GSF öğrencisi olarak ilk gördüğüm dakikadan beri ''Bu saçmalığın daniskasıdır'' diye haykırdığım ama sırf insanların tembelliğinden ötürü ''Lan daire atıyo aynı portreyi çıkarıyo çok basit bu yıllarımı vermeden bende ressam olucam'' kafa yapısından beslenmesini ve deli gibi izlendiklerini gördüğüm rezillik. Hata yapmaktan bu kadar korkmaya gerek yok. Yok efendim loomis, yok kareleme, yok kurstan kalma kalıplaşmış altın oran ve eskiz teknikleridir derken olay direksiyon derslerindeki ''Kapı kolu kaldırımın 3'te 1'ine temas ettikten sonra sol aynadan arkamızdaki aracın 4'te 1'ini görüp bir tur kırdıktan sonra geri geliyoruz ve aynamız önümüzdeki aracın farını 30cm kadar geçince tam sağ yapıp sol aynamızdan arkadaki aracın sol tekeri aynamızın sınırına dayanana kadar geri geliyoruz.'' minimalindeki saçmalıklara dönüyor, aslında gerçek hayata döndüğümüzde kullanışlı olan bu saçmalıklar değil kas hafızası ve konuya dair pratik. İşin üzücü yanı da asıl bu saçmalıklar halka hitap eden ve talep gören şeyler olduğu için bunları pazarlayan kişiler kısa sürede çok yüksek takipçilere ulaşıyor. Bu tekniklerin en kötü yanı ise yapan kişinin gözlem ve çözümleme becerisini köreltmesi ve ''doğru'' eskiz için kendi stilini bulmasını imkansız hale getirmesi, kusursuz bir şeyi yapmakla ve bunu da en kolay şekilde yapmakla o kadar kafayı bozduk ki çıkıkçıya bel ağrısıyla gidip belden aşağısı felç olarak dönenlerden farkımız kalmadı.
@@SiyahEkran42 Evet, o gibi teknikleri kullananlar hata yapmaktan ölesiye korkan tiplerdir. Rodin'in de dediği gibi "Başarısızlıktan sonra cesareti kırılan kişi gerçek bir sanatçı değildir."
Hocam ben resim çizerken benzetme konusunda hiç zorluk çekmezdim, kursa gittiğimde el çizimi yapmıştık hoca bana önceden ders aldın mı dedi yok dedim gayet iyi falan demişti. Sonradan tuvale geçtik artık resim yaparken kareleme tekniğini kullanacağız dedi, hocam normal çizelim dedim olmaz dedi, sonra ki çizimlerde tuval üzerine en basit çizimi bile yapmaya korktum. Sizi izledikce tekrardan kendime güvenim geldi.
İşte öyle bir çakma hoca senin zamanla korkmana sebep oldu, tam video da bahsettiğim şey. Dediğim gibi mayın tarlası ve amiral battı oynamak isteyenler kareleme tekniğine devam etsin, biz hata yapar sonrasında doğru şekilde çizeriz. Kareleme tekniği ile çizim yapmak insanda çizim yapıyor hissiyatını uyandırmıyor. En azından belki 7 metrelik bir tuvalde çalışırsak kareleme tekniği kullanırız 😂 Onun dışında kocaman tuvallere normal şekilde çizim yapan çok büyük ressamlar vardı. Ben, onların izinden gidiyorum, bizimle gelmek istemeyenler gelmesin
Ben fikrinize katılmıyorum, bu tür yöntemler problem çözmenin bir yolunu öğretirler. Loomis yönteminde kafatası küre ile, çeneyi de basit bir yamuk prizmasi haline getiriyor, spesifik bir alan için hazır block-in 3d (structure) denebilir. Ben serbest el (freehand) çizdiğim her güçlü aracı benimserim, çünkü bu durum da sadece kağıt ve kalemle bunu yapabiliyorum ama gidip de grid yöntemi gibi bir aracı benimsemem, çizim yapmam için cetvel gibi ek araçlarla çalışmak zorunda olmak, bana göre bir işi bilgisayara yaptırmaktan farksızdır. Block-in 3D (Structure) çok değerli bir yöntem ve genel bir yöntem her şeye uygulanabilir, ister gözlemlenebilir bir şey yapmak isteyin, isterseniz imgesel, özellikle imgesel için kaçınılmaz bir yöntem. Günümüz de mesela üst düzey çizerlerin perspektif bilgileriyle birlikte block-in 3d bilgileri de çok üst düzeyde, Kim Jung Gi, Peter Han veya Ahn Jaehyun gibi çizerler bunun önemini çok vurguladılar. Ludolph van Ceulen’dan bahsetmek istiyorum, Ludolph; π hesaplamak için Arşimet yöntemini kullandı, Arşimet yöntemi iyiydi ama π gibi güçlü bir şey için yeterli güce sahip değildi. Ludolph Arşimet yöntemi ile 2^62=4,611,686,018,427,387,904 kenarlı çokgenin çevresini hesaplamaya çalıştı ve 25 yılını aldı, bu kadar çabasına rağmen π’nin sadece 35 basamağını doğru hesaplayabildi. Newton döneminde ise kalkülüs ve binom ifadeleri geliştirerek, daha önce yıllar süren işlem artık yalnızca bir kaç gün sürüyordu. Bu bir birisi vinç yapıp ve başka birisi hala tuğla koymak için merdivene tırmanması gibi, artık ev böyle inşa edilmiyor, yani önemli olan kimin teknolojiye sahip olduğu.
