เราก็เคยโดน ถ่วงจนเราเรียนเสีย ทิ้งคะ ไม่เอาคือไม่เอา ใครจะมาทำอะไรเราได้
สำหรับเราเราเป็นคนเรียนเก่งโดนอาจารย์มาขอร้องให้ช่วยเพื่อนคนอื่นตลอด ด้วยความที่เราเรียนอยู่อเมริกา เราก็มีอีเพื่อนคนนึงในห้องเหยียดว่าว่าสีผิวเหมือนบราวนี่ เเล้วมาวันนึงครูก็มาขอร้องให้เราอยู่กลุ่มเดียวกันกับมันเพราะสันดานเเบบนี้ไงเลยไม่มีเพื่อน เหมือนในเรื่องนี้เลยค่ะไม่ปกติเเต่มันไม่ใช่หน้าที่ของเราใหม พอโกรธก็ร้องกรี๊ดๆ ดูเเลสุขภาพจิตตัวเองให้ดีก่อนใหม มันไม่ใช่หน้าที่เรา เวลาเรียนมันก็เล่นโทรศัพท์ เราไม่ได้รู้สึกสงสารเลยค่ะ ไม่ใช่พระพุทธเจ้าไม่ใช่พระที่จะได้ปล่อยวางได้ทุกอย่าง ฟังสายนี้เเล้วรู้สึกโกรธมากค่ะ ไม่ใช่เราไม่มีน้ำใจเเต่เราไม่ใช่พ่อเเม่ ไม่ใช่หมอ ไม่ใช่ครูของมันนะ
พูดกับเพื่อนตรงๆ เลยค่ะ ว่าเหนื่อย มีอย่างอื่นต้องทำ ช่วยได้บางครั้งแต่ช่วยทุกครั้งคงไม่ได้ เค้าต้องพยายามด้วยตัวเองบ้าง บอกว่าจริงๆ มันไม่ใช่หน้าที่เราที่ต้องมารับผิดชอบ ถ้าเค้ายังไม่ปรับปรุงไม่พยายามก็คงช่วยอะไรไม่ได้ หนูแค่ต้องกล้าพูดตรงๆ ทั้งกับเพื่อนและอาจารย์ค่ะ
ไม่ใช่คำแนะนำที่ดีนะคะ แต่ถ้าขีดสุดแล้วไม่ไหวจริงๆ กรี๊ดใส่ไปเลยค่ะ กรี๊ดในที่ๆมีคนเยอะๆ มีครูอยู่ในห้อง กรี๊ดใส่เขา ร้องไห้และแกล้งสลบลงไปเลย หลังจากนั้นถ้าครูเรียกให้ไปคุยกับเขา หรือเขาเข้าใกล้ให้กรี๊ดทันที หลังจากนั้นเขาจะไม่สามารถเข้าใกล้เราได้อีกค่ะ
จากใจคนที่โดนครูโยนเด็กพิเศษใส่เพียงเพราะเราชอบนั่งเรียนเงียบๆนะ ชีวิตแม่งโคตรลำบาก ทุกวันต้องพยายามเรื่องของตัวเองไม่พอ ยังโดนโยนภาระใส่อีก ทั้งทำงานให้ที่บ้าน ทั้งเรื่องเรียน ทั้งการสอบเข้าจนสุดท้ายวันนึงเราสติแตก สภาพจิตแตก สุขภาพแตก ไม่มีใครมารับผิดชอบสักคนค่ะ บางครั้งการเป็นคนดีก็ไม่ใช่คำตอบค่ะ เป็นคำแนะนำที่ใจร้ายนะ แต่ถ้าอยากรอด ลองดูค่ะ
