Miałeś bardzo podobną sytuację do mojego syna. Śmierć ojca w wieku dwunastu lat, kurator, bunt i problemy w szkole. Natomiast mój syn poszedł w gorszą stronę. Przemoc rówieśniczą, dopalacze... Wisiał nad nim ośrodek wychowawczy. Jednak jako matka, mimo tego, jak było mi ciężko, nie poddałam się. Współpracowałam z kuratorem, rozmawiałam z synem, zapisałam go na terapię. Dziś ma 17 lat, dobre oceny w szkole, jest w terapii i jest najlepszym synem pod słońcem. Jest mi strasznie przykro, że zostałeś oderwany od swojej mamy, bo system szkolnictwa nawalił na całej linii. Wiem, że było Ci ciężko mimo wszystko. I chociaż Cię nie znam osobiście, tak jak z mojego syna, jestem z Ciebie dumna, że wyszedłeś na porządnego człowieka ❤
@@agnieszkabrzozowska532 wspomniał w wywiadzie, że jego mama była chora, oczywiście rozdzielanie dziecka od matki tylko ze względu na problemy w szkole jest niedopuszczalne, ale z drugiej strony jako młody chłopak miał w domu dziecka przynajmniej warunki do nauki i rozwoju, a gdyby na jego barkach miał spocząć cały dom, opieka nad rodzicem to też nie powinno tak być, a niestety często to dzieci stają się rodzicami swoich rodziców i tracą dzieciństwo
@@agnieszkabrzozowska532 tak, to prawda, ale musimy tu przyjąć jeszcze w jakim stopniu mama chłopaka chorowała. Jeśli to choroba związana np z poruszaniem się jak reumatoidalne zapalenie stawów czyli znany gościec postępujący, to każdy rzut choroby uniemożliwiał jej poruszanie się i powodował niesamowity ból. W takim wypadku nie miałaby możliwości sprawowania pełnej opieki nad synem. Jednak jedno w tym wszystkim jest pewne. Ból dziecka w odłączeniu od matki, jest nie do zniesienia. Wiem, bo niegdyś sama tego doświadczyłam, co opisuję w swojej drugiej książce. I myślę, że jego mamie nie było lekko. Natomiast cieszę się, że nie trafił ani do MOW-u ani do zakładu poprawczego, bo psychikę miałby zniszczoną do dziś.
Dobrze że pani syn to zrozumiał ja mam bratanka który ma obecnie 30 lat i mówi żeby nie poprawczak to z niego by nic nie było Bo jak ktoś ma skłonności jest nie zrównoważonym to żadne tłumaczenie mu nie pomoże
Koronny dowód nie tyle na niewydolność systemu oświaty, ile na jego absolutną szkodliwość. Osoby odpowiedzialne za pokierowanie losem człowieka w taki sposób powinni, z całą surowością, odpowiedzieć za to karnie.
Ogromnie wiele zależy od miejsca- miasto/ miasteczko/ wieś, od wielkości i charakteru ośrodka, od poziomu wyspecjalizowania kadry, a także od samej dyrekcji. „Standard” powinien być trzymany, jednak jeśli chodzi o czynnik ludzki, to już może być ciężej... Gość podcastu bardzo pobieżnie opowiedział o procesie umieszczenia go w domu dziecka. Zanim do tego dojdzie, istnieje szereg procedur związanych z pracą z rodziną. Podejmowane są próby pomocy rodzinie przez pracowników socjalnych i kuratora rodzinnego. Dopiero, kiedy nie ma efektów, nadal rodzina jest niewydolna, sprawa idzie dalej. Jeśli chodzi o funkcjonowanie w domu dziecka, to jednym z czołowych założeń jest doprowadzanie do usamodzielnienia dziecka, niezależnie od tego, czy wróci do rodziny przed 18-stką, czy wcześniej, o ile zostaną spełnione warunki (poprawa sytuacji życiowej rodziny- bardzo szeroko pojęty temat- i aktywny udział rodziców/rodzica w staraniach o powrót dziecka do domu rodzinnego). Robienie zakupów, pomoc wychowawcom w gotowaniu, czy sprzątanie to podstawy. Dzieciom nie brakuje jedzenia, ubrań, czy pieniędzy na korepetycje i zajęcia poza lekcyjne. Brakuje im natomiast tego, czego za pieniądze kupić się nie da. A czego, nomen omen, niestety często brakuje także w rodzinnych domach. Od kilku lat pracuję z młodzieżą, jako wychowawca w domu dziecka.
Moja Kolezanka po studiach resocjalizacji poszla w Warszawie pracowac do domu dzIecka Bylo to ok 35 lat temu Pani dyrektor polamala na dziecku krzeslo. Widac sie zdenerwowala.
@@anetagolebiowskaa finalnie i tak większość dzieci w domu dziecka jest odbieranych rodzinie bezprawnie, w czasie gdy dzieci w patologicznych rodzinach dalej gniją, bo dzielnicowy boi się pijaka z butelką.
@KedziorVonEverec Problem jest nie tylko z oświatą. Odpowiedzialni są nie tylko nauczyciele, ale przede wszystkim poradnie pedagogiczno - psychologiczne i sądy. Po tym co tzw. ludzie pokazali od 2020 roku skłaniam się do określeń wielu naukowców, którzy człowieka określają jako zwierzę rozumne. Katolickie nadstawianie drugiego policzka nie pomoże w walce ze zwierzęciem. Zwierzę powinno po agresywnym zachowaniu się wobec człowieka, dostać z pięści w kufę w przypadku psa. Tak zalecił mi weterynarz. Nie bić jakimiś kijami, nie bić kilka minut później, tylko reagować bezpośrednio w sytuacji użycia zębów. Psy ras agresywnych, szczególnie samce średnio raz w roku próbują sprawdzić, czy mogą sobie podporządkować człowieka i wtedy trzeba natychmiast reagować, bo później tylko biała flaga i często tragedia. Wracając do tematu... Nie darować tzw. nauczycielom, tzw. wychowawcom, nie darować funkcjonariuszom poradni, milicji, funkcjonariuszom sądów. Odbić się od dna i pociągnąć do odpowiedzialności. Bardzo rzeczowy, szczery i potrzebny wywiad!
Kurator który przychodził do mnie do domu głównie zajmował się wypatrywaniem kurzu na półkach nie było pomocy socjalnej w rezultacie zabrano mi córkę do niespokrewnionej rodziny zastępczej. Rok zajęły mi liczne rozprawy w sądzie rodzinnym i apelację. Sytuacja drgnęła gdy złożyłam zawiadomienie do prokuratury o przekroczeniu uprawnień. Przez kuratorów zarówno zawodowego i społecznego. Sąd postawił warunek powrotu córki do domu jakim było miejsce w przedszkolu.corka przed zabraniem jej chodziła oczywiście do przedszkola po roku walki odzyskałam moją malutką 😊. Przez ten czas silna więź która nas łączyła została zniszczona😢
Niestety Dymitr to są codzienne sytuacje. Mój syn także został skierowany przez sąd na ośrodek bo rzekomo nie radziłam sobie z synem. Syn był w wieku najgorszym bo wszystko zaczęło się w pierwszej gimnazjum. Nie dość, że nowa szkoła gdzie działo się strasznie (wiemy wszyscy jakim niewypałem były gimnazja)to jeszcze rozwód. Odbiło się to na synu ale nikt nie chciał nam pomóc. Chodziłam do szkoły i mówiłam jaka jest trudna sytuacja ale za to, ze syn prawie nie chodził do szkoły szkoła skierowała sprawę dalej i dlatego ten sąd i ten "wyrok". Nikt nie pochylił się nad tą sytuacją. Najłatwiej było pozbyć się problemu i niech sąd decyduje. Odwołałam się i stanowczo powiedziałam pani sędzinie, ze nie ma mowy nie oddam syna, prędzej gdzieś wyjedziemy. Chyba tym uratowałam syna. Nie odwiozłam go do tego ośrodka. Zostałam ukarana ale takim sposobem wygrałam.
@@AndrzejBaran-qq8lm masz na myśli czy zaczął chodzić do tamtej szkoły? Nie zaczął, nie zdał. Potem poszedł do innej ale nie od razu. Generalnie jak to mówią "wyszedł na ludzi" ale na pewno nie za sprawą szkoły i sądu.
@@terefereqq8921 no i bardzo dobrze że coś go do tego zmotywowało bo są takie przypadki że nic go nie naprowadzić na dobrą drogę no chyba że starość albo jakiś wypadek
Ja byłam wychowania DD w 1964 jako 8letnia dziewczynka Moja mama zmarła a bas było 9 cioto rodzeństwa Jestem wdzięczna,skończyłam technikum,jeździliśmy do taty,był inwalida-bez nogi Do dziś mam kontakt z wychowawcami.Dzuekuje za to.
Witam ♥️ Ja byłam w Domu dziecka od 6 roku życia a moj brat od 4.Rozdzielili nas.Robert poszedł do. zastepczej rodziny..Ja mam zle wspomnienia a jeśli chodzi chodzi o dziewczyny starsze były zle...nie będę się rozpisywać...a w domu byl horror. Dziś nie mam do nikogo zalu .Wybaczylam Tęsknię za bratem♥️♥️♥️
ZDZIEKIz ZA PODKAST JA BYLAM W PO POGOTOWIE OPIEKUNCZE KATOWICE OHOJEC ALE MAM INNE WSPOMNIENIA ZROBILAM Z BRATEM SLYNNA UCIECZKE Z ALKATRS CZYLI Z TEGO PO TO CO PAN MOWIL Z DOM DZ JA BYLAM TYLKO W POGOTOWIU OPIEKUNC?YM NA RAZIE MAMA MIALA MIEC OPERA CJE NIE MIALA I DO KONCA ZYCIA BYLA SPRwNA O ILE MOZNA PORUSZYLA MNI TA HISTRIA JA SORY MIALAM GORZEJ GW☆LTY BICA MLODSZE RODZENSTWO I UCIECZKA Z ALKATRAS TO .OJE WSPOM NIENIA NKE BYLA.ZG. A NI RODZENSTWO ALE BYLO BICIE PROBLEM .ENTALNOSSCI MLODEGO C?LLOWIEKA ?YJE A UCIECZKA Z ALKATRAS JEST ?E M NA OBRONIL MNIE BRAT A JA I BRAT 2GO BRATA I SIORA ZGJEMY W SZKOCJI BO DLO GURNIKA NI MA POLSKI A ISLASKA POZDRO JT. TRYMJ SIE ❤❤❤😢
A przepraszam masz kontakt z bratem ? Po skonczeniu 18 lat mozesz wystapic do Sadu o papiery ,czy brat twoj byl adoptowany ? Pytam sie ,bo ja sama mialam jeszcze 6 rodzenstwa I odebrali mnie od rodziny biologicznej do domu dziecka I potem mnie adoptowala rodzina w wieku 5 lat ,I dopiero niedawno po no 40 lat odnalazlam rodzenstwo ,mam kontakt z tymi co chca ,no nie wszyscy chca , 1 brat niezyje ,a 1 brat nie chce miec kontaktu I nie bylo latwo znalezc bo dzieci byly rozdzielone I poszly w rozne strony Dlugo trwalo az Sad przeslal dokumenty I dotarlam do ludzi ,ale nie wszystko chca mowic I to jest straszne bo czlowiek ma prawo wiedziec Czy inni chca miec kontakt z toba to juz inna sprawa ,dla niektorych to szok Mi nie powiedziano ile mam prawdziwego rodzenstwa I bylam zabrana jak mialam 2 lata to nic nie pamietam ,starsze rodzenstwo pamieta wiecej
Witam serdecznie ♥️ Próbowałam odnaleźć mojego kochanego brata z przyjaciółką.Dostalam pocztą tylko moje dokumenty w których nie wiele było o bracie. Zadzwoniłam do P.Dyrektor z PDD i pytałam o adres ona powiedziała mi że teraz jest ochrona danych i nie może mi udzielić informacji... ale też dodała że Robert może nie wiedzieć że jest adoptowany miał 4 lata.Co teraz robić... Bo nie chciała bym mu zburzyć szczęścia.Powiedziala też że może adwokat by pomógł bo chodzi o ochronę danych osobowych. Bardzo dziękuję że chcesz pomóc że odpisałaś . Dziękuję za pomoc i dobre serce ❤️
ja bylem w DD w latach 1999-2009, tak samo mielismy jak twoj gosc opowiada. normalnie tak samo bym odpowiadywal. wywiad spoko, pokazuje ten prawdziwy obraz DD. ja wspominam bardzo dobrze pobyt w DD, a bylem 10 lat. i ogolnie dobrze na tym wyszedlem, tak jak i moj brat, ktory teraz mieszka w paryzu. (tak, mam z nim kontakt caly czas)
Ciekawy był ten podcast. Bardzo poruszające było to, co mówił gość odcinka. Bardzo szkoda, że tak wyszło to u niego, że wylądował w tym domu dziecka, ale cieszę się, że teraz może już samodzielnie decydować o swoim życiu, bez ingerencji nikogo innego. Pewnie ten czas w domu dziecka, umocnił tego wychowanka w dalszym życiu. Życzę mu wszystkiego dobrego i aby w przyszłości nie zaznał już niczego złego. ♥☺
Bardzo sympatyczny gość, podziwiam i szanuję, wszystkiego dobrego dla niego. Ja mam akurat inne doświadczenia. Byłam przez wiele lat mocno zaangażowana w pracę wolontariacką w domu dziecka i widziałam tam niestety dużo cierpienia, którego nie widać na pierwszy rzut oka. (U mnie akurat były to dzieci młodsze niż w podkaście, od niemowląt, przez podstawówkę, gdzieś do końca gimnazjum.) Może te dzieci mają zabawki, ubrania, jedzenie i dach nad głową, ale nie mają stabilizacji emocjonalnej, nie mają rodziny, rodziców, żadnej stałości w życiu. Było to dla tych dzieci niezwykle wyniszczające. Zdarzały się regularne ucieczki z domu dziecka, kradzieże, poprawczak itp., bo te dzieci były niekochane, niezauważane, ignorowane. Dlatego jednak jestem za tym, by państwo w końcu zaczęło inwestować w rodziny zastępcze oraz nie utrudniało procesów adopcyjnych. Co do wycieczek - tu też nie było tak różowo, bo po czasie okazało się, że ksiądz, który jeździł z tymi dziećmi, został skazany za czyny p3dofilne. Więc tak jak mówię, z zewnątrz to może wyglądać miło (szczególnie jak się widzi jakieś akcje charytatywne w TV, np. z okazji Świąt; albo jak jakiś influencer sypnie kasą w dom dziecka, żeby wyjść z własnego kryzysu wizerunkowego). Na co dzień często tak nie jest i tym dzieciom potrzeba po prostu rodziny, kochającej osoby, która będzie jakąś stabilizacją w ich życiu.
