สิ่งที่จะเกิดขึ้นยามเศรษฐกิจตกต่ำ !! ข้อควรระวังที่สำคัญ | Money Matters EP.72
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 10 พ.ค. 2020
- สวัสดีครับทุกคน EP.นี้ยังคงเกาะติดกับวิกฤตเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นในขณะนี้ ซึ่งผมจะมาอธิบายถึง
ในยามเศรษฐกิจตกต่ำหรือถดถอย จะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ที่พวกเราทุกคนควรจะต้องระวังและเตรียม
พร้อมรับมือครับ EP.สำคัญมากๆ อยากให้ทุกคนได้รับชมคลิปไปพร้อมๆกันครับ
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามกันมาตลอดครับ สำหรับใครที่ยังไม่ได้กดติดตาม
สามารถเข้าไปได้ที่ TH-cam Channel : Paul Pattarapon พอล ภัทรพล
Link: / @paulpattarapon
ช่องทางการติดตาม
Facebook : / paulpattaraponofficial
Instagram : / paulpattarapon
Website : www.paulpattarapon.com
สนใจติดต่อโฆษณา และทำวีดีโอ TH-cam
โทร : 02-048-5705-9
Email : creator.info.th@casting-asia.com
Powered by CastingAsia
#MoneyMatters #PaulPattarapon #พอลภัทรพล #stayhome #learn #withme
ผมอยากให้ทุกคนแชร์ว่าทำอย่างไร เผื่อจะเป็นไอเดียให้กับเพื่อนๆคนอื่น ด้วยการคอมเมนต์ข้างล่างนี้ได้เลยครับ
สามารถเล่ารายละเอียดได้เลยนะครับ เมื่อก่อนคุณทำอะไรมา ? แล้วพอเจอ COVID-19 แล้วเกิดอะไรขึ้นกับคุณ ?
แล้วคุณปรับตัวอย่างไร ? ผมจะรวบรวมเรื่องราวที่น่าสนใจของแต่ละคนมาเป็น 1 EP. เพื่อเป็นประโยชน์ให้กับคนดูครับ 😊
สวัสดีครับพี่พอล ผมเป็นคนนึงที่ติดตามพี่มาก็สักระยะแล้วครับ ก็เกินปีนึงผมทำเกี่ยวกับการเงินการลงทุนศึกษาเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์มหภาคและการวิเคราะห์เศรษฐกิจระหว่างประเทศเชิงโครงสร้าง ผมทำกองทุนส่วนบุคคลและเอาไปเทรด Forex โดยเรามี connection ก็ได้กำไรที่โอเคนะครับเพราะผมมีเพื่อนเป็นเจ้าของโบรกเปิดสัญญาณซื้อขาย ที่เป็นของคนไทยด้วย ก็ด้านนี้เราก็ค่อนข้างพอจะมี Connection แต่ตอนนี้ผมเห็นโอกาสกับธุรกิจออนไลน์มีเพื่อนส่งให้เข้ามาศึกษาโดยเพื่อนผมทำอสังหามาก่อนเขาส่ง platform ออนไลน์ที่ทำธุรกิจ e-commerce โดยเราสามารถทำรายได้จากการทำตลาดและหา User ซึ่งถ้าเราวางแผนดีๆมันทำได้ไม่ยากมีโอกาสได้หลักแสนถึงหลักล้านเลย และทุกคนสามารถเข้ามาเรียนรู้และทำให้เกิดผลลัพธ์ได้เพราะเรามีการวางแผนจัดการ workshop ให้ ขอแค่สละเวลาเข้ามาเรียนรู้และทำตามเท่านั้นเองครับผมก็เป็นคนนึงที่อยากจะเปิดโอกาสให้คนที่เขาไม่มีโอกาสได้เข้าถึงเครื่องมือทางการเงินหรืออะไรก็ตามที่เติบโตได้อย่างเป็น Leverage เพราะผมอยากจะช่วยคน ให้เติบโตไปด้วยกัน เพราะเราเป็นคนที่ค่อนข้างอยู่ในแวดล้อมที่ได้รับโอกาสพอประมาณและอยากจะแชร์สิ่งที่เราได้รับ ให้เขา คนอื่นๆได้เติบโตเหมือนกับเราเช่นกันครับขอบพระคุณสำหรับพื้นที่ครับ
If you live in ban-nok, with lean life ,the affects must lower than others in town , the critical is who could make raw food by themselves, eat everything they make and plant. lower risk medical conditions too.
สวัสดีครับพี่พอล ก่อนหน้านี้เป็น suplier ส่งของกับโรงแรม หลายโรงแรม และก็คิดว่ามั่นคงล่ะเพราะกระจายความเสี่ยง เป็นไปไม่ได้ หรอกที่โรงแรมหลายๆที่จะปิดพร้อมกัน แต่แล้วก็เป็นไปได้..จริงๆเริ่มได้รับผลกระทบตั้งแต่ปลายเดือน ม.ค.แล้วหนักมาเรื่อยจนกลางเดือน มี.ค.ของสั่งน้อยจนไม่มีของสั่งเลย และก็ปิดโรงแรมบางที่ เคลียบิล บางที่ปิดแล้วไม่เคลีย บิลค้างเก่า 2 งวด
และเราก็เครียด ไหนจะค่าใช้จ่าย บ้าน รถ ลูก บีบเข้ามาและก็ใช้วิชาส่วนตัว คือ ช่างแม่งจ่ายได้ก็จ่ายไม่ได้ก็ไม่จ่าย และตั้งสติคิดถึงปัจจัย 4 ว่าเงินต้องใช้จ่ายกับอะไรก่อนหลัง ที่อยู่ อาหาร ต้องจ่ายก่อน เรื่องรถ เรื่องอื่น เด๋วค่อยว่ากันค่อยๆเคลีย ขอพักชำระหนี้ ขอรีไฟแนน หรือขายทื้ง ไล่ไปตามเสต็ป และก็มาคิดต่อจะหาเงินอย่างไร และก็ลองขายหมูสะเต๊ะ ขายของกินน่าจะขายได้คนต้องกิน ขายได้ 1 อาทิตย์ทรงกับทรุด ขายได้แต่อยู่ไม่ได้หมู 5 โลขาย 3 วันกว่าจะหมด เพราะช่วงนั้นคนกลัวไม่ออกจากบ้านกันท้อมากแต่ไม่ถอย เลยต้องตั้งสติใหม่อีกรอบ เลยพิจารณาตัวเองว่าเรามีอะไรอีก คราวนี้เลยคิดได้ว่าเรามี connection กับพ่อค้าแม่ค้าในตลาดและมีเครดิตด้วย เลยดีลใหม่ ขอถ่ายรูป ผักผลไม้ ที่เป็นโกดังของเค้า และเราได้ราคาส่งด้วย โพสขายออนไลน์ โพสวันละอย่าง เพราะเราอยู่ตลาดดีล ได้หลายอย่าง และวันฟ้าเปิดก็มา 9 เม.ย.ที่ผ่านมา โพสขายผลไม้ คือ ส้มสายน้ำผึ้ง สีทอง แบบยกถุง 10 kg. ปรากฏยอดสั่งขึ้นมา 900 กว่าคอมเม้นจากกรุ๊ปเดียวในเพจของจังหวัด เรียกว่าไม่ได้นอนกันเลย ไม่เคยรับออเดอร์ ออนไลน์มาก่อนตกใจมาก ออเดอร์มา 500 kg. ส่งของวันแรกเหนื่อยมาก ส่งถึงบ้านทุกคน ขับรถเกิน 10 ชม.ทั้งที่อยู่ภายในจังหวัด เปิด google map อย่างเดียวแต่มีความสุขและก็เริ่มเห็นช่องทางมากขึ้น และเริ่มมีลูกค้าประจำโทรมาสั่ง พอผ่านมาสัก 4-5 วันเริ่มคุ้นทางขับรถทำเวลาดีขึ้น เหลือประมาณ 6 ชั่วโมง มีเวลาว่างก็มาจอดรถขายข้างทางขายปลีก ประมาณ 4 ชั่วโมง ผมทำแบบนี้จนถึงสิ้นเดือน พอต้นเดือน พ.ค.มานี่ คู่แข่งออนไลน์ที่ขายตามก็เยอะขึ้น ธรรมชาติของธุรกิจขายดีขายแข่ง ทำให้ยอดขายเริ่มตก แต่ก็ยังไปได้เพราะเวลาที่ผมไปส่งของ ผมจะบอกลูกค้าว่า ถ้าจะสั่งส้มโทรมาสั่งที่เบอร์นี้เลยนะครับ และมาวันนี้ผมเริ่มแปรรูปส้ม เป็นน้ำส้ม ไปฝากวางตามร้านกาแฟร้านประจำกินเกือบทุกวัน ที่ผมต้องผ่านตอนไปขึ้นส้มที่ตลาด โดยการฝากวางขาย ให้เค้าขวดละ 5 บาท และทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ผมทำช่วงโควิด ค้าส่ง +ค่าขนส่ง+ขายปลีก+แปรรูป
ขอให้เพื่อนๆ ทุกคนสู้ นะครับ พอเป็นแนวทางนะครับผมไม่ได้เก่งอะไร ไม่มีความรู้อะไร จบแค่ ปวช.แต่ผมดูคลิปพี่พอลบ่อย และก็อ่านหนังสือบ้างนิดหน่อยพยายามพัฒนาตัวเองตลอด ขอจบการแบ่งปัน..ครับขอบคุณพี่พอลครับ (ครั้งแรกที่ต้องพิมพ์ยาวขนาดนี้)
สวัสดีค่ะพี่พอล จริงหนูเป็นพนักงานบริษัทเอกชนนะคะ แต่ว่าช่วงโควิดนี้ทางบริษัทเขาให้ไป Work from home ซึ่งสำหรับหนู หนูว่ามันดีนะคะ มันทำให้หนูได้คิดและมีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น ทำให้รู้ว่าเราจะสามารถทำอะไรเพิ่มเติมเพื่อไม่ให้เราลำบากในช่วงเวลาแบบนี้ หนูเลยคิดทำธุรกิจออนไลน์ชานมและขนมทั้งแบบคนรักสุขภาพและแบบทั่วไป หนูเพิ่งเริ่มทำ ถามว่าเริ่มต้นดีไหม หนูไม่ถึงกับแย่ แต่มันสามารถทำได้เรื่อยๆ และหนูก็มองเผื่ออนาคตหลังโควิด ด้วยตอนนี้คนหันมารักสุขภาพมากขึ้น หันมาดูแลตัวเองและบริโภคสิ่งที่ดีต่อร่างกาย มันเลยทำให้หนูสามารถขายของได้เรื่อยๆ แม้ไม่มากอาจจะลำบากส่งแต่ก็มีความสุขดีค่ะ หนูเคยท้อ เคยกลัวที่จะทำ แต่เพราะสิ่งรอบๆตัวมันกดดัน ทำให้หนูยอมลงทุนและสู้กับความตั้งใจที่ทุ่มลงไปตรงนี้ หนูไม่รู้หรอกว่า อนาคตมันจะไปได้สวยมากรุ่งสุดๆ หรือว่ามันจะตกลงมา แต่อย่างน้อยหนูก็ได้ลองนะ แล้วหนูก็อยากเป็นกำลังใจให้พี่ๆน้องๆเพื่อนๆที่เจอปัญหาทางเศรษฐกิจ สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ตัวเอง ถ้าล้ม ก็ต้องลุกขึ้นมาค่ะ อย่าท้อนะคะ ☺️
ที่ทำงานโดนสั่งงหยุดงานจ่าย75%ครับ แต่ผมดูพี่พอลเลยเตรียมตัวไว้แล้ว ก่อนที่ทำงานจะแย่ผมสมัครคนส่งอาหารไว้พอโดนพักงานเลยไม่ต้องรอคิวสามารถทำได้เลยครับ ตอนนี้รายได้ดีกว่าทำงานประจำอีกครับ ต้องขอบคุณพี่พอลที่ทำรายการดีๆแบบนี้นะครับ✌️✌️🙏🙏
ผมอยู่บนดอยครับ ปกติก็หาของป่ากิน ปลุกข้าวทำไร่ครับ โควิดไม่มีผลกระทบอะไรต่คนในหมู่บ้านผมเลย ผมอยากกำลังใจทุกคนครับ ผมไม่มีไรช่วยนอกจากให้กำลังใจครับ
น่ารักมั่กๆๆ
ติดตามช่องละนะคะ
ขอบคุณครับ
Jot อยู่ดอยก็ช่วยได้ ช่วยหาจับนกแก้วให้ซักตัวสองตัวซิว๊ะ อยากเลี้ยงว๊ะ
@@yutonihon1684 ได้ครับ 🥰
สรุปทุกอย่างมันจะ
1เกิดขึ้น
2ตั้งอยู่
3ดับไป
มีร้ายเดี๋ยวก็มีดีครับ
มีดีเดี๋ยวก็มีร้ายครับ
สุขกับทุกข์ อยู่ด้วยไม่นาน มันสลับกัน ธรรมชาติ ครับผม
ก่อนหน้านี้เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนอยู่ที่อเมริกากับพี่สาวคะ กำลังจะเรียนจบ ม.5 ส่วนพี่สาวกำลังจะเรียนจบมหาลัย แต่เหตการณ์ที่ไม่คาดคิด ก็เกิดขึ้น เริ่มมีประกาศต่างๆจากทางรัฐและ โรงเรียนให้ทุกคนระวังตัวกับ coved 19 แต่เชื่อไหมคะ คนส่วนใหญ่ที่อเมริกาเขาไม่รู้สึกถึงผลกระทบนี้เลย เพื่อนๆของเมย์ยังคงไปเที่ยวไปทะเลอยู่เหมือนเดิม มันทำให้เรารู้สึกว่านี่เรากำลังอยู่ในภาวะที่แย่จริงๆใช่ไหม และจากนั้นไม่นาน โครงการนักเรียนแลกเปลี่ยนของเมย์ก็ติดต่อเมย์มาว่าจะส่งเด็กไทยทุกคนกลับไทยภายในอีกไม่กี่วัน เพราะเขาไม่สามรถรับผิดชอบกับเหตุการณ์ที่อาจจะเกิดขึ้นกับเด็กได้ ซึ่งตอนนั้น โรงเรียนของเมย์ก็ยังดูปกติ ทุกคนไปโรงเรียน ไม่มีใครใส่แมสปิดปาก ไม่มีประกาศหยุดการเรียนใดๆ แต่เมย์กับพี่สาวก็ตัดสินใจกลับไทย เพราะเราไม่อยากเสี่ยงชีวิตของเรา… แต่เมย์ไม่สามารถกลับพร้อมโครงการได้ เพราะเมย์มีพี่สาว แล้วเราก็ต้องทำการเก็บของทุกอย่าง พี่สาวอยู่ที่อเมริกามา 7 ปี ของเยอะมาก ไม่สามารถเก็บทันภายใน 2-3 วัน เราเลือกที่จะจองตั๋วกลับไทยกันเอง. เราได้รับการช่วยเหลือจากพี่คนนึงในสถานฑูตไทย ช่วยเตรียมเอกสารพาเรากลับไทย ทุกอย่างดูราบรื่นดี แต่เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นอีก!! พอเราไปถึงสนามบินที่กาตาร์ พนักงานแจ้งว่าไม่มีflight ให้เรากลับไทย มันทำให้เรา ช็อกมาก เพราะ เราทำการจองตั๋วไว้หมดแล้ว มันเหมือนโนทิ้งไว้อยู่ตรงกลางทาง แต่พี่สาวเมย์ก็ไม่ยอม เพราะเราจ่ายเงินแล้วและเราลงทุนจอง business class เพื่อลดความเสี่ยงที่จะนั่งติดกับผู้อื่น แล้วจะมาทิ้งเราแบบนี้มันไม่ได้!! จากนั้นพี่พนักงานก็พยายามหา flight ให้พวกเราใหม่ โชคดีมากที่เขาสามารถหา flight ให้พวกเราได้ เมย์กับพี่สาวรู้สึกเหมือนรอดตาย พวกเราต้องรีบวิ่งขี้นเครื่องเพราะพี่เขาบอกเราล่วงหน้าก่อนเครื่องจะออกแค่แปปเดียว พอถึงจุดขึ้นเครื่องเราไม่เห็นผู้โดยสานคนอื่นเลย เราจึงถามพี่แอร์ว่า เราเป็นคนสุดท้ายหรอ เขากลับตอบว่า yes แต่พอเราขึ้นเครื่องไปพี่แอร์คนไืทยกลับบอกเราว่า น้องคะ น้องรู้ไหมว่าน้องเป็นผู้โดยสาร2 คนบนเครื่องบินลำนี้ เหมือน private jet เลยคะ มีตังค์ก็ทำแบบนี้ไม่ได้นะคะ น้องโชคดีมาก พี่แอร์คนไทยน่ารักมาก ดูแลพวกเราอย่างดี ทำให้เราหยุด panic และ enjoy กับอาหารบนเครื่องได้………พอเราถึงไทย เราทำการกักตัวเองเป็นเวลา 14 วัน และไปตรวจCovid 19 เรียบร้อย และเราไม่เป็นนะคะ.………หลังจากนี้เมย์ก็ต้องหาโรงเรียนในไทยต่อ เพราะเราไม่อยากจะเสี่ยงกลับไปอเมริกาแล้ว …ท้ายสุดนี้อยากจะขอขอบคุณพี่ๆคนไทยที่คอยให้ความช่วยเหลือและดูแลพวกเราเป็นอย่างดี สิ่งเหล่านี้มันเป็นสิ่งดีๆที่เกิดขึ้นในสถานการณ์เลวร้าย.