ทุกวันนี้สภาพจิตใจเราไม่ปกติค่ะ ต้องเข้ารพ.เพื่อรับยาประจำ จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตั้งแต่สมัยม.ปลาย จนตอนนี้ไม่ได้มีใครมาดูดำดูดีเราหรอกค่ะ ทำงานก็ต้องอยู่กับอาการแพนิคไปจนตาย ใครจะมาโลกสวยบอกให้หนูเป็นคนดี บอกให้มันจ่ายตังค์จ้างคนดูแลเอาค่ะ เรื่องอาการป่วยเขา เราไม่ได้จำเป็นต้องแบก พ่อแม่เขา ครูที่รับเขามาต้องดูแลเขาค่ะ
ปล. วิธีนี้แนะนำว่าไม่ต้องไปพูดเจรจากับครูอีกแล้วค่ะ ถ้าครูขอคุยแล้วเอ่ยชื่อเขาให้กรี๊ดใส่ครูไปเลยค่ะ กรี๊ดอย่างเดียวและไม่พูดกับครูคนนั้นอีก เราต้องดูเป็นบ้าจนกว่าเขาจะกลัว ให้เขาเห็นว่าเราทรมาณกับสิ่งที่เขาทำลงไป เขาสมควรได้รับตราบาปนี้แล้วค่ะ
อาจารย์ทำเป็นว่าเด็ก หน้าที่ตัวเองยังไม่ทำ
ไม่รู้จะสงสารใครดีเลย..แต่คนที่ต้องรับผิดชอบคืออาจารย์ไม่ใช่โยนมาให้เด็กช่วยกันเองแบบนี้
บอกไปเลยค่ะ คนเรามีชีวิตเก็นของตัวเอง ช่วยได้แค่บางอย่างค่ะ คนเราอยากคะแนนดี ทำไมต้องใฟ้เพื่อนมาช่วยเกิน80%อะ ใช่ปะ สู้ค่ะ อย่าไปยอมให้เขากด เป็นกพลังใจนะคะ
ตอนสมัยเรียนก็ผมช่วยเพื่อนนะ แต่ไม่ได้ช่วยจนลำบากตัวเอง ช่วยเท่าที่ไหว
มันเป็นหน้าที่อาจารย์ค่าาา ฮัลโหลทีเชอร์
น้องไม่ได้เก่งตั้งแต่เริ่ม แต่น้องเขามีความพยายามรับผิดชอบ คนที่ถูกมองว่าเก่ง บางทีพยายามมากกว่าเพื่อน ส่วนเด็กคนนั้นพึ่งคนอื่นมากเกินไป ถ้าเรียนเล่นมือถือ ไม่พยายามก่อน คนช่วยเหนื่อย รู้สึกว่าเป็นภาระน้องไม่ผิด
เคยโดนเหมือนกันค่ะ ครูให้เราประกบเพื่อนคะแนนรั้งๆท้าย1:1เลย แต่โชคดีที่เพื่อนก็เชื่อใจเราเลยไม่ปวดหัวมากแต่เหนื่อยกว่าเดิมมากจริงๆค่ะ
1. น้องเอคนนั้นสอดรู้ ชอบมาดูโทรศัพท์ส่วนตัว มีได้สองความหมาย คือเผือกตามจริต กับอยากเข้าสังคมแต่ทำไม่เป็น ถ้าเป็นแค่นี้แต่จิตใจปกติละก็จะว่ากันตรงๆให้เข้าหู ถ้าเขาปรับตัวแปลว่ายังพอคุยกันได้ แต่ถ้าไม่ก็ขอบายเถอะ ไม่ใช่หน้าที่หลักของเราในการพยายามขนานั้น มีแต่ญาติแหละที่จะทนได้ขนาดนั้น
2. ความเป็นกลุ่มทำให้เปิดใจรับคนอื่นยากขึ้น ยิ่งคนใหม่เข้าด้วยการบังคับให้รับไม่ใช่คนในกลุ่มสมัครใจพาเข้ามามันก็ทำให้ไม่มีคนอยากจะจัดเซ็ทย่อยเพื่อนใหม่ จะทำได้คนอื่นๆก็ต้องร่วมมือเปิดใจด้วย
