Çok basit aslında; insanları basit göreceksin kim olursa olsun, giyimi konuşma tarzı, entelektüel birikimi kariyeri ne olursa olsun umursamayacaksın. Ben böyle kurtuldum. Önceden kafeye giderdim, utancımdan masanın altına girecek hale gelirdim üstelik arkadaşlarım yanımda olmasına rağmen. Toplu taşıma araçlarına binerken, ineceğim yerde Müsait bir yer demekten utanırdım. Sonra umursamaz oldum. Şimdi öz güvenim o kadar iyi ki, tek başıma kafelere gidip oturabiliyorum, hiç tanımadığım insanlarla iletişim kurup arkadaş olabiliyorum. 3 yıldır hayatım değişti. İnsanları nasıl basit göreceğini öğrenmek istiyorsan, detaylı bilgi verebilirim
@@CihanAtak-q4j aslında böyle düşünmek ve böyle bir zihniyete sahip olmak kolay ama biri içinde o anlamsız anksiyete ve korkuyu hissediyorsa böyle düşünmesine rağmen o hissettiği stres onu ortamdan, kalabalıktan ve konuşmaktan kaçınması için yeterli bir sebep olur. Tabi bu maruz kalma ve zamanla ve çaba ile aşılabilir.
Hayatımın şu zamanına kadar yani 20 yaşıma kadar hep anksiyete ve onun getirdiği gereksiz olumsuzluklarla mücadele ettim. Birilerine aşık oldum, karşılıklıydı ama sırf bilinçaltımdaki korkular nedeniyle bazen istemsiz bazen bilinçli olarak kaçtım uzaklaştım. Basit arkadaşlıklar kurmak bile zor bir hale geldi. Yüksek sesle konuşulması, sessizliği bozan en ufak sesler bile bana anksiyete hissi verdi. Sırf anksiyetem nedeniyle sevdiğim kişiye sanki umrumda değilmişçesine bakamadım. Belki de tanıdığım çoğu insanın göz rengini tam olarak bilmiyorum. Özümde canlı konuşkan ve açık fikirli bir insan olmama ve eğer rahat hissettiğim bir ortamda isem olduğum gibi davranabilmeme rağmen anksiyete beni kabuğuma çekti, kendimi ifade etmekten alıkoydu, hep koşarak kaçma isteği uyandırdı ama artık bıktım. Ben böyle bir insan değilim, utangaç, göz teması kuramayan, kaçan, stresten sürekli kasları kasılan. Onun gözlerine bakabilmek istiyorum artık, spontane konuşabilmek ve davranabilmek, korkmadan insanlara yaklaşabilmek. Ve son olarak beni anlayacak ve bana destek olacak birilerini istiyorum.. cidden etrafıma bakıyorum herkes sakince iletişim kuruyor yok mu benim yaşadıklarımı yaşayan ve beni anlayabilen??
Videoyu actim çünkü 2 gündür gördüğüm rüyalar ilginç bir şekilde beni çok etkiledi ve anksiyete dönüştü. Videonun sonuna geldim huzurlu hissediyorum. Teşekkürler.
Anksiyete ile mücadele ediyordum önceden toplu taşıma araçlarına binmekte güçlük çekiyor, kafelere gidip oturmakta zorlanıyordum. İnsanlarla, hatta kısa süreli sohbetler dahi gerçekleştiremezdim Bir gün bu durumu sorgulamaya başladım Neden insanlardan bu kadar çekiniyorum? Kendimi neden bu kadar dışlanmış hissediyorum Belki de korkularım toplumun ne düşündüğüyle ilgiliydi belki de geçmişte yaşadığım olumsuz deneyimler beni bu noktaya getirmişti. Bu soruları kendime sorduktan sonra cesaret bulmaya başladım. Zamanla, o kadar rahatlamaya başladım ki artık tek başıma bankta oturan birinin yanına gidip rahatlıkla sohbet edebiliyorum. Toplu taşıma araçlarına ve kafelere tek başıma gitmek önceki kadar zorlayıcı olmamaya başladı ve Şunu da anladım Hiçbir şey ve hiç kimse çekinmeye ve geride durmaya zorlayacak kadar değerli değil
Sizin bu yaptığınız çok güzel, anlattığınız yöntemlerin bazılarını denemiş olsam bile hep iyi geliyor sizi dinlemek. Denemeyi unuttuğumu da hatırlatmış oluyorsunuz hem. Sevgiyle kalın 🌸
Videoyu henüz izlemedim. Yüklendiğini görünce hemen yorum yazmak geldi içimden. İyi ki varsınız, anlattılarınız çok iyi geliyor 💖Tıpkı bir derttaş bir arkadaş gibi hissettiriyorsunuz sanki karşı karşıyayız da elinizi omzuma koyup seni anlıyorum der gibisiniz 🌼 Anlaşılmak gercekten bir ihtiyaç insan anlaşılmadıkça, desteklenmedikçe soluyor. Tanışmasak bile dinledikçe beni anladığınızı hissediyorum. Emeğimize, yüreğinize sağlık 🫶🌱
Hep anksiyeteyi bir bozukluk bir düşman olarak görüp savaşmaya ya da yok saymaya çalıştım. Son zamanlarda anksiyete geldiğinde kafamda kuruyorum bu gerçek değil diyip yok saymaya çalışmak yerine oturup bunu yazıyorum. Ve yazdığımda altta işleyip duran o anksiyetenin haklı olduğunu görüyorum. Beni korumaya çalışan etrafımdaki görmezden geldiğim tehditleri bana gösterip beni korumaya çalışan bir ebeveyn gibi olduğunu görüyorum. Kendimi korumayı başardığımda sakinleşiyor. O benim düşmanım değil koruyucum. Onunla savaşmaya değil ondan faydalanmaya çalışıyorum.
