Κάθαρση νιώθω ότι υπάρχει μιας και ο ήρωας μας χαμογελάει και φαίνεται απαλλαγμένος. Παρατήρησα μάλιστα έναν αντίστροφο παραλληλισμό με την πρώτη ταινία :τη σκηνή του θανάτου που πέφτει κάτω η κάμερα κάνει pull in και αυτός χαμογελάει. Στην πρώτη ταινία στο title drop της αφού τον ξυλοκόπησαν και τον έχουν κάτω ντυμένο κλόουν η κάμερα κάνει pull out δείχνοντας την εγκατάλειψη!!! Αν την κρίνουμε σαν έργο για έναν ψυχοπαθή δικαιολογείται κάπως το «μπουρδελο» μιας και είναι έτσι και η κατάσταση του ήρωα. Αν και comic book fan δεν ένιωσα τόσο ξενερωμένος,είδα μια εναλλακτική ιστορία που πράγματι αποδομεί την πρώτη ιστορία,αλλα με κέρδισε η σκηνοθεσία,η μουσική,η φωτογραφία, και οι ερμηνείες φυσικά. Όντως η ταινία είναι ένα τεράστιο χαστούκι από θέμα πέψης αλλά οφείλουμε να σεβαστούμε το όραμα των δημιουργών,ακόμα και στην χαοτική φάση που ζουν με το studio
Η πιο όμορφη σκηνή για εμένα ήταν η σκηνή που τραγουδά ο Φοίνιξ το "If you go away" με την αγαπημένη μου στροφή "We'll ride on the rain, we'll sail on your touch, I'll talk to your eyes that I love so much." Αυτοί οι στίχοι μου θυμίζουν πάρα πολύ μια κοπέλα την οποία αγαπώ πάρα πολύ και ελπίζω να γίνουμε κάτι παραπάνω ...
Συγχαρητηρια και παλι για το βιντεο και το επιπεδο που κρατατε παντα, ειτε διαφωνουμε ειτε οχι. Μπορει γω σαν ανθρωπος να μην το κραταω παντα, αλλα προσπαθω. Λοιπον, κατα τη ταπεινη μου γνωμουλα: η ταινια ειναι Τζοκερ οσο ειναι Cars 4 τα λαστιχα του αμαξιου μου. Και αυτο το ξεραμε απο το πρωτο φιλμ. Δεν καταλαβαινω, οχι τοσο την οποια εποικοδομητική κριτική, αλλα το τοσο κραξιμο για το κραξιμο για οποιονδηποτε λογο, τοσο απο αυτους που γουσταραν το πρωτο φιλμ οσο κι απο αυτους που δεν το γουσταραν και περιμεναν στη γωνια για το σικουελ με το που ανακοινωθηκε. Σαν δραμα φυλακων δικαστηριου παλευοταν, οι εμβολιμες σκηνες μιουζικαλ, αν και το πιασα τι σημαιναν και σαν ιδεα ηταν εξυπνο, ηταν γενικα ανισες και επαναλαμβανομενες τοσο θεματικα οσο και δομικα τοποθετημενα μεσα στο φιλμ (μονο αυτη στο δικαστηριο μου αρεσε και αλλη μια). Ερμηνευτικα και σε θεμα παραγωγης αισθητικης φωτογραφιας μουσικης ερμηνειων κλπ, αψογη καταθλα οπως το 1ο. Σε θεμα πλοκης και θεματικων επαναλαμβανομενο και βαρετο οπως το υπερεκτιμημενο πρωτο. Το ιδιο κακομοιρικο vibe και εξελιξη οπως το πρωτο και εκει που παει να αποκτησει νευρο η ταινια, τελικα τελος. Και ειμαι και του αργου καυσεως σινεμα φουλ. Αλλα να χει και νοημα. Νταξ απο τη μια μισεις απο την αλλη λυπασαι τον Αρθουρ, το καταλαβαμε και απο το πρωτο, να προχωραμε καπου ομως. (Τις προσεγγισεις στα σχολια σχετικα με τον Αρθουρ γενικα τις βρηκα ενδιαφερουσες παντως και πανω-κατω τα σκεφτηκα και γω και συμφωνω). Ειμαι φαν των κομικ αλλα πανω απ'ολα ειμαι σινεφιλ. Παραλληλα μεγαλωναν αυτα μεσα μου απο παλια καθως ασχολιομουν και με τα δυο ταυτοχρονα. Οσο αφορα τις βασισμενες σε κομικ ή απλα εμπνευσμενες απο εκει, γουσταρω καθε προσεγγιση στο υπο-ειδος, τοσο πιστη οσο και αποδομητικη. Δεν θα το ηθελα πιο κομικμπουκιστικο αλλα ποσο καλυτερο θα ηταν σαν ταινια αν βλεπαμε εστω αυτους τους 'Joker' και 'Harley' σε μια ταινια κραμα Bonnie and Clyde, Natural Born Killers (χωρις να βγαζουμε εντελως το animation, καποιες σκηνες μιουζικαλ και το κραμα δικαστηριο-φυλακη). Αντε και με λιγο απο Batman the animated series, αν...λέω ΑΝ ηθελε ποτέ ο Φιλιπς να κανει εστω το σικουελ...λιγο πιο κοντινο στα κομικ, animation κλπ. Στο τελος παντως χαρηκα με το κωλοδαχτυλο του Φιλιπς, αν και θα μπορουσε να ειχε φτιαξει μια πολυ καλυτερη ταινια. Μαλλον δεν αξιζε σε μας και τη Warner κατι τετοιο. Δυστυχως. Μας την εφερε λοιπον ο ατιμος, τον επιασα τελικά. Επισης ναι, ο αληθινος Τζοκερ ειμαστε μεις κ απλα παιρνει σειρα ο ενας μετα τον αλλονα και η ιδεα του χαους που εκπροσωπει ο Τζοκερ, συνεχιζεται απο την ιδια τη κοινωνια που εξαρχης αυτη το σπερνει. Ο Αρθουρ ηταν απλα ο αποδιοπομπαιος τραγος. Γενικα, η ταινια δεν ηταν καλή ουτε κακη, σε πολλα σημεια βαρεθηκα, σε άλλα γουσταρα, σε άλλα αισθανθηκα λιγο κριντζ και αμηχανια, παντως το συναισθημα του πρωτου δεν το ειχε, οσο υπερεκτιμημενο κι αν το θεωρω πλεον. Το 2ο ηταν πολυ απλα μια ενδιαφερουσα αποτυχια που εν καιρω μπορει και να συζητηθει περισσοτερο, ακομα κι απο το πρωτο. Εχει συμβει και με αλλες ταινιες της DC αυτο, ειτε πιστες στα κομικ ειτε ξεκαρφωτες (μερικοι θα ειρωνευτουν και θα κραξουν, αλλα εδω μπαινει σιγουρα και ενα BvS). Πολλες φορες το προτιμω αυτο παντως, απο μια απλως καλη ταινια που την επομενη μερα θα την εχεις ηδη ξεχασει και δεν εχεις να πεις και πολλα τελικα γι αυτην. Αλλωστε υπαρχουν καλες ταινιες, κακες και μετριες προς ενδιαφερουσες που μπορει να μην ψηνεσαι να τις χιλιοξαναδεις αλλα παντα ενδιαφερεσαι να τις συζητας. Πολλες φορες αυτο ειναι και πιο χρησιμο. Γενικα πολλα απο οσα ειδα....τα περιμενα σαν συνεχεια του πρωτου φιλμ, δεν καταλαβαινω γιατι μερικοι χαλαστηκαν με ΤΑ ΠΑΝΤΑ απο το Folie a Deux...οπως και άλλα εξακολουθω να πιστευω πως μπορουσαν να γινουν αλλιως, χωρις να ξεφευγουν πολυ απο το στησιμο αυτου του συμπαντος. Και να ειχαμε ετσι και μια ακομα καλυτερη ταινια. Και ακομα πιο συζητησιμη ισως. Ειτε μεναμε με μια ταινια ειτε δυο, θα στεκει παντα ως ενα ενδιαφερον διδυμο εναλλακτικου και διαφορετικου κομικ συμπαντος, οπως και να χει. Εστω και με ολα τα δανεια που εχει παρει απο αλλες ταινιες, κυριως του Σκορσεζε. Αλλωστε οι κομικ ταινιες ή ψευτο-κομικ, ακομα κι οταν θελουν να πρωτοτυπησουν, αναγκαστικα αντιγραφουν παντα ξενες με το υπο-ειδος τους ταινιες. Και δεν ειναι κακο. Αρκει να μη ξεχνανε και το σεναριο τους, μενοντας μονο σε καλες ιδεες που στη πραξη τελικα δεν φροντισαν να λειτουργουν καλυτερα. Υ.Γ.: oσοι κραζουν για να κραζουν αλλα και οσοι εκθειαζουν για να εκθειαζουν τη ταινια, προσβαλλοντας η μια μερια την αλλη νομιζοντας πως ανηκουν σε καποια ανωτερη πνευματικα φυλη, να πανε στον ψυχιατρο να κοιταξουν το ναρκισσισμο τους, γιατι καταστρεφουν ΑΠΑΝΤΕΣ το σινεμα και την οποιαδηποτε υγιη και ωφελιμη συζητηση γυρω απο αυτο. Να βλεπετε και κυριως να διαβαζετε και να νιωθετε ταινιες, μακρια τα προσωπικα σας συμπλεγματα και υφακια απο τη τεχνη. Αλλο γουστο και γνωμη και αλλο ισοπεδωση και χαζο-edginess ειτε κουλτουριαρικο ειτε καγκουρικο, ξεκαθαρα προς προσωπικη επιβεβαιωση και ψωνισμα του καθε πεφωτισμενου εγωπαθη εκει εξω.
Πιστεύω πως ο χρόνος θα φερθεί καλύτερα στην ταινία, όταν φύγει το αρχικό σοκ. Μου φάνηκε σαν ο Phillips να ήθελε να αποτινάξει από πάνω του τις ταμπέλες που είχαν δώσει οι φανς στην πρώτη ταινία και εδώ πέρα το πήγε στο άλλο άκρο «θέλατε να συγκρίνεται τον Joker μου με τους προηγούμενους ; Όχι εδώ δεν κάνουμε αυτό που νομίζετε». Παρολα αυτα θα ήθελα να δω αν η ταινία είναι rewatchahle ή όχι!
@@stefanosk4318 φιλαράκι γνώμη μου... Άνθρωποι είμαστε εγώ την αγάπησα από όταν την είδα. Οι άνθρωποι αλλάζουν καθώς περνάνε τα χρόνια όπως ακριβώς αλλάζουν και οι γνώμες τους γύρω από ταινίες, βιβλία, άλλους ανθρώπους και άλλα. Οπότε μπορεί να πιάσεις τον εαυτό σου να λέει "Έλα ρε φίλε. Καλή ταινία" μπορεί όμως να νιώθεις και το ίδιο πράγμα. Προσωπικά εύχομαι να αρέσει στο μέλλον σε περισσότερους ανθρώπους
Η κατευθυνση που πηρε ο Φιλιπς στο σικουελ ηταν η μονη λογικη σαν συνεχεια της ιστοριας γιατι ηταν αδιανοητο αυτος ο τυπος να ειναι στο μελλον η νεμεσις του Μπατμαν. Απλα ο κοσμος απο τις προσδοκιες που του δημιουργησε η πρωτη ταινια ξενερωσε και προσγειωθηκε αποτομα και ειδικα με την καταληξη του ηρωα. Σε καμια περιπτωση ομως δεν αξιζει το τοσο hate που εχει φαει.
Εγώ, τώρα που ολοκλήρωσα το βίντεο, μπορώ να πω ότι αγαπημένοι μου Σινέ-Συμποσιαστές η ταινία αυτή μου άρεσε πολύ. Είχε προβλήματα ; Φυσικά και είχε. Αλλά μου άρεσε που ουσιαστικά ο Φίλιπς έβγαλε την οργή του με έναν τρόπο σε αυτούς που ειλικρινά δεν άκουγαν ποτέ τις κραυγές του "Ο ΑΡΘΟΥΡ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΚΛΟΟΥΝ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ !!!" Επίσης ότι δοκίμασαν κάτι διαφορετικό, μιούζικαλ και δικαστικό δράμα, ασχέτως αν δούλεψε ή όχι μου φάνηκε πολύ καλό σαν τυράκι να έχουμε και κάτι διαφορετικό να δοκιμάσουμε σε μελλοντικές comic book ταινίες . Στα ακούσματα μου, εξαιτίας της πρώτης ταινίας, είναι πλέον διάφοροι καλλιτέχνες της τότε εποχής οπότε η ταινία αν μη τι άλλο μου έδωσε και κάτι τέτοιο. Ήθελα κάτι παραπάνω , φάση ο Άρθουρ να ξεχέζει τη δικαιοσύνη ή τα δικαστήρια, τις συνθήκες ζωής των φυλακισμένων ή τους δημοσιογράφους σε έναν μονόλογο όπως έγινε στη πρώτη ταινία ; Φυσικά και το ήθελα αλλά εφόσον κατάλαβα ότι η ταινία δεν το πήγαινε εκεί, το καρτούν αλα Looney Tunes στην αρχή ήταν ένα στοιχείο, αλλά και κατά τη διάρκεια της δίκης, δεν με χάλασε. Δεν με πέταξε η ταινία έξω , ούτε όμως τη θεωρώ και το αριστούργημα που ήταν η πρώτη ταινία. Επίσης σε ορισμένα σημεία υπήρχε μια εν μέρει ταύτιση, οι στίχοι του κομματιού "The Joker" ή το "If you go away" όπως έγραψα σε προηγούμενο σχόλιο, ενώ ο Pubbles απλά σκούπισε το πάτωμα με τον Φοίνιξ και τη Γκάγκα. Ο Pubbles μπήκε μέσα για μια σκηνή και απλά έδειξε τη δύναμη του. Σε περίπτωση που κάνω μαραθώνιο κάποια μέρα σπίτι μου θα κάτσω να δω και το Joker και το Folie A' Deux , διότι απλά μου άρεσε τόσο πολύ η ταινία. Συνεχίστε έτσι σας λατρεύουμε ! Υ.Γ. #1 Ας είμαστε ειλικρινείς, όλοι/ όλες/ όλα θα θέλαμε το έτερον ήμισυ , ή αυτό που θεωρούμε το έτερον ήμισυ, να μας τραγουδήσει το "Close to You" των Carpenters , εκτός αν είμαστε ο Sam Neill και Υ.Γ. #2 Ξεκίνησα να βλέπω το Penguin, όντως γαμάει και μου θυμίζει παλιό , καλό Sopranos.
Έχω πολλά να πω για την ταινία και νομίζω θα κουράσω. But here goes nothing: 2ο Joker η αλήθεια ήταν ότι δεν χρειαζόταν. Και τι θα μπορούσε να είναι? Ο Joker να καίει το Gotham μέχρι να εμφανιστεί ο Batman. Το έχουμε δει πολλάκις το σενάριο. Η πρώτη ταινία ήταν κάτι κοντά στο "Taxi driver" ή το "Falling down" για εμένα (ή τουλάχιστον είχε στοιχεία, αλλά μπορεί να κάνω και λάθος). Είπε αυτό που είχε να πει. Τώρα... η δεύτερη ταινία θα μπορούσε να μην λέγεται καν Joker (αλλά πχ Arthur Flek) και να μην έχει καν σχέση με το Gotham universe (και που είχε, ήταν απλά τυπική σχέση σε ότι έχει να κάνει με τα ονόματα και με πολύ βασικά αρχέτυπα). Όταν πήγαμε σινεμά να την δούμε με την παρέα μου (5 άτομα) οι υπόλοιποι 4ς όταν συνειδητοποίησαν οτι θα είναι μουσικαλ, ξενέρωσαν και δεν θέλαν καν να μπούμε μέσα. Μπήκαμε. Την είδαμε και βγήκαμε όλοι έκπληκτοι γιατί μας εξέπληξε ευχάριστα. Βέβαια κανένας μας δεν είναι τρελός fan του universe αλλά όλοι είχαμε μια επαφή από λίγο έως πολύ. Η τανία συμφωνώ πάσχει σε πολλά επίπεδα όσο αφορά με το πόσα πράγματα προσπαθεί να κάνει και πως τα κάνει. Παρόλα αυτά για κάποιον που δεν έχει συγκεκριμένες προσδοκίες (πχ "να δω μούσικαλ" - "να δω superhero/villain movie" - "να δω δικαστικό δράμα" - "love story" - etc) αλλά απλά την δει για αυτό που είναι, πιστεύω δεν είναι κακή ταινία. Θα την έλεγα καλή έως τήμια (συμφωνώ με τον Γιάννη δλδ). Από την άλλη καταλαβαίνω απόλυτα τους fan του universe που τα πήραν στο κρανίο. Η ταινία πλασάρεται σαν Gothman universe ενώ τυπικά δεν είναι. Θα δούλευε έτσι κι αλλιώς χωρίς το branding (οπως αναφέρατε και εσείς) και ίσως και καλύτερα. Το πρόβλημα είναι ότι πλέον τα studio δεν θέλουν να παίρνουν ρίσκα με καινούργια (και άγνωστα) IPs οπότε κολλάν πάνω σε πρωτότυπες ιστορίες και ένα γνώριμο IP για να είναι σίγουροι ότι θα τραβήξει κόσμο (δλδ τους fans του IP). Δεν νομίζω ότι ο Todd Philips to έκανε επιτηδευμένα τόσο, όσο του ότι δεν τον ενδιέφεραι ποτέ να πει μια superhero/villain ιστορία (και νομίζω ούτε στην πρώτη ταινία τον ενδιέφεραι τόσο). Παρ'ολα αυτά, guilty as charged. Καταλαβαίνω γιατί εκνεύρισε πολλούς η ταινία και δεν μπορώ να τους κατηγορήσω απόλυτα. Για τον Arthur τώρα... Ένα στοιχείο που εγώ τουλάχιστον κατάλαβα ήταν ότι από την αρχή της ταινία υπήρχε το ερώτημα κατα πόσο ο Arthur και ο Joker είναι διαφορετικά πρόσωπα ή τελείως αποκομμένες πτυχές του ίδιου ατόμου. Αυτό φαίνεται και από το animation στην εισαγωγή, στο δικαστικό δράμα αλλά και στο κοινωνικό δράμα γενικά. Ο Arthur είναι ο Arthur εν τέλη και το ξέρει και ο ίδιος. Είναι ταυτόχρονα όλες οι πτυχές του. Ο κόσμος γύρω του όμως είτε βλέπει τον μίζερο και προβληματικό άνθρωπο (φύλακες, η συνήγορος, μάρτυρες κτλ) είτε βλέπει το τέρας joker (Ηarley, fans, ακόμα και οι συγκρατούμενοι του). Κανένας δεν τον αποδέχεται για αυτό που είναι συνολικά. Εν τέλη δεν μπορεί με τίποτα να γίνει αποδεκτός και να βρει την θέση του για αυτό που είναι, και φαίνεται πως κανένας δεν τον καταλαβαίνει πραγματικά. Επίσης ο Αrthur ξεκινάει ήδη "νεκρός" στην ταινία. Μας δείχνει μια καθημερινότητα ένας dead-man-walking. Και όταν μέσο του "πλασματικού" έρωτα ξαναζωντανεύει και προσπαθεί να ξαναβρεί τον εαυτό του καταλήγει στο ότι κανένας δεν τον αγαπά και δεν τον αποδέχεται πραγματικά για αυτό που είναι, και έτσι πεθαίνει ξανά (και αυτή την φορά στ' αληθεια). Πολύ αναφέρονται για την σκηνή με τον βιασμό του, που υπονοείται ξεκαθαρά, και πως αυτό τον σπάει. Σίγουρα δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητος αλλά δεν νομίζω ότι είναι το μόνο κρίσιμο συμβάν. Για μένα η σκηνή με τον νάνο (Gary Puddles) ήταν εξίσου σημαντική, όπου ο Arthur σαν Joker εξευτελίζει έναν από τους λίγους φίλους που τον αγαπούσαν σαν άνθρωπο και που βλέπει πως και αυτός δεν μπορεί να τον αποδεχτεί σαν το τέρας "Joker" που έχει πάρει μορφή από τα media και την όλη τρομολαγνία. Εξαιρετικό παίξιμο από τον Phoenix εκεί που προσπαθεί να κρατήσει τον χαρακτήρα του "Joker" ενώ το κάνει αλλά φαίνονται ρωγμές παντού στο προσωπείο του. Το ίδιο συμβαίνει και με την Ηarley αλλά από την ανάποδη (όπου αυτή θέλει την μυθοπλασία και μόνο τον πλασματικό Joker και όχι τον Arthur σαν άνθρωπο. Αυτά! Συγνώμη αν κούρασα και ευχαριστώ για το βίντεο! Το περίμενα πως και πως για να δω την αποψή σας, και δεν με απογοήτευσε! Και εις άλλα με υγεία!
