ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
ซีนนี้ดีเหลือเกิน ซาบซึ้งใจ พ่อเดช-เกศสุรางค์ เป็นพ่อแม่ที่ประเสริฐมากจริงๆ แม่แก้วแม่ปราง ก็เติบโตมาอย่างดีเลย ถึงวันนี้แม่แก้วจะออกเรือนไปก่อน แต่ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ครอบครัวนี้ก็ยังคงเป็นเซฟโซนที่ดีที่สุดของกันและกันเสมอ 🥹💗
ชอบฉากที่แม่ปรางบอกว่า อยากร้องก็ร้องออกมาเลยแทนที่จะบอกว่าอย่าร้อง ไมีขัดธรรมชาติของอารมณ์ ยอมรับว่าการร้องไห้เป็นเรื่องธรรมดาเชื่อว่าแม่สอนมาดีมาก ๆ
ความร้ายกาจของละครบุพเพสันนิวาส-พรหมลิขิต คือ ตัวเฮฮาเอง ก็มีความสามารถเรียกซีนน้ำตาจากเราได้อย่างไม่คาดคิด ประมาทไม่ได้เลย แม้ตัวละครเล็กๆ น้อยๆ อย่างบ่าวเองก็ยังมีสกิลการแสดงที่ร้ายกาจ ทุกตัวมีเสน่ห์ของตัวเองทั้งหมด
อย่าว่าแต่พี่น้องจะร้องเลย แม่เองก็จะร้องเหมือนกันแหละ เสียงกลั้นสะอื้นสุดๆ
ดูแล้วน้ำตาไหลเลยคิดถึงตัวเองตอนแต่งงานแล้วต้องมาอยู่ต่างประเทศพ่อแม่พี่น้องหลานๆมาส่งสนามบินร้องกันทั้งครอบครัวโอ้ย!! นักแสดงเล่นได้ดีทุกคนเลย👏
ฉากนี้ น่ารักมาก ❤❤❤
ไม่ว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้นลูกยังมีครอบครัวให้ได้พักพิงตลอดชีวิต นึกถึงตอนที่เลิกกับสามีเลย
พ่อ-แม่ ประเสริฐแท่
เกดสุรางค์เลี้ยงลูกมาดี เป็นเเม่ที่ประเสริฐ💕💕
เอ่อ สมัยอยุธยาใครเป็นเขย เป็นสะใภ้ฝ่ายชาย เกรงใจหมด เอ็นดูครอบครัวเดียวให้เกียรติผญ.
ชอบพรหมลิขิต
การะเกด(เกตสุรางค์) กลายเป็นคนอยุธยาเป็นเสียแล้วหนา คำพูดคำจาก็เปลี่ยรไป ความคิดและพฤติกรรมบางอย่างก็เปลี่ยนไป เรียบร้อยเป็นกุลสตรีขึ้นเยอะมาก
เป็นคุณหญิงแล้วนี่นา เป็นคุณแม่ลูกสี่แล้วด้วย มันก้อต้องเปลี่ยนไหม
20 ปี +- ผ่านมาแล้วหนา
น่ารักทุกๆตอนค่ะ❤❤❤❤
เป็นสามีที่ดี อนาคตจักเจริญ ด้วยเชื่อฟังภรรยา
เล่นดีมากค่ะ