Öğretmenim, öğrencilerim ağladığında veya kaygılandığında git elini yüzünü yıka gel derim ve her seferinde işe yarar. Büyülü bir yöntem gibi gelir bana. Soğuk duşa değindiğiniz yerde aklıma hemen bu durum geldi. İyi ki varsınız, sevgiler. ❤
Kahve içmeyi bıraktığım zamanlarda kesinlikle daha huzurlu biriyim. Bence kahvenin zararları yeterince araştırılmıyor. Uzun dönemde refleksleri de çok kötü etkiliyor bence.
Sizin de anksiyete yaşıyor olmanız beni ilginç bir şekilde rahatlattı. Sanırım bu durumun normal olduğunu kabul ettim. Bilgi birikiminizi ve deneyimlerinizi paylaştığınız için teşekkür ederim ❤❤❤🥰
Merhaba canım doktorum benim 🙏💗 moral kaynağım umudumsun iyiki varsınız daima da var olun dualarımdasiniz ailecek 🙏🧿🇹🇷💗🌹🤗🍀🌳🦮🐈👏👏 yolunuz açık olsun selamlar özlemle kucaklıyorum 🤲💗
Sınav kaygısının sağlık kaygısına evrildiği o dönemimdeyim, çarpıntılardan uyuyamıyorum; her an nabzımı ölmek her an neyim var diye araştırmaktan çok sıkıldım. Gerçekten her şey zihinde bitiyor…
1. Kaygılı olduğunuzu farketmek 2.aclik, susuzluk,uykusuzluk varsa alınan rutin ilaçlar aldım mı şeklinde fiziksel ihtiyaçları gözden geçir uygula. 3.Soguk ya da ılık duş al. Elini yüzünü bileklerini yıka 4.Nefes al sayarak yavaş uzun nefes al ve yavaş ver bunu tekrarla. 5.kendine sarıl,elini yanağına ve vagusa koy elinin ısıyla ısınıncaya kadar rahatlamaya çalış sıcaklığı hisset. Bence bir atkı ile kollardan sıkıştırılmış bir şekilde de biraz ısınıncaya kadar bekleyebiliriz. Bebek kundağı gibi. 5. U, vu sesi çıkartarak vücudumuzun titresmesini sağlamak. Küçükken biz bunu çok yapardık. Hatta elimizle ağzımızı kapatır açardık daha sesli senkronize va va va şeklinde ses çıkartırdık. Çocuklarım bebekken ilk ses çıkarmaya başladıklarında ses çıkarırken elimle ağızlarını açar kapatırım değişik bir ses olunca bebeğin hoşuna gider gülerdi. (Anlattığımız,anlaşıldığımız kadardır)😊
Sınav öğrencisiyim ve başta söyledikleriniz benim için doğru. Bu sene gerçekten ciddi anlamda çok zorlandığım dönem oldu. Kaygıdan, stresten vs hiçbir şey yapamıyorum. Sadece sınav ile alakalı endişeler ve kaygılarım da olmadı bu dönem. Bu döngü birazda yaz tatilinde sevdiğim bir insanı kaybetmekle başladı. Sonrasında yine sevdiğim bir insanı ve bir hayvanımı kaybettim. O zor süreci de düşünürsek çok zorlandığım günlerdi. Bu yüzden de sınav kaygısı üzerine ruhsal olarak beni kötü etkileyecek durumlar da eklenince hepten kopukluk yaşadım. Zaten çok fazla kaygılı ve stresli biriyim. Bir de beni yoracak üzecek şeyler yaşadığımda daha da zorlandım. Daha burda yazmadığım bir sürü beni yoran şeyler var. Ama bu süreçte hiçbir zaman kendime şefkatli davranamadım. Ya da anksiyeteden tam anlamıyla kurtulmak istemedim. Çünkü şu saydıklarım sınava çalışmamak için suçluluk ve bahane gibi geliyor. Devamlı kendimi başkalarıyla kıyaslıyorum. Başkaları da (Allah göstermesin) annelerini babalarını kaybediyorlar ama çalışmaya devam ediyorlar sen nasıl yapamıyorsun diyip kendime yükleniyorum. Bu sürecin iki olumlu yanı oldu bende: 1. Bu süreç sayesinde Allah ile olan bağımı biraz daha arttırabildim. 2. Sizi ve sizin gibi kendime yardımcı olabilecek psikologları keşfettim ve bir başkasının özellikle de sizin hem TH-cam’dan hem de Spotify’dan dinlediğim sohbetleriniz gerçekten farkındalık oluşturdu bende. Örneğin ben gerçekten mükemmeliyetçiyim. Hata kabul edemiyorum. Geçmişi bırakamıyorum sınav sonucu nasıl olacak diye düşünüp duruyorum. Demiştiniz ya ya hep ya hiç kafasında olurlar bu insanlar diye. İşte şuan tam da hiç kafasındayım. Hiçbir şey yapamıyor ve çalışamıyorum. Olmuyor. Her şeyin farkındayım ama adım atamıyorum, yapamıyorum, yapmaya ne cesaretim kaldı ne de gücüm. Çok korkuyorum. Bu yüzden de olmayacak. Nasıl düzeleceğim bilemiyorum.