Aslında bu benim yıllardır aklıma gelen fakat tanımlayamadığım bi cisim gibi bişeydi. Birde mesela şu aklıma geldi hacım bu methodun yapılmasının altında yatan başka bir sebep aslında printerın kolay ve ulaşılabilir olduğu bu dönemde biraz "bak ben öyle değilim görünmeyen 3 boyutu görüyorum" demek anlamına da gelmez mi ? yani biraz o değersizlikten kurtulma çabası. tutulmasının altında yatan bu methodun bi sebep bu olabilir mi ?
@@karubtab loomis metodunun çokça tercih edilmesinin ana sebebi, insanların %100 doğrulukla çizmek istemesi ama %100 doğruluk diye birşey hiçbir ressamın tablosunda yok. Loomis metodu benzerliği elde etmenin yolu değildir, insanlar böyle zannediyor. Kısacası işlerim kolay olsun, loomis sayesinde her gün güzel portreler yapabilirim diye düşünüyorlar ama öyle olmuyor 👍
GSF öğrencisi olarak ilk gördüğüm dakikadan beri ''Bu saçmalığın daniskasıdır'' diye haykırdığım ama sırf insanların tembelliğinden ötürü ''Lan daire atıyo aynı portreyi çıkarıyo çok basit bu yıllarımı vermeden bende ressam olucam'' kafa yapısından beslenmesini ve deli gibi izlendiklerini gördüğüm rezillik. Hata yapmaktan bu kadar korkmaya gerek yok. Yok efendim loomis, yok kareleme, yok kurstan kalma kalıplaşmış altın oran ve eskiz teknikleridir derken olay direksiyon derslerindeki ''Kapı kolu kaldırımın 3'te 1'ine temas ettikten sonra sol aynadan arkamızdaki aracın 4'te 1'ini görüp bir tur kırdıktan sonra geri geliyoruz ve aynamız önümüzdeki aracın farını 30cm kadar geçince tam sağ yapıp sol aynamızdan arkadaki aracın sol tekeri aynamızın sınırına dayanana kadar geri geliyoruz.'' minimalindeki saçmalıklara dönüyor, aslında gerçek hayata döndüğümüzde kullanışlı olan bu saçmalıklar değil kas hafızası ve konuya dair pratik. İşin üzücü yanı da asıl bu saçmalıklar halka hitap eden ve talep gören şeyler olduğu için bunları pazarlayan kişiler kısa sürede çok yüksek takipçilere ulaşıyor. Bu tekniklerin en kötü yanı ise yapan kişinin gözlem ve çözümleme becerisini köreltmesi ve ''doğru'' eskiz için kendi stilini bulmasını imkansız hale getirmesi, kusursuz bir şeyi yapmakla ve bunu da en kolay şekilde yapmakla o kadar kafayı bozduk ki çıkıkçıya bel ağrısıyla gidip belden aşağısı felç olarak dönenlerden farkımız kalmadı.