@@Bogusiawozn rodziny zastępcze są nieporównywalnie lepszą opcją, bo jak sama nazwa wskazuje, są rodziną. Polecam poczytać wypowiedzi ekspertów w tym temacie.
@@szarosen zależy bardzo dużo jaka ta rodzina jest Trzeba trafić na wspaniałych co dadzą Miłość i potraktują obce dzieci jak swoje Takich rodzin jest zbyt mało niestety
@@szarosen Nazwa o niczym nie świadczy. W przypadku, kiedy piecza zastępcza jest sprawowana za pieniądze i to całkiem niemałe, to nie ma mowy o żadnej rodzinie. To usługa odpłatnej opieki. Zawód. Oczywiście zdarza się, że zawód ten ludzie wykonują z powołania, wkładając całe serce, chcąc zmienić świat na lepsze. Czym innym jednak jest adopcyjna rodzina. Tu więź jest na zawsze,
Może nie powinnam tak pisać, ale myślę, że pobyt w domu dziecka wyszedł gościowi na dobre, zobaczył jak kiepskie życie miały inne dzieci i docenił to co ma. Dom dziecka przyczynił się też do jego samodzielności.
Wszystkiego Najlepszego wspaniały wywiad z wspaniałym młodym chłopakiem który jest Wart najpiękniejszego życia pod najpiękniejszym Słoncem w Objęciach Swojej Nowej Najkochańszej rodziny
Bardzo ciekawy odcinek, przerażające te niektóre sytuacje, na przykład ta z tą niepełnosprawną dziewczyną, ciekawe tylko, dlaczego przyszedł do podcastu jako anonim, mam wrażenie, że jakby nie musiał tak występować dowiedzielibyśmy się więcej o jego Historii. Powodzenia chłopaku!
Jak słucham tego to się zastanawiam w jakich czasach byłeś w ddz. W moich był system typowo jak w więzieniu - kucharki, sprzątaczki, pokoje wieloosobowe, brak jedzenia ( bo inni współwychowankowie włamywali się do kuchni jak byli naćpani i wyjadali wszystko) do tego na porządku dziennym gwałty, narkotyki i Przemoc taka która prowadziła dzieciaki do kaftanów. Także serio, ten wywiad brzmi jak kolonie.
W tylule stoi"Pierwasza Noc w domu dziecka byla straszna!!! Człowiek spodziewa sie zatem ze historia bedzie okrutna,a chlopak opowiada o placowce w samych superlatywach. Czy tytul mial za zadanie zavhecic do sluchania ,bo ja odsluchalam 2 razy i nie znalazlam zdania ze noc byla straszna
Tak chcieli by jak najwięcej ludzi wysłuchało by później opowiadać bzdury jak to super jest w domach dziecka...a prawda jest zupełnie odwrotna to koszmar dla dzieci a radość dla psycholi czerpiących satysfakcję ze znęcania się nad dziećmi..itd....pozdrawiam
Po 5 minutach słuchania już się wkurzyłam. Nikt nie wziął pod uwagę faktu, że chłopak nie radzi sobie ze stratą ojca... Nikt nie zauważył, że to główny problem, a nieodpowiednie zachowanie to są skutki, to jest informacja, że coś jest nie tak. Nie odsłuchałam do końca, nie wiem ile lat temu to było, ale jeśli nie dalej niż 10 lat temu to jestem w szoku, że chłopak nie został objęty opieką psychologiczną. Najlepiej dorastającego chłopca z ogromną traumą wsadzić do domu dziecka, jakby to było panaceum.. To po prostu tak mnie wkurza.. Ja też straciłam ojca, ale miałam wtedy 5 lat, mój brat 6, ale to było prawie 31 lat temu, w tamtych czasach psycholog nie był tak dostępny jak teraz i nawet nie było to takie oczywiste żeby dzieci miały jakąś terapię czy chociażby kilka spotkań. Jak u nas się potoczyło, no myślę, że skutki ciągną się do dnia dzisiejszego, pokaleczona psychika dziecięca wpływa na całe życie. Mama się starała, miałam dobre dzieciństwo, dużo pięknych wspomnień ale i wiele takich które nie powinny się wydarzyć, których dziecięce oczy nie powinny widzieć. Mój brat chyba stracił najwięcej, z pogodnego rozgadanego, odważnego chłopca stał się cichym, zamkniętym, smutnym dzieckiem, przestał rozmawiać. Bardzo dobrze się uczył ale do dnia dzisiejszego jest zamkniętym człowiekiem samotnym.. Współczuję Ci chłopaku z wywiadu, trzymaj się.
Mój tatuś był w domu dziecka w czasach komuny w latach 70 od 7 roku życia w domu dziecka, gdy jego brat dorosl na tyle też tam trafil. Ci ludzie są inni, oni nie będą tak funkcjonowac jak w normalnej rodzinie. Sprzataja, gotuja itd ale emocjonalnie są poranieni często I to już im zostaje do końca zycia. On np nie potrafi komuś współczuć czy pocieszyc, nie lubi rozmawiać o emocjach jest "zubożały emocjonalnie "Nigdy nie narzeka na swoje życie bo uznaje to za "użalanie sie nad sobą" jest gruboskórny taki, ale pomaga, ludziom, zwierzetom, zachowuje sie jak osoba z syndromem DDA w roli bohatera (on musial sie od dziecka bratem zajmowac bo matka szla do pracy) sam byl dzieckiem mize dlatego go zabrali, bo ich zostawiala samych w domu I nawet na klucz zamykala zeby tata nie wychodzil a on przez okno uciekal 😂 byla bieda, mama nie miala pieniadzy, zmarla mlodo gdy oni byli dziecmi juz w bidulu wtedy byli jej synowie gdy zmarla, niegdy jej nie poznalam. Ostatnio gdy rozmawialismy (tata ma juz ponad 60 lat) mi wyznal że ma żal do kuratora co ich tam skierowal I zastanawia sie kto doniosl na mame jego. O domu dziecka nie mowil duzo, jakie zasady tam panowaly, czasem dostal od wychowawcow bo to takie czasy byly. I tam tez bylo tak ze kazdy mlodszy dostawal opiekuna, starsze dziecko. Troche znam ten klimat, bo mam tate po bidulu I bylam tez na praktyce w pogotowiu opiekuńczym, mialam kolezanke co tez jakis etap zycia byla w domu dziecka, kolege co tez byl w domu dziecka I w Mow. Sama jestem adoptowana, ale na szczęście nie musialam przejsc przez bidul. Nie spodobalo mi sie sformuowanie "chora psychicznie"... tez jestem chora psychicznie, mam zaburzenia mimo ze nie bylam w domu dziecka. Nie kazda choroba czy zaburzenia sa niebezpieczne. Moj tato w latach 70 nic nie dostal od panstwa po domu dziecka, nawet papierow mu nie dali, dopiero gdy 5 lat mlodszy brat wychodzil dostal akt zgonu ich matki. Teraz dzieci moga sie starac o mieszkanie.
Powodzenia mlody człowieku,wszystkiego dobrego 😀❤️zły system cię nie pochłoną miałeś szczęście i niech tak pozostanie..Chciała bym byś zawsze mówił prawdę...
Ten młody człowiek trafił do dobrego domu dziecka jednego na milion w kórych dzieci żyją w koszmarze, tragedii więc nie zgodzę się z tobą że właśnie wiadomo jak tam jest bo z calym szacunkiem ale nie wiesz i nawet sobie nie wyobrażasz tego koszmaru i prawdziwej patologi domów dziecka i rodzin zastępczych...pozdrawiam
Wiele jest takich miejsc, w ktorych nie chcielibyśmy się znaleźć, które napawają nas strachem, jednak człowiek ma zdolności adaptacyjne i nie wie z czym przyjdzie mu się w życiu zmierzyć. Może w domu dziecka jest ok, ale o jednym nie powiedzieliście, o poczuciu braku rodziców, braku poczucia bezpieczeństwa, zaopiekowania emocjonalnego. Po człowieku nie widać, że wychowywał się bez rodziców, ale to w nim zostaje na zawsze, ta pustka, ktorej nikt nie napełni. Żadne pieniądze, żaden partner nie zastąpi , nie zrekompensuje braku dobrego dzieciństwa w dobrym domu z dobrymi rodzicami. O tym marzą dzieci w domu dziecka.
I to jest właśnie dobitny obraz systemu oświaty - tak zastrasza się społeczeństwo, i pokazuje władzę w łapach - masz się podporządkować i słuchać systemu, być posłusznym robolem, niewolnikiem,, masz słuchać nauczycieli, którzy zawsze mają rację, są jak wyrocznia, nie pozwolą na własne odrębne zdanie, indywidualny tok myślenia. Tak prymitywne osobniki pod płaszczykiem "nauczyciela" niszczy rodzinę, więzi, niszczy życie młodego człowieka. To są zwyrodniałe, bezduszne i narcystyczne osobniki, które powinne robić w kamieniołomie, a nie sprawować opiekę nad dziećmi, nauczać i mieć kontakt z młodym społeczeństwem ! To jest wyrok polityczny, a nie kara dla ucznia za bycie knąbrnym. Tak się degeneruje i stacza nasze młode społeczeństwo !
Osobiście jestem ojcem który walczył długo o ściągnięcie dziecka z Anglii kiedy zostało zabrane od matki. Koszmar dla dziecka, koszmar sądowy, koszmar kosztowy, dużo szczęścia i totalna ignorancja władz…. Długo by gadać. Mechanizmy i procedury nie działaja jak powinny, a jak dodamy po za granicami to robi się absurd
Po co ta cała otoczka prywatności skoro w 21:28 słychać prawdziwy głos gościa. Może warto dokładniej podjeść do edycji materiału skoro już chcesz zapewnić anonimowość. Wydaje mi się iż taki materiał należy sprawdzić więcej razy zanim się go opublikuje
Skoro wychowankowie DDz musza sami wykonywać wszystkie obowiązki domowe to dlaczego koszt pobytu jednego wychowanka jest tak wysoki ,nawet do 20 tys.zl ?
Mama nas (mnie i rodzeństwo) często straszyła że odda do domu dziecka. Dziś,patrząc z perspektywy dorosłej kobiety stwierdzam że zrobiła by nam tym prezent życia... Nakład traum jakie mam z domu jest ciężki do dźwigania bez terapi 😔
Pracowałem 8 lat w placówce socjalizacyjnej całodobowej, zwanej "domem dziecka" jako wychowawca. Też mógłbym opowiedzieć sporo historii. Czy było tylko źle? Wręcz przeciwnie.
Tak. Bardzo latwo odebrac rodzicom dzieci. Np w niemczech, jesli jest dziecko niby chore na raka (to orzeka h.j w bialym kitlu) a ty chcesz leczyc alternatywnie np ziolami, dieta, czy inaczej niz chemia, to przyjda bandyci z jugendamtu i zabiora dziecko
Brakuje mi odpowiedzi na pytanie czy pobyt w domu dziecka pomógł wyeliminować problemy w szkole? To był przecież główny powód że Gość tam trafił. Co do kilkukrotnego powtarzania, że nie było powodu aby zostać zabranym od Mamy to myślę że jednak był. Jeżeli od 12 do 17 roku życia w szkole są cały czas problemy (nie wiem czy to był problem z frekwencją, zawalaniem nauki, odnoszeniem do uczniów i nauczycieli) to nie trzeba być karanym przez policję aby maiarka się przebrała. Owszem, powinien szybko wkroczyć psycholog co nie znaczy że nie było z uczniem problemu. Gość kończy naukę w wieku 22 lat i nie są to studia. Wyczuwam 2 dno w tej historii.
Jak można mówić, że tam było dobrze.Przebywać z chorą ,groźną osobą.Albo pomagać innym, jednocześnie trzeba przy tym używać przemocy.To jest olbrzymia trauma.Myslę , że to jest błąd systemu.Sądzę też,że wiek miał tu duże znaczenie.Mając 17 lat inaczej można sobie poradzić,niz np. mając lat 8.
Z jego sposobu i zdawkowości w mówieniu o mamie można wywynisokować ze nie chce mówić prawdy bo jeszcze tego nie przepracował i wstydzi się prawdy. Oczywiście jest szansa na niesłuszne zabranie dziecka, w końcu błędy się zdazaja nawet w takich sytuacjach ale na moje oko te problemy zdrowotne mamy to choroba alkoholowa. Śmierć ojca i mamy dom dziecka
Piszesz ze lepsz Dom Dziecka😮 Ja sie od 8 lat wychowywalam szjaly sie tam niedobre rzeczy Wychowawca byl kawaler bral sie za mlode dziewczynyba nawt kary byly Lepjej tam niech sie ktos zainteresuje tam tymi malymi dziecmi radzilabym Pozdrawjam 😢
Nie wiadomo czy nieodpowiedzialna ,byc moze nieporadna ,byc moze w depresji po stracie kochanego męża z ktora nie potrafila sobie poradzić i nie miala siły się wyleczyć .
Pracuję w przedszkolu 27 lat. Widzimy problemy dzieci i ich rodziców jak na dłoni, z czego rodzice nie zdają sobie sprawy. Wiele rzeczy się rodzicom nie mówi, żeby im nie sprawiać przykrości, np. o tym, jak dzieci z roku na rok są coraz słabsze fizycznie, koordynacja wzrokowo-ruchowa leży. Dzieci są również dużo słabsze intelektualnie, zaniedbane przez rodziców pod każdym względem, nawet higieny. Musiałaby to być nauczycielka z długim stażem, która nie boi się prawdy.
Ja pracuję w żłobku, ale gdybym powiedziała jakie rzeczy potrafią się dziać to pewnie by mi się oberwało a z czegoś żyć trzeba. I nie mówię tutaj o krzywdzie dzieci, bo staramy się zapewnić im jak najlepszą opiekę, ale temat jest dość skomplikowany.
Dodałabym jeszcze, że obecni rodzice wychowanie dzieci widzą jako przemoc, np. zwykłe zwrócenie dziecku uwagi czy posadzenie obok siebie na krześle, miałam o to pretensje, dlatego przestałyśmy informować rodziców o problemach z ich dziećmi a jak ktoś zapyta, to musimy w sposób bardzo delikatny odpowiadać, żeby rodzica nie urazić.