มันน่ากลัวตรงที่ คนที่อยู่ในสถานการณ์ที่แย่ กลับไม่รุสึกหรือไม่ถูกเตือน เค้าเลยประมาท เราคนนอกืปท.มองไปกลัวแทน คนอเมริกา
หากคนตื่นตัวมากกว่านี้ เราคงไม่สูญเสียมากขนาดนี้ :(
อาหารและ สุขภาพ ใช่คะ เพื่อนของเมย์ยังชวนให้กลับอเมริกาอยู่เลย เค้าบอกถึงติดก็หายได้ ตอนนี้เค้าก็ยังเที่ยวเล่นกันอยู่เลย
ฃ
สำหรับผม ผมเป็นผู้จัดการบริษัทแห่งหนึ่งมาเกือบสิบปี จนกระทั่งตัดสินใจลาออก มาทำกิจการเอง แต่จังหวะไม่ดี มาเจอสภาวะโควิท ทำให้ต้องหยุดกิจการไป ยอมรับว่าเครียดพอสมควร แต่ผมคิดบวกกับ มาตรการต่างๆที่รัฐช่วยออกมา ทำให้ผมพอได้หายใจ จากนั้นผมเริ่มปรับตัว โดยการเสริมสร้างตัวเอง เรียนรู้การตลาดออนไลน์ จาก sme เรียนรู้ภาษาต่างประเทศ เรียนรู้แนวคิดใหม่ๆ เพื่อที่จะปรับตัวเอง เพื่อการอยู่รอดให้ได้ ยอมรับว่าไม่ง่ายเลย แต่ ตราบใดที่ใจไม่ยอมแพ้ และเรียนรู้แนวทางดีๆ ผมเชื่อว่าจะผ่านไปได้ ให้กำลังใจทุกๆคนด้วยนะครับที่เจอสภาวะเดียวกัน
ทั้งบ้าน4คนใม่มีใครใด้รับเงินเยียวยาเลย ทำมัยต้องอุ้มการบินไทยด้วยพวกแล้วครอบครัวเราส่งประกันสังคมมาทั้งชีวิตหล่ะตอนนี้ทั้งบ้านมี500บาท แม่อายุ80 เฮ้อ กินผักบุ้งรอบบ้านจนหมดแล้ว
จากศิษย์พระพุทธเจ้า ปัญหาครั้งนี้เกิดจากเศรฐกิจไม่ดี เมื่อเศรฐกิจไม่ดี ก็ไม่มีเงิน เงินไม่มีก็ซื้ออาหารไม่ได้ ทำให้เกิดการอดอยาก เพราะฉนั้นต้องแก้ด้วยอาหาร ให้เขายืนได้ด้วยตัวเอง โดยอาศัยธรรมชาติ เช่นอยู่บ้านนอกไม่ต้องมีตังค์ ไม่ต้องมีเงินก็อยู่ได้ เพราะอาศัยธรรมชาติเช่นป่า ห้วย หนอง คลอง บึง หาปูหาปาก็พออยุ่ได้ แต่ไม่รวยนะ แนะนำว่ารัฐบาลต้องเร่งฟื้นฟูธรรมชาติด่วน เช่นแหล่งน้ำ พืนป่าเพื่อให้คนอาศัยพึ่งพาธรรมชาติใด้ โดยไม่ต้องใช้เงิน เหมือนโบราน รุ่นพ่อแม่เรา ที่ดำรงค์ชีวิตอยุ่มาได้ โดยไม่ต้องอาศัย ปัจจัยที่ห้า(คือเงิน)จากใจสาทุ จงเกิดปัญญา ่ ศิษย์ของพระพุทธเจ้า
ปัจจุบันทำอาชีพ พนักงานขายเครื่องออกกำลังกายค่ะ มีเงินเดือนนิดหน่อย กินค่าคอม แต่เศรษฐกิจกิจแบบนี้ คู่แข่งเยอะมาก สินค้าราคาสูง ขายได้ค่ะ แต่ยอดตกลง ทำให้ค่าคอมลดลง ก็คิดว่า ถ้าเรายังทำอาชีพนี้อยู่คงเงินไม่พอใช้ มีพ่อแม่ที่ต้องดูแลค่ะ เลยเขียนใบลาออก ไปค่ะ มีเงินเก็บอยู่นิดหน่อย กะว่าจะหาที่เข่าเปิดร้านอาหารตามสั่งขายค่ะ ร้านเล็กๆ ไปก่อนค่อยขยับขยาย ออกมาสร้างรากฐานของตัว ดีกว่า รอนั่งกินเงินเดือนแต่ไม่รู้จะตกงานเมื่อไหร่ แบบนั้นคงว้าเหว่ ก็ไม่รู้ว่าคิดถูกมั้ยนะคะ ส่วนตัวอายุ 27 ไม่มีหนี้สิน ก็เลยอยากลองเสี่ยงดูสักตั้งค่ะ
ระบบ ทุนนิยม อยู่ร้อน นอนทุกข์ ธรรมะ อยู่เย็น เป็นสุขกันทุกคน น่ะค่ะ กินง่ายๆ อยู่ง่ายๆ ใช้ ชีวิต ง่ายๆ เศรษฐกิจ พอเพียง อยู่ได้ มีอาหาร อยู่ได้ มีเงิน ไม่ต้องไปกู้ ใช้ เท่าที่มี มีที่ ยิ่งดี ปลูก พืชผัก ผสม ผสาน ทำงาน ให้สนุก มีความสุข กะ งาน ที่ทำ เงิน เอาไว้ ซื้อของใช้ ที่จำเป็น จริงๆ มีปัจจัย 4 มิตรดี มีศิลธรรม อย่างอื่น ไม่มี อยู่ได้ ค่ะ
อยู่ฟลอริด้าค่ะ ทำร้านอาหารที่นี่มา 13ปี ใกล้ disney word แค่ 30นาที
พอเกิด corona virus ก้อต้องปิดร้าน ที่ให้ลูกค้ามานั่ง กิน
เปลี่ยน เป็นขาย togo แทน กับ uber eat
แต่ก่อน ไม่เคยสนใจ เรื่องหุ้น เรื่อง ขาย
ของonline ตอนนี้มีเวลาอยู่บ้านมาก มีโอกาสได้ดูคุณพอล
พูดเรื่องการลงทุน เลยทำให้นั่งฟังทุกคลิป
ฟังและอ่านหนังสือ หุ้น วันละ 5-6 ชั่วโมง
ขอบคุณมากค่ะ
ชอบคำพูด ของคุณพอล มาก ที่ว่า "
โควิด เป็นปัญหา ชั่วคราว แต่การไม่ใฝ่รู้ เป็นปัญหา ชั่วโคตร"
กระแทก ใจ มาก
จนต้อง ไปหาหนังสือในบ้านมาอ่าน ทุกเล่ม ที่เกี่ยวกับ การลงทุน
ขอบคุณค่ะ เป็นประโยชน์ มากค่ะ
เอามาสอนลูกด้วยนะคะ เรื่อง เงิน 4 ด้าน ของคุณพอล
ลูกชอบน้ำเสียงของคุณพอล บอก ฟังง่าย เด็กๆชอบฟังค่ะ
ขอให้กำลังใจทุกคนๆนะค่ะ ดิฉันอยู่ออสเตรเลียมา22 ปี แฟนมาบอกเลิกเมื่อเดือนมกราคม ตอนนี้อยู่เมืองไทย กลับออสไม่ได้เพราะติดโควิด ตอนแรกเซ็งมาก เสียใจ เพราะไม่รู้จะทำอะไร อยู่กรุงเทพฯก้อมีแต่รายจ่าย ใช้แต่เงิน ไม่มีรายได้เลย โชคดีที่แม่อยู่เชียงใหม่ เลยได้ย้ายมาอยู่กับแม่ อยากจะบอกว่า ชีวิตที่นี่ มีความสุขมากการที่ได้อยู่ในชลบท บ้านนอก ของใช้ กับข้าวก้อไม่แพง เลยได้ใช้จ่ายอย่างประหยัด เงินที่เก็บไว้ก้อคงจะใช้ได้นานขึ้น ..เพราะไม่มีหนี้สินอะไรเลย แต่ถ้าอยู่กรุงเทพ เงินที่เก็บไว้อาจจะหมดเร็วขึ้น.. อยากจะบอกกับทุกๆคนว่าภาวะแบบนี้ การอยู่ในชลบท อยู่อย่างพอเพียง เป็นอะไรที่วิเศษที่สุดค่ะ
ส่วนตัวผมถือว่าเป็นโอกาสที่ดีเพราะ
- ตัวเองทำงานอยู่หน่วยงานราชการ
-คอนโดที่ผ่อนอยู่กับออมสินก็ไม่ต้องส่ง 6 เดือน
-ผมเลยเอาเงินตรงนี้ไปปิดบัตรเงินสด บัตรเครดิตก่อน เพราะดอกแพงกว่ากันเยอะ
-แถมทองก็พุ่ง เพราะซื้อมาตอน 19000 ขายไปกำไรเน้นๆ
-ค่าไฟก็ไม่ต้องเสีย
-ขายของออนไลน์ก็ขายดีกว่าเมื่อก่อนเกือบ 300%
ฟังดูเหมือนผมโชคดี แต่ถ้าผมไม่มีความรู้และไม่เตรียมการล่วงหน้า ผมก็คงไม่โชคดีแบบนี้ ต้องขอบคุณช่องนี้ด้วย ที่ช่วยชี้ทางสว่างให้ครับ
อ่านหนังสือคุณพอลเมื่อหลายปีที่แล้วค่ะ จึงเตรียมตัวมาตลอด เพราะคิดว่ามันอาจจะมีเหตุการณ์แบบนี้ กัดฟันซื้อบ้าน ให้คนเช่าแล้วอยู่กับพ่อแม่ คนดูถูกเยอะค่ะเพราะไม่ใช้ของแบรนด์เนม ไม่สร้างหนี้ฟุ่มเฟือย เก็บเงินเตรียมไว้ ตอนนี้ ที่ทำงานปิด เงินที่ได้น้อยมาก แต่ยังดีมีค่าเช่าบ้าน ไม่มากอะไร แต่อยู่ได้ ถึงคนที่ลำบากอดทนไว้นะคะ ท้อก็คิดถึงคนที่ลำบากกว่า แล้วมันก็จะผ่านไป คนไทยช่วยเหลือกันเสมอ
เศรษฐกิจเคยตกต่ำมานับครั้งไม่ถ้วน ในประวัติศาสตร์ไม่มีอะไรใหม่ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะตั้งสติ มองและประเมินสถานการณ์ของโลก แล้วย้อนกลับมาที่ตัวเรา สิ่งแรกที่เราทำนะ
1 ดูงบประมาณที่เรามีอยู่ มีโอกาสจะมีรายรับเข้ามาอีกไหม ถ้าไม่มีเราจะจัดการกับเงินที่มีอยู่ให้ประคองเศรษฐกิจของตัวเราไปได้อย่างไร
2 ถ้าเราไม่มีเงิน ไม่มีรายได้เข้ามาเพิ่ม เงินที่เรา(ถ้ามี) ได้รับการช่วยเหลือจะแบ่งส่วนหนึ่ง(แม้ตะไม่พอ)มาต่อยอดอย่างไร
3 ตั้งสติ ไม่มีที่ดินก็หากระถางมาใส่ดินปลูกผักสวนครัว อย่างน้อยใจของเราก็จะไม่หมกมุ่นกับปัญหา บางทีสีเขียวๆ กับการมองต้นอ่อนที่กำลังแตกยอดอาจจะเกิดปัญญาก็ได้นะอิอิ
3 ถอยกลับมาที่จุดเริ่มต้นของการไม่มี อยากจะบอกว่าพี่น้องเขื้อสายจีน ตอนที่เขามาตายเอาดาบหน้าที่เมืองไทย เขาเห็นต้นไม้เขียวชะอุ่ม เขายังอุทานว่า(จากเรื่องเล่าสืบต่อกันมา) รอดตายแล้ว ๆ ทั้งที่เขา(บางคน)ไม่มีอะไรติดตัวเลย นอกจากเสื้อผ้าเก่าๆที่สวมใส่
4 บอกตัวเองว่าเราต้องรอดๆ ค่อยๆออกสตาร์ทตากจุดเริ่มต้น อย่างระมัดระวังไม่ให้มีปัญหาเพิ่มขึ้น เช่นโรคซึมเศร้า รักษาทั้จิตและกายเท่าที่ทำได้นะ
5 เรายังเขื่อในบุญกุศล การสวดมนต์จะได้ การอ่านหนังสือธรรมะก็จะช่วยได้ ทำให้จิตสงบ สติจะมา ปัญญาจะเกิด เชื่อดิ
เอาใจช่วยพี่น้องร่วมชาติทุกคนนะคะ❤️❤️❤️😊🍰☕️
อยากจะบอกว่าเราเคยทำทุกอย่างที่เราออกความเห็นไป เราเคยมีกิจการส่วนตัว ที่เราต้องตัดสินใจเลิกทำ ทั้งๆที่ไม่ได่ขาดทุน แต่ใช้เงินผิดประเภท จนมีหนี้สินนับล้านๆๆ และกฏหมายก็เปลี่ยนตลอดเวลาเกี่ยวกับ employee เลยถอยออกมาตั้งหลัก ปัญหาอยู่ที่ว่าเราตะใช้หนี้ให้หมดได้อย่างไร และเราต้องsupport ทางบ้านด้วย และเราก็ผ่านมาได้ โจทย์ของเราง่ายๆ ขอให้มีแค่ข้าวกินวันละมื้อ หรือบางวันไม่มีก็ไม่เป็นไร นังมีน้ำก็อกใหญ่กิน อดข้าวได้เจ็ดวันไม่ตาย แต่เราเขื่อว่าเราจะมีข้าวกิน แม้จะไม่ทุกวัน
เมื่อเราไม่กลัวอด ในโลกนี้ก็ไม่มีอะไรที่น่ากลัวไปกว่านี้ในความคิดของเรา
ในท่ามกลางความอดทุกอย่าง ทั้งอดทน อดกลั้น อดข้าว เราก็มีความสุข เพราะเรากล้าที่จะท้าทายปัญหา ปัญหามีไว้ให้แก้ ไม่ใช่ให้กลัว ชั้นจะค้องเอาชนะเธอ(ปัญหา)ให้ได้😊🌻🌻🌻
มีอยู่ช่วงชีวิตนึงของการทำงานครับ ผมตกงาน ประมาณสามเดือน เย็นวันหนึ่งวันหนึ่งไปนั่งเฉยๆดูคนเดินไปเดินมาแถวสถานีรถไฟบางซื่อ บรรยากาศโพล้เพล้อึมครึม นั่งเฉยๆไปพักใหญ่ แล้วพบว่ามีอีกหลายชีวิตที่ต้องต่อสู้ดิ้นรนไม่ท้อถอย วันนี้ผมตั้งตัวได้ครับ มองกลับไปในวันนั้น เรามองปัญหาของเรามันใหญ่เหลือเกิน แต่เราก็ต้องสู้ด้วยกำลังใจที่มี ยอมรับว่าต้องเหนื่อยก่อนครับกว่าจะถึงวันนี้ได้ ท้อได้ ก็พัก แล้วเช้ามาลุกขึ้นสู้กับมันใหม่ ปัญหาในวันนั้น วันนี้หันกลับไปมองแล้วมันเล็กมากกว่าวันนั้นจริงๆครับ ขอให้เพื่อนๆ พี่ๆน้องๆ อดทนครับ ตราบที่ยังมีลมหายใจ แล้วปัญหาเล็กใหญ่จะผ่านไปได้ด้วยดีครับผม
