Gozal Dede | Hüsn-ü Cemâlini Gördüm Beğendim

#SivasınIşığıSönmeyecek #HandanMetin
Fotoğraf: Handan ve arkadaşı Seher Özen. Fotoğraf Muş Öğretmen Lisesi'nde çekilmiş. Handan, 7 Mayıs 1987 Perşembe günü günlüğüne, arkadaşı Seher ile ilgili şu yazıyı yazmış:
''Seninle tanışalı henüz üç sene oldu. Ama gerçek arkadaşlarımdan biri oldun ve hayatım boyunca da öyle kalmanı isterdim.
Şu üç sene su gibi gelip geçti. Her yıl biraz daha büyüyoruz ve ömrümüz kısalıyor. Önemli olan geçen zamanı iyi ve güzel şeylerle değerlendirmektir. Ama hiçbir insan dört dörtlük olmaz. Bütün her şeyiyle iyi izlenimler de bırakılamaz.
Her insanın eksik bir yanı vardır. İşte bu eksiklikleri tamamlayacak olanlar da gerçek arkadaştırlar.
Ayrılmak bir doğa kanunudur. Bir gün arkadaşlarından, yarın ailenden ve son olarak da bu dünyadan ayrılacağız. Bütün herkes ayrılacak ama önemli olan zihinlerde bir isim bırakmak, ölsen bile ölmemiş gibi yaşatılmak gerekir.
Arkadaşın Handan Metin'' (7 Mayıs 1987 Perşembe, Cürek)
Handan'ımızın 22 Eylül 1992 Salı günü, başka bir arkadaşına yazdığı mektuptan bir bölüm:
''Bir kavga var. Ve bu kavgada benim yerim ne? Nerede? Tabii ki halkın yanında, çünkü ben de onlardan biriyim. Yanlışlar var. Düzeltilmeli ama nasıl? Örgütlenerek. Gerçekten bu iyi dediğim taraf yok! Devletin yaptıklarını onaylamıyorum. Bunun yanında çok uçlardaki devrimci örgütlere de bir türlü ısınamıyorum. Bir yandan da bazı konulardaki bilgi eksikliğim yüzünden üzerime düşeni yapamıyorum.''
Kendini topluma karşı sorumlu hissetmenin verdiği o düşünsel sancıları ne güzel anlatmış.
Söz: Virânî
Fotoğraf ve mektuplar: kutuphane.madi...
Kayıt kaynak: Cemo Doğan

[@yeterakdeniz8170]

Allah Allah