Trafił Pan w sedno. Sporo czasu spędzam z dziećmi, bo moja działalność pozwala mi na to. Teraz będę pamiętał, aby to była głównie dobra jakość. Dziękuje!
To może teraz: jak rozmawiać/zachowywać się wobec obcego dziecka w momencie, kiedy inni oczekują od nas jakiegoś zachowania? :) Przykładowo: jesteśmy na imprezie rodzinnej, zostajemy sami z małym dzieckiem albo jest ono nam wręcz narzucane przez jego rodziców w stylu: ,,idź, pobaw się z wujkiem!", ,,idź, wujek opowie ci historię". Co jeśli wujek nie ma swoich dzieci, przebywa w gronie jedynie swoich znajomych w podobnym wieku, nie ma szeroko rozumianego podejścia do dzieci i nie umie na poczekaniu wymyślić czegoś, czym można takie bardzo małe lub kilkuletnie dziecko zainteresować, a jednocześnie nie chce sprawiać przykrości rodzinie, która bardzo chce się tym dzieckiem pochwalić? Swoją drogą, bardzo dobry materiał - jak zawsze!
Twórca ma ponad 100tyś subskrybentów, film jest na kanale prawie 4 lata a mimo wszystko ma nieco ponad 5tyś wyświetleń czyli 5% no i oglądający to nie koniecznie muszą być subskrybenci. Reasumując to trochę pokazuję jak bardzo jest to temat tabu lub coś w stylu "co mi tu będzie jakiś chłop mówił jak wychowywać mam dziecko, przecież to ja znam je najlepiej..." Czy aby na pewno? Pozdrawiam twórce, szkoda tylko Panie Krzysztofie, że tak niewielu skorzysta z tej wartościowej wiedzy, którą pan sieje na swym kanale i nie tylko.
świetny materiał, daje do myślenia jeszcze nie mam dzieci, ale znam siebie na tyle, by wiedzieć, że gdyby nie ten film, to podczas spędzania czasu z dzieckiem prawie na pewno budowałbym dom zamiast po prostu się z nim bawić
Pracowałam z dziećmi 8 lat i rzeczywiście ma Pan rację że dziecko potrzebuje uwagi ze strony rodziców, a nie wciskania mu tableta...To jest temat rzeka, bo część rodziców ma teraz takie niemal antypedagogiczne podejście do wychowania, że dziecko powinno mieć ogromną swobodę nie tylko podczas zabaw, co prowadzi nie tylko do przekraczania granic, lecz także do frustracji, bo dziecko wcale nie chce o zbyt wielu sprawach decydować...Znałam chłopca który podejmował w domu tyle decyzji że gdy zaczął chodzić do przedszkola robił afery że nie może zdecydować jaki kolor kubka dostanie i jak długo zostanie w przedszkolu...
"jestes dla mnie ważny dzieciaku" Nie mam sił, widać to po mnie, ale stoję na wysokości zadania, jestem z tobą, jestem nawet kreatywny choć werwy mi brak - czy to jeszcze szczerość, czy już zakłamanie?