เป็นคนใจเย็นใจดีแค่ไหนมันก็มีลิมิตความเครียดเช่นกัน ถ้าเครียดแล้วอยากพูดมันก็ได้อยู่ ชั่งใจเอาที่ไม่ทำให้ตัวเองมาเครียดอีกทอดหลังว่าเขาไปแล้วด้วย ส่วนคนที่มีหน้าที่สอนให้เข้าสังคมมันคือทุกคนไม่ใช่แค่เพื่อน ผู้ใหญ่ที่เหลือทำหน้าที่ดีแล้วยังถึงมาขอให้เด็กคนอื่นพยายาม
สงสารทั้ง2มุม ในมุมนึงไม่มีเพื่อน สุขภาพจิต แต่เรื่องนี้ ต้องคุยกัน ใช้คำพูดแบบว่าเธอรู้ไหมคนจะมีคุณค่าต้องช่วยตัวเองก่อน ฉันก็พยายามช่วยเธอนะ แต่เธอต้องช่วยตัวเองเพื่อฉันด้วยนะ เพราะหากเธอไม่ตั้งใจ ฉันและเพื่อนในกลุ่มคงไม่ช่วยเธออีก เพราะพวกเราเหนื่อย เพราะงั้นขอความร่วมมือนะถ้าเธอจะอยู่กับพวกเรา ลองพูดดูนะคะ ให้เค้ามองเห็นสิ่งที่มีปัญหายังไงหากเค้าไม่ทำ พยายาม ผลอะไรจะตามมา ส่วนตัวของน้องโรส ต้องบอกกับอาจาร์ยค่ะ ว่าการที่หนูเก่งไม่ใช่หนูไม่ต้อฃพยายามหนูก็ต้องใฝ่รู้เหมือนกัน บางครั้งเวลาของหนูแทบไม่มีเลยค่ะ หนูช่วยเพื่อนได้เท่าที่หนูไหว อาจาร์ยต้องคุยกับน้องคนนั้นแหละมาช่วยพวกหนูดูแลด้วย หนูไม่สามารถแบกอะไรไว้ได้ทั้งหมด ขอความเห็นใจค่ะ ต้องพูดคุยกันให้อยู่ในจุดตรงกลาง ต่อหน้า น้องคนนั้นด้วยค่ะ
ประเด็นคือเด็กคนนั้นมันก็ไม่พยายามด้วยไง เขาสอนแต่ยังเล่นมือถือ พอเพื่อนช่วยบ่อยๆมันก็เลยเคยตัว
เห็นใจทั้งคุณโรส และคุณเอ เป็นกำลังให้ทั้ง 2 คนนะครับ
เคยโดนฝากฝังอะไรใครเหมือนกัน ผมก็เต็มใจช่วยนะ แต่จะช่วยเต็มที่เท่าที่ตัวเองไม่เดือดร้อน ถ้าดูแล้วมันไม่ได้ตั้งใจ แนะนำแล้วไม่เชื่อ ผมก็ปล่อยถือว่าสิทธิของเค้า ส่วนอาจารย์ผมว่าโยนภาระให้ลูกศิษย์เกินไปรึเปล่า!?? หน้าที่เคี่ยวเข็ญเด็กให้เรียนดีมันคือหน้าที่ของคุณ น้องเค้าไม่ใช่อาจารย์ผู้ช่วยของคุณนะ เค้าก็มาเรียนหนังสือเหมือนกัน เป็นผม ผมพูดนะ อึดอัด ไม่แฟร์กับเรา แล้วก็เคยพูดแล้วด้วย น้ำจงน้ำใจอะไร นี่มันมัดมือชกชัดๆ
พูดตรงๆมันยาก หนูต้องเฟดแบบเนียน แบบเด่วนะแก ชั้นต้องทำนี่ทำนั่น เด่วชั้นไปห้องน้ำ เด่วชั้นไปเอาของ แกชั้นไม่ค่อยสบายวันนี้ ไรงี้