Ben de sınav öğrencisiyim senin duygularını çok iyi anlıyorum üstelik 3.mezun senem. Senin yaşadığın duyguların hepsini belki de daha fazlasını yaşadım. Hatta bu sene yks sınavından yaklaşık bir ay sonra strese bağlı olduğunu düşündüğüm apandis ameliyatı geçirdim. Yalnız hissetmemen ve adım atman için sana destek olmak isterim. Öncelikle yks sürecinde yaşanacak olumsuz durumları kabul etmek lazım hiç kimsenin süreci mükemmel ilerlemiyor bu olumsuzlukları sürecin bir parçası olarak kabul edip yola devam etmek lazım tıpkı olumlu olayların olması kadar normal kabul edersek süreç daha katlanilabilir ve sağlıklı ilerler. Hayalin hedefin ne bilmiyorum ama psikolojik olarak yönetimi ele almalıyız yaşadığın hissettiğin duyguları bu sınavı ciddiye alıp hedefi için mücadele eden tüm öğrenciler yaşıyor. Stres kısmı için şunu söyleyebilirim stresin belli bir düzeyde olması gerekiyor zaten. Hiç olmaması normal değil belirli düzeyde stres olmalı ki bir dürtü olsun senin masa başına geçmen için. Ama haddinden fazla olması da hem metal hem fiziksel seni kemirir. Stresin ve anksiyete sebebinin düzenli bir çalışma temposu tutturmaman ve olması gerekenden daha az çalışmadan kaynaklaniyor diye tahmin ediyorum. Harekete geçmedikçe o adımı atmadikca stresin katlanarak devam eder kendini oylamaya çalışırsın o an stres kaybolur geçici olarak ama sonra gün yüzüne tekrar çıkar ve yine seni mahveder. O yüzden sana tavsiyem bir kağıt bir kalem al eline ve yaz. Benim hedefim ne ve bu hedefim için ne yapmam gerekiyor bunları belirle kendine haftalik yapamıyorsan günlük yapılacak kislssi belirle her bun kendine hedef koy bugün şu kadar çalışacağım ve gittikçe limiti arttır. Disiplinli bir şekilde bu rutini devam ettir ve çok uzun mola vermemeye çalış çünkü düşüncelere boğulursun zihnin sürekli dersle meşgul olursa stres yapmaya vaktin kalmayacak ve zamanla ilerlediğini hissettiğin şeyleri gördükçe rahatlayacaksin emin ol. Her gün yeni bir sayfa hakkını vererek geçir o zaman vicdanende rahat hissedersin. Unutma kural şu Disiplinli bir şekilde devam et. Kendi kayığını kendin çekmedikçe bir yere varamazsın hiç kimse gelip seni kaldırmaz kendine güven yapabilirsin hedeflerin hayallerin için mücadele etmen lazım korkarsan gemini yurutemezsin.ilk adimi attıktan sonra devamı gelecek inan bana. Başarılar diliyorum ve o adımı atacağına inanıyorum sevgiler ❤
@ Öncelikle çok geçmiş olsun. Yorumunuz için de teşekkür ederim. Ben zaten sınav sürecinde basıma gelecek olumsuz durumların olacağının farkındayım, farkındaydım da yola başlamadan. Bahsettim de zaten. Ama dediğim gibi stresim belli düzeyde değil fazla. Bu da mükemmeliyetçilikten kaynaklanıyor. Etrafimda ve sosyal medyadan devamlı etkilendiğim için böyleydi. Etkileri de şimdi sürüyor ve siz diyorsunuz hata yapacaksın, olumsuz durumlar olacak. Ama ben hep bu zamana kadar okul hayatımda böyle olduğu için bu uzun süredir bir alışkanlık olduğu için artık ve su an onunla cebelleştiğim için beni bu kadar zorluyor bu süreç. Tabi ki herkes zorlanıyor herkes yoruluyor ama dikkat çekilecek nokta herkesin zorlandığını bilmek değil. Ayiran nokta o kötü süreçten iyi çıkabilmek. Onu da başaran kazanıyor zaten. Herkesin ne yaşadığı sınav harici başka ne tür imtihanlardan geçtiği bilinemez. Toplumda genel yargı var sanılıyor ki her başarılı insan hep mükemmeldi ama böyle benim gibi olan insanlar da var. Bende okul hayatında öyle gözüküyordum hep başarılıydım ama demek ki bu mükemmeliyetçi olma işi kısa vade de işe yarıyormuş. Yani dedikleriniz çok doğru, hak veriyorum ama dediklerinizi bende biliyorum zaten. Önemli olan da hayata geçirebilmek. İnşallah olur. Size de başarılar, bana söylediğiniz son sözlerinizin aynısı sizin içinde geçerli. ❤️
Sonda dejavu yaşadım özlem hocadan aşinaydım ama sizden de egzersiz isteriz hocam belki faydası olur kasılmalar oluyordu bende kaygıdan ve ben o kasılmaları doktor yardımı ile değil kendime kaygı duyuyorsun bu çok normal geçecek ve beynime emir verdim hiç bir şekilde kasılmak yok bu bir emirdir diye bunu geçene kadar tekrarladım ve sizin güvenli alan egzersinizi yaptım çok iyi geldi
Ben geceleri günü düşünüp kaygılandığım vakitler de kaygı seviyemi azaltarak uyumamı sağlayan bir yöntemim var 5 yaşlarında beni televizyona yapıştıran kayu ya da gece bahçesini izleyerek uykuya dalıyorum o zaman gerçekten uykuya dalmak daha da kolay oluyor 🥹
Çok teşekkürler bu güzel video için. 🤗🩵 Videonun sonunda bahsettiğiniz araştırma yazıları nedir acaba? Onları çok merak ettim. Müzik üzerine çalışıyorum ve işime yarayacak şeyler bunlar. ☺️
Ben niye hiç bir meditasyon da uyuyamıyorum ilk başladığım da da uyutmuyordu çocukluğumdan beri uyıyamıyorum bazı geceler ayarım yok belki de böyle düşünmemeliyim ama sadece enerjik olmak yorucu dışarıdan çiçek gibi içeriden kaktüs bahçesi gibi ama olsun benim sayemde bir çok insan neşeleniyor
Merhaba merve hanım sevgiler. Sizin videolarınızı hep izliyorum, uzun süredir de psikoloji ile ilgileniyorum. Ben kendimi geliştirmeye çok açık biri olduğuma inanıyorum ve bu konuda elimden geleni yapıyorum. Fakat sosyal hayatta insanların bu kadar anlayışsız, bencil ve gelişime kapalı olduklarını görünce deliriyorum. Siz de bir psikolog olarak, insanlara daha anlayışlı bir perspektiften bakan birisi olarak bu konuyu nasıl idare ediyorsunuz öğrenmek istiyorum. Ben ne kadar kendimi geliştirmek istesem de insanların bu konuya bu kadar heveskâr olmadıklarını görmek beni tetikliyor. Sosyal ilişkilerin en anlayışlısı olmak yorucu geliyor. Sağlıklı sınırlar çizebilsek de her türlü onlara göre daha anlayışlı kalabiliyorum. Sizce ne yapmalıyız?