ยังนึกถึงข้อมูลที่ว่า สมัย ร4 น่าจะใช่ ที่ทรงเดินทางด้วยเรือจากกรุงเทพขึ้นมาเชียงใหม่ โดยมาต่อการขึ้นช้างที่ตาก กว่าจะมาถึงตากคือเป็นแรมเดือนหรือเดือนกว่าๆ แล้วต่อช้างหรือม้าไปเชียงใหม่อีกเกือบเดือน เรียกว่าการเดินทางสมัยก่อน ถ้าต้องแยกจากกันทีคือ อดที่จะร้องไม่ได้จริงๆ ผิดกับสมัยนี้ที่แบบ แค่งีบไปแป๊บเดียวก็ถึงแล้ว ไหนจะพวกเครื่องมือติดต่อสื่อสารอีก ที่เรียกแทบจะเหมือนอยู่ด้วยกันตลอดเวลาก็ว่าได้แม้ตัวจะห่างกันแค่ไหนก็ตาม
เรียกแม่สิลูก -- นี่คิดถึงโฆษณาโลชั่นมิสทินยุค90เลย 😂😂😂
แม่: เรียกแม่สิลูกลูก: ยาย 😂😂😂😂
หากแม่แก้วคิดุถึงบ้านขึ้นรถไฟรางมาหาเจ้าคุณพ่อได้หนาออเจ้า เพชรบุรีถึงอยุธยามิไกลดอกหนาออเจ้า 😂😂😂
ยังใกล้กว่าเมือง2แควอีกนะออเจ้า😂😂😂เรืองเล็กอยู่ไกลโคตร
❤❤❤😊😊😊ฮิวมากครับใจฟูเลยครับ❤
...พี่แก้ว จำจาก พรากเพราะรักพ่อแม่จัก ตามติด มิคิดหายอีกน้องปราง ยังอยู่ ไม่เดียวดายขอจงคลาย โศกเศร้า เราครอบครัว😊😊😊😂😂
พ่อตาพูดดักลูกเขย ดูแลลูกสาวไม่ดีทำให้ช้ำใจเป็นเรื่องแน่ 😂
ลูกเขยกลืนน้ำลายไปอึกหนึ่ง
ใช่ๆขำมากลูกเขยแอบกลืนน้ำลาย
@@namtannajaschoko527กลัวพ่อตาจัด😂
สองพี่น้องอยู่ด้วยกันมาแต่น้อย
นักแสดงก็หล่อและสวยมากจริงๆ😄😄😄💖💖💖
โอ๊ะโอ๋แม่เเก้ว ไม่ ร้องนะ
อยากเป็นลูกเขยบ้านนี้เหนื่อยหน่อยเนอะพ่อมิ่ง เค้าเพี้ยนกันหมด😂😂😂😂
พ่อมิ่งเจ้าค่ะ😂
😊😊😊😊😊😊😊😊😊
ย้อนดูสามรอบเลยซีนนี้
0:31 ตามิ่งหน้าหุบ😅1:10 ตามิ่งถึงกับหน้าบานเหมือนเดิม😂
สิ่งที่ขัดใจมากคือคิ้วน้องแก้ว
ชอบการที่บอกว่าถ้ามีอะไรคับแค้นใจให้บอก...ลูกเขยกลืนน้ำลายนั่งตัวตรงเลย ตรงนี้แสดงให้เห็นว่าบ้านนี้ต่างจากหลายบ้านในยุคนั้นหนา ที่แต่งออกแล้วจักต้องอดทนแม้ลำบากก็ไม่อาจกลับบ้านได้เหตุเพราะกลัวถูกนินทา
สนุกครับ
อยากแต่งงานมีผัว แต่ร้องไห้ ฉันแคลงใจกับอะไรแบบนี้มานานนม ชนีร้องไห้ตอนแต่งงาน ร้องทำไมคะ? ไปอยู่กับผัวนะ..บางคนร้องตอนแต่ง..แต่แต่งให้ผัวเข้าบ้านตัวเองก็มี.
