19:20 - Ajjj, The Bear. Tutaj mógłbym wymalować cały elaborat, dlatego zamiast tego, napiszę jedną rzecz. Mianowicie CHAOS. W pierwszym sezonie pełni on rolę swego rodzaju środka stylistycznego. Jest to świadomy zabieg dramaturgiczny, ilustrujący pracę w kuchni, gdzie presja czasu, oczekiwań klientów oraz tempa wydawania posiłków, dyktuje stałe napięcie. I właśnie na tym wykłada się drugi sezon! W pierwszych pięciu odcinkach nie dzieje się KOMPLETNIE NIC. Cóż, najwidoczniej twórcy serialu stali się zakładnikami wrzasków z pierwszego sezonu i nie wiedząc, jak z tego wybrnąć, w pierwszych epizodach bez sensu biją pianę, co już jest mega irytujące. Powyższy fundament darcia japy "czyli praca w kuchni" znika i wszystko zamieniło się w sztukę dla sztuki. Może nie do końca, ponieważ otwarcie nowego sezonu wymusza niejako krok wstecz, ale nie będę spojlował. Zamiast tego dodam, że wspomniany przez Rafała szósty odcinek, to jest totalne mistrzostwo świata. Czuć vibe fimów braci Safdie. Łapy pocą się od samego patrzenia. Coś wspaniałego. Plus wyjaśnia się tam parę kwestii, np. rozjaśniając dziwne zachowania paru bohaterów.
Nie jesteś jedynym, ktory dopiero niedawno nadrobił Nieznośny ciężar wielkiego talentu. Pierwszy film tego roku. Dobrze sie wstrzelil w odpoczynek z okazji Nowego Roku.
Fajny odcinek 👍 Widziałem "Nieznośny ciężar wielkiego talentu" wiedząc tylko, że zagrał w nim Nicolas Cage i film okazał się dużo zabawniejszy niż bym się spodziewał😅 A co do telewizora, to najgorzej jak ulubiony sprzęt elektroniczny nawali i nie jest już produkowany, nie ma do niego części. Więc trzeba się zaangażować do kupna czegoś nowego, poczytać recenzje, wszystkie parametry, poszukać cen itd.
Rewelacyjna rozmowa o filmach i serialach, którą słuchałem z ogromną przyjemnością. Dla mnie wielkim serialowym zaskoczeniem ubiegłego roku była "Daisy Jones & The Six", a później fenomenalna "Sukcesja", "Wiadomość zwrotna", "1670", "Niebieskooki samuraj". "Onimusha" (nie jest to ekranizacja kultowej serii Capcomu, ale anime na licencji i wyszło ok. Akcja długo się rozkręca). Co do seriali Netflix, które gorąco polecam to: - "My Name" - fenomenalny koreański miniserial. Skończona historia. Mocne sceny akcji, muzyka. - "Alice in Borderland" - japońska adaptacja mangi (komiksu) o tym samym tytule. 2. sezony, skończona historia (chociaż Netflix zapowiedział trzeci sezon). Serial jest nastawiony na akcje i oczywiście pełen jest "kultowych inaczej" scen, ale wszystko to ładnie się wyjaśnia na końcu. Gorąco polecam. Co do filmów, wiadomo "Oppenheimer" świetny (musi być oscar dla Murphyego), "Czas krwawego księżyca" (mam nadzieję, że poleci oscar dla najlepszej aktorki), dobry "The Killer", ale nic nie przygotowało mnie na to, co nadeszło. W grudniu przez Multikino przeszła "Godzilla Minus One", byłem w kinie i REWELACJA. Film świetnie zrealizowany, udźwiękowiony. Godzilla po raz kolejny jest tu chaotyczną siłą niszcząco wszystko. Ocena: 9/10.
Jak zwykle fajnie sie sluchalo. Szczegolnie opowiesci o TV, ktorego nie ma na scianie :) Co do Rebel Moon, to naszla mnie taka mysl, ze my wlasnie juz mamy za duzo w glowach filmow, ksiazek i gier i wszystko juz gdzies widzielismy. Mnie ten film totalnie nie podszedl i nie mam ochoty nawet podchodzic do drugiej czesci ale mlodsze pokolenie mowi, ze jest ok.