Tavsiyeleriniz ve samimiyetiniz icin tesekkürler Merve hanim. Bende anksiyete artik level atlamis süreklilik icerisinde hayatimi zorlastiriyor. Bas dönmesi, basimdaki baski olusu, bütün bedenimin en cokta bel ve boyun bölgenin kasilmasi durumunda siddetli semptomlar yasiyorum. Sürekli uyuma istegi var. Bu konuda peki neler terapiste danisma disinda neler tavsiye edersiniz? En zorlayici bas dönmesi oluyor..
Rica etsem sana durumumu anlatsam bütün tedavileri yaşadım ben de hiçbir şey çıkmadı en son terapist yönlendirdiler ve oraya da gidemedim çünkü ben de herhangi bir heyecanlı bir şey olduğunda ellerim titriyor normal bir şekilde değil çok titriyor ve bir olay olduğunda suçsuz yere elim titriyor yani ben de birçok durumda ellerim çok fena titriyor size zahmet bana yardımcı olacağınızı düşünüyorum iyi günler dilerim
Hocam merhaba instagramım olmadığı için bundan soruyorum 1.Cinsel kimlik karmaşası ile nasıl baş edilir?Kızım ama kendimi erkeksi hissediyorum 2.Benim bir arkadaşım vardı ilkokuldan ortaokulun sonuna kadar arkadaşdık ve tek arkadaşım oydu liseye gidince çok değişti 9.sınıfın ilk günü 2. teneffüsü beni Okulun bahçesinde yapayalnız bıraktı ve başka arkadaşlar bulmaya gitti Kendimi çok yalnız ve terk edilmiş gibi hissettim o günü hiç unutmuyorum daha yeni yeni anlıyorum bana yaptığı zorbalık ve küçümsemelerini bugün Instagram'dan baktım ona 3 yıldır konuşmuyoruz benden çok daha iyi bir hayata sahip arkadaşları var kendine bambaşka bir hayat kurmuş ben niye yapamıyorum O üniversite kazandı ben kazanamadım depresyondan dolayı Canım çok acıyor moralim çok bozuk ondan intikam alma isteği var içimde bununla nasıl baş edebilirim?
Merve hanım Aksiyete öfkeleri patlamaları neden çok sık Olur karşı tarafa iyi konuştuğun halde Kendi kafasında kötü biriymiş gibi yorumlaması nedendir Bir yakınımda aksiyete var Hiç bir iyi konuşmayı sohbeti Kabul etmiyor ani kararlar alıyor Kurban rolü oynaması normalmi
kadının sesi görüntüsü huzur veriyor ve konuştukları çok iyi geliyor bizi tanımasa bile anladığını hissettiğim tek kişi
Anlaşılmak belki de en büyük ihtiyaçlarımızdan, eğer böyle hissettiriyorsam çok mutlu olurum 🙌🏻
Çekingenlik, utangaçlık, kompleks, insanların yanında sıkışmış gibi rahatsız hiss etmeye dair bir video çekseniz🥹
kesinlikle 👍
Çok basit aslında; insanları basit göreceksin kim olursa olsun, giyimi konuşma tarzı, entelektüel birikimi kariyeri ne olursa olsun umursamayacaksın. Ben böyle kurtuldum. Önceden kafeye giderdim, utancımdan masanın altına girecek hale gelirdim üstelik arkadaşlarım yanımda olmasına rağmen. Toplu taşıma araçlarına binerken, ineceğim yerde Müsait bir yer demekten utanırdım. Sonra umursamaz oldum. Şimdi öz güvenim o kadar iyi ki, tek başıma kafelere gidip oturabiliyorum, hiç tanımadığım insanlarla iletişim kurup arkadaş olabiliyorum. 3 yıldır hayatım değişti. İnsanları nasıl basit göreceğini öğrenmek istiyorsan, detaylı bilgi verebilirim
@@CihanAtak-q4j aslında böyle düşünmek ve böyle bir zihniyete sahip olmak kolay ama biri içinde o anlamsız anksiyete ve korkuyu hissediyorsa böyle düşünmesine rağmen o hissettiği stres onu ortamdan, kalabalıktan ve konuşmaktan kaçınması için yeterli bir sebep olur. Tabi bu maruz kalma ve zamanla ve çaba ile aşılabilir.