@@SiyahEkran42 Evet, o gibi teknikleri kullananlar hata yapmaktan ölesiye korkan tiplerdir. Rodin'in de dediği gibi "Başarısızlıktan sonra cesareti kırılan kişi gerçek bir sanatçı değildir."
yıllardır bilirim yaparım ama şimdiye kadar hiç bu perspektiften bakmamıştım elinize sağlık
Hocam ben resim çizerken benzetme konusunda hiç zorluk çekmezdim, kursa gittiğimde el çizimi yapmıştık hoca bana önceden ders aldın mı dedi yok dedim gayet iyi falan demişti. Sonradan tuvale geçtik artık resim yaparken kareleme tekniğini kullanacağız dedi, hocam normal çizelim dedim olmaz dedi, sonra ki çizimlerde tuval üzerine en basit çizimi bile yapmaya korktum. Sizi izledikce tekrardan kendime güvenim geldi.
İşte öyle bir çakma hoca senin zamanla korkmana sebep oldu, tam video da bahsettiğim şey. Dediğim gibi mayın tarlası ve amiral battı oynamak isteyenler kareleme tekniğine devam etsin, biz hata yapar sonrasında doğru şekilde çizeriz. Kareleme tekniği ile çizim yapmak insanda çizim yapıyor hissiyatını uyandırmıyor. En azından belki 7 metrelik bir tuvalde çalışırsak kareleme tekniği kullanırız 😂 Onun dışında kocaman tuvallere normal şekilde çizim yapan çok büyük ressamlar vardı. Ben, onların izinden gidiyorum, bizimle gelmek istemeyenler gelmesin
Ben fikrinize katılmıyorum, bu tür yöntemler problem çözmenin bir yolunu öğretirler. Loomis yönteminde kafatası küre ile, çeneyi de basit bir yamuk prizmasi haline getiriyor, spesifik bir alan için hazır block-in 3d (structure) denebilir. Ben serbest el (freehand) çizdiğim her güçlü aracı benimserim, çünkü bu durum da sadece kağıt ve kalemle bunu yapabiliyorum ama gidip de grid yöntemi gibi bir aracı benimsemem, çizim yapmam için cetvel gibi ek araçlarla çalışmak zorunda olmak, bana göre bir işi bilgisayara yaptırmaktan farksızdır. Block-in 3D (Structure) çok değerli bir yöntem ve genel bir yöntem her şeye uygulanabilir, ister gözlemlenebilir bir şey yapmak isteyin, isterseniz imgesel, özellikle imgesel için kaçınılmaz bir yöntem. Günümüz de mesela üst düzey çizerlerin perspektif bilgileriyle birlikte block-in 3d bilgileri de çok üst düzeyde, Kim Jung Gi, Peter Han veya Ahn Jaehyun gibi çizerler bunun önemini çok vurguladılar.
Ludolph van Ceulen’dan bahsetmek istiyorum, Ludolph; π hesaplamak için Arşimet yöntemini kullandı, Arşimet yöntemi iyiydi ama π gibi güçlü bir şey için yeterli güce sahip değildi. Ludolph Arşimet yöntemi ile 2^62=4,611,686,018,427,387,904 kenarlı çokgenin çevresini hesaplamaya çalıştı ve 25 yılını aldı, bu kadar çabasına rağmen π’nin sadece 35 basamağını doğru hesaplayabildi. Newton döneminde ise kalkülüs ve binom ifadeleri geliştirerek, daha önce yıllar süren işlem artık yalnızca bir kaç gün sürüyordu. Bu bir birisi vinç yapıp ve başka birisi hala tuğla koymak için merdivene tırmanması gibi, artık ev böyle inşa edilmiyor, yani önemli olan kimin teknolojiye sahip olduğu.
Sadece ben oyle dusunuyorum zannediyordum 😁👏
Sayımız az ama 😄
Aslında bu benim yıllardır aklıma gelen fakat tanımlayamadığım bi cisim gibi bişeydi. Birde mesela şu aklıma geldi hacım bu methodun yapılmasının altında yatan başka bir sebep aslında printerın kolay ve ulaşılabilir olduğu bu dönemde biraz "bak ben öyle değilim görünmeyen 3 boyutu görüyorum" demek anlamına da gelmez mi ? yani biraz o değersizlikten kurtulma çabası. tutulmasının altında yatan bu methodun bi sebep bu olabilir mi ?
@@karubtab loomis metodunun çokça tercih edilmesinin ana sebebi, insanların %100 doğrulukla çizmek istemesi ama %100 doğruluk diye birşey hiçbir ressamın tablosunda yok. Loomis metodu benzerliği elde etmenin yolu değildir, insanlar böyle zannediyor. Kısacası işlerim kolay olsun, loomis sayesinde her gün güzel portreler yapabilirim diye düşünüyorlar ama öyle olmuyor 👍
sanatın arka odası