18:30 - Biedne istoty będę omawiał w najbliższym (175) odcinku Mkwadrat. W skrócie powiem, że to wg mnie najsłabszy film Lanthimosa. Gość, który do tej pory odważnie wsadzał kij prosto w mrowisko, w najnowszym filmie stracił gdzieś swój pazur. Mimo że moralizatorskie, to jednak płytkie kino. W sumie (hehe) podobne do Barbie, więc skoro jesteście już po seansie, to polecam porównać ze sobą dwa filmy, bo w gruncie rzeczy opowiadają o tym samy, lecz w zupełnie innej stylistyce - która w Biednych Istotach zapiera momentami dech w piersiach. I jakkolwiek dziwnie to zabrzmi, napisy końcowe to już totalne mistrzostwo świata i dla nich samych warto wybrać się do kina.
Witam w Nowym Roku 🎉 Jeśli lubisz temat narkotyków, lubisz Żulczyka i chcesz posłuchać trochę powazniejszych rozmów, to wydziub z sieci (juz paroletni) podcast Żulczyka i Strachoty - Co ćpać po odwyku. Ciekawi goście, mocne przemyślenia i doswiadczenia puszczone w eter pare lat temu.
Kurde chłopaki, o kryzysie opioidowym jest znakomity, dość wnikliwie poruszający temat z każdej strony, serial fabularny "Dopesick" na Disney'u (Michael Keaton, Kaitlyn Dever, Peter Sarsgaard, Rosario Dawson, Michael Stuhlbarg... ogólnie świetna obsada). Netflix też zrobił swoją wersję tej historii, "Painkiller" z Matthew Broderickiem, ale ponoć słabiej. A i wspomniane Wydawnictwo Czarne wydało książkę o rodzinie Sacklerów (bo to o nich mówicie ;-) ) "Imperium Bólu. Baronowie Przemysłu Farmaceutycznego", mam, nie czytałem jeszcze, ponoć dobre. Tak czy inaczej, "Dopesick" polecam.
21:00 - kolejny rozjazd xD Nie jestem specjalistą od polskich stand-upów, ale Lotka akurat znam. IMO zupełnie nie ta liga. Nie chcę tutaj wartościować, ponieważ każdy ma inne poczucie humoru i nie da się tego subiektywnie zmierzyć. Ja na Armagedonie momentami płakałem ze śmiechu. Domyślam się, że jest spora liczba osób, które nie będą potrafiły tych "żartów" wsadzić w pewien nawias i zdystansować się do słów płynących z ekranu - porównałbym to do twórczości Testovirona. Co do samego show, to obnaża ono absurdy ruchu Woke, który w ostatnim czasie zamienił się w karykaturę skrajnych ruchów lewicowych. Nawet ludzie mający serce daleko po lewej stronie przyznają, że przegina on pałę i się od niego odcinają - tu polecam podcast Dwie Lewe Ręce (gdzie jeden z prowadzących pojawia się co jakiś czas u Rysława :)).
16:30 - Podzielam opinię Bartosza odnośnie Oppenheimera. Moim zdaniem co najwyżej 5/10. I nie chodzi tu o jakieś mityczne przegadanie, nudę, dłużyzny - co to to nie. Film zapiernicza w doskonałym tempie. Niestety, nie szanuje on inteligencji widza i wskazuje mu wszystko palcem, a to wszystko pod płaszczykiem "trudnego filmu naukowego" heheh. Więcej na ten temat opowiadam na kanale u Dapita / Defan
Chciałbym mieć takie problemy, jak pan prowadzący 😢 17:15 nie jest to feelgood movie, nie dla faceta. 40:55 nie, mówi się "na Ukrainie" i nie kaleczy się języka rusycyzmami. 46:00 dlatego właśnie, to jest masa bezbectwa. 1:01:10 wymowne spojrzenie xDD
![[Aha Super 045] Poczucie egzystencji](http://i.ytimg.com/vi/pW_xnLLKEdk/mqdefault.jpg)
![[Aha Super 045] Poczucie egzystencji](/img/tr.png)
![[Aha Super 050] Folin Carrell](http://i.ytimg.com/vi/r3xCKOY6BaY/mqdefault.jpg)
![[Aha Super 046] Skończy się na tym że nic nie będzie](/img/n.gif)
Jak narkotyki - to może w przyszłości temat filmów Trainspotting, Requiem dla snu, My dzieci z dworca ZOO ... :) - fajnie się słuchało
Historia TV piękna, taka życiowa, przypomina mi moją niedawną walke o naprawę mopa parowego tez żaden serwis nie chciał go tknąć 😂
19:20 - Ajjj, The Bear. Tutaj mógłbym wymalować cały elaborat, dlatego zamiast tego, napiszę jedną rzecz. Mianowicie CHAOS. W pierwszym sezonie pełni on rolę swego rodzaju środka stylistycznego. Jest to świadomy zabieg dramaturgiczny, ilustrujący pracę w kuchni, gdzie presja czasu, oczekiwań klientów oraz tempa wydawania posiłków, dyktuje stałe napięcie.