Hayatımın şu zamanına kadar yani 20 yaşıma kadar hep anksiyete ve onun getirdiği gereksiz olumsuzluklarla mücadele ettim. Birilerine aşık oldum, karşılıklıydı ama sırf bilinçaltımdaki korkular nedeniyle bazen istemsiz bazen bilinçli olarak kaçtım uzaklaştım. Basit arkadaşlıklar kurmak bile zor bir hale geldi. Yüksek sesle konuşulması, sessizliği bozan en ufak sesler bile bana anksiyete hissi verdi. Sırf anksiyetem nedeniyle sevdiğim kişiye sanki umrumda değilmişçesine bakamadım. Belki de tanıdığım çoğu insanın göz rengini tam olarak bilmiyorum. Özümde canlı konuşkan ve açık fikirli bir insan olmama ve eğer rahat hissettiğim bir ortamda isem olduğum gibi davranabilmeme rağmen anksiyete beni kabuğuma çekti, kendimi ifade etmekten alıkoydu, hep koşarak kaçma isteği uyandırdı ama artık bıktım. Ben böyle bir insan değilim, utangaç, göz teması kuramayan, kaçan, stresten sürekli kasları kasılan. Onun gözlerine bakabilmek istiyorum artık, spontane konuşabilmek ve davranabilmek, korkmadan insanlara yaklaşabilmek. Ve son olarak beni anlayacak ve bana destek olacak birilerini istiyorum.. cidden etrafıma bakıyorum herkes sakince iletişim kuruyor yok mu benim yaşadıklarımı yaşayan ve beni anlayabilen??
Henüz izlemedim. Bazı sesler ve sözler şifâ gibi geliyor. *Merve hanımda bize huzur veren kıymetli bir hanımefendi*
Videoyu actim çünkü 2 gündür gördüğüm rüyalar ilginç bir şekilde beni çok etkiledi ve anksiyete dönüştü. Videonun sonuna geldim huzurlu hissediyorum. Teşekkürler.
Ne büyük nimet sizi dinlemek ve bilinçlenmek ❤ iyi ki Merve hocam 🎉
Anksiyete ile mücadele ediyordum önceden toplu taşıma araçlarına binmekte güçlük çekiyor, kafelere gidip oturmakta zorlanıyordum. İnsanlarla, hatta kısa süreli sohbetler dahi gerçekleştiremezdim Bir gün bu durumu sorgulamaya başladım Neden insanlardan bu kadar çekiniyorum? Kendimi neden bu kadar dışlanmış hissediyorum Belki de korkularım toplumun ne düşündüğüyle ilgiliydi belki de geçmişte yaşadığım olumsuz deneyimler beni bu noktaya getirmişti. Bu soruları kendime sorduktan sonra cesaret bulmaya başladım. Zamanla, o kadar rahatlamaya başladım ki artık tek başıma bankta oturan birinin yanına gidip rahatlıkla sohbet edebiliyorum. Toplu taşıma araçlarına ve kafelere tek başıma gitmek önceki kadar zorlayıcı olmamaya başladı ve Şunu da anladım Hiçbir şey ve hiç kimse çekinmeye ve geride durmaya zorlayacak kadar değerli değil
Sizin bu yaptığınız çok güzel, anlattığınız yöntemlerin bazılarını denemiş olsam bile hep iyi geliyor sizi dinlemek. Denemeyi unuttuğumu da hatırlatmış oluyorsunuz hem. Sevgiyle kalın 🌸
Videoyu henüz izlemedim. Yüklendiğini görünce hemen yorum yazmak geldi içimden. İyi ki varsınız, anlattılarınız çok iyi geliyor 💖Tıpkı bir derttaş bir arkadaş gibi hissettiriyorsunuz sanki karşı karşıyayız da elinizi omzuma koyup seni anlıyorum der gibisiniz 🌼 Anlaşılmak gercekten bir ihtiyaç insan anlaşılmadıkça, desteklenmedikçe soluyor. Tanışmasak bile dinledikçe beni anladığınızı hissediyorum. Emeğimize, yüreğinize sağlık 🫶🌱
Ne mutlu bana o zaman ❤
İki gündür dinlemeyi erteliyorum not alarak dinlemeye çalışıyorum, çok faydalandım. Teşekkür Ederim 😊
Hep anksiyeteyi bir bozukluk bir düşman olarak görüp savaşmaya ya da yok saymaya çalıştım. Son zamanlarda anksiyete geldiğinde kafamda kuruyorum bu gerçek değil diyip yok saymaya çalışmak yerine oturup bunu yazıyorum. Ve yazdığımda altta işleyip duran o anksiyetenin haklı olduğunu görüyorum. Beni korumaya çalışan etrafımdaki görmezden geldiğim tehditleri bana gösterip beni korumaya çalışan bir ebeveyn gibi olduğunu görüyorum. Kendimi korumayı başardığımda sakinleşiyor. O benim düşmanım değil koruyucum. Onunla savaşmaya değil ondan faydalanmaya çalışıyorum.
İzzet güllü izlediniz sanırım müthiş değerli derin bilgileri var ilaca karşı binlerce insanı iyileştiren. Bu hanım efendiye güzel anlatmış ❤
Peki her zaman yazacak birsey oluyor mu bazen boş uğultu şeklinde geliyor o zaman nasıl yazıya döküyorsunuz?
@elvanmetin3043 Elvan hangi videosu link paylaşma şansın var mı ?
Limerence var,owerthink var ,kaygı desen baş köşeye kurulmuş :) iyi hayatta kalmışız. Teşekkürler Merve hocam :))
Harikasınız,sizi dinlediğimde hep bir şeyler öğreniyorum ve daha iyi hissediyorum.İyiki varsıniz.❤
Öğretmenim, öğrencilerim ağladığında veya kaygılandığında git elini yüzünü yıka gel derim ve her seferinde işe yarar. Büyülü bir yöntem gibi gelir bana. Soğuk duşa değindiğiniz yerde aklıma hemen bu durum geldi. İyi ki varsınız, sevgiler. ❤
Kahve içmeyi bıraktığım zamanlarda kesinlikle daha huzurlu biriyim. Bence kahvenin zararları yeterince araştırılmıyor. Uzun dönemde refleksleri de çok kötü etkiliyor bence.