Moze wylądowała w psychiatryku i stracili mieszkanie bo nie mial kto za nie płacić i nie bylo juz do czego wracać .Wcale bym się nie zdziwila .Nie dość że zalamanie i depresja po stracie męża ,to jeszcze utrata syna. Jako wrażliwa osoba mogla sobie nie poradzić. Nawet syn wspomina że powinien się matką opiekować bo był jej potrzebny zamiast isc do DD i nie zostawiać jej samej bo ona go potrzebowała.
Ja bylam tam w latach szesdziesiatych po śmierci mojej mamy. Mialam 9 lat. W pierwszym dniu huśtalam się na uszkodzonej huśtawce. Musiałam z niej zaskoczyć żeby nie spaść się nie połamać. Za ten czyn na " powitanie" dostalam z liścia w twarz od wychowawcy. Takiej właśnie miłości doznalam w domu dziecka. To duże molochy gdzie mie ma miejsca ani czasu na poświęcenie kazdemu dziecku uwagi czy rozmowy. W doroslym już życiu poruszylam ten problem w gazecie. Chodzilo mi o rozwijanie rodzinnych domów dziecka. W konsekwencji zafundowano mi piekło z reszty mojego życia.
Trafiłam na filmik przez przypadek. Zaskoczył mnie pan swoim brakiem uważności na to, co mówi rozmówca - było parę takich sytuacji, np. kiedy pada pytanie o to, czy były osoby młodsze od niego, podczas gdy wcześniej już opowiedział o niepełnosprawnym gościu. Ale i tak nic nie przebije najgorszego momentu, kiedy gość powiedział, że jego problemy w szkole wywołał brak akceptacji śmierci ojca, a po informacji zapadł "wyrok" o domu dziecka pada pytanie "co na to rodzice?" 🤯 No koszmar, po prostu! Poza tym do końca filmiku gasal widać pana negatywny stosunek do domu dziecka jako miejsca - wydaje mi się, że ktoś kto prowadzi wywiad powinien być bardziej neutralny i ukryć swoją opinię przyjmując stanowisko "opowiedz mi o tym twoimi oczami", a nie "obal moje wyobrażenia".
Do pieczy zastepczej nie trafia sie za naganne zachowanie w szkole, niewydolność wychowawcza moze byc powodem umieszczenia w MOW czy MOS jako dodatkowy środek wychowawczy dla dziecka. Pracowalam lata jako koordynator w tzw domu dziecka i nigdy z taka decyzja Sadu sie nie spotkałam. Komentarz pisze juz po pierwszych minutach odsluchu.... obawiam sie ze to kolejny wywiad wprowadzajacy dezinformacje spoleczna na temat takich miejsc.. 😢😢😢😢😢 Problem moze leży w tym ze Pan jak wiele dzieci nie został jasno poinformowany o przyczynach takiej decyzji Sądu...to czesto trudne rozmowy z dziecmi ale uwazam ze bardzo potrzebne , jak widać. Ja zawsze podejmowalam rozmowy z wychowankami by jasno rozumieli swoja sytuacje życiowa i przedewszystkim rozumieli ze to nie ich wina ze są w "domu dziecka".
Masz racje, może tak być, choć z drugiej strony Tomasz Komenda też nie powinien trafić do wiezienia, a jednak tam był, wiec nigdy nie wiadomo jak było z tym chłopakiem, w naszym państwie dzieją się dziwne rzeczy… zostało nam tylko kontemplować.
Może kiedyś było inaczej. Ludzie nie macie pojęcia o tym miejscu. Po zmianie ustawy w Domach Dziecka jest bardzo dobrze. To często jedyna szansa dla tych dzieci. Rodzice im taki los zgotowali...i napiszę wiecej, nie czują się często winni. Wiem, bo jestem wychowawcą w Domu Dziecka i obserwuję zależności na codzień. Nie ma mowy o przemocy czy złym traktowaniu. Owszem to nie jest ich dom rodzinny, wolałby być z matką itd...ale staramy się stworzyć jego namiastkę. Dzieci i młodzież trzymają się razem. Najlepiej gadać jak pojęcia brak.
Miałem wrażenie że prowadzący na siłę chciał usłyszeć jak źle było w domu dziecka i tylko czekał na tego typu historie. Nawet wręcz był zawiedziony tym jak pomocny był dom dziecka bohatera odcinka.
Pracuję w domu dziecka od 5 lat. W tego typu placówkach naprawdę trzyma się standard. To nie są lata 80, obecnie wychowankowie mają dobre warunki i nic złego im się nie dzieje.
No jasne, wysługiwanie się młodzieżą, zmuszanie ich do gotowania dla 15 osób, robienia zakupów czy sprzątania to jest wysługiwanie się młodzieżą. Czy Pani/Pan robił to u siebie w rodzinie w ich wieku? Co innego pomoc przy pracach domowych, co innego zastępowanie kucharki i gotowanie całego obiadu. W tym wieku w żadnej normalnej rodzinie dziecko nie gotuje dla wszystkich ani nie robi olbrzymich zakupów. Może w nich uczestniczyć, pomagac. Do kogo należy ten dom dziecka, do państwa czy jest sprywatyzowany, kto szuka takich oszczędności kosztem wychowanków.
Wszystko zalezy od zarzadzania .... u nas np. Robilam zakupy z dowozem do domu a dzieciaki ukladaly na poki, zadania zawsze są dostosowane do wieku dziecka i jego możliwości. Co do dzieci w normalnych domach ... nie potrzebują aż tak treningu samodzielności sprawczosci i wiary ww własne możliwości co daje im właśnie obowiązkowość ... @@bra3879
Ogromnie wiele zależy od miejsca- miasto/ miasteczko/ wieś, od wielkości i charakteru ośrodka, od poziomu wyspecjalizowania kadry, a także od samej dyrekcji. „Standard” powinien być trzymany, jednak jeśli chodzi o czynnik ludzki, to już może być ciężej... Gość podcastu bardzo pobieżnie opowiedział o procesie umieszczenia go w domu dziecka. Zanim do tego dojdzie, istnieje szereg procedur związanych z pracą z rodziną. Podejmowane są próby pomocy rodzinie przez pracowników socjalnych i kuratora rodzinnego. Dopiero, kiedy nie ma efektów, nadal rodzina jest niewydolna, sprawa idzie dalej. Jeśli chodzi o funkcjonowanie w domu dziecka, to jednym z czołowych założeń jest doprowadzanie do usamodzielnienia dziecka, niezależnie od tego, czy wróci do rodziny przed 18-stką, czy wcześniej, o ile zostaną spełnione warunki (poprawa sytuacji życiowej rodziny- bardzo szeroko pojęty temat- i aktywny udział rodziców/rodzica w staraniach o powrót dziecka do domu rodzinnego). Robienie zakupów, pomoc wychowawcom w gotowaniu, czy sprzątanie to podstawy. Dzieciom nie brakuje jedzenia, ubrań, czy pieniędzy na korepetycje i zajęcia poza lekcyjne. Brakuje im natomiast tego, czego za pieniądze kupić się nie da. Od kilku lat pracuję z młodzieżą, jako wychowawca w domu dziecka.
Dzień dobry moja koleżanka wychowała się w domu dziecka nr 1 w Zwierzyńcu pow Zamość woj Lublin nie miała wsparcia ani nie ze strony matki ani ojca na świecie została sama Była bita i poniewierana jednak wyrosła na piękną kobietę wychowała 3 dzieci obecnie jest na emeryturze ma 60 lat Do dziś zostały jej ciężkie wspomnienie jak jako dziecko strasznie płakała gdy matka ja zostawiła nawet nie wiecie jakie to jest ciężkie uczucie gdy własną matka zostawia Cię w obcym domu z obcymi ludźmi Nikt nie opiszę tego niż ten co to przeżył i 11 lat tam przebywał 😊
Mnie w 1974r czyli miałam 14 lat straszyli ze mną zajmnie sie kurator bo opuszczałam sporo dni w szkole,ale dla mnie w tamtym czasie było strasznie nudno w szkole.
tytul nie pasuje do opowieści przedstawionej przez bohatera spodziewałam sie opowiasci mrozacej krew w żyłach a tu zwykła normalność chodzenia do piekarni..
Jesteś fajnym, silnym, mądrym facetem. Bądź szczęśliwy. Bądź dobrym mężem i ojcem. Powodzenia! ❤Powiedz, który to Dom Dziecka!? 🤔 Warto chwalić dobrego dyrektora i dobrych nauczycieli - wychowawców! ❤
Bardzo ciekawy wywiad Zabraklo pytan typu Jak zmieniało się jego zachowanie z stazem w domu dziecka? Jego najlepsze wspomnienie z domu dziecka? Czy w czasie wolnym 9dwiedzal matke?
Ja byłam w domu dziecka miło to wspominam też miałam 12 lat ale oddali mnie Wujkowie bo ponoć nie dawali ze mną rady Bo ciotka chciała mieć dziecko beż żadnych problemów I dobrze ze tam byłam MILI WYCHOWAWCY kocham ich zresztą cały personel Kucharki przekochane jak byliśmy glodne to zawsze coś dały Najlepszy był chleb ze smalcem swojski Jedzenie pycha
No to się w pale nie miesić. Jestem nauczycielem specjalnym więc troszkę miałam do czynienia z takimi tematami. Tu Gość powinien jako dziecko po stracie taty właściwie z automatu dostać opiekę psychologa w szkole. Tym bardziej ten psycholog powinien się pojawić gdy zaczęły się problemy z zachowaniem. Gdzie byli nauczyciele? Mały zamiast dostać wsparcie został ukarany domem dziecka za to że miał problemy emocjonalne. Do tego mama, która ewidentnie jest dość nieporadną osobą, ciężko oceniać taką kobietę ale to jednak dziwne że tak gładko poszło z tym domem dziecka. No albo Pan tu czegoś nie mówi albo sytuacja jest mega chora.
W tym przypadku matka była prawdopodobnie rodzicem "wychowawczo niewydolnym" czyli takim, który (tutaj mimo chęci) nie był w stanie wpłynąć na dobre zachowanie syna, jego edukacje itd. To nie jest tak, że dzieją się jakieś małe odstępstwa od normy w zachowaniu i dziecko trafia do ośrodka. To jest na prawdę długa droga. Kłopoty w szkole, potem wzywa się rodziców (wielokrotnie), pomoc psych -ped., potem (jeżeli nic się nie poprawia) informacja do opieki społecznej i po takim wniosku dostaje się kuratora. Kurator MUSIAŁ zauważyć nieprawidłowości w wychowaniu dziecka przez rodzica, że wystąpił o skierowanie do ośrodka.
Kuratorzy nie zawsze rzetelnie wykonują swoje obowiazki ,czesto jest tak ze staraja sie utrzymac jak najdluzej swoja kuratelę nad podopiecznym zeby miec ich jak najwiecej i jak najwięcej zarabiać tanim kosztem .Znam sytuacje kiedy kurator wpisywal do teczki w sądzie rażącą nieprawdę na temat rodziny podopiecznej ,wpisywal sobie wizyty ktorych nie bylo ,np. że nie zastal matki w domu mimo iż wiedzial doskonale w jakich godzinach matka jest w pracy .Przychodzil jak grozny policjant , tylko straszyl i grozil zamiast pomóc matce w uzyskaniu chociazby alimentów w sądzie gdzie sprawa utknęła w martwym punkcie z powodu rzekomej choroby sędzi na dlugi czas..Kurator nie spodziewał się że matka jest na tyle kumata i że przeczyta w sądzie akta i zapisane przez niego perfidne klamstwa na jej temat , że złoży skargę na niego do kuratorium ..
Matka po smierci męża mogla przejsc zalamanie nerwowe i popasc w depresje z ktora nie umiala sobie poradzić dluzszy czas. Sa kobiety ktore naprawdę kochają swoich mężów i cierpią po ich stracie , szczególnie że sądząc po wieku (12 lat) byli stosunkowo mlodym malzenstwem.
@@stanisawakostuch3861 Ok, znam sytuację z autopsji. Ja miałam 5 lat kiedy ojciec zginą w wypadku, mój brat 2,5. Mama też ogromnie to przeżywała ale jednak była w stanie się nami opiekować. Jeżeli Rodzic nie jest w stanie to opiekę przejmują instytucje.
Pogubiony chlopak, stracil ojca, pokazywal swoim zachowaniem, ze potrzebuje pomocy, a oni zniszczyli nie tylko jego ale i matke, ktora pierw stracila partnera, a potem odebrano jej dziecko, gdzie w takich chwilach jest ta pomoc panstwowa?! Dlaczego nauczyciele lub dyrektor nie zainteresowal sie sytuacja chlopaka i jego matki?! Przykre to.. 😢
9:17 i na to czekałem na to aż się spytasz czy do domu dziecka trafia sama patologia bo przecież skoro ich tam wywieźli to musieli nieźle naodwalać, natomiast dom dziecka nie jest dla młodzieży ze to tak ujmę mocno zdemoralizowanej istnieją inne instytucje dla takowej młodzieży
Milo jest uslyszec ze sa jeszcze miejsca ktorym zalezy na wychowaniem dziecka w bezpiecznych warunkach, uczac go jak zyc. Mam nadzieje ze takich miejsc jest wiecej. Ale wolalbym zeby nie bylo potrzeby by domy dziecka istnialy
Mam pytanie: jak mozna tak dac sobie wysmarowac rece i dlaczego? Bylem przed chwila na innym kanale z kobieta, tez takie rece miala. Jak wyklada sprawa z kobietami ktore wygladaja inaczej? Masz powoduenie?🤔
Mama byla niewydolna wychowawczo. A synek ją zwyczajne lekceważył żeby nie powiedzieć gorzej. Niewydolnosc systemu nic do tego nie ma. Będąc z matką chłopak prawdopodobnie by zszedł na złą drogę. W domu dziecka nauczył się odpowiedzialności
No coz moja corka niechodzila do szkoly mimo ze ja odprowadzalam pod.szkole corka pod Szkolnym uciekala pedagog wezwala I owiedziala ze nie umie sie zajac to ja zabiora no walczylam I byla.w.domu
Myślę że po śmierci ojca przeżył straszną traumę i nie miał wsparcia od matki i to zawarzyło na jego psychice .A za czasów komuny nikt specjalnie nie interesował się losem rodzin .pozdrawiam Pana serdecznie.❤
Ja miałam złe doświadczenia w domu dziecka. Przemoc psychiczna ze strony starszych wychowanków jak i ze strony samych wychowawców. Nigdy nie było wychowawców wtedy, gdy byli potrzebni. (wychowawcy mają wykształcenie pedagogiczne ale u połowy z nich, to wykształcenie pozostawia wiele do życzenia). Większość nie nadaje się na wychowawców, powinni mieć zakaz wykonywania tego zawodu.