I właśnie na tym wykłada się drugi sezon! W pierwszych pięciu odcinkach nie dzieje się KOMPLETNIE NIC. Cóż, najwidoczniej twórcy serialu stali się zakładnikami wrzasków z pierwszego sezonu i nie wiedząc, jak z tego wybrnąć, w pierwszych epizodach bez sensu biją pianę, co już jest mega irytujące. Powyższy fundament darcia japy "czyli praca w kuchni" znika i wszystko zamieniło się w sztukę dla sztuki. Może nie do końca, ponieważ otwarcie nowego sezonu wymusza niejako krok wstecz, ale nie będę spojlował.
Zamiast tego dodam, że wspomniany przez Rafała szósty odcinek, to jest totalne mistrzostwo świata. Czuć vibe fimów braci Safdie. Łapy pocą się od samego patrzenia. Coś wspaniałego. Plus wyjaśnia się tam parę kwestii, np. rozjaśniając dziwne zachowania paru bohaterów.
Nie jesteś jedynym, ktory dopiero niedawno nadrobił Nieznośny ciężar wielkiego talentu. Pierwszy film tego roku. Dobrze sie wstrzelil w odpoczynek z okazji Nowego Roku.
Fajny odcinek 👍
Widziałem "Nieznośny ciężar wielkiego talentu" wiedząc tylko, że zagrał w nim Nicolas Cage i film okazał się dużo zabawniejszy niż bym się spodziewał😅
A co do telewizora, to najgorzej jak ulubiony sprzęt elektroniczny nawali i nie jest już produkowany, nie ma do niego części. Więc trzeba się zaangażować do kupna czegoś nowego, poczytać recenzje, wszystkie parametry, poszukać cen itd.
Jak zwykle 👌👌👌
W sumie ciekawa ta historia o tv. Tyle się działo...tu niema...tam rozdłubany...tu Tymon mówi, że za mały, tam szycha hejtuje...hehe
Znakomita, sam się zgubiłem w tej opowieści😂
Rewelacyjna rozmowa o filmach i serialach, którą słuchałem z ogromną przyjemnością.
Dla mnie wielkim serialowym zaskoczeniem ubiegłego roku była "Daisy Jones & The Six", a później fenomenalna "Sukcesja", "Wiadomość zwrotna", "1670", "Niebieskooki samuraj". "Onimusha" (nie jest to ekranizacja kultowej serii Capcomu, ale anime na licencji i wyszło ok. Akcja długo się rozkręca).
Co do seriali Netflix, które gorąco polecam to:
- "My Name" - fenomenalny koreański miniserial. Skończona historia. Mocne sceny akcji, muzyka.
- "Alice in Borderland" - japońska adaptacja mangi (komiksu) o tym samym tytule. 2. sezony, skończona historia (chociaż Netflix zapowiedział trzeci sezon). Serial jest nastawiony na akcje i oczywiście pełen jest "kultowych inaczej" scen, ale wszystko to ładnie się wyjaśnia na końcu. Gorąco polecam.
Co do filmów, wiadomo "Oppenheimer" świetny (musi być oscar dla Murphyego), "Czas krwawego księżyca" (mam nadzieję, że poleci oscar dla najlepszej aktorki), dobry "The Killer", ale nic nie przygotowało mnie na to, co nadeszło.
W grudniu przez Multikino przeszła "Godzilla Minus One", byłem w kinie i REWELACJA. Film świetnie zrealizowany, udźwiękowiony. Godzilla po raz kolejny jest tu chaotyczną siłą niszcząco wszystko. Ocena: 9/10.
Dobra obejrzę Godzillę!!!😊
Jak zwykle fajnie sie sluchalo. Szczegolnie opowiesci o TV, ktorego nie ma na scianie :) Co do Rebel Moon, to naszla mnie taka mysl, ze my wlasnie juz mamy za duzo w glowach filmow, ksiazek i gier i wszystko juz gdzies widzielismy. Mnie ten film totalnie nie podszedl i nie mam ochoty nawet podchodzic do drugiej czesci ale mlodsze pokolenie mowi, ze jest ok.