ดีใจที่มีผัว
เขาก็คงเสียใจเป็นธรรมดาแหละคะต้องแยกเรือนออกไปคงคิดถึงพ่อแม่ละก็น้องอยู่ด้วยกันมานาน
ลูกเขยหน้าเท่าพ่อตาแม่ยายเลยอ่ะ
น้องปรางตัวซ๊อตฟิว
นี่ก็ขี้แยเหลือเกิน
ฉันน้ำตาไหล่ตามเลยตอนพ่อกับแม่สอนลูก.ความรักของพ่อกับแม่ยี่งใหย่มากจี่งๆๆ🥺🥺
เสร็จย่าไกล้ประชวรสิ้นพระชนม์ชีพแล้วเลยต้องรีบไปดูใจเป็นครั้งสุดท้าย😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😢😢😢😢😢😢😢😢อายุสั่นแท้
ซีนนี้พ่อตาตบหัวเหมือนขู่เปรยๆว่าอย่าทำลูกเสียใจนะจะเอาคืนแม่ยายลูบหลังถ้าดูแลดีเราคือครัวครอบเดียวกัน
ซ่าบซึ้งมากกกกกหลงใหลละครเรื่องนี้สุดๆภาคสามต้องมานะออเจ้า
เรียกคุณแม่ไม่ลงคุณแม่ยังสาวและสวย
ซีนนี้น้ำตาไหลต่อให้เราเป็นใครสุดท้ายในวันที่เราเหนื่อยล้าเราก็ยังมีความครัวให้พักพิงใจเป็นลูกตัวเล็กตัวน้อยของพ่อแม่เหมือนเดิมจริงๆ
🥹🥹🥹🥹🥹🥹
พ่อมิ่งกับแม่แก้วแต่งงานกันแล้วไม่ได้พักอยู่ที่กรุงศรีอยุธยาหรือครับเห็นในฉากตอนออกญาบอกต้องรีบกลับพระนครเพราะสมเด็จอัยกีประชวรหนักครับ
พ่อมิ่งได้รับบรรดาศักดิ์และตำแหน่งใหม่ให้ไปรับราชการที่เมืองพริบพรีค่ะ
น้ำตาไหลตอนฉากเเม่เเก้วต้องไปอยู่กับพี่มิ้ง
โปปเบลเล่นเป็นพ่อแแม่ได้ดีจริงจริงดูแล้วประทับใจจริงจริงดูแล้วดูอีกชอบมากคะ
ซีนนี้ดีเหลือเกิน ซาบซึ้งใจ พ่อเดช-เกศสุรางค์ เป็นพ่อแม่ที่ประเสริฐมากจริงๆ แม่แก้วแม่ปราง ก็เติบโตมาอย่างดีเลย ถึงวันนี้แม่แก้วจะออกเรือนไปก่อน แต่ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ครอบครัวนี้ก็ยังคงเป็นเซฟโซนที่ดีที่สุดของกันและกันเสมอ 🥹💗
ชอบฉากที่แม่ปรางบอกว่า อยากร้องก็ร้องออกมาเลย
แทนที่จะบอกว่าอย่าร้อง ไมีขัดธรรมชาติของอารมณ์ ยอมรับว่าการร้องไห้เป็นเรื่องธรรมดา
เชื่อว่าแม่สอนมาดีมาก ๆ
ความร้ายกาจของละครบุพเพสันนิวาส-พรหมลิขิต คือ ตัวเฮฮาเอง ก็มีความสามารถเรียกซีนน้ำตาจากเราได้อย่างไม่คาดคิด ประมาทไม่ได้เลย แม้ตัวละครเล็กๆ น้อยๆ อย่างบ่าวเองก็ยังมีสกิลการแสดงที่ร้ายกาจ ทุกตัวมีเสน่ห์ของตัวเองทั้งหมด
อย่าว่าแต่พี่น้องจะร้องเลย แม่เองก็จะร้องเหมือนกันแหละ เสียงกลั้นสะอื้นสุดๆ
ดูแล้วน้ำตาไหลเลยคิดถึงตัวเองตอนแต่งงานแล้วต้องมาอยู่ต่างประเทศพ่อแม่พี่น้องหลานๆมาส่งสนามบินร้องกันทั้งครอบครัวโอ้ย!! นักแสดงเล่นได้ดีทุกคนเลย👏
ฉากนี้ น่ารักมาก ❤❤❤
ไม่ว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้นลูกยังมีครอบครัวให้ได้พักพิงตลอดชีวิต นึกถึงตอนที่เลิกกับสามีเลย
พ่อ-แม่ ประเสริฐแท่
เกดสุรางค์เลี้ยงลูกมาดี เป็นเเม่ที่ประเสริฐ💕💕
เอ่อ สมัยอยุธยาใครเป็นเขย เป็นสะใภ้ฝ่ายชาย เกรงใจหมด เอ็นดูครอบครัวเดียวให้เกียรติผญ.