Sytuacja przedstawiona przez gościa odcinka jest niecodzienna w Polsce, ale nie na świecie. W krajach takich jak Szwecja, czy Holandia można zabrać dziecko rodzicom, tylko dlatego, że dziecko ma poważną dysleksję - czytałam świadectwa takich ludzi. To jest chore, ale i oświata w Polsce, zwłaszcza wiele lat temu mocno kulała i nie dbała o uczniów... Oczywiście były wyjątki, ale niestety zbyt rzadkie.
W USA odkryli ze sędziowie brali kasę za wysyłanie do domów dziecka za byle co "Kids for cash". Prywatne ośrodki dostają kasę od państwa od łebka i dzielą się tym z sędzia , prokuratorem etc cos takiego jak necorbusiness (sprzedania 'skór' przez lekarzy). Ciekawe czy to samo się dzieje w Polsce teraz...
Na jednego wychowanka domu dziecka płaciliśmy w 2022 roku nawet 20 643,03 zł miesięcznie. Więc są to kwoty kosmiczne z punktu widzenia podatnika, który to sponsoruje. A to są ceny z 2022 roku. Można się domyślać, że w 2024 roku Warszawa płaci zdecydowanie więcej. § 1. Ustala się średnie miesięczne wydatki przeznaczone na utrzymanie dziecka w 2022 r. w placówkach opiekuńczo-wychowawczych prowadzonych przez m.st. Warszawę oraz na zlecenie m.st. Warszawy w kwotach określonych w załączniku do Zarządzenia. Załącznik do zarządzenia nr 499/2022 Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z 29 marca 2022 r. Średnie wydatki na utrzymanie wychowanka w 2022 roku 1. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom przy Nieborowskiej" ul. Nieborowska 15 m. 4,5,6,9 - 15 395,08 zł 2. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Radosny Dom" Al. Jerozolimskie 47 m. 4 - 8 824,76 zł 3. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom przy Tynieckiej" ul. Tyniecka 18 m. 6 - 11 500,56 zł 4. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom przy Łazienkach Królewskich" ul Gagarina 31 m. 8 - 10 307,98 zł 5. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Wspólny Dom" Al.Niepodległości 132/136 m. 46 - 10 649,84 zł 6. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom przy Koszykowej" ul. Koszykowa 20 m. 7 - 8 552,04 zł 7. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Biały Domek" ul. Św. Bonifacego 81 a - 10 218,87 zł 8. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom u Brzechwy" ul. Tarczyńska 27 - 9 203,10 zł 9. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom w pół drogi" ul. Kłobucka 18b m. 11 - 9 601,20 zł 10. Dom Dziecka Nr 15 im. Ks. G.P. Baudouina ul. Nowogrodzka 75 - 9 485,42 zł 11. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Bajkowy Dworek" ul. Nowogrodzka 77 - 20 643,03 zł 12. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Słoneczny Dom" ul. Wilanowska 6 m. 11 - 11 013,58 zł 13. Pogotowie Opiekuńcze Nr 1 ul. Dembińskiego 1 - 9 301,34 zł 14. Pogotowie Opiekuńcze Nr 2 im. Józefa Czesława Babickiego ul. Bonifacego 81 - 12 434,00 zł 15. Dom Dziecka Nr 1 im. Maryny Falskiej Al. Zjednoczenia 34 - 11 542,01 zł 16. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Kameralna Grupa Usamodzielnienia" ul. Wrzeciono 31 m. 1 - 12 733,73 zł 17. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Pszczółki" ul. Mickiewicza 27 m. 124 - 12 514,30 zł 18. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Słoneczna Ekipa" ul.Lipska 14 m. 6 - 14 298,83 zł 19. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Kwadrat" ul.Mickiewicza 65 m. 2 - 12 693,17 zł 20. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Domino" ul. Racławicka 17 m. 4 - 11 813,94 zł 21. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Tęcza" ul. Racławicka 17 m. 3 - 9 357,69 zł 22. Dom Dziecka Nr 2 im. dr Janusza Korczaka ul. Jaktorowska 6 - 9 344,10 zł 23. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Zielona Dolina" ul. Szczotkarska 19 - 8 989,27 zł 24. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Słoneczka" ul. Wolfkego 20 m. 2 - 11 156,45 zł 25. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Mega Mocni" ul. Płocka 31 m. 10 - 10 699,40 zł 26. Ośrodek Wsparcia Dziecka i Rodziny "KOŁO" ul. Barcicka 2 - 9 922,40 zł 27. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Radosna" ul. Ogrodowa 10/26 - 10 846,11 zł 28. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Zielona" ul. Nowowiejska 6 m. 26 - 9 394,27 zł 29. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Nowa Ogrodowa" ul. Ogrodowa 13/29 m. 1 - 11 219,34 zł 30. Dom Dziecka Nr 16 ul. Międzyparkowa 5 - 11 017,19 zł 31. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Czwórka" ul. Łukowska 27 - 8 149,81 zł 32. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Wiśniowa" ul. Wiśniowa 48 m.19 - 14 604,56 zł 33. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Cichy Kąt" ul. Kontuszowa 18 - 7 488,99 zł 34. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Przystań" ul. Grodzieńska 34 m. 48-49 - 7 440,88 zł 35. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom na Jagiellońskiej" ul. Jagiellońska 47C m. 28 - 7 548,58 zł 36. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza ,,CHATA" ul. Bohaterów 50 - 8 253,44 zł 37. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom przy Mickiewicza" ul. Mickiewicza 65 m. 3-4 - 7 458,41 zł 38. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "STALÓWKA" ul. Stalowa 29 m. 13 - 7 958,02 zł 39. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Bezpieczna Wyspa" ul. Prałatowska 2 m. 3 i 52 - 9 403,97 zł 40. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Bezpieczny Dom" ul. Oszmiańska 10 m. 13 i 18 - 8 830,21 zł 41. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom przy Chełmżyńskiej" ul. Chełmżyńska 27/35 m. 34 - 8 824,41 zł 42. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Zielona Sąsiedzka" ul. Sąsiedzka 11D - 7 721,10 zł 43. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Cichy Port" ul. Łomżyńska 20 lok. 47 - 7 551,46 zł 44. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Nowa Łomżyńska" ul. Łomżyńska 26 lok. 14 - 7 192,69 zł 45. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "ZAKĄTEK" ul. 11 Listopada 15B - 8 506,89 zł 46. Placówka Rodzinna przy Al. Jerozolimskich 99/15 - 11 561,50 zł 47. Placówka Rodzinna przy ul. Wilczej 23/27 - 9 125,02 zł 48. Placówka Rodzinna przy ul. Warzelniczej 23 B - 9 925,39 zł 49. Placówka Rodzinna przy ul. Słowackiego 75 - 8 514,31 zł 50. Placówka Rodzinna przy ul. Ząbkowskiej 23/25 m. 53 - 8 747,55 zł 51. Dom Dziecka ZSFRM ul. Wałuszewska 48 - 6 285,66 zł 52. Dom Dziecka ZSFRM ul. Paprociowa 2 - 6 366,29 zł 53. Dom Dziecka ZSFRM ul. Klasyków 52/54 - 4 888,77 zł 54. Katolicka Placówka Wychowawcza "Nasz Dom" ul. Bolesława Śmiałego 37 - 6 058,32 zł
Dokładnie bo chciałeś bo nie spotkało cię samo zło i jesteś człowiekiem ale są też inni którzy doświadczyli tego zła oko w oko i są wyrzutkami ale też nie chcą i nigdy nie będą ludźmi 💔 nie kiedy są wypuszczani do społeczeństwa,lub nie są zdjagnozowani i powstają brutalni,psychpatyczni mordercy co z tego wynika zawodzą rodzice a wraz z nimi system prawny...😔💔
Jako była wychowanka domu dziecka mam wrażenie, że rozmówca byl w dd już jakiś czas temu. Trochę się zmieniło, ale niewiele. Można zostać w dd nawet na studia czy będąc słuchaczem szkoły policealnej ucząc się zaocznie, tylko wtedy trzeba też pracować. Ilość dzieciaków też się trochę zmieniła maksymalna. Dla gościa odcinka powodzenia i trzymaj się tam w życiu
Jest za mało miłości na świecie dla dzieci. Wiele zachowań dzieci stąd wynika. Mam nadzieję, że te dzieci znajdą w życiu miejsce, dom, życzliwych ludzi.
Ja miałem też taka koleżankę w klasie która się wchuj zle zachowywala, nie uczyła się i wagarowała. Pamiętam jak z klasy dyrektorka ja zawołał, była z jakimiś ludźmi. Wróciła do klasy i zaczęła płakać ze idzie do domu dziecka.
Mega dziwny wywiad.. A ponieważ mam mega czuja kiedy ktoś kłamie to mam wrażenie że to jest właśnie to. Od prawie samego początku mam przeczucie, ze jest tu wymyślania różnych historii.. Poza tym wiele rzeczy opowiada inaczej, raz tak, raz tak... Oj nie wiem co o tym myśleć:)
Miałeś bardzo podobną sytuację do mojego syna. Śmierć ojca w wieku dwunastu lat, kurator, bunt i problemy w szkole. Natomiast mój syn poszedł w gorszą stronę. Przemoc rówieśniczą, dopalacze... Wisiał nad nim ośrodek wychowawczy.
Jednak jako matka, mimo tego, jak było mi ciężko, nie poddałam się. Współpracowałam z kuratorem, rozmawiałam z synem, zapisałam go na terapię.
Dziś ma 17 lat, dobre oceny w szkole, jest w terapii i jest najlepszym synem pod słońcem.
Jest mi strasznie przykro, że zostałeś oderwany od swojej mamy, bo system szkolnictwa nawalił na całej linii.
Wiem, że było Ci ciężko mimo wszystko. I chociaż Cię nie znam osobiście, tak jak z mojego syna, jestem z Ciebie dumna, że wyszedłeś na porządnego człowieka ❤
Gdyby jego matka tak o niego walczyła jak Ty o swojego syna, to inaczej by się ta historia potoczyła...
@@agnieszkabrzozowska532 wspomniał w wywiadzie, że jego mama była chora, oczywiście rozdzielanie dziecka od matki tylko ze względu na problemy w szkole jest niedopuszczalne, ale z drugiej strony jako młody chłopak miał w domu dziecka przynajmniej warunki do nauki i rozwoju, a gdyby na jego barkach miał spocząć cały dom, opieka nad rodzicem to też nie powinno tak być, a niestety często to dzieci stają się rodzicami swoich rodziców i tracą dzieciństwo
@@agnieszkabrzozowska532 tak, to prawda, ale musimy tu przyjąć jeszcze w jakim stopniu mama chłopaka chorowała. Jeśli to choroba związana np z poruszaniem się jak reumatoidalne zapalenie stawów czyli znany gościec postępujący, to każdy rzut choroby uniemożliwiał jej poruszanie się i powodował niesamowity ból. W takim wypadku nie miałaby możliwości sprawowania pełnej opieki nad synem.
Jednak jedno w tym wszystkim jest pewne. Ból dziecka w odłączeniu od matki, jest nie do zniesienia. Wiem, bo niegdyś sama tego doświadczyłam, co opisuję w swojej drugiej książce.
I myślę, że jego mamie nie było lekko. Natomiast cieszę się, że nie trafił ani do MOW-u ani do zakładu poprawczego, bo psychikę miałby zniszczoną do dziś.
@@magdalenaporada951myślę, że gdyby to była choroba tego typu, to by o tym wspomniał.
Dobrze że pani syn to zrozumiał ja mam bratanka który ma obecnie 30 lat i mówi żeby nie poprawczak to z niego by nic nie było Bo jak ktoś ma skłonności jest nie zrównoważonym to żadne tłumaczenie mu nie pomoże
Koronny dowód nie tyle na niewydolność systemu oświaty, ile na jego absolutną szkodliwość. Osoby odpowiedzialne za pokierowanie losem człowieka w taki sposób powinni, z całą surowością, odpowiedzieć za to karnie.
Ogromnie wiele zależy od miejsca- miasto/ miasteczko/ wieś, od wielkości i charakteru ośrodka, od poziomu wyspecjalizowania kadry, a także od samej dyrekcji. „Standard” powinien być trzymany, jednak jeśli chodzi o czynnik ludzki, to już może być ciężej... Gość podcastu bardzo pobieżnie opowiedział o procesie umieszczenia go w domu dziecka. Zanim do tego dojdzie, istnieje szereg procedur związanych z pracą z rodziną. Podejmowane są próby pomocy rodzinie przez pracowników socjalnych i kuratora rodzinnego. Dopiero, kiedy nie ma efektów, nadal rodzina jest niewydolna, sprawa idzie dalej. Jeśli chodzi o funkcjonowanie w domu dziecka, to jednym z czołowych założeń jest doprowadzanie do usamodzielnienia dziecka, niezależnie od tego, czy wróci do rodziny przed 18-stką, czy wcześniej, o ile zostaną spełnione warunki (poprawa sytuacji życiowej rodziny- bardzo szeroko pojęty temat- i aktywny udział rodziców/rodzica w staraniach o powrót dziecka do domu rodzinnego). Robienie zakupów, pomoc wychowawcom w gotowaniu, czy sprzątanie to podstawy. Dzieciom nie brakuje jedzenia, ubrań, czy pieniędzy na korepetycje i zajęcia poza lekcyjne. Brakuje im natomiast tego, czego za pieniądze kupić się nie da. A czego, nomen omen, niestety często brakuje także w rodzinnych domach. Od kilku lat pracuję z młodzieżą, jako wychowawca w domu dziecka.
Moja Kolezanka po studiach resocjalizacji poszla w Warszawie pracowac do domu dzIecka
Bylo to ok 35 lat temu
Pani dyrektor polamala na dziecku krzeslo. Widac sie zdenerwowala.
@@anetagolebiowskaa finalnie i tak większość dzieci w domu dziecka jest odbieranych rodzinie bezprawnie, w czasie gdy dzieci w patologicznych rodzinach dalej gniją, bo dzielnicowy boi się pijaka z butelką.
@KedziorVonEverec
Problem jest nie tylko z oświatą. Odpowiedzialni są nie tylko nauczyciele, ale przede wszystkim poradnie pedagogiczno - psychologiczne i sądy.