Obserwuję oba pańskie kanały i bardzo doceniam to co Pan robi, chcę również dodać, że czasami popełnia Pan językowe błędy ;) mam na myśli "godzina czasu". Serdecznie pozdrawiam
Tak się zastanawiam, co jak mamy 2 dzieci. Bliźniaki, siadamy z nimi do zabawy, poświęcamy uwagę, ale w pewnym momencie jeden chce budować dom, a drugi rozsypywać i rozdzielać klocki. Odwrócenie uwagi na inną czynność, którą mogą wykonywać razem, często się nie udaje, ponieważ tak mocno zainteresowali się tymi czynnościami. Jeden drugiemu uniemożliwia, zabawę, pojawia się zgrzyt, obaj chcą postawić na swoim, obaj jakby oczekują że rodzić stanie po którejś stronie. Pojawiło się u mnie kilka opcji, żadna nie jest idealna: 1. Starać się wytłumaczyć i przekonać, że możemy najpierw zrealizować plan budowania, a potem to wybirzymy i zrealizujemy drugi plan, rozdzielania klocków. Niby spoko, ale jednak jeden czuje się pokrzywdzony i obraża się, bo jego plan jest odłożony na potem. 2. Przekierować uwagę na coś innego, pokazać im że w rogu pokoju są dwie piłki i możemy pograć razem, a do klocków wrócimy później. W tym momencie albo ignorują kompletnie, albo zajmują się nowa zabawa, ale od razu pojawia się nowy problem, obaj chcą ta samą piłkę. Jakby chcieli pokazać, że problem wciąż wisi w powietrzu. Bardzo rzadko zdarza się żeby zajęli się czymś innym i nie wymyślili nowego konfliktu. 3. Odseparowanie ich i zabawa najpierw mama z jednym, tatą z drugim i potem zamiana. Ten sposób jest najskuteczniejszy(pozbawiony konfliktów), ale bardzo chciałbym uczyć ich że dużo ciekawiej i przyjemniej jest się bawić razem, aby umacniać ich więź. 4. Nie reagować i pozbowic im rozwiązać ten zgrzyt samemu, w tedy zawsze jeden jest poszkodowany, albo jest obrażony, i traci ochotę na zabawę, albo płacze i też nie ma ochoty kontynuować, albo separują się od siebie i jeden w rogu pokoju układa, a drugi w innym rogu pokoju separuje klocki. A ja zostaję na środku i nie wiem do którego podejść. Macie jakieś pomysły? Dodam że to co napisałem, jest uproszczeniem, sytuacje które mam w domu są zawsze bardziej skomplikowane. :D
Moim zdaniem najlepsze jest ostatnie rozwiązanie. Czytałam o sposobie, czasem praktykujemy, żeby odegrać scenkę z ulubionymi pluszakami, w której pokazujemy jak można bezproblemowo rozwiązać sytuację.
Trafił Pan w sedno. Sporo czasu spędzam z dziećmi, bo moja działalność pozwala mi na to. Teraz będę pamiętał, aby to była głównie dobra jakość. Dziękuje!
To może teraz: jak rozmawiać/zachowywać się wobec obcego dziecka w momencie, kiedy inni oczekują od nas jakiegoś zachowania? :)
Przykładowo: jesteśmy na imprezie rodzinnej, zostajemy sami z małym dzieckiem albo jest ono nam wręcz narzucane przez jego rodziców w stylu: ,,idź, pobaw się z wujkiem!", ,,idź, wujek opowie ci historię". Co jeśli wujek nie ma swoich dzieci, przebywa w gronie jedynie swoich znajomych w podobnym wieku, nie ma szeroko rozumianego podejścia do dzieci i nie umie na poczekaniu wymyślić czegoś, czym można takie bardzo małe lub kilkuletnie dziecko zainteresować, a jednocześnie nie chce sprawiać przykrości rodzinie, która bardzo chce się tym dzieckiem pochwalić?
Swoją drogą, bardzo dobry materiał - jak zawsze!
Twórca ma ponad 100tyś subskrybentów, film jest na kanale prawie 4 lata a mimo wszystko ma nieco ponad 5tyś wyświetleń czyli 5% no i oglądający to nie koniecznie muszą być subskrybenci. Reasumując to trochę pokazuję jak bardzo jest to temat tabu lub coś w stylu "co mi tu będzie jakiś chłop mówił jak wychowywać mam dziecko, przecież to ja znam je najlepiej..."
Czy aby na pewno?
Pozdrawiam twórce, szkoda tylko Panie Krzysztofie, że tak niewielu skorzysta z tej wartościowej wiedzy, którą pan sieje na swym kanale i nie tylko.
Jestem młodym ojcem i całkowicie się zgadzam z Tobą i chcę być ojcem o jakim wspominasz.... pozdrawiam i życzę sukcesów
świetny materiał, daje do myślenia
jeszcze nie mam dzieci, ale znam siebie na tyle, by wiedzieć, że gdyby nie ten film, to podczas spędzania czasu z dzieckiem prawie na pewno budowałbym dom zamiast po prostu się z nim bawić
Bardzo wartościowy materiał, daje do myślenia. Na pewno muszę przewartościować w jaki sposób "bawię" się z moim dzieckiem. Dziękuję 😊
Pracowałam z dziećmi 8 lat i rzeczywiście ma Pan rację że dziecko potrzebuje uwagi ze strony rodziców, a nie wciskania mu tableta...To jest temat rzeka, bo część rodziców ma teraz takie niemal antypedagogiczne podejście do wychowania, że dziecko powinno mieć ogromną swobodę nie tylko podczas zabaw, co prowadzi nie tylko do przekraczania granic, lecz także do frustracji, bo dziecko wcale nie chce o zbyt wielu sprawach decydować...Znałam chłopca który podejmował w domu tyle decyzji że gdy zaczął chodzić do przedszkola robił afery że nie może zdecydować jaki kolor kubka dostanie i jak długo zostanie w przedszkolu...