Μου άρεσε πολύ η ταινία και την βρήκα πολύ σύμφωνη με το όραμα της πρώτης. Πρόκειται για μια διλογια εντελώς προσωπική, αφορά τον χαρακτήρα του Άρθουρ και μόνο. Η πρώτη ταινία ήταν το ταξίδι του Άρθουρ από την δυστυχία στην ευτυχία, κόντρα στις κοινωνικές νορμες. Η δεύτερη ταινία αποκάλυψε ότι αυτή η ευτυχία ήταν μια απάτη. Ο Άρθουρ είναι και πάλι δυστυχισμένος και δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να πεθάνει. Δεν έχει κάτι που να τον κρατάει στη ζωή.
Η δεύτερη ταινία είναι πιο σπουδαίο ''σινεμά'' από την πρώτη. Ειδικά το σπαραρακτικό τέλος αυτής της βασανισμένης ψυχής. Σίγουρα είναι απογοητευτική για όποιον περιμένει να δει την εξέλιξη του κοινωνικού φαινομένου που ξεκινάει στο τέλος της πρώτης, την εξέλιξη του Τζόκερ. Εφυγα με ανάμικτα συναισθήματα μετά το τέλος της. Τώρα που πέρασε ο καιρός μου έχει μείνει μόνο το θλιβερό τέλος του φτωχού Αρθουρ, η ψυχοπλακωτική υπενθύμιση ότι η ευτυχία είναι μια κατάσταση του νου κι όχι του κόσμου, ότι αντίθετα με τα χάπι εντ, στην πραγματική ζωή κάποιοι γεννιούνται και πεθαίνουν ηττημένοι.
Μαρέσει πολύ όταν βγαίνει μία ταινία sequel σε ένα δημοφιλές franchise του στυλ Superman 3, το οποίο είναι τέρμα σάπιο, θα ξεχαστεί αμέσως και μετά από 40 χρόνια οι σινεφιλ θα λένε "α ναι ρε, είχε βγει και αυτή η ταινία. Καλά τι σκεφτόντουσαν;". Αισθάνομαι ότι βλέπω να γράφεται ιστορία.
Η ταινία τρώει υπερβολικό hate. Το γεγονός ότι συγκρίνεται με morbius και αλλες τετοιες πατάτες αποδεικνύει για άλλη μια φορά την υπερβολή του ίντερνετ. Άκυρο αλλά θα δούμε κάτι σχετικό στο κανάλι με το ανέλπιστα καλο The Penguin ?
Υπάρχει κάτι που διάβασα για τα Joker του φιλιπς και θα ήθελα να το διαβάσετε όλοι όσοι κρίνετε την ταινία (είτε ισχύει είτε δεν ισχύει). Σε ένα άρθρο έλεγε ότι οι ταινίες αυτές βγήκαν για να μας δείξουν την ζωή του Αρθουρ Φλεκ, του πρώτου χαρακτήρα που εκφράστηκε χρησιμοποιώντας την ιδέα του τζόκερ. Μάς δείχνει ότι δημιουργείται ένα κύμα από ανθρώπους που χρησιμοποιούν το προσωπείο του τζόκερ για να σπείρουν το χάος και να δείξουν την οργή τους. Στην ουσία η ταινία ίσως βασίζεται στην ιδέα ότι ο Αθουρ Φλεκ έβαλε τα θεμέλια για να δημιουργηθεί ο Τζόκερ που ξέρουμε. Είναι επίσης πολύ λογικό να μην βλέπουμε μπατμαν καθώς ο μπρους είναι 8 χρονών καθως εξελίσσονται τα γεγονότα στις ταινίες. Οπότε θεωρώ ότι είναι αρκετά πιθανό αλλά και πολύ ωραιο να θεωρήσουμε τις ταινίες αυτές μια περιγραφή του ανθρώπου που έδωσε τη σκυτάλη στον τζόκερ του μπατμαν και να την αγαπήσουμε για αυτό που πέτυχε και όχι για αυτό που ίσως δεν πέτυχε.
Μου άρεσε, πέρασα καλά όταν το είδα. Από το φινάλε της πρώτης, ήμουν επιφυλακτικός αν ο Αρθουρ γινόταν τελικά ο Joker, δεν ήμουν και μεγάλος φαν της πρώτης, οπότε μπήκα πιο ανοιχτός στην δεύτερη, περιμένοντας την αποδόμηση της μυθολογίας του Batman, σαν ταινία μελέτης ενός διπολίκου ψυχασθενή δολοφόνου την βρήκα ενδιαφέρουσα. Βρήκα ενδιάφερον και την Harley της Gaga αλλά και το φανατικό ρεύμα του Joker στην ταινία και μου έβγαλαν μια μέτα αντανάκλαση του πραγματικού κοινού που αγάπησε την πρώτη ταινία, ή όπως βλέπει ο ίδιος ο Φίλιπς το κοινό. Με χάλασε και με έβγαλε εκτός και εμένα το φινάλε, δεν χρειαζόταν να αναιρέσει τα πάντα. Καταλαβαίνω γιατί ο Φίλιπς ή παραγωγή, ήθελαν να αποστασιοποιηθούν από αυτούς που πολιτικοποίησαν την πρώτη ταινία αλλά είναι σαν να μην σεβάστηκε και εμάς που δεν την είδαμε έτσι. Είναι σαν να λέμε στην τέχνη, δεν μπορούμε να βλέπουμε ιστορίες αντί ηρώων κακών, γιατί προάγουν βία στο κοινό. Σαν λάτρης των musicals, μου άρεσαν οι σκηνές αλλά ίσως δεν χρειάζονταν σε τέτοιο βαθμό, δομικά δεν ήταν καλό. Αν η ταινία ήταν αυτό που μας υποσχέθηκε ο τίτλος της, Folie à Deux και έα πστιασε το mad love story των δύο, χωρίς απαραίτητα να γίνονταν Μπόνι και Κλάιντ στο τέλος, θα την προτίμουσα περισσότερο. Κλείνοντας, δεν με πειράζει αν ο Αρθουρ δεν έγινε μια εκδοχή της Νέμεσις του Batman, έχουμε τόσες μεταφορές, αλλά καταλαβαίνω απόλυτο και τον κόσμο που πληγώθηκε γιατί όπως μας πούλησαν και τις δύο ταινίες, ήθελαν να δούνε μια ιστορία για τον Joker του Batman.
Παντως ρε παιδιά, ανεξαρτήτως συνθηκών και περιπτώσεων, φαινεται απο αυτα που λετε οτι το αγαπάτε το σινεμά και θελετε να βλεπετε ταινιες για να σας αρέσουν και οχι για να το παίξετε έξυπνοι. Ευχαριστούμε.
Προσωπικά δεν θα μου κέντριζε καθόλου το ενδιαφέρον να δω κάποια ταινία son of joker .Για να είμαι ειλικρινής δεν μου πέρασε καν απ' το μυαλό κάτι τέτοιο όταν ανέφερε ο Άρθουρ τον γιο του στο τέλος. Η ταινία φαινόταν εξαρχής πως οποία μεριά και να διαλέξει ο Άρθουρ, η κατάλληξή του θα ήταν να πεθάνει. Το πρόβλημα του Άρθουρ ήταν αν φεύγοντας θα αφήσει ένα επαναστατικό κίνημα και μια εξέγερση ή αν απλά θα αποδεχόταν την πραγματικότητα, θα έλεγε " ο κόσμος είναι μίζερος και πρέπει να το αποδεχτώ " . Αυτή την επιλογή φαίνεται πως την έκανε επίσης για τον γιο του , που δεν ήθελε να τον αφήσει με ένα παράδειγμα πατέρα που δεν ήταν ο πραγματικός του εαυτός . Ναι , αυτή η ταινία δεν θα γίνει modern classic όπως η πρώτη αλλά αυτό δεν την κάνει κακή , απλά σίγουρα λιγότερο εμπορική. Μου αρέσει που είναι εντελώς εκτός των κόμικς . Το ότι ήταν μιούζικαλ πιστεύω πως ήταν όμορφη επιλογή αλλά και λίγο περιττή. Πέραν των 2 σκηνών (στη φυλακή που βαραγαν τα τραπέζια και αυτή που χτιζόταν ο πυροβολισμός) πιστεύω πως η ταινία θα ήταν εξίσου δυνατή .Έτσι και αλλιώς το κομμάτι που κυριαρχεί απο όλη τη ταινία είναι το That's Life. Πιστεύω πως όλη η ταινία και κυρίως το τέλος της ήταν υπέροχο και πιστεύω πως οι λόγοι που κράζουν την ταινία (έστω η πλειοψηφία) είναι χαζοι . Και αυτο γιατι η πλειοψηφία πήγε για τον τίτλο, οχι για το εργο .
Ο τζόκερ δεν ήταν ποτέ fanboy του Arthur Fleck στις σκηνές που έπαιξε έβλεπες τους πάντες να φωνάζουν και αυτός απλά παρατηρούσε … Μέχρι που ο Arthur επέλεξε να μην βάλει τον μανδύα του Joker και τον έβαλε αυτός που έπρεπε. ΟΤζοκερ δεν πρέπει να έχει ούτε παρελθόν ούτε ταυτότητα είναι απλά δύναμη της φύσης ο παρατηρητής που έρχεται και εκμεταλλεύεται τη κατάσταση !
Ωραία η κουβέντα! Πρόσεξα πράγματα που δεν είχα προσέξει μέσα από τα σχόλιά σας. Σήφη μια σκέψη. Λες οτι χωρίς Joker δεν υπάρχει Batman και το αντίστροφο και συμφωνώ. Όμως, τι και αν ο Arthur Fleck "είναι" ο Batman ως ο άνθρωπος που θέλει να αντισταθεί στον Joker, στο χάος του. Δηλαδή ίσως δεν χρειάστηκε να εισαχθεί ο χαρακτήρας του Batman γιατί τελικά ο Arthur Fleck έπαιξε το ρόλο του, σαν να είχε δηλαδή και τον Batman μέσα του και να επικράτησε τελικά αυτός. Επειδή ο Batman και o Joker είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Πολύ συμβολικά το λέω. Ενώ στην τριλογία του Nolan οι δύο μυθικές φιγούρες είναι πιο διακριτές και λειτουργούν ως μύθος. Ενώ στην εποχή που ζούμε νομίζω υπάρχει πιο έντονα η τάση να παρουσιάζεται πιο ξεκάθαρα η διπλή φύση ενός χαρακτήρα-ανθρώπου. Φανταστείτε να έκαναν μια τολμηρή κίνηση, ο Athur Fleck να υπονοούνταν ότι είναι και ο Batman που προσπαθεί να σωθεί από τον Joker εαυτό του :D lol Ακραίο το ξέρω
Οι αρνητικες γνωμες(οχι κριτικες,γιατι αδιαφορω για καθε ειδους κριτικο) με εκαναν να πιστευω οτι θα δω κατι τολμηρο,φρεσκο και θα μου αρεσε πολυ. Δεν ξερω πως μπηκα σε ενα σινεμα χωρις προσδοκιες και βγηκα τερμα ξενερωμενος. Δεν ξερω μου φανηκε ανευρο,νεροβραστο και δεν μπορουσε καθολου να με κρατησει συναισθηματικα. Οχι οτι θα τρελαθω και θα αρχισω να κανω ραντ, ενταξει μια ταινια ειναι,αλλα αυτο λιγο απογογτευτηκα.(Δεν μου πολυαρεσε και η Γκαγκα σαν Χαρλιν , σαν καστινγκ αλλα και γραψιμο ) Παρολαυτα βιντεαρα και ωραιες αποψεις παιδια,καλη Κυριακη!
απο τις 2 ταινιες του τοντ φιλιπς νομιζω οτι ειμαι ο μονος που δεν ελαβε κανενα comic book συναισθημα-vibe.Καταλαβαινω οτι και οι 2 ταινιες ειδικα η δευτερη παιρνουν ως ΄"μπουσουλα" τους χαρακτηρες της dc για να χτισουν ενα κοινωνικο δραμα και να ψυχογραφησουν εναν αλλον τζοκερ απο αυτον που ξερουμε εμεις.Και αν η πρωτη ταινια μπορει να εδωσε ψηγματα οτι ο αρθουρ φλεκ θα γινει ο clown prince of gotham,η δευτερη ταινια ,και εδω θα συμφωνησω με εσας,το πεταει απο το παραθυρο αυτο το ψηγμα.Τελος,φαινεται οτι η dc εχει πολλα ενδοεταιρικα προβληματα,εχουν ακουστει καποια πραγματα για την παραγωγη της ταινιας(πιο πολυ ασυννενοησια και μιρλα).Μου φαινεται λογικο οποτε ο τοντ φιλιπς να μην εχει ορεξη να γυρισει και τριτη ταινια και να βγαζει μενος στην δευτερη.Τα ιδια τραβηξανε και αλλοι σκηνοθετες (snyder,Μπιλάλ Φαλάχ, Adil El Arbi) οι ιστοριες ειναι γνωστες.Ας ελπιζουμε οτι ο james gunn θα φερει ηρεμια στο στουντιο.
Μ' άρεσε η ανάλυσή σας, μου έδωσε νέα οπτική στην ταινία. Όχι ότι την επανεκτίμησα, δεν πρόκειται να γίνει και δε νομίζω να την ξανάβλεπα και ποτέ. Απλά μου δώσατε μια απάντηση στο ερώτημα "πώς είναι δυνατόν να την έκαναν τόσο σκατά ώστε να βουλιάξει εισπρακτικά και να εκνευρίσει σχεδόν τους πάντες;". Θέλω να πω ότι ακόμα και σαν μιούζικαλ θεωρώ υπήρχε τρόπος να δουλέψει, δεν ήταν η ιδέα της μουσικής το πρόβλημα. Αλλά όπως το θέτετε, ναι η μοναδική λογική εξήγηση είναι ότι ο Φίλιπς εσκεμμένα έσκαψε τον λάκκο της ταινίας γιατί ποτέ δεν ήθελε να βγάλει σίκουελ (ούτε κι εγώ ήθελα σίκουελ για να 'μαι ειλικρινής κι ας λάτρεψα το πρώτο). Αν λοιπόν όντως είπε "θα πάρω το τσεκ και θα φροντίσω να μη βγάλετε ούτε τα έξοδα παραγωγής" τότε μπράβο του και του το δίνω. Δεν το θεωρώ τίμιο προς εμένα ως θεατή που πλήρωσα εισιτήριο για να δω να μου υψώνουν το δάχτυλο, αλλά το θεωρώ τίμιο προς το τι έχει καταντήσει το χόλιγουντ σήμερα.
Θεωρω πολυ σημαντικο το point για τη καθαρση του χαρακτηρα του Αρθουρ. Απο το πρωτο σου χτιζει εναν χαρακτηρα ο οποιος δεν ειναι κακος. Η λεξη κλειδι ειναι αντιδραση. Η κοινωνια τον πιεζει και διαπρατει τους φονους. Θεωρω πολυ σημαντικο το οτι ειναι καλος με τα παιδια (βλεπε σκηνη απο το λεωφορειο στο πρωτο) καο οτι το προβλημα του ειναι το πως μεγαλωσε. Στο δευτερο τα αφηνει και ασχολειται με τη διπολικοτητα και μου αναιρει τον χαρακτηρα του σαν συνολο. Ο Αρθουρ ειναι ο Τζοκερ και ο τζοκερ ειναι ο Αρθουρ.
Όλα καλά όλα ωραία. Εγώ έχω την εξής απορία. Αν ο Άρθουρ δεν ήταν να γίνει ποτε ο πρίγκιπας του εγκλήματος για ποιον πούστη λόγο λεμε την ταινία τζόκερ?? Που είναι το υποτίθεται origin story? Είναι σαν να ήθελαν απλά να εκμεταλλευτούν το ονόμα του χαρακτήρα για μάρκετινγκ λόγους.
Αυτό το σκεφτόμουν και εγώ. Υποθέτω η ταινία λέγεται Τζόκερ διότι απλά έτσι ονομάστηκε η περσόνα που δημιούργησε ο Άρθουρ και ταιριάζει σαν τίτλος της ταινίας. Ειδάλλως είναι αυτό που λες. Όπως και να έχει θα είχε πιστεύω ενδιαφέρον να έβγαινε η συγκεκριμένη διλογία σαν original concept χωρίς να υπάρχει το όλο υλικό των comics από το οποίο εμπνεύστηκε. Πολλοί είχαν πολλές προσδοκίες λόγω της σύνδεσης της ταινίας με τους χαρακτήρες της DC και σε συνδυασμό με το χτίσιμο που έγινε στη πρώτη ταινία, απογοητεύτηκαν με το πως εξελίχθηκαν τα γεγονότα στη δεύτερη.
Αυτό που δεν μου άρεσε στη πρώτη ταινία είναι ότι "πλασαρήστηκε" ως comic book (ίσως για να πάρει budget παραγωγής και για να τραβήξει κόσμο) αλλά στη πράξη ήταν ένα κοινωνικό δράμα για τον Arthur Fleck (εξού ότι στην αρχή δεν θέλαν να τη πούνε Joker αλλά Arthur αν δε κάνω λάθος). Έχοντας όμως στο μυαλό μας τη πρώτη δεν μπορώ να καταλάβω γτ κάποιοι χαλάστηκαν τόσο από το sequel. Το να περιμένεις ότι μέσα σε αυτό το σύμπαν θα βγει ένας τυπάς ντυμένος νυχτερίδα απλά δεν μου κολλάει καθόλου όμως🤣🤣. Η ταινία εξακολουθεί να είναι κοινωνικό δράμα. Η πρώτη είχε ως θέμα το πως η κοινωνία δημιουργεί τέρατα και η δεύτερη έχει ως θέμα τη διαφορά περσόνας και πραγματικού προσώπου. Εξού και ότι ο Arthur στη πρώτη ταινία γίνεται joker από όλη αυτή τη βαναυσότητα που τρώει από το περιβάλλον του ενώ στη δεύτερη ταινία γίνεται joker, διότι σε κανέναν δεν αρέσει ο Arthur (η δικηγόρος του, τον ξεφτιλίζει και τον υποβιβάζει δημόσια) αλλά σε πολλούς αρέσει ο Joker. Και έτσι ο Arthur (που σε κανένα σημείο της δεύτερης ταινίας δεν είναι όντως ο joker) αποφασίζει να βάλει το προσωπείο της περσόνας για να γίνει αρεστός. Η Harley δεν νομίζω ότι ψάχνει όντως την εξουσία, αλλά ψάχνει τη φαντασίωση και το όνειρο όπως οι τουρίστριες τη δεκαετία του '80 έψαχναν για πιλότους. Και κάπου εδώ και η Lady gaga κλείνει το μάτι στο κοινό της τύπου "Όλοι αγαπάτε την τέρμα εκκεντρική lady gaga αλλά κανένας δεν με ξέρει πραγματικά για αυτό που είμαι". Το τέλος όντως ήταν απογοητευτικό αλλά ήταν και ένας τρόπος του Todd να πει "Thats all folks". Συνοπτικά η ταινία δεν είναι και κανά αριστούργημα αλλά οκ έχει φάει πολύ περισσότερο hate από αυτό που της αξίζει. Αν μήτι άλλο κάτι έχει να πει σε αντίθεση με πολλές ταινίες που δεν έχουν να πουν απολύτως τίποτα. Την είδα, πέρασα καλά και δεν μετάνιωσα τα λεφτά για το εισιτήριο
Μα όταν βλέπεις ταινία Τζόκερ είναι φυσικό και επόμενο να περιμένεις να δεις και τον Μπατμαν, αλλιώς δεν έχει κανένα νόημα να υπάρχουν οι εχθροί του Μπατμαν χωρίς τον ίδιο τον Μπατμαν. Είναι ακριβώς αυτό που κάνει και η Sony, κάνει ταινίες με τους εχθρούς του Σπαιντερμαν χωρίς να υπάρχει πουθενά ο ίδιος ο Σπαιντερμαν. Και στην πρώτη ταινία υπάρχει ο Μπρους Γουέιν αλλά είναι 10 χρονών παιδί και μέχρι να γίνει Μπατμαν ο Τζόκερ θα πεθάνει από γεράματα. Δηλαδή όχι μόνο δεν υπάρχει Μπατμαν σ'αυτο το σύμπαν αλλά η πρώτη ταινία το καθιστά σαφές ότι είναι αδύνατον να υπάρξει Μπατμαν που θα αντιμετωπίσει τον συγκεκριμένο Τζόκερ, οπότε ουσιαστικά βλέπουμε έναν Τζόκερ που μόνο σκοπό ύπαρξης έχει να εμπνεύσει τον "κανονικό" Τζόκερ που ξέρουμε ότι θα γίνει η νέμεσις του Μπατμαν. Με πιο απλά λόγια, και στις δύο ταινίες δεν βλέπουμε ΤΟΝ Τζόκερ και ΤΗΝ Χαρλευ Κουιν αλλά δύο προκατόχους τους, και ίσως και γονείς του μελλοντικού Τζόκερ αφού στο τέλος της δεύτερης ταινίας η Χαρλευ αποκαλύπτει ότι είναι έγκυος.