เปิดร้านอาหารและเบเกอรี่ค่ะ ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ แต่ตอนนี้ต้องปิดเพราะไม่มีลูกค้าเลย ว่างงานก็หันมาทำช่องยูทูป รายการทำอาหาร (ใครชอบทำอาหารฝากกดติดตามเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ เพิ่งเริ่มทำจริงจัง) และมีเวลาก็ปลูกผักสวนครัวปลอดสารพิษไว้ทานเองในครอบครัว ขอให้ทุกคนมีสติสู้ไปด้วยกันนะคะ สู้ๆๆ ขอบคุณพี่พอลนะคะที่ทำช่องดีๆมาคอยแนะนำแนวทางให้ทุกคนได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ จะคอยติดตามตลอดค่ะ
แต่เดิมสอนหนังสืออย่างเดียว เขียนนิยายเป็นงานอดิเรก เคยลงในพันทิปแล้วได้ feedback ดี เลยพิมพ์ขายเอง(หลังจากโดนสำนักพิมพ์ปฏิเสธมาหลายเจ้า) เจอโควิดช่วงแรกตกใจมากเพราะเทอมที่ผ่านมาสอนโปรแกรมอินเตอร์ นิสิตต่างชาติกลับประเทศทันที ต้องแก้ปัญหาเฉพาะหน้าก่อนคำสั่งมหาลัยออกด้วยซ้ำ เพราะคนเรียนอยู่กันคนละประเทศ ตอนนั้นรีบรวมนิสิตบนเฟสบุ๊คกลุ่มปิด จากนั้นสอนเป็นวิดีโอจนจบคอร์ส และให้นิสิตส่งการบ้านทางอีเมล์โดยกำหนดวันเวลาส่งให้ชัดเจน และปิดคอร์สวิชานั้นไปได้โดยไม่มีปัญหา เจ้าหน้าที่มาขอบคุณ เพราะอาจารย์ท่านอื่นๆ สอน live ไปแล้วมันไม่มีหลักฐานทำเรื่องเบิกจ่าย คือเขาไม่รู้ว่าอาจารย์สอนจริงหรือเปล่า สอนครบตารางชั่วโมงหรือเปล่า การเบิกจ่ายหลักสูตรนานาชาตินั้นระเบียบเข้มกว่าหลักสูตรปกติมาก เพราะเงินค่าเทอมมันก้อนใหญ่กว่า เงินบริหารหลักสูตรก็เยอะกว่า แต่ก่อนเคยมีคนพูดกับเราว่าอาชีพอาจารย์คือสอนเขาให้จบออกไปได้งานที่เงินรายได้ดีกว่าเรา แต่ตอนนี้คนจบใหม่กำลังตกงาน ลูกศิษย์ที่จบไปแล้วบางคนก็ตกงาน เพื่อนที่พูดประโยคนั้นเลยต้องพูดใหม่ว่าอาจารย์มี job security สูง ส่วนงานเขียนนิยายที่คิดว่าช่วงนี้คนคงจะไม่ซื้อ เล่มที่เปิดจองก็ต้องชะงักเพราะโรงพิมพ์มหาลัยเปิดแค่บางวัน (แต่ค่าจัดพิมพ์ถูกที่สุดแล้วหลังจากสอบถามหลายที่มาก่อนหน้านี้) เลยตัดสินใจทำ e-book ด้วยตัวเอง นอกจากจะขายในประเทศได้แล้ว คนไทยที่ไปทำงานที่ต่างประเทศแล้วรู้สึกเครียดกับการทำงานแบบ work from home เขาก็ซื้อไปอ่าน จ่ายเงินผ่านระบบ e-bay ไม่รู้ว่าโชคช่วยหรือว่ายังไงนะคะ ตัวเองชอบเขียนแนวแฟนตาซีมาตลอด คิดว่าคงทำให้ใครหลายคนที่เซ็งกับโลกของความเป็นจริงเขาอ่านแล้วสนุก ได้ผ่อนคลาย ในส่วนของงานประจำก็สอนออนไลน์โดยทำคลิปวิดีโอจากพาวเวอร์พอยท์ ทำจนคล่อง ซึ่งดีกับนิสิตที่อ่อน เพราะเขาดูซ้ำได้เรื่อยๆ ตอนที่สอบวิชา listening มีปัญหาขึ้นมา ซึ่งอาจารย์สอนกันหลายคน อาจารย์ผู้ประสานงานรายวิชานี้ panic มาก เพราะต้องจัดสอบใหม่ ใช้ข้อสอบชุดใหม่ แต่คนที่แก้ปัญหานี้ก็คือดิฉัน เพราะตัดต่อไฟล์เสียง รวมไฟล์เสียงได้ ถึงมหาลัยปิดดิฉันก็ไม่ได้ต้องไปตามเจ้าหน้าที่ไอทีมาช่วยอะไรเลย พี่เขาก็มาขอบคุณ ส่วนอาจารย์ท่านอื่นที่สอนสดผ่าน Zoom กลับพยายามมาถามว่าทำวิดีโอยังไงเหรอ เพราะปกติอาจารย์จะต้องไปเซ็นชื่อจองคิวกับฝ่ายไอทีถ้าต้องการอัดวิดีโอ หรือนำข้อมูลทั้งหมดไปให้เจ้าหน้าที่ไอทีให้ทำเป็นวิดีโอให้หน่อย แล้วจึงค่อยไปรับทีหลัง ซึ่งเรื่องนี้ตัวเองมองว่าถ้าเอาแต่พึ่งคนอื่น ไม่เรียนรู้ที่จะหัดทำอะไรเองเสียบ้าง นอกจาก value ในตัวคุณจะน้อยแล้ว พอเกิดปัญหาขึ้นมาคุณอาจ panic ได้มาก ขอกลับมาที่งานอดิเรกอีกครั้ง ถึงแม้ว่าตัวเองจะไม่ได้ดัง หรือขายได้ทีละมากๆ แต่มันก็ได้เรื่อยๆ ก็เอามาจ่ายค่าน้ำค่าไฟค่าเน็ต ช่วงที่เขียนก็ดูรายการคุณพอล ซึ่งต้องขอบคุณมากๆ เพราะสามารถแทรกความรู้หลายๆ อย่างลงไปในนิยายได้ คนอ่านหลายคนบอกว่าทุกเล่มไม่ได้แค่อ่านสนุก อ่านเอามัน แต่ได้ความรู้ทุกเล่ม และขอบคุณสำนักพิมพ์ทั้งหลายที่ปฏิเสธเรา เพราะมันทำให้รู้ว่าถ้าเราสู้ เราพิมพ์เอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของเรา ไม่โดนกดราคาจนเกินเหตุ ตอนนี้แค่ลุ้นว่าหลังโควิดแล้ว ถ้ามีบางเรื่องได้ทำละคร ผู้จัดละครจะต้องมาซื้อลิขสิทธิ์จากเรา แต่ถ้าเราขึ้นกับสำนักพิมพ์ ค่าลิขสิทธิ์จะเป็นของสำนักพิมพ์ มีเพื่อนต่างชาติเห็นคลิปโฆษณานิยายที่ทำเองก็ถามเช่นกันว่าเมื่อไหร่จะมีเวอร์ชั่นแปล (ตอนนี้งานยุ่งมาก ไม่สามารถทำได้จริงๆ) แต่ถ้าวันข้างหน้าเรื่องที่เขียนมันขายได้จริงจังกว่านี้ สำนักพิมพ์ใดที่ต้องการแปลเพื่อส่งออก ค่าลิขสิทธิ์การแปลก็จะเป็นของเรา 100% กฏหมายสิ่งพิมพ์บ้านเราค่อนข้างกดขี่นักเขียน ถ้ามีการแปล การทำละคร ลิขสิทธิ์เป็นของสำนักพิมพ์หมด ล่าสุดที่ขำมากๆ คือลูกของอาจารย์ท่านหนึ่งซึ่งเก่ง (ระดับศาสตราจารย์ด้านวิศวกรรม) เขาอยากเขียนเรื่องสั้น ติดต่อมาว่าอยากให้ป้า (เนื่องจากเราอายุเยอะกว่าแม่ของเด็ก) ช่วยคอมเมนท์งานให้หน่อย เลยถามกลับไปว่าคุณพ่อรู้เรื่องนี้หรือเปล่า เดี๋ยวมาโกรธป้าทีหลัง เด็กตอบว่าคุณพ่อรู้แล้ว ช่วงนี้ขอให้กำลังใจทุกๆ คนที่ได้รับผลกระทบ แต่อย่าท้อค่ะ
ก่อนโควิดเตรียมตัวออกไปเปิดบูธขายสินค้าไทยในต่างประเทศ ออกบูธเสร็จกะหาทำเลเปิดร้านอยู่ยาวเลยค่ะ จองที่ ซื้อตั๋ว จองที่พัก เตรียมสินค้า เตรียมมา 3-4 เดือน พร้อมบิน รอบินอีก 10 วัน ประเทศนั้นประกาศไม่รับคนถือพาสปอร์ตประเทศไทยและคนทรานสิทไทยภายใน 14 วันก่อนหน้านี้เข้าประเทศ วิ่งเต้นจนรัฐบาลเค้าอนุมัติให้เราเข้าประเทศเขาได้ อีก 4 วันก่อนเดินทาง งานแสดงประกาศยกเลิก เราหมดโอกาศบินเข้าประเทศโดยสมบูรณ์แบบ ค่าตั๋ว agent ขายตั๋ว "MY TRIPS" (อย่าซื้อกับเจ้านี้ เราเตือนแล้วนะ) บ่ายเบี่ยงไม่ยอมคืนค่าตั๋ว ทั้งๆ ที่เรามีหลังฐานจากทางสายการบินว่าเราขอยกเลิกเที่ยวบิน จนถึงตอนนี้ยังไม่ได้เงินคืน ค่าบูธ Agent ก็ติดอยู่ไทย พึ่งกลับไปกักตัวยังไม่ครบ 14 วัน รอยาวไปอีก
ค่าบูธอีกที่ ก็ไม่คืน เลื่อนยาวๆไปปีหน้าค่ะ ซึ่งคิดว่าไปก็ไม่ได้ตามเป้าเพราะเศรษฐกิจตกต่ำทั่วโลก แต่ขอเสี่ยงไป อาจจะโชคดีกว่าฝากกระเป๋าตังค์ไว้กับแค่เศรษฐกิจไทยประเทศเดียว
พอโควิดมา เราเครียดไป 3 อาทิตย์ (เกือบกลับไปเป็นโรคซึมเศร้าอีกครั้ง (เคยเป็นแล้ว)) ตัดสินใจใช้กำลังภายในเฮือกสุดท้ายลุกขึ้นมานำเข้าสินค้ามาขายให้คนที่พอมีเงินในไทย ในราคาที่ทุกคนเข้าถึง cash flow เราก็กลับมาค่ะ
เราเป็นเจ้าหนี้ที่ถูกต้องตามกฎหมาย ลูกหนี้ดันโทรมาขอเลื่อนผ่อนชำระหนี้อีก ไม่ให้ก็ไร้น้ำใจไป เลยให้ 1 งวด cash flow เราหดอีก ตอนนี้กำลังวางฐานการค้าออนไลน์ไปต่างแดน และศึกษาว่าการโปรโมตสินค้าในแต่ละ social media platform ค่ะ จะได้มีเงินเข้าหลายทาง พอการชำระเงินผ่านเฟสแชด กับการขนส่งทางเครื่องบินเปิดทำการเมื่อไหร่ จะได้ลุยส่งออกได้ทันที ตอนนี้ก็งมนำเข้าก่อน
ทั้งหมดนี้เราทำคนเดียว (ยังเป็นคนในช่อง active income แต่เราก็วางแผนเตรียมไป passive channel อยู่ค่ะ) จินตนาการถึงตอนที่กิจการโต แล้วตื่นเต้นไว้ก่อนจะได้ไม่รู้สึกเฉา ถ้าคิดลบ โลกทั้งใบจะลบค่ะ สู้นะคะทุกคน
ตอนนี้ตกงานมา 1เดือนค่ะ ก่อนcovid19 ทำงานผู้ช่วยทันตแพทย์มา พอมีโรคนี้มาก็โดนสั่งปิดศูนย์ทันตกรรม ตอนนี้ยังไม่เปิดบริการเลยค่ะ ตอนแรกเครียดมากไม่รู้จะทำไง เพราะเงินเก็บก็เหลือน้อย เลยตัดสินใจมาขายของออนไลน์ พอมีรายได้เสริม แต่บางครั้งก็ท้อ บางวันก็ขายได้ บางวันก็ขายไม่ได้ แต่ต้องสู้เพราะเราต้องผ่านช่วงนี้ไปให้ได้ก่อนค่ะ ให้กำลังใจตัวเอง อดทน และ สวดมนต์เพื่อให้ตัวเองมีสติ และไม่ฟุ้งซ่าน อยากให้กำลังใจคนที่ท้อนะคะ ถึงวันนี้เราจะเจอมรสุมที่หนักมาก อยากให้ทุกคนมีสติ และ ไม่อยากให้เครียด สู้ๆค่ะ ขอบคุณช่องพี่พอลที่มีสาระดีๆมาให้เราได้ศึกษาและลงมือทำ วางแผนเรื่องการเงิน ขอบคุณค่ะ
Icecie channel สนใจเป็นที่ปรึกษาการเงินเอไอเอ มีแผนรับรองรายได้ยินดีเป็นโค้ชชิ่งให้ครับ 083 436 5947
เรารับสมัครเซลล์ขายของนะ
เป็นกำลังใจให้นะครับ .. ^ ¢ ^
ผมเกิดในยุค ต้มยำกุ้ง และตอนนี้ โควิด19 ผมอายุได้22ปี กำลังเจอเหตุการนี้ครั้งแรก ต้องเรียนรู้กับมันเพราะอีก10ปี20ปีจะมี เหตกาลแบบนี้อีกแน่ ต้องเอาทุกๆของปีนี้ไปเป็นบทเรียน ของ ปีต่อๆ ไป ขอให้ทุกคนสู้ และผ่านมันไปให้ได้ ขอบคุณพี่พอลที่แบ่งปันข้อมูลความรู้ดีดีครับ รอติดตามครับ
เหตุการณ์แบบนี้ จะเกิดขึ้นทุก 100 ปี ส่วนต้มยำกุ้ง จะเกิดขึ้นทุก 10 ปีครับ อยู่ที่ใครเป็นตัวเริ่ม ปีนั้นไทยเป็นตัวเริ่ม เลยเรียกว่าต้มยำกุ้ง ต่อมา ก็แฮมเบอร์เกอร์ เพราะสหรัฐเป็นตัวเริ่ม ครบ 100 ปี ก็เจอแบบวันนี้อีกที ..