Sizin de anksiyete yaşıyor olmanız beni ilginç bir şekilde rahatlattı. Sanırım bu durumun normal olduğunu kabul ettim. Bilgi birikiminizi ve deneyimlerinizi paylaştığınız için teşekkür ederim ❤❤❤🥰
Galiba beni de 😊
Merhaba canım doktorum benim 🙏💗 moral kaynağım umudumsun iyiki varsınız daima da var olun dualarımdasiniz ailecek 🙏🧿🇹🇷💗🌹🤗🍀🌳🦮🐈👏👏 yolunuz açık olsun selamlar özlemle kucaklıyorum 🤲💗
Sınav kaygısının sağlık kaygısına evrildiği o dönemimdeyim, çarpıntılardan uyuyamıyorum; her an nabzımı ölmek her an neyim var diye araştırmaktan çok sıkıldım. Gerçekten her şey zihinde bitiyor…
kaç yaşındasın
En çok ihtiyaç duyduğum video🥹🥹çook teşekkür ederim Merve hanım❤️
Çok teşekkürler.. çoğusu sorunu tarif ediyor çözümleri vermiyordu. Çok teşekkürler.
1. Kaygılı olduğunuzu farketmek
2.aclik, susuzluk,uykusuzluk varsa alınan rutin ilaçlar aldım mı şeklinde fiziksel ihtiyaçları gözden geçir uygula.
3.Soguk ya da ılık duş al. Elini yüzünü bileklerini yıka
4.Nefes al sayarak yavaş uzun nefes al ve yavaş ver bunu tekrarla.
5.kendine sarıl,elini yanağına ve vagusa koy elinin ısıyla ısınıncaya kadar rahatlamaya çalış sıcaklığı hisset. Bence bir atkı ile kollardan sıkıştırılmış bir şekilde de biraz ısınıncaya kadar bekleyebiliriz. Bebek kundağı gibi.
5. U, vu sesi çıkartarak vücudumuzun titresmesini sağlamak. Küçükken biz bunu çok yapardık. Hatta elimizle ağzımızı kapatır açardık daha sesli senkronize va va va şeklinde ses çıkartırdık. Çocuklarım bebekken ilk ses çıkarmaya başladıklarında ses çıkarırken elimle ağızlarını açar kapatırım değişik bir ses olunca bebeğin hoşuna gider gülerdi.
(Anlattığımız,anlaşıldığımız kadardır)😊
Sınav öğrencisiyim ve başta söyledikleriniz benim için doğru. Bu sene gerçekten ciddi anlamda çok zorlandığım dönem oldu. Kaygıdan, stresten vs hiçbir şey yapamıyorum. Sadece sınav ile alakalı endişeler ve kaygılarım da olmadı bu dönem. Bu döngü birazda yaz tatilinde sevdiğim bir insanı kaybetmekle başladı. Sonrasında yine sevdiğim bir insanı ve bir hayvanımı kaybettim. O zor süreci de düşünürsek çok zorlandığım günlerdi. Bu yüzden de sınav kaygısı üzerine ruhsal olarak beni kötü etkileyecek durumlar da eklenince hepten kopukluk yaşadım. Zaten çok fazla kaygılı ve stresli biriyim. Bir de beni yoracak üzecek şeyler yaşadığımda daha da zorlandım. Daha burda yazmadığım bir sürü beni yoran şeyler var. Ama bu süreçte hiçbir zaman kendime şefkatli davranamadım. Ya da anksiyeteden tam anlamıyla kurtulmak istemedim. Çünkü şu saydıklarım sınava çalışmamak için suçluluk ve bahane gibi geliyor. Devamlı kendimi başkalarıyla kıyaslıyorum. Başkaları da (Allah göstermesin) annelerini babalarını kaybediyorlar ama çalışmaya devam ediyorlar sen nasıl yapamıyorsun diyip kendime yükleniyorum. Bu sürecin iki olumlu yanı oldu bende: 1. Bu süreç sayesinde Allah ile olan bağımı biraz daha arttırabildim. 2. Sizi ve sizin gibi kendime yardımcı olabilecek psikologları keşfettim ve bir başkasının özellikle de sizin hem TH-cam’dan hem de Spotify’dan dinlediğim sohbetleriniz gerçekten farkındalık oluşturdu bende. Örneğin ben gerçekten mükemmeliyetçiyim. Hata kabul edemiyorum. Geçmişi bırakamıyorum sınav sonucu nasıl olacak diye düşünüp duruyorum. Demiştiniz ya ya hep ya hiç kafasında olurlar bu insanlar diye. İşte şuan tam da hiç kafasındayım. Hiçbir şey yapamıyor ve çalışamıyorum. Olmuyor. Her şeyin farkındayım ama adım atamıyorum, yapamıyorum, yapmaya ne cesaretim kaldı ne de gücüm. Çok korkuyorum. Bu yüzden de olmayacak. Nasıl düzeleceğim bilemiyorum.