Φάνηκε σαν μία ταινία μικρού μήκους τραβηγμένη από τα μαλλιά. Αρκετά κενή από άποψη εξέλιξης της υπόθεσης από εκεί που την άφησε η πρώτη ταινία και εν τέλει ένα κάπως μέτριο και άγευστο αποτέλεσμα. Λέγεται ότι το τέλος ήθελε να το κάνει από την πρώτη, αλλά άσκησε βέτο ο Νόλαν που ήταν ακόμα στην WB τότε.
Ισοπέδωσε τα πάντα και έσπειρε το χάος σε κοινό και κριτικούς, κάνοντάς τους κωλοδάχτυλο: ο Joker υπάρχει στην ταινία και είναι ο ίδιος ο Todd Philips.
Στο δικαστήριο, αφού έχει γίνει "δικηγόρος" ο Άρθουρ όταν μιλάει παίζει λίγο με τη φωνή του. Στην πρώτη νομίζω σκηνή του ως δικηγόρος η φωνή του μου θύμισε τον Joker του Mark Hamill. Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου ή όντως έμοιαζε, αν το παρατήρησε και κανείς άλλος ας μου πει 😅.
Ο κόσμος του Μπατμαν ήταν ανεκαθεν παιδικός (ή ακόμη κ παιδιάστικος) στον πυρήνα του, δεν είναι απαραιτητα κακό αυτό αλλά να του προσδώσουμε κάτι πολυεπιπεδο (ή μυθικό όπως το αποκαλει ο Σηφης - υπάρχει ο μυθος, υπάρχει κ το παραμυθακι ας πουμε) θεωρω οτι δεν ανταποκρίνεται στη πραγματικότητα. Είναι πολυ ξεκάθαρο ποιος είναι ο καλός κ ποιοι οι κακοί κ btw δεν είναι ο μονος κακός ο Τζοκερ στον κόσμο του Μπατμαν σε αντίθεση με άλλους κομιξαδικους κοσμους ή κ πιο γενικα φανταστικους χαρακτήρες που πραγματικά αμφιταλαντεύονται απο το εγωιστικό στο καλό (πχ Γουλβεριν) ή που εμπεριεχουν κ το κακό κ το καλό (πχ Spawn) κ γενικά είναι πιο adult, πολυδιαστατοι γιν κ γιανγκ, ενδιαφέροντες τελοσπάντων. Επίσης ο κόσμος του Μπατμαν σε ενα πολυ βασικό επίπεδο ουτε θετει ας πουμε πιο βαθια ερωτημάτα ούτε θιγει ζητήματα πιο ας πουμε φιλοσοφικα, όπως πχ στον κοσμο των X-men εχεις θεματα με τους μεταλλαγμενους κ τη σχεση τους με τους κοινους ανθρώπους ή ακόμη στον κόσμο της Μαρβελ που παίζει με τον Ντοκτορ Στρειντζ κ το μουλτιγιουνιβερς κλπ στα κάπως πιο ψαγμένα της κλπ. Να ξεκαθαρίσω ότι αγαπάω τον κόσμο του Μπατμαν απο παιδί απλά τον θεωρω παιδικό κ δεν ειμαι τόσο μεγαλο φανμπου του συγκεκριμενου ειδικα πλουσιοπαιδου (Μπατμαν). Είναι στην καλύτερη ενα ντεντεκτιβίστικου τυπου σετινγκ που θα το αγαπάω νοσταλγικα αλλά μέχρι εκεί. Αυτό που πιο πολυ αγαπάω βσκ είναι η σκοτείνή ατμόσφαιρα του, το Γκοθαμ, το Ασυλο του Αρκαμ (με τη λαβκραφτιανη εμπνευση), αλλά τελοσπαντων ας μη πλατιάζω. Οι ταινίες αυτες κ ο δύο δεν έχουν καμία αγάπη για τον κόσμο του Μπατμαν. Απλά χρησιμοποιούν τον κόσμο αυτό γιατί ειναι γνωστός κ ειδικά μετα τη τρελη απήχηση των Dark Knight κ Batman Begins. Ε αυτό ειναι αισχρό. Είνια ο ορισμός του κερδοσκοπικού τρόπου σκεψης που χρησιμοποιεί κάτι μόνο για να βγάλει λεφτά. Κ λεω κ πάλι δεν είμαι ο μεγαλύτερος οπαδός αυτού του κόσμου οπότε δεν με πονάει τόσο όσο αλλους αλλά κ πάλι θα τον υπερασπιστώ οταν βλέπω να ξεφτυλιζεται για χαρη του κέρδους. Κ η πρωτη ταινία δεν με ειχε ενθουσιασει (καλή αλλά υπερτιμημένη) αλλά θεωρησα ότι κάτι είχε να πει κ ας διάλεξε το λαθος μέσο (τον λάθος κόσμο κ τον λαθος χαρακτηρα) να το πει. Η δεύτερη δεν έχει καν κατι να πει. Είναι αφενος μια μηδενιστική ιστορία, ο βιασμένος, χωρίς κανένα φίλο αφου κ τον μοναδικό του τν σκοτωνουν οι δεσμοφυλακες, που ουτε η μανα του δεν τν αποδεκτηκε, που η μόνη τυπισσα που τν ενιωσε τν απογοητευσε κ ποτε δεν τν αγαπήσε 'ολόκληρο', φυλακισμένος, δικασμένος απο την ίδια την κοινωνια που τν οδγησε κατα πολύ στο downward spiral κ δεν του αναγνωρισε ουτε το ελαφρυντικό της ψυχολογικης ασθένειας κ τν αναγκασε αδικα, βασανιστικά κ εκδικητικα να αποδεχτεί την ιδιότητα του ψυχρου συνειδητποιημένου δολοφόνου κ τελικα θύματος απο έναν μαχαιροβγαλτη συγκρατουμενο του, Αρθουρ Φλεκ. Ολο αυτο όπως σωστά λεει κ ο Σήφης προς το τελος δεν προσφερει καθαρση, ουτε να το πω εγω αλλιως κ πιο κοντα στη δικη μου αντιληψη, μια υπερβαση του μηδενισμου. Αλλά ξερεις κατι; Προσωπικά αν κ δε μ αρεσει όλο αυτο, μπορω να το αποδεχτω σαν άποψη μαύρη κ αραχνη κ φουλ παραδομενη αλλά ναι άποψη στη τελική κ πάσο. Αυτο που δεν μπορω να αποδεχτω ομως είναι ότι αφετερου η όλη ιστορία καταλήγει σε μια μια εξυπνακίστικη μετασκέψη (afterthought) στο οριτζιν στορι του Τζοκερ που ενσαρκωσε ο Λετζερ του οποίου την παρακαταθηκη επίσης αμαυρωνει με ενα τρόπο πραγματικά χυδαίο. Κρίμα κ για τον Φοινιξ που μου είναι συμπαθής γενικά. Τελικά όταν τα γκαφρα ειναι πολλά, παρα πολυ λίγοι μπορουν να αντισταθουν ακόμη κ όταν δεν τα χρειαζονται.. Η ταινια δεν έχει λόγο υπαρξης για μένα παρολο που στα τεχνικά της χαρακτηριστικά (φωτογραφία, ερμνειες, μουσικες κλπ) είνια άρτια, βαρεθηκα λιγότερο απότι περίμενα. Δεν το κρύβω πάντως, χαίρομαι που ο κόσμος ο πιο πολύς την έκραξε, φαίνεται ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα. Τωρα εννοείται αν σου άρεσε η ταινία κ δεν σε νοιάζει η κερδοσκοπία που ξεκαθαρα αποτελει το ουσιαστικο κίνητρο απο πίσω η ξερωγω τη βρίσκεις με το αδικαιολογητο ξεφτυλισμα του κόσμου του Μπατμαν ε δεν νιώθεις, κριμα για την κακογουστιά σ, δεν έχουμε να πουμε κάτι αλλο. @σινε-συμπόσιο: ωραία η ανάλυση κ ευχαριστώ για το κίνητρο να γράψω κ γω την αποψάρα μου. ΥΓ Τριτο με το παιδακι της εγκυμονούσας που θα είναι ο Μπατμαν; χαχα, πλιζ νο!
Το τζόκερ 2 καλύτερα να μην έβγαινε ποτέ γιατί ήταν σαν να μας έλεγε ότι ο Τζόκερ δεν ήταν ο Τζόκερ, η πως πάνω σε αυτόν τον χαρακτήρα πάτησε αυτός που ήταν ο μετέπειτα τζόκερ που μάλλον είναι αυτός που τον σκότωσε στο τέλος του έργου
Εμένα προσωπικά η ταινία δεν μου άρεσε αν και δεν την θεωρώ το σκουπίδι που την θεώρησαν πολλοί. Συμφωνώ απόλυτα με τον Σήφη όσο αφορα το μύθο και τις αντικρουόμενες δυνάμεις Μπάτμαν και Τζόκερ και ως τεράστια φαν των παιχνιδιών, δυστυχώς μου ήταν αρκετά δύσκολο να δεχτώ αυτή την έκδοση του Τζόκερ ιδίως επειδή η πρώτη χτίζει τη γέννηση του και νομίζεις οτι θα δείς την εξέλιξη του στο 2. Αντί αυτού, παίρνεις αποδόμηση που οκ,το δέχομαι,αλλα δεν μου δουλεύει καθόλου. Επίσης δεν μου δουλεύει ιδιαίτερα και η Χάρλεϋ. Θεωρώ οτι αυτή η ταινία σαν σίκουελ είναι κρίμα από όλες τις απόψεις. Απο τη μία εκτιμώ το ότι ο Τοντ Φίλιπς είναι τολμηρός και είχε αλλο όραμα απο τους φανς,απο την άλλη το βρίσκω εκνευριστικό,αν όχι προσβλητικό το οτι έχει τόσο τσογλανίστικη διάθεση να πάει εναντίον κυριολεκτικά στα πάντα ενώ ταυτόχρονα εκμεταλλεύεται έστω τα ονόματα στο Gotham universe χωρίς στη πραγματικότητα να αγκαλιάζει τίποτα από αυτό και τους χαρακτήρες του.
Η αρχή της ταινίας το animation shadow of joker στην ουσία μιλάει για το τέλος της ταινίας. Ο χαρακτήρας ο οποίος σκοτώνει τον arthur σκηνοθετικά τον δείχνει συνέχεια από πίσω του λες και είναι η σκιά. Κατά την άποψή μου με αυτό τον τρόπο και ο arthur πεθαίνει ως άρθουρ και όχι ως τζόκερ και ταυτόχρονα ο μύθος τζόκερ και η σκιά του τζόκερ έχει απλωθεί πάλι σε όλη την gotham και όπως λέει και το τραγούδι στην ταινία πάντα θα υπάρχει ένα τζόκερ κυριολεκτικά κάνει κάτι σαν αυτό που λέει ο σίφης ότι το αναγάγει σε κάτι γενικότερο χωρίς να υπάρχει αναγκαστικά ο άνθρωπος από πίσω ο τζόκερ είναι μία ιδέα είναι όντως δύναμη του χάους όμως ο arthur αξίζει να πεθάνει ως άνθρωπος και για αυτό λατρεύω προσωπικά το τέλος. Στεναχωρήθηκα λίγο που του γιάννη δεν του άρεσε🥺
Η ιδέα του άρεσε, απλώς δεν την βρήκε συναισθηματικά ικανοποιητική λόγω της ταυτότητας του δολοφόνου. Κατανοητό να είναι άσημος, αλλά έπρεπε είτε να μην τον έχουμε δει καθόλου, είτε να ήταν το παλικάρι που σκότωσαν οι φύλακες. Φυσικά, οι εκπομπές μας αυτές είναι πρώτες σκέψεις, οπότε κανείς δεν ξέρει πώς θα του φανεί στην αναπόφευκτη δεύτερη θέαση. Όσο περνά ο καιρός η ταινία του αρέσει όλο και περισσότερο.
Στην κατακλείδα του Γιάννη βρίσκεται ο λόγος που μου άρεσε η ταινία, όσο μπορεί εν πάση περιπτώσει να μου αρέσει ένα μιούζικαλ καθότι δεν είναι η φάση μου. Είχα βρει ιδιοφυές το τρικ στην, κάκιστη κατά τ' άλλα, σειρά Gotham με τον live θάνατο του Jerome Valeska ως ενός proto-Joker που ενέπνευσε την γέννηση του πραγματικού Joker, χωρίς να ξέρουμε ποιος ακριβώς είναι (παρότι ξέρω ότι μετά λακίσανε και δείξανε φόρα παρτίδα την ταυτότητα του real deal, αλλά ως τότε είχα παρατήσει την σειρά). Δεν ψηνόμουν καθόλου να δω sequel του Joker, τόσο διότι το θεωρούσα αχρείαστο, όσο κι επειδή δεν μ' αρέσουν τα μιούζικαλ, αλλά μαθαίνοντας το φινάλε το πήρα απόφαση. Κι αυτό επειδή ποτέ δεν μπορούσα να δω τον Arthur Fleck ως τον criminal mastermind Joker, δεν μου έβγαλε ποτέ τα vibes, ακόμη και κάτω από το make-up μού έμοιαζε ως ένα απλός δολοφόνος, και πίστευα ότι ο αληθινός Joker ήταν κάποιος από αυτούς που ενέπνευσε κι έδειχνε στο μοντάζ στο τέλος της πρώτης ταινίας. Νομίζω ότι ξεκάθαρα ο δολοφόνος του Arthur είναι ο αληθινός Joker, αν σκεφτείς ότι στο πρώτο πλάνο στο Arkham τον δείχνει να δαγκώνει τον φρουρό κι όταν ξυρίζουν μετά τον Fleck και μιλάνε για τον τύπο οι άλλοι φρουροί λένε ότι είναι τελείως ψυχάκιας χωρίς να λένε το όνομά του, συν το ότι το δείχνει να χαράζει το χαμόγελο a la Heath Ledger. Επίσης, νομίζω ότι παρερμηνεύετε εν μέρει τον λόγο της μεταστροφής του Fleck μετά την σκηνή στα ντους. Δεν νομίζω ότι παράτησε την περσόνα του Joker επειδή ξανάδε τον εαυτό του ως ανθρωπάκι (ή τουλάχιστον όχι μόνο γι' αυτό), αλλά επειδή κατάλαβε ότι ο Joker έφερνε μόνο καταστροφή σε καθετί που άγγιζε, ακούγοντας από το κελί του τον θάνατο τον άλλου τρόφιμου που τον υπερασπιζόταν. Επιχείρημα υπέρ αυτού είναι και το ότι βγαίνει άρον άρον από το αμάξι των υποστηρικτών του τρομαγμένος μόλις τους ακούει να λένε ότι το βράδυ θα καεί όλη η πόλη. Οπότε, ναι, μπορώ να πω ότι η ταινία μου άρεσε περισσότερο απ' όσο περίμενα από τις αντιδράσεις κόσμου και κριτικών, και ομολογώ ευθαρσώς ότι θα την ξανάβλεπα αν προέκυπτε ένα fan-edit (που σίγουρα θα προκύψει) το οποίο θα περιόριζε κάπως τα μουσικά νούμερα.
Ναι, σε περίπτωση που δεν ήταν ξεκάθαρο, και ο Τζουβελέκης πιστεύει ότι ο Joker κατάλαβε μετά τον Puddles και τις μετέπειτα επίμαχες σκηνές ότι κάνει κακό, έμμεσα πλέον και όχι μόνο άμεσα.
Προσωπικά δε πάω στον κινηματογράφο(σχετικά με την πρώτη ερώτηση) λόγω του κοινού. Απο τότε που έχει γίνει ατελείωτο φαγοπότι την ώρα της ταινίας,κουβεντιάζουμε κανονικά/παίζουμε στο κινητό και γενικά δε σεβόμαστε τίποτα δε γουστάρω να πάω όπως και αν είναι η ταινία.Γιατί οκ, περαν της κατρακύλας εχει και μερικές καλές ταινίες.
Παιδιά μόνο εγώ νομίζω ότι η Χαρλεϊ ήταν στην φαντασία του τζόκερ και όταν ο Αρθουρ απαρνήθηκε τον τζόκερ έφυγε και ή Χαρλεϊ δεν ξέρω ίσως λέω και μαλακια αλλά ναι
@@jostantos θα πρέπει να φαντάστηκε και την σκηνή με την δικηγόρο του που του εξηγεί για την Lee, αλλά και κάποιες σκηνές όπου την βλέπουμε να αλληλεπιδρά δημοσιογράφους χωρίς τον Arthur να είναι παρών. Η αλήθεια είναι ότι η ταινία δεν κάνει 100% σαφές τι είναι πραγματικό και τι όχι, αλλά συνεχίζεται ο κανόνας από το πρώτο ότι ο Arthur πρέπει να είναι παρών σε μια σκηνή για να υπάρχει ενδεχόμενο να είναι στη φαντασία του.
Εμένα παιδιά μου δούλεψε πολύ το φινάλε και βασικά μου δένει την ταινία διότι είναι πιστό σε αυτό που θέλει να πει το Φίλιπς για τον Άρθουρ Φλεκ με την μορφη τραγωδίας. Ο Άρθουρ είναι ένας άνθρωπος που από την πρώτη ταινία, κανείς δεν νοιάζεται για αυτόν, ούτε καν το ίδιο το κοινό. Αυτός που τον σκοτώνει, όπως και η Χαρλει Κουιν, εχει μια ερωτική εμμονική σχέση με τον χαρακτήρα του Τζόκερ ως σύμβολο, σε επίπεδο Χριστού. Τον σκοτώνει λοιπόν στο τέλος και γίνεται αυτός η κοσμική μηχανή του Χάους κόβοντας τα χείλη του ενώ ο Αρθουρ πεθαίνει ένας δυστοιχισμένος άνθρωπος. Ο Φίλιπς νομίζω φωνλαζει από την πρώτη ταινία πως δεν υπάρχει χώρος στην κοινωνία μας για ανθρώπους σαν τον Αρθουρ Φλεκ. Στο τέλος την ημέρας δεν είχε ποτέ σημασία ποιος είναι ο Αρθουρ Φλεκ, όλι τον Τζόκερ θέλανε να δούνε και να εργαλειοποιήσουν και αυτή είναι η τραγωδία του. Ο ψυχοπαθείς που τον σκοτώνει και απλά κόβει τα χείλη του θα μπορούσε κάλιστα να είναι ο Τζόκερ του Νόλαν, ο οποίος είναι μια δύναμη του Χάους και δεν λέει ποτέ την ίδια ιστορία για το πως έκοψε τα χείλη του γιατί απλά δεν έχει σημασία.
@@cineposium Η αλήθεια είναι πως ναι τον δείχνουν πολυ λίγο αν και τον τονίζει στην κάμερα με τρόπο που φαίνεται να τον γουστάρει. Αυτό που μου λέει εμένα είναι πως δεν έχει σημασία ποιος είναι ένας Τζόκερ σαν του Νόλαν διότι είναι το Χάος, ακόμα και αν ο τρόπος που έφτασε εκεί είναι πολύ τραγικός και τον οδήγησε η σάπια κοινωνία μας. Κάπως σαν τον V στο VforVendetta του Alan Moore. Ο άρθουρ Φλεκ ήταν πρωτίστως δυστυχισμένος άνθρωπος, αυτός που τον σκότωσε φαίνεται ένας ψυχοπαθής που θέλει απλά να κάψει τον κόσμο.