ให้กำลังใจคนที่มีภาวะหนี้สินเยอะ ค่อยๆเคลียร์หนี้แล้วอย่าหนีหนี้ ยึดความซื่อสัตย์เท่านั้นปัญหาทุกอย่างก็จะโอเคเอง สู้ๆๆๆน้าๆ
ทุกคนเบี้ยวให้ระบบทุนนิยมมันล่มไปเลย
ที่คุณพอลอธิบาย มา 5 ข้อ หลายๆข้อ เริ่มมีข่าวมาให้เห็นมากขึ้นเรื่อยๆ หลังจากผ่านเหตุการณ์โควิด-19 ครั้งนี้ หลายๆอย่างคงยากลำบากขึ้น รอบๆตัวตายจากไปจากเหตุการณ์ครั้งนี้ บางคนตกงาน ส่วนตัวผมเองกำลังจะเริ่มทำกิจการของตัวเองก็มาเจอเหตุการณ์นี้ เครียด และลำบาก มีเพียงสติเท่านั้นครับ ที่จะใช้ให้ผ่านเหตุการณ์นี้ไปให้ได้ครับ เป็นกำลังใจให้ทุกๆท่านครับ
โควิดคราวนี้ สบายมาก เป็นอานิสงฆ์ผลบุญมาจาก ต้มยำกุ้ง ปี40 ชีวิตล้มละลาย บ้านแตกสาแหรกขาด เหตุการณ์ ครั้งนั้น สอนให้เรา ไม่ใช้จ่าย เงินเกินตัว ซื้อของเงินสด ไม่มี ไม่ซื้อ ดำเนินชีวิต ด้วยความไม่ประมาท ฉลาดลงทุน รู้จักเก็บออม โควิดครั้งนี้ ใครก็ตาม ที่ผ่านไปได้ จะเก่งขึ้น รู้จักตัวเองดีขึ้น คราวหน้าเราทุกคน จะไม่เป็น แบบนี้อีก
เมื่อก่อนเราต้องผ่อนแบ็งค์เนื่องจากหนี้ที่บ้านซึ่งคิดเป็น 60% ของเงินเดือน เรากัดฟันผ่อนๆๆไป กินใช้ประหยัดๆเอา และสอนพิเศษเพิ่มด้วย จนสุดท้ายหนี้หมด!!!จากนั้นมีเงินเก็บ เราแบ่งครึ่งนึงลงทุนให้เงินงอกด้วย พอยุคโควิดนี้บ.ถูกสั่งปิด(ชั่วคราว) เงินเดือน 0 บ. ยังดีได้เงินชดเชยจากปกส.และยังมีรายได้เล็กๆอีก 2ทาง(ห้องเช่า+เงินปันผล)+ปลูกผักรอบๆบ้านไว้กินเองและแบ่งปันเพื่อนบ้าน ทำให้ยังดูแลตัวเองและช่วยเหลือคนรอบข้างได้ ดีใจละ ขอช่วยเชียร์ทุกคนนะ กัดฟัน..ปรับตัว..สติ..สู้ๆๆ!!😀😀สุดท้ายพอผ่านวิกฤตนี้ไปได้ วิกฤตหน้า วิกฤตไหนๆก็ผ่านนน!!!! ขอขอบคุณคุณพอลกับทุก E.P.ที่ดีงามนะคะ😄
ลองปลูก ผัก. ทีโตไว้เช่นผักบุ้ง. ผักต่างๆ
หรือสั่งอาหารมาทำเองเช่นอกไก่กิโลละ50-60บาท ในห้างต่างๆ. ได้หลายมื้ออยู่ครับ
หรือแลกกับข้าว. กับญาติพี่น้องสลับอาหารการกิน. ประมาณนี้ครับ
เป็นคำแนะนำจากเด็กอย่างผมนะครับ
ไอธร ทำอย่างนั้นอยู่หลายปีแล้วว๊ะ ตอนนี้เงินหมดแล้ว จะไปตลาดซื้อกล้วน้ำว้าเก่าๆที่เขาจะทิ้งแล้วยังไม่มีตังค์ซื้อเลย
Yuto nihon เข้าใจครับ. แต่สิ่งผมพิมพ์ลงไปมันคือทางแก้ปัญหาอีกทางหนึ่ง คุณลองลดอคติและเปิดใจฟังคลิป สิ่งทีต่างคนต่างแบ่งปัน. กันครับรู้ว่าทุกคนแย่กันหมด. มันคือคำแนะนำครับ.
ผม “เด็กบ้านนอก” ครับ
(รายรับ 19,xxx บาท/เดือน)
เลือกที่จะทำอสังหาฯ ในจังหวัดแห่งหนึ่งของภาคเหนือตอนล่าง
เริ่มทำตั้งแต่ปี 2558 จำนวน 3 หลัง 1 ห้อง ถึงปัจจุบันก็ 5 ปีเศษ โดยมีรายละเอียด ดังนี้
1. บ้านทาวน์เฮ้าวส์ ปล่อยเช่าเดือนละ 3,500 บาท (กู้สีส้ม ปี 58/รีแแล้ว)
2. บ้านทาวน์เฮ้าวส์ ปล่อยเช่าเดือนละ 3,500 บาท (กู้สีส้ม. ปี 58/รีดอกแล้ว)
3. คอนโดฯ ปล่อยเช่าเดือนละ 2,800 บาท (สวัสดิการ ปี 59)
4. บ้านเดียวชานเมือง ปล่อยเช่าเดือนละ 3,000 บาท (ชื่อแฟนกู้สีส้ม ปี 62)
หลังโควิด-19 เริ่มระบาดเมื่อต้นปี แวดวงอสังหาฯ (ในจังหวัดนั้น) ต่างต้อง “ลดค่าเช่า” (เนื่องด้วยโรงเรียนปิด ตลาดนัดปิด มหาลัยปิด เศรษฐกิจซบเซา ฯลฯ) 30 - 70% แล้วแต่รายใดจะได้รับผลกระทบมากน้อย
ในส่วนของผม “ลดค่าเช่า” ให้กับผู้ได้รับผลกระทบหรือแม้กระทั่งนักเรียน (เพื่อที่จะไม่ให้ทิ้งเงินประกัน หรือบ้าน่วาง) ส่วนผู้ไม่ได้รับผลกระทบก็ต่างเข้าใจ
แต่ในทางกลับกันแบงค์ที่ให้กู้ ไม่มีมาตรการใดๆ ที่จะพอช่วยได้ เนื่องด้วยผม “ทำงานประจำ” ที่ไม่ได้รับผลกระทบ !!!
ตอนนี้ เริ่ม “ชักหน้าไม่ถึงหลัง” ด้วยแต่ละหลังเริ่มติดลบ จากการช่วย “ลดค่าเช่า” แต่ส่งแบงค์เท่าเดิม (เงินเก็บก็เหลือน้อย หนี้ก็ต้องส่งทุกเดือน *+*) สิ่งที่ทำได้ตอนนี้คือ “สติ” ครับ และหลังจากนี้ หากสถานการณ์ไม่ดีขึ้น คงต้องตัดใจขายและปล่อยออกบ้างครับ
ก็คงเป็นอย่างที่พี่พอลบอกครับ....ไม่ว่าเหตุการณ์จะเลวร้ายเช่นใด เราต้องมี “สติ” และจะนำมาสู่ “ปัญญา” ที่เราจะใช้รับมือกับทุกสถานการณ์ครับ T_T’’
Panuwat Niamnuam เป็นกำลังใจให้ครับ ถึงมันจะแย่ แต่เราจะเข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆครับ
ช่วงนี้อาจจะโดนลดเงินเดือนลงบ้างเพราะช่วงโควิด แต่เราต้องทำตัวให้มีค่ามากที่สุดเพื่อที่ว่าวันนึงหัวหน้าหรือองค์กรจะได้เห็นค่าเราว่าเฮ่ยคนๆนี่เต็มที่กับงานนะ ถึงโดนลดเงินเดือน สักวันนึงเค้าจะกลับมามองเราเองแหละคับว่าเราเป็นคนสำคัญและมีค่าสำหรับองค์กร ขอบคุณที่พี่สอดแทรกความคิดมายเซตไม่ใช่แค่เรื่องเงินเศรษฐกิจอย่างเดียว ความคิดมายเซตที่สร้างสรรค์นี่แหละครับที่จะพาเราฝ่าวิกฤติไปได้
ผมเพิ่งเรียนจบครับ เสียโอกาสด้านการทำงาน ไปหลังจากเรียนจบและตอนนี้ว่างงานครับ ผมเลยใช้เวลาว่างวันละ 2-3 ช.ม. ต่อวันในการดูคลิปเกี่ยวกับการเงินเพื่อวางแผนอนาคตครับ
ลองมาทำธุรกิจ ออนไลน์ดูครับ www.appparuay.com/dg00003
ลองมาขายออนไลน์กับพี่ไหม
อยู่ให้ถึงปลายปี เรื่องดี ๆ จะเข้ามา
สวัสดีครับ พี่พอล ผมนายนภกรณ์ หวังสุด ครับ อายุ 23 ปี ครับ ผมเป็นคนธรรมดาๆคนหนึ่งครับ ไม่ได้เป็นที่รู้จัก ไม่มีต้นทุน แต่ผมมีความคิดที่อยากจะเปลี่ยนแปลงโลกให้ดีขึ้นด้วยธุรกิจที่ผมอยากจะสร้างขึ้นมา ผมเห็นความสำคัญของ เศรษฐกิจพอเพียงมากครับ ผมว่าตอบโจทย์ปัญหาของคนทั้งโลกเลยนะครับ 1. ปัญหาสิ่งแวดล้อมจากการผลิตระดับอุตสาหกรรม 2. ปัญหาสุขภาพจากการรับประทานอาหารปนเปื้อนสารพิษ 3. ปัญหาความยากจน ไม่มีอาหารกิน แต่ทว่าการที่จะทำเกษตรอินทรีย์ พึ่งพาตนเองจำเป็นต้งใช้ต้นทุนในช่วงแรก แล้วคนที่ไม่มีต้นทุน เค้าอาจจะต้องรอโอกาส หรือเป็นหนี้ แต่วันนี้ผมอยากสร้างธุรกิจที่แก้ไขปัญหานี้ครับ ตอนนี้ผมพยายามมองหาโอกาสที่จะทำให้ฝันผมเป็นจริงท่ามกลางวิกฤตผมจะหาโอกาสให้ได้ครับ
"ปัญญา" คือ ความสุขที่แท้จริง โอกาสมีเสมอนะครับทุกคนอย่ายอมแพ้สู้ๆครับ :D
ก่อนโควิททำบ้านพูลวิลล่าให้เช่าที่พัทยา นักท่องเที่ยว คนไทย ต่างชาติเยอะมาก ... ตอนนี้รับสภาพความเป็นไปที่ควบคุมไม่ได้จากโรคระบาด มองหาสิ่งใหม่ทำ ไม่ท้อ คิดซะว่ามันคือประสบการณ์ครั้งประวัติศาสต์ของโลก เราเป็นส่วนนึงของโลก โควิทมาเพื่อสร้างความเปลี่ยนแปลง
กลับบ้าน ทำเกษตรพอเพียง ซื้อปลามาเลี้ยง ปลูกผัก เลี้ยงไก่ ขาย5 บาท 10 บาท แถวบ้าน แค่นี้ก็อยู่รอด สบาย แล้วค่า รอเศรษฐกิจดีจะกลับไปเริ่มใหม่
ผมทำงานโรงแรมครับ กระทบมากโรงแรมถูกปิดไม่ได้เงินเดือนมา 2 เดือนแล้ว รอเงินประกันสังคมอย่างเดียว ไม่รู้ว่าจะได้เมื่อไหร่ รอแบบไร้ค่าไปวันๆ ตอนนี้ขายของออนไลน์ครับ
ขายของใน Facebook หารายได้พอประทังชีวิตไปครับ ติดตามคุณพอลแล้ว ได้ความรู้ขึ้นเยอะครับ ขอบคุณมากๆครับ
ขายอะไรคะจะได้ไปอุดหนุนบ้าง
ลองมาทำธุรกิจ ออนไลน์ดูครับ www.appparuay.com/dg00003
ขายออนไลน์อะไรคะ
เป็นกำลังใจให้นะครับ .. ^ ¢ ^
ผมอาศัยอยู่บ้านนอกแต่มีอาชีพที่สร้างรายได้คือการรับงานออนไลน์ งานขายภาพออนไลน์ และอีกช่องทางที่พยายมหาเพิ่มก็คือยูทูบ งานอดิเรกที่ชอบมากคือการทำสวน รายได้ของผมเริ่มลดลงอย่างต่อเนื่องมา 3 ปีแล้วก็เลยวางแผนปลดหนี้ให้พ่อแม่(เนื่องจากท่านป่วยทำงานไม่ได้แล้ว) วางแผนรองรับว่าถ้าวันหนึ่งเราไม่มีเงิน ผมมีที่แปลงเล็กๆ 2 ไร่ ก็เริ่มปลูกต้นไม้ ทั้งไม้ป่า ไม้ผล ไม้ล้มลุก ยืนต้น เน้นพืชผักที่เป็นอาหาร ทั้งพืชระยะสั้นระยะยาว ปลูกอย่างละเล็กน้อย ได้ผลบ้างตายบ้าง แต่มันก็พอช่วยเรื่องลดค่าใช้จ่ายเรื่องอาหารได้ ผมโชคดีที่ปลดหนี้สินก้อนสุดท้ายให้ทางบ้านเมื่อต้นปี เมื่อเกิดโรคระบาดที่กระทบคนส่วนใหญ่ผมพบว่า คนบ้านนอกที่ค่อนข้างจะพึ่งพาตัวเองเรื่องอาหารได้รับผลกระทบน้อยมาก อย่างผมเองสิ่งที่กระทบบ้างก็คือเรางดการพบปะ งดออกไปกินข้าวนอกบ้าน งดการเดินทางไปต่างจังหวัด ซึ่งก็ไม่ได้เป็นปัญหามาก เรามีอยู่มีกิน และไม่ต้องพะวงเรื่องหนี้สิน ไม่ค่อยกังวลเรื่องเงินทอง คือกินอิ่มนอนหลับสบาย ในวันที่ชาวโลกเกิดวิกฤติเราเห็นภาพชัดมากว่าเศรษฐกิจพอเพียง และเกษตรพอเพียงทำให้เราอยู่รอดอย่างอยู่ดีกินดี แทบจะไม่ต้องปรับตัวอะไรมากมาย ผมว่านี่คือคุณภาพชีวิตที่ดีสำหรับผม
เมื่อปัญหาเกิดขึ้นเราจะไม่หวังพึ่งใครเลย เราจะไม่โทษใครเลยนอกจากตัวเอง เราจะผ่านมันไปให้ได้ด้วยตัวเอง
ขอให้ทุกคนผ่านวิกฤตินี้ไปได้ด้วยดีทุกคนครับ
This too shall pass "เดี๋ยวมันก็ผ่านไป" เมื่อเรามีความความสุข พึงระลึกไว้ว่า "เดี๋ยวมันก็ผ่านไป" ดังนั้น จงใช้เวลาที่เรามีความสุขให้มากที่สุข ( cherish the moment ) แต่ตอนนี้เรากำลังพบเจอกับปัญหา พึงระลึกไว้เช่นกันว่า "เดี๋ยวมันก็ผ่านไป" ทุกปัญหามีทางแก้ และเราจะผ่านทั้งปัญหาและวิกฤตนี้ไปด้วยกันครับ
