Video 328. Αγαπάς τη δουλειά σου; | Sofia Moutidou
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 2 ต.ค. 2024
- Φίλες και φίλες των εντελώς και απολύτως φίλων τους Subscribe εδώ: bit.ly/3cEpn7y
-------------------------------------------
Εισιτήρια για τις παραστάσεις στην Κύπρο εδώ: www.ticketmast...
-------------------------------------------
#ΆνοιξετοστόμασουSection
Social Media:
● Facebook: bit.ly/3q2lcGg
● Instagram: bit.ly/3aP4aW7
● Tik Tok: bit.ly/3az1M5A
-------------------------------------------
For business inquiries : sofiamoutidou@protonmail.com
-------------------------------------------
Copyright © all rights reserved Sofia Moutidou™
Καλημέρα Σοφία μου. Να καταθέσω την εμπειρία μου ήθελα. Παραιτήθηκα μετά από 20 χρόνια εργασίας, σε μία καλή φαινομενικά εταιρεία και με μια αρκετά καλή θέση. Αποφάσισα, χωρίς να έχω κανένα εφόδιο, ότι θέλω να ασχοληθώ με παιδιά. Τελικά κατέληξα ως σχολική καθαρίστρια σε δημοτικό. Είμαι ευγνώμων και ευτυχισμένη για το περιβάλλον και νοιώθω ότι τα παιδιά μας είναι παιδιά μου και με απέραντη χαρά λαμβάνω και από τα παιδάκια μου την ίδια αγάπη!!!!
μπραβο σας γιαυτο που καταφερατε
Χίλια μπράβο!!!!❤❤❤❤
Πω πω! Τι δυνατό μνμ! Χαίρομαι πολύ για εσάς!
Είστε ευλογημένη. Μακάρι να βρούμε όλη την δικιά μας ευλογία!
❤❤❤
Σοφία μου καλημέρα. Πολύ επίκαιρο το θέμα που άνοιξες. Αυτές τις μέρες το σκέφτομαι πολύ έντονα.
Όταν τελείωσα το σχολείο, δεν είχα κάτι στο μυαλό μου που θα ήθελα να κάνω. Πανελλήνιες δεν έδωσα και έτσι πήρα την απόφαση να γραφτώ σε ένα ΙΕΚ νοσηλευτικής. Πλέον είμαι σε αυτή την δουλειά 10 χρόνια. Έχω δουλέψει σε αρκετά νοσοκομεία και ιδιωτικές κλινικές. Στην αρχή είχα ενθουσιαστεί , είχα πει ότι βρήκα αυτό που θα κάνω για πάντα. Πλέον όμως αυτό το επάγγελμα με έχει κουράσει τόσο ψυχικά όσο και σωματικά.
Ατελείωτες βάρδιες, εκμετάλλευση, απαξίωση, αλλότρια καθήκοντα, άγχος, κούραση, τσακωμοί. Όλα τα παραπάνω σε κάνουν να αρρωστήσεις. Και η ρητορική ερώτηση που μου έχει μπει στο μυαλό είναι «πως θα νοσηλεύσεις ασθενείς όταν εσύ ο ίδιος νιώθεις άρρωστος;».
Όλα αυτά με κάνουν να θέλω να αλλάξω κλάδο.
Την νοσηλευτική την αγάπησα.
Τις συνθήκες τις σιχάθηκα.
Τι να πούμε κι εμείς που ακόμα δεν καταλάβαμε τι θα αγαπουσαμε να κάνουμε... Ή τελικά δεν υπάρχει για όλους αυτό το ένα και μοναδικό αντικείμενο;
Το δευτερο, υπάρχουν άνθρωποι που πειραματιζονται κ αγγίζουν νέα αντικείμενα στο πέρασμα της ζωής τους κ υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκουν κάτι κ παραμενουν ταγμενοι σε αυτό.
Δυστυχώς οι κοινωνικές νόρμες στην κοινωνία που ζουμε είναι τόσο ασφυκτικές που θεωρείται σαχλο αυτή η προσαρμοστικοτητα αν και οι δεξιότητες που απέκτησε κάποιος μπορουν σίγουρα να μεταφερθούν από την μια αγορά σε μια άλλη.
We keep on trying! Συνεχίζουμε να δοκιμάζουμε πράγματα! Είμαι μπαμπάς τριών παιδιών, κάνω κάτι που δεν μου αρέσει και όμως συνεχίζω να προσπαθώ και να ψάχνω. Μου το χρωστάω!
Αγαπάς την δουλειά σου σημαίνει:
α)να ξυπνάς το πρωί και να θες >85% να πας...
β) να φεύγεις από το σπίτι με χαμόγελο καί νά το διατηρείς καί σε όλη την βάρδια.
γ) να πηγαίνεις καί νά είσαι διεκπεραιωτικός καί όχι εμπόδιο για συναδέλφους, συνεργάτες καί πελάτες. Βέβαια μπορεί κάποιος να αγαπάει την δουλειά του και να την βρίσκει να είναι εμπόδιο, αλλά μιλάμε για τον κανόνα καί όχι την εξαίρεση...😂
δ) να μήν είναι Δευτέρα καί νά περιμένεις την Παρασκευή, αλλά Παρασκευή καί νά περιμένεις την Δευτέρα!
ε) ότι κάνεις αυτό πού έχεις ως τρόπο ζωής καί ματιάς, να αγαπάς!
Καλημέρα Σοφία!! Τι φοβερό αυτό που είπες, "το μέντιουμ διαβάζει το μέλλον και ο ψυχολόγος το παρελθόν".. μου έδωσες τροφή για σκέψη!!
