Kaygılı Bağlanma | Beni Terk Eder Mi Korkusu
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 16 พ.ย. 2024
- TH-cam Kanalımın yeni videosuyla karşınızdayım. Bu bölümde "Kaygılı Bağlanma | Beni Terk Eder Mi Korkusu" üzerine konuşuyoruz.
Sosyal medya hesaplarıma ulaşmak için;
Instagram: / psikolog.seziltombul
Facebook: / psikolog.seziltombul
Ayrıca web sitemi ziyaret edebilir ve randevu için bilgi alabilirsiniz;
seziltombul.net/
Hakkımda:
Yeditepe Üniversitesi psikoloji eğitimi aldığım sırada North Carolina at Greensboro Üniversitesi’nde exchange imkanı bularak lisans hayatını bitirmeye hak kazandım ve Üsküdar Üniversitesi’nde klinik psikoloji eğitimimi “Yüksek Lisans Öğrencilerinin İletişim Becerileri ve Empati Düzeylerinin Belirlenmesi” konulu teziyle tamamladım. Şu an çalışmalarımı uzman klinik psikolog olarak sürdürüyorum.
Lisans ve yüksek lisans eğitimim boyunca sosyal derneklerde aktif üyelik ve gönüllü çalışmalar yaptım. Aktif olarak gönüllü çalışmalara devam ediyorum. Yüksek lisans sürecimde ise çeşitli danışmanlık merkezleri , belediye ve hastanelerde psikolojik danışman olarak staj imkanı buldum. Klinik stajımı NP İstanbul Beyin Hastanesi'’nde tamamlayarak ergen ve yetişkin vaka takibi yapma fırsatı elde ettim. Üsküdar Üniversitesi bünyesinde "Psikopolitik Güvendelik" konusunda saha araştırmacısı olarak görev aldım.
IPSOS Araştırma ve Danışmanlık merkezinde uzun süre yürüttüğüm medikal alandaki projeler aracılığıyla yetişkin ve ergen bireylerle görüşmeler yaparak her yaş grubundan kişiler ile görüşme tecrübesi elde ettim.
Eğitim ve meslek hayatımda farklı yaklaşımlarla tanıştım ve sonrasında psikodinamik yaklaşımla çalışmak istediğime karar vererek ‘Masterson Enstitüsü Türkiye’ tarafından düzenlenen ‘Masterson Yaklaşımı-Psikanalitik Psikoterapi’ teorik eğitimi ve süpervizyonlarını (2 yıl) tamamladım. Bu yaklaşımı benimseyerek yetişkin ve ergen bireylerle, çift / aile danışmanlığı ve kurumsal danışmanlık alanlarında uzmanlaştım.
İlişki içinde mutluyum ama gün içinde anlık gelişen kaygılarım yüzünden ilişkide mutsuzluk hissim daha ağır basıyor ve ilişki içiden agresif oluyorum sanki ihmal edilmiş bir bebek gibi hissediyorum sorun çıkarıyorum en sonunda ayrılıyorum her defasında (ilişki bitince kaygım son buluyor ama kaygım geçincede partnerimi özlüyorum)
Ölmek istiyorum 3 tane çocuğum tutuyor beni ama artik yasamak istemiyorum. Kendimi degersiz kimsesiz güçsüz o kadar yorgun hissediyorum ki.😢😢
Bazen kaygım öyle bi seviyede oluyo ki göğüs kafesim sıkışıyo çığlık atmak istiyorum ambulansla terapiye gitmem gerekiyor gibi inanılmaz kaygı yaşatan kaçıngan bir dosta sahibim aslında onun da modu yerinde olduğunda hassas davranır ama çok iyi hissetmediği dönemlerde öyle içine kapanıyorki ona destek olamamaktan acaba artık beni istemiyor mu korkularından nefes alamıyorum
Kaygınızdan dolayı artık bedeninizin alarm verdiğini duyuyorum. Kaçıngan dostunuz sizin için değerli diye tahmin ediyorum ama ona destek olamama, onun tarafından istenmeme ihtimali korkusundan kendinize zarar veriyormuşsunuz diye de anlıyorum. Önce kendinize destek verme ihtimali nasıl geliyor kulağa ?
@@psikolog.seziltombul kendime zarar vermek mi bilmiyorum ama arafta kalmak istemiyorum artık bunu biliyorum. O iyi olunca ya da onunla iyi olunca her şey hallolmuyor belki ama en azından çıkmazın içindeymişim gibi hissetmiyorum. Bazen düşününce en iyisinin birbirimize veda etmek olduğunu düşünüyorum. Bunu istemiyorum mantık yürütüyorum. Daha birkaç dakika önce onda da olan bi elbiseyle paylaşılmış bir fotoğraf gördüm. Ben almıştım ona. Yine içim buruldu. Konuşalım hallolur belki derken artık kendim uğraşmak istemediğimi fark ediyorum. Gerçekten kaçıngan bağlanmak can ciğer olduğunuz biriyle uzaklaşabilmek bir dengesizliğin içinde vakti öldürmek midir?
Benimde böyle aynısı resmen
Küçük yaştan beri ailemi kaybetme korkusuyla yaşadım 22 yaşındayım ve bu kaygı beni öldürecek gibi hissediyorum insan ilişkilerimde beni o kadar yoruyor ki insanları kendimden uzaklaştırıyorum aile evinden uzaklasamiyorum nasıl kurtulacağım Bilmiyorum ama boğuluyorum
İlişkilerimde özellikle sevgili gibi olanlarda, birisiyle diyelim ki iyi anlaşıyorum her şey tıkırında, onunla eğleniyorum, iyi vakit geçiriyorum falan. Tam böyle aramız aşırı iyiyken bir anda karşımdaki kişiye karşı bir soğuma yaşıyorum, o kişiden rahatsız oluyorum ve hayatımdan çıkarıyorum. Bu durum beni çok yıpratıyor. Bu acaba bağlanma korkusundan mı kaynaklı?