ตอนนี้กิจการได้รับคำสั่งปิดไปก่อน ก็พยายามปรับตัวนำงานที่ทำอยู่แล้วนั้นมาทำที่ออนไลน์ต่อ เรียนรู้กับสิ่งใหม่ๆเสมอ ตั้งสติ มองโลกในแง่ดี พยายามเรียนรู้ และหาข้อมูลเกี่ยวกับงานที่ตัวเองทำอยู่ ดูคลิปวีดีโอที่มีประโยชน์และให้แรงบันดานใจ เรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องเงินมากขึ้น
ของคุณพอล อ่านหนังสือเยอะๆ เก็บเกี่ยวข้อมูล
ขอให้ทุกคนสู้ๆนะ สติ คำเดียวจะนำเราผ่านพ้นเวลายากลำบากนี้ไปด้วยกัน
สู้ๆคะทุกคน เราเราจะผ่านพ้นไปด้วยกัน
🙏🙏🙏 ปิดร้านเช่ากล้อง เพราะลูกค้าไม่เที่ยว หารายได้เสริมจากการขายของ ทำรายรับ-รายจ่าย ใช้เงินไปกับสิ่งที่จำเป็นเท่านั้นค่ะ
ผมกับครอบครัวมีปัญหาเรื่องการเงินมาตลอดตั้งแต่ผมเกิดมา ก็ไม่เคยหนีปัญหาได้สักที จนผมติดตามช่องพี่ พอล มาสักพักใหญ่และผมดูเกือบทุก EP ผมเริ่มเข้าใจปัญหา ตอนนี้ผมอายุ 29ปี ผมกับครอบครัวถึงหนีมันไม่ได้สักทีเพราะผมไม่เข้าใจเรื่องบริหารหนี้และการเงิน ดูเหมือนเป็นคำง่ายๆ พอเข้าใจคำว่าหนี้ดีหรือหนี้เสีย พี่พอลเคยพูดว่า “ถ้าซื้อสิ่งไม่จำเป็นสักวันเราจะต้องขายในสิ่งที่จำเป็น” นั่นแหละวิถีครอบครัวผม ทุกวันนี้เริ่มดีขึ้นตามลำดับ แต่การเปลี่ยนแปลงย่อมมีอุปสรรค ผมทะเลาะกับแม่บ่อย เรื่องเงินทะเลาะกับตัวเองด้วยกว่าจะเข้าใจกัน พอมาเจอโควิทก็พอจะรับมือไหวเพราะมีสติในการใช้เงินมากขึ้น
นี่เป็นคนนึงที่โดนผลกระทบวิกฤตนี้อย่างจัง แต่ต้องขอบคุณตัวเองที่เป็นคนเก็บออมเงิน แยกบช ใช้จ่ายและทำบชเก็บมานาน พอเจอปัญหา ก็ยังรู้สึกอุ่นใจเพราะเรามีทุนสำรองไว้อยู่แล้ว และยังคอยศึกษาหาข้อมูลช่องทางการหารายได้ตลอดเวลา ทำให้โชคดีได้เจอโอกาสสร้างรายได้ในยามวิกฤติ ถึงไม่มากเท่าเงินเดือนที่เคยได้แต่ก็ไม่ทำให้ตัน มีอิสระมากขึ้น แต่เราแค่ปรับตัวและมีสติในการใช้จ่าย อีกข้อที่สำคัญคือดีใจที่หันมารักการออกกำลังกาย มันทำให้รู้ว่าการมีสุขภาพดีมันมีค่ามากกว่ามีเงิน มันส่งผลให้คิดบวก ไม่เครียด มีสติ ไม่จมปลัก สมองปลอดโปร่ง และดึงดูดพลังงานดีๆเข้ามาจริงๆค่ะ
เมื่อเกิดอรรถประโยชน์หน่วยสุดท้ายในสภาวะที่ตกตําสามารถสร้างจุดสมดุลย์ระหว่างโลกาภิวัฒนในการเจริญวัตถุ กับจุดคุ้มทุนให้กับตราสารหนี้รัฐแต่ละประเทศครับ
ปัจจุบันประชาชนในกลุ่มผู้ใช้แรงงานคิดถึงค่าเสื่อมราคาและค่าเสียโอกาสมากขึ้น จึงทำให้ปัจจัยแปรผันคือความร่วมมือกันในการกลับเข้าสู่การเป็นตราสารหนี้รัฐที่มีคุณภาพและคุณธรรม ส่วนปัจเจกในการยึดถือทางด้านค่านิยมจะเป็นเพียงสิ่งที่กำกับการตัดสินใจในรายละเอียดทางมุมของผู้ประกอบการเดียว แม้มันจะเป็นเรื่องที่ดูแปลกๆว่าเรากำลังเดินถอยหลังเข้าคลองแต่มันก็จะเป็นการบูรณาการณ์ให้เกิดความดีงามในที่สุด
โลกของเราแพ้สงครามให้กับสัณชาตญานดิบ ก็ได้แต่หวังว่าสัณชาตญานแฝงของแต่ละคนจะต้องการความยั่งยืนมากกว่าความฉาบฉวย
ในสถานการณ์ที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน เราไม่ควรเข้าไปแทรกแซงการทำงานในส่วน agency มากไป เพราะจะทำให้เสียระบบการปกครองครับ ส่วนหน้าที่ยังต้องต่างคนต่างต้องใช้วิจารณ์ญาณเป็นสิ่งที่บ่งชี้การเป็นทรัพยากรมนุษย์ที่มีคุณภาพ
ผมคิดเสมอว่าทุกวันนี้เรายังใช้แนวทางของสหประชาชาติในการดำเนินเนื้อกาสาระในการพัฒนาและพ้นสภาพของการต้องสร้างทาสและเป็นทาส เพียงแต่เราเหมือนจะเดินซําอยู่กับ การศึกษาและวัฒนาธรรม ส่วนเรื่องการบริหารจัดการยังเป็นเรื่องการมุ่งเน้นหาการเติบของรายได้ชาติเป็นหลัก จึงทำให้เกิดปัณหาเชิงซ้อนในเรื่องต่างๆ คนฉลาดจริงยังไงก็ต้องเฉลียวได้ด้วยสติที่ครบถ้วนนะ ผมว่า.
พอล บอกตงๆชอบคุณมาก ดูvdoของคุณหลายคริป เพาะ 1.คุณมีการศึกษาดีสูง 2.สุภาพ 3.สื่อสารง่ายๆเข้าใจ แต่กำลังจะเลิกดู เพราะ 1.พูดๆๆเอาแต่พูดแต่ไม่ทำ เหมือน ตุ๊ดช่วน เกอะพิสิด หรือคุณอยากเป็นแบบแม่ง2ตัว 2.ลงทุนแค่นำ้ลายแต่หวังผลตอบแทนสูงแบบเทียบไม่ได้ 3.เลียนแบบฝารั่งมากเกินไปทำเป็นพูดเก่งพูดคล่องให้คนดูรับรู้ว่าเป็นกูรู พอลๆๆๆๆๆๆๆ น้องเรา ฟังๆๆๆดีๆ 1.ที่นี่เมืองไทยไม่ใช่อเมริกา 2.คนไทยคิดไม่เหมือนฝารั่ง 3.คนไทยชอบคนจริงใจพูดแล้วทำทำมากกว่าพูด บางคนบ้าจี้จี้เส้นและโง่แต่ไม่โง่บ้าจี้จี้เส้นทุกคน ฟ้งๆๆๆๆๆๆๆ 1.พูดจิงทำจิงทำมากกว่าพูดไม่พูดมากกว่าทำ สละเงินเล็กน้อยไม่ต้องมากซืัออาหารแจกชาวบ้าน 2.ชักชวนคนใกล้ชิดๆๆๆรวมเงินคนละเล็กคนละนัอยซื้ออาหารแนบธนบัตร20สองใบแจกชาวบ้าน 3.รวบรวมคนวงการบันเทิงคิดเหมือนกันซื้ออาหารแนบธนบัตร20สองใบแจกชาวบ้าน พอลๆๆชาวบ้านนั้นลำบากแร้นแค้นอดยากแสนจะสาหัสมาก ให้ตอนที่เขาต้องการดีกว่าให้ตอนที่ไม่ต้องการ พอลๆๆ covid19 ไม่มีแล้วเจอความร้อนเดือนเมษาตายห่าไปหมดแล้ว อย่ากัวจนขี้ขึ้นสมอง มันไม่มีแล้ว ไม่มีก้อคือไม่มี ในข่าวเป็นพวกติดจากต่างประเทศ ไปอิสลามมา ต้องทำใจคนบางคนดีบางคนถ่อยบางคนปากหมาทำใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทำบุญๆๆๆๆๆๆๆๆ คิดบวกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทำๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สิ่งดีๆที่หวังอยู่ในใจจะวิ่ง4*100เข้ามาหาคุณเองไม่ต้องหามันมันมาเอง
ช่วงโควิด⭐️ได้มีโอกาสเจอธุรกิจแอมเวย์และเข้าไปศึกษาตั้งแต่ต้นมีนาคมโดยส่วนตัวเรียนทางด้านธุรกิจอยู่แล้วเลยมองว่ามันเปิดโลกเรามากๆทั้ง✨หมอทั้งวิศวกร✨เข้ามาทำอะไรแบบนี้ด้วยหรอ 🌈ดังนั้นเราคิดว่ามันมีความเป็นไปได้ที่เราจะมีชีวิตที่ดีขึ้นถ้าเราสะสมเครือข่ายได้เยอะพอสมควรเราน่าจะมีรายได้แบบpassive income ไปตลอดชีวิต ถ้าเราอดทนและอยู่นานพอ ตอนนี้ยังไม่ได้เริ่มทำจริงจังแต่เราต้องลองดูสักตั้งค่ะ ✌🏻สู้ๆนะคะทุกคนมองหาโอกาสของเราไม่ใช่รอโอกาสมาหาเรานะคะ 💥💥💥💥ปล.แอมเวย์ไม่ใช่ลูกโซ่ล้านเปอร์เซ็นต์ค่ะจากที่ศึกษามา🔥🔥🔥🔥🔥เรามีความหวังกับงานนี้มากค่ะหาทางตัวเองให้เจอนะคะโดยส่วนตัวจะตั้งหลักสร้างชีวิตกับงานนี้ค่ะ
เศรษฐกิจแบบนี้ เรียนรู้ที่จะอยู่รอดโดยใช้เงินให้น้อยที่สุด พอเพียงที่พ่อสอนไว้มีค่ามากในเวลานี้ เราอาจจะโชคดีกว่าใครหลายๆคนที่ไม่ใช้ชีวิตในเมือง เลยสามารถพึ่งพาตนเองโดยไม่จำเป็นใช้เงินในทุกเรื่อง...ให้กำลังใจทุกคนนะครับ สู้ต่อไปเดี๋ยวมันก็ผ่านไป
เราเพิ่งหายจากโรคซึมเศร้ามาเมื่อไม่กี่ปีก่อนค่ะ ต่อมาพอหางานทำได้ก็เหมือนเป็นฟ้าหลังฝนเลย เป็นคาเฟ่แห่งหนึ่งที่น่ารัก มีความสุขกับงานมาก รักเพื่อนร่วมงานมาก ทำงานปีเดียวได้ตำแหน่งไปถึงผู้จัดการ
พออ่านมาถึงจุดนี้ ทุกคนคงเดาได้ว่าจบยังไง 5555 เราเห็นสัญญาณอันตรายตั้งแต่โควิดที่อู่ฮั่นค่ะ เราเลยพยายามเก็บเงินเท่าที่ทำได้ แต่ค่าใช้จ่ายมากมาย ทำได้เดือนละพันหน่อยๆเท่านั้น สุดท้ายมาไทยตกงาน เงินเก็บสำรองได้แค่เดือนเดียว ดีที่ครอบครัวเข้ามาช่วยเพราะเขายังทำงานได้ ขอเงินเยียวยาห้าพัน รัฐบาลก็ชักช้ามาก แต่ในที่สุดก็เข้ามาทีเดียวหมื่นนึง
ตอนนี้มองในแง่ดีมากขึ้นค่ะ เราสนใจเรื่องลงทุนมาตลอดหลายปี แต่ไม่เคยมีเงินพอทำกำไรเลย นี่เป็นครั้งแรกที่ถือว่ามีเงินเย็นในมือถึงหมื่น ที่ผ่านมาเป็นเงินร้อนหมด ก็หัดเล่นกองทุนทีละนิดๆค่ะพันสองพัน แต่เล่นแบบ aware ตลอดเวลาเหมือนมันคือหุ้น ก็ทำกำไรได้ร้อยสองร้อยในเดือนสองเดือนที่ผ่านมานะ แค่นี้ก็ใจชิ้นขึ้นเยอะ ว่าถ้าเราเห็นท่าเศรษฐกิจดีขึ้นเมื่อไหร่ เราน่าจะพออยู่ได้ด้วยตัวเองแหละ ไม่ใช่เอาชีวิตผูกกับงานประจำเหมือนที่เคยทำมา
โดนลดเงินเดือน หักเดือนละ 4 วัน หลาย ๆ คนเขาก็หาอาชีพเสริมขับแกรบกัน แต่ผมไม่มีรถ ตอนนี้ก็ประหยัดค่าใช้จ่าย เพิ่มอัตราเงินเก็บมากขึ้น
อยากทำอาชีพเสริมนะ แต่ก็ไม่รู้จะทำอะไร เพราะทักษะที่มีเป็นอาชีพที่โดนเบรคช่วงนี้หมดเลย ดูยูทูปหาข้อมูลตลอด พยามหาความรู้เพิ่มในหลาย ๆ เรื่อง เพิ่มสกิลไปพลาง ๆ
แต่ก็กำลังหาข้อมูลจะซื้อคอนโดสักหลัง เพราะช่วงนี้โปรเยอะ และค่าเช่าห้องก็แพงเกือบ ๆ จะผ่อนได้ แต่ก็คิดเยอะ เพราะสภาพเศรษฐกิจ
ตอนต้มยำกุ้งเกิด ผมเพิ่ง 2 ขวบ เลยไม่ค่อยรู้เรื่อง
เพิ่มอีกข้อนึงครับ ต่อจากแชร์ลูกโซ่ ก็เรื่องการพนัน จะมีการชักชวนแจกเงินจูงใจ จากเดิมที่ขัดสน ก็จะกู้นอกระบบ มากขึ้น กลายเป็นหนี้สิน ต้องขายรถ ขายบ้าน ที่ดิน หนักกว่าเดิม
โดนลดเงินเดือนค่ะ work from home มาจะ 2 เดือนแล้ว มีเวลาอยู่กับตัวเองเยอะมาก เลยได้ลองสอนภาษอังกฤษเพื่อนค่ะ ค้นพบตัวเองว่าพอสอนได้ เลยได้ลองทำคลิปลง TH-cam กับเค้าบ้าง ก็สนุกดีค่ะ :)