Έγινα δασκάλα γιατί από μικρή μου άρεσε κ έπαιζα με τα μικρότερα παιδάκια και μου έλεγαν απ' το σπίτι ότι αααα θα γίνεις δασκάλα. Κλασικ. Το αγάπησα πολύ και το αγαπώ όμως με κούρασε πολύ , βαρέθηκα την καθημερινότητα της δουλειας.. τη μη εξέλιξη στην Ελλάδα , τα ελάχιστα λεφτά και πολλά άλλα που αν δεν είσαι εκπαιδευτικός δύσκολα θα καταλάβεις. Το άφησα λοιπόν πριν λίγα χρονια σπουδάζοντας παράλληλα ψυχοθεραπεία για παιδιά... Γιατί Μ αρέσει να δουλεύω με παιδιά... Ίσως σε άλλα 10 χρόνια να αλλάξω επάγγελμα. Έχω πολλές ιδέες και νιώθω ότι θα πεθάνω από βαρεμάρα αν δεν αλλάξω. Η μαμά μου έλεγε την ατάκα "η δουλειά είναι δουλεία". Μεγάλη συζήτηση. Παίζουν τόσα πράγματα ρόλο γιατί η δουλειά είναι αναγκαία για να ζήσεις. Σου προφέρει χαρά και χρήμα. Αλλά πιο είναι πιο πάνω?
Εξαρτάται τον άνθρωπο και τις επιλογές του.
Είμαι της άποψης πως ότι δουλειά και να κάνεις μπορείς να κάνεις τη διαφορά. Μια χαμογελαστή ευγενική ταμίας σου φτιάχνει τη μέρα σε αντίθεση με έναν γρουσουζη.
Έχω γνωρίσει πολλές κακές συναδέλφους δασκάλες/νηπιαγωγούς που είναι κουρασμένες ... Ξεκίνησαν με αγάπη , ενδιαφέρον αλλά στην πορεία κουράστηκαν τόσο πολύ και δεν έχουν τη δύναμη να το αφήσουν... Ισχύει σε όλα τα επαγγέλματα σίγουρα ... Αλλά στα επαγγέλματα τα οποία έχουν σχέση με τον άνθρωπο είναι κατ εμέ λάθος να μένεις.
Πόσοι κουρασμένοι καθηγητές στο λύκειο... Μην τα θυμάμαι...
Μεγάλη συζήτηση Σοφία .... Μεγαααααλη!
Σοφή η μαμά σου!
Σε καταλαβαίνω απόλυτα❤❤❤❤
Καθηγήτρια εδώ. Ασχολούμαι με τα ιδιαίτερα 13 χρόνια. Αγαπώ πολύ τη δουλειά μου αλλά έχω αρχίσει να νιώθω ότι δεν έχω να δώσω κάτι άλλο. Δεν έχω κάποιο παράπονο από τις απολαβές και τις συνθήκες της δουλειάς αλλά ψυχικά νιώθω κουρασμένη.
@@natalila3333 σε βλέπω και σε νιώθω. Απαιτεί πολύ ενέργεια και είμαι μοναχική δουλειά χωρίς μεγάλη εξέλιξη. Το έχω κάνει κ αυτό ιδιαίτερα αγγλικών για κάποια χρόνια.
Ιδανικά θα ήθελα να κάνω άλλη δουλειά καθε έξι μήνες, εχω ενθουσιαστεί με καλλιτεχνική δουλεία, έχω ενθουσιαστεί και με την γεωπολιτική, μετά απο κάποιο σεμινάριο που έκανα. Ίσως επειδή ο χαρακτηρας μου είναι να ενθουσιαζομαι και σε συντομο χρονο να βαριέμαι αφόρητα. Δουλεύω για να μην εκτεθώ στον εαυτό μου και στους άλλους και τα υπολοιπα είναι hobbies. Τελικα οχι δεν την αγαπώ την δουλειά μου, αλλα it's ok.❤❤❤
επιτελους Σοφια , ευχαριστουμε γι αυτο το βιντεο, ειχαμε και ενοχες που εχουμε την αναγκη μιας ωραιας σχεσης με τους συναδελφους λες και ειμαστε ρομποτ που μπορουμε να ανεχομαστε τον καθε προβληματικο και μετα να πηγαινουμε με το χαμογελο στους ασθενεις (νοσηλευτρια εδω...), απιστευτα τοξικο εργασιακο περιβαλλον το νοσοκομειο...
ΣΟΦΙΑ! Σου έχω θέμα. "Τελικά εσύ (δεν) έχεις λεφτά;"
Αφιερωμένο σε όλους εμάς που βλέπουμε φίλους, συνάδελφους και γνωστούς με θεωρητικά ίδιες ζωές με μας να έχουν όλο και το κάτι παραπάνω για φαγητό, ταξίδια κλπ. και αναρωτιόμαστε τι παει λάθος. Δώσε μας τα φώτα σου!
😂😂😂😂
Κάτι που σκέφτομαι γενικότερα και σκέφτηκα ξανά με αφορμή το βίντεο σου είναι η υποχρέωση για την τυπική μορφή δουλειάς.
Θέλουν όλοι οι άνθρωποι να δουλεύουν; Ή είναι αναγκαίο κακό για κάποιους;
Και γιατί υπάρχει η ενοχοποίηση αν δε δουλεύει κάποιος, ή επιλέγει εναλλακτικούς τρόπους εισοδήματος, να θεωρείται τεμπέλης;
Η δουλειά πάει πακέτο με την ταμπέλα του κάθε ατόμου και τον καθωσπρεπισμό της κοινωνίας.
Κανεις δε νοιάζεται ουσιαστικά για το ποσά βγάζεις το μήνα, αρκεί να σε βλέπουν να δουλεύεις, να είσαι όμοιος τους, ώστε να μην προκαλείς απειλή.