Ben de sınav öğrencisiyim senin duygularını çok iyi anlıyorum üstelik 3.mezun senem. Senin yaşadığın duyguların hepsini belki de daha fazlasını yaşadım. Hatta bu sene yks sınavından yaklaşık bir ay sonra strese bağlı olduğunu düşündüğüm apandis ameliyatı geçirdim. Yalnız hissetmemen ve adım atman için sana destek olmak isterim. Öncelikle yks sürecinde yaşanacak olumsuz durumları kabul etmek lazım hiç kimsenin süreci mükemmel ilerlemiyor bu olumsuzlukları sürecin bir parçası olarak kabul edip yola devam etmek lazım tıpkı olumlu olayların olması kadar normal kabul edersek süreç daha katlanilabilir ve sağlıklı ilerler. Hayalin hedefin ne bilmiyorum ama psikolojik olarak yönetimi ele almalıyız yaşadığın hissettiğin duyguları bu sınavı ciddiye alıp hedefi için mücadele eden tüm öğrenciler yaşıyor. Stres kısmı için şunu söyleyebilirim stresin belli bir düzeyde olması gerekiyor zaten. Hiç olmaması normal değil belirli düzeyde stres olmalı ki bir dürtü olsun senin masa başına geçmen için. Ama haddinden fazla olması da hem metal hem fiziksel seni kemirir. Stresin ve anksiyete sebebinin düzenli bir çalışma temposu tutturmaman ve olması gerekenden daha az çalışmadan kaynaklaniyor diye tahmin ediyorum. Harekete geçmedikçe o adımı atmadikca stresin katlanarak devam eder kendini oylamaya çalışırsın o an stres kaybolur geçici olarak ama sonra gün yüzüne tekrar çıkar ve yine seni mahveder. O yüzden sana tavsiyem bir kağıt bir kalem al eline ve yaz. Benim hedefim ne ve bu hedefim için ne yapmam gerekiyor bunları belirle kendine haftalik yapamıyorsan günlük yapılacak kislssi belirle her bun kendine hedef koy bugün şu kadar çalışacağım ve gittikçe limiti arttır. Disiplinli bir şekilde bu rutini devam ettir ve çok uzun mola vermemeye çalış çünkü düşüncelere boğulursun zihnin sürekli dersle meşgul olursa stres yapmaya vaktin kalmayacak ve zamanla ilerlediğini hissettiğin şeyleri gördükçe rahatlayacaksin emin ol. Her gün yeni bir sayfa hakkını vererek geçir o zaman vicdanende rahat hissedersin. Unutma kural şu Disiplinli bir şekilde devam et. Kendi kayığını kendin çekmedikçe bir yere varamazsın hiç kimse gelip seni kaldırmaz kendine güven yapabilirsin hedeflerin hayallerin için mücadele etmen lazım korkarsan gemini yurutemezsin.ilk adimi attıktan sonra devamı gelecek inan bana. Başarılar diliyorum ve o adımı atacağına inanıyorum sevgiler ❤
@ Öncelikle çok geçmiş olsun. Yorumunuz için de teşekkür ederim. Ben zaten sınav sürecinde basıma gelecek olumsuz durumların olacağının farkındayım, farkındaydım da yola başlamadan. Bahsettim de zaten. Ama dediğim gibi stresim belli düzeyde değil fazla. Bu da mükemmeliyetçilikten kaynaklanıyor. Etrafimda ve sosyal medyadan devamlı etkilendiğim için böyleydi. Etkileri de şimdi sürüyor ve siz diyorsunuz hata yapacaksın, olumsuz durumlar olacak. Ama ben hep bu zamana kadar okul hayatımda böyle olduğu için bu uzun süredir bir alışkanlık olduğu için artık ve su an onunla cebelleştiğim için beni bu kadar zorluyor bu süreç. Tabi ki herkes zorlanıyor herkes yoruluyor ama dikkat çekilecek nokta herkesin zorlandığını bilmek değil. Ayiran nokta o kötü süreçten iyi çıkabilmek. Onu da başaran kazanıyor zaten. Herkesin ne yaşadığı sınav harici başka ne tür imtihanlardan geçtiği bilinemez. Toplumda genel yargı var sanılıyor ki her başarılı insan hep mükemmeldi ama böyle benim gibi olan insanlar da var. Bende okul hayatında öyle gözüküyordum hep başarılıydım ama demek ki bu mükemmeliyetçi olma işi kısa vade de işe yarıyormuş. Yani dedikleriniz çok doğru, hak veriyorum ama dediklerinizi bende biliyorum zaten. Önemli olan da hayata geçirebilmek. İnşallah olur. Size de başarılar, bana söylediğiniz son sözlerinizin aynısı sizin içinde geçerli. ❤️
@@sonyaraskov bu stresli döngüden başarıyla çıkacağına inanıyorum kendine güven lütfen 🙏. Ben de teşekkür ederim
İzzet güllüyu izleyebilirsiniz
Duygularınızı ve yaşadıklarınızı ne kadar güzel bir dille ifade etmişsiniz. Bu karşılıklı diyalogunuz çok hoş.