Po tym co tzw. ludzie pokazali od 2020 roku skłaniam się do określeń wielu naukowców, którzy człowieka określają jako zwierzę rozumne.
Katolickie nadstawianie drugiego policzka nie pomoże w walce ze zwierzęciem. Zwierzę powinno po agresywnym zachowaniu się wobec człowieka, dostać z pięści w kufę w przypadku psa. Tak zalecił mi weterynarz. Nie bić jakimiś kijami, nie bić kilka minut później, tylko reagować bezpośrednio w sytuacji użycia zębów. Psy ras agresywnych, szczególnie samce średnio raz w roku próbują sprawdzić, czy mogą sobie podporządkować człowieka i wtedy trzeba natychmiast reagować, bo później tylko biała flaga i często tragedia.
Wracając do tematu... Nie darować tzw. nauczycielom, tzw. wychowawcom, nie darować funkcjonariuszom poradni, milicji, funkcjonariuszom sądów. Odbić się od dna i pociągnąć do odpowiedzialności.
Bardzo rzeczowy, szczery i potrzebny wywiad!
Kurator który przychodził do mnie do domu głównie zajmował się wypatrywaniem kurzu na półkach nie było pomocy socjalnej w rezultacie zabrano mi córkę do niespokrewnionej rodziny zastępczej. Rok zajęły mi liczne rozprawy w sądzie rodzinnym i apelację. Sytuacja drgnęła gdy złożyłam zawiadomienie do prokuratury o przekroczeniu uprawnień. Przez kuratorów zarówno zawodowego i społecznego. Sąd postawił warunek powrotu córki do domu jakim było miejsce w przedszkolu.corka przed zabraniem jej chodziła oczywiście do przedszkola po roku walki odzyskałam moją malutką 😊. Przez ten czas silna więź która nas łączyła została zniszczona😢
Niestety Dymitr to są codzienne sytuacje. Mój syn także został skierowany przez sąd na ośrodek bo rzekomo nie radziłam sobie z synem. Syn był w wieku najgorszym bo wszystko zaczęło się w pierwszej gimnazjum. Nie dość, że nowa szkoła gdzie działo się strasznie (wiemy wszyscy jakim niewypałem były gimnazja)to jeszcze rozwód. Odbiło się to na synu ale nikt nie chciał nam pomóc. Chodziłam do szkoły i mówiłam jaka jest trudna sytuacja ale za to, ze syn prawie nie chodził do szkoły szkoła skierowała sprawę dalej i dlatego ten sąd i ten "wyrok". Nikt nie pochylił się nad tą sytuacją. Najłatwiej było pozbyć się problemu i niech sąd decyduje. Odwołałam się i stanowczo powiedziałam pani sędzinie, ze nie ma mowy nie oddam syna, prędzej gdzieś wyjedziemy. Chyba tym uratowałam syna. Nie odwiozłam go do tego ośrodka. Zostałam ukarana ale takim sposobem wygrałam.
No ale jestem ciekaw czy się poprawił czy opcja że pójdzie do poprawczaka lub domu dziecka go czegoś nauczyła
@@AndrzejBaran-qq8lm masz na myśli czy zaczął chodzić do tamtej szkoły? Nie zaczął, nie zdał. Potem poszedł do innej ale nie od razu. Generalnie jak to mówią "wyszedł na ludzi" ale na pewno nie za sprawą szkoły i sądu.
@@terefereqq8921 no i bardzo dobrze że coś go do tego zmotywowało bo są takie przypadki że nic go nie naprowadzić na dobrą drogę no chyba że starość albo jakiś wypadek
Ja byłam wychowania DD w 1964 jako 8letnia dziewczynka Moja mama zmarła a bas było 9 cioto rodzeństwa Jestem wdzięczna,skończyłam technikum,jeździliśmy do taty,był inwalida-bez nogi Do dziś mam kontakt z wychowawcami.Dzuekuje za to.
Co to jest "cioto rodzeństwo"? Czy nie powinno się tego zapisywać z myślnikiem "Cioto-rodzeństwo"? Pozdrawiam
Witam ♥️
Ja byłam w Domu dziecka
od 6 roku życia a moj brat od 4.Rozdzielili nas.Robert poszedł do. zastepczej rodziny..Ja mam zle wspomnienia a jeśli chodzi chodzi o dziewczyny starsze były zle...nie będę się rozpisywać...a w domu byl horror.
Dziś nie mam do nikogo zalu .Wybaczylam
Tęsknię za bratem♥️♥️♥️
Życzę Ci abyś w przyszłości mogła spotkać się z bratem i wszystko przegadać.
Ja jakbym miała adoptować dziecko z rodzeństwa to jako całe rodzeństwo.
ZDZIEKIz ZA PODKAST JA BYLAM W PO POGOTOWIE OPIEKUNCZE KATOWICE OHOJEC ALE MAM INNE WSPOMNIENIA ZROBILAM Z BRATEM SLYNNA UCIECZKE Z ALKATRS CZYLI Z TEGO PO TO CO PAN MOWIL Z DOM DZ JA BYLAM TYLKO W POGOTOWIU OPIEKUNC?YM NA RAZIE MAMA MIALA MIEC OPERA CJE NIE MIALA I DO KONCA ZYCIA BYLA SPRwNA O ILE MOZNA PORUSZYLA MNI TA HISTRIA JA SORY MIALAM GORZEJ GW☆LTY BICA MLODSZE RODZENSTWO I UCIECZKA Z ALKATRAS TO .OJE WSPOM NIENIA NKE BYLA.ZG. A NI RODZENSTWO ALE BYLO BICIE PROBLEM .ENTALNOSSCI MLODEGO C?LLOWIEKA ?YJE A UCIECZKA Z ALKATRAS JEST ?E M NA OBRONIL MNIE BRAT A JA I BRAT 2GO BRATA I SIORA ZGJEMY W SZKOCJI BO DLO GURNIKA NI MA POLSKI A ISLASKA POZDRO JT. TRYMJ SIE ❤❤❤😢
Czy szukasz brata? Dziś w dobie internetu, jest to bardzo możliwe, że się spotkacie. Pozdrawiam cieplutko i życzę wszystkiego najlepszego.
A przepraszam masz kontakt z bratem ?
Po skonczeniu 18 lat mozesz wystapic do Sadu o papiery ,czy brat twoj byl adoptowany ?
Pytam sie ,bo ja sama mialam jeszcze 6 rodzenstwa I odebrali mnie od rodziny biologicznej do domu dziecka I potem mnie adoptowala rodzina w wieku 5 lat ,I dopiero niedawno po no 40 lat odnalazlam rodzenstwo ,mam kontakt z tymi co chca ,no nie wszyscy chca ,
1 brat niezyje ,a 1 brat nie chce miec kontaktu I nie bylo latwo znalezc bo dzieci byly rozdzielone I poszly w rozne strony
Dlugo trwalo az Sad przeslal dokumenty I dotarlam do ludzi ,ale nie wszystko chca mowic
I to jest straszne bo czlowiek ma prawo wiedziec
Czy inni chca miec kontakt z toba to juz inna sprawa ,dla niektorych to szok
Mi nie powiedziano ile mam prawdziwego rodzenstwa I bylam zabrana jak mialam 2 lata to nic nie pamietam ,starsze rodzenstwo pamieta wiecej
Witam serdecznie ♥️
Próbowałam odnaleźć mojego kochanego brata z przyjaciółką.Dostalam pocztą tylko moje dokumenty w których nie wiele było o bracie.
Zadzwoniłam do P.Dyrektor z PDD i pytałam o adres ona powiedziała mi że teraz jest ochrona danych i nie może mi udzielić informacji... ale też dodała że Robert może nie wiedzieć że jest adoptowany miał 4 lata.Co teraz robić...
Bo nie chciała bym mu zburzyć szczęścia.Powiedziala też że może adwokat by pomógł bo chodzi o ochronę danych osobowych.
Bardzo dziękuję że chcesz pomóc że odpisałaś .
Dziękuję za pomoc i dobre serce ❤️
Chłopaku, życzę Ci powodzenia!
Dziękuję, super wywiad
Wszystkiego dobrego dla rozmówcy, dobry z Ciebie człowiek
ja bylem w DD w latach 1999-2009, tak samo mielismy jak twoj gosc opowiada. normalnie tak samo bym odpowiadywal. wywiad spoko, pokazuje ten prawdziwy obraz DD.
ja wspominam bardzo dobrze pobyt w DD, a bylem 10 lat. i ogolnie dobrze na tym wyszedlem, tak jak i moj brat, ktory teraz mieszka w paryzu. (tak, mam z nim kontakt caly czas)
Ciekawy był ten podcast. Bardzo poruszające było to, co mówił gość odcinka. Bardzo szkoda, że tak wyszło to u niego, że wylądował w tym domu dziecka, ale cieszę się, że teraz może już samodzielnie decydować o swoim życiu, bez ingerencji nikogo innego. Pewnie ten czas w domu dziecka, umocnił tego wychowanka w dalszym życiu. Życzę mu wszystkiego dobrego i aby w przyszłości nie zaznał już niczego złego. ♥☺
Bardzo sympatyczny gość, podziwiam i szanuję, wszystkiego dobrego dla niego.
Ja mam akurat inne doświadczenia. Byłam przez wiele lat mocno zaangażowana w pracę wolontariacką w domu dziecka i widziałam tam niestety dużo cierpienia, którego nie widać na pierwszy rzut oka. (U mnie akurat były to dzieci młodsze niż w podkaście, od niemowląt, przez podstawówkę, gdzieś do końca gimnazjum.) Może te dzieci mają zabawki, ubrania, jedzenie i dach nad głową, ale nie mają stabilizacji emocjonalnej, nie mają rodziny, rodziców, żadnej stałości w życiu. Było to dla tych dzieci niezwykle wyniszczające. Zdarzały się regularne ucieczki z domu dziecka, kradzieże, poprawczak itp., bo te dzieci były niekochane, niezauważane, ignorowane. Dlatego jednak jestem za tym, by państwo w końcu zaczęło inwestować w rodziny zastępcze oraz nie utrudniało procesów adopcyjnych.
Co do wycieczek - tu też nie było tak różowo, bo po czasie okazało się, że ksiądz, który jeździł z tymi dziećmi, został skazany za czyny p3dofilne.
Więc tak jak mówię, z zewnątrz to może wyglądać miło (szczególnie jak się widzi jakieś akcje charytatywne w TV, np. z okazji Świąt; albo jak jakiś influencer sypnie kasą w dom dziecka, żeby wyjść z własnego kryzysu wizerunkowego). Na co dzień często tak nie jest i tym dzieciom potrzeba po prostu rodziny, kochającej osoby, która będzie jakąś stabilizacją w ich życiu.
A rodziny zastępcze są nie lepsze i adopcję
Też trzeba trafić na ludzi którzy pokochają dadzą miłość bo tu o to najwięcej chodzi
@@Bogusiawozn rodziny zastępcze są nieporównywalnie lepszą opcją, bo jak sama nazwa wskazuje, są rodziną. Polecam poczytać wypowiedzi ekspertów w tym temacie.
@@szarosen zależy bardzo dużo jaka ta rodzina jest
Trzeba trafić na wspaniałych co dadzą Miłość i potraktują obce dzieci jak swoje
Takich rodzin jest zbyt mało niestety
Właśnie przed chwilą napisałam od siebie parę słów. My się chyba rozumiemy. Przeżyłam tam 9 lat
@@szarosen Nazwa o niczym nie świadczy.
W przypadku, kiedy piecza zastępcza jest sprawowana za pieniądze i to całkiem niemałe, to nie ma mowy o żadnej rodzinie.
To usługa odpłatnej opieki. Zawód.
Oczywiście zdarza się, że zawód ten ludzie wykonują z powołania, wkładając całe serce, chcąc zmienić świat na lepsze.
Czym innym jednak jest adopcyjna rodzina. Tu więź jest na zawsze,
Pierwsza noc w domu dziecka była straszna - on tego do cholery nie powiedział
Zależy do jakiego ośrodka trafisz, a przede wszystkim na jakich ludzi trafisz
Dokladnie tak ,tez zwrocilam na to uwage
@@RafalMamesta auducja dotyczyla jednago chlopaka ktory mowil o placowce w samych superlatywach wiec tytul nie adekwatny do tresci
@@Addi2024 nabijanko wyswietlen
Może nie powinnam tak pisać, ale myślę, że pobyt w domu dziecka wyszedł gościowi na dobre, zobaczył jak kiepskie życie miały inne dzieci i docenił to co ma. Dom dziecka przyczynił się też do jego samodzielności.
Boziu, zamiast wysłać dzieciaka do psychologa, po stracie ojca to jeszcze dzieciakowi kolejna traumę zafundowali
Szkoła. U mnie bronili tych, którzy gnębili osoby z niepełosprawnościami i "wyrzutków".
Miał 17 lat, dzieckiem nie był.
Chłopak nie jest straumatyzowany... wręcz powiedzial, że dużo mu to dało...
@@m.k.441mial 12 lat jak trafil
@@m.k.441 17 lat szczególnie chłopak to dalej dziecko
Wszystkiego Najlepszego wspaniały wywiad z wspaniałym młodym chłopakiem który jest Wart najpiękniejszego życia pod najpiękniejszym Słoncem w Objęciach Swojej Nowej Najkochańszej rodziny
Dobry chlopak,byl grzeczny i posluszny i stad ulozyl sobie za pomica insthtucji,zycie .
Zycze powodzenia i radosci,spelniaj marzenia..🤗🌲❤
Wszystkiego najlepszego i Blogoslawienstwa Bozego dla pana mlody czlowieku i rodziny🙏❤️⚘️.
Serdeczne pozdrowienia dla pana prowadzacego rozmowe⚘️.
Byłem 12 lat w Domu Dziecka
@@pawemisiura5319 Tule serdecznie Pana do mojego babcinego serca, zycze pieknego,radosnego zycia🙏❤️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️⚘️👵.
Czyli Dom Dziecka to nie Akademia Pana Kleksa ale da się wytrzymać i wyjść jako samodzielny człowiek , brawo .
Gdzieś były udostępnione takie statystyki i podobno najwięcej samoboji wśród małolatów jest w DD .
Bardzo ciekawy odcinek, przerażające te niektóre sytuacje, na przykład ta z tą niepełnosprawną dziewczyną, ciekawe tylko, dlaczego przyszedł do podcastu jako anonim, mam wrażenie, że jakby nie musiał tak występować dowiedzielibyśmy się więcej o jego Historii. Powodzenia chłopaku!
Moze nie chce, aby współpracownicy, nowi znajomi go rozpoznali. Przez moment chyba bylo zresztą słychać jego normalny głos.