Επίσης είναι εύκολο για τους άλλους να σε κατηγοριοποιήσουν ως το επάγγελμα σου. Ο λόγος; Δεν τους αφορά η προσωπικότητα σου, οι ιδέες σου, το μέσα σου, αλλά οι υπηρεσίες σου!
το σχόλιο σου με βασανίζει εξίσου πολύ. όποιος είναι λίγο ή κ πολύ διαφορετικός από τους άλλους τον βάζουν με κάποιο τρόπο στο περιθώριο κ τον κρίνουν. Στην προκείμένη περίπτωση τον ζηλεύουν κιόλας. Γιατί Πρέπει να δουλεύεις αν δεν έχεις βρεί κάτι να σου αρέσει κ να αμοίβεσαι όπως θα ήθελες? Εάν μπορείς να βγάζεις χρήματα από κάτι άλλο. Από τότε που είμαστε παιδιά μας μαθαίνουν να πρέπει να σπουδάσουμε να βρούμε μια δουλίτσα έναν σύζυγο κλπ. Και παιρνούν τα χρόνια έτσι χωρίς να ξέρουμε πραγματικά τι μας κάνει ευτυχισμένους.
👏👏✔️
Πόσοι άνθρωποι δεν τολμούν καν να σκεφτούν έτσι...
Από μένα μπράβο σου!
Πολύ ευστοχο το σχόλιο σου Μπραβο
Όσο και να αγαπάς την δουλειά σου υπάρχει και το burn out. Η ψυχολογική και σωματική κούραση, ιδίως όταν δεν υπάρχει διάλειμμα ενδιάμεσα για ξεκούραση
Την αγαπάω και την μισώ ταυτόχρονα, διότι δυστυχώς στην Ελλάδα όσα πτυχία και μεταπτυχιακά να έχεις, στον ιατρικό εργαστηριακό τομέα, πάντα θα αμοίβεσαι με τον βασικό μισθό, όπως και στα περισσότερα επαγγέλματα. Πάω και φεύγω με χαρά στην εργασία μου, γιατί το αγαπάω πολύ αυτό που κάνω, αλλά όταν μπαίνει η μισθοδοσία, μου δίνεται ένας λόγος για την μισώ. 🥲
Έχω αλλάξει αρκετές δουλειές μέχρι τώρα, αυτή η επιλογή έχει τα θετικά και τα αρνητικά της. Ως γενικό άξονα όμως θεωρώ την οποιαδήποτε εργασία μου ως ένα μέσο, ανταλλαγή χρόνου για υπηρεσίες. Δεν αγαπώ καμία δουλειά μου αλλά τη σέβομαι και κάνω το καλύτερο που μπορώ την εκάστοτε φορά. Προσπαθώ να βρω έναν συνδυασμό ανάμεσα σε αυτό που μου αρέσει (ή δεν με ενοχλεί) να κάνω και αυτό που μπορώ με βάση τις κλίσεις του χαρακτήρα μου και το πόσο εκπαιδεύσιμος άνθρωπος είμαι. Υπέροχο βίντεο!
❤❤
Εξαιρετική
Υπεροχη❤
Μετά από 18 χρόνια σε μία δουλειά και μάλιστα σε οργανική θέση σαν κρατικός λειτουργός, που δεν με γέμιζε, με άγχωνε, δεν μου ταίριαζε, παραιτήθηκα. Και στα 45 μου κάθησα ξανά στα θρανία σπουδάζοντας βοηθός κτηνιάτρου.
Ως φιλόζωη εθελόντρια και έχοντας να κάνω με αυτά τα υπέροχα πλάσματα τα τελευταία χρόνια, σκέφτηκα, αφού μου δόθηκε η ευκαιρία, γιατί να μην το υιοθετήσω και ως επάγγελμα.
Ο εθελοντισμός συνεχίζεται και θα συνεχίζεται εσαεί, αλλά ελπίζω να μπορέσω να καταφέρω πράγματα και επαγγελματικά.
Δύσκολη ηλικία για να ξαναξεκινήσεις, αλλά δεν το μετανοιώνω και είμαι πανέτοιμη να προσφέρω και από αυτή τη σκοπιά).
Ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξεις κάτι που δεν σου κάνει πιά!
Μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι ένα τέτοιο βίντεο ❤. Έχω αφήσει στην άκρη τη δουλειά κι επιτέλους αναπνέω ❤
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!!! Μακάρι να μπορούσα να το κάνω και εγώ!!!
H Δουλεία για μένα είναι σαν τον γάμο.. Στην αρχή είσαι ερωτευμένος και σταδιακά φεύγει ο έρωτας κι έρχεται η αγάπη.. Θα υπάρξουν στιγμές στασιμότητας κορεσμού αλλά όταν θα ρθει το κάτι διαφορετικό θα φουντώσει πάλι η αγάπη και ο πόθος και ανάγκη να θες να δουλέψεις και αν δώσεις τον καλύτερο σου εαυτό
Καλημέρα αγαπημένη Σοφία. Τη δουλειά μου ΠΟΛΥ. Κάποιους συνεργάτες ΟΧΙ!