@@cineposium Και επίσης δεν θα μπορούσε να ζήσει μετά που τον πιάσαν γιατί είναι καταδικασμένος. Το να το σκάσει και να ζήσει πάλι στην κοινωνία που τον οδήγησε εκεί δεν ξέρω αν θα είχε νόημα οπότε ο θάνατος και η ανάσταση του Μεσσία από τους γανατισμένος πιστούς θεωρώ πως είναι η πιο ενδιαφέρουσα προσέγγιση.
Οι πληροφορίες σας για τη σχέση Φίλιπς με Warner είναι εντελώς λάθος. Ίσα-ίσα, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Variety το στούντιο έδώσε απόλυτη δημιουργική ελευθερία στο σκηνοθέτη, σε σημείο που δέχτηκε την πρωτοφανή απαίτηση του να μην υπαρξουν test screenings. Γεγονός που επιβεβαιώνει την άποψη μου ότι τέτοιου είδους προνόμια και ελευθερίες δεν πρέπει επ'ουδενί να δίνονται σε σκηνοθέτες παρά μόνο αν λέγονται Scorsese, Spielberg, ή Cameron. Οι καλύτερες ταινίες γίνονται όταν ο σκηνοθέτης και το στούντιο μοιράζονται ένα όραμα, όχι όταν ο πρώτος κάνει ότι γουστάρει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα (όπως π.χ. έκανε ο Lucas με τα prequels ή ο Coppola με το Megalopolis).
@@cineposium Ακόμη χειρότερα. Όπως είχε πει και ο μεγαλύτερος Έλληνας κριτικός Γιώργος Τζιώτζιος "δημιουργός δεν είναι αυτός που κάνει ότι θέλει αλλά αυτός που κάνει ότι καλύτερο μπορεί".
H "αστυνόμευση" του σκηνοθέτη θα έπρεπε να γίνεται από όλους τους υπόλοιπους συντελεστές πλην του στούντιο. Το στούντιο μόνο μία έγνοια έχει, τα λεφτά και τα λεφτά Τέχνη δεν παράγουν.
@@agapanthiacardui5977 Δυστυχώς ή ευτυχώς η πραγματική ζωή δε λειτουργεί έτσι. Είτε μιλάμε για σινεμά, είτε για το χτίσιμο ενός σπιτιού, αυτός που βάζει τα λεφτά έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Το ζήτημα είναι να βρεθεί η σωστή ισοροπία μεταξύ του βαθμού καλλιτεχνικής ελευθερίας του σκηνοθέτη και της παρεμβατικότητας ενός στούντιο/παραγωγού. Εφόσον βρεθεί τότε έχουμε το Νονό ή τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Αν όμως η ισοροπία χαθεί τότε έχουμε το Justice League και το Joker 2.
TLDR ΝΤΡΟΠΗ για το legacy της πρώτης ταινίας Αν και η lady gaga μου άρεσε στον πολύ περιορισμένο της ρόλο (πέρα από τα τραγούδια καμία εξέλιξη χαρακτήρα) σε γενικές γραμμές το ότι ουσιαστικά το sequel καταδίκαζε την 1η ταινία και αντί για την αλυσίδα ευθύνης που "μετέτρεψε" ή πιο ορθά έστρεψε και επλασε τον Άρθουρ στον τζόκερ (Βίαια οικογένεια υπό τρομερή φτώχια και άρα δεν μπορούσαν η μάνα του να αφήσει όσους τους χτυπούσαν / κοινωνία που αποξενώνει όσους είναι "διαφορετικοί" κοινωνικά, ερωτικά και φυσικά σε εργασιακό επίπεδο / neo-liberaristic-policies που κόβουν όλα τα κοινωνικά κονδύλια και άρα όχι πρόσβαση σε ψυχολόγο-ψυχείατρο και φάρμακα κτλ κτλ) ... Με έναν σιχαμερό πραγματικά μονόλογο το περνάν καθαρά στην ατομική ευθύνη και στην ντετερμινιστική ανθρώπινη φύση κάνοντας πολλαπλάσιο κακό από σχόλια που είχαν λάβει για τον στιγματισμό ψυχικά ασθενών ... Ντροπή για το legacy της 1ης ταινίας... Έχω φτάσει σε σημείο να αναρωτιέται αν τους ανάγκασαν να την φτιάξουν με κάποιον τρόπο γιατί ο Χοακίν φοίνιξ δεν επιστρέφει σε sequels και γενικά είναι (για τα δεδομένα της Αμερικής) πιο αριστερών πεποιθήσεων και με ξεπερνάει που δέχτηκε ένα τέτοιο προσβλητικό στην καλύτερη σενάριο...
@@cineposium Πωπω το είχα ξεχάσει αυτό, o Σκοτ λεχει μείνει ενα κενό σαρκίο τώρα πια μου φαίνεται. Το House of Gucci μου άρεσε αρκετά παρ' όλα αυτά, είχε μια σπιρτάδα από παλιά.
Πέραν του ότι είναι απαίσια η ιδέα και μόνο αυτής της σύνδεσης, σε αυτό το σύμπαν οι γονείς του Bruce σκοτώθηκαν αλλιώς σε σχέση με την εκδοχή της τριλογίας του Christopher Nolan. Αφήστε που δεν βγαίνουν οι ηλικίες.
Ρε παιδιά συγνώμη κιόλας αλλά γιατί το πρώτο άρεσε στους περισσότερους τόσο πολύ?? Αφάνταστα κουραστικό και ο Τζόκερ δεν ήταν καν... ο Τζόκερ. Τι το σπουδαίο του βρήκατε ένας θεός ξέρει...
Έλα μου ντε, και το πρώτο σκουπίδι ήταν. Αρχικά, δεν έχει κανένα νόημα να κάνεις ταινία με υπερκακο από κόμικ χωρίς τον αντίστοιχο ήρωα, δεν δουλεύει έτσι το πράγμα. Το έκανε και η Sony με τους εχθρούς του Spider-Man και όλοι είδαμε πως κατέληξε αυτή η ιστορία. Δεύτερον, όταν βλέπεις Τζόκερ περιμένεις να δεις κάτι ανάμεσα σε Αλ Καπονε και Χάνιμπαλ Λεκτερ, όχι τον Κακομοίρη Κακομοιρογλου ντυμένο κλόουν να χορεύει στα σοκάκια μόνος του.
@@Bardim18Αν σκεφτείς ότι και στα ορίτζιναλ κόμικς ο Τζόκερ έγινε αυτός που είναι εξαιτίας του Μπάτμαν αυτό ισχύει 100% το ίδιο και ο Βενομ με τον Σπάϊντερ-Μαν φυσικά...
@@Kinder-Man2002 Ναι μπορεί να λειτουργήσει ως αυτονομος αντιήρωας ο Venom, και το έχει κάνει στα κόμικ με μεγάλη επιτυχία, αλλά αφού πρώτα ο Spider-Man φοράει το συμβιωτικο σαν μαύρη στολή την οποία ύστερα θα βγάλει, έπειτα θα ενωθεί με τον Eddie Brock για να γίνουν Venom και τέλος να συγκρουστει με τον Spider-Man σαν κακοποιός πριν περάσει στο στάδιο του αντιήρωα.
Τωρα μου ήρθε. Εχει σκεφθεί κανείς οτι αυτος που σκοτωνει τον Άρθουρ Φλεικ μπορει να ειναι ο επομενος Τζόκερ. Θα πιτσαρα ενα τριτο μερος πολυ ανετα που ο νέος Τζοκερ σκοτωσε το ειδωλο του επειδη αρνήθηκε να γινει Τζόκερ. Οποτε παιρνει τα ηνία φορα την μασκα και ανακηρύσσεται ο νεος βασιλιας του εγκλήματος . Στα δικα μας η ταινια ειναι ενα παραδειγμα Halloween 3 (το παλιο) το οποιο κατα την αποψη μου οταν το ειχα δει μικρος ειναι μια απο τις πιο υποτιμημένες ταινιες που εχουν γυριστει ποτε. Οπως λοιπον ο κοσμος πηγαινε να δει Μαικλ Μαιερς στο Halloween 3 και δεν τον εβλεπε ποτε ετσι κι εδω θελει να δει Τζόκερ τον βασιλιά του εγκλήματος και βλεπει εναν κακομοίρη. Και μονο γι αυτο οι δυο ταινιες μισηθηκαν. Μονο που στο Halloween 3 υπαρχει πλοκη ενταση και σασπένς κι εδω δεν εχουμε τίποτα. Περίμενα πως και πως στο ψυχιατρείο να δω τον Πιγκουινο την ψιψινα τον γρίφο να δημιουργουν μια συμπαγη ομαδα και να σπερνουν τον όλεθρο μεχρι που πεφτουν πανω στο Μπρους Γουέιν. Αλλά τίποτα. Μηδεν πλοκη. Αλλα και σαν ενα καταταμενο love story οαλι δεν μπορει να σταθει γιατι ειναι τοσο μίζερος τοσο ηττοπαθής ο χαρακτηρας που πραγματικα δεν δινεις δεκάρα.
Η πρώτη ταινία δεν ήταν κάτι τρομερό για εμένα. Την ξέχασα κάτι μέρες μετά την προβολή. Την δεύτερη φορά που την έβαλα να την δω μαζι με τους γελαστούς πότες βαρέθηκα την ψυχή μου. Για αυτό όταν μπήκα να δω αυτή δεν περίμενα κάτι σπουδαίο σε αντίθεση όπως φαίνεται με την μεγάλη πλεονότητα του κοινού. Το κλειδί για εμένα ήταν ότι είχα εντελώς χωρίσει τον Joker της DC με τον Joker του Phillips, ήξερα δηλαδή οτι δεν θα έβλεπα υπερηρωικοί ταινία. Οι θεματικές ήταν όλες συνέχεια τις πρώτης, και το μήνυμα πάνω κάτω ίδιο. Δεν ήταν κακή ταινία για εμένα, αλλά σε κάποια σημεία όντως ήταν μπάχαλο, κυρίως λόγο των τραγουδιών. Τα άτομα που μισούν αυτή την ταινία και λατρεύουν την πρώτη, δεν κατάλαβαν τι προσπαθούσε να πεί η πρώτη και απλά έφτιαξαν την δικιά τους εκδοχή στο μυαλό τους. Κλείνοντας, γενικά θεωρείτε ότι τον Arthur τον βίασαν στις φυλακές οι φρουροί στο τέλος; Όλο το ιντερνετ αυτό πιστεύει αλλά εγω δεν κατάλαβα κάτι τέτοιο. Έχω πραγματικά την εντύπωση ότι οι άνθρωποι απλά βγάζουν συνωμοσίες στο μυαλό τους για να βρούν λόγο να μισήσουν την ταινία. Anyways, πάμε για The Batman 2 💦💦💦💦💦💦💦💦
Επειδή και η πρώτη, και η δεύτερη, δεν είχαν κάποιο θέμα να δείξουν τον Arthur να τρώει ξύλο, μαζί με το γεγονός ότι ο Arthur είπε σαρκαστικά στον χαρακτήρα του Brendan Gleeson να τον κεράσει ένα ποτό πρώτα, πιστεύουμε ότι όντως υπονοείται βιασμός. Το οποίο δεν έχει σχέση με την άποψή μας για την ταινία.
@@cineposiumΟύαου, εγώ δεν το κατάλαβα καθόλου έτσι, και άμα όντως υπονοείται βιασμός με κάνει να μην μου αρέσει η ταινία ελαφρώς περισσότερο. Είπαμε, δείξτε πόσο μίζερος και loser είναι ο Arthur, όχι και βιασμό όμως ρε μαλάκες. Στο τέλος πάλι όλοι με τον Arthur θα πάνε.
@@spotsthenpc7796 Δε νομίζουμε ότι ο σκοπός ήταν να πάει ο κόσμος με κάποιον εν τέλει. Ίσως αυτό είναι ένας από τους λόγους που η ταινία δέχεται τόσες αντιδράσεις.
Εγώ διαφωνώ. Νομίζω ότι η ταινία προσπαθεί να πει στους ακροδεξιούς/incels ότι ο Arthur ΔΕΝ είναι κάποιος ο οποιός πρέπει να ταυτίζονται. Είναι ένας μιζεράκιας που ζει ενα power fantasy στο μυαλό του και σκότωσε κόσμο με το έτσι θέλω, χωρίς πραγματική δικαιολογία. Στο τέλος μπροστά στους ένορκους το παραδέχεται, αποβάλλει την ιδέα του Joker και όταν πεθαίνει βιώνει ο ίδιος κάθαρση.Η ιδεά του Joker (το power fantasy δηλαδή) συνεχίζεται μέσω του δολοφόνου όμως, δηλαδή του incel κοινού. Αυτό για εμένα είναι το point της ταινίας καλός,κακός. Με τον βιασμό όμως είναι σαν να πυροβολούν τον ίδιο τους το πόδι.
Πολύ κακή ταινία. Απλά ο Todd Phillips είναι ατάλαντος. Το Χόλιγουντ έχει ανάγκη από νέους, ταλαντούχους σκηνοθέτες όπως ο Rian Johnson (το Last Jedi είναι η καλύτερη ταινία Star Wars) και Denis Villeneuve (το Dune είναι η καλύτερη ταινία της 20ετίας)
Υπερπλήρης συζήτηση για μία ταινία που είναι πολύ καλύτερη από αυτό που θα περίμενε κανείς και στο μέλλον θα εκτιμηθεί ακριβώς όπως της αξίζει. Σεβασμός για τον Todd Phillips ο οποίος γράφει τους πάντες κανονικότα και γυρίζει ένα Arthouse mindfuck κόστους $200.000.000+ 🙏
Για μένα αυτή η ταινία επάξια κέρδισε τον τίτλο της χειρότερης ταινίας κόμικ όλων των εποχών. Σκουπίδι από όλες τις απόψεις, και το ίδιο και η πρώτη ταινία.
Ωπ ξανασυναντιόμαστε 😅😆 Μπορεί να μην έχω δει την δεύτερη ταινία ακόμα αλλά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου για το πρώτο. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί άρεσε στους περισσότερους... Βαρετό μέχρι αηδιας και καμιά απολύτως σχέση με τον Τζόκερ που ξέρω, ασχέτως εάν δεν ήταν αυτός ο σκοπός... 🤢🤮
@@Kinder-Man2002 Καλώς τον φίλο από τα παλιά! Πραγματικά και γω έχω μεγάλη απορία γιατί η πρώτη ταινία Τζόκερ θεωρήθηκε καλή, και μάλιστα σε σημείο να πάρει και Όσκαρ. Μια μέτρια κοινωνική ταινία ήταν τυλιγμένη με το ip του Τζόκερ. Η δεύτερη καταφέρνει να είναι ΑΚΟΜΑ χειρότερη γιατί, καταρχήν είναι μιούζικαλ και τα μιούζικαλ δεν τα μπορώ με τίποτα, δεύτερον είναι βαρετή μέχρι θανάτου και τρίτον η Lady Gaga σαν Harley Quinn ήταν εντελώς χάλια. Χίλιες φορές οι ταινίες της Sony με τους εχθρούς του Spider-Man, που στην τελική έχουν και λίγο τζερτζελε και δεν γίνονται βαρετές.
@@Bardim18 Καλά η Γκάγκα μόνο και μόνο απ'το μακιγιάζ που τις κάνανε φαίνεται τέρμα αδιάφορη... Απ'τα τρέιλερ έχει ένα ύφος τύπου "Ε δικέ μου κοίτα, είμαι κλόουν". Το ότι παίρνουν αυτούς τους διασκεδαστικους pure evil χαρακτήρες απ'τα κόμικς και τους μετατρέπουν σε "τραγικές φιγούρες" (και καλά 🤡) είναι άκρως απαράδεκτο για μένα, φαντάσου να έπαιρναν τον Green Goblin για σόλο ταινία και να δικαιολογούσαν όλα όσα έχει κάνει... 🤮 Και παρόλο που ξέρω ότι ο Τζόκερ και η Χάρλεϊ έχουν λυπητερά backstories στα κόμικς, δεν έφτασαν ποτέ σε σημείο να γίνουν "sympathetic", μέχρι τώρα....
@@Kinder-Man2002 Είμαι σίγουρος πως πήραν τη Gaga για Χαρλευ μόνο και μόνο επειδή έτυχε να μοιάζει με την Χαρλευ και επειδή είναι τραγουδιστρια, μία που το πήγαιναν για μιούζικαλ. Κι αυτό που αναφέρεις είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχα με την πρώτη ταινία. Δεν είναι δυνατόν να με κάνεις ρε ταινία με το ζόρι να νιώσω συμπάθεια για έναν τύπο που προορίζεται για γίνει ο μεγαλύτερος εγκληματίας της Γκοθαμ και η νέμεσις του Μπατμαν, απλά δεν γίνεται. Και το καλύτερο είναι ότι στην πρώτη ταινία Σπαιντερμαν ο Οσμπορν κατάφερε να γίνει συμπαθής χαρακτήρας πριν γίνει Γκομπλιν, όποτε και σε αυτό αποτυγχάνει παταγωδώς το Τζόκερ.
@@Bardim18Ο Osborn στο πρώτο Spider-Man ήταν ουσιαστικά η εκδοχή του animated series σε live action, όπου εκεί ήταν η πρώτη φορά που τον είδαμε σαν διπλή προσωπικότητα διότι στα κόμικς ο Νόρμαν χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο "Green Goblin" απλώς για να καλύψει τη μάπα του. Προσωπικά δεν με πειράζει αν και θα ήθελα έναν Goblin πιο πιστό στα κόμικς. Αλλά ναι ο Τζόκερ όπως και να χει, σε κάθε εκδοχή του όσο διαφορετικό κι αν είναι το οριτζιν του παραμένει ίδιος, οπότε ακόμα κι αν ζει σε άθλιες συνθήκες, δεν μπορώ να τον συμπαθήσω γιατί ξέρω που θα καταλήξει...
Κάθαρση νιώθω ότι υπάρχει μιας και ο ήρωας μας χαμογελάει και φαίνεται απαλλαγμένος. Παρατήρησα μάλιστα έναν αντίστροφο παραλληλισμό με την πρώτη ταινία :τη σκηνή του θανάτου που πέφτει κάτω η κάμερα κάνει pull in και αυτός χαμογελάει. Στην πρώτη ταινία στο title drop της αφού τον ξυλοκόπησαν και τον έχουν κάτω ντυμένο κλόουν η κάμερα κάνει pull out δείχνοντας την εγκατάλειψη!!! Αν την κρίνουμε σαν έργο για έναν ψυχοπαθή δικαιολογείται κάπως το «μπουρδελο» μιας και είναι έτσι και η κατάσταση του ήρωα. Αν και comic book fan δεν ένιωσα τόσο ξενερωμένος,είδα μια εναλλακτική ιστορία που πράγματι αποδομεί την πρώτη ιστορία,αλλα με κέρδισε η σκηνοθεσία,η μουσική,η φωτογραφία, και οι ερμηνείες φυσικά. Όντως η ταινία είναι ένα τεράστιο χαστούκι από θέμα πέψης αλλά οφείλουμε να σεβαστούμε το όραμα των δημιουργών,ακόμα και στην χαοτική φάση που ζουν με το studio
κοσμική δύναμη τζόκερ, ο τζόκερ ως αντιστροφή του Μπάτμαν, ακριβώς αυτά έλειπαν από το σενάριο ευχαριστώ
Η πιο όμορφη σκηνή για εμένα ήταν η σκηνή που τραγουδά ο Φοίνιξ το "If you go away" με την αγαπημένη μου στροφή "We'll ride on the rain, we'll sail on your touch, I'll talk to your eyes that I love so much." Αυτοί οι στίχοι μου θυμίζουν πάρα πολύ μια κοπέλα την οποία αγαπώ πάρα πολύ και ελπίζω να γίνουμε κάτι παραπάνω ...
Sto euxomai re tupara na pantreuteite kiolas❤
@@greeknationalist-jj9wk ευχαριστώ πολύ !!!!
Συγχαρητηρια και παλι για το βιντεο και το επιπεδο που κρατατε παντα, ειτε διαφωνουμε ειτε οχι. Μπορει γω σαν ανθρωπος να μην το κραταω παντα, αλλα προσπαθω.
