و صلی الله علی نور کزو شد نورها پیدا - شهرام منصوری

و صلّی الله علی نوری که زو شد نورها پیدا
زمین از حلم او ساکن فلک از عشق او شیدا
ازو در هر تنی شوقی و از او در هر دلی ذوقی
ازو در هر زبان ذکری و زو در هر سری سودا
محّمد ، احمد و محمود که وی را خالقش بستود
ازو شد جزء و کل موجود و زو شد دیده ها بینا
اگر نام محمد را نمی کردی شفیع آدم
نه آدم یافتی توبه ، نه نوح از غرق نجینا
نه ایوب از بلا راحت نه یوسف عزت و حشمت
نه عیسی را مسیحا دم ، نه موسی را ید بیضا
منّور عالم از نورش معطّر خلد از بویش
معنبر هر دوگیسویش دو زلفش چون شب یلدا
دو چشم نرگسینش را که « ما زاغَ البَصَر » خوانند
دو زلف عنبرینش را که « واللّیلِ اذا یَغشی »
ز شرح سینه ش « جامی » « الَم نَشرَح لَکَ » برخوان
ز معراجش خبر دادند که « سُبحانَ الّذی اسری»