Jak słucham tego to się zastanawiam w jakich czasach byłeś w ddz. W moich był system typowo jak w więzieniu - kucharki, sprzątaczki, pokoje wieloosobowe, brak jedzenia ( bo inni współwychowankowie włamywali się do kuchni jak byli naćpani i wyjadali wszystko) do tego na porządku dziennym gwałty, narkotyki i Przemoc taka która prowadziła dzieciaki do kaftanów. Także serio, ten wywiad brzmi jak kolonie.
W tylule stoi"Pierwasza Noc w domu dziecka byla straszna!!!
Człowiek spodziewa sie zatem ze historia bedzie okrutna,a chlopak opowiada o placowce w samych superlatywach.
Czy tytul mial za zadanie zavhecic do sluchania ,bo ja odsluchalam 2 razy i nie znalazlam zdania ze noc byla straszna
Tak chcieli by jak najwięcej ludzi wysłuchało by później opowiadać bzdury jak to super jest w domach dziecka...a prawda jest zupełnie odwrotna to koszmar dla dzieci a radość dla psycholi czerpiących satysfakcję ze znęcania się nad dziećmi..itd....pozdrawiam
Rozmówca wyjątkowo mało wiarygodny. Słuchając tego jak i co mówi czuć, jakby kłamał
mówi tak bo mu głos zmutowali XD
jak on moze kłamać ? XD
@@Agata-p6d chodzi mi o sposób w jaki się wypowiada a nie o głos. Ale nie wiem czy jest sens żebym odpowiadał na prowokacyjne komentarze trolla
a no to w takim razie spoko w ogóle po czym poznałeś ze jestem trollem dlatego ze nie ogarnełam czy dlatego ze napisałam XD?
Może po prostu nie chciał wszystkiego mówić jako anonim.
@@User1543-lh4tb skoro nie chciał mówić (będąc i tak osoba akonimową) to po co się pcha do wywiadu?
Po 5 minutach słuchania już się wkurzyłam. Nikt nie wziął pod uwagę faktu, że chłopak nie radzi sobie ze stratą ojca... Nikt nie zauważył, że to główny problem, a nieodpowiednie zachowanie to są skutki, to jest informacja, że coś jest nie tak. Nie odsłuchałam do końca, nie wiem ile lat temu to było, ale jeśli nie dalej niż 10 lat temu to jestem w szoku, że chłopak nie został objęty opieką psychologiczną. Najlepiej dorastającego chłopca z ogromną traumą wsadzić do domu dziecka, jakby to było panaceum.. To po prostu tak mnie wkurza.. Ja też straciłam ojca, ale miałam wtedy 5 lat, mój brat 6, ale to było prawie 31 lat temu, w tamtych czasach psycholog nie był tak dostępny jak teraz i nawet nie było to takie oczywiste żeby dzieci miały jakąś terapię czy chociażby kilka spotkań. Jak u nas się potoczyło, no myślę, że skutki ciągną się do dnia dzisiejszego, pokaleczona psychika dziecięca wpływa na całe życie. Mama się starała, miałam dobre dzieciństwo, dużo pięknych wspomnień ale i wiele takich które nie powinny się wydarzyć, których dziecięce oczy nie powinny widzieć. Mój brat chyba stracił najwięcej, z pogodnego rozgadanego, odważnego chłopca stał się cichym, zamkniętym, smutnym dzieckiem, przestał rozmawiać. Bardzo dobrze się uczył ale do dnia dzisiejszego jest zamkniętym człowiekiem samotnym.. Współczuję Ci chłopaku z wywiadu, trzymaj się.
Bardzo mi przykro z tego powodu 😢. Jakbys miala ochote to napisz na privat. Pozdrawiam i zycze blogoslawienstwa Bozego ✝️
Tytuł trochę naciągany za to ja pozytywnie zaskoczony cieszy mnie że są dobre placówki ❤
Bardzo naciągany, żeby przyciągnąć ciekawskich.
Mój tatuś był w domu dziecka w czasach komuny w latach 70 od 7 roku życia w domu dziecka, gdy jego brat dorosl na tyle też tam trafil. Ci ludzie są inni, oni nie będą tak funkcjonowac jak w normalnej rodzinie. Sprzataja, gotuja itd ale emocjonalnie są poranieni często I to już im zostaje do końca zycia. On np nie potrafi komuś współczuć czy pocieszyc, nie lubi rozmawiać o emocjach jest "zubożały emocjonalnie "Nigdy nie narzeka na swoje życie bo uznaje to za "użalanie sie nad sobą" jest gruboskórny taki, ale pomaga, ludziom, zwierzetom, zachowuje sie jak osoba z syndromem DDA w roli bohatera (on musial sie od dziecka bratem zajmowac bo matka szla do pracy) sam byl dzieckiem mize dlatego go zabrali, bo ich zostawiala samych w domu I nawet na klucz zamykala zeby tata nie wychodzil a on przez okno uciekal 😂 byla bieda, mama nie miala pieniadzy, zmarla mlodo gdy oni byli dziecmi juz w bidulu wtedy byli jej synowie gdy zmarla, niegdy jej nie poznalam. Ostatnio gdy rozmawialismy (tata ma juz ponad 60 lat) mi wyznal że ma żal do kuratora co ich tam skierowal I zastanawia sie kto doniosl na mame jego. O domu dziecka nie mowil duzo, jakie zasady tam panowaly, czasem dostal od wychowawcow bo to takie czasy byly. I tam tez bylo tak ze kazdy mlodszy dostawal opiekuna, starsze dziecko. Troche znam ten klimat, bo mam tate po bidulu I bylam tez na praktyce w pogotowiu opiekuńczym, mialam kolezanke co tez jakis etap zycia byla w domu dziecka, kolege co tez byl w domu dziecka I w Mow. Sama jestem adoptowana, ale na szczęście nie musialam przejsc przez bidul.
Nie spodobalo mi sie sformuowanie "chora psychicznie"... tez jestem chora psychicznie, mam zaburzenia mimo ze nie bylam w domu dziecka. Nie kazda choroba czy zaburzenia sa niebezpieczne.
Moj tato w latach 70 nic nie dostal od panstwa po domu dziecka, nawet papierow mu nie dali, dopiero gdy 5 lat mlodszy brat wychodzil dostal akt zgonu ich matki.
Teraz dzieci moga sie starac o mieszkanie.
Tak mi przykro 😢
Powodzenia mlody człowieku,wszystkiego dobrego 😀❤️zły system cię nie pochłoną miałeś szczęście i niech tak pozostanie..Chciała bym byś zawsze mówił prawdę...
Bardzo ważna rozmowa, zmieniająca totalnie wiedzę jak to wygląda.
Ten młody człowiek trafił do dobrego domu dziecka jednego na milion w kórych dzieci żyją w koszmarze, tragedii więc nie zgodzę się z tobą że właśnie wiadomo jak tam jest bo z calym szacunkiem ale nie wiesz i nawet sobie nie wyobrażasz tego koszmaru i prawdziwej patologi domów dziecka i rodzin zastępczych...pozdrawiam
Wiele jest takich miejsc, w ktorych nie chcielibyśmy się znaleźć, które napawają nas strachem, jednak człowiek ma zdolności adaptacyjne i nie wie z czym przyjdzie mu się w życiu zmierzyć. Może w domu dziecka jest ok, ale o jednym nie powiedzieliście, o poczuciu braku rodziców, braku poczucia bezpieczeństwa, zaopiekowania emocjonalnego. Po człowieku nie widać, że wychowywał się bez rodziców, ale to w nim zostaje na zawsze, ta pustka, ktorej nikt nie napełni. Żadne pieniądze, żaden partner nie zastąpi , nie zrekompensuje braku dobrego dzieciństwa w dobrym domu z dobrymi rodzicami. O tym marzą dzieci w domu dziecka.
I to jest właśnie dobitny obraz systemu oświaty - tak zastrasza się społeczeństwo, i pokazuje władzę w łapach - masz się podporządkować i słuchać systemu, być posłusznym robolem, niewolnikiem,, masz słuchać nauczycieli, którzy zawsze mają rację, są jak wyrocznia, nie pozwolą na własne odrębne zdanie, indywidualny tok myślenia. Tak prymitywne osobniki pod płaszczykiem "nauczyciela" niszczy rodzinę, więzi, niszczy życie młodego człowieka. To są zwyrodniałe, bezduszne i narcystyczne osobniki, które powinne robić w kamieniołomie, a nie sprawować opiekę nad dziećmi, nauczać i mieć kontakt z młodym społeczeństwem ! To jest wyrok polityczny, a nie kara dla ucznia za bycie knąbrnym. Tak się degeneruje i stacza nasze młode społeczeństwo !
Osobiście jestem ojcem który walczył długo o ściągnięcie dziecka z Anglii kiedy zostało zabrane od matki. Koszmar dla dziecka, koszmar sądowy, koszmar kosztowy, dużo szczęścia i totalna ignorancja władz…. Długo by gadać. Mechanizmy i procedury nie działaja jak powinny, a jak dodamy po za granicami to robi się absurd
Po co ta cała otoczka prywatności skoro w 21:28 słychać prawdziwy głos gościa. Może warto dokładniej podjeść do edycji materiału skoro już chcesz zapewnić anonimowość. Wydaje mi się iż taki materiał należy sprawdzić więcej razy zanim się go opublikuje
no już na ulicy go poznają bo przez sekunde głoś być może było słychać lol
Skoro wychowankowie DDz musza sami wykonywać wszystkie obowiązki domowe to dlaczego koszt pobytu jednego wychowanka jest tak wysoki ,nawet do 20 tys.zl ?
Bo ktoś na tym zarabia
Mama nas (mnie i rodzeństwo) często straszyła że odda do domu dziecka. Dziś,patrząc z perspektywy dorosłej kobiety stwierdzam że zrobiła by nam tym prezent życia... Nakład traum jakie mam z domu jest ciężki do dźwigania bez terapi 😔
Terapia tyle pomaga co umarłemu kadzidło. Wiem coś o tym. Lepiej po prostu nie pamiętać a nie się babrac w przeszłości.
Pracowałem 8 lat w placówce socjalizacyjnej całodobowej, zwanej "domem dziecka" jako wychowawca.
Też mógłbym opowiedzieć sporo historii. Czy było tylko źle? Wręcz przeciwnie.
jestem w szoku z 2 powodów:
- można od tak odebrać dziecko i skazać je na dom dziecka
- dom dziecka nie musi być piekłem
Tak. Bardzo latwo odebrac rodzicom dzieci.
Np w niemczech, jesli jest dziecko niby chore na raka (to orzeka h.j w bialym kitlu) a ty chcesz leczyc alternatywnie np ziolami, dieta, czy inaczej niz chemia, to przyjda bandyci z jugendamtu i zabiora dziecko
Brakuje mi odpowiedzi na pytanie czy pobyt w domu dziecka pomógł wyeliminować problemy w szkole? To był przecież główny powód że Gość tam trafił. Co do kilkukrotnego powtarzania, że nie było powodu aby zostać zabranym od Mamy to myślę że jednak był. Jeżeli od 12 do 17 roku życia w szkole są cały czas problemy (nie wiem czy to był problem z frekwencją, zawalaniem nauki, odnoszeniem do uczniów i nauczycieli) to nie trzeba być karanym przez policję aby maiarka się przebrała. Owszem, powinien szybko wkroczyć psycholog co nie znaczy że nie było z uczniem problemu. Gość kończy naukę w wieku 22 lat i nie są to studia. Wyczuwam 2 dno w tej historii.
Wiemy tyle co nam powiedzą. A może to wszystko bujda, a przecież temat jest potrzebny bo TH-cam pieniądze rozdaje 😂
Podcast ciekawy, ale tytuł z dupy.
Obejrze jeszcze później ale po 14 min nie widzę żeby to miało coś wspólnego z realiami
Dokładnie, ja słucham i nie wierzę. Ja spędziłam 12 lat horroru w ddz i wyszłam z PTSD, każdy dzień to był po prostu horror i walka o przetrwanie.
Jak można mówić, że tam było dobrze.Przebywać z chorą ,groźną osobą.Albo pomagać innym, jednocześnie trzeba przy tym używać przemocy.To jest olbrzymia trauma.Myslę , że to jest błąd systemu.Sądzę też,że wiek miał tu duże znaczenie.Mając 17 lat inaczej można sobie poradzić,niz np. mając lat 8.
Dom domowi nie rowny, w jednym bedzie wszystko ok, a w drugim dramat. Wszystko zalezy od personelu.
Z jego sposobu i zdawkowości w mówieniu o mamie można wywynisokować ze nie chce mówić prawdy bo jeszcze tego nie przepracował i wstydzi się prawdy. Oczywiście jest szansa na niesłuszne zabranie dziecka, w końcu błędy się zdazaja nawet w takich sytuacjach ale na moje oko te problemy zdrowotne mamy to choroba alkoholowa. Śmierć ojca i mamy dom dziecka
Też mi się tak wydaje
Ja bym raczej optowala za depresją matki po smierci męża z którą nie potrafila sobie poradzić.
Niestety są przypadki, że lepszy dom dziecka niż nieodpowiedzialna Matka😢
Ten chłopak mówił że była chora, nie wiadomo na co chorowała.
Piszesz ze lepsz Dom Dziecka😮
Ja sie od 8 lat wychowywalam szjaly sie tam niedobre rzeczy
Wychowawca byl kawaler bral sie za mlode dziewczynyba nawt kary byly Lepjej tam niech sie ktos zainteresuje tam tymi malymi dziecmi radzilabym
Pozdrawjam 😢
Nie wiadomo czy nieodpowiedzialna ,byc moze nieporadna ,byc moze w depresji po stracie kochanego męża z ktora nie potrafila sobie poradzić i nie miala siły się wyleczyć .
Mówił że nie radziła sobie z synem, ale TAK ORZEKLI PEDAGODZY SZKOLNI,. Matki pewnie nie pytano o zgodę 😢@@stanisawakostuch3861
Cos mi nie gra. Jakby chłopak nie rozprawił się z tą sytuacją. Zgadkowe informacje. O całym sądzie, zabraniu, matce.
Tak, albo jakby nie chciał o wszystkim mówić
Może chciał pozostać do końca anonimowy i nie chciał mówic o wszystkich rzeczach @@Editta33
Chciałam spytać czy jest możliwość zorganizowania wywiadu z osobą pracująca w przedszkolu? Chętnie bym posłuchała jak wygląda taka praca w praktyce
dobry pomysl!!