Μίλησες δια στόματος όλων των ανθρώπων που διέρχονται ή και όχι απο φάση εσωτερικής διαπραγμάτευσης αναφορικά με το κατά πόσο είμαστε παρόντες, αγαπούμε ή μισούμε την κάθε δουλειά που επιλέγουμε να κάνουμε. Σημαντικό στο τέλος της ημέρας είναι μη ξεχνούμε πώς ο,τι θετικό ή αρνητικό λαμβάνουμε, όλα είναι από δικές μα;ς επιλογές. Ξεκινούν και τελειώνουν όλα από εμάς για εμάς. Εύχομαι ο καθένας από εμάς να αναγνωρίζει και να ενισχύει τη προσωπική του δύναμη για διαπραγμάτευση και αλλαγή σε όλους τους τομείς. Με αγάπη
Απλά υπέροχη, μίλησες ακριβώς όπως μιλάνε οι σκέψεις μου...,.💕
Καλημέρα ☀️ ☀️ ☀️ από την βροχερή ☔ Ζυρίχη 🇨🇭
Την λατρεύω ❤️Κάθε μέρα κάνω τις γυναίκες όμορφες, περιποιημένες! Να νιώθουν και να έχουν αυτοπεποίθηση 🚀🚀🚀🚀
Εξειδίκευομαι στα άκρα κοντά 30 χρόνια (τους φτάνω στα ακρα😅με την καλύτερη έννοια) μανικιουρ και πεντικιούρ 👣!
Την εργασία (όχι δουλειά, που βγαίνει από δουλία) την λατρεύω ❤️❤️❤️❤️
Πόσο ευτυχισμένος θα ήταν ο κόσμος 🌏 όλος, αν, έστω στο 50%,καναμε αυτό, που αγαπάμε! Φιλιά πολλά ❤️
Εχω δουλεψει 12 χρονια στην Ελλαδα και άλλα τόσα στο εξωτερικο. Ειμαι απο τους τυχερους που ηξερα απο μικρη τι ηθελα να κανω, ξεφυγα λιγο αλλα το βρηκα, κανω τη δουλεια που θελω. Αν ομως το αφεντικο μου, ο συναδελφος κτλ ΔΕΝ κανουν τη δουλεια που θελουν, επηρεαζουν κι εμενα. Ειναι συλλογικο το αποτελεσμα.
άλλαξα από ακαδημαϊκή ερευνήτρια σε δασκάλα χορού. Αγαπούσα την ακαδημία τότε, μέχρι που την ξεαγάπησα, και κατάφερα να βρω τι άλλο αγαπάω. Τώρα ακολουθώ αυτό το σχετικά καινούριο για μένα και ελπίζω να πάει καλά. Καλά θα πάει, γιατί όχι, αφού το αγαπώ. Θεωρώ τον εαυτό μου όπως το πες, τυχερή. Πολλοί μου είπαν πω πω θάρρος που έχεις αλλά εγώ νιώθω ότι ήταν η μόνη οδός, να αλλάξω για να επιβιώσω. Οι συνθήκες ανταγωνισμού στην ακαδημία με εξάντλησαν, και με την ψυχοθεραπεία ανακάλυψα ότι δεν ήταν δική μου φιλοδοξία το να γίνω καθηγήτρια πανεπιστημίου. Μπόρεσα με την ψυχοθεραπεία να βρω μέσα μου τι πραγματικά ήθελα να κάνω εγώ και τώρα το ακολουθώ. Να κινούμαι, να είμαι κοντά σε ανθρώπους στην πράξη, να τους βοηθάω να κινηθούν και να συνδεθούν με άλλους ανθρώπους μέσω της κίνησης και του χορού.
Είδα αυτό το βίντεο σήμερα που μόλις πήρα αναρρωτική από το άγχος μου και δε θα πάω
Σοφια μπορεις να κανεις βιντεο για την Γενοκτονια των Ποντιων;
Αυτή τη στιγμή είμαι στη "δουλειά" μου -γτ είμαι δασκάλα κα συνηθίζουν να το λένε "λειτούργημα" και όχι δουλειά- και αναρωτιώμουν αν τελικά κάνω κάτι μου με ευχαριστεί γτ μια ζωή την έχουμε κλπ κλπ... Και μου σκάει το βίντεό σου, δν ξέρω αν είναι ένα σημάδι... Είσαι υπέροχη ❤️
Το πρόβλημα με την εργασία είναι ότι ενώ παλιότερα είχαμε να αντιμετωπίσουμε μόνο το όποιο εργασιακό περιβάλλον σαν challenge, πλέον στη μέση μπαίνουν και οι άνθρωποι-αποδέκτες της εργασίας μας (=πελάτες/κοινό/ασθενείς/μαθητές κτλ), που ομολογουμένως δεν παλεύονται. Βάζουμε σαν κρατούμενο και το ότι πλέον οι δουλειές δεν είναι για να ζεις αλλά μόνο για να επιβιώνεις. Απαιτείται για τις υπηρεσίες ή την τέχνη σου, να δίνεις άπειρη ενέργεια, πιο πολύ χρόνο, φυσική δύναμη σε ένα πλαίσιο άτεγκτου επαγγελματισμού (δεν σου επιτρέπεται να σπάσεις), με πολύ μικρότερο αντάλλαγμα, οπότε είναι σα να πυροβολούμε τα πόδια μας. Για ποιον απώτερο σκοπό να ανταλλάξουμε τις εργασιακές υπηρεσίες μας; Η φιλοδοξία για το status quo είναι κακός οδηγός.
Πιστεύω τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα δεν έχουν καμία σχέση με τα υπόλοιπα και 2ον δεν αγαπώ την δουλειά μου γιατί αμείβομαι με τον βασικό
Έψαχνα να βρω ένα τέτοιο σχόλιο. Το πιστεύω κι εγώ αυτό. Τα καλλιτεχνικά επαγγέλματα απαιτούν διαφορετική προσέγγιση, θα πω και τόλμη. Δίχως πάθος σχεδόν το αποκλείω να κατευθυνθεί κανείς προς το καλλιτεχνικό επάγγελμα.
@@irinik.2853δεν απαιτούν και κάποιο ταλέντο; έχω σκεφτεί ότι δεν θα μπορούσα να κάνω κανένα καλλιτεχνικό επάγγελμα, όχι γιατί τα βρίσκω ανούσια η βαρετά αλλά πραγματικά δεν έχω κάποιο ταλέντο.