ชอบค่ะ ข้อมูลดีมากๆ ช่วงไวรัสระบาด ดิฉันก็เป็นคนหนึ่งที่ได้รับความเดือดร้อนเรื่องรายได้ ก็เลยทำคลิปยูทรูปแชร์ประสบการณ์ค่ะ สุขใจที่ได้แบ่งปัน รายการธรรมะก็ดูบ่อยขึ้นเพื่อยอมรับความจริง และปล่อยวางให้ใจเป็นสุข เรื่องอื่นเดี๋ยวก็หาทางแก้ได้เอง ถ้าเรามีสุขภาพกาย และใจที่เข้มแข็ง มีสติค่ะ
เป็นแม่บ้านคะ ปกติงานหลักคือดูแลลูกว่างจะหาของขายเล็กๆน้อยๆเป็นตัวแทนขายเสื้อผ้า จิปาถะ หลายๆอย่าง ฐานะไม่ร่ำรวยคะ ถ้าขายได้วันกำไรหลักร้อยก็ดีใจละคะบางวันขายไม่ได้เลย ก็คิดว่าเราไม่มีต้นทุนอะไร ดีตรงที่เราเก็บเงินเก่งถึงกำไรน้อยก็พอมีเก็บบ้าง ช่วงโควิดเเรกๆปลายเดือน กพ ก็เห็นแม่ค้าคนนึงขายแอลกอฮอล์ เราก้อเอ้ยลองติดต่อเค้าขอมาลองขายบ้างเริ่มจาก 20 ลิตร ในครั้งแรก ครั้งที่ 2 40 ลิตร ครั้งที่ 3 ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนสั่ง 100 ลิตรก็ไม่พอ หลังๆบอกมีเท่าไหร่เอาหมด โรงงานมีให้เยอะสุดแค่ 200+ลิตร รู้สึกว่าเฮ้ย!!มันก็ขายได้นี่หว่า เลยลองติดต่อโรงงานผลิตดูอยากสั่งผลิต เพราะเจ้าที่เราสั่งมีของไม่พอให้เราขาย พอถามโรงงาน โรงงานบอกว่าต้องสั่งขั้นต่ำ 300 ลิตร เราก็เอาเงินเก็บที่เก็บเล็กผสมน้อยมาลงทุน ตอนนั้นมีเงินเก็บ150,000 บาท เลยเอาวะ!!ลองดูสักตั้ง..ก็สั่งโรงงานครั้งแรก600 ลิตร ใจก็ลุ้นจะขายหมดมั้ยว้าา...ล้มมาเงินเก็บหมดเลยนะเรา😂แต่ก็วัดใจ ไม่น่าเชื่อ...ลองโพสขายในมาเก็ตเพลส โพสกลุ้มนู้นกลุ่มนี้..ไม่อยากจะเชื่อคนตามหาแอลกอฮอล์เยอะมากกกก จาก 600 ลิตร เป็น 1000 ลิตร เพิ่มเป็นวันละ 2000 ลิตร ระหว่างนั้นก็มีอุปสรรค์หลายอย่างละคะ ทั้งแอลกอฮอล์ขาดบ้าง โรงงานผลิตไม่ทันบ้าง ตี1ตี2 นั่งรอแอลกอฮอล์มาส่ง นอนวันละ 2 ชม บ้าง ออเดอร์เข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัว มันเป็นการขายที่เราก็ไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย รู้แต่ว่าเหนื่อยมาก ระยะเวลาที่ขาย 1 เดือน กำไรที่ได้ 7 หลักคะ เหนื่อยมากแต่โคตรภูมิใจเลยคะ ไม่คิดว่าวิกฤตนี้จะทำให้เรามีวันนี้...วันนี้เชื่อเเล้วว่าเงินลอยอยู่บนอากาศจริงๆคะอยู่ที่ว่าใครจะมองเห็นโอกาศ ในยามวิกฤตแบบนี้🙏
ถูกใจข้อความนี้จังค่ะ
มีสติ เเล้วเราจะผ่านไป ชอบจังคำนี้ ✌️
ช่องนี้ให้กำลังใจให้ความรู้ดีมาก ๆ ค่ะ ตามดูมาเกือบจะครบทุกคลิปล่ะ ส่งต่อให้ลูกสาวดูด้วย(24 ปี) เพราะเด็กยุคนี้ใช้จิ้มมือถือจึงอ่านหนังสือกันน้อยมาก ยิ่งเรื่องความอดทน สติน้อยเหลือเกิน ไม่รู้จักการให้กำลังใจตัวเอง เรียกว่าเก่งทันสมัยทุกอย่างแต่ไม่เก่งในการใช้ชีวิตก็จะเอาตัวเองไม่รอดค่ะ จึงต้องการคนอย่างน้องมาช่วยเพิ่มพลังบวกทุกด้าน ทั้งในด้านข่าวสาร ความรู้ แนวคิด วิธีแก้ปัญหา และต้องการกำลังใจเชียร์อัพอย่างมากค่ะ ..ถือว่าน้องได้ทำประโยชน์ให้สังคมได้ทำทานแสงสว่างให้คนที่หมดหวังและเพิ่มพลังบวกให้คนเหล่านั้นค่ะ ชอบรายการน้องมากแต่เทคโนฯไม่ทันสมัยติดจรวดอย่างคนหนุ่มสาวนะ เอาแค่ใข้ได้เท่าที่จำเป็นสำหรับชีวิตวัยเกษียณ รู้วิธีช่วยสนับสนุนน้องได้แค่ปล่อยโฆษณาวิ่งเท่านั้นก็เก่งมากแล้วค่ะ 555 สู้ ๆ ทำคลิปดี ๆ แบบนี้ไปเรื่อย ๆ นะ ขอบคุณค่ะ
คุณพูดถูก...มันเกิดขึ้นทั่วโลก....เราต้องทำใจและยอมรับกับมัน...และพร้อมที่จะปรับเปลี่ยน...และสู้อย่างมีสติ...โดยเฉพาะประเทศไทยของเรา...เหมือนเจอปัญหาเรื่องเศรษฐกิจ2เด้ง...ซึ่งก่อนหน้านี้เราเจอปัญหาภายในประเทศเรื่องเศรษฐกิจ....เหมือนไวรัสโควิด19...มาซ้ำให้หนักกว่าเดิม
ตามจริงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันทำให้รู้สึกว่าเป็นโอกาสตัวเองมากๆเลย เนื่องจากเมื่อก่อนน่ะไม่ได้มีภาระอะไรเลยค่ะเราเหมือนเราใช้ชีวิตอยู่ไปวันวันพอวันนึงที่เราไม่อยู่ในสภาวะที่มันเป็นวิกฤติมากๆเลยรู้ว่า เราควรจะต้องทำงานหาเงินเพื่อสะสมให้เยอะและวางแผนการเงินให้ เพราะเพราะถ้าเมื่อไหร่ก็ตามที่มันเกิดเหตุการณ์แบบนี้ซ้ำๆหรือเมื่อไหร่ก็ตามที่มันจะวนแบบนี้อีกมันอาจจะทำให้เราจมไปมากกว่านี้เพราะฉะนั้นมันคือสิ่งที่ทำให้ฮึดสู้ในเรื่องของการหารายได้ การเก็บเงินที่ถูกต้อง จริงๆมันมีวิธีทำเงินได้หลายแบบ เราต้องผันไปตามสถาณการน์อยู่แล้ว ต่อให้ไม่มีโควิดสักวันโลกออนไลน์มันจะเข้ามาอย่างเต็มทีอยู่แล้ว แต่ที่มันแย่คือการปรับตัวที่เร็วเกินไป ทำให้หลายต่อหลายคนมีปัญหา
ยินดีมากเมื่อมาทำงานเป็นที่ปรึกษารู้เลยว่า ต่อให้มีเงินมาก แต่ถ้าวางแผนเงินไม่เป็นสักวันก็ไปไม่รอดอยู่ดี
สำหรับผม มันคือ ทัศนคติ ครับ ปัญหาคือ โหลด ชนิดนึงมีน้ำหนักและเราต้องแบก ถ้าเราไม่ทำอะไรเลย ปัญหาจะหนักมากขึ้นเรื่อยๆ
เราต้องเปลี่ยน ทัศนคติ มองปัญหา ให้เป็น โอกาส เป็นเครื่องมือในการลดปัญหา ปัญหาแก้ไม่หมด เพราะมีเข้ามาทุกวัน และเราก็ทำได้แค่ลดปัญหา ในแต่ละวันครับ
ใช่คะ เราต้องปรับทัศนคติก่อนเลย
ผมเป็นเซลส์บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ถูกจ้างออกจากงาน ได้เงินชดเชยตามกฎหมายและนำเงินใช้หนี้ทั้งหมด(รถยนต์/บัตรเครดิต) ตอนนั้นกะจะหางานใหม่ สมัครไปหลายบริษัทแต่ยังไม่มีบริษัทรับเข้าทำงานเพราะเนื่องจากวิกฤติโควิด19 ไม่รู้จะหารายได้จากทางใดเพื่อเลี้ยงตัวเองและเกิดภาวะเครียดตามมา ช่วงนั้นมีความคิดไม่อยากเผชิญชีวิตอยู่บนโลกใบนี้อีก ได้แต่เก็บตัวอยู่ที่ห้องพัก คิดวนไปมาว่าจะทำอย่างไรกับชีวิต ไม่มีความสุข ไม่อยากกินข้าว ไม่อยากนอน ได้แต่คิดเรื่องเดิมๆ จนวันนึงเราฝืนตัวเองออกมาพบเจอกับผู้คนภายนอก มีเพื่อนๆ น้องๆน้าๆที่เรารู้จักอีกหลายคนพบเจอสภาวะแบบเดียวกันทำให้ผมรู้สึกไม่โดดเดี่ยว และได้ใช้ความรู้ด้านจิตวิทยาที่ศึกษามาพูดคุยให้กำลังใจกับเขาเหล่านั้น ถึงแม้ผมจะไม่มีความสุขได้เต็มที่เหมือนเมื่อก่อน แต่ผมก็มีความสุขในช่วงนี้ที่ได้ให้คำปรึกษากับเขาเหล่านั้นครับ เขาที่เผชิญกับภาวะเช่นเดียวกันกับเรา
คุณพอลพูดดีตรงมากค่ะ ตอนนี้โดนเลิกจ้างตั้งต้นปีแล้วค่ะตอนนี้ยังไม่ได้งานทำ ไม่มีบริษัทไหนเรียกสัมภาษณณ์งานค่ะ. คิดจะทำงานออนไลน์ประสบการณ์ไม่มี รายจ่ายมีทุกวันแนะนำด้วยค่ะ
ของเราอาจจะส่วนทางกับคนอื่นหน่อยค่ะ คือกำลังจะออกจากงานประจำมาทำธุรกิจค่ะ เพราะงานประจำที่ทำอยู่ไม่มีความสุขเลยค่ะ เครียดจนไมเกรนขึ้น ความก้าวหน้าก็มองไม่เห็น เลยตัดสินใจจะทำอะไรที่ชอบ ผลัดมาหลายปีไม่อยากเริ่มต้นอายุมากกว่านี้... ว่าจะลองลุยสักตั้งค่ะเพราะคิดว่าจะต้องทำมันได้แน่ๆค่ะ
ช่วงนี้การซื้อขายออนไลท์
กำลังเฟื่องฟู
เนื่องจากโควินทำให้ออกไปไหนไม่ได้
แนะนำหางานทางสายนี้ทำเลยครับ
ทั้ง แกร๊ป แพนด้า ไลท์
บริการส่งของก็ดี อย่างเคอรี่
ผมเคยคิดเคยทำเหมือนที่ คุณพอลพูดเลยครับ กัดไม่ปล่อยสู้ไม่ถอย สู้อยู่3-4ปี ตอนนี้มีหนี้สิน เกือบๆ400,000บาท เลยตัดสินใจหยุดตอนนี้มาทำงานรายวันตกวันละไม่ถึง500 คิดถึงการค้าขาย แต่ยังไม่กล้า กลัวมีหนี้เพิ่ม หนี้เก่ายังไม่ได้ใช้เลย เศรษฐกิจแย่มานานแล้ว ไม่เกี่ยวกับโควิด แค่มาในเวลาที่แย่พอดีเลยโยนความเสียหายทั้งหมดไปที่โควิด บ้านเราแย่มามากกว่า7ปีแล้วครับคุณพอล ผมเป็นพ่อค้าได้รับผลกระทบมามากแล้ว
อยู่ออสเตรเลียค่ะ พอที่รีปิดประเทศ ก้อโดนพักงานไม่มีกำหนด จนมาอาทิตย์ที่แล้ว บริษัทเรียกให้ผู้ช่วยเชลมาประชุม โดนบริษัทปรับเปลี่ยนตำแหน่งใหม่ และ ทุกคนต้องยื่นสมัครตำแหน่งเข้าไปใหม่ จากทั้งหมด 22 คน เขาต้องการแค่ 14 คน แต่คือเขาจะคัดเลือกเอง ลืมบอกไปว่าทำงานกับแฟน เขาเป็นเซลซึ้งเราก้อทำงานด้วยกันตั้งแต่ เริ่มทำงาน 2 ปีกว่า และพอมาสองวันก่อเขาก้อนัดคุยผ่านซูม เป็นรายบุคคล และ ผลคือตกงานค่ะ คนที่เสียใจสุดคือสามี เราทำงานเป็นทีม ผลของงานก้อออกมาดีตลอด ซึ้งเราชอคเขาชอค ทุกคนชอคที่เราไม่ได้ ไม่ได้ว่าตัวเองเก่งนะคะ แต่เทียบกับคนที่ได้ แบบเศร้า คือ รู้สึก disappointed 2 วันแล้วที่ตกงาน รู้สึกแปลก ๆ ค่ะ เพราะตั้งแต่เหยียบออสเตรเลีย 11 ปี ยังไม่เคยไม่มีงานทำ และตอนนี้ต้องมาหางานแย่งงานกับคนเป็นร้อยเป็นพัน ตอนนี้ก้อพยายามไม่คิด ทำงานบ้าน ทำสวน ปลูกผัก ทำกับข้าว ทำขนม ให้ลืม ๆ แถมวันนี้คนที่ได้งานโทรกลับมาถามงานเรา รู้สึกดีไหมล่ะคะ แต่พอคิดอีกด้าน ทำให้เรารู้สึกมีคุณค่าขึ้นมากเลยค่ะ แต่แค่บริษัทมองไม่เห็น สงสารแต่สามีค่ะ สู้สู้ค่ะ ฟ้าหลังฝนย่อมจะสว่างสดใสกว่าเสมอ
ผมรับเหมาก่อสร้าง งานในหมู่บ้าน แต่ผมเริ่มทำได้แค่ประมาณ3ปี ตอนนี้บางโครงการหยุดสร้าง แล้วคนงานก้อตกงาน แทบโดนค่าภาษีอีกเป็นเกือบ3แสน เพราะผมไม่ค่อยเข้าใจ แต่เวลาผมจ่ายภาษีเกินกว่าจะได้ขอเอกสารมากมาย ผมก้องง
