Ξύπνησε χαιδεμένη μου και ροδινίζει η μέρα και βγάλε το κορμάκι σου στον δροσερό αέρα Αν ήμουν ήλιος της αυγής και τση νυχτιάς φεγγάρι θα 'χα και 'γω τα κάλλη σου την ίδια σου τη χάρη Ροδοπλασμένη μου θεά κι αγγελοζωγραφιά μου λόγο μου 'παν τα χείλη σου και 'καψες τη καρδιά μου Διαμάντι μου μπριλάντι μου σκέψη του λογισμού μου κοντό να μ' αγαπάς κι εσύ ως σ' έχω εγώ στο νού μου Στο χύμα τρέχει το νερό στο σώπατο στερνιάζει μια λεμονιά 'χω στη καρδιά μικρή μου και σου μοιάζει Δε ρέγομαι από πάνω σου μόνο τα κατσαρά σου απού δαχτυλιδώνουνε στα καμαρόφρυδα σου Ζαχαροζυμωμένη μου κι όμορφο γιασεμί μου κι αθέ μου φεγγαρόλουστε να σε 'βανα στ'αυτί μου Κόκκινο μήλο τση μηλιάς πράσινης δάφνης φύλλο κι άσπρο κερί τσ'Ανάστασης και θάμπωσες τον ήλιο Είδα τη και λιγώθηκα και 'κούμπησα στον βράχο δεν ήρθε η σκύλα να με ιδεί να με ρωτήξει ίντα 'χω Δε ξαναμπαίνω στο χωριό γιατί δε βρίνω τρόπο να 'χω κρυφό τον πόνο μου στα μάθια των αθρώπω Ούτε στιγμή αλάργο σου δε θέλω να περάσω φοβούμαι,τρέμω και δειλιώ στη σκέψη μη σε χάσω Εάν μετά παραίνευση κάπου σε συναντήσω αναστορήσου τα παλιά προτού σου τα θυμήσω Όπου κι αν βάλω την αρχή σε σένα καταλήγει και γίνηκε η αγάπη σου φως μου θελιά και πνίγει Μέχρι να παίρνω αναπνιά ώσπου να ζω και να 'μαι δε πρόκεται η αγάπη σου ποτέ να πέσει χάμε 'Που το κορμί μου εκράτηξα μόνο την αναπνιά μου ανέ τη θες χαλάλι σου να 'ναι κι αυτή κερά μου
Αυτά είναι!!! Αντε, μετά, να κάνουμε δουλειές! Αφού όλο χορεύουμε!... Τι καλά!!. Γεια σου Γιώργη, γεια σου Κώστα!!! Να είστε πάντα καλά!!! Όπα!!!......
Ξύπνησε χαιδεμένη μου
και ροδινίζει η μέρα
και βγάλε το κορμάκι σου
στον δροσερό αέρα
Αν ήμουν ήλιος της αυγής
και τση νυχτιάς φεγγάρι
θα 'χα και 'γω τα κάλλη σου
την ίδια σου τη χάρη
Ροδοπλασμένη μου θεά
κι αγγελοζωγραφιά μου
λόγο μου 'παν τα χείλη σου
και 'καψες τη καρδιά μου
Διαμάντι μου μπριλάντι μου
σκέψη του λογισμού μου
κοντό να μ' αγαπάς κι εσύ
ως σ' έχω εγώ στο νού μου
Στο χύμα τρέχει το νερό
στο σώπατο στερνιάζει
μια λεμονιά 'χω στη καρδιά
μικρή μου και σου μοιάζει
Δε ρέγομαι από πάνω σου
μόνο τα κατσαρά σου
απού δαχτυλιδώνουνε
στα καμαρόφρυδα σου
Ζαχαροζυμωμένη μου
κι όμορφο γιασεμί μου
κι αθέ μου φεγγαρόλουστε
να σε 'βανα στ'αυτί μου
Κόκκινο μήλο τση μηλιάς
πράσινης δάφνης φύλλο
κι άσπρο κερί τσ'Ανάστασης
και θάμπωσες τον ήλιο
Είδα τη και λιγώθηκα
και 'κούμπησα στον βράχο
δεν ήρθε η σκύλα να με ιδεί
να με ρωτήξει ίντα 'χω
Δε ξαναμπαίνω στο χωριό
γιατί δε βρίνω τρόπο
να 'χω κρυφό τον πόνο μου
στα μάθια των αθρώπω
Ούτε στιγμή αλάργο σου
δε θέλω να περάσω
φοβούμαι,τρέμω και δειλιώ
στη σκέψη μη σε χάσω
Εάν μετά παραίνευση
κάπου σε συναντήσω
αναστορήσου τα παλιά
προτού σου τα θυμήσω
Όπου κι αν βάλω την αρχή
σε σένα καταλήγει
και γίνηκε η αγάπη σου
φως μου θελιά και πνίγει
Μέχρι να παίρνω αναπνιά
ώσπου να ζω και να 'μαι
δε πρόκεται η αγάπη σου
ποτέ να πέσει χάμε
'Που το κορμί μου εκράτηξα
μόνο την αναπνιά μου
ανέ τη θες χαλάλι σου
να 'ναι κι αυτή κερά μου
Ευχαριστώ κ στο στούντιο.ΑΕΡΑΚΗΣ!!!
Αυτά είναι!!! Αντε, μετά, να κάνουμε δουλειές! Αφού όλο χορεύουμε!... Τι καλά!!. Γεια σου Γιώργη, γεια σου Κώστα!!! Να είστε πάντα καλά!!! Όπα!!!......
Μουσικη απο την αρχη εως το 3ο λεπτο: Βιαννιτικες κοντυλιες
Ειδα τον και λιγοθηκα και ακουμπησα στον βράχο δεν ηρθε ο σκυλος να με δει να με ρωτηξει ινταχω