Ισως ενα βιντεακι που πρεπει να δουν τα παιδια που δινουν πανελληνιες❤
Πιστεύω δεν ήταν τυχαία από μεριάς της η επιλογή 😊
Τι ωραιες σκεψεις κ αναλυση, ποσο δυσκολο βεβαια να αναρωτηθεις κ να πειραματιστεις μεσα σε αυτη την αγριοτητα που ζουμε, που η επιβιωση εχει γινει τοσο δυσκολη. Ας ειναι κ ετσι, νομιζω παντα ο ανθρωπος θα εφευρισκει νεους τροπους να παει μπροστα.
Υπεροχη αναλυση! Να αναγνωριζουμε την εργασια ως παραγοντα ευτυχιας ή ως αναγκαιο κακο. Κ να δινουμε στον εαυτο μας μονο ο,τι αγαπαει. Κ ετσι θα κανουν κ τα παιδια μας! Ακολουθωντας το δικο μας παραδειγμα. Πολυτιμες συμβουλες ευζωίας. Σ' ευχαριστω!❤
Σ αγαπάμε όπως και να ρισαι κούκλα, έχεις ωραία ψυχή και ταλαντούχα και μιλάς πολύ σωστά τα Ελληνικά, εγώ όχι 🥰😍🥰😍🥰
Τη δουλεια μας ναι, καποιους συναδελφους κι εργοδοτες οχι, χαχαχαχα....
καλημερα ...την δουλεια μου κατα καποιο τροπο μου την διαλεξαν.ειχα 2 επιλογες,διαλεξα την καλυτερη πριν 38 χρονια για εμενα.τωρα την αγαπω.δεν μπορω να με σκεφτω,να με δω να καθομαι.την εξελισω,την κυνηγω.την διαβαζω.στα 54 εξακολουθω να παρακολουθω σεμιναρια και να εκπαιδευομαι.τωρα,...αν μπορουσα να γυρισω τον χρονο πισω,αυτην θα διαλεγα!αλλα θα ξεκινουσα τοτε,αυτο που κανω τωρα.ειμαι τυχερη που τωρα πια....βγαζω χρηματα απο το αγαπημενο χομπυ!long story short.....αποφασισα να κανω αυτο που ξεκινησα,σωστα και με αφοσιωση.στην πορεια το αγαπησα!
Πραγματικά συγχαρητήρια!!!❤❤❤ Ακούγεστε κυριολεκτικά ικανοποιημένη, πλήρης και ευλογημένη για το επάγγελμα που κάνετε, το οποίο είναι αξιοζήλευτο να το ακούς από κάποιον (με την καλή έννοια φυσικά!) Ποιο είναι όμως αυτό το επάγγελμα που σας γεμίζει τόσο πολύ και αποτελεί κίνητρο εξέλιξης; Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την απάντηση!🙏🏻❤
@@ablaoubla6865 κομμωτικη 🌟
Σοφία καλή εβδομάδα 🙂☀️
Με όλο το θάρρος, επειδή δεν ακούγεσαι πολύ... αν δεν έχεις μικρόφωνο, μήπως θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις ;;;;;
Έπρεπε να φύγω απ' την Ελλάδα, για ν'αγαπησω τη δουλειά μου!
Ευτυχώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με τη "συμβουλή" ας το πούμε, να προσπαθήσουν για μια δουλειά που αγαπούν ή θα αγαπούν. Να μην σταματήσουν μέχρι να βρουν αυτό που θα τους γεμίζει. Έχεις ποτέ νιώσει να είσαι σε μια δουλειά που πας αναγκαστικά επειδή σε συντηρεί οικονομικά, αλλά νιώθεις ότι δεν ανήκεις εκεί..δεν μπορείς να συνδεθείς με κανέναν, δεν σε καταλαβαίνει κανείς, είναι λες και είσαι από αλλού..και εννοείται αυτό το όλο συναίσθημα το μεταφέρεις στο σπίτι δεν είμαστε ρομπότ.
12:55 κοίταξε εγώ όταν μπαίνω στην τάξη όλα τα χρόνια, και τα 20, ξεχνάω τα πάντα που συμβαίνουν εκτός πόρτας τάξης. Εργασίοθεραπεία κ στο θάνατο της μαμάς (που την έχασα νεότατη ,άλλο παράπονο από κει...) που ήταν και εκείνη δασκάλα.
Δεν ξέρω παιδιά εγώ όταν τελειώνει το μάθημα, ξαναπρογιώνομαι σε άλλη πραγματικότητα, ενίοτε σκληρή, με τους μαθητές, εξίσου σκληροι πλην της άλλης, έχω ξεχάσει τα πάντα.
Ως χόμπι είχα και έχω και τον μπαλέτο από τα πέντε μου μέχρι σήμερα που με 42, στο χορό δεν μπορούσα να αφήσω τα προβλήματά μου απ έξω, η απόδοση μου είναι ανέκαθεν άρρηκτα συνδεδεμένο με την ψυχολογία μου κ για αυτό για δεν έγινε χορεύτρια.
Δεν μπορώ να σας το εξηγήσω ρε παιδιά πόσο απόφαση είναι ότι, που να γκρεμίζεται το σύμπαν, ΔΕΝ ΠΡΌΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΧΑΛΆΣΩ ΤΗ ΖΑΧΑΡΈΝΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΚΑΝΈΝΑΝ ΕΙΔΙΚΆ ΌΤΑΝ ΈΧΩ ΚΑΘΑΡΉ ΤΗ ΣΥΝΕΊΔΗΣΉ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΕΙΛΕΊΤΑΙ Η Η ΘΈΣΗ ΕΡΓΑΣΊΑΣ ΜΟΥ. Δεν γίνεται επειδή η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν έχουν μάθει να διαχειρίζονται το συναισθημά τους, να κάνω και εγώ το ίδιο για να το παίρνω μαζί μου. Ενεργειακές μπουκπόρτες καπότες και τέλος.!!
