Króla wznoszą się znamiona, wyk. Schola Cantorum Minorum Chosoviensis

Króla wznoszą się znamiona,
Tajemnica krzyża błyska.
Na nim życie śmiercią kona,
Lecz z tej śmierci życie tryska.
Poranione ostrzem srogim
Włóczni, co Mu bok przeszywa.
Aby nas pojednać z Bogiem,
Krwią i wodą hojnie spływa.
Już się spełnia wieczne słowo
Pieśni, co ją Dawid śpiewa
Głośną na świat cały mową:
Oto Bóg królował z drzewa.
Drzewo piękne i świetlane,
Zdobne w cną purpurę Króla,
Z dostojnego pnia wybrane,
Święte członki niech otula.
O, szczęśliwe, bo ramiony
Dzierżąc, waży Boskie Ciało.
Okup świata zawieszony
I łup piekłu odebrało.
Krzyżu, bądźże pozdrowiony,
O, nadziejo Ty jedyna!
Dobrym łaski pomnóż plony.
Z grzesznych niech się zmyje wina.
Trójco, źródłem, coś żywota,
Ciebie świat niech sławi cały.
Przez krzyż święty otwórz wrota
Do zwycięstwa i do chwały.