Λοιπον, κατα τη ταπεινη μου γνωμουλα: η ταινια ειναι Τζοκερ οσο ειναι Cars 4 τα λαστιχα του αμαξιου μου. Και αυτο το ξεραμε απο το πρωτο φιλμ. Δεν καταλαβαινω, οχι τοσο την οποια εποικοδομητική κριτική, αλλα το τοσο κραξιμο για το κραξιμο για οποιονδηποτε λογο, τοσο απο αυτους που γουσταραν το πρωτο φιλμ οσο κι απο αυτους που δεν το γουσταραν και περιμεναν στη γωνια για το σικουελ με το που ανακοινωθηκε.
Σαν δραμα φυλακων δικαστηριου παλευοταν, οι εμβολιμες σκηνες μιουζικαλ, αν και το πιασα τι σημαιναν και σαν ιδεα ηταν εξυπνο, ηταν γενικα ανισες και επαναλαμβανομενες τοσο θεματικα οσο και δομικα τοποθετημενα μεσα στο φιλμ (μονο αυτη στο δικαστηριο μου αρεσε και αλλη μια). Ερμηνευτικα και σε θεμα παραγωγης αισθητικης φωτογραφιας μουσικης ερμηνειων κλπ, αψογη καταθλα οπως το 1ο. Σε θεμα πλοκης και θεματικων επαναλαμβανομενο και βαρετο οπως το υπερεκτιμημενο πρωτο. Το ιδιο κακομοιρικο vibe και εξελιξη οπως το πρωτο και εκει που παει να αποκτησει νευρο η ταινια, τελικα τελος. Και ειμαι και του αργου καυσεως σινεμα φουλ. Αλλα να χει και νοημα. Νταξ απο τη μια μισεις απο την αλλη λυπασαι τον Αρθουρ, το καταλαβαμε και απο το πρωτο, να προχωραμε καπου ομως. (Τις προσεγγισεις στα σχολια σχετικα με τον Αρθουρ γενικα τις βρηκα ενδιαφερουσες παντως και πανω-κατω τα σκεφτηκα και γω και συμφωνω).
Ειμαι φαν των κομικ αλλα πανω απ'ολα ειμαι σινεφιλ. Παραλληλα μεγαλωναν αυτα μεσα μου απο παλια καθως ασχολιομουν και με τα δυο ταυτοχρονα. Οσο αφορα τις βασισμενες σε κομικ ή απλα εμπνευσμενες απο εκει, γουσταρω καθε προσεγγιση στο υπο-ειδος, τοσο πιστη οσο και αποδομητικη. Δεν θα το ηθελα πιο κομικμπουκιστικο αλλα ποσο καλυτερο θα ηταν σαν ταινια αν βλεπαμε εστω αυτους τους 'Joker' και 'Harley' σε μια ταινια κραμα Bonnie and Clyde, Natural Born Killers (χωρις να βγαζουμε εντελως το animation, καποιες σκηνες μιουζικαλ και το κραμα δικαστηριο-φυλακη). Αντε και με λιγο απο Batman the animated series, αν...λέω ΑΝ ηθελε ποτέ ο Φιλιπς να κανει εστω το σικουελ...λιγο πιο κοντινο στα κομικ, animation κλπ.
Στο τελος παντως χαρηκα με το κωλοδαχτυλο του Φιλιπς, αν και θα μπορουσε να ειχε φτιαξει μια πολυ καλυτερη ταινια. Μαλλον δεν αξιζε σε μας και τη Warner κατι τετοιο. Δυστυχως. Μας την εφερε λοιπον ο ατιμος, τον επιασα τελικά.
Επισης ναι, ο αληθινος Τζοκερ ειμαστε μεις κ απλα παιρνει σειρα ο ενας μετα τον αλλονα και η ιδεα του χαους που εκπροσωπει ο Τζοκερ, συνεχιζεται απο την ιδια τη κοινωνια που εξαρχης αυτη το σπερνει. Ο Αρθουρ ηταν απλα ο αποδιοπομπαιος τραγος.
Γενικα, η ταινια δεν ηταν καλή ουτε κακη, σε πολλα σημεια βαρεθηκα, σε άλλα γουσταρα, σε άλλα αισθανθηκα λιγο κριντζ και αμηχανια, παντως το συναισθημα του πρωτου δεν το ειχε, οσο υπερεκτιμημενο κι αν το θεωρω πλεον. Το 2ο ηταν πολυ απλα μια ενδιαφερουσα αποτυχια που εν καιρω μπορει και να συζητηθει περισσοτερο, ακομα κι απο το πρωτο. Εχει συμβει και με αλλες ταινιες της DC αυτο, ειτε πιστες στα κομικ ειτε ξεκαρφωτες (μερικοι θα ειρωνευτουν και θα κραξουν, αλλα εδω μπαινει σιγουρα και ενα BvS). Πολλες φορες το προτιμω αυτο παντως, απο μια απλως καλη ταινια που την επομενη μερα θα την εχεις ηδη ξεχασει και δεν εχεις να πεις και πολλα τελικα γι αυτην. Αλλωστε υπαρχουν καλες ταινιες, κακες και μετριες προς ενδιαφερουσες που μπορει να μην ψηνεσαι να τις χιλιοξαναδεις αλλα παντα ενδιαφερεσαι να τις συζητας. Πολλες φορες αυτο ειναι και πιο χρησιμο.
Γενικα πολλα απο οσα ειδα....τα περιμενα σαν συνεχεια του πρωτου φιλμ, δεν καταλαβαινω γιατι μερικοι χαλαστηκαν με ΤΑ ΠΑΝΤΑ απο το Folie a Deux...οπως και άλλα εξακολουθω να πιστευω πως μπορουσαν να γινουν αλλιως, χωρις να ξεφευγουν πολυ απο το στησιμο αυτου του συμπαντος. Και να ειχαμε ετσι και μια ακομα καλυτερη ταινια. Και ακομα πιο συζητησιμη ισως.
Ειτε μεναμε με μια ταινια ειτε δυο, θα στεκει παντα ως ενα ενδιαφερον διδυμο εναλλακτικου και διαφορετικου κομικ συμπαντος, οπως και να χει. Εστω και με ολα τα δανεια που εχει παρει απο αλλες ταινιες, κυριως του Σκορσεζε. Αλλωστε οι κομικ ταινιες ή ψευτο-κομικ, ακομα κι οταν θελουν να πρωτοτυπησουν, αναγκαστικα αντιγραφουν παντα ξενες με το υπο-ειδος τους ταινιες. Και δεν ειναι κακο. Αρκει να μη ξεχνανε και το σεναριο τους, μενοντας μονο σε καλες ιδεες που στη πραξη τελικα δεν φροντισαν να λειτουργουν καλυτερα.
Υ.Γ.: oσοι κραζουν για να κραζουν αλλα και οσοι εκθειαζουν για να εκθειαζουν τη ταινια, προσβαλλοντας η μια μερια την αλλη νομιζοντας πως ανηκουν σε καποια ανωτερη πνευματικα φυλη, να πανε στον ψυχιατρο να κοιταξουν το ναρκισσισμο τους, γιατι καταστρεφουν ΑΠΑΝΤΕΣ το σινεμα και την οποιαδηποτε υγιη και ωφελιμη συζητηση γυρω απο αυτο.
Να βλεπετε και κυριως να διαβαζετε και να νιωθετε ταινιες, μακρια τα προσωπικα σας συμπλεγματα και υφακια απο τη τεχνη. Αλλο γουστο και γνωμη και αλλο ισοπεδωση και χαζο-edginess ειτε κουλτουριαρικο ειτε καγκουρικο, ξεκαθαρα προς προσωπικη επιβεβαιωση και ψωνισμα του καθε πεφωτισμενου εγωπαθη εκει εξω.
Πιστεύω πως ο χρόνος θα φερθεί καλύτερα στην ταινία, όταν φύγει το αρχικό σοκ. Μου φάνηκε σαν ο Phillips να ήθελε να αποτινάξει από πάνω του τις ταμπέλες που είχαν δώσει οι φανς στην πρώτη ταινία και εδώ πέρα το πήγε στο άλλο άκρο «θέλατε να συγκρίνεται τον Joker μου με τους προηγούμενους ; Όχι εδώ δεν κάνουμε αυτό που νομίζετε». Παρολα αυτα θα ήθελα να δω αν η ταινία είναι rewatchahle ή όχι!
Δηλαδη σε οσους δεν μας αρεσε θα λεμε στο μελλον πως ηταν καλη ταινια?
@@stefanosk4318 όχι ;
@@stefanosk4318 φιλαράκι γνώμη μου... Άνθρωποι είμαστε εγώ την αγάπησα από όταν την είδα.
Οι άνθρωποι αλλάζουν καθώς περνάνε τα χρόνια όπως ακριβώς αλλάζουν και οι γνώμες τους γύρω από ταινίες, βιβλία, άλλους ανθρώπους και άλλα.
Οπότε μπορεί να πιάσεις τον εαυτό σου να λέει "Έλα ρε φίλε. Καλή ταινία" μπορεί όμως να νιώθεις και το ίδιο πράγμα.
Προσωπικά εύχομαι να αρέσει στο μέλλον σε περισσότερους ανθρώπους
Η κατευθυνση που πηρε ο Φιλιπς στο σικουελ ηταν η μονη λογικη σαν συνεχεια της ιστοριας γιατι ηταν αδιανοητο αυτος ο τυπος να ειναι στο μελλον η νεμεσις του Μπατμαν. Απλα ο κοσμος απο τις προσδοκιες που του δημιουργησε η πρωτη ταινια ξενερωσε και προσγειωθηκε αποτομα και ειδικα με την καταληξη του ηρωα. Σε καμια περιπτωση ομως δεν αξιζει το τοσο hate που εχει φαει.
Εγώ, τώρα που ολοκλήρωσα το βίντεο, μπορώ να πω ότι αγαπημένοι μου Σινέ-Συμποσιαστές η ταινία αυτή μου άρεσε πολύ. Είχε προβλήματα ; Φυσικά και είχε. Αλλά μου άρεσε που ουσιαστικά ο Φίλιπς έβγαλε την οργή του με έναν τρόπο σε αυτούς που ειλικρινά δεν άκουγαν ποτέ τις κραυγές του "Ο ΑΡΘΟΥΡ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΚΛΟΟΥΝ ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ !!!"
Επίσης ότι δοκίμασαν κάτι διαφορετικό, μιούζικαλ και δικαστικό δράμα, ασχέτως αν δούλεψε ή όχι μου φάνηκε πολύ καλό σαν τυράκι να έχουμε και κάτι διαφορετικό να δοκιμάσουμε σε μελλοντικές comic book ταινίες . Στα ακούσματα μου, εξαιτίας της πρώτης ταινίας, είναι πλέον διάφοροι καλλιτέχνες της τότε εποχής οπότε η ταινία αν μη τι άλλο μου έδωσε και κάτι τέτοιο.
Ήθελα κάτι παραπάνω , φάση ο Άρθουρ να ξεχέζει τη δικαιοσύνη ή τα δικαστήρια, τις συνθήκες ζωής των φυλακισμένων ή τους δημοσιογράφους σε έναν μονόλογο όπως έγινε στη πρώτη ταινία ; Φυσικά και το ήθελα αλλά εφόσον κατάλαβα ότι η ταινία δεν το πήγαινε εκεί, το καρτούν αλα Looney Tunes στην αρχή ήταν ένα στοιχείο, αλλά και κατά τη διάρκεια της δίκης, δεν με χάλασε. Δεν με πέταξε η ταινία έξω , ούτε όμως τη θεωρώ και το αριστούργημα που ήταν η πρώτη ταινία.
Επίσης σε ορισμένα σημεία υπήρχε μια εν μέρει ταύτιση, οι στίχοι του κομματιού "The Joker" ή το "If you go away" όπως έγραψα σε προηγούμενο σχόλιο, ενώ ο Pubbles απλά σκούπισε το πάτωμα με τον Φοίνιξ και τη Γκάγκα. Ο Pubbles μπήκε μέσα για μια σκηνή και απλά έδειξε τη δύναμη του.
Σε περίπτωση που κάνω μαραθώνιο κάποια μέρα σπίτι μου θα κάτσω να δω και το Joker και το Folie A' Deux , διότι απλά μου άρεσε τόσο πολύ η ταινία.
Συνεχίστε έτσι σας λατρεύουμε !
Υ.Γ. #1 Ας είμαστε ειλικρινείς, όλοι/ όλες/ όλα θα θέλαμε το έτερον ήμισυ , ή αυτό που θεωρούμε το έτερον ήμισυ, να μας τραγουδήσει το "Close to You" των Carpenters , εκτός αν είμαστε ο Sam Neill και
Υ.Γ. #2 Ξεκίνησα να βλέπω το Penguin, όντως γαμάει και μου θυμίζει παλιό , καλό Sopranos.
Έχω πολλά να πω για την ταινία και νομίζω θα κουράσω. But here goes nothing:
2ο Joker η αλήθεια ήταν ότι δεν χρειαζόταν. Και τι θα μπορούσε να είναι? Ο Joker να καίει το Gotham μέχρι να εμφανιστεί ο Batman. Το έχουμε δει πολλάκις το σενάριο.
Η πρώτη ταινία ήταν κάτι κοντά στο "Taxi driver" ή το "Falling down" για εμένα (ή τουλάχιστον είχε στοιχεία, αλλά μπορεί να κάνω και λάθος). Είπε αυτό που είχε να πει.
Τώρα... η δεύτερη ταινία θα μπορούσε να μην λέγεται καν Joker (αλλά πχ Arthur Flek) και να μην έχει καν σχέση με το Gotham universe (και που είχε, ήταν απλά τυπική σχέση σε ότι έχει να κάνει με τα ονόματα και με πολύ βασικά αρχέτυπα).
Όταν πήγαμε σινεμά να την δούμε με την παρέα μου (5 άτομα) οι υπόλοιποι 4ς όταν συνειδητοποίησαν οτι θα είναι μουσικαλ, ξενέρωσαν και δεν θέλαν καν να μπούμε μέσα. Μπήκαμε. Την είδαμε και βγήκαμε όλοι έκπληκτοι γιατί μας εξέπληξε ευχάριστα. Βέβαια κανένας μας δεν είναι τρελός fan του universe αλλά όλοι είχαμε μια επαφή από λίγο έως πολύ.
Η τανία συμφωνώ πάσχει σε πολλά επίπεδα όσο αφορά με το πόσα πράγματα προσπαθεί να κάνει και πως τα κάνει. Παρόλα αυτά για κάποιον που δεν έχει συγκεκριμένες προσδοκίες (πχ "να δω μούσικαλ" - "να δω superhero/villain movie" - "να δω δικαστικό δράμα" - "love story" - etc) αλλά απλά την δει για αυτό που είναι, πιστεύω δεν είναι κακή ταινία. Θα την έλεγα καλή έως τήμια (συμφωνώ με τον Γιάννη δλδ).
Από την άλλη καταλαβαίνω απόλυτα τους fan του universe που τα πήραν στο κρανίο. Η ταινία πλασάρεται σαν Gothman universe ενώ τυπικά δεν είναι. Θα δούλευε έτσι κι αλλιώς χωρίς το branding (οπως αναφέρατε και εσείς) και ίσως και καλύτερα. Το πρόβλημα είναι ότι πλέον τα studio δεν θέλουν να παίρνουν ρίσκα με καινούργια (και άγνωστα) IPs οπότε κολλάν πάνω σε πρωτότυπες ιστορίες και ένα γνώριμο IP για να είναι σίγουροι ότι θα τραβήξει κόσμο (δλδ τους fans του IP). Δεν νομίζω ότι ο Todd Philips to έκανε επιτηδευμένα τόσο, όσο του ότι δεν τον ενδιέφεραι ποτέ να πει μια superhero/villain ιστορία (και νομίζω ούτε στην πρώτη ταινία τον ενδιέφεραι τόσο). Παρ'ολα αυτά, guilty as charged. Καταλαβαίνω γιατί εκνεύρισε πολλούς η ταινία και δεν μπορώ να τους κατηγορήσω απόλυτα.
Για τον Arthur τώρα...
Ένα στοιχείο που εγώ τουλάχιστον κατάλαβα ήταν ότι από την αρχή της ταινία υπήρχε το ερώτημα κατα πόσο ο Arthur και ο Joker είναι διαφορετικά πρόσωπα ή τελείως αποκομμένες πτυχές του ίδιου ατόμου. Αυτό φαίνεται και από το animation στην εισαγωγή, στο δικαστικό δράμα αλλά και στο κοινωνικό δράμα γενικά. Ο Arthur είναι ο Arthur εν τέλη και το ξέρει και ο ίδιος. Είναι ταυτόχρονα όλες οι πτυχές του. Ο κόσμος γύρω του όμως είτε βλέπει τον μίζερο και προβληματικό άνθρωπο (φύλακες, η συνήγορος, μάρτυρες κτλ) είτε βλέπει το τέρας joker (Ηarley, fans, ακόμα και οι συγκρατούμενοι του). Κανένας δεν τον αποδέχεται για αυτό που είναι συνολικά. Εν τέλη δεν μπορεί με τίποτα να γίνει αποδεκτός και να βρει την θέση του για αυτό που είναι, και φαίνεται πως κανένας δεν τον καταλαβαίνει πραγματικά.
Επίσης ο Αrthur ξεκινάει ήδη "νεκρός" στην ταινία. Μας δείχνει μια καθημερινότητα ένας dead-man-walking. Και όταν μέσο του "πλασματικού" έρωτα ξαναζωντανεύει και προσπαθεί να ξαναβρεί τον εαυτό του καταλήγει στο ότι κανένας δεν τον αγαπά και δεν τον αποδέχεται πραγματικά για αυτό που είναι, και έτσι πεθαίνει ξανά (και αυτή την φορά στ' αληθεια).
Πολύ αναφέρονται για την σκηνή με τον βιασμό του, που υπονοείται ξεκαθαρά, και πως αυτό τον σπάει. Σίγουρα δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητος αλλά δεν νομίζω ότι είναι το μόνο κρίσιμο συμβάν. Για μένα η σκηνή με τον νάνο (Gary Puddles) ήταν εξίσου σημαντική, όπου ο Arthur σαν Joker εξευτελίζει έναν από τους λίγους φίλους που τον αγαπούσαν σαν άνθρωπο και που βλέπει πως και αυτός δεν μπορεί να τον αποδεχτεί σαν το τέρας "Joker" που έχει πάρει μορφή από τα media και την όλη τρομολαγνία. Εξαιρετικό παίξιμο από τον Phoenix εκεί που προσπαθεί να κρατήσει τον χαρακτήρα του "Joker" ενώ το κάνει αλλά φαίνονται ρωγμές παντού στο προσωπείο του. Το ίδιο συμβαίνει και με την Ηarley αλλά από την ανάποδη (όπου αυτή θέλει την μυθοπλασία και μόνο τον πλασματικό Joker και όχι τον Arthur σαν άνθρωπο.
Αυτά! Συγνώμη αν κούρασα και ευχαριστώ για το βίντεο! Το περίμενα πως και πως για να δω την αποψή σας, και δεν με απογοήτευσε! Και εις άλλα με υγεία!
Είναι 3 το πρωί. Ας ξεκινήσω να δω ένα 50λέπτο Σινε-Συμπόσιο Sashimi! 😁
Η μόνη σωστή ώρα.
Μου άρεσε πολύ η ταινία και την βρήκα πολύ σύμφωνη με το όραμα της πρώτης. Πρόκειται για μια διλογια εντελώς προσωπική, αφορά τον χαρακτήρα του Άρθουρ και μόνο. Η πρώτη ταινία ήταν το ταξίδι του Άρθουρ από την δυστυχία στην ευτυχία, κόντρα στις κοινωνικές νορμες. Η δεύτερη ταινία αποκάλυψε ότι αυτή η ευτυχία ήταν μια απάτη. Ο Άρθουρ είναι και πάλι δυστυχισμένος και δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να πεθάνει. Δεν έχει κάτι που να τον κρατάει στη ζωή.
Η δεύτερη ταινία είναι πιο σπουδαίο ''σινεμά'' από την πρώτη. Ειδικά το σπαραρακτικό τέλος αυτής της βασανισμένης ψυχής. Σίγουρα είναι απογοητευτική για όποιον περιμένει να δει την εξέλιξη του κοινωνικού φαινομένου που ξεκινάει στο τέλος της πρώτης, την εξέλιξη του Τζόκερ.
Εφυγα με ανάμικτα συναισθήματα μετά το τέλος της. Τώρα που πέρασε ο καιρός μου έχει μείνει μόνο το θλιβερό τέλος του φτωχού Αρθουρ, η ψυχοπλακωτική υπενθύμιση ότι η ευτυχία είναι μια κατάσταση του νου κι όχι του κόσμου, ότι αντίθετα με τα χάπι εντ, στην πραγματική ζωή κάποιοι γεννιούνται και πεθαίνουν ηττημένοι.