Δυστυχώς γίνεται, όχι μόνο να ξενερώσεις αλλά και να αγανακτησεις με δουλειά που ποτέ δεν σου άρεσε....
Άλλο πράγμα που δεν κατάλαβα και δεν κατάφερα ποτέ... Αλήθεια πώς γίνεται να μην "κουβαλάς" τη δουλειά στο σπίτι και το αντίθετο; Υπάρχει κάποιο κουμπί που να μας κάνει αυτόματα να ξεχνάμε οτι μόλις έχουμε βιώσει; Ότι και να είναι αυτό.
Και εγώ δεν το καταλαβαίνω αυτό. Οκ να το δεχτώ όσον αφορά την εργασία δεν πρέπει να μεταφέρεις τα προβλήματα σου αλλά αν δεν μπορώ να εκφράσω την κούραση, τον εκνευρισμό στο σπίτι μου και στην οικογένεια μου τι θα κάνω; θα το κρατάω μέσα μου ,να σκάσω;
Δεν είπαμε να μουρμουραμε από το πρωί μέχρι το βράδυ αλλά όταν έχουμε κάποιο θέμα που μας απασχολεί, είμαι της άποψης ότι το συζητάμε με αγαπημένα άτομα, να ξελαφρωσουμε και ίσως ακούσουμε και μια διαφορετική οπτική που δεν την είχαμε σκεφτεί.
@@natalila3333 Συμφωνώ απόλυτα! Εάν δεν συζητήσεις ότι σε απασχολεί με τους ανθρώπους σε αγαπάνε, με ποιον θα το συζητήσεις; Ποιος άλλος μπορεί να σε βοηθήσει να βγεις από ένα αδιέξοδο, προβληματισμό, άσχημη κατάσταση, εκτός από τους οικείους σου; Από αυτούς που αποδεδειγμένα μπορούν να σε βοηθήσουν με τον καλύτερο τρόπο; Ή εάν περνάς μια δύσκολη φάση στην προσωπική σου ζωή, ή να έχεις κάποιο σοβαρό προβλημα, πώς γίνεται να το ξεχνάς με το που πατάς το πόδι σου στην δουλειά; Δεν είμαστε μηχανές....
Σπάνια κάνω σχόλιο Σοφία άπλα νιώθω (έχοντας κάνει το χόμπι μου επάγγελμα για 15 χρόνια) ότι από τη στιγμή που αυτό που αγαπάς γίνεται επάγγελμα μετά από κάποιο καιρό παύει να σου αρέσει κ γίνεται αγγαρεία...!!! Συμφώνω απόλυτα μαζί σου..
Για μένα όλα ξεκινάνε από το αν δουλεύεις για να ζεις ή αν ζεις για να δουλεύεις.
Στην πρώτη περίπτωση δεν έχεις επιλογές οπότε κάνεις οτιδήποτε για να βγάλεις χρήματα. Και αυτό κάποιες φορές γίνεται με την φράση τον γονιών: Χωρίς πτυχίο δεν θα βρεις δουλειά.
Στην δεύτερη επιλογή, έχεις επιλογές. Ακόμη και αν σου επιβάλλουν την δουλειά σου, ξέρεις ότι μπορείς να επιλέξεις όποτε θες αυτήν που θέλεις. Αλλά και ταυτόχρονα δεν έχεις άγχος για το αν γα ζήσεις, αν θα έχεις να φας, να κοιμάσαι ήσυχος κάτω από την στέγη σου.
Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν γεννηθήκαμε για να δουλεύουμε αλλά για να ζήσουμε, η δουλειά είναι μέρος αυτής της πορείας, οποιοσδήποτε γονιός αναγκάζει το παιδί του να κάνει πισω τα όνειρα του και τος ανάγκες του τον προωθεί στην μελλοντική ανεργία που μετά θα τον κατηγορήσει…
Πόσοι από εσάς βλέπετε το βίντεο την ώρα που ετοιμάζεστε να πάτε στην δουλειά σας την οποία δεν αγαπάτε;
😫😫
Σοφακι είμαι 22 και χορεύω από τριών ετών. Έχω ρίξει πολύ ιδρώτα σε αυτό πάρα πολλές ώρες, πολλούς τσακωμούς με γονείς και σόγια που θέλανε να χειραγωγουν. Τόσα πράγματα για να μην υπάρχει μια Ακαδημία να σπουδάσω την τέχνη μου με ένα πτυχίο. Στη χώρα αυτή υπάρχει Ακαδημία χορου μόνο σε μπαλέτο. Εγώ χορεύω τα πάντα εκτός από αυτό. Και έτσι σε μια χώρα που δεν καταδέχεται τους καλλιτέχνες που δεν έχουν πτυχίο δεν μας δίνει την ευκαιρία να πάρουμε πτυχίο. Προσπαθούσα από τα 17 με γνωριμίες από τις σχολές χορου και τα λοιπά να βρω για αρχή να κάνω κάτι παίζει να έστελνα ιμειλ και τηλέφωνα αβέρτα καθημερινά για 2 χρονια. Κατάντησα να σιχαθω την τέχνη μου και την ξαναγαπησα πριν λίγους μήνες μετά από πολλή εσωτερική δουλειά.
Ταυτίζομαι ένα χρόνο τωρα το έχω αναγνωρίσει αυτό και ήταν πολύ λυτρωτικό αλλά έχει συμβεί πιο πριν το παραδεχτώ.