18:30 - Biedne istoty będę omawiał w najbliższym (175) odcinku Mkwadrat. W skrócie powiem, że to wg mnie najsłabszy film Lanthimosa. Gość, który do tej pory odważnie wsadzał kij prosto w mrowisko, w najnowszym filmie stracił gdzieś swój pazur. Mimo że moralizatorskie, to jednak płytkie kino. W sumie (hehe) podobne do Barbie, więc skoro jesteście już po seansie, to polecam porównać ze sobą dwa filmy, bo w gruncie rzeczy opowiadają o tym samy, lecz w zupełnie innej stylistyce - która w Biednych Istotach zapiera momentami dech w piersiach. I jakkolwiek dziwnie to zabrzmi, napisy końcowe to już totalne mistrzostwo świata i dla nich samych warto wybrać się do kina.
Pozdrawiam! Biorę się za słuchanie!
Pozdrawiam
Witam w Nowym Roku 🎉
Jeśli lubisz temat narkotyków, lubisz Żulczyka i chcesz posłuchać trochę powazniejszych rozmów, to wydziub z sieci (juz paroletni) podcast Żulczyka i Strachoty - Co ćpać po odwyku. Ciekawi goście, mocne przemyślenia i doswiadczenia puszczone w eter pare lat temu.
O tak znakomite
Kurde chłopaki, o kryzysie opioidowym jest znakomity, dość wnikliwie poruszający temat z każdej strony, serial fabularny "Dopesick" na Disney'u (Michael Keaton, Kaitlyn Dever, Peter Sarsgaard, Rosario Dawson, Michael Stuhlbarg... ogólnie świetna obsada). Netflix też zrobił swoją wersję tej historii, "Painkiller" z Matthew Broderickiem, ale ponoć słabiej. A i wspomniane Wydawnictwo Czarne wydało książkę o rodzinie Sacklerów (bo to o nich mówicie ;-) ) "Imperium Bólu. Baronowie Przemysłu Farmaceutycznego", mam, nie czytałem jeszcze, ponoć dobre. Tak czy inaczej, "Dopesick" polecam.
The fall of house Usher. "Troszkę" inne ujęcie tematu. Nie chcę spoilerować, ale wgniata w ziemię! Raczej bez dzieci.
Na netflix
Tak tak dzięki za to!
🎉🎉🎉 dobrze się słucha
Dzieki, dzieki! Tak samo dobrze sie nagrywa:) Still
21:00 - kolejny rozjazd xD Nie jestem specjalistą od polskich stand-upów, ale Lotka akurat znam. IMO zupełnie nie ta liga. Nie chcę tutaj wartościować, ponieważ każdy ma inne poczucie humoru i nie da się tego subiektywnie zmierzyć. Ja na Armagedonie momentami płakałem ze śmiechu. Domyślam się, że jest spora liczba osób, które nie będą potrafiły tych "żartów" wsadzić w pewien nawias i zdystansować się do słów płynących z ekranu - porównałbym to do twórczości Testovirona.
Co do samego show, to obnaża ono absurdy ruchu Woke, który w ostatnim czasie zamienił się w karykaturę skrajnych ruchów lewicowych. Nawet ludzie mający serce daleko po lewej stronie przyznają, że przegina on pałę i się od niego odcinają - tu polecam podcast Dwie Lewe Ręce (gdzie jeden z prowadzących pojawia się co jakiś czas u Rysława :)).
Dodatkowa łapka za DLR
16:30 - Podzielam opinię Bartosza odnośnie Oppenheimera. Moim zdaniem co najwyżej 5/10. I nie chodzi tu o jakieś mityczne przegadanie, nudę, dłużyzny - co to to nie. Film zapiernicza w doskonałym tempie. Niestety, nie szanuje on inteligencji widza i wskazuje mu wszystko palcem, a to wszystko pod płaszczykiem "trudnego filmu naukowego" heheh. Więcej na ten temat opowiadam na kanale u Dapita / Defan
Siema 🎉
no hej nasz Kolego❤ Kazdy komentarz w cenie🏆
Chciałbym mieć takie problemy, jak pan prowadzący 😢
17:15 nie jest to feelgood movie, nie dla faceta.
40:55 nie, mówi się "na Ukrainie" i nie kaleczy się języka rusycyzmami.
46:00 dlatego właśnie, to jest masa bezbectwa.
1:01:10 wymowne spojrzenie xDD