Ευχαριστούμε για τον σχολιασμό παιδια!!!
Μαρέσει πολύ όταν βγαίνει μία ταινία sequel σε ένα δημοφιλές franchise του στυλ Superman 3, το οποίο είναι τέρμα σάπιο, θα ξεχαστεί αμέσως και μετά από 40 χρόνια οι σινεφιλ θα λένε "α ναι ρε, είχε βγει και αυτή η ταινία. Καλά τι σκεφτόντουσαν;". Αισθάνομαι ότι βλέπω να γράφεται ιστορία.
Η ταινία τρώει υπερβολικό hate. Το γεγονός ότι συγκρίνεται με morbius και αλλες τετοιες πατάτες αποδεικνύει για άλλη μια φορά την υπερβολή του ίντερνετ. Άκυρο αλλά θα δούμε κάτι σχετικό στο κανάλι με το ανέλπιστα καλο The Penguin ?
Φίλε μου σορρυ αλλά χίλιες φορές το Morbius πάρα αυτή η μιούζικαλ πατάτα.
Οντως το Μορμπιους ηταν καλυτερο
@@stefanosk4318κατα διαολου πατε και ολοκληρη η γενια μας
Υπάρχει κάτι που διάβασα για τα Joker του φιλιπς και θα ήθελα να το διαβάσετε όλοι όσοι κρίνετε την ταινία (είτε ισχύει είτε δεν ισχύει). Σε ένα άρθρο έλεγε ότι οι ταινίες αυτές βγήκαν για να μας δείξουν την ζωή του Αρθουρ Φλεκ, του πρώτου χαρακτήρα που εκφράστηκε χρησιμοποιώντας την ιδέα του τζόκερ. Μάς δείχνει ότι δημιουργείται ένα κύμα από ανθρώπους που χρησιμοποιούν το προσωπείο του τζόκερ για να σπείρουν το χάος και να δείξουν την οργή τους. Στην ουσία η ταινία ίσως βασίζεται στην ιδέα ότι ο Αθουρ Φλεκ έβαλε τα θεμέλια για να δημιουργηθεί ο Τζόκερ που ξέρουμε. Είναι επίσης πολύ λογικό να μην βλέπουμε μπατμαν καθώς ο μπρους είναι 8 χρονών καθως εξελίσσονται τα γεγονότα στις ταινίες. Οπότε θεωρώ ότι είναι αρκετά πιθανό αλλά και πολύ ωραιο να θεωρήσουμε τις ταινίες αυτές μια περιγραφή του ανθρώπου που έδωσε τη σκυτάλη στον τζόκερ του μπατμαν και να την αγαπήσουμε για αυτό που πέτυχε και όχι για αυτό που ίσως δεν πέτυχε.
Μου άρεσε, πέρασα καλά όταν το είδα. Από το φινάλε της πρώτης, ήμουν επιφυλακτικός αν ο Αρθουρ γινόταν τελικά ο Joker, δεν ήμουν και μεγάλος φαν της πρώτης, οπότε μπήκα πιο ανοιχτός στην δεύτερη, περιμένοντας την αποδόμηση της μυθολογίας του Batman, σαν ταινία μελέτης ενός διπολίκου ψυχασθενή δολοφόνου την βρήκα ενδιαφέρουσα. Βρήκα ενδιάφερον και την Harley της Gaga αλλά και το φανατικό ρεύμα του Joker στην ταινία και μου έβγαλαν μια μέτα αντανάκλαση του πραγματικού κοινού που αγάπησε την πρώτη ταινία, ή όπως βλέπει ο ίδιος ο Φίλιπς το κοινό. Με χάλασε και με έβγαλε εκτός και εμένα το φινάλε, δεν χρειαζόταν να αναιρέσει τα πάντα. Καταλαβαίνω γιατί ο Φίλιπς ή παραγωγή, ήθελαν να αποστασιοποιηθούν από αυτούς που πολιτικοποίησαν την πρώτη ταινία αλλά είναι σαν να μην σεβάστηκε και εμάς που δεν την είδαμε έτσι. Είναι σαν να λέμε στην τέχνη, δεν μπορούμε να βλέπουμε ιστορίες αντί ηρώων κακών, γιατί προάγουν βία στο κοινό. Σαν λάτρης των musicals, μου άρεσαν οι σκηνές αλλά ίσως δεν χρειάζονταν σε τέτοιο βαθμό, δομικά δεν ήταν καλό. Αν η ταινία ήταν αυτό που μας υποσχέθηκε ο τίτλος της, Folie à Deux και έα πστιασε το mad love story των δύο, χωρίς απαραίτητα να γίνονταν Μπόνι και Κλάιντ στο τέλος, θα την προτίμουσα περισσότερο. Κλείνοντας, δεν με πειράζει αν ο Αρθουρ δεν έγινε μια εκδοχή της Νέμεσις του Batman, έχουμε τόσες μεταφορές, αλλά καταλαβαίνω απόλυτο και τον κόσμο που πληγώθηκε γιατί όπως μας πούλησαν και τις δύο ταινίες, ήθελαν να δούνε μια ιστορία για τον Joker του Batman.
Παιδιά , μιας και βγηκε το remake του παιχνιδιου Silent HIll 2 , μηπως να κανατε την ταινια silent hill του 2006?
Μακάρι να το κάνουν, ήταν ανέλπιστα καλό.
Παντως ρε παιδιά, ανεξαρτήτως συνθηκών και περιπτώσεων, φαινεται απο αυτα που λετε οτι το αγαπάτε το σινεμά και θελετε να βλεπετε ταινιες για να σας αρέσουν και οχι για να το παίξετε έξυπνοι. Ευχαριστούμε.
Προσωπικά δεν θα μου κέντριζε καθόλου το ενδιαφέρον να δω κάποια ταινία son of joker .Για να είμαι ειλικρινής δεν μου πέρασε καν απ' το μυαλό κάτι τέτοιο όταν ανέφερε ο Άρθουρ τον γιο του στο τέλος. Η ταινία φαινόταν εξαρχής πως οποία μεριά και να διαλέξει ο Άρθουρ, η κατάλληξή του θα ήταν να πεθάνει. Το πρόβλημα του Άρθουρ ήταν αν φεύγοντας θα αφήσει ένα επαναστατικό κίνημα και μια εξέγερση ή αν απλά θα αποδεχόταν την πραγματικότητα, θα έλεγε " ο κόσμος είναι μίζερος και πρέπει να το αποδεχτώ " . Αυτή την επιλογή φαίνεται πως την έκανε επίσης για τον γιο του , που δεν ήθελε να τον αφήσει με ένα παράδειγμα πατέρα που δεν ήταν ο πραγματικός του εαυτός . Ναι , αυτή η ταινία δεν θα γίνει modern classic όπως η πρώτη αλλά αυτό δεν την κάνει κακή , απλά σίγουρα λιγότερο εμπορική. Μου αρέσει που είναι εντελώς εκτός των κόμικς . Το ότι ήταν μιούζικαλ πιστεύω πως ήταν όμορφη επιλογή αλλά και λίγο περιττή. Πέραν των 2 σκηνών (στη φυλακή που βαραγαν τα τραπέζια και αυτή που χτιζόταν ο πυροβολισμός) πιστεύω πως η ταινία θα ήταν εξίσου δυνατή .Έτσι και αλλιώς το κομμάτι που κυριαρχεί απο όλη τη ταινία είναι το That's Life. Πιστεύω πως όλη η ταινία και κυρίως το τέλος της ήταν υπέροχο και πιστεύω πως οι λόγοι που κράζουν την ταινία (έστω η πλειοψηφία) είναι χαζοι . Και αυτο γιατι η πλειοψηφία πήγε για τον τίτλο, οχι για το εργο .
Ο τζόκερ δεν ήταν ποτέ fanboy του Arthur Fleck στις σκηνές που έπαιξε έβλεπες τους πάντες να φωνάζουν και αυτός απλά παρατηρούσε … Μέχρι που ο Arthur επέλεξε να μην βάλει τον μανδύα του Joker και τον έβαλε αυτός που έπρεπε. ΟΤζοκερ δεν πρέπει να έχει ούτε παρελθόν ούτε ταυτότητα είναι απλά δύναμη της φύσης ο παρατηρητής που έρχεται και εκμεταλλεύεται τη κατάσταση !
Αγαπώ Σίφη Krueger!
Μιας και βγήκε το remake του Silent Hill 2, θα πιάσετε την cult εργαρα των 90s και μητέρα των Silent Hill, το Jacob’s Ladder;
ταινιαρα. Tim Robbins εξαιρετικος
@@thegeeklabyrinth Σπουδαίος ηθοποιός και υποτιμημένος σχετικά με το έργο του.
Κυριακάτικο τραπέζι και σινε-συμπόσιο... θα αφηγούνται τα παιδιά μας
Ωραία η κουβέντα! Πρόσεξα πράγματα που δεν είχα προσέξει μέσα από τα σχόλιά σας. Σήφη μια σκέψη. Λες οτι χωρίς Joker δεν υπάρχει Batman και το αντίστροφο και συμφωνώ. Όμως, τι και αν ο Arthur Fleck "είναι" ο Batman ως ο άνθρωπος που θέλει να αντισταθεί στον Joker, στο χάος του. Δηλαδή ίσως δεν χρειάστηκε να εισαχθεί ο χαρακτήρας του Batman γιατί τελικά ο Arthur Fleck έπαιξε το ρόλο του, σαν να είχε δηλαδή και τον Batman μέσα του και να επικράτησε τελικά αυτός. Επειδή ο Batman και o Joker είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Πολύ συμβολικά το λέω. Ενώ στην τριλογία του Nolan οι δύο μυθικές φιγούρες είναι πιο διακριτές και λειτουργούν ως μύθος. Ενώ στην εποχή που ζούμε νομίζω υπάρχει πιο έντονα η τάση να παρουσιάζεται πιο ξεκάθαρα η διπλή φύση ενός χαρακτήρα-ανθρώπου.
Φανταστείτε να έκαναν μια τολμηρή κίνηση, ο Athur Fleck να υπονοούνταν ότι είναι και ο Batman που προσπαθεί να σωθεί από τον Joker εαυτό του :D lol Ακραίο το ξέρω
Οι αρνητικες γνωμες(οχι κριτικες,γιατι αδιαφορω για καθε ειδους κριτικο) με εκαναν να πιστευω οτι θα δω κατι τολμηρο,φρεσκο και θα μου αρεσε πολυ. Δεν ξερω πως μπηκα σε ενα σινεμα χωρις προσδοκιες και βγηκα τερμα ξενερωμενος. Δεν ξερω μου φανηκε ανευρο,νεροβραστο και δεν μπορουσε καθολου να με κρατησει συναισθηματικα. Οχι οτι θα τρελαθω και θα αρχισω να κανω ραντ, ενταξει μια ταινια ειναι,αλλα αυτο λιγο απογογτευτηκα.(Δεν μου πολυαρεσε και η Γκαγκα σαν Χαρλιν , σαν καστινγκ αλλα και γραψιμο )
Παρολαυτα βιντεαρα και ωραιες αποψεις παιδια,καλη Κυριακη!
Εννοείται ότι γαμαει το Penguin, περιμένουμε ανάλυση στο Nerd Things
απο τις 2 ταινιες του τοντ φιλιπς νομιζω οτι ειμαι ο μονος που δεν ελαβε κανενα comic book συναισθημα-vibe.Καταλαβαινω οτι και οι 2 ταινιες ειδικα η δευτερη παιρνουν ως ΄"μπουσουλα" τους χαρακτηρες της dc για να χτισουν ενα κοινωνικο δραμα και να ψυχογραφησουν εναν αλλον τζοκερ απο αυτον που ξερουμε εμεις.Και αν η πρωτη ταινια μπορει να εδωσε ψηγματα οτι ο αρθουρ φλεκ θα γινει ο clown prince of gotham,η δευτερη ταινια ,και εδω θα συμφωνησω με εσας,το πεταει απο το παραθυρο αυτο το ψηγμα.Τελος,φαινεται οτι η dc εχει πολλα ενδοεταιρικα προβληματα,εχουν ακουστει καποια πραγματα για την παραγωγη της ταινιας(πιο πολυ ασυννενοησια και μιρλα).Μου φαινεται λογικο οποτε ο τοντ φιλιπς να μην εχει ορεξη να γυρισει και τριτη ταινια και να βγαζει μενος στην δευτερη.Τα ιδια τραβηξανε και αλλοι σκηνοθετες (snyder,Μπιλάλ Φαλάχ, Adil El Arbi) οι ιστοριες ειναι γνωστες.Ας ελπιζουμε οτι ο james gunn θα φερει ηρεμια στο στουντιο.
Μ' άρεσε η ανάλυσή σας, μου έδωσε νέα οπτική στην ταινία. Όχι ότι την επανεκτίμησα, δεν πρόκειται να γίνει και δε νομίζω να την ξανάβλεπα και ποτέ. Απλά μου δώσατε μια απάντηση στο ερώτημα "πώς είναι δυνατόν να την έκαναν τόσο σκατά ώστε να βουλιάξει εισπρακτικά και να εκνευρίσει σχεδόν τους πάντες;". Θέλω να πω ότι ακόμα και σαν μιούζικαλ θεωρώ υπήρχε τρόπος να δουλέψει, δεν ήταν η ιδέα της μουσικής το πρόβλημα. Αλλά όπως το θέτετε, ναι η μοναδική λογική εξήγηση είναι ότι ο Φίλιπς εσκεμμένα έσκαψε τον λάκκο της ταινίας γιατί ποτέ δεν ήθελε να βγάλει σίκουελ (ούτε κι εγώ ήθελα σίκουελ για να 'μαι ειλικρινής κι ας λάτρεψα το πρώτο). Αν λοιπόν όντως είπε "θα πάρω το τσεκ και θα φροντίσω να μη βγάλετε ούτε τα έξοδα παραγωγής" τότε μπράβο του και του το δίνω. Δεν το θεωρώ τίμιο προς εμένα ως θεατή που πλήρωσα εισιτήριο για να δω να μου υψώνουν το δάχτυλο, αλλά το θεωρώ τίμιο προς το τι έχει καταντήσει το χόλιγουντ σήμερα.
Θεωρω πολυ σημαντικο το point για τη καθαρση του χαρακτηρα του Αρθουρ. Απο το πρωτο σου χτιζει εναν χαρακτηρα ο οποιος δεν ειναι κακος. Η λεξη κλειδι ειναι αντιδραση. Η κοινωνια τον πιεζει και διαπρατει τους φονους. Θεωρω πολυ σημαντικο το οτι ειναι καλος με τα παιδια (βλεπε σκηνη απο το λεωφορειο στο πρωτο) καο οτι το προβλημα του ειναι το πως μεγαλωσε. Στο δευτερο τα αφηνει και ασχολειται με τη διπολικοτητα και μου αναιρει τον χαρακτηρα του σαν συνολο. Ο Αρθουρ ειναι ο Τζοκερ και ο τζοκερ ειναι ο Αρθουρ.
Όλα καλά όλα ωραία. Εγώ έχω την εξής απορία. Αν ο Άρθουρ δεν ήταν να γίνει ποτε ο πρίγκιπας του εγκλήματος για ποιον πούστη λόγο λεμε την ταινία τζόκερ?? Που είναι το υποτίθεται origin story? Είναι σαν να ήθελαν απλά να εκμεταλλευτούν το ονόμα του χαρακτήρα για μάρκετινγκ λόγους.
Αυτό το σκεφτόμουν και εγώ. Υποθέτω η ταινία λέγεται Τζόκερ διότι απλά έτσι ονομάστηκε η περσόνα που δημιούργησε ο Άρθουρ και ταιριάζει σαν τίτλος της ταινίας. Ειδάλλως είναι αυτό που λες. Όπως και να έχει θα είχε πιστεύω ενδιαφέρον να έβγαινε η συγκεκριμένη διλογία σαν original concept χωρίς να υπάρχει το όλο υλικό των comics από το οποίο εμπνεύστηκε. Πολλοί είχαν πολλές προσδοκίες λόγω της σύνδεσης της ταινίας με τους χαρακτήρες της DC και σε συνδυασμό με το χτίσιμο που έγινε στη πρώτη ταινία, απογοητεύτηκαν με το πως εξελίχθηκαν τα γεγονότα στη δεύτερη.
Γεννήθηκε ο Τζόκερ απο την ιστορία, απλά δεν είναι ο Άρθουρ Φλεκ.
Αυτό που δεν μου άρεσε στη πρώτη ταινία είναι ότι "πλασαρήστηκε" ως comic book (ίσως για να πάρει budget παραγωγής και για να τραβήξει κόσμο) αλλά στη πράξη ήταν ένα κοινωνικό δράμα για τον Arthur Fleck (εξού ότι στην αρχή δεν θέλαν να τη πούνε Joker αλλά Arthur αν δε κάνω λάθος). Έχοντας όμως στο μυαλό μας τη πρώτη δεν μπορώ να καταλάβω γτ κάποιοι χαλάστηκαν τόσο από το sequel. Το να περιμένεις ότι μέσα σε αυτό το σύμπαν θα βγει ένας τυπάς ντυμένος νυχτερίδα απλά δεν μου κολλάει καθόλου όμως🤣🤣.
Η ταινία εξακολουθεί να είναι κοινωνικό δράμα. Η πρώτη είχε ως θέμα το πως η κοινωνία δημιουργεί τέρατα και η δεύτερη έχει ως θέμα τη διαφορά περσόνας και πραγματικού προσώπου.
Εξού και ότι ο Arthur στη πρώτη ταινία γίνεται joker από όλη αυτή τη βαναυσότητα που τρώει από το περιβάλλον του ενώ στη δεύτερη ταινία γίνεται joker, διότι σε κανέναν δεν αρέσει ο Arthur (η δικηγόρος του, τον ξεφτιλίζει και τον υποβιβάζει δημόσια) αλλά σε πολλούς αρέσει ο Joker. Και έτσι ο Arthur (που σε κανένα σημείο της δεύτερης ταινίας δεν είναι όντως ο joker) αποφασίζει να βάλει το προσωπείο της περσόνας για να γίνει αρεστός.
Η Harley δεν νομίζω ότι ψάχνει όντως την εξουσία, αλλά ψάχνει τη φαντασίωση και το όνειρο όπως οι τουρίστριες τη δεκαετία του '80 έψαχναν για πιλότους. Και κάπου εδώ και η Lady gaga κλείνει το μάτι στο κοινό της τύπου "Όλοι αγαπάτε την τέρμα εκκεντρική lady gaga αλλά κανένας δεν με ξέρει πραγματικά για αυτό που είμαι".
Το τέλος όντως ήταν απογοητευτικό αλλά ήταν και ένας τρόπος του Todd να πει "Thats all folks".
Συνοπτικά η ταινία δεν είναι και κανά αριστούργημα αλλά οκ έχει φάει πολύ περισσότερο hate από αυτό που της αξίζει. Αν μήτι άλλο κάτι έχει να πει σε αντίθεση με πολλές ταινίες που δεν έχουν να πουν απολύτως τίποτα. Την είδα, πέρασα καλά και δεν μετάνιωσα τα λεφτά για το εισιτήριο
Μα όταν βλέπεις ταινία Τζόκερ είναι φυσικό και επόμενο να περιμένεις να δεις και τον Μπατμαν, αλλιώς δεν έχει κανένα νόημα να υπάρχουν οι εχθροί του Μπατμαν χωρίς τον ίδιο τον Μπατμαν.
Είναι ακριβώς αυτό που κάνει και η Sony, κάνει ταινίες με τους εχθρούς του Σπαιντερμαν χωρίς να υπάρχει πουθενά ο ίδιος ο Σπαιντερμαν.
Και στην πρώτη ταινία υπάρχει ο Μπρους Γουέιν αλλά είναι 10 χρονών παιδί και μέχρι να γίνει Μπατμαν ο Τζόκερ θα πεθάνει από γεράματα. Δηλαδή όχι μόνο δεν υπάρχει Μπατμαν σ'αυτο το σύμπαν αλλά η πρώτη ταινία το καθιστά σαφές ότι είναι αδύνατον να υπάρξει Μπατμαν που θα αντιμετωπίσει τον συγκεκριμένο Τζόκερ, οπότε ουσιαστικά βλέπουμε έναν Τζόκερ που μόνο σκοπό ύπαρξης έχει να εμπνεύσει τον "κανονικό" Τζόκερ που ξέρουμε ότι θα γίνει η νέμεσις του Μπατμαν. Με πιο απλά λόγια, και στις δύο ταινίες δεν βλέπουμε ΤΟΝ Τζόκερ και ΤΗΝ Χαρλευ Κουιν αλλά δύο προκατόχους τους, και ίσως και γονείς του μελλοντικού Τζόκερ αφού στο τέλος της δεύτερης ταινίας η Χαρλευ αποκαλύπτει ότι είναι έγκυος.
