Okuduğumda o kadar etkilendim ki bu şiirden ancak senin yorumun ve emeğinle bu etkiyi şu an tarif edemem. Işıklar içinde uyu Ahmet Erhan... Bilhassa sonu tüylerimi diken diken etti. ...
Kalabalıklaşıyorum git gide Karmaşık düşüncelerin içinde kaybolurken,intiharlara susuyorum İdam fermanımı imzalıyorum kendi ellerimle Bölüşelim sevdayı ikimizin arasında Hem o,kadarda yük düşmez böylelikle kırgın yüreğimize Gece daha yeni başlıyor Gündoğumuna kadar ne kadar hüzün yeter sayamam şimdiden Acının zehrini bir bardak çayla bastırıyorum İyi geliyor gecenin hüznüne bir bardak çayla,portakal reçeli Hem bu arada ben çok severim portakal reçelini İşgenceler var aklımda,düşüncelerime darbe indiriyor akşamın hırsı Kavgaya tutuşuyorum geceyle Bırakın beni! Bırakın beni! Diyordu beynimin içinde başka birisi Acılı,yalvarışlı bir sesle Bir mıh gibi batıyor,parçalıyor kafatasımı bağırışları Ürperiyorum aynaya baktığımda kendimden İki farkı kişiyi aynı anda görüyorum karşımda Göğüsümü parçalamak istiyorum kendi ellerimle Kalbimi çıkarmak yerinden mesala Hissizliğin sembolu gibi,kara bir kutuda saklamak istiyorum,evimin kuytu bir köşesinde bir bedende iki farklı biri var Kalabalıklaşıyorum zaman geçtikce Güneş doğar birazdan Belki,durur şu can alıcı işgenceler beyinim içinde Kalabalıklaşmak intihardır belkide birazda Düşüncelerin ölmesidir,aklın işgencelere maruz kalmasıdır Gündoğuyor o,zaman anlaşılır düşüncelerimin intiharı Kan damlıyor göz pınarlarımdan yanaklarıma doğru Avuçlarımda kalbim Duygularıma kazınmış bir ölüm korkusu
Dert çekmeye mi geldim? Yalan dünyaya Acılar hep benden yana Neden gülmüyor yüzüm? Neden gözüm de yaş? Yüreğim de hüzün Yok mu mutluluktan benim de payım? Yoksa doğarken Kara mı yazılmış alın yazım? Kimin ahı bu? Ya da neyin intikamı? Kimin umudunu elinden aldım? Kimi yarı yolda bıraktım? Dos bilene dost Can diyene candan olmadım mı? Azla yetindim Çoka tamah etmedim Mal da mülk te olmadı hiç gözüm Acıysa çektim en acısını Yoksulluksa yaşadım en alâsını Ya kimsesizliğim Kimden miras bana Ne bir dost var Ne sevgili Olmuşum kendiyle konuşan bir deli Ben yoruldum hayat Ya tut elimden güldür yüzümü Ya da al canımı Dirhem dirhem öldürme beni. Yemin th-cam.com/video/HRs5ahNNa9I/w-d-xo.html
Camlara çarpıyor rüzgarla dallar O yılları bilirim de hem Küçücüktüm yaşadım Bir ülke sancılardaydı Ne sancısı çekiyordu onu bilmem Polis arabaları ,panzerler, askerler Babamın subay ehliyetini görünce Çevirmiyorlar arabayı O zaman tatildeyiz dönüyoruz Biz çocuklar şaşkın Annemle babam konuşuyorlar Elbette anlamıyorum ,o yaşta anlamayacağım Ama sorup, sorgulayacağım Öncesini bilirim ama gözlemledim Beray Çelebi / 7 Yaşında Bir Çocuk
Okuduğumda o kadar etkilendim ki bu şiirden ancak senin yorumun ve emeğinle bu etkiyi şu an tarif edemem.
Işıklar içinde uyu Ahmet Erhan...
Bilhassa sonu tüylerimi diken diken etti.
...
Yaşıyarak dinledim sesinize emeğinize sağlık 😍👌
Sesinize emeğinize sağlık hayırlı akşamlar yeni seneniz sağlık mutluluk huzur getirsin size ve ailenize inşALLAH
Daim olsun,şiirler ve bize geçen hisler...