Pracuję w przedszkolu 27 lat. Widzimy problemy dzieci i ich rodziców jak na dłoni, z czego rodzice nie zdają sobie sprawy. Wiele rzeczy się rodzicom nie mówi, żeby im nie sprawiać przykrości, np. o tym, jak dzieci z roku na rok są coraz słabsze fizycznie, koordynacja wzrokowo-ruchowa leży. Dzieci są również dużo słabsze intelektualnie, zaniedbane przez rodziców pod każdym względem, nawet higieny. Musiałaby to być nauczycielka z długim stażem, która nie boi się prawdy.
Ja pracuję w żłobku, ale gdybym powiedziała jakie rzeczy potrafią się dziać to pewnie by mi się oberwało a z czegoś żyć trzeba. I nie mówię tutaj o krzywdzie dzieci, bo staramy się zapewnić im jak najlepszą opiekę, ale temat jest dość skomplikowany.
Dodałabym jeszcze, że obecni rodzice wychowanie dzieci widzą jako przemoc, np. zwykłe zwrócenie dziecku uwagi czy posadzenie obok siebie na krześle, miałam o to pretensje,
dlatego przestałyśmy informować rodziców o problemach z ich dziećmi a jak ktoś zapyta, to musimy w sposób bardzo delikatny odpowiadać, żeby rodzica nie urazić.
51:00 to czemu nie wrócił od razu do swojej mamy po 18 sce ?
Moze wylądowała w psychiatryku i stracili mieszkanie bo nie mial kto za nie płacić i nie bylo juz do czego wracać .Wcale bym się nie zdziwila .Nie dość że zalamanie i depresja po stracie męża ,to jeszcze utrata syna. Jako wrażliwa osoba mogla sobie nie poradzić. Nawet syn wspomina że powinien się matką opiekować bo był jej potrzebny zamiast isc do DD i nie zostawiać jej samej bo ona go potrzebowała.
Jak to sobie wyobrażasz? Nie chodzi do szkoły, źle się zachowuje, matka nie ma wpływu na zachowanie syna.... Obowiązek szkolny obowiazuje
Ja bylam tam w latach szesdziesiatych po śmierci mojej mamy. Mialam 9 lat. W pierwszym dniu huśtalam się na uszkodzonej huśtawce. Musiałam z niej zaskoczyć żeby nie spaść się nie połamać. Za ten czyn na " powitanie" dostalam z liścia w twarz od wychowawcy. Takiej właśnie miłości doznalam w domu dziecka. To duże molochy gdzie mie ma miejsca ani czasu na poświęcenie kazdemu dziecku uwagi czy rozmowy. W doroslym już życiu poruszylam ten problem w gazecie. Chodzilo mi o rozwijanie rodzinnych domów dziecka. W konsekwencji zafundowano mi piekło z reszty mojego życia.
Trafiłam na filmik przez przypadek. Zaskoczył mnie pan swoim brakiem uważności na to, co mówi rozmówca - było parę takich sytuacji, np. kiedy pada pytanie o to, czy były osoby młodsze od niego, podczas gdy wcześniej już opowiedział o niepełnosprawnym gościu. Ale i tak nic nie przebije najgorszego momentu, kiedy gość powiedział, że jego problemy w szkole wywołał brak akceptacji śmierci ojca, a po informacji zapadł "wyrok" o domu dziecka pada pytanie "co na to rodzice?" 🤯 No koszmar, po prostu! Poza tym do końca filmiku gasal widać pana negatywny stosunek do domu dziecka jako miejsca - wydaje mi się, że ktoś kto prowadzi wywiad powinien być bardziej neutralny i ukryć swoją opinię przyjmując stanowisko "opowiedz mi o tym twoimi oczami", a nie "obal moje wyobrażenia".
Do pieczy zastepczej nie trafia sie za naganne zachowanie w szkole, niewydolność wychowawcza moze byc powodem umieszczenia w MOW czy MOS jako dodatkowy środek wychowawczy dla dziecka. Pracowalam lata jako koordynator w tzw domu dziecka i nigdy z taka decyzja Sadu sie nie spotkałam.
Komentarz pisze juz po pierwszych minutach odsluchu.... obawiam sie ze to kolejny wywiad wprowadzajacy dezinformacje spoleczna na temat takich miejsc.. 😢😢😢😢😢
Problem moze leży w tym ze Pan jak wiele dzieci nie został jasno poinformowany o przyczynach takiej decyzji Sądu...to czesto trudne rozmowy z dziecmi ale uwazam ze bardzo potrzebne , jak widać. Ja zawsze podejmowalam rozmowy z wychowankami by jasno rozumieli swoja sytuacje życiowa i przedewszystkim rozumieli ze to nie ich wina ze są w "domu dziecka".
Dużo dobrych ludzi wokół dla Gościa ❤❤❤❤
Zdrówka dla prowadzącego 😊
Zgadzam sie, niestety nie poznal prawdy, sam mowi ze nie zna prawdziwego powodu. Nie rozumiem dlaczego przynajmniej teraz nie moze go poznac.
Nie wiemy czy nie może;)
Masz racje, może tak być, choć z drugiej strony Tomasz Komenda też nie powinien trafić do wiezienia, a jednak tam był, wiec nigdy nie wiadomo jak było z tym chłopakiem, w naszym państwie dzieją się dziwne rzeczy… zostało nam tylko kontemplować.
Czasem jak się kurator upiera żeby dziecko zabrać to tak robi żeby udało mu się dziecko zabrać z rodziny.
Życzę wszystkiego dobrego dla rozmówcy :)
Chłopaku czego Ci życzyć ? Życzę dużo dobroci , zawsze coś dzieje się po coś .. takiego sensu trzeba szukać . Dobry chłopaczek z Ciebie Pozdro
Ciekawy reportaż .
Ale nie wszystko było według mnie poruszone w tym wywiadzie .
Na przykład czy zdarzały się samobójstwa itd...
Pozdrawiam 🤜🤛
Może kiedyś było inaczej. Ludzie nie macie pojęcia o tym miejscu. Po zmianie ustawy w Domach Dziecka jest bardzo dobrze. To często jedyna szansa dla tych dzieci. Rodzice im taki los zgotowali...i napiszę wiecej, nie czują się często winni. Wiem, bo jestem wychowawcą w Domu Dziecka i obserwuję zależności na codzień. Nie ma mowy o przemocy czy złym traktowaniu. Owszem to nie jest ich dom rodzinny, wolałby być z matką itd...ale staramy się stworzyć jego namiastkę. Dzieci i młodzież trzymają się razem. Najlepiej gadać jak pojęcia brak.
Miałem wrażenie że prowadzący na siłę chciał usłyszeć jak źle było w domu dziecka i tylko czekał na tego typu historie. Nawet wręcz był zawiedziony tym jak pomocny był dom dziecka bohatera odcinka.
Ciekawy wywiad. :)
Pracuję w domu dziecka od 5 lat. W tego typu placówkach naprawdę trzyma się standard. To nie są lata 80, obecnie wychowankowie mają dobre warunki i nic złego im się nie dzieje.
Potwierdzam :)
No jasne, wysługiwanie się młodzieżą, zmuszanie ich do gotowania dla 15 osób, robienia zakupów czy sprzątania to jest wysługiwanie się młodzieżą. Czy Pani/Pan robił to u siebie w rodzinie w ich wieku? Co innego pomoc przy pracach domowych, co innego zastępowanie kucharki i gotowanie całego obiadu. W tym wieku w żadnej normalnej rodzinie dziecko nie gotuje dla wszystkich ani nie robi olbrzymich zakupów. Może w nich uczestniczyć, pomagac. Do kogo należy ten dom dziecka, do państwa czy jest sprywatyzowany, kto szuka takich oszczędności kosztem wychowanków.
Wszystko zalezy od zarzadzania .... u nas np. Robilam zakupy z dowozem do domu a dzieciaki ukladaly na poki, zadania zawsze są dostosowane do wieku dziecka i jego możliwości.
Co do dzieci w normalnych domach ... nie potrzebują aż tak treningu samodzielności sprawczosci i wiary ww własne możliwości co daje im właśnie obowiązkowość ... @@bra3879
Może chłopak miał pecha i tam trafił.
Ogromnie wiele zależy od miejsca- miasto/ miasteczko/ wieś, od wielkości i charakteru ośrodka, od poziomu wyspecjalizowania kadry, a także od samej dyrekcji. „Standard” powinien być trzymany, jednak jeśli chodzi o czynnik ludzki, to już może być ciężej... Gość podcastu bardzo pobieżnie opowiedział o procesie umieszczenia go w domu dziecka. Zanim do tego dojdzie, istnieje szereg procedur związanych z pracą z rodziną. Podejmowane są próby pomocy rodzinie przez pracowników socjalnych i kuratora rodzinnego. Dopiero, kiedy nie ma efektów, nadal rodzina jest niewydolna, sprawa idzie dalej. Jeśli chodzi o funkcjonowanie w domu dziecka, to jednym z czołowych założeń jest doprowadzanie do usamodzielnienia dziecka, niezależnie od tego, czy wróci do rodziny przed 18-stką, czy wcześniej, o ile zostaną spełnione warunki (poprawa sytuacji życiowej rodziny- bardzo szeroko pojęty temat- i aktywny udział rodziców/rodzica w staraniach o powrót dziecka do domu rodzinnego). Robienie zakupów, pomoc wychowawcom w gotowaniu, czy sprzątanie to podstawy. Dzieciom nie brakuje jedzenia, ubrań, czy pieniędzy na korepetycje i zajęcia poza lekcyjne. Brakuje im natomiast tego, czego za pieniądze kupić się nie da. Od kilku lat pracuję z młodzieżą, jako wychowawca w domu dziecka.
Dzień dobry moja koleżanka wychowała się w domu dziecka nr 1 w Zwierzyńcu pow Zamość woj Lublin nie miała wsparcia ani nie ze strony matki ani ojca na świecie została sama Była bita i poniewierana jednak wyrosła na piękną kobietę wychowała 3 dzieci obecnie jest na emeryturze ma 60 lat Do dziś zostały jej ciężkie wspomnienie jak jako dziecko strasznie płakała gdy matka ja zostawiła nawet nie wiecie jakie to jest ciężkie uczucie gdy własną matka zostawia Cię w obcym domu z obcymi ludźmi Nikt nie opiszę tego niż ten co to przeżył i 11 lat tam przebywał 😊
Mnie w 1974r czyli miałam 14 lat straszyli ze mną zajmnie sie kurator bo opuszczałam sporo dni w szkole,ale dla mnie w tamtym czasie było strasznie nudno w szkole.
tytul nie pasuje do opowieści przedstawionej przez bohatera
spodziewałam sie opowiasci mrozacej krew w żyłach a tu zwykła normalność chodzenia do piekarni..
Pracę domowe obowiązkowe, TO KIEDY NAUKA, czas nauki w szkole?.
Kto obiad gotował i kiedy?
Jesteś fajnym, silnym, mądrym facetem. Bądź szczęśliwy. Bądź dobrym mężem i ojcem. Powodzenia! ❤Powiedz, który to Dom Dziecka!? 🤔 Warto chwalić dobrego dyrektora i dobrych nauczycieli - wychowawców! ❤
Mos to nie jest poprawczak obecnie. Od kilku dobrych lat sąd nie kieruje tam nikogo a samo członkostwo jest dobrowolne. Sąd może skierować do mowu.
Prowadzący mi jakoś przeszkadza, dziwne wstawki, dziwne odpowiedzi.
Gdybym trafiła wcześniej do psychiatry nie trafiłabym nigdy do domu dziecka… (byłam 7 miesięcy)
Pierwsza noc Kamińskiego i Wąsika też była straszna 🙂
PiS miał miękkie serce , musi mieć twarda d..., mogli zamykać , nie zamykali , to teraz mają
Bardzo ciekawy wywiad
Zabraklo pytan typu
Jak zmieniało się jego zachowanie z stazem w domu dziecka?
Jego najlepsze wspomnienie z domu dziecka?
Czy w czasie wolnym 9dwiedzal matke?
Przez taki koszmar przejść, nie dziwi mnie.😘❤️👍💐
Jaki koszmar?
W pozycji tylnej😂mogłeś chociaż coś w stylu odwróconej powiedzieć😉
Ja byłam w domu dziecka miło to wspominam też miałam 12 lat ale oddali mnie Wujkowie bo ponoć nie dawali ze mną rady Bo ciotka chciała mieć dziecko beż żadnych problemów I dobrze ze tam byłam MILI WYCHOWAWCY kocham ich zresztą cały personel Kucharki przekochane jak byliśmy glodne to zawsze coś dały Najlepszy był chleb ze smalcem swojski Jedzenie pycha
Super wywiad:)
Domy dziecka przechodzily transformacje w roznych latach. W roznych gminach tez byly rozne rozwiazania
Miło, że DD nie jest tak złym miejscem jak myśli pewnie większość społeczeństwa
No to się w pale nie miesić. Jestem nauczycielem specjalnym więc troszkę miałam do czynienia z takimi tematami. Tu Gość powinien jako dziecko po stracie taty właściwie z automatu dostać opiekę psychologa w szkole. Tym bardziej ten psycholog powinien się pojawić gdy zaczęły się problemy z zachowaniem. Gdzie byli nauczyciele? Mały zamiast dostać wsparcie został ukarany domem dziecka za to że miał problemy emocjonalne. Do tego mama, która ewidentnie jest dość nieporadną osobą, ciężko oceniać taką kobietę ale to jednak dziwne że tak gładko poszło z tym domem dziecka. No albo Pan tu czegoś nie mówi albo sytuacja jest mega chora.
Mieszkałam w internecie , było podobnie
To mozna żyć w internecie?
@@franciszekklintonowskijak pisze, że mieszkała to mieszkała 😂
W tym przypadku matka była prawdopodobnie rodzicem "wychowawczo niewydolnym" czyli takim, który (tutaj mimo chęci) nie był w stanie wpłynąć na dobre zachowanie syna, jego edukacje itd.
To nie jest tak, że dzieją się jakieś małe odstępstwa od normy w zachowaniu i dziecko trafia do ośrodka. To jest na prawdę długa droga. Kłopoty w szkole, potem wzywa się rodziców (wielokrotnie), pomoc psych -ped., potem (jeżeli nic się nie poprawia) informacja do opieki społecznej i po takim wniosku dostaje się kuratora. Kurator MUSIAŁ zauważyć nieprawidłowości w wychowaniu dziecka przez rodzica, że wystąpił o skierowanie do ośrodka.
