Panowie z Copernicusa......świetna robota👍👍👍🙂Te niezwykle ciekawe i inspirujące materiały są świetnie przygotowane i przedstawione.Obyście trwali i nie znudzili się swoją pracą🙂
Wydaje mi się że Lukrecjusz popełnił błąd domniemując brak granicy wszechświata jednak nie na polu wizualizacji samej ściany, a twierdzenia że coś za nią musi istnieć. Przyjmijmy na przykład iż przestrzeń się zapętla. W takim wypadku punkt, który Lukrecjusz określiłby granicą przekroczylibyśmy bez problemu a przestrzeń, którą uznalibyśmy z nową i niezbadaną w rzeczywistości byłaby poznanym już kwadrantem znajdującym się "na drugim końcu" wszechświata. Zjawisko wręcz lustrzane do kolistości ziemi. Idąc cały czas w tym samym kierunku wrócimy do punktu wyjścia. Różnicą tych dwóch sytuacji jest ilość wektorów wedle których moglibyśmy się poruszać. Jeśli są dowody jednoznacznie wskazujące na to iż ja popełniłem błąd logiczny proszę mnie poprawić. P.s. wyobraźnia to piękne narzędzie
Istnienie świadomości i ciekawość, jest ciągłym szukaniem przez nas punktu odniesienia i naszego miejsca we wszechświecie. Ja osobiście staram się być obserwatorem zewnetrznym tego ,,Programu" 😉
Podpowiem Ci jeden punkt odniesienia. Stwierdzenie "istnienie świadomości" zamień na "świadomość istnienia". Czy można istnieć nie będąc świadomym tego że się istnieje? Czy kamień leżący na chodniku istnieje, czy może świadomy obserwator poprzez akt percepcji zmysłowej postrzega pozorność jego istnienia? Gdyby wyeliminować w jednej chwili wszystkich świadomych obserwatorów to wszechświat dalej by istniał?
8:02 Chyba zapomniał Pan o matematyce, gdzie oprócz ostatnio popularnych rozwiązań numerycznych (które i tak nie mogą być dowodem żadnego twierdzenia) to wszystkie dowody analityczne są eksperymentami myśliwymi właśnie.
Małe zastrzeżenie. Otóż jest to popularny błąd - że wystarczy się przelecieć szybko po kosmosie. Po pierwsze to konkretnie nie duża prędkość, a prędkość bliska prędkości światła, a po drugie to trzeba lecieć z taką prędkością uchem jednostajnym. Tymczasem odlatując i wracając trzeba się poruszać z przyspieszeniem w tA i z powrotem, czyli w nomenklaturze fizycznej - w tym samym kierunku najpierw z jednym, a potem z drugim zwrotem. Dużo łatwiej nigdzie nie odlatywać, a sobie pokrążyć po jakiejś orbicie.
Na odwrót. Istniejemy zawsze i tylko w teraźniejszości. Nikt nie doświadczył przeszłości ani przyszłości. Chyba, że chcesz spróbować, to proszę doświadcz teraz przeszłości albo przyszłości.
Wyobrażam sobie przestrzeń, niech będzie kosmiczna (jako wszechświata). I stwierdzam, że wszechświat, albo TO co było wcześniej, istnieje WIECZNIE. Jestem przez chwilę przerażony.
Gdzie jest Twój wszechświat w momencie gdy odłączasz swoje zmysły idąc spać? Niech zgadnę, znika? a gdy się budzisz aktywując zmysły doświadczanie wszechświata powraca? Wszyscy mają dokładnie tak samo, wszechświat który postrzegasz zmysłami jest Twoją własną percepcją i żaden człowiek nie doświadczył wszechświata leżącego poza granicami ludzkiej percepcji.
Panowie z Copernicusa......świetna robota👍👍👍🙂Te niezwykle ciekawe i inspirujące materiały są świetnie przygotowane i przedstawione.Obyście trwali i nie znudzili się swoją pracą🙂
Swietna seria :) jak dobrze ze sa ludzie ktorzy tworza tak dobra zawartosc!
Wydaje mi się że Lukrecjusz popełnił błąd domniemując brak granicy wszechświata jednak nie na polu wizualizacji samej ściany, a twierdzenia że coś za nią musi istnieć. Przyjmijmy na przykład iż przestrzeń się zapętla. W takim wypadku punkt, który Lukrecjusz określiłby granicą przekroczylibyśmy bez problemu a przestrzeń, którą uznalibyśmy z nową i niezbadaną w rzeczywistości byłaby poznanym już kwadrantem znajdującym się "na drugim końcu" wszechświata. Zjawisko wręcz lustrzane do kolistości ziemi. Idąc cały czas w tym samym kierunku wrócimy do punktu wyjścia. Różnicą tych dwóch sytuacji jest ilość wektorów wedle których moglibyśmy się poruszać.