Ειμαι 30 δουλευω σε μια εταιρία για 800 ευρω που δέχομαι μπόουλινγκ κάθε μέρα είναι μακριά και τρώω 2-3 ώρες τη μέρα πέρα δώθε, θέλω τόσο πολύ να φύγω αλλά η εταιρία ζητάει να ενημερωθεί ότι θα φύγω 2 μήνες πριν και μετα από 2 μήνες μπορώ να φύγω.. τη συχαίνομαι αυτή τη δουλειά με φθείρει ψυχολογικά αλλά για να φύγω θα πρέπει να ρισκάρω να μείνω άνεργη γτ αν βρω δουλειά ποιος θα με περιμένει 2 μήνες μέχρι να μπορέσω να φύγω από αυτή π είμαι τώρα...😢μου ειναι αδιανοητο να καταλαβω το πως μπορεί να νιώθει κάποιος που έχει τη δουλειά που του αρεσει.
Αν είναι δυνατόν προσπάθησε να φυλάξεις κάποια χρήματα ως emergency fund και παραιτήσου για να μπορέσεις να βρεις κάτι καλύτερο και πιο ανθρώπινο βασικά. Μην συμβιβαστείς άλλο εάν πνίγεσαι και έφθασες τις κρίσεις πανικού. ΥΓ: τα αυτοάνοσα νοσήματα θερίζουν στις ημέρες μας
@@agathigeorgiou2985 αυτό φοβάμαι.. όταν καποιος είναι μονίμως στεναχωρημενος αγχωμένος και απογοητευμενος του βγαίνουν σε προβλήματα υγείας ολα αυτα...σιγά σιγά μαζεύω στην άκρη για να μπορέσω να φύγω κάποια στιγμή...αλλα ήδη δεν αντεχεται αυτη η δουλειά και μια γνωστη μου έχει βρει μια πολύ καλύτερη και με μεγαλύτερο μισθό, καλυτερο ωραριο κτλ και θα χάσω την ευκαιρία έτσι όπως το βλέπω..μετά από 2 μήνες που θα μπορούσα να πάω χαιρετίσματα..τι να πω δεν είμαστε όλοι τυχεροί.. ελπίζω να μη μου πάρει πολύ χρόνο μέχρι να μπορέσω να φυγω
Πρώτη φορά ακούω δυο μήνες νωρίτερα! Για ψάξε το λίγο αν ο εργοδότης έχει τέτοιο δικαίωμα. Εκβιαστικό ακούγεται! Εννοείται πρέπει να φύγεις από εκεί!
Ενημέρωσε μια βδομάδα πριν ή 2-3 μερες κ φύγε. Πάρε επιθεώρηση εργασίας αν είναι δυνατόν δύο μήνες..
& εμένα.....& αυτό είναι το μεγαλύτερο δράμα.....
Μπράβο Σοφία. Εξαιρετικό βίντεο πραγματικά!!! Είπες παρα πολύ ουσιαστικά πράγματα.
Εγώ Κάθε φορά που ρωτάω τον εαυτό μου τι μου αρέσει να κάνω σκέφτομαι απλά να είμαι με ανθρώπους γύρω μου που συνεργαζόμαστε και περνάμε καλά, το θεωρώ τόσο σημαντικό
Εμένα μου λες??γιαυτό το λόγο παραιτήθηκα από δουλειά...άμα σου βγάζουν το λάδι άστα να πάνε...άλλο η ανοχή στη δουλειά κ άλλο η ανοχή στον ψυχισμό του κάθε πικραμενου
Όταν εξ αρχής δεν αγαπάς την δουλειά σου, ανεξαρτήτως του εργασιακού περιβάλλοντος, σε γλιτώνει από την αυτοκτονία αυτό που αγαπάς και σε έχουν πείσει να το βλέπεις σαν hobby.
Χαρούμενες πολλές πολλές καλημερες σε όλους κ στη Σοφία φυικως! 🌞
Αρχικά κούκλα!
ΣΟΦΑΚΙ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΜΗΛΑ Ο ΗΧΟΣ ΣΟΥ .ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑΥΤΟ; ΣΑΓΑΠΑΜΕ ΠΟΛΥ ΦΙΛΑΚΙΑ❤
Πολύ καλά τα είπες, άλλη μια φορά!!
Σ αγαπώ!
Καλημέρα!
Υπέροχο βίντεο Σοφία! Μας ενεργοποίησες την σκέψη και σε ευχαριστούμε πολύ για αυτό...btw ο λόγος σου είναι μαγνητικός, είσαι θεά!🫶🏻🫶🏻🫶🏻
σοφακι εισαι υπεροχη και ομορφη. το βιντεακια δεν τα χανω ποτε κ μαλιστα εβλεπα κ τ παλιοτερα με τα μαγειρεματα κ τα διαφορα ,τι τελεια που ητανε. ΣΟΦΑΚΙ ΑΚΟΥΓΟΤΑΝΕ ΠΟΛΥ ΧΑΜΗΛΑ Ο ΗΧΟΣ ,, ΕΓΩ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
Σοφία υπέροχος βίντεο..μας δίνεις τροφή για πολλές σκέψεις!!!
Θα ήθελα να μπορώ να την αγαπάω την αγαπημένη μου δουλειά, πρώτα όμως πρέπει να καταφέρω να αποκτήσω από την συγκεκριμένη αγαπημένη δουλειά. 🎉
Οσο κ να αγαπας μια δουλεια αν τη κσνεις πολλα χρονια κ αυτη τη βαριεσαι.Βεβσια ειναι τυχεροι οσοι κανουν μια δουλεια που,αγαπουν κ ας τη βαρεθουν απ το να κανεις κατι για να βιοποριζεσαι κ να υποφερεις ειτε απο κακο αφεντικο η κακους συναδελφους
Είσαι υπέροχη
Το λέω για άλλη μια φορά
Με αγάπη
Εγω παλι οχι. .την κανω βιοποριστικα❤❤❤
Παλια αγαπουσα πολυ την δουλεια μου αλλα πλεον δεν αισθανομαι το ιδιο....τωρα ομως στα εικοσιοχτω δεν ξερω αν εχω το θαρρος να ψαχτω για κατι αλλο!!!