ชอบพรหมลิขิต
การะเกด(เกตสุรางค์) กลายเป็นคนอยุธยาเป็นเสียแล้วหนา คำพูดคำจาก็เปลี่ยรไป ความคิดและพฤติกรรมบางอย่างก็เปลี่ยนไป เรียบร้อยเป็นกุลสตรีขึ้นเยอะมาก
เป็นคุณหญิงแล้วนี่นา เป็นคุณแม่ลูกสี่แล้วด้วย มันก้อต้องเปลี่ยนไหม
20 ปี +- ผ่านมาแล้วหนา
น่ารักทุกๆตอนค่ะ❤❤❤❤
เป็นสามีที่ดี อนาคตจักเจริญ ด้วยเชื่อฟังภรรยา
เล่นดีมากค่ะ
ยังนึกถึงข้อมูลที่ว่า สมัย ร4 น่าจะใช่ ที่ทรงเดินทางด้วยเรือจากกรุงเทพขึ้นมาเชียงใหม่ โดยมาต่อการขึ้นช้างที่ตาก กว่าจะมาถึงตากคือเป็นแรมเดือนหรือเดือนกว่าๆ แล้วต่อช้างหรือม้าไปเชียงใหม่อีกเกือบเดือน เรียกว่าการเดินทางสมัยก่อน ถ้าต้องแยกจากกันทีคือ อดที่จะร้องไม่ได้จริงๆ ผิดกับสมัยนี้ที่แบบ แค่งีบไปแป๊บเดียวก็ถึงแล้ว ไหนจะพวกเครื่องมือติดต่อสื่อสารอีก ที่เรียกแทบจะเหมือนอยู่ด้วยกันตลอดเวลาก็ว่าได้แม้ตัวจะห่างกันแค่ไหนก็ตาม
เรียกแม่สิลูก -- นี่คิดถึงโฆษณาโลชั่นมิสทินยุค90เลย 😂😂😂
แม่: เรียกแม่สิลูก
ลูก: ยาย
😂😂😂😂
หากแม่แก้วคิดุถึงบ้านขึ้นรถไฟรางมาหาเจ้าคุณพ่อได้หนาออเจ้า เพชรบุรีถึงอยุธยามิไกลดอกหนาออเจ้า 😂😂😂
ยังใกล้กว่าเมือง2แควอีกนะออเจ้า😂😂😂เรืองเล็กอยู่ไกลโคตร
❤❤❤😊😊😊ฮิวมากครับใจฟูเลยครับ❤
...พี่แก้ว จำจาก พรากเพราะรัก
พ่อแม่จัก ตามติด มิคิดหาย
อีกน้องปราง ยังอยู่ ไม่เดียวดาย
ขอจงคลาย โศกเศร้า เราครอบครัว
😊😊😊😂😂
พ่อตาพูดดักลูกเขย ดูแลลูกสาวไม่ดีทำให้ช้ำใจเป็นเรื่องแน่ 😂
ลูกเขยกลืนน้ำลายไปอึกหนึ่ง
ใช่ๆขำมากลูกเขยแอบกลืนน้ำลาย
@@namtannajaschoko527กลัวพ่อตาจัด😂
สองพี่น้องอยู่ด้วยกันมาแต่น้อย
นักแสดงก็หล่อและสวยมากจริงๆ😄😄😄💖💖💖
โอ๊ะโอ๋แม่เเก้ว ไม่ ร้องนะ
อยากเป็นลูกเขยบ้านนี้เหนื่อยหน่อยเนอะพ่อมิ่ง เค้าเพี้ยนกันหมด😂😂😂😂
พ่อมิ่งเจ้าค่ะ😂
😊😊😊😊😊😊😊😊😊
ย้อนดูสามรอบเลยซีนนี้
