Wat een mooie laatste woorden voor jou Giel van Els, en zo waar! Heel interessant, ik kon Els nog niet, ga me er zeker in verdiepen want ook ik ben geadopteerd 🙏🏼🍀❤️
Ik heb met veel aandacht geluisterd! Ik snap dit verhaal heel erg goed! Maar ik voel heel veel pijn over het stuk en de reactie van Els en Giel van donorkinderen. Ik heb zelf 3 donor kinderen omdat ik zelf onvruchtbaar ben geworden door vervroegde overgang. Ik heb moeite met dat er gezegd wordt niet had gemoeten… 😢 Blijkbaar had ik moeten accepteren dat ik geen kinderen moeten krijgen.
Prachtig dat je jouw pijn aangeeft ten aanzien van dit gevoelige onderwerp… benieuwd wat dat oproept bij Giel… Het oordelen is nieuwe pijn toedoen en tegelijkertijd heling wanneer je je realiseert dat “ieder besluit of iedere actie” een uiting of ontlading is van wat er ooit aan trauma is blijven kleven aan jou En uiteindelijk ooit aan jouw kinderen. Jouw kinderen zullen hun bijdrage weer leveren aan onze wereld. Met een moeder die zo gevoelig kan reageren op “een oordeel” en zich daarmee bewust durft te zijn van haar “daderschap” heel je een stukje van de mensheid 💛 Alle liefde voor jou
Dank je wel en waardering voor jouw reactie. Ik ben me heel erg bewust van mijn trauma, actie door onze kinderen op deze manier te krijgen. Maar ik denk ook dat mijn kinderen ons ook bewust hebben gekozen. Alle drie hebben we ze vanaf heel vroeg verteld over hun ‘herkomst’. Ik wil er niet van uitgaan dat mijn kinderen er niet hadden moeten zijn. Zeker als ik kijk naar kinderen die geboren zijn bij biologische ouders maar niet gewenst waren. Of heel veel andere situaties waaruit kinderen geboren worden onder slechte situatie en omstandigheden. Het gaat er toch om dat hoe je leert omgaan wie je uiteindelijk echt bent. Uiteraard is het prachtig om vanuit familiesystemen te weten hoe, wat en waarom. Maar om nu te zeggen dat als je donorkinderen hebt dat het een ‘rotzooitje’ is, raakt mij.
Poeh dat moet pijnlijk zijn om te horen. Hier in de vaag gaat het vooral ook volgens mij over een manlijke donor die heel veel systemen creëert. Giel noemt dat een systemisch rommeltje.Jullie en de kinderen doen het vast hartstikke goed. En is het een andere situatie. Het is ongetwijfeld veel genuanceerder als dat hier nu in een paar seconden gezegd is.
Dank je wel hiervoor.
Bijna 67 jaar op 1 september.
P t.s.s trauma.
Afwezige vader, psychische moeder.
Begin langszaam met wonden te helen.❤
Heel mooi. Dank jullie beide! Leerzaam en aansluitend. Mooi ook dat Els Giel complimenten geeft, waar ik me bij aansluit. 🙏❤️
WAUW. Mooi🙏🏽
Echt een prachtige vrouw, die Giel ❤
Wat een mooie laatste woorden voor jou Giel van Els, en zo waar! Heel interessant, ik kon Els nog niet, ga me er zeker in verdiepen want ook ik ben geadopteerd 🙏🏼🍀❤️
Dank.. mooi..
Dank, dank, dank ❤!!
Wat een vragen! En wat een antwoorden. Van top tot teen geraakt. Dankjulliewel ❤
Dank je wel weer💜💜
Super mooie bijdrage ❤🎉dankjewel daarvoor 🙏💜
Ik heb met veel aandacht geluisterd! Ik snap dit verhaal heel erg goed! Maar ik voel heel veel pijn over het stuk en de reactie van Els en Giel van donorkinderen. Ik heb zelf 3 donor kinderen omdat ik zelf onvruchtbaar ben geworden door vervroegde overgang. Ik heb moeite met dat er gezegd wordt niet had gemoeten… 😢
Blijkbaar had ik moeten accepteren dat ik geen kinderen moeten krijgen.
Prachtig dat je jouw pijn aangeeft ten aanzien van dit gevoelige onderwerp… benieuwd wat dat oproept bij Giel…
Het oordelen is nieuwe pijn toedoen en tegelijkertijd heling wanneer je je realiseert dat “ieder besluit of iedere actie” een uiting of ontlading is van wat er ooit aan trauma is blijven kleven aan jou
En uiteindelijk ooit aan jouw kinderen. Jouw kinderen zullen hun bijdrage weer leveren aan onze wereld. Met een moeder die zo gevoelig kan reageren op “een oordeel” en zich daarmee bewust durft te zijn van haar “daderschap” heel je een stukje van de mensheid 💛 Alle liefde voor jou
Dank je wel en waardering voor jouw reactie. Ik ben me heel erg bewust van mijn trauma, actie door onze kinderen op deze manier te krijgen. Maar ik denk ook dat mijn kinderen ons ook bewust hebben gekozen. Alle drie hebben we ze vanaf heel vroeg verteld over hun ‘herkomst’. Ik wil er niet van uitgaan dat mijn kinderen er niet hadden moeten zijn. Zeker als ik kijk naar kinderen die geboren zijn bij biologische ouders maar niet gewenst waren. Of heel veel andere situaties waaruit kinderen geboren worden onder slechte situatie en omstandigheden. Het gaat er toch om dat hoe je leert omgaan wie je uiteindelijk echt bent. Uiteraard is het prachtig om vanuit familiesystemen te weten hoe, wat en waarom. Maar om nu te zeggen dat als je donorkinderen hebt dat het een ‘rotzooitje’ is, raakt mij.
Dat begrijp ik … en mij raakt het ook ..
Ik deel je visie
Poeh dat moet pijnlijk zijn om te horen. Hier in de vaag gaat het vooral ook volgens mij over een manlijke donor die heel veel systemen creëert. Giel noemt dat een systemisch rommeltje.Jullie en de kinderen doen
het vast hartstikke goed. En is het een andere situatie. Het is ongetwijfeld veel genuanceerder als dat
hier nu in een paar seconden gezegd is.
Dank jullie wel, diep geraakt door eigen achtergrond en het gevoel om daarover een boek te schrijven in deze tijd van grote veranderingen.✡
🙏❤
Hoe zit dat als je lesbisch of homo ouders hebt?
Wat een ademruimte wat ik hier hoor !, Dit is ruimte in vrije geest en innerlijke reis.
❤🎉❤
❤