Φάνηκε σαν μία ταινία μικρού μήκους τραβηγμένη από τα μαλλιά. Αρκετά κενή από άποψη εξέλιξης της υπόθεσης από εκεί που την άφησε η πρώτη ταινία και εν τέλει ένα κάπως μέτριο και άγευστο αποτέλεσμα. Λέγεται ότι το τέλος ήθελε να το κάνει από την πρώτη, αλλά άσκησε βέτο ο Νόλαν που ήταν ακόμα στην WB τότε.
Αν εννοείται για το σκίσιμο των μάγουλων, τότε ναι, έτσι άρχισε να ακούγεται.
@@cineposium Ναι αυτό εννοώ. Ίσως να είχε μεγαλύτερη απήχηση στη πρώτο αφού ήταν πιο αρεστή ταινία.
Ισοπέδωσε τα πάντα και έσπειρε το χάος σε κοινό και κριτικούς, κάνοντάς τους κωλοδάχτυλο: ο Joker υπάρχει στην ταινία και είναι ο ίδιος ο Todd Philips.
Στο δικαστήριο, αφού έχει γίνει "δικηγόρος" ο Άρθουρ όταν μιλάει παίζει λίγο με τη φωνή του. Στην πρώτη νομίζω σκηνή του ως δικηγόρος η φωνή του μου θύμισε τον Joker του Mark Hamill. Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου ή όντως έμοιαζε, αν το παρατήρησε και κανείς άλλος ας μου πει 😅.
🤘
Ο κόσμος του Μπατμαν ήταν ανεκαθεν παιδικός (ή ακόμη κ παιδιάστικος) στον πυρήνα του, δεν είναι απαραιτητα κακό αυτό αλλά να του προσδώσουμε κάτι πολυεπιπεδο (ή μυθικό όπως το αποκαλει ο Σηφης - υπάρχει ο μυθος, υπάρχει κ το παραμυθακι ας πουμε) θεωρω οτι δεν ανταποκρίνεται στη πραγματικότητα.
Είναι πολυ ξεκάθαρο ποιος είναι ο καλός κ ποιοι οι κακοί κ btw δεν είναι ο μονος κακός ο Τζοκερ στον κόσμο του Μπατμαν σε αντίθεση με άλλους κομιξαδικους κοσμους ή κ πιο γενικα φανταστικους χαρακτήρες που πραγματικά αμφιταλαντεύονται απο το εγωιστικό στο καλό (πχ Γουλβεριν) ή που εμπεριεχουν κ το κακό κ το καλό (πχ Spawn) κ γενικά είναι πιο adult, πολυδιαστατοι γιν κ γιανγκ, ενδιαφέροντες τελοσπάντων.
Επίσης ο κόσμος του Μπατμαν σε ενα πολυ βασικό επίπεδο ουτε θετει ας πουμε πιο βαθια ερωτημάτα ούτε θιγει ζητήματα πιο ας πουμε φιλοσοφικα, όπως πχ στον κοσμο των X-men εχεις θεματα με τους μεταλλαγμενους κ τη σχεση τους με τους κοινους ανθρώπους ή ακόμη στον κόσμο της Μαρβελ που παίζει με τον Ντοκτορ Στρειντζ κ το μουλτιγιουνιβερς κλπ στα κάπως πιο ψαγμένα της κλπ.
Να ξεκαθαρίσω ότι αγαπάω τον κόσμο του Μπατμαν απο παιδί απλά τον θεωρω παιδικό κ δεν ειμαι τόσο μεγαλο φανμπου του συγκεκριμενου ειδικα πλουσιοπαιδου (Μπατμαν). Είναι στην καλύτερη ενα ντεντεκτιβίστικου τυπου σετινγκ που θα το αγαπάω νοσταλγικα αλλά μέχρι εκεί. Αυτό που πιο πολυ αγαπάω βσκ είναι η σκοτείνή ατμόσφαιρα του, το Γκοθαμ, το Ασυλο του Αρκαμ (με τη λαβκραφτιανη εμπνευση), αλλά τελοσπαντων ας μη πλατιάζω.
Οι ταινίες αυτες κ ο δύο δεν έχουν καμία αγάπη για τον κόσμο του Μπατμαν. Απλά χρησιμοποιούν τον κόσμο αυτό γιατί ειναι γνωστός κ ειδικά μετα τη τρελη απήχηση των Dark Knight κ Batman Begins. Ε αυτό ειναι αισχρό. Είνια ο ορισμός του κερδοσκοπικού τρόπου σκεψης που χρησιμοποιεί κάτι μόνο για να βγάλει λεφτά. Κ λεω κ πάλι δεν είμαι ο μεγαλύτερος οπαδός αυτού του κόσμου οπότε δεν με πονάει τόσο όσο αλλους αλλά κ πάλι θα τον υπερασπιστώ οταν βλέπω να ξεφτυλιζεται για χαρη του κέρδους.
Κ η πρωτη ταινία δεν με ειχε ενθουσιασει (καλή αλλά υπερτιμημένη) αλλά θεωρησα ότι κάτι είχε να πει κ ας διάλεξε το λαθος μέσο (τον λάθος κόσμο κ τον λαθος χαρακτηρα) να το πει. Η δεύτερη δεν έχει καν κατι να πει.
Είναι αφενος μια μηδενιστική ιστορία, ο βιασμένος, χωρίς κανένα φίλο αφου κ τον μοναδικό του τν σκοτωνουν οι δεσμοφυλακες, που ουτε η μανα του δεν τν αποδεκτηκε, που η μόνη τυπισσα που τν ενιωσε τν απογοητευσε κ ποτε δεν τν αγαπήσε 'ολόκληρο', φυλακισμένος, δικασμένος απο την ίδια την κοινωνια που τν οδγησε κατα πολύ στο downward spiral κ δεν του αναγνωρισε ουτε το ελαφρυντικό της ψυχολογικης ασθένειας κ τν αναγκασε αδικα, βασανιστικά κ εκδικητικα να αποδεχτεί την ιδιότητα του ψυχρου συνειδητποιημένου δολοφόνου κ τελικα θύματος απο έναν μαχαιροβγαλτη συγκρατουμενο του, Αρθουρ Φλεκ.
Ολο αυτο όπως σωστά λεει κ ο Σήφης προς το τελος δεν προσφερει καθαρση, ουτε να το πω εγω αλλιως κ πιο κοντα στη δικη μου αντιληψη, μια υπερβαση του μηδενισμου. Αλλά ξερεις κατι; Προσωπικά αν κ δε μ αρεσει όλο αυτο, μπορω να το αποδεχτω σαν άποψη μαύρη κ αραχνη κ φουλ παραδομενη αλλά ναι άποψη στη τελική κ πάσο. Αυτο που δεν μπορω να αποδεχτω ομως είναι ότι αφετερου η όλη ιστορία καταλήγει σε μια μια εξυπνακίστικη μετασκέψη (afterthought) στο οριτζιν στορι του Τζοκερ που ενσαρκωσε ο Λετζερ του οποίου την παρακαταθηκη επίσης αμαυρωνει με ενα τρόπο πραγματικά χυδαίο.
Κρίμα κ για τον Φοινιξ που μου είναι συμπαθής γενικά. Τελικά όταν τα γκαφρα ειναι πολλά, παρα πολυ λίγοι μπορουν να αντισταθουν ακόμη κ όταν δεν τα χρειαζονται..
Η ταινια δεν έχει λόγο υπαρξης για μένα παρολο που στα τεχνικά της χαρακτηριστικά (φωτογραφία, ερμνειες, μουσικες κλπ) είνια άρτια, βαρεθηκα λιγότερο απότι περίμενα.
Δεν το κρύβω πάντως, χαίρομαι που ο κόσμος ο πιο πολύς την έκραξε, φαίνεται ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα.
Τωρα εννοείται αν σου άρεσε η ταινία κ δεν σε νοιάζει η κερδοσκοπία που ξεκαθαρα αποτελει το ουσιαστικο κίνητρο απο πίσω η ξερωγω τη βρίσκεις με το αδικαιολογητο ξεφτυλισμα του κόσμου του Μπατμαν ε δεν νιώθεις, κριμα για την κακογουστιά σ, δεν έχουμε να πουμε κάτι αλλο.
@σινε-συμπόσιο: ωραία η ανάλυση κ ευχαριστώ για το κίνητρο να γράψω κ γω την αποψάρα μου.
ΥΓ Τριτο με το παιδακι της εγκυμονούσας που θα είναι ο Μπατμαν; χαχα, πλιζ νο!
ΑΛΑΝΙΑ ΚΑΝΤΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΙΝΕΣΥΜΠΟΣΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΙΤΑΝΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΜΕΡΟΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
Στο τέλος ο κρατούμενος που τον σκότωσε στο φοντο νερό μαχαίρι κάνει ουλές στο πρόσωπο του σαν τζόκερ ...Χιθ Λέτζερ
Το τζόκερ 2 καλύτερα να μην έβγαινε ποτέ γιατί ήταν σαν να μας έλεγε ότι ο Τζόκερ δεν ήταν ο Τζόκερ, η πως πάνω σε αυτόν τον χαρακτήρα πάτησε αυτός που ήταν ο μετέπειτα τζόκερ που μάλλον είναι αυτός που τον σκότωσε στο τέλος του έργου
Εμένα προσωπικά η ταινία δεν μου άρεσε αν και δεν την θεωρώ το σκουπίδι που την θεώρησαν πολλοί. Συμφωνώ απόλυτα με τον Σήφη όσο αφορα το μύθο και τις αντικρουόμενες δυνάμεις Μπάτμαν και Τζόκερ και ως τεράστια φαν των παιχνιδιών, δυστυχώς μου ήταν αρκετά δύσκολο να δεχτώ αυτή την έκδοση του Τζόκερ ιδίως επειδή η πρώτη χτίζει τη γέννηση του και νομίζεις οτι θα δείς την εξέλιξη του στο 2. Αντί αυτού, παίρνεις αποδόμηση που οκ,το δέχομαι,αλλα δεν μου δουλεύει καθόλου. Επίσης δεν μου δουλεύει ιδιαίτερα και η Χάρλεϋ. Θεωρώ οτι αυτή η ταινία σαν σίκουελ είναι κρίμα από όλες τις απόψεις. Απο τη μία εκτιμώ το ότι ο Τοντ Φίλιπς είναι τολμηρός και είχε αλλο όραμα απο τους φανς,απο την άλλη το βρίσκω εκνευριστικό,αν όχι προσβλητικό το οτι έχει τόσο τσογλανίστικη διάθεση να πάει εναντίον κυριολεκτικά στα πάντα ενώ ταυτόχρονα εκμεταλλεύεται έστω τα ονόματα στο Gotham universe χωρίς στη πραγματικότητα να αγκαλιάζει τίποτα από αυτό και τους χαρακτήρες του.
To δικαστικό μέρος της ταινίας είναι copypaste του better call saul. Κατά τα άλλα κομπλέ ταινία. Συνεχίστε δυναμικά παιδιά, είστε τέλειοι!!!
Η αρχή της ταινίας το animation shadow of joker στην ουσία μιλάει για το τέλος της ταινίας. Ο χαρακτήρας ο οποίος σκοτώνει τον arthur σκηνοθετικά τον δείχνει συνέχεια από πίσω του λες και είναι η σκιά. Κατά την άποψή μου με αυτό τον τρόπο και ο arthur πεθαίνει ως άρθουρ και όχι ως τζόκερ και ταυτόχρονα ο μύθος τζόκερ και η σκιά του τζόκερ έχει απλωθεί πάλι σε όλη την gotham και όπως λέει και το τραγούδι στην ταινία πάντα θα υπάρχει ένα τζόκερ κυριολεκτικά κάνει κάτι σαν αυτό που λέει ο σίφης ότι το αναγάγει σε κάτι γενικότερο χωρίς να υπάρχει αναγκαστικά ο άνθρωπος από πίσω ο τζόκερ είναι μία ιδέα είναι όντως δύναμη του χάους όμως ο arthur αξίζει να πεθάνει ως άνθρωπος και για αυτό λατρεύω προσωπικά το τέλος. Στεναχωρήθηκα λίγο που του γιάννη δεν του άρεσε🥺
Η ιδέα του άρεσε, απλώς δεν την βρήκε συναισθηματικά ικανοποιητική λόγω της ταυτότητας του δολοφόνου. Κατανοητό να είναι άσημος, αλλά έπρεπε είτε να μην τον έχουμε δει καθόλου, είτε να ήταν το παλικάρι που σκότωσαν οι φύλακες.
Φυσικά, οι εκπομπές μας αυτές είναι πρώτες σκέψεις, οπότε κανείς δεν ξέρει πώς θα του φανεί στην αναπόφευκτη δεύτερη θέαση. Όσο περνά ο καιρός η ταινία του αρέσει όλο και περισσότερο.
@@cineposium Γιάννη και Σήφη συνεχίστε να φτιάχνεται υπέροχα βίντεο τα οποία μιλάνε βαθιά για ταινίες. Ευχαριστώ για την απάντηση 💚💚💚
Kavliarides kante to tinker tailor soldier spy tin epomeni
Στην κατακλείδα του Γιάννη βρίσκεται ο λόγος που μου άρεσε η ταινία, όσο μπορεί εν πάση περιπτώσει να μου αρέσει ένα μιούζικαλ καθότι δεν είναι η φάση μου. Είχα βρει ιδιοφυές το τρικ στην, κάκιστη κατά τ' άλλα, σειρά Gotham με τον live θάνατο του Jerome Valeska ως ενός proto-Joker που ενέπνευσε την γέννηση του πραγματικού Joker, χωρίς να ξέρουμε ποιος ακριβώς είναι (παρότι ξέρω ότι μετά λακίσανε και δείξανε φόρα παρτίδα την ταυτότητα του real deal, αλλά ως τότε είχα παρατήσει την σειρά). Δεν ψηνόμουν καθόλου να δω sequel του Joker, τόσο διότι το θεωρούσα αχρείαστο, όσο κι επειδή δεν μ' αρέσουν τα μιούζικαλ, αλλά μαθαίνοντας το φινάλε το πήρα απόφαση. Κι αυτό επειδή ποτέ δεν μπορούσα να δω τον Arthur Fleck ως τον criminal mastermind Joker, δεν μου έβγαλε ποτέ τα vibes, ακόμη και κάτω από το make-up μού έμοιαζε ως ένα απλός δολοφόνος, και πίστευα ότι ο αληθινός Joker ήταν κάποιος από αυτούς που ενέπνευσε κι έδειχνε στο μοντάζ στο τέλος της πρώτης ταινίας. Νομίζω ότι ξεκάθαρα ο δολοφόνος του Arthur είναι ο αληθινός Joker, αν σκεφτείς ότι στο πρώτο πλάνο στο Arkham τον δείχνει να δαγκώνει τον φρουρό κι όταν ξυρίζουν μετά τον Fleck και μιλάνε για τον τύπο οι άλλοι φρουροί λένε ότι είναι τελείως ψυχάκιας χωρίς να λένε το όνομά του, συν το ότι το δείχνει να χαράζει το χαμόγελο a la Heath Ledger.
Επίσης, νομίζω ότι παρερμηνεύετε εν μέρει τον λόγο της μεταστροφής του Fleck μετά την σκηνή στα ντους. Δεν νομίζω ότι παράτησε την περσόνα του Joker επειδή ξανάδε τον εαυτό του ως ανθρωπάκι (ή τουλάχιστον όχι μόνο γι' αυτό), αλλά επειδή κατάλαβε ότι ο Joker έφερνε μόνο καταστροφή σε καθετί που άγγιζε, ακούγοντας από το κελί του τον θάνατο τον άλλου τρόφιμου που τον υπερασπιζόταν. Επιχείρημα υπέρ αυτού είναι και το ότι βγαίνει άρον άρον από το αμάξι των υποστηρικτών του τρομαγμένος μόλις τους ακούει να λένε ότι το βράδυ θα καεί όλη η πόλη.
Οπότε, ναι, μπορώ να πω ότι η ταινία μου άρεσε περισσότερο απ' όσο περίμενα από τις αντιδράσεις κόσμου και κριτικών, και ομολογώ ευθαρσώς ότι θα την ξανάβλεπα αν προέκυπτε ένα fan-edit (που σίγουρα θα προκύψει) το οποίο θα περιόριζε κάπως τα μουσικά νούμερα.
Ναι, σε περίπτωση που δεν ήταν ξεκάθαρο, και ο Τζουβελέκης πιστεύει ότι ο Joker κατάλαβε μετά τον Puddles και τις μετέπειτα επίμαχες σκηνές ότι κάνει κακό, έμμεσα πλέον και όχι μόνο άμεσα.
Προσωπικά δε πάω στον κινηματογράφο(σχετικά με την πρώτη ερώτηση) λόγω του κοινού. Απο τότε που έχει γίνει ατελείωτο φαγοπότι την ώρα της ταινίας,κουβεντιάζουμε κανονικά/παίζουμε στο κινητό και γενικά δε σεβόμαστε τίποτα δε γουστάρω να πάω όπως και αν είναι η ταινία.Γιατί οκ, περαν της κατρακύλας εχει και μερικές καλές ταινίες.
Παιδιά μόνο εγώ νομίζω ότι η Χαρλεϊ ήταν στην φαντασία του τζόκερ και όταν ο Αρθουρ απαρνήθηκε τον τζόκερ έφυγε και ή Χαρλεϊ δεν ξέρω ίσως λέω και μαλακια αλλά ναι
@@jostantos θα πρέπει να φαντάστηκε και την σκηνή με την δικηγόρο του που του εξηγεί για την Lee, αλλά και κάποιες σκηνές όπου την βλέπουμε να αλληλεπιδρά δημοσιογράφους χωρίς τον Arthur να είναι παρών. Η αλήθεια είναι ότι η ταινία δεν κάνει 100% σαφές τι είναι πραγματικό και τι όχι, αλλά συνεχίζεται ο κανόνας από το πρώτο ότι ο Arthur πρέπει να είναι παρών σε μια σκηνή για να υπάρχει ενδεχόμενο να είναι στη φαντασία του.
Εμένα παιδιά μου δούλεψε πολύ το φινάλε και βασικά μου δένει την ταινία διότι είναι πιστό σε αυτό που θέλει να πει το Φίλιπς για τον Άρθουρ Φλεκ με την μορφη τραγωδίας. Ο Άρθουρ είναι ένας άνθρωπος που από την πρώτη ταινία, κανείς δεν νοιάζεται για αυτόν, ούτε καν το ίδιο το κοινό. Αυτός που τον σκοτώνει, όπως και η Χαρλει Κουιν, εχει μια ερωτική εμμονική σχέση με τον χαρακτήρα του Τζόκερ ως σύμβολο, σε επίπεδο Χριστού. Τον σκοτώνει λοιπόν στο τέλος και γίνεται αυτός η κοσμική μηχανή του Χάους κόβοντας τα χείλη του ενώ ο Αρθουρ πεθαίνει ένας δυστοιχισμένος άνθρωπος. Ο Φίλιπς νομίζω φωνλαζει από την πρώτη ταινία πως δεν υπάρχει χώρος στην κοινωνία μας για ανθρώπους σαν τον Αρθουρ Φλεκ. Στο τέλος την ημέρας δεν είχε ποτέ σημασία ποιος είναι ο Αρθουρ Φλεκ, όλι τον Τζόκερ θέλανε να δούνε και να εργαλειοποιήσουν και αυτή είναι η τραγωδία του. Ο ψυχοπαθείς που τον σκοτώνει και απλά κόβει τα χείλη του θα μπορούσε κάλιστα να είναι ο Τζόκερ του Νόλαν, ο οποίος είναι μια δύναμη του Χάους και δεν λέει ποτέ την ίδια ιστορία για το πως έκοψε τα χείλη του γιατί απλά δεν έχει σημασία.
@@G_Kchrst Απλώς ελπίζαμε σε κάποιον που δεν έχουμε ξαναδεί, ή σε κάποιον που έχει εδραιωθεί επαρκώς.