ผม ผลิต ของใช้ จำหน่ายตลาดนัด ทั่วไป ที่รัฐบาล สั่งไม่ไห้จำหน่ายสินค้า จำพวกของใช้ ก็ต้องหยุดงานของตัวเองชั่วคราว ก็เลยว่าง แล้วก็ไปเดินตลาดที่ตัวเองเดินทุกวัน ก็ไปเห็นของกินยัง ขายได้ เราก็มองตัวเองก่อนว่าจะทำอะไรไห้คนอื่นกินได้ บอกเลยครับ ตัวเอง กินยังไม่ได้เลย ผมกินเลยมอง วัตถุดิบแทน ว่ารอบตัวเรามันมีไรบ้าง ผมอยู่จังหวัดเพชรบุรี สิ่งที่ผมเห็นทุกวันแน่ๆ แต่ไม่เคยเอา กุ้งสด หอยสด หมึกสด บ้านเราหาง่ายถูก ที่อื่นเค้ายังต้องมาหาของแถวบ้านเราเลย รอไร ขายดิครับ หาทำเล ไห้ ถูก เราจะมีกำไร เราก็บ่างเลย3ส่วน ส่วนไว้ขยายร้าน ส่วนที่2 ดำเนินธุรกิจเก่า ผลิต และเก็บ ไว้ เพราะไม่เน่าไม่เสีย ถือว่าเป็นเงินเก็บด้วย ส่วนที่3 เพื่อธุรกิจอันไหนของเราพลาด สะดุด เงินส่วนนี้จะไปอุด ช่องโหว่ ได้ ผมยากบอกว่าบ้างครั้งคิดเยอะไปก็ไม่ดี รอบๆตัวเรายังมี อะไรรอ เราอีกเยอะ สู้ๆ อย่างมี สติ
ช่วงที่ต้องล็อคดาวน์ต้องหยุดกิจการเพราะว่าขายกระเป๋าค่ะ ตอนแรกก็ท้อนะแต่ก็มาคิดว่าเราทำอะไรกันได้บ้าง พอดีที่ตลาดที่ขายอนู่เค้าให้ข่ยของกินได้เราก็เลยปรับกลยุทธมาขายนมข้าวโพด นมอัลมอนด์ 100% แทนเพราะคิดว่าทุกคนจะดูแลสุขภาพมากขึ้น เคยได้ยินมาว่า
โควิด × ปัจจัย 4 = โอกาส
เราก็เลยหาวิธีทำในยูทูปค่ะ ลองทำกันปรับสูตรจนได้สูตรที่ดีที่สุด ก็ขายได้ดี ทุกวันนี้เค้าปลกล็อคให้กลับมาขายของใช้ได้แล้ว เราก็เลยมีอาชีพเสีมขึ้นมาอีกอันเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกคน อย่าท้อนะคะ ✌🏼
ปลูกเมล่อนตอนนี้สถานที่ขายโดนปิด ต้องหยุดปลูกพักยาว ตอนนี้เลยเผาถ่านขายรายได้ดีพอๆกับเมล่อนเลย ได้อาชีพเสริมใหม่แบบงงๆ 5555
ผมเป็นแค่เกษตรกรเรียนไม่สูง แต่เราก็เรียนรู้ทางการเงิน การลงทุนในตลาดหุ้นได้ ใช้เเรงทำเงินและให้เงินทำงาน สู้ต่อไปเพื่ออนาคต
ปลูกเเล้วขายที่บ้าน ได้หรือไม่ ลองดูพี่
เมล่อน ขายทางเฟสบุ๊ค ออนไลน์ ได้นะ ดูตัวอย่างขายทุเรียน เขาใส่กล่อง ส่งทั่วประเทศ น่าจะปลูกต่อ และไลฟ์สดไปเลยพาชมเดินสวน และจัดรูปแบบการส่ง
@@rerdthaitongjandow4573 แถวบ้านพี่มันไกลจากตัวเมือง ขายให้คนแถวบ้านขายได้ไม่กี่คน เพราะเมล่อนราคาสูงและเขากินกันไม่ค่อยเป็นด้วยครับ
@@joetaveechokekul6357 ไม่ไหวจริงๆขายออนไลน์ เมล่อนตอนนี้โพสต์ขายกันเยอะมาก และก็ติดปัญหาเรื่องสถานที่ส่งด้วย ห่างจากสถานที่ส่ง(เคอรี่)หลายกิโลเลย ก่อนนั้นก็ขายในโรงพยาบาล แต่ตอนนี้ไม่ขายไม่ได้ เลยต้องหยุดก่อน แต่ก็ไม่นานหรอกเดือนหน้าคงได้ปลูก
เก่งมากครับขอชื่นชม
โชคดีที่ตัวเองปรับแพลนการใช้เงิน การเก็บเงินของตัวเองมาก่อนล่วงหน้าเป็นปี ๆ ช่วงก่อนนี้เกมส์สนุก ๆ ของตัวเองคือการปิดยอดหนี้ ปิดยอดบัตรเครดิต ทำให้ยอดหนี้ลดลงไปเยอะมาก และก็เก็บเงิน 10% มาด้วยเช่นกัน พอถึงช่วงโควิด ต้องปิดกิจการหยุดตามที่รัฐสั่ง เลยทำให้ไม่กระทบ อยู่ได้แบบสบาย ๆ เพราะปิดร้าน ค่าน้ำค่าไฟก็ลดลง ส่วนลูกน้องเราทำแบ่งครึ่งกัน พอปิดร้านก็ไม่ต้องจ่าย เรียกว่ารายได้หยุด คชจ.ก็หยุดเช่นกัน มีเพียงค่าผ่อนบ้าน ที่เรามีเงินพอจะผ่อน เลยไม่ต้องทำเรื่องพักชำระหนี้
มีไฟมากครับช่วงโควิดมีเวลาศึกษาเรื่องหุ้น ฝึกพูดอังกฤษ อ่านหนังสือพัฒนาตัวเอง เห็นคุณค่าสิ่งที่มีรอบๆตัว ดูคลิปพี่พอลไลฟ์หลายปีที่ผ่านมา ขอบคุณมากครับ🙏
เหมือนกันเลยค่ะ
อยู่กะน้องสาวค่ะ ปกติไม่ค่อยมีเวลาให้กัน ตอนนี้เราลำบากทั้งคู่ ก็เลยคิดว่า อะไรที่ใข้ด้วยกันได้ก็ซื้อมาใช้ด้วยกัน งดมื้อเย็นค่ะ ช่วยสุขภาพช่วยประหยัดด้วย อะไรที่ไม่ใช้แล้วเอามาขายค่ะ ที่สำคัญถ้าใครจะซื้ออะไรก็จะคุยกันว่ามันจำเป็นจริงไหม ถ้าอยากได้จริงๆรอได้ไหม ขอบคุณคุณพอลมากๆค่ะ
เราโดนปิดสตูดิโอโยคะมา 2 เดือนแล้วค่ะ โชคดีที่ยังมีงานหลักอีกเลยไมามีผลกระทบมากและดูคุณพอลตั้งแต่ปีที่แล้วเลยมีการเก็บเงินฉุกเฉินไว้ และเก็บเงินลงทุนเรื่อยๆๆตอนยังไม่เกิดวิกฤติ ขอบคุณคุณพอลที่ให้ความรู้ให้สติปัญญาเรื่องการเงิน ตอนนี้เข้าใจแล้วที่ว่า ปัญญาประกุจดังอาวุธ 😊😊
ขอบคุณคุณพอลมากๆคะ..ทำงานต่างประเทศมาจะเกือบ20 ปีละคะ..ตอนนี้ก็40 ละอยากเกษียณแล้ว..พักผ่อน..ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า..มีความสุขในทุกวัน..ให้กำลังใจตัวเองกับคนอื่นมากๆคะ… จากเยอรมันคะ🇩🇪🇩🇪
ชีวิต กว่าจะได้เกิดมา ผมจะไม่คิดฆ่าตัวตาย ผมจะดิ้นรน จนกว่า จะผ่านพ้นทุกช่วงของชีวิต สู้เว้ย
ที่ทำงานผมหยุดในบริการครับผมเป็นพนักงานโรงหนัง แต่ดีหน่อยครับตรงที่เขารับประกันว่ายังไงผมก็กลับมาทำงานเหมือนเดิมได้ครับเงินเยียวยาก็ไม่ได้ครับผมใช้หน่อยลงครับพ่อผมต้องส่งรถแต่ยังมีทางออกครับคือไปคุยกับธนาคารโดยตรงครับว่าได้รับผลกระทบรายได้ขาดมือของดส่งรถ3เดือนทุกวันนี้ก็ไม่ได้เครียดครับพยายามหาอะไรทำเรื่อยเปื่อยดีครับยังมีหุ้นให้ดูมันอุ่นใจไหมตอนดูไม่ครับเพราะแดงมาก5555555 แต่ผมคิดแบบที่พี่พอลเคยบอกครับเศรษฐกิจมันวนเป็นลูปยังไงมันก็ต้องกลับมาอยู่ในช่วงเศรษฐกิจดีผมก็คงทำได้แค่รอครับแล้วประหยัดมากขึ้น
5รส😃😃😃เพ็ด=ทรมานเปรี้ยว=ร้อนลน ขม=ทรมาน เคม=อดอยาก หวาน=หัวเราะที่เห็นคนใส่หน้ากากเข้าหากัน555/😃😃😃19=ชีวิตติดกรรม ทั่งภัยิบัติทั้งโรคระบาด ทั้งภัยสงคราม ยุคกาลียุค เทพจะล้างให้ดูว่า ไม่ใช้ขนมน่ะ นักบันเทิง ตัวเลข เจอกรรม ตัวเลขใช้กับเทพไม่ได้จิตวิญญาญจะต้องขึ้นสูงสุดขึ้นไปอ่ะ😃😃😃😃😂😂😁😁
มันขึ้นอยู่กับทีมรัฐบาลจะมีความจริงใจแก้ปัญหาจริงไหม
ขอบคุณมากค่ะที่สำหรับการ "เตือนสติ" ในทุกขณะจิต
ก่อนหน้านี้ดูคลิป 1 ชั่วโมงครึ่งของคุณพอลเรื่องการลงทุน แล้วเอาประโยค"ทุกวิกฤติมีโอกาสเสมอ"มาคิดเรื่อยๆ เมื่อไหร่ที่ว่าง ยังย้อนนึกไปถึงปี 2008 Hamburger crisis ที่เป็นพนักงานบริษัทแล้วเปลี่ยนความคิดอยากเรียนโทเพื่อทำธุรกิจส่วนตัว ทิ้งความรู้ด้านภาษาต่างประเทศ(ไม่จำเป็นต้องใช้ในปัจจุบันและอนาคต) เรียนโทและพยายามเรียนวิธีคิดแบบมีเหตุผลวิทยาศาสตร์มากขึ้นจากเพื่อนร่วมชั้นและอาจารย์ผู้ชำนาญ และได้ลงเรียนคอร์สความรู้เผื่อเป็นอาชีพเสริมได้ ค้นพบความถนัดโดยที่ไม่รู้ว่าเป็นความชอบแต่เด็กๆ ฝึกขายสินค้าตามตลาดนัดด้วย ลงทุน vi แบบไม่ใช่พอร์ทใหญ่แต่เอาไว้เป็นเงินเย็นกระเป๋านึงในชีวิต วางแผนจะทำสินค้าในปีนี้ก็สะดุด เพราะโรงงานปิด เลยต้องมา upskill หลายอย่างเพราะความรู้ใหม่ๆ เพิ่มจากเมื่อก่อนมาก ขอบคุณวิกฤตโควิด19 ที่ทำให้นั่งคิดวางแผนได้มากกว่าเดิมในช่วงนี้ค่ะ ถ้าเริ่มอะไรเร็วไปเกิดสะดุดก็หาเงินคืนทุนไม่ทันและต้องขายขาดทุนคงต้องจมกับ The Great Depression เป็นแน่ค่ะ
เรียนจบทางด้านบัญชีมา 1 ปีแล้วค่ะ มีประสบการณ์ฝึกงานกับบริษัทสอบบัญชี Big4 แล้วพึ่งเริ่มหางานช่วงต้นปี มกรา-มีนา สัมภาษณ์งานไปหลายที่แล้ว พอดีกับที่โควิท19 มากระทบอย่างหนัก ตอนนี้ส่งสมัครงานเพิ่มไปหลายที่แล้ว ยังว่างงานอยู่เลย
ตอนนี้หลังจากที่ลองหางานอย่างเต็มที่แล้ว เวลาว่างก็หาหนังสือมาอ่านเพิ่มความรู้ค่ะ แล้วก็เรียนออนไลน์ฟรี เกี่ยวกับการบริหารเงิน เรียนภาษาเพิ่มเติมให้แน่นยิ่งขึ้น คุยกับครอบครัวมากขึ้นจะได้ไม่รู้สึกเครียดหรือโดดเดี่ยวค่ะ
ขอบคุณมากคะ ไม่มีอาชีพอะไรที่มั่งคงเลยคะ
ขอบคุณคลิปดีๆของพี่พอลครับ ตอนนี้ต้องประหยัดเเละขยันครับ งานออนไลน์ยังมีรับสมัคร ไม่เลือกงานไม่ยากจน + ทัศนคติที่ดีจะพาเรารอด วิกฤตครั้งนี้อาจจะเเย่ เเต่ครั้งหน้าเราต้องไม่เเย่เเบบนี้ครับ!
ส่วนตัวมองว่า ไม่ใช่กำลังเข้าครับ ผมว่ามันเข้าสู่ความตกต่ำมาระดับนึงแล้ว และจะหนักไปอีก2ปี
ผมเป็นคอนวอยอยู่วงดนตรี ไม่ต้องพูดถึงเรื่องทำงานเลยไม่รู้จะได้กลับไปทำเมื่อไหร่ แต่ผมคิดไว้ตั้งแต่ปลายปีที่แล้วว่าเศรษฐกิจจะต้องตกต่ำลงไม่คิดว่าจะเจอโรคระบาดซ้ำเติมด้วย ดีที่ใช้จ่ายอย่างประหยัดเลยมีเงินเก็บไว้ใช้ยามนี้ อีกอย่างอยู่บ้านนอกปลูกผักปลูกหญ้ากินเองช่วยลดรายจ่าย วันข้างหน้าค่อยว่ากันเป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ
Covid 19 ทำให้ไม่ได้กลับบ้านไปหาลูก ปกติกลับทุกอาทิตย์ตอนนี้ไม่ได้เจอเดือนกว่าแล้ว😭อาจไม่กระทบเรื่องเงินแต่เรื่องความรู้สึกคือกระทบมากจริงๆคะ
เคยทำงานประจำมาหลายบริษัท ออกมาไม่เกิน เดือนสองเดือนก็ได้งาน เลยทรนงกับประสบการณ์งานตัวเอง เเต่ตอนนี้... ลำบากหน่อย ออกงานเมือช่วงตนปี ไปพักผ่อนกะครอบครัวเป็นเดือนๆ กลับมาว่าจะหางานใหม่ เจอช่วง COVID-19 หางานช่วงนี้ คงลำบากกว่าจะได้งาน เเต่ผมยังโชคดี งานผมยังสามารถรับฟรีเเลนช์ได้ ทำงานอยู่บ้านได้ รายรับรับอาจจะลดลงเเต่ยังพออยู่ได้ เเม้น รายจ่ายก็เท่าเดิม ต้องพยามหางาน ฟรีเเลนช์เยอะขึ้น ขอให้เพื่อนๆ ทุกๆคนสู้ๆ นะครับ COVID-19 มา เราจะต้องผ่านมันไปให้ได้นะครับ.....