Też tak podejrzewam
Kuratorzy nie zawsze rzetelnie wykonują swoje obowiazki ,czesto jest tak ze staraja sie utrzymac jak najdluzej swoja kuratelę nad podopiecznym zeby miec ich jak najwiecej i jak najwięcej zarabiać tanim kosztem .Znam sytuacje kiedy kurator wpisywal do teczki w sądzie rażącą nieprawdę na temat rodziny podopiecznej ,wpisywal sobie wizyty ktorych nie bylo ,np. że nie zastal matki w domu mimo iż wiedzial doskonale w jakich godzinach matka jest w pracy .Przychodzil jak grozny policjant , tylko straszyl i grozil zamiast pomóc matce w uzyskaniu chociazby alimentów w sądzie gdzie sprawa utknęła w martwym punkcie z powodu rzekomej choroby sędzi na dlugi czas..Kurator nie spodziewał się że matka jest na tyle kumata i że przeczyta w sądzie akta i zapisane przez niego perfidne klamstwa na jej temat , że złoży skargę na niego do kuratorium ..
Matka po smierci męża mogla przejsc zalamanie nerwowe i popasc w depresje z ktora nie umiala sobie poradzić dluzszy czas. Sa kobiety ktore naprawdę kochają swoich mężów i cierpią po ich stracie , szczególnie że sądząc po wieku (12 lat) byli stosunkowo mlodym malzenstwem.
@@stanisawakostuch3861 Ok, znam sytuację z autopsji. Ja miałam 5 lat kiedy ojciec zginą w wypadku, mój brat 2,5.
Mama też ogromnie to przeżywała ale jednak była w stanie się nami opiekować.
Jeżeli Rodzic nie jest w stanie to opiekę przejmują instytucje.
@@lidialasyk5199Weź pod uwagę, że ludzie są różni i naucz się pisać.
Pogubiony chlopak, stracil ojca, pokazywal swoim zachowaniem, ze potrzebuje pomocy, a oni zniszczyli nie tylko jego ale i matke, ktora pierw stracila partnera, a potem odebrano jej dziecko, gdzie w takich chwilach jest ta pomoc panstwowa?! Dlaczego nauczyciele lub dyrektor nie zainteresowal sie sytuacja chlopaka i jego matki?!
Przykre to.. 😢
9:17 i na to czekałem na to aż się spytasz czy do domu dziecka trafia sama patologia bo przecież skoro ich tam wywieźli to musieli nieźle naodwalać, natomiast dom dziecka nie jest dla młodzieży ze to tak ujmę mocno zdemoralizowanej istnieją inne instytucje dla takowej młodzieży
Hi, hi, w pozycji tylnej!!! To znaczy na 🐕 pieska?
Super historia. Ale czy nie tęskniłeś za Mamą? Ja bym umarła z tęsknoty za Mamą...
Milo jest uslyszec ze sa jeszcze miejsca ktorym zalezy na wychowaniem dziecka w bezpiecznych warunkach, uczac go jak zyc. Mam nadzieje ze takich miejsc jest wiecej. Ale wolalbym zeby nie bylo potrzeby by domy dziecka istnialy
Mam pytanie: jak mozna tak dac sobie wysmarowac rece i dlaczego?
Bylem przed chwila na innym kanale z kobieta, tez takie rece miala.
Jak wyklada sprawa z kobietami ktore wygladaja inaczej? Masz powoduenie?🤔
Mama byla niewydolna wychowawczo. A synek ją zwyczajne lekceważył żeby nie powiedzieć gorzej. Niewydolnosc systemu nic do tego nie ma. Będąc z matką chłopak prawdopodobnie by zszedł na złą drogę. W domu dziecka nauczył się odpowiedzialności
No coz moja corka niechodzila do szkoly mimo ze ja odprowadzalam pod.szkole corka pod
Szkolnym uciekala pedagog wezwala I owiedziala ze nie umie sie zajac to ja zabiora no walczylam I byla.w.domu
Bardzo dobry materiał.
Myślę że po śmierci ojca przeżył straszną traumę i nie miał wsparcia od matki i to zawarzyło na jego psychice .A za czasów komuny nikt specjalnie nie interesował się losem rodzin .pozdrawiam Pana serdecznie.❤
Dla statystyk
Ja miałam złe doświadczenia w domu dziecka. Przemoc psychiczna ze strony starszych wychowanków jak i ze strony samych wychowawców. Nigdy nie było wychowawców wtedy, gdy byli potrzebni. (wychowawcy mają wykształcenie pedagogiczne ale u połowy z nich, to wykształcenie pozostawia wiele do życzenia). Większość nie nadaje się na wychowawców, powinni mieć zakaz wykonywania tego zawodu.
Sytuacja przedstawiona przez gościa odcinka jest niecodzienna w Polsce, ale nie na świecie. W krajach takich jak Szwecja, czy Holandia można zabrać dziecko rodzicom, tylko dlatego, że dziecko ma poważną dysleksję - czytałam świadectwa takich ludzi. To jest chore, ale i oświata w Polsce, zwłaszcza wiele lat temu mocno kulała i nie dbała o uczniów... Oczywiście były wyjątki, ale niestety zbyt rzadkie.
Dziecko traci ojca trauma a tu jeszcze odbieraja go od matki a moze pomoc psychologa byla by trafniejsza
Mój szwagier wychował się w domu dziecka i teraz słucham wszystkiego na ten temat
W USA odkryli ze sędziowie brali kasę za wysyłanie do domów dziecka za byle co "Kids for cash". Prywatne ośrodki dostają kasę od państwa od łebka i dzielą się tym z sędzia
, prokuratorem etc cos takiego jak necorbusiness (sprzedania 'skór' przez lekarzy). Ciekawe czy to samo się dzieje w Polsce teraz...
Gdyby Dymitr udzielił wywiadu z posłem na Sejm RP i prezesem Nowej Nadziei Sławomirem Mentzenem to oglądalność będzie olbrzymia.
👍👍👍❤️❤️❤️
Na jednego wychowanka domu dziecka płaciliśmy w 2022 roku nawet 20 643,03 zł miesięcznie. Więc są to kwoty kosmiczne z punktu widzenia podatnika, który to sponsoruje. A to są ceny z 2022 roku. Można się domyślać, że w 2024 roku Warszawa płaci zdecydowanie więcej.
§ 1. Ustala się średnie miesięczne wydatki przeznaczone na utrzymanie dziecka w 2022 r. w placówkach opiekuńczo-wychowawczych prowadzonych przez m.st. Warszawę oraz na zlecenie m.st. Warszawy w kwotach określonych w załączniku do Zarządzenia.
Załącznik do zarządzenia nr 499/2022 Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z 29 marca 2022 r.
Średnie wydatki na utrzymanie wychowanka w 2022 roku
1. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom przy Nieborowskiej" ul. Nieborowska 15 m. 4,5,6,9
- 15 395,08 zł
2. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Radosny Dom" Al. Jerozolimskie 47 m. 4
- 8 824,76 zł
3. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom przy Tynieckiej" ul. Tyniecka 18 m. 6
- 11 500,56 zł
4. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom przy Łazienkach Królewskich" ul Gagarina 31 m. 8
- 10 307,98 zł
5. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Wspólny Dom" Al.Niepodległości 132/136 m. 46
- 10 649,84 zł
6. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom przy Koszykowej" ul. Koszykowa 20 m. 7
- 8 552,04 zł
7. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Biały Domek" ul. Św. Bonifacego 81 a
- 10 218,87 zł
8. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom u Brzechwy" ul. Tarczyńska 27
- 9 203,10 zł
9. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom w pół drogi" ul. Kłobucka 18b m. 11
- 9 601,20 zł
10. Dom Dziecka Nr 15 im. Ks. G.P. Baudouina ul. Nowogrodzka 75
- 9 485,42 zł
11. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Bajkowy Dworek" ul. Nowogrodzka 77
- 20 643,03 zł
12. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Słoneczny Dom" ul. Wilanowska 6 m. 11
- 11 013,58 zł
13. Pogotowie Opiekuńcze Nr 1 ul. Dembińskiego 1
- 9 301,34 zł
14. Pogotowie Opiekuńcze Nr 2 im. Józefa Czesława Babickiego ul. Bonifacego 81
- 12 434,00 zł
15. Dom Dziecka Nr 1 im. Maryny Falskiej Al. Zjednoczenia 34
- 11 542,01 zł
16. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Kameralna Grupa Usamodzielnienia" ul. Wrzeciono 31 m. 1
- 12 733,73 zł
17. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Pszczółki" ul. Mickiewicza 27 m. 124
- 12 514,30 zł
18. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Słoneczna Ekipa" ul.Lipska 14 m. 6
- 14 298,83 zł
19. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Kwadrat" ul.Mickiewicza 65 m. 2
- 12 693,17 zł
20. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Domino" ul. Racławicka 17 m. 4
- 11 813,94 zł
21. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Tęcza" ul. Racławicka 17 m. 3
- 9 357,69 zł
22. Dom Dziecka Nr 2 im. dr Janusza Korczaka ul. Jaktorowska 6
- 9 344,10 zł
23. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Zielona Dolina" ul. Szczotkarska 19
- 8 989,27 zł
24. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Słoneczka" ul. Wolfkego 20 m. 2
- 11 156,45 zł
25. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Mega Mocni" ul. Płocka 31 m. 10
- 10 699,40 zł
26. Ośrodek Wsparcia Dziecka i Rodziny "KOŁO" ul. Barcicka 2
- 9 922,40 zł
27. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Radosna" ul. Ogrodowa 10/26
- 10 846,11 zł
28. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Zielona" ul. Nowowiejska 6 m. 26
- 9 394,27 zł
29. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Nowa Ogrodowa" ul. Ogrodowa 13/29 m. 1
- 11 219,34 zł
30. Dom Dziecka Nr 16 ul. Międzyparkowa 5
- 11 017,19 zł
31. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Czwórka" ul. Łukowska 27
- 8 149,81 zł
32. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Wiśniowa" ul. Wiśniowa 48 m.19
- 14 604,56 zł
33. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Cichy Kąt" ul. Kontuszowa 18
- 7 488,99 zł
34. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Przystań" ul. Grodzieńska 34 m. 48-49
- 7 440,88 zł
35. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom na Jagiellońskiej" ul. Jagiellońska 47C m. 28
- 7 548,58 zł
36. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza ,,CHATA" ul. Bohaterów 50
- 8 253,44 zł
37. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom przy Mickiewicza" ul. Mickiewicza 65 m. 3-4
- 7 458,41 zł
38. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "STALÓWKA" ul. Stalowa 29 m. 13
- 7 958,02 zł
39. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Bezpieczna Wyspa" ul. Prałatowska 2 m. 3 i 52
- 9 403,97 zł
40. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Bezpieczny Dom" ul. Oszmiańska 10 m. 13 i 18
- 8 830,21 zł
41. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Dom przy Chełmżyńskiej" ul. Chełmżyńska 27/35 m. 34
- 8 824,41 zł
42. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Zielona Sąsiedzka" ul. Sąsiedzka 11D
- 7 721,10 zł
43. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Cichy Port" ul. Łomżyńska 20 lok. 47
- 7 551,46 zł
44. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "Nowa Łomżyńska" ul. Łomżyńska 26 lok. 14
- 7 192,69 zł
45. Placówka Opiekuńczo-Wychowawcza "ZAKĄTEK" ul. 11 Listopada 15B
- 8 506,89 zł
46. Placówka Rodzinna przy Al. Jerozolimskich 99/15
- 11 561,50 zł
47. Placówka Rodzinna przy ul. Wilczej 23/27
- 9 125,02 zł
48. Placówka Rodzinna przy ul. Warzelniczej 23 B
- 9 925,39 zł
49. Placówka Rodzinna przy ul. Słowackiego 75
- 8 514,31 zł
50. Placówka Rodzinna przy ul. Ząbkowskiej 23/25 m. 53
- 8 747,55 zł
51. Dom Dziecka ZSFRM ul. Wałuszewska 48
- 6 285,66 zł
52. Dom Dziecka ZSFRM ul. Paprociowa 2
- 6 366,29 zł
53. Dom Dziecka ZSFRM ul. Klasyków 52/54
- 4 888,77 zł
54. Katolicka Placówka Wychowawcza "Nasz Dom" ul. Bolesława Śmiałego 37
- 6 058,32 zł
qrwa, dlaczego wpycha sie dzieci do jakis domow a nie da sie tych funduszy prywatnie np rodzicom??
Ja wiem dlaczego ale strach ta prawde wypowiedziec😢
W domu dziecka, jak w rodzinie, dzieci uczą się obowiązków.
A prywatnie przy rodzicach takie wymagania przez rodziców są potepiane przez spolecznosc😮.
Dokładnie bo chciałeś bo nie spotkało cię samo zło i jesteś człowiekiem ale są też inni którzy doświadczyli tego zła oko w oko i są wyrzutkami ale też nie chcą i nigdy nie będą ludźmi 💔 nie kiedy są wypuszczani do społeczeństwa,lub nie są zdjagnozowani i powstają brutalni,psychpatyczni mordercy co z tego wynika zawodzą rodzice a wraz z nimi system prawny...😔💔
Jako była wychowanka domu dziecka mam wrażenie, że rozmówca byl w dd już jakiś czas temu. Trochę się zmieniło, ale niewiele. Można zostać w dd nawet na studia czy będąc słuchaczem szkoły policealnej ucząc się zaocznie, tylko wtedy trzeba też pracować. Ilość dzieciaków też się trochę zmieniła maksymalna. Dla gościa odcinka powodzenia i trzymaj się tam w życiu
Jest za mało miłości na świecie dla dzieci. Wiele zachowań dzieci stąd wynika. Mam nadzieję, że te dzieci znajdą w życiu miejsce, dom, życzliwych ludzi.
Dzięki
jestem ciekawy z jakiego domu dziecka jest twoj gosc. mam wrazenie jakby byl z mojego. ja bylem w lodzi.
Ja miałem też taka koleżankę w klasie która się wchuj zle zachowywala, nie uczyła się i wagarowała. Pamiętam jak z klasy dyrektorka ja zawołał, była z jakimiś ludźmi. Wróciła do klasy i zaczęła płakać ze idzie do domu dziecka.
Mega dziwny wywiad.. A ponieważ mam mega czuja kiedy ktoś kłamie to mam wrażenie że to jest właśnie to. Od prawie samego początku mam przeczucie, ze jest tu wymyślania różnych historii.. Poza tym wiele rzeczy opowiada inaczej, raz tak, raz tak... Oj nie wiem co o tym myśleć:)