Emeğinize sağlık🌿🌹
Şiirlerinizi lütfen Spotify a yükleyin 😔
Emeğinize sağlık güzel çalışma olmuş.
👍🌺💚 cok guzel siirleri cok guzel yorumlamissin
Uzun olmuş, güzel olmuş, emeğinize sağlık..
Kalabalıklaşıyorum git gide
Karmaşık düşüncelerin içinde kaybolurken,intiharlara susuyorum
İdam fermanımı imzalıyorum kendi ellerimle
Bölüşelim sevdayı ikimizin arasında
Hem o,kadarda yük düşmez böylelikle kırgın yüreğimize
Gece daha yeni başlıyor
Gündoğumuna kadar ne kadar hüzün yeter sayamam şimdiden
Acının zehrini bir bardak çayla bastırıyorum
İyi geliyor gecenin hüznüne bir bardak çayla,portakal reçeli
Hem bu arada ben çok severim portakal reçelini
İşgenceler var aklımda,düşüncelerime darbe indiriyor akşamın hırsı
Kavgaya tutuşuyorum geceyle
Bırakın beni! Bırakın beni! Diyordu beynimin içinde başka birisi
Acılı,yalvarışlı bir sesle
Bir mıh gibi batıyor,parçalıyor kafatasımı bağırışları
Ürperiyorum aynaya baktığımda kendimden
İki farkı kişiyi aynı anda görüyorum karşımda
Göğüsümü parçalamak istiyorum kendi ellerimle
Kalbimi çıkarmak yerinden mesala
Hissizliğin sembolu gibi,kara bir kutuda saklamak istiyorum,evimin kuytu bir köşesinde
bir bedende iki farklı biri var
Kalabalıklaşıyorum zaman geçtikce
Güneş doğar birazdan
Belki,durur şu can alıcı işgenceler beyinim içinde
Kalabalıklaşmak intihardır belkide birazda
Düşüncelerin ölmesidir,aklın işgencelere maruz kalmasıdır
Gündoğuyor
o,zaman anlaşılır düşüncelerimin intiharı
Kan damlıyor göz pınarlarımdan yanaklarıma doğru
Avuçlarımda kalbim
Duygularıma kazınmış bir ölüm korkusu
Dert çekmeye mi geldim?
Yalan dünyaya
Acılar hep benden yana
Neden gülmüyor yüzüm?
Neden gözüm de yaş?
Yüreğim de hüzün
Yok mu mutluluktan benim de payım?
Yoksa doğarken
Kara mı yazılmış alın yazım?
Kimin ahı bu?
Ya da neyin intikamı?
Kimin umudunu elinden aldım?
Kimi yarı yolda bıraktım?
Dos bilene dost
Can diyene candan olmadım mı?
Azla yetindim
Çoka tamah etmedim
Mal da mülk te olmadı hiç gözüm
Acıysa çektim en acısını
Yoksulluksa yaşadım en alâsını
Ya kimsesizliğim
Kimden miras bana
Ne bir dost var
Ne sevgili
Olmuşum kendiyle konuşan bir deli
Ben yoruldum hayat
Ya tut elimden güldür yüzümü
Ya da al canımı
Dirhem dirhem öldürme beni.
Yemin
th-cam.com/video/HRs5ahNNa9I/w-d-xo.html
Milenaya mektupları tekrar yüklermisiniz
🍀 👌👏👏
Lütfen Spotify a yükleyin, instagramda da olun 🙏🙏🙏
Camlara çarpıyor rüzgarla dallar
O yılları bilirim de hem
Küçücüktüm yaşadım
Bir ülke sancılardaydı
Ne sancısı çekiyordu onu bilmem
Polis arabaları ,panzerler, askerler
Babamın subay ehliyetini görünce
Çevirmiyorlar arabayı
O zaman tatildeyiz dönüyoruz
Biz çocuklar şaşkın
Annemle babam konuşuyorlar
Elbette anlamıyorum ,o yaşta anlamayacağım
Ama sorup, sorgulayacağım
Öncesini bilirim ama gözlemledim
Beray Çelebi / 7 Yaşında Bir Çocuk
Mehmet Yıldırım ve siz takipçilerine Sağlıklı ,Başarılı,Mutlu Yıllar Dilerim .Saygılarımla. Beray