ขอบคุณคุณพอล ดูทุกคลิป ได้ความรู้ได้ข้อคิดดีๆ ไก่ก็มีหนี้สินค่ะ
แต่ไม่ท้อค่ะ ไม่ทำร้ายตัวเองด้วย
เพราะปัญหาไม่ได้จบตรงที่เราตาย
มองหาอาชีพเสริมค่ะแล้วไปเจอ app moomall ค่ะ ไก่เปลี่ยนตัวเองทุกอย่าง เรียนรู้ค่ะ จากไม่เป็นเรื่องเฟส LINE instagram ก็หัดเรียนรู้พัฒนาทำให้เป็น ไม่อยู่นิ่งค่ะ
ถึงจะเริ่มต้นช้าตอนอายุ 40 แต่ก็ไม่ท้อค่ะ เหมือนที่คุณพอล พูดทุกคลิป ว่าทุกวิกฤตย่อมมีโอกาสอยู่ในนั้นเสมอ เพียงแค่เราจะทำมันหรือเปล่า ไก่ตอนนี้ลงมือทำ
ด้วยความตั้งใจ ขอบคุณ คุณพอลมาก ค่ะ จุดประกายในสิ่งที่ไก่ไม่เคยรู้ และเรียนรู้ จากไม่เคยอ่านหนังสือ การเพิ่มอ่านหนังสือวันละ 10 หน้า อย่างที่คุณพอลบอก
ในคลิปนึงนานแล้ว หัดฝึกฝนเอาชนะใจตัวเอง
ขอบคุณจากใจจริงค่ะ
อาชีพไก่เป็นแม่ค้าค่ะขายผลไม้ตามฤดูกาลขายเร่ตามหมู่บ้าน
คนหาเช้ากินค่ำ
ขายแตงโมเร่ตามหมู่บ้าน รายได้ลดลงค่ะ มากค่ะ ลูกค้าไม่ค่อยมี
รายจ่ายเพิ่มมากขึ้น รายได้ไม่พอ
แต่ก็สู้ขายทุกวัน ไก่ไม่เคยคิดว่าโควิดเป็นปัญหาเลย ไม่อยากคิดหรือไปโฟกัสตรงนั้น ทำให้เราเครียด ไก่จะไม่มองว่าตัวเรามีปัญหาค่ะ
ค่อยๆคิดค่อยๆทำไป อย่างมีสติ
เรื่องหนี้สินก็ไปคุยเจรจาผ่อนผันค่ะ
แต่ไก่ก็ขอบคุณเจ้าหนี้ที่ไม่เคยเร่งรัด ไก่ก็ค่อยๆผ่อนไปค่ะ
แรงบันดาลใจจากฟังคุณพอลเลยตั้งใจวางแผนเก็บออมเงินและไม่อยากได้โน่นนีและไม่เอาของผ่อนเลยเก็บเงินได้หนึ่งก้อนเจอโควิสเลยไม่กระทบทำสวนและทำโรงงาน โรงงานปิดเราก็มีผักผลไม้ในสวนไว้กินเหลือขายมีเงินเก็บหนึ่งก้อนต้องทำงานสองอย่างๆสู้ๆนะทุกคนเราจะผ่านไปได้สติๆๆ
ลองนึกถึงความยากลำบากที่สุดในชีวิตที่เราเคยเจอมาและเราสามารถผ่านพ้นมันไปได้ ครั้งนั้นมันสุดๆเลยนะ แต่เมื่อเวลาผ่านไปเราก็ค่อยๆหายเจ็บ หายปวด ความยากลำบากนั้นเราก็แทบจะลืมเลือน
ครั้งนี้แม้มันจะทุกข์ยากแสนสาหัส เดี๋ยว
มันก็ต้องผ่านไปได้เช่นเคย เหมือนความ
มืดเกิดขึ้นมาเดี๋ยวก็สว่าง เพียงแค่รอหน่อย รออย่างมีสติ อดทน เดี๋ยวก็จะมีสิ่ง
ดีเกิดขึ้นค่ะ
สู้ สู้ นะครับ .. ^ ¢ ^
“เวลา” ครับ ช่วงที่งานน้อยลงสิ่งที่มีเพิ่มมากขึ้นแน่ๆคือเวลา ผมจึงใช้มันค้นหาและเรียนรู้ สิ่งที่จะช่วยให้ผ่านวิกฤตนี้
ผมศึกษา การลงทุนในหุ้น เงินดิจิตอล บล็อกเชน มีเวลาเรียนรู้โลกอยาคตมากขึ้น ตอนนี้ก็เอาเงินเก็บที่นิ่งสนิทมาหลายปี ออกมาสร้างผลกำไรให้ชนะเงินเฝ่อบ้างแล้ว
ผมมีเวลาไปดูแลที่ดินตัวเอง ปลูกสิ่งที่กินได้ วางแผนการใช้ที่ดินให้เกิดประโยชน์ เพื่อการดำรงชีพได้ด้วยตัวเอง
มีเวลาออกกำลังกายมากขึ้น สุขภาพดี ช่วยเรื่องความเครียดได้ด้วย ได้อยู่กับลูกสาวมากขึ้น สนุกกับเด็กๆ ก็ได้ไอเดียเจ๋งๆมาต่อยอด
ปัญหาโจรขโมยน่าจะมีคนกังวลเพิ่มขึ้น อย่างที่คุณพอลบอกแน่ๆครับ เพราะงานรั้วไฟฟ้ากันขโมยผม มีออเดอร์เข้ามาแบบเยอะมากจนงงเลย
ขอบคุณที่สร้างคลิบดีๆ เข้าใจง่าย ให้ชมนะครับ
ผมอยากแชร์ ผลกะทบที่ได้รับกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับทุกๆท่านและเป็นกำลังใจให้สู้ ถ้าเราสู้จะไม่มีคำว่าแพ้ หรือล้มเหลว ผมเชื่ออย่างนั้น เข้าเรื่อของผมเลยนะครับ ผมเปิดร้านอาหาร กำลังสร้างเนื้อสร้างตัวเปิดมาได้หลายปี ผมก็อายุ 40 แล้วก่อนหน้านี้รายได้พอมีเงินเก็บผ่อนบ้านผ่อนรถ สบายๆมาช่วงปีหลังๆแย่ลงๆก็พยายามทำสิ่งใหม่ๆลงทุนหาช่องทาง แต่ผมลับก็ไม่ได้อย่างที่หวัง คือไปไม่ลอด แต่ก็ยังสู้หารายได้อื่นๆ ต่อไป จนมาปีนี้ เจอโควิดต่องปิดร้าน รายได้หดต้องให้ลูกน้องสมักใจพักงานลดค่าจ้าง ประนอมหนี้กับเจ้าหนี้ให้ได้มากที่สุดทุกตัว ลดค่าใช้จ่ายทุกๆด้าน แต่ผมเป็นคนชอบติดชอบทำว่าเราจะไม่ลงทุ่นอะไรที่เสี่ยงแล้วแต่จะไปต่อยอดลดต้นทุนของที่เราเอามาค้าขายดีกว่า ผมก็มองหาว่าเราจะลดตัวไหนได้บ้างก็เห็นว่าไข่ไก่ แล้วลดอย่างไรคิด เลี้ยงไก่เองก็น่าจะดีพอดีที่บ้านสวนมีที่ว่างจัดการทำคอกไก่ จะเลี้ยงแบบต้นทุนต่ำให้ไก่กินแมลงกินใส้เดือน เพื่อลดต้นทุนค่าอาหารให้มากที่สุด ก็ลงมือทำเองเอาเวลาว่างไปทำเล้าไก่ ลงทุนไป20000 ค่าของ ค่าแม่ไก่กันอื่นๆ ก็อีก10000 ได้ไก่ 100 ตัวอีก4 เดือนผมก็น่าจะมีไข่ไก่ที่ดี ราคาถูก ไปอีก 2 ปี 2 เดือรหลังไก่ออกไข่ ก็น่าจะคืนทุน และผมก็คิดต่อว่าถ้าไข่ไก่ผมเลี้ยงแบบธรรมชาติ น่าจะให้รสชาติที่ดี จะเอามาต่อยอดทำข้าวหน้าไก่ด้ง จานละ 20 บาทก็น่าจะได้มูลค่าเพิ่ม ถ้าเป็นไปตามแผนผมก็น่าจะมีทางลอดจากวิกฤตเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นในขณะนี้ ได้ละดับหนึ่ง คือคิดบวกไว้ก่อน เราจะได้มีกำลังสู้ ไว้ถ้าไก่ออกไข่ จะมาอัพเดจให้เพื่อนฟังอีกนะครับ
ตัวผมเองก็รายใด้ลดลงครับ เมื่อก่อนมีรายได้ 4ถึง 5 หมื่นบาทต่อเดือนผ่อนบ้านผ่อนรถ ใช้ประหยัดพออยู่ได้ ตอนนี้เหลือประมาณครึ่งนึง แต่ก็ยังพออยู่ได้แค่ตัดส่วนที่จำเป็นน้อยที่สุดออกเช่นรถยนตร์หันมาขี่มอไซด์แทน และทำกับข้าวกินเอง ไม่กินที่ร้าน งดเที่ยวและปาร์ตี้ทั้งหมด เหลือผ่อนบ้านอย่างเดียวก็พออยู่ได้ แต่คงจะไม่อยุดยอมแพ้แค่จะเรียนรู้และพัฒนาตัวเองตลอดเวลาเพื่อผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้
เยี่ยมมากครับ
ขอบคุณสื่อดีๆ ฟังแล้วได้พลังบวกในการทำสิ่งต่างๆ เพิ่มขึ้นมากเลยค่ะ อย่างน้อยยังได้รับกำลังใจดีๆ จากบนโลกออนไลน์ สู้ๆ ไปด้วยกัน อาจจะช่วยเรื่องเงินไม่ได้แต่ ขอเป็นกำลังใจเล็กๆ น้อยๆ ให้ทุกคนผ่านพ้นช่วงเวลายากลำบากไปด้วยกันนะคะ
คุณพอล เป็น center ได้ เช่นเดียวกับการหางาน ให้งาน
สมมุติ ให้ลงทะเบียน
ผู้ว่าจ้าง มีงานชั่วคราว เสาร์ - อาทิตย์ ตัดหญ้า ทาสีรั้ว มีกี่หลัง ... เช็ดกระจก ทำความสะอาด เขียนแบบ ขายของหน้า 7/11 หิ้วปูน มีอาชีพเยอะมาก
ก็ให้คนว่างงานหรือคนหารายได้พิเศษไปทำงาน อาจจะได้ถึงวันละ 400-500 บาท เป็นต้น
สำคัญที่ พยายามแล้วหรือยัง
ลองผิด ลองถูก ไปเลย
ชอบคลิปพี่พอลมากๆค่ะ ได้แง่คิดดีๆๆหลายๆอย่าง
ขอบคุณความรู้ ที่แบ่งปันครับผม
ทำงานบริษัทที่เกี่ยวกับการท่องเที่ยวโดยตรง โดนลดเงินเดือนตั้งแต่เดือน กุมภาพันธ์ เพราะบริษัทผลประกอบการแย่ตอนนั้นโควิดเพิ่งเริ่มเป็นข่าวพอเข้าเดือน มีนาคม ก็ลดเงินเดือนมาจ่าย 50% เดือน เมษายน ก็เลิกจ้าง ซ้ำร้ายบริษัทให้เขียนใบลาออกเพราะไม่ต้องการจ่ายเงินตามกฏหมาย จ่าย1เดือน ได้เงินมา13,900 บาท ถ้าไม่รับก็ไม่เสียเวลาต้องไปต่อสู้ มีพนักงานบางกลุ่มไปร้องเรียนแต่สุดท้ายโดนเจ้าหน้าที่กล่อมว่าฟ้องร้องบริษัทนี้มีแต่แพ้เสียเวลาเปล่า ในที่สุดก็จำยอมกลับมาเขียนใบลาออกกันเอง ตั้งแต่รัฐมีมาตรการช่วยเหลือออกมายังไม่เข้าข่ายความช่วยเหลือสักอัน จะค้าขายก็ไม่มีเงินลงทุน ขอกู้ ธกส. โครงการช่วยเหลือจากรัฐป่านนี้ยังไม่มีข้อความตอบกลับใดๆ บ้านก็เช่าแชร์กันกับเพื่อนๆ ตัวคนเดียว ไม่มีญาติพี่น้อง อายุก็เกิน 50แล้วครั้นจะไปสมัครงานหลังวิกฤติโควิดผ่านพ้นไปแล้วก็คงเป็นไปได้ยาก ตอนนี้มีภาวะปวดหลัง นอนตื่นตอนเช้าก็ปวด นั่งนานก็ปวด คงเพราะทำงานออฟฟิตนั่งโต๊ะมาตลอดเลยทำให้มีอาการนี้ ช่วงนี้ว่างก็พยายามค้นหาตัวเองว่านอกจากงานนั่งโต๊ะแล้วเราชอบทำอะไร พยายามไม่เครียด การตกงานก็ถือซะว่าเป็นการพักผ่อน ท่องเที่ยวที่ใหม่ๆด้วยการดูยูทูป นอนตื่นสายๆบ้างเพราะตอนทำงานทุ่มเทมาเยอะแล้ว ชาร์จแบตให้เต็มที่ หวังว่าเดือนมิถุนายนนี้รัฐจะยกเลิกมาตรการเข้มงวดจะได้ออกไปดิ้นรนต่อ "ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นต่อไป"
เมื่อก่อนตอนที่ไม่มี covid 19 ก็กิน เที่ยวไม่หยุด ใช้ของฟุ่มเฟือย แต่พอเริ่มมีโรค covid 19 มาก็หยุดเที่ยว หยุดกินอาหารแพง กลับกลายเป็นว่า มันดีกับตัวเราเอง เงินเพิ่มขึ้น เพราะไม่ได้ไปไหน อันนี้เหมาะกับคนที่ไม่ได้ตกงานค่ะ แต่คนตกงานน่าจะประหยัดเพื่อจะได้อยู่ในสังคมให้นานที่สุดเพื่อรอเวลาcovid หายค่ะ
ขอบคุณนะค่ะ😍😍
ขอบคุณสำหรับคลิปดีๆค่ะ😄🙏🙏🙏
ขอบคุณพี่พอลมากครับ เราจะผ่านไปด้วยกันครับผม
มีข้อคิดดีๆ มากมาย ทำต่อเรื่อยๆนะคะ
ขอบคุณค่ะ
คลิปนี้ดีมากๆครับ ขอบคุณครับ
Great Inspirational Talk👏🏻👏🏻👍🏻