ไม่ใช่พ่อไม่ใช่แม่ แคร์ทำไม ปัญหาแค่นี้ทำไมหาทางแก้ไม่ได้ อยุ่ที่ตัวเราทั้งนั้น
น้องน่ารักมากเลยมีน้ำใจกับเพื่อนแต่คงไม่ไหวจริงๆ
เขาเป็นเด็กขี้เกียจที่ไม่ตั้งใจเรียนค่ะ เป็นคนที่ชินกับการที่มีเพื่อนช่วยเหลือ
เคยผ่านเรื่องนี้มาแล้ว ช่วยจนเกรดตก นอยไปหลายเดือนเลย😅
ควรค่อยๆห่างเขาไปค่ะเขาจะรู้ตัวเองว่าเราไม่เอาเค้า
ลองไห้คนนั้นโทรมาคงจะออกมาอีกแบบ
เด็กคนนั้นน่าจะมีปัญหาทางบ้าน การที่ป่วยเข้าโรงบาลอาจเป็นการเรียกร้องความสนใจ ปล่อยผ่านไม่ยุ่งเขามาก็เดินหนีตลอดให้เขารู้😂😂😂
มองในมุมอาจารย์ อ.อาจรับรู้สถานะทางครอบครัวของ นศ.A และอยากให้ นศ.A จบพร้อมเพื่อน ผมเห็น นศ.หลายคนต้องทำงานพร้อมเรียนหนังสือ อย่างน้อยเพื่อนที่ช่วยเหลือ นศ.A จะได้รับผลบุญจากการช่วยนี้เหลือนี้ 🎉❤
ไม่ไหวมั้งิ ช่วยบ้างได้ แต่ช่วยตลอดเป็นไปไม่ได้ ทุกคนก็เหนื่อยเหมือนกัน จ่ายค่าเทอมเท่ากัน เวลามีค่าเท่ากัน เด็กมหาลัยไม่ใช่เด็ก เป็นผู้ใหญ่แล้ว
ประเด็นคือเขาไม่ได้อยากได้บุญอะไรตรงนี้ค่ะ ส่วนตัวเคยเจอสถานการณ์คล้ายๆกัน คิดว่ามันอึดอัดมากและไม่ใช่หน้าที่เลย มันกลายเป็นว่าตัวเราเองก็ไม่มีความสุขกับการที่มีเขาเข้ามาเกาะ ส่วนตัวไม่คิดว่าคนที่มาเกาะจะมีความสุขหรือทำให้ได้บุญนั่นนี่หรอกนะคะเพราะเขาก็ได้พลังลบจากการที่เราไม่มีความสุขกลับไปด้วย
ได้ผลบุญ แต่ไม่ได้ปริญญาอันนี้ก็ไม่โอเคนะครับ แค่ตัวเองเรียนก็เหนื่อยจะแย่ละ
อยากได้บุญก็เข้าวัดทำบุญทำทานได้เป็นครั้งคร่าวค่ะ น้องเขามาเรียนไม่ได้มานั่งแบกนั่งสอนคนอื่น แบกจนไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่น
มุมอาจารย์คือผลักภาระออกจากตัวแล้วอ้างบุญชัดๆ
ปัญหาจริงๆคือครูชอบโยนงานให้เด็กที่มีภาวะปกติมาช่วยเพื่อนที่มีปัญหาสุขภาพจิต ซึ่งหน้าที่จริงๆคือครูแนะแนวต้องมาทำหน้าที่ตรงนี้นะ อย่ามาปฏิเสธว่าไม่ใช่หน้าที่โดยตรง คำรับตำแหน่งมาคุณเองก็ต้องทำหน้าที่นี้
นี่เคยมีปัญหาเรื่องครูแนะแนว ไม่เคยเข้าห้องแนะแนวด้วย เพราะคนที่ทำหน้าที่แนะแนวคือไม่เข้าใจเด็กจริงๆเลยยยยยยยยยย