0:31 ตามิ่งหน้าหุบ😅
1:10 ตามิ่งถึงกับหน้าบานเหมือนเดิม😂
สิ่งที่ขัดใจมากคือคิ้วน้องแก้ว
ชอบการที่บอกว่าถ้ามีอะไรคับแค้นใจให้บอก...ลูกเขยกลืนน้ำลายนั่งตัวตรงเลย
ตรงนี้แสดงให้เห็นว่าบ้านนี้ต่างจากหลายบ้านในยุคนั้นหนา ที่แต่งออกแล้วจักต้องอดทนแม้ลำบากก็ไม่อาจกลับบ้านได้เหตุเพราะกลัวถูกนินทา
สนุกครับ
อยากแต่งงานมีผัว แต่ร้องไห้ ฉันแคลงใจกับอะไรแบบนี้มานานนม ชนีร้องไห้ตอนแต่งงาน ร้องทำไมคะ? ไปอยู่กับผัวนะ..บางคนร้องตอนแต่ง..แต่แต่งให้ผัวเข้าบ้านตัวเองก็มี.
ดีใจที่มีผัว
เขาก็คงเสียใจเป็นธรรมดาแหละคะต้องแยกเรือนออกไปคงคิดถึงพ่อแม่ละก็น้องอยู่ด้วยกันมานาน
ลูกเขยหน้าเท่าพ่อตาแม่ยายเลยอ่ะ
น้องปรางตัวซ๊อตฟิว
นี่ก็ขี้แยเหลือเกิน
ฉันน้ำตาไหล่ตามเลยตอนพ่อกับแม่สอนลูก.ความรักของพ่อกับแม่ยี่งใหย่มากจี่งๆๆ🥺🥺
เสร็จย่าไกล้ประชวรสิ้นพระชนม์ชีพแล้วเลยต้องรีบไปดูใจเป็นครั้งสุดท้าย😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😢😢😢😢😢😢😢😢อายุสั่นแท้
ซีนนี้พ่อตาตบหัวเหมือนขู่เปรยๆว่าอย่าทำลูกเสียใจนะจะเอาคืนแม่ยายลูบหลังถ้าดูแลดีเราคือครัวครอบเดียวกัน
ซ่าบซึ้งมากกกกกหลงใหลละครเรื่องนี้สุดๆภาคสามต้องมานะออเจ้า
เรียกคุณแม่ไม่ลงคุณแม่ยังสาวและสวย
ซีนนี้น้ำตาไหลต่อให้เราเป็นใครสุดท้ายในวันที่เราเหนื่อยล้าเราก็ยังมีความครัวให้พักพิงใจเป็นลูกตัวเล็กตัวน้อยของพ่อแม่เหมือนเดิมจริงๆ
🥹🥹🥹🥹🥹🥹
พ่อมิ่งกับแม่แก้วแต่งงานกันแล้วไม่ได้พักอยู่ที่กรุงศรีอยุธยาหรือครับเห็นในฉากตอนออกญาบอกต้องรีบกลับพระนครเพราะสมเด็จอัยกีประชวรหนักครับ
พ่อมิ่งได้รับบรรดาศักดิ์และตำแหน่งใหม่ให้ไปรับราชการที่เมืองพริบพรีค่ะ
น้ำตาไหลตอนฉากเเม่เเก้วต้องไปอยู่กับพี่มิ้ง
โปปเบลเล่นเป็นพ่อแแม่ได้ดีจริงจริงดูแล้วประทับใจจริงจริงดูแล้วดูอีกชอบมากคะ