@@cineposium Η αλήθεια είναι πως ναι τον δείχνουν πολυ λίγο αν και τον τονίζει στην κάμερα με τρόπο που φαίνεται να τον γουστάρει. Αυτό που μου λέει εμένα είναι πως δεν έχει σημασία ποιος είναι ένας Τζόκερ σαν του Νόλαν διότι είναι το Χάος, ακόμα και αν ο τρόπος που έφτασε εκεί είναι πολύ τραγικός και τον οδήγησε η σάπια κοινωνία μας. Κάπως σαν τον V στο VforVendetta του Alan Moore. Ο άρθουρ Φλεκ ήταν πρωτίστως δυστυχισμένος άνθρωπος, αυτός που τον σκότωσε φαίνεται ένας ψυχοπαθής που θέλει απλά να κάψει τον κόσμο.
@@cineposium Και επίσης δεν θα μπορούσε να ζήσει μετά που τον πιάσαν γιατί είναι καταδικασμένος. Το να το σκάσει και να ζήσει πάλι στην κοινωνία που τον οδήγησε εκεί δεν ξέρω αν θα είχε νόημα οπότε ο θάνατος και η ανάσταση του Μεσσία από τους γανατισμένος πιστούς θεωρώ πως είναι η πιο ενδιαφέρουσα προσέγγιση.
Οι πληροφορίες σας για τη σχέση Φίλιπς με Warner είναι εντελώς λάθος. Ίσα-ίσα, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Variety το στούντιο έδώσε απόλυτη δημιουργική ελευθερία στο σκηνοθέτη, σε σημείο που δέχτηκε την πρωτοφανή απαίτηση του να μην υπαρξουν test screenings. Γεγονός που επιβεβαιώνει την άποψη μου ότι τέτοιου είδους προνόμια και ελευθερίες δεν πρέπει επ'ουδενί να δίνονται σε σκηνοθέτες παρά μόνο αν λέγονται Scorsese, Spielberg, ή Cameron. Οι καλύτερες ταινίες γίνονται όταν ο σκηνοθέτης και το στούντιο μοιράζονται ένα όραμα, όχι όταν ο πρώτος κάνει ότι γουστάρει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα (όπως π.χ. έκανε ο Lucas με τα prequels ή ο Coppola με το Megalopolis).
@@taki75 Στην περίπτωση του George Lucas στην prequel τριλογία, εκείνος ήταν το στούντιο.
@@cineposium Ακόμη χειρότερα. Όπως είχε πει και ο μεγαλύτερος Έλληνας κριτικός Γιώργος Τζιώτζιος "δημιουργός δεν είναι αυτός που κάνει ότι θέλει αλλά αυτός που κάνει ότι καλύτερο μπορεί".
H "αστυνόμευση" του σκηνοθέτη θα έπρεπε να γίνεται από όλους τους υπόλοιπους συντελεστές πλην του στούντιο. Το στούντιο μόνο μία έγνοια έχει, τα λεφτά και τα λεφτά Τέχνη δεν παράγουν.
@@agapanthiacardui5977 Δυστυχώς ή ευτυχώς η πραγματική ζωή δε λειτουργεί έτσι. Είτε μιλάμε για σινεμά, είτε για το χτίσιμο ενός σπιτιού, αυτός που βάζει τα λεφτά έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Το ζήτημα είναι να βρεθεί η σωστή ισοροπία μεταξύ του βαθμού καλλιτεχνικής ελευθερίας του σκηνοθέτη και της παρεμβατικότητας ενός στούντιο/παραγωγού. Εφόσον βρεθεί τότε έχουμε το Νονό ή τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Αν όμως η ισοροπία χαθεί τότε έχουμε το Justice League και το Joker 2.
@@taki75 Το οτι συγκρίνεις το σινεμά με τα ντουβάρια επιβεβαιώνει αυτό που σου λένε παραπάνω.
TLDR ΝΤΡΟΠΗ για το legacy της πρώτης ταινίας
Αν και η lady gaga μου άρεσε στον πολύ περιορισμένο της ρόλο (πέρα από τα τραγούδια καμία εξέλιξη χαρακτήρα) σε γενικές γραμμές το ότι ουσιαστικά το sequel καταδίκαζε την 1η ταινία και αντί για την αλυσίδα ευθύνης που "μετέτρεψε" ή πιο ορθά έστρεψε και επλασε τον Άρθουρ στον τζόκερ (Βίαια οικογένεια υπό τρομερή φτώχια και άρα δεν μπορούσαν η μάνα του να αφήσει όσους τους χτυπούσαν / κοινωνία που αποξενώνει όσους είναι "διαφορετικοί" κοινωνικά, ερωτικά και φυσικά σε εργασιακό επίπεδο / neo-liberaristic-policies που κόβουν όλα τα κοινωνικά κονδύλια και άρα όχι πρόσβαση σε ψυχολόγο-ψυχείατρο και φάρμακα κτλ κτλ) ... Με έναν σιχαμερό πραγματικά μονόλογο το περνάν καθαρά στην ατομική ευθύνη και στην ντετερμινιστική ανθρώπινη φύση κάνοντας πολλαπλάσιο κακό από σχόλια που είχαν λάβει για τον στιγματισμό ψυχικά ασθενών ...
Ντροπή για το legacy της 1ης ταινίας...
Έχω φτάσει σε σημείο να αναρωτιέται αν τους ανάγκασαν να την φτιάξουν με κάποιον τρόπο γιατί ο Χοακίν φοίνιξ δεν επιστρέφει σε sequels και γενικά είναι (για τα δεδομένα της Αμερικής) πιο αριστερών πεποιθήσεων και με ξεπερνάει που δέχτηκε ένα τέτοιο προσβλητικό στην καλύτερη σενάριο...
38:10 τί του έκανε του Σήφη ο Σκοτ;;;
Τον Ναπολέοντα
Το beef ξεκίνησε με το «Όλα τα λεφτά του κόσμου», o «Ναπολέοντας» είναι απλώς η πιο πρόσφατη φάση. :)
@@cineposium Πωπω το είχα ξεχάσει αυτό, o Σκοτ λεχει μείνει ενα κενό σαρκίο τώρα πια μου φαίνεται. Το House of Gucci μου άρεσε αρκετά παρ' όλα αυτά, είχε μια σπιρτάδα από παλιά.
@@G_Kchrst ξεχνας την ταινιαρα Last Duel. Aδικα υποτιμημενη απο κοινο και διαχειριση στουντιακη
Ρε παιδια, αυτος που σκοτωνει τον Joker στο τελος υποτιθεται οτι ειναι ο Joker του Ηeath Ledger.
Πέραν του ότι είναι απαίσια η ιδέα και μόνο αυτής της σύνδεσης, σε αυτό το σύμπαν οι γονείς του Bruce σκοτώθηκαν αλλιώς σε σχέση με την εκδοχή της τριλογίας του Christopher Nolan. Αφήστε που δεν βγαίνουν οι ηλικίες.
Ρε παιδιά συγνώμη κιόλας αλλά γιατί το πρώτο άρεσε στους περισσότερους τόσο πολύ?? Αφάνταστα κουραστικό και ο Τζόκερ δεν ήταν καν... ο Τζόκερ. Τι το σπουδαίο του βρήκατε ένας θεός ξέρει...
Έλα μου ντε, και το πρώτο σκουπίδι ήταν. Αρχικά, δεν έχει κανένα νόημα να κάνεις ταινία με υπερκακο από κόμικ χωρίς τον αντίστοιχο ήρωα, δεν δουλεύει έτσι το πράγμα. Το έκανε και η Sony με τους εχθρούς του Spider-Man και όλοι είδαμε πως κατέληξε αυτή η ιστορία.
Δεύτερον, όταν βλέπεις Τζόκερ περιμένεις να δεις κάτι ανάμεσα σε Αλ Καπονε και Χάνιμπαλ Λεκτερ, όχι τον Κακομοίρη Κακομοιρογλου ντυμένο κλόουν να χορεύει στα σοκάκια μόνος του.
@@Bardim18Αν σκεφτείς ότι και στα ορίτζιναλ κόμικς ο Τζόκερ έγινε αυτός που είναι εξαιτίας του Μπάτμαν αυτό ισχύει 100% το ίδιο και ο Βενομ με τον Σπάϊντερ-Μαν φυσικά...
@@Kinder-Man2002 Ακριβώς αυτό, οπότε όπως δεν γίνεται να υπάρχει Βενομ χωρίς Σπαιντερμαν έτσι δεν γίνεται να υπάρχει Τζόκερ χωρίς Μπατμαν.
@@Bardim18Η διαφορά ωστόσο είναι ότι ο Venom είναι αντιήρωας, οπότε μπορεί κάπως να λειτουργήσει, ο Τζόκερ όμως όχι... Ήταν πάντα κακός
@@Kinder-Man2002 Ναι μπορεί να λειτουργήσει ως αυτονομος αντιήρωας ο Venom, και το έχει κάνει στα κόμικ με μεγάλη επιτυχία, αλλά αφού πρώτα ο Spider-Man φοράει το συμβιωτικο σαν μαύρη στολή την οποία ύστερα θα βγάλει, έπειτα θα ενωθεί με τον Eddie Brock για να γίνουν Venom και τέλος να συγκρουστει με τον Spider-Man σαν κακοποιός πριν περάσει στο στάδιο του αντιήρωα.
Τωρα μου ήρθε. Εχει σκεφθεί κανείς οτι αυτος που σκοτωνει τον Άρθουρ Φλεικ μπορει να ειναι ο επομενος Τζόκερ. Θα πιτσαρα ενα τριτο μερος πολυ ανετα που ο νέος Τζοκερ σκοτωσε το ειδωλο του επειδη αρνήθηκε να γινει Τζόκερ. Οποτε παιρνει τα ηνία φορα την μασκα και ανακηρύσσεται ο νεος βασιλιας του εγκλήματος .
Στα δικα μας η ταινια ειναι ενα παραδειγμα Halloween 3 (το παλιο) το οποιο κατα την αποψη μου οταν το ειχα δει μικρος ειναι μια απο τις πιο υποτιμημένες ταινιες που εχουν γυριστει ποτε. Οπως λοιπον ο κοσμος πηγαινε να δει Μαικλ Μαιερς στο Halloween 3 και δεν τον εβλεπε ποτε ετσι κι εδω θελει να δει Τζόκερ τον βασιλιά του εγκλήματος και βλεπει εναν κακομοίρη. Και μονο γι αυτο οι δυο ταινιες μισηθηκαν. Μονο που στο Halloween 3 υπαρχει πλοκη ενταση και σασπένς κι εδω δεν εχουμε τίποτα. Περίμενα πως και πως στο ψυχιατρείο να δω τον Πιγκουινο την ψιψινα τον γρίφο να δημιουργουν μια συμπαγη ομαδα και να σπερνουν τον όλεθρο μεχρι που πεφτουν πανω στο Μπρους Γουέιν. Αλλά τίποτα. Μηδεν πλοκη. Αλλα και σαν ενα καταταμενο love story οαλι δεν μπορει να σταθει γιατι ειναι τοσο μίζερος τοσο ηττοπαθής ο χαρακτηρας που πραγματικα δεν δινεις δεκάρα.
Η πρώτη ταινία δεν ήταν κάτι τρομερό για εμένα. Την ξέχασα κάτι μέρες μετά την προβολή. Την δεύτερη φορά που την έβαλα να την δω μαζι με τους γελαστούς πότες βαρέθηκα την ψυχή μου. Για αυτό όταν μπήκα να δω αυτή δεν περίμενα κάτι σπουδαίο σε αντίθεση όπως φαίνεται με την μεγάλη πλεονότητα του κοινού. Το κλειδί για εμένα ήταν ότι είχα εντελώς χωρίσει τον Joker της DC με τον Joker του Phillips, ήξερα δηλαδή οτι δεν θα έβλεπα υπερηρωικοί ταινία.
Οι θεματικές ήταν όλες συνέχεια τις πρώτης, και το μήνυμα πάνω κάτω ίδιο. Δεν ήταν κακή ταινία για εμένα, αλλά σε κάποια σημεία όντως ήταν μπάχαλο, κυρίως λόγο των τραγουδιών. Τα άτομα που μισούν αυτή την ταινία και λατρεύουν την πρώτη, δεν κατάλαβαν τι προσπαθούσε να πεί η πρώτη και απλά έφτιαξαν την δικιά τους εκδοχή στο μυαλό τους.
Κλείνοντας, γενικά θεωρείτε ότι τον Arthur τον βίασαν στις φυλακές οι φρουροί στο τέλος; Όλο το ιντερνετ αυτό πιστεύει αλλά εγω δεν κατάλαβα κάτι τέτοιο. Έχω πραγματικά την εντύπωση ότι οι άνθρωποι απλά βγάζουν συνωμοσίες στο μυαλό τους για να βρούν λόγο να μισήσουν την ταινία.
Anyways, πάμε για The Batman 2 💦💦💦💦💦💦💦💦
Επειδή και η πρώτη, και η δεύτερη, δεν είχαν κάποιο θέμα να δείξουν τον Arthur να τρώει ξύλο, μαζί με το γεγονός ότι ο Arthur είπε σαρκαστικά στον χαρακτήρα του Brendan Gleeson να τον κεράσει ένα ποτό πρώτα, πιστεύουμε ότι όντως υπονοείται βιασμός. Το οποίο δεν έχει σχέση με την άποψή μας για την ταινία.
Αυτό που λέτε για τέλος περί "Son of Joker" δεν το είχα σκεφτεί καθόλου και άμα σοβαρά πάνε για κάτι τέτοιο μιλάμε για τεράστια πατάτα.
@@cineposiumΟύαου, εγώ δεν το κατάλαβα καθόλου έτσι, και άμα όντως υπονοείται βιασμός με κάνει να μην μου αρέσει η ταινία ελαφρώς περισσότερο.
Είπαμε, δείξτε πόσο μίζερος και loser είναι ο Arthur, όχι και βιασμό όμως ρε μαλάκες. Στο τέλος πάλι όλοι με τον Arthur θα πάνε.
@@spotsthenpc7796 Δε νομίζουμε ότι ο σκοπός ήταν να πάει ο κόσμος με κάποιον εν τέλει. Ίσως αυτό είναι ένας από τους λόγους που η ταινία δέχεται τόσες αντιδράσεις.
Εγώ διαφωνώ. Νομίζω ότι η ταινία προσπαθεί να πει στους ακροδεξιούς/incels ότι ο Arthur ΔΕΝ είναι κάποιος ο οποιός πρέπει να ταυτίζονται. Είναι ένας μιζεράκιας που ζει ενα power fantasy στο μυαλό του και σκότωσε κόσμο με το έτσι θέλω, χωρίς πραγματική δικαιολογία. Στο τέλος μπροστά στους ένορκους το παραδέχεται, αποβάλλει την ιδέα του Joker και όταν πεθαίνει βιώνει ο ίδιος κάθαρση.Η ιδεά του Joker (το power fantasy δηλαδή) συνεχίζεται μέσω του δολοφόνου όμως, δηλαδή του incel κοινού. Αυτό για εμένα είναι το point της ταινίας καλός,κακός.
Με τον βιασμό όμως είναι σαν να πυροβολούν τον ίδιο τους το πόδι.
ΣΠΟΙΛΕΡ - η ταινία είναι η χειρότερη ταινία εβερ και δεν αξίζει ούτε να την δεις στη τηλεόραση
Πολύ κακή ταινία. Απλά ο Todd Phillips είναι ατάλαντος. Το Χόλιγουντ έχει ανάγκη από νέους, ταλαντούχους σκηνοθέτες όπως ο Rian Johnson (το Last Jedi είναι η καλύτερη ταινία Star Wars) και Denis Villeneuve (το Dune είναι η καλύτερη ταινία της 20ετίας)
Υπερπλήρης συζήτηση για μία ταινία που είναι πολύ καλύτερη από αυτό που θα περίμενε κανείς και στο μέλλον θα εκτιμηθεί ακριβώς όπως της αξίζει. Σεβασμός για τον
Todd Phillips ο οποίος γράφει τους πάντες κανονικότα και γυρίζει ένα Arthouse mindfuck κόστους $200.000.000+ 🙏
Για μένα αυτή η ταινία επάξια κέρδισε τον τίτλο της χειρότερης ταινίας κόμικ όλων των εποχών. Σκουπίδι από όλες τις απόψεις, και το ίδιο και η πρώτη ταινία.
Ωπ ξανασυναντιόμαστε 😅😆 Μπορεί να μην έχω δει την δεύτερη ταινία ακόμα αλλά συμφωνώ απόλυτα μαζί σου για το πρώτο. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί άρεσε στους περισσότερους... Βαρετό μέχρι αηδιας και καμιά απολύτως σχέση με τον Τζόκερ που ξέρω, ασχέτως εάν δεν ήταν αυτός ο σκοπός... 🤢🤮
@@Kinder-Man2002 Καλώς τον φίλο από τα παλιά! Πραγματικά και γω έχω μεγάλη απορία γιατί η πρώτη ταινία Τζόκερ θεωρήθηκε καλή, και μάλιστα σε σημείο να πάρει και Όσκαρ. Μια μέτρια κοινωνική ταινία ήταν τυλιγμένη με το ip του Τζόκερ. Η δεύτερη καταφέρνει να είναι ΑΚΟΜΑ χειρότερη γιατί, καταρχήν είναι μιούζικαλ και τα μιούζικαλ δεν τα μπορώ με τίποτα, δεύτερον είναι βαρετή μέχρι θανάτου και τρίτον η Lady Gaga σαν Harley Quinn ήταν εντελώς χάλια. Χίλιες φορές οι ταινίες της Sony με τους εχθρούς του Spider-Man, που στην τελική έχουν και λίγο τζερτζελε και δεν γίνονται βαρετές.
@@Bardim18 Καλά η Γκάγκα μόνο και μόνο απ'το μακιγιάζ που τις κάνανε φαίνεται τέρμα αδιάφορη... Απ'τα τρέιλερ έχει ένα ύφος τύπου "Ε δικέ μου κοίτα, είμαι κλόουν". Το ότι παίρνουν αυτούς τους διασκεδαστικους pure evil χαρακτήρες απ'τα κόμικς και τους μετατρέπουν σε "τραγικές φιγούρες" (και καλά 🤡) είναι άκρως απαράδεκτο για μένα, φαντάσου να έπαιρναν τον Green Goblin για σόλο ταινία και να δικαιολογούσαν όλα όσα έχει κάνει... 🤮 Και παρόλο που ξέρω ότι ο Τζόκερ και η Χάρλεϊ έχουν λυπητερά backstories στα κόμικς, δεν έφτασαν ποτέ σε σημείο να γίνουν "sympathetic", μέχρι τώρα....
@@Kinder-Man2002 Είμαι σίγουρος πως πήραν τη Gaga για Χαρλευ μόνο και μόνο επειδή έτυχε να μοιάζει με την Χαρλευ και επειδή είναι τραγουδιστρια, μία που το πήγαιναν για μιούζικαλ. Κι αυτό που αναφέρεις είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχα με την πρώτη ταινία. Δεν είναι δυνατόν να με κάνεις ρε ταινία με το ζόρι να νιώσω συμπάθεια για έναν τύπο που προορίζεται για γίνει ο μεγαλύτερος εγκληματίας της Γκοθαμ και η νέμεσις του Μπατμαν, απλά δεν γίνεται.
Και το καλύτερο είναι ότι στην πρώτη ταινία Σπαιντερμαν ο Οσμπορν κατάφερε να γίνει συμπαθής χαρακτήρας πριν γίνει Γκομπλιν, όποτε και σε αυτό αποτυγχάνει παταγωδώς το Τζόκερ.
@@Bardim18Ο Osborn στο πρώτο Spider-Man ήταν ουσιαστικά η εκδοχή του animated series σε live action, όπου εκεί ήταν η πρώτη φορά που τον είδαμε σαν διπλή προσωπικότητα διότι στα κόμικς ο Νόρμαν χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο "Green Goblin" απλώς για να καλύψει τη μάπα του. Προσωπικά δεν με πειράζει αν και θα ήθελα έναν Goblin πιο πιστό στα κόμικς. Αλλά ναι ο Τζόκερ όπως και να χει, σε κάθε εκδοχή του όσο διαφορετικό κι αν είναι το οριτζιν του παραμένει ίδιος, οπότε ακόμα κι αν ζει σε άθλιες συνθήκες, δεν μπορώ να τον συμπαθήσω γιατί ξέρω που θα καταλήξει...