Jeśli są dowody jednoznacznie wskazujące na to iż ja popełniłem błąd logiczny proszę mnie poprawić.
P.s. wyobraźnia to piękne narzędzie
Też przeprowadzam takie eksperymenty, są bardzo tanie
Dobra seria i gościu fajnie tłumaczy. Piąteczka
Czekam na kolejny materiał
Ten kanał to złoto (⌒(oo)⌒)
Bardzo ciekawy materiał tylko bez tej muzyki w tle
Mi akurat bardzo przeszkadza😉
ta muzyka, to celowy efekt, czy przypadkiem nagraliście?
Leciała w kebsie obok i akurat się nagrało
Istnienie świadomości i ciekawość, jest ciągłym szukaniem przez nas punktu odniesienia i naszego miejsca we wszechświecie. Ja osobiście staram się być obserwatorem zewnetrznym tego ,,Programu" 😉
Podpowiem Ci jeden punkt odniesienia. Stwierdzenie "istnienie świadomości" zamień na "świadomość istnienia". Czy można istnieć nie będąc świadomym tego że się istnieje? Czy kamień leżący na chodniku istnieje, czy może świadomy obserwator poprzez akt percepcji zmysłowej postrzega pozorność jego istnienia? Gdyby wyeliminować w jednej chwili wszystkich świadomych obserwatorów to wszechświat dalej by istniał?
8:02 Chyba zapomniał Pan o matematyce, gdzie oprócz ostatnio popularnych rozwiązań numerycznych (które i tak nie mogą być dowodem żadnego twierdzenia) to wszystkie dowody analityczne są eksperymentami myśliwymi właśnie.
Łaciński:
"Ex" - Z
"Per" - pomoc
"Mensi" - umysł
Ex per mens - za pomocą umysłu.
Za pomocą umysłu myślowy - masło maślane. 🤣
Wykład bardzo ciekawy, ale mam pewne kontr-uczucia ze względu na nadużywanie przez Prowadzącego przedrostka "kontr..."
Przeprowadziłem eksperyment myślowy z brakiem debilnej muzyczki w tle. Czy to jakiś gimbus montuje?
Małe zastrzeżenie. Otóż jest to popularny błąd - że wystarczy się przelecieć szybko po kosmosie. Po pierwsze to konkretnie nie duża prędkość, a prędkość bliska prędkości światła, a po drugie to trzeba lecieć z taką prędkością uchem jednostajnym. Tymczasem odlatując i wracając trzeba się poruszać z przyspieszeniem w tA i z powrotem, czyli w nomenklaturze fizycznej - w tym samym kierunku najpierw z jednym, a potem z drugim zwrotem. Dużo łatwiej nigdzie nie odlatywać, a sobie pokrążyć po jakiejś orbicie.
Tak-naukowe podejście..
Podobają mi się te serię Copernicus. Choć wykłady były też niezle
6:23 Podobno istnieje granica oddziaływań. Może w "horyzoncie zdarzeń" naszego wszechświata.
Zaskakuje mnie, że ten kot jednak przetrwał mimo olbrzyjmą ilość otworów na ciele)))
14:00 w tle leci "Dogs" zespołu Pink Floyd, gdyby ktoś się zastanawiał
Czy ktos moze potwierdzic, ze to syn Einsteina?
Jesteśmy zawsze w przyszłości i obserwujemy tylko przeszłość
Teraźniejszość trwa zbyt krótko, żeby ją zauważyć.
Na odwrót. Istniejemy zawsze i tylko w teraźniejszości. Nikt nie doświadczył przeszłości ani przyszłości. Chyba, że chcesz spróbować, to proszę doświadcz teraz przeszłości albo przyszłości.
@@pawellipinski3744 zrobione
A tam pieprzysz, wiecej wyobraźni
... #Ⅎ ...
... & #RIP #RA #RE ... . . . .. .. .. ... . .. .. .. ... . ... . . . ... & #GO @ L7w96js/oc.bbi# ... #Ⅎ ...
Ale naiwniak z tego Lukrecjusza
Wyobrażam sobie przestrzeń, niech będzie kosmiczna (jako wszechświata). I stwierdzam, że wszechświat, albo TO co było wcześniej, istnieje WIECZNIE. Jestem przez chwilę przerażony.
Gdzie jest Twój wszechświat w momencie gdy odłączasz swoje zmysły idąc spać? Niech zgadnę, znika? a gdy się budzisz aktywując zmysły doświadczanie wszechświata powraca? Wszyscy mają dokładnie tak samo, wszechświat który postrzegasz zmysłami jest Twoją własną percepcją i żaden człowiek nie doświadczył wszechświata leżącego poza granicami ludzkiej percepcji.