เคยเจอ แรกๆเห็นใจนะเป็นโรคซึมเศร้ามาเรียน เป็นรุ่นพี่ซ้ำมาแล้วรอบนึง มาอ้างไม่ทำงาน ทำงานกลุ่มก็ไม่ทำมา โปรเจคหนักมากๆกลุ่ม 5 คน แต่อาจารย์ฝากให้คนนี้มา สรุปทำงานโปรเจคสำหรับ 5 คนแบบ 4 คน เกินไปมาก แถมพอตัดปัญหาไม่ให้งานคนนั้น เพราะให้ไปเค้าก้ไม่ทำ คนนั้นก็มาทำเครียด จะฆตต เพราะเพื่อนไม่ให้งาน เป็นประสาท ทำไมนศต้องมาเจออะไรแบบนี้อ่ะ ป้วยก็ต้องไปรักษาให้หายค่อยมาเรียน ไม่ใช่มาดันทุรังแบบนี้
เขาไม่ได้ไม่มีเพื่อน แต่เขามองน้องและพวกน้องเป็นเพื่อน แต่น้องไม่ได้เห็น คิดแค่ว่าอ.ฝากคนนี้ให้มาเรียนด้วยเท่านั้น
คิดว่าน้องคนนั้นรู้สึกได้ แต่พยายามสนิทเดียว แต่น้องมีกำแพงเรื่องเรียน ก็เลยพยายามตีตัวออกห่าง หลับหลังพูดอะไรบ้าง พี่ว่ากลุ่มพวกน้องรู้ดี
เพื่อนน่าจะมีปัญหาทางพัฒนาการ และการเข้าสังคมรึป่าวคะ คนที่ต้องรับผิดชอบโดยตรงคือผู้ปกครอง และครูค่ะ ไม่ควรผลักภาระให้นักเรียน
อาจารย์ มีหน้าที่สอน ทำไมมันไม่สอนว่ะ พลักภาระมาให้ เด็ก อาจารย์แบบนี้ลาออกไป
ไปคุยกับผอ เลย ในเมื่อครูเป็นแบบนี้ ให้ผอ ไปคุนกับครู แบบนี้ได้มั้ยอะ
เข้าใจจริงๆค่ะแต่เพื่อนคนนั้นก็ควรพัฒนาตัวเองด้วยนะคะเหนื่อยแทนเลยค่ะ
วิธีดีลกับเพื่อนแปลกๆคือการพูดตรงๆและทำตัวตามปกติ
ถ้ามันมาส่องมือถือก็บอกไปว่าดูอะไร มารยาทนิดนึงเมิง หรือถ้าพูดแทรกก็บอกว่าเมิงอย่าเพิ่ง คนอื่นเค้าพูดอยู่ แบบที่ไม่ใช้อารมณ์หรือด่านะ บอกไปตรงๆว่าอะไรโอเคไม่โอเค แล้วเค้ามีหน้าที่ปรับตัว
บางคนอาจจะไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร ก็แค่ไม่เคยมีคนมาบอกให้เข้าใจว่าเค้ามีปัญหาตรงไหน ไม่อยากให้ตัดสินแล้วแบนกันเงียบๆ หรือมานั่งอดทนกับพฤติกรรมที่เราไม่ชอบ ไม่ดีกับทั้งสองฝ่าย
อาจารย์แย่อ่ะ โยนภาระมาให้เด็ก🙄
คือถ้าจะให้ช่วยต้องมีสิ่งตอบแทน เช่นเงิน 😅
คืออจ.มาสอนยังได้เงิน นี่มาเรียนยังต้องมาแบกคนอื่น ไม่ได้อะไร ได้แต่ภาระ
มันขี้เกียจ มันเห็นว่าทำให้จนเคยตัว ครูก็ให้ท้าย
แล้วทนทำไมงง บอกอาจารย์ไปสิคะ