Bana çok iyi geliyorsunuz teşekkür ediyorum ❤
Sonda dejavu yaşadım özlem hocadan aşinaydım ama sizden de egzersiz isteriz hocam belki faydası olur kasılmalar oluyordu bende kaygıdan ve ben o kasılmaları doktor yardımı ile değil kendime kaygı duyuyorsun bu çok normal geçecek ve beynime emir verdim hiç bir şekilde kasılmak yok bu bir emirdir diye bunu geçene kadar tekrarladım ve sizin güvenli alan egzersinizi yaptım çok iyi geldi
@@Sokratesbey41 yardımcı olabildiysem ne mutlu bana
İzzet güllüyu izleyin
Cok tesekkurler ❤
👁️🌷👁️ Ağzına sağlık
Ben geceleri günü düşünüp kaygılandığım vakitler de kaygı seviyemi azaltarak uyumamı sağlayan bir yöntemim var 5 yaşlarında beni televizyona yapıştıran kayu ya da gece bahçesini izleyerek uykuya dalıyorum o zaman gerçekten uykuya dalmak daha da kolay oluyor 🥹
Cok onemli bilgiler. Tesekkurler ❤
Çok teşekkürler bu güzel video için. 🤗🩵
Videonun sonunda bahsettiğiniz araştırma yazıları nedir acaba? Onları çok merak ettim. Müzik üzerine çalışıyorum ve işime yarayacak şeyler bunlar. ☺️
Hepimiz oluceez
✨🌿💐 teşekkürler ✨ emeğinize sağlık 🌿💚
🫶
Ben niye hiç bir meditasyon da uyuyamıyorum ilk başladığım da da uyutmuyordu çocukluğumdan beri uyıyamıyorum bazı geceler ayarım yok belki de böyle düşünmemeliyim ama sadece enerjik olmak yorucu dışarıdan çiçek gibi içeriden kaktüs bahçesi gibi ama olsun benim sayemde bir çok insan neşeleniyor
❤keşke daha çok video gelse❤
Merhaba merve hanım sevgiler. Sizin videolarınızı hep izliyorum, uzun süredir de psikoloji ile ilgileniyorum. Ben kendimi geliştirmeye çok açık biri olduğuma inanıyorum ve bu konuda elimden geleni yapıyorum. Fakat sosyal hayatta insanların bu kadar anlayışsız, bencil ve gelişime kapalı olduklarını görünce deliriyorum. Siz de bir psikolog olarak, insanlara daha anlayışlı bir perspektiften bakan birisi olarak bu konuyu nasıl idare ediyorsunuz öğrenmek istiyorum. Ben ne kadar kendimi geliştirmek istesem de insanların bu konuya bu kadar heveskâr olmadıklarını görmek beni tetikliyor. Sosyal ilişkilerin en anlayışlısı olmak yorucu geliyor. Sağlıklı sınırlar çizebilsek de her türlü onlara göre daha anlayışlı kalabiliyorum. Sizce ne yapmalıyız?
Düşünce denizi bana yarar sağlıyor yazıyorum😂😂😂
Dikkat eksikliğinde çok sık oluyor ve heyecanlanıyorum dışarıdan patavatsızlık olarak algılabıyor olabilir ama kimin umrunda kaygı duyuyorum aslında
Uyku problemim var üç aydır ama kabul etme yüzleşme döneminden geçiyorum ve yorgunum sadece çok fazla
Sen kaygı yaşamamıştım yaşayan pistiyatriden ilaç kullanıyor siz kullandiniz mi ilac
Çok zor her şey…Ben de nefes açlığı var derin nefes alamıyorum ki;(
Bu sorularımı soru cevaba dahil edebilirseniz çok memnun olurum hocam inşallah görürsünüz🙂
Tavsiyeleriniz ve samimiyetiniz icin tesekkürler Merve hanim. Bende anksiyete artik level atlamis süreklilik icerisinde hayatimi zorlastiriyor. Bas dönmesi, basimdaki baski olusu, bütün bedenimin en cokta bel ve boyun bölgenin kasilmasi durumunda siddetli semptomlar yasiyorum. Sürekli uyuma istegi var. Bu konuda peki neler terapiste danisma disinda neler tavsiye edersiniz? En zorlayici bas dönmesi oluyor..
İzzet gulluyu izleyin
Kendine sarılma tekniklerini bulamadım . Yanlış mı anladık acaba😅
ilk beğenen olmak😅ben de merve hanım nerde kaldı diyordum
Yetiştim💃🏻
Rica etsem sana durumumu anlatsam bütün tedavileri yaşadım ben de hiçbir şey çıkmadı en son terapist yönlendirdiler ve oraya da gidemedim çünkü ben de herhangi bir heyecanlı bir şey olduğunda ellerim titriyor normal bir şekilde değil çok titriyor ve bir olay olduğunda suçsuz yere elim titriyor yani ben de birçok durumda ellerim çok fena titriyor size zahmet bana yardımcı olacağınızı düşünüyorum iyi günler dilerim
Konuş hocamm
Bunlar bize durduk yere gelmiyor ki toplumumuz yargılayıcı, sürekli dışlayıcı korkunc. Ya sorun bizde değil ki. Adım başı ruh hastası var.
Hocam merhaba instagramım olmadığı için bundan soruyorum
1.Cinsel kimlik karmaşası ile nasıl baş edilir?Kızım ama kendimi erkeksi hissediyorum
2.Benim bir arkadaşım vardı ilkokuldan ortaokulun sonuna kadar arkadaşdık ve tek arkadaşım oydu liseye gidince çok değişti 9.sınıfın ilk günü 2. teneffüsü beni Okulun bahçesinde yapayalnız bıraktı ve başka arkadaşlar bulmaya gitti Kendimi çok yalnız ve terk edilmiş gibi hissettim o günü hiç unutmuyorum daha yeni yeni anlıyorum bana yaptığı zorbalık ve küçümsemelerini bugün Instagram'dan baktım ona 3 yıldır konuşmuyoruz benden çok daha iyi bir hayata sahip arkadaşları var kendine bambaşka bir hayat kurmuş ben niye yapamıyorum O üniversite kazandı ben kazanamadım depresyondan dolayı Canım çok acıyor moralim çok bozuk ondan intikam alma isteği var içimde bununla nasıl baş edebilirim?
Geçici bir dönem zamanın gelmemiştir
🤍
Merve hanım Aksiyete
öfkeleri patlamaları
neden çok sık Olur
karşı tarafa
iyi konuştuğun halde
Kendi kafasında kötü biriymiş gibi
yorumlaması nedendir
Bir yakınımda aksiyete var
Hiç bir iyi konuşmayı sohbeti
Kabul etmiyor ani kararlar alıyor
Kurban rolü oynaması normalmi