Teşhis değil kendi tespitimi yazıyorum; nasıl olsa beni terkedecek ben en iyisi üzülmemek için bağlanmayayım diyor olabilirsin farkında olmadan tabi ya da sana değer veren kişi sana değer verdiğinde o kişi gözünden düşüyor olabilir.kendini drğersiz gördüğün için seni seveni de değersizleştirme gibi..bağlanma modellerine kesinlikle bakmalısın
@@Lutfiye777 teşekkür ederim ve kusura bakmayın yorumunuzu görmemişim. Değer verdiği için değil de aramız gittikçe daha iyi olduğu için onu hayatımdan çıkarmak istiyorum. Galiba aile öyküsüne dayanan bir psikolojik rahatsızlık 🙃. Araştırdım biraz kaçıngan bağlanma bana uyuyor...
Çok sevdiğim bir kız vardı ve o yüzden onu terk ettim. Kolay değildi benim için. Ama onun kaygılarınla böyle devam edemezdi.
Kaygılı biriyle ilişkinin içinde olmak, sağlıklı bir şekilde ilerlemek pek mümkün olmayabilir her zaman. O kaygıyı sürekli sağlıklı bir zeminde yatıştırması, yatıştırırken kendi sınırlarımızı da koruyabilmek kolay olmuyor. Partnerimizin kaygı seviyesine bağlı tabii ki ama burada önemli olan,
böyle bir ilişkinin içinde ne kadar olmak istediğinize karar vermek, bu ilişki için yoğun emek vermeye gönüllü müsünüz bunun kararını vermek... Bu söylediklerim iki taraf için de geçerli. Tek tarafın küreği çekmesiyle tekne yürümüyor.
Bu durumu bir erkek yaşıyorsa maskülanite de sorgulanıyor tabi, aslında kronik mutsuzluğun sebebi kaygı bozukluğu olabilirmiş ilişkilerimde çok daha fazla belli oluyor ancak hayatımı da etkilediğini fark ediyorum artık.
Bu konuyu merak ettim, neden maskülanitenin sorgulandığını düşünüyorsunuz ? bu "Erkekler ağlamaz." gibi biyerden mi geliyor ? Sürekli kaygı hissettiğimiz bir pencereden baktığımızda hayatta bir türlü mutlu hissedemiyor olmak anlaşılır. Ki bazı insanlar, hayatıma kimseyi (arkadaş, partner) almayacağım, yalnızken daha mutluydum diye düşünebiliyorlar. Evet belki hayatınızda biri yokken o kadar yoğun kaygı yaşamadığınız için nispeten daha mutlu olabilirsiniz ancak ilişkiler var oldukça biz varız. tamamen kendimizi izole ettiğimiz bir hayat ne kadar yaşanılası bilmiyorum. O sebeple en sağlıklı versiyon, kaygımız üzerinde çalışabildiğimiz, yönetebildiğimiz ve bizim için daha işlevsel hale geldiği yer...
Hayır erkekler ağlamaz gibi değil, erkek sevgisini zamanını ve duygularını kaybetme korkusuyla dengesizce ve kaygıyla aktarınca bunun maskülanite de karizma da çekicilik de otomatikman gidiyor. Ve karşı taraf bütün bu gerçekleşmesi muhtemel şeyleri ayrılık soğuma vs gibi aktarmasına rağmen amiyane tabirle halen darlanınca gidiyor. Çünkü sevdiği ve saygı duyduğu adam artık 15/16 yaşında gibi davranmaya başladı adam artık eskisi gibi değil aşık olduğu için duygularını yönetemiyor ve kaygı bozukluğuna sahip. En can alıcı nokta da bu evet biliyorum rahatsız ettiğimi evet farkındayım bu kaygıların yersiz olduğunu ve evet sevgi veya aşk paldır küldür gösterilmemeli değeri düşüyor çünkü. Ancak yine de engelleyemiyorum hayatımdan tamamen çıkana kadar hiçbir değişim gösteremedim ve elimde bir tutam pişmanlık bir tutam hüzün özlem ve farkındalıktan başka birşey yok.
@@psikolog.seziltombul Hocam bunlar çok açık seçik konular aslında ancak eminim birileri de aynı şeyleri yaşıyor. Ben şimdiye kadar çoğunlukla karşımdaki partneri suçladım ve genelde tutarsızlıklar soru işaretleri vs vardı durduk yere değil ancak bu düşünce yapımın aynı olduğu gerçeğini değiştirmiyor. Uçuruma sürekli bakarsak bir süre sonra da o bize bakar. Yani aradığımızı buluruz kaygılı bir beyin sürekli problem arıyorsa her ilişkisinde problemi bulur zorla bulur ben bu durumu belki de en az kaygı gösterebileceğim ilişkide buldum. Herşey çok netti partnerim kaygılarımı gidermek için çabaladı, beni sevdiğini her durumda hissettirmeye çalıştı ancak yine de kendi hayat koşturması mücadeleleri arasında venşm gibi biriyle daha fazla uğraşmak istemedi haklı da buluyorum onu ben karşımdaki kadın oldam ben de uğraşmazdım. Bütün albeniyi yıkmışım kıza yapışmışım üzerine saçma sapan sevgi sorgulamaları ve ısrarlarla devam ediyorum başka seçenek bırakmadım. Ayrıldık ikimiz de ağlaya ağlaya, ancak halen görüşme isteklerim telefon aramalarım bitmedi e sonunda engelledi kızcağız her yerden doğal olarak.
❤❤