Καλε τι λες???????28??????εισαι τοσο αρχη ακομαααα
Ναι όλοι αυτό μου λένε είναι κάτι που πρέπει να σκεφτώ σοβαρά!❤
Είσαι πολύ μικρή!! Άλλαξε!! Άλλοι στα σαράντα αλλάζουν καριέρα, σπουδές κλπ!!
Καλημέρα Σόφια μου. Τι μου κάνεις τώρα....
Βρίσκω τη λεξη " Διάσχιση" την πιο εύστοχη για να περιγράψει αυτή την περίπτωση. Καταλαβαίνω οτι χρειάζεται ενας αυτοέλεγχος , αλλά απο την άλλη δεν είμαστε και ρομπότ 🙃
Από το δημοτικό είχα έναν μαυροπίνακα και παρίστανα τη δασκάλα σε φανταστικό κοινό μαθητών για να μάθω τα μαθήματα της επόμενης μέρας. Έπειτα ήθελα να γίνω γιατρός..αλλά στο τέλος έγινα δασκάλα! Δεν ξερω τι αγαπώ πιο πολύ , το γράψιμο, τη ζωγραφική, τη δουλειά αυτή , αυτο που ποτέ δεν έγινα αλλά εχω τελειώσει όλους τους κύκλους κάθε ιατρικής σειράς χαχαχα .. παντως το "αγαπώ τη δουλειά μου¨" σίγουρα αλλάζει με τη μέρα με τα χρόνια..αλλάζει! ας αγαπάμε εμάς!
Severance....δες αυτη τη σειρα....και ελα να ξανακανουμε αυτη τη συζητηση....
Υποτιθεται ειναι λειτουργημα...
Αχ ρε σοφια!!!εισαι η μονη αληθινη προσωπικοτητα στο γου tube.ειναι καποια βιντεο σου γροθια στο στομαχι και τροφή για σκεψη.
Εγω να πω δεν σταμάτησα να αγαπώ την δουλεια μου
Σιχάθηκα όμως τον τρόπο εργασίας αυτής της δουλειάς.
Σοφία, αναφορικά στο διαχωρισμό εργασιακού / μη εργασιακού εαυτού αξίζει να παρακολουθήσεις την αμερικανική δυστοπική σειρά Severance.
Πολύ μου άρεσε αυτό το βίντεο♥️ είναι πράγματα που τα σκέφτομαι κι εγώ συχνά.. Εγώ αγαπώ την δουλειά μου και πάω με χαρά να δουλέψω.. Στους συγγενείς μας όμως πως να φερθείς όταν δεν είναι καλά στη δουλειά τους και έχουν όλο νεύρα; Εκεί είναι το δύσκολο στην οικογένεια.. τι να πεις σε αυτούς που δεν θα είναι λάθος;;
Ω, ναι! Παρ"ολες τα αναπαντεχα που μπορουν , να τυχουν στην καθημερινοτητα ενος εκπαιδευτικου, τη λατρευω τη δουλεια μου! Ηταν επιλογη μου και χαιρομαι, να την απολαμβανω!
Δεν έχεις να πεις τίποτα σε κανέναν. Μόνο στον εαυτό σου. Το θέμα αφορά εσένα και κανέναν άλλον.
Σοφάκι είσαι κουκλάκι ❤
Με επελεξε ...
Καλημερα ποσο ομορφη εισαι σημερα γεματη θετικη ενεργεια θεωρω πως αν δεν αγαπας την δουλεια σου δεν αποδιδεις δεν εναι ομως παντα δυνατον να κανεις αυτο που αγαπας το τελειο θα ηταν καθε ειδικος στην θεση του φιλακια πολλα
Hello ! Could you please tell me what device do you use to make the video?
Γκαρντασινα Σοφια Τουμπιοτισα Παοκαρα ομαδαρα εεε ❤
Ευτυχώς που υπάρχεις και εσύ Σοφία ❤
Μεγάλη κουβέντα ...κ.Σοφια...
Και εγω παιδαγωγος ηθελα να γινω
Νηπιαγωγός ❤❤❤❤
Μόνο σε εμένα ο ήχος είναι χαμηλός ;
@user-pk1uz2jr2c Είναι χαμηλός....της το έχω πει πως πρέπει να τον δυναμώσει!
Καλημέρα Σοφάκι μου!!!❤
Τι γίνετε λόγο ιατρικής αμέλειας στα 34 σου αναγκάζεσαι να σταματήσεις την δουλειά που λάτρευες;;
Θα σε δω στην Λεμεσό μας! 🧡
Εγω είδα το άλλο που κάνεις ένα πίλινγκ και σου φεύγει ολόκληρη η εξωτερική στιβάδα του προσώπου σου και γίνεσαι 20 χρόνια νεότερος!
❤😅
ΣΚΕΦΘΗΚΕΣ μηπως η δουλεια σου δεν αγαπαει εσενα;
Σοφία, θελουμε γέλιο. Όχι αμπελοφιλοσοφίες!
Εσύ θέλεις!
Μιλά για σένα!.
Να πας στο τσίρκο να δεις κλόουν. Και να μιλάς για τον εαυτό σου μόνο. Δεν έχουμε όλοι την ίδια άποψη για το τι είναι φιλοσοφία και τι αμπελοφιλοσοφία. Και για όσους θέλουν να γελούν συνεχώς, υπάρχει και η γαργαλιέρα στις μασχαλίτσες στα πατουσάκια και όπου αλλού.