Super film naprawdę mi pomogłeś 🙂
"jestes dla mnie ważny dzieciaku" Nie mam sił, widać to po mnie, ale stoję na wysokości zadania, jestem z tobą, jestem nawet kreatywny choć werwy mi brak - czy to jeszcze szczerość, czy już zakłamanie?
Obserwuję oba pańskie kanały i bardzo doceniam to co Pan robi, chcę również dodać, że czasami popełnia Pan językowe błędy ;) mam na myśli "godzina czasu". Serdecznie pozdrawiam
Dzięki za dobre słowo i za korektę :) To błąd oczywiście :) Pozdrawiam serdecznie! Krzysztof
Super film
Tak się zastanawiam, co jak mamy 2 dzieci. Bliźniaki, siadamy z nimi do zabawy, poświęcamy uwagę, ale w pewnym momencie jeden chce budować dom, a drugi rozsypywać i rozdzielać klocki. Odwrócenie uwagi na inną czynność, którą mogą wykonywać razem, często się nie udaje, ponieważ tak mocno zainteresowali się tymi czynnościami.
Jeden drugiemu uniemożliwia, zabawę, pojawia się zgrzyt, obaj chcą postawić na swoim, obaj jakby oczekują że rodzić stanie po którejś stronie.
Pojawiło się u mnie kilka opcji, żadna nie jest idealna:
1. Starać się wytłumaczyć i przekonać, że możemy najpierw zrealizować plan budowania, a potem to wybirzymy i zrealizujemy drugi plan, rozdzielania klocków. Niby spoko, ale jednak jeden czuje się pokrzywdzony i obraża się, bo jego plan jest odłożony na potem.
2. Przekierować uwagę na coś innego, pokazać im że w rogu pokoju są dwie piłki i możemy pograć razem, a do klocków wrócimy później. W tym momencie albo ignorują kompletnie, albo zajmują się nowa zabawa, ale od razu pojawia się nowy problem, obaj chcą ta samą piłkę. Jakby chcieli pokazać, że problem wciąż wisi w powietrzu.
Bardzo rzadko zdarza się żeby zajęli się czymś innym i nie wymyślili nowego konfliktu.
3. Odseparowanie ich i zabawa najpierw mama z jednym, tatą z drugim i potem zamiana. Ten sposób jest najskuteczniejszy(pozbawiony konfliktów), ale bardzo chciałbym uczyć ich że dużo ciekawiej i przyjemniej jest się bawić razem, aby umacniać ich więź.
4. Nie reagować i pozbowic im rozwiązać ten zgrzyt samemu, w tedy zawsze jeden jest poszkodowany, albo jest obrażony, i traci ochotę na zabawę, albo płacze i też nie ma ochoty kontynuować, albo separują się od siebie i jeden w rogu pokoju układa, a drugi w innym rogu pokoju separuje klocki. A ja zostaję na środku i nie wiem do którego podejść.
Macie jakieś pomysły? Dodam że to co napisałem, jest uproszczeniem, sytuacje które mam w domu są zawsze bardziej skomplikowane. :D
Moim zdaniem najlepsze jest ostatnie rozwiązanie. Czytałam o sposobie, czasem praktykujemy, żeby odegrać scenkę z ulubionymi pluszakami, w której pokazujemy jak można bezproblemowo rozwiązać sytuację.
Albo też rozładować napięcie poprzez tekst: o nie ! Nie wiem co robić bo każdy mówi co innego ! Więc zamiast tego każdy zostanie wygilgany !
Może coś o prokrastynacji? :)
Już jest na tym kanale kilka filmów: Macierz czasu, Dlaczego nie powinieneś zaczynać dnia od kawy :) Zapraszam! Krzysztof
@@QuestForEnglish dziękuje! Niedawno tu trafiłam więc napewno obejrze wskazane tytuły :) pozdrawiam!